Livre, Chap.
[47, 0]	ἐς Ῥώμην ἐλθόντες σφαγὰς εἰργάσαντο.	β.	Περὶ Βρούτου καὶ Κασσίου καὶ
[47, 0]	Αἰμίλιος Μ. υἱὸς, Λέπιδος τὸ	βʹ	ὕπ. Λ. Μουνάτιος Λ. υἱὸς,
[47, 17]	μέντοι καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε,	βαρὺ	μὲν καὶ ἀκοῦσαι βαρύτατον δὲ
[47, 38]	πλεῖστον ὄντα, τῇ τε τριβῇ	βαρυνόμενα	καὶ τῶν ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι
[47, 17]	τοιόνδε, βαρὺ μὲν καὶ ἀκοῦσαι	βαρύτατον	δὲ πραχθῆναι, ἐγένετο· τῷ γὰρ
[47, 10]	καὶ στρεβλωθεὶς ἐπὶ τούτῳ πάσαις	βασάνοις	οὐδὲν ἐξελάλησε· μαθὼν δὲ ἐκεῖνος
[47, 31]	καὶ κατὰ τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε,	βασιλέα	τῆς Αἰγύπτου κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ
[47, 28]	καὶ μετὰ τοῦτο τὸν μὲν	Βάσσον	καὶ τὸν Κρίσπον, τούς τε
[47, 26]	Συρίᾳ τότε τοιάδε ἦν. Καικίλιος	Βάσσος	ἱππεὺς συστρατεύσας τε τῷ Πομπηίῳ
[47, 26]	Φαρνάκην ἔλασιν ἐπέτρεψεν. ὁ οὖν	Βάσσος	τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν,
[47, 27]	συμμαχίαν ἀπεκήρυξε, καὶ ἐπειδὴ ὁ	Βάσσος	ὑπερέβαλε τοῖς χρήμασιν, ἐπεκούρησέ τε
[47, 28]	τὰ στρατόπεδα τά τε τοῦ	Βάσσου	καὶ τὰ τῶν ἑτέρων οὐδὲν
[47, 27]	ἦλθον μὲν καὶ αὐτοὶ τῷ	Βάσσῳ	ἐπίκλητοι, οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ
[47, 27]	πεμφθέντες προσεγένοντο, τῷ δὲ δὴ	Βάσσῳ	ὁ Ἀλχαυδόνιος ὁ Ἀράβιος· οὗτος
[47, 18]	ὤμοσαν καὶ τοὺς ἄλλους ὥρκωσαν	βέβαια	νομιεῖν πάντα τὰ ὑπ´ ἐκείνου
[47, 43]	οἱ σφενδονῆται οἵ τε τοξόται	βέλη	καὶ λίθους ἧκαν. καὶ μετὰ
[47, 8]	τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ ταῖς	βελόναις	αἷς ἐς τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο
[47, 24]	παιδὸς ἀντέλαβεν. οὐ μέντοι καὶ	βελτίω	αὐτὸν ἐποίησεν· πρός τε γὰρ
[47, 3]	τε κεφαλαὶ αὐτῶν ἐπὶ τὸ	βῆμα	αὖθις ἀνετίθεντο, καὶ τὰ λοιπὰ
[47, 8]	ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων ἐν τῷ	βήματι	προτεθῆναι, ἵν´ ὅθεν κατ´ αὐτοῦ
[47, 25]	Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε) καὶ ἐς	Βησσοὺς	ἐμβαλών, εἴ πως ἀμύναιτό τε
[47, 17]	καὶ πράγματα σχεῖν. ὁπότε γὰρ	βίᾳ	τὰ δύο μέρη φανερῶς ἐσυλῶντο,
[47, 35]	φυλακῇ μὲν καὶ ἐκεῖ ἐνέτυχον,	βιασάμενοι	δὲ αὐτὴν εἴσω τε τῶν
[47, 33]	διὰ βραχέος πείσειν ἢ καὶ	βιάσεσθαι.	καὶ Κάσσιος μὲν Ῥοδίους, καίτοι
[47, 48]	δὲ τοῦ Βρούτου συμμῖξαί σφισι	βιβλία	ἐς τὸ χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον
[47, 31]	τοῦ Καίσαρος ὄντα καὶ τότε	Βιθυνῶν	ἄρχοντα, πρός τε τὴν τοῦ
[47, 21]	μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν καὶ	Βιθυνῶν,	ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν
[47, 11]	τὸ δὲ δὴ ἀστάθμητον τοῦ	βίου	καὶ ἐξ ἐκείνου ἐτεκμηριώθη, ὅτι
[47, 21]	οὐ μὴν ἠδυνήθη τι αὐτὸν	βλάψαι·	οἱ γὰρ στρατιῶται ἀχθόμενοί τε
[47, 40]	ὅπλων τε κτύποι καὶ στρατοπέδων	βοαὶ	νυκτὸς ἔκ τε τῶν τοῦ
