Livre, par. |
[7, 157] |
βάσιν
πρὸς
τῷ
ὁρωμένῳ·
ὡς
|
διὰ |
βακτηρίας
οὖν
τοῦ
ταθέντος
ἀέρος |
[7, 127] |
καὶ
μελαγχολίαν,
ὁ
δὲ
ἀναπόβλητον
|
διὰ |
βεβαίους
καταλήψεις·
καὶ
αὐτὴν
δι' |
[7, 37] |
ὁ
μεταθέμενος
εἰς
τὴν
ἡδονήν·
|
διὰ |
γὰρ
σφοδρὰν
ὀφθαλμίαν
ὤκνησεν
ἔτι |
[7, 42] |
ὁμοίως
πρὸς
ἐπίγνωσιν
τῆς
ἀλήθειας·
|
διὰ |
γὰρ
τῶν
ἐννοιῶν
τὰ
πράγματα |
[7, 9] |
~Ἐγὼ
δὲ
συνέχομαι
σώματι
ἀσθενεῖ
|
διὰ |
γῆρας·
ἐτῶν
γάρ
εἰμι
ὀγδοήκοντα· |
[7, 139] |
τῶν
ζῴων
ἁπάντων
καὶ
φυτῶν·
|
διὰ |
δὲ
τῆς
γῆς
αὐτῆς
καθ' |
[7, 14] |
Τοῦτό
ποτ'
ἐν
μέσῳ
ἔκειτο,
|
διὰ |
δὲ
τὸ
ἐμποδίζειν
ἰδίᾳ
ἐτέθη· |
[7, 81] |
~Τέταρτος
δέ
ἐστιν
ἀναπόδεικτος
ὁ
|
διὰ |
διεζευγμένου
καὶ
ἑνὸς
τῶν
ἐν |
[7, 15] |
εἴη
θέατρον
ἀπολωλεκώς·
ὅθεν
καὶ
|
διὰ |
Θράσωνος
πρεσβευτοῦ
παρὰ
τῶν
Ἀθηναίων |
[7, 130] |
δὲ
τὸν
ἔρωτα
ἐπιβολὴν
φιλοποιίας
|
διὰ |
κάλλος
ἐμφαινόμενον·
καὶ
μὴ
εἶναι |
[7, 113] |
σπουδαίους·
ἔστι
γὰρ
ἐπιβολὴ
φιλοποιίας
|
διὰ |
κάλλος
ἐμφαινόμενον.
~Μῆνις
δέ
ἐστιν |
[7, 146] |
πάλιν
παραλλάττουσα·
γνωρίζεται
δὲ
τοῦτο
|
διὰ |
λεκάνης
ὕδωρ
ἐχούσης.
Τὴν
δὲ |
[7, 127] |
δὲ
ἀναπόβλητον·
ὁ
μὲν
ἀποβλητὴν
|
διὰ |
μέθην
καὶ
μελαγχολίαν,
ὁ
δὲ |
[7, 118] |
μέντοι
ποτὲ
αὐτῷ
φαντασίας
ἀλλοκότους
|
διὰ |
μελαγχολίαν
ἢ
λήρησιν,
οὐ
κατὰ |
[7, 146] |
κατὰ
τὸν
ἡλιακὸν
καὶ
τὸν
|
διὰ |
μέσων
γένηται,
εἶτα
διαμετρήσῃ
τὸν |
[7, 146] |
τὸ
πλάτος
αὐτῆς
κατὰ
τὸν
|
διὰ |
μέσων
ἐν
χηλαῖς
καὶ
σκορπίῳ |
[7, 128] |
ἰσχύος.
Ἀρέσκει
δ'
αὐτοῖς
καὶ
|
διὰ |
παντὸς
χρῆσθαι
τῇ
ἀρετῇ,
ὡς |
[7, 88] |
ὅσπερ
ἐστὶν
ὁ
ὀρθὸς
λόγος,
|
διὰ |
πάντων
ἐρχόμενος,
ὁ
αὐτὸς
ὢν |
[7, 147] |
τὸ
μέρος
αὐτοῦ
τὸ
διῆκον
|
διὰ |
πάντων,
ὃ
πολλαῖς
προσηγορίαις
προσονομάζεται |
[7, 118] |
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον
αὑτοὺς
παριστάνειν,
|
διὰ |
παρασκευῆς
τῆς
τὰ
φαῦλα
μὲν |
[7, 134] |
θέον·
τοῦτον
γὰρ
ἀΐδιον
ὄντα
|
διὰ |
πάσης
αὐτῆς
δημιουργεῖν
ἕκαστα.
