Livre, par. |
[7, 153] |
μεταβολὴν
εἰς
ὕδωρ,
ἐπειδὰν
ἢ
|
ἐκ |
γῆς
ἢ
ἐκ
θαλάττης
ἀνενεχθεῖσα |
[7, 112] |
καὶ
δυσχωρίαν
παρασκευάζουσαν,
ἀνίαν
λύπην
|
ἐκ |
διαλογισμῶν
μένουσαν
ἢ
ἐπιτεινομένην,
ὀδύνην |
[7, 81] |
ἐν
ᾧ
πᾶς
λόγος
συντάσσεται
|
ἐκ |
διεζευγμένου
καὶ
τοῦ>
ἑνὸς
τῶν |
[7, 153] |
ἐπειδὰν
ἢ
ἐκ
γῆς
ἢ
|
ἐκ |
θαλάττης
ἀνενεχθεῖσα
ὑγρασία
ὑφ'
ἡλίου |
[7, 138] |
ἐν
τούτοις
φύσεων
ἢ
σύστημα
|
ἐκ |
θεῶν
καὶ
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν |
[7, 90] |
θεωρηματικὰς
τὰς
ἐχούσας
τὴν
σύστασιν
|
ἐκ |
θεωρημάτων,
ὡς
φρόνησιν
καὶ
δικαιοσύνην· |
[7, 76] |
τὸν
Κρῖνίν
φασι,
τὸ
συνεστηκὸς
|
ἐκ |
λήμματος
{ἢ
λημμάτων}
καὶ
προσλήψεως |
[7, 45] |
δὲ
τὸν
λόγον
αὐτὸν
σύστημα
|
ἐκ |
λημμάτων
καὶ
ἐπιφορᾶς·
τὸν
δὲ |
[7, 153] |
φαντασίαν
μήκους
ἐμφαίνοντος.
Ὑετὸν
δ'
|
ἐκ |
νέφους
μεταβολὴν
εἰς
ὕδωρ,
ἐπειδὰν |
[7, 153] |
πνεύματος
διαθρυφθέν·
χιόνα
δ'
ὑγρὸν
|
ἐκ |
νέφους
πεπηγότος,
ὡς
Ποσειδώνιος
ἐν |
[7, 7] |
τὸ
ἀξιούμενον.
Σὺ
οὖν
πειράθητι
|
ἐκ |
παντὸς
τρόπου
συμμῖξαι
μοι,
διειληφὼς |
[7, 153] |
βροντὴν
δὲ
τὸν
τούτων
ψόφον
|
ἐκ |
παρατρίψεως
ἢ
ῥήξεως·
~κεραυνὸν
δ' |
[7, 145] |
ὄντα
ἄναμμα·
τὴν
δὲ
σελήνην
|
ἐκ |
ποτίμων
ὑδάτων,
ἀερομιγῆ
τυγχάνουσαν
καὶ |
[7, 70] |
καταγορευτικὸν
δέ
ἐστι
τὸ
συνεστὸς
|
ἐκ |
πτώσεως
ὀρθῆς
δεικτικῆς
καὶ
κατηγορήματος, |
[7, 70] |
κατηγορικὸν
δέ
ἐστι
τὸ
συνεστὸς
|
ἐκ |
πτώσεως
ὀρθῆς
καὶ
κατηγορήματος,
οἷον |
[7, 142] |
~Γίνεσθαι
δὲ
τὸν
κόσμον
ὅταν
|
ἐκ |
πυρὸς
ἡ
οὐσία
τραπῇ
δι' |
[7, 70] |
στερητικὸν
δέ
ἐστι
τὸ
συνεστὸς
|
ἐκ |
στερητικοῦ
μορίου
καὶ
ἀξιώματος
κατὰ |
[7, 80] |
ἐν
ᾧ
πᾶς
λόγος
συντάσσεται
|
ἐκ |
συνημμένου
καὶ
τοῦ
ἡγουμένου,
ἀφ' |
[7, 137] |
αὐτόν
τε
τὸν
θεὸν
τὸν
|
ἐκ |
τῆς
ἁπάσης
οὐσίας
ἰδίως
ποιόν, |
[7, 143] |
κόσμος.
