HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Panégyrique du martyr Gordius

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

α = 162 formes différentes pour 261 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[13]   πρὸ τοῦ τείχους, ἑώρα τὸ μέγα ἐκεῖνο καὶ ἐναγώνιον θέαμα, τὸ

[7]   ἡ εὐσέβεια, καὶ πατὴρ παρεδίδου παῖδα, καὶ πατέρα υἱὸς κατεμήνυεν, ἀδελφοὶ

[14]   ὅτι ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς ἦν. Οἶδα καὶ ἄλλον ἑκατόνταρχον, ἐν σαρκὶ

[3]   ὠφέλειαν. ~Ἐγκωμίων μὲν γὰρ νόμος πατρίδα διερευνᾶσθαι, καὶ γένος ἀναζητεῖν, καὶ

[11]   διεπυνθάνετο. Ὡς δὲ εἶπε τὴν πατρίδα, τὸ γένος, τὸ εἶδος τοῦ

[14]   ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ ὄψομαι τὰ ἀγαθὰ τῶν δικαίων. Μανία σαφὴς μετὰ

[2]   ὑπερβάλλον τῆς ἀρετῆς. Ὥστε, ὅταν διηγώμεθα τοὺς βίους τῶν διαπρεψάντων ἐν

[14]   ζωὴν ἑαυτοῖς διὰ τοῦ θανάτου πραγματευσώμεθα. Ἑκούσιον ποιήσατε τὸ κατηναγκασμένον. Μὴ

[3]   ἡμῖν τοῖς ἐν τῷ βίῳ ἀναγκαία ἡ μνήμη διὰ τὴν μίμησιν.

[14]   κατηναγκασμένον. Μὴ φείδεσθε ζωῆς, ἧς ἀναγκαία ἡ στέρησις. Καίτοι εἰ καὶ

[3]   λαμπρὰ κατὰ τῶν πολεμίων ἀνέστησε τρόπαια; τί δὲ, εἰ θέσεως εὐκαίρως

[13]   ἐπιτήδειοι, περιεπτύσσοντο, ποτνιώμενοι καὶ τὰ τελευταῖα κατασπαζόμενοι· καὶ θερμὸν ἐπ´ αὐτῷ

[14]   κτηνῶν καὶ ἀνθρώπων. Τὸν γὰρ διὰ γενέσεως εἰς τὸν βίον ἐλθόντα

[7]   φιλοχρίστων σώματα κατεξαίνετο, γυναῖκες εἵλκοντο διὰ μέσης τῆς πόλεως· οὐ νεότης

[11]   θροῦς τις ἄσημος, οἷον αὔρα, διὰ παντὸς τοῦ θεάτρου διεξιὼν, τὸν

[7]   ~σύγχυσις δὲ ἦν καὶ ταραχὴ διὰ πάσης τῆς πόλεως, καὶ λεηλασίαι

[14]   νεφῶν καταῤῥηγνύμενον, οὔτε χαράδραι περιῤῥηγνύμεναι, διὰ τὴν ἐκ τῆς πέτρας ἀσφάλειαν,

[3]   τῷ βίῳ ἀναγκαία ἡ μνήμη διὰ τὴν μίμησιν. Ὥσπερ γὰρ τῷ

[11]   θέας, ἀνὴρ ἀπηγριωμένος τὴν ὄψιν, διὰ τὴν χρονίαν ἐν τοῖς ὄρεσι

[2]   ἴσμεν, εὐφραίνομεν δὲ τοὺς λαοὺς διὰ τῆς ἀκοῆς τῶν καλῶν. Προτροπὴ

[14]   τε ᾖ. Τοῖς δὲ τὴν διὰ τῆς γλώσσης ἄρνησιν συμβουλεύουσι τοσοῦτον

[2]   δούλων· ἐγκωμιάζομεν δὲ τοὺς δικαίους διὰ τῆς μαρτυρίας ὧν ἴσμεν, εὐφραίνομεν

[5]   ἔτι καὶ καλλωπισμόν τινα ἡμῖν διὰ τῆς οἰκειότητος χαριζόμενοι. Ἐγκατειλεγμένος δὲ

[14]   τολμῶντας κατὰ τῶν εὐσεβούντων, τοὺς διὰ τῆς φλογὸς ταύτης, ἣν καθ´

[13]   Ἤδη δὲ ὁρμῶντα πρὸς τὴν διὰ τοῦ θανάτου ζωὴν τὸν μακάριον

[14]   πάντως ἀποθανεῖν, τὴν ζωὴν ἑαυτοῖς διὰ τοῦ θανάτου πραγματευσώμεθα. Ἑκούσιον ποιήσατε

[14]   τοῦ ἀγγέλου, καὶ τὸ τελευταῖον διὰ τοῦ Πέτρου τῆς σωτηρίας ἔτυχεν;

[3]   ἑαυτοὺς ἀπατήσομεν ὡς τοῖς ἀνδράσι διὰ τούτων ἐκπληροῦντες τὸν ἔπαινον; Πάντων

[10]   τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσι· δηλῶν διὰ τούτων, ὅτι οὐ πρὸς ἀνάγκην

[2]   εὐσεβείᾳ, δοξάζομεν πρῶτον τὸν Δεσπότην διὰ τῶν δούλων· ἐγκωμιάζομεν δὲ τοὺς

[11]   τὸν ἱππόδρομον ὑπερήχει. Ἐπεὶ δὲ διὰ τῶν κηρύκων σιωπὴ τῷ δήμῳ

[14]   τῶν δυνάμεων, καὶ προστάγματι μόνῳ διὰ τῶν λειτουργικῶν πνευμάτων ἱκανὸς ἐξαποστέλλειν

[14]   φθέγξασθαί τι κατὰ τοῦ κτίσαντος. Καρδία γὰρ πιστεύομεν εἰς δικαιοσύνην, στόματι

[9]   ἑαυτὸν παραδίδωσιν· ἀλλ´ ἀτρόμῳ τῇ καρδίᾳ καὶ γαύρῳ τῷ φρονήματι, οἱονεὶ

[11]   ἀγῶνα διατιθέντα. Τέως μὲν οὖν πραείᾳ καὶ ἡμέρῳ φωνῇ τίς καὶ

[2]   τοὺς βίους τῶν διαπρεψάντων ἐν εὐσεβείᾳ, δοξάζομεν πρῶτον τὸν Δεσπότην διὰ

[7]   ἦν τοῖς ταῦτα πάσχουσιν ἡ εὐσέβεια, καὶ πατὴρ παρεδίδου παῖδα, καὶ

[12]   Τοιαύτη γὰρ ἡ τοῦ διαβόλου μεθοδεία· τὸν δειλὸν ἐκπλήσσει, τὸν ἀνδρεῖον

[11]   κροτούντων, τῶν δὲ πολεμούντων τῇ ἀληθείᾳ εἰς τὸν κατ´ αὐτοῦ φόνον

[2]   ἀρκεῖ τῶν πεπραγμένων αὐτοῖς ἡ ἀλήθεια πρὸς τὸ δεῖξαι αὐτῶν τὸ

[15]   ὁ χρόνος, οὐδὲ ἐξέλυσεν ἡ συνήθεια· οὐκ ἐνίκησεν ἡ τῶν ἐπιγινομένων

[5]   οὓς ἂν ἐκθρέψῃ καρποὺς, τῇ οἰκείᾳ γῇ παρατίθεται· οὕτω καὶ οὗτος

[13]   μία δὲ πάντων φυλακὴ καὶ ἀσφάλεια, τὸ πάντας ὁμοίως ὑπεξελθεῖν, καὶ

[3]   διηνεκῆ. Οὐ γὰρ δὴ ἐκείνοις (χρεία προσθήκης εἰς εὐδοκίμησιν, ἀλλ´ ἡμῖν

[5]   τῆς οἰκειότητος χαριζόμενοι. Ἐγκατειλεγμένος δὲ στρατείᾳ ἐπιφανεῖ, ὡς ἑκατὸν στρατιωτῶν ἀρχὴν

[12]   βασιλέως ἥξειν διηγγυᾶτο, τὴν ἐν στρατείᾳ περιφάνειαν, χρημάτων πόρους, πᾶν ὅ

[7]   οὐ τόπος τοῦ καρπῶσαι, ἀλλὰ κατήφεια δεινὴ, ὥσπερ τις νεφέλη, τὰ

[14]   τῆς διανοίας τὸ ἄσειστον τῇ οἰκίᾳ τοῦ φρονίμου, ἣν οὔτε ἀνέμων

[8]   τὴν εὐτραπελίαν, τἄλλα ὅσα, ὥσπερ ἐφόλκια, αἱ πολυάνθρωποι τῶν πόλεων ἐπισύρονται.

[0]   ~ΟΜΙΛΙΑ ΙΗʹ Εἰς Γόρδιον τὸν μάρτυρα.

[13]   κατὰ τὴν ἀγορὰν τὰ ὤνια· μία δὲ πάντων φυλακὴ καὶ ἀσφάλεια,

[3]   τῶν ἀτιμασθέντων πληροῦν αὐτοῖς τὰ ἐγκώμια. Ἀρκεῖ τοίνυν ἡ μνήμη πρὸς

[2]   τῶν λόγων αὐξήσεως συνίσταται τὰ ἐγκώμια· τοῖς δικαίοις δὲ ἀρκεῖ τῶν

[14]   ὄψομαι τὰ ἀγαθὰ τῶν δικαίων. Μανία σαφὴς μετὰ τέχνης ἀπόλλυσθαι, μετὰ

[1]   εἶδον νῦν πρῶτον ἐπὶ τὰ οὐράνια ἄνθη, τοὺς μάρτυρας, ἐξιόντα, ζητῶ

[14]   ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ πρὸς τὰ οὐράνια· εἰ δὲ καὶ ὀλιγοχρόνια, καὶ

[11]   μὲν αὐλοὶ, κατεσιγάσθησαν δὲ ὄργανα πολυαρμόνια· ἠκούετο Γόρδιος, ἐθεωρεῖτο Γόρδιος. Καὶ

[14]   τὰ οὐράνια· εἰ δὲ καὶ ὀλιγοχρόνια, καὶ τῇ ἀξίᾳ τοσοῦτον ἀπολειπόμενα,

[13]   δὲ κατὰ τὴν ἀγορὰν τὰ ὤνια· μία δὲ πάντων φυλακὴ καὶ

[14]   δὲ καὶ ὀλιγοχρόνια, καὶ τῇ ἀξίᾳ τοσοῦτον ἀπολειπόμενα, παραπληξία δεινὴ τῇ

[14]   καὶ τῇ ἀξίᾳ τοσοῦτον ἀπολειπόμενα, παραπληξία δεινὴ τῇ περὶ ταῦτα σπουδῇ

[11]   ὁ βόθρος εὐτρεπιζέσθω. Ἀλλὰ γὰρ οἷα κερδαίνει, φησὶν, ἅπαξ μόνον ἀποθνήσκων

[11]   ἅπαξ μόνον ἀποθνήσκων ὁ ἀλιτήριος; Οἷα μὲν οὖν ζημιοῦμαι, ὑποφθάσας εἶπεν

[13]   γλώσσῃ προσέχει (Θεὸς, ἀλλὰ τῇ διανοίᾳ τοῦ φθεγγομένου. Οὕτω γὰρ ὑπάρξει

[11]   τὴν ἔνστασιν τοῦ ἀνδρὸς τῇ ἐπινοίᾳ τῶν ἀλγεινῶν. Καὶ ὁ μὲν

[15]   τοῦ δήμου τὴν βοὴν διηγήσεται; Ποία βροντὴ τοσοῦτον ἐκ νεφῶν ἦχον

[12]   δειλὸν ἐκπλήσσει, τὸν ἀνδρεῖον μαλάσσει. Ὁποῖα ἦν καὶ τὰ τότε τεχνάσματα

[5]   καὶ σώματος ῥώμῃ καὶ ψυχῆς ἀνδρίᾳ τοῖς στρατιωτικοῖς καταλόγοις ἐμπρέπων. ~Ἐπεὶ

