HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 40 formes différentes pour 187 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, pages

[15, 687]   (Τούτοις ἀπαντήσας ὁ Μασσούριος ἔφη· Ὦ δαιμόνιε ἀνδρῶν, οὐκ οἶδας ὅτι

[15, 674]   λέγουσα τάδε· Σὺ δὲ στεφάνοις, ὦ Δίκα, περθέσθ´ ἐραταῖς φόβαισιν ὅρπακας

[15, 695]   κʹ Ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος, ὦ ἑταῖρ´, ὑποδύεται. Φράζευ μή σε

[15, 698]   Πολλοί τινες παρῳδιῶν ποιηταὶ γεγόνασιν, ὦ ἑταῖρε· ἐνδοξότατος δ´ ἦν Εὔβοιος

[15, 695]   Ἀθήνας ἐποιησάτην. ιδʹ (Ἀδμήτου λόγον, ὦ ἑταῖρε, μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει,

[15, 675]   λέξεσι. Καὶ περὶ μὲν τούτων, (ὦ ἑταῖροι, ταῦτα. Περὶ δὲ τοῦ

[15, 690]   βακκάρι. Ἀριστοφάνης δ´ ἐν Θεσμοφοριαζούσαις· (Ὦ Ζεῦ πολυτίμηθ´, οἷον ἔπνευσεν ὁ

[15, 679]   στέφανον πολυποίκιλον ἀνθέων, γρυπότατον, χαριέστατον, ὦ Ζεῦ· τίς γὰρ αὐτὸν ἔχουσα

[15, 669]   ἐκ τῶν Ἐλεγείων. Σὺ δέ, ὦ Θεόδωρε (τοῦτο γάρ σου τὸ

[15, 698]   Τίς ἡδέως, ἔφη, τῶν ἐπῶν ὦ καλέ μου ἑταῖρε, ἕως ἔτι

[15, 697]   κολάβρους καλουμένους συντιθέντων· εἴρηται γάρ, ὦ καλὲ Οὐλπιανέ, τοὔνομα. Καὶ ὅ

[15, 686]   Σωκράτην τοιαυτὶ λέγοντα· Νὴ Δί´, ὦ Καλλία, τελέως ἡμᾶς ἑστιᾷς· οὐ

[15, 668]   ἐκβάλλοντες, ἀγνύντες, τί μου (λέγοντες· ὦ κάλλιστον Ἡρακλεῖ λάταξ τοῦτο δὲ

[15, 692]   μύρων χρῆσιν ὥρμησεν. Χρηστέον οὖν, ὦ Κύνουλκε Θεόδωρε, μύροις παρὰ πότον

[15, 678]   Καὶ τὸ εἶδος ὁποῖον ζητῶ, ὦ Κύνουλκε. Καὶ μή μοι εἴπῃς

[15, 689]   χωρὶς πρίω μοι βάκχαριν. {Β. Ὦ λακκόπρωκτε, βάκχαριν τοῖς σοῖς ποσὶν

[15, 700]   Φορμοφόροις δράματι· Τῇδ´ ἐξιόντι δεξιᾷ, ὦ λυχνίδιον. Πανὸς δ´ ὀνομάζεται τὸ

[15, 697]   συρβηνέων χορός. (Καὶ ὅς· Κλέαρχος, ὦ λῷστε, ἐν δευτέρῳ περὶ Παιδείας

[15, 679]   ἐκ τῶν Εὐβούλου Στεφανοπωλίδων ταῦτα· Ὦ μάκαρ, ἥτις ἔχους´ ἐνὶ δωματίῳ

[15, 685]   αὐτὸς ἀνθῶν τινων στεφανωτικῶν φησιν· Ὦ μαλάχας μὲν ἐξερῶν, ἀναπνέων δ´

[15, 669]   ἐγένοντο χαμαί. Σὸν οὖν ἐστιν, ὦ μουσικώτατε, τὴν χιλιέτη μου ταύτην

[15, 671]   τῷ χαρίεντι Ἀνακρέοντι Ναυκρατίτης στέφανος, ὦ Οὐλπιανέ. Φησὶν γὰρ οὕτως ὁ

[15, 671]   Καὶ ὃς οὐ πρότερον, ἔφη, ὦ οὗτος, διδάξω σε, πρὶν ἂν

[15, 694]   γυναικῶν μέγ´ ἔχει κράτος. δʹ Ὦ Πάν, Ἀρκαδίας μέδων κλεεννᾶς, ὀρχηστὰ

[15, 694]   ὀρχηστὰ Βρομίαις ὀπαδὲ Νύμφαις, γελάσειας, ὦ Πάν, ἐπ´ ἐμαῖς εὔφροσι ταῖσδ´

[15, 698]   καὶ ὧδέ τις εἶπε παραστάς· ὦ πάντων ἀνδρῶν βδελυρώτατε, τίς ς´

[15, 693]   δὲ τυφλόν τι κἀσύντακτόν ἐστιν, ὦ πάτερ. (Ἐν δὲ τῷ αὐτῷ

[15, 688]   δὲ τὸν ἀγωνιῶντα παράγει λέγοντα· (Ὦ πονηρὰ καρδία, ἐπιχαιρέκακον ὡς εἶ

[15, 671]   τοῦ κωμῳδιοποιοῦ Φάσμα (Ἐπαρίστερ´ ἔμαθες, ὦ πόνηρε, γράμματα· ἀνέστροφέν σου τὸν

[15, 700]   περιπατῶ. Ποῖος γάρ ἐστιν φανός, ὦ πρὸς τῶν θεῶν, τοιοῦτος οἷος

[15, 697]   φύσιν ὑπάρχουσαι, ὡς καὶ ἥδε· Ὦ τί πάσχεις· μὴ προδῷς ἄμμ´,

[15, 685]   μελιλώτινον λαλῶν καὶ ῥόδα προσσεσηρώς· ὦ φιλῶν μὲν ἀμάρακον, προσκυνῶν δὲ

[15, 674]   παρακειμένης ἐκ τοῦ δαψιλοῦς ἐν ᾧ εὐωχεῖτο τόπῳ, συνδέσεως ἕνεκα τῶν

[15, 671]   τοιοῦτον· ~ἕνα βούλεσθαι ἀριθμὸν εὑρεῖν, ᾧ ἕως τοῦ τελευταίου εἰσελθόντος (ἐξ

[15, 698]   οὔτε ποιητάων ἀδαήμων οὔτε θεάτρων, ᾧ καὶ τεθνειῶτι λαλεῖν πόρε Φερσεφόνεια.

[15, 690]   ἀπέδοτο (ἐχθὲς Μελανώπῳ, πολυτελοῦς Αἰγυπτίου, ᾧ νῦν ἀλείφει τοὺς πόδας Καλλιστράτου.

[15, 675]   ἐπιγραφομένῳ βιβλίῳ Περὶ Ἀφροδίτης, ἐν ᾧ ταυτὶ γέγραπται· Κατὰ δὲ τὴν

[15, 679]   ὁ δ´ ἕτερος ἄχρως, ἔκλευκος, ᾧ χρῶνται πρὸς τοὺς τάφους. Καταλέγει

[15, 667]   προείρηκε μὲν καὶ ὁ Ἀντιφάνης· ᾠὰ γάρ ἐστι καὶ πεμμάτια καὶ

[15, 666]   λυχνίον ἐστί. Πρόσεχε τὸν νοῦν· ᾠὰ μὲν πέντε νικητήριον. {Β. Περὶ

[15, 695]   ἀνάγκη. θʹ Ὁ δὲ καρκίνος ὧδ´ ἔφη, χαλᾷ τὸν ὄφιν λαβών·

[15, 697]   Οὐλπιανοῦ. Οὗτος γὰρ τὰς καπυρωτέρας ᾠδὰς ἀσπάζεται μᾶλλον τῶν ἐσπουδασμένων· οἷαί

[15, 687]   καλὸν τῆς ἁβρότητος ἀφελεῖν λέγουσα ὧδε· (Ἐγὼ δὲ φίλημ´ ἁβροσύναν, καί

[15, 679]   τῷ ἕκτῳ τῶν Φυτικῶν γράφων ὧδε· (Τὰ δὲ θερινὰ μᾶλλον, ἥ

[15, 698]   μετεωρίζοντες ἔβαλλον πολλοῖσι σπελέθοισι, καὶ ὧδέ τις εἶπε παραστάς· ὦ πάντων

[15, 679]   οὖσί σοι παραπλησίοις· ~(Οὔτοι γένειον ὧδε χρὴ διηλιφὲς φοροῦντα κἀντίπαιδα καὶ

[15, 694]   γὰρ ἤδη τῶν σοφῶν ἕκαστον ᾠδήν τινα καλὴν εἰς μέσον ἠξίουν

[15, 683]   ὅσον διπάλαιστα τελέσκων. Πρῶτα μὲν Ὠδονίηθε Μίδης ἅπερ Ἀσίδος ἀρχὴν λείπων

