HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τήν 1
τὴν 61
τηρήσας 1
τῆς 56
Τί 5
τί 5
τι 8

Fréquences [« »]
48 δὲ
48 τὸ
49 τὸν
56 τῆς
60 τοῦ
61 τὴν
73 τῶν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Panégyrique du martyr Gordius

τῆς

Chapitre

[2]   εὐφραίνομεν δὲ τοὺς λαοὺς διὰ τῆς ἀκοῆς τῶν καλῶν. Προτροπὴ γὰρ

[8]   τὸν μέγαν διδάσκαλον τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας. ~Ὄθεν ἐλθὼν εἰς ἔννοιαν

[4]   οὐδὲ τοῦτο μικρὸν, ἀκριβῶς τυχεῖν τῆς ἀληθείας τῶν τότε. Ἀμυδρὰ γάρ

[13]   ὑποσχέσεων ὁ μακάριος, κατεγέλασεν αὐτοῦ τῆς ἀνοίας, εἴ τι νομίζοι βασιλείας

[9]   ἠρεθίσθη σφοδρότερον πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν τῆς ἄνω κλήσεως. Καὶ οἷον ἀθλητὴς,

[2]   καὶ εὐθὺς ἡμᾶς ζῆλος εἰσῆλθε τῆς ἀρετῆς τοῦ ἀνδρὸς, καὶ τὸ

[2]   τὸ δεῖξαι αὐτῶν τὸ ὑπερβάλλον τῆς ἀρετῆς. Ὥστε, ὅταν διηγώμεθα τοὺς

[1]   τὸ θαῦμα τοῦ μάρτυρος, ἐκλαθομένους τῆς ἀσθενείας, δεῦρο δὴ καὶ αὐτοὶ

[12]   ἐν τῇ ἀναστάσει ἐπανθήσει· ἀντὶ τῆς ἀτιμίας στέφανοι, ἀντὶ δεσμωτηρίου παράδεισος,

[14]   ἣν καθ´ ἡμῶν καίουσιν, ἑαυτοῖς τῆς γεέννης τὸ πῦρ θησαυρίζοντας. Παύσασθε

[14]   ᾖ. Τοῖς δὲ τὴν διὰ τῆς γλώσσης ἄρνησιν συμβουλεύουσι τοσοῦτον ἀπεκρίνατο,

[11]   οἰκείαν ἀτιμίαν ἡγούμενος τὸ νεανικὸν τῆς διανοίας ἀνάστημα. Καὶ ὅσῳ μᾶλλον

[14]   πειρατηρίων ἄτρωτος. Εἰκάσαις ἂν αὐτοῦ τῆς διανοίας τὸ ἄσειστον τῇ οἰκίᾳ

[5]   ἀναδραμὼν, καὶ πρὸς μήκιστον ὕψος τῆς δόξης διαναστὰς, τῇ ἐνεγκούσῃ καὶ

[14]   ὁ ἀνὴρ, ἀσάλευτον τὸ στερέωμα τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως διασώζων. Βλέπων

[6]   τῆς ψυχῆς μέχρι τοῦ πολέμου τῆς Ἐκκλησίας ἐξέτεινε, καὶ ἦρε χεῖρα

[9]   τοῦ τάχους τῶν ἵππων, καὶ τῆς ἐμπειρίας τῶν ἡνιόχων· ἀλλὰ καὶ

[7]   θείου θεραπευταὶ, διεπτόητο δὲ πᾶς τῆς εὐσεβείας θίασος, δαίμονες δὲ κατεχόρευον,

[5]   ἐνεγκούσῃ καὶ θρεψαμένῃ τῶν οἰκείων τῆς εὐσεβείας καρπῶν τὴν ἀπόλαυσιν ἐχαρίσατο.

