Livre, Chap.
[47, 45]	ἐν τῇ μάχῃ πλὴν τὸ	καθ´	ἑαυτὸν ἕκαστος ἔγνω, ἐπεί τε
[47, 38]	σφέτερα (σύμμαχοί τε γὰρ αὐτοῖς	καθ´	ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ τὴν
[47, 10]	τὸ μὲν πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς	καθ´	ἕκαστον ἐπεξελθεῖν παραλείψω (πάμπολύ τε
[47, 42]	μὲν ἀθρόοις τοῦτο δὲ καὶ	καθ´	ἑκάστους, ἀμφοτέροις ἀπό τε τῶν
[47, 42]	ἑτέρων ἠκηκόεσαν, προέφερον, παραδεικνύντες τε	καθ´	ἓν ἕκαστον ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές
[47, 35]	εἰπεῖν, ἐστρατοπεδεύσαντο· τῷ γὰρ ἔργῳ	καθ´	ἓν ηὐλίσαντο. τὰ μὲν γὰρ
[47, 28]	οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ αὐτῷ	καθ´	ἓν μετὰ πάντων αὐτῶν αὐλιζομένῳ
[47, 10]	κατακρύψας, εἶτ´ ἐπειδὴ καὶ ὣς	καθ´	ἑτέρου τινὸς μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε,
[47, 35]	Σύμβολον γὰρ τὸ χωρίον ὀνομάζουσι	καθ´	ὃ τὸ ὄρος ἐκεῖνο ἑτέρῳ
[47, 37]	δ´ οὖν οὗτός τε οὐ	καθαίρετος	ἔδοξεν εἶναί σφισι, καὶ τὰ
[47, 42]	τὸ χωρίον τὸ μεταίχμιόν σφων	καθάπερ	ἀγωνισταί τινες σχολῇ προῆλθον, κἀνταῦθα
[47, 19]	ἀπεῖπον μὲν μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ,	καθάπερ	θεοῦ τινος ὡς ἀληθῶς ὄντος,
[47, 38]	τῶν ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι τὸ	καθάρσιον	τὸ πρὸ τῶν ἀγώνων γιγνόμενον
[47, 40]	Κασσίου στρατόπεδον περιέσχον, κἀν τῷ	καθαρσίῳ	αὐτοῦ τὸν στέφανόν τις τραπέμπαλιν
[47, 36]	Βρεντέσιον (ὑπὸ γὰρ τοῦ Σταΐου	καθείργετο)	Καῖσαρ δὲ περὶ Ῥήγιον (πρὸς
[47, 39]	ὁμοφρονῆσαι μὲν γὰρ ἐν τῷ	καθεστῶτι	τρόπῳ τῆς πολιτείας οὐκέθ´ οἷοί
[47, 32]	τά τε ἐν τῇ Ῥώμῃ	καθίστασθαι	ἔτ´ ἐλέγοντο, καὶ πρὸς τὸν
[47, 44]	πίπτων ἔς τε τὸ ἀναίσθητον	καθίστατο	καὶ σύνεσιν τοῦ πάθους οὐκ
[47, 45]	πολλοὶ ὄντες, ἐπέσχον, ὥστε μὴ	καθορᾶν	ἀλλήλους· καὶ οὔτε ἐν τῇ
[47, 36]	τῶν ἐναντίων τῶν τότε παρόντων	καθυπέρτεροι,	καὶ διὰ τοῦτο τό τε
[47, 18]	ᾧ ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο, καί τι	καὶ	ἄγαλμα αὐτοῦ ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις
[47, 30]	σφισι καὶ περιγενόμενοι καὶ σωτηρίας	καὶ	ἀδείας, καίτοι πολέμιοι ὑπὸ τῶν
[47, 40]	τὸ γὰρ δαιμόνιον, ὥσπερ που	καὶ	ἀεὶ πρὸ τῶν ἀτοπωτάτων φιλεῖ
[47, 47]	τῷ στρατῷ πένθος τε ἅμα	καὶ	ἀθυμίαν ἐκ τῆς τῶν ποιουμένων
[47, 43]	ἐπισχόντες αὐτοί τε διάτορον ἐξεφώνησαν	καὶ	αἱ τάξεις ἑκατέρωθεν συνεβόησαν. κἀκ
[47, 5]	τὰ δὲ δὴ κοινὰ πράγματα	καὶ	αἱ τῶν δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ
[47, 45]	ἐτράποντο, καὶ αἵ τε διώξεις	καὶ	αἱ φυγαὶ ἀμφοῖν ὁμοίως συνέβησαν,
[47, 45]	ἀντιτεταγμένους σφίσιν ἑκάτεροι καὶ ἐτράποντο,	καὶ	αἵ τε διώξεις καὶ αἱ
[47, 3]	πρὸς τοῖς ἱεροῖς σποράδην ἀπεκτίννυντο,	καὶ	αἵ τε κεφαλαὶ αὐτῶν ἐπὶ
[47, 26]	τὸν Ταρκονδίμοτον τούς τε Ταρσέας	καὶ	ἄκοντας ἐς τὸ συμμαχικὸν προσηγάγετο·
[47, 38]	ἐκλείψουσι καὶ διασκεδασθήσονται, οὕτω δὴ	καὶ	ἄκοντες συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ τὸν
[47, 34]	μηχανὰς ἐμβαλόντων, τά τε τοξεύματα	καὶ	ἀκόντια ἅμα ἀφέντων, ἐς πᾶν
[47, 17]	ἕτερόν τι τοιόνδε, βαρὺ μὲν	καὶ	ἀκοῦσαι βαρύτατον δὲ πραχθῆναι, ἐγένετο·
[47, 6]	κατὰ τῶν πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο.	καὶ	ἄλλα τε διὰ τοῦτο πολλὰ
[47, 45]	πρὶν τά τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι	καὶ	ἀλλήλοις τοὺς νενικηκότας πρὸς τὸ
[47, 34]	ἐπιχώριοι τὰ λοιπὰ ἐθελονταὶ συγκατέπρησαν	καὶ	ἀλλήλους οἱ πλείους ἀνεχρήσαντο. μετὰ
[47, 0]	Πάνσου καὶ Αὔλου Ἱρτίου ὑπατείας,	καὶ	ἄλλο ἔτος ἕν, ἐν ᾧ
[47, 25]	αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν, ἔδεισε μὴ	καὶ	ἄλλο τι ἐν τῇ Μακεδονίᾳ
[47, 40]	πολλοὶ μὲν γῦπες πολλοὶ δὲ	καὶ	ἄλλοι ὄρνιθες νεκροφάγοι ὑπέρ τε
[47, 13]	τούτων τε οὐκ ὀλίγοι διεσώθησαν	καὶ	ἄλλοι συχνοὶ διεφθάρησαν. καὶ αὐτοὺς
[47, 24]	κἀκ τῶν ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ.	καὶ	ἄλλους τε ἐν τούτῳ συμμάχους
[47, 18]	ἄνδρες ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς ἐποίουν,	καὶ	ἅμα καὶ τὸν Καίσαρα τὸν
[47, 26]	πράξας ἐς τὴν Συρίαν ἦλθε,	καὶ	ἀμαχεὶ πάντα τά τε τῶν
[47, 39]	αὐτῶν (πολλῷ γὰρ καὶ πλείους	καὶ	ἀμείνους σφῶν πολλαχόθι ἠγωνίσαντο) ἀλλ´
[47, 49]	τὸν θάνατον καὶ αὐτὸς κατέφυγεν.	καὶ	ἀναβοήσας τοῦτο δὴ τὸ Ἡράκλειον
[47, 46]	ἔπεμψε μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον κατασκεψόμενον	καὶ	ἀναγγελοῦντα αὐτῷ ὅπου τε ὁ
[47, 17]	ἀνθρώπων τῶν πλειόνων καὶ ἀχρύσων	καὶ	ἀναργύρων ὄντων, τῶν δὲ λοιπῶν
[47, 26]	ἱππεὺς συστρατεύσας τε τῷ Πομπηίῳ	καὶ	ἀναχωρήσας ἐς Τύρον, ἐκεῖ ἐν
[47, 16]	ἱππέων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐξελευθέρων,	καὶ	ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ γυναικῶν, εὐποροῦντας
[47, 41]	μαχομένους ὁμιλίας περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς	καὶ	ἄνευ τῶν ὅπλων ὑπὸ τῆς
[47, 4]	καὶ οἱ πάσχοντες ἐξαπιναίαις τε	καὶ	ἀνηκούστοις συμφοραῖς περιπίπτοντες ῥᾳστώνην τινὰ
[47, 8]	ἦν· ὁ δὲ Ἀντώνιος ὠμῶς	καὶ	ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι τοὺς ἐκτεθέντας
[47, 37]	δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ μὲν	καὶ	ἀντεπέξοδοι παρ´ ἀμφοτέρων ὡς ἔτυχεν
[47, 6]	δὲ ἀνθ´ ἑνὸς πλείονας ἢ	καὶ	ἀντὶ πλειόνων ἐλάττονας, ἠλλάττοντο, τά
[47, 44]	τινες τάς τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν,	καὶ	ἀντιλαμβανόμενοι τῶν ἀντιτεταγμένων οἱ μὲν
[47, 27]	διοκωχῇ πρὸς συμμάχων ἐπαγωγὴν διελύθησαν.	καὶ	Ἀντιστίῳ μὲν ἔκ τε τῶν
[47, 20]	ὥσπερ εἶπον, ὑπέμεινε, Καῖσαρ δὲ	καὶ	Ἀντώνιος ἐξεστράτευσαν. ὅ τε γὰρ
[47, 0]	τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ α. Ὡς Καῖσαρ	καὶ	Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος ἐς Ῥώμην
[47, 17]	ἰδιωτῶν οὐδεὶς οὐδέν, ὅ τι	καὶ	ἄξιον εἰπεῖν, διεσώσατο· πρὸς γὰρ
[47, 13]	Καίσαρος ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ καταφρονηθῆναι	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ καὶ ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι.
[47, 11]	τὸ λεύκωμα αὖθις τότε ἐσεγράφη	καὶ	ἀπέθανε, Μᾶρκος δὲ Οὐαλέριος Μεσσάλας
[47, 0]	καὶ Κάσσιος ὑπὸ Καίσαρος ἡττήθησαν	καὶ	ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ
[47, 30]	ἐσπλεύσας τούς τε ἀνταναχθέντας ἐκράτησε	καὶ	ἀπέκλεισέν οἱ καὶ τὴν θάλασσαν.
[47, 45]	τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον,	καὶ	ἀπό τε τούτου καὶ ἐκ
[47, 42]	ἀμφοτέροις ἀπό τε τῶν στρατηγῶν	καὶ	ἀπὸ τῶν ὑποστρατήγων τῶν θ´
[47, 23]	καὶ τῆς στάσεως αἰτιωτάτους συλλαβεῖν	καὶ	ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν ταμίαν τούς
[47, 26]	Καίσαρα ἐν τῇ Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι	καὶ	ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ τὴν
[47, 20]	μὲν δι´ Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ	καὶ	ἀπὼν ἐκπρεπέστατα ἐπετέλεσεν, αὐτὸς δὲ
[47, 17]	τῶν τάξεων ἐς στενὸν κατακλειόμενοι	καὶ	ἀργυρίου δεινῶς σπανίζοντες πάντων καὶ
[47, 34]	ἀντῆραν, ἀλλ´ εὐθὺς αὐτῷ ὡς	καὶ	ἀρετὴν ἔχοντι προσέθεντο, μηδὲν ἔξω
[47, 7]	δ´ ἔτι νέος τε ὢν	καὶ	ἄρτι ἐς τὰ πράγματα παριὼν
[47, 12]	κατῆλθον αὖθις, καί τινες αὐτῶν	καὶ	ἀρχὰς ἔσχον. ἡ δ´ ἀναχώρησίς
[47, 20]	ἀρχάς, ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι. καίτοι	καὶ	ἀστυνόμος ὁ Κάσσιος ἦν, τά
[47, 47]	ὑπὸ τοῦ Σταΐου· οὐ μέντοι	καὶ	ἀσφαλῶς οὔτ´ ἄλλοσέ ποι μεταναστῆναι
[47, 17]	τῶν ζώντων ἔτι γερόντων τε	καὶ	ἀτέκνων γένη ἐσεβιάζοντο. ἐς τοσοῦτον
[47, 14]	σφαγὰς ἐγίγνετο, πολλὰ δὲ δὴ	καὶ	ἄτοπα καὶ περὶ τὰς τῶν
[47, 39]	πολλοὺς δ´ ἂν ἐπὶ πολλοῖς	καὶ	αὖθις ἀγῶνας ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως
[47, 39]	οὐπώποτε ἐπολέμησαν. συνέπεσον μὲν γὰρ	καὶ	αὖθις ἀλλήλοις, ὥσπερ καὶ πρότερον·
[47, 24]	ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ μὴ	καὶ	αὖθις τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ
[47, 0]	λοιπὰ τῆς Γαΐου Οὐιβίου Πάνσου	καὶ	Αὔλου Ἱρτίου ὑπατείας, καὶ ἄλλο
[47, 8]	καὶ ἥ γε Φουλουία πολλοὺς	καὶ	αὐτὴ καὶ κατ´ ἔχθραν καὶ
[47, 18]	προθύμως ἔπραττον ἐς ὑποδοχὴν τοῦ	καὶ	αὐτοί ποτε τῶν ὁμοίων ἀξιωθῆναι·
[47, 34]	τε ἐς τὸ τεῖχος κατήραξαν,	καὶ	αὐτοὶ συνεσπεσόντες σφίσι τοῦ τε
[47, 33]	ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν, καὶ φοβηθέντες μὴ	καὶ	αὐτοί τε ἀπελθόντων σφῶν ταράξωσί
[47, 17]	καὶ ἀργυρίου δεινῶς σπανίζοντες πάντων	καὶ	αὐτοὶ τρόπον τινὰ ἀπεστεροῦντο. καὶ
[47, 27]	δὲ δὴ Πάρθοι ἦλθον μὲν	καὶ	αὐτοὶ τῷ Βάσσῳ ἐπίκλητοι, οὐ
[47, 12]	τῶν τοῖς φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος,	καὶ	αὐτοῖς ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν καὶ
[47, 33]	καὶ χρήματα καὶ στρατιώτας ἤθροιζον.	~καὶ	αὐτοῖς οἱ μὲν ἄλλοι ταύτῃ
[47, 10]	ἦλθεν ἐθελοντὴς ἐς τὸ ἐμφανὲς	καὶ	αὐτὸς ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν.
[47, 1]	ἴσης ἄρξοντες, γνώμῃ δὲ ὡς	καὶ	αὐτὸς ἕκαστος πᾶν τὸ κράτος
[47, 10]	μετ´ αὐτῆς τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς	καὶ	αὐτὸς ἐκεῖνος ὢν προαπήντησε καὶ
[47, 22]	τε ἀνθίστασθαι καὶ ἑαυτῷ συναλλαγῆναι,	καὶ	αὐτὸς ἐς τὴν Ἰταλίαν πλεῦσαι
[47, 33]	κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ μετὰ τοῦτο	καὶ	αὐτὸς ἐς τὴν νῆσον περαιωθεὶς
[47, 10]	καὶ ἐκεῖνόν τε ἅμα ἔσωσε	καὶ	αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα μὲν οὖν
[47, 31]	ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν, ὕστερον δὲ	καὶ	αὐτὸς ἦλθε, καὶ (ἤδη γὰρ
[47, 49]	τὴν ἅλωσιν ἐς τὸν θάνατον	καὶ	αὐτὸς κατέφυγεν. καὶ ἀναβοήσας τοῦτο
[47, 49]	τῶν συνόντων, ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ.	καὶ	αὐτοῦ τὸ μὲν ἄλλο σῶμα
[47, 35]	διαλυσάμενοι ἐς τὴν Μακεδονίαν ἠπείγοντο.	καὶ	αὐτοὺς Γάιός τε Νωρβανὸς καὶ
[47, 23]	λόφον ὑπὲρ τῆς πόλεως κατέλαβον.	καὶ	αὐτοὺς ὁ Βροῦτος ἐς τε
[47, 20]	ἀπογνόντες καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες ἀπῆραν.	καὶ	αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι λαμπρῶς ὑπεδέξαντο·
[47, 13]	διεσώθησαν καὶ ἄλλοι συχνοὶ διεφθάρησαν.	καὶ	αὐτοὺς οὐδὲ πενθεῖν τισιν ἐξουσία
[47, 26]	οὕτω τινὰς αὐτῶν ἐσφετερίσατο ὥστε	καὶ	αὐτόχειρας τοῦ Σέξτου γενέσθαι. ~ἀποθανόντος
[47, 28]	παρόντων ὅμοια τῷ Βρούτῳ ἐπέστειλε.	καὶ	αὐτῷ διὰ ταῦτα ἡ βουλὴ
[47, 18]	αὐτῶν ἐπαράτους τῷ τε Διὶ	καὶ	αὐτῷ ἐκείνῳ εἶναι, τοὺς δὲ
[47, 28]	τῶν ἑτέρων οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο.	καὶ	αὐτῷ καθ´ ἓν μετὰ πάντων
[47, 46]	τινὶ ἐξελευθέρῳ ἀποκτεῖναι ἑαυτὸν προσέταξε.	καὶ	αὐτῷ καὶ ὁ ἑκατόνταρχος, μαθὼν
[47, 48]	ἀπεκτόνεσαν. πράξας δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο.	καὶ	αὐτῶν ἀντιπαρατεταγμένων ἤδη ἀετοὶ δύο
[47, 3]	τοῦ τῆς Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν.	~καὶ	αὐτῶν ἐνταῦθα ἔτι ὡς εἰπεῖν
[47, 34]	Ξάνθον δὲ ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε.	καὶ	αὐτῶν ἐξαίφνης ἐκδραμόντων καὶ πῦρ
[47, 17]	καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν πλειόνων	καὶ	ἀχρύσων καὶ ἀναργύρων ὄντων, τῶν
[47, 24]	τοῦ παιδὸς ἀντέλαβεν. οὐ μέντοι	καὶ	βελτίω αὐτὸν ἐποίησεν· πρός τε
[47, 33]	χρώμενοι, διὰ βραχέος πείσειν ἢ	καὶ	βιάσεσθαι. καὶ Κάσσιος μὲν Ῥοδίους,
[47, 21]	ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν	καὶ	Βιθυνῶν, ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν,
[47, 14]	τε τῶν ἀνθισταμένων ἔτι, διαπέμποντες	(καὶ	γὰρ ἐκείνους, ὅτι μὴ ἐντὸς
[47, 34]	πρῶτον τοὺς αἰχμαλώτους τῶν Ξανθίων	(καὶ	γὰρ ἐν γένει αὐτοῖς κατ´
[47, 45]	κρατῆσαι ταὐτὸν ὡς εἰπεῖν ἐγένετο·	καὶ	γὰρ ἐνίκησαν ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν,
[47, 24]	καὶ ἐξ ἐντολῆς τοῦ Βρούτου·	καὶ	γὰρ λόγος ἔχει ὅτι πρότερον
[47, 7]	θαυμάσαντα πάντας μὲν αὐτοὺς ἀφεῖναι	(καὶ	γὰρ τοῖς συγκρύψασί τινα θάνατος
[47, 48]	στρατιώτας ἢ τὰ σφέτερα φρονῆσαι	(καὶ	γὰρ ὑπισχνοῦντό τινα αὐτοῖς) ἢ
[47, 11]	δέ. καὶ ὁ μὲν διατριβὴν	καὶ	γέλωτα ἐπὶ τούτῳ ὠφλίσκανεν· τὸ
[47, 9]	μὲν δίκην ἔδοσαν οἱ δὲ	καὶ	γέρα ἔλαβον. οἷα γὰρ οὐχ
[47, 14]	δώσειν ὑπισχνοῦντο· καὶ ἐπὶ τούτῳ	καὶ	γεωνόμους ὁμοῦ καὶ οἰκιστὰς αὐτοῖς
[47, 20]	ἐπετήρει τὰ γιγνόμενα. καί τινα	καὶ	γράμματα ἐς τὴν Ῥώμην, ἅτε
[47, 16]	τῶν ἐξελευθέρων, καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως	καὶ	γυναικῶν, εὐποροῦντας ἐς λευκώματα ἐσγραφῆναι
[47, 38]	γιγνόμενον ἐντὸς τοῦ ἐρύματος ὡς	καὶ	δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς τε τὴν
[47, 26]	περί τε τοῦ Καίσαρος πολλὰ	καὶ	δεινὰ ἐκ τῆς Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο,
[47, 37]	ὁ οὖν Καῖσαρ πυθόμενος τοῦτο	καὶ	δείσας ἑκάτερον, εἴτε τι ἐλαττωθείη
[47, 11]	ἐπικεκηρυγμένων πλὴν μιᾶς προσηγορίας ὤν,	καὶ	δείσας μή τι κατὰ τοῦτο,
[47, 24]	αὐτοῦ Πώλλα προμαθοῦσα τὴν ἐπιβουλήν,	καὶ	δείσασα περί τε τῷ Κασσίῳ
[47, 16]	γυναικῶν, εὐποροῦντας ἐς λευκώματα ἐσγραφῆναι	καὶ	δεκατείαν τινὰ καινὴν δεκατευθῆναι σφόδρα
[47, 35]	καὶ αὐτοὺς Γάιός τε Νωρβανὸς	καὶ	Δεκίδιος Σάξας ἔφθησαν τόν τε
[47, 14]	ἑκάστου σφῶν οὐσίας δώσειν, ὡς	καὶ	δὴ δίκαιοι φιλάνθρωποί τε ὄντες,
[47, 17]	Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν, ἀποθανούσης τότε	καὶ	δημοσίᾳ {τε} ταφῇ τιμηθείσης, παρ´
[47, 26]	προσφιλῶς τῷ Καίσαρι τῷ προτέρῳ,	καὶ	δι´ ἐκεῖνον καὶ τῷ δευτέρῳ,
[47, 29]	δὲ διά τε τῆς Μακεδονίας	καὶ	διὰ τῆς Θρᾴκης ἐς τὴν
[47, 38]	οὖν δὴ διά τε ταῦτα	καὶ	διὰ τὸν Σέξτον τήν τε
[47, 4]	καὶ οὐκ ἐκ προβουλῆς, ἐποιοῦντο,	καὶ	διὰ τοῦθ´ ἧττον τὰ πλείω
[47, 2]	σφας ἔδει ἵνα αὐτὰ ποιήσωσι.	καὶ	διὰ τοῦτο καὶ θυσίαι ἐπ´
[47, 15]	μὲν γὰρ ἐπικλήσεων τῶν ἐπιφθόνων	καὶ	διὰ τοῦτο καταλυθεισῶν οὐκ ἀντεποιήσαντο,
[47, 14]	πλείστου ὅσου ἀγοράζειν ὧν ἔχρῃζον,	καὶ	διὰ τοῦτο μηδ´ ὠνητιᾶν ἔτι.
[47, 27]	αὐτῷ διὰ τὸν χειμῶνα συνεγένοντο,	καὶ	διὰ τοῦτο οὐδὲ ἔπραξάν τι
[47, 36]	ἐναντίων τῶν τότε παρόντων καθυπέρτεροι,	καὶ	διὰ τοῦτο τό τε Σύμβολον
[47, 18]	αὐτοί ποτε τῶν ὁμοίων ἀξιωθῆναι·	καὶ	διὰ τοῦτο τοῖς τε ἐψηφισμένοις
[47, 41]	τι ὧν δικτατορεύων αὐτὸς ἐφόρει·	καὶ	διὰ τοῦτο τὸν δακτύλιον αὐτοῦ
[47, 11]	θαρσούντως ἐχόντων οὐκ ἐλάττους ἀπόλλυνται·	καὶ	διὰ τοῦτο χρὴ μήτε ἐς
[47, 25]	ἐνετύπου, δηλῶν ἐκ τε τούτου	καὶ	διὰ τῶν γραμμάτων ὅτι τὴν
[47, 8]	καὶ αὐτὴ καὶ κατ´ ἔχθραν	καὶ	διὰ χρήματα, καὶ ἔστιν οὓς
[47, 12]	μὴ προγραφέντων διά τε ἔχθραν	καὶ	διὰ χρήματα παραπώλοντο, πλεῖστοι δὲ
[47, 47]	καὶ τῆς σωτηρίας ποιούμενοι, ὥρμηντο	καὶ	διακινδυνεῦσαι πρὶν ἔκπυστον τοῖς τε
[47, 35]	μέσον καὶ κατὰ μόνας προενεγκόντες	καὶ	διαλυσάμενοι ἐς τὴν Μακεδονίαν ἠπείγοντο.