[15, 690]   Γείτοσιν λέγων οὕτως· Γλυκύτατον δ´ ὦζε βασιλείου μύρου. (Σαπφὼ δ´ ὁμοῦ

[15, 684]   ποτιδεγμένα· πολλάκι δ´ ἴχνη στιφροῖς ὠλίσθηναν ἐνιχρίμψαντε καρείοις· ἁδρύνει δὲ βλάστα

[15, 701]   ἔφη· Κλέαρχος ὁ Σολεὺς οὐδενὸς ὢν δεύτερος τῶν τοῦ σοφοῦ Ἀριστοτέλους

[15, 681]   ὑφ´ ὧν μὲν λείριον, ὑφ´ ὧν δὲ ἴον καλεῖσθαι. Κορίνθιοι δ´

[15, 680]   στρατηγόν, Αἰγυπτίων αὐτῷ πολεμούντων· ὑφ´ ὧν διὰ τὸ τοῦ Πατάρμιδος μῖσος

[15, 696]   γεγραφότος τετελευτηκέναι τὸν Ἑρμείαν δι´ ὧν εἴρηκεν Σᾶς γὰρ φιλίου μορφᾶς

[15, 697]   Λείπεταί τις ὁ συρβηνέων χορός, ὧν ἕκαστος τὸ δοκοῦν ἑαυτῷ κατᾳσαι

[15, 669]   παισὶ τὰ Καλλιμάχου ἀναγινώσκων ἐπιγράμματα, ὧν ἐστι καὶ τοῦτο, ἐπεζήτουν μαθεῖν,

[15, 692]   μεμνημένους τῶν ποιητῶν ἔδοξεν παρατίθεσθαι, ὧν καὶ αὐτῶν μνησθήσομαι. Ἀντιφάνης μὲν

[15, 678]   κωμῳδιοποιῷ ἐν Συνεξαπατῶντι φιλόσοφοι, περὶ ὧν καὶ Σοφοκλῆς Συνδείπνῳ φησίν, οὖσί

[15, 682]   στεφάνων χρῆσιν εἰδὼς φαίνεται δι´ ὧν λέγει· Ἣ δὲ σὺν ἀμφιπόλοισι

[15, 681]   Φιλῖνος δὲ τὸ ΚΡΙΝΟΝ ὑφ´ ὧν μὲν λείριον, ὑφ´ ὧν δὲ

[15, 670]   ἐρωμένων θύραις. Ἢ μᾶλλον ὑφ´ ὧν (οἴονταί τε καὶ πρὸς ἀλήθειαν

[15, 680]   παραπλήσια τὰ κλωνία στεφάνοις, ἐφ´ ὧν τὸ ἄνθος φύεται. Ὁ δὲ

[15, 694]   περὶ τὰς συνουσίας ἦν ᾀδόμενα, ὧν τὸ μὲν πρῶτον ἦν ὃ

[15, 682]   Τὰ δὲ πεντάφυλλα εὐώδη μᾶλλον ὧν τραχὺ τὸ κάτω. (Εὐοσμότατα δὲ

[15, 699]   ἔρωτι πότην ἶσον. Ἔγραφε δ´ ὡνὴρ εὖ παρ´ Ὁμηρείην ἀγλαίην ἐπέων

[15, 676]   Ἀφροδίτης σπιθαμιαῖον, ἀρχαῖον τῇ τέχνῃ, ὠνησάμενος ᾔει φέρων εἰς τὴν Ναύκρατιν.

[15, 699]   λυχνοῦχοι οἱ νῦν καλούμενοι φανοὶ ὠνομάζοντο Ἀριστοφάνης ἐν Αἰολοσίκωνι παρίστησιν· Καὶ

[15, 694]   ὑγιαίνειν πρῶτον ὡς ἄριστον ὂν ὠνόμασεν ὀρθῶς· δεύτερον δ´ εἶναι καλόν,

[15, 690]   Ὁμοιότησιν. (Ὡς καὶ τὸ ΜΕΓΑΛΛΕΙΟΝ· ὠνομάσθη γὰρ καὶ τοῦτο ἀπὸ Μεγάλλου

[15, 677]   ~Πρῶτον ἐν τοῖς Ἕλλησι στέφανος ὠνομάσθη, ὥς φησι Σῆμος ὁ Δήλιος

[15, 691]   Τηρεῖ· Ἀλλ´ οἷα νύμφη βασιλὶς ὠνομασμένη μύροις μεγαλλείοις τὸ σῶμ´ ἀλείφεται.

[15, 683]   τε χρυσῷ τε φυὴν εἰς ὦπα προσεικές, ἅσσα τ´ Ἰωνιάδες Νύμφαι

[15, 680]   περιφερῶν. (Ἀνθεῖ δ´ οὗτος ὅταν ὥρα ᾖ, καὶ ἐστὶ τῷ χρώματι

[15, 677]   δ´ οὗτος ἐν λίμναις θέρους ὥρᾳ, καὶ εἰσὶν αὐτοῦ χροιαὶ δύο,

[15, 680]   ὃν ἔπεμψεν ἀνθέων πλεξάμενος τῇ ὥρᾳ περικαλλεστάτων γενέθλια ἐπιτελοῦντι Πατάρμιδι τῷ

[15, 682]   ἐν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν, οἷα φοροῦς´ ὧραι, ἔν τε κρόκῳ ἔν θ´

[15, 682]   τά οἱ Χάριτές τε καὶ Ὧραι ποίησαν καὶ ἔβαψαν ἐν ἄνθεσιν

[15, 683]   μὲν σπείροις τε καὶ ὡς ὡραῖα φυτεύοις, ἄνθε´ Ἰαονίηθε· γένη γε

[15, 682]   ναρκίσσου καλλιρρόου δ´ οια Ἀφροδίτη ὥραις παντοίαις τεθυωμένα εἵματα ἕστο. Οὗτος

[15, 694]   Ὀλυμπίαν ἀείδω Δήμητρα στεφανηφόροις ἐν ὥραις, σέ τε, παῖ Διός, Φερσεφόνη·

[15, 698]   σμικρὸν τυροῦντ´ ἐσιδοῦσα, ὡς φιλίων ωρμην παρ´ Ἀθηναίοισιν ἀείσας πεντήκοντ´ ἔλαβε

[15, 692]   ἐπὶ τὴν τῶν μύρων χρῆσιν ὥρμησεν. Χρηστέον οὖν, ὦ Κύνουλκε Θεόδωρε,

[15, 696]   Δοῦρις ἐν τοῖς Σαμίων ἐπιγραφομένοις Ὥροις ᾄδεσθαι ἐν Σάμῳ. Παιὰν δ´

[15, 699]   ποιήσας ἐλεγεῖον τρόπον τοῦτον δηλοῖ· (Ὡς Ἀγαθοκλῆος λάσιαι φρένες ἤλασαν ἔξω

[15, 697]   γὰρ ἄν ποτε Ἑρμείᾳ θύειν ὡς ἀθανάτῳ προαιρούμενος ὡς θνητῷ μνῆμα

[15, 691]   τῶν Σαρδιανῶν γένος φιλόμυρον ἦν, ὡς Ἄλεξίς φησιν ἐν Ἐκπωματοποιῷ· Αεὶ

[15, 674]   περιεδέοντο τὸν τράχηλον στεφάνους ὑποθυμίδας, ὡς Ἀλκαῖος ἐν τούτοις· (Ἀλλ´ ἀνήτω

[15, 701]   Ἑλάνη δὲ ἡ λαμπὰς καλεῖται, ὡς Ἀμερίας φησίν. Νίκανδρος δ´ ὁ

[15, 673]   μέχρι τῶν κατὰ Πολυκράτην χρόνων, ὡς ἄν τις εἰκάσειε, τῇ νήσῳ

[15, 701]   τὸν Ἀπόλλωνα. Τοῦτο δ´ ἐστὶν ὡς ἂν εἴποι τις ἄφιε παῖ

[15, 688]   ἔφη· Ἐσμυρισμένας κόμας καὶ στῆθος, ὡς ἂν καὶ γέρων ἠράσσατο. Μύρρα

[15, 676]   Αἰλίου Ἀσκληπιάδου Στεφάνων φέρε ἡμῖν ὡς ἀνηκόοις αὐτῶν, ἀλλ´ ἄλλο τι

[15, 688]   δὲ μύρα κάλλιστα κατὰ τόπους, ὡς Ἀπολλώνιός φησιν ὁ Ἡροφίλειος ἐν

[15, 681]   Κιθαριστῇ· Οὐκ ἐφύσων οἱ Λάκωνες ὡς ἀπόρθητοί ποτε; Νῦν δ´ ὁμηρεύους´

[15, 694]   ὁ καλὸς Πλάτων αὐτοῦ μέμνηται ὡς ἄριστα εἰρημένου, ὁ Μυρτίλος ἔφη

[15, 694]   ἦν, τὸ μὲν ὑγιαίνειν πρῶτον ὡς ἄριστον ὂν ὠνόμασεν ὀρθῶς· δεύτερον

[15, 694]   ποιητικῆς Ἀλκαίου τε καὶ Ἀνακρέοντος, ~ὡς Ἀριστοφάνης παρίστησιν ἐν Δαιταλεῦσιν (λέγων

[15, 696]   εἰς αἰδωτε παρασκευασθεὶς ὑπ´ Εὐρυμέδοντος, ὡς ἀσεβοῦντος καὶ ᾄδοντος ἐν τοῖς

[15, 694]   τινὰ εἰ τύχοιεν ὄντες· διόπερ ὡς ἀταξίαν τινὰ μόνον παρὰ τἄλλα

[15, 686]   τοὺς τὰ ἔρια δὲ βάπτοντας ὡς ἀφανίζοντας τὴν λευκότητα τῶν ἐρίων.

