Livre, pages |
[15, 691] |
ὡς
δὲ
Μένανδρος
ἐν
Μισογύνῃ
|
ιʹ |
(Ἀντιφάνης
δ´
ἐν
Φρεαρρίῳ
στακτῆς |
[15, 695] |
ἔμμεν
καὶ
μὴ
σκολιὰ
φρονεῖν.
|
ιʹ |
Ἐν
μύρτου
κλαδὶ
τὸ
ξίφος |
[15, 695] |
ἄριστον
ἐλθεῖν
Δαναῶν
μετ´
Ἀχιλλέα.
|
ιϚ |
Τὸν
Τελαμῶνα
πρῶτον,
Αἴαντα
δὲ |
[15, 695] |
κτανέτην
(ἰσονόμους
τ´
Ἀθήνας
ἐποιησάτην.
|
ιαʹ |
Φίλταθ´
Ἁρμόδι´,
οὔ
τί
που |
[15, 678] |
μυρσίνης
κλῶνα,
περὶ
ὃν
πλέκειν
|
ἴα |
καὶ
ἄλλα
ἄνθη.
Καὶ
ὑπογλωττὶς |
[15, 681] |
Καὶ
Ἴβυκος·
Μύρτα
τε
καὶ
|
ἴα |
καὶ
ἑλίχρυσος,
μᾶλά
τε
καὶ |
[15, 678] |
Γλώσσαις.
Φιλητᾶς
δ´
οὕτως
γράφει·
|
Ἰάκχα, |
ἐν
τῇ
Σικυωνίᾳ
στεφάνωμα
εὐῶδες· |
[15, 678] |
κόμας
εὐώδεας
ἀγχόθι
πατρὸς
καλὸν
|
Ἰακχαῖον |
θηκαμένη
στέφανον.
Σέλευκος
δ´
ἐν |
[15, 678] |
φησιν
Πάμφιλος.
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
ΙΑΚΧΑΝ |
τινὰ
καλούμενον
οἶδα
στέφανον
ὑπὸ |
[15, 665] |
τὰ
ἐκ
τῶν
Λακώνων
Πλάτωνος
|
ἰαμβεῖα· |
Ἄνδρες
δεδειπνήκασιν
ἤδη;
{Β.
Σχεδὸν |
[15, 671] |
παρέθηκ´
αὐτοῖς
ἰδεῖν.
Τὰ
αὐτὰ
|
ἰαμβεῖα |
φέρεται
καὶ
παρὰ
Ἀντιφάνει
ἐν |
[15, 701] |
ἡρῷον
γίνεται,
βραχέων
δὲ
(λεχθεισῶν)
|
ἰαμβεῖον· |
διὰ
δὲ
τοῦτο
δῆλον
ὅτι |
[15, 667] |
Εὔπολις
Ἕρμιππός
τε
ἐν
τοῖς
|
Ἰάμβοις. |
Τὸ
δὲ
καλούμενον
κατακτὸν
κοττάβιον |
[15, 700] |
Ἕρμιππος
δὲ
ὁ
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
|
Ἰάμβοις |
τὸ
στρατιωτικὸν
λυχνεῖον
σύνθετον
οὕτως |
[15, 698] |
τοῦ
γένους
Ἱππώνακτα
φατέον
τὸν
|
ἰαμβοποιόν. |
Λέγει
γὰρ
οὗτος
ἐν
τοῖς |
[15, 701] |
μακρὰν
ποιήσει
τις,
ὁ
Ἱππώνακτος
|
ἴαμβος |
ἔσται.
~Μετὰ
ταῦτ´
ἤδη
μελλόντων |
[15, 692] |
τῷ
περὶ
Λίθων
γράφων
οὕτως·
|
Ἰανὸν |
δὲ
λόγος
ἔχει
διπρόσωπον
γεγονέναι, |
[15, 692] |
Ἰανὸν
ποταμὸν
καὶ
τὸ
ὄρος
|
Ἰανὸν |
ὀνομάζεσθαι,
(κατοικήσαντος
αὐτοῦ
ἐπὶ
τοῦ |
[15, 692] |
πρόσωπον.
Ἀπὸ
τούτου
καὶ
τὸν
|
Ἰανὸν |
ποταμὸν
καὶ
τὸ
ὄρος
Ἰανὸν |
[15, 692] |
κατὰ
τὸν
Κυθήριον
ποιητήν,
ὅτι
|
Ἰανὸς |
ὁ
παρ´
ἡμῖν
θεός,
ὃν |
[15, 692] |
ὄρος
κείμενον
τὸ
ἀπ´
αὐτοῦ
|
Ἰανοῦκλον |
ὀνομαζόμενον.
Τοσαῦτα
καὶ
περὶ
μύρων |
[15, 683] |
ἑῶν
ἐπλύνατο
γυίων,
(ἑσπέριος
Νύμφαισιν
|
Ἰαονίδεσσι |
νυχεύσων.
