>

Livre, fragment
[10, 20]	προσήκειν ἐφορᾶν τὸν ἥλιον τηλικαύτης	ὕβρεως	πεπειραμένην, ξιφιδίῳ πατάξασα τὸ στῆθος
[10, 13]	τοῦ τετελευτηκότος ᾐκίσατο καὶ πᾶσαν	ὕβριν	εἰς τὸν οὐκ αἰσθανόμενον εἰσενεγκάμενος
[10, 21]	προβαλλομένων, αὕτη τὴν μετὰ βίας	ὕβριν	ἐτιμήσατο θανάτου, ἵνα μηδ' εἴ
[10, 21]	τὴν αὐτὴν τοῖς προαδικήσασιν ἀποδιδόντες	ὕβριν.	Ὅτι Κᾶρες ὑπὸ Περσῶν καταπονούμενοι
[10, 21]	δεσμῷ ἐν ἀχλυόεντι σιδηρέῳ ἔσβεσαν	ὕβριν·	ὧν ἵππους δεκάτην Παλλάδι τάσδ'
[10, 4]	ἔπειθεν ἀπύροις σιτίοις χρῆσθαι καὶ	ὑδροποσίαις	πάντα τὸν βίον ἕνεκεν τοῦ
[10, 4]	γεγενημένον Εὔφορβον τὸν Πάνθου μὲν	υἱόν,	ἀναιρεθέντα δὲ ὑπὸ Μενελάου. Ὅτι
[10, 22]	τῶν Σικελιωτῶν. Ὅτι τοῦ Μιλτιάδου	υἱὸς	ὁ Κίμων, τελευτήσαντος τοῦ πατρὸς
[10, 3]	τῶν νομιζομένων ἀξιώσας ὡσανεί τις	υἱὸς	πατέρα πάλιν ἐπανῆλθεν εἰς τὴν
[10, 20]	Ταρκυινίου τοῦ Ῥωμαίων βασιλέως ὁ	υἱὸς	Σέξτος ἐξεδήμησεν εἰς πόλιν Κολλατίαν
[10, 16]	ἐγένετο. Ὅτι Θετταλὸς ὁ Πεισιστράτου	υἱὸς	σοφὸς ὑπάρχων ἀπείπατο τὴν τυραννίδα,
[10, 4]	περὶ τῶν ἀλλοτρίων, σχολάζουσι καὶ	ὑπ'	οὐδενὸς ἐμποδίζονται· ἐὰν δὲ γίνεσθαι
[10, 4]	δὲ καθ' ἡμᾶς εἴ τις	ὑπαγορεύσειεν	ἢ ἑνὸς ἢ δυεῖν ἀπέχεσθαι
[10, 4]	ἂν τὴν φιλοσοφίαν, φήσαντες εὔηθες	ὑπάρχειν	τἀφανὲς ἀγαθὸν ζητεῖν ἀφέντα τὸ
[10, 20]	συγγενεστάτου τῷ συνοικοῦντι. Διόπερ αἱρετώτερον	ὑπάρχειν	ὑπουργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ σιωπῶσαν·
[10, 23]	Ὅτι τυράννου πλεονεξία τοῖς μὲν	ὑπάρχουσιν	οὐκ ἀρκεῖται, τῶν δὲ ἀλλοτρίων
[10, 16]	Θετταλὸς ὁ Πεισιστράτου υἱὸς σοφὸς	ὑπάρχων	ἀπείπατο τὴν τυραννίδα, καὶ τὴν
[10, 16]	τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς φιλοφρόνως	ὑπεδέξατο,	μετ' ὀλίγον δὲ πάντας ἀποσφάξας
[10, 13]	ἐγχωρίων τὰ σώματα τῶν τετελευτηκότων,	ὑπελάμβανε	καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου
[10, 5]	γὰρ τὸ γένος τῶν ἀφροδισίων	ὑπελάμβανεν	εἶναι βλαβερόν, τὴν δὲ συνέχειαν