[15, 685]   εὐγνήτων κλαδέων δισύναπτον. (Εὔβουλος Τιτθαῖς· Ὡς γὰρ εἰσῆλθε τὰ γερόντια τότ´

[15, 672]   τοὺς ζητοῦντας ἐπὶ τῆς ᾐόνος, (ὡς δὲ δὴ βαρβάρους Κᾶρας ὑπονοήσαντας

[15, 691]   φησιν ἐν Παννυχίδι εʹ μνῶν, ὡς δὲ Μένανδρος ἐν Μισογύνῃ ιʹ

[15, 681]   φησι καὶ λείριον. Εἶθ´ ὑποβὰς ὡς διαλλάσσοντα τίθησιν νάρκισσον καὶ λείριον.

[15, 686]   Σπάρτης τοὺς τὰ μύρα κατασκευάζοντας ὡς διαφθείροντας τοὔλαιον· καὶ τοὺς τὰ

[15, 667]   χεῖρα εὐρύθμως πέμπειν τὸν κότταβον, ὡς Δικαίαρχός φησιν καὶ Πλάτων δ´

[15, 694]   ταῖσδ´ ἀοιδαῖς κεχαρημένος. εʹ Ἐνικήσαμεν ὡς ἐβουλόμεσθα, καὶ νίκην ἔδοσαν θεοὶ

[15, 672]   τὸ βρέτας, πεπεισμένους τοὺς Ἀργείους ὡς, εἰ τοῦτο γένοιτο, πάντως τι

[15, 688]   λέγοντα· (Ὦ πονηρὰ καρδία, ἐπιχαιρέκακον ὡς εἶ μόνον τοῦ σώματος· ὀρχῇ

[15, 669]   ἵνα μὴ ὁ Οὐλπιανὸς βρενθύηται ὡς ἐκ τῶν ἀποθέτων τοῖς Ὁμηρίδαις

[15, 692]   φορὰν ὑποπτεύσαντες ἐπεσπάσθησαν κεφαλὴν λιπαίνειν, ὡς ἐλάσσονος τῆς βίας γενησομένης, εἰ

[15, 687]   τάδ´ ἔγραψεν Παρράσιος. κομψός τις, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ὑπεραλγήσας ῥυπαίνοντι (τὸ

[15, 670]   τοὺς ἐρῶντας διὰ τὴν πτοίησιν, (ὡς ἔοικεν, στεφανουμένους περιαιρεῖν αὑτῶν τὸν

[15, 674]   μᾶλλον προσόρην, ἀστεφανώτοισι δ´ ἀπυστρέφονται. Ὡς εὐανθέστερον γὰρ καὶ κεχαρισμένον μᾶλλον

[15, 666]   τοῖς νικῶσιν ἐν τῷ πότῳ, ὡς Εὐριπίδης παρίστησιν ἐν Οἰνεῖ λέγων

[15, 687]   καλὸν λέλογχε, φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡς ἡ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία τὸ

[15, 697]   Ἑρμείᾳ θύειν ὡς ἀθανάτῳ προαιρούμενος ὡς θνητῷ μνῆμα κατεσκεύαζον (καὶ ἀθανατίζειν

[15, 668]   οἰκήματα ἐπιτήδεια τῇ παιδιᾷ κατασκευάζεσθαι, ὡς ἱστορεῖ Δικαίαρχος ἐν τῷ περὶ

[15, 697]   μοιχικαί τινες τὴν φύσιν ὑπάρχουσαι, ὡς καὶ ἥδε· Ὦ τί πάσχεις·

[15, 676]   παρὰ τὰς ἐν ἄλλαις χώραις, ὡς καὶ Θεόφραστος ἱστορεῖ. Ἔτι τούτων

[15, 687]   ἐν οἷς ἐστιν ἡ καρδία, ὡς καὶ ταύτης δηλονότι παρηγορουμένης τοῖς

[15, 690]   ἱστορεῖ καὶ Σωσίβιος ἐν Ὁμοιότησιν. (Ὡς καὶ τὸ ΜΕΓΑΛΛΕΙΟΝ· ὠνομάσθη γὰρ

[15, 666]   εἰς ὃ ἔβαλλον τὰς λάταγας, ὡς Κρατῖνος ἐν Νεμέσει δείκνυσιν· ὅτι

[15, 666]   παιδιά, ταύτην πρώτων εὑρόντων Σικελῶν, ὡς Κριτίας φησὶν ὁ Καλλαίσχρου ἐν

[15, 691]   οὕτω πολυτίμων τῶν καλλίστων ὑπαρχόντων, ὡς λῆρον εἶναι τὰ ἐν τῷ

[15, 692]   δὲ Ὀλιστήνην γεννῆσαι. Καὶ αὐτὸν ὡς μειζόνων ὀρεγόμενον πραγμάτων (εἰς τὴν

[15, 691]   ἡ τοῦ μύρου κοτύλη, καὶ ὡς μὲν Ἵππαρχός φησιν ἐν Παννυχίδι

[15, 679]   ΠΟΘΟΣ. Οὕτως τις στέφανος ὀνομάζεται, ὡς Νίκανδρός φησιν ὁ Κολοφώνιος ἐν

[15, 685]   ἦν ἔθος καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις, ὡς Νικόστρατός φησιν ἐν Τοκιστῇ. Αἰγύπτιον

[15, 685]   βαίνων, ἔγχει κἀπιβόα τρίτον παιῶν´, ὡς νόμος ἐστίν. Ὁ δὲ πεποιηκὼς

[15, 674]   Ἐστεφανοῦντο δὲ καὶ τὸ μέτωπον, ὡς ὁ καλὸς Ἀνακρέων ἔφη· Ἐπὶ

[15, 696]   τὸν Ἀταρνέα οὐ παιάν ἐστιν, ὡς ὁ τὴν τῆς ἀσεβείας κατὰ

[15, 676]   Καὶ ὁ Φιλωνίδης δὲ εἴρηκεν ὡς ὁ τῆς μυρρίνης στέφανος τὴν

[15, 675]   πολλὰ ἀναζητήσας καὶ πολλῶν πυθόμενος, ὡς οὐδὲν ἐμάνθανον, ἐνέτυχον ὀψέ ποτε

[15, 670]   ἀντιστρέφομεν τῇ ὑπονοίᾳ τὸ πάθος, ὡς οὐκ ἄν ποτε τοῦ στεφάνου

[15, 674]   ὁ Μεγίστης τῇ λύγῳ ἐστεφανοῦτο, ὡς παρακειμένης ἐκ τοῦ δαψιλοῦς ἐν

[15, 685]   συμπόσια ἡγεῖτο τῆς δευτέρας τραπέζης, ὡς παρίστησι Νικόστρατος ἐν Ψευδοστιγματίᾳ διὰ

[15, 701]   δὲ τὸ τοιοῦτο λέγοντες οὐχ ὡς παροιμίαν τὸ δὲ ὑφ´ Ἡρακλείδου

[15, 687]   τῇ καρδίᾳ τὴν ψυχὴν καθιδρῦσθαι, (ὡς Πραξαγόρας καὶ Φυλότιμος οἱ ἰατροὶ

[15, 691]   γενόμενοι, παρ´ οἷς ἀνυπερβλήτου τιμῆς, ὡς προείρηται, τῶν μύρων ὑπαρχούσης οὐκ

[15, 673]   μελιηδέα. Ταῦτα ἴσασιν οἱ θεοὶ ὡς πρῶτος αὐτὸς ἐν τῇ καλῇ

[15, 678]   οὓς περὶ τοὺς τραχήλους περιετίθεντο, ὡς σαφῶς ἔστιν μαθεῖν ἐκ τῆς

[15, 699]   ἄλλος ὅ τι δή ποτε, (ὡς τάραχον γίνεσθαι οὐ τὸν τυχόντα

[15, 693]   ταύτην ἐκποδών. Ξέναρχος ἐν Διδύμοις· Ὡς ὑπό τι νυστάζειν γε καὐτὸς

[15, 667]   Δεῦρο βλέπε; Τοιουτονί. {Β. Πόσειδον, ὡς ὑψοῦ σφόδρα. {Α. Οὕτω ποιήσεις.

