Livre, chapitre
[2, 1]	ὀκτὼ μὲν ναῦς αὐτοῖς ἀνδράσιν	ἔλαβε,	Δατάμης δὲ μετὰ δυοῖν τριήροιν
[2, 73]	Ἡρακλέους, ἥντινα ἐν τῷ ἐπίπλῳ	ἔλαβε,	καὶ ταύτην τῷ Ἡρακλεῖ ἀνέθηκεν
[2, 51]	τὸ μέντοι ἅρμα τοῦ Δαρείου	ἔλαβε	καὶ τὴν ἀσπίδα ἐπ' αὐτῷ
[2, 4]	νόσον ὑπολελειμμένους αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων	κατέλαβε,	τούτους χαλεπῶς αἰκισάμενος ἀπέκτεινεν. ἐς
[2, 4]	ἄλλοθεν αὐτῷ ἐπαίροντες ἔλεγον. καίτοι	γε	Ἀμύντας ἥξειν τε Ἀλέξανδρον ἰσχυρίζετο,
[2, 7]	τῷ Θηβαίῳ, ἐπᾴδεται. ὡς τόν	γε	ἐν Ταρτησσῷ πρὸς Ἰβήρων τιμώ-
[2, 73]	Σιδῶνος φέροντα οὐδὲ κλεῖθρον τοῦτόν	γε	ἔχοντα εἰσπλεύσαντες εἷλον εὐθὺς ταύτῃ
[2, 5]	χωρίον διέσχεν ὀλίγον ἐς πλάτος,	παρήγαγε	τοὺς ἱππέας, τούς τε ἑταίρους
[2, 4]	Ἀμανικὰς καλουμένας ὡς ἐπὶ Ἰσσὸν	προῆγε.	καὶ ἐγένετο κατόπιν Ἀλεξάνδρου λαθών.
[2, 2]	τοὺς τοξότας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας	προῆγε	τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὰς πύλας,
[2, 72]	τῶν τάξεων ἐς τὸ ἔργον	ἐπῆγε	τῇ πόλει ἐπὶ τῶν νεῶν
[2, 51]	ὅπως τὰ πρῶτα ἐτάχθησαν, οὐκέτι	ἀντεπῆγε	Δαρεῖος, ἀλλ' ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ
[2, 6]	ἀγώνισαι περὶ αὐτῆς καὶ μὴ	φεῦγε,	ὡς ἐγὼ ἐπὶ σὲ πορεύσομαι
[2, 51]	τοῦ ἅρματος ξὺν τοῖς πρώτοις	ἔφευγε.	καὶ ἔστε μὲν ὁμαλοῖς χωρίοις
[2, 51]	ἅρματος. αὐτὸς δὲ ἵππου ἐπιβὰς	ἔφευγε.	καὶ ἡ νὺξ οὐ διὰ
[2, 6]	ξὺν ὀλίγοις τοῖς ἀμφ' αὐτὸν	ἔφυγε,	τῇ δὲ ἡμέρᾳ ἀναλαμβάνων ἀεὶ
[2, 1]	ταύτας μὲν καθελεῖν, πρὸς Δαρεῖον	δὲ	ἄγειν τὴν εἰρήνην, ἣν ἐπὶ
[2, 5]	τοξότας, ὧν ἦρχεν Ἀντίοχος. τοὺς	δὲ	Ἀγριᾶνας, ὧν ἦρχεν Ἄτταλος, καὶ
[2, 7]	τοῦ εὐθέος ἡμῖν πολεμούντων, τῆς	δὲ	Ἀθηναίων πόλεως φόβῳ μᾶλλόν τι
[2, 4]	πλεονεξίαν τοῦ ἀγῶνος ἐπεξῄει. τὰ	δὲ	ἆθλα ὅτι μεγάλα ἔσται σφίσι
[2, 51]	οὐκ ἠμελημένων Μακεδόνων. Ἐν τούτῳ	δὲ	αἱ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρως
[2, 73]	πόδας πεντήκοντα καὶ διακοσίους. ὡς	δὲ	αἵ τε μηχαναὶ αὐτῷ ἐποιήθησαν
[2, 71]	ἐς τὸ ναυτικόν. Ἐν ᾧ	δὲ	αἵ τε μηχαναὶ αὐτῷ ξυνεπήγνυντο
[2, 72]	τῷ δεινῷ ἀμφιβόλους γίγνεσθαι. Ὡς	δὲ	αἵ τε νῆες αἱ σὺν
[2, 3]	οὐκ οἴεσθαι εἶναι βιώσιμον, Φίλιππον	δὲ	Ἀκαρνᾶνα, ἰατρόν, ξυνόντα Ἀλεξάνδρῳ καὶ
[2, 4]	τῆς Ἀσίας γένη ἀντιτάξεσθαι. ἐπὶ	δὲ	Ἀλέξανδρον ἀντιστρατηγεῖν Δαρείῳ. ταῦτα μὲν
[2, 73]	Παρμενίων ἦν, οὕτως ἔπραξεν, ἐπεὶ	δὲ	Ἀλέξανδρός ἐστιν, ἀποκρινεῖσθαι Δαρείῳ ἅπερ
[2, 5]	τοῦ Γρύλλου ἀναγέγραφεν. Ἐν τούτῳ	δὲ	Ἀλέξανδρος κατιδὼν ὀλίγου πᾶσαν τὴν
[2, 3]	σκευάζειν τὴν κύλικα, ἐν τούτῳ	δὲ	Ἀλεξάνδρῳ δοθῆναι ἐπιστολὴν παρὰ Παρμενίωνος
[2, 6]	καὶ αὐτοὶ Αὐτοφραδάτῃ ξυνέπλεον. Στράτων	δὲ	Ἀλεξάνδρῳ ἐντυχὼν στεφανοῖ χρυσῷ στεφάνῳ
[2, 4]	Περσῶν. καὶ ἔμενε Δαρεῖος. ὡς	δὲ	Ἀλεξάνδρῳ πολλὴ μὲν {ἡ} ἐν
[2, 6]	κομιδὴν ἐδόκουν, ταύτας καθελκύσαντες, τὰς	δὲ	ἄλλας αὐτοῦ ἐν τοῖς νεωρίοις
[2, 72]	τὴν Πασικράτους τοῦ Κουριέως, τὰς	δὲ	ἄλλας ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντες
[2, 5]	κέρως τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐποίει. τὸ	δὲ	ἄλλο πλῆθος αὐτοῦ ψιλῶν τε
[2, 51]	Βουβάκης τῶν ἐντίμων Περσῶν. τὸ	δὲ	ἄλλο πλῆθος εἰς δέκα μάλιστα
[2, 4]	ἀγαθοῦ ἡγεμόνος παραινεῖσθαι εἰκός. οἱ	δὲ	ἄλλος ἄλλοθεν δεξιούμενοί τε τὸν
[2, 73]	ξύμπασιν ἄδειαν δίδωσιν Ἀλέξανδρος. τοὺς	δὲ	ἄλλους ἠνδραπόδισε, καὶ ἐπράθησαν Τυρίων
[2, 71]	τὰς σχοίνους αὐτοῖς ὑπέτεμνον. οἱ	δὲ	ἁλύσεσιν ἀντὶ σχοίνων εἰς τὰς
[2, 2]	καὶ τῷ μὲν ἀροτριᾶν, τῷ	δὲ	ἁμαξεύειν τὸν Γόρδιον. καί ποτε
[2, 5]	κατασχεῖν αὖθις τὰς πύλας. ὡς	δὲ	ἀμφὶ μέσας νύκτας ἐκράτησεν αὖθις
[2, 2]	ὅσοι βαρύτερον ὡπλισμένοι ἦσαν. αὐτὸς	δὲ	ἀμφὶ πρώτην φυλακὴν ἀναλαβὼν τούς
[2, 3]	ὥστε φαρμάκῳ ἀποκτεῖναι Ἀλέξανδρον. τὸν	δὲ	ἀναγνόντα τὴν ἐπιστολὴν καὶ ἔτι
[2, 3]	Σολεῦσι μὲν δημοκρατεῖσθαι ἔδωκεν. αὐτὸς	δὲ	ἀναζεύξας ἐς Ταρσὸν τοὺς μὲν
[2, 3]	τι τὸν νοῦν εἶχον. ἔνθεν	δὲ	ἀναλαβὼν τῶν μὲν πεζῶν τῶν
[2, 71]	ναυμαχίας ἀπόπειραν ἐξηρτύοντο, ἐν τούτῳ	δὲ	ἀναλαβὼν τῶν τε ἱππέων ἴλας
[2, 4]	εἰ τὰ ὄντα ἐξαγγέλλεται. οἱ	δὲ	ἀναπλεύσαντες τῇ τριακοντόρῳ, ὅτι κολπώδης
[2, 3]	μὲν Μαλλωταὶ ἄποικοι ἦσαν, αὐτὸς	δὲ	ἀπ' Ἄργους τῶν Ἡρακλειδῶν εἶναι
[2, 73]	ὁμοῦ τοῖς ἡγεμόσιν ἀνέβαινον. ὡς	δὲ	ἅπαξ παρῆλθόν τινες ἐντὸς τοῦ
[2, 7]	ἔφη ἐθέλειν θῦσαι Ἀλέξανδρος. ὡς	δὲ	ἀπηγγέλθη ταῦτα πρὸς τῶν πρέσβεων
[2, 72]	χαλεπῶς ἀπεκρούσαντο τοὺς Μακεδόνας. Τρίτῃ	δὲ	ἀπὸ ταύτης ἡμέρᾳ νηνεμίαν τε
[2, 72]	τοὺς ἐκπεπλευκότας τῶν Τυρίων. οἱ	δὲ	ἀπὸ τοῦ τείχους, τόν τε
[2, 73]	τι νοοῖ ὁ οἰωνός. ὁ	δὲ	ἀποκρίνεται ὅτι. ὦ βασιλεῦ, τὴν
[2, 72]	τοῦ τείχους ἐπὶ μέγα, ὡς	δὲ	ἀποχρῶν εἰς πλάτος ἐφάνη τὸ
[2, 4]	τῆς στρατιᾶς τῆς Δαρείου. οἱ	δὲ	αὐτόθεν ὡς εἶχεν ἄγειν ἐκέλευον.
[2, 71]	Μακεδόσι πελάζειν τῷ τείχει. ἦν	δὲ	αὐτοῖς καὶ τὰ τείχη τὰ
[2, 2]	αὐτοὺς βασιλέα τὸν Μίδαν, Μίδαν	δὲ	αὐτοῖς τὴν στάσιν καταπαῦσαι, καὶ
[2, 6]	ἐκ Περσῶν παθών. ἐξ οὗ	δὲ	αὐτὸς βασιλεύει Περσῶν, οὔτε πέμψαι
[2, 72]	βληθεὶς λόγχῃ ἀποθνήσκει αὐτοῦ. ἐπὶ	δὲ	αὐτῷ Ἀλέξανδρος ἔσχε τὸ τεῖχος
[2, 73]	ἑταίρων τοῦ Αἰακιδῶν γένους. ἐπὶ	δὲ	αὐτῷ ἄλλαι καὶ ἄλλαι τάξεις
[2, 2]	μὲν οὐκ ἔλαθεν, ἐς ἴσον	δὲ	αὐτῷ κατέστη ἡ τόλμα. οἱ
[2, 72]	Τυρίων βιάσαιντο τὸν ἔσπλουν. ὅσαι	δὲ	αὐτῶν βέλη ἀπὸ μηχανῶν βαλλόμενα
[2, 1]	πρὸς βασιλέα Δαρεῖον, τοὺς φυγάδας	δὲ	αὐτῶν κατιέναι ἐπὶ τοῖς ἡμίσεσι
[2, 73]	ἱερὸν τοῦ Ἡρακλέους καταφυγοῦσιν (ἦσαν	δὲ	αὐτῶν τε τῶν Τυρίων οἱ
[2, 5]	πρὸς τὰ ὄρη παρήγαγεν. ὡς	δὲ	ἀχρεῖοι ἐνταῦθα διὰ στενότητα τῶν
[2, 4]	χωρίον ἀναπτύξαι τὴν φάλαγγα, τοῖς	δὲ	ἀχρεῖον τὸ πλῆθος {ὅτι} ἔσται
[2, 73]	ὠσθῆναι κατὰ τοῦ χώματος, αὐτὸς	δὲ	βάλλεται καταπέλτῃ διὰ τῆς ἀσπίδος
[2, 4]	κινδύνῳ ὑπὸ Ξενοφῶντος αὐτοσχεδιασθέντων, οἱ	δὲ	βασιλέα τε ξὺν πάσῃ τῇ
[2, 6]	τῳ ἔδοξεν οὕτω κριθῆναι, αὐτὸς	δὲ	βασιλεὺς παρὰ βασιλέως γυναῖκά τε
[2, 73]	εἴσω τὴν στρατιὰν πᾶσαν. οἱ	δὲ	Γαζαῖοι καὶ τῆς πόλεώς σφισιν
[2, 6]	τῶν Ἀράδῳ προσοίκων βασιλέως. ὁ	δὲ	Γηρόστρατος αὐτὸς μετ' Αὐτοφραδάτου ἔπλει
[2, 71]	θαλασσοκρατούντων τῶν Τυρίων. Ἐν τούτῳ	δὲ	Γηρόστρατός τε ὁ Ἀράδου βασιλεὺς
[2, 5]	δεξιὸν κέρας σφῶν ἐκέλευσεν. αὐτὸς	δὲ	Δαρεῖος τὸ μέσον τῆς πάσης
[2, 1]	ἐξηγγέλλετο, ἐπιπλέοιεν οἱ βάρβαροι. πυθόμενος	δὲ	Δατάμην περὶ Σίφνον ὁρμεῖν δέκα
[2, 7]	μηχανὰς ἐπὶ τοῖς πύργοις. προκαλύμματα	δὲ	δέρρεις καὶ διφθέραι αὐτοῖς ἦσαν,
[2, 2]	τοῦ ἀετοῦ τῇ πομπῇ. πρὸς	δὲ	δὴ τούτοις καὶ τόδε περὶ
[2, 1]	ἐς τὸ κοινὸν ἐπιβαλόντες. Ταῦτα	δὲ	διαπραξάμενοι Φαρνάβαζος μὲν ἔπλει ἐπὶ
[2, 5]	χωρία, ἐπὶ κέρως ἦγεν, ὡς	δὲ	διεχώρει ἐς πλάτος, ἀνέπτυσσεν ἀεὶ
[2, 72]	μηχανοφόρους ναῦς ἐπανάγειν ἐκέλευσεν. ὁ	δὲ	δύο ἄλλας ἐπῆγεν, αἳ τὰς
[2, 73]	θώρακος ἐς τὸν ὦμον. ὡς	δὲ	ἔγνω τὰ ἀμφὶ τὸ τραῦμα
[2, 7]	τοῦτον φαῦλον ἆθλον τιθέμενον. οἶδα	δὲ	ἐγὼ καὶ εἰς τοῦτο ἔτι
[2, 73]	τεῖχος, ἵνα ἐπιμαχώτερα ἐφαίνετο. ὡς	δὲ	ἐδόκει ἐξῆρθαι συμμέτρως τὸ χῶμα,
[2, 2]	τὸ τοῦ ἀετοῦ ἔσχε. τὴν	δέ,	εἶναι γὰρ καὶ αὐτὴν τοῦ
[2, 1]	Ἀλέξανδρόν σφισι γενομένας στήλας, ξυμμάχους	δὲ	εἶναι Δαρείου κατὰ τὴν εἰρήνην
[2, 6]	ἐν ταῖς νήσοις ὑπέμενεν, ὕστερον	δὲ	εἰς Ἁλικαρνασσὸν παρ' Αὐτοφραδάτην ἀφίκετο.
