HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ρ = 42 formes différentes pour 66 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, pages

[15, 684]   ἄνθος, Λευκερέης ἱερὸν περικαλλέος, ὅ ῥα μάλιστα φίλατο. Ἀπὸ τούτου δέ

[15, 688]   χρόα λευκὸν (ἀμβροσίῳ ἑανῷ, τό ῥά οἱ τεθυωμένον ἦεν· τοῦ καὶ

[15, 687]   καὶ τὸ λεγόμενον ἐλευθέριον ἐκ ῥαβδίων (ἔκ τινων ποτηρίων) ἑλκύσας, λόγῳ

[15, 687]   τῆς τύχης χορηγίαν, παρέγραψε τὸ ῥαβδοδίαιτος ἀνήρ. Ἀλλ´ ὅμως διὰ τὸ

[15, 668]   δ´ οὐδεὶς ἔτ´ ἔρως λευκῆς, ῥάβδον δ´ ὄψει τὴν κοτταβικὴν ἐν

[15, 698]   ὁρμαίνοντι παρίστατο Παλλὰς Ἀθήνη, χρυσῆν ῥάβδον ἔχουσα, καὶ ἤλασεν εἶπέ τε

[15, 682]   αὐτῶν κατασκευάζουσιν. Ἀφαιροῦντες γὰρ τῶν ῥάβδων τὰς λεπτοτάτας καὶ διαπλέξαντες (τε)

[15, 682]   ἐν τούτοις· Χρύσιον ὅρμον ἔχων ῥαδινᾶν πετάλοισι καλχᾶν. (Μνημονεύει αὐτῶν καὶ

[15, 680]   ἄνθει στεφανῶται, εὔκλειαν ἴσχει μύρῳ ῥαίνων. Μνημονεύει αὐτοῦ Ἀλκμὰν ἐν τούτοις·

[15, 698]   (καὶ) νῦν κεῖθι κακῶς κακὰ ῥαψῳδοῦσιν· οἷς καὶ ἐγὼ μετὰ τοῖσιν

[15, 684]   μελιχροτέρου πλήθουσαν. Θρίων δ´ οἰχομένων ῥέα μὲν φλόγες, ἄλλοτε ῥιπαὶ πῆξαν

[15, 669]   ἀνέγραψε (Καλλίμαχος ἐν τῇ τῶν Ῥητορικῶν Ἀναγραφῇ λέξω τι καὶ αὐτὸς

[15, 669]   τῶν τοῦ Χαλκοῦ ποιητοῦ καὶ ῥήτορος Διονυσίου Χαλκοῦς δὲ προσηγορεύθη διὰ

[15, 682]   μένουσιν ἡνωμέναι καὶ καθάπερ ἀπὸ ῥίζης μιᾶς (καὶ) τὸ λοιπὸν ἀνατρέχουσιν

[15, 683]   διεκτέλλον πεφάτισται. Ἶρις δ´ ἐν ῥίζῃσιν ἀγαλλίας ἥ θ´ ὑακίνθῳ αἰαστῇ

[15, 681]   Εὔμαχος δ´ ὁ Κορκυραῖος ἐν Ῥιζοτομικῷ καὶ ἀκακαλλίδα φησὶ καλεῖσθαι τὸν

[15, 681]   Ἀμερίας ὁ Μακεδὼν ἐν τῷ Ῥιζοτομικῷ φησιν ἀναφῦναι αὐτὴν ἐκ τῶν

[15, 689]   διὰ τὸ ἄοσμον. (Ἀπὸ δὲ ῥιζῶν τό τ´ ἴρινον, καὶ τὸ

[15, 690]   διὰ τούτων· (Βακκάρι δὲ τὰς ῥῖνας ἤλειφον· ἐσθ´ οἵη περ κρόκος.