[11]   στρεβλούσθω, φερέσθω τὰ κολαστήρια· τὰ θηρία, τὸ πῦρ, τὸ ξίφος, ὁ

[13]   μὲν ἦν τῶν ἐμπόρων τὰ ἐργαστήρια· διέῤῥιπτο δὲ κατὰ τὴν ἀγορὰν

[7]   ὑπὸ χειρῶν ἀνοσίων, ἀνετρέπετο δὲ θυσιαστήρια, καὶ οὐκ ἦν προσφορὰ οὐδὲ

[8]   ὄχλον ἀγοραῖον, ἀρχοντικοὺς τύφους, τὰ δικαστήρια, τοὺς συκοφάντας, τοὺς πωλοῦντας, τοὺς

[11]   τοῦ ξύλου στρεβλούσθω, φερέσθω τὰ κολαστήρια· τὰ θηρία, τὸ πῦρ, τὸ

[8]   εἶδε δι´ ἀποκαλύψεων, ἐδιδάχθη τὰ μυστήρια, οὐκ ἀπ´ ἀνθρώπων, οὐδὲ δι´

[7]   τῶν κακούργων ὑπέμενον, ἐστενοχωρεῖτο τὰ δεσμωτήρια, ἔρημοι ἦσαν οἱ εὐθηνούμενοι τῶν

[2]   Ἡ γὰρ τῶν εὐπολιτεύτων ἀνδρῶν ἱστορία οἷόν τι φῶς τοῖς σωζομένοις

[10]   τοῦ θεάτρου γενόμενος, ἀτρέπτῳ τῇ παῤῥησίᾳ ἐξεβόησε τὴν φωνὴν ἐκείνην, ἧς

[1]   τῶν τοῦ ἀνδρὸς ἔργων περιβομβήσωμεν, ὅσιά τε ποιοῦντες καὶ τοῖς παροῦσιν

[12]   ἄνθρωπος· καὶ τό· Οὐ φοβηθήσομαι κακὰ, ὅτι σὺ μετ´ ἐμοῦ εἶ·

[11]   ὁ σταυρὸς, ὁ βόθρος εὐτρεπιζέσθω. Ἀλλὰ γὰρ οἷα κερδαίνει, φησὶν, ἅπαξ

[9]   καὶ τῆς ἐμπειρίας τῶν ἡνιόχων· ἀλλὰ καὶ δούλους ἀνῆκαν δεσπόται, καὶ

[14]   τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ μυριάκις, ἐὰν οἷόν τε

[3]   τί μοι ἐκ τούτων ὄφελος; Ἀλλὰ καὶ ταῖς τῶν ἵππων ἀγέλαις

[14]   τὴν αἰωνίαν κόλασιν ἑαυτῷ πραγματεύεσθαι. Ἀλλὰ καὶ ὑμῖν συμβουλεύω. Εἰ μὲν

[7]   θυμίαμα, οὐ τόπος τοῦ καρπῶσαι, ἀλλὰ κατήφεια δεινὴ, ὥσπερ τις νεφέλη,

[14]   ῥῆμα· Μὴ κλαίετε ἐπ´ ἐμοί· ἀλλὰ κλαύσατε ἐπὶ τοὺς θεομάχους, τοὺς

[13]   οὐχὶ τῇ γλώσσῃ προσέχει (Θεὸς, ἀλλὰ τῇ διανοίᾳ τοῦ φθεγγομένου. Οὕτω

[2]   ἐγκωμίων νόμον τὸ θεῖον διδασκαλεῖον, ἀλλὰ τὴν μαρτυρίαν τῶν πεπραγμένων ἀντ´

[8]   ψευδομένους, τὴν αἰσχρολογίαν, τὴν εὐτραπελίαν, τἄλλα ὅσα, ὥσπερ ἐφόλκια, αἱ πολυάνθρωποι

[12]   ἡ μετ´ ἀγγέλων διαγωγή. Σπείρατε πολλὰ ἐν ἐμοὶ ἵνα θερίσω πολλαπλασίονα.

[9]   οἱονεὶ πέτρας συνεχεῖς, ἢ δένδρα πολλὰ, τοὺς τὸ στάδιον περικαθημένους παραδραμὼν,

[6]   εἰδώλοις ἅπαντας, καὶ λίθους καὶ ξύλα χαράγματι τέχνης μεμορφωμένα θεοὺς ἡγεῖσθαι,

[1]   τε ποιοῦντες καὶ τοῖς παροῦσιν ἅμα κεχαρισμένα· ~Ἐγκωμιαζομένου γὰρ δικαίου, εὐφρανθήσονται

[15]   ἡ ἡμέρα τὸ θαυμαστὸν ἐκεῖνο θέαμα, ὃ οὐκ ἠμαύρωσεν ὁ χρόνος,

[13]   τὸ μέγα ἐκεῖνο καὶ ἐναγώνιον θέαμα, τὸ θαυμαστὸν καὶ ἀγγέλοις καὶ

[7]   καὶ οὐκ ἦν προσφορὰ οὐδὲ θυμίαμα, οὐ τόπος τοῦ καρπῶσαι, ἀλλὰ

[12]   αὐτὸν οὐκ ἠδύναντο, καὶ τὸ πρᾶγμα ἀμήχανον ἦν, μεταβαλόντες ἐθώπευον. Τοιαύτη

[14]   ἐστὶ πρὸς σωτηρίαν τὸ στρατιωτικὸν τάγμα; μὴ γὰρ οὐδεὶς ἑκατόνταρχος εὐσεβής;

[6]   τὴν ζημίαν τοῖς προσκυνοῦσι· καὶ πρόσταγμα ἦν ὑποκύπτειν εἰδώλοις ἅπαντας, καὶ

[2]   ἄρα βούλεται τῷ παροιμιαστῇ τὸ αἴνιγμα. Ἆρα, ὅτι, ῥήτορός τινος ἢ

[7]   δὲ ἐρημίαι πλήρεις τῶν φυγαδευομένων· ἔγκλημα δὲ ἦν τοῖς ταῦτα πάσχουσιν

[9]   μέγας τὴν ψυχὴν, μέγας τὸ φρόνημα, ἄνωθεν ἐκ τῶν ὀρέων ἐπικαταβὰς

[14]   κλαίουσιν εἶπε τὸ τοῦ Κυρίου ῥῆμα· Μὴ κλαίετε ἐπ´ ἐμοί· ἀλλὰ

[11]   ἡγούμενος τὸ νεανικὸν τῆς διανοίας ἀνάστημα. Καὶ ὅσῳ μᾶλλον ἑώρα τὴν

[1]   καὶ ἡμᾶς ἀναστῆσαν ἤγαγε τὸ θαῦμα τοῦ μάρτυρος, ἐκλαθομένους τῆς ἀσθενείας,

[12]   τῶν ἐπανισταμένων τῷ σώματι, φωτεινὸν ἔνδυμα ἡμῖν ἐν τῇ ἀναστάσει ἐπανθήσει·

[8]   ἔχων τὸν μέγαν διδάσκαλον τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας. ~Ὄθεν ἐλθὼν εἰς

[14]   ἦν ὁ ἀνὴρ, ἀσάλευτον τὸ στερέωμα τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως διασώζων.

[11]   ἔτι χαλεπώτερος ἦν πρὸς τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀνδρὸς ἀποβλέπων, οἰκείαν ἀτιμίαν

[11]   ἐσθῆτα ῥυπῶν, κατεσκληκὼς ἅπαν τὸ σῶμα, βακτηρίαν φέρων, καὶ πήραν ἐνημμένος·

[12]   μέλλετε; φησί· τί ἑστήκατε; Ξαινέσθω σῶμα, στρεβλούσθω μέλη· βασανιζέσθω ὡς ἂν

[11]   ἐκοιμήθησαν μὲν αὐλοὶ, κατεσιγάσθησαν δὲ ὄργανα πολυαρμόνια· ἠκούετο Γόρδιος, ἐθεωρεῖτο Γόρδιος.

[14]   ὀλιγοχρόνια, καὶ τῇ ἀξίᾳ τοσοῦτον ἀπολειπόμενα, παραπληξία δεινὴ τῇ περὶ ταῦτα

[1]   ποιοῦντες καὶ τοῖς παροῦσιν ἅμα κεχαρισμένα· ~Ἐγκωμιαζομένου γὰρ δικαίου, εὐφρανθήσονται λαοὶ,

[6]   λίθους καὶ ξύλα χαράγματι τέχνης μεμορφωμένα θεοὺς ἡγεῖσθαι, ἢ τοὺς μὴ

[8]   γε πάντων τὴν καρδίαν κεκαθαρμένος, ἵνα Θεὸν ἰδεῖν δυνηθῇ, καὶ μακάριος

[12]   διαγωγή. Σπείρατε πολλὰ ἐν ἐμοὶ ἵνα θερίσω πολλαπλασίονα. Ὡς δὲ τοῖς

[14]   ἐκ τῆς τοιαύτης καταπράξωμαι τέχνης; ἵνα μικρὰς ἡμέρας κερδήσω; Ἀλλ´αἰῶνα ὅλον

[14]   με καὶ ταῦτα σοφίζεσθαι συμβουλεύετε; Ἵνα τι ἐμαυτῷ ἐκ τῆς τοιαύτης

[14]   ἡμέρας κερδήσω; Ἀλλ´αἰῶνα ὅλον ζημιωθήσομαι. Ἵνα φύγω τῆς σαρκὸς τὰ ἐπίπονα;

[12]   καὶ προεκαλεῖτο ἐφ´ ἑαυτὸν τὰ δεινά. Τί μέλλετε; φησί· τί ἑστήκατε;

[12]   Ὅσῳ γὰρ ἂν ἐπιτείνητε τὰ δεινὰ, τοσούτῳ μείζονά μοι τὴν ἀντίδοσιν

[14]   τὸ διαρκὲς ὅμοιον εἶχε τὰ γήϊνα, σπουδάζειν ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ πρὸς

[5]   τῇ ἀπολαύσει ἔτι καὶ καλλωπισμόν τινα ἡμῖν διὰ τῆς οἰκειότητος χαριζόμενοι.

[14]   καὶ τὴν πίστιν ὁ Κύριος μείζονα εἶναι παντὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπεφήνατο.

[12]   ἂν ἐπιτείνητε τὰ δεινὰ, τοσούτῳ μείζονά μοι τὴν ἀντίδοσιν προξενεῖτε. Συναλλάγματα

[12]   πολλὰ ἐν ἐμοὶ ἵνα θερίσω πολλαπλασίονα. Ὡς δὲ τοῖς φοβεροῖς ἑλεῖν

[1]   τοὺς μάρτυρας, ἐξιόντα, ζητῶ τὸν ἡγεμόνα. Τίς ὁ κινήσας τὸν πολὺν

[14]   Ἵνα φύγω τῆς σαρκὸς τὰ ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ ὄψομαι τὰ ἀγαθὰ

[11]   αὐτοῦ που καθήμενον, καὶ τὸν ἀγῶνα διατιθέντα. Τέως μὲν οὖν πραείᾳ

[9]   ἄγουσα φιλοπολέμῳ (δαίμονι κατειλήφει θέατρον, ἀγῶνα ἱππικὸν θεωμένη. Ἐπεὶ οὖν πᾶς

[9]   γυμνασθέντος καὶ ἀλειψαμένου πρὸς τὸν ἀγῶνα, ταῖς νηστείαις, ταῖς ἀγρυπνίαις, ταῖς

[14]   τέχνης; ἵνα μικρὰς ἡμέρας κερδήσω; Ἀλλ´αἰῶνα ὅλον ζημιωθήσομαι. Ἵνα φύγω τῆς

[3]   θέσεως εὐκαίρως ἔχει, ὡς πρὸς χειμῶνά τε εἶναι καὶ θέρος ἐπιτηδείαν;

[15]   τῷ δικαίῳ κριτῇ· ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς

[5]   κόσμος ἐστίν. Ὥσπερ γὰρ τὰ εὔκαρπα τῶν φυτῶν, οὓς ἂν ἐκθρέψῃ

[2]   ἠπόρουν κατ´ ἐμαυτὸν, τί ποτε ἄρα βούλεται τῷ παροιμιαστῇ τὸ αἴνιγμα.