[2, 72]	τεῖχος ξὺν τοῖς ἑταίροις. ὡς	δὲ	εἴχοντο αὐτῷ πύργοι τε ἔστιν
[2, 5]	κέρᾳ ἅμα οἷ ἔταξε, τοὺς	δὲ	ἐκ Πελοποννήσου καὶ τὸ ἄλλο
[2, 3]	διὰ μέσης τῆς πόλεως. οἷα	δὲ	ἐκ τοῦ Ταύρου ὄρους τῶν
[2, 6]	Κῶν καὶ Ἁλικαρνασσὸν ἔστειλαν, αὐτοὶ	δὲ	ἑκατὸν ναυσὶ ταῖς ἄριστα πλεούσαις
[2, 73]	ἔξω βέλους αὑτὸν εἶχεν. ὡς	δὲ	ἐκδρομή τε ἐκ τῆς πόλεως
[2, 72]	τῇ εἰρεσίᾳ ξυντόνῳ ἐπεφέροντο. Ξυνέβη	δὲ	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ Ἀλέξανδρον ἀποχωρῆσαι
[2, 72]	ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων ἔφερον, ταύτας	δὲ	ἐκέλευσεν ἐν κύκλῳ περιπλεούσας τὸ
[2, 2]	ἔστε ἐπὶ βουλυτὸν καθήμενον. τὸν	δὲ	ἐκπλαγέντα τῇ ὄψει ἰέναι κοινώσοντα
[2, 51]	καὶ οἱ ἀμφ' αὐτόν. οἱ	δὲ	Ἕλληνες οἱ μισθοφόροι οἱ ξὺν
[2, 1]	φοβερώτερον προσπεσεῖν τοῖς Φοίνιξιν. ὡς	δὲ	ἔμαθε σαφῶς τὸν Δατάμην ξὺν
[2, 4]	τῶν Ἡρακλειδῶν εἶναι ἠξίου. ~Ἔτι	δὲ	ἐν Μαλλῷ ὄντι αὐτῷ ἀγγέλλεται
[2, 6]	τῆς σφῶν ἐπικρατείας ἐνδίδωσιν. Ἔτι	δὲ	ἐν Μαράθῳ Ἀλεξάνδρου ὄντος ἀφίκοντο
[2, 3]	οὐκ ἐλάττους τῶν χιλίων. Ἀλέξανδρος	δὲ	ἐν Σόλοις θύσας τε τῷ
[2, 4]	τῇ νόσῳ ἐγίνετο, οὐκ ὀλίγη	δὲ	ἐν Σόλοις, ἵνα ἔθυέ τε
[2, 71]	ὀγδοήκοντα μάλιστα αὐτῷ παρεγένοντο. ἧκον	δὲ	ἐν ταῖς αὐταῖς ἡμέραις καὶ
[2, 71]	καὶ ἀντίπρωροι ἐμβαλόντες καταδύουσιν. οἱ	δὲ	ἐν ταῖς ναυσὶν οὐ χαλεπῶς
[2, 73]	Νικήτου Ἀθήνησι μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος. Ἔτι	δὲ	ἐν τῇ πολιορκίᾳ τῆς Τύρου
[2, 73]	Τυρίων ἐς ὀκτακισχιλίους, τῶν Μακεδόνων	δὲ	ἐν τῇ τότε προσβολῇ Ἄδμητός
[2, 51]	πορείᾳ κυμῆναν τῆς φάλαγγος. ὡς	δὲ	ἐντὸς βέλους ἐγίγνοντο, πρῶτοι δὴ
[2, 7]	οὖσαν, ἀσφαλέστατόν σφισι γνωσόμενοι. ὡς	δὲ	ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ ἐκ τῆς
[2, 73]	τοῦ πολέμου αὖθις ἦν. Ἀλέξανδρος	δὲ	ἐπ' Αἰγύπτου ἔγνω ποιεῖσθαι τὸν
[2, 5]	αὐτῶν διὰ πλῆθος ἤμελλον. Δαρεῖος	δέ,	ἐπειδὴ ἐξηγγέλθη αὐτῷ προσάγων ἤδη
[2, 71]	ναῦν κατ' οὐρὰν εἷλκον. ὡς	δὲ	ἐπέλαζον ἤδη τῷ τε χώματι
[2, 72]	κελευστῶν τὰς κώπας παραφέροντες. ὡς	δὲ	ἐπέστρεφον ἤδη ἐπὶ τοὺς Κυπρίους
[2, 2]	τῷ σατράπῃ τῷ Φρυγίας. αὐτὸς	δὲ	ἐπὶ Καππαδοκίας ἐλάσας ξύμπασαν τὴν
[2, 1]	μὲν λαμβάνει προδοσίᾳ ἐνδοθεῖσαν, ἔνθεν	δὲ	ἐπὶ Λέσβου πλεύσας, ὡς οὐ
[2, 1]	τοὺς ξένους τοὺς μισθοφόρους, Αὐτοφραδάτης	δὲ	ἐπὶ τὰς ἄλλας νήσους. καὶ
[2, 6]	τῶν ἐπιφανῶν Θηβαίων ἦν, Διονυσόδωρον	δὲ	ἐπὶ τῇ νίκῃ τῶν Ὀλυμπίων.
[2, 1]	τὸν λιμένα αὐτῶν ἐφύλασσε, τὰς	δὲ	ἐπὶ τὴν ἄκραν τῆς Λέσβου
[2, 7]	ὑπὲρ ἄλλων πλέοντες κινδυνεύειν. Κύπρος	δὲ	ἐπὶ τῷδε ἢ οὐ χαλεπῶς
[2, 71]	μὲν ἐπὶ τοῦ χώματος, αἱ	δὲ	ἐπὶ τῶν ἱππαγωγῶν νεῶν, ἃς
[2, 73]	τὴν πόλιν ἡ κάθοδος. ~Οἱ	δὲ	ἐπὶ τῶν νεῶν, οἵ τε
[2, 71]	Σιδῶνος ἅμα οἷ ἐκόμισεν, αἱ	δὲ	ἐπὶ τῶν τριήρων ὅσαι αὐτῶν
[2, 6]	τοὺς τῶν ξυμμάχων ἱππέας, αὐτὸς	δὲ	ἐπὶ Φοινίκης ἤει. καὶ ἀπαντᾷ
[2, 3]	ῥαίσαι αὐτῷ τὸ νόσημα, Φιλίππῳ	δὲ	ἐπιδεῖξαι, ὅτι πιστός ἐστιν αὐτῷ
[2, 6]	μὴ διαλέγεσθαι ὑπὲρ μηδενός. ἡ	δὲ	ἐπιστολὴ ἡ Ἀλεξάνδρου ἔχει ὧδε.
[2, 72]	τρεῖς καὶ τετρήρεις ἴσας, τριήρεις	δὲ	ἑπτὰ ὡς ἀκριβεστάτοις τε τοῖς
[2, 1]	καὶ ἀνάξοντα παρὰ βασιλέα, Φαρναβάζῳ	δὲ>	ἐροῦντα ἄρχειν ὅσων Μέμνων ἦρχεν.
[2, 3]	Ἀθηνᾷ τῇ Μαγαρσίδι ἔθυσεν. ἔνθεν	δὲ	ἐς Μαλλὸν ἀφίκετο καὶ Ἀμφιλόχῳ
[2, 73]	μὲν ἐς δύο σταδίους, ὕψος	δὲ	ἐς πόδας πεντήκοντα καὶ διακοσίους.
[2, 73]	ταῖς μὲν μετεώροις ἐμβάλλοντες, τὰς	δὲ	ἐς τὴν γῆν ἐξωθοῦντες, καὶ
[2, 5]	τῶν πεζῶν τεταγμένοι ἦσαν, ὡς	δὲ	ἐς τὴν εὐρυχωρίαν προῄεσαν, συνέτασσεν
[2, 73]	πολιορκίᾳ μάλιστα ἐς τετρακοσίους. Τοῖς	δὲ	ἐς τὸ ἱερὸν τοῦ Ἡρακλέους
[2, 1]	βίᾳ ἀφελόμενοι τοὺς ἔχοντας, τὰ	δὲ	ἐς τὸ κοινὸν ἐπιβαλόντες. Ταῦτα
[2, 3]	λέλεκται, ὑπὸ καμάτου ἐνόσησεν, οἱ	δὲ	ἐς τὸν Κύδνον {τὸν} ποταμὸν
[2, 7]	ἔξω τοῦ εἰκότος τίθεμαι. τῶν	δὲ	ἐσχάτων τῆς Εὐρώπης Ἰβήρων οὔτ'
[2, 4]	πρὸς Περσῶν ἀφῃρέθησαν, πρὸς Μήδων	δὲ	ἔτι ἔμπροσθεν Ἀσσύριοι. Ὑπερβαλὼν δὴ
[2, 6]	παρ' αὑτὸν πέμπειν ἐκέλευεν. ἦσαν	δὲ	Εὐθυκλῆς μὲν Σπαρτιάτης, Θεσσαλίσκος δὲ
[2, 3]	τὰ παρὰ τοῦ Παρμενίωνος. Φίλιππον	δὲ	εὐθὺς ἔνδηλον γενέσθαι, ὅτι καλῶς
[2, 5]	κατὰ νώτου σφῶν τεταγμένους. τοῦ	δὲ	εὐωνύμου προετάχθησαν τῶν μὲν πεζῶν
[2, 5]	δὲ ταύτης ἡ Μελεάγρου. τοῦ	δὲ	εὐωνύμου τοῖς πεζοῖς μὲν Κρατερὸς
[2, 7]	καὶ αἱ θυσίαι θύονται. Γηρυόνην	δέ,	ἐφ' ὅντινα ὁ Ἀργεῖος Ἡρακλῆς
[2, 6]	Πτολεμαῖος καὶ Ἀριστόβουλος λέγουσι. λόγος	δὲ	ἔχει καὶ αὐτὸν Ἀλέξανδρον τῇ
[2, 73]	δέχεσθαι τῇ πόλει Ἀλέξανδρον. Ἀπέχει	δὲ	ἡ Γάζα τῆς μὲν θαλάσσης
[2, 6]	γυναῖκα καὶ τοὺς παῖδας. ἐδήλου	δὲ	ἡ ἐπιστολή, ὅτι Φιλίππῳ τε
[2, 5]	ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκης, πρὸ τούτων	δὲ	ἡ ἵππος ἡ κατὰ τὸ
[2, 72]	ἧ ἐπετέτακτο Ἄδμητος, τὴν ἑτέραν	δὲ	ἡ Κοίνου τάξις οἱ πεζέταιροι
[2, 5]	ἡ Ἀμύντου τάξις ἦν, ἐπὶ	δὲ	ἡ Πτολεμαίου, ἐχομένη δὲ ταύτης
[2, 51]	ἐσβάλλειν ἐς τοὺς πολεμίους. ὁ	δὲ	ἦγεν ἐν τάξει ἔτι, τὰ
[2, 51]	συγκοπέντας ὑπὸ τῆς φάλαγγος. τότε	δὲ	ἤδη λαμπρά τε καὶ ἐκ
[2, 6]	τοῖς ἀμφ' αὐτὸν ἔφυγε, τῇ	δὲ	ἡμέρᾳ ἀναλαμβάνων ἀεὶ τῶν τε
[2, 7]	τείχει προσάγειν τῶν Τυρίων, τὸν	δὲ	Ἡρακλέα δεξιοῦσθαί τε αὐτὸν καὶ
[2, 5]	καὶ ἔνθεν ἐς ἑξακισμυρίους. ὁπλῖται	δὲ	ἦσαν καὶ οὗτοι. τοσούτους γὰρ
[2, 6]	ἄμφω τῷ αὐτῷ κόσμῳ, τὴν	δὲ	Ἡφαιστίωνι προσελθεῖν καὶ προσκυνῆσαι, ὅτι
[2, 6]	ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐπιεικῆ ἐνθυμηθείς, ἰδίᾳ	δὲ	Θεσσαλίσκον μὲν αἰδοῖ τοῦ γένους
[2, 71]	ἐν γύψῳ κειμένοις ξυμπεπηγότα. ταῖς	δὲ	ἱππαγωγοῖς τε καὶ ταῖς τριήρεσι
[2, 5]	ἐς ἀναπλήρωσιν τῆς φάλαγγος. ἐκείνοις	δὲ	ἱππέας τριακοσίους ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν. ~Οὕτω
[2, 5]	ὡς ἐπὶ τὴν θάλασσαν. οἱ	δὲ	ἱππεῖς αὐτῷ τέως μὲν κατόπιν
[2, 51]	ἀπολείπει ἐπὶ τοῦ ἅρματος. αὐτὸς	δὲ	ἵππου ἐπιβὰς ἔφευγε. καὶ ἡ
[2, 6]	δὲ Εὐθυκλῆς μὲν Σπαρτιάτης, Θεσσαλίσκος	δὲ	Ἰσμηνίου καὶ Διονυσόδωρος Ὀλυμπιονίκης Θηβαῖοι,
[2, 4]	ἐγένετο κατόπιν Ἀλεξάνδρου λαθών. τὴν	δὲ	Ἰσσὸν κατασχών, ὅσους διὰ νόσον
[2, 71]	οὐκέτι προβεβλημένοι βλάψειν ἔμελλον. ὅπου	δὲ	καθαρὸν πεποίητο τῶν προβόλων τὸ
[2, 1]	κατὰ συμμαχίαν ἥκοντας ἀπελθεῖν, Μιτυληναίους	δὲ	καθελεῖν μὲν τὰς πρὸς Ἀλέξανδρόν
[2, 51]	μήτηρ καὶ ἡ γυνή, αὐτὴ	δὲ	καὶ ἀδελφὴ Δαρείου, καὶ υἱὸς
[2, 7]	Οἰδίποδα μάλιστα τὸν Λαίου. σέβουσι	δὲ	καὶ Αἰγύπτιοι ἄλλον Ἡρακλέα, οὐχ
[2, 6]	ἀποθνήσκει ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων. Φαρνάβαζος	δὲ	καὶ Αὐτοφραδάτης τέως μὲν περὶ
[2, 1]	πρὸς τοὺς Πέρσας ξυνέβη. Φαρνάβαζος	δὲ	καὶ Αὐτοφραδάτης, ὡς παρῆλθον ἅπαξ
[2, 73]	μαχόμενοι ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν. παῖδας	δὲ	καὶ γυναῖκας ἐξηνδραπόδισεν αὐτῶν Ἀλέξανδρος.
[2, 71]	φλόγα ἐπὶ ταύτῃ ἐπεφόρησαν. παρέτειναν	δὲ	καὶ κεραίαν διπλῆν ἐπὶ τοῖς
[2, 71]	ὅσοι Φοινίκων, πλὴν Πνυταγόρου. οὗτος	δὲ	καὶ Κρατερὸς τὸ εὐώνυμον κέρας
[2, 3]	Θήραν καὶ Καλλίπολιν κατεῖχε. προσῆκτο	δὲ	καὶ Κῶ καὶ Τριόπιον. τοῦτον
[2, 5]	ἀφανῶς παρελθεῖν. καὶ τοὺς τοξότας	δὲ	καὶ μέρος τῶν Ἀγριάνων καὶ
[2, 71]	αὐτῷ ἡ σκηνὴ ἦν. Ἤδη	δὲ	καὶ μηχανοποιῶν αὐτῷ πολλῶν ἔκ
[2, 4]	μάχαις ὡς ἀνεπαχθέστατα ἐπεξῄει. λέγεται	δὲ	καὶ Ξενοφῶντος καὶ τῶν ἅμα
[2, 51]	Γρανίκῳ ἡγησαμένων τοῦ ἱππικοῦ. ἀποθνήσκει	δὲ	καὶ Σαυάκης ὁ Αἰγύπτου σατράπης
[2, 51]	καὶ τὸν κάνδυν ἐκδύς. ὁ	δὲ	καὶ τὸ τόξον ἀπολείπει ἐπὶ
[2, 3]	Ἀσσύριον λόγος. καὶ τῷ περιβόλῳ	δὲ	καὶ τοῖς θεμελίοις τῶν τειχῶν
[2, 5]	τὸ χωρίον, ἵνα ἐτάσσοντο. ἐπέταξε	δὲ	καὶ τῷ ὄρει τῷ ἐν
[2, 1]	ἔβλαψε τὰ βασιλέως πράγματα. Αὐτοφραδάτης	δὲ	καὶ Φαρνάβαζος ὁ Ἀρταβάζου, ὅτῳ
[2, 7]	τὰ μὲν λόγῳ ἐπαίροντος, τὰ	δὲ	καὶ χρήμασι τούς τι ἐκπρεπέστερον
[2, 2]	ὑπὲρ τὸν Ἅλυν πολλήν. καταστήσας	δὲ	Καππαδοκῶν Σαβίκταν σατράπην αὐτὸς προῆγεν
[2, 51]	ταύτῃ τεταγμένους τῶν Περσῶν, οἱ	δὲ	κατὰ μέσον τῶν Μακεδόνων οὔτε
[2, 73]	ὡς ἐχόμενον εἶδον, ἐκλείπουσιν, ἀθροισθέντες	δὲ	κατὰ τὸ Ἀγηνόριον καλούμενον ἐπέστρεψαν
[2, 72]	ἐπὶ τὴν σκηνήν, οὐ διατρίψαντα	δὲ	κατὰ τὸ εἰωθὸς δι' ὀλίγου
[2, 72]	τι καὶ λόγου ἄξιον, οἱ	δὲ	κατὰ τὸ πρὸς Σιδῶνα τετραμμένον
[2, 3]	ἱδρῶντα καὶ καύματι ἐχόμενον. ὁ	δὲ	Κύδνος ῥέει διὰ μέσης τῆς
[2, 2]	καὶ παισὶ τὴν μαντείαν. προσάγοντα	δὲ	κώμῃ τινὶ τῶν Τελμισσέων ἐντυχεῖν
[2, 6]	ἄλλων πόλεων οὐδεμιᾶς δεχομένης, Λακεδαιμονίων	δὲ	λαβόντων, καὶ τῶν παρὰ σοῦ
[2, 6]	τοῖς πρὸς γένους ἀπέπεμψεν. Εὐθυκλέα	δὲ	Λακεδαιμόνιόν τε ὄντα, πόλεως περιφανῶς
[2, 2]	δεσμὸν καὶ λελύσθαι ἔφη. Ἀριστόβουλος	δὲ	λέγει ἐξελόντα τὸν ἕστορα τοῦ
[2, 6]	ὑπάρξαντος σοῦ τῆς ἔχθρας. ἐπεὶ	δὲ	μάχῃ νενίκηκα πρότερον μὲν τοὺς
[2, 1]	ναῦς αὐτοῖς ἀνδράσιν ἔλαβε, Δατάμης	δὲ	μετὰ δυοῖν τριήροιν ἐν τῇ
[2, 6]	τὴν ἐπιστολὴν δοῦναι Δαρείῳ, αὐτὸν	δὲ	μὴ διαλέγεσθαι ὑπὲρ μηδενός. ἡ
[2, 6]	φράζε εἴ του δέῃ. εἰ	δὲ	μή, ἐγὼ βουλεύσομαι περὶ σοῦ
[2, 73]	καὶ μηχανὰς συμπηγνύναι ἐκέλευσεν. οἱ	δὲ	μηχανοποιοὶ γνώμην ἀπεδείκνυντο ἄπορον εἶναι
[2, 5]	ἡ κατὰ τὸ εὐώνυμον. οἱ	δὲ	μισθοφόροι ξένοι πᾶσιν ἐπετάχθησαν. ἐπεὶ
[2, 1]	Δατάμην ἄνδρα Πέρσην ἄγοντα, αὐτοὶ	δὲ	ναυσὶν ἑκατὸν ἐπὶ Τενέδου ἔπλευσαν.