[15, 678]   καὶ μνημονεύοντα αὐτοῦ Ἄρχιππον ἐν Ῥίνωνι διὰ τούτων· Ἀθῷος ἀποδοὺς θοἰμάτιον

[15, 684]   οἰχομένων ῥέα μὲν φλόγες, ἄλλοτε ῥιπαὶ πῆξαν σάρκα τυπῇσι· τὰ δ´

[15, 668]   περὶ τῶν Σατύρων λέγων φησίν· Ῥιπτοῦντες, ἐκβάλλοντες, ἀγνύντες, τί μου (λέγοντες·

[15, 681]   καὶ ἑλίχρυσος, μᾶλά τε καὶ ῥόδα καὶ τέρεινα δάφνα. Κρατῖνος δὲ

[15, 685]   ὑάκινθον, καὶ μελιλώτινον λαλῶν καὶ ῥόδα προσσεσηρώς· ὦ φιλῶν μὲν ἀμάρακον,

[15, 669]   εἰπόντος τοῦ Κυρηναίου· (Τὰ δὲ ῥόδα φυλλοβολεῦντα τὠνδρὸς ἀπὸ στεφάνων πάντ´

[15, 677]   μετὰ πολλῆς τερατείας ἐπέδειξεν τὸν ῥοδίζοντα λωτόν, φάσκων αὐτὸν δεῖν καλεῖν

[15, 689]   σῶμά μοι μύρον ἴρινον καὶ ῥόδινον, ἄγαμαι, Ξανθία· καὶ τοῖς ποσὶν

[15, 688]   Ἤλιδι χρηστοτάτη καὶ ἐν Κυζίκῳ· ῥόδινον δὲ κράτιστον ἐν Φασήλιδι, καὶ

[15, 675]   οἴνων ἀναθυμίασιν ἀποκρουόμενον, ἔτι δὲ ῥόδινον ἔχοντά τι καὶ κεφαλαλγίας παρηγορικὸν

[15, 689]   φησι μύρα ἀπ´ ἀνθέων μὲν ῥόδινον καὶ λευκόινον καὶ σούσινον (καὶ

[15, 689]   χρίματα, ἃ δ´ ἀλείμματα. Καὶ ῥόδινον μὲν πρὸς πότον ἐπιτήδειον, ἔτι

[15, 689]   Ἐγίνετο δὲ καὶ ἐν Κυρήνῃ ῥόδινον χρηστότατον καθ´ ὃν χρόνον ἔζη

[15, 671]   τρεῖς ἕκαστος εἶχεν, τοὺς μὲν ῥοδίνους, τὸν δὲ Ναυκρατίτην. Καὶ διὰ

[15, 677]   Τιμαχίδας δὲ καὶ Σιμμίας οἱ Ῥόδιοι ἀποδιδόασιν ἓν ἀνθ´ ἑνὸς Ἴσθμιον,

[15, 696]   βασιλεύσαντα παιάν ἐστιν, ὃν ᾄδουσιν Ῥόδιοι· ~(ἔχει γὰρ τὸ ἰηπαιὰν ἐπίφθεγμα,

[15, 699]   λαμπάδας φανούς. Τιμαχίδας δὲ ὁ Ῥόδιος δέλετρον τὸν φανὸν καλεῖσθαι, οἷον,

[15, 677]   Οὗ μνημονεύει (καὶ Καλλίξεινος ὁ Ῥόδιος καὶ αὐτὸς γένος ἐν τοῖς

[15, 701]   ταῖς Γλώσσαις λοφνίδα φησὶ καλεῖν Ῥοδίους τὴν ἐκ τοῦ φλοιοῦ τῆς

[15, 666]   Γλωττῶν πραγματείᾳ λάταγα Θεσσαλοὺς καὶ Ῥοδίους τὸν ἀπὸ τῶν ποτηρίων κότταβον

[15, 688]   δ´ αὐτὰ καλεῖ μετ´ ἐπιθέτου· Ῥοδόεντι δ´ ἔχριεν ἐλαίῳ. Καὶ ἀλλαχοῦ

[15, 688]   παρ´ αὐτῷ τὸν Ἕκτορος νεκρὸν ῥοδόεντι ἔχριεν ἐλαίῳ ἀμβροσίῳ. Καὶ τοῦτο

[15, 676]   οἱ τούτοις χαίροντες στέψονται ὁμοῦ ῥόδοις καὶ σκόροδα. Παμπόλλους δὲ οἶδα

[15, 685]   μὴν κεφαλὴν ἀνθέμοις ἐρέπτομαι, (λειρίοις ῥόδοις κρίνεσιν κοσμοσανδάλοις ἴοις καὶ σισυμβρίοις

[15, 681]   τούτων· Κεφαλὴν ἀνθέμοις ἐρέπτομαι, λειρίοις, ῥόδοις, κρίνεσιν, κοσμοσανδάλοις. (Κλέαρχος δ´ ἐν