[2]   βούλεται τῷ παροιμιαστῇ τὸ αἴνιγμα. Ἆρα, ὅτι, ῥήτορός τινος ἢ λογογράφου

[12]   τὰς δὲ ἐδίδου, καὶ ἄλλας παρὰ βασιλέως ἥξειν διηγγυᾶτο, τὴν ἐν

[11]   ὅστις ἐστὶν, εὐθὺς βοὴ συμμιγὴς παρὰ πάντων ἤρθη· τῶν μὲν οἰκείων

[15]   γὰρ αἰώνιον ἔσται δίκαιος, καὶ παρὰ τοῖς ἐπὶ γῆς, ἕως ἐστὶν

[3]   μαρτυρίαν πληροῖ. Τί γὰρ ἐγὼ παρὰ τοῦτο σεμνότερος, εἰ ἡ πόλις

[15]   καὶ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ παρὰ τῷ δικαίῳ κριτῇ· ᾧ ἡ

[14]   αὐτοῦ καὶ αἱ δεήσεις εἰσηκούσθησαν παρὰ τῷ Θεῷ. Ἐκείνων εἶναι βούλομαι

[3]   ἐστὶ καταγελαστότατον, ὅλου τοῦ κόσμου παρὰ τῶν δικαίων ὑπεροφθέντος, ἡμᾶς ἐξ

[14]   οὐκ ἀνέχεται ἡ γλῶσσα κτισθεῖσα παρὰ Χριστοῦ φθέγξασθαί τι κατὰ τοῦ

[13]   ἐγχώριον, ὧδε παρῆν πρὸς τὸν ἄνδρα. Τότε καὶ παρθένος ὄψεως ἀῤῥένων

[9]   φρονήματι, οἱονεὶ πέτρας συνεχεῖς, ἢ δένδρα πολλὰ, τοὺς τὸ στάδιον περικαθημένους

[4]   τυχεῖν τῆς ἀληθείας τῶν τότε. Ἀμυδρὰ γάρ τις φήμη πρὸς ἡμᾶς

[15]   τοῦ στεφανίτου. Αὕτη ἐπεῖδεν ἡ ἡμέρα τὸ θαυμαστὸν ἐκεῖνο θέαμα, ὃ

[4]   ἐλαττῶσαι. Ἀλλ´ ἐπειδὴ ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα ὑπόμνησιν φέρουσα μάρτυρος, ἐπιφανῶς τοῖς

[7]   καὶ πατὴρ παρεδίδου παῖδα, καὶ πατέρα υἱὸς κατεμήνυεν, ἀδελφοὶ κατ´ ἀλλήλων

[6]   τῆς Ἐκκλησίας ἐξέτεινε, καὶ ἦρε χεῖρα θεομάχον κατὰ τῆς εὐσεβείας, κηρύγματα

[7]   δὲ θυσιαστήρια, καὶ οὐκ ἦν προσφορὰ οὐδὲ θυμίαμα, οὐ τόπος τοῦ

[3]   χαλεποὺς καὶ μεγάλους ἀγῶνας διενεγκοῦσα, λαμπρὰ κατὰ τῶν πολεμίων ἀνέστησε τρόπαια;

[14]   συσκοτάσει δὲ ἐπ´ ἐμοὶ τὰ ἄστρα, ἡ γῆ δέ με ὑποστήσεται

[11]   Καὶ θροῦς τις ἄσημος, οἷον αὔρα, διὰ παντὸς τοῦ θεάτρου διεξιὼν,

[0]   ~ΟΜΙΛΙΑ ΙΗʹ Εἰς Γόρδιον τὸν μάρτυρα. ~(Νόμος ἐστὶ φύσεως ταῖς μελίσσαις

[11]   διανοίας ἀνάστημα. Καὶ ὅσῳ μᾶλλον ἑώρα τὴν καρδίαν ἀπτόητον, τοσούτῳ μειζόνως

[13]   οἰκητόρων, ἐκχυθὲν πρὸ τοῦ τείχους, ἑώρα τὸ μέγα ἐκεῖνο καὶ ἐναγώνιον

[14]   Πατρός. Ταύτην γὰρ τὴν φωνὴν πᾶσα ἀφήσει γλῶσσα, ὅταν Ἐν τῷ

[9]   ἡμέραν ταύτην, ἐν ᾗ πανδημεὶ πᾶσα ἡ πόλις ἑορτὴν ἄγουσα φιλοπολέμῳ

[13]   Τότε καὶ παρθένος ὄψεως ἀῤῥένων κατατολμήσασα, καὶ πρεσβύτης καὶ ἄῤῥωστος τὴν

[14]   Θεόν (μου, ὃν ἐκ παιδὸς προσεκύνησα; Οὐχὶ δὲ φρίξει ὁ οὐρανὸς

[14]   ὅτι οὐκ ἀνέχεται ἡ γλῶσσα κτισθεῖσα παρὰ Χριστοῦ φθέγξασθαί τι κατὰ

[11]   τὴν εἰς Θεὸν, ἐφ´ ὃν ἤλπισα, πίστιν ἐπιδειξόμενος· καὶ γὰρ ἤκουσά

[8]   φίλων, οἰκετῶν, ἀπολαύσεως βίου, πάντων ὅσα ἀνθρώποις ἐστὶ περισπούδαστα, πρὸς τὰς

[4]   ὑπὲρ Χριστοῦ μαρτυρίοις ἐναθλήσαντος, εἴπωμεν ὅσα οἴδαμεν. ~Οὗτος ἔφυ μὲν ἀπὸ

[12]   σὺ μετ´ ἐμοῦ εἶ· καὶ ὅσα συγγενῆ τούτοις, πρὸς ἀνδρίαν παρακαλοῦντα,

[8]   τὴν αἰσχρολογίαν, τὴν εὐτραπελίαν, τἄλλα ὅσα, ὥσπερ ἐφόλκια, αἱ πολυάνθρωποι τῶν

[14]   ἀπεκρίνατο, ὅτι οὐκ ἀνέχεται ἡ γλῶσσα κτισθεῖσα παρὰ Χριστοῦ φθέγξασθαί τι

[14]   γὰρ τὴν φωνὴν πᾶσα ἀφήσει γλῶσσα, ὅταν Ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ

[9]   πανδημεὶ πᾶσα ἡ πόλις ἑορτὴν ἄγουσα φιλοπολέμῳ (δαίμονι κατειλήφει θέατρον, ἀγῶνα

[4]   τῶν ἀγώνων ἀνδραγαθίας τοῦ ἀνδρὸς διασώζουσα. Καί πως δοκεῖ τὸ καθ´

[3]   ποτὲ χαλεποὺς καὶ μεγάλους ἀγῶνας διενεγκοῦσα, λαμπρὰ κατὰ τῶν πολεμίων ἀνέστησε

[11]   ἤλπισα, πίστιν ἐπιδειξόμενος· καὶ γὰρ ἤκουσά σε, φησὶ, πολλῶν διαφέρειν τῇ

[11]   χάρις, ἐκ τοῦ ἀφανοῦς αὐτὸν περιλάμπουσα. Ὡς δ´ οὖν ἐγνώσθη ὅστις

[4]   ἐπειδὴ ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα ὑπόμνησιν φέρουσα μάρτυρος, ἐπιφανῶς τοῖς ὑπὲρ Χριστοῦ

[14]   τὰ ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ ὄψομαι τὰ ἀγαθὰ τῶν δικαίων. Μανία σαφὴς

[14]   οὐ συσκοτάσει δὲ ἐπ´ ἐμοὶ τὰ ἄστρα, ἡ γῆ δέ με

[14]   καὶ τὸ διαρκὲς ὅμοιον εἶχε τὰ γήϊνα, σπουδάζειν ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ

[12]   ὥστε καὶ προεκαλεῖτο ἐφ´ ἑαυτὸν τὰ δεινά. Τί μέλλετε; φησί· τί

[12]   ἐλπίδος. Ὅσῳ γὰρ ἂν ἐπιτείνητε τὰ δεινὰ, τοσούτῳ μείζονά μοι τὴν

[7]   τὰ τῶν κακούργων ὑπέμενον, ἐστενοχωρεῖτο τὰ δεσμωτήρια, ἔρημοι ἦσαν οἱ εὐθηνούμενοι

[8]   πολιτικοὺς, ὄχλον ἀγοραῖον, ἀρχοντικοὺς τύφους, τὰ δικαστήρια, τοὺς συκοφάντας, τοὺς πωλοῦντας,

[3]   ὀλίγων τῶν ἀτιμασθέντων πληροῦν αὐτοῖς τὰ ἐγκώμια. Ἀρκεῖ τοίνυν ἡ μνήμη

[2]   τῆς τῶν λόγων αὐξήσεως συνίσταται τὰ ἐγκώμια· τοῖς δικαίοις δὲ ἀρκεῖ

[11]   ἄλλο τι ἠνείχετο ἀκούειν ἢ (τὰ ἐκείνου ῥήματα. Καὶ θροῦς τις

[14]   ζημιωθήσομαι. Ἵνα φύγω τῆς σαρκὸς τὰ ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ ὄψομαι τὰ

[13]   ἄκλειστα μὲν ἦν τῶν ἐμπόρων τὰ ἐργαστήρια· διέῤῥιπτο δὲ κατὰ τὴν

[5]   ὁ κόσμος ἐστίν. Ὥσπερ γὰρ τὰ εὔκαρπα τῶν φυτῶν, οὓς ἂν

[11]   ξύλου στρεβλούσθω, φερέσθω τὰ κολαστήρια· τὰ θηρία, τὸ πῦρ, τὸ ξίφος,

[11]   ἐπὶ τοῦ ξύλου στρεβλούσθω, φερέσθω τὰ κολαστήρια· τὰ θηρία, τὸ πῦρ,

[8]   γένηται· εἶδε δι´ ἀποκαλύψεων, ἐδιδάχθη τὰ μυστήρια, οὐκ ἀπ´ ἀνθρώπων, οὐδὲ

[1]   Κυρίου εἶδον νῦν πρῶτον ἐπὶ τὰ οὐράνια ἄνθη, τοὺς μάρτυρας, ἐξιόντα,

[14]   σπουδάζειν ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ πρὸς τὰ οὐράνια· εἰ δὲ καὶ ὀλιγοχρόνια,

[7]   δὲ κατεχόρευον, κνίσσαις καὶ αἵμασι τὰ πάντα καταμιαίνοντες· ~τότε ὁ γενναῖος

[7]   κατήφεια δεινὴ, ὥσπερ τις νεφέλη, τὰ πάντα κατεῖχεν· ἀπελήλαντο μὲν οἱ

[13]   οἱ ἐπιτήδειοι, περιεπτύσσοντο, ποτνιώμενοι καὶ τὰ τελευταῖα κατασπαζόμενοι· καὶ θερμὸν ἐπ´