[6]   καὶ ἦρε χεῖρα θεομάχον κατὰ τῆς εὐσεβείας, κηρύγματα δὲ ἦν πανταχοῦ,

[5]   καὶ οὗτος ἐκ τῶν λαγόνων τῆς ἡμετέρας ἀναδραμὼν, καὶ πρὸς μήκιστον

[11]   ἐπέστρεφε τὸ θέατρον τῷ παραδόξῳ τῆς θέας, ἀνὴρ ἀπηγριωμένος τὴν ὄψιν,

[13]   τοῦτον μεταῤῥυέντος. Οὐ γυνὴ κατεδέξατο τῆς θέας ἀπολειφθῆναι, οὐκ ἀνὴρ ἀφανὴς

[4]   ἀρχετύπων ἀπολιμπάνονται· καὶ ἡμᾶς, αὐτῆς τῆς θέας τῶν πραγμάτων ἀπολειφθέντας, κίνδυνος

[2]   τῶν μακαρίων ὁ τὸ πεζὸν τῆς λέξεως καὶ τὸ τῆς φωνῆς

[2]   καὶ τὴν διάθεσιν, καὶ τὸ τῆς λέξεως πομπικὸν καὶ (πρὸς ἁρμονίαν

[12]   ἂν ἐθέλητε. Μή μοι βασκήνητε τῆς μακαρίας ἐλπίδος. Ὅσῳ γὰρ ἂν

[2]   ἐγκωμιάζομεν δὲ τοὺς δικαίους διὰ τῆς μαρτυρίας ὧν ἴσμεν, εὐφραίνομεν δὲ

[12]   στέφανοι, ἀντὶ δεσμωτηρίου παράδεισος, ἀντὶ τῆς μετὰ τῶν κακούργων καταδίκης ἡ

[10]   Δεσπότην, ὃς ἐν τῷ σκότει τῆς νυκτὸς ἀγνοούμενος τοῖς Ἰουδαίοις ἑαυτὸν

[5]   καὶ καλλωπισμόν τινα ἡμῖν διὰ τῆς οἰκειότητος χαριζόμενοι. Ἐγκατειλεγμένος δὲ στρατείᾳ

[14]   Κορνήλιος δὲ οὐχ, ἑκατόνταρχος ὢν, τῆς ὀπτασίας ἠξιώθη τῆς τοῦ ἀγγέλου,

[13]   ἂν βούλοιτο. ~Ἐπειδὴ δὲ ἀπετύγχανε τῆς πείρας (ἀκούσας γὰρ τῶν ὑποσχέσεων

[14]   χαράδραι περιῤῥηγνύμεναι, διὰ τὴν ἐκ τῆς πέτρας ἀσφάλειαν, διασαλεῦσαι δύνανται. Τοιοῦτος

[11]   πάντων ἤρθη· τῶν μὲν οἰκείων τῆς πίστεως ὑπὸ περιχαρείας κροτούντων, τῶν

[7]   ἦν καὶ ταραχὴ διὰ πάσης τῆς πόλεως, καὶ λεηλασίαι κατὰ τῶν

[7]   κατεξαίνετο, γυναῖκες εἵλκοντο διὰ μέσης τῆς πόλεως· οὐ νεότης ἐλεεινὴ, οὐ

[1]   ὁ λαὸς, οἱονεὶ σίμβλων τινῶν, τῆς πόλεως προχυθέντες, τὸν προπόλεον κόσμον,

[5]   οἴδαμεν. ~Οὗτος ἔφυ μὲν ἀπὸ τῆς πόλεως ταύτης, ὅθεν καὶ μᾶλλον

[8]   τὸν μετὰ τῶν θηρίων βίον τῆς πρὸς τοὺς εἰδωλολατροῦντας κοινωνίας ἡμερώτερον

[1]   πρὶν ἂν ὁ βασιλεὺς αὐτῶν τῆς πτήσεως ἀφηγήσηται. Ἐπεὶ οὖν καὶ

[14]   Ἀλλ´αἰῶνα ὅλον ζημιωθήσομαι. Ἵνα φύγω τῆς σαρκὸς τὰ ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ

[8]   ὅτε εἶδεν ἐπικρατοῦσαν τὴν εἱδωλολατρείαν τῆς Σιδωνίας, ἐπὶ τὸ ὄρος ἀνέδραμε

[14]   τὸ τελευταῖον διὰ τοῦ Πέτρου τῆς σωτηρίας ἔτυχεν; Αἱ γὰρ ἐλεημοσύναι

[14]   συμβουλεύετε; Ἵνα τι ἐμαυτῷ ἐκ τῆς τοιαύτης καταπράξωμαι τέχνης; ἵνα μικρὰς