Τίθησι |
[7, 80] |
Δεύτερος
δ'
ἐστὶν
ἀναπόδεικτος
ὁ
|
διὰ |
συνημμένου
καὶ
τοῦ
ἀντικειμένου
τοῦ |
[7, 89] |
τὸ
λογικὸν
ζῷον,
ποτὲ
μὲν
|
διὰ |
τὰς
τῶν
ἔξωθεν
πραγματειῶν
πιθανότητας, |
[7, 18] |
καὶ
τὸ
νόμισμα,
οὐδὲν
δὲ
|
διὰ |
ταῦτα
βελτίονας.
Τοὺς
δὲ
τοὐναντίον |
[7, 129] |
δίκαιον
πρὸς
τὰ
ἄλλα
ζῷα,
|
διὰ |
τὴν
ἀνομοιότητα,
καθά
φησι
Χρύσιππος |
[7, 129] |
καλοῦ.
~Δοκεῖ
δ'
αὐτοῖς
μηδὲ
|
διὰ |
τὴν
διαφωνίαν
ἀφίστασθαι
φιλοσοφίας,
ἐπεὶ |
[7, 89] |
ἔξωθεν
πραγματειῶν
πιθανότητας,
ποτὲ
δὲ
|
διὰ |
τὴν
κατήχησιν
τῶν
συνόντων·
ἐπεὶ |
[7, 124] |
ἐν
μόνοις
τοῖς
σπουδαίοις
εἶναι,
|
διὰ |
τὴν
ὁμοιότητα·
φασὶ
δ'
αὐτὴν |
[7, 151] |
τὸν
ὑπὲρ
γῆς
ἀέρα
κατεψυγμένον
|
διὰ |
τὴν
τοῦ
ἡλίου
πρόσω
ἄφοδον, |
[7, 51] |
λαμβανόμεναι,
οὐκ
αἰσθητικαὶ
δ'
αἱ
|
διὰ |
τῆς
διανοίας
καθάπερ
τῶν
ἀσωμάτων |
[7, 83] |
σοφόν·
πάντα
γὰρ
τὰ
πράγματα
|
διὰ |
τῆς
ἐν
λόγοις
θεωρίας
ὁρᾶσθαι, |
[7, 26] |
τὴν
πρᾶξιν.
Ἐρωτηθεὶς
δέ,
φησί,
|
διὰ |
τί
αὐστηρὸς
ὢν
ἐν
τῷ |
[7, 23] |
δὲ
τοῦ
Μεταθεμένου
εἰπόντος
αὐτῷ
|
διὰ |
τί
αὐτὸν
μόνον
οὐ
διορθοῖ, |
[7, 15] |
ἐν
Κεραμεικῷ
ταφήν.
Ἐρωτηθεὶς
δὲ
|
διὰ |
τί
θαυμάζει
αὐτόν,
Ὅτι,
ἔφη, |
[7, 117] |
καὶ
ἀπαθῆ
εἶναι
τὸν
σοφόν,
|
διὰ |
τὸ
ἀνέμπτωτον
εἶναι·
εἶναι
δὲ |
[7, 91] |
δὲ
καὶ
τὴν
κακίαν
ὑπαρκτὴν
|
διὰ |
τὸ
ἀντικεῖσθαι
τῇ
ἀρετῇ.
Διδακτήν |
[7, 144] |
εἶναι
σημαίνει·
πάντοθεν
δὲ
βλέπεσθαι
|
διὰ |
τὸ
μέγεθος.
~Γεωδεστέραν
δὲ
τὴν |
[7, 130] |
ἐν
ἐξουσίᾳ
ἔχοντα
τὴν
ἐρωμένην,
|
διὰ |
τὸ
μισεῖσθαι
ἀπέχεσθαι
αὐτῆς.