[15, 694]   ἔδοσαν θεοὶ φέροντες παρὰ Πανδρόσου (ὡς φίλην Ἀθηνᾶν. Εἶθ´ ἐξῆν ὁποῖός

[15, 698]   τις εἴπῃ σμικρὸν τυροῦντ´ ἐσιδοῦσα, ὡς φιλίων ωρμην παρ´ Ἀθηναίοισιν ἀείσας

[15, 683]   τὰ μὲν σπείροις τε καὶ ὡς ὡραῖα φυτεύοις, ἄνθε´ Ἰαονίηθε· γένη

[15, 688]   τοῦ τὴν ψυχὴν θυμὸν καλεῖσθαι, ὥς τινες ἀξιοῦσιν. Τῷ δὲ τοῦ

[15, 681]   Κορίνθιοι δ´ αὐτὸ ἀμβροσίαν καλοῦσιν, ὥς φησι Νίκανδρος ἐν Γλώσσαις. Διοκλῆς

[15, 677]   ἐν τοῖς Ἕλλησι στέφανος ὠνομάσθη, ὥς φησι Σῆμος ὁ Δήλιος ἐν

[15, 678]   καλοῦνταί τινες στέφανοι παρὰ Λακεδαιμονίοις, ὥς φησι Σωσίβιος ἐν τοῖς περὶ

[15, 674]   ἐν τῇ τῶν Προμαχείων ἑορτῇ, ὥς φησι Σωσίβιος ἐν τοῖς περὶ

[15, 678]   καλούμενον οἶδα στέφανον ὑπὸ Σικυωνίων, ὥς φησι Τιμαχίδας ἐν ταῖς Γλώσσαις.

[15, 693]   τοῖς Ἐμεσηνοῖς θύοντες τῷ Ἡλίῳ, (ὥς φησι Φύλαρχος ἐν τῇ ιβʹ

[15, 675]   ὁδηγούσης. Ἀλγήσας γάρ τις κεφαλήν, ὥς φησιν Ἀνδρέας, εἶτα πιέσας καὶ

[15, 680]   τῆς ἀκίνου τοῦ φυτοῦ πλεκόμενοι, ὥς φησιν Ἄνδρων ὁ ἱατρός. Παρέθετο

[15, 694]   σκολιά ἀλλὰ τριῶν γενῶν ὄντων, ὥς φησιν Ἀρτέμων ὁ Κασανδρεὺς ἐν

[15, 697]   ~(ἔχει γὰρ τὸ ἰηπαιὰν ἐπίφθεγμα, ὥς φησιν Γόργων ἐν τῷ Περὶ

[15, 687]   ἀνθρώπων οὐχ αἱ ὀσμαὶ μόνον, ὥς φησιν Κλέαρχος ἐν γʹ περὶ

[15, 678]   ὃν τῇ Ἥρᾳ περιτιθέασιν Λάκωνες, ὥς φησιν Πάμφιλος. Ἀλλὰ μὴν καὶ

[15, 677]   δ´ ἐν ταῖς Ἀττικαῖς Φωναῖς, ὥς φησιν Πάμφιλος ἐν τοῖς περὶ

[15, 693]   εἶναι πρόποσιν, ὀλίγον τε προσφέρουσιν, ὥσπερ ἀναμιμνήσκοντες μόνον τῇ γεύσει τὴν

[15, 695]   μύρτου κλαδὶ τὸ ξίφος φορήσω, ὥσπερ Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων, ὅτ´ Ἀθηναίης

[15, 695]   μύρτου κλαδὶ τὸ ξίφος φορήσω, ὥσπερ Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων, ὅτε τὸν

[15, 686]   Καὶ μετ´ οὐ πολλὰς ἡμέρας ὥσπερ αὐτὸς αὑτοῦ σιωπὴν καταμαντευσάμενος ἀπέθανεν

[15, 686]   ἑστιῴμεθα; Μηδαμῶς, ἔφη ὁ Σωκράτης· ὥσπερ γάρ τοι ἐσθὴς ἄλλη μὲν

[15, 686]   γὰρ τὴν τῶν λόγων ἔξοδον ὥσπερ δράματος ποιήσομαι. Καὶ μετ´ οὐ

[15, 699]   Αἰολοσίκωνι παρίστησιν· Καὶ διαστίλβονθ´ ὁρῶμεν, ὥσπερ ἐν κενῷ λυχνούχῳ, πάντα τῆς

[15, 686]   καὶ ἂν νύμφαι τύχωσιν οὖσαι, ὥσπερ ἡ Νικηράτου τε τούτου καὶ

[15, 691]   θαἰμάτια μολύνεσθαι, ἐξὸν ταῖς χερσίν, ὥσπερ ἡμεῖς νῦν ποιοῦμεν, ἀρυσαμένους ἀλείφεσθαι

[15, 693]   λαμβάνουσιν ἀπὸ τῆς τραπέζης, (καὶ) ὥσπερ ἱκετείαν τινὰ ποιούμενοι τοῦ θεοῦ

[15, 673]   Ἀπομνημονεύμασιν Ἀντιφῶντος, οὐδὲν ἴδιον προσεξευρών, ὥσπερ κἀν τῷ Περὶ τοῦ λυγίνου

[15, 666]   σκέλους κάτωθέ μου; (Ἄνω γὰρ ὥσπερ κοττάβειον αἴρομαι. Ἀντιφάνης δ´ ἐν

[15, 678]   Ἐν δὲ τῷ Σκίρωνί φησι· Ὥσπερ κυλιστὸς στέφανος αἰωρούμενος. Μνημονεύει δ´

[15, 678]   Οἰνομάῳ ἢ Πέλοπι· Περιφοραῖς κυκλούμενος ὥσπερ κυλιστὸς στέφανος. Τίς οὖν οὗτος

[15, 699]   αὐτὸν καλεῖ διὰ τούτων· Ἀλλ´ ὥσπερ (ὁ) λύχνος ὁμοιότατα κάθευδ´ ἐπὶ

[15, 677]   λευκὴν λαβεῖν· (εἶτ´ ἰσθμιακὰ λαβόντες ὥσπερ οἱ χοροὶ ᾄδωμεν εἰς τὸν

[15, 667]   κοττάβῳ πρόσεστι καὶ Μάνης τις ὥσπερ οἰκέτης; Καὶ μετ´ ὀλίγα· δεῖ

[15, 691]   ὑπαρχούσης οὐκ ἀπείχοντο τῆς χρήσεως, ὥσπερ οὐδὲ ἡμεῖς (νῦν οὕτω πολυτίμων

[15, 679]   δέ τινες καὶ ΕΛΙΚΤΟΙ στέφανοι, ὥσπερ παρὰ Ἀλεξανδρεῦσι μέχρι καὶ νῦν.

[15, 671]   τὰς ἐκ τῶν βιβλίων ἀκάνθας ὥσπερ σὺ ἀναγινώσκων ἐκλέγω, ἀλλὰ τὰ

[15, 682]   γὰρ ἔκφυσις αὐτῶν οὕτως ἐστὶν ὥστ´ εἶναι τὰ μὲν ἐντός, τὰ

[15, 699]   τὸν λύχνον. Ἄλεξις δ´ Ἐκκηρυττομένῳ· Ὥστ´ ἐξελὼν ἐκ τοῦ λυχνούχου τὸν

[15, 676]   Ἐγὼ δὲ οὐκ οἶδα τίνα ὠφέλειαν ἢ ἡδονὴν ἔχει τὸ βύβλῳ

[15, 674]   τυχόντας, τῆς τῶν κροτάφων συνδέσεως ὠφελεῖν δοκούσης· οἱ δ´ ὕστερον ἅμα