[14]   ἑκατόνταρχος ὢν, τῆς ὀπτασίας ἠξιώθη τῆς τοῦ ἀγγέλου, καὶ τὸ τελευταῖον

[7]   βίον, πάντων ἀγνοησάντων ἀλλήλους ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου φρενοβλαβείας· κατεβάλλοντο μὲν

[15]   τοῦ χρώματος, οὐδ´ ἀλλοιώσας τι τῆς τοῦ προσώπου φαιδρότητος. Διέκειτο γὰρ

[9]   πάντες ἤδη πρὸς τὴν θέαν τῆς τῶν ἵππων ἁμίλλης ἦσαν συντεταμένοι·

[2]   μὲν γὰρ ἄλλοις ἀνθρώποις ἐκ τῆς τῶν λόγων αὐξήσεως συνίσταται τὰ

[5]   μὲν γὰρ καὶ οἱ ἐκ τῆς ὑπερορίας καρποὶ, ὅταν ἡδεῖς τε

[3]   καὶ ταῖς τῶν ἵππων ἀγέλαις τῆς ὑφ´ ἡλίῳ κρατεῖ. Τί οὖν

[14]   κατὰ τῶν εὐσεβούντων, τοὺς διὰ τῆς φλογὸς ταύτης, ἣν καθ´ ἡμῶν

[11]   ἐν ᾧ ἦν, τὴν αἰτίαν τῆς φυγῆς, τὴν ἐπάνοδον, ὅτι Πάρειμι,

[2]   πεζὸν τῆς λέξεως καὶ τὸ τῆς φωνῆς ἀκατάσκευον πανταχοῦ προτιμήσας. Τί

[6]   τύραννος τὸ πικρὸν καὶ ἀνήμερον τῆς ψυχῆς μέχρι τοῦ πολέμου τῆς

Chapitre
[2]	εὐφραίνομεν δὲ τοὺς λαοὺς διὰ	τῆς	ἀκοῆς τῶν καλῶν. Προτροπὴ γὰρ
[8]	τὸν μέγαν διδάσκαλον τὸ Πνεῦμα	τῆς	ἀληθείας. ~Ὄθεν ἐλθὼν εἰς ἔννοιαν
[4]	οὐδὲ τοῦτο μικρὸν, ἀκριβῶς τυχεῖν	τῆς	ἀληθείας τῶν τότε. Ἀμυδρὰ γάρ
[13]	ὑποσχέσεων ὁ μακάριος, κατεγέλασεν αὐτοῦ	τῆς	ἀνοίας, εἴ τι νομίζοι βασιλείας
[9]	ἠρεθίσθη σφοδρότερον πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν	τῆς	ἄνω κλήσεως. Καὶ οἷον ἀθλητὴς,
[2]	καὶ εὐθὺς ἡμᾶς ζῆλος εἰσῆλθε	τῆς	ἀρετῆς τοῦ ἀνδρὸς, καὶ τὸ
[2]	τὸ δεῖξαι αὐτῶν τὸ ὑπερβάλλον	τῆς	ἀρετῆς. Ὥστε, ὅταν διηγώμεθα τοὺς
[1]	τὸ θαῦμα τοῦ μάρτυρος, ἐκλαθομένους	τῆς	ἀσθενείας, δεῦρο δὴ καὶ αὐτοὶ
[12]	ἐν τῇ ἀναστάσει ἐπανθήσει· ἀντὶ	τῆς	ἀτιμίας στέφανοι, ἀντὶ δεσμωτηρίου παράδεισος,
[14]	ἣν καθ´ ἡμῶν καίουσιν, ἑαυτοῖς	τῆς	γεέννης τὸ πῦρ θησαυρίζοντας. Παύσασθε
[14]	ᾖ. Τοῖς δὲ τὴν διὰ	τῆς	γλώσσης ἄρνησιν συμβουλεύουσι τοσοῦτον ἀπεκρίνατο,
