HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τύχῃ 1
τὼ 1
τῷ 8
τῶν 27
ὑμῖν 2
ὑπὲρ 5
ὑπερέβαλε 1

Fréquences [« »]
27 μὲν
25 τοῦ
26 τοὺς
27 τῶν
52 δὲ
118 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Sur Homère et sur Socrate (discours 55; traduction anglaise)

τῶν

Discours, par.

[55, 20]   πληγέντα ἀποθανεῖν, τοῦτον δὲ διὰ τῶν αἰδοίων, τοῦτον δὲ διὰ τοῦ

[55, 0]   δὲ Ἐμπεδοκλέους καὶ ἑτέρων, καὶ τῶν ἄλλων δὲ τῶν πλείστων ἔχομεν

[55, 5]   καὶ ταύρων καὶ λεόντων καὶ τῶν ἄλλων, οἷς ἐκόσμησε τὴν ποίησιν

[55, 10]   καὶ ὀργῆς ἀποτρέπειν. καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως τὰ πάθη καὶ

[55, 10]   λόγων τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τοὺς λόγους ξυνορᾶν οὐ

[55, 10]   καὶ τὰ νοσήματα ἐπ´ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων τῶν ἐχομένων τοῖς πάθεσιν

[55, 5]   Ὅμηρος. πρὸς δὲ τούτοις ὑπὲρ τῶν αὐτῶν ἐσπουδαζέτην καὶ ἐλεγέτην, ὁ

[55, 10]   ὅπως μὲν ἐπεθύμησε τῶν ἵππων τῶν Ἀχιλλέως, ὅπως δὲ τοὺς πολεμίους

[55, 15]   καὶ κατακαύσειν, ὡς φοβουμένων αὐτὸν τῶν βελῶν. (ὅταν δὲ περὶ Ἀσίου

[55, 5]   ἐνδόξους εἶναι τὰς Ἀθήνας καὶ τῶν Ἑλλήνων ἄρχειν κατ´ ἐκεῖνον τὸν

[55, 15]   τοῖς πεζοῖς συνήνεγκε καταληφθεῖσιν ὑπὸ τῶν ἐναντίων, ἀλλὰ ὀλίγης ἐκβοηθείας γενομένης

[55, 0]   πλείστων ἔχομεν εἰπεῖν τοὺς διδασκάλους τῶν ἐνδόξων ἀνδρῶν, ὅτῳ ἕκαστος συγγενόμενος

[55, 10]   νοσήματα ἐπ´ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων τῶν ἐχομένων τοῖς πάθεσιν ἢ τοῖς

[55, 15]   οἱ πλείους· ὁ δὲ ὑπὸ τῶν ἵππων ἐπαιρόμενος καὶ τῷ κάλλει

[55, 10]   περὶ Δόλωνος, ὅπως μὲν ἐπεθύμησε τῶν ἵππων τῶν Ἀχιλλέως, ὅπως δὲ

[55, 10]   εἴ πως ξυνεῖεν· ἀπὸ γὰρ τῶν λόγων τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀπὸ

[55, 0]   οὐδὲ ζηλωτὴν οὐδένα οὐδενὸς φήσεις τῶν μὴ συγγενομένων; (Ἔγωγε. (Εἴπερ οὖν

[55, 20]   Ἀντινόου. τοῦτον γὰρ ἀλαζονίστατον πεποίηκε τῶν μνηστήρων καὶ ἀκολαστότατον· ὃς πρῶτον

