HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre X (? ; fragments)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 31 formes différentes pour 48 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, fragment

[10, 18]   βασανιζομένῳ προσφερόντων τιμωρίαν εἰς τὸ χαλάσαι τὸ δῆγμα, πολὺ μᾶλλον προσενεφύετο.

[10, 16]   Ἵππαρχος καὶ Ἱππίας, βίαιοι καὶ χαλεποὶ καθεστῶτες ἐτυράννουν τῆς πόλεως. Πολλὰ

[10, 11]   ἐπεθύμησε Πυθαγόρειος γενέσθαι. Ὢν δὲ χαλεπὸς καὶ βίαιος τὸν τρόπον, ἔτι

[10, 21]   καὶ νικήσαντες Βοιωτούς τε καὶ Χαλκιδεῖς, εὐθὺς ἀπὸ τῆς μάχης Χαλκίδος

[10, 21]   ἐλεγεῖον ἐπιγράψαντες, ἔθνεα Βοιωτῶν καὶ Χαλκιδέων δαμάσαντες παῖδες Ἀθηναίων ἔργμασιν ἐν

[10, 21]   Χαλκιδεῖς, εὐθὺς ἀπὸ τῆς μάχης Χαλκίδος ἐκυρίευσαν. Ἐκ τῆς ὠφελείας τῆς

[10, 21]   τῆς τῶν Βοιωτῶν δεκάτην ἅρμα χαλκοῦν εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀνέθεσαν τόδε

[10, 15]   ὡς πάντες οἱ φίλοι πλείονα χάριν ἕξουσιν ἀπολαβόντες ἅπερ ἀπέ βαλον

[10, 15]   ἐνίοτε τὴν ὑπὲρ ἁπάντων ἀπέδωκε χάριν. ~Ὅτι Λυδοί τινες φεύγοντες τὴν

[10, 15]   τοῖς ἁμαρτάνουσιν ἐπιφέρουσα. Ὅτι πᾶσα χάρις ἀμεταμέλητος οὖσα καλὸν ἔχει καρπὸν

[10, 1]   τοῖς αὐτοῦ λόγοις πειθὼ καὶ χάρις, ὡς καὶ τῆς πό λεως

[10, 19]   τῶν Τυρρηνῶν, συνέβη τὰς τοιαύτας χάριτας ἀπ' ἐκείνων τῶν χρόνων Ἑρμωνείους

[10, 20]   σιωπῶσαν· λήψεσθαι δὲ ἔπαθλον τῆς χάριτος δωρεάς τε μεγάλας καὶ τὴν

[10, 5]   πλησιάζειν γυναιξί, κατὰ δὲ τὸν χειμῶνα προσιέναι τεταμιευμένως. Καθόλου γὰρ τὸ

[10, 6]   φθινόπωρον τῷ ἀνδρί, τὸν δὲ χειμῶνα τῷ γέροντι, τὸ δὲ θέρος

[10, 2]   καὶ δραξάμενος τῆς τοῦ Τυλλίου χειρὸς ἔρριψεν αὐτὸν κατὰ τῆς κρηπῖδος.

[10, 23]   μὲν ἑαυτοῖς, τελευτᾶν δ' ὅταν χρεία ταῖς πατρίσιν ἐπῇ. Τί φοβηθῶμεν

[10, 23]   πλούσιον, παρεκελεύσατο αὐτῷ ζητεῖν μὴ χρήματα ἀνδρὸς δεόμενα, πολὺ δὲ μᾶλλον

[10, 3]   τῆς οὐσίας ἐκπέσοιεν, διῃροῦντο τὰ χρήματα αὐτῶν ὡς πρὸς ἀδελφούς. Οὐ

[10, 23]   τῆς αἰτίας ὁ Κίμων εὐπορήσας χρημάτων ἀπελύθη τῆς φυλακῆς, καὶ τοὺς

[10, 16]   ὀλίγον δὲ πάντας ἀποσφάξας τῶν χρημάτων ἐγκρατὴς ἐγένετο. Ὅτι Θετταλὸς ὁ

[10, 23]   δεόμενα, πολὺ δὲ μᾶλλον ἄνδρα χρημάτων ἐνδεᾶ. Ἀποδεξαμένου δὲ τἀνθρώπου τὸ

[10, 3]   μόνον δὲ ἐν τῇ τῶν χρημάτων ἐπιδόσει τοιούτους αὑτοὺς παρείχοντο τοῖς

[10, 3]   τῆς Ἰταλίας εἰς Κυρήνην μετὰ χρημάτων ἱκανῶν, καὶ τὴν οὐσίαν ἀποκατέστησε

[10, 16]   κατέπλευσαν εἰς Σάμον μετὰ πολλῶν χρημάτων καὶ τοῦ Πολυκράτους ἱκέται ἐγίνοντο.