[15, 683]   γένη γε μὲν ἰάσι δισσά, ὠχρόν τε χρυσῷ τε φυὴν εἰς

Livre, pages
[15, 687]	(Τούτοις ἀπαντήσας ὁ Μασσούριος ἔφη·	Ὦ	δαιμόνιε ἀνδρῶν, οὐκ οἶδας ὅτι
[15, 674]	λέγουσα τάδε· Σὺ δὲ στεφάνοις,	ὦ	Δίκα, περθέσθ´ ἐραταῖς φόβαισιν ὅρπακας
[15, 695]	κʹ Ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος,	ὦ	ἑταῖρ´, ὑποδύεται. Φράζευ μή σε
[15, 698]	Πολλοί τινες παρῳδιῶν ποιηταὶ γεγόνασιν,	ὦ	ἑταῖρε· ἐνδοξότατος δ´ ἦν Εὔβοιος
[15, 695]	Ἀθήνας ἐποιησάτην. ιδʹ (Ἀδμήτου λόγον,	ὦ	ἑταῖρε, μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει,
[15, 675]	λέξεσι. Καὶ περὶ μὲν τούτων,	(ὦ	ἑταῖροι, ταῦτα. Περὶ δὲ τοῦ
[15, 690]	βακκάρι. Ἀριστοφάνης δ´ ἐν Θεσμοφοριαζούσαις·	(Ὦ	Ζεῦ πολυτίμηθ´, οἷον ἔπνευσεν ὁ
[15, 679]	στέφανον πολυποίκιλον ἀνθέων, γρυπότατον, χαριέστατον,	ὦ	Ζεῦ· τίς γὰρ αὐτὸν ἔχουσα
[15, 669]	ἐκ τῶν Ἐλεγείων. Σὺ δέ,	ὦ	Θεόδωρε (τοῦτο γάρ σου τὸ
[15, 698]	Τίς ἡδέως, ἔφη, τῶν ἐπῶν	ὦ	καλέ μου ἑταῖρε, ἕως ἔτι
[15, 697]	κολάβρους καλουμένους συντιθέντων· εἴρηται γάρ,	ὦ	καλὲ Οὐλπιανέ, τοὔνομα. Καὶ ὅ
[15, 686]	Σωκράτην τοιαυτὶ λέγοντα· Νὴ Δί´,	ὦ	Καλλία, τελέως ἡμᾶς ἑστιᾷς· οὐ
[15, 668]	ἐκβάλλοντες, ἀγνύντες, τί μου (λέγοντες·	ὦ	κάλλιστον Ἡρακλεῖ λάταξ τοῦτο δὲ
[15, 692]	μύρων χρῆσιν ὥρμησεν. Χρηστέον οὖν,	ὦ	Κύνουλκε Θεόδωρε, μύροις παρὰ πότον
[15, 678]	Καὶ τὸ εἶδος ὁποῖον ζητῶ,	ὦ	Κύνουλκε. Καὶ μή μοι εἴπῃς
[15, 689]	χωρὶς πρίω μοι βάκχαριν. {Β.	Ὦ	λακκόπρωκτε, βάκχαριν τοῖς σοῖς ποσὶν
[15, 700]	Φορμοφόροις δράματι· Τῇδ´ ἐξιόντι δεξιᾷ,	ὦ	λυχνίδιον. Πανὸς δ´ ὀνομάζεται τὸ
[15, 697]	συρβηνέων χορός. (Καὶ ὅς· Κλέαρχος,	ὦ	λῷστε, ἐν δευτέρῳ περὶ Παιδείας
[15, 679]	ἐκ τῶν Εὐβούλου Στεφανοπωλίδων ταῦτα·	Ὦ	μάκαρ, ἥτις ἔχους´ ἐνὶ δωματίῳ
[15, 685]	αὐτὸς ἀνθῶν τινων στεφανωτικῶν φησιν·	Ὦ	μαλάχας μὲν ἐξερῶν, ἀναπνέων δ´
[15, 669]	ἐγένοντο χαμαί. Σὸν οὖν ἐστιν,	ὦ	μουσικώτατε, τὴν χιλιέτη μου ταύτην
[15, 671]	τῷ χαρίεντι Ἀνακρέοντι Ναυκρατίτης στέφανος,	ὦ	Οὐλπιανέ. Φησὶν γὰρ οὕτως ὁ
[15, 671]	Καὶ ὃς οὐ πρότερον, ἔφη,	ὦ	οὗτος, διδάξω σε, πρὶν ἂν
[15, 694]	γυναικῶν μέγ´ ἔχει κράτος. δʹ	Ὦ	Πάν, Ἀρκαδίας μέδων κλεεννᾶς, ὀρχηστὰ
[15, 694]	ὀρχηστὰ Βρομίαις ὀπαδὲ Νύμφαις, γελάσειας,	ὦ	Πάν, ἐπ´ ἐμαῖς εὔφροσι ταῖσδ´
[15, 698]	καὶ ὧδέ τις εἶπε παραστάς·	ὦ	πάντων ἀνδρῶν βδελυρώτατε, τίς ς´
[15, 693]	δὲ τυφλόν τι κἀσύντακτόν ἐστιν,	ὦ	πάτερ. (Ἐν δὲ τῷ αὐτῷ
[15, 688]	δὲ τὸν ἀγωνιῶντα παράγει λέγοντα·	(Ὦ	πονηρὰ καρδία, ἐπιχαιρέκακον ὡς εἶ
[15, 671]	τοῦ κωμῳδιοποιοῦ Φάσμα (Ἐπαρίστερ´ ἔμαθες,	ὦ	πόνηρε, γράμματα· ἀνέστροφέν σου τὸν
[15, 700]	περιπατῶ. Ποῖος γάρ ἐστιν φανός,	ὦ	πρὸς τῶν θεῶν, τοιοῦτος οἷος
[15, 697]	φύσιν ὑπάρχουσαι, ὡς καὶ ἥδε·	Ὦ	τί πάσχεις· μὴ προδῷς ἄμμ´,
[15, 685]	μελιλώτινον λαλῶν καὶ ῥόδα προσσεσηρώς·	ὦ	φιλῶν μὲν ἀμάρακον, προσκυνῶν δὲ
[15, 674]	παρακειμένης ἐκ τοῦ δαψιλοῦς ἐν	ᾧ	εὐωχεῖτο τόπῳ, συνδέσεως ἕνεκα τῶν
[15, 671]	τοιοῦτον· ~ἕνα βούλεσθαι ἀριθμὸν εὑρεῖν,	ᾧ	ἕως τοῦ τελευταίου εἰσελθόντος (ἐξ
[15, 698]	οὔτε ποιητάων ἀδαήμων οὔτε θεάτρων,	ᾧ	καὶ τεθνειῶτι λαλεῖν πόρε Φερσεφόνεια.
[15, 690]	ἀπέδοτο (ἐχθὲς Μελανώπῳ, πολυτελοῦς Αἰγυπτίου,	ᾧ	νῦν ἀλείφει τοὺς πόδας Καλλιστράτου.
[15, 675]	ἐπιγραφομένῳ βιβλίῳ Περὶ Ἀφροδίτης, ἐν	ᾧ	ταυτὶ γέγραπται· Κατὰ δὲ τὴν
[15, 679]	ὁ δ´ ἕτερος ἄχρως, ἔκλευκος,	ᾧ	χρῶνται πρὸς τοὺς τάφους. Καταλέγει
[15, 667]	προείρηκε μὲν καὶ ὁ Ἀντιφάνης·	ᾠὰ	γάρ ἐστι καὶ πεμμάτια καὶ
[15, 666]	λυχνίον ἐστί. Πρόσεχε τὸν νοῦν·	ᾠὰ	μὲν πέντε νικητήριον. {Β. Περὶ
[15, 695]	ἀνάγκη. θʹ Ὁ δὲ καρκίνος	ὧδ´	ἔφη, χαλᾷ τὸν ὄφιν λαβών·
[15, 697]	Οὐλπιανοῦ. Οὗτος γὰρ τὰς καπυρωτέρας	ᾠδὰς	ἀσπάζεται μᾶλλον τῶν ἐσπουδασμένων· οἷαί
[15, 687]	καλὸν τῆς ἁβρότητος ἀφελεῖν λέγουσα	ὧδε·	(Ἐγὼ δὲ φίλημ´ ἁβροσύναν, καί
[15, 679]	τῷ ἕκτῳ τῶν Φυτικῶν γράφων	ὧδε·	(Τὰ δὲ θερινὰ μᾶλλον, ἥ
[15, 698]	μετεωρίζοντες ἔβαλλον πολλοῖσι σπελέθοισι, καὶ	ὧδέ	τις εἶπε παραστάς· ὦ πάντων
[15, 679]	οὖσί σοι παραπλησίοις· ~(Οὔτοι γένειον	ὧδε	χρὴ διηλιφὲς φοροῦντα κἀντίπαιδα καὶ