[55, 0]   ποιμαίνων ἐν τῷ Ἑλικῶνι παρὰ τῶν Μουσῶν λαβεῖν ἐν δάφνης ὄζῳ

[55, 20]   ἦν ἀκόλαστος, (οὐχ ὡς ἔνιοι τῶν νῦν· τελευτῶν δὲ ἐπεχείρει τοξεύειν,

[55, 0]   Ὅμηρον ἐγένετο, μηδὲν δὲ ἤκουσε τῶν Ὁμήρου ἐπῶν ἢ ἀκούων μηδενὶ

[55, 10]   (σοι δοκεῖ τὰ φαυλότατα εἶναι τῶν Ὁμήρου· μόνους δὲ θαυμάζεις τοὺς

[55, 10]   φαμεν. ἀλλὰ γὰρ ἴσως καὶ τῶν Ὁμήρου τὰ τοιαῦτα ἀποδοκιμάζεις, ὅπου

[55, 20]   καὶ ἐδείπνει πολυτελῶς οὐκ ἐκ τῶν πατρῴων, ἀλλὰ παρασιτῶν ἐπ´ οἰκίας

[55, 0]   ἑτέρων, καὶ τῶν ἄλλων δὲ τῶν πλείστων ἔχομεν εἰπεῖν τοὺς διδασκάλους

[55, 5]   οὐδὲ ἀναιδής, ὥσπερ οἱ ἀμαθέστατοι τῶν σοφιστῶν. Ὅμηρος μὲν γὰρ οὐδὲ

[55, 0]   μοι εἰπεῖν ὅτου μαθητὴς γέγονε τῶν σοφῶν· ὥσπερ Φειδίας μὲν ὁ

Discours, par.
[55, 20]	πληγέντα ἀποθανεῖν, τοῦτον δὲ διὰ	τῶν	αἰδοίων, τοῦτον δὲ διὰ τοῦ
[55, 0]	δὲ Ἐμπεδοκλέους καὶ ἑτέρων, καὶ	τῶν	ἄλλων δὲ τῶν πλείστων ἔχομεν
[55, 5]	καὶ ταύρων καὶ λεόντων καὶ	τῶν	ἄλλων, οἷς ἐκόσμησε τὴν ποίησιν
[55, 10]	καὶ ὀργῆς ἀποτρέπειν. καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων ὁμοίως τὰ πάθη καὶ
[55, 10]	λόγων τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀπὸ	τῶν	ἀνθρώπων τοὺς λόγους ξυνορᾶν οὐ
[55, 10]	καὶ τὰ νοσήματα ἐπ´ αὐτῶν	τῶν	ἀνθρώπων τῶν ἐχομένων τοῖς πάθεσιν
[55, 5]	Ὅμηρος. πρὸς δὲ τούτοις ὑπὲρ	τῶν	αὐτῶν ἐσπουδαζέτην καὶ ἐλεγέτην, ὁ
[55, 10]	ὅπως μὲν ἐπεθύμησε τῶν ἵππων	τῶν	Ἀχιλλέως, ὅπως δὲ τοὺς πολεμίους
[55, 15]	καὶ κατακαύσειν, ὡς φοβουμένων αὐτὸν	τῶν	βελῶν. (ὅταν δὲ περὶ Ἀσίου
[55, 5]	ἐνδόξους εἶναι τὰς Ἀθήνας καὶ	τῶν	Ἑλλήνων ἄρχειν κατ´ ἐκεῖνον τὸν
[55, 15]	τοῖς πεζοῖς συνήνεγκε καταληφθεῖσιν ὑπὸ	τῶν	ἐναντίων, ἀλλὰ ὀλίγης ἐκβοηθείας γενομένης
[55, 0]	πλείστων ἔχομεν εἰπεῖν τοὺς διδασκάλους	τῶν	ἐνδόξων ἀνδρῶν, ὅτῳ ἕκαστος συγγενόμενος
[55, 10]	νοσήματα ἐπ´ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων	τῶν	ἐχομένων τοῖς πάθεσιν ἢ τοῖς
[55, 15]	οἱ πλείους· ὁ δὲ ὑπὸ	τῶν	ἵππων ἐπαιρόμενος καὶ τῷ κάλλει
[55, 10]	περὶ Δόλωνος, ὅπως μὲν ἐπεθύμησε	τῶν	ἵππων τῶν Ἀχιλλέως, ὅπως δὲ
[55, 10]	εἴ πως ξυνεῖεν· ἀπὸ γὰρ	τῶν	λόγων τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀπὸ
[55, 0]	οὐδὲ ζηλωτὴν οὐδένα οὐδενὸς φήσεις	τῶν	μὴ συγγενομένων; (Ἔγωγε. (Εἴπερ οὖν
[55, 20]	Ἀντινόου. τοῦτον γὰρ ἀλαζονίστατον πεποίηκε	τῶν	μνηστήρων καὶ ἀκολαστότατον· ὃς πρῶτον
[55, 0]	ποιμαίνων ἐν τῷ Ἑλικῶνι παρὰ	τῶν	Μουσῶν λαβεῖν ἐν δάφνης ὄζῳ
[55, 20]	ἦν ἀκόλαστος, (οὐχ ὡς ἔνιοι	τῶν	νῦν· τελευτῶν δὲ ἐπεχείρει τοξεύειν,
[55, 0]	Ὅμηρον ἐγένετο, μηδὲν δὲ ἤκουσε	τῶν	Ὁμήρου ἐπῶν ἢ ἀκούων μηδενὶ
[55, 10]	(σοι δοκεῖ τὰ φαυλότατα εἶναι	τῶν	Ὁμήρου· μόνους δὲ θαυμάζεις τοὺς
[55, 10]	φαμεν. ἀλλὰ γὰρ ἴσως καὶ	τῶν	Ὁμήρου τὰ τοιαῦτα ἀποδοκιμάζεις, ὅπου
[55, 20]	καὶ ἐδείπνει πολυτελῶς οὐκ ἐκ	τῶν	πατρῴων, ἀλλὰ παρασιτῶν ἐπ´ οἰκίας
[55, 0]	ἑτέρων, καὶ τῶν ἄλλων δὲ	τῶν	πλείστων ἔχομεν εἰπεῖν τοὺς διδασκάλους
[55, 5]	οὐδὲ ἀναιδής, ὥσπερ οἱ ἀμαθέστατοι	τῶν	σοφιστῶν. Ὅμηρος μὲν γὰρ οὐδὲ
[55, 0]	μοι εἰπεῖν ὅτου μαθητὴς γέγονε	τῶν	σοφῶν· ὥσπερ Φειδίας μὲν ὁ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/12/2007