>

Livre, fragment
[10, 4]	ὥστε ἀσχολεῖσθαι μὲν εὐσχολοῦντας, σχολὴν	δ'	ἄγειν οὐ σχολάζοντας. Ὅτι φασὶ
[10, 3]	τελευτὴν ἕως ἑσπέρας ποιούμενοι. Εἰ	δ'	ἀναστροφὴν ἔχοιεν καὶ πλείονα σχολὴν
[10, 18]	ἐρῶ γὰρ πᾶσαν ἀλήθειαν. Ὡς	δ'	ἀνῆκαν, ἠξίωσεν αὐτὸν ἀκοῦσαι κατ'
[10, 21]	δύνασθαί τι φθόνον ἐκκλίνειν, ἅμα	δ'	ἀνυπονοήτως παρατηρεῖν τὸ πραττόμενον καὶ
[10, 4]	Δίδαξε νηστεύειν τῶν ἐμπνεόντων· οἱ	δ'	ἄρ' οὐχ ὑπήκουσαν πάντες. Ὅτι
[10, 19]	ὄντος Δαρείου τοῦ βασιλέως, μαστιγώσαντος	δ'	ἑαυτὸν καὶ τὰ περὶ τὸ
[10, 4]	ἔχοντα περὶ ὧν ὤμοσε, τὸν	δ'	εὐορκήσαντα φανερῶς τὸ ἴδιον ἀπολλύντα.
[10, 3]	πρότερον ἃ βούλεται διοικῆσαι· δώσειν	δ'	ἔφησεν ἐγγυητὴν τοῦ θανάτου τῶν
[10, 1]	δέ φασιν ὅτι Τυρρηνός. Τοσαύτη	δ'	ἦν ἐν τοῖς αὐτοῦ λόγοις
[10, 11]	ἐγκωμίων τε καὶ ψόγων. Ἔστι	δ'	ὁ μὲν ἔπαινος, ὡς ἄν
[10, 23]	πατέρων ζῆν μὲν ἑαυτοῖς, τελευτᾶν	δ'	ὅταν χρεία ταῖς πατρίσιν ἐπῇ.
[10, 18]	δῆγμα, πολὺ μᾶλλον προσενεφύετο. Τέλος	δ'	οὐ δυνάμενοι τἀνδρὸς νικῆσαι τὴν
[10, 11]	μὲν παρέχεται τοῖς γράφουσιν, ὠφελεῖ	δ'	οὐ μετρίως τὸν κοινὸν βίον.
[10, 21]	τοῦ Ταρκυνίου πλεονεξίαν ὑπώπτευεν· ἀδελφιδοῦς	δ'	ὢν αὐτοῦ καὶ παρ' ἕκαστα
[10, 4]	τῶν Τρωικῶν σκύλων ἀσπίδα προσηλωμένην	δακρύειν.	Ἐρωτηθέντα δὲ ὑπὸ τῶν Ἀργείων
[10, 21]	ἐπιγράψαντες, ἔθνεα Βοιωτῶν καὶ Χαλκιδέων	δαμάσαντες	παῖδες Ἀθηναίων ἔργμασιν ἐν πολέμου
[10, 3]	τινα τῶν γνωρίμων ὁ Φιντίας,	Δάμωνα	ὄνομα, Πυθαγόρειον φιλόσοφον, ὃς οὐδὲ
[10, 3]	χρόνου ῥοπῆς δρομαῖος ἦλθε, τοῦ	Δάμωνος	ἀπαγομένου πρὸς τὴν ἀνάγκην. Θαυμαστῆς
[10, 19]	Πέρσαις, φασὶ βαρέως φέρειν τὸν	Δαρεῖον	καὶ εἰπεῖν βούλεσθαι τὸν Μεγάβυζον,
[10, 19]	ἐστι μαρτύριον τῶν προρρηθέντων. Ὅτι	Δαρεῖος	τῆς Ἀσίας σχεδὸν ὅλης κυριεύσας
[10, 19]	τοῦ καὶ Ζωπύρου, φίλου ὄντος	Δαρείου	τοῦ βασιλέως, μαστιγώσαντος δ' ἑαυτὸν
[10, 21]	γὰρ τῶν ἑαυτοῦ προγόνων πρεσβύτερον	Δᾶτιν	γενόμενον ἀφαιρεθῆναι τὴν βασιλείαν ὑπὸ
[10, 21]	Μήδων ἀρχῆς κυριεύειν Ἀθηναίους ἢ	Δᾶτιν	τῆς Ἀθηναίων πόλεως· τὴν μὲν
[10, 21]	τοῖς ἐλευθέροις τῆς πολιτείας. Ὅτι	Δᾶτις	ὁ τῶν Περσῶν στρατηγός, Μῆδος
[10, 21]	βασιλείαν Ἀθηναῖον ἄνδρα συστήσασθαι, τὰς	δὲ	Ἀθήνας μηδέποτε Μῆδον τὸ γένος
[10, 16]	ἠξιοῦτο παρὰ τοῖς πολίταις· οἱ	δὲ	ἄλλοι, Ἵππαρχος καὶ Ἱππίας, βίαιοι
[10, 23]	μὲν ὑπάρχουσιν οὐκ ἀρκεῖται, τῶν	δὲ	ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖ, πληροῦται δὲ οὐδέποτε.
