Livre, par.
[7, 136]	πρῶτον τὰ τέσσαρα στοιχεῖα, πῦρ,	ὕδωρ,	ἀέρα, γῆν. Λέγει δὲ περὶ
[7, 155]	ἐν ὕδατι εἶναι· μετὰ τὸ	ὕδωρ	δ' ἀέρα ἐσφαιρωμένον. Κύκλους δ'
[7, 153]	δ' ἐκ νέφους μεταβολὴν εἰς	ὕδωρ,	ἐπειδὰν ἢ ἐκ γῆς ἢ
[7, 146]	γνωρίζεται δὲ τοῦτο διὰ λεκάνης	ὕδωρ	ἐχούσης. Τὴν δὲ σελήνην ἐμπίπτουσαν
[7, 136]	πᾶσαν οὐσίαν δι' ἀέρος εἰς	ὕδωρ·	καὶ ὥσπερ ἐν τῇ γονῇ
[7, 158]	κυματοῦται τὸ ἐν τῇ δεξαμενῇ	ὕδωρ	κατὰ κύκλους ὑπὸ τοῦ ἐμβληθέντος
[7, 155]	λόγον ἐπέχουσαν, μεθ' ἣν τὸ	ὕδωρ	σφαιροειδές, ἔχον τὸ αὐτὸ κέντρον
[7, 137]	πῦρ τὸ θερμόν, τὸ δ'	ὕδωρ	τὸ ὑγρόν, τόν τ' ἀέρα
[7, 137]	ἣν τὸν ἀέρα, εἶτα τὸ	ὕδωρ,	ὑποστάθμην δὲ πάντων τὴν γῆν,
[7, 27]	Εἷς ἄρτος, ὄψον ἰσχάς, ἐπιπιεῖν	ὕδωρ.	Φιλοσοφίαν καινὴν γὰρ οὗτος φιλοσοφεῖ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/06/2009