[47, 24]	καὶ τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα τὴν	βοήθειαν.	διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ ταύτῃ, ἐκείνῳ
[47, 31]	ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ τῷ Κασσίῳ	βοηθῆσαι	τοῦ τὴν πόλιν αὐτὸς ἐξελεῖν
[47, 25]	δυνάστου τινὸς ἐς τὰ μάλιστα	βοηθήσαντος.	ἐντεῦθεν δὲ ἐς τὴν Μακεδονίαν
[47, 26]	Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν	Βόσπορον	ἀθροίζειν, καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ
[47, 17]	καὶ τὰς ὁδοὺς οἰκείοις οἱ	βουλευταὶ	δαπανήμασιν ἐπεσκεύαζον. μόνοι δὲ δὴ
[47, 18]	ἐκείνῳ εἶναι, τοὺς δὲ δὴ	βουλευτὰς	τούς τε υἱεῖς σφων πέντε
[47, 19]	ἐς ἄφοδον μετεσκεύασαν· καὶ τὸ	βουλευτήριον	τὸ Ἰούλιον ἐπ´ αὐτοῦ κληθὲν
[47, 16]	ὁποσονοῦν ἔτι οὐ μόνον τῶν	βουλευτῶν	ἢ καὶ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ
[47, 3]	μόνα λευκώματα, χωρὶς μὲν τῶν	βουλευτῶν	χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων, ἐξετέθη.
[47, 28]	καὶ αὐτῷ διὰ ταῦτα ἡ	βουλὴ	τήν τε ἀρχὴν τῆς Συρίας
[47, 15]	δὴ πράγματα πρός τε τὸ	βούλημα	καὶ πρὸς τὸ ἐπιθύμημα τὸ
[47, 19]	ἐφονεύθη, κυρίαν ἀεί ποτε ἕδραν	βουλῆς	ἔχουσαν, ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό τε
[47, 48]	τὸ θαλάσσιον πάθος γενέσθαι. ~μὴ	βουλομένου	δὲ τοῦ Βρούτου συμμῖξαί σφισι
[47, 17]	δὲ πραχθῆναι, ἐγένετο· τῷ γὰρ	βουλομένῳ	σφῶν ἐδόθη, πάσης τῆς οὐσίας
[47, 14]	οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι καὶ ἐκείνοις ὅσα	βούλονται	διδῶσι, προεῖπον μηδένα τῶν ἄλλων
[47, 46]	ἑκατόνταρχος, μαθὼν ὅτι διὰ τὴν	βραδυτῆτα	αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ οὖν
[47, 33]	ταῖς εὐεργεσίαις ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ	βραχέος	πείσειν ἢ καὶ βιάσεσθαι. καὶ
[47, 48]	ἐλθεῖν, ἄν γε καὶ τὸ	βραχύτατον	ἰσχύωσι. κἀν τῇ διατριβῇ ταύτῃ
[47, 36]	ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος μὲν περὶ	Βρεντέσιον	(ὑπὸ γὰρ τοῦ Σταΐου καθείργετο)
[47, 47]	τὴν δύναμιν τὴν ἐκ τοῦ	Βρεντεσίου	ἐπιδιαπλέουσαν ἐν ὁλκάσιν ἀπώλεσαν ὑπὸ
[47, 36]	τόν τε Κάσσιον καὶ τὸν	Βροῦτον	ἀσχόλους ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν
[47, 32]	ἐς τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν	Βροῦτον	ἀφίκετο. ὡς γὰρ τήν τε
[47, 48]	καὶ παρ´ ἐκείνων πρὸς τὸν	Βροῦτον	ἐκ τοῦ Κελτικοῦ τινες, ηὐτομόλησαν
[47, 43]	δὲ τοῖς μὲν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	Ἐλευθερία, τοῖς δὲ ἑτέροις ὅ
[47, 46]	διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα δὲ καὶ τὸν	Βροῦτον	ἐσφάλθαι καί τινας τῶν κεκρατηκότων
[47, 12]	ἀναχώρησίς σφισι πρός τε τὸν	Βροῦτον	καὶ πρὸς τὸν Κάσσιον τόν
[47, 37]	μὲν γὰρ τοῦ τόν τε	Βροῦτον	καὶ τὸν Κάσσιον, ἐκ δὲ
[47, 42]	ὅτι οἱ μὲν περὶ τὸν	Βροῦτον	τήν τε ἐλευθερίαν καὶ τὴν
