>

Livre, fragment
[10, 20]	τὴν γυναῖκα κοιμωμένην ἐν τῷ	θαλάμῳ.	Ἐπιστὰς δὲ ταῖς θύραις ἄφνω
[10, 23]	κατὰ γῆν εἴτε τὴν κατὰ	θάλατταν	παρέξουσιν, ἡ μὲν ὑπὲρ τῆς
[10, 23]	τὰς αὑτῶν ἀρετὰς μετὰ τὸν	θάνατον	ἀθανάτους τῇ δόξῃ καταλελοίπασι. Τὸ
[10, 21]	πάντως ὀφειλόμενον παρὰ τῆς φύσεως	θάνατον	βραχὺ προλαβοῦσα τῆς αἰσχύνης ἀλλάξηται
[10, 4]	τῶν ζῴων τὰς ψυχὰς μετὰ	θάνατον	εἰς ἕτερα ζῷα λέγων εἰσέρχεσθαι.
[10, 11]	ζῶν, τοιαύτης ἀξιωθήσεται μετὰ τὸν	θάνατον	μνήμης, ἵνα μὴ περὶ τὰς
[10, 21]	ὧν οἱ νόμοι τοῖς πράξασι	θάνατον	τιθέασι τὸ πρόστιμον, τοιοῦτο παθοῦσα
[10, 21]	τὴν μετὰ βίας ὕβριν ἐτιμήσατο	θανάτου,	ἵνα μηδ' εἴ τις ἐπιθυμοίη
[10, 3]	διστάσας ἔγγυος εὐθὺς ἐγενήθη τοῦ	θανάτου.	Τινὲς μὲν οὖν ἐπῄνουν τὴν
[10, 3]	δώσειν δ' ἔφησεν ἐγγυητὴν τοῦ	θανάτου	τῶν φίλων ἕνα. Τοῦ δὲ
[10, 4]	ἄν τις ἡγήσαιτο καὶ μάλιστα	θαυμάσαι	τὸ αἴτιον τῆς πρὸς τοὺς
[10, 3]	φίλων ἕνα. Τοῦ δὲ δυνάστου	θαυμάσαντος,	εἰ τοιοῦτός ἐστι φίλος ὃς
[10, 21]	ὑποδεῖξαι ὅτι τῶν λόγων οἱ	θαυμάσιοι	τοὺς ἀληθεῖς κατισχύειν εἰώθασιν" Ὅτι
[10, 3]	Δάμωνος ἀπαγομένου πρὸς τὴν ἀνάγκην.	Θαυμαστῆς	δὲ τῆς φιλίας φανείσης ἅπασιν,
[10, 1]	μίμησιν βίου σώφρονος τοῖς νέοις	θαυμαστὸν	ἀρχέτυπον, καὶ τοὺς ἐντυγχάνοντας ἀπέτρεπεν
[10, 3]	ἐνέβλεπον χρόνον· εἶτα διὰ τῆς	θέας	τὰς τῆς φύσεως ἐπιθυμίας πρὸς
[10, 4]	ἐν Ἄργει ποτὲ παρεπιδημήσαντα καὶ	θεασάμενον	τῶν Τρωικῶν σκύλων ἀσπίδα προσηλωμένην
[10, 2]	παραγενηθεὶς εἰς τὸ βουλευτήριον, καὶ	θεασάμενος	τὴν καθ' ἑαυτοῦ παρασκευήν, τοσοῦτον
[10, 22]	πόλεμον μηθὲν ἐξαμαρτάνειν εἰς τὸ	θεῖον,	ἅμα δὲ νομίζων διαβάλλειν τοὺς
[10, 6]	χρηστέον ἀφροδισίοις εἰπεῖν, Ὅταν ἑαυτοῦ	θέλῃς	ἥττων γενέσθαι. Ὅτι οἱ Πυθαγόρειοι
[10, 22]	δὲ τῶν ἀναθημάτων ἀπέσχετο, φιλοδοξῆσαι	θέλων	καὶ νομίζων δεῖν τὸν τηλικοῦτον