[10, 4]	δεῖν ἐξαπατᾶν τοῖς ἀστραγάλοις, τοὺς	δὲ	ἄνδρας τοῖς ὅρκοις, ὁ δὲ
[10, 21]	εἰ προσλάβοιντο Μιλησίους συμμάχους. Ὁ	δὲ	ἀνεῖλεν, πάλαι ποτ' ἦσαν ἄλκιμοι
[10, 22]	τὸ τοῦ Διὸς ἱερόν. Κατέλαβε	δὲ	αὐτὸν τὸν ἱερέα καὶ τῶν
[10, 20]	τότε μὲν ἡσυχίαν ἔσχεν· ἡμέρας	δὲ	γενομένης ὁ Σέξτος ἐχωρίσθη· ἡ
[10, 18]	κατὰ τοῦ τυράννου συνεστήσατο. Καταφανὴς	δὲ	γενόμενος, καὶ κατὰ τὰς ἐν
[10, 4]	καὶ ὑπ' οὐδενὸς ἐμποδίζονται· ἐὰν	δὲ	γίνεσθαι δέῃ περὶ παιδείαν καὶ
[10, 4]	ἀσπίδα γράμμασιν ἀρχαίοις ΕΥΦΟΡΒΟΥ. Πάντων	δὲ	διὰ τὸ παράδοξον εἰπόντων καθελεῖν
[10, 4]	δὲ ἄνδρας τοῖς ὅρκοις, ὁ	δὲ	διαβεβαιούμενος ὅτι δεῖ τὸ λυσιτελέστατον
[10, 4]	ἐν Τροίᾳ γεγονὼς Εὔφορβος. Ἀπίστως	δὲ	διακειμένων καὶ μανίαν αὐτοῦ καταγινωσκόντων,
[10, 3]	θανάτου τῶν φίλων ἕνα. Τοῦ	δὲ	δυνάστου θαυμάσαντος, εἰ τοιοῦτός ἐστι
[10, 4]	ζῷα λέγων εἰσέρχεσθαι. Καὶ αὐτὸς	δὲ	ἑαυτὸν ἔφασκεν ἐπὶ τῶν Τρωικῶν
[10, 21]	ἀπιστεῖ αὐτοῖς ὁ Ἀρταφέρνης. Τοῦ	δὲ	εἰπόντος, μήποτε ὑπὲρ ὧν καταπολεμηθέντες
[10, 4]	προβλημάτων τὰ μὲν εὗρε, τὰ	δὲ	ἐκ τῆς Αἰγύπτου πρῶτος εἰς
[10, 20]	γενομένης ὁ Σέξτος ἐχωρίσθη· ἡ	δὲ	ἐκάλεσε τοὺς οἰκείους, καὶ ἠξίου
[10, 16]	τῶν προειρημένων ὑπῆρξεν ἀνδρῶν· ἡ	δὲ	ἐν ταῖς βασάνοις παράστασις τῆς
[10, 13]	πρότερον βεβασιλευκότος τάφον ἀνέσκαψεν. Εὑρὼν	δὲ	ἐν τῇ θήκῃ τὸν νεκρὸν
[10, 3]	παραπλήσιον πεποιηκότες διαμνηνονεύονται. Οὐ μόνον	δὲ	ἐν τῇ τῶν χρημάτων ἐπιδόσει
[10, 21]	τῆς ἐπὶ Σάρδεις στρατείας· ἂν	δὲ	ἐναντιωθῶσι, πολὺ δεινότερα πείσεσθαι τῶν
[10, 23]	διέβαινε πρὸς τὴν Εὐρώπην, τοῦ	δὲ	ἐπαγγειλαμένου συμμαχῆσαι καὶ σιταρκῆσαι, εἴ
[10, 20]	ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ σιωπῶσαν· λήψεσθαι	δὲ	ἔπαθλον τῆς χάριτος δωρεάς τε
[10, 11]	θετὸς ἐγένετο δι' εὔνοιαν. Ὁ	δὲ	Ἐπαμινώνδας τῆς τε καρτερίας καὶ
[10, 4]	ἐκ τῆς πολυτελείας γίνεσθαι. Πολλοὺς	δὲ	ἔπειθεν ἀπύροις σιτίοις χρῆσθαι καὶ
[10, 11]	αὐτὸς ταύτας ποιεῖ νεωτέρας. Δῆλον	δὲ	ἐπὶ τῶν ἀνδρῶν ἐγένετο τὸ
[10, 10]	οὐκ ἰσχύων πάντα κατορθοῦν, ὁ	δὲ	ζηλῶν τὸν τοῦ σοφοῦ τρόπον
[10, 6]	δὲ χειμῶνα τῷ γέροντι, τὸ	δὲ	θέρος τῷ νέῳ. ~Ὅτι ὁ
[10, 4]	θηρᾶσθαι τὰ κατὰ ἀλήθειαν. Τῶν	δὲ	καθ' ἡμᾶς εἴ τις ὑπαγορεύσειεν
[10, 20]	οἰκέτην ἐπιτήδειον εἰς ἀναίρεσιν, συγκατασφάξειν	δὲ	κἀκείνην, ὡς ἐπὶ μοιχείᾳ κατειλημμένην
[10, 23]	ἐπιθυμεῖ, πληροῦται δὲ οὐδέποτε. Τοὺς	δὲ	κατὰ τῆς δυναστείας αὐτοῦ πεφυκότας
[10, 20]	ἰδιωτικῆς ἑστίας ἐξηλλαγμένην ἡγεμονίαν. Ἡ	δὲ	Λουκρητία διὰ τὸ παράδοξον ἐκπλαγὴς
[10, 23]	μὴ χρήματα ἀνδρὸς δεόμενα, πολὺ	δὲ	μᾶλλον ἄνδρα χρημάτων ἐνδεᾶ. Ἀποδεξαμένου
[10, 13]	καὶ παρακεκινηκὼς τοῖς λογισμοῖς, πολὺ	δὲ	μᾶλλον αὐτὸν ὠμὸν καὶ ὑπερήφανον
[10, 23]	φιλοδοξία τὴν συμμαχίαν παρεκρούετο, τὸ	δὲ	μέγεθος τῆς βοηθείας καὶ ὁ
[10, 7]	καὶ καθαρὰς ἔχοντας ἐσθῆτας, ὁμοίως	δὲ	μὴ μόνον τὸ σῶμα καθαρὸν
[10, 21]	δεινότερα πείσεσθαι τῶν Ἐρετριέων. Ὁ	δὲ	Μιλτιάδης ἀπεκρίθη ἀπὸ τῆς τῶν
[10, 15]	ἐλῄστευεν ἅπαντας τοὺς πλέοντας, ἀπεδίδου	δὲ	μόνοις τοῖς συμμάχοις τὰ ληφθέντα.
[10, 3]	προειρημένῳ, οὐδέποτε τοῦτον ἑωρακώς, ἀκούων	δὲ	μόνον ὅτι Πυθαγόρειος ἦν. Καὶ
[10, 22]	ἐξαμαρτάνειν εἰς τὸ θεῖον, ἅμα	δὲ	νομίζων διαβάλλειν τοὺς προεστῶτας τῶν
[10, 2]	τὸ πτῶμα ἐπεχείρησε φυγεῖν, ἀπεκτάνθη	δέ.	~Ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν
[10, 4]	τῶν ἔξωθεν ἐπεβάλοντο πολυπραγμονεῖν, οὐδέποτε	δὲ	οὐδεὶς μαθεῖν ἠδυνήθη. Αἴτιον δὲ
[10, 23]	τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖ, πληροῦται	δὲ	οὐδέποτε. Τοὺς δὲ κατὰ τῆς
[10, 16]	αὐτοὺς φιλοφρόνως ὑπεδέξατο, μετ' ὀλίγον	δὲ	πάντας ἀποσφάξας τῶν χρημάτων ἐγκρατὴς
[10, 16]	καθεστῶτες ἐτυράννουν τῆς πόλεως. Πολλὰ	δὲ	παρανομοῦντες εἰς τοὺς Ἀθηναίους, καί
[10, 1]	ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν. Οὐ μόνον	δὲ	περὶ τὴν ἐν τῷ λέγειν
[10, 3]	ὅτι Πυθαγόρειος ἦν. Καὶ ἄλλοι	δὲ	πολλοὶ τὸ παραπλήσιον πεποιηκότες διαμνηνονεύονται.