[47, 38]	διατριφθῶσι, τό τε στρατόπεδον ἐκλείψουσι	καὶ	διασκεδασθήσονται, οὕτω δὴ καὶ ἄκοντες
[47, 31]	τὰ Ἀδανὰ ὅμορά τέ σφισι	καὶ	διάφορα ἀεὶ ὄντα ὥρμησαν, πρόφασιν
[47, 13]	προγραφέντων οὔτε τῶν φονευθέντων ἢ	καὶ	διαφυγόντων οὐδὲ νῦν ἔγραψα, ὅτι
[47, 11]	τε τοῦ Σύλλου πρότερον ἐπικηρυχθεὶς	καὶ	διαφυγὼν ἔς τε τὸ λεύκωμα
[47, 38]	ἔς τε τὴν μάχην ὥρμησαν	καὶ	διελάλουν ὅτι, ἂν ἐπὶ πλεῖον
[47, 22]	φανερῶς ἐτιμωρεῖτο, κατὰ χώραν ἔμεινε,	καὶ	διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ ἐπιόντα αὐτὸν
[47, 21]	ἐλπίσι τῶν ὁμοίων προσεῖχον αὐτῷ,	καὶ	διότι καὶ στρατιώτας συχνούς, τοὺς
[47, 5]	τούτῳ χαλεπωτέρως ἢ πρὶν ἀπήλλασσον,	καὶ	διότι τότε μὲν μόνοι οἱ
[47, 12]	τε ἄλλα τοῖς τινα περισώσασι	καὶ	διπλάσια τῶν τοῖς φονεύσουσι προκειμένων
[47, 47]	καὶ λόγοις τέ σφας παραμυθούμενος	καὶ	δόσει χρημάτων ἀνθ´ ὧν ἀπωλωλέκεσαν
[47, 1]	τε τῆς σκηνῆς αὐτοῦ ἱδρυθείς,	καὶ	δύο κόρακας προσπεσόντας οἱ τίλλειν
[47, 8]	ὁ μὲν Ἀντώνιος πολλὰ αὐτῷ	καὶ	δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν
[47, 30]	ἰδών, ἐφοβήθη μὴ ζῶν ἁλοίη	καὶ	ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὅπερ που καὶ
[47, 22]	τά τε πραχθέντα οἱ δηλῶν	καὶ	ἑαυτὸν τά τε ἔθνη καὶ
[47, 44]	ἐπιθυμίᾳ τοῦ τοὺς ἀντιπάλους ἀπολέσαι	καὶ	ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί τινες τάς
[47, 44]	τε γὰρ ἀνθεστηκότας ἅμα ἀποκτεῖναι	καὶ	ἑαυτοὺς σῶσαι ἐβούλοντο) ἔπειτα δὲ
[47, 26]	καὶ τοὺς Πομπηίους συναιρόμενος, ἢ	καὶ	ἑαυτῷ δυναστείαν τινὰ περιβαλλόμενος, ἐνεόχμου.
[47, 22]	πολεμεῖν, παρῄνει ἐκείνῳ τε ἀνθίστασθαι	καὶ	ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς ἐς
[47, 26]	Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε,	καὶ	ἑαυτῷ τὴν ἀρχὴν τῆς Συρίας
[47, 2]	δημάρχων ἐνομοθέτησαν. ἃ γὰρ ἐπέταττον	καὶ	ἐβιάζοντο, τό τε ὄνομα τὸ
[47, 32]	γλιχόμενοι, πολλῷ προθυμότερον κοινῇ πάντα	καὶ	ἐβουλεύοντο καὶ ἐποίουν. καὶ τὸ
[47, 32]	καὶ πρὸς τὸν Σέξτον ἅτε	καὶ	ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά σφισιν ἀσχολίαν ἕξειν
[47, 10]	γοῦν ὑπεκκομίζων ποι αὐτὸν ἐφωράθη	καὶ	ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ τινα ἐντυχόντα
[47, 43]	δὲ ἑτέροις ὅ τι ποτὲ	καὶ	ἐδόθη) ἔπειτα σαλπικτὴς εἷς ἑκατέρωθεν
[47, 15]	καὶ τἆλλα πάντα ὅπως ποτὲ	καὶ	ἐδόκει αὐτοῖς ἔπρασσον· τῶν μὲν
[47, 3]	τῶν προτέρων ὑπερβολήν, ὥς γε	καὶ	ἐδόκει, λιπόντων, οὐκ ὀλίγα αὐτοῖς
[47, 15]	τῶν νόμων, ἀλλ´ ὥς που	καὶ	ἔδοξεν αὐτοῖς, διέδοσαν. καὶ ὑπάτους
[47, 21]	τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν	καὶ	ἐζώγρησεν ἐκ προδοσίας, κακὸν δὲ
[47, 45]	ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω τῆς ἡμέρας.	καὶ	εἴγε πάντες πᾶσιν, οἷα ἐν
[47, 20]	ἐφ´ οἷς ἐποίησαν, ἐκεῖνοι δὲ	καὶ	εἰκόνας σφίσι χαλκᾶς παρά τε
[47, 18]	τούς τε υἱεῖς σφων πέντε	καὶ	εἴκοσι μυριάδας ὀφλισκάνειν. καὶ συνέβαινε
[47, 16]	τότε δὲ αὖθις ἐπαναχθέντων ἢ	καὶ	ἐκ καινῆς προσκαταστάντων, τό τε
[47, 40]	ἔκ τε τοῦ δεξιοῦ ὤμου	καὶ	ἐκ τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε.
[47, 41]	ἐξόδου τῆς ἐκ τοῦ ταφρεύματος	καὶ	ἐκ τῆς πρὸς τοὺς μαχομένους
[47, 27]	οἱ τὰ τοῦ Καίσαρος φρονοῦντες	καὶ	ἐκ τῆς Ῥώμης στρατιῶται ὑπ´
[47, 5]	ὄντα, ἐδύνατο μὴ ἀντιδιδοὺς ἄλλον,	καὶ	ἐκ τῆς τῶν γεγονότων ὀργῆς
[47, 22]	χωρίων ἄρχειν ἐκέλευσαν. ὡς οὖν	καὶ	ἐκ τοῦ δόγματος τὴν ἡγεμονίαν
[47, 45]	ἔφυγον, καὶ ἀπό τε τούτου	καὶ	ἐκ τοῦ κονιορτοῦ ἀπλέτου γενομένου
[47, 36]	ἐλάττονος ἐκ τῆς θαλάσσης ἐπήγοντο	καὶ	ἐκ τοῦ πεδίου καταθέοντες ἐλάμβανον.
[47, 13]	τισιν ἐξουσία ἦν, ἀλλὰ πολλοὶ	καὶ	ἐκ τούτου παραπώλοντο. καὶ τέλος,
[47, 18]	τοὺς λοιποὺς ὀργῇ μετῄεσαν, ὡς	καὶ	ἐκ τούτου τήν τε ἄδειάν
[47, 11]	τε τῶν ἀπορωτάτων πολλοὶ περιγίγνονται	καὶ	ἐκ τῶν θαρσούντως ἐχόντων οὐκ
[47, 40]	ἢ καὶ ἐφθάρησαν. ~πάρεστι δὲ	καὶ	ἐκ τῶν σημείων τῶν τότε
[47, 10]	ἐπιστεύθη ἔκ τε τῶν σκύλων	καὶ	ἐκ τῶν στιγμάτων, καὶ ἐκεῖνόν
[47, 49]	τῶν ἀρχάς τινας σχόντων ἢ	καὶ	ἐκ τῶν σφαγέων τῶν τε
[47, 40]	ἔκ τε τῶν τοῦ Καίσαρος	καὶ	ἐκ τῶν τοῦ Ἀντωνίου κήπων,
[47, 21]	τότε ἔτι περιπλανωμένους, τοὺς δὲ	καὶ	ἐκ τῶν τῷ Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων
[47, 29]	τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος κομισθεὶς	καὶ	ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα
[47, 35]	Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ μὲν	καὶ	ἐκεῖ ἐνέτυχον, βιασάμενοι δὲ αὐτὴν
[47, 47]	ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο,	καὶ	ἐκεῖθεν ὁρμώμενος τά τε ἄλλα
[47, 43]	τε ἀσπίδας τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν	καὶ	ἐκεῖνα ἐπ´ ἀλλήλους ἐξηκόντισαν, καὶ
[47, 17]	ἐχόντων τι ἀγοράσαι, ἵνα μὴ	καὶ	ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν, αἱ τιμαὶ ἀνεῖντο·
[47, 19]	τοῦ Ῥωμύλου γενομένων, ἐδεδώκεσαν. καίτοι	καὶ	ἐκεῖνο τὸ χωρίον ὀνόματι τὴν
[47, 29]	φιλίας αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα μὴ	καὶ	ἐκεῖνοι ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται,
[47, 2]	μὲν ὁ Καῖσαρ ἔπειτα δὲ	καὶ	ἐκεῖνοι, χωρὶς ἑκάτερος, μετὰ τῶν
[47, 14]	χωρίων καὶ τῶν οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι	καὶ	ἐκείνοις ὅσα βούλονται διδῶσι, προεῖπον
[47, 48]	ἀμφοτέρων ὑπερπτόμενοι ἀλλήλοις τε ἐμαχέσαντο	καὶ	ἐκείνοις τὸ τέλος τοῦ πολέμου
[47, 13]	καὶ τί τοῦτο εἶπον, ὁπότε	καὶ	ἐκείνοις (τοῖς τρισὶν ἀνδράσι λέγω)
[47, 29]	ᾗ ἦσαν, νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε,	καὶ	ἐκεῖνον ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ
[47, 10]	τε ἐς φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε	καὶ	ἐκεῖνον διφροφορεῖν ἐποίησε· κἀκ τούτου
[47, 21]	αὐτοῦ τούς τε στρατιώτας ᾠκειώσατο,	καὶ	ἐκεῖνον ἐς τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα
[47, 10]	σκύλων καὶ ἐκ τῶν στιγμάτων,	καὶ	ἐκεῖνόν τε ἅμα ἔσωσε καὶ
[47, 20]	τῆς τε δημοκρατίας ἅμα ἀπογνόντες	καὶ	ἐκεῖνον φοβηθέντες ἀπῆραν. καὶ αὐτοὺς
[47, 32]	ἐλευθερίας γνώμην μηδὲ τότε ἐξιστάμενοι,	καὶ	ἐκείνους ἅτε καὶ τρεῖς ὄντας
[47, 14]	γε, θνήσκειν τὸν τοῦτο ποιήσαντα.	καὶ	ἐκείνους γε οὕτω μετεχειρίζοντο ὥστε
[47, 28]	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος καταλειφθέντας προσιέναι,	καὶ	ἐκείνους τε ἀκονιτὶ καὶ τοὺς
[47, 34]	στρατιῶται προσέμιξαν αὐτοῖς ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν,	καὶ	ἐκείνους τε ἐς τὸ τεῖχος
[47, 12]	τὴν Σικελίαν κατασχών, ἔπειθ´ ὡς	καὶ	ἐκείνῳ ἐπεκηρύχθη αἵ τε ἄλλαι
[47, 46]	μὲν δὴ οὖν μάχης ἕνεκα	καὶ	ἐκράτησαν οὕτως ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν·
[47, 17]	τῶν τελευτώντων ὅλας καὶ ᾔτουν	καὶ	ἐλάμβανον, οἱ δὲ καὶ ἐς
[47, 40]	τε ἥλιος τοτὲ μὲν ἠλαττοῦτο	καὶ	ἐλάχιστος ἐγίγνετο, τοτὲ δὲ καὶ
[47, 17]	τὸ τρίτον ἀπέλαβον, ἄλλως τε	καὶ	ἐλαχίστου αὐτῶν πωλουμένων; τοῦτο μὲν
[47, 10]	θαυμάσας τε ἅμα τὸν παῖδα	καὶ	ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς ἐς τὸ
[47, 31]	τὰ ἐν τῇ Ῥώμῃ εἶχον)	καὶ	ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ τῶν
[47, 8]	χεῖρας αὐτὴν πρὶν ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο,	καὶ	ἐμπικραναμένη οἱ καὶ ἐμπτύσασα ἐπί
[47, 8]	ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο, καὶ ἐμπικραναμένη οἱ	καὶ	ἐμπτύσασα ἐπί τε τὰ γόνατα
[47, 4]	καὶ πρὸ τῶν σωμάτων, ὡς	καὶ	ἐν αὐτοῖς ἤδη ὄντες, διεκναίοντο.
[47, 35]	ὁ πᾶς περίβολος ἀμφοτέρων ἐγένετο,	καὶ	ἐν κοινῷ τὴν ἀπ´ αὐτοῦ
[47, 7]	τοῦ προτέρου ἐπὶ μακρότατον τιμηθέντες,	καὶ	ἐν ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε
[47, 3]	ἐν ταῖς οἰκίαις πολλοὶ δὲ	καὶ	ἐν ταῖς ὁδοῖς ἔν τε
[47, 13]	καὶ ἔργοις καὶ λόγοις ἐσκυθρώπαζον	καὶ	ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ ἔτους
[47, 40]	ἀκριβῶς καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ	καὶ	ἐν τῇ Μακεδονίᾳ τὰ ἐκβάντα
[47, 27]	τοῖς χρήμασιν, ἐπεκούρησέ τε αὐτῷ	καὶ	ἐν τῇ μάχῃ πολὺ τοῖς
[47, 40]	φιλεῖ προσημαίνειν, πάντα σφίσιν ἀκριβῶς	καὶ	ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν
[47, 23]	τὴν ἡσυχίαν ἔν τε ἀδείᾳ	καὶ	ἐν τιμῇ ἔχων, ἀλλ´ ἐς
[47, 2]	τε ἀπ´ αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη,	καὶ	ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς
[47, 7]	γὰρ φύσει οὐκ ὠμὸς ἦν,	καὶ	ἐν τοῖς τοῦ πατρὸς ἤθεσιν
[47, 18]	οἱ ἔν τε τῇ ἀγορᾷ	καὶ	ἐν τῷ τόπῳ ἐν ᾧ
[47, 26]	παρὰ τοῦ Σκιπίωνός οἱ πεμφθέντα,	καὶ	ἐξ αὐτῶν τόν τε Καίσαρα
[47, 2]	σφῶν μετεβλήθη, καίπερ πολλοῦ μὲν	καὶ	ἐξ αὐτῶν τῶν πραττομένων, πολλῷ
[47, 11]	δὲ δὴ ἀστάθμητον τοῦ βίου	καὶ	ἐξ ἐκείνου ἐτεκμηριώθη, ὅτι Λούκιος
[47, 24]	φυλάξαι, ἀπέκτεινεν, εἴτ´ αὐτογνωμονήσας εἴτε	καὶ	ἐξ ἐντολῆς τοῦ Βρούτου· καὶ
[47, 13]	μὴ πειθαρχήσωσιν· οὕτω που, ὡς	καὶ	ἐπ´ ἀγαθοῖς, τοῖς κοινοῖς κακοῖς
[47, 40]	καὶ λόγια καὶ πρὸ αὐτῶν	καὶ	ἐπ´ αὐτοῖς ἐς τὴν κατάλυσιν
[47, 18]	τὸ κράτος ἀεὶ ἴσχουσιν, ἢ	καὶ	ἐπ´ αὐτοῦ ποτε γενομένοις καὶ
[47, 23]	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τοὺς δὲ	καὶ	ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν,
[47, 2]	καὶ θυσίαι ἐπ´ αὐτοῖς ὡς	καὶ	ἐπ´ εὐτυχήμασί τισιν ἐψηφίσθησαν, καὶ
[47, 38]	ἢ τῶν συνόντων σφίσι διεσκόπουν,	καὶ	ἐπεθύμουν ἑκατέροις ὁμοίως καὶ τὴν
[47, 27]	σφισι, τήν τε συμμαχίαν ἀπεκήρυξε,	καὶ	ἐπειδὴ ὁ Βάσσος ὑπερέβαλε τοῖς
[47, 48]	τι νεωτερισθῇ, συμμῖξαί σφισιν ἔγνω.	καὶ	ἐπειδὴ πολλοί τε αἰχμάλωτοι ἐν
[47, 41]	αὐτοῦ τότε τε εὐθὺς περιέθετο	καὶ	ἔπειτα πολλάκις ἔφερεν. οὗτος μὲν
[47, 23]	παραδοθεὶς οὐδ´ ὣς ἡσύχασεν, ἀλλὰ	καὶ	ἐπὶ μᾶλλον ἢ πρὶν ἐνεωτέρισεν,
[47, 48]	ἐκ τούτων ὁ Βροῦτος μὴ	καὶ	ἐπὶ πλεῖόν τι νεωτερισθῇ, συμμῖξαί
[47, 8]	εἰ καὶ σιτούμενος ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει,	καὶ	ἐπὶ πλεῖστον τῆς τε ἀνοσιωτάτης
[47, 27]	τῷ Βάσσῳ ἐπίκλητοι, οὐ μέντοι	καὶ	ἐπὶ πολὺ αὐτῷ διὰ τὸν
[47, 21]	τε τῆς δόξης τῶν πεπραγμένων	καὶ	ἐπὶ ταῖς ἐλπίσι τῶν ὁμοίων
[47, 20]	Καίσαρος σφαγῇ χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν ὡς	καὶ	ἐπὶ τὰς ἔξω ἀρχάς, ἃς
[47, 43]	τε θυμὸν τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες	καὶ	ἐπὶ τὴν σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες.
[47, 16]	πολλοῖς στρατιώταις προοφειλήσαντες, πολλὰ δὲ	καὶ	ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις δι´ αὐτῶν
[47, 16]	ἐπὶ τῇ γῇ πολλὰς δὲ	καὶ	ἐπὶ τοῖς οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως
[47, 2]	νεὼ τοῦ Γενίου τοῦ δήμου	καὶ	ἐπὶ τοῦ τῆς Ὁμονοίας παμπληθεῖς
[47, 14]	πόλεις χώρας τε δώσειν ὑπισχνοῦντο·	καὶ	ἐπὶ τούτῳ καὶ γεωνόμους ὁμοῦ
[47, 13]	καὶ καταφρονηθῆναι καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	καὶ	ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα μὲν περὶ
[47, 12]	καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν	καὶ	ἐπικουρίαν καὶ χρήματα καὶ τιμὰς
[47, 32]	προθυμότερον κοινῇ πάντα καὶ ἐβουλεύοντο	καὶ	ἐποίουν. καὶ τὸ μὲν σύμπαν
[47, 13]	ἔν τε τοῖς ἄλλοις πᾶσι	καὶ	ἔργοις καὶ λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ
[47, 44]	αὐτῶν λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα ὡς	καὶ	ἐς ἀόπλους σφᾶς ἐώθουν· καὶ
[47, 40]	ὑπέρ τε ἐκείνων μόνων διεφοίτων	καὶ	ἐς αὐτοὺς κατέβλεπον, δεινόν τέ
[47, 25]	τελευτῶν τοῖς Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε)	καὶ	ἐς Βησσοὺς ἐμβαλών, εἴ πως
[47, 37]	αὐλίζεσθαι, ἔς τε χωρίον ἓν	καὶ	ἐς ἔρυμα ἓν τὰ τρία
[47, 25]	Βροῦτος μὲν ταῦτά τε ἔπρασσεν,	καὶ	ἐς τὰ νομίσματα ἃ ἐκόπτετο
[47, 44]	δὲ τά τε προβλήματα ἀπέσπων	καὶ	ἐς τὰ στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι
[47, 17]	ᾔτουν καὶ ἐλάμβανον, οἱ δὲ	καὶ	ἐς τὰ τῶν ζώντων ἔτι
[47, 12]	διέπεμπεν ἔς τε τὴν Ῥώμην	καὶ	ἐς τὰς ἄλλας πόλεις, τά
[47, 20]	τούς τε ἄλλους σφίσι γενομένην	καὶ	ἐς τὴν ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ
[47, 7]	θάνατος προείρητο) τὸν δὲ Φιλοποίμενα	καὶ	ἐς τὴν ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος
[47, 32]	περαιωθῆναι αὐτοὺς ἐκεῖσε κωλῦσαι, ἢ	καὶ	ἐς τὴν Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ
[47, 38]	αὐτῶν τήν τε Ἰταλίαν καταλάβῃ	καὶ	ἐς τὴν Μακεδονίαν ἔλθῃ, ὤργων.