[14]   κλαύσατε ἐπὶ τοὺς θεομάχους, τοὺς τὰ τοιαῦτα τολμῶντας κατὰ τῶν εὐσεβούντων,

[12]   ἀνδρεῖον μαλάσσει. Ὁποῖα ἦν καὶ τὰ τότε τεχνάσματα τοῦ κακούργου. Ἐπειδὴ

[2]   Ἰωσὴφ, καὶ πρὸς ἀνδρίαν παράκλησις τὰ τοῦ Σαμψὼν διηγήματα. Οὐκ οἶδεν

[7]   ἦν· (ἀλλ´ οἱ μηδὲν ἀδικοῦντες τὰ τῶν κακούργων ὑπέμενον, ἐστενοχωρεῖτο τὰ

[7]   τῶν εὐσεβούντων· χρήματα διηρπάζετο, πληγαῖς τὰ τῶν φιλοχρίστων σώματα κατεξαίνετο, γυναῖκες

[13]   διέῤῥιπτο δὲ κατὰ τὴν ἀγορὰν τὰ ὤνια· μία δὲ πάντων φυλακὴ

[8]   πολυάνθρωποι τῶν πόλεων ἐπισύρονται. Καθαρεύων τὰ ὦτα, καθαρεύων τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ

[1]   δεῦρο δὴ καὶ αὐτοὶ τῇ κατὰ δύναμιν φωνῇ, οἷόν τινι ἄνθει

[6]   ἦν πανταχοῦ, καὶ διαγράμματα ἥπλωτο κατὰ πᾶσαν ἀγορὰν καὶ πάντα τόπον

[13]   ἐμπόρων τὰ ἐργαστήρια· διέῤῥιπτο δὲ κατὰ τὴν ἀγορὰν τὰ ὤνια· μία

[6]   ἐξέτεινε, καὶ ἦρε χεῖρα θεομάχον κατὰ τῆς εὐσεβείας, κηρύγματα δὲ ἦν

[8]   τοὺς εἰδωλολατροῦντας κοινωνίας ἡμερώτερον ἡγησάμενος, κατὰ τὸν ζηλωτὴν Ἠλίαν· ὃς, ὅτε

[14]   κτισθεῖσα παρὰ Χριστοῦ φθέγξασθαί τι κατὰ τοῦ κτίσαντος. Καρδία γὰρ πιστεύομεν

[14]   θεομάχους, τοὺς τὰ τοιαῦτα τολμῶντας κατὰ τῶν εὐσεβούντων, τοὺς διὰ τῆς

[7]   πάσης τῆς πόλεως, καὶ λεηλασίαι κατὰ τῶν εὐσεβούντων· χρήματα διηρπάζετο, πληγαῖς

[3]   καὶ μεγάλους ἀγῶνας διενεγκοῦσα, λαμπρὰ κατὰ τῶν πολεμίων ἀνέστησε τρόπαια; τί

[12]   μείζονά μοι τὴν ἀντίδοσιν προξενεῖτε. Συναλλάγματα ἡμῖν ἐστι ταῦτα πρὸς τὸν

[6]   χεῖρα θεομάχον κατὰ τῆς εὐσεβείας, κηρύγματα δὲ ἦν πανταχοῦ, καὶ διαγράμματα

[2]   ἀνδρίαν παράκλησις τὰ τοῦ Σαμψὼν διηγήματα. Οὐκ οἶδεν οὖν ἐγκωμίων νόμον

[3]   ἀνδρῶν τέ ἐστιν εὔφορος, καὶ βοσκήματα τρέφειν αὐτάρκης, τί μοι ἐκ

[11]   ἠνείχετο ἀκούειν ἢ (τὰ ἐκείνου ῥήματα. Καὶ θροῦς τις ἄσημος, οἷον

[7]   καὶ λεηλασίαι κατὰ τῶν εὐσεβούντων· χρήματα διηρπάζετο, πληγαῖς τὰ τῶν φιλοχρίστων

[6]   κηρύγματα δὲ ἦν πανταχοῦ, καὶ διαγράμματα ἥπλωτο κατὰ πᾶσαν ἀγορὰν καὶ

[12]   Ὁποῖα ἦν καὶ τὰ τότε τεχνάσματα τοῦ κακούργου. Ἐπειδὴ γὰρ εἶδεν

[7]   διηρπάζετο, πληγαῖς τὰ τῶν φιλοχρίστων σώματα κατεξαίνετο, γυναῖκες εἵλκοντο διὰ μέσης

[14]   Μανία σαφὴς μετὰ τέχνης ἀπόλλυσθαι, μετὰ πανουργίας καὶ δόλου τὴν αἰωνίαν

[9]   ἀφυλάκτως βιοῦντες, καὶ καθήμενοι μὲν μετὰ συνεδρίου ματαιότητος, μὴ ἐκκλίνοντες δὲ

[14]   ἀγαθὰ τῶν δικαίων. Μανία σαφὴς μετὰ τέχνης ἀπόλλυσθαι, μετὰ πανουργίας καὶ

[8]   ἀνθρώποις ἀβάτους ἐρημίας ἀπέδραμε, τὸν μετὰ τῶν θηρίων βίον τῆς πρὸς

[12]   ἀντὶ δεσμωτηρίου παράδεισος, ἀντὶ τῆς μετὰ τῶν κακούργων καταδίκης ἡ μετ´

[11]   κεφαλὴν, βαθὺς τὴν ὑπήνην, τὴν ἐσθῆτα ῥυπῶν, κατεσκληκὼς ἅπαν τὸ σῶμα,

[13]   πυρὶ, μὴ παραναλῶσαι ἑαυτοῦ τὴν νεότητα, μὴ καταλιπεῖν τὸν γλυκὺν τοῦτον

[14]   δάκρυον, τῷ δὲ συνεργοῦντα πρὸς πιθανότητα· τοῖς μὲν κλαίουσιν εἶπε τὸ

[1]   τὴν χειμερινὴν κατήφειαν εἰς ἐαρινὴν φαιδρότητα μεταστήσας; Νῦν γὰρ δὴ πρῶτον

[11]   παρορμώντων, καὶ προκαταδικαζόντων εἰς θάνατον. Πάντα δ´ οὖν βοῆς καὶ θορύβου

[7]   κατεχόρευον, κνίσσαις καὶ αἵμασι τὰ πάντα καταμιαίνοντες· ~τότε ὁ γενναῖος οὗτος

[7]   δεινὴ, ὥσπερ τις νεφέλη, τὰ πάντα κατεῖχεν· ἀπελήλαντο μὲν οἱ τοῦ

[6]   ἥπλωτο κατὰ πᾶσαν ἀγορὰν καὶ πάντα τόπον ἐπίσημον, μὴ προσκυνεῖσθαι Χριστὸν,

[11]   που καθήμενον, καὶ τὸν ἀγῶνα διατιθέντα. Τέως μὲν οὖν πραείᾳ καὶ

[12]   Ἐπειδὴ γὰρ εἶδεν αὐτὸν οὐκ ἐνδιδόντα ταῖς ἀπειλαῖς, ἀπάταις αὐτὸν καὶ

[14]   διὰ γενέσεως εἰς τὸν βίον ἐλθόντα ἢ χρόνος ἀνάλωσεν, ἢ νόσος

[1]   τὰ οὐράνια ἄνθη, τοὺς μάρτυρας, ἐξιόντα, ζητῶ τὸν ἡγεμόνα. Τίς ὁ

[14]   ἐν σαρκὶ ἔτι τὸν Κύριον ἐπιγνόντα, ὅτι Θεός ἐστι καὶ βασιλεὺς

[14]   διασώζων. Βλέπων τοῖς πνευματικοῖς ὀφθαλμοῖς περιτρέχοντα τὸν διάβολον, καὶ τὸν μὲν

[11]   εὐθὺς ἀνάρπαστος ἦν πρὸς τὸν ἄρχοντα αὐτοῦ που καθήμενον, καὶ τὸν

[14]   κινοῦντα πρὸς δάκρυον, τῷ δὲ συνεργοῦντα πρὸς πιθανότητα· τοῖς μὲν κλαίουσιν

[12]   ὅσα συγγενῆ τούτοις, πρὸς ἀνδρίαν παρακαλοῦντα, ἐκ τῶν θείων λογίων δεδιδαγμένος

[14]   τὸν διάβολον, καὶ τὸν μὲν κινοῦντα πρὸς δάκρυον, τῷ δὲ συνεργοῦντα

[13]   τοῦ τείχους ἦσαν. Ἤδη δὲ ὁρμῶντα πρὸς τὴν διὰ τοῦ θανάτου

[8]   βίου, πάντων ὅσα ἀνθρώποις ἐστὶ περισπούδαστα, πρὸς τὰς βαθυτάτας καὶ ἀνθρώποις

[6]   ἢ τοὺς μὴ πειθομένους πάσχειν ἀνήκεστα· ~σύγχυσις δὲ ἦν καὶ ταραχὴ

[13]   φυλακὰς τῶν οἴκων οἱ φύλακες· ἄκλειστα μὲν ἦν τῶν ἐμπόρων τὰ

[14]   τὰ γήϊνα, σπουδάζειν ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ πρὸς τὰ οὐράνια· εἰ δὲ

[14]   ἐπὶ τοὺς θεομάχους, τοὺς τὰ τοιαῦτα τολμῶντας κατὰ τῶν εὐσεβούντων, τοὺς

[15]   ταῖς ἐλπίσιν ἀποκειμένων μακαρισμῶν ἐκπίπτειν. ~Ταῦτα εἰπὼν, καὶ ἑαυτῷ τὸν τύπον

[11]   τῶν ἀλγεινῶν. Καὶ ὁ μὲν ταῦτα. ~Ὁ δὲ πρὸς τὸν Θεὸν

[7]   φυγαδευομένων· ἔγκλημα δὲ ἦν τοῖς ταῦτα πάσχουσιν ἡ εὐσέβεια, καὶ πατὴρ

[12]   ἀντίδοσιν προξενεῖτε. Συναλλάγματα ἡμῖν ἐστι ταῦτα πρὸς τὸν Δεσπότην. (Ἀντὶ τῶν

[14]   Ἀντὶ τίνος δέ με καὶ ταῦτα σοφίζεσθαι συμβουλεύετε; Ἵνα τι ἐμαυτῷ

[14]   ἀπολειπόμενα, παραπληξία δεινὴ τῇ περὶ ταῦτα σπουδῇ τῶν ἐν ταῖς ἐλπίσιν

[3]   κρατεῖ. Τί οὖν ἡμᾶς δύναται ταῦτα τὴν ἀνθρωπείαν ἀρετὴν βελτίους ποιῆσαι;

[8]   τῶν πόλεων ἐπισύρονται. Καθαρεύων τὰ ὦτα, καθαρεύων τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ πρό