[10, 11]	τοὺς μὲν ἀγαθοὺς κοσμεῖ, τοὺς	δὲ	πονηροὺς ταπεινοῖ, διὰ τῶν οἰκείων
[10, 19]	τῷ Μιλτιάδῃ παρέ δωκαν. Ταῦτα	δὲ	πράξαντος Ἕρμωνος τοῦ προεστηκότος τῶν
[10, 21]	τὸ γένος ἄνδρα κατεσχηκέναι. Ὁ	δὲ	πρὸς μάχην ἀκούσας ταῦτα παρεσκευάζετο.
[10, 23]	ἀδικούμενοι πρὸς πατέρας καταφεύγουσι, πόλεις	δὲ	πρὸς τοὺς ἀποικίσαντας δήμους. Ὅτι
[10, 3]	ὡς πρὸς ἀδελφούς. Οὐ μόνον	δὲ	πρὸς τοὺς καθ' ἡμέραν συμβιοῦντας
[10, 1]	τῶν περὶ παιδείαν διατριψάντων. Γέγονε	δὲ	Σάμιος τὸ γένος· οἱ δέ
[10, 11]	καὶ βίαιος τὸν τρόπον, ἔτι	δὲ	στασιαστὴς καὶ τυραννικός, ἀπεδοκιμάσθη. Παροξυνθεὶς
[10, 5]	ἀφροδισίων ὑπελάμβανεν εἶναι βλαβερόν, τὴν	δὲ	συνέχειαν αὐτῶν τελέως ἀσθενείας καὶ
[10, 20]	κοιμωμένην ἐν τῷ θαλάμῳ. Ἐπιστὰς	δὲ	ταῖς θύραις ἄφνω καὶ σπασάμενος
[10, 23]	μᾶλλον ἄνδρα χρημάτων ἐνδεᾶ. Ἀποδεξαμένου	δὲ	τἀνθρώπου τὸ ῥηθὲν συνεβούλευσεν αὐτῷ
[10, 9]	ἀνδρείαν τε καὶ καρτερίαν, ἔτι	δὲ	τὰς ἄλλας ἀρετάς, ἴσα θεοῖς
[10, 18]	μέχρι μέν τινος διεκαρτέρει· μετὰ	δὲ	ταῦτα σπεύδων ἀπολυθῆναί ποτε τῆς
[10, 3]	ἀρχὴν ἀπὸ τῆς πρωίας, τὴν	δὲ	τελευτὴν ἕως ἑσπέρας ποιούμενοι. Εἰ
[10, 19]	μέγιστα τῶν ἐθνῶν καταπεπολεμηκέναι, αὐτὸν	δὲ	τηλικαύτας ἔχοντα δυνάμεις ἡλίκας οὐδεὶς
[10, 3]	προπέτειαν καὶ μανίαν κατεγίνωσκον. Πρὸς	δὲ	τὴν τεταγμένην ὥραν ἅπας ὁ
[10, 21]	καιρὸν ἔλαβεν, ἄθρους ἐξερράγη. Διὰ	δὲ	τὴν φιλοτιμίαν τοὺς δούλους ἠλευθέρωσαν,
[10, 3]	Πυθαγόρειος ἐπιβεβουλευκὼς τῷ τυράννῳ, μέλλων	δὲ	τῆς τιμωρίας τυγχάνειν, ᾐτήσατο παρὰ
[10, 3]	ἀπαγομένου πρὸς τὴν ἀνάγκην. Θαυμαστῆς	δὲ	τῆς φιλίας φανείσης ἅπασιν, ἀπέλυσεν
[10, 3]	τὴν πίστιν ὁ καταστήσας. Ἤδη	δὲ	τῆς ὥρας συγκλειούσης πάντες μὲν
[10, 21]	ὑπὲρ τῶν ἁμαρτημάτων τιμωρίαν· ἡ	δὲ	τὸ λάθρᾳ πραχθὲν ποιήσασα περιβόητον
[10, 16]	τοῦ Πολυκράτους ἱκέται ἐγίνοντο. Ὁ	δὲ	τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς φιλοφρόνως
[10, 21]	τῆς πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίας, πρὸς	δὲ	τὸ πληροῦν τὰς τριήρεις κατὰ
[10, 21]	τὰς πόλεις Πέρσαις εὐνοούσας. Ἀποδεξάμενος	δὲ	τὸ ῥηθὲν ὁ Ἀρταφέρνης ἀπέδωκε
[10, 11]	τιμωρία φαυλότητος ἄνευ πληγῆς. Καλὸν	δὲ	τοῖς μεταγενεστέροις ὑποκεῖσθαι, διότι βίον
[10, 4]	μανθάνουσι σπανίως μὲν ὀμνύναι, χρησαμένους	δὲ	τοῖς ὅρκοις πάντως ἐμμένειν καὶ
[10, 5]	μανθάνουσι σπανίως μὲν ὀμνύναι, χρησαμένους	δὲ	τοῖς ὅρκοις πάντως ἐμμένειν. Ὅτι
[10, 4]	ἐπὶ τῶν ὅρκων αἱρεῖσθαι· ὁρᾶν	δὲ	τὸν ἐπιορκήσαντα παραχρῆμα ταῦτ' ἔχοντα
[10, 20]	εὐπρεπὴς μὲν τὴν ὄψιν, σώφρων	δὲ	τὸν τρόπον. Ἐπὶ στρατοπέδου γὰρ
[10, 5]	θέρος μὴ πλησιάζειν γυναιξί, κατὰ	δὲ	τὸν χειμῶνα προσιέναι τεταμιευμένως. Καθόλου
[10, 4]	δὲ οὐδεὶς μαθεῖν ἠδυνήθη. Αἴτιον	δὲ	τοῦ διατηρεῖσθαι τὰς ὑπὲρ τούτων
[10, 3]	πρὸς τοὺς φίλους εὐνοίας, τινὲς	δὲ	τοῦ ἐγγύου προπέτειαν καὶ μανίαν