[47, 41]	τότε ἔτι κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν	καὶ	ἐς τὴν παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´
[47, 1]	λύκος ἔς τε τὸ στρατόπεδον	καὶ	ἐς τὴν σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ
[47, 30]	αὐτοῦ ἐν Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε,	καὶ	ἐς τὴν Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ
[47, 27]	προαποχωρήσαντας, οὐ μὴν καὶ προσεποιήσατο)	καὶ	ἐς τὴν Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός
[47, 42]	τοῦ κινδύνου ἀναγκαῖα πολλὰ δὲ	καὶ	ἐς τὸ ἔπειτα ἁρμόζοντα αὐτῶν
[47, 40]	καὶ κεραυνοὶ ἄλλοσέ τε πολλαχόσε	καὶ	ἐς τὸν τοῦ Νικαίου Διὸς
[47, 30]	Στάιος τό τε ναυτικὸν συνεκρότησε,	καὶ	ἐς τὸν τῶν Λαοδικέων λιμένα
[47, 42]	τινὸς πάντες ἅμα ἕῳ ἐξωπλίσαντο,	καὶ	ἔς τε τὸ χωρίον τὸ
[47, 35]	τινὶ ἐς μεσόγειαν ἀνατείνοντι συμβάλλει,	καὶ	ἔστι μεταξὺ Νέας πόλεως καὶ
[47, 8]	κατ´ ἔχθραν καὶ διὰ χρήματα,	καὶ	ἔστιν οὓς οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ
[47, 10]	καὶ αὐτὸς ἐκεῖνος ὢν προαπήντησε	καὶ	ἐσφάγη· καὶ οὕτως οἱ μὲν
[47, 39]	ἥττων γενόμενος καὶ ἔσφηλεν ἑαυτὸν	καὶ	ἐσφάλη, κἀκ τούτου τό τε
[47, 39]	τε ἅμα καὶ ἥττων γενόμενος	καὶ	ἔσφηλεν ἑαυτὸν καὶ ἐσφάλη, κἀκ
[47, 41]	τὴν παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ	καὶ	ἐσώθη. ὃ γάρ τοι τοῖς
[47, 7]	ὅσον πολλοὺς οὐκ ἔφθειρεν, ἀλλὰ	καὶ	ἔσωσε πλείστους, τοῖς τε προδοῦσι
[47, 9]	δεσπότας ἢ καὶ φίλους ἐκολάσθησαν,	καὶ	ἕτεροι δι´ αὐτὸ τοῦτο ἐτιμήθησαν·
[47, 44]	καὶ ἐς ἀόπλους σφᾶς ἐώθουν·	καὶ	ἕτεροι τρωθῆναί τι μέρος τῶν
[47, 18]	τοῖς τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν	καὶ	ἑτέροις ἃ τότε προσέθεσαν. ἔν
[47, 17]	τρόπον τινὰ ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι	καὶ	ἕτερόν τι τοιόνδε, βαρὺ μὲν
[47, 32]	ἐποίησαν, ἀλλ´ αὐτοί τε περιιόντες	καὶ	ἑτέρους διαπέμποντες τούς τε μηδέπω
[47, 26]	Δολοβέλλας ἐς τὴν Συρίαν προεπεπόμφει,	καὶ	ἑτέρους πολλοὺς τῶν τε Ἀσιανῶν
[47, 45]	τε τοὺς ἀντιτεταγμένους σφίσιν ἑκάτεροι	καὶ	ἐτράποντο, καὶ αἵ τε διώξεις
[47, 35]	ὀρῶν ἐπὶ τῷ πεδίῳ πεπόλισται.	καὶ	ἔτυχον γὰρ τὴν συντομωτάτην αὐτοῦ
[47, 2]	ἐψηφίσθησαν, καὶ ἡ ἐσθὴς ὡς	καὶ	εὐδαιμονούντων σφῶν μετεβλήθη, καίπερ πολλοῦ
[47, 18]	τά τε γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας	καὶ	εὐθυμουμένους πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες
[47, 25]	παρὰ τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ,	καὶ	εὐθὺς ἐς τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς
[47, 33]	ἔδρασεν (οὔτε γὰρ ἀντέστησάν οἱ,	καὶ	εὔνοιαν αὐτῶν ἐκ τῆς διατριβῆς
[47, 9]	καὶ ποικίλα συνέβαινεν, ὥς που	καὶ	εὐνοίας ἢ μίσους πρός τινα
[47, 11]	σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς μὲν δὴ	καὶ	εὐσεβείας τοσαῦτα τότε ἐπιφανῆ ἔργα
[47, 35]	τὰ μὲν γὰρ στρατόπεδα, ὡς	καὶ	εὐτακτότεροι οἱ στρατιῶται καὶ ῥᾴους
[47, 16]	ἐλύπει· τὸ δὲ δὴ τοὺς	καὶ	ἐφ´ ὁποσονοῦν ἔτι οὐ μόνον
[47, 39]	πάντως ἄν ποτε ἐδουλώθησαν ἢ	καὶ	ἐφθάρησαν. ~πάρεστι δὲ καὶ ἐκ
[47, 48]	τὸν Βροῦτον ὢν ἠλαττώθη τε	καὶ	ἔφυγεν, οὕτω τό τε ὁπλιτικὸν
[47, 5]	αὐτοὺς καὶ φίλους τινὶ αὐτῶν	καὶ	ἐχθροὺς πάντως γεγονέναι ὥστε, ἐν
[47, 17]	δὲ λοιπῶν μὴ τολμώντων ὡς	καὶ	ἐχόντων τι ἀγοράσαι, ἵνα μὴ
[47, 20]	παρὰ τὴν τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς	καὶ	ζηλωταῖς αὐτῶν γενομένοις, ἐψηφίσαντο. ~κἀν
[47, 33]	τὰς πέδας ἃς ἐκόμιζον ὡς	καὶ	ζῶντας πολλοὺς αἱρήσοντες ἐπιδεικνύναι σφίσι,
[47, 2]	καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί τισιν ἐψηφίσθησαν,	καὶ	ἡ ἐσθὴς ὡς καὶ εὐδαιμονούντων
[47, 40]	(ταύτης γὰρ τό τε Παγγαῖον	καὶ	ἡ περὶ αὐτὸ γῆ νομίζεται)
[47, 3]	ἐκ τῶν προγραφῶν ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν,	καὶ	ἡ πόλις ἅπασα νεκρῶν ἐπληρώθη·
[47, 8]	οὐκ ἠπιστάμην" ὡς δ´ οὖν	καὶ	ἡ τοῦ Κικέρωνός ποτε ἐκομίσθη
[47, 8]	τῆς οἰκτροτάτης αὐτῶν ὄψεως ἐνεπίμπλατο.	καὶ	ἥ γε Φουλουία πολλοὺς καὶ
[47, 31]	ὕστερον δὲ καὶ αὐτὸς ἦλθε,	καὶ	(ἤδη γὰρ ἀμαχεὶ τῷ Ῥούφῳ
[47, 8]	μὲν οὖν πολλούς, ὅσους γε	καὶ	ἠδυνήθη, διεσώσατο· ὅ τε Λέπιδος
[47, 46]	μηδὲν μηδέτεροι τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ	καὶ	ἠλαττώθησαν ἀλλήλων τῷ τό τε
[47, 21]	τε Δυρράχιον ἐκεῖθεν ἐπελθὼν προκατέλαβε	καὶ	ἦν αὐτῷ κατὰ τὸ στασιωτικὸν
[47, 18]	γενομένοις καὶ μὴ ἀτιμωθεῖσι, γίγνεται)	καὶ	ἡρῷόν οἱ ἔν τε τῇ
[47, 17]	τὰς οὐσίας τῶν τελευτώντων ὅλας	καὶ	ᾔτουν καὶ ἐλάμβανον, οἱ δὲ
[47, 26]	Σέξτου στρατόπεδα προσχωρῶν περιέπεσεν αὐτῷ	καὶ	ἡττηθεὶς ἐτρώθη. παθὼν δὲ τοῦτο
[47, 45]	ἀλλ´ ἐν τῷ μέρει ἀμφοτέρους	καὶ	ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι ταὐτὸν ὡς
[47, 45]	ἐγένετο· καὶ γὰρ ἐνίκησαν ἀμφότεροι	καὶ	ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε τοὺς ἀντιτεταγμένους
[47, 46]	ἕνεκα καὶ ἐκράτησαν οὕτως ἀμφότεροι	καὶ	ἡττήθησαν· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐς
[47, 39]	τε ἑαυτοῦ κρείττων τε ἅμα	καὶ	ἥττων γενόμενος καὶ ἔσφηλεν ἑαυτὸν
[47, 10]	μαθὼν δὲ ἐκεῖνος τὸ γιγνόμενον,	καὶ	θαυμάσας τε ἅμα τὸν παῖδα
[47, 2]	αὐτὰ ποιήσωσι. καὶ διὰ τοῦτο	καὶ	θυσίαι ἐπ´ αὐτοῖς ὡς καὶ
[47, 42]	τε καθ´ ἓν ἕκαστον ἑκάτερα	καὶ	ἱκετεύοντές σφας τῶν μὲν ὀριγνήσασθαι
[47, 41]	ἐς ἕνης ἡ μάχη γενήσοιτο,	καὶ	ἵνα ἀναλάβῃ τι ὧν δικτατορεύων
[47, 11]	εὐεργέτην αὐτοῦ ἐκ συνηγορήματος ὄντα,	καὶ	ἵνα γε μὴ ἀκουόμενος μόνον
[47, 8]	ἔλαβον ἢ τελευτησάντων εὑρήσειν ἤλπισαν·	καὶ	ἵνα γε μὴ κεναὶ αἱ
[47, 26]	δευτέρῳ, οἱ Ταρσεῖς εἶχον ὥστε	καὶ	Ἰουλιόπολίν σφας ἀπ´ αὐτοῦ μετονομάσαι.
[47, 42]	τοῦτο μὲν ἀθρόοις τοῦτο δὲ	καὶ	καθ´ ἑκάστους, ἀμφοτέροις ἀπό τε
[47, 37]	πλείονι τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν.	καὶ	Καῖσαρ μὲν ἐν Δυρραχίῳ νοσήσας
[47, 21]	ταῖς τε δυνάμεσιν ἤκμαζον, ἐτράποντο.	καὶ	Κάσσιος μὲν πρὸς τοὺς Σύρους
[47, 33]	βραχέος πείσειν ἢ καὶ βιάσεσθαι.	καὶ	Κάσσιος μὲν Ῥοδίους, καίτοι τοσοῦτον
[47, 0]	Φιλίπποις μάχης. γ. Ὡς Βροῦτος	καὶ	Κάσσιος ὑπὸ Καίσαρος ἡττήθησαν καὶ
[47, 0]	σφαγὰς εἰργάσαντο. β. Περὶ Βρούτου	καὶ	Κασσίου καὶ ὧν ἔπραξεν πρὸ
[47, 8]	γε Φουλουία πολλοὺς καὶ αὐτὴ	καὶ	κατ´ ἔχθραν καὶ διὰ χρήματα,
[47, 35]	εἶχον, ἔς τε τὸ μέσον	καὶ	κατὰ μόνας προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι
[47, 44]	τε τῶν κρανῶν αὐτοὺς ἦγχον	καὶ	κατὰ νώτου ἔπαιον, οἱ δὲ
[47, 42]	ὅ γε μάλιστα αὐτοὺς ἐπέρρωσε,	καὶ	κατὰ πεντακισχιλίας σφίσι δραχμὰς δώσειν
[47, 14]	αἷς ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν,	καὶ	κατὰ τὴν χώραν, ὡς ἐπὶ
[47, 31]	δὲ ἐκ τοῦ Καίσαρος τετοκέναι	καὶ	κατὰ τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε, βασιλέα
[47, 8]	ποτε ἐκομίσθη σφίσι (φεύγων γὰρ	καὶ	καταληφθεὶς ἐσφάγη) ὁ μὲν Ἀντώνιος
[47, 24]	ἐς πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς	καὶ	καταποντώσων ἐς τὸ ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε·
[47, 13]	τὴν τοῦ Καίσαρος ἐπιείκειαν, ὥστε	καὶ	καταφρονηθῆναι καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καὶ
[47, 10]	ἑαυτῷ ἔσωσεν. αὐτὸς μὲν γὰρ	καὶ	κατέκρυψε τὸν πατέρα ὥστε μὴ
[47, 40]	τε γῆν τοῖς ποσὶν ὤρυξε	καὶ	κατέχωσεν αὐτό. καί τι παιδάριον
[47, 12]	ἐπικηρυχθέντων οὐχ ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ	καὶ	κατῆλθον αὖθις, καί τινες αὐτῶν
[47, 40]	καί ποτε καὶ νυκτὸς ἐξέλαμψε·	καὶ	κεραυνοὶ ἄλλοσέ τε πολλαχόσε καὶ
[47, 45]	τῷ μέρει ἀμφοτέρους καὶ ἡττηθῆναι	καὶ	κρατῆσαι ταὐτὸν ὡς εἰπεῖν ἐγένετο·
[47, 37]	ἐλαττωθείη κατὰ μόνας συμβαλὼν εἴτε	καὶ	κρατήσειεν (ἐκ μὲν γὰρ τοῦ
[47, 10]	ὡς καὶ τεθνηκότος σκευάσας, ἐξέσωσε,	καὶ	Κύιντον Κικέρωνα τὸν τοῦ Μάρκου
[47, 21]	Ἀντώνιος ὁ Γάιος ἄρτι ἀφῖκτο	καὶ	Κύιντος Ὁρτήσιος ὁ προάρξας αὐτῆς
[47, 40]	Τιβέριδι ὄντων, ἠκούοντο. καὶ προσέτι	καὶ	κύων κυνὸς σῶμα πρὸς τὸ
[47, 26]	Τρεβώνιον, φθάσας τὸν Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη,	καὶ	λαβὼν παρ´ αὐτοῦ χρήματα, τῶν
[47, 0]	α. Ὡς Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος	καὶ	Λέπιδος ἐς Ῥώμην ἐλθόντες σφαγὰς
[47, 43]	σφενδονῆται οἵ τε τοξόται βέλη	καὶ	λίθους ἧκαν. καὶ μετὰ ταῦτα
[47, 40]	Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο, καί τινα	καὶ	λόγια καὶ πρὸ αὐτῶν καὶ
[47, 18]	προτεραίᾳ τὰ γενέσια ἀγάλλεσθαι, ὡς	καὶ	λογίου τινὸς Σιβυλλείου ἀπαγορεύοντος μηδενὶ
[47, 13]	τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ ἔργοις	καὶ	λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν τῇ
[47, 47]	λοιποὺς τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ παραλαβών,	καὶ	λόγοις τέ σφας παραμυθούμενος καὶ
[47, 1]	τέ τις ξίφει ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς	καὶ	λύκος ἔς τε τὸ στρατόπεδον
[47, 49]	μὴ δυνηθεὶς δέ, καὶ προσέτι	καὶ	μαθὼν ὅτι τινὲς τῶν στρατιωτῶν
[47, 32]	ἐκεῖ καὶ τὰ πράγματα ἔτι	καὶ	μᾶλλον ἐκοινώσαντο· τήν τε γὰρ
[47, 30]	καὶ ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὅπερ που	καὶ	Μᾶρκος Ὀκτάουιος ὑποστράτηγος αὐτοῦ ἔπραξε.
[47, 40]	καὶ ἐλάχιστος ἐγίγνετο, τοτὲ δὲ	καὶ	μέγας καὶ τριττὸς ἐξεφαίνετο, καί
[47, 17]	καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ ἀπεστεροῦντο.	καὶ	μέντοι καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε,
[47, 10]	τε ἐσθῆτα πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο,	καὶ	μετ´ αὐτῆς τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς
[47, 33]	τοῦ ἅρματος τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο.	καὶ	μετὰ ταῦτα καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην
[47, 43]	τοξόται βέλη καὶ λίθους ἧκαν.	καὶ	μετὰ ταῦτα τό τε ἱππικὸν
[47, 27]	τις Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε.	καὶ	μετὰ τοῦτο ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι, καὶ
[47, 33]	τὴν ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε·	καὶ	μετὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς ἐς
[47, 29]	τῶν προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν·	καὶ	μετὰ τοῦτο μαθόντες τὰ κατὰ
[47, 43]	ἐπὶ τὴν σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες.	καὶ	μετὰ τοῦτο σιωπή τε ἐξαπίνης
[47, 28]	ἀκονιτὶ καὶ τοὺς Ἰουδαίους παρεστήσατο.	καὶ	μετὰ τοῦτο τὸν μὲν Βάσσον
[47, 49]	τότε ἐπὶ τὴν θάλασσαν διέφυγον	καὶ	μετὰ τοῦτο τῷ Σέξτῳ προσέθεντο.
[47, 48]	ἱππικόν, καίτοι γενναίως μαχόμενον, ἐνέδωκε.	καὶ	μετὰ τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους
[47, 18]	καὶ ἐπ´ αὐτοῦ ποτε γενομένοις	καὶ	μὴ ἀτιμωθεῖσι, γίγνεται) καὶ ἡρῷόν
[47, 17]	τε τὸ ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ	καὶ	μὴ εἶχόν τινες, ὠνούμενοί γε
[47, 44]	ἐφλέγμηνεν, ὁμόσε τε ἀπερισκέπτως χωροῦντες	καὶ	μηδεμίαν ἔτ´ ἀσφάλειαν ἑαυτῶν ποιούμενοι,
[47, 6]	ἔσφαζον καὶ τοὺς εὐπόρους, εἰ	καὶ	μηδενὶ αὐτῶν ἀπήχθοντο· παμπόλλων τε
[47, 27]	καὶ μετὰ τοῦτο ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι,	καὶ	μηδέτεροι ἰσχυρόν τι παραλαβεῖν δυνάμενοι,
[47, 9]	τὸ ἴδιον συμφέρον πάντα ποιούντων,	καὶ	μήτε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς ἢ
[47, 8]	κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα	καὶ	μιαρὰ προσεπισκώπτουσα. καὶ οὗτοι δ´
[47, 13]	τοῦ τε Σύλλου ὠμότητα, ὥστε	καὶ	μισηθῆναι, οὔτ´ αὖ τὴν τοῦ
[47, 30]	καὶ παρ´ ἐκείνων καὶ χρήματα	καὶ	ναῦς λάβῃ· κἀνταῦθα ἀποληφθεὶς μετ´
[47, 15]	ἐκεῖνον ταῦτά τε οὕτως ἐποίησαν,	καὶ	νεὼν τῷ τε Σαράπιδι καὶ
[47, 23]	τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν αὐτόν, ὡς	καὶ	νοσοῦντά τινα ἐς δίφρον κατάστεγον
[47, 40]	καὶ τριττὸς ἐξεφαίνετο, καί ποτε	καὶ	νυκτὸς ἐξέλαμψε· καὶ κεραυνοὶ ἄλλοσέ
[47, 18]	ὑπ´ ἐκείνου γενόμενα (καὶ τοῦτο	καὶ	νῦν ἐπὶ πᾶσι τοῖς τὸ
[47, 44]	πολλῷ μὲν ὠθισμῷ πολλῷ δὲ	καὶ	ξιφισμῷ ἐχρήσαντο, τὰ μὲν πρῶτα
[47, 6]	{Ἀντώνιος} Καῖσαρ καὶ τῷ Λεπίδῳ	καὶ	ὁ ἀδελφὸς Λούκιος Παῦλος ἐπεπολέμωντο.
[47, 44]	ὑπὸ τῆς αὐτίκα περιχαρείας ἤλπιζε.	καὶ	ὁ ἀεὶ πίπτων ἔς τε
[47, 21]	τε γὰρ εὐθὺς αὐτῷ προσεχώρησε,	καὶ	ὁ Ἀντώνιος κωλυθεὶς κατὰ τὴν
[47, 45]	τὴν τοῦ Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο,	καὶ	ὁ Ἀντώνιος τὸν Κάσσιον οὐδέν
[47, 46]	ἀποκτεῖναι ἑαυτὸν προσέταξε. καὶ αὐτῷ	καὶ	ὁ ἑκατόνταρχος, μαθὼν ὅτι διὰ
[47, 6]	προσεκεκρούκεσαν. ἀμέλει τῷ τε Ἀντωνίῳ	καὶ	ὁ θεῖος Λούκιος {Ἀντώνιος} Καῖσαρ
[47, 44]	ἥ τε ὁρμή σφων ηὐξήθη	καὶ	ὁ θυμὸς ἐφλέγμηνεν, ὁμόσε τε
[47, 28]	τὸ ναυτικὸν ἐπέτρεψεν. οὕτω μὲν	καὶ	ὁ Κάσσιος ἰσχυρὸς διὰ ταχέων
[47, 20]	ἐξεστράτευσαν. ὅ τε γὰρ Βροῦτος	καὶ	ὁ Κάσσιος τὸ μὲν πρῶτον
[47, 11]	μή τι κατὰ τοῦτο, οἷα	καὶ	ὁ Κίννας, πάθῃ, ἐξέθηκε γράμμα
[47, 11]	αὐτὸ τοῦτο δηλῶν· ἐδημάρχει δέ.	καὶ	ὁ μὲν διατριβὴν καὶ γέλωτα
[47, 27]	τοῦτο οὐδὲ ἔπραξάν τι ἀξιόλογον.	καὶ	ὁ μὲν δυνηθείς τινα χρόνον,
[47, 35]	αὐτοῦ ὑπερβολὴν ὅ τε Σάξας	καὶ	ὁ Νωρβανὸς προκαταλαβόντες, ταύτῃ μὲν
[47, 48]	τε ὁ τοῦ Δηιοτάρου στρατηγὸς	καὶ	ὁ Ῥασκύπορις. καὶ οὗτος μὲν
[47, 40]	τὰ δὲ λοιπὰ ἡμιόνῳ ἐῴκει.	καὶ	ὁ τῆς Ἀθηνᾶς ὀχὸς πρὸς
[47, 49]	παραχρῆμα ἀπέκτειναν ἢ ἁλόντες, ὥσπερ	καὶ	ὁ Φαουώνιος, ἐφθάρησαν, οἱ δὲ
[47, 42]	πάντων τῶν ὁμοφύλων ἐπιθυμῆσαι, παρῄνουν,	καὶ	ὅ γε μάλιστα αὐτοὺς ἐπέρρωσε,
[47, 40]	στρατιῶται ἄγουσι, νίκην φέρων ἔπεσε.	καὶ	ὅ γε μάλιστα τὸν ὄλεθρόν
[47, 46]	ὅπου τε ὁ Βροῦτος εἴη	καὶ	ὅ τι ποιοίη· ἐπεὶ δὲ
[47, 40]	καιρῷ ἐκείνῳ γίγνεσθαι εἰωθότα, ἐποίησεν,	καὶ	οἱ ἀγορανόμοι τοῦ πλήθους ὁπλομαχίας
[47, 43]	διὰ σαλπίγγων μελῳδοῦντες, ἔπειτα δὲ	καὶ	οἱ ἄλλοι οἱ τόν τε
[47, 34]	ᾑρηκότες παρέσχον· ἐκ γὰρ τούτου	καὶ	οἱ ἐπιχώριοι τὰ λοιπὰ ἐθελονταὶ
[47, 4]	τὰ ἐπιβουλεύματα ἐξ ἐπιτεχνήσεως παρεῖχον,	καὶ	οἱ ἕτεροι πάνθ´ ὅσα παθεῖν
[47, 45]	οἵ τε νενικηκότες πάντα κεκρατηκέναι	καὶ	οἱ ἡττημένοι πάντα νενικῆσθαι ἐνόμισαν,
[47, 21]	ἢ διὰ ἀταξίαν, προσλαβὼν εἶχε·	καί	οἱ καὶ χρήματα ἐκ τῆς
[47, 43]	εἷς ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε, καὶ οὕτω	καὶ	οἱ λοιποὶ ἐπήχησαν, πρῶτοι μὲν
[47, 33]	δὴ Ἀριοβαρζάνης οἵ τε Ῥόδιοι	καὶ	οἱ Λύκιοι ἄλλως μὲν οὐκ
[47, 44]	ξιφῶν καὶ τῶν σωμάτων διώλλυντο.	καὶ	οἱ μὲν μιᾷ πληγῇ οἱ
[47, 2]	νίκην κατ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν ἔδωκε.	~καὶ	οἱ μὲν οὕτως ἐς τὴν
[47, 30]	Μᾶρκος Ὀκτάουιος ὑποστράτηγος αὐτοῦ ἔπραξε.	καὶ	οἱ μὲν ταφῆς ὑπὸ τοῦ
[47, 34]	τῶν χρημάτων ζημιωθέντες. καὶ τοῦτο	καὶ	οἱ Μυρεῖς ἐποίησαν, ἐπειδὴ τὸν
[47, 5]	ἢ καὶ οἱ πλούσιοι, ἀλλὰ	καὶ	οἱ πάνυ φίλοι καὶ παρὰ