[10, 23]	ἀρετῆς ἐνδόξους πράξεις κατειργάσατο. ~Ὅτι	Θεμιστοκλῆς	ὁ τοῦ Νεοκλέους, προσελθόντος τινὸς
[10, 8]	~Ὅτι ὁ αὐτὸς ἀπεφαίνετο τοῖς	θεοῖς	εὔχεσθαι δεῖν τὰ ἀγαθὰ τοὺς
[10, 9]	δὲ τὰς ἄλλας ἀρετάς, ἴσα	θεοῖς	παρὰ τοῖς Κροτωνιάταις ἐτιμᾶτο. ~Ὅτι
[10, 8]	περὶ τὸν Πολυνείκην εὔχονται τοῖς	θεοῖς,	ὧν ἡ ἀρχὴ βλέψας ἐς
[10, 1]	καθ' ἡμέραν ὡσπερεὶ πρός τινος	θεοῦ	παρουσίαν ἅπαντας συντρέχειν ἐπὶ τὴν
[10, 7]	αὐτὸς Πυθαγόρας παρήγγελλε πρὸς τοὺς	θεοὺς	προσιέναι τοὺς θύοντας μὴ πολυτελεῖς,
[10, 5]	συμφέρον παρήγγελλε κατὰ μὲν τὸ	θέρος	μὴ πλησιάζειν γυναιξί, κατὰ δὲ
[10, 6]	χειμῶνα τῷ γέροντι, τὸ δὲ	θέρος	τῷ νέῳ. ~Ὅτι ὁ αὐτὸς
[10, 11]	ἀρετὴν κατέστησε, καὶ πατὴρ αὐτοῦ	θετὸς	ἐγένετο δι' εὔνοιαν. Ὁ δὲ
[10, 16]	τῶν χρημάτων ἐγκρατὴς ἐγένετο. Ὅτι	Θετταλὸς	ὁ Πεισιστράτου υἱὸς σοφὸς ὑπάρχων
[10, 11]	φιλοσοφίας ἐναύσματα λαβών, οὐ μόνον	Θηβαίων,	ἀλλὰ καὶ πάντων τῶν κατ'
[10, 11]	Ὅτι Λῦσις ὁ Πυθαγόρειος εἰς	Θήβας	τῆς Βοιωτίας γενόμενος διδάσκαλος Ἐπαμινώνδου,
[10, 13]	ἀνέσκαψεν. Εὑρὼν δὲ ἐν τῇ	θήκῃ	τὸν νεκρὸν τεταριχευμένον, τό τε
[10, 4]	τὸν βίον ἕνεκεν τοῦ τἀγαθὰ	θηρᾶσθαι	τὰ κατὰ ἀλήθειαν. Τῶν δὲ
[10, 1]	κοινῶν. Ὅτι ἐπ' ἄρχοντος Ἀθήνησι	Θηρικλέους	κατὰ τὴν ἑξηκοστὴν πρώτην Ὀλυμπιάδα
[10, 22]	δημοτικῶς οὐδ' ἴσως ἄρχειν. Ὅτι	Θήρων	ὁ Ἀκραγαντῖνος γένει καὶ πλούτῳ
[10, 21]	μεγίστους ἐπαίνους. Τοιγαροῦν οὐ μόνον	θνητοῦ	βίου δόξαν ἀθάνατον ἀντικατηλλάξατο διὰ
[10, 23]	ῥηθὲν συνεβούλευσεν αὐτῷ συνοικίσαι τὴν	θυγατέρα	τῷ Κίμωνι. Διόπερ ἐκ ταύτης
[10, 7]	πρὸς τοὺς θεοὺς προσιέναι τοὺς	θύοντας	μὴ πολυτελεῖς, ἀλλὰ λαμπρὰς καὶ
[10, 20]	τῷ θαλάμῳ. Ἐπιστὰς δὲ ταῖς	θύραις	ἄφνω καὶ σπασάμενος τὸ ξίφος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009