>

Livre, fragment
[10, 4]	ἀπόφασιν ποιούμενος Λυσάνδρῳ τε τῷ	Λά	κωνι καὶ Δημάδῃ τῷ Ἀθηναίῳ,
[10, 21]	καὶ πάντας τοὺς πολίτας προετρέψατο	λαβεῖν	ἀπαραίτητον τιμωρίαν παρὰ τῶν εἰς
[10, 23]	ἔχων καιρὸν οὐκ ἐάσει δύναμιν	λαβεῖν.	Ἐκείνων γὰρ τῶν ἀνδρῶν ἐστε
[10, 19]	ἄρτιον γενόμενον ἢ δέκα Βαβυλῶνας	λαβεῖν	ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν, καίπερ ἀπράκτου
[10, 22]	ἰσχῦσαι ἐκτῖσαι τὸ ὄφλημα, ἵνα	λάβῃ	τὸ σῶμα τοῦ πατρὸς εἰς
[10, 11]	ἐκ τῆς Πυθαγορείου φιλοσοφίας ἐναύσματα	λαβών,	οὐ μόνον Θηβαίων, ἀλλὰ καὶ
[10, 21]	ἁμαρτημάτων τιμωρίαν· ἡ δὲ τὸ	λάθρᾳ	πραχθὲν ποιήσασα περιβόητον ἀπέσφαξεν ἑαυτήν,
[10, 7]	τοὺς θύοντας μὴ πολυτελεῖς, ἀλλὰ	λαμπρὰς	καὶ καθαρὰς ἔχοντας ἐσθῆτας, ὁμοίως
[10, 3]	Παρασκευασάμενοι πάντα τὰ κατὰ τὰς	λαμπροτάτας	ἑστιάσεις παρατιθέμενα πολὺν αὐτοῖς ἐνέβλεπον
[10, 4]	τοὺς Ἕλληνας ἤνεγκεν, ἐν οἷς	λέγει	ὅτι ἐξεῦρε Φρὺξ Εὔφορβος, ὅστις
[10, 1]	δὲ περὶ τὴν ἐν τῷ	λέγειν	δύναμιν ἐφαίνετο μέγας, ἀλλὰ καὶ
[10, 18]	προσελθόντα· πολλὰ γὰρ εἶναι τῶν	λέγεσθαι	μελλόντων ἃ συνοίσει τηρεῖν ἐν
[10, 2]	σοι τρόπον ἐπιβάλλουσαν ἀρχήν; Ταῦτα	λέγων	ἅμα προσέδραμε καὶ δραξάμενος τῆς
[10, 4]	μετὰ θάνατον εἰς ἕτερα ζῷα	λέγων	εἰσέρχεσθαι. Καὶ αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν
[10, 11]	συνεστήσατο, καὶ διετέλει πάντα καὶ	λέγων	καὶ πράττων κατ' αὐτῶν. Ὅτι
[10, 20]	Κολλατίαν καλουμένην, καὶ κατέλυσε πρὸς	Λεύκιον	Ταρκυίνιον ἀνεψιὸν τοῦ βασιλέως, ἔχοντα
[10, 21]	νοσφίσασθαι τὰς οὐσίας αὐτῶν. Διόπερ	Λεύκιος	Ἰούνιος, ὀρφανὸς ὢν καὶ πάντων
[10, 21]	τῶν εἰς αὐτὴν παρανομησάντων. Ὅτι	Λεύκιος	Ταρκύνιος ὁ βασιλεὺς τυραννικῶς καὶ
[10, 20]	τῶν χρόνων Ἑρμωνείους προσαγορευθῆναι. ~Ὅτι	Λευκίου	Ταρκυινίου τοῦ Ῥωμαίων βασιλέως ὁ
[10, 1]	χάρις, ὡς καὶ τῆς πό	λεως	σχεδὸν ὅλης ἐπ' αὐτὸν ἐπιστρεφούσης
[10, 23]	πλεονεξία καὶ τὰ μικρὰ τῶν	λημμάτων	οὐ παρίησιν. Βεβαιοτάτη γὰρ τῆς
[10, 19]	τῶν Περσῶν φόβον ἐκλιπόντες τὴν	Λῆμνον	ἔφασκον ὡς διά τινας χρησμοὺς