[47, 4]	προνοίας ἀλλ´ ἐκ συντυχίας, ἔπραττον·	καὶ	οἱ πάσχοντες ἐξαπιναίαις τε καὶ
[47, 5]	ὅπως οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν ἢ	καὶ	οἱ πλούσιοι, ἀλλὰ καὶ οἱ
[47, 33]	οἱ μὲν ἄλλοι ταύτῃ πάντες,	καὶ	οἱ πρόσθεν περιορώμενοι, παραχρῆμα ὡμολόγησαν,
[47, 43]	καὶ ἐκεῖνα ἐπ´ ἀλλήλους ἐξηκόντισαν,	καὶ	οἱ σφενδονῆται οἵ τε τοξόται
[47, 12]	Κάσσιον τόν τε Σέξτον ἐγίγνετο.	καὶ	οἵ γε πλείους πρὸς τοῦτον
[47, 45]	ἠγνόησαν τὸ τέλος τῆς μάχης,	καὶ	οἵ τε νενικηκότες πάντα κεκρατηκέναι
[47, 14]	ἐπὶ τούτῳ καὶ γεωνόμους ὁμοῦ	καὶ	οἰκιστὰς αὐτοῖς προσαπέδειξαν. τὸ μὲν
[47, 23]	Βροῦτος ἐς τε ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος,	καὶ	ὀλίγους τῶν θρασυτάτων τοὺς μὲν
[47, 25]	τε ἅμα αὐτοὺς ὧν ἐκακούργουν,	καὶ	ὄνομα ἀξίωμά τε αὐτοκράτορος, ὡς
[47, 2]	τὴν πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων ἀνεπλήσθη,	καὶ	ὅπλα ἐκ τῆς γῆς ἐς
[47, 27]	δούλων κατέλεγε, καὶ χρήματα ἤθροιζε	καὶ	ὅπλα κατεσκευάζετο. πράσσοντα δὲ αὐτὸν
[47, 44]	περισκοποῦντες ὅπως τε τρώσουσί τινας	καὶ	ὅπως αὐτοὶ μὴ τρωθῶσι (τούς
[47, 11]	γε μὴ ἀκουόμενος μόνον ἀλλὰ	καὶ	ὁρώμενος πίστιν τοῦ πεφονευκέναι αὐτὸν
[47, 24]	Κασσίῳ προσκείμενον εἰδώς, ἀφῆκεν αὐτόν.	καὶ	ὃς ἐπέθετο μὲν καὶ τῷ
[47, 40]	συνενηνέχθαι δέ πως ἐς ταὐτὸ	καὶ	ὅσα παρὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ
[47, 10]	Μάρκου ἀδελφὸν ὁ παῖς ἐξέκλεψε	καὶ	ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ ἔσωσεν. αὐτὸς
[47, 48]	παρὰ γνώμην δουλεύσας, ἄλλως τε	καὶ	ὅτι οἱ ἐναντίοι τοὺς ζωγρηθέντας
[47, 29]	τὰ κατὰ τὸν Κάσσιον, πρὶν	καὶ	ὁτιοῦν ὑπ´ ἐκείνων πραχθῆναι, ταῦθ´
[47, 39]	συμπαρανάλωσε καὶ τὸ μοναρχικὸν ἐκράτυνε.	καὶ	οὐ λέγω ὡς οὐ συνήνεγκεν
[47, 45]	οἱ ἡττημένοι πάντα νενικῆσθαι ἐνόμισαν,	καὶ	οὐ πρότερον τὸ γεγονὸς ἔμαθον
[47, 13]	αὐτῶν πᾶν αἱ συμφοραὶ ἐξενίκων,	καὶ	οὐδεὶς οὐδὲ τῶν πάνυ ἀνδρικῶν
[47, 10]	τε γὰρ ἔργον ἂν εἴη,	καὶ	οὐδὲν μέγα τῇ συγγραφῇ παρέξεται)
[47, 45]	δὲ κατὰ χώραν ἀκριβῶς ἀμφότεροι,	καὶ	οὔθ´ ὑπαγωγαῖς οὔτε διώξεσιν οὐδέτεροι
[47, 48]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ αὐτοῦ ἦσαν,	καὶ	οὐκ εἶχεν οὔθ´ ὅπως διὰ
[47, 4]	καὶ πρῶτον τοῦ τοιούτου πειρώμενοι	καὶ	οὐκ ἐκ προβουλῆς, ἐποιοῦντο, καὶ
[47, 6]	παμπόλλων τε γὰρ χρημάτων δεόμενοι,	καὶ	οὐκ ἔχοντες ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰς
[47, 36]	τε αὐτοὺς ἔδοξάν σφισι προσπολεμήσειν,	καὶ	οὐκ ἠπείχθησαν ἀλλὰ τόν τε
[47, 45]	ἐπέσχον, ὥστε μὴ καθορᾶν ἀλλήλους·	καὶ	οὔτε ἐν τῇ μάχῃ πλὴν
[47, 44]	οἱ δὲ καὶ πολλαῖς ἔθνησκον,	καὶ	οὔτε τῶν τραυμάτων αἴσθησιν εἶχον,
[47, 8]	πολλὰ ἅμα καὶ μιαρὰ προσεπισκώπτουσα.	καὶ	οὗτοι δ´ οὖν ὅμως ἔσωσάν
[47, 48]	Δηιοτάρου στρατηγὸς καὶ ὁ Ῥασκύπορις.	καὶ	οὗτος μὲν οἴκαδε εὐθύς, ὥς
[47, 11]	τὸ ἔργον αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένον ἔχουσαν.	καὶ	οὕτω γε καὶ τῷ Ἀντωνίῳ
[47, 43]	ἔπειτα σαλπικτὴς εἷς ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε,	καὶ	οὕτω καὶ οἱ λοιποὶ ἐπήχησαν,
[47, 34]	ἐν τῷ ἐπινείῳ λαβὼν ἀπέλυσε.	καὶ	οὕτω καὶ τἆλλα δι´ ὀλίγου
[47, 26]	Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη.	καὶ	οὕτω μετὰ ταῦτα γράμματά τινα
[47, 5]	πολεμίου μοίρᾳ οἱ ἕτεροι ἐτίθεντο·	καὶ	οὕτω συνέβαινε τοὺς αὐτοὺς καὶ
[47, 10]	ἐκεῖνος ὢν προαπήντησε καὶ ἐσφάγη·	καὶ	οὕτως οἱ μὲν ἀπετράποντο, νομίσαντες
[47, 6]	τε διὰ τοῦτο πολλὰ παρενομήθη,	καὶ	παιδίσκον τινὰ ἐς ἐφήβους ἐσήγαγον,
[47, 35]	τε τὴν Ἀσίαν αὖθις ἦλθον,	καὶ	πάνθ´ ὅσα ἐκ διαβολῶν, οἷα
[47, 18]	καὶ τὴν ἀσφάλειαν πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες,	καὶ	πάνθ´ ὅσα ἐς τιμὴν αὐτοῦ
[47, 34]	δ´ ἄπωθεν οὖσι δόξαν ὡς	καὶ	πάντα ἄρδην ᾑρηκότες παρέσχον· ἐκ
[47, 25]	δὲ ἐς τὴν Μακεδονίαν ἐλθὼν	καὶ	πάντα τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς
[47, 15]	αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων τινὰ ἐσήγαγον·	καὶ	πάντας μετὰ τοῦτο τοὺς στρατηγούς,
[47, 1]	τὴν Ῥώμην, δόξῃ μὲν ὡς	καὶ	πάντες ἀπὸ τῆς ἴσης ἄρξοντες,
[47, 22]	ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν	καὶ	πάντων τῶν ἐκεῖ χωρίων ἄρχειν
[47, 3]	ἀντ´ ἐκείνου δὲ δὴ ἕτερα	καὶ	πάνυ δυσχερῆ, καίπερ μηδεμίαν τῶν
[47, 14]	ἐδόθη, τά τε τῶν λοιπῶν	καὶ	πάνυ πάντα ἀδεῶς ἐπορθεῖτο. τοῦτο
[47, 10]	οὐ προέδωκε τὸν στίξαντα, ἀλλὰ	καὶ	πάνυ προθύμως ἔσωσεν. ὡς γοῦν
[47, 6]	τῶν δὲ δὴ ἄλλων πολλοὶ	καὶ	παρ´ αὐτοῖς τοῖς τε φίλοις
[47, 30]	ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς Ἄραδον, ὅπως	καὶ	παρ´ ἐκείνων καὶ χρήματα καὶ
[47, 48]	τῇ διατριβῇ ταύτῃ ηὐτομόλησαν μὲν	καὶ	παρ´ ἐκείνων πρὸς τὸν Βροῦτον
[47, 48]	διέφθειρε τοὺς πλείους, τῇ ἀνάγκῃ	καὶ	παρὰ γνώμην δουλεύσας, ἄλλως τε
[47, 5]	ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ φίλοι	καὶ	παρὰ δόξαν ἐκτείνοντο. ἄλλως μὲν
[47, 20]	παρά τε τὴν τοῦ Ἁρμοδίου	καὶ	παρὰ τὴν τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς
[47, 26]	ταῦτα γράμματά τινα συνέπλασεν ὡς	καὶ	παρὰ τοῦ Σκιπίωνός οἱ πεμφθέντα,
[47, 35]	τοῦτο παρά τε τῷ Παγγαίῳ	καὶ	παρὰ τῷ Συμβόλῳ κεῖται· Σύμβολον
[47, 34]	τὸ τεῖχος ἐν ἀσφαλεῖ κατεστήσατο,	καὶ	παράγων ἕνα ἕκαστον τῶν πρώτων
[47, 2]	τοῦ νόμου ἐλάμβανε καὶ προσέτι	καὶ	παράκλησιν αὐτοῖς ἔφερε· πάνυ γὰρ
[47, 37]	δὲ πρὸς τοὺς Φιλίππους ἤλασε,	καὶ	παραυτίκα μὲν ῥώμην τινὰ τοῖς
[47, 2]	μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον,	καὶ	παραχρῆμα τὰ δόξαντά σφισι διὰ
[47, 30]	(ἄλλοι τε γὰρ τῷ Κασσίῳ	καὶ	Πάρθοι τινὲς ἐβοήθησαν) ταῖς δὲ
[47, 35]	πρὶν τὸν Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες,	καὶ	πᾶσαν τὴν μέχρι τοῦ Παγγαίου
[47, 32]	ἔς τε τὴν Μακεδονίαν ἐλθεῖν	καὶ	περαιωθῆναι αὐτοὺς ἐκεῖσε κωλῦσαι, ἢ
[47, 42]	ὅσα ποτὲ αὐτοί τε ἐπεπόνθεσαν	καὶ	περὶ ἑτέρων ἠκηκόεσαν, προέφερον, παραδεικνύντες
[47, 14]	πολλὰ δὲ δὴ καὶ ἄτοπα	καὶ	περὶ τὰς τῶν ἄλλων οὐσίας
[47, 36]	μὲν περί τε τοὺς Ῥοδίους	καὶ	περὶ τοὺς Λυκίους τόν τε
[47, 24]	προκαταληφθῇ (σφόδρα γὰρ αὐτὸν ἠγάπα)	καὶ	περὶ τῷ υἱῷ μὴ καταφωραθῇ,
[47, 30]	ἠξιώθησαν· οἵ τε συστρατεύσαντές σφισι	καὶ	περιγενόμενοι καὶ σωτηρίας καὶ ἀδείας,
[47, 25]	ἃ ἐκόπτετο εἰκόνα τε αὑτοῦ	καὶ	πιλίον ξιφίδιά τε δύο ἐνετύπου,
[47, 46]	αὐτοὺς πόρρωθεν ὁρῶν πολεμίους εἶναι,	καὶ	Πινδάρῳ τινὶ ἐξελευθέρῳ ἀποκτεῖναι ἑαυτὸν
[47, 26]	ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν,	καὶ	πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ οὕτω μετὰ
[47, 7]	ἀπελευθέρῳ τινὶ Φιλοποίμενι κατέκρυψεν, ὥστε	καὶ	πίστιν τοῦ τεθνηκέναι αὐτὸν παρασχεῖν·
[47, 10]	δεσπότου λαβὼν ἀπήντησε τοῖς διώκουσι,	καὶ	πλασάμενος ὡς καὶ φεύγοντα αὐτὸν
[47, 39]	μαχεσαμένων διήνεγκεν αὐτῶν (πολλῷ γὰρ	καὶ	πλείους καὶ ἀμείνους σφῶν πολλαχόθι
[47, 12]	γοῦν ταῦτά τε οὕτως ἐγένετο,	καὶ	πλεῖστοι μὲν τῶν μὴ προγραφέντων
[47, 14]	μετεχειρίζοντο ὥστε μήτε τι καταφωρᾶν	καὶ	πλείστου ὅσου ἀγοράζειν ὧν ἔχρῃζον,
[47, 8]	ἔσωσάν τινας, παρ´ ὧν γε	καὶ	πλείω χρήματα ἔλαβον ἢ τελευτησάντων
[47, 9]	ἕτερος περιγενέσθαι ἤθελε, σπουδαζόντων, πολλὰ	καὶ	ποικίλα συνέβαινεν, ὥς που καὶ
[47, 14]	ταῦτά τε αὐτοῖς πράττειν ἐπέτρεπον	καὶ	πόλεις χώρας τε δώσειν ὑπισχνοῦντο·
[47, 15]	(ἧς γὰρ οὕτως ἐπεθύμησεν ὥστε	καὶ	πολεμῆσαι δι´ αὐτήν, ταύτης ἑκὼν
[47, 44]	μὲν μιᾷ πληγῇ οἱ δὲ	καὶ	πολλαῖς ἔθνησκον, καὶ οὔτε τῶν
[47, 45]	γὰρ πεδίου ἐπὶ πλεῖστον, ἅτε	καὶ	πολλοὶ ὄντες, ἐπέσχον, ὥστε μὴ
[47, 16]	γὰρ χρημάτων, ἅτε πολλὰ μὲν	καὶ	πολλοῖς στρατιώταις προοφειλήσαντες, πολλὰ δὲ
[47, 6]	ἅτε γὰρ ἐν ἐμφυλίοις πολέμοις,	καὶ	πολλῷ μὲν χρόνῳ πολλαῖς δὲ
[47, 44]	συνεπισπόμενόν σφισιν ἐν χερσὶν ἐγένετο.	~καὶ	πολλῷ μὲν ὠθισμῷ πολλῷ δὲ
[47, 40]	καὶ μέγας καὶ τριττὸς ἐξεφαίνετο,	καί	ποτε καὶ νυκτὸς ἐξέλαμψε· καὶ
[47, 47]	ἄλλως καὶ ταράττειν νύκτωρ ἐπειρᾶτο,	καί	ποτε καὶ τὸν ποταμὸν παρατρέψας
[47, 21]	αὐτῆς ἀπαλλαγήσεσθαι ἔμελλεν, οὐ μέντοι	καὶ	πρᾶγμά τι ἔσχεν. οὗτός τε
[47, 17]	μήτε τι λαβεῖν καὶ προσέτι	καὶ	πράγματα σχεῖν. ὁπότε γὰρ βίᾳ
[47, 6]	πολλῷ μὲν χρόνῳ πολλαῖς δὲ	καὶ	πράξεσι γενομένοις, συχνοὶ καὶ τοῖς
[47, 20]	στρατηγίας ἐν τῷ αὐτῷ ᾧ	καὶ	πρὶν κόσμῳ διῴκουν· ἐπεὶ δ´
[47, 40]	ἐγίγνετο, καί τινα καὶ λόγια	καὶ	πρὸ αὐτῶν καὶ ἐπ´ αὐτοῖς
[47, 14]	τὰ λοιπὰ προσδιήρπαζον. ἵνα γὰρ	καὶ	πρὸ τῶν ἔργων τοὺς μισθοὺς
[47, 4]	ἐδύναντο λογιζόμενοι πολὺ ταῖς ψυχαῖς	καὶ	πρὸ τῶν σωμάτων, ὡς καὶ
[47, 21]	ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα ἐστράτευσε,	καὶ	προαπαντήσαντός οἱ αὐτοῦ τούς τε
[47, 30]	διὰ ταχέων ἐς τὸ τεῖχος,	καὶ	προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη μὴ
[47, 34]	τὰ Πάταρα ὁ Βροῦτος ἦλθε,	καὶ	προεκαλέσατο μὲν αὐτοὺς ἐς φιλίαν,
[47, 14]	τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες τὰ δὲ	καὶ	προῖκά σφισι χαριζόμενοι, τοὺς δὲ
[47, 18]	ἅτε γὰρ τῆς μοναρχίας ἐφιέμενοι	καὶ	πρὸς αὐτὴν ἐπειγόμενοι τούς τε
[47, 48]	τοῦ Κελτικοῦ τινες, ηὐτομόλησαν δὲ	καὶ	πρὸς αὐτοὺς Ἀμύντας τε ὁ
[47, 13]	ὅτι μὴ πλείονας, προσεπαινεῖσθαι ἤθελον.	καὶ	πρός γε τὸν δῆμον φανερῶς
[47, 38]	γὰρ δημεράσται τε ἀκριβῶς ὄντες	καὶ	πρὸς πολίτας ἀγωνιζόμενοι ἐκείνων τε
[47, 31]	τοῦτό τε ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ παρεστήσαντο,	καὶ	πρὸς τὰ Ἀδανὰ ὅμορά τέ
[47, 28]	ὧν ἐν τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει	καὶ	πρὸς τὴν λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο,
[47, 35]	εἴσω τε τῶν ὀρῶν ἐγένοντο,	καὶ	πρὸς τὴν πόλιν κατὰ τὰ
[47, 15]	πράγματα πρός τε τὸ βούλημα	καὶ	πρὸς τὸ ἐπιθύμημα τὸ ἑαυτῶν
[47, 9]	τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου	καὶ	πρὸς τὸ ἴδιον συμφέρον πάντα
[47, 3]	ὁδοῖς ἔν τε ταῖς ἀγοραῖς	καὶ	πρὸς τοῖς ἱεροῖς σποράδην ἀπεκτίννυντο,
[47, 35]	μέχρι τοῦ Παγγαίου χῆν προκατασχόντες,	καὶ	πρὸς τοῖς Φιλίπποις στρατοπεδευσάμενοι. τὸ
[47, 24]	πρός τε γὰρ τὸν Καίσαρα	καὶ	πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ τῶν
[47, 12]	σφισι πρός τε τὸν Βροῦτον	καὶ	πρὸς τὸν Κάσσιον τόν τε
[47, 32]	τῇ Ῥώμῃ καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο,	καὶ	πρὸς τὸν Σέξτον ἅτε καὶ
[47, 8]	Παύλῳ ἐς Μίλητον ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε,	καὶ	πρὸς τοὺς ἄλλους οὐκ ἀπαραίτητος
[47, 9]	τισὶν ἐγένοντο. συχνοὶ μὲν γὰρ	καὶ	πρὸς τῶν φιλτάτων ἀπώλοντο, συχνοὶ
[47, 27]	ἐς Κιλικίαν προαποχωρήσαντας, οὐ μὴν	καὶ	προσεποιήσατο) καὶ ἐς τὴν Συρίαν
[47, 40]	παρὰ τῷ Τιβέριδι ὄντων, ἠκούοντο.	καὶ	προσέτι καὶ κύων κυνὸς σῶμα
[47, 49]	ἀναπεφευγὼς ἦν) μὴ δυνηθεὶς δέ,	καὶ	προσέτι καὶ μαθὼν ὅτι τινὲς
[47, 2]	ὄνομα τὸ τοῦ νόμου ἐλάμβανε	καὶ	προσέτι καὶ παράκλησιν αὐτοῖς ἔφερε·
[47, 17]	τοῦτ´ ἔστι μήτε τι λαβεῖν	καὶ	προσέτι καὶ πράγματα σχεῖν. ὁπότε
[47, 47]	τι ἀντὶ τῶν διαρπασθέντων ἔδωκαν·	καὶ	προσέτι καὶ τὴν δύναμιν τὴν
[47, 28]	ἀξίωμα μεθ´ οὗ ἀφῖκτο ἐτήρησε,	καὶ	προσέτι καὶ τὸ ναυτικὸν ἐπέτρεψεν.
[47, 30]	ἃς ἡ Κλεοπάτρα αὐτῷ ἔπεμψε,	καὶ	προσέτι καὶ τοῖς χρήμασι τοῖς
[47, 14]	ἥμισυ τῶν προσόδων αὐτῶν ἀφείλοντο.	καὶ	προσέτι καὶ τοὺς στρατιώτας τήν
[47, 17]	τρόπον τινὰ αὐτοῖς ὑπάρξασαι· ἀλλὰ	καὶ	προσέτι οἱ μὲν τὰς οὐσίας
[47, 21]	γὰρ στρατιῶται ἀχθόμενοί τε αὐτῷ	καὶ	προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ διὰ νόσον μετέστησαν.
[47, 39]	γὰρ καὶ αὖθις ἀλλήλοις, ὥσπερ	καὶ	πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους μὲν τοὺς
[47, 1]	ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα μὲν	καὶ	πρότερον, σαφέστατα δὲ καὶ τότε
[47, 4]	τάς τε τόλμας πρόσχημα, ἅτε	καὶ	πρῶτον τοῦ τοιούτου πειρώμενοι καὶ
[47, 34]	κατέκλεισε. καὶ αὐτῶν ἐξαίφνης ἐκδραμόντων	καὶ	πῦρ ἐς τὰς μηχανὰς ἐμβαλόντων,
[47, 25]	ὄνομα ἀξίωμά τε αὐτοκράτορος, ὡς	καὶ	ῥᾷον ἐκ τούτου τῷ τε
[47, 35]	ὡς καὶ εὐτακτότεροι οἱ στρατιῶται	καὶ	ῥᾴους ἄρχειν ὦσι, διχῇ κατέστη,
[47, 42]	τὰ μὲν ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε	καὶ	Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως μετὰ τῶν
[47, 40]	λαμπάδες τε ἐνταῦθα κἀκεῖσε ᾖττον,	καὶ	σαλπίγγων ἠχαὶ ὅπλων τε κτύποι
[47, 8]	τάς τε κεφαλάς σφων, εἰ	καὶ	σιτούμενος ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει, καὶ ἐπὶ
[47, 43]	σιωπή τε ἐξαπίνης πολλὴ ἐγένετο,	καὶ	σμικρὸν ἐπισχόντες αὐτοί τε διάτορον
[47, 35]	διὰ μέσου αὐτῶν καὶ τάφρῳ	καὶ	σταυρώματι περιληφθέντος εἷς τε ὁ
[47, 20]	γράμματα ἐς τὴν Ῥώμην, ἅτε	καὶ	στρατηγοῦντες, πρὸς τὸν δῆμον ἔπεμπον,
[47, 32]	ὁμοφρονοῦντάς σφισι προσεκτῶντο καὶ χρήματα	καὶ	στρατιώτας ἤθροιζον. ~καὶ αὐτοῖς οἱ
[47, 21]	ὁμοίων προσεῖχον αὐτῷ, καὶ διότι	καὶ	στρατιώτας συχνούς, τοὺς μὲν ἐκ
[47, 40]	σαλπίγγων ἠχαὶ ὅπλων τε κτύποι	καὶ	στρατοπέδων βοαὶ νυκτὸς ἔκ τε
[47, 10]	τὸν πατέρα ὥστε μὴ εὑρεθῆναι,	καὶ	στρεβλωθεὶς ἐπὶ τούτῳ πάσαις βασάνοις
[47, 26]	Σέξτος· τούτῳ γὰρ καὶ ταμίᾳ	καὶ	συγγενεῖ αὑτοῦ ὄντι ὁ Καῖσαρ
[47, 6]	ἀρετή τις ἢ ἀξίωσις ἢ	καὶ	συγγένεια ἀνετίμα, ἀντὶ πλειόνων ἀπώλλυντο.
[47, 34]	τὰ μεθόρια μάχῃ τε ἐκράτησε	καὶ	συγκαταφυγὸν ἐς τὸ ἔρυμα αὐτοβοεὶ
[47, 30]	ἀπήντησέ τε τῷ Κασσίῳ προσελαύνοντι,	καὶ	συμβαλὼν αὐτῷ ἡττήθη. κατακλεισθείς τε
[47, 33]	μὲν οὐκ ἀνθίσταντο, οὐ μέντοι	καὶ	συμμαχῆσαι ἤθελον. ὑποπτεύσαντες οὖν αὐτοὺς
[47, 5]	τῷ πέλας συναραμένους τέ τι	καὶ	συμπράξαντας ἐν πολεμίου μοίρᾳ οἱ
[47, 18]	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας ὀφλισκάνειν.	καὶ	συνέβαινε γὰρ ἐν τῇ αὐτῇ
[47, 15]	μὲν ἀπήλειψαν τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν.	καὶ	συνελόντι εἰπεῖν, καὶ τἆλλα πάντα
[47, 44]	ἔς τε τὸ ἀναίσθητον καθίστατο	καὶ	σύνεσιν τοῦ πάθους οὐκ ἐλάμβανεν.
[47, 28]	τὰ ἐν αὐτῷ ὄντα συνέχεαν	καὶ	συνετάραξαν, ὥστε τινὰς ἐκ τούτων
[47, 21]	μὲν πρὸς τοὺς Σύρους ὡς	καὶ	συνήθεις οἱ καὶ φίλους ἐκ
[47, 1]	υἱὸς, Πλάγκος. ~Ταῦτ´ οὖν συνθέμενοι	καὶ	συνομόσαντες ἐς τὴν Ῥώμην, δόξῃ
[47, 1]	πέριξ περὶ τὸ τάφρευμα περιρρυὲν	καὶ	συνῳδία τις νυκτὸς περιηχήσασα τάς
[47, 5]	αἰτίας τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις, ὡς	καὶ	σφαγῆναι πρὸς αὐτῶν, ἐληλύθει· τὰ
[47, 37]	δέ τινας τῶν ἐναντίων σιταγωγοῦντας	καὶ	σφαλεὶς οὐκέτ´ οὐδ´ αὐτὸς ἐθάρσει.
[47, 46]	Βροῦτος ζητήσοντας αὐτὸν ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε,	καὶ	σχολῇ μετ´ αὐτῶν ὡς οὐδενὸς
[47, 6]	ὑφ´ ὧνπερ ἐς τὰ μάλιστα	καὶ	σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι προσεδόκων, ἐσφάγησαν.