Chapitre
[13]	πρὸ τοῦ τείχους, ἑώρα τὸ	μέγα	ἐκεῖνο καὶ ἐναγώνιον θέαμα, τὸ
[7]	ἡ εὐσέβεια, καὶ πατὴρ παρεδίδου	παῖδα,	καὶ πατέρα υἱὸς κατεμήνυεν, ἀδελφοὶ
[14]	ὅτι ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς ἦν.	Οἶδα	καὶ ἄλλον ἑκατόνταρχον, ἐν σαρκὶ
[3]	ὠφέλειαν. ~Ἐγκωμίων μὲν γὰρ νόμος	πατρίδα	διερευνᾶσθαι, καὶ γένος ἀναζητεῖν, καὶ
[11]	διεπυνθάνετο. Ὡς δὲ εἶπε τὴν	πατρίδα,	τὸ γένος, τὸ εἶδος τοῦ
[14]	ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ ὄψομαι τὰ	ἀγαθὰ	τῶν δικαίων. Μανία σαφὴς μετὰ
[2]	ὑπερβάλλον τῆς ἀρετῆς. Ὥστε, ὅταν	διηγώμεθα	τοὺς βίους τῶν διαπρεψάντων ἐν
[14]	ζωὴν ἑαυτοῖς διὰ τοῦ θανάτου	πραγματευσώμεθα.	Ἑκούσιον ποιήσατε τὸ κατηναγκασμένον. Μὴ
[3]	ἡμῖν τοῖς ἐν τῷ βίῳ	ἀναγκαία	ἡ μνήμη διὰ τὴν μίμησιν.
[14]	κατηναγκασμένον. Μὴ φείδεσθε ζωῆς, ἧς	ἀναγκαία	ἡ στέρησις. Καίτοι εἰ καὶ
[3]	λαμπρὰ κατὰ τῶν πολεμίων ἀνέστησε	τρόπαια;	τί δὲ, εἰ θέσεως εὐκαίρως
[13]	ἐπιτήδειοι, περιεπτύσσοντο, ποτνιώμενοι καὶ τὰ	τελευταῖα	κατασπαζόμενοι· καὶ θερμὸν ἐπ´ αὐτῷ
[14]	κτηνῶν καὶ ἀνθρώπων. Τὸν γὰρ	διὰ	γενέσεως εἰς τὸν βίον ἐλθόντα
[7]	φιλοχρίστων σώματα κατεξαίνετο, γυναῖκες εἵλκοντο	διὰ	μέσης τῆς πόλεως· οὐ νεότης
[11]	θροῦς τις ἄσημος, οἷον αὔρα,	διὰ	παντὸς τοῦ θεάτρου διεξιὼν, τὸν
[7]	~σύγχυσις δὲ ἦν καὶ ταραχὴ	διὰ	πάσης τῆς πόλεως, καὶ λεηλασίαι
[14]	νεφῶν καταῤῥηγνύμενον, οὔτε χαράδραι περιῤῥηγνύμεναι,	διὰ	τὴν ἐκ τῆς πέτρας ἀσφάλειαν,
[3]	τῷ βίῳ ἀναγκαία ἡ μνήμη	διὰ	τὴν μίμησιν. Ὥσπερ γὰρ τῷ
[11]	θέας, ἀνὴρ ἀπηγριωμένος τὴν ὄψιν,	διὰ	τὴν χρονίαν ἐν τοῖς ὄρεσι
[2]	ἴσμεν, εὐφραίνομεν δὲ τοὺς λαοὺς	διὰ	τῆς ἀκοῆς τῶν καλῶν. Προτροπὴ
[14]	τε ᾖ. Τοῖς δὲ τὴν	διὰ	τῆς γλώσσης ἄρνησιν συμβουλεύουσι τοσοῦτον
[2]	δούλων· ἐγκωμιάζομεν δὲ τοὺς δικαίους	διὰ	τῆς μαρτυρίας ὧν ἴσμεν, εὐφραίνομεν
[5]	ἔτι καὶ καλλωπισμόν τινα ἡμῖν	διὰ	τῆς οἰκειότητος χαριζόμενοι. Ἐγκατειλεγμένος δὲ
[14]	τολμῶντας κατὰ τῶν εὐσεβούντων, τοὺς	διὰ	τῆς φλογὸς ταύτης, ἣν καθ´
[13]	Ἤδη δὲ ὁρμῶντα πρὸς τὴν	διὰ	τοῦ θανάτου ζωὴν τὸν μακάριον
[14]	πάντως ἀποθανεῖν, τὴν ζωὴν ἑαυτοῖς	διὰ	τοῦ θανάτου πραγματευσώμεθα. Ἑκούσιον ποιήσατε
[14]	τοῦ ἀγγέλου, καὶ τὸ τελευταῖον	διὰ	τοῦ Πέτρου τῆς σωτηρίας ἔτυχεν;
[3]	ἑαυτοὺς ἀπατήσομεν ὡς τοῖς ἀνδράσι	διὰ	τούτων ἐκπληροῦντες τὸν ἔπαινον; Πάντων
[10]	τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσι· δηλῶν	διὰ	τούτων, ὅτι οὐ πρὸς ἀνάγκην
[2]	εὐσεβείᾳ, δοξάζομεν πρῶτον τὸν Δεσπότην	διὰ	τῶν δούλων· ἐγκωμιάζομεν δὲ τοὺς
[11]	τὸν ἱππόδρομον ὑπερήχει. Ἐπεὶ δὲ	διὰ	τῶν κηρύκων σιωπὴ τῷ δήμῳ
[14]	τῶν δυνάμεων, καὶ προστάγματι μόνῳ	διὰ	τῶν λειτουργικῶν πνευμάτων ἱκανὸς ἐξαποστέλλειν
[14]	φθέγξασθαί τι κατὰ τοῦ κτίσαντος.	Καρδία	γὰρ πιστεύομεν εἰς δικαιοσύνην, στόματι
[9]	ἑαυτὸν παραδίδωσιν· ἀλλ´ ἀτρόμῳ τῇ	καρδίᾳ	καὶ γαύρῳ τῷ φρονήματι, οἱονεὶ
[11]	ἀγῶνα διατιθέντα. Τέως μὲν οὖν	πραείᾳ	καὶ ἡμέρῳ φωνῇ τίς καὶ
[2]	τοὺς βίους τῶν διαπρεψάντων ἐν	εὐσεβείᾳ,	δοξάζομεν πρῶτον τὸν Δεσπότην διὰ
[7]	ἦν τοῖς ταῦτα πάσχουσιν ἡ	εὐσέβεια,	καὶ πατὴρ παρεδίδου παῖδα, καὶ
[12]	Τοιαύτη γὰρ ἡ τοῦ διαβόλου	μεθοδεία·	τὸν δειλὸν ἐκπλήσσει, τὸν ἀνδρεῖον
[11]	κροτούντων, τῶν δὲ πολεμούντων τῇ	ἀληθείᾳ	εἰς τὸν κατ´ αὐτοῦ φόνον
[2]	ἀρκεῖ τῶν πεπραγμένων αὐτοῖς ἡ	ἀλήθεια	πρὸς τὸ δεῖξαι αὐτῶν τὸ
[15]	ὁ χρόνος, οὐδὲ ἐξέλυσεν ἡ	συνήθεια·	οὐκ ἐνίκησεν ἡ τῶν ἐπιγινομένων
[5]	οὓς ἂν ἐκθρέψῃ καρποὺς, τῇ	οἰκείᾳ	γῇ παρατίθεται· οὕτω καὶ οὗτος
[13]	μία δὲ πάντων φυλακὴ καὶ	ἀσφάλεια,	τὸ πάντας ὁμοίως ὑπεξελθεῖν, καὶ
[3]	διηνεκῆ. Οὐ γὰρ δὴ ἐκείνοις	(χρεία	προσθήκης εἰς εὐδοκίμησιν, ἀλλ´ ἡμῖν
[5]	τῆς οἰκειότητος χαριζόμενοι. Ἐγκατειλεγμένος δὲ	στρατείᾳ	ἐπιφανεῖ, ὡς ἑκατὸν στρατιωτῶν ἀρχὴν
[12]	βασιλέως ἥξειν διηγγυᾶτο, τὴν ἐν	στρατείᾳ	περιφάνειαν, χρημάτων πόρους, πᾶν ὅ
[7]	οὐ τόπος τοῦ καρπῶσαι, ἀλλὰ	κατήφεια	δεινὴ, ὥσπερ τις νεφέλη, τὰ
[14]	τῆς διανοίας τὸ ἄσειστον τῇ	οἰκίᾳ	τοῦ φρονίμου, ἣν οὔτε ἀνέμων
[8]	τὴν εὐτραπελίαν, τἄλλα ὅσα, ὥσπερ	ἐφόλκια,	αἱ πολυάνθρωποι τῶν πόλεων ἐπισύρονται.
[0]		~ΟΜΙΛΙΑ	ΙΗʹ Εἰς Γόρδιον τὸν μάρτυρα.
[13]	κατὰ τὴν ἀγορὰν τὰ ὤνια·	μία	δὲ πάντων φυλακὴ καὶ ἀσφάλεια,
[3]	τῶν ἀτιμασθέντων πληροῦν αὐτοῖς τὰ	ἐγκώμια.	Ἀρκεῖ τοίνυν ἡ μνήμη πρὸς
[2]	τῶν λόγων αὐξήσεως συνίσταται τὰ	ἐγκώμια·	τοῖς δικαίοις δὲ ἀρκεῖ τῶν
[14]	ὄψομαι τὰ ἀγαθὰ τῶν δικαίων.	Μανία	σαφὴς μετὰ τέχνης ἀπόλλυσθαι, μετὰ
[1]	εἶδον νῦν πρῶτον ἐπὶ τὰ	οὐράνια	ἄνθη, τοὺς μάρτυρας, ἐξιόντα, ζητῶ
[14]	ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ πρὸς τὰ	οὐράνια·	εἰ δὲ καὶ ὀλιγοχρόνια, καὶ
[11]	μὲν αὐλοὶ, κατεσιγάσθησαν δὲ ὄργανα	πολυαρμόνια·	ἠκούετο Γόρδιος, ἐθεωρεῖτο Γόρδιος. Καὶ
[14]	τὰ οὐράνια· εἰ δὲ καὶ	ὀλιγοχρόνια,	καὶ τῇ ἀξίᾳ τοσοῦτον ἀπολειπόμενα,
[13]	δὲ κατὰ τὴν ἀγορὰν τὰ	ὤνια·	μία δὲ πάντων φυλακὴ καὶ
[14]	δὲ καὶ ὀλιγοχρόνια, καὶ τῇ	ἀξίᾳ	τοσοῦτον ἀπολειπόμενα, παραπληξία δεινὴ τῇ
[14]	καὶ τῇ ἀξίᾳ τοσοῦτον ἀπολειπόμενα,	παραπληξία	δεινὴ τῇ περὶ ταῦτα σπουδῇ
[11]	ὁ βόθρος εὐτρεπιζέσθω. Ἀλλὰ γὰρ	οἷα	κερδαίνει, φησὶν, ἅπαξ μόνον ἀποθνήσκων
[11]	ἅπαξ μόνον ἀποθνήσκων ὁ ἀλιτήριος;	Οἷα	μὲν οὖν ζημιοῦμαι, ὑποφθάσας εἶπεν
[13]	γλώσσῃ προσέχει (Θεὸς, ἀλλὰ τῇ	διανοίᾳ	τοῦ φθεγγομένου. Οὕτω γὰρ ὑπάρξει
[11]	τὴν ἔνστασιν τοῦ ἀνδρὸς τῇ	ἐπινοίᾳ	τῶν ἀλγεινῶν. Καὶ ὁ μὲν
[15]	τοῦ δήμου τὴν βοὴν διηγήσεται;	Ποία	βροντὴ τοσοῦτον ἐκ νεφῶν ἦχον