Αὐτὰρ
ἀκανθοβόλοιο
ῥόδου
κατατέμνεο |
[15, 683] |
καὶ
ὡς
ὡραῖα
φυτεύοις,
ἄνθε´
|
Ἰαονίηθε· |
γένη
γε
μὲν
ἰάσι
δισσά, |
[15, 683] |
ἄνθε´
Ἰαονίηθε·
γένη
γε
μὲν
|
ἰάσι |
δισσά,
ὠχρόν
τε
χρυσῷ
τε |
[15, 666] |
ἡμῶν
ἐλέχθη
τὸ
Εἰ
μὴ
|
ἰατροὶ |
ἦσαν,
οὐδὲν
ἂν
ἦν
τῶν |
[15, 687] |
(ὡς
Πραξαγόρας
καὶ
Φυλότιμος
οἱ
|
ἰατροὶ |
παραδεδώκασιν.
Καὶ
Ὅμηρος
δέ
φησιν· |
[15, 675] |
στεφάνων
ἀφαιρέσει.
Φιλωνίδης
δ´
ὁ
|
ἰατρὸς |
ἐν
τῷ
περὶ
Μύρων
καὶ |
[15, 680] |
πλεκόμενοι,
ὥς
φησιν
Ἄνδρων
ὁ
|
ἱατρός. |
Παρέθετο
δ´
αὐτοῦ
τὴν
λέξιν |
[15, 665] |
Οὓς
οἰηθείς
τις
τῶν
παρόντων
|
ἰατρῶν |
εἶναι
τούτων
οἳ
ἀπὸ
βαλανείου |
[15, 695] |
τέ
φασι
τὸν
ἐσθλόν
(Διομήδεα)
|
ιβʹ |
Ἐν
μύρτου
κλαδὶ
τὸ
ξίφος |
[15, 693] |
(ὥς
φησι
Φύλαρχος
ἐν
τῇ
|
ιβʹ |
τῶν
Ἱστοριῶν,
μέλι
σπένδουσιν,
οἶνον |
[15, 681] |
ἑλιχρύσω
πυλεῶνα
κἠράτω
κυπαίρω.
Καὶ
|
Ἴβυκος· |
Μύρτα
τε
καὶ
ἴα
καὶ |
[15, 695] |
θυσίαις
ἄνδρα
τύραννον
Ἵππαρχον
ἐκαινέτην
|
ιγʹ |
Αἰεὶ
σφῷν
κλέος
ἔσσεται
κατ´ |
[15, 695] |
κτανέτην
ἰσονόμους
τ´
Ἀθήνας
ἐποιησάτην.
|
ιδʹ |
(Ἀδμήτου
λόγον,
ὦ
ἑταῖρε,
μαθὼν |
[15, 693] |
(καὶ
τῶν)
ἐπαινουμένων
ἐπὶ
τῇ
|
ἰδέᾳ |
ταύτῃ
τῆς
ποιητικῆς
Ἀλκαίου
τε |
[15, 680] |
καθὼς
ἐν
τοῖς
Σιμωνίδου
Ἐπιγράμμασιν
|
ἰδεῖν |
ἔστιν
οὕτως
καλουμένου·
Φοῖβον,
ὃς |
[15, 668] |
σφαίρας
κυλίκων·
καὶ
πρὶν
ἐκεῖνον
|
ἰδεῖν, |
ὄμματι
βηματίσαισθε
τὸν
αἰθέρα
τὸν |
[15, 671] |
πωλεῖν
ἀδείπνοις
ἃ
παρέθηκ´
αὐτοῖς
|
ἰδεῖν. |
Τὰ
αὐτὰ
ἰαμβεῖα
φέρεται
καὶ |
[15, 688] |
ὀρχῇ
γὰρ
εὐθύς,
ἄν
μ´
|
ἴδῃς |
δεδοικότα.
Πλάτων
δέ
φησι
τὸν |
[15, 682] |
καλὸν
ἀείδουσαι
κατ´
ὄρος
πολυπιδάκου
|
Ἴδης. |
~(Νίκανδρος
δ´
ἐν
δευτέρῳ
Γεωργικῶν |
[15, 674] |
λυγίνου
στεφάνου.
~Μόνον
γὰρ
τοῦτ´
|
ἴδιον |
εἴρηκεν
ὅτι
Φύλαρχος
ἐν
τῇ |
[15, 673] |
ἐν
τοῖς
Ἀπομνημονεύμασιν
Ἀντιφῶντος,
οὐδὲν
|
ἴδιον |
προσεξευρών,
ὥσπερ
κἀν
τῷ
Περὶ |
[15, 691] |
μὰ
Δία,
τὴν
αὐτὴν
μύρον,
|
ἰδίῳ |
δ´
ἑκάστην.
Πετόμεναι
δ´
αὗται |
[15, 696] |
κατιδεῖν
ἐν
τούτοις
(δύναται
παιανικὸν
|
ἰδίωμα, |
σαφῶς
ὁμολογοῦντος
τοῦ
γεγραφότος
τετελευτηκέναι |
[15, 680] |
Ἑλλάνικος
καὶ
Ἄμασιν
Αἰγύπτου
βασιλεῦσαι,
|
ἰδιώτην |
ὄντα
καὶ
τῶν
τυχόντων
κατὰ |
[15, 668] |
τὴν
δὲ
τάλαιναν
πλάστιγγ´
ἂν
|
ἴδοις |
παρὰ
τὸν
στροφέα
τῆς
κηπαίας
|
[15, 672] |
ἐπὶ
τοῦ
βάθρου,
καθάπερ
πρότερον
|
ἵδρυτο. |
Διόπερ
ἐξ
ἐκείνου
καθ´
ἕκαστον |
[15, 690] |
ΨΑΓΔΗΣ
Ἀριστοφάνης
ἐν
Δαιταλεῦσιν·
Φέρ´
|
ἴδω, |
τί
σοι
δῶ
τῶν
μύρων· |
[15, 684] |
ἢ
αὐτοῖς
βρετάεσσιν,
ὅτε
πρώτιστον
|
ἴδωνται· |
πολλάκι
θελμια
καλά,
τοτὲ
χρυσανθὲς |
[15, 695] |
γνοὺς
ὅτι
δειλοῖς
ὀλίγη
χάρις.