[47, 9]	ταῦτα αἱ σφαγαί, πολυειδεῖς δὲ	καὶ	σωτηρίαι τισὶν ἐγένοντο. συχνοὶ μὲν
[47, 30]	τε συστρατεύσαντές σφισι καὶ περιγενόμενοι	καὶ	σωτηρίας καὶ ἀδείας, καίτοι πολέμιοι
[47, 13]	λέγω) ἄλλα τε ὡς εὐεργέταις	καὶ	σωτῆρσι τῆς πόλεως γεγονόσι καὶ
[47, 18]	γὰρ ἐν τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ	καὶ	τὰ Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ
[47, 31]	δὲ χρήματα τά τε ἴδια	καὶ	τὰ δημόσια πάντα ἀφείλετο. κἀκ
[47, 46]	Καίσαρος τοῦ τ´ Ἀντωνίου πᾶν	καὶ	τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἁλῶναι
[47, 42]	τά τε ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ	καὶ	τὰ ἐν μοναρχίᾳ ἄτοπα, ὅσα
[47, 32]	τά τε ἐν τῇ Συρίᾳ	καὶ	τὰ ἐν τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο,
[47, 36]	τε Σύμβολον ἐκκρούσαντες αὐτοὺς κατέλαβον,	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια ταύτῃ τε δι´
[47, 33]	τὰ χρήματα καὶ τὰ ὅσια	καὶ	τὰ ἱερά, πλὴν τοῦ ἅρματος
[47, 16]	οὐκ ὀρθῶς αὐτὰ τετιμημένοι διεβάλλοντο,	καὶ	τὰ λοιπὰ προσαπώλλυσαν. ~εἰ δ´
[47, 14]	ἡμέρας μετέστησαν, πολεμίους ἐποιήσαντο) πάντα	καὶ	τὰ λοιπὰ προσδιήρπαζον. ἵνα γὰρ
[47, 3]	ἐπὶ τὸ βῆμα αὖθις ἀνετίθεντο,	καὶ	τὰ λοιπὰ σώματα τὰ μὲν
[47, 46]	αὐτῷ πάντα ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ	καὶ	τὰ μάλιστα τέκμαρσιν τὸ ὄναρ
[47, 42]	καὶ τῷ μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν.	καὶ	τὰ μὲν ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε
[47, 33]	δὴ ναῦς καὶ τὰ χρήματα	καὶ	τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά,
[47, 19]	σφίσιν ἅμα δι´ αὐτῶν τιμῶντες,	καὶ	τὰ πράγματα ἐπὶ μακρότερον ταῖς
[47, 32]	σφῶν ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε ἐκεῖ	καὶ	τὰ πράγματα ἔτι καὶ μᾶλλον
[47, 32]	συνωμοσίαν τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἔμαθον	καὶ	τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν κατὰ
[47, 22]	δὴ τήν τε Μακεδονίαν διήγαγε,	καὶ	τὰ στρατεύματα στασιασθέντα οἱ ὑπὸ
[47, 45]	αἱ φυγαὶ ἀμφοῖν ὁμοίως συνέβησαν,	καὶ	τὰ στρατόπεδα ἀμφοτέρωθεν ἑάλω. τοῦ
[47, 28]	πρὸς τὴν λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο,	καὶ	τὰ στρατόπεδα τά τε τοῦ
[47, 38]	ἐκλογιζόμενοι δὲ τά τε ἐκείνων	καὶ	τὰ σφέτερα (σύμμαχοί τε γὰρ
[47, 22]	ποτὲ ἐπιόντα αὐτὸν καλῶς ἀμύναιτο,	καὶ	τά τε ἄλλα ἄριστα δὴ
[47, 42]	τὸ ἀδέσποτον τοῖς σφετέροις προεβάλλοντο,	καὶ	τά τε ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ
[47, 31]	ἀεὶ ὄντα ὥρμησαν, πρόφασιν ὡς	καὶ	τὰ τοῦ Κασσίου πράσσοντα ποιησάμενοι.
[47, 37]	οὐ καθαίρετος ἔδοξεν εἶναί σφισι,	καὶ	τὰ τοῦ Κασσίου τοῦ τε
[47, 42]	στρατῷ τούς τε σφαγέας τιμωρήσασθαι	καὶ	τὰ τῶν ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι
[47, 28]	στρατόπεδα τά τε τοῦ Βάσσου	καὶ	τὰ τῶν ἑτέρων οὐδὲν ἐπιπονήσας
[47, 26]	πάντα τά τε τῶν δήμων	καὶ	τὰ τῶν στρατευμάτων προσεποιήσατο. ἡ
[47, 33]	εἶχε) τὰς δὲ δὴ ναῦς	καὶ	τὰ χρήματα καὶ τὰ ὅσια
[47, 30]	δὴ ναυσὶ ταῖς τε Ἀσιαναῖς	καὶ	ταῖς Αἰγυπτίαις, ἃς ἡ Κλεοπάτρα
[47, 39]	ὅτι καὶ τοῖς πλήθεσιν ἢ	καὶ	ταῖς ἀρεταῖς τῶν μαχεσαμένων διήνεγκεν
[47, 14]	προῖκά σφισι χαριζόμενοι, τοὺς δὲ	καὶ	ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε ἱερωσύναις
[47, 8]	διανοίξασα τήν τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε	καὶ	ταῖς βελόναις αἷς ἐς τὴν
[47, 33]	τοῖς ὅπλοις πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες	καὶ	ταῖς εὐεργεσίαις ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ
[47, 34]	ἐπινείῳ λαβὼν ἀπέλυσε. καὶ οὕτω	καὶ	τἆλλα δι´ ὀλίγου παρεστήσατο. ~ταῦτ´
[47, 15]	δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι εἰπεῖν,	καὶ	τἆλλα πάντα ὅπως ποτὲ καὶ
[47, 26]	τῶν Σύρων Σέξτος· τούτῳ γὰρ	καὶ	ταμίᾳ καὶ συγγενεῖ αὑτοῦ ὄντι
[47, 47]	ἔχων θορυβεῖν τε αὐτοὺς ἄλλως	καὶ	ταράττειν νύκτωρ ἐπειρᾶτο, καί ποτε
[47, 17]	εἶχόν τινες, ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν,	καὶ	τὰς ὁδοὺς οἰκείοις οἱ βουλευταὶ
[47, 33]	τὴν ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι	καὶ	τὰς πέδας ἃς ἐκόμιζον ὡς
[47, 20]	καὶ ἐς τὴν ἀγορὰν ἐσῄεσαν,	καὶ	τὰς στρατηγίας ἐν τῷ αὐτῷ
[47, 5]	καὶ αἱ τῶν δυναστειῶν διαλλαγαὶ	καὶ	τὰς φιλίας τάς τε ἔχθρας
[47, 40]	ἐκ τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε.	καὶ	ταῦτα μὲν ἐκ τοῦ δαιμονίου
[47, 10]	δὲ ὥς τις σκευοφόρος διεσώθη.	καὶ	ταῦτα μὲν ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ
[47, 35]	καὶ τοῦ διὰ μέσου αὐτῶν	καὶ	τάφρῳ καὶ σταυρώματι περιληφθέντος εἷς
[47, 18]	τῷ κρατήσαντι χωρὶς δὲ ἐκείνῳ	καὶ	τεθνεῶτι τιμὴν ἱερομηνίας ἔνεμον. τά
[47, 10]	ἐκφορὰν δή τινα αὐτοῦ ὡς	καὶ	τεθνηκότος σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον
[47, 13]	πολλοὶ καὶ ἐκ τούτου παραπώλοντο.	καὶ	τέλος, ὡς τό τε πεπλασμένον
[47, 22]	τὸ ὑπήκοον ἀπροφασίστως συναιρόμενον ἔσχε.	καὶ	τέως μὲν τῷ τε Καίσαρι
[47, 4]	τε ζηλώσει τῶν προτέρων ἔργων	καὶ	τῇ ἀπ´ αὐτῶν ἐς τὸ
[47, 28]	τε Καίσαρι περὶ τῶν συναλλαγῶν	καὶ	τῇ γερουσίᾳ περὶ τῶν παρόντων
[47, 15]	καὶ νεὼν τῷ τε Σαράπιδι	καὶ	τῇ Ἴσιδι ἐψηφίσαντο· ~τοῦ δὲ
[47, 20]	μὲν αὐτοῦ, τήν τε πόλιν	καὶ	τὴν ἄλλην Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ
[47, 29]	ἐκεῖνοι ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται,	καὶ	τὴν ἀντίταξιν τόν τε πόλεμον
[47, 27]	Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός τε ὠνομάσθη	καὶ	τὴν Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο, ὅπως ὁρμητήριόν
[47, 18]	τε ἄδειάν σφισιν ὧν ἐποίουν	καὶ	τὴν ἀσφάλειαν πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ
[47, 42]	τὸν Βροῦτον τήν τε ἐλευθερίαν	καὶ	τὴν δημοκρατίαν τό τε ἀτυράννευτον
[47, 29]	στρατιώταις παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ λαβεῖν	καὶ	τὴν δίαιταν ἀδεῶς σὺν αὐτῷ
[47, 47]	τῶν διαρπασθέντων ἔδωκαν· καὶ προσέτι	καὶ	τὴν δύναμιν τὴν ἐκ τοῦ
[47, 1]	καταβαλὼν τήν τε ἰσχὺν ἅμα	καὶ	τὴν δυσχέρειαν τὴν ἐπ´ αὐτῇ
[47, 38]	ἑκατέροις ὁμοίως καὶ τὴν σωτηρίαν	καὶ	τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον μὲν
[47, 29]	ἐτέτακτο μὲν τῆς Συρίας ἄρχειν	καὶ	τὴν ἔξοδον ὑπατεύων ἐπεποίητο, χρόνιος
[47, 19]	~ταῦτά τε οὖν αὐτῷ ἔδωκαν,	καὶ	τὴν ἡμέραν ἐν ᾗ ἐφονεύθη,
[47, 22]	τε Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο πᾶσαν	καὶ	τὴν Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ
[47, 30]	ἀνταναχθέντας ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν οἱ	καὶ	τὴν θάλασσαν. τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν
[47, 7]	τε πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε,	καὶ	τὴν κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν
[47, 21]	δὲ δὴ τήν τε Συρίαν	καὶ	τὴν Μακεδονίαν, καίπερ μηδέν σφισι
[47, 21]	Βροῦτος δὲ τήν τε Ἑλλάδα	καὶ	τὴν Μακεδονίαν συνίστη. ἄλλως τε
[47, 28]	τε ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν αὐτίκα	καὶ	τὴν μετὰ ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι.
[47, 12]	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἀποστερηθείς, περιεβάλετο,	καὶ	τὴν Σικελίαν κατασχών, ἔπειθ´ ὡς
[47, 10]	τινα ἐντυχόντα οἱ κατὰ τύχην,	καὶ	τὴν στολὴν αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ
[47, 38]	διεσκόπουν, καὶ ἐπεθύμουν ἑκατέροις ὁμοίως	καὶ	τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν ἐλευθερίαν
[47, 24]	αὐτὴ ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε	καὶ	τὴν σωτηρίαν τοῦ παιδὸς ἀντέλαβεν.
[47, 22]	οὐδὲν εἰργάσατο. ~πράξας δὲ ταῦτα,	καὶ	τήν τε Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο
[47, 29]	δόξαν οἱ εὐνοίας πλείστην παρασχεῖν,	καὶ	τήν τε τροφὴν τοῖς στρατιώταις
[47, 17]	τῆς ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε τινὰ	καὶ	τὴν τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ
[47, 25]	τοῦ Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου πείρασιν	καὶ	τὴν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν
[47, 1]	τὴν σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν	καὶ	τὴν τράπεζαν καταβαλὼν τήν τε
[47, 38]	αὐτοῖς καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο,	καὶ	τὴν τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ τῶν
[47, 27]	οὐχ ὅτι τὴν ἐλευθέραν ἀλλὰ	καὶ	τὴν τῶν δούλων κατέλεγε, καὶ
[47, 17]	τοσοῦτον γὰρ τῆς τε ἀπληστίας	καὶ	τῆς ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε τινὰ
[47, 39]	ὅτι περί τε τῆς ἐλευθερίας	καὶ	τῆς δημοκρατίας τότε ὡς οὐπώποτε
[47, 38]	Σέξτον τήν τε Σικελίαν ἔχοντα	καὶ	τῆς Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ καὶ
[47, 36]	Σέξτον τήν τε Σικελίαν ἔχοντα	καὶ	τῆς Ἰταλίας πειρῶντα προαπετράπετο) διετρίβησαν.
[47, 30]	καὶ ἐς τὴν Συρίαν ἐνέβαλε.	καὶ	τῆς μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν
[47, 8]	ἐπὶ πλεῖστον τῆς τε ἀνοσιωτάτης	καὶ	τῆς οἰκτροτάτης αὐτῶν ὄψεως ἐνεπίμπλατο.
[47, 23]	σφᾶς τούς τε ἀποπεμφθέντας ὡς	καὶ	τῆς στάσεως αἰτιωτάτους συλλαβεῖν καὶ
[47, 47]	οὐχ ὅτι τῆς νίκης ἀλλὰ	καὶ	τῆς σωτηρίας ποιούμενοι, ὥρμηντο καὶ
[47, 18]	τόπῳ ἐν ᾧ ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο,	καί	τι καὶ ἄγαλμα αὐτοῦ ἐν
[47, 40]	ποσὶν ὤρυξε καὶ κατέχωσεν αὐτό.	καί	τι παιδάριον δεκαδακτύλους χεῖρας ἔχον
[47, 13]	τοῖς κοινοῖς κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο.	καὶ	τί τοῦτο εἶπον, ὁπότε καὶ
[47, 12]	ὑποδοχὴν καὶ ἐπικουρίαν καὶ χρήματα	καὶ	τιμὰς ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς
[47, 6]	ἐς τὰ μάλιστα καὶ σωθήσεσθαι	καὶ	τιμηθήσεσθαι προσεδόκων, ἐσφάγησαν. ὅπως γὰρ
[47, 20]	Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει τὰ γιγνόμενα.	καί	τινα καὶ γράμματα ἐς τὴν
[47, 40]	οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο,	καί	τινα καὶ λόγια καὶ πρὸ
[47, 46]	δὲ καὶ τὸν Βροῦτον ἐσφάλθαι	καί	τινας τῶν κεκρατηκότων ἐφ´ ἑαυτὸν
[47, 12]	περιεγένοντο ἀλλὰ καὶ κατῆλθον αὖθις,	καί	τινες αὐτῶν καὶ ἀρχὰς ἔσχον.
[47, 44]	ἀντιπάλους ἀπολέσαι καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι.	καί	τινες τάς τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν,
[47, 42]	τὴν δημοκρατίαν τό τε ἀτυράννευτον	καὶ	τὸ ἀδέσποτον τοῖς σφετέροις προεβάλλοντο,
[47, 5]	πραγμάτων τό τε οἰκειωθέν σφισι	καὶ	τὸ ἀλλοτριωθὲν ἐν λόγῳ τινὶ
[47, 19]	καὶ ὕστερον ἐς ἄφοδον μετεσκεύασαν·	καὶ	τὸ βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον ἐπ´
[47, 48]	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, ἄν γε	καὶ	τὸ βραχύτατον ἰσχύωσι. κἀν τῇ
[47, 11]	ἐστεφανωμένην ἔθηκε, καὶ τὸ ὄνομα	καὶ	τὸ ἔργον αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένον ἔχουσαν.
[47, 43]	ταῦτα τό τε ἱππικὸν ἀντεξήλασαν	καὶ	τὸ θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν σφισιν ἐν
[47, 48]	ἡττήθη, κἀκ τούτου πεσόντων πολλῶν	καὶ	τὸ ἱππικόν, καίτοι γενναίως μαχόμενον,
[47, 24]	αὐτὸς δὲ τό τε πλεῖστον	καὶ	τὸ ἰσχυρότατον τοῦ στρατοῦ λαβὼν
[47, 7]	τε πρὸς ἐκείνους συναρχίας ἀπηλλάγη	καὶ	τὸ κράτος μόνος ἔσχεν, οὐδὲν
[47, 3]	χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων, ἐξετέθη.	καὶ	τὸ μὲν αἴτιον δι´ ὃ
[47, 32]	πάντα καὶ ἐβουλεύοντο καὶ ἐποίουν.	καὶ	τὸ μὲν σύμπαν ἔγνωσαν ἔς
[47, 39]	τούτου τό τε δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε	καὶ	τὸ μοναρχικὸν ἐκράτυνε. καὶ οὐ
[47, 30]	ἰσχύσας (τά τε γὰρ ἄλλα	καὶ	τὸ ναυτικὸν αὐτῷ διὰ ταχέων
[47, 28]	οὗ ἀφῖκτο ἐτήρησε, καὶ προσέτι	καὶ	τὸ ναυτικὸν ἐπέτρεψεν. οὕτω μὲν
[47, 11]	τῆς ἐκείνου κεφαλῆς ἐστεφανωμένην ἔθηκε,	καὶ	τὸ ὄνομα καὶ τὸ ἔργον
[47, 43]	μὲν οἱ τό τε στάσιμον	καὶ	τὸ παρασκευαστικὸν ἐν τόπῳ τινὶ
[47, 20]	Ὀκταουιανὸς τῶν τε πραγμάτων ἀντιλαμβάνεσθαι	καὶ	τὸ πλῆθος σφετερίζεσθαι ἤρξατο. τότε
[47, 8]	ἐπί τε τὰ γόνατα ἐπέθηκε,	καὶ	τὸ στόμα αὐτῆς διανοίξασα τήν
[47, 46]	ἰδόντες ἐν τῇ ὑποστροφῇ ἀλλήλους	καὶ	τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν
[47, 21]	ἦρχε μὲν Ἰλλυριῶν τῶν πλησιοχώρων,	καὶ	τό τε Δυρράχιον ἐκεῖθεν ἐπελθὼν
[47, 22]	αὐτός τε ἐπὶ πλεῖον προεθυμήθη	καὶ	τὸ ὑπήκοον ἀπροφασίστως συναιρόμενον ἔσχε.
[47, 32]	ἐκείνους ἅτε καὶ τρεῖς ὄντας	καὶ	τοιαῦτα δρῶντας προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι, πολλῷ
[47, 6]	παρ´ αὐτοῖς τοῖς τε φίλοις	καὶ	τοῖς ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ ἐς
[47, 40]	τὸν ὄλεθρόν σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε	καὶ	τοῖς ἐναντίοις ἔκδηλον γενέσθαι, πολλοὶ
[47, 47]	πρὶν ἔκπυστον τοῖς τε σφετέροις	καὶ	τοῖς ἐναντίοις τὸ θαλάσσιον πάθος
[47, 33]	πρῶτον τραπέσθαι, ἐλπίσαντές σφας, ἅτε	καὶ	τοῖς ὅπλοις πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες
[47, 6]	δὲ καὶ πράξεσι γενομένοις, συχνοὶ	καὶ	τοῖς πάνυ συγγενέσι κατὰ τὸ
[47, 27]	πρότερον, ὥσπερ εἴρηταί μοι, ὁμολογήσας,	καὶ	τοῖς Πάρθοις μετὰ τοῦτο κατὰ
[47, 39]	τις συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ ὅτι	καὶ	τοῖς πλήθεσιν ἢ καὶ ταῖς
[47, 36]	αὐτοὺς ἑαλωκότας, τοῖς μὲν Λυκίοις	καὶ	τοῖς Ῥοδίοις ἐπαίνους τε ἔδοσαν
[47, 7]	δεσπότας ἢ τοὺς φίλους χαλεπώτατα	καὶ	τοῖς συναραμένοις τισὶν ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο.
[47, 29]	τῷ ἄστει διὰ χειρὸς ἐπεποίητο.	καὶ	τοῖς τε συνοῦσίν οἱ ῥητὴν
[47, 14]	ταῖς τῶν φονευομένων τὰς προῖκας	καὶ	τοῖς τέκνοις τοῖς μὲν ἄρρεσι
[47, 21]	προσηκούσας, ἀλλ´ ὅτι τῷ καιρῷ	καὶ	τοῖς χρήμασι ταῖς τε δυνάμεσιν
[47, 30]	Κλεοπάτρα αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ προσέτι	καὶ	τοῖς χρήμασι τοῖς παρ´ αὐτῆς
[47, 24]	φιλτάτοις ἀεί ποτε νομίσας εἶναι,	καὶ	τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Μᾶρκον Μεσσάλαν
[47, 24]	ἐκείνῳ τε Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ὁ ἀδελφὸς ὁ
[47, 33]	Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ μετὰ ταῦτα	καὶ	τὸν Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος
[47, 36]	τοὺς Λυκίους τόν τε Κάσσιον	καὶ	τὸν Βροῦτον ἀσχόλους ὄντας ἐπυνθάνοντο,
[47, 46]	ἄλλοσέ ποι διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα δὲ	καὶ	τὸν Βροῦτον ἐσφάλθαι καί τινας
[47, 23]	οὔτε δὲ ἐκεῖνον εὑρεῖν δυνάμενοι	καὶ	τὸν Βροῦτον φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ
[47, 10]	αὐτὸς δὲ τήν τε ἐσθῆτα	καὶ	τὸν δακτύλιον τοῦ δεσπότου λαβὼν
[47, 24]	τε ἐν τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο	καὶ	τὸν Δηιόταρον, καίπερ ὑπεργήρων τε
[47, 18]	οἱ τρεῖς ἐποίουν, καὶ ἅμα	καὶ	τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον ἐπὶ
[47, 36]	διὰ κινδύνων τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο,	καὶ	τὸν Καίσαρα τόν τε Ἀντώνιον
[47, 37]	γὰρ τοῦ τόν τε Βροῦτον	καὶ	τὸν Κάσσιον, ἐκ δὲ τοῦ
[47, 32]	τοῦ πολέμου τὴν αὐτὴν ἔχοντες	καὶ	τὸν κίνδυνον τὸν αὐτὸν προσδεχόμενοι,
[47, 28]	μετὰ τοῦτο τὸν μὲν Βάσσον	καὶ	τὸν Κρίσπον, τούς τε ἄλλους
[47, 36]	ἠπείχθησαν ἀλλὰ τόν τε Σάξαν	καὶ	τὸν Νωρβανὸν ἐς τὴν Μακεδονίαν
[47, 1]	νυκτὸς περιηχήσασα τάς τε θυμηδίας	καὶ	τὸν ὄλεθρον τὸν ἀπ´ αὐτῶν
[47, 15]	αὐτοῦ μεταλλάξαντος, ἄλλον τέ τινα	καὶ	τὸν Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον καίπερ
[47, 47]	ταράττειν νύκτωρ ἐπειρᾶτο, καί ποτε	καὶ	τὸν ποταμὸν παρατρέψας πολὺ τοῦ
[47, 23]	στάσεως αἰτιωτάτους συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι,	καὶ	τὸν ταμίαν τούς τε ὑποστρατήγους
[47, 26]	τῶν Κιλίκων προσέθετο. κἀκ τούτου	καὶ	τὸν Ταρκονδίμοτον τούς τε Ταρσέας
[47, 28]	τε ἀρχὴν τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε	καὶ	τὸν τοῦ Δολοβέλλου πόλεμον ἐψηφίσατο.
