>Livre, fragment |
[10, 6] |
εἰς
τέσσαρα
μέρη,
παιδός,
νέου,
|
νεανίσκου, |
γέροντος,
καὶ
τούτων
ἑκάστην
ἔφασαν |
[10, 18] |
ἀνάγκης
καὶ
ἅμα
τιμωρήσασθαι
τὸν
|
Νέαρχον, |
ἐπενοήσατό
τι
τοιοῦτον.
Κατὰ
τὴν |
[10, 18] |
~Ὅτι
τυραννουμένης
τῆς
πατρίδος
ὑπὸ
|
Νεάρχου |
σκληρῶς,
ἐπιβουλὴν
κατὰ
τοῦ
τυράννου |
[10, 18] |
βασάνοις
ἀνάγκας
διερωτώμενος
ὑπὸ
τοῦ
|
Νεάρχου |
τίνες
ἦσαν
οἱ
συνειδότες,
Ὤφελον |
[10, 17] |
ταῖς
βασάνοις
ἀνάγκας
ἐρωτωμένου
ὑπὸ
|
Νεάρχου |
τίνες
ἦσαν
οἱ
συνειδότες,
Ὤφελον |
[10, 17] |
τὴν
ἐπιβουλὴν
τὴν
κατὰ
τοῦ
|
Νεάρχου |
τοῦ
τυράννου
κατὰ
τὰς
ἐν |
[10, 13] |
τὸ
τελευταῖον
προσέταξε
κατακαῦσαι
τὸν
|
νεκρόν. |
Οὐκ
εἰωθότων
γὰρ
πυρὶ
παραδιδόναι |
[10, 13] |
δὲ
ἐν
τῇ
θήκῃ
τὸν
|
νεκρὸν |
τεταριχευμένον,
τό
τε
σῶμα
τοῦ |
[10, 19] |
πραχθησομένων
ἔοικεν
ἐπακολουθεῖν
ὡσανεί
τις
|
νέμεσις |
ἐλέγχουσα
τὴν
ἀνθρωπίνην
ἀσθένειαν.
Ὅτι |
[10, 15] |
πράξεσιν
ὡς
ἐπίπαν
ἀκολουθεῖ
τις
|
νέμεσις |
οἰκείους
τιμωρίας
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
ἐπιφέρουσα. |
[10, 22] |
ὁ
Γελῷος
τύραννος
τοὺς
Συρακουσίους
|
νενικηκὼς |
κατεστρατοπέδευσεν
εἰς
τὸ
τοῦ
Διὸς |
[10, 1] |
πρὸς
μίμησιν
βίου
σώφρονος
τοῖς
|
νέοις |
θαυμαστὸν
ἀρχέτυπον,
καὶ
τοὺς
ἐντυγχάνοντας |
[10, 23] |
κατειργάσατο.
~Ὅτι
Θεμιστοκλῆς
ὁ
τοῦ
|
Νεοκλέους, |
προσελθόντος
τινὸς
αὐτῷ
πλουσίου
καὶ |
[10, 6] |
ἀνθρώπων
εἰς
τέσσαρα
μέρη,
παιδός,
|
νέου, |
νεανίσκου,
γέροντος,
καὶ
τούτων
ἑκάστην |
[10, 6] |
γέροντι,
τὸ
δὲ
θέρος
τῷ
|
νέῳ. |
~Ὅτι
ὁ
αὐτὸς
Πυθαγόρας
παρήγγελλε |
[10, 11] |
πρεσβύτερος
γενόμενος
αὐτὸς
ταύτας
ποιεῖ
|
νεωτέρας. |
Δῆλον
δὲ
ἐπὶ
τῶν
ἀνδρῶν |
[10, 4] |
καὶ
κύκλων
ἑπτὰ
μήκη
Δίδαξε
|
νηστεύειν |
τῶν
ἐμπνεόντων·
οἱ
δ'
ἄρ' |
[10, 21] |
γυναιξίν.