[10, 3]	ἐκ τῆς νόσου διασῶσαι. Κατισχυθέντος	δὲ	τοῦ Φερεκύδου διὰ τὸ γῆρας
[10, 15]	τοῖς συμμάχοις τὰ ληφθέντα. Πρὸς	δὲ	τοὺς μεμφομένους τῶν συνήθων ἔλεγεν,
[10, 23]	ἐπιθυμίας ἔχει τὰς δωρεάς, ἡ	δὲ	τυραννικὴ πλεονεξία καὶ τὰ μικρὰ
[10, 18]	ὑπῆρχον καὶ τοῦ σώματος. Τοῦ	δὲ	τυράννου πολὺ μᾶλλον ταῖς βασάνοις
[10, 18]	συνοίσει τηρεῖν ἐν ἀπορρήτῳ. Τοῦ	δὲ	τυράννου προσελθόντος ἀσμένως καὶ τὴν
[10, 22]	ἀπελθεῖν εἰς τὴν πόλιν, αὐτὸς	δὲ	τῶν ἀναθημάτων ἀπέσχετο, φιλοδοξῆσαι θέλων
[10, 3]	Κλεινίας, Ταραντῖνος τὸ γένος, εἷς	δὲ	τῶν ἐκ τοῦ προειρημένου συστήματος
[10, 3]	πρὸς ἐπιστήμην καὶ φρόνησιν, ἔτι	δὲ	τῶν πάντων ἐμπειρίαν τε τοῦ
[10, 11]	τῶν κατ' αὐτὸν ἐπρώτευεν. Ὅτι	δὲ	τῶν προγεγονότων ἀνδρῶν ἡ τῶν
[10, 18]	οὖς ἐνέπρισε τοῖς ὀδοῦσι. Τῶν	δὲ	ὑπηρετῶν ταχὺ προσδραμόντων, καὶ πᾶσαν
[10, 4]	τὸν Πάνθου μὲν υἱόν, ἀναιρεθέντα	δὲ	ὑπὸ Μενελάου. Ὅτι φασὶν αὐτὸν
[10, 4]	σκύλων ἀσπίδα προσηλωμένην δακρύειν. Ἐρωτηθέντα	δὲ	ὑπὸ τῶν Ἀργείων τὴν τοῦ
[10, 2]	Τίς ἡ τόλμα, Ταρκύνιε; Ὁ	δὲ	ὑπολαβών, Ἡ μὲν οὖν σή,
[10, 1]	δὲ Σάμιος τὸ γένος· οἱ	δέ	φασιν ὅτι Τυρρηνός. Τοσαύτη δ'
[10, 20]	ξενίαν ἅμα καὶ συγγένειαν. Ἑαυτῇ	δὲ	φήσασα μὴ προσήκειν ἐφορᾶν τὸν
[10, 6]	ἔαρ τῷ παιδὶ διδόντες, τὸ	δὲ	φθινόπωρον τῷ ἀνδρί, τὸν δὲ
[10, 3]	συγκλειούσης πάντες μὲν ἀπεγίνωσκον, ὁ	δὲ	Φιντίας ἀνελπίστως ἐπὶ τῆς ἐσχάτης
[10, 11]	πολιτῶν, ἐπεθύμησε Πυθαγόρειος γενέσθαι. Ὢν	δὲ	χαλεπὸς καὶ βίαιος τὸν τρόπον,
[10, 6]	δὲ φθινόπωρον τῷ ἀνδρί, τὸν	δὲ	χειμῶνα τῷ γέροντι, τὸ δὲ
[10, 3]	Ἰταλίας εἰς τὴν Δῆλον. Ἐκεῖ	δὲ	χρόνον ἱκανὸν τὸν ἄνδρα γηροτροφήσας,
[10, 11]	φοιτῶσι διὰ τῆς φήμης. Ὁ	δὲ	χρόνος ὁ πάντα μαραίνων τἄλλα
[10, 11]	εἴποι, ἔπαθλον ἀρετῆς ἀδάπανον, ὁ	δὲ	ψόγος τιμωρία φαυλότητος ἄνευ πληγῆς.
[10, 4]	ἀφέντα τὸ φανερόν. Κἂν μὲν	δέῃ	δημοκοπεῖν ἢ πολυπραγμονεῖν περὶ τῶν
[10, 4]	οὐδενὸς ἐμποδίζονται· ἐὰν δὲ γίνεσθαι	δέῃ	περὶ παιδείαν καὶ τὴν τῶν
[10, 4]	ὅρκοις, ὁ δὲ διαβεβαιούμενος ὅτι	δεῖ	τὸ λυσιτελέστατον ὥσπερ ἐπὶ τῶν
[10, 8]	ἀγαθόν. Ὅτι ὁ αὐτὸς ἔφασκε	δεῖν	ἐν ταῖς εὐχαῖς ἁπλῶς εὔχεσθαι
[10, 4]	μὲν ἀπεφαίνετο τοὺς μὲν παῖδας	δεῖν	ἐξαπατᾶν τοῖς ἀστραγάλοις, τοὺς δὲ
[10, 21]	ἀπώλειαν κατέλιπον τοῦ πολὺ μᾶλλον	δεῖν	προσέχειν ἐν ταῖς ἰδίαις εὐτυχίαις
[10, 8]	αὐτὸς ἀπεφαίνετο τοῖς θεοῖς εὔχεσθαι	δεῖν	τὰ ἀγαθὰ τοὺς φρονίμους ὑπὲρ
[10, 22]	ἀπέσχετο, φιλοδοξῆσαι θέλων καὶ νομίζων	δεῖν	τὸν τηλικοῦτον ἐπαναιρούμενον πόλεμον μηθὲν
[10, 21]	στρατείας· ἂν δὲ ἐναντιωθῶσι, πολὺ	δεινότερα	πείσεσθαι τῶν Ἐρετριέων. Ὁ δὲ
[10, 4]	ἐπιτηδευ μάτων ἢ τίς λόγου	δεινότης,	δι' ἧς ἐνειργάζοντο τὴν τοιαύτην
[10, 16]	καὶ τὸ καρτερικὸν τῆς τῶν	δεινῶν	ὑπομονῆς περὶ μόνον ἐγενήθη τὸν
[10, 19]	δυνατὸν ἦν, ἄρτιον γενόμενον ἢ	δέκα	Βαβυλῶνας λαβεῖν ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν,