|
ιεʹ |
Παῖ
Τελαμῶνος,
Αἶαν
αἰχμητά,
λέγουσί |
[15, 701] |
ἀπὸ
τούτου
λεχθῆναί
φασιν
τὸ
|
ἵε |
παῖ
καὶ
ἵε
παιών.
Ἔνιοι |
[15, 701] |
λέγουσιν
(ἰὴ
παιών
καὶ
οὐχὶ
|
ἵε |
παῖ.
Πολλοὶ
δὲ
καὶ
ἐπὶ |
[15, 701] |
τὴν
πλάτανον
ἐν
Δελφοῖς,
εἶπεν
|
ἵε |
παῖ.
Τυχεῖν
δὲ
τόξα
μετὰ |
[15, 701] |
φασιν
τὸ
ἵε
παῖ
καὶ
|
ἵε |
παιών.
Ἔνιοι
δὲ
παρεγκλίνοντές
τε |
[15, 679] |
ὄνομα
αὐτῇ,
θεῶν
ὁμήγυρις,
καὶ
|
ἱερὸν |
μέγα
καὶ
ἁγνὸν
ἐν
μέσῃ |
[15, 684] |
ἁπαλὸν
μήλῳ
ἐναλίγκιον
ἄνθος,
Λευκερέης
|
ἱερὸν |
περικαλλέος,
ὅ
ῥα
μάλιστα
φίλατο. |
[15, 679] |
καὶ
θύρετρα
λίθινα.
Ἔσω
τοῦ
|
ἱεροῦ |
ἄκανθαι
πεφύκασι
λευκαὶ
καὶ
μέλαιναι. |
[15, 672] |
χαριστήριον
βουλομένην
ἀποδοῦναι
ἐπιμεληθῆναι
τοῦ
|
(ἱεροῦ |
τοῦ
καὶ
νῦν
ὑπάρχοντος,
πρότερον |
[15, 676] |
ἀνέθηκεν
ἐν
τῷ
τῆς
Ἀφροδίτης
|
ἱερῷ, |
θύσας
δὲ
τῇ
θεῷ
καὶ |
[15, 676] |
ἐφ´
ἑστίασιν
ἐν
αὐτῷ
τῷ
|
ἱερῷ |
τοὺς
(προσήκοντας
καὶ
τοὺς
οἰκειοτάτους |
[15, 670] |
καλάν.
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
ὁ
|
ἱερώτατος |
Πλάτων
ἐν
ἑβδόμῳ
Νόμων
πρόβλημά |
[15, 695] |
λέγουσιν
ἐλθεῖν
Δαναῶν
καὶ
Ἀχιλλέα.
|
ιζʹ |
Εἴθε
λύρα
καλὴ
γενοίμην
ἐλεφαντίνη, |
[15, 695] |
παῖδες
φέροιεν
Διονύσιον
ἐς
χορόν.
|
ιηʹ |
Εἴθ´
ἄπυρον
καλὸν
γενοίμην
μέγα |
[15, 701] |
τῶν
πρώτων
δύο
συλλαβῶν
λεγομένων
|
ἰὴ |
παιάν
ἡρῷον
γίνεται,
βραχέων
δὲ |
[15, 701] |
ἐπιφθεγγομένων
ὁ
Ποντιανὸς
ἔφη·
(Τὸ
|
ἰὴ |
παιών,
ἄνδρες
φίλοι,
μαθεῖν
βούλομαι |
[15, 701] |
οὕτως
τοῦτο
δὴ
τὸ
λεγόμενον
|
ἰὴ |
παιών,
διὰ
δὲ
τὸ
λίαν |
[15, 701] |
γενόμενος.
Τῶν
δὲ
πολλῶν
τὸ
|
ἰὴ |
παιὼν
ἐπιφθεγγομένων
ὁ
Ποντιανὸς
ἔφη· |
[15, 701] |
δεινοῖς
ἀλεξητήριόν
τινα
παροιμίαν
λέγουσιν
|
(ἰὴ |
παιών
καὶ
οὐχὶ
ἵε
παῖ. |
[15, 701] |
τρὶς
εἰπεῖν
τὸν
θεὸν
οὕτως
|
ἵη |
παιάν
ἵη
παιών.
Ἐκ
ταύτης |
[15, 701] |
τὸν
θεὸν
οὕτως
ἵη
παιάν
|
ἵη |
παιών.