[2, 3]	ἔφασκον ἐπεῖναι τῷ ἐπιγράμματι, ὁ	δὲ	νοῦς ἦν αὐτῷ ὃν ἔφραζε
[2, 2]	τῇ ἐκκλησίᾳ αὐτῇ ἁμάξῃ. τοὺς	δὲ	ξυμβαλόντας τὸ μαντεῖον τοῦτον ἐκεῖνον
[2, 5]	μὲν Κρατερὸς ἐπετέτακτο ἄρχειν, τοῦ	δὲ	ξύμπαντος εὐωνύμου Παρμενίων ἡγεῖτο. καὶ
[2, 4]	οὐδὲ τούτῳ πολλῷ κινδυνεύοντας, τοὺς	δὲ	ξὺν σφίσιν ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος
[2, 73]	ἐξηνδραπόδισεν αὐτῶν Ἀλέξανδρος. τὴν πόλιν	δὲ	ξυνοικίσας ἐκ τῶν περιοίκων ἐχρῆτο
[2, 6]	Ἀλεξάνδρου τὸν Εὐφράτην ποιῆσαι. Ἀμύντας	δὲ	ὁ Ἀντιόχου καὶ Θυμώνδας ὁ
[2, 7]	Πολυδώρου τοῦ Κάδμου παῖδα, Ἡρακλῆς	δὲ	ὁ Ἀργεῖος κατ' Οἰδίποδα μάλιστα
[2, 7]	βασιλέως τῶν Τυρίων παῖς. αὐτὸς	δὲ	ὁ βασιλεὺς Ἀζέμιλκος μετ' Αὐτοφραδάτου
[2, 2]	χρῆναι ἄρξαι τῆς Ἀσίας. ἦν	δὲ	ὁ δεσμὸς ἐκ φλοιοῦ κρανίας
[2, 6]	ὅτι μείζων ἐφάνη ἐκεῖνος. ὡς	δὲ	ὁ Ἡφαιστίων τε ὀπίσω ὑπεχώρησε
[2, 6]	καὶ Διονυσόδωρος Ὀλυμπιονίκης Θηβαῖοι, Ἰφικράτης	δὲ	ὁ Ἰφικράτους τοῦ στρατηγοῦ Ἀθηναῖος.
[2, 71]	ἐνσείουσιν ἄκρῳ τῷ χώματι. αὐτοὶ	δὲ	οἱ ἐν τῇ νηὶ καιομένῃ
[2, 51]	τοὺς ξένους. καὶ οἱ ἱππεῖς	δὲ	οἱ τῶν Περσῶν κατὰ τοὺς
[2, 71]	βίᾳ τῶν ταύτῃ ἐξελών, τὰ	δὲ	ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐν δέκα ἡμέραις
[2, 3]	τοὺς μὲν βίᾳ ἐξελών, τοὺς	δὲ	ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐπανῆκεν ἐς τοὺς
[2, 1]	Αὐτοφραδάτην ἐπὶ τὰς ναῦς. ὡς	δὲ	ὁμοῦ ἐγένοντο, δέκα μὲν ναῦς
[2, 51]	Ἀλέξανδρον τῇ γνώμῃ δεδουλωμένος. ὡς	δὲ	ὁμοῦ ἤδη ἦν τὰ στρατόπεδα,
[2, 6]	φράσαι ὅτι ζῇ Δαρεῖος, τὰ	δὲ	ὅπλα καὶ τὸν κάνδυν ὅτι
[2, 51]	πολλαχῇ μὲν ἀποκρήμνοις οὔσαις, ἔστι	δὲ	ὅπου καὶ χάρακα παρατείνας αὐταῖς
[2, 7]	καὶ τοῦτον ἀφῆκεν. ~Ἐκ Μαράθου	δὲ	ὁρμηθεὶς Βύβλον τε λαμβάνει ὁμολογίᾳ
[2, 71]	Τύριοι ναυμαχεῖν μὲν ἀπέγνωσαν, τριήρεσι	δὲ	ὅσας τῶν λιμένων τὰ στόματα
[2, 6]	τι κατοικτίσει τῶν Θηβῶν, τὸ	δὲ	ὅτι συγγνωστὰ δεδρακέναι ἐφαίνοντο, ἠνδραποδισμένης
[2, 6]	καταιδεσθεῖσαν τῇ διαμαρτίᾳ ὑποχωρεῖν, Ἀλέξανδρον	δὲ	οὐ φάναι αὐτὴν ἁμαρτεῖν. καὶ
[2, 72]	τινας τῶν μηχανοφόρων προσῆγον. ὡς	δὲ	οὐδὲ ταύτῃ ἤνυεν, ἐς τὸ
[2, 6]	καὶ τοὺς ὁμήρους ἀπέδωκεν. ~Ὁ	δὲ	οὐδὲ τῆς μητρὸς τῆς Δαρείου
[2, 72]	χαλεπῶς ἐς τὸν λιμένα. Ὡς	δὲ	οὐδεμία ἔτι τοῖς Τυρίοις ἐκ
[2, 3]	καὶ ἱππέας ἐς πεντήκοντα, ἁλῶναι	δὲ	οὐκ ἐλάττους τῶν χιλίων. Ἀλέξανδρος
[2, 5]	μισθοφόροι ξένοι πᾶσιν ἐπετάχθησαν. ἐπεὶ	δὲ	οὔτε πυκνὴ αὐτῷ ἡ φάλαγξ
[2, 72]	ἐπεκάλουν ἐς τὴν ἀναχώρησιν. οἱ	δὲ	ὀψέ ποτε αἰσθόμενοι τὸν ἐπίπλουν
[2, 73]	ὑπορυσσόμενον τὸ τεῖχος καταβάλλει, τῇ	δὲ	παιόμενον ταῖς μηχαναῖς κατασείει ἐπὶ
[2, 3]	Μακεδόνων τρεῖς τάξεις, τοὺς τοξότας	δὲ	πάντας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας ἐξελαύνει
[2, 6]	ἥττης οἱ Χῖοι νεωτερίσωσιν. αγις	δὲ	παρ' Αὐτοφραδάτου τάλαντα ἀργυρίου λαβὼν
[2, 7]	ἡμῖν ἐν ταὐτῷ γίγνεται. Αἴγυπτον	δὲ	παραστησαμένοις ὑπέρ τε τῆς Ἑλλάδος
[2, 1]	πόλεις τῆς Λέσβου προσηγάγετο. ταύτας	δὲ	παραστησάμενος καὶ προσχὼν τῇ Μιτυλήνῃ
[2, 71]	αὐτῶν οὐ ταχυναυτοῦσαι ἦσαν. ὡς	δὲ	παρεσκεύαστο ἤδη ξύμπαντα, προσῆγον τὰς
[2, 73]	μηκέτι τὸ πρόσω κινδυνεύειν. Ἀλέξανδρον	δὲ	Παρμενίωνι ἀποκρίνασθαι ὅτι καὶ αὐτὸς
[2, 6]	ἤρχομεν, δύναμιν ἔπεμψεν Ὦχος. τοῦ	δὲ	πατρὸς ἀποθανόντος ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευσάντων,
[2, 5]	Παίονας, ὧν ἡγεῖτο Ἀρίστων, τῶν	δὲ	πεζῶν τοὺς τοξότας, ὧν ἦρχεν
[2, 1]	θαλάσσης ἐς θάλασσαν ἀπετείχισε, στρατόπεδα	δὲ	πέντε ἐποικοδομησάμενος τῆς γῆς ἐκράτει
[2, 71]	καὶ Λύκιαι δέκα, ἐκ Μακεδονίας	δὲ	πεντηκόντορος, ἐφ' ἧς Πρωτέας ὁ
[2, 72]	ἐκπλεύσειαν τῶν Τυρίων νῆες. αὐτὸς	δὲ	πεντήρεις τε τὰς ξὺν αὐτῷ
[2, 2]	αὐτοῖς καταπαύσει τὴν στάσιν. ἔτι	δὲ	περὶ αὐτῶν τούτων βουλευομένοις ἐλθεῖν
[2, 2]	τῆς ἁμάξης τὸν δεσμόν. λόγος	δὲ	περὶ τῆς ἁμάξης ἐκείνης παρὰ
[2, 2]	ἐξευρεῖν λύσιν τοῦ δεσμοῦ, ἄλυτον	δὲ	περιιδεῖν οὐκ ἤθελε, μή τινα
[2, 51]	τοῦ ποταμοῦ ἀπωσθέντας κατεῖδε. Τῶν	δὲ	Περσῶν ἀπέθανον Ἀρσάμης μὲν καὶ
[2, 71]	δᾷδας ὅσας πλείστας δέξασθαι. πρὸς	δὲ	πίσσαν τε καὶ θεῖον καὶ
[2, 72]	τῶν νεῶν φθάνουσιν ὑπεκφυγοῦσαι, ταῖς	δὲ	πλείοσιν ἐμβαλοῦσαι αἱ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ
[2, 71]	θάλασσαν ἐπιπλέοι σφίσιν Ἀλέξανδρος, τότε	δὲ	πλῆθος νεῶν πολὺ ἀπροσδοκήτως κατιδόντες
[2, 73]	εὐθὺς ταύτῃ τὴν πόλιν. τὸ	δὲ	πλῆθος τῶν Τυρίων τὸ μὲν
[2, 73]	τὴν πόλιν τεναγώδης πᾶσα. μεγάλη	δὲ	πόλις ἡ Γάζα ἦν καὶ
[2, 7]	ὡς ἐπὶ τὴν πόλιν. ἔστι	δὲ	πορθμὸς τεναγώδης τὸ χωρίον καὶ
[2, 6]	Δαμασκὸν Παρμενίωνα φυλάσσειν ἐκέλευε. τοὺς	δὲ	πρέσβεις τῶν Ἑλλήνων οἳ πρὸς
[2, 7]	βραχέα καὶ πηλώδη αὐτοῦ, τὰ	δὲ	πρὸς αὐτῇ τῇ πόλει, ἵνα
[2, 6]	φίλων τὰ πιστὰ ληψομένους. ἐλθὼν	δὲ	πρός με τὴν μητέρα καὶ
[2, 6]	τῆς πρὸς Ἰσσῷ γενομένης. ἐκπλαγέντες	δὲ	πρὸς τὰ ἐξαγγελθέντα Φαρνάβαζος μὲν
[2, 7]	τὸ Περσῶν καὶ Δαρείου. ἐντεῦθεν	δὲ	προὐχώρει ὡς ἐπὶ Τύρον. καὶ
[2, 51]	κατέλεξε Μένητα τὸν Διονυσίου. ἀντὶ	δὲ	Πτολεμαίου τοῦ Σελεύκου τοῦ ἀποθανόντος
[2, 3]	ἐς Ἀγχίαλον πόλιν ἀφικνεῖται. ταύτην	δὲ	Σαρδανάπαλον κτίσαι τὸν Ἀσσύριον λόγος.
[2, 6]	Ἁλικαρνασσὸν παρ' Αὐτοφραδάτην ἀφίκετο. Ἀλέξανδρος	δὲ	σατράπην μὲν Συρίᾳ τῇ κοιλῇ
[2, 6]	σοὺς στρατηγοὺς καὶ σατράπας, νῦν	δὲ	σὲ καὶ τὴν μετὰ σοῦ
[2, 73]	τὴν μὲν πόλιν αἱρήσεις, αὐτῷ	δέ	σοι φυλακτέα ἐστὶν ἐπὶ τῇδε
[2, 4]	ἐν χερσὶν εἶναι Δαρεῖον. Ὁ	δὲ	συγκαλέσας στρατηγούς τε καὶ ἰλάρχας
[2, 3]	τὸν ποταμὸν τὸν Πύραμον, αὐτὸς	δὲ	σὺν τοῖς πεζοῖς καὶ τῇ
[2, 7]	πρὸς ὀργὴν ὀπίσω ἀπέπεμψεν, αὐτὸς	δὲ	συναγαγὼν τούς τε ἑταίρους καὶ
[2, 51]	ἦν ἀνὰ κράτος ἐδίωκεν, ὡς	δὲ	συνεσκόταζέ τε ἤδη καὶ τὰ
[2, 71]	μισθοφόρους Ἕλληνας ἐς τετρακισχιλίους. Ὡς	δὲ	συνετέτακτο αὐτῷ τὸ ναυτικόν, ἐπιβιβάσας
[2, 1]	ἐπὶ Ἀνταλκίδου Δαρείῳ συνέθεντο. Τενεδίοις	δὲ	τὰ μὲν τῆς εὐνοίας ἐς
[2, 71]	πε- φραγμένον τὸν ἔσπλουν, τρεῖς	δὲ	τὰς ἐξωτάτω ἐφορμούσας τῷ στόματι
[2, 72]	ἧ παρείκοι ἔμελλεν. τὰς τριήρεις	δὲ	τὰς μὲν ἐπιπλεῖν κατὰ τοὺς
[2, 7]	νεῶν ἔτι πολλῶν περιουσῶν. Ὡς	δὲ	ταῦτα ὅμως ἐκράτησε, χῶμα ἔγνω
[2, 71]	μηχανὰς ἄλλας κατασκευάζειν ἐκέλευσεν. ὡς	δὲ	ταῦτα παρεσκευάζετο, αὐτὸς τούς τε
[2, 5]	ἐπὶ δὲ ἡ Πτολεμαίου, ἐχομένη	δὲ	ταύτης ἡ Μελεάγρου. τοῦ δὲ
[2, 4]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος	δὲ	τέως μὲν ξὺν τῇ στρατιᾷ
[2, 73]	αὐτῷ εἴκοσι τῶν ὑπασπιστῶν. ἐν	δὲ	τῇ πάσῃ πολιορκίᾳ μάλιστα ἐς
[2, 2]	τοῦ δεσμοῦ τὴν λύσιν. Αὐτὸς	δὲ	τῇ ὑστεραίᾳ ἐπ' Ἀγκύρας τῆς
[2, 73]	τὴν Ἑλληνικὴν Ἀλεξάνδρου εἶναι. γήμαντα	δὲ	τὴν Δαρείου παῖδα Ἀλέξανδρον φίλον
[2, 5]	πετρῶν, προφυλακὰς ἀκριβεῖς καταστησάμενος. ὑπὸ	δὲ	τὴν ἕω κατῄει ἀπὸ τῶν
[2, 6]	ἐπὶ τῷδε ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος	δὲ	τὴν μὲν νύκτα ξὺν ὀλίγοις
[2, 7]	τι περ ἐπαγγέλλοι Ἀλέξανδρος, ἐς	δὲ	τὴν πόλιν μήτε τινὰ Περσῶν
[2, 7]	τι ἂν ἐπαγγέλλῃ Ἀλέξανδρος. ὁ	δὲ	τήν τε πόλιν ἐπαινέσας καὶ
[2, 4]	τούτους χαλεπῶς αἰκισάμενος ἀπέκτεινεν. ἐς	δὲ	τὴν ὑστεραίαν προὐχώρει ἐπὶ τὸν
[2, 2]	ἐς ὁμολογίαν ξυμ- βαινόντων. ἐς	δὲ	τὴν χώραν ξὺν τῇ δυνάμει
[2, 3]	ἔφασαν τῷ Ἀσσυρίῳ ὀνόματι. Ἐκ	δὲ	τῆς Ἀγχιάλου ἐς Σόλους ἀφίκετο.