[47, 31]	φονέα τε τοῦ Καίσαρος ὄντα	καὶ	τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα, πρός τε
[47, 12]	ἐφ´ ἑκάτερα τοὺς λογισμοὺς ποιεῖσθαι.	~καὶ	τότε γοῦν ταῦτά τε οὕτως
[47, 7]	ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔπραξεν.	καὶ	τότε δὲ οὐχ ὅσον πολλοὺς
[47, 45]	ὅμοιον τὰ πολέμια ὄντα ἐξενίκησε.	καὶ	τότε δὲ τῷ μὴ πάντας
[47, 37]	ἑαυτὸν ἰσχύσειν ἐνόμισεν) ἠπείχθη καίπερ	καὶ	τότε ἔτι ἀρρωστῶν. κἀκ τούτου
[47, 19]	ὅπερ ἐκ τοῦ πάνυ ἀρχαίου	καὶ	τότε ἔτι ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν δὲ
[47, 41]	τε τῆς σκηνῆς αὐτόν, καίτοι	καὶ	τότε ἔτι κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν
[47, 47]	δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν τοῖς ὅπλοις	καὶ	τότε ἔτι μόνον τὰς ἐλπίδας
[47, 21]	πρὸς Φαρσάλῳ μάχης ἐκεῖ που	καὶ	τότε ἔτι περιπλανωμένους, τοὺς δὲ
[47, 3]	ἐπὶ τοῦ Σύλλου πρότερον ἐπέπρακτο,	καὶ	τότε συνεφέρετο, πλὴν ὅτι δύο
[47, 1]	μὲν καὶ πρότερον, σαφέστατα δὲ	καὶ	τότε τὸ μέλλον ἔσεσθαι προμαθόντες·
[47, 37]	συνηνέχθη, καίτοι καὶ τοῦ Καίσαρος	καὶ	τοῦ Ἀντωνίου πάνυ συμβαλεῖν σπουδαζόντων·
[47, 35]	διχῇ κατέστη, παντὸς δὲ δὴ	καὶ	τοῦ διὰ μέσου αὐτῶν καὶ
[47, 37]	οὐδεμία χρόνον τινὰ συνηνέχθη, καίτοι	καὶ	τοῦ Καίσαρος καὶ τοῦ Ἀντωνίου
[47, 33]	τε ἀπελθόντων σφῶν ταράξωσί τι	καὶ	τοὺς ἄλλους συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο
[47, 18]	ἔτους ἡμέρᾳ αὐτοί τε ὤμοσαν	καὶ	τοὺς ἄλλους ὥρκωσαν βέβαια νομιεῖν
[47, 8]	οὐχ ὅτι τοὺς ἐκτεθέντας ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας
[47, 6]	ἄλλους ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον	καὶ	τοὺς εὐπόρους, εἰ καὶ μηδενὶ
[47, 28]	προσιέναι, καὶ ἐκείνους τε ἀκονιτὶ	καὶ	τοὺς Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ μετὰ
[47, 34]	πυρὸς ἐς οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον,	καὶ	τοὺς μὲν ὁρῶντας τὸ γιγνόμενον
[47, 6]	ἀντὶ τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις προέβαλλον,	καὶ	τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν ἑταιροτάτων,
[47, 26]	τὸν Σκιπίωνα τόν τε Κάτωνα	καὶ	τοὺς Πομπηίους συναιρόμενος, ἢ καὶ
[47, 13]	καὶ σωτῆρσι τῆς πόλεως γεγονόσι	καὶ	τοὺς στεφάνους τοὺς πολιτικοὺς ἐψηφίσαντο;
[47, 22]	καὶ ἑαυτὸν τά τε ἔθνη	καὶ	τοὺς στρατιώτας ἐπ´ αὐτῇ ποιούμενος.
[47, 14]	προσόδων αὐτῶν ἀφείλοντο. καὶ προσέτι	καὶ	τοὺς στρατιώτας τήν τε τροφὴν
[47, 30]	Κασσίου ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος,	καὶ	τοὺς Ταρσέας ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς
[47, 22]	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε	καὶ	τοὺς τοῦ πατρὸς φονέας φανερῶς
[47, 5]	ἕκαστος τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο,	καὶ	τοὺς φιλτάτους κοινῇ συναπώλλυσαν. ἐκ
[47, 18]	πάντα τὰ ὑπ´ ἐκείνου γενόμενα	(καὶ	τοῦτο καὶ νῦν ἐπὶ πᾶσι
[47, 34]	μηδὲν ἔξω τῶν χρημάτων ζημιωθέντες.	καὶ	τοῦτο καὶ οἱ Μυρεῖς ἐποίησαν,
[47, 23]	Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι.	καὶ	τοῦτο μὲν οὐκ ἠδυνήθησαν ποιῆσαι·
[47, 24]	Μᾶρκος ἐξαρπάσαι, πέμψας τινάς, ἐπεχείρησε.	καὶ	τοῦτον μὲν ὁ Κλώδιος ὡς
[47, 21]	διὰ νόσον μετέστησαν. καταλαβὼν οὖν	καὶ	τούτους ἐπί τε τὸν Ἀντώνιον
[47, 13]	δὲ ὕστερον ἀντ´ αὐτῶν ἀντενεγράφησαν,	καὶ	τούτων τε οὐκ ὀλίγοι διεσώθησαν
[47, 32]	τότε ἐξιστάμενοι, καὶ ἐκείνους ἅτε	καὶ	τρεῖς ὄντας καὶ τοιαῦτα δρῶντας
[47, 40]	τι καὶ φρικῶδες κλάζοντές τε	καὶ	τρίζοντες. ~τούτοις μὲν δὴ ταῦτα
[47, 40]	ἐγίγνετο, τοτὲ δὲ καὶ μέγας	καὶ	τριττὸς ἐξεφαίνετο, καί ποτε καὶ
[47, 11]	ἐπιγεγραμμένον ἔχουσαν. καὶ οὕτω γε	καὶ	τῷ Ἀντωνίῳ διὰ τοῦτ´ ἤρεσεν
[47, 25]	ἐκ τούτου τῷ τε Καίσαρι	καὶ	τῷ Ἀντωνίῳ προσπολεμήσων, περιβάλοιτο, ἀμφότερα
[47, 26]	τῷ προτέρῳ, καὶ δι´ ἐκεῖνον	καὶ	τῷ δευτέρῳ, οἱ Ταρσεῖς εἶχον
[47, 24]	Δηιόταρον, καίπερ ὑπεργήρων τε ὄντα	καὶ	τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα τὴν βοήθειαν.
[47, 24]	αὐτόν. καὶ ὃς ἐπέθετο μὲν	καὶ	τῷ Κασσίῳ, οὐδὲν δὲ οὐδὲ
[47, 6]	ὁ θεῖος Λούκιος {Ἀντώνιος} Καῖσαρ	καὶ	τῷ Λεπίδῳ καὶ ὁ ἀδελφὸς
[47, 33]	τοῦ Σταΐου, τῷ τε πλήθει	καὶ	τῷ μεγέθει τῶν νεῶν τὴν
[47, 42]	ἔν τε τῷ παραχρῆμα κινδυνεύσοντες	καὶ	τῷ μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ
[47, 47]	τε ἄλλα τοὺς ἐναντίους ἐλύπει	καὶ	τῷ στρατοπέδῳ σφῶν νυκτὸς προσέμισγε.
[47, 28]	Κάσσιος ἰσχυρὸς διὰ ταχέων ἐγένετο,	καὶ	τῷ τε Καίσαρι περὶ τῶν
[47, 46]	ἂν ἅμα τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει)	καὶ	τῷ τὸν Κάσσιον ἐκ μὲν
[47, 17]	μὲν γὰρ πολλῶν ἅμα ἀποκηρυττομένων,	καὶ	τῶν ἀνθρώπων τῶν πλειόνων καὶ
[47, 38]	ὄντα, τῇ τε τριβῇ βαρυνόμενα	καὶ	τῶν ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι τὸ
[47, 34]	ὑπήκουσαν (οἵ τε γὰρ δοῦλοι	καὶ	τῶν ἐλευθέρων οἱ πένητες, οἱ
[47, 14]	τῶν τε ἐν τῷ ἄστει	καὶ	τῶν ἐν τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ
[47, 16]	ἢ καὶ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ	καὶ	τῶν ἐξελευθέρων, καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως
[47, 37]	δυνάμεσι μᾶλλον τῶν ἐναντίων ἔρρωντο,	καὶ	τῶν ἐπιτηδείων οὐχ ὁμοίως αὐτοῖς
[47, 16]	οὐ μόνον τῶν βουλευτῶν ἢ	καὶ	τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ τῶν
[47, 26]	ἑτέρους πολλοὺς τῶν τε Ἀσιανῶν	καὶ	τῶν Κιλίκων προσέθετο. κἀκ τούτου
[47, 42]	μὲν ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ ἐκκλῖναι	καὶ	τῶν μὲν ἔρωτα λαβεῖν τὰ
[47, 44]	ἀφῃροῦντο, τῇ δὲ δὴ συμμίξει	καὶ	τῶν ξιφῶν καὶ τῶν σωμάτων
[47, 14]	τὰ κάλλιστα καὶ τῶν χωρίων	καὶ	τῶν οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι καὶ ἐκείνοις
[47, 34]	ἐς τὸ ἔρυμα αὐτοβοεὶ εἷλε,	καὶ	τῶν πόλεων τὰς μὲν πλείους
[47, 23]	μᾶλλον ἢ πρὶν ἐνεωτέρισεν, ὥστε	καὶ	τῶν στρατιωτῶν τοὺς μὲν ἀλλήλοις
[47, 27]	τὸ μέσον τῆς τε πόλεως	καὶ	τῶν στρατοπέδων, πρίν τι ἀποκρίνασθαί
[47, 44]	δὴ συμμίξει καὶ τῶν ξιφῶν	καὶ	τῶν σωμάτων διώλλυντο. καὶ οἱ
[47, 23]	πρὶν μέγα τι κακὸν δρᾶσαι,	καὶ	τῶν τε ἐπισήμων τῆς στρατηγίας
[47, 26]	ὁμοίων τινὲς πρὸς αὐτὸν συνελέγησαν,	καὶ	τῶν τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε
[47, 35]	καὶ ἔστι μεταξὺ Νέας πόλεως	καὶ	τῶν Φιλίππων· ἡ μὲν γὰρ
[47, 14]	ἀδεῶς αὐτοί τε τὰ κάλλιστα	καὶ	τῶν χωρίων καὶ τῶν οἰκοδομημάτων
[47, 19]	ἑσπέραν οἴκαδε ἐπανιοῦσα ἠγνοήθη τε	καὶ	ὑβρίσθη. τάς τε ἀρχὰς τὰς
[47, 11]	ὅπως ἐν ἀσφαλείᾳ διεβίω, ἀλλὰ	καὶ	ὕπατος ἀντ´ αὐτοῦ ἐκείνου ὕστερον
[47, 15]	που καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς, διέδοσαν.	καὶ	ὑπάτους τε, τοῦ μὲν Καίσαρος
[47, 39]	~μέγιστον δὴ τὸν ἀγῶνα τοῦτον	καὶ	ὑπὲρ πάντας τοὺς ἐμφυλίους τοὺς
[47, 6]	ἄλλα ἐν ἀγορᾶς τρόπῳ ποιούμενοι,	καὶ	ὑπερβάλλοντες ὥσπερ ἐν πρατηρίῳ. εἰ
[47, 3]	τὰ μὲν αὐτοῦ τε ἐρριπτεῖτο	καὶ	ὑπὸ κυνῶν ὀρνίθων τε ἠσθίετο,
[47, 27]	ἔπειτα ὑπό τε Μαρκίου Κρίσπου	καὶ	ὑπὸ Λουκίου Σταΐου Μούρκου αὖθις
[47, 3]	ἐστι· πολλῷ γὰρ πλείους, ἅτε	καὶ	ὑπὸ πλειόνων, ἐσεγράφησαν. τοῦτο δὲ
[47, 7]	μὲν ὑπό τε τοῦ Λεπίδου	καὶ	ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου μάλιστα (πρός
[47, 7]	πολλοὺς ἐχθροὺς εἶχον) ἐδόκει δὲ	καὶ	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος κατὰ τὴν
[47, 20]	λαμπρῶς ὑπεδέξαντο· ἐτιμῶντο μὲν γὰρ	καὶ	ὑπὸ τῶν ἄλλων σχεδόν τι
[47, 9]	τῶν φιλτάτων ἀπώλοντο, συχνοὶ δὲ	καὶ	ὑπὸ τῶν ἐχθίστων ἐσώθησαν. ἄλλοι
[47, 12]	προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις	καὶ	ὑποδοχὴν καὶ ἐπικουρίαν καὶ χρήματα
[47, 19]	ᾧ ἐσφάγη, παραχρῆμά τε ἔκλεισαν	καὶ	ὕστερον ἐς ἄφοδον μετεσκεύασαν· καὶ
[47, 10]	τοῖς διώκουσι, καὶ πλασάμενος ὡς	καὶ	φεύγοντα αὐτὸν ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη ἔκ
[47, 9]	πολλάκις ὃν ὁ ἕτερος ἀπολέσθαι,	καὶ	φθαρῆναι αὖ ὃν ὁ ἕτερος
[47, 38]	ἀνεβάλλοντο, εἴ πως ἄνευ κινδύνου	καὶ	φθόρου τινῶν ἐπικρατήσειαν· ἅτε γὰρ
[47, 7]	ἀνάγκην πολλοὺς σφοδρῶς μισεῖν εἶχε	καὶ	φιλεῖσθαι ἤθελε. σημεῖον δὲ ὅτι,
[47, 21]	Σύρους ὡς καὶ συνήθεις οἱ	καὶ	φίλους ἐκ τῆς μετὰ τοῦ
[47, 9]	προδόντες δέ τινες δεσπότας ἢ	καὶ	φίλους ἐκολάσθησαν, καὶ ἕτεροι δι´
[47, 5]	καὶ οὕτω συνέβαινε τοὺς αὐτοὺς	καὶ	φίλους τινὶ αὐτῶν καὶ ἐχθροὺς
[47, 33]	Καίσαρος τοῦ προτέρου ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν,	καὶ	φοβηθέντες μὴ καὶ αὐτοί τε
[47, 9]	ἄλλους αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες ὡς	καὶ	φονεύσοντες ἀπέλυσαν. προδόντες δέ τινες
[47, 40]	αὐτοὺς κατέβλεπον, δεινόν τέ τι	καὶ	φρικῶδες κλάζοντές τε καὶ τρίζοντες.
[47, 23]	τε ἐπισήμων τῆς στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς	καὶ	φυλακῇ τινι ἀδέσμῳ, ἵνα μηδὲν
[47, 29]	τῷ θαρσοῦντι διὰ ταῦτ´ ἐγένετο	καὶ	φυλακὴν οὐδεμίαν ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο, τήν
[47, 21]	ἀταξίαν, προσλαβὼν εἶχε· καί οἱ	καὶ	χρήματα ἐκ τῆς Ἀσίας παρὰ
[47, 27]	καὶ τὴν τῶν δούλων κατέλεγε,	καὶ	χρήματα ἤθροιζε καὶ ὅπλα κατεσκευάζετο.
[47, 30]	Ἄραδον, ὅπως καὶ παρ´ ἐκείνων	καὶ	χρήματα καὶ ναῦς λάβῃ· κἀνταῦθα
[47, 32]	τε μηδέπω ὁμοφρονοῦντάς σφισι προσεκτῶντο	καὶ	χρήματα καὶ στρατιώτας ἤθροιζον. ~καὶ
[47, 12]	ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν καὶ ἐπικουρίαν	καὶ	χρήματα καὶ τιμὰς ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ
[47, 11]	Ἀντωνίῳ διὰ τοῦτ´ ἤρεσεν ὥστε	καὶ	χρήματα πλείω τῶν ἐπηγγελμένων λαβεῖν.
[47, 36]	τοῖς Ῥοδίοις ἐπαίνους τε ἔδοσαν	καὶ	χρήματα χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο, αὐτοὶ δὲ
[47, 47]	Ἀντώνιος ἐσπάνιζον μὲν τῆς τροφῆς	καὶ	χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ τοῖς στρατιώταις
[47, 38]	καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ	καὶ	χρονισάντων αὐτῶν τήν τε Ἰταλίαν
[47, 12]	ναυαρχεῖν τε γὰρ πρότερον αἱρεθεὶς	καὶ	χρόνον τινὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ
[47, 0]	β. Περὶ Βρούτου καὶ Κασσίου	καὶ	ὧν ἔπραξεν πρὸ τῆς πρὸς
[47, 10]	τὸν δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´ ἐπειδὴ	καὶ	ὣς καθ´ ἑτέρου τινὸς μήνυσιν
[47, 26]	τῇ Συρίᾳ τότε τοιάδε ἦν.	Καικίλιος	Βάσσος ἱππεὺς συστρατεύσας τε τῷ
[47, 16]	λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν τινὰ	καινὴν	δεκατευθῆναι σφόδρα πάντας ἠνίασε. τῷ
[47, 16]	αὖθις ἐπαναχθέντων ἢ καὶ ἐκ	καινῆς	προσκαταστάντων, τό τε τῶν συντελειῶν,
[47, 4]	τῇ ἀπ´ αὐτῶν ἐς τὸ	καινῶσαί	πως τὰ ἐπιβουλεύματα ἐξ ἐπιτεχνήσεως
[47, 1]	πᾶν τὸ κράτος ἕξων, ἠπείγοντο,	καίπερ	ἐναργέστατα μὲν καὶ πρότερον, σαφέστατα
[47, 17]	ἐξήρκει σφίσιν οὔτε ἡ μισθοφορὰ	καίπερ	ἐντελὴς οὖσα, οὔτε αἱ ἔξωθεν
[47, 11]	τὸν Κικέρωνα τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε	καίπερ	εὐεργέτην αὐτοῦ ἐκ συνηγορήματος ὄντα,
[47, 37]	ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν ἐνόμισεν) ἠπείχθη	καίπερ	καὶ τότε ἔτι ἀρρωστῶν. κἀκ
[47, 3]	δὴ ἕτερα καὶ πάνυ δυσχερῆ,	καίπερ	μηδεμίαν τῶν προτέρων ὑπερβολήν, ὥς
[47, 21]	τε Συρίαν καὶ τὴν Μακεδονίαν,	καίπερ	μηδέν σφισι προσηκούσας, ἀλλ´ ὅτι
[47, 2]	ὡς καὶ εὐδαιμονούντων σφῶν μετεβλήθη,	καίπερ	πολλοῦ μὲν καὶ ἐξ αὐτῶν
[47, 34]	ἐπεὶ δ´ οὐδὲν μᾶλλον ἐνέδοσαν	καίπερ	προῖκα αὐτοῦ τοὺς ἀναγκαίους ἑκάστῳ
[47, 15]	καὶ τὸν Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον	καίπερ	στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς τε τὴν
[47, 12]	θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν τε οἰκείαν,	καίπερ	τῆς ἀρχῆς μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ
[47, 30]	μὲν ταφῆς ὑπὸ τοῦ Κασσίου,	καίπερ	τὸν Τρεβώνιον ἄταφον ῥίψαντες, ἠξιώθησαν·
[47, 39]	πρὸς ἀκριβῆ παρρησίαν ὁ δῆμος	καίπερ	ὑπ´ οὐδενὸς ἀλλοτρίου ἡττηθείς (τὸ
[47, 24]	συμμάχους προσεποιήσατο καὶ τὸν Δηιόταρον,	καίπερ	ὑπεργήρων τε ὄντα καὶ τῷ
[47, 41]	πρὸς τοὺς μαχομένους ὁμιλίας περιφανέστατα,	καίπερ	χαλεπῶς καὶ ἄνευ τῶν ὅπλων
[47, 40]	προσήκοντα αὐτῷ οὔτ´ ἐν τῷ	καιρῷ	ἐκείνῳ γίγνεσθαι εἰωθότα, ἐποίησεν, καὶ
[47, 21]	ἦλθε μὲν ἐν ἐκείνῳ τῷ	καιρῷ	ἐν ᾧ ὅ τε Ἀντώνιος
[47, 21]	σφισι προσηκούσας, ἀλλ´ ὅτι τῷ	καιρῷ	καὶ τοῖς χρήμασι ταῖς τε
[47, 48]	αὐτοὺς ἐν τῷ τῆς μάχης	καιρῷ	ποιήσηται οὔθ´ ὅπως πιστεύσῃ σφίσι
[47, 39]	ἢ ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν ἐνικήθησαν,	Καῖσαρ	δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι μὲν γὰρ
[47, 20]	Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ εἶπον, ὑπέμεινε,	Καῖσαρ	δὲ καὶ Ἀντώνιος ἐξεστράτευσαν. ὅ
[47, 36]	(ὑπὸ γὰρ τοῦ Σταΐου καθείργετο)	Καῖσαρ	δὲ περὶ Ῥήγιον (πρὸς γὰρ
[47, 46]	γάρ τοι κατὰ χώραν ὁ	Καῖσαρ	ἐμεμενήκει, πάντως ἂν ἅμα τοῖς
[47, 2]	τὴν Ῥώμην πρότερος μὲν ὁ	Καῖσαρ	ἔπειτα δὲ καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς
[47, 0]	Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ α. Ὡς	Καῖσαρ	καὶ Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος ἐς
[47, 6]	καὶ ὁ θεῖος Λούκιος {Ἀντώνιος}	Καῖσαρ	καὶ τῷ Λεπίδῳ καὶ ὁ
[47, 37]	τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν. καὶ	Καῖσαρ	μὲν ἐν Δυρραχίῳ νοσήσας ὑπελείφθη,
[47, 20]	δῆμον ἔπεμπον, μέχρις οὗ ὁ	Καῖσαρ	ὁ Ὀκταουιανὸς τῶν τε πραγμάτων
[47, 47]	αὐτῶν κατέκλυσεν. ὁ δὲ δὴ	Καῖσαρ	ὅ τε Ἀντώνιος ἐσπάνιζον μὲν
[47, 29]	αὐτῷ ἐπήγγειλαν· οὐδέπω γὰρ ὁ	Καῖσαρ	οὔτε τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει οὔτε
[47, 26]	καὶ συγγενεῖ αὑτοῦ ὄντι ὁ	Καῖσαρ	πάντα τὰ τῇδε κατὰ τὴν
[47, 37]	οὐδ´ αὐτὸς ἐθάρσει. ὁ οὖν	Καῖσαρ	πυθόμενος τοῦτο καὶ δείσας ἑκάτερον,
[47, 22]	μετέπεμψεν αὐτόν· ἐπεὶ δὲ ὁ	Καῖσαρ	τά τε ἐν τῇ Ῥώμῃ
[47, 45]	κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ κατὰ	Καίσαρα	ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς ἂν ἐγεγόνεσαν. νῦν
[47, 7]	ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα, τόν τε	Καίσαρα	διὰ τῆς Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς
[47, 26]	καὶ ἐξ αὐτῶν τόν τε	Καίσαρα	ἐν τῇ Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι καὶ
[47, 21]	ἐψηφίσαντο. ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι τὸν	Καίσαρα	ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν
[47, 22]	γὰρ ὑπόπτως ἤδη πρὸς τὸν	Καίσαρα	ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν
[47, 7]	τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν	Καίσαρα	θαυμάσαντα πάντας μὲν αὐτοὺς ἀφεῖναι
[47, 24]	ἐποίησεν· πρός τε γὰρ τὸν	Καίσαρα	καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ
[47, 30]	φιλίαν αὐτῶν, ἣν πρὸς τὸν	Καίσαρα	τὸν πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ
[47, 18]	ἐποίουν, καὶ ἅμα καὶ τὸν	Καίσαρα	τὸν πρότερον ἐπὶ πλεῖστον ἐσέμνυνον.
[47, 41]	ἀνὴρ Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ τὸν	Καίσαρα	τὸν πρότερον κεκελευκέναι εἰπεῖν τῷ
[47, 36]	τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ τὸν	Καίσαρα	τόν τε Ἀντώνιον σπουδῇ μετεπέμποντο.