[15, 677]   γλαυκοῦ τε χελιδονίοιο πέτηλα καὶ ῥόδον εἰαρινοῖσιν ἀνοιγόμενον ζεφύροισιν· οὔπω γὰρ

[15, 670]   ἐποίησε λέγοντα· Τόδ´ ἀνατίθημί σοι ῥόδον, καλὸν ἄνθημα καὶ πέδιλα καὶ

[15, 680]   (ξίφιον καὶ ὑάκινθος. Τὸ δὲ ῥόδον ὑστερεῖ τούτων καὶ τελευταῖον μὲν

[15, 682]   δὲ ἐν τοῖς Δείπνοις τὸ ῥόδον φησὶ τοὺς Ἀρκάδας καλεῖν εὔομφον

[15, 683]   Νύμφαισιν Ἰαονίδεσσι νυχεύσων. Αὐτὰρ ἀκανθοβόλοιο ῥόδου κατατέμνεο βλάστας τάφροις τ´ ἐμπήξειας,

[15, 682]   ὑακίνθῳ ἔν τε ἴῳ θαλέθοντι ῥόδου τ´ ἐνὶ ἄνθει καλῷ, ἡδέι

[15, 677]   χροιαὶ δύο, ἣ μὲν τῷ ῥόδῳ ἐοικυῖα· ἐκ τούτου δὲ ὁ

[15, 697]   ἐν τῷ Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν. Ἐπ´ Ἀντιγόνῳ δὲ καὶ

[15, 688]   Σόλοις τῆς Κιλικίας καὶ ἐν Ῥόδῳ· νάρδινον δὲ τὸ ἐν Τάρσῳ·

[15, 676]   ἀναθυμίασιν ἀποκρούεται καὶ ὁ τῶν ῥόδων ἔχει τι κεφαλαλγίας παρηγορικὸν πρὸς

[15, 678]   στέφανοι καὶ μάλιστα οἱ ἐκ ῥόδων. Καὶ τὸ εἶδος ὁποῖον ζητῶ,

[15, 676]   ἔχει τὸ βύβλῳ στεφανοῦσθαι μετὰ ῥόδων, πλὴν εἰ μή τι οἱ

[15, 676]   ἔχεις ὅτι διαλελυμένως τις εἴρηκε ῥόδων στέφανον καὶ ἴων στέφανον· τὸ

[15, 683]   περὶ Ἰωνιάδων Νυμφῶν καὶ περὶ ῥόδων τάδε λέγει· Ἀλλὰ τὰ μὲν

[15, 676]   μυρρίνης, τῷ καὶ μετὰ τῶν ῥόδων ὑπὸ τοῦ Ἀνακρέοντος φορεῖσθαι. Καὶ

[15, 682]   Ἐπίχαρμος ἐν Ἀγρωστίνῳ. Τῶν δὲ ΡΟΔΩΝ, φησὶ Θεόφραστος ἐν τῷ ἕκτῳ,

[15, 680]   (τῆς ἀκάνθου τοῦ ἄνθεος καὶ ῥοιῆς (ἄνθους) καὶ ἀμπέλου πεπλεγμένοι· καὶ

[15, 687]   τις, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ὑπεραλγήσας ῥυπαίνοντι (τὸ τῆς ἀρετῆς ἁβρὸν καὶ

[15, 680]   Ἀπίων ἐν τῷ περὶ τῆς Ῥωμαικῆς Διαλέκτου φησὶν τὸν στέφανον πάλαι

[15, 673]   στεφάνου· ὅπερ νῦν ἐν τῇ Ῥώμῃ εὕρομεν παρὰ τῇ ἀντικοττυραι Δημητρίῳ.

