Livre, par.
[7, 122]	γάρ φησι δεῖν τὸν ἄρχοντα	περὶ	ἀγαθῶν καὶ κακῶν, μηδένα δὲ
[7, 84]	περὶ ὁρμῆς καὶ εἰς τὸν	περὶ	ἀγαθῶν καὶ κακῶν τόπον καὶ
[7, 113]	παρατάσεως· φιλονεικία δ' ἐπιθυμία τις	περὶ	αἱρέσεως· ὀργὴ δ' ἐπιθυμία τιμωρίας
[7, 4]	φύσιν βίου, Περὶ ὁρμῆς ἢ	περὶ	ἀνθρώπων φύσεως, Περὶ παθῶν, Περὶ
[7, 140]	τοῦ Φυσικοῦ λόγου καὶ οἱ	περὶ	Ἀντίπατρον ἐν τοῖς περὶ κόσμου.
[7, 64]	τινος ἢ τινῶν, ὡς οἱ	περὶ	Ἀπολλόδωρόν φασιν, ἢ λεκτὸν ἐλλιπὲς
[7, 84]	εἰς τὸν περὶ παθῶν καὶ	περὶ	ἀρετῆς καὶ περὶ τέλους περί
[7, 132]	τὸν περὶ σωμάτων τόπον καὶ	περὶ	ἀρχῶν καὶ στοιχείων καὶ θεῶν
[7, 44]	ἴδιον τόπον καὶ τὸν προειρημένον	περὶ	αὐτῆς τῆς φωνῆς, ἐν ᾧ
[7, 16]	τοῦ διδασκάλου αὐτοῦ. Ἦσαν δὲ	περὶ	αὐτὸν καὶ γυμνορρύπαροί τινες, ὥς
[7, 144]	ἀλλὰ καὶ σφαιροειδῆ, ὡς οἱ	περὶ	αὐτὸν τοῦτόν φασιν, ἀναλόγως τῷ
[7, 37]	τὴν Ζήνωνος τελευτήν· καὶ λέξομεν	περὶ	αὐτοῦ ἐν τῷ Περὶ Κλεάνθους.
[7, 25]	πρῶτον καθῆκον ὠνομακέναι καὶ λόγον	περὶ	αὐτοῦ πεποιηκέναι. Τούς θ' Ἡσιόδου
[7, 9]	μοι καὶ τὸ ψήφισμα τὸ	περὶ	αὐτοῦ τῶν Ἀθηναίων ὑπογράψαι. Καὶ
[7, 136]	ὕδωρ, ἀέρα, γῆν. Λέγει δὲ	περὶ	αὐτῶν Ζήνων τ' ἐν τῷ
[7, 132]	ὁμοίως εἰ ἡ σελήνη, καὶ	περὶ	δινήσεως καὶ τῶν ὁμοίων τούτοις
[7, 63]	καὶ συλλογισμῶν λόγος καὶ ὁ	περὶ	ἐλλιπῶν τε καὶ κατηγορημάτων καὶ
[7, 44]	καὶ ποιημάτων καὶ ἀμφιβολιῶν καὶ	περὶ	ἐμμελοῦς φωνῆς καὶ περὶ μουσικῆς
[7, 119]	θ' ὑπάρχειν· ἐκνεύειν γὰρ τὰ	περὶ	θεοὺς ἁμαρτήματα. Καὶ τοὺς θεοὺς
[7, 119]	σπουδαίους· ἐμπείρους γὰρ εἶναι τῶν	περὶ	θεοὺς νομίμων· εἶναί τε τὴν
[7, 119]	ἱερέας τοὺς σοφούς· ἐπεσκέφθαι γὰρ	περὶ	θυσιῶν, ἱδρύσεων, καθαρμῶν, καὶ τῶν
[7, 41]	εἰς τὸ ὁρικὸν εἶδος, τὸ	περὶ	κανόνων καὶ κριτηρίων· ἔνιοι δὲ
[7, 42]	ὁρικὸν περιαιροῦσιν. ~Τὸ μὲν οὖν	περὶ	κανόνων καὶ κριτηρίων παραλαμβάνουσι πρὸς
[7, 32]	μέντοι, ἐξ ὧν εἰσιν οἱ	περὶ	Κάσσιον τὸν σκεπτικόν, ἐν πολλοῖς
[7, 49]	ὁ περὶ συγκαταθέσεως καὶ ὁ	περὶ	καταλήψεως καὶ νοήσεως λόγος, προάγων
[7, 92]	περὶ Ποσειδώνιον καὶ πλείονας οἱ	περὶ	Κλεάνθην καὶ Χρύσιππον καὶ Ἀντίπατρον.
