Discours, par.
[55, 20]	μόνου μνησθήσομαι, τοῦ Ἀντινόου. τοῦτον	γὰρ	ἀλαζονίστατον πεποίηκε τῶν μνηστήρων καὶ
[55, 5]	μέγιστον κατὰ τὸ ἦθος. οὐδέτερος	γὰρ	αὐτοῖν ἀλαζὼν ἦν οὐδὲ ἀναιδής,
[55, 20]	Πάνδαρον διὰ τῆς γλώττης. καὶ	γὰρ	εἰ τύχῃ τινὶ συμβαίνει τὰ
[55, 10]	τοῦτο παρ´ Ὁμήρου λαβεῖν. καὶ	γὰρ	ἐκεῖνος, ὅταν μὲν διηγῆται περὶ
[55, 0]	καὶ μαθητὴς εἴη ἄν. ὁ	γὰρ	ζηλῶν τινα ὀρθῶς ἐπίσταται δήπου
[55, 10]	μὴ πολὺ ἀποδεῖν φαμεν. ἀλλὰ	γὰρ	ἴσως καὶ τῶν Ὁμήρου τὰ
[55, 5]	ἐστι πρὸς τὸ μανθάνειν· πολλοὶ	γὰρ	καὶ ὁρῶσι τοὺς αὐλητὰς καὶ
[55, 5]	ἀμαθέστατοι τῶν σοφιστῶν. Ὅμηρος μὲν	γὰρ	οὐδὲ ὁπόθεν ἦν εἰπεῖν ἠξίωσεν
[55, 15]	τὸν γενόμενον αὐτοῖς· ἄλλως μὲν	γὰρ	οὐδένα ᾤετο ἀνέξεσθαι αὐτοῦ λέγοντος,
[55, 5]	τοῦτο ἐκείνου δοκεῖ. Ὅμηρος μὲν	γὰρ	ποιητὴς γέγονεν οἷος οὐδεὶς ἄλλος·
[55, 5]	γε ὑπερέβαλε τὸν Ὅμηρον. ὥσπερ	γὰρ	τὸ ὄνομα τὸ ἐκείνου παρ´
[55, 10]	ὑπὲρ ὧν μηδεὶς ἐπυνθάνετο (καὶ	γὰρ	τοὺς ἵππους ἐμήνυσε τοὺς Θρᾳκικοὺς
[55, 10]	ἀκούοντας, εἴ πως ξυνεῖεν· ἀπὸ	γὰρ	τῶν λόγων τοὺς ἀνθρώπους καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/12/2007