[10, 21]	Μιλτιάδης ἀπεκρίθη ἀπὸ τῆς τῶν	δέκα	στρατηγῶν γνώμης, διότι κατὰ τὸν
[10, 21]	τῆς ὠφελείας τῆς τῶν Βοιωτῶν	δεκάτην	ἅρμα χαλκοῦν εἰς τὴν ἀκρόπολιν
[10, 21]	σιδηρέῳ ἔσβεσαν ὕβριν· ὧν ἵππους	δεκάτην	Παλλάδι τάσδ' ἔθεσαν. Ὅτι τὸ
[10, 19]	τῆς μελλούσης ἀκολουθεῖν ἀπωλείας οἱονεὶ	δέλεαρ	αὐτοῖς προθήσει. Ὅτι τὸ ἀποτέλεσμα
[10, 4]	βέβαιον, ἀλλ' αἰσχροκερδείας καὶ ἀπάτης	δέλεαρ.	~Ὅτι Πυθαγόρας παρήγγελλε τοῖς μανθάνουσι
[10, 21]	ᾖ παρὰ γυναιξίν. Ὅτι Ἀθηναῖοι	δεξιῶς	τῇ νίκῃ χρησάμενοι καὶ νικήσαντες
[10, 23]	αὐτῷ ζητεῖν μὴ χρήματα ἀνδρὸς	δεόμενα,	πολὺ δὲ μᾶλλον ἄνδρα χρημάτων
[10, 21]	παῖδες Ἀθηναίων ἔργμασιν ἐν πολέμου	δεσμῷ	ἐν ἀχλυόεντι σιδηρέῳ ἔσβεσαν ὕβριν·
[10, 23]	τὰ κατὰ τὸν βίον ἀγαθὰ	δεύτερα	τίθεσθαι τῆς δόξης. Μὴ τῶν
[10, 18]	τιμωρίαν εἰς τὸ χαλάσαι τὸ	δῆγμα,	πολὺ μᾶλλον προσενεφύετο. Τέλος δ'
[10, 11]	γενόμενος αὐτὸς ταύτας ποιεῖ νεωτέρας.	Δῆλον	δὲ ἐπὶ τῶν ἀνδρῶν ἐγένετο
[10, 3]	ἐκ τῆς Ἰταλίας εἰς τὴν	Δῆλον.	Ἐκεῖ δὲ χρόνον ἱκανὸν τὸν
[10, 11]	κοινὸν βίον. Μετὰ παρρησίας γὰρ	δηλοῦσα	τὰ καλῶς ς πραχθέντα τοὺς
[10, 3]	τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν	Δήλῳ	νοσεῖν καὶ τελέως ἐσχάτως ἔχειν,
[10, 4]	τε τῷ Λά κωνι καὶ	Δημάδῃ	τῷ Ἀθηναίῳ, ὧν ὁ μὲν
[10, 4]	τὸ φανερόν. Κἂν μὲν δέῃ	δημοκοπεῖν	ἢ πολυπραγμονεῖν περὶ τῶν ἀλλοτρίων,
[10, 12]	ἐνόμιζε μηδένα μήτε βασιλέα μήτε	δῆμον	ὑποστήσεσθαι τὴν ἰδίαν δύναμιν· τῶν
[10, 3]	τὴν τεταγμένην ὥραν ἅπας ὁ	δῆμος	συνέδραμεν, καραδοκῶν εἰ φυλάξει τὴν
[10, 22]	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῇ	δημοσίᾳ	φυλακῇ διὰ τὸ μὴ ἰσχῦσαι
[10, 22]	δοκεῖν αὐτοὺς πλεονεκτικῶς, ἀλλ' οὐ	δημοτικῶς	οὐδ' ἴσως ἄρχειν. Ὅτι Θήρων
[10, 23]	πόλεις δὲ πρὸς τοὺς ἀποικίσαντας	δήμους.	Ὅτι τυράννου πλεονεξία τοῖς μὲν
[10, 21]	ὢν καὶ πάντων Ῥωμαίων πλουσιώτατος,	δι'	ἀμφότερα τὴν τοῦ Ταρκυνίου πλεονεξίαν
[10, 11]	καὶ πατὴρ αὐτοῦ θετὸς ἐγένετο	δι'	εὔνοιαν. Ὁ δὲ Ἐπαμινώνδας τῆς
[10, 21]	ἀπεσταλμένος ὑπὸ τῶν Ἰώνων, ἠρώτησε	δι'	ἣν αἰτίαν ἀπιστεῖ αὐτοῖς ὁ
[10, 4]	μάτων ἢ τίς λόγου δεινότης,	δι'	ἧς ἐνειργάζοντο τὴν τοιαύτην διάθεσιν
[10, 21]	ἐπειδὴ καιρὸν ἔλαβεν, ἄθρους ἐξερράγη.	Διὰ	δὲ τὴν φιλοτιμίαν τοὺς δούλους
[10, 4]	μηδὲν τοιοῦτο ποιεῖν ἔγγραφον, ἀλλὰ	διὰ	μνήμης ἔχειν τὰ παραγγελλόμενα. Ὅτι
[10, 10]	ἐστιν ἄνθρωπος ὢν καὶ πολλάκις	διὰ	τὴν ἀσθένειαν τῆς φύσεως οὐκ
[10, 17]	ἀλγηδόνας. Ὅτι Ζήνωνος τοῦ φιλοσόφου	διὰ	τὴν ἐπιβουλὴν τὴν κατὰ τοῦ
[10, 1]	τῆς πολυτελείας καὶ τρυφῆς, ἁπάντων	διὰ	τὴν εὐπορίαν ἀνέδην ἐκκεχυμένων εἰς
[10, 20]	φοβηθεῖσα μήποτε ταῖς ἀληθείαις δόξῃ	διὰ	τὴν μοιχείαν ἀνῃρῆσθαι, τότε μὲν
[10, 3]	πολὺν αὐτοῖς ἐνέβλεπον χρόνον· εἶτα	διὰ	τῆς θέας τὰς τῆς φύσεως
[10, 21]	θνητοῦ βίου δόξαν ἀθάνατον ἀντικατηλλάξατο	διὰ	τῆς ἰδίας ἀρετῆς, ἀλλὰ καὶ