[10, 15]	τῶν εὖ πεπονθότων ἐνίοτε τὴν	ὑπὲρ	ἁπάντων ἀπέδωκε χάριν. ~Ὅτι Λυδοί
[10, 21]	τὴν τοῦ βίου τελευτὴν καλλίστην	ὑπὲρ	αὐτῆς ἀπολογίαν ἀπέλιπε. Καὶ τῶν
[10, 23]	κατὰ θάλατταν παρέξουσιν, ἡ μὲν	ὑπὲρ	τῆς ἡγεμονίας φιλοδοξία τὴν συμμαχίαν
[10, 21]	εἶναι, ἅμα μὲν βουλόμενος τὸν	ὑπὲρ	τοῦ δύνασθαί τι φθόνον ἐκκλίνειν,
[10, 4]	Αἴτιον δὲ τοῦ διατηρεῖσθαι τὰς	ὑπὲρ	τούτων ὑποθήκας τὸ τοὺς Πυθαγορείους
[10, 21]	κατακρύπτουσι τὸ συντελεσθέν, εὐλαβούμεναι τὴν	ὑπὲρ	τῶν ἁμαρτημάτων τιμωρίαν· ἡ δὲ
[10, 8]	δεῖν τὰ ἀγαθὰ τοὺς φρονίμους	ὑπὲρ	τῶν ἀφρόνων· τοὺς γὰρ ἀσυνέτους
[10, 4]	ἐμμένειν καὶ πρὸς τέλος ἄγειν	ὑπὲρ	ὧν ἄν τις ὀμόσῃ πραγμάτων,
[10, 21]	Ἀρταφέρνης. Τοῦ δὲ εἰπόντος, μήποτε	ὑπὲρ	ὧν καταπολεμηθέντες κακῶς ἔπαθον μνησικακήσωσιν,
[10, 23]	τῶν ἡγουμένων. Πᾶσα γὰρ δύναμις	ὑπεραίρουσα	τὴν συμμετρίαν ὑφ' ἑαυτῆς βλάπτεται
[10, 3]	Τινὲς μὲν οὖν ἐπῄνουν τὴν	ὑπερβολὴν	τῆς πρὸς τοὺς φίλους εὐνοίας,
[10, 13]	δὲ μᾶλλον αὐτὸν ὠμὸν καὶ	ὑπερήφανον	ἐποίει τὸ τῆς βασιλείας μέγεθος.
[10, 23]	Ἡ μὲν γὰρ τῶν Περσῶν	ὑπεροχὴ	πρὸς τὸ κρατῆσαι τῆς ἐπιθυμίας
[10, 4]	γὰρ ἑκάτερος οὐ καθάπερ Πυθαγόρας	ὑπεστήσατο	τὸν ὅρκον εἶναι πίστεως ἐνέχυρον
[10, 4]	ἐμπνεόντων· οἱ δ' ἄρ' οὐχ	ὑπήκουσαν	πάντες. Ὅτι παρεκάλει τὴν λιτότητα
[10, 18]	ἐνέπρισε τοῖς ὀδοῦσι. Τῶν δὲ	ὑπηρετῶν	ταχὺ προσδραμόντων, καὶ πᾶσαν τῷ
[10, 16]	ἐλευθερίαν σπουδὴ κοινὴ τῶν προειρημένων	ὑπῆρξεν	ἀνδρῶν· ἡ δὲ ἐν ταῖς
[10, 18]	τῆς γλώττης εἰμὶ κύριος, οὕτως	ὑπῆρχον	καὶ τοῦ σώματος. Τοῦ δὲ
[10, 4]	Πάνθου μὲν υἱόν, ἀναιρεθέντα δὲ	ὑπὸ	Μενελάου. Ὅτι φασὶν αὐτὸν ἐν
[10, 18]	σώματος. ~Ὅτι τυραννουμένης τῆς πατρίδος	ὑπὸ	Νεάρχου σκληρῶς, ἐπιβουλὴν κατὰ τοῦ
[10, 17]	ἐν ταῖς βασάνοις ἀνάγκας ἐρωτωμένου	ὑπὸ	Νεάρχου τίνες ἦσαν οἱ συνειδότες,
[10, 11]	γὰρ γεγονότες ὥσπερ νῦν ὄντες	ὑπὸ	πάντων μνημονεύονται. ~Ὅτι Κῦρος ὁ
[10, 21]	προαδικήσασιν ἀποδιδόντες ὕβριν. Ὅτι Κᾶρες	ὑπὸ	Περσῶν καταπονούμενοι ἐπηρώτησαν περὶ συμμαχίας
