HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μελοποιὸς 1
μεμνημένους 1
μέμνηται 1
μὲν 27
Μενέλεων 1
μέντοι 1
Μένωνα 1

Fréquences [« »]
24 ἢ
25 τοῦ
26 τοὺς
27 μὲν
27 τῶν
52 δὲ
118 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Sur Homère et sur Socrate (discours 55; traduction anglaise)

μὲν

Discours, par.

[55, 10]   ἡγοῦνται. Σωκράτης δὲ ἐνόμιζεν, ὁσάκις μὲν ἀλαζόνα ἄνθρωπον εἰσάγει, περὶ ἀλαζονείας

[55, 20]   ~ἐν δὲ τῇ Ὀδυσσείᾳ τὰ μὲν ἄλλ´ ἐῶ, ἑνὸς δὲ μόνου

[55, 5]   οἱ ἀμαθέστατοι τῶν σοφιστῶν. Ὅμηρος μὲν γὰρ οὐδὲ ὁπόθεν ἦν εἰπεῖν

[55, 15]   οἰωνὸν τὸν γενόμενον αὐτοῖς· ἄλλως μὲν γὰρ οὐδένα ᾤετο ἀνέξεσθαι αὐτοῦ

[55, 5]   παράδοξον τοῦτο ἐκείνου δοκεῖ. Ὅμηρος μὲν γὰρ ποιητὴς γέγονεν οἷος οὐδεὶς

[55, 0]   καὶ Ἡσιόδου τοῦ Ἀσκραίου. ὁ μὲν γάρ φησιν ποιμαίνων ἐν τῷ

[55, 0]   γενέσθαι παρ´ αὑτοῦ σοφός. Ὁμήρου μὲν γάρ, ὥσπερ τὰ ἄλλα τὰ

[55, 5]   αὐτῶν ἐσπουδαζέτην καὶ ἐλεγέτην, ὁ μὲν διὰ τῆς ποιήσεως, ὁ δὲ

[55, 20]   οὐδὲ τοῖς παραδείγμασιν, ἀλλ´ Ἀνύτῳ μὲν διαλεγόμενος βυρσέων ἐμέμνητο καὶ σκυτοτόμων.

[55, 10]   λαβεῖν. καὶ γὰρ ἐκεῖνος, ὅταν μὲν διηγῆται περὶ Δόλωνος, ὅπως μὲν

[55, 20]   κατεφρόνει τοῦ Ὀδυσσέως, ὅτι ἐκεῖνος μὲν ἐν ῥάκεσιν ἦν, αὐτὸς δὲ

[55, 10]   μὲν διηγῆται περὶ Δόλωνος, ὅπως μὲν ἐπεθύμησε τῶν ἵππων τῶν Ἀχιλλέως,

[55, 5]   πλέον, οὐδὲ Στησίχορον, (ὅτι ἐκεῖνος μὲν ἔπη ἐποίει, Στησίχορος δὲ μελοποιὸς

[55, 5]   καὶ παραβαλεῖν ἱκανώτατοι ἦσαν. (Τοῦτο μὲν θαυμαστόν, εἰ ταῖς Ὁμήρου παραβολαῖς

[55, 20]   μνηστήρων καὶ ἀκολαστότατον· ὃς πρῶτον μὲν κατεφρόνει τοῦ Ὀδυσσέως, ὅτι ἐκεῖνος

[55, 0]   γέγονε τῶν σοφῶν· ὥσπερ Φειδίας μὲν ὁ ἀγαλματοποιὸς Ἡγίου, Πολύγνωτος δὲ

[55, 20]   ἄλλων ἐνίοτε παραδειγμάτων εὐπόρει, φίλους μὲν ὀνομάζων καὶ φιλίαν, ὅτε πρὸς

[55, 5]   Σωκράτης δὲ φιλόσοφος. (Εἶεν· οὕτως μὲν οὐδὲ Ἀρχίλοχον εἴποις ἂν Ὁμήρου

[55, 5]   μόνον, οὐδέν μοι διοίσει. (Ἐμοὶ μὲν οὐχ ἧττον παράδοξον τοῦτο ἐκείνου

[55, 0]   Ἕλλησιν. ὁ δὲ Σωκράτης ὅτι μὲν παῖς ὢν ἐμάνθανε {λιθοξόος} τὴν

[55, 5]   τὴν Ὀδύσσειαν. Σωκράτης δὲ τὴν μὲν πατρίδα οὐχ οἷός τ´ ἦν

[55, 5]   σοι δοκεῖ Ὁμήρῳ ἐοικέναι; (Τὸ μὲν πρῶτον καὶ μέγιστον κατὰ τὸ

[55, 10]   πολλάκις ἐχρῆτο τῷ τοιούτῳ, ποτὲ μὲν σπουδάζειν ὁμολογῶν, ποτὲ δὲ παίζειν

[55, 20]   ἐπ´ οἰκίας ἀδεσπότου· καὶ ἔφη μὲν τῆς Πηνελόπης ἐρᾶν, ἐμίγνυτο δὲ

[55, 15]   μὴ διαβαίνειν τὴν τάφρον, ἅμα μὲν τὸ πρᾶγμα ἐπιδεικνύντα ὡς ἐπικίνδυνον,