Ἐκ
ταύτης
γὰρ
τῆς |
[15, 697] |
ᾄδουσιν
Ῥόδιοι·
~(ἔχει
γὰρ
τὸ
|
ἰηπαιὰν |
ἐπίφθεγμα,
ὥς
φησιν
Γόργων
ἐν |
[15, 667] |
Ἐρωτικοῖς·
Εὖτε
τὴν
ἀπ´
ἀγκύλης
|
ἵησι |
τοῖσδε
τοῖς
νεανίαις,
λευκὸν
ἀντείνασα |
[15, 695] |
γυνὴ
φοροίη
καθαρὸν
θεμένη
νόον.
|
ιθʹ |
Σύν
μοι
πῖνε,
συνήβα,
συνέρα, |
[15, 693] |
ἀπενεγκάτω
μοι
τὴν
τράπεζαν
ἐκποδών.
|
Ἱκανῶς |
κεχόρτασμαι
γάρ.
Ἀγαθοῦ
Δαίμονος
δέχομαι. |
[15, 689] |
καταγομένην
κομίζεσθαι
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας.
|
Ἱκέσιος |
δ´
ἐν
βʹ
περὶ
Ὕλης |
[15, 681] |
δ´
ὁμηρεύους´
ἔχοντες
πορφυροῦς
κεκρυφάλους;
|
Ἱκέσιος |
δ´
ἐν
δευτέρῳ
περὶ
Ὕλης |
[15, 688] |
ἐς
γαῖάν
τε
καὶ
οὐρανὸν
|
ἵκετ´ |
ἀυτμή.
Γίνεται
δὲ
μύρα
κάλλιστα |
[15, 693] |
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης,
(καὶ)
ὥσπερ
|
ἱκετείαν |
τινὰ
ποιούμενοι
τοῦ
θεοῦ
μηθὲν |
[15, 697] |
τί
πάσχεις·
μὴ
προδῷς
ἄμμ´,
|
ἱκετεύω. |
(Πρὶν
καὶ
μολεῖν
κεῖνον,
ἀνίστω, |
[15, 697] |
υἱὸν
γενέσθαι
Σέλευκον
τὸν
τῶν
|
ἱλαρῶν |
ᾀσμάτων
ποιητήν·
οὗπερ
συνεχῶς
ᾄδειν |
[15, 681] |
ἐστίν.
Ἀρίστη
δ´
ἐστὶν
ἐν
|
Ἰλλυριοῖς |
τοῖς
ἀνῳκισμένοις
τῆς
θαλάσσης.
~(Φιλῖνος |
[15, 688] |
Ἀμβροσίῃ
μὲν
πρῶτον
ἀπὸ
χροὸς
|
ἱμερόεντος
|
λύματα
πάντα
κάθηρεν,
ἀλείψατο
δὲ |
[15, 688] |
σήραγγας
ἔχουσαν
οἷον
σπόγγου
κατατετρημένας,
|
ἵν´ |
ἐν
τῇ
τῶν
δεινῶν
προσδοκίᾳ |
[15, 701] |
παῖ
δωρόδειπνε,
ἀσσαρίου
κανδήλας
πρίω,
|
ἵνα |
κἀγὼ
κατὰ
τὸν
καλὸν
Ἀγάθωνα |
[15, 669] |
θύρας.
Καὶ
ὁ
Δημόκριτος
ἀλλ´
|
ἵνα |
κἀγώ,
φησίν,
μνημονεύσω
τῶν
τοῦ |
[15, 686] |
καὶ
μύρον
ἐνέγκαι
τις
ἡμῖν,
|
ἵνα |
καὶ
εὐωδίᾳ
ἑστιῴμεθα;
Μηδαμῶς,
ἔφη |
[15, 679] |
λέγε
ἡμῖν
περὶ
τοῦ
προκειμένου,
|
ἵνα |
μὴ
κατὰ
τὸν
θεῖον
Πλάτωνα |
[15, 669] |
τῶν
ἐπῶν
μεμνημένος
τινῶν
ἐρῶ,
|
ἵνα |
μὴ
ὁ
Οὐλπιανὸς
βρενθύηται
ὡς |
[15, 692] |
σώματα
τέγγουσι
τὴν
κεφαλὴν
ἐπιβρέγμασιν,
|
ἵνα |
μὴ
πρὸς
τὸ
ξηρόν,
ταύτῃ |
[15, 695] |
ἐν
μακάρων
σέ
φασιν
εἶναι,
|
ἵνα |
περ
ποδώκης
Ἀχιλεύς,
Τυδείδην
τέ |
[15, 690] |
δὲ
κἀκέλευον
ἐγχέασθε
νῷν
βρένθειον,
|
ἵνα |
τοῖς
εἰσιοῦσιν
ἐγχέῃ.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
δὲ |
[15, 668] |
κοσσάβους.
Διὸ
καὶ
Σοφοκλῆς
ἐν
|
Ἰνάχῳ |
Ἀφροδισίαν
εἴρηκε
τὴν
λάταγα·
Ξανθὴ |
[15, 685] |
ἐρέπτομαι,
(λειρίοις
ῥόδοις
κρίνεσιν
κοσμοσανδάλοις
|
ἴοις
|
καὶ
σισυμβρίοις
ἀνεμωνῶν
κάλυξί
τ´ |
[15, 680] |
δὲ
ἄνθη
καταλέγει
Θεόφραστος
τάδε·
|
ἴον, |
Διὸς
ἄνθος,
ἴφυον,
φλόγα,
ἡμεροκαλλές. |
[15, 680] |
τε
οἰνάνθη
καὶ
τὸ
μέλαν
|
ἴον |
καὶ
τῶν
ἀγρίων
ὅ
τε |
[15, 681] |
μὲν
λείριον,
ὑφ´
ὧν
δὲ
|
ἴον |
καλεῖσθαι.
