Livre, Chap.
[47, 20]	ἄλλους σφίσι γενομένην καὶ ἐς	τὴν	ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ τὰς στρατηγίας
[47, 41]	συνὼν τῷ Καίσαρι ἐνόμισέν οἱ	τὴν	Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ τε τῆς
[47, 2]	ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς	τὴν	ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές τε
[47, 20]	αὐτοῦ, τήν τε πόλιν καὶ	τὴν	ἄλλην Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ εἶπον,
[47, 49]	μὲν τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ	τὴν	ἅλωσιν ἐς τὸν θάνατον καὶ
[47, 29]	ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται, καὶ	τὴν	ἀντίταξιν τόν τε πόλεμον τὸν
[47, 24]	τοῦ στρατοῦ λαβὼν ἔς τε	τὴν	ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς
[47, 17]	δὲ τοῖς στρατιώταις πολὺ παρὰ	τὴν	ἀξίαν πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν
[47, 35]	ἀμφοτέρων ἐγένετο, καὶ ἐν κοινῷ	τὴν	ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν εἶχον. ~ἦσαν
[47, 27]	ἐπανελθὼν στρατηγός τε ὠνομάσθη καὶ	τὴν	Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο, ὅπως ὁρμητήριόν οἱ
[47, 23]	δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς	τὴν	Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι.
[47, 25]	τι ἐν τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ	τὴν	ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς
[47, 15]	ὑπάτους τε, τοῦ μὲν Καίσαρος	τὴν	ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς γὰρ οὕτως
[47, 26]	καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ	τὴν	ἀρχὴν τῆς Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε.
[47, 25]	πάντα τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς	τὴν	Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν
[47, 35]	οὖν ἀμφότεροι πράξαντες ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν αὖθις ἦλθον, καὶ πάνθ´
[47, 29]	εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν	τὴν	Ἀσίαν κατέσχε. πυθόμενοι δὲ ταῦτα
[47, 32]	ἐν τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς	τὴν	Ἀσίαν πρὸς τὸν Βροῦτον ἀφίκετο.
[47, 26]	χρόνοις ὁ Κάσσιος ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν πρὸς τὸν Τρεβώνιον, φθάσας
[47, 29]	καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης ἐς	τὴν	Ἀσίαν τὸ ἔθνος κομισθεὶς καὶ
[47, 24]	ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς	τὴν	Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως σφᾶς
[47, 19]	καὶ ἐκεῖνο τὸ χωρίον ὀνόματι	τὴν	ἀσυλίαν, μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν
[47, 18]	ἄδειάν σφισιν ὧν ἐποίουν καὶ	τὴν	ἀσφάλειαν πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´
[47, 32]	γὰρ αἰτίαν τὴν τοῦ πολέμου	τὴν	αὐτὴν ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον
[47, 28]	τούτων τήν τε ἰσχὺν αὐτοῦ	τὴν	αὐτίκα καὶ τὴν μετὰ ταῦτα
[47, 24]	ὄντα καὶ τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα	τὴν	βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ ταύτῃ,
[47, 46]	ὁ ἑκατόνταρχος, μαθὼν ὅτι διὰ	τὴν	βραδυτῆτα αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ
[47, 30]	ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν ἀπεκρούσθη,	τὴν	δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ
[47, 42]	Βροῦτον τήν τε ἐλευθερίαν καὶ	τὴν	δημοκρατίαν τό τε ἀτυράννευτον καὶ
[47, 29]	παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ λαβεῖν καὶ	τὴν	δίαιταν ἀδεῶς σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι.