[10, 21]   Ὅτι Ἀθηναῖοι δεξιῶς τῇ νίκῃ χρησάμενοι καὶ νικήσαντες Βοιωτούς τε καὶ

[10, 4]   τοῖς μανθάνουσι σπανίως μὲν ὀμνύναι, χρησαμένους δὲ τοῖς ὅρκοις πάντως ἐμμένειν

[10, 5]   τοῖς μανθάνουσι σπανίως μὲν ὀμνύναι, χρησαμένους δὲ τοῖς ὅρκοις πάντως ἐμμένειν.

[10, 4]   Πολλοὺς δὲ ἔπειθεν ἀπύροις σιτίοις χρῆσθαι καὶ ὑδροποσίαις πάντα τὸν βίον

[10, 19]   Λῆμνον ἔφασκον ὡς διά τινας χρησμοὺς τοῦτο ποιεῖν, καὶ ταύτην τῷ

[10, 6]   φασὶν ὑπό τινος ἐρωτηθέντα πότε χρηστέον ἀφροδισίοις εἰπεῖν, Ὅταν ἑαυτοῦ θέλῃς

[10, 21]   τῶν πολιτῶν φθόνος τὸν ἔμπροσθεν χρόνον ἐγκρυπτόμενος, ἐπειδὴ καιρὸν ἔλαβεν, ἄθρους

[10, 3]   τυγχάνειν, ᾐτήσατο παρὰ τοῦ Διονυσίου χρόνον εἰς τὸ περὶ τῶν ἰδίων

[10, 3]   ἑστιάσεις παρατιθέμενα πολὺν αὐτοῖς ἐνέβλεπον χρόνον· εἶτα διὰ τῆς θέας τὰς

[10, 3]   εἰς τὴν Δῆλον. Ἐκεῖ δὲ χρόνον ἱκανὸν τὸν ἄνδρα γηροτροφήσας, πᾶσαν

[10, 10]   καὶ διάλυσιν γεννῆσαι τὸν πολυετῆ χρόνον. ~Ὅτι Κροτωνιάτης τις Κύλων ὄνομα,

[10, 10]   τὸν πάντα τὰ καλὰ λυμαινόμενον χρόνον οὐ διέφυγον· οὐδὲν γάρ, οἶμαι,

[10, 21]   πρόστιμον, τοιοῦτο παθοῦσα τὸν πλείω χρόνον φιλοψυχεῖν, ἵνα τὸν πάντως ὀφειλόμενον

[10, 11]   διὰ τῆς φήμης. Ὁ δὲ χρόνος ὁ πάντα μαραίνων τἄλλα ταύτας

[10, 3]   ἀνελπίστως ἐπὶ τῆς ἐσχάτης τοῦ χρόνου ῥοπῆς δρομαῖος ἦλθε, τοῦ Δάμωνος

[10, 19]   τοιαύτας χάριτας ἀπ' ἐκείνων τῶν χρόνων Ἑρμωνείους προσαγορευθῆναι. ~Ὅτι Λευκίου Ταρκυινίου

[10, 4]   ἑαυτὸν ἔφασκεν ἐπὶ τῶν Τρωικῶν χρόνων μεμνῆσθαι γεγενημένον Εὔφορβον τὸν Πάνθου

[10, 22]   τῶν Συρακουσίων τινὰς καθαιροῦντας ἀναθήματα χρυσᾶ, καὶ μάλιστα ἱμάτιον τοῦ Διὸς

[10, 23]   Οὐ φοβεῖται γὰρ ἡ ἀρετὴ χρυσόν, ὃν ὁ σίδηρος εἴωθεν ἄγειν

[10, 23]   πατρίσιν ἐπῇ. Τί φοβηθῶμεν τὸν χρυσὸν ᾧ κεκοσμημένοι βαδίζουσιν εἰς τὰς

[10, 22]   Διὸς περιαιρουμένους ἐκ πολλοῦ κατεσκευασμένον χρυσοῦ. Καὶ τούτοις μὲν ἐπιπλήξας ὡς

[10, 2]   τῆς κρηπῖδος. Καὶ διαναστὰς καὶ χωλεύων διὰ τὸ πτῶμα ἐπεχείρησε φυγεῖν,

[10, 12]   Βαβυλωνίων καὶ τῶν Μήδων τὴν χώραν κατεπολέμησε, ταῖς ἐλπίσι πᾶσαν περιελάμβανε