[15, 692]   διαπλεῦσαι καὶ οἰκῆσαι τὸ πλησίον Ῥώμης ὄρος κείμενον τὸ ἀπ´ αὐτοῦ

[15, 699]   (Ἐπικράτης δ´ ἐν Τριόδοντι ἢ Ῥωποπώλῃ προειπών· Λαβὲ τριόδοντα καὶ λυχνοῦχον,

Livre, pages
[15, 684]	ἄνθος, Λευκερέης ἱερὸν περικαλλέος, ὅ	ῥα	μάλιστα φίλατο. Ἀπὸ τούτου δέ
[15, 688]	χρόα λευκὸν (ἀμβροσίῳ ἑανῷ, τό	ῥά	οἱ τεθυωμένον ἦεν· τοῦ καὶ
[15, 687]	καὶ τὸ λεγόμενον ἐλευθέριον ἐκ	ῥαβδίων	(ἔκ τινων ποτηρίων) ἑλκύσας, λόγῳ
[15, 687]	τῆς τύχης χορηγίαν, παρέγραψε τὸ	ῥαβδοδίαιτος	ἀνήρ. Ἀλλ´ ὅμως διὰ τὸ
[15, 668]	δ´ οὐδεὶς ἔτ´ ἔρως λευκῆς,	ῥάβδον	δ´ ὄψει τὴν κοτταβικὴν ἐν
[15, 698]	ὁρμαίνοντι παρίστατο Παλλὰς Ἀθήνη, χρυσῆν	ῥάβδον	ἔχουσα, καὶ ἤλασεν εἶπέ τε
[15, 682]	αὐτῶν κατασκευάζουσιν. Ἀφαιροῦντες γὰρ τῶν	ῥάβδων	τὰς λεπτοτάτας καὶ διαπλέξαντες (τε)
[15, 682]	ἐν τούτοις· Χρύσιον ὅρμον ἔχων	ῥαδινᾶν	πετάλοισι καλχᾶν. (Μνημονεύει αὐτῶν καὶ
[15, 680]	ἄνθει στεφανῶται, εὔκλειαν ἴσχει μύρῳ	ῥαίνων.	Μνημονεύει αὐτοῦ Ἀλκμὰν ἐν τούτοις·
[15, 698]	(καὶ) νῦν κεῖθι κακῶς κακὰ	ῥαψῳδοῦσιν·	οἷς καὶ ἐγὼ μετὰ τοῖσιν
[15, 684]	μελιχροτέρου πλήθουσαν. Θρίων δ´ οἰχομένων	ῥέα	μὲν φλόγες, ἄλλοτε ῥιπαὶ πῆξαν
[15, 669]	ἀνέγραψε (Καλλίμαχος ἐν τῇ τῶν	Ῥητορικῶν	Ἀναγραφῇ λέξω τι καὶ αὐτὸς
[15, 669]	τῶν τοῦ Χαλκοῦ ποιητοῦ καὶ	ῥήτορος	Διονυσίου Χαλκοῦς δὲ προσηγορεύθη διὰ
[15, 682]	μένουσιν ἡνωμέναι καὶ καθάπερ ἀπὸ	ῥίζης	μιᾶς (καὶ) τὸ λοιπὸν ἀνατρέχουσιν
[15, 683]	διεκτέλλον πεφάτισται. Ἶρις δ´ ἐν	ῥίζῃσιν	ἀγαλλίας ἥ θ´ ὑακίνθῳ αἰαστῇ
[15, 681]	Εὔμαχος δ´ ὁ Κορκυραῖος ἐν	Ῥιζοτομικῷ	καὶ ἀκακαλλίδα φησὶ καλεῖσθαι τὸν
[15, 681]	Ἀμερίας ὁ Μακεδὼν ἐν τῷ	Ῥιζοτομικῷ	φησιν ἀναφῦναι αὐτὴν ἐκ τῶν
[15, 689]	διὰ τὸ ἄοσμον. (Ἀπὸ δὲ	ῥιζῶν	τό τ´ ἴρινον, καὶ τὸ
[15, 690]	διὰ τούτων· (Βακκάρι δὲ τὰς	ῥῖνας	ἤλειφον· ἐσθ´ οἵη περ κρόκος.
[15, 678]	καὶ μνημονεύοντα αὐτοῦ Ἄρχιππον ἐν	Ῥίνωνι	διὰ τούτων· Ἀθῷος ἀποδοὺς θοἰμάτιον
[15, 684]	οἰχομένων ῥέα μὲν φλόγες, ἄλλοτε	ῥιπαὶ	πῆξαν σάρκα τυπῇσι· τὰ δ´