[12]	δειλὸν ἐκπλήσσει, τὸν ἀνδρεῖον μαλάσσει.	Ὁποῖα	ἦν καὶ τὰ τότε τεχνάσματα
[5]	καὶ σώματος ῥώμῃ καὶ ψυχῆς	ἀνδρίᾳ	τοῖς στρατιωτικοῖς καταλόγοις ἐμπρέπων. ~Ἐπεὶ
[11]	στρεβλούσθω, φερέσθω τὰ κολαστήρια· τὰ	θηρία,	τὸ πῦρ, τὸ ξίφος, ὁ
[13]	μὲν ἦν τῶν ἐμπόρων τὰ	ἐργαστήρια·	διέῤῥιπτο δὲ κατὰ τὴν ἀγορὰν
[7]	ὑπὸ χειρῶν ἀνοσίων, ἀνετρέπετο δὲ	θυσιαστήρια,	καὶ οὐκ ἦν προσφορὰ οὐδὲ
[8]	ὄχλον ἀγοραῖον, ἀρχοντικοὺς τύφους, τὰ	δικαστήρια,	τοὺς συκοφάντας, τοὺς πωλοῦντας, τοὺς
[11]	τοῦ ξύλου στρεβλούσθω, φερέσθω τὰ	κολαστήρια·	τὰ θηρία, τὸ πῦρ, τὸ
[8]	εἶδε δι´ ἀποκαλύψεων, ἐδιδάχθη τὰ	μυστήρια,	οὐκ ἀπ´ ἀνθρώπων, οὐδὲ δι´
[7]	τῶν κακούργων ὑπέμενον, ἐστενοχωρεῖτο τὰ	δεσμωτήρια,	ἔρημοι ἦσαν οἱ εὐθηνούμενοι τῶν
[2]	Ἡ γὰρ τῶν εὐπολιτεύτων ἀνδρῶν	ἱστορία	οἷόν τι φῶς τοῖς σωζομένοις
[10]	τοῦ θεάτρου γενόμενος, ἀτρέπτῳ τῇ	παῤῥησίᾳ	ἐξεβόησε τὴν φωνὴν ἐκείνην, ἧς
[1]	τῶν τοῦ ἀνδρὸς ἔργων περιβομβήσωμεν,	ὅσιά	τε ποιοῦντες καὶ τοῖς παροῦσιν
[12]	ἄνθρωπος· καὶ τό· Οὐ φοβηθήσομαι	κακὰ,	ὅτι σὺ μετ´ ἐμοῦ εἶ·
[11]	ὁ σταυρὸς, ὁ βόθρος εὐτρεπιζέσθω.	Ἀλλὰ	γὰρ οἷα κερδαίνει, φησὶν, ἅπαξ
[9]	καὶ τῆς ἐμπειρίας τῶν ἡνιόχων·	ἀλλὰ	καὶ δούλους ἀνῆκαν δεσπόται, καὶ
[14]	τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ,	ἀλλὰ	καὶ μυριάκις, ἐὰν οἷόν τε
[3]	τί μοι ἐκ τούτων ὄφελος;	Ἀλλὰ	καὶ ταῖς τῶν ἵππων ἀγέλαις
[14]	τὴν αἰωνίαν κόλασιν ἑαυτῷ πραγματεύεσθαι.	Ἀλλὰ	καὶ ὑμῖν συμβουλεύω. Εἰ μὲν
[7]	θυμίαμα, οὐ τόπος τοῦ καρπῶσαι,	ἀλλὰ	κατήφεια δεινὴ, ὥσπερ τις νεφέλη,
[14]	ῥῆμα· Μὴ κλαίετε ἐπ´ ἐμοί·	ἀλλὰ	κλαύσατε ἐπὶ τοὺς θεομάχους, τοὺς
[13]	οὐχὶ τῇ γλώσσῃ προσέχει (Θεὸς,	ἀλλὰ	τῇ διανοίᾳ τοῦ φθεγγομένου. Οὕτω
[2]	ἐγκωμίων νόμον τὸ θεῖον διδασκαλεῖον,	ἀλλὰ	τὴν μαρτυρίαν τῶν πεπραγμένων ἀντ´
[8]	ψευδομένους, τὴν αἰσχρολογίαν, τὴν εὐτραπελίαν,	τἄλλα	ὅσα, ὥσπερ ἐφόλκια, αἱ πολυάνθρωποι
[12]	ἡ μετ´ ἀγγέλων διαγωγή. Σπείρατε	πολλὰ	ἐν ἐμοὶ ἵνα θερίσω πολλαπλασίονα.
[9]	οἱονεὶ πέτρας συνεχεῖς, ἢ δένδρα	πολλὰ,	τοὺς τὸ στάδιον περικαθημένους παραδραμὼν,
[6]	εἰδώλοις ἅπαντας, καὶ λίθους καὶ	ξύλα	χαράγματι τέχνης μεμορφωμένα θεοὺς ἡγεῖσθαι,
[1]	τε ποιοῦντες καὶ τοῖς παροῦσιν	ἅμα	κεχαρισμένα· ~Ἐγκωμιαζομένου γὰρ δικαίου, εὐφρανθήσονται
[15]	ἡ ἡμέρα τὸ θαυμαστὸν ἐκεῖνο	θέαμα,	ὃ οὐκ ἠμαύρωσεν ὁ χρόνος,
[13]	τὸ μέγα ἐκεῖνο καὶ ἐναγώνιον	θέαμα,	τὸ θαυμαστὸν καὶ ἀγγέλοις καὶ
[7]	καὶ οὐκ ἦν προσφορὰ οὐδὲ	θυμίαμα,	οὐ τόπος τοῦ καρπῶσαι, ἀλλὰ
[12]	αὐτὸν οὐκ ἠδύναντο, καὶ τὸ	πρᾶγμα	ἀμήχανον ἦν, μεταβαλόντες ἐθώπευον. Τοιαύτη
[14]	ἐστὶ πρὸς σωτηρίαν τὸ στρατιωτικὸν	τάγμα;	μὴ γὰρ οὐδεὶς ἑκατόνταρχος εὐσεβής;
[6]	τὴν ζημίαν τοῖς προσκυνοῦσι· καὶ	πρόσταγμα	ἦν ὑποκύπτειν εἰδώλοις ἅπαντας, καὶ
[2]	ἄρα βούλεται τῷ παροιμιαστῇ τὸ	αἴνιγμα.	Ἆρα, ὅτι, ῥήτορός τινος ἢ
[7]	δὲ ἐρημίαι πλήρεις τῶν φυγαδευομένων·	ἔγκλημα	δὲ ἦν τοῖς ταῦτα πάσχουσιν
[9]	μέγας τὴν ψυχὴν, μέγας τὸ	φρόνημα,	ἄνωθεν ἐκ τῶν ὀρέων ἐπικαταβὰς
[14]	κλαίουσιν εἶπε τὸ τοῦ Κυρίου	ῥῆμα·	Μὴ κλαίετε ἐπ´ ἐμοί· ἀλλὰ
[11]	ἡγούμενος τὸ νεανικὸν τῆς διανοίας	ἀνάστημα.	Καὶ ὅσῳ μᾶλλον ἑώρα τὴν
[1]	καὶ ἡμᾶς ἀναστῆσαν ἤγαγε τὸ	θαῦμα	τοῦ μάρτυρος, ἐκλαθομένους τῆς ἀσθενείας,
[12]	τῶν ἐπανισταμένων τῷ σώματι, φωτεινὸν	ἔνδυμα	ἡμῖν ἐν τῇ ἀναστάσει ἐπανθήσει·
[8]	ἔχων τὸν μέγαν διδάσκαλον τὸ	Πνεῦμα	τῆς ἀληθείας. ~Ὄθεν ἐλθὼν εἰς
[14]	ἦν ὁ ἀνὴρ, ἀσάλευτον τὸ	στερέωμα	τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως διασώζων.
[11]	ἔτι χαλεπώτερος ἦν πρὸς τὸ	ἀξίωμα	τοῦ ἀνδρὸς ἀποβλέπων, οἰκείαν ἀτιμίαν
[11]	ἐσθῆτα ῥυπῶν, κατεσκληκὼς ἅπαν τὸ	σῶμα,	βακτηρίαν φέρων, καὶ πήραν ἐνημμένος·
[12]	μέλλετε; φησί· τί ἑστήκατε; Ξαινέσθω	σῶμα,	στρεβλούσθω μέλη· βασανιζέσθω ὡς ἂν
[11]	ἐκοιμήθησαν μὲν αὐλοὶ, κατεσιγάσθησαν δὲ	ὄργανα	πολυαρμόνια· ἠκούετο Γόρδιος, ἐθεωρεῖτο Γόρδιος.
[14]	ὀλιγοχρόνια, καὶ τῇ ἀξίᾳ τοσοῦτον	ἀπολειπόμενα,	παραπληξία δεινὴ τῇ περὶ ταῦτα
[1]	ποιοῦντες καὶ τοῖς παροῦσιν ἅμα	κεχαρισμένα·	~Ἐγκωμιαζομένου γὰρ δικαίου, εὐφρανθήσονται λαοὶ,
[6]	λίθους καὶ ξύλα χαράγματι τέχνης	μεμορφωμένα	θεοὺς ἡγεῖσθαι, ἢ τοὺς μὴ
[8]	γε πάντων τὴν καρδίαν κεκαθαρμένος,	ἵνα	Θεὸν ἰδεῖν δυνηθῇ, καὶ μακάριος
[12]	διαγωγή. Σπείρατε πολλὰ ἐν ἐμοὶ	ἵνα	θερίσω πολλαπλασίονα. Ὡς δὲ τοῖς
[14]	ἐκ τῆς τοιαύτης καταπράξωμαι τέχνης;	ἵνα	μικρὰς ἡμέρας κερδήσω; Ἀλλ´αἰῶνα ὅλον
[14]	με καὶ ταῦτα σοφίζεσθαι συμβουλεύετε;	Ἵνα	τι ἐμαυτῷ ἐκ τῆς τοιαύτης
[14]	ἡμέρας κερδήσω; Ἀλλ´αἰῶνα ὅλον ζημιωθήσομαι.	Ἵνα	φύγω τῆς σαρκὸς τὰ ἐπίπονα;
[12]	καὶ προεκαλεῖτο ἐφ´ ἑαυτὸν τὰ	δεινά.	Τί μέλλετε; φησί· τί ἑστήκατε;
[12]	Ὅσῳ γὰρ ἂν ἐπιτείνητε τὰ	δεινὰ,	τοσούτῳ μείζονά μοι τὴν ἀντίδοσιν
[14]	τὸ διαρκὲς ὅμοιον εἶχε τὰ	γήϊνα,	σπουδάζειν ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ πρὸς
[5]	τῇ ἀπολαύσει ἔτι καὶ καλλωπισμόν	τινα	ἡμῖν διὰ τῆς οἰκειότητος χαριζόμενοι.
[14]	καὶ τὴν πίστιν ὁ Κύριος	μείζονα	εἶναι παντὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπεφήνατο.
[12]	ἂν ἐπιτείνητε τὰ δεινὰ, τοσούτῳ	μείζονά	μοι τὴν ἀντίδοσιν προξενεῖτε. Συναλλάγματα
[12]	πολλὰ ἐν ἐμοὶ ἵνα θερίσω	πολλαπλασίονα.	Ὡς δὲ τοῖς φοβεροῖς ἑλεῖν
[1]	τοὺς μάρτυρας, ἐξιόντα, ζητῶ τὸν	ἡγεμόνα.	Τίς ὁ κινήσας τὸν πολὺν
[14]	Ἵνα φύγω τῆς σαρκὸς τὰ	ἐπίπονα;	Ἀλλ´ οὐκ ὄψομαι τὰ ἀγαθὰ
[11]	αὐτοῦ που καθήμενον, καὶ τὸν	ἀγῶνα	διατιθέντα. Τέως μὲν οὖν πραείᾳ
[9]	ἄγουσα φιλοπολέμῳ (δαίμονι κατειλήφει θέατρον,	ἀγῶνα	ἱππικὸν θεωμένη. Ἐπεὶ οὖν πᾶς