[2, 51]	φεύγουσι σφῶν ἀνασώσασθαι, τῶν Μακεδόνων	δὲ	τῆς τε Ἀλεξάνδρου ἤδη φαινομένης
[2, 1]	ἑκατὸν ἐπὶ Τενέδου ἔπλευσαν. κατακομισθέντες	δὲ	τῆς Τενέδου εἰς τὸν Βόρειον
[2, 5]	μᾶλλόν τι ἱππάσιμα ἦν, μέρος	δέ	τι αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὸ
[2, 72]	μὲν αὐτῶν ἄπλους ἐποίησαν, πεντήρης	δέ	τις καὶ τετρήρης αὐτῶν ἐπ'
[2, 73]	καλουμένης Συρίας προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχος	δέ	τις, ᾧ ὄνομα ἦν Βάτις,
[2, 71]	τῆς νεὼς πῦρ ἐπέσχεν. Ἀλέξανδρος	δὲ	τό τε χῶμα ἀπὸ τῆς
[2, 3]	αὐτῷ φίλος, καὶ τοῖς ἄλλοις	δὲ	τοῖς ἀμφ' αὐτὸν, ὅτι αὐτοῖς
[2, 6]	ὡς τὰ ἐκεῖ καταστησόμενον. αὐτὸς	δὲ	τότε μὲν αὐτοῦ ἐν ταῖς
[2, 5]	ἐπαίροντες ἄγειν ἤδη ἐκέλευον. ~Ὁ	δὲ	τότε μὲν δειπνοποιεῖσθαι παραγγέλλει, προπέμπει
[2, 4]	ὡς εἶχεν ἄγειν ἐκέλευον. ὁ	δὲ	τότε μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς διέλυσε
[2, 5]	δεξιοῦ ἀρξαμένῳ τεταγμένοι ἦσαν. ἐπὶ	δὲ	τοῦ εὐωνύμου πρώτη μὲν ἡ
[2, 73]	τὰς πρὸς Ἀλέξανδρον, ἐν παρασκευῇ	δὲ	τοῦ πολέμου αὖθις ἦν. Ἀλέξανδρος
[2, 3]	Σιτάλκης ἡγεῖτο, καὶ τοὺς ἱππέας	δὲ	τοὺς Θεσσαλούς. αὐτὸς δὲ ὕστερος
[2, 5]	ὡς πρὸς τὴν θάλασσαν, αὑτῷ	δὲ	τοὺς Πελοποννησίους μόνους καὶ τοὺς
[2, 51]	τὸν μηρὸν ξίφει Ἀλέξανδρος, ὁ	δὲ	τοὺς τραυματίας ἐπῆλθε, καὶ τοὺς
[2, 5]	τούτων τὴν Κοίνου τάξιν, ἐπὶ	δὲ	τούτοις τὴν Περδίκκου. οὗτοι μὲν
[2, 5]	τὴν φάλαγγα τῶν Μακεδόνων. ἐπὶ	δὲ	τούτοις τῶν {Καρδάκ{ κ} ων
[2, 51]	τῶν σωματοφυλάκων τῶν βασιλικῶν, ἀντὶ	δὲ	τούτου ἐς τοὺς σωματοφύλακας κατέλεξε
[2, 1]	~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ~Ἐκ	δὲ	τούτου Μέμνων τοῦ τε ναυτικοῦ
[2, 3]	πρὸς τὸ ἀποθανεῖν ἐρρωμένος. Ἐκ	δὲ	τούτου Παρμενίωνα μὲν πέμπει ἐπὶ
[2, 1]	μᾶλλον ἢ ἐθελοντὰς παρεστήσαντο. Ἐν	δὲ	τούτῳ Πρωτέας ὁ Ἀνδρονίκου ἐτύγχανε
[2, 5]	ἡγεῖτο Νικάνωρ ὁ Παρμενίωνος, ἐχομένην	δὲ	τούτων τὴν Κοίνου τάξιν, ἐπὶ
[2, 71]	ταῖς πολεμίαις ναυσὶν ἐποίουν. Ἀλέξανδρος	δὲ	τριακοντόρους πολλὰς ἐς τὸν αὐτὸν
[2, 71]	καὶ ἀποπειρωμένων τοῦ τείχους. Οἱ	δὲ	Τύριοι ἐπί τε τῶν ἐπάλξεων
[2, 72]	ταύτῃ αἱ νῆες προσεῖχον. ~Οἱ	δὲ	Τύριοι πάντῃ ἄποροι γιγνόμενοι ἔγνωσαν
[2, 71]	οὐ χαλεπῶς ἀνασταλήσεσθαι ἔμελλον. ~Οἱ	δὲ	Τύριοι πρὸς ταῦτα ἀντιμηχανῶνται τοιόνδε.
[2, 72]	ἐπὶ τὰς ναῦς ἐπανελθεῖν. οἱ	δὲ	Τύριοι προσπεσόντες ἀπροσδοκήτως ταῖς ναυσὶν
[2, 71]	εἶχον τῆς πάσης τάξεως. τοῖς	δὲ	Τυρίοις πρότερον μὲν ναυμαχεῖν ἐγνωσμένον
[2, 7]	πρὸς τὸ παρὸν κατεχομένης. ἐξαιρεθείσης	δὲ	Τύρου ἥ τε Φοινίκη ἔχοιτο
[2, 73]	ἐγκατελήφθησαν μάλιστα ἐς τρισμυρίους. Ἀλέξανδρος	δὲ	τῷ Ἡρακλεῖ ἔθυσέ τε καὶ
[2, 1]	τοὺς Ἕλληνας ἐποίει μᾶλλον, ἐν	δὲ	τῷ παρόντι ἄπορον ἄλλως ἐδόκει
[2, 7]	χωννύμενον καὶ οὐδενὸς ἐξείργοντος. ὡς	δὲ	τῷ τε βαθυτέρῳ ἤδη ἐπέλαζον
[2, 3]	ἦν τὸ φάρμακον, τὴν ἐπιστολὴν	δὲ	τῷ Φιλίππῳ δοῦναι ἀναγνῶναι. καὶ
[2, 6]	ἐποίησαν ἡμᾶς οὐδὲν προηδικημένοι. ἐγὼ	δὲ	τῶν Ἑλλήνων ἡγεμὼν κατασταθεὶς καὶ
[2, 72]	στόματι τοῦ λιμένος ἐλήφθησαν. φόνος	δὲ	τῶν ἐπιβατῶν οὐ πολὺς ἐγένετο.
[2, 73]	τιτρωσκομένων ὅμως ἀντεῖχον. τῇ τετάρτῃ	δὲ	τῶν Μακεδόνων τὴν φάλαγγα πάντοθεν
[2, 5]	τῆς φάλαγγος ἀφανῶς διελθεῖν. προέταξε	δὲ	τῶν μὲν ἱππέων κατὰ τὸ
[2, 73]	ἔρριψαν εἰς τὴν θάλασσαν. ἀπέθανον	δὲ	τῶν μὲν Τυρίων ἐς ὀκτακισχιλίους,
[2, 4]	μὲν τῆς Ἀσσυρίας γῆς, ἀπέχει	δὲ	τῶν πυλῶν τῶν Ἀσσυρίων ἐς
[2, 4]	πολλοῖς πόνοις ἐπιθεῖναι. ἐπὶ τούτοις	δὲ	τῶν τε ἐς τὸ κοινὸν
[2, 4]	τε καὶ τοὺς Πέρσας. δευτεραῖος	δὲ	ὑπερβαλὼν τὰς πύλας ἐστρατοπέδευσε πρὸς
[2, 2]	διασώζειν Πέρσαις τὴν Ταρσόν, ὡς	δὲ	ὑπερβεβληκότα ἤδη τὰς πύλας ἐπύθετο
[2, 2]	τὴν φυλακὴν ὤχοντο φεύγοντες. τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ ἅμα τῇ ἕῳ ξὺν
[2, 51]	Ἀθηναίοις Νικοκράτους μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ, καίπερ τετρωμένος τὸν μηρὸν
[2, 4]	αὐτοὺς διέλυσε τὸν ξύλλογον, τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ {προ{ ς} ῆγεν ὡς
[2, 71]	οἱ σὺν Ἀλεξάνδρῳ ὡρμίσαντο. τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν Κυπρίους ξὺν
[2, 71]	ὁ Ἀνδρονίκου ἐπέπλει. οὐ πολλῷ	δὲ	ὕστερον καὶ οἱ τῆς Κύπρου
[2, 3]	ἱππέας δὲ τοὺς Θεσσαλούς. αὐτὸς	δὲ	ὕστερος ἄρας ἐκ Ταρσοῦ τῇ
[2, 51]	ἐπὶ τοῦ ἅρματος διεσώζετο, ὡς	δὲ	φάραγξί τε καὶ ἄλλαις δυσχωρίαις
[2, 73]	αὐτοῦ μαχομένους διέφθειρεν αὐτῶν, τοῖς	δὲ	φεύγουσιν ἐφείπετο. καὶ φόνος ἦν
[2, 6]	τῇ νίκῃ τῶν Ὀλυμπίων. Ἰφικράτην	δὲ	φιλίᾳ τε τῆς Ἀθηναίων πόλεως
[2, 6]	ὄντος ἧκε πρὸς ἐμέ. εἰ	δὲ	φοβῇ μὴ ἐλθὼν πάθῃς τι
[2, 71]	ἐκέλευσεν ἐφορμεῖν τῇ πόλει, τοὺς	δὲ	Φοίνικας κατὰ τὸν ἐπέκεινα τοῦ
[2, 6]	περὶ τὴν Χίον διέτριβον. καταστήσαντες	δὲ	φρουρὰν τῆς Χίου τὰς μέν
[2, 71]	ἐξελκύσαι ἐκ τῆς θαλάσσης. ἠνύετο	δὲ	χαλεπῶς τοῦτο τὸ ἔργον, οἷα
[2, 73]	δοῦναι ἐθέλειν Ἀλεξάνδρῳ Δαρεῖον. τὴν	δὲ	χώραν πᾶσαν τὴν ἐντὸς Εὐφράτου
[2, 4]	τῇ πάσῃ δυνάμει στρατοπεδεύειν. ὁ	δὲ	χῶρος οὗτός ἐστι μὲν τῆς
[2, 3]	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἐδείματο. σὺ	δέ,	ὦ ξένε, ἔσθιε καὶ πῖνε
[2, 73]	τεῖχος περιεβέβλητο αὐτῇ ὀχυρόν. ἐσχάτη	δὲ	ᾠκεῖτο ὡς ἐπ' Αἴγυπτον ἐκ
[2, 2]	τέλος οὔτε ἀρχὴ ἐφαίνετο. Ἀλέξανδρος	δὲ	ὡς ἀπόρως μὲν εἶχεν ἐξευρεῖν
[2, 5]	ἑξήκοντα μυριάδας μαχίμους εἶναι. Ἀλέξανδρος	δέ,	ὡς αὐτῷ πρόσω ἰόντι τὸ
[2, 51]	φυγῇ τῶν ἱππέων ἐγίγνετο. Δαρεῖος	δέ,	ὡς αὐτῷ τὸ πρῶτον ὑπ'
[2, 73]	τῇ ἀρχῇ τῆς ἐρήμου. Ἀλέξανδρος	δὲ	ὡς ἀφίκετο πρὸς τὴν πόλιν,
[2, 6]	ἐν φυλακῇ ἀδέσμῳ εἶχεν, ὕστερον	δέ,	ὡς ἐπὶ μέγα εὐτύχει, καὶ
[2, 5]	τότε μὲν δειπνοποιεῖσθαι παραγγέλλει, προπέμπει	δὲ	ὡς ἐπὶ τὰς πύλας τῶν
[2, 5]	ἐπὶ τὸ ὄρος, ἐν ἀριστερᾷ	δὲ	ὡς ἐπὶ τὴν θάλασσαν. οἱ
[2, 2]	πρὸς τὸ ἄλλο ναυτικόν. ~Ἀλέξανδρος	δὲ	ὡς ἐς Γόρδιον παρῆλθε, πόθος
[2, 72]	τὸν αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντες ἔκοπτον. Ἀλέξανδρος	δὲ	ὡς ἤσθετο τὸν ἔκπλουν τῶν
[2, 3]	οὐδὲν βλάψας τὴν πόλιν. ~Ἀλέξανδρος	δέ,	ὡς μὲν Ἀριστοβούλῳ λέλεκται, ὑπὸ
[2, 71]	τῶν πολεμίων τὸν στόλον. Ἀλέξανδρος	δέ,	ὡς οὐκ ἀντανήγοντο οἱ Τύριοι,
[2, 5]	ποταμοῦ τοὺς πάντας Πέρσας, τὸ	δὲ	ὡς πρὸς τοὺς ἐπὶ τῷ
[2, 5]	εὐώνυμον πέμπει ὡς Παρμενίωνα. Δαρεῖος	δέ,	ὡς συντεταγμένη ἤδη ἦν αὐτῷ
[2, 7]	Περσῶν ξύμπασαν καὶ τὴν ἐπὶ	τάδε	τοῦ Εὐφράτου γῆν. Ταῦτα λέγων
[2, 6]	πρὸς βασιλέα τῆς Ἀσίας πέμπε,	μηδὲ	{ἃ} ἐξ ἴσου ἐπίστελλε, ἀλλ'
[2, 4]	τῶν ἀκοντίων τε καὶ τοξευμάτων,	μηδὲ	τὴν λαμπρότητα αὐτὴν τῆς στρατιᾶς
[2, 73]	δέ σοι φυλακτέα ἐστὶν ἐπὶ	τῇδε	τῇ ἡμέρᾳ. Ταῦτα ἀκούσας Ἀλέξανδρος
[2, 2]	κατεχομένας τὰς πύλας φυλακαῖς ἰσχυραῖς	εἶδε,	Παρμενίωνα μὲν αὐτοῦ καταλείπει σὺν
[2, 51]	τὸ εὐώνυμον καὶ ταύτῃ ἀπορρηγνύμενον	κατεῖδε	τοῦ ἄλλου στρατοπέδου, εὐθὺς ὡς
[2, 51]	ἱππικὸν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀπωσθέντας	κατεῖδε.	Τῶν δὲ Περσῶν ἀπέθανον Ἀρσάμης
[2, 71]	δὲ Τύριοι πρὸς ταῦτα ἀντιμηχανῶνται	τοιόνδε.	ναῦν ἱππαγωγὸν κλημάτων τε ξηρῶν
[2, 3]	ἐκπλαγῆναι πρὸς τὴν ἐπιστολήν, ἀλλὰ	τοσόνδε	μόνον παρακαλέσαι Ἀλέξανδρον, καὶ ἐς
[2, 2]	πρὸς δὲ δὴ τούτοις καὶ	τόδε	περὶ τῆς ἁμάξης ἐμυθεύετο, ὅστις
[2, 4]	οὐδὲ ἱππέων αὐτοῖς παρόντων Θεσσαλῶν,	οὐδὲ	Βοιωτῶν ἢ Πελοποννησίων, οὐδὲ Μακεδόνων
[2, 7]	Ἰβήρων Ἑκαταῖος ὁ λογοποιὸς λέγει,	οὐδὲ	ἐπὶ νῆσόν τινα Ἐρύθειαν τῆς>
[2, 1]	προσχωρήσαντας τοῖς Πέρσαις σώζεσθαι. ἐπεὶ	οὐδὲ	Ἡγελόχῳ, ὅτῳ προσετέτακτο ὑπ' Ἀλεξάνδρου
[2, 4]	τὴν ἄλλην ἀξίωσιν σφίσιν ἐπεοικότες,	οὐδὲ	ἱππέων αὐτοῖς παρόντων Θεσσαλῶν, οὐδὲ
[2, 6]	κόσμον καὶ καλεῖσθαι βασιλίσσας, ἐπεὶ	οὐδὲ	κατὰ ἔχθραν οἱ γενέσθαι τὸν
[2, 6]	τὴν ἀρχὴν κατασχόντος οὐ δικαίως	οὐδὲ	κατὰ τὸν Περσῶν νόμον, ἀλλὰ
[2, 73]	λιμένα τὸν ἐκ Σιδῶνος φέροντα	οὐδὲ	κλεῖθρον τοῦτόν γε ἔχοντα εἰσπλεύσαντες