[47, 23]	ἐκεῖνον εὑρεῖν δυνάμενοι καὶ τὸν	Βροῦτον	φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ τῆς πόλεως
[47, 48]	ὁ ἀετὸς ὁ κατὰ τὸν	Βροῦτον	ὢν ἠλαττώθη τε καὶ ἔφυγεν,
[47, 38]	δὲ δὴ Κάσσιος ὅ τε	Βροῦτος	ἄλλως μὲν οὐκ ὤκνουν τὴν
[47, 21]	τοῦ Κράσσου στρατείας ὄντας ὥρμησε,	Βροῦτος	δὲ τήν τε Ἑλλάδα καὶ
[47, 34]	καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν ἀπέκτεινε.	~Βροῦτος	δὲ τό τε κοινὸν τῶν
[47, 46]	ἀναγγελοῦντα αὐτῷ ὅπου τε ὁ	Βροῦτος	εἴη καὶ ὅ τι ποιοίη·
[47, 23]	οὐκ ἠδυνήθησαν ποιῆσαι· ὁ γὰρ	Βροῦτος	ἐκ γραμμάτων τινῶν ἁλόντων προμαθὼν
[47, 24]	δὲ δεινὸν οὐδέν· ὁ γὰρ	Βροῦτος	ἐκεῖνόν τε ἐν τοῖς φιλτάτοις
[47, 24]	τοῦ Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν	Βροῦτος	ἐκείνων μὲν οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν,
[47, 49]	εἴασαν αὖθις συστραφῆναι. ~ὁ οὖν	Βροῦτος	ἐπεχείρησε μὲν ἐς τὸ στρατόπεδόν
[47, 23]	πόλεως κατέλαβον. καὶ αὐτοὺς ὁ	Βροῦτος	ἐς τε ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ
[47, 46]	ἐκεῖνος συμβαλὼν ἱππεῦσιν οὓς ὁ	Βροῦτος	ζητήσοντας αὐτὸν ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ
[47, 34]	τοῦτο πρὸς τὰ Πάταρα ὁ	Βροῦτος	ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο μὲν αὐτοὺς
[47, 0]	πρὸς Φιλίπποις μάχης. γ. Ὡς	Βροῦτος	καὶ Κάσσιος ὑπὸ Καίσαρος ἡττήθησαν
[47, 20]	Ἀντώνιος ἐξεστράτευσαν. ὅ τε γὰρ	Βροῦτος	καὶ ὁ Κάσσιος τὸ μὲν
[47, 45]	τῷ τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν, ἢ	Βροῦτος	μὲν κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ
[47, 25]	ἐς τὴν Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη.	Βροῦτος	μὲν ταῦτά τε ἔπρασσεν, καὶ
[47, 48]	δ´ οὖν ἐκ τούτων ὁ	Βροῦτος	μὴ καὶ ἐπὶ πλεῖόν τι
[47, 35]	Νωρβανὸς προκαταλαβόντες, ταύτῃ μὲν ὁ	Βροῦτος	ὅ τε Κάσσιος οὐδὲ ἐπείρασαν
[47, 45]	ἐγεγόνεσαν. νῦν δὲ ὅ τε	Βροῦτος	τὴν τοῦ Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο,
[47, 47]	αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ οὖν	Βροῦτος	τὸ μὲν τοῦ Κασσίου σῶμα
[47, 25]	εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´ οὖν	Βροῦτος	ὡς τάχιστα τήν τε τοῦ
[47, 24]	εἴτε καὶ ἐξ ἐντολῆς τοῦ	Βρούτου·	καὶ γὰρ λόγος ἔχει ὅτι
[47, 0]	ἐλθόντες σφαγὰς εἰργάσαντο. β. Περὶ	Βρούτου	καὶ Κασσίου καὶ ὧν ἔπραξεν
[47, 37]	τὰ τοῦ Κασσίου τοῦ τε	Βρούτου	μᾶλλον αὐτοὺς ἤπειξε, μέρος μέν
[47, 23]	ἔχων, ἀλλ´ ἐς τοὺς τοῦ	Βρούτου	στρατιώτας ἔπραττεν ἀπόστασιν· φωραθείς τε
[47, 48]	γενέσθαι. ~μὴ βουλομένου δὲ τοῦ	Βρούτου	συμμῖξαί σφισι βιβλία ἐς τὸ
[47, 20]	ἐν τῇ Καμπανίᾳ μετὰ τοῦ	Βρούτου	χρονίσας ἐπετήρει τὰ γιγνόμενα. καί
[47, 28]	περὶ τῶν παρόντων ὅμοια τῷ	Βρούτῳ	ἐπέστειλε. καὶ αὐτῷ διὰ ταῦτα
[47, 40]	ἐς τὸν τοῦ Νικαίου Διὸς	βωμὸν	ἐφέροντο, λαμπάδες τε ἐνταῦθα κἀκεῖσε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/08/2006