Livre, fragment
[10, 18]	βασανιζομένῳ προσφερόντων τιμωρίαν εἰς τὸ	χαλάσαι	τὸ δῆγμα, πολὺ μᾶλλον προσενεφύετο.
[10, 16]	Ἵππαρχος καὶ Ἱππίας, βίαιοι καὶ	χαλεποὶ	καθεστῶτες ἐτυράννουν τῆς πόλεως. Πολλὰ
[10, 11]	ἐπεθύμησε Πυθαγόρειος γενέσθαι. Ὢν δὲ	χαλεπὸς	καὶ βίαιος τὸν τρόπον, ἔτι
[10, 21]	καὶ νικήσαντες Βοιωτούς τε καὶ	Χαλκιδεῖς,	εὐθὺς ἀπὸ τῆς μάχης Χαλκίδος
[10, 21]	ἐλεγεῖον ἐπιγράψαντες, ἔθνεα Βοιωτῶν καὶ	Χαλκιδέων	δαμάσαντες παῖδες Ἀθηναίων ἔργμασιν ἐν
[10, 21]	Χαλκιδεῖς, εὐθὺς ἀπὸ τῆς μάχης	Χαλκίδος	ἐκυρίευσαν. Ἐκ τῆς ὠφελείας τῆς
[10, 21]	τῆς τῶν Βοιωτῶν δεκάτην ἅρμα	χαλκοῦν	εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀνέθεσαν τόδε
[10, 15]	ὡς πάντες οἱ φίλοι πλείονα	χάριν	ἕξουσιν ἀπολαβόντες ἅπερ ἀπέ βαλον
[10, 15]	ἐνίοτε τὴν ὑπὲρ ἁπάντων ἀπέδωκε	χάριν.	~Ὅτι Λυδοί τινες φεύγοντες τὴν
[10, 15]	τοῖς ἁμαρτάνουσιν ἐπιφέρουσα. Ὅτι πᾶσα	χάρις	ἀμεταμέλητος οὖσα καλὸν ἔχει καρπὸν
[10, 1]	τοῖς αὐτοῦ λόγοις πειθὼ καὶ	χάρις,	ὡς καὶ τῆς πό λεως
[10, 19]	τῶν Τυρρηνῶν, συνέβη τὰς τοιαύτας	χάριτας	ἀπ' ἐκείνων τῶν χρόνων Ἑρμωνείους
[10, 20]	σιωπῶσαν· λήψεσθαι δὲ ἔπαθλον τῆς	χάριτος	δωρεάς τε μεγάλας καὶ τὴν
[10, 5]	πλησιάζειν γυναιξί, κατὰ δὲ τὸν	χειμῶνα	προσιέναι τεταμιευμένως. Καθόλου γὰρ τὸ
[10, 6]	φθινόπωρον τῷ ἀνδρί, τὸν δὲ	χειμῶνα	τῷ γέροντι, τὸ δὲ θέρος
[10, 2]	καὶ δραξάμενος τῆς τοῦ Τυλλίου	χειρὸς	ἔρριψεν αὐτὸν κατὰ τῆς κρηπῖδος.
[10, 23]	μὲν ἑαυτοῖς, τελευτᾶν δ' ὅταν	χρεία	ταῖς πατρίσιν ἐπῇ. Τί φοβηθῶμεν
[10, 23]	πλούσιον, παρεκελεύσατο αὐτῷ ζητεῖν μὴ	χρήματα	ἀνδρὸς δεόμενα, πολὺ δὲ μᾶλλον
[10, 3]	τῆς οὐσίας ἐκπέσοιεν, διῃροῦντο τὰ	χρήματα	αὐτῶν ὡς πρὸς ἀδελφούς. Οὐ
[10, 23]	τῆς αἰτίας ὁ Κίμων εὐπορήσας	χρημάτων	ἀπελύθη τῆς φυλακῆς, καὶ τοὺς
[10, 16]	ὀλίγον δὲ πάντας ἀποσφάξας τῶν	χρημάτων	ἐγκρατὴς ἐγένετο. Ὅτι Θετταλὸς ὁ
[10, 23]	δεόμενα, πολὺ δὲ μᾶλλον ἄνδρα	χρημάτων	ἐνδεᾶ. Ἀποδεξαμένου δὲ τἀνθρώπου τὸ
[10, 3]	μόνον δὲ ἐν τῇ τῶν	χρημάτων	ἐπιδόσει τοιούτους αὑτοὺς παρείχοντο τοῖς
[10, 3]	τῆς Ἰταλίας εἰς Κυρήνην μετὰ	χρημάτων	ἱκανῶν, καὶ τὴν οὐσίαν ἀποκατέστησε