Κορίνθιοι
δ´
αὐτὸ
ἀμβροσίαν |
[15, 681] |
τῶν
στεφανωματικῶν
ἀνθῶν
διεξέρχωμαι
τὸ
|
ἴον, |
φησίν,
Ἰωνιάδες
τινὲς
νύμφαι
Ἴωνι |
[15, 666] |
~Δι´
ὃ
καὶ
Ἐρασίστρατον
τὸν
|
Ἰουλιήτην |
ἐν
(τῇ
περὶ
τῶν
Καθόλου |
[15, 695] |
Ἀθηναίης
ἐν
θυσίαις
ἄνδρα
τύραννον
|
Ἵππαρχον |
ἐκαινέτην
ιγʹ
Αἰεὶ
σφῷν
κλέος |
[15, 691] |
μύρου
κοτύλη,
καὶ
ὡς
μὲν
|
Ἵππαρχός |
φησιν
ἐν
Παννυχίδι
εʹ
μνῶν, |
[15, 700] |
ὄντων
τῶν
Τυρρηνῶν.
Ἀντιφάνης
δ´
|
Ἱππεῦσι· |
Τῶν
δ´
ἀκοντίων
συνδοῦντες
ὀρθὰ |
[15, 678] |
δ´
ἐν
μὲν
Ἀγωνίδι
ἢ
|
Ἱππίσκῳ· |
Ὁ
τρίτος
οὗτος
δ´
ἔχει
|
[15, 685] |
προσκυνῶν
δὲ
σέλινα,
γελῶν
δ´
|
ἱπποσέλινα |
καὶ
κοσμοσάνδαλα
βαίνων,
ἔγχει
κἀπιβόα |
[15, 698] |
Εὑρετὴν
μὲν
οὖν
τοῦ
γένους
|
Ἱππώνακτα |
φατέον
τὸν
ἰαμβοποιόν.
Λέγει
γὰρ |
[15, 701] |
εἰς
μακρὰν
ποιήσει
τις,
ὁ
|
Ἱππώνακτος |
ἴαμβος
ἔσται.
~Μετὰ
ταῦτ´
ἤδη |
[15, 690] |
μύρον
ΒΑΚΚΑΡΙΣ·
οὗ
μνημονεύει
καὶ
|
Ἱππῶναξ |
διὰ
τούτων·
(Βακκάρι
δὲ
τὰς |
[15, 682] |
δέ
φησι
τὰ
ἄνθη
τῆς
|
ἴριδος |
λέγεσθαι
λύκους
διὰ
τὸ
ἐμφερῆ |
[15, 689] |
πρίω
τὸ
σῶμά
μοι
μύρον
|
ἴρινον |
καὶ
ῥόδινον,
ἄγαμαι,
Ξανθία·
καὶ |
[15, 689] |
(Ἀπὸ
δὲ
ῥιζῶν
τό
τ´
|
ἴρινον, |
καὶ
τὸ
νάρδινον,
καὶ
τὸ |
[15, 665] |
ἤδη
παράχεον
βαδίζων
Αἰγύπτιον
κᾆτ´
|
ἴρινον· |
στέφανον
δ´
ἔπειθ´
ἑκάστῳ
δώσω |
[15, 691] |
ἄνδρες
Ἑλλήνων
ἄκροι·
ἠλειφόμην
ὑόμενος
|
ἰρίνῳ |
μύρῳ.
Πρὸς
θεῶν,
φίλοι,
ποία |
[15, 681] |
Ἔρυκι
καὶ
Κυθήροις.
Ἡ
δ´
|
ΙΡΙΣ, |
φησὶ
Θεόφραστος,
ἀνθεῖ
τοῦ
θέρους |
[15, 683] |
ὄνειδος
(ὅπλον
βρωμήταο
διεκτέλλον
πεφάτισται.
|
Ἶρις |
δ´
ἐν
ῥίζῃσιν
ἀγαλλίας
ἥ |
[15, 688] |
τῷ
περὶ
Μύρων
γράφων
οὕτως·
|
Ἶρις |
μὲν
ἐν
Ἤλιδι
χρηστοτάτη
καὶ |
[15, 679] |
τούτοις·
Ἀνθεῖ
δὲ
καὶ
ἡ
|
ἶρις |
τοῦ
θέρους
καὶ
τὸ
στρούθιον |
[15, 684] |
πτερίδες
καὶ
παιδὸς
ἔρωτες
λεύκῃ
|
ἰσαιόμενοι, |
ἐν
καὶ
κρόκος
εἴαρι
μύων
|
[15, 683] |
φλόξ
τε
θεοῦ
αὐγῇσιν
ἀνερχομένῃς
|
ἰσάουσα. |
(Ἔρπυλλον
δὲ
φριαλευσοτεν
βώλοισι
φυτεύσεις, |
[15, 689] |
μνημονεύων
Ἀχαιὸς
ἐν
Ἄθλοις
φησιν·
|
Ἰσάργυρόν |
τ´
εἰς
χεῖρα
Κυπρίου
λίθου
|
[15, 673] |
καὶ
τρύγα
πίνει
μελιηδέα.