[10, 19]	γενόμενον ἢ δέκα Βαβυλῶνας λαβεῖν	ὑπὸ	τὴν ἐξουσίαν, καίπερ ἀπράκτου τῆς
[10, 6]	ποιητικὴν ἐνόμιζε. ~Ὅτι Πυθαγόραν φασὶν	ὑπό	τινος ἐρωτηθέντα πότε χρηστέον ἀφροδισίοις
[10, 18]	ἐν ταῖς βασάνοις ἀνάγκας διερωτώμενος	ὑπὸ	τοῦ Νεάρχου τίνες ἦσαν οἱ
[10, 20]	καὶ τετευχυῖαν τῆς προσηκούσης τιμωρίας	ὑπὸ	τοῦ συγγενεστάτου τῷ συνοικοῦντι. Διόπερ
[10, 21]	Δᾶτιν γενόμενον ἀφαιρεθῆναι τὴν βασιλείαν	ὑπὸ	τῶν Ἀθηναίων καὶ παραγενόμενον εἰς
[10, 4]	ἀσπίδα προσηλωμένην δακρύειν. Ἐρωτηθέντα δὲ	ὑπὸ	τῶν Ἀργείων τὴν τοῦ πάθους
[10, 21]	Ἑκαταῖος ὁ Μιλήσιος πρεσβευτὴς ἀπεσταλμένος	ὑπὸ	τῶν Ἰώνων, ἠρώτησε δι' ἣν
[10, 23]	οὐ πλήθει βραβεύεται. Παρειλήφασι γὰρ	ὑπὸ	τῶν πατέρων ζῆν μὲν ἑαυτοῖς,
[10, 21]	οὕτως Ἡροδότου κατηγορῆσαι βουληθέντες ὡς	ὑποδεῖξαι	ὅτι τῶν λόγων οἱ θαυμάσιοι
[10, 4]	τοῦ διατηρεῖσθαι τὰς ὑπὲρ τούτων	ὑποθήκας	τὸ τοὺς Πυθαγορείους ὑπόστασιν ἔχειν
[10, 11]	πληγῆς. Καλὸν δὲ τοῖς μεταγενεστέροις	ὑποκεῖσθαι,	διότι βίον οἷον ἄν τις
[10, 2]	ἡ τόλμα, Ταρκύνιε; Ὁ δὲ	ὑπολαβών,	Ἡ μὲν οὖν σή, φησί,
[10, 16]	τὸ καρτερικὸν τῆς τῶν δεινῶν	ὑπομονῆς	περὶ μόνον ἐγενήθη τὸν Ἀριστογείτονα,
[10, 4]	τούτων ὑποθήκας τὸ τοὺς Πυθαγορείους	ὑπόστασιν	ἔχειν μηδὲν τοιοῦτο ποιεῖν ἔγγραφον,
[10, 3]	τοιοῦτόν τινα τρόπον τῆς μελέτης	ὑποστησάμενοι.	Οὐ πρότερον ἐκ τῆς εὐνῆς
[10, 12]	μηδένα μήτε βασιλέα μήτε δῆμον	ὑποστήσεσθαι	τὴν ἰδίαν δύναμιν· τῶν γὰρ
[10, 20]	τῷ συνοικοῦντι. Διόπερ αἱρετώτερον ὑπάρχειν	ὑπουργῆσαι	ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ σιωπῶσαν· λήψεσθαι
[10, 21]	ἀμφότερα τὴν τοῦ Ταρκυνίου πλεονεξίαν	ὑπώπτευεν·	ἀδελφιδοῦς δ' ὢν αὐτοῦ καὶ
[10, 22]	τὴν τῶν κοινῶν διοίκησιν, ἐξ	ὑστέρου	ἀγαθὸς στρατηγὸς ἐγενήθη, καὶ διὰ
[10, 23]	γὰρ δύναμις ὑπεραίρουσα τὴν συμμετρίαν	ὑφ'	ἑαυτῆς βλάπτεται τὰ πλεῖστα. Πρὶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009