Ἔμψυχον
δέ,
ὡς
δῆλον
|
ἐκ |
τῆς
ἡμετέρας
ψυχῆς
ἐκεῖθεν
οὔσης |
[7, 145] |
ἄλλα
ἄστρα,
τὸν
μὲν
ἥλιον
|
ἐκ |
τῆς
μεγάλης
θαλάττης
νοερὸν
ὄντα |
[7, 28] |
γῆν
τῇ
χειρί,
φησὶ
τὸ
|
ἐκ |
τῆς
Νιόβη,
Ἔρχομαι·
τί
μ' |
[7, 99] |
αὐτό,
ὥστε
τὴν
ἀντικατάλλαξιν
τὴν
|
ἐκ |
τῆς
πραγματείας
ὑπεραίρειν
τῇ
ὠφελείᾳ· |
[7, 28] |
δέοντα
ἑξήκοντα.
Ἐτελεύτα
δὴ
οὕτως·
|
ἐκ |
τῆς
σχολῆς
ἀπιὼν
προσέπταισε
καὶ |
[7, 149] |
στοχάζεσθαι
καὶ
ἡδονῆς,
ὡς
δῆλον
|
ἐκ |
τῆς
τοῦ
ἀνθρώπου
δημιουργίας.
Καθ' |
[7, 80] |
τῷ
λήγοντι
καὶ
ἡ
ἐπιφορὰ
|
ἐκ |
τοῦ
ἀντικειμένου
τῷ
ἡγουμένῳ.
Τρίτος |
[7, 80] |
ἐστίν.
Ἡ
γὰρ
πρόσληψις
γίνεται
|
ἐκ |
τοῦ
ἀντικειμένου
τῷ
λήγοντι
καὶ |
[7, 91] |
ὅτι
δὲ
διδακτή
ἐστι,
δῆλον
|
ἐκ |
τοῦ
γίνεσθαι
ἀγαθοὺς
ἐκ
φαύλων. |
[7, 143] |
καὶ
καθ'
ἕτερον
τρόπον
τὸ
|
ἐκ |
τοῦ
κόσμου
καὶ
τοῦ
ἔξωθεν |
[7, 14] |
ἰδίᾳ
ἐτέθη·
καὶ
ὑμεῖς
οὖν
|
ἐκ |
τοῦ
μέσου
βαστάσαντες
αὑτοὺς
ἧττον |
[7, 123] |
μηδενί·
μὴ
γὰρ
παριέναι
τὰς
|
ἐκ |
τοῦ
νόμου
ἐπιβαλλούσας
κολάσεις,
ἐπεὶ |
[7, 93] |
ἀγχίνοιαν
ἕξιν
εὑρετικὴν
τοῦ
καθήκοντος
|
ἐκ |
τοῦ
παραχρῆμα·
τὴν
δ'
εὐβουλίαν |
[7, 113] |
ἐν
ἀποτεύξει
καὶ
οἷον
κεχωρισμένη
|
ἐκ |
τοῦ
πράγματος,
τεταμένη
δὲ
διακενῆς |
[7, 45] |
τὸν
δὲ
συλλογισμὸν
λόγον
συλλογιστικὸν
|
ἐκ |
τούτων·
τὴν
δ'
ἀπόδειξιν
λόγον |
[7, 43] |
τῶν
φαντασιῶν
τόπον
καὶ
τῶν
|
ἐκ |
τούτων
ὑφισταμένων
λεκτῶν
ἀξιωμάτων
καὶ |
[7, 142] |
πῦρ
ἀπογεννήσῃ.
Εἶτα
κατὰ
μίξιν
|
ἐκ |
τούτων
φυτά
τε
καὶ
ζῷα |
[7, 34] |
ῥήτορι·
ὃς
καὶ
ἐκτμηθῆναί
φησιν
|
ἐκ |
τῶν
βιβλίων
τὰ
κακῶς
λεγόμενα |
[7, 159] |
κατὰ
τὴν
οὐσίαν,
ὡς
δῆλον
|
ἐκ |
τῶν
εἰς
τὴν
γῆν
καταβαλλομένων |
[7, 90] |
τὰς
κατὰ
παρέκτασιν
θεωρουμένας
ταῖς
|
ἐκ |
τῶν
θεωρημάτων
συνεστηκυίαις,
καθάπερ
ὑγίειαν |
[7, 59] |
τὸν
ἰδιωτισμόν.
Ὁ
δὲ
βαρβαρισμὸς
|
ἐκ |
τῶν
κακιῶν
λέξις
ἐστὶ
παρὰ |
[7, 112] |
μελλούσης
ἐνεργείας,
ἔκπληξις
δὲ
φόβος
|
ἐκ |
φαντασίας
ἀσυνήθους
πράγματος,
θόρυβος
δὲ |
[7, 91] |
δῆλον
ἐκ
τοῦ
γίνεσθαι
ἀγαθοὺς
|
ἐκ |
φαύλων.
~Παναίτιος
μὲν
οὖν
δύο |