[15, 694]	γὰρ ἤδη τῶν σοφῶν ἕκαστον	ᾠδήν	τινα καλὴν εἰς μέσον ἠξίουν
[15, 683]	ὅσον διπάλαιστα τελέσκων. Πρῶτα μὲν	Ὠδονίηθε	Μίδης ἅπερ Ἀσίδος ἀρχὴν λείπων
[15, 690]	Γείτοσιν λέγων οὕτως· Γλυκύτατον δ´	ὦζε	βασιλείου μύρου. (Σαπφὼ δ´ ὁμοῦ
[15, 684]	ποτιδεγμένα· πολλάκι δ´ ἴχνη στιφροῖς	ὠλίσθηναν	ἐνιχρίμψαντε καρείοις· ἁδρύνει δὲ βλάστα
[15, 701]	ἔφη· Κλέαρχος ὁ Σολεὺς οὐδενὸς	ὢν	δεύτερος τῶν τοῦ σοφοῦ Ἀριστοτέλους
[15, 681]	ὑφ´ ὧν μὲν λείριον, ὑφ´	ὧν	δὲ ἴον καλεῖσθαι. Κορίνθιοι δ´
[15, 680]	στρατηγόν, Αἰγυπτίων αὐτῷ πολεμούντων· ὑφ´	ὧν	διὰ τὸ τοῦ Πατάρμιδος μῖσος
[15, 696]	γεγραφότος τετελευτηκέναι τὸν Ἑρμείαν δι´	ὧν	εἴρηκεν Σᾶς γὰρ φιλίου μορφᾶς
[15, 697]	Λείπεταί τις ὁ συρβηνέων χορός,	ὧν	ἕκαστος τὸ δοκοῦν ἑαυτῷ κατᾳσαι
[15, 669]	παισὶ τὰ Καλλιμάχου ἀναγινώσκων ἐπιγράμματα,	ὧν	ἐστι καὶ τοῦτο, ἐπεζήτουν μαθεῖν,
[15, 692]	μεμνημένους τῶν ποιητῶν ἔδοξεν παρατίθεσθαι,	ὧν	καὶ αὐτῶν μνησθήσομαι. Ἀντιφάνης μὲν
[15, 678]	κωμῳδιοποιῷ ἐν Συνεξαπατῶντι φιλόσοφοι, περὶ	ὧν	καὶ Σοφοκλῆς Συνδείπνῳ φησίν, οὖσί
[15, 682]	στεφάνων χρῆσιν εἰδὼς φαίνεται δι´	ὧν	λέγει· Ἣ δὲ σὺν ἀμφιπόλοισι
[15, 681]	Φιλῖνος δὲ τὸ ΚΡΙΝΟΝ ὑφ´	ὧν	μὲν λείριον, ὑφ´ ὧν δὲ
[15, 670]	ἐρωμένων θύραις. Ἢ μᾶλλον ὑφ´	ὧν	(οἴονταί τε καὶ πρὸς ἀλήθειαν
[15, 680]	παραπλήσια τὰ κλωνία στεφάνοις, ἐφ´	ὧν	τὸ ἄνθος φύεται. Ὁ δὲ
[15, 694]	περὶ τὰς συνουσίας ἦν ᾀδόμενα,	ὧν	τὸ μὲν πρῶτον ἦν ὃ
[15, 682]	Τὰ δὲ πεντάφυλλα εὐώδη μᾶλλον	ὧν	τραχὺ τὸ κάτω. (Εὐοσμότατα δὲ
[15, 699]	ἔρωτι πότην ἶσον. Ἔγραφε δ´	ὡνὴρ	εὖ παρ´ Ὁμηρείην ἀγλαίην ἐπέων
[15, 676]	Ἀφροδίτης σπιθαμιαῖον, ἀρχαῖον τῇ τέχνῃ,	ὠνησάμενος	ᾔει φέρων εἰς τὴν Ναύκρατιν.
[15, 699]	λυχνοῦχοι οἱ νῦν καλούμενοι φανοὶ	ὠνομάζοντο	Ἀριστοφάνης ἐν Αἰολοσίκωνι παρίστησιν· Καὶ
[15, 694]	ὑγιαίνειν πρῶτον ὡς ἄριστον ὂν	ὠνόμασεν	ὀρθῶς· δεύτερον δ´ εἶναι καλόν,
[15, 690]	Ὁμοιότησιν. (Ὡς καὶ τὸ ΜΕΓΑΛΛΕΙΟΝ·	ὠνομάσθη	γὰρ καὶ τοῦτο ἀπὸ Μεγάλλου
[15, 677]	~Πρῶτον ἐν τοῖς Ἕλλησι στέφανος	ὠνομάσθη,	ὥς φησι Σῆμος ὁ Δήλιος
[15, 691]	Τηρεῖ· Ἀλλ´ οἷα νύμφη βασιλὶς	ὠνομασμένη	μύροις μεγαλλείοις τὸ σῶμ´ ἀλείφεται.
[15, 683]	τε χρυσῷ τε φυὴν εἰς	ὦπα	προσεικές, ἅσσα τ´ Ἰωνιάδες Νύμφαι
[15, 680]	περιφερῶν. (Ἀνθεῖ δ´ οὗτος ὅταν	ὥρα	ᾖ, καὶ ἐστὶ τῷ χρώματι
[15, 677]	δ´ οὗτος ἐν λίμναις θέρους	ὥρᾳ,	καὶ εἰσὶν αὐτοῦ χροιαὶ δύο,
[15, 680]	ὃν ἔπεμψεν ἀνθέων πλεξάμενος τῇ	ὥρᾳ	περικαλλεστάτων γενέθλια ἐπιτελοῦντι Πατάρμιδι τῷ
[15, 682]	ἐν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν, οἷα φοροῦς´	ὧραι,	ἔν τε κρόκῳ ἔν θ´
[15, 682]	τά οἱ Χάριτές τε καὶ	Ὧραι	ποίησαν καὶ ἔβαψαν ἐν ἄνθεσιν
[15, 683]	μὲν σπείροις τε καὶ ὡς	ὡραῖα	φυτεύοις, ἄνθε´ Ἰαονίηθε· γένη γε
[15, 682]	ναρκίσσου καλλιρρόου δ´ οια Ἀφροδίτη	ὥραις	παντοίαις τεθυωμένα εἵματα ἕστο. Οὗτος
[15, 694]	Ὀλυμπίαν ἀείδω Δήμητρα στεφανηφόροις ἐν	ὥραις,	σέ τε, παῖ Διός, Φερσεφόνη·
[15, 698]	σμικρὸν τυροῦντ´ ἐσιδοῦσα, ὡς φιλίων	ωρμην	παρ´ Ἀθηναίοισιν ἀείσας πεντήκοντ´ ἔλαβε
[15, 692]	ἐπὶ τὴν τῶν μύρων χρῆσιν	ὥρμησεν.	Χρηστέον οὖν, ὦ Κύνουλκε Θεόδωρε,
[15, 696]	Δοῦρις ἐν τοῖς Σαμίων ἐπιγραφομένοις	Ὥροις	ᾄδεσθαι ἐν Σάμῳ. Παιὰν δ´
[15, 699]	ποιήσας ἐλεγεῖον τρόπον τοῦτον δηλοῖ·	(Ὡς	Ἀγαθοκλῆος λάσιαι φρένες ἤλασαν ἔξω
[15, 697]	γὰρ ἄν ποτε Ἑρμείᾳ θύειν	ὡς	ἀθανάτῳ προαιρούμενος ὡς θνητῷ μνῆμα
[15, 691]	τῶν Σαρδιανῶν γένος φιλόμυρον ἦν,	ὡς	Ἄλεξίς φησιν ἐν Ἐκπωματοποιῷ· Αεὶ
[15, 674]	περιεδέοντο τὸν τράχηλον στεφάνους ὑποθυμίδας,	ὡς	Ἀλκαῖος ἐν τούτοις· (Ἀλλ´ ἀνήτω
[15, 701]	Ἑλάνη δὲ ἡ λαμπὰς καλεῖται,	ὡς	Ἀμερίας φησίν. Νίκανδρος δ´ ὁ
[15, 673]	μέχρι τῶν κατὰ Πολυκράτην χρόνων,	ὡς	ἄν τις εἰκάσειε, τῇ νήσῳ
[15, 701]	τὸν Ἀπόλλωνα. Τοῦτο δ´ ἐστὶν	ὡς	ἂν εἴποι τις ἄφιε παῖ
[15, 688]	ἔφη· Ἐσμυρισμένας κόμας καὶ στῆθος,	ὡς	ἂν καὶ γέρων ἠράσσατο. Μύρρα
[15, 676]	Αἰλίου Ἀσκληπιάδου Στεφάνων φέρε ἡμῖν	ὡς	ἀνηκόοις αὐτῶν, ἀλλ´ ἄλλο τι
[15, 688]	δὲ μύρα κάλλιστα κατὰ τόπους,	ὡς	Ἀπολλώνιός φησιν ὁ Ἡροφίλειος ἐν
[15, 681]	Κιθαριστῇ· Οὐκ ἐφύσων οἱ Λάκωνες	ὡς	ἀπόρθητοί ποτε; Νῦν δ´ ὁμηρεύους´