Ταῦτα
|
ἴσασιν |
οἱ
θεοὶ
ὡς
πρῶτος
αὐτὸς |
[15, 666] |
Βαβαιάξ·
οὑτοσὶ
μείζων
ἀγὼν
τῆς
|
Ἰσθμιάδος |
ἐπέρχεται.
Ἐκάλουν
δὲ
καὶ
κατακτούς |
[15, 677] |
Χλανίδ´
ἐχρῆν
λευκὴν
λαβεῖν·
(εἶτ´
|
ἰσθμιακὰ |
λαβόντες
ὥσπερ
οἱ
χοροὶ
ᾄδωμεν |
[15, 677] |
ἄν,
εἰ
λέγειν
εἴη
σοφός.
|
ΙΣΘΜΙΑΚΟΝ. |
Οὕτως
τοῦτον
καλούμενον
στέφανον
Ἀριστοφάνης |
[15, 677] |
Ῥόδιοι
ἀποδιδόασιν
ἓν
ἀνθ´
ἑνὸς
|
Ἴσθμιον, |
στέφανον.
Οὗ
μνημονεύει
(καὶ
Καλλίξεινος |
[15, 677] |
δ´
ἐν
ταῖς
Γλώσσαις
φησίν·
|
Ἴσθμιον |
στέφανον.
Φιλητᾶς
δέ
φησι·
Ἴσθμιος |
[15, 677] |
τοῦ
φρέατος
καὶ
τοῦ
ἐγχειριδίου
|
ἴσθμιον. |
Τιμαχίδας
δὲ
καὶ
Σιμμίας
οἱ |
[15, 677] |
Ἴσθμιον
στέφανον.
Φιλητᾶς
δέ
φησι·
|
Ἴσθμιος |
στέφανος
ἤγουν
ὁμωνυμία
ἀμφοτέρωθι
οἷον |
[15, 702] |
χάρις
ἢ
τεκέων
ἢ
τᾶς
|
ἰσοδαίμονος |
ἀνθρώποις
βασιληίδος
ἀρχᾶς
ἢ
πόθων, |
[15, 683] |
προσέοικε,
χελιδονίοισι
δὲ
τέλλει
ἄνθεσιν
|
ἰσοδρομεῦσα, |
χελιδόσιν,
αἵ
τ´
ἀνὰ
κόλπῳ
|
[15, 699] |
ἰὼν
παιδομανεῖ
σὺν
ἔρωτι
πότην
|
ἶσον. |
Ἔγραφε
δ´
ὡνὴρ
εὖ
παρ´ |
[15, 695] |
Ἀριστογείτων,
ὅτε
τὸν
τύραννον
κτανέτην
|
(ἰσονόμους |
τ´
Ἀθήνας
ἐποιησάτην.
ιαʹ
Φίλταθ´ |
[15, 695] |
Ἀριστόγειτον,
ὅτι
τὸν
τύραννον
κτανέτην
|
ἰσονόμους |
τ´
Ἀθήνας
ἐποιησάτην.
ιδʹ
(Ἀδμήτου |
[15, 671] |
ἕκτῳ
ἐκ
δέκα.
Καὶ
οὕτως
|
ἰσότης |
ἀναπληροῦται
τῶν
στεφάνων.
Ταῦτ´
εἰπόντος |
[15, 671] |
εἰς
ἓξ
συμπότας
δύνασθαι
τὴν
|
ἰσότητα |
πληροῦν.
Οἶδα
γὰρ
ὅτι
κατ´ |
[15, 671] |
ἕως
τοῦ
τελευταίου
εἰσελθόντος
(ἐξ
|
ἴσου |
πάντες
ἕξουσιν
ἤτοι
μῆλα
ἢ |
[15, 667] |
δὲ
χαλκίον
(τοῦτ´
ἐστὶν
κοττάβειον)
|
ἱστάναι |
καὶ
μυρρίνας.
~(Ἕρμιππος
Μοίραις·
Χλανίδες |
[15, 692] |
πατέρα
προσαγορεύομεν,
πρῶτος
εὗρεν
στέφανον.
|
Ἱστορεῖ |
δὲ
τοῦτο
Δράκων
ὁ
Κερκυραῖος |
[15, 668] |
ἐπιτήδεια
τῇ
παιδιᾷ
κατασκευάζεσθαι,
ὡς
|
ἱστορεῖ |
Δικαίαρχος
ἐν
τῷ
περὶ
Ἀλκαίου. |
[15, 676] |
ἄλλαις
χώραις,
ὡς
καὶ
Θεόφραστος
|
ἱστορεῖ. |
Ἔτι
τούτων
λεγομένων
ἐπεισῆλθον
παῖδες |
[15, 690] |
εὑρεθὲν
ὑπό
τινος
Πλαγγόνος.
Ὁμοίως
|
ἱστορεῖ |
καὶ
Σωσίβιος
ἐν
Ὁμοιότησιν.