[47, 28]	πόλεις πάσας εὐθὺς πρός τε	τὴν	δόξαν ὧν ἐν τῇ ταμιείᾳ
[47, 47]	διαρπασθέντων ἔδωκαν· καὶ προσέτι καὶ	τὴν	δύναμιν τὴν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου
[47, 1]	τήν τε ἰσχὺν ἅμα καὶ	τὴν	δυσχέρειαν τὴν ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν,
[47, 9]	τριῶν πρός τε τὴν ἐπιθυμίαν	τὴν	ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ πρὸς τὸ
[47, 26]	Καῖσαρ πάντα τὰ τῇδε κατὰ	τὴν	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν
[47, 47]	καὶ προσέτι καὶ τὴν δύναμιν	τὴν	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν ἐν
[47, 27]	τήν τε ἡλικίαν οὐχ ὅτι	τὴν	ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν
[47, 38]	ὁμοίως καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ	τὴν	ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον μὲν οὖν
[47, 11]	ἐς τὸ μέσον ἐπ´ ἀμφότερα	τὴν	ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς
[47, 33]	καὶ τῷ μεγέθει τῶν νεῶν	τὴν	ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ
[47, 45]	ἐρύματα πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα	τὴν	ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ
[47, 29]	μὲν τῆς Συρίας ἄρχειν καὶ	τὴν	ἔξοδον ὑπατεύων ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ
[47, 1]	ἰσχὺν ἅμα καὶ τὴν δυσχέρειαν	τὴν	ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν, τῷ δ´
[47, 24]	ἡ μήτηρ αὐτοῦ Πώλλα προμαθοῦσα	τὴν	ἐπιβουλήν, καὶ δείσασα περί τε
[47, 9]	ἀνδρὸς ἀλλὰ τριῶν πρός τε	τὴν	ἐπιθυμίαν τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ
[47, 26]	τε τῷ Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ	τὴν	ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν,
[47, 25]	αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς ἐς	τὴν	Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν
[47, 22]	οὖν καὶ ἐκ τοῦ δόγματος	τὴν	ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο, αὐτός τε ἐπὶ
[47, 19]	τε οὖν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ	τὴν	ἡμέραν ἐν ᾗ ἐφονεύθη, κυρίαν
[47, 33]	ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε ἔς τε	τὴν	ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ
[47, 22]	Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο πᾶσαν καὶ	τὴν	Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ,
[47, 23]	στρατηγικοῦ κόσμου στερηθείς, οὐκ ἠγάπησε	τὴν	ἡσυχίαν ἔν τε ἀδείᾳ καὶ
[47, 49]	οἱ δὲ λοιποὶ τότε ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν διέφυγον καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 49]	τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα ἐς	τὴν	θάλασσαν ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ
[47, 30]	ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν οἱ καὶ	τὴν	θάλασσαν. τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς
[47, 28]	παραλαβὼν οὖν τὴν Συρίαν ἐς	τὴν	Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς στρατιώτας
[47, 7]	τὸν δὲ Φιλοποίμενα καὶ ἐς	τὴν	ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν οὖν
[47, 47]	ἄλλοσέ ποι μεταναστῆναι οὔτ´ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν
[47, 1]	μὲν οὖν ταῦτα πρὶν ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἐλθεῖν ἐγένετο· τῷ δὲ
[47, 22]	ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς ἐς	τὴν	Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν ἡ
[47, 32]	ἐκεῖσε κωλῦσαι, ἢ καὶ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ τά
[47, 40]	αὐτῶν καὶ ἐπ´ αὐτοῖς ἐς	τὴν	κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο·
[47, 29]	ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας	τὴν	κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ
[47, 8]	καὶ ταῖς βελόναις αἷς ἐς	τὴν	κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα
[47, 7]	πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε, καὶ	τὴν	κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν
[47, 30]	οὕτω τῆς Ἀσίας γενόμενος ἐς	τὴν	Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου ἐν
[47, 30]	αὐτῷ ἡττήθη. κατακλεισθείς τε ἐς	τὴν	Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν ἠπείρου
[47, 28]	τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ πρὸς	τὴν	λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ τὰ
[47, 32]	μὲν σύμπαν ἔγνωσαν ἔς τε	τὴν	Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς
[47, 38]	τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ ἐς	τὴν	Μακεδονίαν ἔλθῃ, ὤργων. ὁ δὲ
[47, 25]	μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς	τὴν	Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ πάντα τὰ
[47, 21]	ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ	τὴν	Μακεδονίαν ἦλθε μὲν ἐν ἐκείνῳ
[47, 35]	μόνας προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς	τὴν	Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς Γάιός