[7, 128]	χρῆσθαι τῇ ἀρετῇ, ὡς οἱ	περὶ	Κλεάνθην φασίν· ἀναπόβλητος γάρ ἐστι
[7, 140]	οἱ περὶ Ἀντίπατρον ἐν τοῖς	περὶ	κόσμου. Ἔξωθεν δ' αὐτοῦ περικεχυμένον
[7, 132]	εἰς τρεῖς τόπους, τόν τε	περὶ	κόσμου καὶ τὸν περὶ τῶν
[7, 63]	τῶν σημαινομένων τόπῳ τέτακται ὁ	περὶ	λεκτῶν καὶ αὐτοτελῶν καὶ ἀξιωμάτων
[7, 31]	τρόπον τελευτῆσαί φασιν αὐτόν. Καὶ	περὶ	μὲν τῆς τελευτῆς ταῦτα. Φησὶ
[7, 122]	βασιλείας οὔσης ἀρχῆς ἀνυπευθύνου, ἥτις	περὶ	μόνους ἂν τοὺς σοφοὺς συσταίη,
[7, 44]	καὶ περὶ ἐμμελοῦς φωνῆς καὶ	περὶ	μουσικῆς καὶ περὶ ὅρων κατά
[7, 84]	φιλοσοφίας διαιροῦσιν εἴς τε τὸν	περὶ	ὁρμῆς καὶ εἰς τὸν περὶ
[7, 44]	φωνῆς καὶ περὶ μουσικῆς καὶ	περὶ	ὅρων κατά τινας καὶ διαιρέσεων
[7, 35]	Ζήνωνες ὀκτώ· πρῶτος ὁ Ἐλεάτης,	περὶ	οὗ λέξομεν· δεύτερος αὐτὸς οὗτος·
[7, 84]	κακῶν τόπον καὶ εἰς τὸν	περὶ	παθῶν καὶ περὶ ἀρετῆς καὶ
[7, 105]	τὸν ὁμολογούμενον βίον, ἥτις ἐστὶ	περὶ	πᾶν ἀγαθόν· τὴν δὲ εἶναι
[7, 119]	τοῦ θείου· ὅπερ οὐκ εἶναι	περὶ	πάντα φαῦλον. Θεοσεβεῖς τε τοὺς
[7, 15]	Ἦν δὲ καὶ ζητητικὸς καὶ	περὶ	πάντων ἀκριβολογούμενος· ὅθεν καὶ ὁ
[7, 16]	Ὄφρα πενεστάων σύναγεν νέφος, οἳ	περὶ	πάντων πτωχότατοί τ' ἦσαν καὶ
[7, 30]	σελίδα; καὶ κοινῇ δὲ καὶ	περὶ	πάντων τῶν στωικῶν Ἀθήναιος ὁ
[7, 38]	Σολεύς, Ζήνων Σιδώνιος. Κοινῇ δὲ	περὶ	πάντων τῶν στωικῶν δογμάτων ἔδοξέ
[7, 20]	δυνατόν. Λέγοντος δέ τινος αὐτῷ	περὶ	Πολέμωνος ὡς ἄλλα προθέμενος ἄλλα
[7, 92]	καὶ ἠθικήν· τέτταρας δὲ οἱ	περὶ	Ποσειδώνιον καὶ πλείονας οἱ περὶ
[7, 62]	αὕτη, ὡς ὁ Χρύσιππός φησι,	περὶ	σημαίνοντα καὶ σημαινόμενα. Ἐν μὲν
[7, 44]	τὰ τοῦ λόγου μέρη, καὶ	περὶ	σολοικισμοῦ καὶ βαρβαρισμοῦ καὶ ποιημάτων
[7, 133]	τῶν ἐν ψυχῇ γινομένων καὶ	περὶ	σπερμάτων καὶ τῶν τούτοις ὁμοίων·
[7, 113]	δέ ἐστιν ἐπιθυμία τις οὐχὶ	περὶ	σπουδαίους· ἔστι γὰρ ἐπιβολὴ φιλοποιίας
[7, 49]	φαντασία ἐστί, καὶ καθότι ὁ	περὶ	συγκαταθέσεως καὶ ὁ περὶ καταλήψεως