Εἶναι |
[7, 118] |
Οὐδὲ
μὴν
λυπηθήσεσθαι
τὸν
σοφόν,
|
διὰ |
τὸ
τὴν
λύπην
ἄλογον
εἶναι |
[7, 38] |
ἐν
τῷ
Ζήνωνος
εἰπεῖν
βίῳ
|
διὰ |
τὸ
τοῦτον
κτίστην
γενέσθαι
τῆς |
[7, 72] |
δέ
ἐστιν
ἀξίωμα
τὸ
συντασσόμενον
|
διὰ |
τοῦ
Διότι,
οἷον
διότι
ἡμέρα |
[7, 71] |
τῇ
Διαλεκτικῇ
τέχνῃ,
τὸ
συνεστὸς
|
διὰ |
τοῦ
Εἰ
συναπτικοῦ
συνδέσμου.
Ἐπαγγέλλεται |
[7, 129] |
σοφὸν
τῶν
νέων
τῶν
ἐμφαινόντων
|
διὰ |
τοῦ
εἴδους
τὴν
πρὸς
ἀρετὴν |
[7, 147] |
τοῦ
ζῆν
αἴτιός
ἐστιν
ἢ
|
διὰ |
τοῦ
ζῆν
κεχώρηκεν,
Ἀθηνᾶν
δὲ |
[7, 144] |
ἥλιον
λοξὴν
τὴν
πορείαν
ποιεῖσθαι
|
διὰ |
τοῦ
ζωδιακοῦ
κύκλου·
ὁμοίως
καὶ |
[7, 139] |
ὧν
δὲ
ὡς
νοῦς,
ὡς
|
διὰ |
τοῦ
ἡγεμονικοῦ.
Οὕτω
δὴ
καὶ |
[7, 3] |
τούτου
θεραπεῦσαι
δίδωσι
χύτραν
φακῆς
|
διὰ |
τοῦ
Κεραμεικοῦ
φέρειν.
Ἐπεὶ
δ' |
[7, 5] |
δὴ
λοιπὸν
ἀκούοντες
αὐτοῦ
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
Στωικοὶ
ἐκλήθησαν
καὶ
οἱ |
[7, 139] |
θεὸν
λέγουσιν
αἰσθητικῶς
ὥσπερ
κεχωρηκέναι
|
διὰ |
τῶν
ἐν
ἀέρι
καὶ
διὰ |
[7, 139] |
διὰ
τῶν
ἐν
ἀέρι
καὶ
|
διὰ |
τῶν
ζῴων
ἁπάντων
καὶ
φυτῶν· |
[7, 77] |
τῆς
ἐπιφορᾶς
οὐ
μάχεται
τῇ
|
διὰ |
τῶν
λημμάτων
συμπλοκῇ,
οἷον
οἱ |
[7, 45] |
τούτων·
τὴν
δ'
ἀπόδειξιν
λόγον
|
διὰ |
τῶν
μᾶλλον
καταλαμβανομένων
τὸ
ἧττον |
[7, 139] |
γὰρ
ὡς
ἕξις
κεχώρηκεν,
ὡς
|
διὰ |
τῶν
ὀστῶν
καὶ
τῶν
νεύρων· |
[7, 27] |
μὴν
κωμικοὶ
ἐλάνθανον
ἐπαινοῦντες
αὐτὸν
|
διὰ |
τῶν
σκωμ-
μάτων.
Ἵνα
καὶ |
[7, 24] |
λαβὴ
φιλοσόφων
ἐστὶν
ἐπιδέξιος
ἡ
|
διὰ |
τῶν
ὤτων·
πείσας
οὖν
ἕλκε |
[7, 114] |
ἐπιτηρη-
τικὴ
δέ,
ὅπερ
ἐμφαίνεται
|
διὰ |
τῶνδε·
Εἴ
περ
γάρ
τε |
[7, 156] |
ὑπὲρ
τὸν
ἀρκτικὸν
κύκλον,
ἀοίκητος
|
διὰ |
ψῦχος·
δευτέρα
εὔκρατος·
τρίτη
ἀοίκητος |
[7, 156] |
ἡ
ἀντεύκρατος·
πέμπτη
νότιος,
ἀοίκητος
|
διὰ |
ψῦχος.
Δοκεῖ
δ'
αὐτοῖς
τὴν |