[10, 16]	κατέπλευσαν εἰς Σάμον μετὰ πολλῶν	χρημάτων	καὶ τοῦ Πολυκράτους ἱκέται ἐγίνοντο.
[10, 21]	Ὅτι Ἀθηναῖοι δεξιῶς τῇ νίκῃ	χρησάμενοι	καὶ νικήσαντες Βοιωτούς τε καὶ
[10, 4]	τοῖς μανθάνουσι σπανίως μὲν ὀμνύναι,	χρησαμένους	δὲ τοῖς ὅρκοις πάντως ἐμμένειν
[10, 5]	τοῖς μανθάνουσι σπανίως μὲν ὀμνύναι,	χρησαμένους	δὲ τοῖς ὅρκοις πάντως ἐμμένειν.
[10, 4]	Πολλοὺς δὲ ἔπειθεν ἀπύροις σιτίοις	χρῆσθαι	καὶ ὑδροποσίαις πάντα τὸν βίον
[10, 19]	Λῆμνον ἔφασκον ὡς διά τινας	χρησμοὺς	τοῦτο ποιεῖν, καὶ ταύτην τῷ
[10, 6]	φασὶν ὑπό τινος ἐρωτηθέντα πότε	χρηστέον	ἀφροδισίοις εἰπεῖν, Ὅταν ἑαυτοῦ θέλῃς
[10, 21]	τῶν πολιτῶν φθόνος τὸν ἔμπροσθεν	χρόνον	ἐγκρυπτόμενος, ἐπειδὴ καιρὸν ἔλαβεν, ἄθρους
[10, 3]	τυγχάνειν, ᾐτήσατο παρὰ τοῦ Διονυσίου	χρόνον	εἰς τὸ περὶ τῶν ἰδίων
[10, 3]	ἑστιάσεις παρατιθέμενα πολὺν αὐτοῖς ἐνέβλεπον	χρόνον·	εἶτα διὰ τῆς θέας τὰς
[10, 3]	εἰς τὴν Δῆλον. Ἐκεῖ δὲ	χρόνον	ἱκανὸν τὸν ἄνδρα γηροτροφήσας, πᾶσαν
[10, 10]	καὶ διάλυσιν γεννῆσαι τὸν πολυετῆ	χρόνον.	~Ὅτι Κροτωνιάτης τις Κύλων ὄνομα,
[10, 10]	τὸν πάντα τὰ καλὰ λυμαινόμενον	χρόνον	οὐ διέφυγον· οὐδὲν γάρ, οἶμαι,
[10, 21]	πρόστιμον, τοιοῦτο παθοῦσα τὸν πλείω	χρόνον	φιλοψυχεῖν, ἵνα τὸν πάντως ὀφειλόμενον
[10, 11]	διὰ τῆς φήμης. Ὁ δὲ	χρόνος	ὁ πάντα μαραίνων τἄλλα ταύτας
[10, 3]	ἀνελπίστως ἐπὶ τῆς ἐσχάτης τοῦ	χρόνου	ῥοπῆς δρομαῖος ἦλθε, τοῦ Δάμωνος
[10, 19]	τοιαύτας χάριτας ἀπ' ἐκείνων τῶν	χρόνων	Ἑρμωνείους προσαγορευθῆναι. ~Ὅτι Λευκίου Ταρκυινίου
[10, 4]	ἑαυτὸν ἔφασκεν ἐπὶ τῶν Τρωικῶν	χρόνων	μεμνῆσθαι γεγενημένον Εὔφορβον τὸν Πάνθου
[10, 22]	τῶν Συρακουσίων τινὰς καθαιροῦντας ἀναθήματα	χρυσᾶ,	καὶ μάλιστα ἱμάτιον τοῦ Διὸς
[10, 23]	Οὐ φοβεῖται γὰρ ἡ ἀρετὴ	χρυσόν,	ὃν ὁ σίδηρος εἴωθεν ἄγειν
[10, 23]	πατρίσιν ἐπῇ. Τί φοβηθῶμεν τὸν	χρυσὸν	ᾧ κεκοσμημένοι βαδίζουσιν εἰς τὰς
[10, 22]	Διὸς περιαιρουμένους ἐκ πολλοῦ κατεσκευασμένον	χρυσοῦ.	Καὶ τούτοις μὲν ἐπιπλήξας ὡς
[10, 2]	τῆς κρηπῖδος. Καὶ διαναστὰς καὶ	χωλεύων	διὰ τὸ πτῶμα ἐπεχείρησε φυγεῖν,
[10, 12]	Βαβυλωνίων καὶ τῶν Μήδων τὴν	χώραν	κατεπολέμησε, ταῖς ἐλπίσι πᾶσαν περιελάμβανε

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/01/2009