[7, 91]	τὸ γενέσθαι ἐν προκοπῇ τοὺς	περὶ	Σωκράτην, Διογένην, Ἀντισθένην. Εἶναι δὲ
[7, 62]	ἐστι περὶ ψυχήν, τὰ δὲ	περὶ	σῶμα. Ἀμφιβολία δέ ἐστι λέξις
[7, 132]	λόγον διαιροῦσιν εἴς τε τὸν	περὶ	σωμάτων τόπον καὶ περὶ ἀρχῶν
[7, 52]	δι' αὐτῶν κατάληψις καὶ ἡ	περὶ	τὰ αἰσθητήρια κατασκευή, καθ' ἥν
[7, 126]	ὁμοίως τε καὶ τὰς ἄλλας	περὶ	τὰ οἰκεῖα τρέπεσθαι. Ἕπονται δὲ
[7, 126]	περὶ τὰ ὑπομενητέα, τὴν φρόνησιν	περὶ	τὰ ποιητέα καὶ μὴ καὶ
[7, 126]	ἴδιον κεφάλαιον, οἷον τὴν ἀνδρείαν	περὶ	τὰ ὑπομενητέα, τὴν φρόνησιν περὶ
[7, 32]	τέλος αὐτὸς ὁρίσαι τῶν πλανωμένων	περὶ	τὰς ἀποφάσεις. Ὤμνυε δέ, φασί,
[7, 84]	παθῶν καὶ περὶ ἀρετῆς καὶ	περὶ	τέλους περί τε τῆς πρώτης
[7, 22]	καὶ τὰς λέξεις ἀπομνημονεύειν, ἀλλὰ	περὶ	τὴν διάθεσιν τῆς χρείας τὸν
[7, 50]	πολλοὺς τύπους κατὰ τὸ αὐτὸ	περὶ	τὸ αὐτὸ γίνεσθαι. Νοεῖται δὲ
[7, 155]	συννεύουσιν εἰς ἀλλήλους· γράφονται μέντοι	περὶ	τὸ αὐτὸ κέντρον. Ὁ δὲ
[7, 158]	γίνεσθαι ἐκλυομένου τοῦ αἰσθητικοῦ τόνου	περὶ	τὸ ἡγεμονικόν. Αἰτίας δὲ τῶν
[7, 158]	δὲ τῶν παθῶν ἀπολείπουσι τὰς	περὶ	τὸ πνεῦμα τροπάς. Σπέρμα δὲ
[7, 76]	Λόγος δέ ἐστιν, ὡς οἱ	περὶ	τὸν Κρῖνίν φασι, τὸ συνεστηκὸς
[7, 146]	κριῷ καὶ ταύρῳ, ὡς οἱ	περὶ	τὸν Ποσειδώνιον. ~Θεὸν δ' εἶναι
[7, 159]	σωμάτων αὐτό φασι καταφέρεσθαι οἱ	περὶ	τὸν Σφαῖρον· πάντων γοῦν γεννητικὸν
[7, 140]	σύμπνοιαν καὶ συντονίαν. Φησὶ δὲ	περὶ	τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν
[7, 132]	τρίτον τὸν αἰτιολογικόν. Τὸν δὲ	περὶ	τοῦ κόσμου διαιρεῖσθαί φασιν εἰς
[7, 34]	καὶ κινδυνεύσαντος. Καὶ τοσαῦτα μὲν	περὶ	τῶν ἀθετουμένων αὐτοῦ. ~Γεγόνασι δὲ
[7, 42]	ἐπιστήμην οὖσαν τοῦ εὖ λέγειν	περὶ	τῶν ἐν διεξόδῳ λόγων καὶ
[7, 42]	τὴν διαλεκτικὴν τοῦ ὀρθῶς διαλέγεσθαι	περὶ	τῶν ἐν ἐρωτήσει καὶ ἀποκρίσει
[7, 84]	ἀξίας καὶ τῶν πράξεων καὶ	περὶ	τῶν καθηκόντων προτροπῶν τε καὶ