[55, 20]   πολλῶν ἔστιν εἰπεῖν ὅτι τοῦτον μὲν τὸν ἄνθρωπον διὰ τῆς γαστρὸς

[55, 15]   τῷ κάλλει τοῦ δίφρου ᾤετο μὲν ὑπὲρ τὸ τεῖχος ἐλάσειν, ἕτοιμος

Discours, par.
[55, 10]	ἡγοῦνται. Σωκράτης δὲ ἐνόμιζεν, ὁσάκις	μὲν	ἀλαζόνα ἄνθρωπον εἰσάγει, περὶ ἀλαζονείας
[55, 20]	~ἐν δὲ τῇ Ὀδυσσείᾳ τὰ	μὲν	ἄλλ´ ἐῶ, ἑνὸς δὲ μόνου
[55, 5]	οἱ ἀμαθέστατοι τῶν σοφιστῶν. Ὅμηρος	μὲν	γὰρ οὐδὲ ὁπόθεν ἦν εἰπεῖν
[55, 15]	οἰωνὸν τὸν γενόμενον αὐτοῖς· ἄλλως	μὲν	γὰρ οὐδένα ᾤετο ἀνέξεσθαι αὐτοῦ
[55, 5]	παράδοξον τοῦτο ἐκείνου δοκεῖ. Ὅμηρος	μὲν	γὰρ ποιητὴς γέγονεν οἷος οὐδεὶς
[55, 0]	καὶ Ἡσιόδου τοῦ Ἀσκραίου. ὁ	μὲν	γάρ φησιν ποιμαίνων ἐν τῷ
[55, 0]	γενέσθαι παρ´ αὑτοῦ σοφός. Ὁμήρου	μὲν	γάρ, ὥσπερ τὰ ἄλλα τὰ
[55, 5]	αὐτῶν ἐσπουδαζέτην καὶ ἐλεγέτην, ὁ	μὲν	διὰ τῆς ποιήσεως, ὁ δὲ
[55, 20]	οὐδὲ τοῖς παραδείγμασιν, ἀλλ´ Ἀνύτῳ	μὲν	διαλεγόμενος βυρσέων ἐμέμνητο καὶ σκυτοτόμων.
[55, 10]	λαβεῖν. καὶ γὰρ ἐκεῖνος, ὅταν	μὲν	διηγῆται περὶ Δόλωνος, ὅπως μὲν
[55, 20]	κατεφρόνει τοῦ Ὀδυσσέως, ὅτι ἐκεῖνος	μὲν	ἐν ῥάκεσιν ἦν, αὐτὸς δὲ
[55, 10]	μὲν διηγῆται περὶ Δόλωνος, ὅπως	μὲν	ἐπεθύμησε τῶν ἵππων τῶν Ἀχιλλέως,
[55, 5]	πλέον, οὐδὲ Στησίχορον, (ὅτι ἐκεῖνος	μὲν	ἔπη ἐποίει, Στησίχορος δὲ μελοποιὸς
[55, 5]	καὶ παραβαλεῖν ἱκανώτατοι ἦσαν. (Τοῦτο	μὲν	θαυμαστόν, εἰ ταῖς Ὁμήρου παραβολαῖς
[55, 20]	μνηστήρων καὶ ἀκολαστότατον· ὃς πρῶτον	μὲν	κατεφρόνει τοῦ Ὀδυσσέως, ὅτι ἐκεῖνος
[55, 0]	γέγονε τῶν σοφῶν· ὥσπερ Φειδίας	μὲν	ὁ ἀγαλματοποιὸς Ἡγίου, Πολύγνωτος δὲ
[55, 20]	ἄλλων ἐνίοτε παραδειγμάτων εὐπόρει, φίλους	μὲν	ὀνομάζων καὶ φιλίαν, ὅτε πρὸς
[55, 5]	Σωκράτης δὲ φιλόσοφος. (Εἶεν· οὕτως	μὲν	οὐδὲ Ἀρχίλοχον εἴποις ἂν Ὁμήρου
[55, 5]	μόνον, οὐδέν μοι διοίσει. (Ἐμοὶ	μὲν	οὐχ ἧττον παράδοξον τοῦτο ἐκείνου
[55, 0]	Ἕλλησιν. ὁ δὲ Σωκράτης ὅτι	μὲν	παῖς ὢν ἐμάνθανε {λιθοξόος} τὴν
[55, 5]	τὴν Ὀδύσσειαν. Σωκράτης δὲ τὴν	μὲν	πατρίδα οὐχ οἷός τ´ ἦν
[55, 5]	σοι δοκεῖ Ὁμήρῳ ἐοικέναι; (Τὸ	μὲν	πρῶτον καὶ μέγιστον κατὰ τὸ
[55, 10]	πολλάκις ἐχρῆτο τῷ τοιούτῳ, ποτὲ	μὲν	σπουδάζειν ὁμολογῶν, ποτὲ δὲ παίζειν
[55, 20]	ἐπ´ οἰκίας ἀδεσπότου· καὶ ἔφη	μὲν	τῆς Πηνελόπης ἐρᾶν, ἐμίγνυτο δὲ
[55, 15]	μὴ διαβαίνειν τὴν τάφρον, ἅμα	μὲν	τὸ πρᾶγμα ἐπιδεικνύντα ὡς ἐπικίνδυνον,
[55, 20]	πολλῶν ἔστιν εἰπεῖν ὅτι τοῦτον	μὲν	τὸν ἄνθρωπον διὰ τῆς γαστρὸς
[55, 15]	τῷ κάλλει τοῦ δίφρου ᾤετο	μὲν	ὑπὲρ τὸ τεῖχος ἐλάσειν, ἕτοιμος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/12/2007