[10, 22]	ὑστέρου ἀγαθὸς στρατηγὸς ἐγενήθη, καὶ	διὰ	τῆς ἰδίας ἀρετῆς ἐνδόξους πράξεις
[10, 1]	βασιλεὺς ἐβασίλευσεν ἔτη τετταράκοντα τέτταρα,	διὰ	τῆς ἰδίας ἀρετῆς κατωρθωκὼς οὐκ
[10, 11]	ἄλλας ἀρετάς, αἳ πάντῃ φοιτῶσι	διὰ	τῆς φήμης. Ὁ δὲ χρόνος
[10, 3]	ὤν, πυθόμενος Πρῶρον τὸν Κυρηναῖον	διά	τινα πολιτικὴν περίστασιν ἀπολωλεκότα τὴν
[10, 19]	ἐκλιπόντες τὴν Λῆμνον ἔφασκον ὡς	διά	τινας χρησμοὺς τοῦτο ποιεῖν, καὶ
[10, 21]	παρὰ Σέξτου καὶ ἑαυτὴν ἀνελούσης	διὰ	τὸ ἁμάρτημα, οὐκ ἄξιον ἡγούμεθα
[10, 19]	περὶ τὸ πρόσωπον ἀκρωτήρια ἀποκόψαντος	διὰ	τὸ αὐτόμολον γενέσθαι καὶ Βαβυλῶνα
[10, 3]	διασῶσαι. Κατισχυθέντος δὲ τοῦ Φερεκύδου	διὰ	τὸ γῆρας καὶ διὰ τὸ
[10, 22]	Συρακούσαις πραγμάτων πρὸς τὰ πλήθη	διὰ	τὸ δοκεῖν αὐτοὺς πλεονεκτικῶς, ἀλλ'
[10, 3]	Φερεκύδου διὰ τὸ γῆρας καὶ	διὰ	τὸ μέγεθος τῆς νόσου, περιέστειλεν
[10, 22]	αὐτοῦ ἐν τῇ δημοσίᾳ φυλακῇ	διὰ	τὸ μὴ ἰσχῦσαι ἐκτῖσαι τὸ
[10, 4]	γράμμασιν ἀρχαίοις ΕΥΦΟΡΒΟΥ. Πάντων δὲ	διὰ	τὸ παράδοξον εἰπόντων καθελεῖν τὴν
[10, 20]	ἐξηλλαγμένην ἡγεμονίαν. Ἡ δὲ Λουκρητία	διὰ	τὸ παράδοξον ἐκπλαγὴς γενομένη, καὶ
[10, 2]	κρηπῖδος. Καὶ διαναστὰς καὶ χωλεύων	διὰ	τὸ πτῶμα ἐπεχείρησε φυγεῖν, ἀπεκτάνθη
[10, 19]	πρᾶξιν κατειργάσθαι. Ὅτι οἱ Τυρρηνοὶ	διὰ	τὸν τῶν Περσῶν φόβον ἐκλιπόντες
[10, 16]	διαφόρου τὴν ὄψιν Ἵππαρχος ἐρασθείς,	διὰ	τοῦτο ἐκινδύνευσεν Ἡ μὲν οὖν
[10, 13]	σώματα τῶν τετελευτηκότων, ὑπελάμβανε καὶ	διὰ	τούτου τοῦ τρόπου πλημμελήσειν τὸν
[10, 11]	κοσμεῖ, τοὺς δὲ πονηροὺς ταπεινοῖ,	διὰ	τῶν οἰκείων ἑκάστοις ἐγκωμίων τε
[10, 22]	τὸ θεῖον, ἅμα δὲ νομίζων	διαβάλλειν	τοὺς προεστῶτας τῶν ἐν Συρακούσαις
[10, 4]	ἄνδρας τοῖς ὅρκοις, ὁ δὲ	διαβεβαιούμενος	ὅτι δεῖ τὸ λυσιτελέστατον ὥσπερ
[10, 3]	τῶν γνωρίμων τοιαύτην εἶχον τὴν	διάθεσιν,	ἀλλὰ καθόλου πρὸς πάντας τοὺς
[10, 4]	δι' ἧς ἐνειργάζοντο τὴν τοιαύτην	διάθεσιν	τοῖς ἀφικνουμένοις εἰς τὴν τοῦ
[10, 4]	Τροίᾳ γεγονὼς Εὔφορβος. Ἀπίστως δὲ	διακειμένων	καὶ μανίαν αὐτοῦ καταγινωσκόντων, σημεῖον
[10, 9]	ὁ αὐτὸς πολλὰ καὶ ἄλλα	διαλεγόμενος	πρὸς βίου σώφρονος ζῆλον καὶ
[10, 10]	μηδεμίαν αὐτῷ φθοράν τε καὶ	διάλυσιν	γεννῆσαι τὸν πολυετῆ χρόνον. ~Ὅτι
[10, 3]	δὲ πολλοὶ τὸ παραπλήσιον πεποιηκότες	διαμνηνονεύονται.	Οὐ μόνον δὲ ἐν τῇ
[10, 2]	αὐτὸν κατὰ τῆς κρηπῖδος. Καὶ	διαναστὰς	καὶ χωλεύων διὰ τὸ πτῶμα
[10, 23]	ἔλαβεν. Ὅτι τῶν Ἑλλήνων πάντων	διαπρεσβευσαμένων	πρὸς Γέλωνα περὶ συμμαχίας, ὅτε
[10, 3]	τὸν πρεσβύτην ἐκ τῆς νόσου	διασῶσαι.	Κατισχυθέντος δὲ τοῦ Φερεκύδου διὰ
[10, 4]	μαθεῖν ἠδυνήθη. Αἴτιον δὲ τοῦ	διατηρεῖσθαι	τὰς ὑπὲρ τούτων ὑποθήκας τὸ
[10, 1]	τις ἕτερος τῶν περὶ παιδείαν	διατριψάντων.	Γέγονε δὲ Σάμιος τὸ γένος·
[10, 4]	τάς τε οὐσίας τῶν ἀνθρώπων	διαφθείρειν	καὶ τὰ σώματα. Τῶν γὰρ
[10, 1]	ἀνέδην ἐκκεχυμένων εἰς ἄνεσιν καὶ	διαφθορὰν	ἀγεννῆ τοῦ σώματος καὶ τῆς