(Ὡς |
[15, 672] |
τὴν
πρώτην
αὐτοῦ
ζήτησιν
ποιησαμένων.
|
Ἱστορεῖται |
δ´
ὑπ´
αὐτὸν
ἐκεῖνον
τὸν |
[15, 674] |
διαφωνοῦντα
αὐτὸν
κατ´
ἔνια
τῶν
|
ἱστορηθέντων |
παρὰ
τῷ
Μηνοδότῳ.
Δύναται
δέ |
[15, 673] |
ὑπάρχων
ἐπιχώριος
καὶ
τὴν
ἐπιχώριον
|
ἱστορίαν |
ἠγαπηκὼς
ἐν
πλείοσιν.
Λέγει
δ´ |
[15, 673] |
ἐν
τοῖς
περὶ
Ἠθῶν
καθ´
|
ἱστορίαν |
καὶ
λέξιν
ζητουμένων,
ἕκτον
δὲ |
[15, 674] |
(οἶδεν
τὴν
κατὰ
τὴν
λύγον
|
ἱστορίαν |
καὶ
ὅτι
οὔτε
τὰ
Νικαινέτου |
[15, 679] |
μνημονεύει
Θεόφραστος
ἐν
ἕκτῳ
Φυτικῆς
|
Ἱστορίας |
ἐν
τούτοις·
Ἀνθεῖ
δὲ
καὶ |
[15, 681] |
ΝΑΡΚΙΣΣΟΝ
ἐν
τῷ
περὶ
Φυτῶν
|
Ἱστορίας |
(ὁ
Θεόφραστος
καλεῖσθαί
φησι
καὶ |
[15, 680] |
τῷ
πρώτῳ
τῶν
παρὰ
τοῖς
|
ἱστορικοῖς |
Λέξεων.
Στεφανωματικὰ
δὲ
ἄνθη
καταλέγει |
[15, 684] |
τι
ἀναγράφει
ὁ
Καρύστιος
ἐν
|
Ἱστορικοῖς |
Ὑπομνήμασι
λέγων
οὕτως·
Νίκανδρός
φησιν |
[15, 700] |
λυχνεῖον
ἐζητοῦμεν.
Εὐφορίων
δ´
ἐν
|
Ἱστορικοῖς |
Ὑπομνήμασιν
Διονύσιόν
φησι
τὸν
νεώτερον |
[15, 697] |
πραγματείας
Μνησιπτολέμου
φησί
ποτε
τοῦ
|
ἱστοριογράφου |
τοῦ
παρὰ
Ἀντιόχῳ
τῷ
προσαγορευθέντι |
[15, 699] |
ἐν
αʹ
τῶν
περὶ
Ἄτταλον
|
Ἱστοριῶν· |
καὶ
ἄλλος
ὅ
τι
δή |
[15, 701] |
οὐδετέρως
εἴρηκεν
Ἡρόδοτος
ἐν
δευτέρᾳ
|
Ἱστοριῶν. |
Λυχνοκαυτίαν
δὲ
ἣν
οἱ
πολλοὶ |
[15, 693] |
Φύλαρχος
ἐν
τῇ
ιβʹ
τῶν
|
Ἱστοριῶν, |
μέλι
σπένδουσιν,
οἶνον
οὐ
φέροντες |
[15, 674] |
Φύλαρχος
ἐν
τῇ
ἑβδόμῃ
τῶν
|
Ἱστοριῶν |
(οἶδεν
τὴν
κατὰ
τὴν
λύγον |
[15, 692] |
ὀγδόην
καὶ
εἰκοστὴν
τῶν
Ποσειδωνίου
|
Ἱστοριῶν |
περὶ
μύρων
τι
λεγόμενον
ἐτήρησα, |
[15, 682] |
Δαμασκηνὸς
ἐν
τῇ
ὀγδόῃ
τῶν
|
Ἱστοριῶν |
πρὸς
ταῖς
ἑκατὸν
περὶ
τὰς |
[15, 698] |
περὶ
τῶν
τὰς
παρῳδίας
γεγραφότων
|
ἱστορῶν |
τάδε
γράφει·
Καὶ
τὸν
Βοιωτὸν |
[15, 680] |
ΕΛΙΧΡΥΣΟΥ
τῷ
ἄνθει
στεφανῶται,
εὔκλειαν
|
ἴσχει |
μύρῳ
ῥαίνων.