[7, 133]	καὶ εἰ προνοίᾳ διοικεῖται καὶ	περὶ	τῶν λοιπῶν. Τόν τ' αἰτιολογικὸν
[7, 84]	Κλεάνθης, ὡς ἂν ἀρχαιότεροι, ἀφελέστερον	περὶ	τῶν πραγμάτων διέλαβον. Οὗτοι δὲ
[7, 63]	τοῖς Στωικοῖς. ~Ἐν δὲ τῷ	περὶ	τῶν πραγμάτων καὶ τῶν σημαινομένων
[7, 43]	διαλεκτικὴν διαιρεῖσθαι εἴς τε τὸν	περὶ	τῶν σημαινομένων καὶ τῆς φωνῆς
[7, 132]	τε περὶ κόσμου καὶ τὸν	περὶ	τῶν στοιχείων καὶ τρίτον τὸν
[7, 45]	~Εὐχρηστοτάτην δέ φασιν εἶναι τὴν	περὶ	τῶν συλλογισμῶν θεωρίαν· τὸ γὰρ
[7, 43]	τῶν σημαινομένων εἴς τε τὸν	περὶ	τῶν φαντασιῶν τόπον καὶ τῶν
[7, 53]	οἷον ἄχειρ. Τοιάδε τινὰ καὶ	περὶ	φαντασίας καὶ αἰσθήσεως καὶ νοήσεως
[7, 49]	οὕτως· ~Ἀρέσκει τοῖς Στωικοῖς τὸν	περὶ	φαντασίας καὶ αἰσθήσεως προτάττειν λόγον,
[7, 91]	ἔχουσι συγκαταθέσεις, ἀλλ' ἐπιγίνονται καὶ	περὶ	φαύλους {γίνονται} ὡς ὑγίεια, ἀνδρεία.
[7, 55]	δοκεῖ τοῖς πλείστοις ἀπὸ τοῦ	περὶ	φωνῆς ἐνάρχεσθαι τόπου. Ἔστι δὲ
[7, 62]	σημαινόμενα. Ἐν μὲν οὖν τῇ	περὶ	φωνῆς θεωρίᾳ τοιαῦτα λέγεται τοῖς
[7, 68]	οὐχ ἁπλᾶ, ὥς φασιν οἱ	περὶ	Χρύσιππον καὶ Ἀρχέδημον καὶ Ἀθηνόδωρον
[7, 84]	ἀποτροπῶν. Οὕτω δ' ὑποδιαιροῦσιν οἱ	περὶ	Χρύσιππον καὶ Ἀρχέδημον καὶ Ζήνωνα
[7, 98]	αὐτῆς γίνεσθαι, τελικά. ~Ἔτι τῶν	περὶ	ψυχὴν ἀγαθῶν τὰ μέν εἰσιν
[7, 95]	ψυχὴν οὔτ' ἐκτός. Τὰ μὲν	περὶ	ψυχὴν ἀρετὰς καὶ τὰς κατὰ
[7, 96]	καὶ τῶν κακῶν τὰ μὲν	περὶ	ψυχὴν εἶναι, τὰς κακίας καὶ
[7, 95]	δ' ἐκτός, τὰ δ' οὔτε	περὶ	ψυχὴν οὔτ' ἐκτός. Τὰ μὲν
[7, 95]	τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν εἶναι	περὶ	ψυχήν, τὰ δ' ἐκτός, τὰ
[7, 62]	Τῶν ἀγαθῶν τὰ μέν ἐστι	περὶ	ψυχήν, τὰ δὲ περὶ σῶμα.
[7, 95]	τὰ δ' οὔτ' ἐκτὸς οὔτε	περὶ	ψυχὴν τὸ αὐτὸν ἑαυτῷ εἶναι
[7, 96]	τὰ δ' οὔτε ἐκτὸς οὔτε	περὶ	ψυχὴν τὸ αὐτὸν ἑαυτῷ εἶναι
[7, 76]	ἀληθῶν εἰς ψεύδη καὶ ἀντιστροφαί,	περὶ	ὧν ἐν τῷ πλάτει λέγομεν.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/06/2009