[10, 15]	δὲ μόνοις τοῖς συμμάχοις τὰ	ληφθέντα.	Πρὸς δὲ τοὺς μεμφομένους τῶν
[10, 20]	ὑπουργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ σιωπῶσαν·	λήψεσθαι	δὲ ἔπαθλον τῆς χάριτος δωρεάς
[10, 14]	πάσης Αἰγύπτου, πρὸς τοῦτον οἱ	Λίβυες	καὶ Κυρηναῖοι, συνεστρατευκότες τοῖς Αἰγυπτίοις,
[10, 11]	ἵνα μὴ περὶ τὰς τῶν	λιθίνων	μνημείων κατασκευὰς σπουδάζωσιν, ἃ καὶ
[10, 4]	ὑπήκουσαν πάντες. Ὅτι παρεκάλει τὴν	λιτότητα	ζηλοῦν· τὴν γὰρ πολυτέλειαν ἅμα
[10, 11]	Ἐπαμινώνδας τῆς τε καρτερίας καὶ	λιτότητος	καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν ἐκ
[10, 13]	φύσει μανικὸς καὶ παρακεκινηκὼς τοῖς	λογισμοῖς,	πολὺ δὲ μᾶλλον αὐτὸν ὠμὸν
[10, 1]	δ' ἦν ἐν τοῖς αὐτοῦ	λόγοις	πειθὼ καὶ χάρις, ὡς καὶ
[10, 11]	φθορᾶς ὀξείας τυγχάνει, ἀλλὰ περὶ	λόγον	καὶ τὰς ἄλλας ἀρετάς, αἳ
[10, 21]	διότι κατὰ τὸν τῶν πρεσβευτῶν	λόγον	μᾶλλον προσήκει τῆς Μήδων ἀρχῆς
[10, 4]	τρόπος ἐπιτηδευ μάτων ἢ τίς	λόγου	δεινότης, δι' ἧς ἐνειργάζοντο τὴν
[10, 21]	βουληθέντες ὡς ὑποδεῖξαι ὅτι τῶν	λόγων	οἱ θαυμάσιοι τοὺς ἀληθεῖς κατισχύειν
[10, 21]	Τῶν γὰρ ἀνθρώπων φύσει τὰς	λοιδορίας	ἐπαίνων προτιμών των, τὴν τῶν
[10, 23]	τῶν πατέρων οὐχ ὥσπερ οἱ	λοιποὶ	πλοῦτον, ἀλλὰ προθύμως τελευτᾶν περὶ
[10, 20]	ἑστίας ἐξηλλαγμένην ἡγεμονίαν. Ἡ δὲ	Λουκρητία	διὰ τὸ παράδοξον ἐκπλαγὴς γενομένη,
[10, 20]	ἀνεψιὸν τοῦ βασιλέως, ἔχοντα γυναῖκα	Λουκρητίαν,	ἥτις ἦν εὐπρεπὴς μὲν τὴν
[10, 21]	στῆθος ἑαυτῆς ἐτελεύτησεν. ~Ὅτι τῆς	Λουκρητίας	μοιχευθείσης παρὰ Σέξτου καὶ ἑαυτὴν
[10, 16]	ὑπὲρ ἁπάντων ἀπέδωκε χάριν. ~Ὅτι	Λυδοί	τινες φεύγοντες τὴν Ὀροίτου τοῦ
[10, 10]	οὗτοι τὸν πάντα τὰ καλὰ	λυμαινόμενον	χρόνον οὐ διέφυγον· οὐδὲν γάρ,
[10, 4]	πραγμάτων, οὐχ ὁμοίαν ἀπόφασιν ποιούμενος	Λυσάνδρῳ	τε τῷ Λά κωνι καὶ
[10, 11]	καὶ πράττων κατ' αὐτῶν. Ὅτι	Λῦσις	ὁ Πυθαγόρειος εἰς Θήβας τῆς
[10, 4]	δὲ διαβεβαιούμενος ὅτι δεῖ τὸ	λυσιτελέστατον	ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων, οὕτω

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009