Μνημονεύει
αὐτοῦ
Ἀλκμὰν |
[15, 693] |
ἀναμιμνήσκοντες
μόνον
τῇ
γεύσει
τὴν
|
ἰσχὺν |
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
τοῦ
θεοῦ |
[15, 693] |
θεοῦ
μηθὲν
ἀσχημονεῖν
μηδ´
ἔχειν
|
ἰσχυρὰν |
ἐπιθυμίαν
τοῦ
πότου
τούτου
καὶ |
[15, 697] |
Ἀντιόχῳ
τῷ
προσαγορευθέντι
Μεγάλῳ
πλεῖστον
|
ἰσχύσαντος |
υἱὸν
γενέσθαι
Σέλευκον
τὸν
τῶν |
[15, 679] |
τοῖς
ἑξῆς
τάδε
φησί·
Στεφάνους
|
ἴσως |
βούλεσθε·
πότερ´
ἑρπυλλίνους
ἢ
μυρτίνους |
[15, 679] |
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν
Γλώσσαις·
καὶ
|
ἴσως |
ὁ
ἀπὸ
τοῦ
οὕτω
καλουμένου |
[15, 692] |
μειζόνων
ὀρεγόμενον
πραγμάτων
(εἰς
τὴν
|
Ἰταλίαν |
διαπλεῦσαι
καὶ
οἰκῆσαι
τὸ
πλησίον |
[15, 692] |
πόλεις
καὶ
τῶν
κατὰ
τὴν
|
Ἰταλίαν |
καὶ
Σικελίαν
ἐπὶ
τοῦ
νομίσματος |
[15, 669] |
τὰ
κοττάβεια·
Ἀγγελίας
ἀγαθῆς
δεῦρ´
|
ἴτε |
πευσόμενοι
καὶ
κυλίκων
ἔριδας
διαλύσατε |
[15, 679] |
καὶ
τὸ
κρίνον
καὶ
τὸ
|
ἴφυον |
καὶ
ἀμάρακος
ὁ
Φρύγιος,
ἔτι |
[15, 680] |
καὶ
τὸ
κρίνον
καὶ
τὸ
|
ἴφυον |
καὶ
ἀμάρακος
ὁ
Φρύγιος,
ἔτι |
[15, 680] |
Θεόφραστος
τάδε·
ἴον,
Διὸς
ἄνθος,
|
ἴφυον, |
φλόγα,
ἡμεροκαλλές.
Πρῶτόν
τε
τῶν |
[15, 684] |
παι
βρώμην
ποτιδεγμένα·
πολλάκι
δ´
|
ἴχνη
|
στιφροῖς
ὠλίσθηναν
ἐνιχρίμψαντε
καρείοις·
ἁδρύνει |
[15, 682] |
ἔν
θ´
ὑακίνθῳ
ἔν
τε
|
ἴῳ |
θαλέθοντι
ῥόδου
τ´
ἐνὶ
ἄνθει |
[15, 699] |
Μιμνέρμου
δ´
εἰς
ἔπος
ἄκρον
|
ἰὼν
|
παιδομανεῖ
σὺν
ἔρωτι
πότην
ἶσον. |
[15, 682] |
τὸ
μύρον
ἥδιστον.
Καὶ
τῶν
|
ἴων |
δὲ
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἀνθέων |
[15, 685] |
τε
δροσώδη
κἀνθρύσκου
μαλακῶν
τ´
|
ἴων |
λείμακα
καὶ
τριφύλλου.
Ἐν
τούτοις |
[15, 690] |
ψυκτηρίοις
πτεροῖς
ἀναστήσαντα
προσθίαν
τρίχα.
|
Ἴων |
Ὀμφάλῃ·
Βακκάρεις
δὲ
καὶ
μύρα
|
[15, 676] |
τις
εἴρηκε
ῥόδων
στέφανον
καὶ
|
ἴων |
στέφανον·
τὸ
γὰρ
παρὰ
Κρατίνῳ |
[15, 681] |
ἴον,
φησίν,
Ἰωνιάδες
τινὲς
νύμφαι
|
Ἴωνι |
ἐχαρίσαντο
πρώτῳ.
Τὸν
δὲ
ΝΑΡΚΙΣΣΟΝ |
[15, 683] |
τ´
Ἰωνιάδες
Νύμφαι
στέφος
ἁγνὸν
|
Ἴωνι
|
Πισαίοις
ποθέσασαι
ἐνὶ
κλήροισιν
ὄρεξαν. |
[15, 684] |
ἄνθος,
(χάλκας,
σὺν
δ´
ὑάκινθον
|
ἰωνιάδας |
τε
χαμηλὰς
ὀρφνοτέρας,
ἃς
στύξε |
[15, 683] |
εἰς
ὦπα
προσεικές,
ἅσσα
τ´
|
Ἰωνιάδες |
Νύμφαι
στέφος
ἁγνὸν
Ἴωνι
Πισαίοις |
[15, 681] |
ἀνθῶν
διεξέρχωμαι
τὸ
ἴον,
φησίν,
|
Ἰωνιάδες |
τινὲς
νύμφαι
Ἴωνι
ἐχαρίσαντο
πρώτῳ. |
[15, 683] |
αὐτὸς
στεφανωτικὰ
ἄνθη
καὶ
περὶ
|
Ἰωνιάδων |
Νυμφῶν
καὶ
περὶ
ῥόδων
τάδε |
[15, 681] |
δὲ
ὁλόκυρον,
οἱ
δὲ
Ἀθήνησιν
|
ἰωνιάν, |
οἱ
δὲ
κατ´
Εὔβοιαν
σιδηρῖτιν. |
[15, 665] |
εἶτ´
ᾖδεν
πρὸς
αὐτὸ
μέλος
|
Ἰωνικόν |
τι.
Μετὰ
ταῦτ´,
οἶμαι,
καὶ |
[15, 678] |
ὑποθυμίδες
στέφανοι
παρ´
Αἰολεῦσιν
καὶ
|
Ἴωσιν, |
οὓς
περὶ
τοὺς
τραχήλους
περιετίθεντο, |