Chapitre |
[14] |
κτηνῶν
καὶ
ἀνθρώπων.
Τὸν
γὰρ
|
διὰ |
γενέσεως
εἰς
τὸν
βίον
ἐλθόντα |
[7] |
φιλοχρίστων
σώματα
κατεξαίνετο,
γυναῖκες
εἵλκοντο
|
διὰ |
μέσης
τῆς
πόλεως·
οὐ
νεότης |
[11] |
θροῦς
τις
ἄσημος,
οἷον
αὔρα,
|
διὰ |
παντὸς
τοῦ
θεάτρου
διεξιὼν,
τὸν |
[7] |
~σύγχυσις
δὲ
ἦν
καὶ
ταραχὴ
|
διὰ |
πάσης
τῆς
πόλεως,
καὶ
λεηλασίαι |
[14] |
νεφῶν
καταῤῥηγνύμενον,
οὔτε
χαράδραι
περιῤῥηγνύμεναι,
|
διὰ |
τὴν
ἐκ
τῆς
πέτρας
ἀσφάλειαν, |
[3] |
τῷ
βίῳ
ἀναγκαία
ἡ
μνήμη
|
διὰ |
τὴν
μίμησιν.
Ὥσπερ
γὰρ
τῷ |
[11] |
θέας,
ἀνὴρ
ἀπηγριωμένος
τὴν
ὄψιν,
|
διὰ |
τὴν
χρονίαν
ἐν
τοῖς
ὄρεσι |
[2] |
ἴσμεν,
εὐφραίνομεν
δὲ
τοὺς
λαοὺς
|
διὰ |
τῆς
ἀκοῆς
τῶν
καλῶν.
Προτροπὴ
|
[14] |
τε
ᾖ.
Τοῖς
δὲ
τὴν
|
διὰ |
τῆς
γλώσσης
ἄρνησιν
συμβουλεύουσι
τοσοῦτον |
[2] |
δούλων·
ἐγκωμιάζομεν
δὲ
τοὺς
δικαίους
|
διὰ |
τῆς
μαρτυρίας
ὧν
ἴσμεν,
εὐφραίνομεν
|
[5] |
ἔτι
καὶ
καλλωπισμόν
τινα
ἡμῖν
|
διὰ |
τῆς
οἰκειότητος
χαριζόμενοι.
Ἐγκατειλεγμένος
δὲ |
[14] |
τολμῶντας
κατὰ
τῶν
εὐσεβούντων,
τοὺς
|
διὰ |
τῆς
φλογὸς
ταύτης,
ἣν
καθ´ |
[13] |
Ἤδη
δὲ
ὁρμῶντα
πρὸς
τὴν
|
διὰ |
τοῦ
θανάτου
ζωὴν
τὸν
μακάριον |
[14] |
πάντως
ἀποθανεῖν,
τὴν
ζωὴν
ἑαυτοῖς
|
διὰ |
τοῦ
θανάτου
πραγματευσώμεθα.
Ἑκούσιον
ποιήσατε |
[14] |
τοῦ
ἀγγέλου,
καὶ
τὸ
τελευταῖον
|
διὰ |
τοῦ
Πέτρου
τῆς
σωτηρίας
ἔτυχεν; |
[3] |
ἑαυτοὺς
ἀπατήσομεν
ὡς
τοῖς
ἀνδράσι
|
διὰ |
τούτων
ἐκπληροῦντες
τὸν
ἔπαινον;
Πάντων |
[10] |
τοῖς
ἐμὲ
μὴ
ἐπερωτῶσι·
δηλῶν
|
διὰ |
τούτων,
ὅτι
οὐ
πρὸς
ἀνάγκην
|
[2] |
εὐσεβείᾳ,
δοξάζομεν
πρῶτον
τὸν
Δεσπότην
|
διὰ |
τῶν
δούλων·
ἐγκωμιάζομεν
δὲ
τοὺς |
[11] |
τὸν
ἱππόδρομον
ὑπερήχει.
Ἐπεὶ
δὲ
|
διὰ |
τῶν
κηρύκων
σιωπὴ
τῷ
δήμῳ |
[14] |
τῶν
δυνάμεων,
καὶ
προστάγματι
μόνῳ
|
διὰ |
τῶν
λειτουργικῶν
πνευμάτων
ἱκανὸς
ἐξαποστέλλειν |