[15, 668]	περὶ τῶν Σατύρων λέγων φησίν·	Ῥιπτοῦντες,	ἐκβάλλοντες, ἀγνύντες, τί μου (λέγοντες·
[15, 681]	καὶ ἑλίχρυσος, μᾶλά τε καὶ	ῥόδα	καὶ τέρεινα δάφνα. Κρατῖνος δὲ
[15, 685]	ὑάκινθον, καὶ μελιλώτινον λαλῶν καὶ	ῥόδα	προσσεσηρώς· ὦ φιλῶν μὲν ἀμάρακον,
[15, 669]	εἰπόντος τοῦ Κυρηναίου· (Τὰ δὲ	ῥόδα	φυλλοβολεῦντα τὠνδρὸς ἀπὸ στεφάνων πάντ´
[15, 677]	μετὰ πολλῆς τερατείας ἐπέδειξεν τὸν	ῥοδίζοντα	λωτόν, φάσκων αὐτὸν δεῖν καλεῖν
[15, 689]	σῶμά μοι μύρον ἴρινον καὶ	ῥόδινον,	ἄγαμαι, Ξανθία· καὶ τοῖς ποσὶν
[15, 688]	Ἤλιδι χρηστοτάτη καὶ ἐν Κυζίκῳ·	ῥόδινον	δὲ κράτιστον ἐν Φασήλιδι, καὶ
[15, 675]	οἴνων ἀναθυμίασιν ἀποκρουόμενον, ἔτι δὲ	ῥόδινον	ἔχοντά τι καὶ κεφαλαλγίας παρηγορικὸν
[15, 689]	φησι μύρα ἀπ´ ἀνθέων μὲν	ῥόδινον	καὶ λευκόινον καὶ σούσινον (καὶ
[15, 689]	χρίματα, ἃ δ´ ἀλείμματα. Καὶ	ῥόδινον	μὲν πρὸς πότον ἐπιτήδειον, ἔτι
[15, 689]	Ἐγίνετο δὲ καὶ ἐν Κυρήνῃ	ῥόδινον	χρηστότατον καθ´ ὃν χρόνον ἔζη
[15, 671]	τρεῖς ἕκαστος εἶχεν, τοὺς μὲν	ῥοδίνους,	τὸν δὲ Ναυκρατίτην. Καὶ διὰ
[15, 677]	Τιμαχίδας δὲ καὶ Σιμμίας οἱ	Ῥόδιοι	ἀποδιδόασιν ἓν ἀνθ´ ἑνὸς Ἴσθμιον,
[15, 696]	βασιλεύσαντα παιάν ἐστιν, ὃν ᾄδουσιν	Ῥόδιοι·	~(ἔχει γὰρ τὸ ἰηπαιὰν ἐπίφθεγμα,
[15, 699]	λαμπάδας φανούς. Τιμαχίδας δὲ ὁ	Ῥόδιος	δέλετρον τὸν φανὸν καλεῖσθαι, οἷον,
[15, 677]	Οὗ μνημονεύει (καὶ Καλλίξεινος ὁ	Ῥόδιος	καὶ αὐτὸς γένος ἐν τοῖς
[15, 701]	ταῖς Γλώσσαις λοφνίδα φησὶ καλεῖν	Ῥοδίους	τὴν ἐκ τοῦ φλοιοῦ τῆς
[15, 666]	Γλωττῶν πραγματείᾳ λάταγα Θεσσαλοὺς καὶ	Ῥοδίους	τὸν ἀπὸ τῶν ποτηρίων κότταβον
[15, 688]	δ´ αὐτὰ καλεῖ μετ´ ἐπιθέτου·	Ῥοδόεντι	δ´ ἔχριεν ἐλαίῳ. Καὶ ἀλλαχοῦ
[15, 688]	παρ´ αὐτῷ τὸν Ἕκτορος νεκρὸν	ῥοδόεντι	ἔχριεν ἐλαίῳ ἀμβροσίῳ. Καὶ τοῦτο
[15, 676]	οἱ τούτοις χαίροντες στέψονται ὁμοῦ	ῥόδοις	καὶ σκόροδα. Παμπόλλους δὲ οἶδα
[15, 685]	μὴν κεφαλὴν ἀνθέμοις ἐρέπτομαι, (λειρίοις	ῥόδοις	κρίνεσιν κοσμοσανδάλοις ἴοις καὶ σισυμβρίοις
