Discours, par.
[55, 0]	ἐγένετο, μηδὲν δὲ ἤκουσε τῶν	Ὁμήρου	ἐπῶν ἢ ἀκούων μηδενὶ προσέσχε
[55, 5]	ἅπαντές φασιν οἱ Ἕλληνες, Στησίχορον	Ὁμήρου	ζηλωτὴν γενέσθαι καὶ σφόδρα γε
[55, 5]	μὲν οὐδὲ Ἀρχίλοχον εἴποις ἂν	Ὁμήρου	ζηλωτήν, ὅτι μὴ τῷ αὐτῷ
[55, 0]	τῆς δὲ ποιήσεως ξυνέντα τῆς	Ὁμήρου	καὶ τῆς ὅλης διανοίας ἔμπειρον
[55, 10]	δέ μοι καὶ τοῦτο παρ´	Ὁμήρου	λαβεῖν. καὶ γὰρ ἐκεῖνος, ὅταν
[55, 0]	ὅλης διανοίας ἔμπειρον γενόμενον μαθητὴν	Ὁμήρου	λέγεσθαι· ἢ οὐδὲ ζηλωτὴν οὐδένα
[55, 0]	νοῦν, ἔσθ´ ὅπως φήσομεν ἐκεῖνον	Ὁμήρου	μαθητήν; (Οὐδαμῶς. (Οὔκουν ἄτοπον τὸν
[55, 0]	ὅτι Σωκράτης τό γε ἀληθὲς	Ὁμήρου	μαθητὴς γέγονεν, οὐχ ὥσπερ ἔνιοί
[55, 0]	καὶ γενέσθαι παρ´ αὑτοῦ σοφός.	Ὁμήρου	μὲν γάρ, ὥσπερ τὰ ἄλλα
[55, 10]	δοκεῖ τὰ φαυλότατα εἶναι τῶν	Ὁμήρου·	μόνους δὲ θαυμάζεις τοὺς λέοντας
[55, 5]	(Τοῦτο μὲν θαυμαστόν, εἰ ταῖς	Ὁμήρου	παραβολαῖς πυρὸς καὶ ἀνέμων καὶ
[55, 10]	ἀλλὰ γὰρ ἴσως καὶ τῶν	Ὁμήρου	τὰ τοιαῦτα ἀποδοκιμάζεις, ὅπου μέμνηται
[55, 5]	ἀλλ´ εἴ γε δυσωπῇ μαθητὴν	Ὁμήρου	τὸν Σωκράτην καλεῖν, ζηλωτὴν (δὲ
[55, 0]	ἀλλὰ τοσούτοις ἔτεσιν ὕστερον γενόμενον	Ὁμήρου	φάναι μαθητήν; (Τί δέ; ὅστις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/12/2007