[15, 694]	ὁ καλὸς Πλάτων αὐτοῦ μέμνηται	ὡς	ἄριστα εἰρημένου, ὁ Μυρτίλος ἔφη
[15, 694]	ἦν, τὸ μὲν ὑγιαίνειν πρῶτον	ὡς	ἄριστον ὂν ὠνόμασεν ὀρθῶς· δεύτερον
[15, 694]	ποιητικῆς Ἀλκαίου τε καὶ Ἀνακρέοντος,	~ὡς	Ἀριστοφάνης παρίστησιν ἐν Δαιταλεῦσιν (λέγων
[15, 696]	εἰς αἰδωτε παρασκευασθεὶς ὑπ´ Εὐρυμέδοντος,	ὡς	ἀσεβοῦντος καὶ ᾄδοντος ἐν τοῖς
[15, 694]	τινὰ εἰ τύχοιεν ὄντες· διόπερ	ὡς	ἀταξίαν τινὰ μόνον παρὰ τἄλλα
[15, 686]	τοὺς τὰ ἔρια δὲ βάπτοντας	ὡς	ἀφανίζοντας τὴν λευκότητα τῶν ἐρίων.
[15, 685]	εὐγνήτων κλαδέων δισύναπτον. (Εὔβουλος Τιτθαῖς·	Ὡς	γὰρ εἰσῆλθε τὰ γερόντια τότ´
[15, 672]	τοὺς ζητοῦντας ἐπὶ τῆς ᾐόνος,	(ὡς	δὲ δὴ βαρβάρους Κᾶρας ὑπονοήσαντας
[15, 691]	φησιν ἐν Παννυχίδι εʹ μνῶν,	ὡς	δὲ Μένανδρος ἐν Μισογύνῃ ιʹ
[15, 681]	φησι καὶ λείριον. Εἶθ´ ὑποβὰς	ὡς	διαλλάσσοντα τίθησιν νάρκισσον καὶ λείριον.
[15, 686]	Σπάρτης τοὺς τὰ μύρα κατασκευάζοντας	ὡς	διαφθείροντας τοὔλαιον· καὶ τοὺς τὰ
[15, 667]	χεῖρα εὐρύθμως πέμπειν τὸν κότταβον,	ὡς	Δικαίαρχός φησιν καὶ Πλάτων δ´
[15, 694]	ταῖσδ´ ἀοιδαῖς κεχαρημένος. εʹ Ἐνικήσαμεν	ὡς	ἐβουλόμεσθα, καὶ νίκην ἔδοσαν θεοὶ
[15, 672]	τὸ βρέτας, πεπεισμένους τοὺς Ἀργείους	ὡς,	εἰ τοῦτο γένοιτο, πάντως τι
[15, 688]	λέγοντα· (Ὦ πονηρὰ καρδία, ἐπιχαιρέκακον	ὡς	εἶ μόνον τοῦ σώματος· ὀρχῇ
[15, 669]	ἵνα μὴ ὁ Οὐλπιανὸς βρενθύηται	ὡς	ἐκ τῶν ἀποθέτων τοῖς Ὁμηρίδαις
[15, 692]	φορὰν ὑποπτεύσαντες ἐπεσπάσθησαν κεφαλὴν λιπαίνειν,	ὡς	ἐλάσσονος τῆς βίας γενησομένης, εἰ
[15, 687]	τάδ´ ἔγραψεν Παρράσιος. κομψός τις,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, ὑπεραλγήσας ῥυπαίνοντι (τὸ
[15, 670]	τοὺς ἐρῶντας διὰ τὴν πτοίησιν,	(ὡς	ἔοικεν, στεφανουμένους περιαιρεῖν αὑτῶν τὸν
[15, 674]	μᾶλλον προσόρην, ἀστεφανώτοισι δ´ ἀπυστρέφονται.	Ὡς	εὐανθέστερον γὰρ καὶ κεχαρισμένον μᾶλλον
[15, 666]	τοῖς νικῶσιν ἐν τῷ πότῳ,	ὡς	Εὐριπίδης παρίστησιν ἐν Οἰνεῖ λέγων
[15, 687]	καλὸν λέλογχε, φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν	ὡς	ἡ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία τὸ
[15, 697]	Ἑρμείᾳ θύειν ὡς ἀθανάτῳ προαιρούμενος	ὡς	θνητῷ μνῆμα κατεσκεύαζον (καὶ ἀθανατίζειν
[15, 668]	οἰκήματα ἐπιτήδεια τῇ παιδιᾷ κατασκευάζεσθαι,	ὡς	ἱστορεῖ Δικαίαρχος ἐν τῷ περὶ
[15, 697]	μοιχικαί τινες τὴν φύσιν ὑπάρχουσαι,	ὡς	καὶ ἥδε· Ὦ τί πάσχεις·
[15, 676]	παρὰ τὰς ἐν ἄλλαις χώραις,	ὡς	καὶ Θεόφραστος ἱστορεῖ. Ἔτι τούτων
[15, 687]	ἐν οἷς ἐστιν ἡ καρδία,	ὡς	καὶ ταύτης δηλονότι παρηγορουμένης τοῖς
[15, 690]	ἱστορεῖ καὶ Σωσίβιος ἐν Ὁμοιότησιν.	(Ὡς	καὶ τὸ ΜΕΓΑΛΛΕΙΟΝ· ὠνομάσθη γὰρ
[15, 666]	εἰς ὃ ἔβαλλον τὰς λάταγας,	ὡς	Κρατῖνος ἐν Νεμέσει δείκνυσιν· ὅτι
[15, 666]	παιδιά, ταύτην πρώτων εὑρόντων Σικελῶν,	ὡς	Κριτίας φησὶν ὁ Καλλαίσχρου ἐν
[15, 691]	οὕτω πολυτίμων τῶν καλλίστων ὑπαρχόντων,	ὡς	λῆρον εἶναι τὰ ἐν τῷ
[15, 692]	δὲ Ὀλιστήνην γεννῆσαι. Καὶ αὐτὸν	ὡς	μειζόνων ὀρεγόμενον πραγμάτων (εἰς τὴν
[15, 691]	ἡ τοῦ μύρου κοτύλη, καὶ	ὡς	μὲν Ἵππαρχός φησιν ἐν Παννυχίδι
[15, 679]	ΠΟΘΟΣ. Οὕτως τις στέφανος ὀνομάζεται,	ὡς	Νίκανδρός φησιν ὁ Κολοφώνιος ἐν
[15, 685]	ἦν ἔθος καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις,	ὡς	Νικόστρατός φησιν ἐν Τοκιστῇ. Αἰγύπτιον
[15, 685]	βαίνων, ἔγχει κἀπιβόα τρίτον παιῶν´,	ὡς	νόμος ἐστίν. Ὁ δὲ πεποιηκὼς
[15, 674]	Ἐστεφανοῦντο δὲ καὶ τὸ μέτωπον,	ὡς	ὁ καλὸς Ἀνακρέων ἔφη· Ἐπὶ
[15, 696]	τὸν Ἀταρνέα οὐ παιάν ἐστιν,	ὡς	ὁ τὴν τῆς ἀσεβείας κατὰ
[15, 676]	Καὶ ὁ Φιλωνίδης δὲ εἴρηκεν	ὡς	ὁ τῆς μυρρίνης στέφανος τὴν
[15, 675]	πολλὰ ἀναζητήσας καὶ πολλῶν πυθόμενος,	ὡς	οὐδὲν ἐμάνθανον, ἐνέτυχον ὀψέ ποτε
[15, 670]	ἀντιστρέφομεν τῇ ὑπονοίᾳ τὸ πάθος,	ὡς	οὐκ ἄν ποτε τοῦ στεφάνου
[15, 674]	ὁ Μεγίστης τῇ λύγῳ ἐστεφανοῦτο,	ὡς	παρακειμένης ἐκ τοῦ δαψιλοῦς ἐν
[15, 685]	συμπόσια ἡγεῖτο τῆς δευτέρας τραπέζης,	ὡς	παρίστησι Νικόστρατος ἐν Ψευδοστιγματίᾳ διὰ
[15, 701]	δὲ τὸ τοιοῦτο λέγοντες οὐχ	ὡς	παροιμίαν τὸ δὲ ὑφ´ Ἡρακλείδου
[15, 687]	τῇ καρδίᾳ τὴν ψυχὴν καθιδρῦσθαι,	(ὡς	Πραξαγόρας καὶ Φυλότιμος οἱ ἰατροὶ
[15, 691]	γενόμενοι, παρ´ οἷς ἀνυπερβλήτου τιμῆς,	ὡς	προείρηται, τῶν μύρων ὑπαρχούσης οὐκ