[15, 681]	τούτων· Κεφαλὴν ἀνθέμοις ἐρέπτομαι, λειρίοις,	ῥόδοις,	κρίνεσιν, κοσμοσανδάλοις. (Κλέαρχος δ´ ἐν
[15, 677]	γλαυκοῦ τε χελιδονίοιο πέτηλα καὶ	ῥόδον	εἰαρινοῖσιν ἀνοιγόμενον ζεφύροισιν· οὔπω γὰρ
[15, 670]	ἐποίησε λέγοντα· Τόδ´ ἀνατίθημί σοι	ῥόδον,	καλὸν ἄνθημα καὶ πέδιλα καὶ
[15, 680]	(ξίφιον καὶ ὑάκινθος. Τὸ δὲ	ῥόδον	ὑστερεῖ τούτων καὶ τελευταῖον μὲν
[15, 682]	δὲ ἐν τοῖς Δείπνοις τὸ	ῥόδον	φησὶ τοὺς Ἀρκάδας καλεῖν εὔομφον
[15, 683]	Νύμφαισιν Ἰαονίδεσσι νυχεύσων. Αὐτὰρ ἀκανθοβόλοιο	ῥόδου	κατατέμνεο βλάστας τάφροις τ´ ἐμπήξειας,
[15, 682]	ὑακίνθῳ ἔν τε ἴῳ θαλέθοντι	ῥόδου	τ´ ἐνὶ ἄνθει καλῷ, ἡδέι
[15, 677]	χροιαὶ δύο, ἣ μὲν τῷ	ῥόδῳ	ἐοικυῖα· ἐκ τούτου δὲ ὁ
[15, 697]	ἐν τῷ Περὶ τῶν ἐν	Ῥόδῳ	θυσιῶν. Ἐπ´ Ἀντιγόνῳ δὲ καὶ
[15, 688]	Σόλοις τῆς Κιλικίας καὶ ἐν	Ῥόδῳ·	νάρδινον δὲ τὸ ἐν Τάρσῳ·
[15, 676]	ἀναθυμίασιν ἀποκρούεται καὶ ὁ τῶν	ῥόδων	ἔχει τι κεφαλαλγίας παρηγορικὸν πρὸς
[15, 678]	στέφανοι καὶ μάλιστα οἱ ἐκ	ῥόδων.	Καὶ τὸ εἶδος ὁποῖον ζητῶ,
[15, 676]	ἔχει τὸ βύβλῳ στεφανοῦσθαι μετὰ	ῥόδων,	πλὴν εἰ μή τι οἱ
[15, 676]	ἔχεις ὅτι διαλελυμένως τις εἴρηκε	ῥόδων	στέφανον καὶ ἴων στέφανον· τὸ
[15, 683]	περὶ Ἰωνιάδων Νυμφῶν καὶ περὶ	ῥόδων	τάδε λέγει· Ἀλλὰ τὰ μὲν
[15, 676]	μυρρίνης, τῷ καὶ μετὰ τῶν	ῥόδων	ὑπὸ τοῦ Ἀνακρέοντος φορεῖσθαι. Καὶ
[15, 682]	Ἐπίχαρμος ἐν Ἀγρωστίνῳ. Τῶν δὲ	ΡΟΔΩΝ,	φησὶ Θεόφραστος ἐν τῷ ἕκτῳ,
[15, 680]	(τῆς ἀκάνθου τοῦ ἄνθεος καὶ	ῥοιῆς	(ἄνθους) καὶ ἀμπέλου πεπλεγμένοι· καὶ
[15, 687]	τις, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ὑπεραλγήσας	ῥυπαίνοντι	(τὸ τῆς ἀρετῆς ἁβρὸν καὶ
[15, 680]	Ἀπίων ἐν τῷ περὶ τῆς	Ῥωμαικῆς	Διαλέκτου φησὶν τὸν στέφανον πάλαι
[15, 673]	στεφάνου· ὅπερ νῦν ἐν τῇ	Ῥώμῃ	εὕρομεν παρὰ τῇ ἀντικοττυραι Δημητρίῳ.
[15, 692]	διαπλεῦσαι καὶ οἰκῆσαι τὸ πλησίον	Ῥώμης	ὄρος κείμενον τὸ ἀπ´ αὐτοῦ
[15, 699]	(Ἐπικράτης δ´ ἐν Τριόδοντι ἢ	Ῥωποπώλῃ	προειπών· Λαβὲ τριόδοντα καὶ λυχνοῦχον,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/04/2010