[47, 21]	δὴ τήν τε Συρίαν καὶ	τὴν	Μακεδονίαν, καίπερ μηδέν σφισι προσηκούσας,
[47, 36]	Σάξαν καὶ τὸν Νωρβανὸν ἐς	τὴν	Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς
[47, 21]	δὲ τήν τε Ἑλλάδα καὶ	τὴν	Μακεδονίαν συνίστη. ἄλλως τε γὰρ
[47, 38]	Βροῦτος ἄλλως μὲν οὐκ ὤκνουν	τὴν	μάχην (ὅσον γὰρ τῇ ῥώμῃ
[47, 42]	ὧδε. οὐχ ὡμολόγησαν μὲν ὁπότε	τὴν	μάχην ποιήσονται, ὥσπερ δὲ ἀπὸ
[47, 38]	καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς τε	τὴν	μάχην ὥρμησαν καὶ διελάλουν ὅτι,
[47, 28]	ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν αὐτίκα καὶ	τὴν	μετὰ ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν
[47, 35]	Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν	τὴν	μέχρι τοῦ Παγγαίου χῆν προκατασχόντες,
[47, 33]	μετὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς ἐς	τὴν	νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο μὲν κακὸν
[47, 1]	τε τῶν πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας,	τὴν	νίκην κατ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν ἔδωκε.
[47, 48]	εἷλόν τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς	τὴν	νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ εἴασαν
[47, 31]	αὐτὸν εἶναι, μετὰ δὲ τοῦτο	τὴν	ὀλιγότητα τῶν στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε
[47, 20]	Κάσσιος τὸ μὲν πρῶτον μετὰ	τὴν	ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν Ἀντώνιον
[47, 41]	κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς	τὴν	παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ καὶ
[47, 25]	καὶ διὰ τῶν γραμμάτων ὅτι	τὴν	πατρίδα μετὰ τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς
[47, 31]	τὸ τῷ Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ	τὴν	πόλιν αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό
[47, 35]	τῶν ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ πρὸς	τὴν	πόλιν κατὰ τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες
[47, 2]	γὰρ σημεῖα τοῦ στρατεύματος τοῦ	τὴν	πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ
[47, 20]	μὲν πρῶτον μετὰ τὴν ὁμολογίαν	τὴν	πρὸς τὸν Ἀντώνιον τούς τε
[47, 20]	καί τινα καὶ γράμματα ἐς	τὴν	Ῥώμην, ἅτε καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς
[47, 1]	οὖν συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες ἐς	τὴν	Ῥώμην, δόξῃ μὲν ὡς καὶ
[47, 12]	ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν ἔς τε	τὴν	Ῥώμην καὶ ἐς τὰς ἄλλας
[47, 2]	~καὶ οἱ μὲν οὕτως ἐς	τὴν	Ῥώμην πρότερος μὲν ὁ Καῖσαρ
[47, 49]	δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη μὲν ἐς	τὴν	Ῥώμην, χειμῶνι δ´ ἐν τῷ
[47, 12]	τοῦ Καίσαρος ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ	τὴν	Σικελίαν κατασχών, ἔπειθ´ ὡς καὶ
[47, 10]	διέφυγε. τοῦτο δὲ ἄλλος τις	τὴν	σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν πρὸς τὸν
[47, 1]	τε τὸ στρατόπεδον καὶ ἐς	τὴν	σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ
[47, 10]	ἐντυχόντα οἱ κατὰ τύχην, καὶ	τὴν	στολὴν αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ δοὺς
[47, 15]	καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς τε	τὴν	στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων τινὰ
[47, 31]	ἔλαβον· ἥ τε Κλεοπάτρα διὰ	τὴν	συμμαχίαν ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν,
[47, 43]	τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ	τὴν	σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ
[47, 35]	πεδίῳ πεπόλισται. καὶ ἔτυχον γὰρ	τὴν	συντομωτάτην αὐτοῦ ὑπερβολὴν ὅ τε
[47, 31]	φρούριόν τι ἐπιτειχίσας σφίσιν ἐς	τὴν	Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ τῷ
[47, 30]	Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε, καὶ ἐς	τὴν	Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς μὲν
[47, 27]	μὴν καὶ προσεποιήσατο) καὶ ἐς	τὴν	Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός τε ὠνομάσθη
[47, 28]	ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν	τὴν	Συρίαν ἐς τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε,
[47, 29]	ποιήσασθαι (τὸν γὰρ Κάσσιον οὐδέπω	τὴν	Συρίαν ἔχοντα ᾔδεσαν) ἵνα δὲ
[47, 26]	οὖν ὁ Κάσσιος πράξας ἐς	τὴν	Συρίαν ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ πάντα
[47, 29]	τὸ δόγμα ἠγγέλθη, πρὸς μὲν	τὴν	Συρίαν οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ
[47, 26]	συχνούς, οὓς ὁ Δολοβέλλας ἐς	τὴν	Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους πολλοὺς
[47, 49]	ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν	τὴν	σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν
[47, 24]	ὅτι πρότερον μὲν ἐν παντὶ	τὴν	σωτηρίαν αὐτοῦ ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ,
[47, 38]	καὶ ἐπεθύμουν ἑκατέροις ὁμοίως καὶ	τὴν	σωτηρίαν καὶ τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν.