[11]	οἰκείαν ἀτιμίαν ἡγούμενος τὸ νεανικὸν	τῆς	διανοίας ἀνάστημα. Καὶ ὅσῳ μᾶλλον
[14]	πειρατηρίων ἄτρωτος. Εἰκάσαις ἂν αὐτοῦ	τῆς	διανοίας τὸ ἄσειστον τῇ οἰκίᾳ
[5]	ἀναδραμὼν, καὶ πρὸς μήκιστον ὕψος	τῆς	δόξης διαναστὰς, τῇ ἐνεγκούσῃ καὶ
[14]	ὁ ἀνὴρ, ἀσάλευτον τὸ στερέωμα	τῆς	εἰς Χριστὸν πίστεως διασώζων. Βλέπων
[6]	τῆς ψυχῆς μέχρι τοῦ πολέμου	τῆς	Ἐκκλησίας ἐξέτεινε, καὶ ἦρε χεῖρα
[9]	τοῦ τάχους τῶν ἵππων, καὶ	τῆς	ἐμπειρίας τῶν ἡνιόχων· ἀλλὰ καὶ
[7]	θείου θεραπευταὶ, διεπτόητο δὲ πᾶς	τῆς	εὐσεβείας θίασος, δαίμονες δὲ κατεχόρευον,
[5]	ἐνεγκούσῃ καὶ θρεψαμένῃ τῶν οἰκείων	τῆς	εὐσεβείας καρπῶν τὴν ἀπόλαυσιν ἐχαρίσατο.
[6]	καὶ ἦρε χεῖρα θεομάχον κατὰ	τῆς	εὐσεβείας, κηρύγματα δὲ ἦν πανταχοῦ,
[5]	καὶ οὗτος ἐκ τῶν λαγόνων	τῆς	ἡμετέρας ἀναδραμὼν, καὶ πρὸς μήκιστον
[11]	ἐπέστρεφε τὸ θέατρον τῷ παραδόξῳ	τῆς	θέας, ἀνὴρ ἀπηγριωμένος τὴν ὄψιν,
[13]	τοῦτον μεταῤῥυέντος. Οὐ γυνὴ κατεδέξατο	τῆς	θέας ἀπολειφθῆναι, οὐκ ἀνὴρ ἀφανὴς
[4]	ἀρχετύπων ἀπολιμπάνονται· καὶ ἡμᾶς, αὐτῆς	τῆς	θέας τῶν πραγμάτων ἀπολειφθέντας, κίνδυνος
[2]	τῶν μακαρίων ὁ τὸ πεζὸν	τῆς	λέξεως καὶ τὸ τῆς φωνῆς
[2]	καὶ τὴν διάθεσιν, καὶ τὸ	τῆς	λέξεως πομπικὸν καὶ (πρὸς ἁρμονίαν
[12]	ἂν ἐθέλητε. Μή μοι βασκήνητε	τῆς	μακαρίας ἐλπίδος. Ὅσῳ γὰρ ἂν
[2]	ἐγκωμιάζομεν δὲ τοὺς δικαίους διὰ	τῆς	μαρτυρίας ὧν ἴσμεν, εὐφραίνομεν δὲ
[12]	στέφανοι, ἀντὶ δεσμωτηρίου παράδεισος, ἀντὶ	τῆς	μετὰ τῶν κακούργων καταδίκης ἡ
[10]	Δεσπότην, ὃς ἐν τῷ σκότει	τῆς	νυκτὸς ἀγνοούμενος τοῖς Ἰουδαίοις ἑαυτὸν
[5]	καὶ καλλωπισμόν τινα ἡμῖν διὰ	τῆς	οἰκειότητος χαριζόμενοι. Ἐγκατειλεγμένος δὲ στρατείᾳ
[14]	Κορνήλιος δὲ οὐχ, ἑκατόνταρχος ὢν,	τῆς	ὀπτασίας ἠξιώθη τῆς τοῦ ἀγγέλου,
[13]	ἂν βούλοιτο. ~Ἐπειδὴ δὲ ἀπετύγχανε	τῆς	πείρας (ἀκούσας γὰρ τῶν ὑποσχέσεων