[9]	γυμνασθέντος καὶ ἀλειψαμένου πρὸς τὸν	ἀγῶνα,	ταῖς νηστείαις, ταῖς ἀγρυπνίαις, ταῖς
[14]	τέχνης; ἵνα μικρὰς ἡμέρας κερδήσω;	Ἀλλ´αἰῶνα	ὅλον ζημιωθήσομαι. Ἵνα φύγω τῆς
[3]	θέσεως εὐκαίρως ἔχει, ὡς πρὸς	χειμῶνά	τε εἶναι καὶ θέρος ἐπιτηδείαν;
[15]	τῷ δικαίῳ κριτῇ· ᾧ ἡ	δόξα	καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς
[5]	κόσμος ἐστίν. Ὥσπερ γὰρ τὰ	εὔκαρπα	τῶν φυτῶν, οὓς ἂν ἐκθρέψῃ
[2]	ἠπόρουν κατ´ ἐμαυτὸν, τί ποτε	ἄρα	βούλεται τῷ παροιμιαστῇ τὸ αἴνιγμα.
[2]	βούλεται τῷ παροιμιαστῇ τὸ αἴνιγμα.	Ἆρα,	ὅτι, ῥήτορός τινος ἢ λογογράφου
[12]	τὰς δὲ ἐδίδου, καὶ ἄλλας	παρὰ	βασιλέως ἥξειν διηγγυᾶτο, τὴν ἐν
[11]	ὅστις ἐστὶν, εὐθὺς βοὴ συμμιγὴς	παρὰ	πάντων ἤρθη· τῶν μὲν οἰκείων
[15]	γὰρ αἰώνιον ἔσται δίκαιος, καὶ	παρὰ	τοῖς ἐπὶ γῆς, ἕως ἐστὶν
[3]	μαρτυρίαν πληροῖ. Τί γὰρ ἐγὼ	παρὰ	τοῦτο σεμνότερος, εἰ ἡ πόλις
[15]	καὶ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ	παρὰ	τῷ δικαίῳ κριτῇ· ᾧ ἡ
[14]	αὐτοῦ καὶ αἱ δεήσεις εἰσηκούσθησαν	παρὰ	τῷ Θεῷ. Ἐκείνων εἶναι βούλομαι
[3]	ἐστὶ καταγελαστότατον, ὅλου τοῦ κόσμου	παρὰ	τῶν δικαίων ὑπεροφθέντος, ἡμᾶς ἐξ
[14]	οὐκ ἀνέχεται ἡ γλῶσσα κτισθεῖσα	παρὰ	Χριστοῦ φθέγξασθαί τι κατὰ τοῦ
[13]	ἐγχώριον, ὧδε παρῆν πρὸς τὸν	ἄνδρα.	Τότε καὶ παρθένος ὄψεως ἀῤῥένων
[9]	φρονήματι, οἱονεὶ πέτρας συνεχεῖς, ἢ	δένδρα	πολλὰ, τοὺς τὸ στάδιον περικαθημένους
[4]	τυχεῖν τῆς ἀληθείας τῶν τότε.	Ἀμυδρὰ	γάρ τις φήμη πρὸς ἡμᾶς
[15]	τοῦ στεφανίτου. Αὕτη ἐπεῖδεν ἡ	ἡμέρα	τὸ θαυμαστὸν ἐκεῖνο θέαμα, ὃ
[4]	ἐλαττῶσαι. Ἀλλ´ ἐπειδὴ ἐνέστηκεν ἡ	ἡμέρα	ὑπόμνησιν φέρουσα μάρτυρος, ἐπιφανῶς τοῖς
[7]	καὶ πατὴρ παρεδίδου παῖδα, καὶ	πατέρα	υἱὸς κατεμήνυεν, ἀδελφοὶ κατ´ ἀλλήλων
[6]	τῆς Ἐκκλησίας ἐξέτεινε, καὶ ἦρε	χεῖρα	θεομάχον κατὰ τῆς εὐσεβείας, κηρύγματα
[7]	δὲ θυσιαστήρια, καὶ οὐκ ἦν	προσφορὰ	οὐδὲ θυμίαμα, οὐ τόπος τοῦ
[3]	χαλεποὺς καὶ μεγάλους ἀγῶνας διενεγκοῦσα,	λαμπρὰ	κατὰ τῶν πολεμίων ἀνέστησε τρόπαια;
[14]	συσκοτάσει δὲ ἐπ´ ἐμοὶ τὰ	ἄστρα,	ἡ γῆ δέ με ὑποστήσεται
[11]	Καὶ θροῦς τις ἄσημος, οἷον	αὔρα,	διὰ παντὸς τοῦ θεάτρου διεξιὼν,
[0]	~ΟΜΙΛΙΑ ΙΗʹ Εἰς Γόρδιον τὸν	μάρτυρα.	~(Νόμος ἐστὶ φύσεως ταῖς μελίσσαις
[11]	διανοίας ἀνάστημα. Καὶ ὅσῳ μᾶλλον	ἑώρα	τὴν καρδίαν ἀπτόητον, τοσούτῳ μειζόνως
[13]	οἰκητόρων, ἐκχυθὲν πρὸ τοῦ τείχους,	ἑώρα	τὸ μέγα ἐκεῖνο καὶ ἐναγώνιον
[14]	Πατρός. Ταύτην γὰρ τὴν φωνὴν	πᾶσα	ἀφήσει γλῶσσα, ὅταν Ἐν τῷ
[9]	ἡμέραν ταύτην, ἐν ᾗ πανδημεὶ	πᾶσα	ἡ πόλις ἑορτὴν ἄγουσα φιλοπολέμῳ
[13]	Τότε καὶ παρθένος ὄψεως ἀῤῥένων	κατατολμήσασα,	καὶ πρεσβύτης καὶ ἄῤῥωστος τὴν
[14]	Θεόν (μου, ὃν ἐκ παιδὸς	προσεκύνησα;	Οὐχὶ δὲ φρίξει ὁ οὐρανὸς
[14]	ὅτι οὐκ ἀνέχεται ἡ γλῶσσα	κτισθεῖσα	παρὰ Χριστοῦ φθέγξασθαί τι κατὰ
[11]	τὴν εἰς Θεὸν, ἐφ´ ὃν	ἤλπισα,	πίστιν ἐπιδειξόμενος· καὶ γὰρ ἤκουσά
[8]	φίλων, οἰκετῶν, ἀπολαύσεως βίου, πάντων	ὅσα	ἀνθρώποις ἐστὶ περισπούδαστα, πρὸς τὰς
[4]	ὑπὲρ Χριστοῦ μαρτυρίοις ἐναθλήσαντος, εἴπωμεν	ὅσα	οἴδαμεν. ~Οὗτος ἔφυ μὲν ἀπὸ
[12]	σὺ μετ´ ἐμοῦ εἶ· καὶ	ὅσα	συγγενῆ τούτοις, πρὸς ἀνδρίαν παρακαλοῦντα,
[8]	τὴν αἰσχρολογίαν, τὴν εὐτραπελίαν, τἄλλα	ὅσα,	ὥσπερ ἐφόλκια, αἱ πολυάνθρωποι τῶν
[14]	ἀπεκρίνατο, ὅτι οὐκ ἀνέχεται ἡ	γλῶσσα	κτισθεῖσα παρὰ Χριστοῦ φθέγξασθαί τι
[14]	γὰρ τὴν φωνὴν πᾶσα ἀφήσει	γλῶσσα,	ὅταν Ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ
[9]	πανδημεὶ πᾶσα ἡ πόλις ἑορτὴν	ἄγουσα	φιλοπολέμῳ (δαίμονι κατειλήφει θέατρον, ἀγῶνα
[4]	τῶν ἀγώνων ἀνδραγαθίας τοῦ ἀνδρὸς	διασώζουσα.	Καί πως δοκεῖ τὸ καθ´
[3]	ποτὲ χαλεποὺς καὶ μεγάλους ἀγῶνας	διενεγκοῦσα,	λαμπρὰ κατὰ τῶν πολεμίων ἀνέστησε
[11]	ἤλπισα, πίστιν ἐπιδειξόμενος· καὶ γὰρ	ἤκουσά	σε, φησὶ, πολλῶν διαφέρειν τῇ
[11]	χάρις, ἐκ τοῦ ἀφανοῦς αὐτὸν	περιλάμπουσα.	Ὡς δ´ οὖν ἐγνώσθη ὅστις
[4]	ἐπειδὴ ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα ὑπόμνησιν	φέρουσα	μάρτυρος, ἐπιφανῶς τοῖς ὑπὲρ Χριστοῦ
[14]	τὰ ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ ὄψομαι	τὰ	ἀγαθὰ τῶν δικαίων. Μανία σαφὴς
[14]	οὐ συσκοτάσει δὲ ἐπ´ ἐμοὶ	τὰ	ἄστρα, ἡ γῆ δέ με
[14]	καὶ τὸ διαρκὲς ὅμοιον εἶχε	τὰ	γήϊνα, σπουδάζειν ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ
[12]	ὥστε καὶ προεκαλεῖτο ἐφ´ ἑαυτὸν	τὰ	δεινά. Τί μέλλετε; φησί· τί
[12]	ἐλπίδος. Ὅσῳ γὰρ ἂν ἐπιτείνητε	τὰ	δεινὰ, τοσούτῳ μείζονά μοι τὴν
[7]	τὰ τῶν κακούργων ὑπέμενον, ἐστενοχωρεῖτο	τὰ	δεσμωτήρια, ἔρημοι ἦσαν οἱ εὐθηνούμενοι
[8]	πολιτικοὺς, ὄχλον ἀγοραῖον, ἀρχοντικοὺς τύφους,	τὰ	δικαστήρια, τοὺς συκοφάντας, τοὺς πωλοῦντας,
[3]	ὀλίγων τῶν ἀτιμασθέντων πληροῦν αὐτοῖς	τὰ	ἐγκώμια. Ἀρκεῖ τοίνυν ἡ μνήμη
[2]	τῆς τῶν λόγων αὐξήσεως συνίσταται	τὰ	ἐγκώμια· τοῖς δικαίοις δὲ ἀρκεῖ
[11]	ἄλλο τι ἠνείχετο ἀκούειν ἢ	(τὰ	ἐκείνου ῥήματα. Καὶ θροῦς τις
[14]	ζημιωθήσομαι. Ἵνα φύγω τῆς σαρκὸς	τὰ	ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ ὄψομαι τὰ
[13]	ἄκλειστα μὲν ἦν τῶν ἐμπόρων	τὰ	ἐργαστήρια· διέῤῥιπτο δὲ κατὰ τὴν
[5]	ὁ κόσμος ἐστίν. Ὥσπερ γὰρ	τὰ	εὔκαρπα τῶν φυτῶν, οὓς ἂν
[11]	ξύλου στρεβλούσθω, φερέσθω τὰ κολαστήρια·	τὰ	θηρία, τὸ πῦρ, τὸ ξίφος,
[11]	ἐπὶ τοῦ ξύλου στρεβλούσθω, φερέσθω	τὰ	κολαστήρια· τὰ θηρία, τὸ πῦρ,
[8]	γένηται· εἶδε δι´ ἀποκαλύψεων, ἐδιδάχθη	τὰ	μυστήρια, οὐκ ἀπ´ ἀνθρώπων, οὐδὲ
[1]	Κυρίου εἶδον νῦν πρῶτον ἐπὶ	τὰ	οὐράνια ἄνθη, τοὺς μάρτυρας, ἐξιόντα,
[14]	σπουδάζειν ἐχρῆν διαμείβειν αὐτὰ πρὸς	τὰ	οὐράνια· εἰ δὲ καὶ ὀλιγοχρόνια,
[7]	δὲ κατεχόρευον, κνίσσαις καὶ αἵμασι	τὰ	πάντα καταμιαίνοντες· ~τότε ὁ γενναῖος