[2, 4]	Θεσσαλῶν, οὐδὲ Βοιωτῶν ἢ Πελοποννησίων,	οὐδὲ	Μακεδόνων ἢ Θρᾳκῶν, οὐδὲ ὅση
[2, 4]	Πελοποννησίων, οὐδὲ Μακεδόνων ἢ Θρᾳκῶν,	οὐδὲ	ὅση ἄλλη σφίσιν ἵππος ξυντέτακται,
[2, 51]	καὶ ταύτῃ ξυνέστη ἱππομαχία καρτερά,	οὐδὲ	πρόσθεν ἐνέκλιναν οἱ Πέρσαι πρὶν
[2, 72]	τῶν μηχανοφόρων προσῆγον. ὡς δὲ	οὐδὲ	ταύτῃ ἤνυεν, ἐς τὸ πρὸς
[2, 4]	Δαρείου ἐν τῷ τότε κρατήσειν,	οὐδὲ	τὴν ἵππον τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ
[2, 6]	οὐδὲ τῆς μητρὸς τῆς Δαρείου	οὐδὲ	τῆς γυναικὸς ἢ τῶν παίδων
[2, 6]	τοὺς ὁμήρους ἀπέδωκεν. ~Ὁ δὲ	οὐδὲ	τῆς μητρὸς τῆς Δαρείου οὐδὲ
[2, 4]	ὅση ἄλλη σφίσιν ἵππος ξυντέτακται,	οὐδὲ	τοξοτῶν ἢ σφενδονητῶν, ὅτι μὴ
[2, 4]	ἵππον τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ ταχθεῖσαν,	οὐδὲ	τοὺς δισμυρίους ξένους τοὺς μισθοφόρους,
[2, 7]	καὶ Κύπρον ἐχομένας πρὸς Περσῶν,	οὐδὲ	τοῦτο ἀσφα- λὲς ἔς τε
[2, 7]	ταύτης ἀπελάσαι Ἡρακλέα τὰς βοῦς,	οὐδὲ	τοῦτον φαῦλον ἆθλον τιθέμενον. οἶδα
[2, 4]	ξὺν Δαρείῳ ἐπὶ μισθῷ καὶ	οὐδὲ	τούτῳ πολλῷ κινδυνεύοντας, τοὺς δὲ
[2, 7]	καὶ ταξιάρχας καὶ ἰλάρχας ἔλεξεν	ὧδε.	Ἄνδρες φίλοι καὶ ξύμμαχοι, ἡμῖν
[2, 6]	δὲ ἐπιστολὴ ἡ Ἀλεξάνδρου ἔχει	ὧδε.	Οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι ἐλθόντες εἰς
[2, 4]	ὅσα τε ἄλλα ἐν τῷ	τοιῷδε	πρὸ τῶν κινδύνων ἐς παράκλησιν
[2, 6]	πράξας καὶ εἰπὼν, καὶ ἐπὶ	τῷδε	ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος δὲ τὴν
[2, 7]	πλέοντες κινδυνεύειν. Κύπρος δὲ ἐπὶ	τῷδε	ἢ οὐ χαλεπῶς ἡμῖν προσχωρήσει
[2, 5]	οὕστινας πρὸ τοῦ ποταμοῦ ἐπὶ	τῷδε	προτετάχει ὅπως ἀσφαλῶς αὐτῷ ἡ
[2, 4]	ὡς οὐδὲν ὑπολειφθήσεταί σφισιν ἐπὶ	τῷδε	τῷ ἀγῶνι ὅτι μὴ κρατεῖν
[2, 6]	κυρίῳ ὄντι πάντων τῶν σῶν	φράζε	εἴ του δέῃ. εἰ δὲ
[2, 3]	δὲ νοῦς ἦν αὐτῷ ὃν	ἔφραζε	τὰ ἔπη, ὅτι Σαρδανάπαλος ὁ
[2, 51]	ἀνὰ κράτος ἐδίωκεν, ὡς δὲ	συνεσκόταζέ	τε ἤδη καὶ τὰ πρὸ
[2, 3]	τῷ κρότῳ ποιοῦσι. καὶ τὸ	παῖζε	ῥᾳδιουργότερον ἐγγεγράφθαι ἔφασαν τῷ Ἀσσυρίῳ
[2, 3]	ξένε, ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ	παῖζε,	ὡς τἆλλα τὰ ἀνθρώπινα οὐκ
[2, 1]	προσπεσεῖν τοῖς Φοίνιξιν. ὡς δὲ	ἔμαθε	σαφῶς τὸν Δατάμην ξὺν ταῖς
[2, 4]	τῷ παραυτίκα ἡδίω ἀκοῦσαι ἦν,	ἔπειθε.	καί τι καὶ δαιμόνιον τυχὸν
[2, 51]	Ἀλέξανδρος, ὁ δὲ τοὺς τραυματίας	ἐπῆλθε,	καὶ τοὺς νεκροὺς ξυναγαγὼν ἔθαψε
[2, 2]	~Ἀλέξανδρος δὲ ὡς ἐς Γόρδιον	παρῆλθε,	πόθος λαμβάνει αὐτὸν ἀνελθόντα ἐς
[2, 5]	τὴν λοιπὴν δύναμιν καθ' ἡσυχίαν	συντάξειε.	καὶ πρώτους μὲν τοῦ ὁπλιτικοῦ
[2, 2]	περὶ τῆς ἁμάξης ἐμυθεύετο, ὅστις	λύσειε	τοῦ ζυγοῦ τῆς ἁμάξης τὸν
[2, 3]	ἐδείματο. σὺ δέ, ὦ ξένε,	ἔσθιε	καὶ πῖνε καὶ παῖζε, ὡς
[2, 51]	τῷ τε Ἑλληνικῷ καὶ τῷ	Μακε-	δονικῷ φιλοτιμίας ἐνέπεσεν ἐς ἀλλήλους.
[2, 6]	τῆς Ἀσίας ἁπάσης κυρίου ὄντος	ἧκε	πρὸς ἐμέ. εἰ δὲ φοβῇ
[2, 6]	ἀποπεπόμφει εἰς Δαμασκὸν Δαρεῖος ὅτι	ἑάλωκε,	καὶ ὅσοι Περσῶν ἀμφ' αὐτὰ
[2, 2]	δεσμοῦ, ἄλυτον δὲ περιιδεῖν οὐκ	ἤθελε,	μή τινα καὶ τοῦτο ἐς
[2, 73]	θαλάσσης αἱ μηχαναί, αἷς Τύρον	εἷλε.	καὶ χῶμα χωννύναι ἐν κύκλῳ
[2, 73]	Ἡρακλεῖ ἔθυσέ τε καὶ πομπὴν	ἔστειλε	ξὺν τῇ δυνάμει ὡπλισμένῃ. καὶ
[2, 6]	πέμπε, μηδὲ {ἃ} ἐξ ἴσου	ἐπίστελλε,	ἀλλ' ὡς κυρίῳ ὄντι πάντων
[2, 6]	οὐκ ἐπιτήδεια διαπέμποντος, ὅπως πρός	με	πολεμῶσι, καὶ χρήματα ἀποστέλλοντος πρὸς
[2, 6]	πιστὰ ληψομένους. ἐλθὼν δὲ πρός	με	τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα
[2, 6]	ἁπάσης κυρίου ὄντος ἧκε πρὸς	ἐμέ.	εἰ δὲ φοβῇ μὴ ἐλθὼν
[2, 6]	ὅ τι γὰρ ἂν πείθῃς	ἐμὲ	ἔσται σοι. καὶ τοῦ λοιποῦ
[2, 6]	τῇ μάχῃ ἀπέθανον, ἀλλὰ παρ'	ἐμὲ	κατέφυγον, τούτων ἐπιμέλομαι καὶ οὐκ
[2, 6]	τοῦ λοιποῦ ὅταν πέμπῃς παρ'	ἐμὲ,	ὡς πρὸς βασιλέα τῆς Ἀσίας
[2, 6]	ἄλλο τι θέλεις αἴτει καὶ	λάμβανε.	ὅ τι γὰρ ἂν πείθῃς
[2, 1]	δὲ τούτῳ Πρωτέας ὁ Ἀνδρονίκου	ἐτύγχανε	μὲν ξυναγαγὼν ἐξ Εὐβοίας τε
[2, 4]	τῆς σκευῆς τῶν Περσῶν. καὶ	ἔμενε	Δαρεῖος. ὡς δὲ Ἀλεξάνδρῳ πολλὴ
[2, 3]	μιᾷ ἐδείματο. σὺ δέ, ὦ	ξένε,	ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ παῖζε,
[2, 3]	δέ, ὦ ξένε, ἔσθιε καὶ	πῖνε	καὶ παῖζε, ὡς τἆλλα τὰ
[2, 5]	τῷ δεξιῷ κέρᾳ ἅμα οἷ	ἔταξε,	τοὺς δὲ ἐκ Πελοποννήσου καὶ
[2, 5]	κατόπιν τῆς φάλαγγος ἀφανῶς διελθεῖν.	προέταξε	δὲ τῶν μὲν ἱππέων κατὰ
[2, 5]	ἐδέχετο τὸ χωρίον, ἵνα ἐτάσσοντο.	ἐπέταξε	δὲ καὶ τῷ ὄρει τῷ
[2, 6]	τῇ κοιλῇ Μένωνα τὸν Κερδίμμα	ἐπέταξε	δοὺς αὐτῷ εἰς φυλακὴν τῆς
[2, 51]	δὲ τούτου ἐς τοὺς σωματοφύλακας	κατέλεξε	Μένητα τὸν Διονυσίου. ἀντὶ δὲ
[2, 51]	μάχῃ Πολυπέρχοντα τὸν Σιμμίου ἄρχειν	ἀπέδειξε	τῆς ἐκείνου τάξεως. καὶ Σολεῦσι
[2, 7]	τὴν Τύρον, τὰ μὲν ἄλλα	ἔδοξέ	σφισι ποιεῖν ὅ τι περ
[2, 51]	προῆγεν ἀναπαύων, ὥστε καὶ πάνυ	ἔδοξε	σχολαία γενέσθαι αὐτῷ ἡ πρόσοδος.
[2, 71]	ἅμα ἀντιπρώροις τριήρεσι πολλαῖς ὁρῶν	πε-	φραγμένον τὸν ἔσπλουν, τρεῖς δὲ
[2, 6]	ὡς πρὸς βασιλέα τῆς Ἀσίας	πέμπε,	μηδὲ {ἃ} ἐξ ἴσου ἐπίστελλε,
[2, 6]	πάθῃς τι ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι,	πέμπε	τινὰς τῶν φίλων τὰ πιστὰ
[2, 73]	τὴν κεφαλήν, ὅντινα τοῖν ποδοῖν	ἔφερε.	καὶ Ἀλέξανδρος ἤρετο Ἀρίστανδρον τὸν
[2, 6]	στρατηγοὺς καὶ σατράπας, νῦν δὲ	σὲ	καὶ τὴν μετὰ σοῦ δύναμιν,
[2, 6]	μὴ φεῦγε, ὡς ἐγὼ ἐπὶ	σὲ	πορεύσομαι οὗ ἂν ἦς. Πρὸς
[2, 6]	κατεσκεύασα, διαλύειν ἐπιχειρούντων_ ἐστράτευσα ἐπὶ	σὲ	ὑπάρξαντος σοῦ τῆς ἔχθρας. ἐπεὶ
[2, 73]	ἐν τῷ ἱερῷ καὶ λαμπάδα	ἐποίησε.	καὶ τὴν μηχανήν, ἧ τὸ
[2, 6]	αὑτὸν ἔχων ἐς τὰ μάλιστα	ἐτίμησε	καὶ νόσῳ τελευτήσαντος τὰ ὀστᾶ
[2, 6]	δὲ ὁ Ἡφαιστίων τε ὀπίσω	ὑπεχώρησε	καί τις τῶν ἀμφ' αὐτήν,
[2, 7]	περιουσῶν. Ὡς δὲ ταῦτα ὅμως	ἐκράτησε,	χῶμα ἔγνω χωννύναι ἐκ τῆς
[2, 3]	ἀφίκετο καὶ Ἀμφιλόχῳ ὅσα ἥρωι	ἐνήγισε.	καὶ στασιάζοντας καταλαβὼν τὴν στάσιν
[2, 73]	δίδωσιν Ἀλέξανδρος. τοὺς δὲ ἄλλους	ἠνδραπόδισε,	καὶ ἐπράθησαν Τυρίων τε καὶ
[2, 72]	τὰς μηχανάς. καὶ πρῶτα μὲν	κατέσεισε	τοῦ τείχους ἐπὶ μέγα, ὡς
[2, 1]	διπλῷ ἐκ θαλάσσης ἐς θάλασσαν	ἀπετείχισε,	στρατόπεδα δὲ πέντε ἐποικοδομησάμενος τῆς
[2, 51]	φάραγξί τε καὶ ἄλλαις δυσχωρίαις	ἐνέκυρσε,	τὸ μὲν ἅρμα ἀπολείπει αὐτοῦ
[2, 3]	τήν τε ἄκραν τῆς Ἁλικαρνασσοῦ	ἐφύλασσε	καὶ Μύνδον καὶ Καῦνον καὶ
[2, 1]	τῶν νεῶν τὸν λιμένα αὐτῶν	ἐφύλασσε,	τὰς δὲ ἐπὶ τὴν ἄκραν
[2, 3]	στασιάζοντας καταλαβὼν τὴν στάσιν αὐτοῖς	κατέπαυσε.	καὶ τοὺς φόρους, οὓς βασιλεῖ
[2, 4]	δευτεραῖος δὲ ὑπερβαλὼν τὰς πύλας	ἐστρατοπέδευσε	πρὸς Μυριάνδρῳ πόλει. καὶ τῆς
[2, 5]	Πέρσαι ἐδόκουν, ἐκ τοῦ μέσου	ἐκέλευσε	δύο ἴλας τῶν ἑταίρων, τήν
[2, 73]	ἐκπλαγεὶς ἐν τῷ ἔργῳ οὐκ	ἐμνημόνευσε	τῆς μαντείας, ἀλλ' ἀναλαβὼν τοὺς
[2, 73]	τρισμυρίους. Ἀλέξανδρος δὲ τῷ Ἡρακλεῖ	ἔθυσέ	τε καὶ πομπὴν ἔστειλε ξὺν
[2, 4]	δὲ τότε μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς	διέλυσε	τὸν ξύλλογον, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[2, 73]	φιλάνθρωπον παρ' αὑτοῦ. ταῦτα ὡς	ἤκουσε	Δαρεῖος, τὰς μὲν ξυμβάσεις ἀπέγνω
[2, 5]	τῷ ὄρει τῶν πεζῶν τό	τε	ἄγημα καὶ τοὺς ὑπασπιστάς, ὧν
[2, 6]	βασιλεὺς ἐπὶ μιᾶς τριήρους, χρήματά	τε	αἰτήσων ἐς τὸν πόλεμον καὶ
[2, 3]	Ὀροντοβάτου τοῦ Πέρσου, ὃς τήν	τε	ἄκραν τῆς Ἁλικαρνασσοῦ ἐφύλασσε καὶ
[2, 4]	ἔλεγον. καίτοι γε Ἀμύντας ἥξειν	τε	Ἀλέξανδρον ἰσχυρίζετο, ὅπου ἂν πύθηται
[2, 3]	δοῦναι ἀναγνῶναι. καὶ ὁμοῦ τόν	τε	Ἀλέξανδρον πίνειν καὶ τὸν Φίλιππον
[2, 51]	ἀνασώσασθαι, τῶν Μακεδόνων δὲ τῆς	τε	Ἀλεξάνδρου ἤδη φαινομένης εὐπραγίας μὴ
[2, 4]	σφισιν ἐπεγένετο νικῶντες ἐπῆλθον. ὅσα	τε	ἄλλα ἐν τῷ τοιῷδε πρὸ
[2, 73]	τοῦ τείχους ἐπὶ πολύ, ὑπονόμων	τε	ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ ὀρυσσομένων καὶ
[2, 7]	τῶν ἐπιφανῶν ἐν Τύρῳ οἵ	τε	ἄλλοι καὶ ὁ τοῦ βασιλέως
[2, 6]	τῆς δόξης τοῦ πατρὸς ζῶντά	τε	ἀμφ' αὑτὸν ἔχων ἐς τὰ
[2, 3]	ἰατρόν, ξυνόντα Ἀλεξάνδρῳ καὶ τά	τε	ἀμφὶ ἰατρικὴν ἐς τὰ μάλιστα
[2, 7]	καὶ Κύπρου ἅμα προσγενομένης θαλασσοκρατοῖμέν	τε	ἂν βεβαίως καὶ ὁ ἐς