[15, 673]	μελιηδέα. Ταῦτα ἴσασιν οἱ θεοὶ	ὡς	πρῶτος αὐτὸς ἐν τῇ καλῇ
[15, 678]	οὓς περὶ τοὺς τραχήλους περιετίθεντο,	ὡς	σαφῶς ἔστιν μαθεῖν ἐκ τῆς
[15, 699]	ἄλλος ὅ τι δή ποτε,	(ὡς	τάραχον γίνεσθαι οὐ τὸν τυχόντα
[15, 693]	ταύτην ἐκποδών. Ξέναρχος ἐν Διδύμοις·	Ὡς	ὑπό τι νυστάζειν γε καὐτὸς
[15, 667]	Δεῦρο βλέπε; Τοιουτονί. {Β. Πόσειδον,	ὡς	ὑψοῦ σφόδρα. {Α. Οὕτω ποιήσεις.
[15, 694]	ἔδοσαν θεοὶ φέροντες παρὰ Πανδρόσου	(ὡς	φίλην Ἀθηνᾶν. Εἶθ´ ἐξῆν ὁποῖός
[15, 698]	τις εἴπῃ σμικρὸν τυροῦντ´ ἐσιδοῦσα,	ὡς	φιλίων ωρμην παρ´ Ἀθηναίοισιν ἀείσας
[15, 683]	τὰ μὲν σπείροις τε καὶ	ὡς	ὡραῖα φυτεύοις, ἄνθε´ Ἰαονίηθε· γένη
[15, 688]	τοῦ τὴν ψυχὴν θυμὸν καλεῖσθαι,	ὥς	τινες ἀξιοῦσιν. Τῷ δὲ τοῦ
[15, 681]	Κορίνθιοι δ´ αὐτὸ ἀμβροσίαν καλοῦσιν,	ὥς	φησι Νίκανδρος ἐν Γλώσσαις. Διοκλῆς
[15, 677]	ἐν τοῖς Ἕλλησι στέφανος ὠνομάσθη,	ὥς	φησι Σῆμος ὁ Δήλιος ἐν
[15, 678]	καλοῦνταί τινες στέφανοι παρὰ Λακεδαιμονίοις,	ὥς	φησι Σωσίβιος ἐν τοῖς περὶ
[15, 674]	ἐν τῇ τῶν Προμαχείων ἑορτῇ,	ὥς	φησι Σωσίβιος ἐν τοῖς περὶ
[15, 678]	καλούμενον οἶδα στέφανον ὑπὸ Σικυωνίων,	ὥς	φησι Τιμαχίδας ἐν ταῖς Γλώσσαις.
[15, 693]	τοῖς Ἐμεσηνοῖς θύοντες τῷ Ἡλίῳ,	(ὥς	φησι Φύλαρχος ἐν τῇ ιβʹ
[15, 675]	ὁδηγούσης. Ἀλγήσας γάρ τις κεφαλήν,	ὥς	φησιν Ἀνδρέας, εἶτα πιέσας καὶ
[15, 680]	τῆς ἀκίνου τοῦ φυτοῦ πλεκόμενοι,	ὥς	φησιν Ἄνδρων ὁ ἱατρός. Παρέθετο
[15, 694]	σκολιά ἀλλὰ τριῶν γενῶν ὄντων,	ὥς	φησιν Ἀρτέμων ὁ Κασανδρεὺς ἐν
[15, 697]	~(ἔχει γὰρ τὸ ἰηπαιὰν ἐπίφθεγμα,	ὥς	φησιν Γόργων ἐν τῷ Περὶ
[15, 687]	ἀνθρώπων οὐχ αἱ ὀσμαὶ μόνον,	ὥς	φησιν Κλέαρχος ἐν γʹ περὶ
[15, 678]	ὃν τῇ Ἥρᾳ περιτιθέασιν Λάκωνες,	ὥς	φησιν Πάμφιλος. Ἀλλὰ μὴν καὶ
[15, 677]	δ´ ἐν ταῖς Ἀττικαῖς Φωναῖς,	ὥς	φησιν Πάμφιλος ἐν τοῖς περὶ
[15, 693]	εἶναι πρόποσιν, ὀλίγον τε προσφέρουσιν,	ὥσπερ	ἀναμιμνήσκοντες μόνον τῇ γεύσει τὴν
[15, 695]	μύρτου κλαδὶ τὸ ξίφος φορήσω,	ὥσπερ	Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων, ὅτ´ Ἀθηναίης
[15, 695]	μύρτου κλαδὶ τὸ ξίφος φορήσω,	ὥσπερ	Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων, ὅτε τὸν
[15, 686]	Καὶ μετ´ οὐ πολλὰς ἡμέρας	ὥσπερ	αὐτὸς αὑτοῦ σιωπὴν καταμαντευσάμενος ἀπέθανεν
[15, 686]	ἑστιῴμεθα; Μηδαμῶς, ἔφη ὁ Σωκράτης·	ὥσπερ	γάρ τοι ἐσθὴς ἄλλη μὲν
[15, 686]	γὰρ τὴν τῶν λόγων ἔξοδον	ὥσπερ	δράματος ποιήσομαι. Καὶ μετ´ οὐ
[15, 699]	Αἰολοσίκωνι παρίστησιν· Καὶ διαστίλβονθ´ ὁρῶμεν,	ὥσπερ	ἐν κενῷ λυχνούχῳ, πάντα τῆς
[15, 686]	καὶ ἂν νύμφαι τύχωσιν οὖσαι,	ὥσπερ	ἡ Νικηράτου τε τούτου καὶ
[15, 691]	θαἰμάτια μολύνεσθαι, ἐξὸν ταῖς χερσίν,	ὥσπερ	ἡμεῖς νῦν ποιοῦμεν, ἀρυσαμένους ἀλείφεσθαι
[15, 693]	λαμβάνουσιν ἀπὸ τῆς τραπέζης, (καὶ)	ὥσπερ	ἱκετείαν τινὰ ποιούμενοι τοῦ θεοῦ
[15, 673]	Ἀπομνημονεύμασιν Ἀντιφῶντος, οὐδὲν ἴδιον προσεξευρών,	ὥσπερ	κἀν τῷ Περὶ τοῦ λυγίνου
[15, 666]	σκέλους κάτωθέ μου; (Ἄνω γὰρ	ὥσπερ	κοττάβειον αἴρομαι. Ἀντιφάνης δ´ ἐν
[15, 678]	Ἐν δὲ τῷ Σκίρωνί φησι·	Ὥσπερ	κυλιστὸς στέφανος αἰωρούμενος. Μνημονεύει δ´
[15, 678]	Οἰνομάῳ ἢ Πέλοπι· Περιφοραῖς κυκλούμενος	ὥσπερ	κυλιστὸς στέφανος. Τίς οὖν οὗτος
[15, 699]	αὐτὸν καλεῖ διὰ τούτων· Ἀλλ´	ὥσπερ	(ὁ) λύχνος ὁμοιότατα κάθευδ´ ἐπὶ
[15, 677]	λευκὴν λαβεῖν· (εἶτ´ ἰσθμιακὰ λαβόντες	ὥσπερ	οἱ χοροὶ ᾄδωμεν εἰς τὸν
[15, 667]	κοττάβῳ πρόσεστι καὶ Μάνης τις	ὥσπερ	οἰκέτης; Καὶ μετ´ ὀλίγα· δεῖ
[15, 691]	ὑπαρχούσης οὐκ ἀπείχοντο τῆς χρήσεως,	ὥσπερ	οὐδὲ ἡμεῖς (νῦν οὕτω πολυτίμων
[15, 679]	δέ τινες καὶ ΕΛΙΚΤΟΙ στέφανοι,	ὥσπερ	παρὰ Ἀλεξανδρεῦσι μέχρι καὶ νῦν.
[15, 671]	τὰς ἐκ τῶν βιβλίων ἀκάνθας	ὥσπερ	σὺ ἀναγινώσκων ἐκλέγω, ἀλλὰ τὰ
[15, 682]	γὰρ ἔκφυσις αὐτῶν οὕτως ἐστὶν	ὥστ´	εἶναι τὰ μὲν ἐντός, τὰ
[15, 699]	τὸν λύχνον. Ἄλεξις δ´ Ἐκκηρυττομένῳ·	Ὥστ´	ἐξελὼν ἐκ τοῦ λυχνούχου τὸν
[15, 676]	Ἐγὼ δὲ οὐκ οἶδα τίνα	ὠφέλειαν	ἢ ἡδονὴν ἔχει τὸ βύβλῳ
[15, 674]	τυχόντας, τῆς τῶν κροτάφων συνδέσεως	ὠφελεῖν	δοκούσης· οἱ δ´ ὕστερον ἅμα
[15, 683]	γένη γε μὲν ἰάσι δισσά,	ὠχρόν	τε χρυσῷ τε φυὴν εἰς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/04/2010