[7]	κατήφεια δεινὴ, ὥσπερ τις νεφέλη,	τὰ	πάντα κατεῖχεν· ἀπελήλαντο μὲν οἱ
[13]	οἱ ἐπιτήδειοι, περιεπτύσσοντο, ποτνιώμενοι καὶ	τὰ	τελευταῖα κατασπαζόμενοι· καὶ θερμὸν ἐπ´
[14]	κλαύσατε ἐπὶ τοὺς θεομάχους, τοὺς	τὰ	τοιαῦτα τολμῶντας κατὰ τῶν εὐσεβούντων,
[12]	ἀνδρεῖον μαλάσσει. Ὁποῖα ἦν καὶ	τὰ	τότε τεχνάσματα τοῦ κακούργου. Ἐπειδὴ
[2]	Ἰωσὴφ, καὶ πρὸς ἀνδρίαν παράκλησις	τὰ	τοῦ Σαμψὼν διηγήματα. Οὐκ οἶδεν
[7]	ἦν· (ἀλλ´ οἱ μηδὲν ἀδικοῦντες	τὰ	τῶν κακούργων ὑπέμενον, ἐστενοχωρεῖτο τὰ
[7]	τῶν εὐσεβούντων· χρήματα διηρπάζετο, πληγαῖς	τὰ	τῶν φιλοχρίστων σώματα κατεξαίνετο, γυναῖκες
[13]	διέῤῥιπτο δὲ κατὰ τὴν ἀγορὰν	τὰ	ὤνια· μία δὲ πάντων φυλακὴ
[8]	πολυάνθρωποι τῶν πόλεων ἐπισύρονται. Καθαρεύων	τὰ	ὦτα, καθαρεύων τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ
[1]	δεῦρο δὴ καὶ αὐτοὶ τῇ	κατὰ	δύναμιν φωνῇ, οἷόν τινι ἄνθει
[6]	ἦν πανταχοῦ, καὶ διαγράμματα ἥπλωτο	κατὰ	πᾶσαν ἀγορὰν καὶ πάντα τόπον
[13]	ἐμπόρων τὰ ἐργαστήρια· διέῤῥιπτο δὲ	κατὰ	τὴν ἀγορὰν τὰ ὤνια· μία
[6]	ἐξέτεινε, καὶ ἦρε χεῖρα θεομάχον	κατὰ	τῆς εὐσεβείας, κηρύγματα δὲ ἦν
[8]	τοὺς εἰδωλολατροῦντας κοινωνίας ἡμερώτερον ἡγησάμενος,	κατὰ	τὸν ζηλωτὴν Ἠλίαν· ὃς, ὅτε
[14]	κτισθεῖσα παρὰ Χριστοῦ φθέγξασθαί τι	κατὰ	τοῦ κτίσαντος. Καρδία γὰρ πιστεύομεν
[14]	θεομάχους, τοὺς τὰ τοιαῦτα τολμῶντας	κατὰ	τῶν εὐσεβούντων, τοὺς διὰ τῆς
[7]	πάσης τῆς πόλεως, καὶ λεηλασίαι	κατὰ	τῶν εὐσεβούντων· χρήματα διηρπάζετο, πληγαῖς
[3]	καὶ μεγάλους ἀγῶνας διενεγκοῦσα, λαμπρὰ	κατὰ	τῶν πολεμίων ἀνέστησε τρόπαια; τί
[12]	μείζονά μοι τὴν ἀντίδοσιν προξενεῖτε.	Συναλλάγματα	ἡμῖν ἐστι ταῦτα πρὸς τὸν
[6]	χεῖρα θεομάχον κατὰ τῆς εὐσεβείας,	κηρύγματα	δὲ ἦν πανταχοῦ, καὶ διαγράμματα
[2]	ἀνδρίαν παράκλησις τὰ τοῦ Σαμψὼν	διηγήματα.	Οὐκ οἶδεν οὖν ἐγκωμίων νόμον
[3]	ἀνδρῶν τέ ἐστιν εὔφορος, καὶ	βοσκήματα	τρέφειν αὐτάρκης, τί μοι ἐκ
[11]	ἠνείχετο ἀκούειν ἢ (τὰ ἐκείνου	ῥήματα.	Καὶ θροῦς τις ἄσημος, οἷον
[7]	καὶ λεηλασίαι κατὰ τῶν εὐσεβούντων·	χρήματα	διηρπάζετο, πληγαῖς τὰ τῶν φιλοχρίστων
[6]	κηρύγματα δὲ ἦν πανταχοῦ, καὶ	διαγράμματα	ἥπλωτο κατὰ πᾶσαν ἀγορὰν καὶ
[12]	Ὁποῖα ἦν καὶ τὰ τότε	τεχνάσματα	τοῦ κακούργου. Ἐπειδὴ γὰρ εἶδεν
[7]	διηρπάζετο, πληγαῖς τὰ τῶν φιλοχρίστων	σώματα	κατεξαίνετο, γυναῖκες εἵλκοντο διὰ μέσης
[14]	Μανία σαφὴς μετὰ τέχνης ἀπόλλυσθαι,	μετὰ	πανουργίας καὶ δόλου τὴν αἰωνίαν
[9]	ἀφυλάκτως βιοῦντες, καὶ καθήμενοι μὲν	μετὰ	συνεδρίου ματαιότητος, μὴ ἐκκλίνοντες δὲ
[14]	ἀγαθὰ τῶν δικαίων. Μανία σαφὴς	μετὰ	τέχνης ἀπόλλυσθαι, μετὰ πανουργίας καὶ
[8]	ἀνθρώποις ἀβάτους ἐρημίας ἀπέδραμε, τὸν	μετὰ	τῶν θηρίων βίον τῆς πρὸς
[12]	ἀντὶ δεσμωτηρίου παράδεισος, ἀντὶ τῆς	μετὰ	τῶν κακούργων καταδίκης ἡ μετ´
[11]	κεφαλὴν, βαθὺς τὴν ὑπήνην, τὴν	ἐσθῆτα	ῥυπῶν, κατεσκληκὼς ἅπαν τὸ σῶμα,
[13]	πυρὶ, μὴ παραναλῶσαι ἑαυτοῦ τὴν	νεότητα,	μὴ καταλιπεῖν τὸν γλυκὺν τοῦτον
[14]	δάκρυον, τῷ δὲ συνεργοῦντα πρὸς	πιθανότητα·	τοῖς μὲν κλαίουσιν εἶπε τὸ
[1]	τὴν χειμερινὴν κατήφειαν εἰς ἐαρινὴν	φαιδρότητα	μεταστήσας; Νῦν γὰρ δὴ πρῶτον
[11]	παρορμώντων, καὶ προκαταδικαζόντων εἰς θάνατον.	Πάντα	δ´ οὖν βοῆς καὶ θορύβου
[7]	κατεχόρευον, κνίσσαις καὶ αἵμασι τὰ	πάντα	καταμιαίνοντες· ~τότε ὁ γενναῖος οὗτος
[7]	δεινὴ, ὥσπερ τις νεφέλη, τὰ	πάντα	κατεῖχεν· ἀπελήλαντο μὲν οἱ τοῦ
[6]	ἥπλωτο κατὰ πᾶσαν ἀγορὰν καὶ	πάντα	τόπον ἐπίσημον, μὴ προσκυνεῖσθαι Χριστὸν,
[11]	που καθήμενον, καὶ τὸν ἀγῶνα	διατιθέντα.	Τέως μὲν οὖν πραείᾳ καὶ
[12]	Ἐπειδὴ γὰρ εἶδεν αὐτὸν οὐκ	ἐνδιδόντα	ταῖς ἀπειλαῖς, ἀπάταις αὐτὸν καὶ
[14]	διὰ γενέσεως εἰς τὸν βίον	ἐλθόντα	ἢ χρόνος ἀνάλωσεν, ἢ νόσος
[1]	τὰ οὐράνια ἄνθη, τοὺς μάρτυρας,	ἐξιόντα,	ζητῶ τὸν ἡγεμόνα. Τίς ὁ
[14]	ἐν σαρκὶ ἔτι τὸν Κύριον	ἐπιγνόντα,	ὅτι Θεός ἐστι καὶ βασιλεὺς
[14]	διασώζων. Βλέπων τοῖς πνευματικοῖς ὀφθαλμοῖς	περιτρέχοντα	τὸν διάβολον, καὶ τὸν μὲν
[11]	εὐθὺς ἀνάρπαστος ἦν πρὸς τὸν	ἄρχοντα	αὐτοῦ που καθήμενον, καὶ τὸν
[14]	κινοῦντα πρὸς δάκρυον, τῷ δὲ	συνεργοῦντα	πρὸς πιθανότητα· τοῖς μὲν κλαίουσιν
[12]	ὅσα συγγενῆ τούτοις, πρὸς ἀνδρίαν	παρακαλοῦντα,	ἐκ τῶν θείων λογίων δεδιδαγμένος
[14]	τὸν διάβολον, καὶ τὸν μὲν	κινοῦντα	πρὸς δάκρυον, τῷ δὲ συνεργοῦντα
[13]	τοῦ τείχους ἦσαν. Ἤδη δὲ	ὁρμῶντα	πρὸς τὴν διὰ τοῦ θανάτου
[8]	βίου, πάντων ὅσα ἀνθρώποις ἐστὶ	περισπούδαστα,	πρὸς τὰς βαθυτάτας καὶ ἀνθρώποις
[6]	ἢ τοὺς μὴ πειθομένους πάσχειν	ἀνήκεστα·	~σύγχυσις δὲ ἦν καὶ ταραχὴ
[13]	φυλακὰς τῶν οἴκων οἱ φύλακες·	ἄκλειστα	μὲν ἦν τῶν ἐμπόρων τὰ
[14]	τὰ γήϊνα, σπουδάζειν ἐχρῆν διαμείβειν	αὐτὰ	πρὸς τὰ οὐράνια· εἰ δὲ
[14]	ἐπὶ τοὺς θεομάχους, τοὺς τὰ	τοιαῦτα	τολμῶντας κατὰ τῶν εὐσεβούντων, τοὺς
[15]	ταῖς ἐλπίσιν ἀποκειμένων μακαρισμῶν ἐκπίπτειν.	~Ταῦτα	εἰπὼν, καὶ ἑαυτῷ τὸν τύπον
[11]	τῶν ἀλγεινῶν. Καὶ ὁ μὲν	ταῦτα.	~Ὁ δὲ πρὸς τὸν Θεὸν
[7]	φυγαδευομένων· ἔγκλημα δὲ ἦν τοῖς	ταῦτα	πάσχουσιν ἡ εὐσέβεια, καὶ πατὴρ
[12]	ἀντίδοσιν προξενεῖτε. Συναλλάγματα ἡμῖν ἐστι	ταῦτα	πρὸς τὸν Δεσπότην. (Ἀντὶ τῶν
[14]	Ἀντὶ τίνος δέ με καὶ	ταῦτα	σοφίζεσθαι συμβουλεύετε; Ἵνα τι ἐμαυτῷ
[14]	ἀπολειπόμενα, παραπληξία δεινὴ τῇ περὶ	ταῦτα	σπουδῇ τῶν ἐν ταῖς ἐλπίσιν
[3]	κρατεῖ. Τί οὖν ἡμᾶς δύναται	ταῦτα	τὴν ἀνθρωπείαν ἀρετὴν βελτίους ποιῆσαι;
[8]	τῶν πόλεων ἐπισύρονται. Καθαρεύων τὰ	ὦτα,	καθαρεύων τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ πρό

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/04/2009