Ὅτι
Ἀθηναῖοι
δεξιῶς
τῇ
|
νίκῃ |
χρησάμενοι
καὶ
νικήσαντες
Βοιωτούς
τε |
[10, 23] |
εἰς
τοὺς
γάμους,
ὥστε
τὴν
|
νίκην |
μὴ
μόνον
ἔπαθλον
ἔχειν
δόξαν, |
[10, 18] |
Τέλος
δ'
οὐ
δυνάμενοι
τἀνδρὸς
|
νικῆσαι |
τὴν
εὐψυχίαν,
παρεκέντησαν
αὐτὸν
ἵνα |
[10, 21] |
δεξιῶς
τῇ
νίκῃ
χρησάμενοι
καὶ
|
νικήσαντες |
Βοιωτούς
τε
καὶ
Χαλκιδεῖς,
εὐθὺς |
[10, 3] |
περιέστειλεν
αὐτὸν
κηδεμονικῶς,
καὶ
τῶν
|
νομιζομένων |
ἀξιώσας
ὡσανεί
τις
υἱὸς
πατέρα |
[10, 21] |
φιλαιτίων
ἀπέκοψε
κατηγορίαν,
αἰσχρὸν
εἶναι
|
νομίζουσα |
τῶν
ἄλλων
εἰπεῖν
τινα
διότι |
[10, 22] |
ἀναθημάτων
ἀπέσχετο,
φιλοδοξῆσαι
θέλων
καὶ
|
νομίζων |
δεῖν
τὸν
τηλικοῦτον
ἐπαναιρούμενον
πόλεμον |
[10, 22] |
εἰς
τὸ
θεῖον,
ἅμα
δὲ
|
νομίζων |
διαβάλλειν
τοὺς
προεστῶτας
τῶν
ἐν |
[10, 19] |
περιελάμβανε
τὴν
οἰκουμένην,
αἰσχρὸν
εἶναι
|
νομίζων |
τοὺς
πρὸ
αὐτοῦ
βεβασιλευκότας
καταδεεστέρας |
[10, 21] |
ἐπειράθη,
καὶ
καθ'
ὧν
οἱ
|
νόμοι |
τοῖς
πράξασι
θάνατον
τιθέασι
τὸ |
[10, 2] |
πατρὸς
ἡγεμονίας
ἡμῖν
προσηκούσης
παρὰ
|
νόμους |
ἀφείλου
τὴν
οὐδὲ
καθ'
ἕνα |
[10, 21] |
τινα
διότι
ζῶντος
τοῦ
κατὰ
|
νόμους |
συμβιοῦντος
ἀνδρὸς
ἑτέρου
παρανόμως
ἐπειράθη, |
[10, 21] |
ῥηθὲν
ὁ
Ἀρταφέρνης
ἀπέδωκε
τοὺς
|
νόμους |
ταῖς
πόλεσι
καὶ
τακτοὺς
φόρους |
[10, 3] |
ἐπιστάτην
αὐτοῦ
γεγενημένον
ἐν
Δήλῳ
|
νοσεῖν |
καὶ
τελέως
ἐσχάτως
ἔχειν,
ἔπλευσεν |
[10, 3] |
ὥστε
τὸν
πρεσβύτην
ἐκ
τῆς
|
νόσου |
διασῶσαι.
Κατισχυθέντος
δὲ
τοῦ
Φερεκύδου |
[10, 3] |
καὶ
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῆς
|
νόσου, |
περιέστειλεν
αὐτὸν
κηδεμονικῶς,
καὶ
τῶν |
[10, 21] |
ψευδεῖς
ἐπιφέρων
αἰτίας
ἕνεκεν
τοῦ
|
νοσφίσασθαι |
τὰς
οὐσίας
αὐτῶν.
Διόπερ
Λεύκιος |
[10, 4] |
καὶ
τὰ
σώματα.
Τῶν
γὰρ
|
νόσων |
τῶν
πλείστων
ἐξ
ὠμότητος
γινομένων, |
[10, 20] |
γὰρ
ὄντος
τἀνδρός,
ὁ
ξένος
|
νυκτὸς |
ἐγερθεὶς
ἐκ
τοῦ
κοιτῶνος
ὥρμησεν |
[10, 11] |
προειρημένον·
πάλαι
γὰρ
γεγονότες
ὥσπερ
|
νῦν |
ὄντες
ὑπὸ
πάντων
μνημονεύονται.
~Ὅτι |