[2, 2]	αὐτοῖν παῖδα Μίδαν ὄνομα. ἤδη	τε	ἄνδρα εἶναι τὸν Μίδαν καλὸν
[2, 5]	δύο ἴλας τῶν ἑταίρων, τήν	τε	Ἀνθεμουσίαν, ἧς ἰλάρχης ἦν Περοίδας
[2, 4]	ἐκ τοῦ πλήθους αὐτοῦ τῶν	τε	ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀκοντίων τε
[2, 73]	καὶ φόνος ἦν πολύς, τῶν	τε	ἀπὸ τοῦ λιμένος ἐχόντων ἤδη
[2, 6]	χρυσῷ στεφάνῳ αὐτὸν καὶ τήν	τε	Ἄραδον αὐτῷ τὴν νῆσον καὶ
[2, 4]	Ἑλλάδος ἑκόν- τας ἀμυνομένους. βαρβάρων	τε	αὖ Θρᾷκας καὶ Παίονας καὶ
[2, 73]	οἱ ἐκ τῆς πόλεως ἀποθνησκόντων	τε	αὐτοῖς πολλῶν καὶ τιτρωσκομένων ὅμως
[2, 73]	καὶ οὐ διδόντος Δαρείου. ἐκέλευέ	τε	αὐτὸν ἥκειν, εἴ τι εὑρέσθαι
[2, 7]	Τυρίων, τὸν δὲ Ἡρακλέα δεξιοῦσθαί	τε	αὐτὸν καὶ ἀνάγειν ἐς τὴν
[2, 7]	οὐδενὸς ἐξείργοντος. ὡς δὲ τῷ	τε	βαθυτέρῳ ἤδη ἐπέλαζον καὶ ἅμα
[2, 73]	ὑφιζάνον κατὰ τὸ κενούμενον, τοῖς	τε	βέλεσιν ἐπὶ πολὺ κατεῖχον οἱ
[2, 72]	ἀνέβαινον ἐπὶ τὸ τεῖχος. ὅ	τε	γὰρ Ἄδμητος ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν
[2, 7]	Τύρου ἡ πολιορκία ἐφαίνετο. νῆσός	τε	γὰρ αὐτοῖς ἡ πόλις ἦν
[2, 4]	οὔτε τὰς γνώμας παραπλησίοις. Μακεδόνας	τε	γὰρ Πέρσαις καὶ Μήδοις, ἐκ
[2, 1]	προσέκειντο. καὶ οἱ Μιτυληναῖοι τῆς	τε	γῆς εἰργόμενοι καὶ ἀπὸ θαλάσσης
[2, 1]	ἡμέραν αὐτοῦ αὐλίζεται, ὡς σαφέστερόν	τε	διαπυθέσθαι τὰ περὶ τῶν δέκα
[2, 7]	ἀσφαλῆ ὁρῶ θαλασσοκρατούντων Περσῶν, Δαρεῖόν	τε	διώκειν ὑπολειπομένους αὐτήν τε ὀπίσω
[2, 2]	αὐτῷ πρεσβεία ἀφικνεῖται Παφλαγόνων, τό	τε	ἔθνος ἐνδιδόντων καὶ ἐς ὁμολογίαν
[2, 73]	τὴν χώραν αὑτοῦ πᾶσαν. γῆμαί	τε	εἰ ἐθέλοι τὴν Δαρείου παῖδα,
[2, 73]	τὴν Δαρείου παῖδα Ἀλέξανδρον φίλον	τε	εἶναι Δαρείῳ καὶ ξύμμαχον. καὶ
[2, 1]	Διογένην, ἕνα τῶν φυγάδων, χρήματά	τε	εἰσέπραξαν τοὺς Μιτυληναίους τὰ μὲν
[2, 7]	ἐπίπλου εὐμαρῶς ληφθήσεται. καὶ ταῖς	τε	ἐκ Μακεδονίας ναυσὶ καὶ ταῖς
[2, 73]	αὑτὸν εἶχεν. ὡς δὲ ἐκδρομή	τε	ἐκ τῆς πόλεως καρτερὰ ἐγίγνετο
[2, 4]	ἐλευθέρους, εἰς χεῖρας ἥξειν. ὅσοι	τε	Ἕλληνες Ἕλλησιν, οὐχ ὑπὲρ τῶν
[2, 51]	τι καὶ τοῖς γένεσι τῷ	τε	Ἑλληνικῷ καὶ τῷ Μακε- δονικῷ
[2, 4]	χειμὼν ἐπιγίγνεται σκληρὸς καὶ ὕδωρ	τε	ἐξ οὐρανοῦ καὶ πνεῦμα βίαιον.
[2, 5]	ὄρους τεταγμένοι οὔτε κατῄεσαν, ἐκδρομῆς	τε	ἐπ' αὐτοὺς τῶν Ἀγριάνων καὶ
[2, 72]	αὐτὸν ἐπὶ τῶν νεῶν, βοῇ	τε	ἐπανάγειν ἐνεκελεύοντο τοῖς ἐκ τῶν
[2, 51]	λαμπρότατα ἐς πόλεμον. καὶ λόγῳ	τε	ἐπεκόσμησεν ὅσοις τι διαπρεπὲς ἔργον
[2, 73]	πόλεως καρτερὰ ἐγίγνετο καὶ πῦρ	τε	ἐπέφερον ταῖς μηχαναῖς οἱ Ἄραβες
[2, 7]	οὐδὲν ἔτι ὕποπτον ὑπολείπεται, τόν	τε	ἐπὶ Βαβυλῶνος στόλον μετὰ τοῦ
[2, 72]	δὲ ἀπὸ τοῦ τείχους, τόν	τε	ἐπίπλουν τῶν πολεμίων κατιδόντες καὶ
[2, 7]	ἀπὸ τοῦ τείχους βάλλεσθαι, τοῖς	τε	ἐργαζομένοις προβολὴν ἐν τῷ αὐτῷ
[2, 72]	ἅμα Ἀλέξανδρος εἵπετο αὐτοῖς, τοῦ	τε	ἔργου αὐτοῦ καρτερῶς ἁπτόμενος καὶ
[2, 1]	ἅπαξ εἴσω τῆς πόλεως, φρουράν	τε	ἐς αὐτὴν εἰσήγαγον καὶ φρούραρχον
[2, 6]	οὕτως ἐπράχθη, ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον τῆς	τε	ἐς τὰς γυναῖκας κατοικτίσεως καὶ
[2, 71]	τὴν φλόγα ἐξάψειν ἔμελλεν, ἕρματά	τε	ἐς τὴν πρύμναν ἐνέθεσαν, τοῦ
[2, 4]	ἐπιθεῖναι. ἐπὶ τούτοις δὲ τῶν	τε	ἐς τὸ κοινὸν ξὺν λαμπρότητι
[2, 3]	διὰ χώρου καθαροῦ ῥέων, ψυχρός	τέ	ἐστι καὶ τὸ ὕδωρ καθαρός.
[2, 72]	ὡς δὲ εἴχοντο αὐτῷ πύργοι	τε	ἔστιν οἳ καὶ μεταπύργια, αὐτὸς
[2, 7]	ἀπέπεμψεν, αὐτὸς δὲ συναγαγὼν τούς	τε	ἑταίρους καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς
[2, 5]	πλάτος, παρήγαγε τοὺς ἱππέας, τούς	τε	ἑταίρους καλουμένους καὶ τοὺς Θεσσαλοὺς
[2, 51]	κράτος ἐδίωκεν, ὡς δὲ συνεσκόταζέ	τε	ἤδη καὶ τὰ πρὸ ποδῶν
[2, 71]	ἄλλῃ αἱ μηχαναὶ προσήγοντο, βέλεσί	τε	ἠμύνοντο καὶ πυρφόροις οἰστοῖς ἔβαλλον
[2, 6]	ὑπὸ Μακεδόνων τῆς πατρίδος σφίσιν	τε	ἥντινα ἠδύναντο ὠφέλειαν εὑρισκόμενοι καὶ
[2, 71]	μάλιστα καὶ εἴκοσιν, ἐπειδὴ τήν	τε	ἧσσαν τὴν κατ' Ἰσσὸν Δαρείου
[2, 7]	ἅμα ἀξιώσει ποιησόμεθα ἀποτετμημένοι τήν	τε	θάλασσαν Περσῶν ξύμπασαν καὶ τὴν
[2, 2]	ἦγεν ἐπὶ τὴν Ταρσὸν τούς	τε	ἱππέας καὶ τῶν ψιλῶν ὅσοι
[2, 71]	ἐν τούτῳ δὲ ἀναλαβὼν τῶν	τε	ἱππέων ἴλας ἔστιν ἃς καὶ
[2, 5]	ὡς ἐπὶ τὰς πύλας τῶν	τε	ἱππέων ὀλίγους καὶ τῶν τοξοτῶν
[2, 6]	ἤλαυνεν, ὡς τάχιστα μέσον αὑτοῦ	τε	καὶ Ἀλεξάνδρου τὸν Εὐφράτην ποιῆσαι.
[2, 51]	ἅρματος διεσώζετο, ὡς δὲ φάραγξί	τε	καὶ ἄλλαις δυσχωρίαις ἐνέκυρσε, τὸ
[2, 72]	τῶν Τυρίων, ἐπειδὴ πρῶτον βεβαίῳ	τε	καὶ ἅμα οὐ πάντῃ ἀποτόμῳ
[2, 7]	τῆς ἠπείρου τῆς περὶ Ἀμπρακίαν	τε	καὶ Ἀμφιλόχους βασιλέα γενέσθαι Γηρυόνην
[2, 71]	καὶ ἄλλῃ τοῦ τείχους προσορμιζομένων	τε	καὶ ἀποπειρωμένων τοῦ τείχους. Οἱ
[2, 6]	Ἀλέξανδρον παρ' αὑτὸν ξὺν Μενίσκῳ	τε	καὶ Ἀρσίμᾳ τοῖς ἀγγέλοις τοῖς
[2, 3]	αἳ δὴ ὁρίζουσι τὴν Κιλίκων	τε	καὶ Ἀσσυρίων χώραν, προκαταλαβεῖν καὶ
[2, 7]	καὶ Ἀλεξάνδρου πολλὴ ἦν παρόντος	τε	καὶ αὐτοῦ ἕκαστα ἐξηγουμένου καὶ
[2, 7]	τῇ δυνάμει ὡς ἐπὶ Βαβυλῶνά	τε	καὶ Δαρεῖον, αὐτοὶ ξὺν πλείονι
[2, 4]	ἤδη μετὰ κινδύνων ἀσκουμένους, ἄλλως	τε	καὶ δούλοις ἀνθρώποις ἐλευθέρους, εἰς
[2, 51]	φάλαγγος. τότε δὲ ἤδη λαμπρά	τε	καὶ ἐκ πάντων ἡ φυγὴ
[2, 4]	δὲ ἐν Σόλοις, ἵνα ἔθυέ	τε	καὶ ἐπόμπευε, καὶ ἐπὶ τοὺς
[2, 6]	ὅτι. ὦ βασιλεῦ, ἡ μήτηρ	τε	καὶ ἡ γυνὴ Δαρείου καὶ
[2, 3]	τῷ Ἀσκληπιῷ καὶ πομπεύσας αὐτός	τε	καὶ ἡ στρατιὰ πᾶσα καὶ
[2, 71]	πλείστας δέξασθαι. πρὸς δὲ πίσσαν	τε	καὶ θεῖον καὶ ὅσα ἄλλα
[2, 4]	Δαρεῖον. Ὁ δὲ συγκαλέσας στρατηγούς	τε	καὶ ἰλάρχας καὶ τῶν ξυμμάχων
[2, 73]	τούτῳ θύοντι Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐστεφανωμένῳ	τε	καὶ κατάρχεσθαι μέλλοντι τοῦ πρώτου
[2, 7]	καὶ τὸ ναυτικὸν ὅπερ πλεῖστόν	τε	καὶ κράτιστον τοῦ Περσικοῦ, τὸ
[2, 4]	καὶ μαχιμωτάτους πρὸς τὰ ἀπονώτατά	τε	καὶ μαλακώτατα τῆς Ἀσίας γένη
[2, 71]	αἱ νῆες ὡς εἰς ἐπίπλουν	τε	καὶ ναυμαχίας ἀπόπειραν ἐξηρτύοντο, ἐν
[2, 6]	βεβαίωσιν τῆς πάλαι οὔσης φιλίας	τε	καὶ ξυμμαχίας, διαβῆναί τε ξὺν
[2, 4]	ὑπὸ τῶν καθ' ἡδονὴν ξυνόντων	τε	καὶ ξυνεσομένων ἐπὶ κακῷ τοῖς
[2, 51]	ταύτῃ μὲν λαμπρῶς ἐνίκα Ἀλέξανδρός	τε	καὶ οἱ ἀμφ' αὐτόν. οἱ
[2, 2]	οὖν ἀπὸ τῆς ἁμάξης αὐτός	τε	καὶ οἱ ἀμφ' αὐτὸν ὡς
[2, 71]	ἀπὸ γῆς βεβαίου γιγνόμενον. ἄλλως	τε	καὶ οἱ Τύριοι ναῦς καταφράξαντες
[2, 5]	δὲ ἄλλο πλῆθος αὐτοῦ ψιλῶν	τε	καὶ ὁπλιτῶν, κατὰ ἔθνη συντεταγμένον
[2, 6]	τὸν πόλεμον καὶ δύναμιν ναυτικήν	τε	καὶ πεζικὴν ὅσην πλείστην ἀξιώσων
[2, 1]	ἐτύγχανε μὲν ξυναγαγὼν ἐξ Εὐβοίας	τε	καὶ Πελοποννήσου ναῦς μακρὰς ὑπὸ
[2, 73]	Ἀλέξανδρος δὲ τῷ Ἡρακλεῖ ἔθυσέ	τε	καὶ πομπὴν ἔστειλε ξὺν τῇ
[2, 3]	πειθόμενον. καὶ τὸν μὲν καθαρθῆναί	τε	καὶ ῥαίσαι αὐτῷ τὸ νόσημα,
[2, 2]	καὶ τῆς νυκτὸς ἐκείνης βρονταί	τε	καὶ σέλας ἐξ οὐρανοῦ ἐπεσήμηναν.
[2, 71]	κειμένοις ξυμπεπηγότα. ταῖς δὲ ἱππαγωγοῖς	τε	καὶ ταῖς τριήρεσι τῶν Μακεδόνων,
[2, 71]	ὑπ' Ἀλεξάνδρου ἐχομένας, ἀπολιπόντες Αὐτοφραδάτην	τε	καὶ τὰς ξὺν αὐτῷ νέας
[2, 1]	παραλίου ξυμπάσης, ὡς ἐς Μακεδονίαν	τε	καὶ τὴν Ἑλλάδα ἀποστρέψων τὸν
[2, 73]	μὲν τάλαντα ὑπὲρ τῆς μητρός	τε	καὶ τῆς γυναικὸς καὶ τῶν
[2, 4]	τὴν εὐρυχωρίαν πρὸς τοῦ πλήθους	τε	καὶ τῆς σκευῆς τῶν Περσῶν.
[2, 4]	αὐτοῖς τὰ ἐξηγγελμένα ὑπὲρ Δαρείου	τε	καὶ τῆς στρατιᾶς τῆς Δαρείου.
[2, 4]	στρατιᾶς ἐπιδεῖξαι ἠδυνήθη, ἀλλὰ Ἀλεξάνδρῳ	τε	καὶ τοῖς ἀμφ' αὐτὸν εὐμαρῶς
[2, 4]	τε ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀκοντίων	τε	καὶ τοξευμάτων, μηδὲ τὴν λαμπρότητα
[2, 1]	μὲν τῆς εὐνοίας ἐς Ἀλέξανδρόν	τε	καὶ τοὺς Ἕλληνας ἐποίει μᾶλλον,
[2, 5]	τὸ μὲν ὡς πρὸς Δαρεῖόν	τε	καὶ τοὺς πέραν τοῦ ποταμοῦ
[2, 4]	ς} ῆγεν ὡς ἐπὶ Δαρεῖόν	τε	καὶ τοὺς Πέρσας. δευτεραῖος δὲ
[2, 71]	τοὺς ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς Ἀγριᾶνάς	τε	καὶ τοὺς τοξότας ἐπ' Ἀραβίας
[2, 6]	ὁ Γηροστράτου παῖς τοῦ Ἀραδίων	τε	καὶ τῶν Ἀράδῳ προσοίκων βασιλέως.