[47, 41]	δ´ ἰατρὸς ὁ συνὼν τῷ	Καίσαρι	ἐνόμισέν οἱ τὴν Ἀθηνᾶν προστάσσειν
[47, 25]	ῥᾷον ἐκ τούτου τῷ τε	Καίσαρι	καὶ τῷ Ἀντωνίῳ προσπολεμήσων, περιβάλοιτο,
[47, 41]	τὸν πρότερον κεκελευκέναι εἰπεῖν τῷ	Καίσαρι	ὅτι τε ἐς ἕνης ἡ
[47, 22]	καὶ τέως μὲν τῷ τε	Καίσαρι	πέμπων, ὅτε ἐδόκει τῷ Ἀντωνίῳ
[47, 28]	ταχέων ἐγένετο, καὶ τῷ τε	Καίσαρι	περὶ τῶν συναλλαγῶν καὶ τῇ
[47, 19]	αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ μὲν δὴ	Καίσαρι	ταῦτ´ ἔδωκαν, ταῖς δὲ ἀειπαρθένοις
[47, 1]	ἐλθεῖν ἐγένετο· τῷ δὲ δὴ	Καίσαρι	τότε εὐθὺς ἐπὶ ταῖς συνθήκαις
[47, 26]	προσηγάγετο· οὕτω γὰρ προσφιλῶς τῷ	Καίσαρι	τῷ προτέρῳ, καὶ δι´ ἐκεῖνον
[47, 31]	Καίσαρος τετοκέναι καὶ κατὰ τοῦτο	Καισαρίωνα	προσηγόρευε, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου κληθῆναι.
[47, 17]	ταφῇ τιμηθείσης, παρ´ αὐτοῦ τοῦ	Καίσαρος	αἰτῆσαι. ~ταῦτά τε οὖν οὕτως
[47, 12]	ἀρχῆς μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ	Καίσαρος	ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ τὴν Σικελίαν
[47, 45]	ὅ τε Βροῦτος τὴν τοῦ	Καίσαρος	ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ ὁ Ἀντώνιος
[47, 41]	φέρει, τοῦτο τότε ἐπὶ τοῦ	Καίσαρος	διηλλάγη· ἔκ τε γὰρ τῆς
[47, 29]	κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ	Καίσαρος	εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν
[47, 21]	Ἀντώνιος κωλυθεὶς κατὰ τὴν τοῦ	Καίσαρος	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν
[47, 13]	μισηθῆναι, οὔτ´ αὖ τὴν τοῦ	Καίσαρος	ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ καταφρονηθῆναι καὶ
[47, 0]	Ὡς Βροῦτος καὶ Κάσσιος ὑπὸ	Καίσαρος	ἡττήθησαν καὶ ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος
[47, 40]	νυκτὸς ἔκ τε τῶν τοῦ	Καίσαρος	καὶ ἐκ τῶν τοῦ Ἀντωνίου
[47, 37]	τινὰ συνηνέχθη, καίτοι καὶ τοῦ	Καίσαρος	καὶ τοῦ Ἀντωνίου πάνυ συμβαλεῖν
[47, 7]	ἐδόκει δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ	Καίσαρος	κατὰ τὴν τῆς δυναστείας κοινωνίαν
[47, 28]	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ	Καίσαρος	καταλειφθέντας προσιέναι, καὶ ἐκείνους τε
[47, 17]	τὴν τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ	Καίσαρος	μητρὸς οὐσίαν, ἀποθανούσης τότε καὶ
[47, 15]	διῆγον, ὥστε χρυσὸν τὴν τοῦ	Καίσαρος	μοναρχίαν φανῆναι. τὸν μὲν οὖν
[47, 31]	Τίλλιον Κίμβρον φονέα τε τοῦ	Καίσαρος	ὄντα καὶ τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα,
[47, 26]	φοιτῶντας ἀνηρτήσατο, περί τε τοῦ	Καίσαρος	πολλὰ καὶ δεινὰ ἐκ τῆς
[47, 20]	ἤρξαντό τινες ἐπὶ τῇ τοῦ	Καίσαρος	σφαγῇ χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν ὡς καὶ
[47, 31]	ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο δὲ ἐκ τοῦ	Καίσαρος	τετοκέναι καὶ κατὰ τοῦτο Καισαρίωνα
[47, 15]	καὶ ὑπάτους τε, τοῦ μὲν	Καίσαρος	τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς γὰρ
[47, 33]	ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ τοῦ	Καίσαρος	τοῦ προτέρου ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν, καὶ
[47, 7]	μάλιστα (πρός τε γὰρ τοῦ	Καίσαρος	τοῦ προτέρου ἐπὶ μακρότατον τιμηθέντες,
[47, 46]	τό τε τάφρευμα τὸ τοῦ	Καίσαρος	τοῦ τ´ Ἀντωνίου πᾶν καὶ
[47, 27]	τῶν περιχώρων οἱ τὰ τοῦ	Καίσαρος	φρονοῦντες καὶ ἐκ τῆς Ῥώμης
[47, 48]	πεσόντων πολλῶν καὶ τὸ ἱππικόν,	καίτοι	γενναίως μαχόμενον, ἐνέδωκε. καὶ μετὰ
[47, 20]	ἔξω ἀρχάς, ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι.	καίτοι	καὶ ἀστυνόμος ὁ Κάσσιος ἦν,
[47, 19]	ἐπὶ τοῦ Ῥωμύλου γενομένων, ἐδεδώκεσαν.	καίτοι	καὶ ἐκεῖνο τὸ χωρίον ὀνόματι
[47, 41]	ἔκ τε τῆς σκηνῆς αὐτόν,	καίτοι	καὶ τότε ἔτι κακῶς ἀρρωστοῦντα,
[47, 37]	παρατάξεως οὐδεμία χρόνον τινὰ συνηνέχθη,	καίτοι	καὶ τοῦ Καίσαρος καὶ τοῦ
[47, 17]	οὖσα, οὔτε αἱ ἔξωθεν ἐπιφοραὶ	καίτοι	παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ τὰ ἆθλα
[47, 30]	περιγενόμενοι καὶ σωτηρίας καὶ ἀδείας,	καίτοι	πολέμιοι ὑπὸ τῶν οἴκοι Ῥωμαίων
[47, 14]	τὰς τῶν ἄλλων οὐσίας συνέβαινε.	καίτοι	ταῖς τε γυναιξὶ ταῖς τῶν
[47, 33]	βιάσεσθαι. καὶ Κάσσιος μὲν Ῥοδίους,	καίτοι	τοσοῦτον ἐπὶ τῷ ναυτικῷ φρονοῦντας
[47, 23]	τοῦ Ἀντωνίου κατεστήσατο. ~ἐκεῖνος γάρ,	καίτοι	ὑπ´ αὐτοῦ οὐδὲ τοῦ στρατηγικοῦ
[47, 43]	καὶ αἱ τάξεις ἑκατέρωθεν συνεβόησαν.	κἀκ	τούτου ἀλαλάξαντες οἱ ὁπλῖται τάς
[47, 37]	καίπερ καὶ τότε ἔτι ἀρρωστῶν.	κἀκ	τούτου ἀνεθάρσησαν μὲν οἱ περὶ
[47, 26]	Ἀσιανῶν καὶ τῶν Κιλίκων προσέθετο.	κἀκ	τούτου καὶ τὸν Ταρκονδίμοτον τούς
[47, 10]	ἐσῆλθε καὶ ἐκεῖνον διφροφορεῖν ἐποίησε·	κἀκ	τούτου καταληφθέντες ὁ μὲν οὐδ´
[47, 29]	τὴν τοῦ Καίσαρος εἰκόνα ἔρριψε,	κἀκ	τούτου πᾶσαν τὴν Ἀσίαν κατέσχε.
[47, 48]	ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον ἀγωνισάμενον ἡττήθη,	κἀκ	τούτου πεσόντων πολλῶν καὶ τὸ
[47, 43]	πεντακισχιλίας σφίσι δραχμὰς δώσειν ὑπέσχοντο.	~κἀκ	τούτου πρῶτον μὲν τὰ συνθήματα
[47, 31]	καὶ τὰ δημόσια πάντα ἀφείλετο.	κἀκ	τούτου Ταρσεῖς ἐπαίνους τε παρὰ
[47, 26]	ἀρχὴν τῆς Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε.	κἀκ	τούτου τήν τε Τύρον μετὰ
[47, 39]	καὶ ἔσφηλεν ἑαυτὸν καὶ ἐσφάλη,	κἀκ	τούτου τό τε δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε
[47, 6]	τιμωρίαν ποιούμενοι ῥᾳδίως σφᾶς ἀντεδίδοσαν.	~κἀκ	τούτου τούς τε φιλτάτους ἀντὶ
[47, 16]	αἱ τιμήσεις τῶν σφετέρων ἐγένοντο,	κἀκ	τούτου ὡς οὐκ ὀρθῶς αὐτὰ
[47, 30]	Καίσαρα τὸν πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο.	κἀκ	τούτων ἡμέρας τινὰς ἰσχύσας (τά
[47, 24]	τε πορρωτάτω τῆς Ἰταλίας ἀπαγάγῃ	κἀκ	τῶν ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ
[47, 40]	βωμὸν ἐφέροντο, λαμπάδες τε ἐνταῦθα	κἀκεῖσε	ᾖττον, καὶ σαλπίγγων ἠχαὶ ὅπλων
[47, 13]	καὶ ἐπ´ ἀγαθοῖς, τοῖς κοινοῖς	κακοῖς	χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ τί τοῦτο
[47, 21]	μὲν καὶ ἐζώγρησεν ἐκ προδοσίας,	κακὸν	δὲ οὐδὲν εἰργάσατο. ~πράξας δὲ
[47, 23]	ἐπὶ τούτῳ πρὶν μέγα τι	κακὸν	δρᾶσαι, καὶ τῶν τε ἐπισήμων
[47, 24]	Κασσίῳ, οὐδὲν δὲ οὐδὲ τότε	κακὸν	ἔπαθεν. αἴτιον δὲ ὅτι ἡ
[47, 41]	~τούτοις μὲν δὴ ταῦτα τὸ	κακὸν	ἔφερε, τοῖς δὲ ἑτέροις τέρας
[47, 33]	τὴν νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο μὲν	κακὸν	οὐδὲν αὐτοὺς ἔδρασεν (οὔτε γὰρ
[47, 30]	οὐ μέντοι οὐδ´ οἱ Λαοδικεῖς	κακόν	τι πλὴν συντελείας χρημάτων ἔπαθον.
[47, 4]	διὰ τοῦθ´ ἧττον τὰ πλείω	κακοτρόπως,	οἷα οὐκ ἐκ προνοίας ἀλλ´
[47, 41]	αὐτόν, καίτοι καὶ τότε ἔτι	κακῶς	ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς τὴν
[47, 14]	γὰρ ἀδεῶς αὐτοί τε τὰ	κάλλιστα	καὶ τῶν χωρίων καὶ τῶν
[47, 22]	διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ ἐπιόντα αὐτὸν	καλῶς	ἀμύναιτο, καὶ τά τε ἄλλα
[47, 20]	Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν τῇ	Καμπανίᾳ	μετὰ τοῦ Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει
[47, 48]	γε καὶ τὸ βραχύτατον ἰσχύωσι.	κἀν	τῇ διατριβῇ ταύτῃ ηὐτομόλησαν μὲν
[47, 21]	καὶ ζηλωταῖς αὐτῶν γενομένοις, ἐψηφίσαντο.	~κἀν	τούτῳ πυθόμενοι τὸν Καίσαρα ἐπὶ
[47, 28]	τοῦ οὐρανοῦ αἰφνίδιον πολὺ ἐπεγένετο,	κἀν	τούτῳ σύες ἄγριοι ἐς τὸ
[47, 40]	τὸ τοῦ Κασσίου στρατόπεδον περιέσχον,	κἀν	τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν στέφανόν
[47, 5]	ἐν αὐτοῖς ἤδη ὄντες, διεκναίοντο.	~κἄν	τε τούτῳ χαλεπωτέρως ἢ πρὶν
[47, 34]	ἀφέντων, ἐς πᾶν κινδύνου ἀφίκετο.	κἂν	πασσυδὶ ἀπώλετο, εἰ μὴ δι´
[47, 30]	καὶ χρήματα καὶ ναῦς λάβῃ·	κἀνταῦθα	ἀποληφθεὶς μετ´ ὀλίγων ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν
[47, 7]	μόνον τῶν τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο,	κἀνταῦθα	ἐσπηδήσασα τό τε πραχθὲν ἀγνοοῦντί
[47, 42]	καθάπερ ἀγωνισταί τινες σχολῇ προῆλθον,	κἀνταῦθα	ἡσυχῇ παρετάξαντο. ὡς δ´ ἀντικατέστησαν,
[47, 24]	τε τὴν ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε,	κἀντεῦθεν	ἐς τὴν Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν,
[47, 26]	Τύρον μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε,	κἀντεῦθεν	πρὸς τὰ τοῦ Σέξτου στρατόπεδα
[47, 40]	τῆς Ἀθηνᾶς ὀχὸς πρὸς τὸ	Καπιτώλιον	ἐξ ἱπποδρομίας τινὸς ἐπανιὼν συνετρίβη,
[47, 37]	τόν τε Βροῦτον καὶ τὸν	Κάσσιον,	ἐκ δὲ τοῦ τὸν Ἀντώνιον
[47, 46]	ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ τῷ τὸν	Κάσσιον	ἐκ μὲν τῆς μάχης σωθῆναι,
[47, 36]	περὶ τοὺς Λυκίους τόν τε	Κάσσιον	καὶ τὸν Βροῦτον ἀσχόλους ὄντας
[47, 45]	ἐξεβιάσατο, καὶ ὁ Ἀντώνιος τὸν	Κάσσιον	οὐδέν οἱ ὅμοιον τὰ πολέμια
[47, 29]	παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι (τὸν γὰρ	Κάσσιον	οὐδέπω τὴν Συρίαν ἔχοντα ᾔδεσαν)
[47, 29]	τοῦτο μαθόντες τὰ κατὰ τὸν	Κάσσιον,	πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑπ´ ἐκείνων
[47, 12]	τὸν Βροῦτον καὶ πρὸς τὸν	Κάσσιον	τόν τε Σέξτον ἐγίγνετο. καὶ
[47, 32]	προσηγόρευε, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου κληθῆναι.	~Κάσσιος	δὲ ἐπειδὴ τά τε ἐν
[47, 45]	ἢ Βροῦτος μὲν κατὰ Ἀντώνιον	Κάσσιος	δὲ κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς
[47, 28]	τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ὄντων, ὁ	Κάσσιος	ἐπελθὼν τάς τε πόλεις πάσας
[47, 26]	τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις χρόνοις ὁ	Κάσσιος	ἔς τε τὴν Ἀσίαν πρὸς
[47, 20]	ἐπειγόμενοι. καίτοι καὶ ἀστυνόμος ὁ	Κάσσιος	ἦν, τά τε Ἀπολλώνια οὐδέπω
[47, 28]	ἐπέτρεψεν. οὕτω μὲν καὶ ὁ	Κάσσιος	ἰσχυρὸς διὰ ταχέων ἐγένετο, καὶ
[47, 21]	τε δυνάμεσιν ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ	Κάσσιος	μὲν πρὸς τοὺς Σύρους ὡς
[47, 33]	πείσειν ἢ καὶ βιάσεσθαι. καὶ	Κάσσιος	μὲν Ῥοδίους, καίτοι τοσοῦτον ἐπὶ
[47, 38]	ἔλθῃ, ὤργων. ὁ δὲ δὴ	Κάσσιος	ὅ τε Βροῦτος ἄλλως μὲν
[47, 35]	μὲν ὁ Βροῦτος ὅ τε	Κάσσιος	οὐδὲ ἐπείρασαν διαβῆναι, ἑτέραν δέ
[47, 26]	αὐτοῦ μετονομάσαι. ταῦτ´ οὖν ὁ	Κάσσιος	πράξας ἐς τὴν Συρίαν ἦλθε,
[47, 20]	τε γὰρ Βροῦτος καὶ ὁ	Κάσσιος	τὸ μὲν πρῶτον μετὰ τὴν
[47, 0]	μάχης. γ. Ὡς Βροῦτος καὶ	Κάσσιος	ὑπὸ Καίσαρος ἡττήθησαν καὶ ἀπέθανον.
[47, 30]	ἐς τὴν Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ	Κασσίου	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ
[47, 31]	ἄρχοντα, πρός τε τὴν τοῦ	Κασσίου	ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν τῶν τοῦ
[47, 25]	ὅτι τὴν πατρίδα μετὰ τοῦ	Κασσίου	ἠλευθερωκὼς εἴη· ~ἐν δὲ τοῖς
[47, 0]	εἰργάσαντο. β. Περὶ Βρούτου καὶ	Κασσίου	καὶ ὧν ἔπραξεν πρὸ τῆς
[47, 30]	οἱ μὲν ταφῆς ὑπὸ τοῦ	Κασσίου,	καίπερ τὸν Τρεβώνιον ἄταφον ῥίψαντες,
[47, 31]	πρόφασιν ὡς καὶ τὰ τοῦ	Κασσίου	πράσσοντα ποιησάμενοι. πυθόμενος δὲ ταῦτα
[47, 40]	μέλισσαί τε πολλαὶ τὸ τοῦ	Κασσίου	στρατόπεδον περιέσχον, κἀν τῷ καθαρσίῳ
[47, 47]	οὖν Βροῦτος τὸ μὲν τοῦ	Κασσίου	σῶμα ἐς Θάσον εὐθὺς κρύφα
[47, 37]	εἶναί σφισι, καὶ τὰ τοῦ	Κασσίου	τοῦ τε Βρούτου μᾶλλον αὐτοὺς
[47, 24]	ὑπεργήρων τε ὄντα καὶ τῷ	Κασσίῳ	ἀπειπόντα τὴν βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ
[47, 31]	Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ τῷ	Κασσίῳ	βοηθῆσαι τοῦ τὴν πόλιν αὐτὸς
[47, 30]	συχνῶν μετὰ τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ	Κασσίῳ,	ἐκολάσθη. ~ἐν ᾧ δὲ ταῦτ´
[47, 30]	εἰργόμενος (ἄλλοι τε γὰρ τῷ	Κασσίῳ	καὶ Πάρθοι τινὲς ἐβοήθησαν) ταῖς
[47, 24]	καὶ δείσασα περί τε τῷ	Κασσίῳ	μὴ προκαταληφθῇ (σφόδρα γὰρ αὐτὸν
[47, 24]	ὃς ἐπέθετο μὲν καὶ τῷ	Κασσίῳ,	οὐδὲν δὲ οὐδὲ τότε κακὸν
[47, 24]	τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ ἑκοῦσα τῷ	Κασσίῳ	προεμήνυσε καὶ τὴν σωτηρίαν τοῦ
[47, 30]	δ´ οὖν ἀπήντησέ τε τῷ	Κασσίῳ	προσελαύνοντι, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ ἡττήθη.
[47, 24]	αὐτοῦ Μᾶρκον Μεσσάλαν πάνυ τῷ	Κασσίῳ	προσκείμενον εἰδώς, ἀφῆκεν αὐτόν. καὶ
[47, 1]	πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας, τὴν νίκην	κατ´	ἀμφοτέρων αὐτῶν ἔδωκε. ~καὶ οἱ
[47, 35]	μὲν γὰρ πρὸς τῇ θαλάσσῃ	κατ´	ἀντιπέρας Θάσου ἦν, ἡ δὲ
[47, 8]	τῷ βήματι προτεθῆναι, ἵν´ ὅθεν	κατ´	αὐτοῦ δημηγορῶν ἠκούετο, ἐνταῦθα μετὰ
[47, 34]	(καὶ γὰρ ἐν γένει αὐτοῖς	κατ´	ἐπιγαμίαν πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ σφισιν,
[47, 8]	Φουλουία πολλοὺς καὶ αὐτὴ καὶ	κατ´	ἔχθραν καὶ διὰ χρήματα, καὶ
[47, 45]	συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν, ἢ Βροῦτος μὲν	κατὰ	Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ κατὰ Καίσαρα
[47, 45]	μὲν κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ	κατὰ	Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς ἂν ἐγεγόνεσαν.
[47, 26]	ἡττηθεὶς ἐτρώθη. παθὼν δὲ τοῦτο	κατὰ	μὲν τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´ αὐτοῦ
[47, 35]	ἔς τε τὸ μέσον καὶ	κατὰ	μόνας προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς
[47, 37]	δείσας ἑκάτερον, εἴτε τι ἐλαττωθείη	κατὰ	μόνας συμβαλὼν εἴτε καὶ κρατήσειεν
[47, 44]	τῶν κρανῶν αὐτοὺς ἦγχον καὶ	κατὰ	νώτου ἔπαιον, οἱ δὲ τά
[47, 33]	ἐκ τῆς διατριβῆς ἣν ἐκεῖ	κατὰ	παιδείαν ἐπεποίητο εἶχε) τὰς δὲ
[47, 28]	σύες ἄγριοι ἐς τὸ στρατόπεδον	κατὰ	πάσας ἅμα τὰς πύλας ἐσπεσόντες
[47, 42]	γε μάλιστα αὐτοὺς ἐπέρρωσε, καὶ	κατὰ	πεντακισχιλίας σφίσι δραχμὰς δώσειν ὑπέσχοντο.