[10, 16]	τοὺς Ἀθηναίους, καί τινος μειρακίου	διαφόρου	τὴν ὄψιν Ἵππαρχος ἐρασθείς, διὰ
[10, 4]	σκαληνὰ καὶ κύκλων ἑπτὰ μήκη	Δίδαξε	νηστεύειν τῶν ἐμπνεόντων· οἱ δ'
[10, 11]	εἰς Θήβας τῆς Βοιωτίας γενόμενος	διδάσκαλος	Ἐπαμινώνδου, τοῦτον μὲν τέλειον ἄνδρα
[10, 6]	τὸ μὲν ἔαρ τῷ παιδὶ	διδόντες,	τὸ δὲ φθινόπωρον τῷ ἀνδρί,
[10, 23]	Γέλωνα περὶ συμμαχίας, ὅτε Ξέρξης	διέβαινε	πρὸς τὴν Εὐρώπην, τοῦ δὲ
[10, 22]	εἰς τὴν φυλακὴν παρέδωκε καὶ	διεδέξατο	τὸ ὄφλημα. Ὅτι ὁ Κίμων
[10, 4]	εἶναι τῶν ἐν τῷ βίῳ	διειληφότες.	Ὅτι μέγιστον ἄν τις ἡγήσαιτο
[10, 18]	ὁ Ζήνων μέχρι μέν τινος	διεκαρτέρει·	μετὰ δὲ ταῦτα σπεύδων ἀπολυθῆναί
[10, 18]	τὰς ἐν ταῖς βασάνοις ἀνάγκας	διερωτώμενος	ὑπὸ τοῦ Νεάρχου τίνες ἦσαν
[10, 11]	Πυθαγορείων, ἑταιρείαν μεγάλην συνεστήσατο, καὶ	διετέλει	πάντα καὶ λέγων καὶ πράττων
[10, 16]	τοῖς φοβερωτάτοις καιροῖς δύο μέγιστα	διετήρησε,	τήν τε πρὸς τοὺς φίλους
[10, 10]	τὰ καλὰ λυμαινόμενον χρόνον οὐ	διέφυγον·	οὐδὲν γάρ, οἶμαι, τῶν παρ'
[10, 6]	ἥττων γενέσθαι. Ὅτι οἱ Πυθαγόρειοι	διῄρουν	καὶ τὰς ἡλικίας τῶν ἀνθρώπων
[10, 3]	συνήθων ἐκ τῆς οὐσίας ἐκπέσοιεν,	διῃροῦντο	τὰ χρήματα αὐτῶν ὡς πρὸς
[10, 18]	τὴν εὐψυχίαν, παρεκέντησαν αὐτὸν ἵνα	διίῃ	τοὺς ὀδόντας. Καὶ τοιούτῳ τεχνήματι
[10, 21]	Ὅτι περὶ Ἡροδότου φησὶν ὁ	Διόδωρος	καὶ ταῦτα παρεξέβημεν οὐχ οὕτως
[10, 3]	τῶν ἰδίων πρότερον ἃ βούλεται	διοικῆσαι·	δώσειν δ' ἔφησεν ἐγγυητὴν τοῦ
[10, 22]	ὢν εἰς τὴν τῶν κοινῶν	διοίκησιν,	ἐξ ὑστέρου ἀγαθὸς στρατηγὸς ἐγενήθη,
[10, 3]	φιλίας φανείσης ἅπασιν, ἀπέλυσεν ὁ	Διονύσιος	τῆς τιμωρίας τὸν ἐγκαλούμενον, καὶ
[10, 3]	ἐπισφαλεστάτους καιροὺς συνεκινδύνευον. Καὶ γὰρ	Διονυσίου	τυραννοῦντος Φιντίας τις Πυθαγόρειος ἐπιβεβουλευκὼς
[10, 3]	τιμωρίας τυγχάνειν, ᾐτήσατο παρὰ τοῦ	Διονυσίου	χρόνον εἰς τὸ περὶ τῶν
[10, 20]	ὑπὸ τοῦ συγγενεστάτου τῷ συνοικοῦντι.	Διόπερ	αἱρετώτερον ὑπάρχειν ὑπουργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις
[10, 23]	συνοικίσαι τὴν θυγατέρα τῷ Κίμωνι.	Διόπερ	ἐκ ταύτης τῆς αἰτίας ὁ
[10, 21]	τοῦ νοσφίσασθαι τὰς οὐσίας αὐτῶν.	Διόπερ	Λεύκιος Ἰούνιος, ὀρφανὸς ὢν καὶ
[10, 19]	~Ὅτι τοῖς ἐπί τινων πραγμάτων	διοριζομένοις	ὡς οὐκ ἄν ποτε πραχθησομένων
[10, 22]	νενικηκὼς κατεστρατοπέδευσεν εἰς τὸ τοῦ	Διὸς	ἱερόν. Κατέλαβε δὲ αὐτὸν τὸν
[10, 22]	χρυσᾶ, καὶ μάλιστα ἱμάτιον τοῦ	Διὸς	περιαιρουμένους ἐκ πολλοῦ κατεσκευασμένον χρυσοῦ.
[10, 11]	Καλὸν δὲ τοῖς μεταγενεστέροις ὑποκεῖσθαι,	διότι	βίον οἷον ἄν τις ἕληται
[10, 21]	νομίζουσα τῶν ἄλλων εἰπεῖν τινα	διότι	ζῶντος τοῦ κατὰ νόμους συμβιοῦντος
[10, 21]	τῆς τῶν δέκα στρατηγῶν γνώμης,	διότι	κατὰ τὸν τῶν πρεσβευτῶν λόγον
[10, 4]	Ὅτι Καλλίμαχος εἶπε περὶ Πυθαγόρου,	διότι	τῶν ἐν γεωμετρίᾳ προβλημάτων τὰ
[10, 3]	ὄνομα, Πυθαγόρειον φιλόσοφον, ὃς οὐδὲ	διστάσας	ἔγγυος εὐθὺς ἐγενήθη τοῦ θανάτου.