[47, 24]	ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ	τὴν	σωτηρίαν τοῦ παιδὸς ἀντέλαβεν. οὐ
[47, 47]	ὧν ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς τε	τὴν	ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο,
[47, 17]	ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ	τὴν	τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος
[47, 7]	καὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος κατὰ	τὴν	τῆς δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ
[47, 14]	αὐτοὶ ᾤκουν, ἐξ ἡμισείας, πρὸς	τὴν	τῆς καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο
[47, 25]	Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου πείρασιν καὶ	τὴν	τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν,
[47, 20]	τὴν τοῦ Ἁρμοδίου καὶ παρὰ	τὴν	τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ ζηλωταῖς
[47, 20]	εἰκόνας σφίσι χαλκᾶς παρά τε	τὴν	τοῦ Ἁρμοδίου καὶ παρὰ τὴν
[47, 5]	τὴν τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς	τὴν	τοῦ διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι ῥᾳδίως
[47, 5]	τε ἔπειτα ὑποψίας παρ´ οὐδὲν	τὴν	τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς τὴν
[47, 45]	νῦν δὲ ὅ τε Βροῦτος	τὴν	τοῦ Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ
[47, 29]	ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς	τὴν	τοῦ Καίσαρος εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ
[47, 21]	καὶ ὁ Ἀντώνιος κωλυθεὶς κατὰ	τὴν	τοῦ Καίσαρος ἐν τῇ Ῥώμῃ
[47, 13]	ὥστε καὶ μισηθῆναι, οὔτ´ αὖ	τὴν	τοῦ Καίσαρος ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ
[47, 15]	τὸ ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε χρυσὸν	τὴν	τοῦ Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι. τὸν
[47, 31]	τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα, πρός τε	τὴν	τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν
[47, 13]	φανερῶς ποτε εἶπον ὅτι οὔτε	τὴν	τοῦ Μαρίου τοῦ τε Σύλλου
[47, 32]	ἐκοινώσαντο· τήν τε γὰρ αἰτίαν	τὴν	τοῦ πολέμου τὴν αὐτὴν ἔχοντες
[47, 25]	Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν	τὴν	τοῦ Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν (ἄπαις
[47, 1]	σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ	τὴν	τράπεζαν καταβαλὼν τήν τε ἰσχὺν
[47, 38]	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ	τὴν	τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ τῶν νεῶν
[47, 19]	χωρίον ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν, μετὰ	τὴν	τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ
[47, 27]	ὅτι τὴν ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ	τὴν	τῶν δούλων κατέλεγε, καὶ χρήματα
[47, 16]	οὐ ῥητόν τι ἀργύριον πρὸς	τὴν	τῶν κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν,
[47, 30]	δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ	τὴν	φιλίαν αὐτῶν, ἣν πρὸς τὸν
[47, 14]	προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ κατὰ	τὴν	χώραν, ὡς ἐπὶ τὰ δεδημευμένα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/08/2006