[2, 73]	ἄλλους ἠνδραπόδισε, καὶ ἐπράθησαν Τυρίων	τε	καὶ τῶν ξένων ὅσοι ἐγκατελήφθησαν
[2, 6]	ἥκουσι τοὺς τὰ πιστὰ ληψομένους	τε	καὶ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου δώσοντας. Πρὸς
[2, 73]	ἐξ ὑπερδεξίου τοῦ χωρίου ἔβαλλόν	τε	καὶ ὤθουν κατὰ τοῦ ποιητοῦ
[2, 6]	ἀφίκοντο παρὰ Δαρείου πρέσβεις, ἐπιστολήν	τε	κομίζοντες Δαρείου καὶ αὐτοὶ ἀπὸ
[2, 5]	προετάχθησαν τῶν μὲν πεζῶν οἵ	τε	Κρῆτες τοξόται καὶ οἱ Θρᾷκες,
[2, 71]	ἀνεῖχε, καὶ ξὺν αὐτῷ οἵ	τε	Κυπρίων βασιλεῖς καὶ ὅσοι Φοινίκων,
[2, 71]	γάρ πω πεπυσμένοι ἦσαν τάς	τε	Κυπρίων ναῦς καὶ τὰς Φοινίκων
[2, 71]	καὶ μηχανοποιῶν αὐτῷ πολλῶν ἔκ	τε	Κύπρου καὶ Φοινίκης ἁπάσης συλλελεγμένων
[2, 7]	~Ἐκ Μαράθου δὲ ὁρμηθεὶς Βύβλον	τε	λαμβάνει ὁμολογίᾳ ἐνδοθεῖσαν καὶ Σιδῶνα
[2, 7]	ἐπιμένειν ἐγίγνετο. καὶ προθυμία τῶν	τε	Μακεδόνων ἐς τὸ ἔργον καὶ
[2, 73]	καὶ διακοσίους. ὡς δὲ αἵ	τε	μηχαναὶ αὐτῷ ἐποιήθησαν καὶ ἐπαχθεῖσαι
[2, 71]	ναυτικόν. Ἐν ᾧ δὲ αἵ	τε	μηχαναὶ αὐτῷ ξυνεπήγνυντο καὶ αἱ
[2, 51]	τὸ διώκειν ἐτράπετο πρὶν τούς	τε	μισθοφόρους τοὺς ξένους καὶ τὸ
[2, 73]	οὐ προσεῖχεν Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ Ἄραβάς	τε	μισθωτοὺς ἐπαγαγόμενος καὶ σῖτον ἐκ
[2, 72]	ἀμφὶ μέσον ἡμέρας, ὁπότε οἵ	τε	ναῦται ἐπὶ τὰ ἀναγκαῖα ἐσκεδασμένοι
[2, 1]	~Ἐκ δὲ τούτου Μέμνων τοῦ	τε	ναυτικοῦ παντὸς ἡγεμὼν ἐκ βασιλέως
[2, 7]	καὶ τῷ Φοινίκων νόμῳ ὅ	τε	νεὼς πεποίηται τῷ Ἡρακλεῖ τῷ
[2, 72]	ἀμφιβόλους γίγνεσθαι. Ὡς δὲ αἵ	τε	νῆες αἱ σὺν Ἀλεξάνδρῳ προσέσχον
[2, 1]	τεταγμένος, ὡς εἶναί τινα ταῖς	τε	νήσοις φυλακὴν καὶ αὐτῇ τῇ
[2, 71]	ἀντιμηχανῶνται τοιόνδε. ναῦν ἱππαγωγὸν κλημάτων	τε	ξηρῶν καὶ ἄλλης ὕλης εὐφλέκτου
[2, 3]	πάρ- οδον, δοὺς αὐτῷ τῶν	τε	ξυμμάχων τοὺς πεζοὺς καὶ τοὺς
[2, 4]	Ξενοφῶντος αὐτοσχεδιασθέντων, οἱ δὲ βασιλέα	τε	ξὺν πάσῃ τῇ δυνάμει πρὸς
[2, 6]	φιλίας τε καὶ ξυμμαχίας, διαβῆναί	τε	ξὺν στρατιᾷ ἐς τὴν Ἀσίαν
[2, 71]	Τυρίων. Ἐν τούτῳ δὲ Γηρόστρατός	τε	ὁ Ἀράδου βασιλεὺς καὶ Ἔνυλος
[2, 73]	ἐν τῇ τότε προσβολῇ Ἄδμητός	τε	ὁ πρῶτος ἑλὼν τὸ τεῖχος,
[2, 51]	ἀλλήλους. καὶ ἐνταῦθα πίπτει Πτολεμαῖός	τε	ὁ Σελεύκου, ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος,
[2, 4]	Δαρεῖον τῆς γνώμης. καὶ αὐτός	τε,	ὅ τί περ ἥδιστον ἦν
[2, 4]	ξένους τοὺς μισθοφόρους, ἀλλὰ Περσῶν	τε	ὅ τι περ ὄφελος καὶ
[2, 7]	προὐχώρει τὸ ἔργον, ἐπὶ βάθος	τε	ὀλίγον χωννύμενον καὶ οὐδενὸς ἐξείργοντος.
[2, 6]	γένους ἀπέπεμψεν. Εὐθυκλέα δὲ Λακεδαιμόνιόν	τε	ὄντα, πόλεως περιφανῶς ἐχθρᾶς ἐν
[2, 51]	τὸν ποταμὸν ἐνέβαλον, ὡς τῇ	τε	ὀξύτητι τῆς ἐφόδου ἐκπλῆξαι τοὺς
[2, 72]	κύκλῳ περιπλεούσας τὸ τεῖχος ἐποκέλλειν	τε	ὅπῃ παρείκοι καὶ ἀνακωχεύειν ἐντὸς
[2, 7]	Δαρεῖόν τε διώκειν ὑπολειπομένους αὐτήν	τε	ὀπίσω τὴν τῶν Τυρίων πόλιν
[2, 6]	ἐκεῖνος. ὡς δὲ ὁ Ἡφαιστίων	τε	ὀπίσω ὑπεχώρησε καί τις τῶν
[2, 2]	ξυνεπισπομένην οἱ αὐτὴν ἐξηγήσασθαι, θῦσαί	τε	ὅπως ἐκείνη ὑπετίθετο τὸν Γόρδιον
[2, 7]	εἶναι πρὸς τὰ τοξεύματα. ἅμα	τε	ὅσοι προσπλέοντες τῶν Τυρίων ἔβλαπτον
[2, 7]	τοῖς λίθοις ἄνωθεν ἐπεφόρουν, χάρακές	τε	οὐ χαλεπῶς κατεπήγνυντο ἐν τῷ
[2, 3]	καὶ τὸ ὕδωρ καθαρός. σπασμῷ	τε	οὖν ἔχεσθαι Ἀλέξανδρον καὶ θέρμαις
[2, 73]	κατὰ τὰ ἐρηριμμένα ἐνδοῦναι. αἵ	τε	οὖν κλίμακες προσήγοντο τῷ τείχει
[2, 51]	ἐκείνου τάξεως. καὶ Σολεῦσι τά	τε	πεντήκοντα τάλαντα, ἃ ἔτι ἐνδεᾶ
[2, 6]	παρελθόντα ἐς τὴν σκηνὴν τά	τε	περὶ Δαρείου εἰπεῖν καὶ ὅτι
[2, 71]	καὶ ἐκ Ῥόδου τριήρεις ἥ	τε	περίπολος καλουμένη καὶ ξὺν ταύτῃ
[2, 7]	ἐν τῷ τότε ἐφαίνετο, τῶν	τε	Περσῶν ἔτι θαλασσοκρατούντων καὶ αὐτοῖς
[2, 6]	δὲ ἡμέρᾳ ἀναλαμβάνων ἀεὶ τῶν	τε	Περσῶν τοὺς διασωθέντας ἐκ τῆς
[2, 51]	ἐνέκλιναν οἱ Πέρσαι πρὶν Δαρεῖόν	τε	πεφευγότα ἤσθοντο καὶ πρὶν ἀπορραγῆναι
[2, 4]	πεδίον πάντῃ ἀναπεπταμένον καὶ τῷ	τε	πλήθει τῆς στρατιᾶς ἐπιτήδειον καὶ
[2, 72]	ἐκ τῶν παρόντων πληρουμένων, τήν	τε	Πνυταγόρου τοῦ βασιλέως πεντήρη εὐθὺς
[2, 7]	ἐπαγγέλλῃ Ἀλέξανδρος. ὁ δὲ τήν	τε	πόλιν ἐπαινέσας καὶ τοὺς πρέσβεις
[2, 6]	τοὺς πάντας, ὡς ἐπὶ Θάψακόν	τε	πόλιν καὶ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν
[2, 73]	ἐπὶ πᾶν οἱ Μακεδόνες, τῆς	τε	πολιορκίας τῇ τριβῇ ἀχθόμενοι καὶ
[2, 3]	τῶν τειχῶν δήλη ἐστὶ μεγάλη	τε	πόλις κτισθεῖσα καὶ ἐπὶ μέγα
[2, 72]	ἦσαν, τότε δὴ ξὺν βοῇ	τε	πολλῇ καὶ ἐγκελευσμῷ ἐς ἀλλήλους
[2, 51]	ἱππεῖς κατὰ στενὰς ὁδοὺς πλήθει	τε	πολλοὶ καὶ πεφοβημένως ξὺν ἀταξίᾳ
[2, 7]	ὀργυιῶν τὸ βάθος. ἀλλὰ λίθων	τε	πολλῶν ἀφθονία ἦν καὶ ὕλης,
[2, 6]	δὲ ἡ ἐπιστολή, ὅτι Φιλίππῳ	τε	πρὸς Ἀρτοξέρξην φιλία καὶ ξυμμαχία
[2, 2]	Ἀλέξανδρος τοῖς φήνασι θεοῖς τά	τε	σημεῖα καὶ τοῦ δεσμοῦ τὴν
[2, 51]	νεκρῶν διαβῆναι τὴν φάραγγα. τό	τε	στρατόπεδον τὸ Δαρείου εὐθὺς ἐξ
[2, 7]	οὐδὲ τοῦτο ἀσφα- λὲς ἔς	τε	τὰ ἄλλα καὶ μάλιστα δὴ
[2, 7]	Μακεδόνων δέχεσθαι, ὡς τοῦτο ἔς	τε	τὰ παρόντα τῷ λόγῳ εὐπρεπέστατον
[2, 72]	Τυρίων νῆες. αὐτὸς δὲ πεντήρεις	τε	τὰς ξὺν αὐτῷ ἀναλαβὼν καὶ
[2, 71]	ἐς ὅσον μακρότατον, ὡς φορυτόν	τε	ταύτῃ καὶ δᾷδας ὅσας πλείστας
[2, 5]	δεξιὸν τὸ ἑαυτοῦ ἐφαίνετο, πολύ	τε	ταύτῃ ὑπερφαλαγγήσειν οἱ Πέρσαι ἐδόκουν,
[2, 4]	πυνθανόμενον ὅτι αὐτὸς προσάγοι. καταπατήσειν	τε	τῇ ἵππῳ τῶν Μακεδόνων τὴν
[2, 6]	δὲ βασιλεὺς παρὰ βασιλέως γυναῖκά	τε	τὴν αὑτοῦ αἰτεῖν καὶ μητέρα
[2, 6]	τῶν Ὀλυμπίων. Ἰφικράτην δὲ φιλίᾳ	τε	τῆς Ἀθηναίων πόλεως καὶ μνήμῃ
[2, 7]	γίγνεται. Αἴγυπτον δὲ παραστησαμένοις ὑπέρ	τε	τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς οἰκείας
[2, 71]	ξύμπαντα, προσῆγον τὰς μηχανὰς κατά	τε	τὸ ποιητὸν χῶμα καὶ ἀπὸ
[2, 72]	ἔργου. καὶ ἐνταῦθα πρῶτον κατεσείσθη	τε	τὸ τεῖχος ἐπὶ μέγα καί
[2, 72]	τριήρεις δὲ ἑπτὰ ὡς ἀκριβεστάτοις	τε	τοῖς πληρώμασι καὶ τοῖς ἀπὸ
[2, 3]	τοῖς ἀμφ' αὐτὸν, ὅτι αὐτοῖς	τε	τοῖς φίλοις βέβαιος εἰς τὸ
[2, 4]	οἱ δὲ ἄλλος ἄλλοθεν δεξιούμενοί	τε	τὸν βασιλέα καὶ τῷ λόγῳ
[2, 6]	ἐξηγγέλθη αὐταῖς ὅτι τὸ τόξον	τε	τοῦ Δαρείου ἔχεις καὶ τὸν
[2, 51]	τὸ πονούμενον σφῶν ἐπικάμψαντες ἀπό	τε	τοῦ ποταμοῦ ἀπώσαντο αὐτούς, καὶ
[2, 73]	αἰσχρὸν εἶναί οἱ λεγόμενον ἔς	τε	τοὺς Ἕλληνας καὶ ἐς Δαρεῖον.