[14]	χαράδραι περιῤῥηγνύμεναι, διὰ τὴν ἐκ	τῆς	πέτρας ἀσφάλειαν, διασαλεῦσαι δύνανται. Τοιοῦτος
[11]	πάντων ἤρθη· τῶν μὲν οἰκείων	τῆς	πίστεως ὑπὸ περιχαρείας κροτούντων, τῶν
[7]	ἦν καὶ ταραχὴ διὰ πάσης	τῆς	πόλεως, καὶ λεηλασίαι κατὰ τῶν
[7]	κατεξαίνετο, γυναῖκες εἵλκοντο διὰ μέσης	τῆς	πόλεως· οὐ νεότης ἐλεεινὴ, οὐ
[1]	ὁ λαὸς, οἱονεὶ σίμβλων τινῶν,	τῆς	πόλεως προχυθέντες, τὸν προπόλεον κόσμον,
[5]	οἴδαμεν. ~Οὗτος ἔφυ μὲν ἀπὸ	τῆς	πόλεως ταύτης, ὅθεν καὶ μᾶλλον
[8]	τὸν μετὰ τῶν θηρίων βίον	τῆς	πρὸς τοὺς εἰδωλολατροῦντας κοινωνίας ἡμερώτερον
[1]	πρὶν ἂν ὁ βασιλεὺς αὐτῶν	τῆς	πτήσεως ἀφηγήσηται. Ἐπεὶ οὖν καὶ
[14]	Ἀλλ´αἰῶνα ὅλον ζημιωθήσομαι. Ἵνα φύγω	τῆς	σαρκὸς τὰ ἐπίπονα; Ἀλλ´ οὐκ
[8]	ὅτε εἶδεν ἐπικρατοῦσαν τὴν εἱδωλολατρείαν	τῆς	Σιδωνίας, ἐπὶ τὸ ὄρος ἀνέδραμε
[14]	τὸ τελευταῖον διὰ τοῦ Πέτρου	τῆς	σωτηρίας ἔτυχεν; Αἱ γὰρ ἐλεημοσύναι
[14]	συμβουλεύετε; Ἵνα τι ἐμαυτῷ ἐκ	τῆς	τοιαύτης καταπράξωμαι τέχνης; ἵνα μικρὰς
[14]	ἑκατόνταρχος ὢν, τῆς ὀπτασίας ἠξιώθη	τῆς	τοῦ ἀγγέλου, καὶ τὸ τελευταῖον
[7]	βίον, πάντων ἀγνοησάντων ἀλλήλους ἐκ	τῆς	τοῦ διαβόλου φρενοβλαβείας· κατεβάλλοντο μὲν
[15]	τοῦ χρώματος, οὐδ´ ἀλλοιώσας τι	τῆς	τοῦ προσώπου φαιδρότητος. Διέκειτο γὰρ
[9]	πάντες ἤδη πρὸς τὴν θέαν	τῆς	τῶν ἵππων ἁμίλλης ἦσαν συντεταμένοι·
[2]	μὲν γὰρ ἄλλοις ἀνθρώποις ἐκ	τῆς	τῶν λόγων αὐξήσεως συνίσταται τὰ
[5]	μὲν γὰρ καὶ οἱ ἐκ	τῆς	ὑπερορίας καρποὶ, ὅταν ἡδεῖς τε
[3]	καὶ ταῖς τῶν ἵππων ἀγέλαις	τῆς	ὑφ´ ἡλίῳ κρατεῖ. Τί οὖν
[14]	κατὰ τῶν εὐσεβούντων, τοὺς διὰ	τῆς	φλογὸς ταύτης, ἣν καθ´ ἡμῶν
[11]	ἐν ᾧ ἦν, τὴν αἰτίαν	τῆς	φυγῆς, τὴν ἐπάνοδον, ὅτι Πάρειμι,
[2]	πεζὸν τῆς λέξεως καὶ τὸ	τῆς	φωνῆς ἀκατάσκευον πανταχοῦ προτιμήσας. Τί
[6]	τύραννος τὸ πικρὸν καὶ ἀνήμερον	τῆς	ψυχῆς μέχρι τοῦ πολέμου τῆς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/04/2009