[10, 22]	πρὸς τὰ πλήθη διὰ τὸ	δοκεῖν	αὐτοὺς πλεονεκτικῶς, ἀλλ' οὐ δημοτικῶς
[10, 8]	ἀπ' ὠλένης βαλεῖν. Οὗτοι γὰρ	δοκοῦντες	ἑαυτοῖς εὔχεσθαι τὰ κάλλιστα ταῖς
[10, 4]	δυεῖν ἀπέχεσθαι τῶν ἡδέων εἶναι	δοκούντων	ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας, ἀπείπαιντ' ἂν
[10, 23]	ἀποθνήσκειν· μισθὸς γάρ ἐστιν ἡ	δόξα	μείζων ἀργυρίου. Παραλαμβάνουσι γὰρ οἱ
[10, 21]	Τοιγαροῦν οὐ μόνον θνητοῦ βίου	δόξαν	ἀθάνατον ἀντικατηλλάξατο διὰ τῆς ἰδίας
[10, 23]	νίκην μὴ μόνον ἔπαθλον ἔχειν	δόξαν,	ἀλλὰ καὶ πλοῦτον; Οὐ φοβεῖται
[10, 23]	ἰδιώτην πεπλουτηκότα, ἀλλ' ἔπαινον καὶ	δόξαν,	περὶ ἧς οἱ ἀγαθοὶ τῶν
[10, 20]	καὶ φοβηθεῖσα μήποτε ταῖς ἀληθείαις	δόξῃ	διὰ τὴν μοιχείαν ἀνῃρῆσθαι, τότε
[10, 23]	μετὰ τὸν θάνατον ἀθανάτους τῇ	δόξῃ	καταλελοίπασι. Τὸ γὰρ ἔπαθλον τῆς
[10, 11]	Κύλων ὄνομα, τῇ οὐσίᾳ καὶ	δόξῃ	πρῶτος τῶν πολιτῶν, ἐπεθύμησε Πυθαγόρειος
[10, 23]	βίον ἀγαθὰ δεύτερα τίθεσθαι τῆς	δόξης.	Μὴ τῶν ξενικῶν δυνάμεων ἐπιθυμοῦντες
[10, 23]	πολεμίων φόβος προέτρεπε μεταδοῦναι τῆς	δόξης	τῷ Γέλωνι. Ἡ μὲν γὰρ
[10, 2]	οὖν σή, φησί, τίς, ὃς	δουλέκδουλος	ὢν Ῥωμαίων βασιλεύειν ἐτόλμησας καὶ
[10, 21]	Διὰ δὲ τὴν φιλοτιμίαν τοὺς	δούλους	ἠλευθέρωσαν, μᾶλλον βουλόμενοι τοῖς οἰκέταις
[10, 2]	Ταῦτα λέγων ἅμα προσέδραμε καὶ	δραξάμενος	τῆς τοῦ Τυλλίου χειρὸς ἔρριψεν
[10, 3]	τῆς ἐσχάτης τοῦ χρόνου ῥοπῆς	δρομαῖος	ἦλθε, τοῦ Δάμωνος ἀπαγομένου πρὸς
[10, 4]	τις ὑπαγορεύσειεν ἢ ἑνὸς ἢ	δυεῖν	ἀπέχεσθαι τῶν ἡδέων εἶναι δοκούντων
[10, 19]	καταπεπολεμηκέναι, αὐτὸν δὲ τηλικαύτας ἔχοντα	δυνάμεις	ἡλίκας οὐδεὶς τῶν πρὸ αὐτοῦ
[10, 18]	μᾶλλον προσενεφύετο. Τέλος δ' οὐ	δυνάμενοι	τἀνδρὸς νικῆσαι τὴν εὐψυχίαν, παρεκέντησαν
[10, 23]	τῆς δόξης. Μὴ τῶν ξενικῶν	δυνάμεων	ἐπιθυμοῦντες τὰς πολιτικὰς ἀποβάλλωμεν καὶ
[10, 21]	Ἀθηναίους εἰπεῖν ὡς πάρεστι μετὰ	δυνάμεως	ἀπαιτήσων τὴν ἀρχὴν τὴν προγονικήν·
[10, 13]	ἐπ' Αἰθιοπίαν ἔπεμψε μέρος τῆς	δυνάμεως	ἐπ' Ἀμμωνίους, προστάξας τοῖς ἡγεμόσι
[10, 19]	καὶ τῷ μεγέθει τῆς Περσικῆς	δυνάμεως	πεποιθώς, περιελάμβανε τὴν οἰκουμένην, αἰσχρὸν
[10, 21]	πόλεσι καὶ τακτοὺς φόρους κατὰ	δύναμιν	ἐπέταξεν. Ὁ γὰρ τοῖς πολλοῖς
[10, 1]	περὶ τὴν ἐν τῷ λέγειν	δύναμιν	ἐφαίνετο μέγας, ἀλλὰ καὶ ψυχῆς
[10, 23]	πεφυκότας ἔχων καιρὸν οὐκ ἐάσει	δύναμιν	λαβεῖν. Ἐκείνων γὰρ τῶν ἀνδρῶν
[10, 12]	μήτε δῆμον ὑποστήσεσθαι τὴν ἰδίαν	δύναμιν·	τῶν γὰρ ἐν ἐξουσίαις ἀνυπευθύνοις
[10, 23]	στρατηγίαν τῶν ἡγουμένων. Πᾶσα γὰρ	δύναμις	ὑπεραίρουσα τὴν συμμετρίαν ὑφ' ἑαυτῆς
[10, 3]	τῶν πάντων ἐμπειρίαν τε τοῦ	δύνασθαι	πολλὰ μνημονεύειν Ὅτι ἐποιοῦντο καὶ
[10, 21]	μὲν βουλόμενος τὸν ὑπὲρ τοῦ	δύνασθαί	τι φθόνον ἐκκλίνειν, ἅμα δ'
[10, 16]	φεύγοντες τὴν Ὀροίτου τοῦ σατράπου	δυναστείαν	κατέπλευσαν εἰς Σάμον μετὰ πολλῶν
[10, 23]	οὐδέποτε. Τοὺς δὲ κατὰ τῆς	δυναστείας	αὐτοῦ πεφυκότας ἔχων καιρὸν οὐκ
[10, 3]	τῶν φίλων ἕνα. Τοῦ δὲ	δυνάστου	θαυμάσαντος, εἰ τοιοῦτός ἐστι φίλος
[10, 18]	στόματι παραβαλόντος, ὁ Ζήνων τοῦ	δυνάστου	περιχανὼν τὸ οὖς ἐνέπρισε τοῖς
[10, 19]	εἰπεῖν βούλεσθαι τὸν Μεγάβυζον, εἰ	δυνατὸν	ἦν, ἄρτιον γενόμενον ἢ δέκα
[10, 12]	περιελάμβανε τὴν οἰκουμένην. Τῶν γὰρ	δυνατῶν	καὶ μεγάλων ἐθνῶν καταπεπολεμημένων ἐνόμιζε
[10, 16]	ὃς ἐν τοῖς φοβερωτάτοις καιροῖς	δύο	μέγιστα διετήρησε, τήν τε πρὸς
[10, 11]	ἀνδρῶν ἡ τῶν βίων ἀναγραφὴ	δυσκολίαν	μὲν παρέχεται τοῖς γράφουσιν, ὠφελεῖ
[10, 19]	καὶ ταύτην τῷ Μιλτιάδῃ παρέ	δωκαν.	Ταῦτα δὲ πράξαντος Ἕρμωνος τοῦ
[10, 14]	Κυρηναῖοι, συνεστρατευκότες τοῖς Αἰγυπτίοις, ἀπέστειλαν	δῶρα,	καὶ τὸ προσταττόμενον ποιήσειν ἐπηγγείλαντο.
[10, 23]	κρατῆσαι τῆς ἐπιθυμίας ἔχει τὰς	δωρεάς,	ἡ δὲ τυραννικὴ πλεονεξία καὶ
[10, 20]	λήψεσθαι δὲ ἔπαθλον τῆς χάριτος	δωρεάς	τε μεγάλας καὶ τὴν μετ'
[10, 3]	ἰδίων πρότερον ἃ βούλεται διοικῆσαι·	δώσειν	δ' ἔφησεν ἐγγυητὴν τοῦ θανάτου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009