[2, 51]	Περσῶν ὁρῶντες, ἐπὶ τοὺς ξένους	τε	τοὺς μισθοφόρους τοὺς Δαρείου καὶ
[2, 3]	Ἀλέξανδρος δὲ ἐν Σόλοις θύσας	τε	τῷ Ἀσκληπιῷ καὶ πομπεύσας αὐτός
[2, 71]	τείχους. Οἱ δὲ Τύριοι ἐπί	τε	τῶν ἐπάλξεων τῶν κατὰ τὸ
[2, 4]	Ἰλλυριοὺς καὶ Ἀγριᾶνας τοὺς εὐρωστοτάτους	τε	τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην καὶ
[2, 51]	ἡ φυγὴ ἐγίγνετο. καὶ οἵ	τε	τῶν Περσῶν ἵπποι ἐν τῇ
[2, 7]	πόλει αὐτῇ ἐγγὺς ἐγίγνοντο, ἀπό	τε	τῶν τειχῶν ὑψηλῶν ὄντων βαλλόμενοι
[2, 73]	Ἡρακλέους καταφυγοῦσιν (ἦσαν δὲ αὐτῶν	τε	τῶν Τυρίων οἱ μάλιστα ἐν
[2, 6]	νεῶν, καὶ οἱ ἄλλοι οἵ	τε	τῶν Φοινίκων καὶ οἱ τῶν
[2, 71]	δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο, αὐτὸς τούς	τε	ὑπασπιστὰς ἀναλαβὼν καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας
[2, 2]	ἀμφὶ πρώτην φυλακὴν ἀναλαβὼν τούς	τε	ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς τοξότας καὶ
[2, 71]	τὰ κατὰ τὸ χῶμα τό	τε	ὕψος εἰς πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν
[2, 71]	χαλεπῶς. καὶ ἐν τούτῳ ἥ	τε	φλὸξ πολλὴ ἐνέπιπτε τοῖς πύργοις
[2, 73]	δὲ ἐπὶ τῶν νεῶν, οἵ	τε	Φοίνικες κατὰ τὸν λιμένα τὸν
[2, 7]	κατεχομένης. ἐξαιρεθείσης δὲ Τύρου ἥ	τε	Φοινίκη ἔχοιτο ἂν πᾶσα καὶ
[2, 72]	δὲ ἀπὸ ταύτης ἡμέρᾳ νηνεμίαν	τε	φυλάξας καὶ παρακαλέσας τοὺς ἡγεμόνας
[2, 71]	ἄλλῃ ἐποκείλαντες τοῦ χώματος τόν	τε	χάρακα οὐ χαλεπῶς διέσπασαν τὸν
[2, 1]	προσβολὴ μάλιστά ἐστι ταῖς ἀπό	τε	Χίου καὶ ἀπὸ Γεραιστοῦ καὶ
[2, 73]	τὸ μέρος. εἶναι γὰρ τά	τε	χρήματα καὶ τὴν χώραν αὑτοῦ
[2, 6]	ἐπέστειλεν. ἐπεὶ δ' ἔμαθεν τά	τε	χρήματα ὅσα σὺν Κωφῆνι τῷ
[2, 51]	ἐσταλκότες. ἐπεὶ καὶ Δαρεῖος τῶν	τε	χρημάτων τὰ πολλὰ καὶ ὅσα
[2, 71]	πῦρ ἐπέσχεν. Ἀλέξανδρος δὲ τό	τε	χῶμα ἀπὸ τῆς ἠπείρου ἀρξαμένους
[2, 71]	ὡς δὲ ἐπέλαζον ἤδη τῷ	τε	χώματι καὶ τοῖς πύργοις, πῦρ
[2, 7]	τοῦ χώματος ἐπιπλέοντες οἱ Τύριοι,	ἅτε	δὴ θαλασσοκρατοῦντες ἔτι, ἄπορον πολλαχῇ
[2, 7]	τειχῶν ὑψηλῶν ὄντων βαλλόμενοι ἐκακοπάθουν,	ἅτε	καὶ ἐπ' ἐργασίᾳ μᾶλλόν τι
[2, 6]	ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευσάντων, οὓς ὑμεῖς	συνετάξατε,	ὡς αὐτοὶ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς
[2, 6]	ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς ἅπαντας	ἐκομπάσατε,	καὶ Ἀρσῆν ἀποκτείναντός σου μετὰ
[2, 6]	ὑπαρξάντων ὑμῶν. καὶ γὰρ Περινθίοις	ἐβοηθήσατε,	οἳ τὸν ἐμὸν πατέρα ἠδίκουν,
[2, 4]	εἰς ἐκεῖνον τὸν χῶρον, οὗ	μήτε	ἐκ τῆς ἵππου πολλὴ ὠφέλεια
[2, 4]	ἵππου πολλὴ ὠφέλεια αὐτῷ ἐγένετο,	μήτε	ἐκ τοῦ πλήθους αὐτοῦ τῶν
[2, 7]	τὴν πόλιν μήτε τινὰ Περσῶν	μήτε	Μακεδόνων δέχεσθαι, ὡς τοῦτο ἔς
[2, 7]	καὶ διφθέραι αὐτοῖς ἦσαν, ὡς	μήτε	πυρφόροις βέλεσιν ἀπὸ τοῦ τείχους
[2, 7]	Ἀλέξανδρος, ἐς δὲ τὴν πόλιν	μήτε	τινὰ Περσῶν μήτε Μακεδόνων δέχεσθαι,
[2, 6]	ὡς πάντῃ ἄπιστα ἀνέγραψα. ἀλλ'	εἴτε	οὕτως ἐπράχθη, ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον τῆς
[2, 6]	τὸν ἑταῖρον πίστεως καὶ τιμῆς.	εἴτε	πιθανὸς δοκεῖ τοῖς συγγράψασιν Ἀλέξανδρος
[2, 1]	ἐς θάλασσαν ἀπετείχισε, στρατόπεδα δὲ	πέντε	ἐποικοδομησάμενος τῆς γῆς ἐκράτει οὐ
[2, 72]	ἀναλαβὼν καὶ τῶν τριήρων ἐς	πέντε	μάλιστα, ὅσαι ἔφθησαν αὐτῷ κατὰ
[2, 1]	τοῖς ἡμίσεσι τῶν τότε ὄντων,	ὅτε	ἔφευγον. ἐπὶ τούτοις μὲν δὴ
[2, 72]	τὴν ἀναχώρησιν. οἱ δὲ ὀψέ	ποτε	αἰσθόμενοι τὸν ἐπίπλουν τῶν ἀμφ'
[2, 7]	ἐς τὰ Ἑλληνικὰ πράγματα, μή	ποτε	ἄρα ἐπικρατήσαντες αὖθις τῶν ἐπὶ
[2, 2]	δὲ ἁμαξεύειν τὸν Γόρδιον. καί	ποτε	ἀροῦντος αὐτοῦ ἐπιστῆναι ἐπὶ τὸν
[2, 73]	πολιορκίαν καὶ τῷ χωρίῳ πιστεύων	μήποτε	ἂν βίᾳ ἁλῶναι, ἔγνω μὴ
[2, 72]	τὴν πλήρωσιν, ἀμφὶ μέσον ἡμέρας,	ὁπότε	οἵ τε ναῦται ἐπὶ τὰ
[2, 51]	λέγει Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ξυνεπισπόμενος	τότε	Ἀλεξάνδρῳ τοὺς μετὰ σφῶν διώκοντας
[2, 51]	μισθοφόρους συγκοπέντας ὑπὸ τῆς φάλαγγος.	τότε	δὲ ἤδη λαμπρά τε καὶ
[2, 71]	κατὰ θάλασσαν ἐπιπλέοι σφίσιν Ἀλέξανδρος,	τότε	δὲ πλῆθος νεῶν πολὺ ἀπροσδοκήτως
[2, 72]	καὶ ἐγγὺς τοῦ καθορᾶσθαι ἦσαν,	τότε	δὴ ξὺν βοῇ τε πολλῇ
[2, 51]	ὡς ἀμάχου δὴ ἐς τὸ	τότε	διαβεβοημένης, μὴ ἀφανίσαι. καί τι
[2, 1]	ἄλλο καὶ τοῦτο ἐν τῷ	τότε	ἔβλαψε τὰ βασιλέως πράγματα. Αὐτοφραδάτης
[2, 72]	Ἄδμητος ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν τῷ	τότε	ἐγένετο καὶ ἅμα Ἀλέξανδρος εἵπετο
[2, 7]	Τυρίων μᾶλλόν τι ἐν τῷ	τότε	ἐφαίνετο, τῶν τε Περσῶν ἔτι
[2, 6]	πόλεως περιφανῶς ἐχθρᾶς ἐν τῷ	τότε,	καὶ αὐτὸν οὐδὲν ἰδίᾳ εὑρισκόμενον
[2, 4]	σατράπας τοὺς Δαρείου ἐν τῷ	τότε	κρατήσειν, οὐδὲ τὴν ἵππον τὴν
[2, 6]	τὰ ἐκεῖ καταστησόμενον. αὐτὸς δὲ	τότε	μὲν αὐτοῦ ἐν ταῖς νήσοις
[2, 5]	ἄγειν ἤδη ἐκέλευον. ~Ὁ δὲ	τότε	μὲν δειπνοποιεῖσθαι παραγγέλλει, προπέμπει δὲ
[2, 72]	τι καὶ κατηρίφθη αὐτοῦ παραρραγέν.	τότε	μὲν δὴ ὅσον ἐπιβαλὼν γεφύρας
[2, 71]	ἐς τὴν γῆν φιλίαν οὖσαν.	τότε	μὲν δὴ οὐ πόρρω τοῦ
[2, 4]	εἶχεν ἄγειν ἐκέλευον. ὁ δὲ	τότε	μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς διέλυσε τὸν
[2, 1]	κατιέναι ἐπὶ τοῖς ἡμίσεσι τῶν	τότε	ὄντων, ὅτε ἔφευγον. ἐπὶ τούτοις
[2, 73]	τῶν Μακεδόνων δὲ ἐν τῇ	τότε	προσβολῇ Ἄδμητός τε ὁ πρῶτος
[2, 71]	τούτῳ ἥ τε φλὸξ πολλὴ	ἐνέπιπτε	τοῖς πύργοις καὶ αἱ κεραῖαι
[2, 1]	ὁ Μέμνων τὴν αὑτοῦ ἀρχὴν	ἔστε	Δαρεῖόν τι ὑπὲρ αὐτῆς γνῶναι,
[2, 2]	τὸν ζυγὸν ἀετὸν καὶ ἐπιμεῖναι	ἔστε	ἐπὶ βουλυτὸν καθήμενον. τὸν δὲ
[2, 73]	πᾶσαν τὴν ἐντὸς Εὐφράτου ποταμοῦ	ἔστε	ἐπὶ θάλασσαν τὴν Ἑλληνικὴν Ἀλεξάνδρου
[2, 5]	τούτοις τὴν Περδίκκου. οὗτοι μὲν	ἔστε	ἐπὶ τὸ μέσον τῶν ὁπλιτῶν
[2, 51]	ξὺν τοῖς πρώτοις ἔφευγε. καὶ	ἔστε	μὲν ὁμαλοῖς χωρίοις ἐν τῇ
[2, 7]	κατ' ἀρετὴν πονουμένους ἐπικουφίζοντος. ἀλλ'	ἔστε	μὲν τὸ πρὸς τῇ ἠπείρῳ
[2, 51]	πρὸς Ἀλεξάνδρου ἁλῶναι. Ἀλέξανδρος γὰρ	ἔστε	μὲν φάος ἦν ἀνὰ κράτος
[2, 72]	παρείκοι καὶ ἀνακωχεύειν ἐντὸς βέλους,	ἔστε	τὸ ἐποκεῖλαι ἄπορον γίγνοιτο, ὡς
[2, 51]	ὅμως συνέπεται πεπόμφει ἐς Δαμασκόν,	ὥστε	ἐν τῷ στρατεύματι οὐ πλείονα
[2, 51]	χρόνον μέν τινα προῆγεν ἀναπαύων,	ὥστε	καὶ πάνυ ἔδοξε σχολαία γενέσθαι
[2, 5]	ὄρος τὸ κατὰ νώτου ἔταξεν,	ὥστε	κατὰ τὸ δεξιὸν αὐτῷ τὴν
[2, 51]	τούτοις ἱππεῖς ὑπὲρ τοὺς μυρίους,	ὥστε	λέγει Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ξυνεπισπόμενος
[2, 71]	ἀγκύρας χρώμενοι, οἱ Μακεδόνες, καθίεσαν,	ὥστε	μηδὲν ἔτι πλέον τοῖς κολυμβηταῖς
[2, 2]	καὶ τῶν ψιλῶν ὅσοι κουφότατοι,	ὥστε	ὁ Ἀρσάμης μαθὼν αὐτοῦ τὴν
[2, 51]	οἱ Θεσσαλοὶ εὐρώστως αὐτοῖς ἐπέκειντο,	ὥστε	οὐ μείων ἢ τῶν πεζῶν
[2, 3]	γὰρ διεφθάρθαι ὑπὸ Δαρείου χρήμασιν	ὥστε	φαρμάκῳ ἀποκτεῖναι Ἀλέξανδρον. τὸν δὲ
[2, 71]	οἰστοῖς ἔβαλλον αὐτὰς τὰς ναῦς,	ὥστε	φόβον παρέχειν τοῖς Μακεδόσι πελάζειν
[2, 71]	τῶν Σιδωνίων τριήρεις σὺν αὐτοῖς,	ὥστε	Φοινίκων μὲν νῆες ὀγδοήκοντα μάλιστα
[2, 2]	κρανίας καὶ τούτου οὔτε τέλος	οὔτε	ἀρχὴ ἐφαίνετο. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς
[2, 7]	βασιλέως τὸ ὄνομα γιγνώσκειν Εὐρυσθέα,	οὔτε	εἰ βοῦς καλαὶ ἐν τῇ
[2, 4]	μνήμην ἐλθεῖν, ὡς οὐδέν τι	οὔτε	κατὰ πλῆθος οὔτε κατὰ τὴν
[2, 4]	οὐδέν τι οὔτε κατὰ πλῆθος	οὔτε	κατὰ τὴν ἄλλην ἀξίωσιν σφίσιν
[2, 5]	οἱ ὑπὲρ τοῦ ὄρους τεταγμένοι	οὔτε	κατῄεσαν, ἐκδρομῆς τε ἐπ' αὐτοὺς
[2, 7]	μεταχωρήσειν εἰκός. οὐ γὰρ ἀνέξονται	οὔτε	οἱ ἐρέται οὔθ' οἱ ἐπιβάται
[2, 6]	οὗ δὲ αὐτὸς βασιλεύει Περσῶν,	οὔτε	πέμψαι τινὰ Ἀλέξανδρον παρ' αὐτὸν
[2, 5]	ξένοι πᾶσιν ἐπετάχθησαν. ἐπεὶ δὲ	οὔτε	πυκνὴ αὐτῷ ἡ φάλαγξ κατὰ
[2, 4]	πλῆθος {ὅτι} ἔσται τῇ μάχῃ,	οὔτε	τὰ σώματα οὔτε τὰς γνώμας
[2, 4]	τῇ μάχῃ, οὔτε τὰ σώματα	οὔτε	τὰς γνώμας παραπλησίοις. Μακεδόνας τε
[2, 2]	ἐκ φλοιοῦ κρανίας καὶ τούτου	οὔτε	τέλος οὔτε ἀρχὴ ἐφαίνετο. Ἀλέξανδρος
[2, 51]	δὲ κατὰ μέσον τῶν Μακεδόνων	οὔτε	τῇ ἴσῃ σπουδῇ ἥψαντο τοῦ
[2, 7]	Ἄνδρες φίλοι καὶ ξύμμαχοι, ἡμῖν	οὔτε	τὴν ἐπ' Αἰγύπτου πορείαν ἀσφαλῆ
[2, 73]	οὔτε χρημάτων δεῖσθαι παρὰ Δαρείου	οὔτε	τῆς χώρας λαβεῖν ἀντὶ τῆς
[2, 73]	δὴ καὶ ἀπεκρίνατο. ἔφη γὰρ	οὔτε	χρημάτων δεῖσθαι παρὰ Δαρείου οὔτε
[2, 6]	ταῦτα ἐγὼ οὔθ' ὡς ἀληθῆ	οὔτε	ὡς πάντῃ ἄπιστα ἀνέγραψα. ἀλλ'
[2, 5]	νύκτας ἐκράτησεν αὖθις τῶν παρόδων,	ἀνέπαυε	τὴν στρατιὰν τὸ λοιπὸν τῆς
[2, 73]	ἂν καὶ οὐ διδόντος Δαρείου.	ἐκέλευέ	τε αὐτὸν ἥκειν, εἴ τι
[2, 6]	κομίσαντα ἐς Δαμασκὸν Παρμενίωνα φυλάσσειν	ἐκέλευε.	τοὺς δὲ πρέσβεις τῶν Ἑλλήνων
[2, 4]	Σόλοις, ἵνα ἔθυέ τε καὶ	ἐπόμπευε,	καὶ ἐπὶ τοὺς ὀρεινοὺς Κίλικας
[2, 4]	ὀλίγη δὲ ἐν Σόλοις, ἵνα	ἔθυέ	τε καὶ ἐπόμπευε, καὶ ἐπὶ
[2, 2]	οὐρανοῦ ἐπεσήμηναν. καὶ ἐπὶ τούτοις	ἔθυε	τῇ ὑστεραίᾳ Ἀλέξανδρος τοῖς φήνασι
[2, 71]	δὴ ἐς τὸ πέλαγος αὐτῷ	ἀνεῖχε,	καὶ ξὺν αὐτῷ οἵ τε
[2, 2]	ἐκείνης παρὰ τοῖς προσχώροις πολὺς	κατεῖχε,	Γόρδιον εἶναι τῶν πάλαι Φρυγῶν
[2, 3]	Καῦνον καὶ Θήραν καὶ Καλλίπολιν	κατεῖχε.	προσῆκτο δὲ καὶ Κῶ καὶ
[2, 2]	ὅπως οἱ τὸ τοῦ ἀετοῦ	ἔσχε.	τὴν δέ, εἶναι γὰρ καὶ
[2, 73]	οἱ Μακεδόνες. καὶ τούτους μὲν	ἔσχε	τὸ μὴ οὐκ αἰσχρᾷ φυγῇ
[2, 72]	αὐτοῦ. ἐπὶ δὲ αὐτῷ Ἀλέξανδρος	ἔσχε	τὸ τεῖχος ξὺν τοῖς ἑταίροις.
[2, 51]	μισθοφόροι οἱ ξὺν Δαρείῳ, ἧ	διέσχε	τῶν Μακεδόνων ἡ φάλαγξ ὡς
[2, 51]	ἐπῆλθε, καὶ τοὺς νεκροὺς ξυναγαγὼν	ἔθαψε	μεγαλοπρεπῶς ξὺν τῇ δυνάμει πάσῃ
[2, 1]	καὶ τοῦτο ἐν τῷ τότε	ἔβλαψε	τὰ βασιλέως πράγματα. Αὐτοφραδάτης δὲ
[2, 1]	Φαρνάβαζος ὁ Ἀρταβάζου, ὅτῳ καὶ	ἐπέτρεψε	τελευτῶν ὁ Μέμνων τὴν αὑτοῦ
[2, 72]	ἐς τὴν ἀναχώρησιν. οἱ δὲ	ὀψέ	ποτε αἰσθόμενοι τὸν ἐπίπλουν τῶν
[2, 2]	λέγουσιν, ὅτι παίσας τῷ ξίφει	διέκοψε	τὸν δεσμὸν καὶ λελύσθαι ἔφη.