[47, 40]	καὶ ὅσα παρὰ τῶν ἀνθρώπων	κατὰ	συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν· ἔν τε
[47, 32]	καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν	κατὰ	σφῶν ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε ἐκεῖ
[47, 35]	ἐγένοντο, καὶ πρὸς τὴν πόλιν	κατὰ	τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς
[47, 35]	διαβῆναι, ἑτέραν δέ τινα μακροτέραν	κατὰ	τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ
[47, 26]	ὁ Καῖσαρ πάντα τὰ τῇδε	κατὰ	τὴν ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ
[47, 7]	δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος	κατὰ	τὴν τῆς δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι,
[47, 21]	προσεχώρησε, καὶ ὁ Ἀντώνιος κωλυθεὶς	κατὰ	τὴν τοῦ Καίσαρος ἐν τῇ
[47, 14]	ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ	κατὰ	τὴν χώραν, ὡς ἐπὶ τὰ
[47, 21]	ἐπελθὼν προκατέλαβε καὶ ἦν αὐτῷ	κατὰ	τὸ στασιωτικὸν διάφορος, οὐ μὴν
[47, 6]	συχνοὶ καὶ τοῖς πάνυ συγγενέσι	κατὰ	τὸ στασιωτικὸν προσεκεκρούκεσαν. ἀμέλει τῷ
[47, 48]	ὥσπερ γὰρ ὁ ἀετὸς ὁ	κατὰ	τὸν Βροῦτον ὢν ἠλαττώθη τε
[47, 29]	καὶ μετὰ τοῦτο μαθόντες τὰ	κατὰ	τὸν Κάσσιον, πρὶν καὶ ὁτιοῦν
[47, 27]	καὶ τοῖς Πάρθοις μετὰ τοῦτο	κατὰ	τοῦ Κράσσου συναράμενος, τότε παρεκλήθη
[47, 31]	ἐκ τοῦ Καίσαρος τετοκέναι καὶ	κατὰ	τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε, βασιλέα τῆς
[47, 11]	ὤν, καὶ δείσας μή τι	κατὰ	τοῦτο, οἷα καὶ ὁ Κίννας,
[47, 10]	ἀπέκτεινέ τέ τινα ἐντυχόντα οἱ	κατὰ	τύχην, καὶ τὴν στολὴν αὐτοῦ
[47, 6]	τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα	κατὰ	τῶν πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο. καὶ
[47, 45]	πάθους οὐκ ἐλάμβανεν. ~ἔμενον δὲ	κατὰ	χώραν ἀκριβῶς ἀμφότεροι, καὶ οὔθ´
[47, 47]	Θάσον εὐθὺς κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας	κατὰ	χώραν αὐτὸ θάψαι, μὴ τῷ
[47, 22]	τοῦ πατρὸς φονέας φανερῶς ἐτιμωρεῖτο,	κατὰ	χώραν ἔμεινε, καὶ διεσκόπει ὅπῃ
[47, 46]	ὄναρ ἔσχεν· εἰ γάρ τοι	κατὰ	χώραν ὁ Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως
[47, 1]	αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ τὴν τράπεζαν	καταβαλὼν	τήν τε ἰσχὺν ἅμα καὶ
[47, 14]	ἐξ ἡμισείας, πρὸς τὴν τῆς	καταγωγῆς	ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ τοὺς
[47, 36]	ἐπήγοντο καὶ ἐκ τοῦ πεδίου	καταθέοντες	ἐλάμβανον. ὁ γὰρ Νωρβανὸς ὅ
[47, 17]	τε τῶν τάξεων ἐς στενὸν	κατακλειόμενοι	καὶ ἀργυρίου δεινῶς σπανίζοντες πάντων
[47, 30]	προσελαύνοντι, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ ἡττήθη.	κατακλεισθείς	τε ἐς τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο,
[47, 10]	ἐς σπήλαιόν τις τὸν δεσπότην	κατακρύψας,	εἶτ´ ἐπειδὴ καὶ ὣς καθ´
[47, 38]	χρονισάντων αὐτῶν τήν τε Ἰταλίαν	καταλάβῃ	καὶ ἐς τὴν Μακεδονίαν ἔλθῃ,
[47, 21]	προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ διὰ νόσον μετέστησαν.	καταλαβὼν	οὖν καὶ τούτους ἐπί τε
[47, 28]	τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος	καταλειφθέντας	προσιέναι, καὶ ἐκείνους τε ἀκονιτὶ
[47, 8]	ἐκομίσθη σφίσι (φεύγων γὰρ καὶ	καταληφθεὶς	ἐσφάγη) ὁ μὲν Ἀντώνιος πολλὰ
[47, 10]	ἐκεῖνον διφροφορεῖν ἐποίησε· κἀκ τούτου	καταληφθέντες	ὁ μὲν οὐδ´ ὀφθεὶς ἐφονεύθη,
[47, 15]	τῶν ἐπιφθόνων καὶ διὰ τοῦτο	καταλυθεισῶν	οὐκ ἀντεποιήσαντο, τὰ δὲ δὴ
[47, 16]	τελῶν τῶν πρότερον μέν ποτε	καταλυθέντων	τότε δὲ αὖθις ἐπαναχθέντων ἢ
[47, 40]	καὶ ἐπ´ αὐτοῖς ἐς τὴν	κατάλυσιν	τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο· ἐν
[47, 29]	οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ δὴ	καταμείνας	τὸν Τρεβώνιον οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε
[47, 31]	τοῦτο τὴν ὀλιγότητα τῶν στρατιωτῶν	κατανοήσαντες	οὔτε τῇ πόλει αὐτὸν ἐδέξαντο
[47, 49]	δὲ δὴ Πορκία ἄνθρακα διάπυρον	καταπιοῦσα	ἀπέθανε. τῶν δὲ ἀνδρῶν τῶν
[47, 24]	πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς καὶ	καταποντώσων	ἐς τὸ ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς
[47, 30]	μὲν σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐποιήσατο,	καταραχθεὶς	δὲ διὰ ταχέων ἐς τὸ
[47, 46]	θάνατον. ἔπεμψε μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον	κατασκεψόμενον	καὶ ἀναγγελοῦντα αὐτῷ ὅπου τε
[47, 26]	στρατευμάτων προσεποιήσατο. ἡ δὲ δὴ	κατάστασις	ἡ ἐν τῇ Συρίᾳ τότε
[47, 23]	καὶ νοσοῦντά τινα ἐς δίφρον	κατάστεγον	ἐμβαλών· οὔτε δὲ ἐκεῖνον εὑρεῖν
[47, 10]	διαλλάξας αὐτός τε ἐς φορεῖον	κατάστεγον	ἐσῆλθε καὶ ἐκεῖνον διφροφορεῖν ἐποίησε·
[47, 41]	ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς τὴν παράταξιν	καταστῆσαι·	ὑφ´ οὗπερ καὶ ἐσώθη. ὃ
[47, 28]	αὐτίκα καὶ τὴν μετὰ ταῦτα	καταστροφὴν	τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν τὴν Συρίαν
[47, 12]	ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ τὴν Σικελίαν	κατασχών,	ἔπειθ´ ὡς καὶ ἐκείνῳ ἐπεκηρύχθη
[47, 7]	Φιλοποίμενα καὶ ἐς τὴν ἱππάδα	κατατάξαι.	~ἐκεῖνος μὲν οὖν πολλούς, ὅσους
[47, 13]	τοῦ Καίσαρος ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ	καταφρονηθῆναι	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καὶ ἐπιβουλευθῆναι,
[47, 38]	τριβῇ βαρυνόμενα καὶ τῶν ἀντιπολεμούντων	καταφρονήσαντα,	ὅτι τὸ καθάρσιον τὸ πρὸ
[47, 19]	μηδένα ἐς τὸ ἡρῷον αὐτοῦ	καταφυγόντα	ἐπ´ ἀδείᾳ μήτε ἀνδρηλατεῖσθαι μήτε
[47, 24]	καὶ περὶ τῷ υἱῷ μὴ	καταφωραθῇ,	τό τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ ἑκοῦσα
[47, 14]	οὕτω μετεχειρίζοντο ὥστε μήτε τι	καταφωρᾶν	καὶ πλείστου ὅσου ἀγοράζειν ὧν
[47, 40]	μόνων διεφοίτων καὶ ἐς αὐτοὺς	κατέβλεπον,	δεινόν τέ τι καὶ φρικῶδες
[47, 27]	ὑπὸ Λουκίου Σταΐου Μούρκου αὖθις	κατείρχθη.	~τοιούτων δὲ δὴ τῶν πραγμάτων
[47, 8]	αἷς ἐς τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο	κατεκέντησε,	πολλὰ ἅμα καὶ μιαρὰ προσεπισκώπτουσα.
[47, 34]	προσηγάγετο, Ξάνθον δὲ ἐς πολιορκίαν	κατέκλεισε.	καὶ αὐτῶν ἐξαίφνης ἐκδραμόντων καὶ
[47, 27]	Γάιός τις Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν	κατέκλεισε.	καὶ μετὰ τοῦτο ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι,
[47, 47]	παρατρέψας πολὺ τοῦ ἐρύματος αὐτῶν	κατέκλυσεν.	ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ ὅ
[47, 10]	ἔσωσεν. αὐτὸς μὲν γὰρ καὶ	κατέκρυψε	τὸν πατέρα ὥστε μὴ εὑρεθῆναι,
[47, 7]	κιβωτὸν παρὰ ἀπελευθέρῳ τινὶ Φιλοποίμενι	κατέκρυψεν,	ὥστε καὶ πίστιν τοῦ τεθνηκέναι
[47, 29]	ἐν ᾗ ἦσαν, νυκτὸς ἐξαπιναίως	κατέλαβε,	καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν
[47, 26]	τε Τύρον μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων	κατέλαβε,	κἀντεῦθεν πρὸς τὰ τοῦ Σέξτου
[47, 23]	φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ τῆς πόλεως	κατέλαβον.	καὶ αὐτοὺς ὁ Βροῦτος ἐς
[47, 36]	τό τε Σύμβολον ἐκκρούσαντες αὐτοὺς	κατέλαβον,	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ταύτῃ τε
[47, 27]	ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν δούλων	κατέλεγε,	καὶ χρήματα ἤθροιζε καὶ ὅπλα
[47, 16]	δὲ οὐδὲ τὸ δέκατόν τινι	κατελείφθη·	ἐπειδὴ γὰρ οὐ ῥητόν τι
[47, 24]	μὲν Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ	κατέλιπε,	Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ παραδοὺς φυλάσσειν,
[47, 25]	γὰρ τελευτῶν τοῖς Ῥωμαίοις αὐτὴν	κατέλιπε)	καὶ ἐς Βησσοὺς ἐμβαλών, εἴ
[47, 37]	στρατοῦ πρὸς φρουρὰν τῆς Ἰταλίας	κατέλιπον,	τῷ δὲ δὴ πλείονι τὸν
[47, 47]	ἐλπίδα ἀκινδύνως ἐν τῷ χρόνῳ	κατεργάσεσθαί	σφας ἔχων θορυβεῖν τε αὐτοὺς
[47, 27]	καὶ χρήματα ἤθροιζε καὶ ὅπλα	κατεσκευάζετο.	πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα Γάιός
[47, 35]	καὶ ῥᾴους ἄρχειν ὦσι, διχῇ	κατέστη,	παντὸς δὲ δὴ καὶ τοῦ
[47, 22]	στασιασθέντα οἱ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου	κατεστήσατο.	~ἐκεῖνος γάρ, καίτοι ὑπ´ αὐτοῦ
[47, 32]	καὶ τὰ ἐν τῇ Κιλικίᾳ	κατεστήσατο,	ἐς τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν
[47, 34]	αὐτὸ τὸ τεῖχος ἐν ἀσφαλεῖ	κατεστήσατο,	καὶ παράγων ἕνα ἕκαστον τῶν
[47, 22]	τε ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς	κατέσχε	καὶ τοὺς τοῦ πατρὸς φονέας
[47, 29]	κἀκ τούτου πᾶσαν τὴν Ἀσίαν	κατέσχε.	πυθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ ἐν
[47, 49]	ἐς τὸν θάνατον καὶ αὐτὸς	κατέφυγεν.	καὶ ἀναβοήσας τοῦτο δὴ τὸ
[47, 30]	μὴ ζῶν ἁλοίη καὶ ἑαυτὸν	κατεχρήσατο.	ὅπερ που καὶ Μᾶρκος Ὀκτάουιος
[47, 40]	γῆν τοῖς ποσὶν ὤρυξε καὶ	κατέχωσεν	αὐτό. καί τι παιδάριον δεκαδακτύλους
[47, 12]	οὐχ ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ καὶ	κατῆλθον	αὖθις, καί τινες αὐτῶν καὶ
[47, 34]	ἐκείνους τε ἐς τὸ τεῖχος	κατήραξαν,	καὶ αὐτοὶ συνεσπεσόντες σφίσι τοῦ
[47, 29]	ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν τὰ παρόντα	κατορθώσωσι,	ποιήσασθαι (τὸν γὰρ Κάσσιον οὐδέπω
[47, 6]	τοῦ Σύλλου φονεύσαντάς τινας ὁ	Κάτων	ὁ Μᾶρκος ταμιεύσας ἀπῄτησε πάνθ´
[47, 26]	ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα τόν τε	Κάτωνα	καὶ τοὺς Πομπηίους συναιρόμενος, ἢ
[47, 35]	Παγγαίῳ καὶ παρὰ τῷ Συμβόλῳ	κεῖται·	Σύμβολον γὰρ τὸ χωρίον ὀνομάζουσι
[47, 41]	οἱ τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον	κεκελευκέναι	εἰπεῖν τῷ Καίσαρι ὅτι τε
[47, 45]	καὶ οἵ τε νενικηκότες πάντα	κεκρατηκέναι	καὶ οἱ ἡττημένοι πάντα νενικῆσθαι
[47, 48]	ἄλλους ἄλλῃ ἐπεδίωξαν μὲν οἱ	κεκρατηκότες,	οὔτε δὲ ἀπέκτειναν οὔθ´ εἷλόν
[47, 46]	Βροῦτον ἐσφάλθαι καί τινας τῶν	κεκρατηκότων	ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς
[47, 5]	ἄλλων ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου γε	κελεύσαντος	ἐφθάρη, ὥστε ἔξω τῶν πάνυ
[47, 48]	πρὸς τὸν Βροῦτον ἐκ τοῦ	Κελτικοῦ	τινες, ηὐτομόλησαν δὲ καὶ πρὸς
[47, 8]	ἤλπισαν· καὶ ἵνα γε μὴ	κεναὶ	αἱ ἐν τοῖς λευκώμασι χῶραι
[47, 40]	ποτε καὶ νυκτὸς ἐξέλαμψε· καὶ	κεραυνοὶ	ἄλλοσέ τε πολλαχόσε καὶ ἐς
[47, 3]	σποράδην ἀπεκτίννυντο, καὶ αἵ τε	κεφαλαὶ	αὐτῶν ἐπὶ τὸ βῆμα αὖθις
[47, 8]	αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε. τάς τε	κεφαλάς	σφων, εἰ καὶ σιτούμενος ἐτύγχανεν,
[47, 49]	Ἀντωνίου ἔτυχεν, ἡ δὲ δὴ	κεφαλὴ	ἐπέμφθη μὲν ἐς τὴν Ῥώμην,
[47, 29]	κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας τὴν	κεφαλὴν	αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ Καίσαρος
[47, 8]	ταῖς βελόναις αἷς ἐς τὴν	κεφαλὴν	ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα καὶ
[47, 8]	ἀνδρός, ἐθανάτωσεν· ἑνὸς γοῦν τινος	κεφαλὴν	ἰδὼν εἶπεν ὅτι τοῦτον οὐκ
[47, 11]	εἰκόνα ἑαυτοῦ πλησίον τῆς ἐκείνου	κεφαλῆς	ἐστεφανωμένην ἔθηκε, καὶ τὸ ὄνομα
[47, 40]	καὶ ἐκ τῶν τοῦ Ἀντωνίου	κήπων,	ὁμόρων ἀλλήλοις παρὰ τῷ Τιβέριδι
[47, 49]	τῶν στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας σφίσι	κηρυχθείσης	μετέστη, ἡ δὲ δὴ Πορκία
[47, 7]	ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε, καὶ τὴν	κιβωτὸν	αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα
[47, 7]	ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν πρῶτον ἐς	κιβωτὸν	παρὰ ἀπελευθέρῳ τινὶ Φιλοποίμενι κατέκρυψεν,
[47, 11]	Ποπίλιος δὲ δὴ Λαίνας τὸν	Κικέρωνα	τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην
[47, 10]	τεθνηκότος σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον	Κικέρωνα	τὸν τοῦ Μάρκου ἀδελφὸν ὁ
[47, 8]	δ´ οὖν καὶ ἡ τοῦ	Κικέρωνός	ποτε ἐκομίσθη σφίσι (φεύγων γὰρ
[47, 32]	Συρίᾳ καὶ τὰ ἐν τῇ	Κιλικίᾳ	κατεστήσατο, ἐς τὴν Ἀσίαν πρὸς
[47, 30]	τῆς Ἀσίας γενόμενος ἐς τὴν	Κιλικίαν	ἦλθε, τοῦ Κασσίου ἐν τῇ
[47, 27]	Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν ἐς	Κιλικίαν	προαποχωρήσαντας, οὐ μὴν καὶ προσεποιήσατο)
[47, 26]	τῶν τε Ἀσιανῶν καὶ τῶν	Κιλίκων	προσέθετο. κἀκ τούτου καὶ τὸν
[47, 31]	ταῦτ´ ἐγίγνετο, οἱ Ταρσεῖς Τίλλιον	Κίμβρον	φονέα τε τοῦ Καίσαρος ὄντα
[47, 42]	τινες ἔν τε τῷ παραχρῆμα	κινδυνεύσοντες	καὶ τῷ μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν.
[47, 32]	τὴν αὐτὴν ἔχοντες καὶ τὸν	κίνδυνον	τὸν αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν τε
[47, 41]	ὅπλα τάς τε μάχας ἰοῦσι	κίνδυνον	φέρει, τοῦτο τότε ἐπὶ τοῦ
[47, 42]	μὲν πρὸς τὸ αὐτίκα τοῦ	κινδύνου	ἀναγκαῖα πολλὰ δὲ καὶ ἐς
[47, 34]	ἀκόντια ἅμα ἀφέντων, ἐς πᾶν	κινδύνου	ἀφίκετο. κἂν πασσυδὶ ἀπώλετο, εἰ
[47, 38]	εἶχον) ἀνεβάλλοντο, εἴ πως ἄνευ	κινδύνου	καὶ φθόρου τινῶν ἐπικρατήσειαν· ἅτε
[47, 36]	διὰ φυλακῆς μᾶλλον ἢ διὰ	κινδύνων	τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ τὸν
[47, 11]	κατὰ τοῦτο, οἷα καὶ ὁ	Κίννας,	πάθῃ, ἐξέθηκε γράμμα αὐτὸ τοῦτο
[47, 40]	δεινόν τέ τι καὶ φρικῶδες	κλάζοντές	τε καὶ τρίζοντες. ~τούτοις μὲν
[47, 30]	καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις, ἃς ἡ	Κλεοπάτρα	αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ προσέτι καὶ
[47, 31]	τῶν ἀπολωλότων ἔλαβον· ἥ τε	Κλεοπάτρα	διὰ τὴν συμμαχίαν ἣν τῷ
[47, 19]	βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον ἐπ´ αὐτοῦ	κληθὲν	παρὰ τῷ Κομιτίῳ ὠνομασμένῳ ᾠκοδόμουν,
[47, 31]	Καισαρίωνα προσηγόρευε, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου	κληθῆναι.	~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ τά τε
[47, 24]	ἐπεχείρησε. καὶ τοῦτον μὲν ὁ	Κλώδιος	ὡς οὐκ ἠδυνήθη σῶον φυλάξαι,
[47, 24]	τῇ Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ	Κλωδίῳ	παραδοὺς φυλάσσειν, αὐτὸς δὲ τό
[47, 5]	αὐτῶν, ἐληλύθει· τὰ δὲ δὴ	κοινὰ	πράγματα καὶ αἱ τῶν δυναστειῶν
[47, 32]	δρῶντας προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι, πολλῷ προθυμότερον	κοινῇ	πάντα καὶ ἐβουλεύοντο καὶ ἐποίουν.
[47, 5]	οἱ ἠμύνετο, καὶ τοὺς φιλτάτους	κοινῇ	συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ τῶν πρὸς
[47, 6]	τὰς ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι,	κοινήν	τινα κατὰ τῶν πλουσίων ἔχθραν
[47, 13]	ὡς καὶ ἐπ´ ἀγαθοῖς, τοῖς	κοινοῖς	κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ τί
[47, 34]	ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ τό τε	κοινὸν	τῶν Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ
[47, 35]	περίβολος ἀμφοτέρων ἐγένετο, καὶ ἐν	κοινῷ	τὴν ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν εἶχον.
[47, 7]	Καίσαρος κατὰ τὴν τῆς δυναστείας	κοινωνίαν	γίγνεσθαι, ἐπεὶ αὐτός γε οὐδέν
[47, 29]	ἐς τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος	κομισθεὶς	καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή τε
[47, 19]	ἐπ´ αὐτοῦ κληθὲν παρὰ τῷ	Κομιτίῳ	ὠνομασμένῳ ᾠκοδόμουν, ὥσπερ ἐψήφιστο. πρὸς
[47, 45]	τε τούτου καὶ ἐκ τοῦ	κονιορτοῦ	ἀπλέτου γενομένου ἠγνόησαν τὸ τέλος
[47, 1]	σκηνῆς αὐτοῦ ἱδρυθείς, καὶ δύο	κόρακας	προσπεσόντας οἱ τίλλειν τε τῶν
[47, 23]	ὑπ´ αὐτοῦ οὐδὲ τοῦ στρατηγικοῦ	κόσμου	στερηθείς, οὐκ ἠγάπησε τὴν ἡσυχίαν
[47, 20]	τῷ αὐτῷ ᾧ καὶ πρὶν	κόσμῳ	διῴκουν· ἐπεὶ δ´ ἤρξαντό τινες
[47, 44]	οἱ μὲν ἔκ τε τῶν	κρανῶν	αὐτοὺς ἦγχον καὶ κατὰ νώτου
[47, 21]	φίλους ἐκ τῆς μετὰ τοῦ	Κράσσου	στρατείας ὄντας ὥρμησε, Βροῦτος δὲ
[47, 27]	Πάρθοις μετὰ τοῦτο κατὰ τοῦ	Κράσσου	συναράμενος, τότε παρεκλήθη μὲν ὑπ´
[47, 37]	σφων τῷ Σέξτῳ προσπολεμοῦντος, μὴ	κρατεῖν.	~οὗτοι μὲν οὖν δὴ διά
[47, 45]	μέρει ἀμφοτέρους καὶ ἡττηθῆναι καὶ	κρατῆσαι	ταὐτὸν ὡς εἰπεῖν ἐγένετο· καὶ
[47, 18]	ἠγγέλθη ποθέν, χωρὶς μὲν τῷ	κρατήσαντι	χωρὶς δὲ ἐκείνῳ καὶ τεθνεῶτι
[47, 33]	τῶν νεῶν τὴν ἐμπειρίαν σφῶν	κρατήσας,	ἐνίκησε· καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[47, 37]	κατὰ μόνας συμβαλὼν εἴτε καὶ	κρατήσειεν	(ἐκ μὲν γὰρ τοῦ τόν
[47, 18]	νῦν ἐπὶ πᾶσι τοῖς τὸ	κράτος	ἀεὶ ἴσχουσιν, ἢ καὶ ἐπ´
[47, 1]	καὶ αὐτὸς ἕκαστος πᾶν τὸ	κράτος	ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα μὲν
[47, 7]	ἐκείνους συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ τὸ	κράτος	μόνος ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον
[47, 25]	ἐλθὼν καὶ πάντα τὰ ἐκεῖ	κρατυνάμενος	ἐς τὴν Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη.
[47, 19]	μακρότερον ταῖς τῶν ἀρξόντων διαδοχαῖς	κρατυνόμενοι.	~πράξαντες δὲ ταῦτα, Λέπιδος μὲν
[47, 39]	ἦν) ἀλλ´ αὐτός τε ἑαυτοῦ	κρείττων	τε ἅμα καὶ ἥττων γενόμενος
[47, 35]	δέ τινα μακροτέραν κατὰ τὰς	Κρηνίδας	ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ μὲν καὶ
[47, 21]	τὸν Καίσαρα ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι,	Κρητῶν	μὲν καὶ Βιθυνῶν, ἐφ´ οὓς
[47, 28]	τὸν μὲν Βάσσον καὶ τὸν	Κρίσπον,	τούς τε ἄλλους τοὺς οὐκ
[47, 27]	χρόνον, ἔπειτα ὑπό τε Μαρκίου	Κρίσπου	καὶ ὑπὸ Λουκίου Σταΐου Μούρκου
[47, 47]	Κασσίου σῶμα ἐς Θάσον εὐθὺς	κρύφα	ἔπεμψεν, ὀκνήσας κατὰ χώραν αὐτὸ
[47, 14]	δὴ λογιμωτέρων τοὺς μὲν τοῖς	κτήμασι	τοῖς τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ
[47, 15]	ἔτι. ~περὶ μὲν οὖν τὰ	κτήματα	τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο, τὰς δὲ
[47, 16]	τι ἀργύριον πρὸς τὴν τῶν	κτημάτων	ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´
[47, 17]	μέγιστα δὴ δοθέντα, οὐχ αἱ	κτήσεις	τῶν χωρίων προικιμαῖαι τρόπον τινὰ
[47, 40]	καὶ σαλπίγγων ἠχαὶ ὅπλων τε	κτύποι	καὶ στρατοπέδων βοαὶ νυκτὸς ἔκ
[47, 2]	ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη,	κτύπος	τε ἀπ´ αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη,
[47, 10]	καὶ τεθνηκότος σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ	Κύιντον	Κικέρωνα τὸν τοῦ Μάρκου ἀδελφὸν
[47, 21]	ὁ Γάιος ἄρτι ἀφῖκτο καὶ	Κύιντος	Ὁρτήσιος ὁ προάρξας αὐτῆς ἀπαλλαγήσεσθαι
[47, 43]	τὸ παρασκευαστικὸν ἐν τόπῳ τινὶ	κυκλοτερεῖ	διὰ σαλπίγγων μελῳδοῦντες, ἔπειτα δὲ
[47, 40]	ἠκούοντο. καὶ προσέτι καὶ κύων	κυνὸς	σῶμα πρὸς τὸ Δημήτριον προσελκύσας
[47, 3]	αὐτοῦ τε ἐρριπτεῖτο καὶ ὑπὸ	κυνῶν	ὀρνίθων τε ἠσθίετο, τὰ δὲ
[47, 19]	τὴν ἡμέραν ἐν ᾗ ἐφονεύθη,	κυρίαν	ἀεί ποτε ἕδραν βουλῆς ἔχουσαν,
[47, 40]	ὄντων, ἠκούοντο. καὶ προσέτι καὶ	κύων	κυνὸς σῶμα πρὸς τὸ Δημήτριον
[47, 21]	αὐτῷ προσεχώρησε, καὶ ὁ Ἀντώνιος	κωλυθεὶς	κατὰ τὴν τοῦ Καίσαρος ἐν
[47, 32]	ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς ἐκεῖσε	κωλῦσαι,	ἢ καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν