Livre, chapitre
[2, 4]	ξύλλογον, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ {προ{	ς}	ῆγεν ὡς ἐπὶ Δαρεῖόν τε
[2, 72]	αἳ τὰς γεφύρας αὐτῷ ἔφερον,	ἃς	δὴ ἐπιβάλλειν ἐπενόει τῷ κατερρηγμένῳ
[2, 71]	δὲ ἐπὶ τῶν ἱππαγωγῶν νεῶν,	ἃς	ἐκ Σιδῶνος ἅμα οἷ ἐκόμισεν,
[2, 71]	τῶν τε ἱππέων ἴλας ἔστιν	ἃς	καὶ τοὺς ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς
[2, 73]	πόλεως, οὐ προσεῖχεν Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ	Ἄραβάς	τε μισθωτοὺς ἐπαγαγόμενος καὶ σῖτον
[2, 7]	ἢ Κάδμον ἐκ Φοινίκης ὁρμηθέντα	Θήβας	κατασχεῖν καὶ τὴν παῖδα Κάδμῳ
[2, 51]	τοῦ ἅρματος. αὐτὸς δὲ ἵππου	ἐπιβὰς	ἔφευγε. καὶ ἡ νὺξ οὐ
[2, 72]	Μακεδόνες. καὶ Ἄδμητος μὲν πρῶτος	ἐπιβὰς	τοῦ τείχους καὶ τοῖς ἀμφ'
[2, 2]	στάσει πιέζεσθαι ἐν σφίσι τοὺς	Φρύγας,	καὶ γενέσθαι αὐτοῖς χρησμὸν, ὅτι
[2, 1]	γενομένην πρὸς βασιλέα Δαρεῖον, τοὺς	φυγάδας	δὲ αὐτῶν κατιέναι ἐπὶ τοῖς
[2, 71]	ὡς φορυτόν τε ταύτῃ καὶ	δᾷδας	ὅσας πλείστας δέξασθαι. πρὸς δὲ
[2, 51]	ἄλλο πλῆθος εἰς δέκα μάλιστα	μυριάδας	καὶ ἐν τούτοις ἱππεῖς ὑπὲρ
[2, 5]	Δαρείῳ στρατιὰ μάλιστα ἐς ἑξήκοντα	μυριάδας	μαχίμους εἶναι. Ἀλέξανδρος δέ, ὡς
[2, 1]	μὲν ναῦς στέλλουσιν ἐπὶ τὰς	Κυκλάδας	νήσους Δατάμην ἄνδρα Πέρσην ἄγοντα,
[2, 73]	αὐτοῦ μαχόμενοι ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν.	παῖδας	δὲ καὶ γυναῖκας ἐξηνδραπόδισεν αὐτῶν
[2, 6]	καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς	παῖδας.	ἐδήλου δὲ ἡ ἐπιστολή, ὅτι
[2, 6]	καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς	παῖδας	καὶ εἰ ἄλλο τι θέλεις
[2, 6]	αὑτοῦ αἰτεῖν καὶ μητέρα καὶ	παῖδας	τοὺς ἁλόντας, καὶ φιλίαν ἐθέλειν
[2, 5]	τε Ἀνθεμουσίαν, ἧς ἰλάρχης ἦν	Περοίδας	ὁ Μενεσθέως, καὶ τὴν Λευγαίαν
[2, 6]	Ἀμύντας δὲ ὁ Ἀντιόχου καὶ	Θυμώνδας	ὁ Μέντορος καὶ Ἀριστομήδης ὁ
[2, 71]	εἰς πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν μάλιστα	πόδας	καὶ ἐς πλάτος ξύμμετρον λίθοις
[2, 73]	δύο σταδίους, ὕψος δὲ ἐς	πόδας	πεντήκοντα καὶ διακοσίους. ὡς δὲ
[2, 1]	Χίου καὶ ἀπὸ Γεραιστοῦ καὶ	Μαλέας	ὁλκάσιν, ἀποστείλας τὸν παράπλουν ἐν
[2, 71]	τε καὶ τὰς ξὺν αὐτῷ	νέας	παρ' Ἀλέξανδρον ξὺν τῷ ναυτικῷ
[2, 3]	ἀναζεύξας ἐς Ταρσὸν τοὺς μὲν	ἱππέας	ἀπέστειλεν Φιλώτᾳ δοὺς ἄγειν διὰ
[2, 6]	τῆς χώρας τοὺς τῶν ξυμμάχων	ἱππέας,	αὐτὸς δὲ ἐπὶ Φοινίκης ἤει.
[2, 3]	ὧν Σιτάλκης ἡγεῖτο, καὶ τοὺς	ἱππέας	δὲ τοὺς Θεσσαλούς. αὐτὸς δὲ
[2, 5]	πέμπει κατὰ τάχος τοὺς Θεσσαλοὺς	ἱππέας	ἐπὶ τὸ εὐώνυμον, κελεύσας μὴ
[2, 3]	αὐτὸν πεζοὺς ἐς ἑπτακοσίους καὶ	ἱππέας	ἐς πεντήκοντα, ἁλῶναι δὲ οὐκ
[2, 2]	ἐπὶ τὴν Ταρσὸν τούς τε	ἱππέας	καὶ τῶν ψιλῶν ὅσοι κουφότατοι,
[2, 5]	ἦν αὐτῷ ἡ φάλαγξ, τοὺς	ἱππέας,	οὕστινας πρὸ τοῦ ποταμοῦ ἐπὶ
[2, 5]	καὶ τοὺς ἄλλους τῶν ξυμμάχων	ἱππέας	ταύτῃ τεταγμένους, πέμπει κατὰ τάχος
[2, 5]	ὀλίγον ἐς πλάτος, παρήγαγε τοὺς	ἱππέας,	τούς τε ἑταίρους καλουμένους καὶ
[2, 5]	ἀναπλήρωσιν τῆς φάλαγγος. ἐκείνοις δὲ	ἱππέας	τριακοσίους ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν. ~Οὕτω δὴ
[2, 2]	τὴν πόλιν. δεδιέναι οὖν τοὺς	Ταρσέας	μὴ ἐφ' ἁρπαγὴν τραπεὶς οὕτω
[2, 2]	τοὺς μάντεις. εἶναι γὰρ τοὺς	Τελμισσέας	σοφοὺς τὰ θεῖα ἐξηγεῖσθαι καί
[2, 2]	ὑπὲρ τοῦ θείου παρὰ τοὺς	Τελμισσέας	τοὺς μάντεις. εἶναι γὰρ τοὺς
[2, 71]	Μακεδονίας δὲ πεντηκόντορος, ἐφ' ἧς	Πρωτέας	ὁ Ἀνδρονίκου ἐπέπλει. οὐ πολλῷ
[2, 1]	ἐθελοντὰς παρεστήσαντο. Ἐν δὲ τούτῳ	Πρωτέας	ὁ Ἀνδρονίκου ἐτύγχανε μὲν ξυναγαγὼν
[2, 71]	τε καὶ τοὺς τοξότας ἐπ'	Ἀραβίας	στέλλεται εἰς τὸν Ἀντιλίβανον καλούμενον
[2, 51]	τῆς τε Ἀλεξάνδρου ἤδη φαινομένης	εὐπραγίας	μὴ λειφθῆναι καὶ τὴν δόξαν
[2, 1]	φρουρούμενοι πέμψαντες παρὰ τὸν Φαρνάβαζον	ὁμολογίας	ἐποιήσαντο, τοὺς μὲν ξένους τοὺς
[2, 2]	ὑπακούειν Κάλᾳ τῷ σατράπῃ τῷ	Φρυγίας.	αὐτὸς δὲ ἐπὶ Καππαδοκίας ἐλάσας
[2, 7]	τε τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς	οἰκείας	οὐδὲν ἔτι ὕποπτον ὑπολείπεται, τόν
[2, 6]	εἰ δ' ἀντιλέγεις περὶ τῆς	βασιλείας,	ὑπομείνας ἔτι ἀγώνισαι περὶ αὐτῆς
[2, 5]	Ἀλεξάνδρου γενομένης ῥᾳδίως ἀπὸ τῆς	ὑπωρείας	ἀνασταλέντες ἐς τὸ ἄκρον ἀνέφυγον,
[2, 6]	καὶ τἆλλα ὅσα τῆς σφῶν	ἐπικρατείας	ἐνδίδωσιν. Ἔτι δὲ ἐν Μαράθῳ
[2, 73]	τῷ ἔργῳ οὐκ ἐμνημόνευσε τῆς	μαντείας,	ἀλλ' ἀναλαβὼν τοὺς ὑπασπιστὰς παρεβοήθει,
[2, 6]	υἱὸς Ἀρτοξέρξου ἐβασίλευσεν, ὅτι Φίλιππος	ἀδικίας	πρῶτος ἐς βασιλέα Ἀρσῆν ἦρξεν
[2, 2]	προῆγεν ἐπὶ τὰς πύλας τὰς	Κιλικίας.	καὶ ἀφικόμενος ἐπὶ τὸ Κύρου
[2, 51]	ξὺν τῇ ἀξίᾳ ἐτίμησεν. καὶ	Κιλικίας	μὲν ἀποδεικνύει σατράπην Βάλακρον τὸν
[2, 2]	τῷ Φρυγίας. αὐτὸς δὲ ἐπὶ	Καππαδοκίας	ἐλάσας ξύμπασαν τὴν ἐντὸς Ἅλυος
[2, 71]	τριήρεις, ὅτι ἀπορώτερα τὰ τῆς	πολιορκίας	ἐφαίνετο θαλασσοκρατούντων τῶν Τυρίων. Ἐν
[2, 73]	πᾶν οἱ Μακεδόνες, τῆς τε	πολιορκίας	τῇ τριβῇ ἀχθόμενοι καὶ ὅτι
[2, 1]	διαπραξάμενοι Φαρνάβαζος μὲν ἔπλει ἐπὶ	Λυκίας	ἄγων τοὺς ξένους τοὺς μισθοφόρους,
[2, 6]	ἐς βεβαίωσιν τῆς πάλαι οὔσης	φιλίας	τε καὶ ξυμμαχίας, διαβῆναί τε
[2, 72]	πρῶτα ἀτρέμα τῇ εἰρεσίᾳ ἐπὶ	μιᾶς	νεὼς ἐξέπλεον ἄνευ κελευστῶν τὰς
[2, 6]	αγις ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐπὶ	μιᾶς	τριήρους, χρήματά τε αἰτήσων ἐς
[2, 6]	καὶ τῶν μὲν ἄλλων πόλεων	οὐδεμιᾶς	δεχομένης, Λακεδαιμονίων δὲ λαβόντων, καὶ
[2, 51]	Ἑλληνικῷ καὶ τῷ Μακε- δονικῷ	φιλοτιμίας	ἐνέπεσεν ἐς ἀλλήλους. καὶ ἐνταῦθα
[2, 2]	δὲ ὁ δεσμὸς ἐκ φλοιοῦ	κρανίας	καὶ τούτου οὔτε τέλος οὔτε
[2, 71]	τρεῖς καὶ Λύκιαι δέκα, ἐκ	Μακεδονίας	δὲ πεντηκόντορος, ἐφ' ἧς Πρωτέας
[2, 7]	ληφθήσεται. καὶ ταῖς τε ἐκ	Μακεδονίας	ναυσὶ καὶ ταῖς Φοινίσσαις πλεόντων
[2, 1]	Ἀνδρονίκου ἐτύγχανε μὲν ξυναγαγὼν ἐξ	Εὐβοίας	τε καὶ Πελοποννήσου ναῦς μακρὰς
[2, 1]	Τενεδίοις δὲ τὰ μὲν τῆς	εὐνοίας	ἐς Ἀλέξανδρόν τε καὶ τοὺς
[2, 73]	μὲν ἄλλα τῆς Παλαιστίνης καλουμένης	Συρίας	προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχος δέ τις,
[2, 4]	χῶρος οὗτός ἐστι μὲν τῆς	Ἀσσυρίας	γῆς, ἀπέχει δὲ τῶν πυλῶν
[2, 4]	τῇ στρατιᾷ διέτριβεν, ἐπιλεξάμενος τῆς	Ἀσσυρίας	γῆς πεδίον πάντῃ ἀναπεπταμένον καὶ
[2, 4]	καθεῖρξαι τὴν δύναμιν ἐκ τῆς	εὐρυχωρίας	ἐς τὰ στενόπορα, ἵνα σφίσι
[2, 6]	ἐμοῦ. ὡς οὖν ἐμοῦ τῆς	Ἀσίας	ἁπάσης κυρίου ὄντος ἧκε πρὸς
[2, 4]	ἀπονώτατά τε καὶ μαλακώτατα τῆς	Ἀσίας	γένη ἀντιτάξεσθαι. ἐπὶ δὲ Ἀλέξανδρον
[2, 6]	ἀλλ' ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς τῆς	Ἀσίας	διαπεπολεμῆσθαι ἐννόμως. ταῦτα μὲν Πτολεμαῖος
[2, 2]	δεσμόν, τοῦτον χρῆναι ἄρξαι τῆς	Ἀσίας.	ἦν δὲ ὁ δεσμὸς ἐκ
[2, 4]	ἀγῶνι ὅτι μὴ κρατεῖν τῆς	Ἀσίας	ξυμπάσης καὶ πέρας τοῖς πολλοῖς
[2, 6]	ἐμὲ, ὡς πρὸς βασιλέα τῆς	Ἀσίας	πέμπε, μηδὲ {ἃ} ἐξ ἴσου
[2, 4]	Πέρσας πρὸς Μακεδόνων ἀφαιρεθῆναι τῆς	Ἀσίας	τὴν ἀρχήν, καθάπερ οὖν Μῆδοι
[2, 71]	τὸν αὐτὸν τρόπον φράξας ἐπέστησεν	ἐγκαρσίας	πρὸ τῶν ἀγκυρῶν, ὡς ἀπ'
[2, 51]	ξίφει Ἀλέξανδρος, ὁ δὲ τοὺς	τραυματίας	ἐπῆλθε, καὶ τοὺς νεκροὺς ξυναγαγὼν
[2, 5]	ἀσφαλῶς αὐτῷ ἡ ἔκταξις τῆς	στρατιᾶς	γένοιτο, ἀνεκάλεσεν ἀπὸ ξυνθήματος. καὶ
[2, 4]	μηδὲ τὴν λαμπρότητα αὐτὴν τῆς	στρατιᾶς	ἐπιδεῖξαι ἠδυνήθη, ἀλλὰ Ἀλεξάνδρῳ τε
[2, 4]	καὶ τῷ τε πλήθει τῆς	στρατιᾶς	ἐπιτήδειον καὶ ἐνιππάσασθαι τῇ ἵππῳ
[2, 7]	ἑταίρους καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς	στρατιᾶς	καὶ ταξιάρχας καὶ ἰλάρχας ἔλεξεν
[2, 4]	ὑπὲρ Δαρείου τε καὶ τῆς	στρατιᾶς	τῆς Δαρείου. οἱ δὲ αὐτόθεν
[2, 5]	κατὰ νώτου ἐγένοντο τῆς Ἀλεξάνδρου	στρατιᾶς.	τὸ γὰρ ὄρος ἵνα ἐπετάχθησαν
[2, 73]	πόλιν καὶ τῆς Κοίνου τάξεως	παρεληλυθυίας	ἐς αὐτήν. ὀργῇ γὰρ ἐχώρουν
[2, 6]	πάλαι οὔσης φιλίας τε καὶ	ξυμμαχίας,	διαβῆναί τε ξὺν στρατιᾷ ἐς
[2, 71]	ὡς εἰς ἐπίπλουν τε καὶ	ναυμαχίας	ἀπόπειραν ἐξηρτύοντο, ἐν τούτῳ δὲ
[2, 5]	νυκτὸς αὐτοῦ ἐπὶ τῶν πετρῶν,	προφυλακὰς	ἀκριβεῖς καταστησάμενος. ὑπὸ δὲ τὴν
[2, 51]	ἀντὶ δὲ τούτου ἐς τοὺς	σωματοφύλακας	κατέλεξε Μένητα τὸν Διονυσίου. ἀντὶ
[2, 4]	τας ἀμυνομένους. βαρβάρων τε αὖ	Θρᾷκας	καὶ Παίονας καὶ Ἰλλυριοὺς καὶ
[2, 3]	Ἕλληνας τοὺς μισθοφόρους καὶ τοὺς	Θρᾷκας,	ὧν Σιτάλκης ἡγεῖτο, καὶ τοὺς
[2, 73]	ἕκαστοι ἐτάχθησαν. παῖδας δὲ καὶ	γυναῖκας	ἐξηνδραπόδισεν αὐτῶν Ἀλέξανδρος. τὴν πόλιν
[2, 6]	Ἀλέξανδρον τῆς τε ἐς τὰς	γυναῖκας	κατοικτίσεως καὶ τῆς ἐς τὸν
[2, 51]	οἱ γὰρ ἄλλοι Πέρσαι τὰς	γυναῖκας	σφῶν ξὺν τῇ ἄλλῃ κατασκευῇ
[2, 4]	ἐπόμπευε, καὶ ἐπὶ τοὺς ὀρεινοὺς	Κίλικας	διέτριψεν ἐξελάσας, τοῦτο ἔσφηλεν Δαρεῖον
[2, 3]	ἐπὶ τοὺς τὰ ὄρη κατέχοντας	Κίλικας.	καὶ ἐν ἑπτὰ ταῖς πάσαις
[2, 4]	τὸ κατὰ τὰς πύλας τὰς	Ἀμανικὰς	καλουμένας ὡς ἐπὶ Ἰσσὸν προῆγε.
[2, 71]	ἐφορμεῖν τῇ πόλει, τοὺς δὲ	Φοίνικας	κατὰ τὸν ἐπέκεινα τοῦ χώματος
[2, 2]	νυκτὸς ἐκείνης βρονταί τε καὶ	σέλας	ἐξ οὐρανοῦ ἐπεσήμηναν. καὶ ἐπὶ
[2, 1]	τὰς πρὸς Ἀλέξανδρόν σφισι γενομένας	στήλας,	ξυμμάχους δὲ εἶναι Δαρείου κατὰ
[2, 1]	τοὺς Τενεδίους καὶ κελεύουσι τὰς	στήλας	τὰς πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ τοὺς
[2, 71]	δὲ ἀναλαβὼν τῶν τε ἱππέων	ἴλας	ἔστιν ἃς καὶ τοὺς ὑπασπιστὰς
[2, 5]	ἐκ τοῦ μέσου ἐκέλευσε δύο	ἴλας	τῶν ἑταίρων, τήν τε Ἀνθεμουσίαν,
[2, 51]	ἐπιδιαβάντες εὐρώστως ἐνέβαλον ἐς τὰς	ἴλας	τῶν Θετταλῶν. καὶ ταύτῃ ξυνέστη
[2, 6]	τοῖς παρὰ Δαρείου ἐλθοῦσι Θέρσιππον,	παραγγείλας	τὴν ἐπιστολὴν δοῦναι Δαρείῳ, αὐτὸν
[2, 1]	ἀπὸ Γεραιστοῦ καὶ Μαλέας ὁλκάσιν,	ἀποστείλας	τὸν παράπλουν ἐν φυλακῇ εἶχεν,
[2, 6]	ἐδόκουν, ταύτας καθελκύσαντες, τὰς δὲ	ἄλλας	αὐτοῦ ἐν τοῖς νεωρίοις κατακαύσαντες,
[2, 72]	ἐπανάγειν ἐκέλευσεν. ὁ δὲ δύο	ἄλλας	ἐπῆγεν, αἳ τὰς γεφύρας αὐτῷ
[2, 72]	Πασικράτους τοῦ Κουριέως, τὰς δὲ	ἄλλας	ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντες ἔκοπτον.
[2, 73]	τοῦ τείχους τῶν Μακεδόνων, κατασχίσαντες	ἄλλας	καὶ ἄλλας πύλας, ὅσαις ἕκαστοι
[2, 71]	πύργους, καὶ τοὺς μηχανοποιοὺς μηχανὰς	ἄλλας	κατασκευάζειν ἐκέλευσεν. ὡς δὲ ταῦτα
[2, 1]	μισθοφόρους, Αὐτοφραδάτης δὲ ἐπὶ τὰς	ἄλλας	νήσους. καὶ ἐν τούτῳ καταπέμπει
[2, 1]	προσεῖχον αὐτῷ οἱ Μιτυληναῖοι, τὰς	ἄλλας	πόλεις τῆς Λέσβου προσηγάγετο. ταύτας
[2, 3]	Παρμενίωνα μὲν πέμπει ἐπὶ τὰς	ἄλλας	πύλας, αἳ δὴ ὁρίζουσι τὴν
[2, 73]	τῶν Μακεδόνων, κατασχίσαντες ἄλλας καὶ	ἄλλας	πύλας, ὅσαις ἕκαστοι ἐπετύγχανον, δέχονται
[2, 71]	ναυσὶν ἐποίουν. Ἀλέξανδρος δὲ τριακοντόρους	πολλὰς	ἐς τὸν αὐτὸν τρόπον φράξας
[2, 72]	τῶν Τυρίων τριήρων, τὰς μὲν	πολλὰς	τῶν ξὺν αὐτῷ νεῶν, ὅπως
[2, 73]	τῶν πύργων, ἐς μὲν τρεῖς	προσβολὰς	οἱ ἐκ τῆς πόλεως ἀποθνησκόντων
[2, 3]	μὲν πέμπει ἐπὶ τὰς ἄλλας	πύλας,	αἳ δὴ ὁρίζουσι τὴν Κιλίκων
[2, 2]	ὡς δὲ ὑπερβεβληκότα ἤδη τὰς	πύλας	ἐπύθετο Ἀλέξανδρον ἐκλιπεῖν ἐν νῷ
[2, 4]	Πέρσας. δευτεραῖος δὲ ὑπερβαλὼν τὰς	πύλας	ἐστρατοπέδευσε πρὸς Μυριάνδρῳ πόλει. καὶ
[2, 5]	τὴν ὀπίσω {ὡς ἐπὶ τὰς	πύλας}	καὶ αὐτὸς τῆς νυκτὸς ἀναλαβὼν
[2, 2]	τῇ δυνάμει πάσῃ ὑπερβαλὼν τὰς	πύλας	κατέβαινεν ἐς τὴν Κιλικίαν. καὶ
[2, 73]	Μακεδόνων, κατασχίσαντες ἄλλας καὶ ἄλλας	πύλας,	ὅσαις ἕκαστοι ἐπετύγχανον, δέχονται εἴσω
[2, 4]	ὄρος Δαρεῖος τὸ κατὰ τὰς	πύλας	τὰς Ἀμανικὰς καλουμένας ὡς ἐπὶ
[2, 2]	σατράπην αὐτὸς προῆγεν ἐπὶ τὰς	πύλας	τὰς Κιλικίας. καὶ ἀφικόμενος ἐπὶ
[2, 5]	προπέμπει δὲ ὡς ἐπὶ τὰς	πύλας	τῶν τε ἱππέων ὀλίγους καὶ
[2, 2]	Ξενοφῶντι στρατόπεδον, ὡς κατεχομένας τὰς	πύλας	φυλακαῖς ἰσχυραῖς εἶδε, Παρμενίωνα μὲν
[2, 5]	ἤει, ὡς κατασχεῖν αὖθις τὰς	πύλας.	ὡς δὲ ἀμφὶ μέσας νύκτας
[2, 2]	προῆγε τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὰς	πύλας,	ὡς οὐ προσδεχομένοις τοῖς φύλαξιν
[2, 7]	τοῦ Περσικοῦ, τὸ Φοινίκων, παρ'	ἡμᾶς	μεταχωρήσειν εἰκός. οὐ γὰρ ἀνέξονται
[2, 6]	τὴν ἄλλην Ἑλλάδα κακῶς ἐποίησαν	ἡμᾶς	οὐδὲν προηδικημένοι. ἐγὼ δὲ τῶν
[2, 7]	τι ἢ εὐνοίᾳ τῇ πρὸς	ἡμᾶς	πρὸς τὸ παρὸν κατεχομένης. ἐξαιρεθείσης
[2, 4]	οὔτε τὰ σώματα οὔτε τὰς	γνώμας	παραπλησίοις. Μακεδόνας τε γὰρ Πέρσαις
[2, 3]	τοξότας δὲ πάντας καὶ τοὺς	Ἀγριᾶνας	ἐξελαύνει ἐπὶ τοὺς τὰ ὄρη
[2, 71]	τε ὑπασπιστὰς ἀναλαβὼν καὶ τοὺς	Ἀγριᾶνας	ἐπὶ Σιδῶνος ἐστάλη, ὡς ἀθροίσων
[2, 2]	καὶ τοὺς τοξότας καὶ τοὺς	Ἀγριᾶνας	προῆγε τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὰς
[2, 71]	καὶ τοὺς ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς	Ἀγριᾶνάς	τε καὶ τοὺς τοξότας ἐπ'
[2, 4]	καὶ Παίονας καὶ Ἰλλυριοὺς καὶ	Ἀγριᾶνας	τοὺς εὐρωστοτάτους τε τῶν κατὰ
[2, 5]	ὧν ἦρχεν Ἀντίοχος. τοὺς δὲ	Ἀγριᾶνας,	ὧν ἦρχεν Ἄτταλος, καὶ τῶν
[2, 71]	δέξασθαι πύργους, καὶ τοὺς μηχανοποιοὺς	μηχανὰς	ἄλλας κατασκευάζειν ἐκέλευσεν. ὡς δὲ
[2, 7]	τῆς θαλάσσης, ἐπέστησαν δύο καὶ	μηχανὰς	ἐπὶ τοῖς πύργοις. προκαλύμματα δὲ
[2, 73]	ἐδόκει ἐξῆρθαι συμμέτρως τὸ χῶμα,	μηχανὰς	ἐπιστήσαντες οἱ Μακεδόνες ἐπῆγον ὡς
[2, 72]	πόλει ἐπὶ τῶν νεῶν τὰς	μηχανάς.	καὶ πρῶτα μὲν κατέσεισε τοῦ
[2, 71]	παρεσκεύαστο ἤδη ξύμπαντα, προσῆγον τὰς	μηχανὰς	κατά τε τὸ ποιητὸν χῶμα
[2, 71]	πρὸ αὐτοῦ προβεβλημένον καὶ τὰς	μηχανὰς	ξυμπάσας κατέφλεξαν, ὅσας μὴ τὸ
[2, 71]	τριήρεσι τῶν Μακεδόνων, ὅσαι τὰς	μηχανὰς	προσῆγον τῷ τείχει, καὶ ταύτῃ
[2, 73]	αὐτῷ ἐφαίνετο τὸ τεῖχος, καὶ	μηχανὰς	συμπηγνύναι ἐκέλευσεν. οἱ δὲ μηχανοποιοὶ
[2, 73]	ἀπὸ τοῦ χωσθέντος ἐπάγεσθαι τὰς	μηχανὰς	τοῖς τείχεσι. καὶ ἐχώννυτο κατὰ
[2, 72]	ἐπῆγον ἤδη οἱ Μακεδόνες τὰς	μηχανὰς	τῷ τείχει αὐτῶν. κατὰ μὲν
[2, 6]	καὶ ἐνταῦθα καταλαβόντες τὰς ναῦς	νενεωλκημένας	ἐφ' ὧν πρόσθεν ἐκ Λέσβου
[2, 72]	τὰς μὲν ἐπιπλεῖν κατὰ τοὺς	λιμένας	ἀμφοτέρους ἐκέλευσεν, εἴ πως πρὸς
[2, 1]	μὲν τὰς πρὸς Ἀλέξανδρόν σφισι	γενομένας	στήλας, ξυμμάχους δὲ εἶναι Δαρείου
[2, 1]	πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ τοὺς Ἕλληνας	γενομένας	σφίσι, ταύτας μὲν καθελεῖν, πρὸς
[2, 71]	τὰς πόλεις σφῶν ὑπ' Ἀλεξάνδρου	ἐχομένας,	ἀπολιπόντες Αὐτοφραδάτην τε καὶ τὰς
[2, 7]	ἀμφίβολον καὶ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον	ἐχομένας	πρὸς Περσῶν, οὐδὲ τοῦτο ἀσφα-
[2, 72]	πολὺς ἐγένετο. ὡς γὰρ ἤσθοντο	ἐχομένας	τὰς ναῦς ἀπενήξαντο οὐ χαλεπῶς
[2, 2]	τοῦ ξὺν Ξενοφῶντι στρατόπεδον, ὡς	κατεχομένας	τὰς πύλας φυλακαῖς ἰσχυραῖς εἶδε,
[2, 4]	κατὰ τὰς πύλας τὰς Ἀμανικὰς	καλουμένας	ὡς ἐπὶ Ἰσσὸν προῆγε. καὶ
[2, 51]	καὶ αὐτοὶ οἱ ἱππεῖς κατὰ	στενὰς	ὁδοὺς πλήθει τε πολλοὶ καὶ
[2, 6]	τελευτήσαντος τὰ ὀστᾶ ἐς τὰς	Ἀθήνας	τοῖς πρὸς γένους ἀπέπεμψεν. Εὐθυκλέα
[2, 7]	τὰς Γηρυόνου καὶ ἀγαγεῖν ἐς	Μυκήνας,	οὐδέν τι προσήκειν τῇ γῇ
[2, 1]	τὰς πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ τοὺς	Ἕλληνας	γενομένας σφίσι, ταύτας μὲν καθελεῖν,
[2, 6]	καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τοὺς	Ἕλληνας	γράμματα οὐκ ἐπιτήδεια διαπέμποντος, ὅπως
[2, 1]	ἐς Ἀλέξανδρόν τε καὶ τοὺς	Ἕλληνας	ἐποίει μᾶλλον, ἐν δὲ τῷ
[2, 71]	ἥκοντα καὶ ξὺν αὐτῷ μισθοφόρους	Ἕλληνας	ἐς τετρακισχιλίους. Ὡς δὲ συνετέτακτο
[2, 73]	οἱ λεγόμενον ἔς τε τοὺς	Ἕλληνας	καὶ ἐς Δαρεῖον. ἐδόκει δὴ
[2, 5]	πρώτους μὲν τοῦ ὁπλιτικοῦ τοὺς	Ἕλληνας	τοὺς μισθοφόρους ἔταξεν ἐς τρισμυρίους
[2, 3]	ξυμμάχων τοὺς πεζοὺς καὶ τοὺς	Ἕλληνας	τοὺς μισθοφόρους καὶ τοὺς Θρᾷκας,
[2, 6]	δ' ἀντιλέγεις περὶ τῆς βασιλείας,	ὑπομείνας	ἔτι ἀγώνισαι περὶ αὐτῆς καὶ
[2, 51]	ἔστι δὲ ὅπου καὶ χάρακα	παρατείνας	αὐταῖς ἵνα εὐεφοδώτερα ἐφαίνετο, οὕτως
[2, 4]	ἀναβιβάσας εἰς τριακόντορον τῶν ἑταίρων	τινὰς	ἀποπέμπει ὀπίσω ἐπὶ Ἰσσόν, κατασκεψομένους
[2, 73]	τριβῇ ἀχθόμενοι καὶ ὅτι λαβόντες	τινὰς	αὐτῶν οἱ Τύριοι πλέοντας ἐκ
[2, 5]	ἦρχεν Ἄτταλος, καὶ τῶν ἱππέων	τινὰς	καὶ τῶν τοξοτῶν ἐς ἐπικαμπὴν
[2, 6]	ἀποστέλλοντος πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ ἄλλους	τινὰς	τῶν Ἑλλήνων, καὶ τῶν μὲν
[2, 72]	τετραμμένον τῆς πόλεως τῶν νεῶν	τινας	τῶν μηχανοφόρων προσῆγον. ὡς δὲ
[2, 6]	φρουρὰν τῆς Χίου τὰς μέν	τινας	τῶν νεῶν ἐς Κῶν καὶ
[2, 6]	τι ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι, πέμπε	τινὰς	τῶν φίλων τὰ πιστὰ ληψομένους.
[2, 5]	αὐτῷ ἡ φάλαγξ, τοὺς ἱππέας,	οὕστινας	πρὸ τοῦ ποταμοῦ ἐπὶ τῷδε
[2, 73]	μηχαναῖς οἱ Ἄραβες καὶ τοὺς	Μακεδόνας	ἀμυνομένους κάτωθεν αὐτοὶ ἐξ ὑπερδεξίου
[2, 73]	καλούμενον ἐπέστρεψαν ταύτῃ ἐπὶ τοὺς	Μακεδόνας.	καὶ Ἀλέξανδρος ξὺν τοῖς ὑπασπισταῖς
[2, 51]	ἐς τὸν ποταμὸν ἀπώσασθαι τοὺς	Μακεδόνας	καὶ τὴν νίκην τοῖς ἤδη
[2, 5]	καὶ τοὺς Θεσσαλοὺς καὶ τοὺς	Μακεδόνας.	καὶ τούτους μὲν ἐπὶ τῷ
[2, 4]	σώματα οὔτε τὰς γνώμας παραπλησίοις.	Μακεδόνας	τε γὰρ Πέρσαις καὶ Μήδοις,
[2, 72]	Τύριοι οὐ χαλεπῶς ἀπεκρούσαντο τοὺς	Μακεδόνας.	Τρίτῃ δὲ ἀπὸ ταύτης ἡμέρᾳ
[2, 4]	βαρβάρων τε αὖ Θρᾷκας καὶ	Παίονας	καὶ Ἰλλυριοὺς καὶ Ἀγριᾶνας τοὺς
[2, 5]	ὧν ἡγεῖτο Πρωτόμαχος, καὶ τοὺς	Παίονας,	ὧν ἡγεῖτο Ἀρίστων, τῶν δὲ
[2, 71]	ἠπείρου ἀρξαμένους πλατύτερον χωννύναι, ὡς	πλείονας	δέξασθαι πύργους, καὶ τοὺς μηχανοποιοὺς
[2, 4]	ἰλάρχας καὶ τῶν ξυμμάχων τοὺς	ἡγεμόνας	παρεκάλει θαρρεῖν μὲν ἐκ τῶν
[2, 7]	τούς τε ἑταίρους καὶ τοὺς	ἡγεμόνας	τῆς στρατιᾶς καὶ ταξιάρχας καὶ
[2, 72]	τε φυλάξας καὶ παρακαλέσας τοὺς	ἡγεμόνας	τῶν τάξεων ἐς τὸ ἔργον
[2, 72]	ἅμα εὐθαρσεστάτοις ἐς τοὺς ναυτικοὺς	ἀγῶνας,	τὰ μὲν πρῶτα ἀτρέμα τῇ
[2, 72]	ἀπὸ ταύτης ἡμέρᾳ νηνεμίαν τε	φυλάξας	καὶ παρακαλέσας τοὺς ἡγεμόνας τῶν
[2, 6]	Ἀλέξανδρος ὡς καὶ ταῦτα ἂν	πράξας	καὶ εἰπὼν, καὶ ἐπὶ τῷδε
[2, 71]	πολλὰς ἐς τὸν αὐτὸν τρόπον	φράξας	ἐπέστησεν ἐγκαρσίας πρὸ τῶν ἀγκυρῶν,
[2, 6]	τῶν ἀμφ' αὐτήν, τὸν Ἀλέξανδρον	δείξας,	ἐκεῖνον ἔφη εἶναι Ἀλέξανδρον, τὴν
[2, 3]	μὲν δημοκρατεῖσθαι ἔδωκεν. αὐτὸς δὲ	ἀναζεύξας	ἐς Ταρσὸν τοὺς μὲν ἱππέας
[2, 6]	μὲν τοὺς σοὺς στρατηγοὺς καὶ	σατράπας,	νῦν δὲ σὲ καὶ τὴν
[2, 4]	κινδύνου ἐπεδείκνυεν. οὐ γὰρ τοὺς	σατράπας	τοὺς Δαρείου ἐν τῷ τότε
[2, 72]	νεὼς ἐξέπλεον ἄνευ κελευστῶν τὰς	κώπας	παραφέροντες. ὡς δὲ ἐπέστρεφον ἤδη
[2, 3]	τοὺς Θεσσαλούς. αὐτὸς δὲ ὕστερος	ἄρας	ἐκ Ταρσοῦ τῇ μὲν πρώτῃ
[2, 71]	ἐν χερσὶν ἡ ναυμαχία γίγνοιτο,	ἄρας	ἐκ τῆς Σιδῶνος ἐπέπλει τῇ
[2, 51]	ἐνταῦθα παριππεύων πάντῃ Ἀλέξανδρος παρεκάλει	ἄνδρας	ἀγαθοὺς γίγνεσθαι, οὐ τῶν ἡγεμόνων
[2, 71]	δὲ καὶ Κρατερὸς τὸ εὐώνυμον	κέρας	εἶχον τῆς πάσης τάξεως. τοῖς
[2, 5]	ἐς πλάτος, ἀνέπτυσσεν ἀεὶ τὸ	κέρας	ἐς φάλαγγα, ἄλλην καὶ ἄλλην
[2, 71]	αὐτὸς μὲν κατὰ τὸ δεξιὸν	κέρας,	ὃ δὴ ἐς τὸ πέλαγος
[2, 51]	φάλαγξ ὡς ἐπὶ τὸ δεξιὸν	κέρας	παραρραγεῖσα, ὅτι Ἀλέξανδρος μὲν σπουδῇ
[2, 5]	πολλοὺς παριππεῦσαι ἐπὶ τὸ δεξιὸν	κέρας	σφῶν ἐκέλευσεν. αὐτὸς δὲ Δαρεῖος
[2, 5]	ἐξέτεινεν ὑπὲρ τὸ τῶν Περσῶν	κέρας	τὴν φάλαγγα. ἐπεὶ γὰρ οἱ
[2, 51]	πρῶτον ὑπ' Ἀλεξάνδρου ἐφοβήθη τὸ	κέρας	τὸ εὐώνυμον καὶ ταύτῃ ἀπορρηγνύμενον
[2, 72]	τριήρων τὴν πλήρωσιν, ἀμφὶ μέσον	ἡμέρας,	ὁπότε οἵ τε ναῦται ἐπὶ
[2, 4]	κρατεῖν τῆς Ἀσίας ξυμπάσης καὶ	πέρας	τοῖς πολλοῖς πόνοις ἐπιθεῖναι. ἐπὶ
[2, 6]	Λακεδαιμόνιόν τε ὄντα, πόλεως περιφανῶς	ἐχθρᾶς	ἐν τῷ τότε, καὶ αὐτὸν
[2, 6]	ἐπὶ σὲ ὑπάρξαντος σοῦ τῆς	ἔχθρας.	ἐπεὶ δὲ μάχῃ νενίκηκα πρότερον
[2, 3]	ἐπ' αὐτῷ Σαρδανάπαλος συμβεβληκὼς τὰς	χεῖρας	ἀλλήλαις ὡς μάλιστα ἐς κρότον
[2, 51]	Πέρσας καὶ τοῦ θᾶσσον ἐς	χεῖρας	ἐλθόντας ὀλίγα πρὸς τῶν τοξοτῶν
[2, 3]	τὴν ἐπιστολὴν καὶ ἔτι μετὰ	χεῖρας	ἔχοντα αὐτὸν μὲν λαβεῖν τὴν
[2, 4]	καὶ δούλοις ἀνθρώποις ἐλευθέρους, εἰς	χεῖρας	ἥξειν. ὅσοι τε Ἕλληνες Ἕλλησιν,
[2, 1]	Εὐβοίας τε καὶ Πελοποννήσου ναῦς	μακρὰς	ὑπὸ Ἀντιπάτρου τεταγμένος, ὡς εἶναί
[2, 71]	Τύριοι ναῦς καταφράξαντες παρὰ τὰς	ἀγκύρας	ἐπῆγον τῶν τριήρων καὶ ὑποτέμνοντες
[2, 2]	Αὐτὸς δὲ τῇ ὑστεραίᾳ ἐπ'	Ἀγκύρας	τῆς Γαλατικῆς ἐστέλλετο. κἀκεῖ αὐτῷ
[2, 71]	ἁλύσεσιν ἀντὶ σχοίνων εἰς τὰς	ἀγκύρας	χρώμενοι, οἱ Μακεδόνες, καθίεσαν, ὥστε
[2, 72]	δύο ἄλλας ἐπῆγεν, αἳ τὰς	γεφύρας	αὐτῷ ἔφερον, ἃς δὴ ἐπιβάλλειν
[2, 72]	τότε μὲν δὴ ὅσον ἐπιβαλὼν	γεφύρας	ἧ ἐρήριπτο τοῦ τείχους ἀπεπειράθη
[2, 73]	δεῖσθαι παρὰ Δαρείου οὔτε τῆς	χώρας	λαβεῖν ἀντὶ τῆς πάσης τὸ
[2, 6]	δοὺς αὐτῷ εἰς φυλακὴν τῆς	χώρας	τοὺς τῶν ξυμμάχων ἱππέας, αὐτὸς
[2, 4]	πιστὸς αὐτῷ ὁ λόγος ἐφαίνετο,	ἀναβιβάσας	εἰς τριακόντορον τῶν ἑταίρων τινὰς
[2, 71]	δὲ συνετέτακτο αὐτῷ τὸ ναυτικόν,	ἐπιβιβάσας	τοῖς καταστρώμασι τῶν ὑπασπιστῶν ὅσοι
[2, 2]	Φρυγίας. αὐτὸς δὲ ἐπὶ Καππαδοκίας	ἐλάσας	ξύμπασαν τὴν ἐντὸς Ἅλυος ποταμοῦ
[2, 4]	ἐπὶ τοὺς ὀρεινοὺς Κίλικας διέτριψεν	ἐξελάσας,	τοῦτο ἔσφηλεν Δαρεῖον τῆς γνώμης.
[2, 71]	Κυπρίων ναῦς καὶ τὰς Φοινίκων	ξυμπάσας	Ἀλέξανδρον ἔχοντα) καὶ ἅμα ξυντεταγμένως
[2, 71]	αὐτοῦ προβεβλημένον καὶ τὰς μηχανὰς	ξυμπάσας	κατέφλεξαν, ὅσας μὴ τὸ ἀπὸ
[2, 72]	ἡμέρᾳ νηνεμίαν τε φυλάξας καὶ	παρακαλέσας	τοὺς ἡγεμόνας τῶν τάξεων ἐς
[2, 4]	χερσὶν εἶναι Δαρεῖον. Ὁ δὲ	συγκαλέσας	στρατηγούς τε καὶ ἰλάρχας καὶ
[2, 3]	ἡ στρατιὰ πᾶσα καὶ λαμπάδα	ἐπιτελέσας	καὶ ἀγῶνα διαθεὶς γυμνικὸν καὶ
[2, 5]	τὰς πύλας. ὡς δὲ ἀμφὶ	μέσας	νύκτας ἐκράτησεν αὖθις τῶν παρόδων,
[2, 4]	ἐκέλευον. ὁ δὲ τότε μὲν	ἐπαινέσας	αὐτοὺς διέλυσε τὸν ξύλλογον, τῇ
[2, 7]	ὁ δὲ τήν τε πόλιν	ἐπαινέσας	καὶ τοὺς πρέσβεις (καὶ γὰρ
[2, 51]	καὶ ἐν χερσὶ τὴν μάχην	ποιήσας	ἐξώθει ἤδη τοὺς ταύτῃ τεταγμένους
[2, 73]	ἐπίγραμμα ἐπ' αὐτῇ, ἢ αὐτὸς	ποιήσας	ἢ ὅτου δὴ ἄλλου ποιήσαντος,
[2, 73]	ξὺν τοῖς ὑπασπισταῖς ἐπὶ τούτους	χωρήσας	τοὺς μὲν αὐτοῦ μαχομένους διέφθειρεν
[2, 2]	ἔτι ὑπὲρ τὸν Ἅλυν πολλήν.	καταστήσας	δὲ Καππαδοκῶν Σαβίκταν σατράπην αὐτὸς
[2, 72]	πεντήρεις μὲν τρεῖς καὶ τετρήρεις	ἴσας,	τριήρεις δὲ ἑπτὰ ὡς ἀκριβεστάτοις
[2, 2]	ἐργάσηται, οἱ μὲν λέγουσιν, ὅτι	παίσας	τῷ ξίφει διέκοψε τὸν δεσμὸν
[2, 6]	καὶ πεντακοσίοις ἐπὶ Χίου ἐστάλη,	δείσας	μή τι πρὸς τὴν ἀγγελίαν
[2, 73]	αὐτῶν Ἀλέξανδρος. τὴν πόλιν δὲ	ξυνοικίσας	ἐκ τῶν περιοίκων ἐχρῆτο ὅσα
[2, 71]	καὶ τὰς μηχανὰς ξυμπάσας κατέφλεξαν,	ὅσας	μὴ τὸ ἀπὸ τῆς νεὼς
[2, 71]	φορυτόν τε ταύτῃ καὶ δᾷδας	ὅσας	πλείστας δέξασθαι. πρὸς δὲ πίσσαν
[2, 71]	ναυμαχεῖν μὲν ἀπέγνωσαν, τριήρεσι δὲ	ὅσας	τῶν λιμένων τὰ στόματα ἐδέχοντο
[2, 4]	ἐπὶ Δαρεῖόν τε καὶ τοὺς	Πέρσας.	δευτεραῖος δὲ ὑπερβαλὼν τὰς πύλας
[2, 6]	ἡγεμὼν κατασταθεὶς καὶ τιμωρήσασθαι βουλόμενος	Πέρσας	διέβην ἐς τὴν Ἀσίαν, ὑπαρξάντων
[2, 4]	εὐπετῶς κατέμαθον αὐτοῦ στρατοπεδεύοντας τοὺς	Πέρσας.	καὶ ἀπαγγέλλουσιν Ἀλεξάνδρῳ ἐν χερσὶν
[2, 51]	ὀξύτητι τῆς ἐφόδου ἐκπλῆξαι τοὺς	Πέρσας	καὶ τοῦ θᾶσσον ἐς χεῖρας
[2, 6]	τὸν Περσῶν νόμον, ἀλλὰ ἀδικοῦντος	Πέρσας,	καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τοὺς
[2, 3]	ἀργυρίου ζημίαν, ὅτι πρὸς τοὺς	Πέρσας	μᾶλλόν τι τὸν νοῦν εἶχον.
[2, 1]	ξύμβασις τοῖς Μιτυληναίοις πρὸς τοὺς	Πέρσας	ξυνέβη. Φαρνάβαζος δὲ καὶ Αὐτοφραδάτης,
[2, 4]	παρέδωκεν. ἐχρῆν γὰρ ἤδη καὶ	Πέρσας	πρὸς Μακεδόνων ἀφαιρεθῆναι τῆς Ἀσίας
[2, 5]	πέραν τοῦ ποταμοῦ τοὺς πάντας	Πέρσας,	τὸ δὲ ὡς πρὸς τοὺς
[2, 6]	Ἀσίαν καὶ πολλὰ κακὰ ἐργάσασθαι	Πέρσας.	τούτου ἕνεκα καταβῆναι αὐτὸς τῇ
[2, 6]	τὸν ἄλλον κόσμον καὶ καλεῖσθαι	βασιλίσσας,	ἐπεὶ οὐδὲ κατὰ ἔχθραν οἱ
[2, 5]	Θεσσαλοὺς ἱππέας ἐπὶ τὸ εὐώνυμον,	κελεύσας	μὴ πρὸ τοῦ μετώπου τῆς
[2, 1]	ἐνδοθεῖσαν, ἔνθεν δὲ ἐπὶ Λέσβου	πλεύσας,	ὡς οὐ προσεῖχον αὐτῷ οἱ
[2, 1]	ταῖς ναυσὶν ἐν Σίφνῳ ὁρμοῦντα,	ἐπιπλεύσας	ἔτι νυκτὸς ὑπ' αὐτὴν τὴν
[2, 3]	θύσας τε τῷ Ἀσκληπιῷ καὶ	πομπεύσας	αὐτός τε καὶ ἡ στρατιὰ
[2, 3]	χιλίων. Ἀλέξανδρος δὲ ἐν Σόλοις	θύσας	τε τῷ Ἀσκληπιῷ καὶ πομπεύσας
[2, 73]	Ἀλέξανδρος ὢν ἐπὶ τούτοις ἠγάπησεν	καταλύσας	τὸν πόλεμον μηκέτι τὸ πρόσω
[2, 72]	ταύτας δὲ ἐκέλευσεν ἐν κύκλῳ	περιπλεούσας	τὸ τεῖχος ἐποκέλλειν τε ὅπῃ
[2, 73]	ἐπὶ τῇδε τῇ ἡμέρᾳ. Ταῦτα	ἀκούσας	Ἀλέξανδρος τέως μὲν πρὸς ταῖς
[2, 2]	ἀπόλειψιν τῆς Ταρσοῦ ποιήσηται. ταῦτα	ἀκούσας	δρόμῳ ἦγεν ἐπὶ τὴν Ταρσὸν
[2, 71]	ἔσπλουν, τρεῖς δὲ τὰς ἐξωτάτω	ἐφορμούσας	τῷ στόματι τριήρεις προσπεσόντες οἱ
[2, 71]	οἱ Τύριοι ναῦς καταφράξαντες παρὰ	τὰς	ἀγκύρας ἐπῆγον τῶν τριήρων καὶ
[2, 71]	δὲ ἁλύσεσιν ἀντὶ σχοίνων εἰς	τὰς	ἀγκύρας χρώμενοι, οἱ Μακεδόνες, καθίεσαν,
[2, 6]	νόσῳ τελευτήσαντος τὰ ὀστᾶ ἐς	τὰς	Ἀθήνας τοῖς πρὸς γένους ἀπέπεμψεν.
[2, 1]	τοὺς μισθοφόρους, Αὐτοφραδάτης δὲ ἐπὶ	τὰς	ἄλλας νήσους. καὶ ἐν τούτῳ
[2, 1]	οὐ προσεῖχον αὐτῷ οἱ Μιτυληναῖοι,	τὰς	ἄλλας πόλεις τῆς Λέσβου προσηγάγετο.
[2, 3]	τούτου Παρμενίωνα μὲν πέμπει ἐπὶ	τὰς	ἄλλας πύλας, αἳ δὴ ὁρίζουσι
[2, 4]	Δαρεῖος τὸ κατὰ τὰς πύλας	τὰς	Ἀμανικὰς καλουμένας ὡς ἐπὶ Ἰσσὸν
[2, 4]	σφίσιν ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος ἑκόν-	τας	ἀμυνομένους. βαρβάρων τε αὖ Θρᾷκας
[2, 7]	Ἀργεῖος Ἡρακλῆς ἐστάλη πρὸς Εὐρυσθέως	τὰς	βοῦς ἀπελάσαι τὰς Γηρυόνου καὶ
[2, 7]	τῆς ἠπείρου ταύτης ἀπελάσαι Ἡρακλέα	τὰς	βοῦς, οὐδὲ τοῦτον φαῦλον ἆθλον
[2, 72]	δὲ δύο ἄλλας ἐπῆγεν, αἳ	τὰς	γεφύρας αὐτῷ ἔφερον, ἃς δὴ
[2, 7]	πρὸς Εὐρυσθέως τὰς βοῦς ἀπελάσαι	τὰς	Γηρυόνου καὶ ἀγαγεῖν ἐς Μυκήνας,
[2, 4]	μάχῃ, οὔτε τὰ σώματα οὔτε	τὰς	γνώμας παραπλησίοις. Μακεδόνας τε γὰρ
[2, 6]	ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον τῆς τε ἐς	τὰς	γυναῖκας κατοικτίσεως καὶ τῆς ἐς
[2, 51]	πολλαί. οἱ γὰρ ἄλλοι Πέρσαι	τὰς	γυναῖκας σφῶν ξὺν τῇ ἄλλῃ
[2, 6]	τὴν κομιδὴν ἐδόκουν, ταύτας καθελκύσαντες,	τὰς	δὲ ἄλλας αὐτοῦ ἐν τοῖς
[2, 72]	καὶ τὴν Πασικράτους τοῦ Κουριέως,	τὰς	δὲ ἄλλας ἐς τὸν αἰγιαλὸν
[2, 1]	νεῶν τὸν λιμένα αὐτῶν ἐφύλασσε,	τὰς	δὲ ἐπὶ τὴν ἄκραν τῆς
[2, 73]	λιμένι, ταῖς μὲν μετεώροις ἐμβάλλοντες,	τὰς	δὲ ἐς τὴν γῆν ἐξωθοῦντες,
[2, 71]	φραγμένον τὸν ἔσπλουν, τρεῖς δὲ	τὰς	ἐξωτάτω ἐφορμούσας τῷ στόματι τριήρεις
[2, 51]	ἀλλ' ἐπιδιαβάντες εὐρώστως ἐνέβαλον ἐς	τὰς	ἴλας τῶν Θετταλῶν. καὶ ταύτῃ
[2, 2]	αὐτὸς προῆγεν ἐπὶ τὰς πύλας	τὰς	Κιλικίας. καὶ ἀφικόμενος ἐπὶ τὸ
[2, 1]	δέκα μὲν ναῦς στέλλουσιν ἐπὶ	τὰς	Κυκλάδας νήσους Δατάμην ἄνδρα Πέρσην
[2, 72]	μιᾶς νεὼς ἐξέπλεον ἄνευ κελευστῶν	τὰς	κώπας παραφέροντες. ὡς δὲ ἐπέστρεφον
[2, 72]	πλείοσιν ἐμβαλοῦσαι αἱ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ	τὰς	μὲν αὐτῶν ἄπλους ἐποίησαν, πεντήρης
[2, 72]	παρείκοι ἔμελλεν. τὰς τριήρεις δὲ	τὰς	μὲν ἐπιπλεῖν κατὰ τοὺς λιμένας
[2, 72]	εἰς πλάτος ἐφάνη τὸ παρερρηγμένον,	τὰς	μὲν μηχανοφόρους ναῦς ἐπανάγειν ἐκέλευσεν.
[2, 73]	αὑτοῦ. ταῦτα ὡς ἤκουσε Δαρεῖος,	τὰς	μὲν ξυμβάσεις ἀπέγνω τὰς πρὸς
[2, 72]	τὸν ἔκπλουν τῶν Τυρίων τριήρων,	τὰς	μὲν πολλὰς τῶν ξὺν αὐτῷ
[2, 6]	καταστήσαντες δὲ φρουρὰν τῆς Χίου	τὰς	μέν τινας τῶν νεῶν ἐς
[2, 72]	τῇ πόλει ἐπὶ τῶν νεῶν	τὰς	μηχανάς. καὶ πρῶτα μὲν κατέσεισε
[2, 71]	δὲ παρεσκεύαστο ἤδη ξύμπαντα, προσῆγον	τὰς	μηχανὰς κατά τε τὸ ποιητὸν
[2, 71]	τὸν πρὸ αὐτοῦ προβεβλημένον καὶ	τὰς	μηχανὰς ξυμπάσας κατέφλεξαν, ὅσας μὴ
[2, 71]	ταῖς τριήρεσι τῶν Μακεδόνων, ὅσαι	τὰς	μηχανὰς προσῆγον τῷ τείχει, καὶ
[2, 73]	ἴσου ἀπὸ τοῦ χωσθέντος ἐπάγεσθαι	τὰς	μηχανὰς τοῖς τείχεσι. καὶ ἐχώννυτο
[2, 72]	ἦν, ἐπῆγον ἤδη οἱ Μακεδόνες	τὰς	μηχανὰς τῷ τείχει αὐτῶν. κατὰ
[2, 72]	ἐγένετο. ὡς γὰρ ἤσθοντο ἐχομένας	τὰς	ναῦς ἀπενήξαντο οὐ χαλεπῶς ἐς
[2, 73]	καὶ τὰ κλεῖθρα διασπάσαντες ἔκοπτον	τὰς	ναῦς ἐν τῷ λιμένι, ταῖς
[2, 72]	τὸ εἰωθὸς δι' ὀλίγου ἐπὶ	τὰς	ναῦς ἐπανελθεῖν. οἱ δὲ Τύριοι
[2, 6]	τῆς Φοινίκης. καὶ ἐνταῦθα καταλαβόντες	τὰς	ναῦς νενεωλκημένας ἐφ' ὧν πρόσθεν
[2, 1]	Φαρνάβαζος ἔπλει παρ' Αὐτοφραδάτην ἐπὶ	τὰς	ναῦς. ὡς δὲ ὁμοῦ ἐγένοντο,
[2, 71]	καὶ πυρφόροις οἰστοῖς ἔβαλλον αὐτὰς	τὰς	ναῦς, ὥστε φόβον παρέχειν τοῖς
[2, 72]	νῆες. αὐτὸς δὲ πεντήρεις τε	τὰς	ξὺν αὐτῷ ἀναλαβὼν καὶ τῶν
[2, 71]	ἐχομένας, ἀπολιπόντες Αὐτοφραδάτην τε καὶ	τὰς	ξὺν αὐτῷ νέας παρ' Ἀλέξανδρον
[2, 71]	Ἔνυλος ὁ Βύβλου ὡς ἔμαθον	τὰς	πόλεις σφῶν ὑπ' Ἀλεξάνδρου ἐχομένας,
[2, 73]	Δαρεῖος, τὰς μὲν ξυμβάσεις ἀπέγνω	τὰς	πρὸς Ἀλέξανδρον, ἐν παρασκευῇ δὲ
[2, 1]	Τενεδίους καὶ κελεύουσι τὰς στήλας	τὰς	πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ τοὺς Ἕλληνας
[2, 1]	ἀπελθεῖν, Μιτυληναίους δὲ καθελεῖν μὲν	τὰς	πρὸς Ἀλέξανδρόν σφισι γενομένας στήλας,
[2, 2]	Ταρσόν, ὡς δὲ ὑπερβεβληκότα ἤδη	τὰς	πύλας ἐπύθετο Ἀλέξανδρον ἐκλιπεῖν ἐν
[2, 4]	τοὺς Πέρσας. δευτεραῖος δὲ ὑπερβαλὼν	τὰς	πύλας ἐστρατοπέδευσε πρὸς Μυριάνδρῳ πόλει.
[2, 5]	ὁδὸν τὴν ὀπίσω {ὡς ἐπὶ	τὰς	πύλας} καὶ αὐτὸς τῆς νυκτὸς
[2, 2]	ξὺν τῇ δυνάμει πάσῃ ὑπερβαλὼν	τὰς	πύλας κατέβαινεν ἐς τὴν Κιλικίαν.
[2, 4]	τὸ ὄρος Δαρεῖος τὸ κατὰ	τὰς	πύλας τὰς Ἀμανικὰς καλουμένας ὡς
[2, 2]	Σαβίκταν σατράπην αὐτὸς προῆγεν ἐπὶ	τὰς	πύλας τὰς Κιλικίας. καὶ ἀφικόμενος
[2, 5]	παραγγέλλει, προπέμπει δὲ ὡς ἐπὶ	τὰς	πύλας τῶν τε ἱππέων ὀλίγους
[2, 2]	ξὺν Ξενοφῶντι στρατόπεδον, ὡς κατεχομένας	τὰς	πύλας φυλακαῖς ἰσχυραῖς εἶδε, Παρμενίωνα
[2, 5]	πᾶσαν ἤει, ὡς κατασχεῖν αὖθις	τὰς	πύλας. ὡς δὲ ἀμφὶ μέσας
[2, 2]	Ἀγριᾶνας προῆγε τῆς νυκτὸς ἐπὶ	τὰς	πύλας, ὡς οὐ προσδεχομένοις τοῖς
[2, 1]	παρὰ τοὺς Τενεδίους καὶ κελεύουσι	τὰς	στήλας τὰς πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ
[2, 71]	ἀλλὰ καὶ ὣς ὕφαλοι κολυμβηταὶ	τὰς	σχοίνους αὐτοῖς ὑπέτεμνον. οἱ δὲ
[2, 71]	ἐπῆγον τῶν τριήρων καὶ ὑποτέμνοντες	τὰς	σχοίνους τῶν ἀγκυρῶν ἄπορον τὴν
[2, 71]	(οὐ γάρ πω πεπυσμένοι ἦσαν	τάς	τε Κυπρίων ναῦς καὶ τὰς
[2, 72]	τοῦ τείχους ἧ παρείκοι ἔμελλεν.	τὰς	τριήρεις δὲ τὰς μὲν ἐπιπλεῖν
[2, 71]	τάς τε Κυπρίων ναῦς καὶ	τὰς	Φοινίκων ξυμπάσας Ἀλέξανδρον ἔχοντα) καὶ
[2, 3]	ἐφειστήκει ἐπ' αὐτῷ Σαρδανάπαλος συμβεβληκὼς	τὰς	χεῖρας ἀλλήλαις ὡς μάλιστα ἐς
[2, 51]	ἀναχωρήσει ἐκακοπάθουν βαρέως ὡπλισμένους τοὺς	ἀμβάτας	σφῶν φέροντες, καὶ αὐτοὶ οἱ
[2, 5]	πύλας. ὡς δὲ ἀμφὶ μέσας	νύκτας	ἐκράτησεν αὖθις τῶν παρόδων, ἀνέπαυε
[2, 3]	τρεῖς τάξεις, τοὺς τοξότας δὲ	πάντας	καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας ἐξελαύνει ἐπὶ
[2, 5]	τοὺς πέραν τοῦ ποταμοῦ τοὺς	πάντας	Πέρσας, τὸ δὲ ὡς πρὸς
[2, 6]	μισθοφόρων, ἐς τετρακισχιλίους ἔχων τοὺς	πάντας,	ὡς ἐπὶ Θάψακόν τε πόλιν
[2, 6]	αὐτοὶ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς	ἅπαντας	ἐκομπάσατε, καὶ Ἀρσῆν ἀποκτείναντός σου
[2, 1]	ἄπορον ἄλλως ἐδόκει ὅτι μὴ	προσχωρήσαντας	τοῖς Πέρσαις σώζεσθαι. ἐπεὶ οὐδὲ
[2, 51]	Περσῶν ἱππικὸν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ	ἀπωσθέντας	κατεῖδε. Τῶν δὲ Περσῶν ἀπέθανον
[2, 6]	ἀεὶ τῶν τε Περσῶν τοὺς	διασωθέντας	ἐκ τῆς μάχης καὶ τῶν
[2, 51]	πρὶν ἀπορραγῆναι σφῶν τοὺς μισθοφόρους	συγκοπέντας	ὑπὸ τῆς φάλαγγος. τότε δὲ
[2, 6]	μὲν καὶ Διονυσόδωρον καίπερ Θηβαίους	ὄντας	εὐθὺς ἀφῆκεν, τὸ μέν τι
[2, 73]	λαβόντες τινὰς αὐτῶν οἱ Τύριοι	πλέοντας	ἐκ Σιδῶνος ἐπὶ τὸ τεῖχος
[2, 3]	Ἀμφιλόχῳ ὅσα ἥρωι ἐνήγισε. καὶ	στασιάζοντας	καταλαβὼν τὴν στάσιν αὐτοῖς κατέπαυσε.
[2, 51]	καὶ τοῦ θᾶσσον ἐς χεῖρας	ἐλθόντας	ὀλίγα πρὸς τῶν τοξοτῶν βλάπτεσθαι.
[2, 7]	Ἀζέμιλκος μετ' Αὐτοφραδάτου ἔπλει) ἐκέλευσεν	ἐπανελθόντας	φράσαι Τυρίοις, ὅτι ἐθέλοι παρελθὼν
[2, 1]	παρ' Ἀλεξάνδρου σφίσι κατὰ συμμαχίαν	ἥκοντας	ἀπελθεῖν, Μιτυληναίους δὲ καθελεῖν μὲν
[2, 51]	τότε Ἀλεξάνδρῳ τοὺς μετὰ σφῶν	διώκοντας	Δαρεῖον, ὡς ἐπὶ φάραγγί τινι
[2, 6]	καὶ μητέρα καὶ παῖδας τοὺς	ἁλόντας,	καὶ φιλίαν ἐθέλειν ποιήσασθαι πρὸς
[2, 2]	ἐκκλησίᾳ αὐτῇ ἁμάξῃ. τοὺς δὲ	ξυμβαλόντας	τὸ μαντεῖον τοῦτον ἐκεῖνον γνῶναι
[2, 1]	τοὺς Τενεδίους φόβῳ μᾶλλον ἢ	ἐθελοντὰς	παρεστήσαντο. Ἐν δὲ τούτῳ Πρωτέας
[2, 6]	ληψομένους τε καὶ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου	δώσοντας.	Πρὸς ταῦτα ἀντιγράφει Ἀλέξανδρος καὶ
[2, 4]	μᾶλλόν τι εὐπετῶς κατέμαθον αὐτοῦ	στρατοπεδεύοντας	τοὺς Πέρσας. καὶ ἀπαγγέλλουσιν Ἀλεξάνδρῳ
[2, 4]	μισθῷ καὶ οὐδὲ τούτῳ πολλῷ	κινδυνεύοντας,	τοὺς δὲ ξὺν σφίσιν ὑπὲρ
[2, 1]	τὰ μὲν βίᾳ ἀφελόμενοι τοὺς	ἔχοντας,	τὰ δὲ ἐς τὸ κοινὸν
[2, 3]	ἐξελαύνει ἐπὶ τοὺς τὰ ὄρη	κατέχοντας	Κίλικας. καὶ ἐν ἑπτὰ ταῖς
[2, 6]	ἵναπερ ὀλίγον ὕστερον πολυπραγμονῶν τι	Ἀμύντας	ἀποθνήσκει ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων. Φαρνάβαζος
[2, 6]	καὶ Ἀλεξάνδρου τὸν Εὐφράτην ποιῆσαι.	Ἀμύντας	δὲ ὁ Ἀντιόχου καὶ Θυμώνδας
[2, 4]	αὐτῷ ἐπαίροντες ἔλεγον. καίτοι γε	Ἀμύντας	ἥξειν τε Ἀλέξανδρον ἰσχυρίζετο, ὅπου
[2, 4]	χωρίον ξυνεβούλευεν αὐτῷ μὴ ἀπολείπειν	Ἀμύντας	ὁ Ἀντιόχου, ὁ παρὰ Ἀλεξάνδρου
[2, 7]	προσπλέοντες τῶν Τυρίων ἔβλαπτον τοὺς	χωννύντας,	ἀπὸ τῶν πύργων βαλλόμενοι οὐ
[2, 5]	μὴ καταφανεῖς τοῖς πολεμίοις γενέσθαι	μεταχωροῦντας,	ἀλλὰ κατόπιν τῆς φάλαγγος ἀφανῶς
[2, 72]	τὴν πόλιν ὡς ἐπὶ τοὺς	ἐκπεπλευκότας	τῶν Τυρίων. οἱ δὲ ἀπὸ
[2, 5]	δεξιὸν ἀφανῶς παρελθεῖν. καὶ τοὺς	τοξότας	δὲ καὶ μέρος τῶν Ἀγριάνων
[2, 3]	τῶν Μακεδόνων τρεῖς τάξεις, τοὺς	τοξότας	δὲ πάντας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας
[2, 71]	τοὺς Ἀγριᾶνάς τε καὶ τοὺς	τοξότας	ἐπ' Ἀραβίας στέλλεται εἰς τὸν
[2, 72]	μηχανῶν βαλλόμενα εἶχον ἢ ὅσαι	τοξότας	ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων ἔφερον, ταύτας
[2, 2]	τούς τε ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς	τοξότας	καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας προῆγε τῆς
[2, 5]	Ἀρίστων, τῶν δὲ πεζῶν τοὺς	τοξότας,	ὧν ἦρχεν Ἀντίοχος. τοὺς δὲ
[2, 71]	τε ταύτῃ καὶ δᾷδας ὅσας	πλείστας	δέξασθαι. πρὸς δὲ πίσσαν τε
[2, 7]	ἤπειρον ταύτην καὶ βοῦς τρέφουσαν	καλλίστας.	καὶ ἐς Εὐρυσθέα τῶν μὲν
[2, 71]	ταῦτα παρεσκευάζετο, αὐτὸς τούς τε	ὑπασπιστὰς	ἀναλαβὼν καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας ἐπὶ
[2, 71]	ἴλας ἔστιν ἃς καὶ τοὺς	ὑπασπιστὰς	καὶ τοὺς Ἀγριᾶνάς τε καὶ
[2, 2]	πρώτην φυλακὴν ἀναλαβὼν τούς τε	ὑπασπιστὰς	καὶ τοὺς τοξότας καὶ τοὺς
[2, 73]	τῆς μαντείας, ἀλλ' ἀναλαβὼν τοὺς	ὑπασπιστὰς	παρεβοήθει, ἵνα μάλιστα ἐπιέζοντο οἱ
[2, 5]	τό τε ἄγημα καὶ τοὺς	ὑπασπιστάς,	ὧν ἡγεῖτο Νικάνωρ ὁ Παρμενίωνος,
[2, 6]	ταῦτα ἀκούσαντα Ἀλέξανδρον πέμψαι πρὸς	αὐτὰς	Λεοννάτον, ἕνα τῶν ἑταίρων, ἐντειλάμενον
[2, 51]	δύο ἑάλωσαν καὶ ἄλλαι ἀμφ'	αὐτὰς	Περσῶν τῶν ὁμοτίμων γυναῖκες οὐ
[2, 71]	ἠμύνοντο καὶ πυρφόροις οἰστοῖς ἔβαλλον	αὐτὰς	τὰς ναῦς, ὥστε φόβον παρέχειν
[2, 72]	ἐνταῦθα οἱ ὑπασπισταὶ εὐρώστως κατὰ	ταύτας	ἀνέβαινον ἐπὶ τὸ τεῖχος. ὅ
[2, 72]	τοξότας ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων ἔφερον,	ταύτας	δὲ ἐκέλευσεν ἐν κύκλῳ περιπλεούσας
[2, 1]	ἄλλας πόλεις τῆς Λέσβου προσηγάγετο.	ταύτας	δὲ παραστησάμενος καὶ προσχὼν τῇ
[2, 6]	σφισιν ἐς τὴν κομιδὴν ἐδόκουν,	ταύτας	καθελκύσαντες, τὰς δὲ ἄλλας αὐτοῦ
[2, 6]	λαβὼν τριάκοντα καὶ τριήρεις δέκα,	ταύτας	μὲν Ἱππίαν ἄξοντα ἀποστέλλει παρὰ
[2, 1]	καὶ τοὺς Ἕλληνας γενομένας σφίσι,	ταύτας	μὲν καθελεῖν, πρὸς Δαρεῖον δὲ
[2, 72]	ἀμφοτέρους ἐκέλευσεν, εἴ πως πρὸς	σφᾶς	τετραμμένων τῶν Τυρίων βιάσαιντο τὸν
[2, 51]	τάξεις, τετραμμένους ἤδη τοὺς κατὰ	σφᾶς	τῶν Περσῶν ὁρῶντες, ἐπὶ τοὺς
[2, 7]	τοὺς ἡγεμόνας τῆς στρατιᾶς καὶ	ταξιάρχας	καὶ ἰλάρχας ἔλεξεν ὧδε. Ἄνδρες
[2, 7]	τῆς στρατιᾶς καὶ ταξιάρχας καὶ	ἰλάρχας	ἔλεξεν ὧδε. Ἄνδρες φίλοι καὶ
[2, 51]	πρέποντι κόσμῳ ἀνακαλῶν, ἀλλὰ καὶ	ἰλάρχας	καὶ λοχαγοὺς ὀνομαστὶ καὶ τῶν
[2, 4]	δὲ συγκαλέσας στρατηγούς τε καὶ	ἰλάρχας	καὶ τῶν ξυμμάχων τοὺς ἡγεμόνας
[2, 2]	Ταρσοῦ παρὰ βασιλέα Δαρεῖον οὐδὲν	βλάψας	τὴν πόλιν. ~Ἀλέξανδρος δέ, ὡς
[2, 51]	τῇ πρώτῃ παραρρήξει τῆς φάλαγγος	ἐπιστρέψας	καὶ αὐτὸς οὐ πρόσθεν ἐς
[2, 3]	ἐκ Ταρσοῦ τῇ μὲν πρώτῃ	ἐς	Ἀγχίαλον πόλιν ἀφικνεῖται. ταύτην δὲ
[2, 7]	τε ἂν βεβαίως καὶ ὁ	ἐς	Αἴγυπτον στόλος εὐμαρῶς ἡμῖν ἐν
[2, 1]	δὲ τὰ μὲν τῆς εὐνοίας	ἐς	Ἀλέξανδρόν τε καὶ τοὺς Ἕλληνας
[2, 72]	βοῇ τε πολλῇ καὶ ἐγκελευσμῷ	ἐς	ἀλλήλους καὶ ἅμα τῇ εἰρεσίᾳ
[2, 51]	τῷ Μακε- δονικῷ φιλοτιμίας ἐνέπεσεν	ἐς	ἀλλήλους. καὶ ἐνταῦθα πίπτει Πτολεμαῖός
[2, 5]	αὐτοὺς τεταγμένοις δυνατὸς ὢν χρήσασθαι	ἐς	ἀναπλήρωσιν τῆς φάλαγγος. ἐκείνοις δὲ
[2, 1]	εἴσω τῆς πόλεως, φρουράν τε	ἐς	αὐτὴν εἰσήγαγον καὶ φρούραρχον ἐπ'
[2, 73]	καὶ ἔστι ψαμμώδης καὶ βαθεῖα	ἐς	αὐτὴν ἡ ἄνοδος καὶ ἡ
[2, 73]	καὶ τῆς Κοίνου τάξεως παρεληλυθυίας	ἐς	αὐτήν. ὀργῇ γὰρ ἐχώρουν ἐπὶ
[2, 5]	ἵνα ἐπετάχθησαν πῇ μὲν διεχώρει	ἐς	βάθος καὶ κολπῶδές τι αὐτοῦ
[2, 5]	καὶ ὁπλιτῶν, κατὰ ἔθνη συντεταγμένον	ἐς	βάθος οὐκ ὠφέλιμον, ὄπισθεν ἦν
[2, 6]	ἐβασίλευσεν, ὅτι Φίλιππος ἀδικίας πρῶτος	ἐς	βασιλέα Ἀρσῆν ἦρξεν οὐδὲν ἄχαρι
[2, 6]	πέμψαι τινὰ Ἀλέξανδρον παρ' αὐτὸν	ἐς	βεβαίωσιν τῆς πάλαι οὔσης φιλίας
[2, 51]	σφῶν ξὺν τῇ ἄλλῃ κατασκευῇ	ἐς	Δαμασκὸν ἔτυχον ἐσταλκότες. ἐπεὶ καὶ
[2, 6]	ἑάλωσαν, ταῦτα μὲν ὀπίσω κομίσαντα	ἐς	Δαμασκὸν Παρμενίωνα φυλάσσειν ἐκέλευε. τοὺς
[2, 51]	καὶ στρατευομένῳ ὅμως συνέπεται πεπόμφει	ἐς	Δαμασκόν, ὥστε ἐν τῷ στρατεύματι
[2, 73]	ἔς τε τοὺς Ἕλληνας καὶ	ἐς	Δαρεῖον. ἐδόκει δὴ χῶμα ἐν
[2, 7]	ὅ τι περ ἐπαγγέλλοι Ἀλέξανδρος,	ἐς	δὲ τὴν πόλιν μήτε τινὰ
[2, 4]	κατέλαβε, τούτους χαλεπῶς αἰκισάμενος ἀπέκτεινεν.	ἐς	δὲ τὴν ὑστεραίαν προὐχώρει ἐπὶ
[2, 2]	καὶ ἐς ὁμολογίαν ξυμ- βαινόντων.	ἐς	δὲ τὴν χώραν ξὺν τῇ
[2, 5]	σφῶν κατὰ τὸ Ἀλεξάνδρου δεξιὸν	ἐς	δισμυρίους. καὶ τούτων ἔστιν οἳ
[2, 5]	καὶ μετὰ τούτων τῶν ψιλῶν	ἐς	δισμυρίους, ὅπως τὴν λοιπὴν δύναμιν
[2, 5]	τὸ δεξιὸν αὐτῷ τὴν φάλαγγα	ἐς	δύο κέρατα διέχουσαν τετάχθαι, τὸ
[2, 4]	δὲ τῶν πυλῶν τῶν Ἀσσυρίων	ἐς	δύο μάλιστα σταθμούς. ἔνθα δὴ
[2, 73]	τῆς πόλεως ἐκέλευσεν, εὖρος μὲν	ἐς	δύο σταδίους, ὕψος δὲ ἐς
[2, 51]	ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος, καὶ ἄλλοι	ἐς	εἴκοσι μάλιστα καὶ ἑκατὸν τῶν
[2, 5]	ων καλουμένων ἔνθεν καὶ ἔνθεν	ἐς	ἑξακισμυρίους. ὁπλῖται δὲ ἦσαν καὶ
[2, 71]	ἐξέχεαν ἐς τὸ πῦρ ὅσα	ἐς	ἔξαψιν τῆς φλογὸς παρεσκευασμένα ἦν.
[2, 5]	πᾶσα ξὺν Δαρείῳ στρατιὰ μάλιστα	ἐς	ἑξήκοντα μυριάδας μαχίμους εἶναι. Ἀλέξανδρος
[2, 5]	ὥσπερ ἐν θαλάσσῃ ἐγίγνετο, ἔπειτα	ἐς	ἐπικαμπὴν προϊὸν τοὺς ἐπὶ ταῖς
[2, 5]	ἱππέων τινὰς καὶ τῶν τοξοτῶν	ἐς	ἐπικαμπὴν πρὸς τὸ ὄρος τὸ
[2, 3]	μὲν τῶν ἀμφ' αὐτὸν πεζοὺς	ἐς	ἑπτακοσίους καὶ ἱππέας ἐς πεντήκοντα,
[2, 7]	καὶ βοῦς τρέφουσαν καλλίστας. καὶ	ἐς	Εὐρυσθέα τῶν μὲν ἐξ Ἠπείρου
[2, 1]	πόλιν χάρακι διπλῷ ἐκ θαλάσσης	ἐς	θάλασσαν ἀπετείχισε, στρατόπεδα δὲ πέντε
[2, 2]	καὶ προσάγων μὲν οὐκ ἔλαθεν,	ἐς	ἴσον δὲ αὐτῷ κατέστη ἡ
[2, 4]	δή τῳ ἰδίᾳ τι διαπρεπὲς	ἐς	κάλλος τετολμημένον, ὀνομαστὶ ἕκαστον ἐπὶ
[2, 71]	ἐκ τῆς πόλεως πολλοὶ καὶ	ἐς	κελήτια ἐμβάντες ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ
[2, 3]	τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ὡς μάλιστα	ἐς	κρότον συμβάλλονται, καὶ ἐπίγραμμα ἐπεγέγραπτο
[2, 6]	τὰς μέν τινας τῶν νεῶν	ἐς	Κῶν καὶ Ἁλικαρνασσὸν ἔστειλαν, αὐτοὶ
[2, 3]	καὶ τῇ ἴλῃ τῇ βασιλικῇ	ἐς	Μάγαρσον ἧκεν καὶ τῇ Ἀθηνᾷ
[2, 3]	τῇ Μαγαρσίδι ἔθυσεν. ἔνθεν δὲ	ἐς	Μαλλὸν ἀφίκετο καὶ Ἀμφιλόχῳ ὅσα
[2, 71]	Τύριοι, ἐπέπλει τῇ πόλει. καὶ	ἐς	μὲν τὸν λιμένα τὸν πρὸς
[2, 73]	ἀναστέλλοντες τοὺς προμαχομένους τῶν πύργων,	ἐς	μὲν τρεῖς προσβολὰς οἱ ἐκ
[2, 4]	καὶ τῶν ἅμα Ξενοφῶντι μυρίων	ἐς	μνήμην ἐλθεῖν, ὡς οὐδέν τι
[2, 7]	ἀπελάσαι τὰς Γηρυόνου καὶ ἀγαγεῖν	ἐς	Μυκήνας, οὐδέν τι προσήκειν τῇ
[2, 71]	Ἀλεξάνδρῳ νῆες, εἴ πως ἄρα	ἐς	ναυμαχίαν τοὺς Τυρίους προκαλέσαιντο, ἔπειτα
[2, 6]	καὶ αὐτὸν οὐδὲν ἰδίᾳ εὑρισκόμενον	ἐς	ξυγγνώμην ὅ τι καὶ λόγου
[2, 73]	ἀπέθανον δὲ τῶν μὲν Τυρίων	ἐς	ὀκτακισχιλίους, τῶν Μακεδόνων δὲ ἐν
[2, 72]	ἧ ἐρήριπτο τοῦ τείχους ἀπεπειράθη	ἐς	ὀλίγον τῆς προσβολῆς. καὶ οἱ
[2, 2]	τό τε ἔθνος ἐνδιδόντων καὶ	ἐς	ὁμολογίαν ξυμ- βαινόντων. ἐς δὲ
[2, 71]	καταπηγνύουσι καὶ ἐν κύκλῳ περιφράσσουσιν	ἐς	ὅσον μακρότατον, ὡς φορυτόν τε
[2, 4]	τῷ τοιῷδε πρὸ τῶν κινδύνων	ἐς	παράκλησιν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς ἐξ ἀγαθοῦ
[2, 72]	αὐτῷ ἀναλαβὼν καὶ τῶν τριήρων	ἐς	πέντε μάλιστα, ὅσαι ἔφθησαν αὐτῷ
[2, 3]	πεζοὺς ἐς ἑπτακοσίους καὶ ἱππέας	ἐς	πεντήκοντα, ἁλῶναι δὲ οὐκ ἐλάττους
[2, 5]	κέρως ἦγεν, ὡς δὲ διεχώρει	ἐς	πλάτος, ἀνέπτυσσεν ἀεὶ τὸ κέρας
[2, 71]	καὶ ἑκατὸν μάλιστα πόδας καὶ	ἐς	πλάτος ξύμμετρον λίθοις μεγάλοις ἐν
[2, 5]	ἰόντι τὸ χωρίον διέσχεν ὀλίγον	ἐς	πλάτος, παρήγαγε τοὺς ἱππέας, τούς
[2, 4]	ἀντιστρατηγεῖν Δαρείῳ. ταῦτα μὲν οὖν	ἐς	πλεονεξίαν τοῦ ἀγῶνος ἐπεξῄει. τὰ
[2, 73]	ἐς δύο σταδίους, ὕψος δὲ	ἐς	πόδας πεντήκοντα καὶ διακοσίους. ὡς
[2, 51]	δυνάμει πάσῃ ἐκτεταγμένῃ ὡς λαμπρότατα	ἐς	πόλεμον. καὶ λόγῳ τε ἐπεκόσμησεν
[2, 51]	καὶ ὅσα ἄλλα μεγάλῳ βασιλεῖ	ἐς	πολυτελῆ δίαιταν καὶ στρατευομένῳ ὅμως
[2, 72]	κατὰ τὸν λιμένα ἐφώρμουν τὸν	ἐς	Σιδῶνα τετραμμένον. ἐκ πολλοῦ δὴ
[2, 6]	ἄριστα πλεούσαις ἀναγ< αγ> όμενοι	ἐς	Σίφνον κατέσχον. καὶ παρ' αὐτοὺς
[2, 3]	ὀνόματι. Ἐκ δὲ τῆς Ἀγχιάλου	ἐς	Σόλους ἀφίκετο. καὶ φρουρὰν ἐσήγαγεν
[2, 3]	Σόλους ἀφίκετο. καὶ φρουρὰν ἐσήγαγεν	ἐς	Σόλους καὶ ἐπέβαλεν αὐτοῖς τάλαντα
[2, 3]	τοσόνδε μόνον παρακαλέσαι Ἀλέξανδρον, καὶ	ἐς	τὰ ἄλλα οἱ πείθεσθαι ὅσα
[2, 7]	τὰ ἄλλα καὶ μάλιστα δὴ	ἐς	τὰ Ἑλληνικὰ πράγματα, μή ποτε
[2, 6]	ζῶντά τε ἀμφ' αὑτὸν ἔχων	ἐς	τὰ μάλιστα ἐτίμησε καὶ νόσῳ
[2, 3]	καὶ τά τε ἀμφὶ ἰατρικὴν	ἐς	τὰ μάλιστα πιστευόμενον καὶ τὰ
[2, 7]	ἐπὶ Βαβυλῶνος στόλον μετὰ τοῦ	ἐς	τὰ οἴκοι ἀσφαλοῦς καὶ ξὺν
[2, 51]	παρερρωγὸς τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος ὑπερφαλαγγήσαντες	ἐς	τὰ πλάγια ἐμβεβληκότες ἤδη ἔκοπτον
[2, 4]	τὴν δύναμιν ἐκ τῆς εὐρυχωρίας	ἐς	τὰ στενόπορα, ἵνα σφίσι μὲν
[2, 3]	δημοκρατεῖσθαι ἔδωκεν. αὐτὸς δὲ ἀναζεύξας	ἐς	Ταρσὸν τοὺς μὲν ἱππέας ἀπέστειλεν
[2, 6]	καὶ νόσῳ τελευτήσαντος τὰ ὀστᾶ	ἐς	τὰς Ἀθήνας τοῖς πρὸς γένους
[2, 6]	ἐπράχθη, ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον τῆς τε	ἐς	τὰς γυναῖκας κατοικτίσεως καὶ τῆς
[2, 51]	ἔργῳ, ἀλλ' ἐπιδιαβάντες εὐρώστως ἐνέβαλον	ἐς	τὰς ἴλας τῶν Θετταλῶν. καὶ
[2, 6]	καὶ τῶν ξένων τῶν μισθοφόρων,	ἐς	τετρακισχιλίους ἔχων τοὺς πάντας, ὡς
[2, 71]	καὶ ξὺν αὐτῷ μισθοφόρους Ἕλληνας	ἐς	τετρακισχιλίους. Ὡς δὲ συνετέτακτο αὐτῷ
[2, 73]	δὲ τῇ πάσῃ πολιορκίᾳ μάλιστα	ἐς	τετρακοσίους. Τοῖς δὲ ἐς τὸ
[2, 2]	παρῆλθε, πόθος λαμβάνει αὐτὸν ἀνελθόντα	ἐς	τὴν ἄκραν, ἵνα καὶ τὰ
[2, 72]	σημείοις ἄλλοις καὶ ἄλλοις ἐπεκάλουν	ἐς	τὴν ἀναχώρησιν. οἱ δὲ ὀψέ
[2, 6]	ξυμμαχίας, διαβῆναί τε ξὺν στρατιᾷ	ἐς	τὴν Ἀσίαν καὶ πολλὰ κακὰ
[2, 6]	καὶ τιμωρήσασθαι βουλόμενος Πέρσας διέβην	ἐς	τὴν Ἀσίαν, ὑπαρξάντων ὑμῶν. καὶ
[2, 73]	μὲν μετεώροις ἐμβάλλοντες, τὰς δὲ	ἐς	τὴν γῆν ἐξωθοῦντες, καὶ οἱ
[2, 71]	ταῖς ναυσὶν οὐ χαλεπῶς ἀπενήξαντο	ἐς	τὴν γῆν φιλίαν οὖσαν. τότε
[2, 7]	{μετ{ αγ} άγοιεν τὸν πόλεμον	ἐς	τὴν Ἑλλάδα, Λακεδαιμονίων μὲν ἐκ
[2, 5]	πεζῶν τεταγμένοι ἦσαν, ὡς δὲ	ἐς	τὴν εὐρυχωρίαν προῄεσαν, συνέτασσεν ἤδη
[2, 73]	ὑπὲρ τοῦ βωμοῦ λίθον ἐμβάλλει	ἐς	τὴν κεφαλήν, ὅντινα τοῖν ποδοῖν
[2, 2]	πάσῃ ὑπερβαλὼν τὰς πύλας κατέβαινεν	ἐς	τὴν Κιλικίαν. καὶ ἐνταῦθα ἀγγέλλεται
[2, 6]	τούτων ὅσαι μὲν ἱκαναί σφισιν	ἐς	τὴν κομιδὴν ἐδόκουν, ταύτας καθελκύσαντες,
[2, 6]	ὅσην πλείστην ἀξιώσων συμπέμψαι οἱ	ἐς	τὴν Πελοπόννησον. καὶ ἐν τούτῳ
[2, 72]	βασίλεια, ὅτι ταύτῃ εὐπορωτέρα ἐφαίνετο	ἐς	τὴν πόλιν ἡ κάθοδος. ~Οἱ
[2, 7]	φράσαι Τυρίοις, ὅτι ἐθέλοι παρελθὼν	ἐς	τὴν πόλιν θῦσαι τῷ Ἡρακλεῖ.
[2, 7]	δεξιοῦσθαί τε αὐτὸν καὶ ἀνάγειν	ἐς	τὴν πόλιν. καὶ τοῦτο ἐξηγεῖτο
[2, 71]	φλόγα ἐξάψειν ἔμελλεν, ἕρματά τε	ἐς	τὴν πρύμναν ἐνέθεσαν, τοῦ ἐξᾶραι
[2, 71]	παραστησάμενος ἐν δέκα ἡμέραις ἐπανῆγεν	ἐς	τὴν Σιδῶνα, καὶ καταλαμβάνει Κλέανδρον
[2, 71]	καὶ οἱ τῆς Κύπρου βασιλεῖς	ἐς	τὴν Σιδῶνα κατέσχον ναυσὶν ἑκατὸν
[2, 6]	τῆς διώξεως τῆς Δαρείου ἐπανῆκεν,	ἐς	τὴν σκηνὴν παρελθόντα αὐτὸν τὴν
[2, 6]	ἔχει Ἀλέξανδρος. καὶ Λεοννάτον παρελθόντα	ἐς	τὴν σκηνὴν τά τε περὶ
[2, 71]	καὶ τοῖς πύργοις, πῦρ ἐμβαλόντες	ἐς	τὴν ὕλην καὶ ὡς βιαιότατα
[2, 73]	Ἀζέμιλκος καὶ Καρχηδονίων τινὲς θεωροὶ	ἐς	τιμὴν τοῦ Ἡρακλέους κατὰ δή
[2, 5]	ῥᾳδίως ἀπὸ τῆς ὑπωρείας ἀνασταλέντες	ἐς	τὸ ἄκρον ἀνέφυγον, ἔγνω καὶ
[2, 51]	ἐπιστρέψας καὶ αὐτὸς οὐ πρόσθεν	ἐς	τὸ διώκειν ἐτράπετο πρὶν τούς
[2, 7]	ὁ πηλὸς ξύνδεσμος τοῖς λίθοις	ἐς	τὸ ἐπιμένειν ἐγίγνετο. καὶ προθυμία
[2, 71]	τῶν ὑπασπιστῶν ὅσοι ἱκανοὶ ἐδόκουν	ἐς	τὸ ἔργον, εἰ μὴ διέκπλοις
[2, 72]	παρακαλέσας τοὺς ἡγεμόνας τῶν τάξεων	ἐς	τὸ ἔργον ἐπῆγε τῇ πόλει
[2, 7]	καὶ προθυμία τῶν τε Μακεδόνων	ἐς	τὸ ἔργον καὶ Ἀλεξάνδρου πολλὴ
[2, 73]	μάλιστα ἐς τετρακοσίους. Τοῖς δὲ	ἐς	τὸ ἱερὸν τοῦ Ἡρακλέους καταφυγοῦσιν
[2, 1]	ἀφελόμενοι τοὺς ἔχοντας, τὰ δὲ	ἐς	τὸ κοινὸν ἐπιβαλόντες. Ταῦτα δὲ
[2, 4]	ἐπὶ τούτοις δὲ τῶν τε	ἐς	τὸ κοινὸν ξὺν λαμπρότητι ἤδη
[2, 71]	σφῶν ἐδόκουν ξυνταχθῆναι τοῖς Πέρσαις	ἐς	τὸ ναυτικόν. Ἐν ᾧ δὲ
[2, 71]	καὶ θεῖον καὶ ὅσα ἄλλα	ἐς	τὸ παρακαλέσαι μεγάλην φλόγα ἐπὶ
[2, 71]	τὸ δεξιὸν κέρας, ὃ δὴ	ἐς	τὸ πέλαγος αὐτῷ ἀνεῖχε, καὶ
[2, 71]	τῇ πόλει, ὅτι λίθοι πολλοὶ	ἐς	τὸ πέλαγος προβεβλημένοι ἐξεῖργον αὐτῶν
[2, 72]	ὡς δὲ οὐδὲ ταύτῃ ἤνυεν,	ἐς	τὸ πρὸς νότον αὖ ἄνεμον
[2, 71]	καὶ αἱ κεραῖαι περικλασθεῖσαι ἐξέχεαν	ἐς	τὸ πῦρ ὅσα ἐς ἔξαψιν
[2, 51]	τῆς φάλαγγος, ὡς ἀμάχου δὴ	ἐς	τὸ τότε διαβεβοημένης, μὴ ἀφανίσαι.
[2, 72]	τοῦ Κουριέως, τὰς δὲ ἄλλας	ἐς	τὸν αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντες ἔκοπτον. Ἀλέξανδρος
[2, 71]	ἐποίουν. Ἀλέξανδρος δὲ τριακοντόρους πολλὰς	ἐς	τὸν αὐτὸν τρόπον φράξας ἐπέστησεν
[2, 6]	τὰς γυναῖκας κατοικτίσεως καὶ τῆς	ἐς	τὸν ἑταῖρον πίστεως καὶ τιμῆς.
[2, 4]	ἐτρέψαντο καὶ ἔθνη ὅσα κατιόντων	ἐς	τὸν Εὔξεινον πόντον καθ' ὁδόν
[2, 3]	ὑπὸ καμάτου ἐνόσησεν, οἱ δὲ	ἐς	τὸν Κύδνον {τὸν} ποταμὸν λέγουσι
[2, 72]	ἐπίπλουν τῶν ἀμφ' Ἀλέξανδρον ὑποστρέψαντες	ἐς	τὸν λιμένα ἔφευγον. καὶ ὀλίγαι
[2, 72]	τὰς ναῦς ἀπενήξαντο οὐ χαλεπῶς	ἐς	τὸν λιμένα. Ὡς δὲ οὐδεμία
[2, 73]	ἧ τὸ τεῖχος κατεσείσθη, ἀνέθηκεν	ἐς	τὸν νεὼν καὶ τὴν ναῦν
[2, 73]	τῶν περιοίκων ἐχρῆτο ὅσα φρουρίῳ	ἐς	τὸν πόλεμον.
[2, 6]	μιᾶς τριήρους, χρήματά τε αἰτήσων	ἐς	τὸν πόλεμον καὶ δύναμιν ναυτικήν
[2, 51]	ἐνταῦθα καρτερὸν ἦν, τῶν μὲν	ἐς	τὸν ποταμὸν ἀπώσασθαι τοὺς Μακεδόνας
[2, 51]	παραρραγεῖσα, ὅτι Ἀλέξανδρος μὲν σπουδῇ	ἐς	τὸν ποταμὸν ἐμβαλὼν καὶ ἐν
[2, 51]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ τεταγμένος δρόμῳ	ἐς	τὸν ποταμὸν ἐνέβαλον, ὡς τῇ
[2, 2]	τῷ Διὶ τῷ βασιλεῖ, ἐπανελθόντα	ἐς	τὸν τόπον αὐτόν. καὶ, δεηθῆναι
[2, 73]	ἀσπίδος διαμπὰξ καὶ τοῦ θώρακος	ἐς	τὸν ὦμον. ὡς δὲ ἔγνω
[2, 7]	παρόντα τῷ λόγῳ εὐπρεπέστατον καὶ	ἐς	τοῦ πολέμου τὴν κρίσιν, ἄδηλον
[2, 72]	μέλλουσιν εὐοπλοτάτοις καὶ ἅμα εὐθαρσεστάτοις	ἐς	τοὺς ναυτικοὺς ἀγῶνας, τὰ μὲν
[2, 51]	ἐγίνετο μὴ διατρίβειν, ἀλλὰ ἐσβάλλειν	ἐς	τοὺς πολεμίους. ὁ δὲ ἦγεν
[2, 2]	ἤθελε, μή τινα καὶ τοῦτο	ἐς	τοὺς πολλοὺς κίνησιν ἐργάσηται, οἱ
[2, 71]	πλησίον τοῦ χώματος ἀνακωχεύοντες ἐτόξευον	ἐς	τοὺς πύργους, ὡς μὴ ἀσφαλὲς
[2, 3]	τοὺς δὲ ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐπανῆκεν	ἐς	τοὺς Σόλους. καὶ ἐνταῦθα μανθάνει
[2, 51]	τῶν βασιλικῶν, ἀντὶ δὲ τούτου	ἐς	τοὺς σωματοφύλακας κατέλεξε Μένητα τὸν
[2, 4]	τί περ ἥδιστον ἦν δοξασθέν,	ἐς	τοῦτο οὐκ ἀκουσίως ὑπήχθη καὶ
[2, 6]	κατὰ τὰ ὄρη φεύγοντες ἀφίκοντο	ἐς	Τρίπολιν τῆς Φοινίκης. καὶ ἐνταῦθα
[2, 73]	τῶν ξένων ὅσοι ἐγκατελήφθησαν μάλιστα	ἐς	τρισμυρίους. Ἀλέξανδρος δὲ τῷ Ἡρακλεῖ
[2, 5]	τοὺς Ἕλληνας τοὺς μισθοφόρους ἔταξεν	ἐς	τρισμυρίους κατὰ τὴν φάλαγγα τῶν
[2, 5]	πέραν τοῦ ποταμοῦ τοῦ Πινάρου	ἐς	τρισμυρίους μάλιστα τὸν ἀριθμὸν καὶ
[2, 71]	ἔσπλουν φραξάμενοι ἐφύλασσον, ὡς μὴ	ἐς	τῶν λιμένων τινὰ ἐγκαθορμισθῆναι τῶν
[2, 71]	τὴν πρύμναν ἐνέθεσαν, τοῦ ἐξᾶραι	ἐς	ὕψος τὴν πρῶραν πιεζομένης κατὰ
[2, 5]	πλάτος, ἀνέπτυσσεν ἀεὶ τὸ κέρας	ἐς	φάλαγγα, ἄλλην καὶ ἄλλην τῶν
[2, 51]	τοὺς Πέρσας καὶ τοῦ θᾶσσον	ἐς	χεῖρας ἐλθόντας ὀλίγα πρὸς τῶν
[2, 73]	σῖτον ἐκ πολλοῦ παρεσκευακὼς διαρκῆ	ἐς	χρόνιον πολιορκίαν καὶ τῷ χωρίῳ
[2, 7]	Περσῶν, οὐδὲ τοῦτο ἀσφα- λὲς	ἔς	τε τὰ ἄλλα καὶ μάλιστα
[2, 7]	μήτε Μακεδόνων δέχεσθαι, ὡς τοῦτο	ἔς	τε τὰ παρόντα τῷ λόγῳ
[2, 73]	ἑλεῖν αἰσχρὸν εἶναί οἱ λεγόμενον	ἔς	τε τοὺς Ἕλληνας καὶ ἐς
[2, 73]	τε ἐπέφερον ταῖς μηχαναῖς οἱ	Ἄραβες	καὶ τοὺς Μακεδόνας ἀμυνομένους κάτωθεν
[2, 6]	ἡ γυνὴ Δαρείου καὶ οἱ	παῖδες,	ὡς ἐξηγγέλθη αὐταῖς ὅτι τὸ
[2, 5]	μὲν διεχώρει ἐς βάθος καὶ	κολπῶδές	τι αὐτοῦ ὥσπερ ἐν θαλάσσῃ
[2, 72]	γίγνεσθαι. Ὡς δὲ αἵ τε	νῆες	αἱ σὺν Ἀλεξάνδρῳ προσέσχον τῇ
[2, 72]	καὶ ἄλλαι ἐκπλεύσειαν τῶν Τυρίων	νῆες.	αὐτὸς δὲ πεντήρεις τε τὰς
[2, 71]	ἔτι πελάγιαι αἱ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ	νῆες,	εἴ πως ἄρα ἐς ναυμαχίαν
[2, 73]	τῇ δυνάμει ὡπλισμένῃ. καὶ αἱ	νῆες	ξυνεπόμπευσαν τῷ Ἡρακλεῖ, καὶ ἀγῶνα
[2, 71]	σὺν αὐτοῖς, ὥστε Φοινίκων μὲν	νῆες	ὀγδοήκοντα μάλιστα αὐτῷ παρεγένοντο. ἧκον
[2, 71]	οὐ χαλεπῶς ἤδη ταύτῃ αἱ	νῆες	προσεῖχον. ~Οἱ δὲ Τύριοι πάντῃ
[2, 71]	μηχαναὶ αὐτῷ ξυνεπήγνυντο καὶ αἱ	νῆες	ὡς εἰς ἐπίπλουν τε καὶ
[2, 2]	κατέστη ἡ τόλμα. οἱ γὰρ	φύλακες	αἰσθόμενοι Ἀλέξανδρον αὐτὸν προσάγοντα λιπόντες
[2, 73]	ἐρηριμμένα ἐνδοῦναι. αἵ τε οὖν	κλίμακες	προσήγοντο τῷ τείχει καὶ ἔρις
[2, 7]	ἥντινα τοῖς λίθοις ἄνωθεν ἐπεφόρουν,	χάρακές	τε οὐ χαλεπῶς κατεπήγνυντο ἐν
[2, 5]	τε Κρῆτες τοξόται καὶ οἱ	Θρᾷκες,	ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκης, πρὸ τούτων
[2, 6]	τῆς σκηνῆς. πυθέσθαι οὖν αἵτινες	γυναῖκες	καὶ ἀνθ' ὅτου οὕτως ἐγγὺς
[2, 51]	ἀμφ' αὐτὰς Περσῶν τῶν ὁμοτίμων	γυναῖκες	οὐ πολλαί. οἱ γὰρ ἄλλοι
[2, 7]	οἱ ἐρέται οὔθ' οἱ ἐπιβάται	Φοίνικες	ἐχομένων σφίσι τῶν πόλεων αὐτοὶ
[2, 71]	τῷ στόματι τριήρεις προσπεσόντες οἱ	Φοίνικες	καὶ ἀντίπρωροι ἐμβαλόντες καταδύουσιν. οἱ
[2, 73]	ἐπὶ τῶν νεῶν, οἵ τε	Φοίνικες	κατὰ τὸν λιμένα τὸν πρὸς
[2, 7]	πρὸς Περσῶν, οὐδὲ τοῦτο ἀσφα-	λὲς	ἔς τε τὰ ἄλλα καὶ
[2, 71]	ἐς τοὺς πύργους, ὡς μὴ	ἀσφαλὲς	εἶναι πελάσαι ὅσοι σβεστήριόν τι
[2, 7]	Ἡρακλέα, οὐχ ὅνπερ Τύριοι ἢ	Ἕλληνες,	ἀλλὰ λέγει Ἡρόδοτος, ὅτι τῶν
[2, 4]	εἰς χεῖρας ἥξειν. ὅσοι τε	Ἕλληνες	Ἕλλησιν, οὐχ ὑπὲρ τῶν αὐτῶν
[2, 51]	οἱ ἀμφ' αὐτόν. οἱ δὲ	Ἕλληνες	οἱ μισθοφόροι οἱ ξὺν Δαρείῳ,
[2, 51]	τάξει διασώσασθαι, ταύτῃ ἐμβάλλουσιν οἱ	Ἕλληνες	τοῖς Μακεδόσιν ἧ μάλιστα διεσπασμένην
[2, 73]	ἀνέβαινον. ὡς δὲ ἅπαξ παρῆλθόν	τινες	ἐντὸς τοῦ τείχους τῶν Μακεδόνων,
[2, 7]	μενον Ἡρακλέα, ἵνα καὶ στῆλαί	τινες	Ἡρακλέους ὠνο- μασμέναι εἰσι, δοκῶ
[2, 73]	ὁ βασιλεὺς Ἀζέμιλκος καὶ Καρχηδονίων	τινὲς	θεωροὶ ἐς τιμὴν τοῦ Ἡρακλέους
[2, 6]	τῶν παίδων ἠμέλησεν. ἀλλὰ λέγουσί	τινες	τῶν τὰ Ἀλεξάνδρου γραψάντων τῆς
[2, 6]	πόρρω τῆς σκηνῆς. πυθέσθαι οὖν	αἵτινες	γυναῖκες καὶ ἀνθ' ὅτου οὕτως
[2, 73]	βέλεσιν ἐπὶ πολὺ κατεῖχον οἱ	Μακεδόνες	ἀναστέλλοντες τοὺς προμαχομένους τῶν πύργων,
[2, 73]	τὸ χῶμα, μηχανὰς ἐπιστήσαντες οἱ	Μακεδόνες	ἐπῆγον ὡς ἐπὶ τὸ τεῖχος
[2, 71]	εἰς τὰς ἀγκύρας χρώμενοι, οἱ	Μακεδόνες,	καθίεσαν, ὥστε μηδὲν ἔτι πλέον
[2, 72]	ἀποτόμῳ τῇ προσβάσει ἐχρήσαντο οἱ	Μακεδόνες.	καὶ Ἄδμητος μὲν πρῶτος ἐπιβὰς
[2, 73]	παρεβοήθει, ἵνα μάλιστα ἐπιέζοντο οἱ	Μακεδόνες.	καὶ τούτους μὲν ἔσχε τὸ
[2, 7]	τοῖς Μακεδόσιν ἐποίουν. καὶ οἱ	Μακεδόνες	πύργους ἐπ' ἄκρου τοῦ χώματος,
[2, 72]	ὠφέλεια ἦν, ἐπῆγον ἤδη οἱ	Μακεδόνες	τὰς μηχανὰς τῷ τείχει αὐτῶν.
[2, 73]	γὰρ ἐχώρουν ἐπὶ πᾶν οἱ	Μακεδόνες,	τῆς τε πολιορκίας τῇ τριβῇ
[2, 51]	λόγῳ τε ἐπεκόσμησεν ὅσοις τι	διαπρεπὲς	ἔργον ἐν τῇ μάχῃ ἢ
[2, 4]	εἰ δή τῳ ἰδίᾳ τι	διαπρεπὲς	ἐς κάλλος τετολμημένον, ὀνομαστὶ ἕκαστον
[2, 7]	ταξιάρχας καὶ ἰλάρχας ἔλεξεν ὧδε.	Ἄνδρες	φίλοι καὶ ξύμμαχοι, ἡμῖν οὔτε
[2, 51]	καὶ υἱὸς Δαρείου νήπιος. καὶ	θυγατέρες	δύο ἑάλωσαν καὶ ἄλλαι ἀμφ'
[2, 3]	τὸν ψόφον αἰνισσόμενος, ὅνπερ αἱ	χεῖρες	ἐπὶ τῷ κρότῳ ποιοῦσι. καὶ
[2, 5]	τῶν μὲν πεζῶν οἵ τε	Κρῆτες	τοξόται καὶ οἱ Θρᾷκες, ὧν
[2, 51]	ἐν αὐτῷ τῷ ἔργῳ, ἀλλ'	ἐπιδιαβάντες	εὐρώστως ἐνέβαλον ἐς τὰς ἴλας
[2, 71]	πόλεως πολλοὶ καὶ ἐς κελήτια	ἐμβάντες	ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ ἐποκείλαντες τοῦ
[2, 71]	κελήτια ἐμβάντες ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ	ἐποκείλαντες	τοῦ χώματος τόν τε χάρακα
[2, 71]	τε καὶ οἱ Τύριοι ναῦς	καταφράξαντες	παρὰ τὰς ἀγκύρας ἐπῆγον τῶν
[2, 73]	ἄποπτον εἴη ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου,	σφάξαντες	ἔρριψαν εἰς τὴν θάλασσαν. ἀπέθανον
[2, 73]	ξυνεστηκότες ὅμως ἐμάχοντο, καὶ ἀπέθανον	πάντες	αὐτοῦ μαχόμενοι ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν.
[2, 6]	Φεραῖος καὶ Βιάνωρ ὁ Ἀκαρνάν,	ξυμπάντες	οὗτοι αὐτόμολοι, μετὰ τῶν ἀμφ'
[2, 73]	ἐκ Σιδῶνος ἐπὶ τὸ τεῖχος	ἀναβιβάσαντες,	ὅπως ἄποπτον εἴη ἀπὸ τοῦ
[2, 73]	ἐτύγχανον, βιασάμενοι καὶ τὰ κλεῖθρα	διασπάσαντες	ἔκοπτον τὰς ναῦς ἐν τῷ
[2, 72]	Σιδῶνα τετραμμένον. ἐκ πολλοῦ δὴ	καταπετάσαντες	τὸ στόμα τοῦ λιμένος ἱστίοις,
[2, 51]	τὸ παρερρωγὸς τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος	ὑπερφαλαγγήσαντες	ἐς τὰ πλάγια ἐμβεβληκότες ἤδη
[2, 71]	ξηρῶν καὶ ἄλλης ὕλης εὐφλέκτου	ἐμπλήσαντες	δύο ἱστοὺς ἐπὶ τῇ πρώρᾳ
[2, 71]	πρύμναν τῆς νεώς. ἔπειτα ἄνεμον	τηρήσαντες	ὡς ἐπὶ τὸ χῶμα ἐπιφέροντα
[2, 7]	Ἑλληνικὰ πράγματα, μή ποτε ἄρα	ἐπικρατήσαντες	αὖθις τῶν ἐπὶ θαλάσσῃ χωρίων
[2, 6]	μὲν περὶ τὴν Χίον διέτριβον.	καταστήσαντες	δὲ φρουρὰν τῆς Χίου τὰς
[2, 73]	ἐξῆρθαι συμμέτρως τὸ χῶμα, μηχανὰς	ἐπιστήσαντες	οἱ Μακεδόνες ἐπῆγον ὡς ἐπὶ
[2, 71]	ἔξω τῆς θαλάσσης, ἔπειτα μηχαναῖς	μετεωρίσαντες	κατὰ βάθους ἀφίεσαν, ἵνα οὐκέτι
[2, 73]	ἐντὸς τοῦ τείχους τῶν Μακεδόνων,	κατασχίσαντες	ἄλλας καὶ ἄλλας πύλας, ὅσαις
[2, 6]	ἄλλας αὐτοῦ ἐν τοῖς νεωρίοις	κατακαύσαντες,	ὡς μὴ παρασχεῖν ταχεῖαν σφῶν
[2, 4]	τὰ ὄντα ἐξαγγέλλεται. οἱ δὲ	ἀναπλεύσαντες	τῇ τριακοντόρῳ, ὅτι κολπώδης ἦν
[2, 73]	οὐδὲ κλεῖθρον τοῦτόν γε ἔχοντα	εἰσπλεύσαντες	εἷλον εὐθὺς ταύτῃ τὴν πόλιν.
[2, 6]	ἐς τὴν κομιδὴν ἐδόκουν, ταύτας	καθελκύσαντες,	τὰς δὲ ἄλλας αὐτοῦ ἐν
[2, 71]	ὡς βιαιότατα ἅμα ταῖς τριήρεσιν	ἐπανελκύσαντες	τὴν ναῦν ἐνσείουσιν ἄκρῳ τῷ
[2, 72]	ναυτικοῦ ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἀπεχώρει,	πληρώσαντες	πεντήρεις μὲν τρεῖς καὶ τετρήρεις
[2, 71]	ὡς ἐπὶ τὸ χῶμα ἐπιφέροντα	ἐξάψαντες	τριήρεσι τὴν ναῦν κατ' οὐρὰν
[2, 72]	τὸν ἐπίπλουν τῶν ἀμφ' Ἀλέξανδρον	ὑποστρέψαντες	ἐς τὸν λιμένα ἔφευγον. καὶ
[2, 51]	Δαρείου καὶ τὸ πονούμενον σφῶν	ἐπικάμψαντες	ἀπό τε τοῦ ποταμοῦ ἀπώσαντο
[2, 1]	θαλάσσης πολλαῖς ναυσὶν ἐφορμούσαις φρουρούμενοι	πέμψαντες	παρὰ τὸν Φαρνάβαζον ὁμολογίας ἐποιήσαντο,
[2, 6]	μάχης τῆς πρὸς Ἰσσῷ γενομένης.	ἐκπλαγέντες	δὲ πρὸς τὰ ἐξαγγελθέντα Φαρνάβαζος
[2, 1]	ναυσὶν ἑκατὸν ἐπὶ Τενέδου ἔπλευσαν.	κατακομισθέντες	δὲ τῆς Τενέδου εἰς τὸν
[2, 73]	τεῖχος, ὡς ἐχόμενον εἶδον, ἐκλείπουσιν,	ἀθροισθέντες	δὲ κατὰ τὸ Ἀγηνόριον καλούμενον
[2, 5]	γενομένης ῥᾳδίως ἀπὸ τῆς ὑπωρείας	ἀνασταλέντες	ἐς τὸ ἄκρον ἀνέφυγον, ἔγνω
[2, 73]	τῇ τριβῇ ἀχθόμενοι καὶ ὅτι	λαβόντες	τινὰς αὐτῶν οἱ Τύριοι πλέοντας
[2, 6]	Τρίπολιν τῆς Φοινίκης. καὶ ἐνταῦθα	καταλαβόντες	τὰς ναῦς νενεωλκημένας ἐφ' ὧν
[2, 6]	τεταγμένοι ἦσαν κατὰ τὰ ὄρη	φεύγοντες	ἀφίκοντο ἐς Τρίπολιν τῆς Φοινίκης.
[2, 2]	προσάγοντα λιπόντες τὴν φυλακὴν ὤχοντο	φεύγοντες.	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἅμα τῇ
[2, 72]	τόν τε ἐπίπλουν τῶν πολεμίων	κατιδόντες	καὶ Ἀλέξανδρον αὐτὸν ἐπὶ τῶν
[2, 71]	δὲ πλῆθος νεῶν πολὺ ἀπροσδοκήτως	κατιδόντες	(οὐ γάρ πω πεπυσμένοι ἦσαν
[2, 7]	τῶν πόλεων αὐτοὶ ὑπὲρ ἄλλων	πλέοντες	κινδυνεύειν. Κύπρος δὲ ἐπὶ τῷδε
[2, 7]	ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ τοῦ χώματος	ἐπιπλέοντες	οἱ Τύριοι, ἅτε δὴ θαλασσοκρατοῦντες
[2, 7]	τὰ τοξεύματα. ἅμα τε ὅσοι	προσπλέοντες	τῶν Τυρίων ἔβλαπτον τοὺς χωννύντας,
[2, 6]	παρὰ Δαρείου πρέσβεις, ἐπιστολήν τε	κομίζοντες	Δαρείου καὶ αὐτοὶ ἀπὸ γλώσσης
[2, 6]	ἔχει ὧδε. Οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι	ἐλθόντες	εἰς Μακεδονίαν καὶ εἰς τὴν
[2, 6]	κατέφυγον, τούτων ἐπιμέλομαι καὶ οὐκ	ἄκοντες	παρ' ἐμοί εἰσιν, ἀλλὰ αὐτοὶ
[2, 6]	παρ' ἐμοί εἰσιν, ἀλλὰ αὐτοὶ	ἑκόντες	ξυστρατεύονται μετ' ἐμοῦ. ὡς οὖν
[2, 1]	τὰ δὲ ἐς τὸ κοινὸν	ἐπιβαλόντες.	Ταῦτα δὲ διαπραξάμενοι Φαρνάβαζος μὲν
[2, 71]	χώματι καὶ τοῖς πύργοις, πῦρ	ἐμβαλόντες	ἐς τὴν ὕλην καὶ ὡς
[2, 71]	προσπεσόντες οἱ Φοίνικες καὶ ἀντίπρωροι	ἐμβαλόντες	καταδύουσιν. οἱ δὲ ἐν ταῖς
[2, 73]	τῷ λιμένι, ταῖς μὲν μετεώροις	ἐμβάλλοντες,	τὰς δὲ ἐς τὴν γῆν
[2, 73]	παρὰ Δαρείου πρέσβεις ὡς αὐτὸν	ἀπαγγέλλοντες	μύρια μὲν τάλαντα ὑπὲρ τῆς
[2, 73]	ἐπὶ πολὺ κατεῖχον οἱ Μακεδόνες	ἀναστέλλοντες	τοὺς προμαχομένους τῶν πύργων, ἐς
[2, 71]	ἐκ τοῦ πυρὸς τῶν πύργων	ἐκδραμόντες	ἐκ τῆς πόλεως πολλοὶ καὶ
[2, 51]	καὶ πολλαχῇ κρημνώδεσι ταῖς ὄχθαις	ἐντυγχάνοντες	τὸ μέτωπον τῆς φάλαγγος οὐ
[2, 71]	ἀγκύρας ἐπῆγον τῶν τριήρων καὶ	ὑποτέμνοντες	τὰς σχοίνους τῶν ἀγκυρῶν ἄπορον
[2, 2]	φύλακες αἰσθόμενοι Ἀλέξανδρον αὐτὸν προσάγοντα	λιπόντες	τὴν φυλακὴν ὤχοντο φεύγοντες. τῇ
[2, 71]	πόλεις σφῶν ὑπ' Ἀλεξάνδρου ἐχομένας,	ἀπολιπόντες	Αὐτοφραδάτην τε καὶ τὰς ξὺν
[2, 51]	βαρέως ὡπλισμένους τοὺς ἀμβάτας σφῶν	φέροντες,	καὶ αὐτοὶ οἱ ἱππεῖς κατὰ
[2, 72]	ἐξέπλεον ἄνευ κελευστῶν τὰς κώπας	παραφέροντες.	ὡς δὲ ἐπέστρεφον ἤδη ἐπὶ
[2, 4]	τὸν βασιλέα καὶ τῷ λόγῳ	ἐπαίροντες	ἄγειν ἤδη ἐκέλευον. ~Ὁ δὲ
[2, 4]	τὴν στρατιὰν ἄλλος ἄλλοθεν αὐτῷ	ἐπαίροντες	ἔλεγον. καίτοι γε Ἀμύντας ἥξειν
[2, 72]	ναῦς ἐπανελθεῖν. οἱ δὲ Τύριοι	προσπεσόντες	ἀπροσδοκήτως ταῖς ναυσὶν ὁρμούσαις καὶ
[2, 71]	ἐξωτάτω ἐφορμούσας τῷ στόματι τριήρεις	προσπεσόντες	οἱ Φοίνικες καὶ ἀντίπρωροι ἐμβαλόντες
[2, 71]	ἔτι πλέον τοῖς κολυμβηταῖς γίγνεσθαι.	ἐξάπτοντες	οὖν βρόχους τῶν λίθων ἀπὸ
[2, 71]	τῶν τριήρων πλησίον τοῦ χώματος	ἀνακωχεύοντες	ἐτόξευον ἐς τοὺς πύργους, ὡς
[2, 72]	καὶ ταῖς μὲν πάντῃ κεναῖς	ἐπιτυχόντες,	τῶν δ' ὑπ' αὐτὴν τὴν
[2, 72]	δὲ ἄλλας ἐς τὸν αἰγιαλὸν	ἐξωθοῦντες	ἔκοπτον. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς ἤσθετο
[2, 73]	τὰς δὲ ἐς τὴν γῆν	ἐξωθοῦντες,	καὶ οἱ Κύπριοι κατὰ τὸν
[2, 73]	πρὸς Αἰγύπτου, καθ' ὅνπερ καὶ	ἐφορμοῦντες	ἐτύγχανον, βιασάμενοι καὶ τὰ κλεῖθρα
[2, 51]	πολλοὶ καὶ πεφοβημένως ξὺν ἀταξίᾳ	ἀποχωροῦντες	οὐ μεῖον ἀπ' ἀλλήλων καταπατούμενοι
[2, 7]	ἐπιπλέοντες οἱ Τύριοι, ἅτε δὴ	θαλασσοκρατοῦντες	ἔτι, ἄπορον πολλαχῇ τὴν πρόσχωσιν
[2, 4]	πόντον καθ' ὁδόν σφισιν ἐπεγένετο	νικῶντες	ἐπῆλθον. ὅσα τε ἄλλα ἐν
[2, 51]	τοὺς κατὰ σφᾶς τῶν Περσῶν	ὁρῶντες,	ἐπὶ τοὺς ξένους τε τοὺς
[2, 71]	πολλῷ τῷ ῥοθίῳ ἐπέπλεον) ταῦτα	ὁρῶντες	οἱ Τύριοι ναυμαχεῖν μὲν ἀπέγνωσαν,
[2, 51]	στρατεύματος ὑπερφαλαγγήσαντες ἐς τὰ πλάγια	ἐμβεβληκότες	ἤδη ἔκοπτον τοὺς ξένους. καὶ
[2, 73]	τῆς πόλεώς σφισιν ἤδη ἐχομένης	ξυνεστηκότες	ὅμως ἐμάχοντο, καὶ ἀπέθανον πάντες
[2, 4]	κατὰ τὴν ἄλλην ἀξίωσιν σφίσιν	ἐπεοικότες,	οὐδὲ ἱππέων αὐτοῖς παρόντων Θεσσαλῶν,
[2, 51]	ἄλλῃ κατασκευῇ ἐς Δαμασκὸν ἔτυχον	ἐσταλκότες.	ἐπεὶ καὶ Δαρεῖος τῶν τε
[2, 6]	ἐπὶ σὲ πορεύσομαι οὗ ἂν	ἦς.	Πρὸς μὲν Δαρεῖον ταῦτ' ἐπέστειλεν.
[2, 5]	Μενεσθέως, καὶ τὴν Λευγαίαν καλουμένην,	ἧς	ἡγεῖτο Παντόρδανος ὁ Κλεάνδρου, ἐπὶ
[2, 6]	πατέρα ἠδίκουν, καὶ εἰς Θρᾴκην,	ἧς	ἡμεῖς ἤρχομεν, δύναμιν ἔπεμψεν Ὦχος.
[2, 5]	τῶν ἑταίρων, τήν τε Ἀνθεμουσίαν,	ἧς	ἰλάρχης ἦν Περοίδας ὁ Μενεσθέως,
[2, 7]	Κάδμῳ τὴν Σεμέλην γενέσθαι, ἐξ	ἧς	καὶ ὁ τοῦ Διὸς Διόνυσος
[2, 71]	ἐκ Μακεδονίας δὲ πεντηκόντορος, ἐφ'	ἧς	Πρωτέας ὁ Ἀνδρονίκου ἐπέπλει. οὐ
[2, 4]	οὗτός ἐστι μὲν τῆς Ἀσσυρίας	γῆς,	ἀπέχει δὲ τῶν πυλῶν τῶν
[2, 71]	ἀπὸ νεῶν καὶ οὐκ ἀπὸ	γῆς	βεβαίου γιγνόμενον. ἄλλως τε καὶ
[2, 1]	καὶ οἱ Μιτυληναῖοι τῆς τε	γῆς	εἰργόμενοι καὶ ἀπὸ θαλάσσης πολλαῖς
[2, 1]	στρατόπεδα δὲ πέντε ἐποικοδομησάμενος τῆς	γῆς	ἐκράτει οὐ χαλεπῶς. καὶ μέρος
[2, 4]	στρατιᾷ διέτριβεν, ἐπιλεξάμενος τῆς Ἀσσυρίας	γῆς	πεδίον πάντῃ ἀναπεπταμένον καὶ τῷ
[2, 6]	καὶ Θυμώνδας ὁ Μέντορος καὶ	Ἀριστομήδης	ὁ Φεραῖος καὶ Βιάνωρ ὁ
[2, 73]	θάλασσα ἡ κατὰ τὴν πόλιν	τεναγώδης	πᾶσα. μεγάλη δὲ πόλις ἡ
[2, 7]	τὴν πόλιν. ἔστι δὲ πορθμὸς	τεναγώδης	τὸ χωρίον καὶ τὰ μὲν
[2, 73]	εἴκοσι μάλιστα σταδίους, καὶ ἔστι	ψαμμώδης	καὶ βαθεῖα ἐς αὐτὴν ἡ
[2, 4]	δὲ ἀναπλεύσαντες τῇ τριακοντόρῳ, ὅτι	κολπώδης	ἦν ἡ ταύτῃ θάλασσα, μᾶλλόν
[2, 6]	εἰ δὲ φοβῇ μὴ ἐλθὼν	πάθῃς	τι ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι, πέμπε
[2, 6]	λάμβανε. ὅ τι γὰρ ἂν	πείθῃς	ἐμὲ ἔσται σοι. καὶ τοῦ
[2, 51]	Σαυάκης ὁ Αἰγύπτου σατράπης καὶ	Βουβάκης	τῶν ἐντίμων Περσῶν. τὸ δὲ
[2, 51]	τοῦ ἱππικοῦ. ἀποθνήσκει δὲ καὶ	Σαυάκης	ὁ Αἰγύπτου σατράπης καὶ Βουβάκης
[2, 71]	ἄδειαν τῶν πρόσθεν, ὅτι ὑπ'	ἀνάγκης	μᾶλλόν τι ἢ κατὰ γνώμην
[2, 71]	πολλῶν ἔκ τε Κύπρου καὶ	Φοινίκης	ἁπάσης συλλελεγμένων μηχαναὶ πολλαὶ συμπεπηγμέναι
[2, 6]	ξυμμάχων ἱππέας, αὐτὸς δὲ ἐπὶ	Φοινίκης	ἤει. καὶ ἀπαντᾷ αὐτῷ κατὰ
[2, 73]	ᾠκεῖτο ὡς ἐπ' Αἴγυπτον ἐκ	Φοινίκης	ἰόντι ἐπὶ τῇ ἀρχῇ τῆς
[2, 6]	φεύγοντες ἀφίκοντο ἐς Τρίπολιν τῆς	Φοινίκης.	καὶ ἐνταῦθα καταλαβόντες τὰς ναῦς
[2, 7]	Τύρῳ Ἡρακλῆς ἢ Κάδμον ἐκ	Φοινίκης	ὁρμηθέντα Θήβας κατασχεῖν καὶ τὴν
[2, 6]	Θεσσαλίσκος δὲ Ἰσμηνίου καὶ Διονυσόδωρος	Ὀλυμπιονίκης	Θηβαῖοι, Ἰφικράτης δὲ ὁ Ἰφικράτους
[2, 2]	τῇ ὑστεραίᾳ ἐπ' Ἀγκύρας τῆς	Γαλατικῆς	ἐστέλλετο. κἀκεῖ αὐτῷ πρεσβεία ἀφικνεῖται
[2, 3]	μισθοφόρους καὶ τοὺς Θρᾷκας, ὧν	Σιτάλκης	ἡγεῖτο, καὶ τοὺς ἱππέας δὲ
[2, 5]	καὶ οἱ Θρᾷκες, ὧν ἡγεῖτο	Σιτάλκης,	πρὸ τούτων δὲ ἡ ἵππος
[2, 7]	τινα Ἐρύθειαν τῆς> ἔξω τῆς	μεγάλης	θαλάσσης σταλῆναι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῆς
[2, 7]	τὸν Πολυδώρου τοῦ Κάδμου παῖδα,	Ἡρακλῆς	δὲ ὁ Ἀργεῖος κατ' Οἰδίποδα
[2, 7]	δέ, ἐφ' ὅντινα ὁ Ἀργεῖος	Ἡρακλῆς	ἐστάλη πρὸς Εὐρυσθέως τὰς βοῦς
[2, 7]	γενεαῖς πρότερον τιμᾶται ἐν Τύρῳ	Ἡρακλῆς	ἢ Κάδμον ἐκ Φοινίκης ὁρμηθέντα
[2, 6]	αὑτὸν πέμπειν ἐκέλευεν. ἦσαν δὲ	Εὐθυκλῆς	μὲν Σπαρτιάτης, Θεσσαλίσκος δὲ Ἰσμηνίου
[2, 71]	ἱππαγωγὸν κλημάτων τε ξηρῶν καὶ	ἄλλης	ὕλης εὐφλέκτου ἐμπλήσαντες δύο ἱστοὺς
[2, 72]	τείχους ἀπεπειράθη ἐς ὀλίγον τῆς	προσβολῆς.	καὶ οἱ Τύριοι οὐ χαλεπῶς
[2, 5]	οὗτοι. τοσούτους γὰρ ἐπὶ φάλαγγος	ἁπλῆς	ἐδέχετο τὸ χωρίον, ἵνα ἐτάσσοντο.
[2, 71]	κλημάτων τε ξηρῶν καὶ ἄλλης	ὕλης	εὐφλέκτου ἐμπλήσαντες δύο ἱστοὺς ἐπὶ
[2, 7]	τε πολλῶν ἀφθονία ἦν καὶ	ὕλης,	ἥντινα τοῖς λίθοις ἄνωθεν ἐπεφόρουν,
[2, 2]	ψιλῶν ὅσοι κουφότατοι, ὥστε ὁ	Ἀρσάμης	μαθὼν αὐτοῦ τὴν ὁρμὴν σπουδῇ
[2, 51]	κατεῖδε. Τῶν δὲ Περσῶν ἀπέθανον	Ἀρσάμης	μὲν καὶ Ῥεομίθρης καὶ Ἀτιζύης
[2, 2]	Κιλικίαν. καὶ ἐνταῦθα ἀγγέλλεται αὐτῷ	Ἀρσάμης	ὅτι πρόσθεν μὲν ἐπενόει διασώζειν
[2, 1]	μὲν ναῦς αὐτοῖς ἀνδράσιν ἔλαβε,	Δατάμης	δὲ μετὰ δυοῖν τριήροιν ἐν
[2, 73]	δὴ ἄλλου ποιήσαντος, οὐκ ἄξιον	μνήμης	τὸ ἐπίγραμμα. διὰ τοῦτο καὶ
[2, 6]	ἐς τὸν ἑταῖρον πίστεως καὶ	τιμῆς.	εἴτε πιθανὸς δοκεῖ τοῖς συγγράψασιν
[2, 5]	τοῦ ὄρους τεταγμένοι οὔτε κατῄεσαν,	ἐκδρομῆς	τε ἐπ' αὐτοὺς τῶν Ἀγριάνων
[2, 4]	ἐξελάσας, τοῦτο ἔσφηλεν Δαρεῖον τῆς	γνώμης.	καὶ αὐτός τε, ὅ τί
[2, 51]	ἀμάχου δὴ ἐς τὸ τότε	διαβεβοημένης,	μὴ ἀφανίσαι. καί τι καὶ
[2, 71]	ἐξᾶραι ἐς ὕψος τὴν πρῶραν	πιεζομένης	κατὰ πρύμναν τῆς νεώς. ἔπειτα
[2, 6]	τῆς μάχης τῆς πρὸς Ἰσσῷ	γενομένης.	ἐκπλαγέντες δὲ πρὸς τὰ ἐξαγγελθέντα
[2, 5]	τοξοτῶν ὀλίγων κατὰ πρόσταξιν Ἀλεξάνδρου	γενομένης	ῥᾳδίως ἀπὸ τῆς ὑπωρείας ἀνασταλέντες
[2, 7]	τὴν θάλασσαν καὶ Κύπρου ἅμα	προσγενομένης	θαλασσοκρατοῖμέν τε ἂν βεβαίως καὶ
[2, 51]	δὲ τῆς τε Ἀλεξάνδρου ἤδη	φαινομένης	εὐπραγίας μὴ λειφθῆναι καὶ τὴν
[2, 73]	καὶ τῆς πόλεώς σφισιν ἤδη	ἐχομένης	ξυνεστηκότες ὅμως ἐμάχοντο, καὶ ἀπέθανον
[2, 6]	τῶν μὲν ἄλλων πόλεων οὐδεμιᾶς	δεχομένης,	Λακεδαιμονίων δὲ λαβόντων, καὶ τῶν
[2, 7]	πρὸς ἡμᾶς πρὸς τὸ παρὸν	κατεχομένης.	ἐξαιρεθείσης δὲ Τύρου ἥ τε
[2, 6]	δὲ ὅτι συγγνωστὰ δεδρακέναι ἐφαίνοντο,	ἠνδραποδισμένης	ὑπὸ Μακεδόνων τῆς πατρίδος σφίσιν
[2, 73]	τὰ μὲν ἄλλα τῆς Παλαιστίνης	καλουμένης	Συρίας προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχος δέ
[2, 6]	τοιοῦτον θόρυβον οὐ πόρρω τῆς	σκηνῆς.	πυθέσθαι οὖν αἵτινες γυναῖκες καὶ
[2, 7]	οὐ τοῦ Ἀργείου Ἡρακλέους τοῦ	Ἀλκμήνης.	πολλαῖς γὰρ γενεαῖς πρότερον τιμᾶται
[2, 2]	καὶ γὰρ καὶ τῆς νυκτὸς	ἐκείνης	βρονταί τε καὶ σέλας ἐξ
[2, 2]	λόγος δὲ περὶ τῆς ἁμάξης	ἐκείνης	παρὰ τοῖς προσχώροις πολὺς κατεῖχε,
[2, 7]	ἀνέπειθεν αὐτόν, ὅτι ἐνύπνιον αὐτῆς	ἐκείνης	τῆς νυκτὸς ἐδόκει αὐτὸς μὲν
[2, 73]	αὐτῷ τὰ μὲν ἄλλα τῆς	Παλαιστίνης	καλουμένης Συρίας προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχος
[2, 2]	ἀπηλλάγη δ' οὖν ἀπὸ τῆς	ἁμάξης	αὐτός τε καὶ οἱ ἀμφ'
[2, 2]	δεσμόν. λόγος δὲ περὶ τῆς	ἁμάξης	ἐκείνης παρὰ τοῖς προσχώροις πολὺς
[2, 2]	τούτοις καὶ τόδε περὶ τῆς	ἁμάξης	ἐμυθεύετο, ὅστις λύσειε τοῦ ζυγοῦ
[2, 2]	Γορδίου καὶ τοῦ ζυγοῦ τῆς	ἁμάξης	τὸν δεσμόν. λόγος δὲ περὶ
[2, 2]	ὅστις λύσειε τοῦ ζυγοῦ τῆς	ἁμάξης	τὸν δεσμόν, τοῦτον χρῆναι ἄρξαι
[2, 6]	Ἀθηναίων πόλεως καὶ μνήμῃ τῆς	δόξης	τοῦ πατρὸς ζῶντά τε ἀμφ'
[2, 51]	δὲ καὶ Σαυάκης ὁ Αἰγύπτου	σατράπης	καὶ Βουβάκης τῶν ἐντίμων Περσῶν.
[2, 6]	σοι. καὶ τοῦ λοιποῦ ὅταν	πέμπῃς	παρ' ἐμὲ, ὡς πρὸς βασιλέα
[2, 7]	τίθεμαι. τῶν δὲ ἐσχάτων τῆς	Εὐρώπης	Ἰβήρων οὔτ' ἂν τοῦ βασιλέως
[2, 72]	ἐποίησαν, πεντήρης δέ τις καὶ	τετρήρης	αὐτῶν ἐπ' αὐτῷ τῷ στόματι
[2, 72]	τὰς μὲν αὐτῶν ἄπλους ἐποίησαν,	πεντήρης	δέ τις καὶ τετρήρης αὐτῶν
[2, 51]	Περσῶν ἀπέθανον Ἀρσάμης μὲν καὶ	Ῥεομίθρης	καὶ Ἀτιζύης τῶν ἐπὶ Γρανίκῳ
[2, 7]	Ἀθηναῖοι Διόνυσον τὸν Διὸς καὶ	Κόρης	σέβουσιν, ἄλλον τοῦτον Διόνυσον. καὶ
[2, 5]	δὲ Δαρεῖος τὸ μέσον τῆς	πάσης	τάξεως ἐπεῖχεν, καθάπερ νόμος τοῖς
[2, 5]	μὴ πρὸ τοῦ μετώπου τῆς	πάσης	τάξεως παριππεῦσαι, τοῦ μὴ καταφανεῖς
[2, 71]	τὸ εὐώνυμον κέρας εἶχον τῆς	πάσης	τάξεως. τοῖς δὲ Τυρίοις πρότερον
[2, 73]	τῆς χώρας λαβεῖν ἀντὶ τῆς	πάσης	τὸ μέρος. εἶναι γὰρ τά
[2, 6]	ὡς οὖν ἐμοῦ τῆς Ἀσίας	ἁπάσης	κυρίου ὄντος ἧκε πρὸς ἐμέ.
[2, 71]	ἔκ τε Κύπρου καὶ Φοινίκης	ἁπάσης	συλλελεγμένων μηχαναὶ πολλαὶ συμπεπηγμέναι ἦσαν,
[2, 4]	ὅτι μὴ κρατεῖν τῆς Ἀσίας	ξυμπάσης	καὶ πέρας τοῖς πολλοῖς πόνοις
[2, 1]	Δαρείου καθεστηκὼς καὶ τῆς παραλίου	ξυμπάσης,	ὡς ἐς Μακεδονίαν τε καὶ
[2, 3]	ὁ δὲ Κύδνος ῥέει διὰ	μέσης	τῆς πόλεως. οἷα δὲ ἐκ
[2, 7]	ἡμᾶς πρὸς τὸ παρὸν κατεχομένης.	ἐξαιρεθείσης	δὲ Τύρου ἥ τε Φοινίκη
[2, 6]	καὶ ξυμμαχία ἐγένετο καὶ, ἐπειδὴ	Ἀρσῆς	ὁ υἱὸς Ἀρτοξέρξου ἐβασίλευσεν, ὅτι
[2, 73]	ἀφικνοῦνται δ' αὐτῷ μετάπεμπτοι ἀπὸ	θαλάσσης	αἱ μηχαναί, αἷς Τύρον εἷλε.
[2, 7]	μὲν πρὸς τῇ ἠπείρῳ τῆς	θαλάσσης	βραχέα καὶ πηλώδη αὐτοῦ, τὰ
[2, 73]	δὲ ἡ Γάζα τῆς μὲν	θαλάσσης	εἴκοσι μάλιστα σταδίους, καὶ ἔστι
[2, 71]	χώματος ἀνέσπων αὐτοὺς ἔξω τῆς	θαλάσσης,	ἔπειτα μηχαναῖς μετεωρίσαντες κατὰ βάθους
[2, 7]	προκεχωρήκει αὐτοῖς ἐπὶ πολὺ τῆς	θαλάσσης,	ἐπέστησαν δύο καὶ μηχανὰς ἐπὶ
[2, 1]	μὲν πόλιν χάρακι διπλῷ ἐκ	θαλάσσης	ἐς θάλασσαν ἀπετείχισε, στρατόπεδα δὲ
[2, 71]	Ἀλέξανδρος ἔγνω ἐξελκύσαι ἐκ τῆς	θαλάσσης.	ἠνύετο δὲ χαλεπῶς τοῦτο τὸ
[2, 1]	τε γῆς εἰργόμενοι καὶ ἀπὸ	θαλάσσης	πολλαῖς ναυσὶν ἐφορμούσαις φρουρούμενοι πέμψαντες
[2, 7]	πάντῃ ὠχύρωτο. καὶ τὰ ἀπὸ	θαλάσσης	πρὸς τῶν Τυρίων μᾶλλόν τι
[2, 7]	Ἐρύθειαν τῆς> ἔξω τῆς μεγάλης	θαλάσσης	σταλῆναι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῆς ἠπείρου
[2, 6]	κομίζοντες Δαρείου καὶ αὐτοὶ ἀπὸ	γλώσσης	δεησόμενοι ἀφεῖναι Δαρείῳ τὴν μητέρα
[2, 6]	αὐτὸν ἐς βεβαίωσιν τῆς πάλαι	οὔσης	φιλίας τε καὶ ξυμμαχίας, διαβῆναί
[2, 3]	τῷ Ἀσσυρίῳ ὀνόματι. Ἐκ δὲ	τῆς	Ἀγχιάλου ἐς Σόλους ἀφίκετο. καὶ
[2, 3]	Σαρδαναπάλου ἐγγὺς ἦν τῶν τειχῶν	τῆς	Ἀγχιάλου. καὶ αὐτὸς ἐφειστήκει ἐπ'
[2, 6]	Ὀλυμπίων. Ἰφικράτην δὲ φιλίᾳ τε	τῆς	Ἀθηναίων πόλεως καὶ μνήμῃ τῆς
[2, 5]	ἔστιν οἳ κατὰ νώτου ἐγένοντο	τῆς	Ἀλεξάνδρου στρατιᾶς. τὸ γὰρ ὄρος
[2, 3]	Πέρσου, ὃς τήν τε ἄκραν	τῆς	Ἁλικαρνασσοῦ ἐφύλασσε καὶ Μύνδον καὶ
[2, 2]	ἰσχυρίσασθαι. ἀπηλλάγη δ' οὖν ἀπὸ	τῆς	ἁμάξης αὐτός τε καὶ οἱ
[2, 2]	τὸν δεσμόν. λόγος δὲ περὶ	τῆς	ἁμάξης ἐκείνης παρὰ τοῖς προσχώροις
[2, 2]	δὴ τούτοις καὶ τόδε περὶ	τῆς	ἁμάξης ἐμυθεύετο, ὅστις λύσειε τοῦ
[2, 2]	τὴν Γορδίου καὶ τοῦ ζυγοῦ	τῆς	ἁμάξης τὸν δεσμόν. λόγος δὲ
[2, 2]	ἐμυθεύετο, ὅστις λύσειε τοῦ ζυγοῦ	τῆς	ἁμάξης τὸν δεσμόν, τοῦτον χρῆναι
[2, 6]	καὶ τὴν Μάραθον τὴν καταντικρὺ	τῆς	Ἀράδου ἐν τῇ ἠπείρῳ ᾠκισμένην,
[2, 6]	πόλεμον πρὸς Δαρεῖον, ἀλλ' ὑπὲρ	τῆς	ἀρχῆς τῆς Ἀσίας διαπεπολεμῆσθαι ἐννόμως.
[2, 6]	μετ' ἐμοῦ. ὡς οὖν ἐμοῦ	τῆς	Ἀσίας ἁπάσης κυρίου ὄντος ἧκε
[2, 4]	τὰ ἀπονώτατά τε καὶ μαλακώτατα	τῆς	Ἀσίας γένη ἀντιτάξεσθαι. ἐπὶ δὲ
[2, 6]	Δαρεῖον, ἀλλ' ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς	τῆς	Ἀσίας διαπεπολεμῆσθαι ἐννόμως. ταῦτα μὲν
[2, 2]	τὸν δεσμόν, τοῦτον χρῆναι ἄρξαι	τῆς	Ἀσίας. ἦν δὲ ὁ δεσμὸς
[2, 4]	τῷ ἀγῶνι ὅτι μὴ κρατεῖν	τῆς	Ἀσίας ξυμπάσης καὶ πέρας τοῖς
[2, 6]	παρ' ἐμὲ, ὡς πρὸς βασιλέα	τῆς	Ἀσίας πέμπε, μηδὲ {ἃ} ἐξ
[2, 4]	καὶ Πέρσας πρὸς Μακεδόνων ἀφαιρεθῆναι	τῆς	Ἀσίας τὴν ἀρχήν, καθάπερ οὖν
[2, 73]	αὐτὸς δὲ βάλλεται καταπέλτῃ διὰ	τῆς	ἀσπίδος διαμπὰξ καὶ τοῦ θώρακος
[2, 4]	δὲ χῶρος οὗτός ἐστι μὲν	τῆς	Ἀσσυρίας γῆς, ἀπέχει δὲ τῶν
[2, 4]	ξὺν τῇ στρατιᾷ διέτριβεν, ἐπιλεξάμενος	τῆς	Ἀσσυρίας γῆς πεδίον πάντῃ ἀναπεπταμένον
[2, 6]	ἀδικοῦντος. εἰ δ' ἀντιλέγεις περὶ	τῆς	βασιλείας, ὑπομείνας ἔτι ἀγώνισαι περὶ
[2, 73]	ᾧ ὄνομα ἦν Βάτις, κρατῶν	τῆς	Γαζαίων πόλεως, οὐ προσεῖχεν Ἀλεξάνδρῳ,
[2, 2]	δὲ τῇ ὑστεραίᾳ ἐπ' Ἀγκύρας	τῆς	Γαλατικῆς ἐστέλλετο. κἀκεῖ αὐτῷ πρεσβεία
[2, 1]	ἀπετείχισε, στρατόπεδα δὲ πέντε ἐποικοδομησάμενος	τῆς	γῆς ἐκράτει οὐ χαλεπῶς. καὶ
[2, 4]	διέτριψεν ἐξελάσας, τοῦτο ἔσφηλεν Δαρεῖον	τῆς	γνώμης. καὶ αὐτός τε, ὅ
[2, 6]	τῆς μητρὸς τῆς Δαρείου οὐδὲ	τῆς	γυναικὸς ἢ τῶν παίδων ἠμέλησεν.
[2, 73]	ὑπὲρ τῆς μητρός τε καὶ	τῆς	γυναικὸς καὶ τῶν παίδων δοῦναι
[2, 6]	αὐτῆς, ἧ ἀπὸ τῆς διώξεως	τῆς	Δαρείου ἐπανῆκεν, ἐς τὴν σκηνὴν
[2, 4]	Δαρείου τε καὶ τῆς στρατιᾶς	τῆς	Δαρείου. οἱ δὲ αὐτόθεν ὡς
[2, 6]	~Ὁ δὲ οὐδὲ τῆς μητρὸς	τῆς	Δαρείου οὐδὲ τῆς γυναικὸς ἢ
[2, 7]	ἐκ τοῦ εὐθέος ἡμῖν πολεμούντων,	τῆς	δὲ Ἀθηναίων πόλεως φόβῳ μᾶλλόν
[2, 6]	τῆς νυκτὸς αὐτῆς, ἧ ἀπὸ	τῆς	διώξεως τῆς Δαρείου ἐπανῆκεν, ἐς
[2, 6]	τῆς Ἀθηναίων πόλεως καὶ μνήμῃ	τῆς	δόξης τοῦ πατρὸς ζῶντά τε
[2, 51]	Πολυπέρχοντα τὸν Σιμμίου ἄρχειν ἀπέδειξε	τῆς	ἐκείνου τάξεως. καὶ Σολεῦσι τά
[2, 4]	τοὺς δὲ ξὺν σφίσιν ὑπὲρ	τῆς	Ἑλλάδος ἑκόν- τας ἀμυνομένους. βαρβάρων
[2, 7]	Αἴγυπτον δὲ παραστησαμένοις ὑπέρ τε	τῆς	Ἑλλάδος καὶ τῆς οἰκείας οὐδὲν
[2, 7]	οὐδὲ ἐπὶ νῆσόν τινα Ἐρύθειαν	τῆς>	ἔξω τῆς μεγάλης θαλάσσης σταλῆναι
[2, 1]	πεντεκαίδεκα νυκτὸς ἀνάγεται ἀπὸ Χαλκίδος	τῆς	ἐπὶ τῷ Εὐρίπῳ. καὶ προσχὼν
[2, 73]	Φοινίκης ἰόντι ἐπὶ τῇ ἀρχῇ	τῆς	ἐρήμου. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς ἀφίκετο
[2, 6]	ἐς τὰς γυναῖκας κατοικτίσεως καὶ	τῆς	ἐς τὸν ἑταῖρον πίστεως καὶ
[2, 1]	συνέθεντο. Τενεδίοις δὲ τὰ μὲν	τῆς	εὐνοίας ἐς Ἀλέξανδρόν τε καὶ
[2, 4]	ἀγαγὼν καθεῖρξαι τὴν δύναμιν ἐκ	τῆς	εὐρυχωρίας ἐς τὰ στενόπορα, ἵνα
[2, 7]	εἰκότος τίθεμαι. τῶν δὲ ἐσχάτων	τῆς	Εὐρώπης Ἰβήρων οὔτ' ἂν τοῦ
[2, 51]	ἐνέβαλον, ὡς τῇ τε ὀξύτητι	τῆς	ἐφόδου ἐκπλῆξαι τοὺς Πέρσας καὶ
[2, 6]	ἐστράτευσα ἐπὶ σὲ ὑπάρξαντος σοῦ	τῆς	ἔχθρας. ἐπεὶ δὲ μάχῃ νενίκηκα
[2, 71]	δὲ τό τε χῶμα ἀπὸ	τῆς	ἠπείρου ἀρξαμένους πλατύτερον χωννύναι, ὡς
[2, 7]	βασιλέα γενέσθαι Γηρυόνην καὶ ἐκ	τῆς	ἠπείρου ταύτης ἀπελάσαι Ἡρακλέα τὰς
[2, 7]	μεγάλης θαλάσσης σταλῆναι Ἡρακλέα, ἀλλὰ	τῆς	ἠπείρου τῆς περὶ Ἀμπρακίαν τε
[2, 7]	κλέος ἀφῖχθαι καὶ τοῦ βασιλέως	τῆς	Ἠπείρου τὸ ὄνομα τὸν Γηρυόνην
[2, 7]	ἐκράτησε, χῶμα ἔγνω χωννύναι ἐκ	τῆς	ἠπείρου ὡς ἐπὶ τὴν πόλιν.
[2, 6]	μή τι πρὸς τὴν ἀγγελίαν	τῆς	ἥττης οἱ Χῖοι νεωτερίσωσιν. αγις
[2, 7]	τὰ μὲν πρὸς τῇ ἠπείρῳ	τῆς	θαλάσσης βραχέα καὶ πηλώδη αὐτοῦ,
[2, 71]	τοῦ χώματος ἀνέσπων αὐτοὺς ἔξω	τῆς	θαλάσσης, ἔπειτα μηχαναῖς μετεωρίσαντες κατὰ
[2, 7]	περ προκεχωρήκει αὐτοῖς ἐπὶ πολὺ	τῆς	θαλάσσης, ἐπέστησαν δύο καὶ μηχανὰς
[2, 71]	τούτους Ἀλέξανδρος ἔγνω ἐξελκύσαι ἐκ	τῆς	θαλάσσης. ἠνύετο δὲ χαλεπῶς τοῦτο
[2, 4]	τὸν χῶρον, οὗ μήτε ἐκ	τῆς	ἵππου πολλὴ ὠφέλεια αὐτῷ ἐγένετο,
[2, 73]	ἐχόντων ἤδη τὴν πόλιν καὶ	τῆς	Κοίνου τάξεως παρεληλυθυίας ἐς αὐτήν.
[2, 71]	πολλῷ δὲ ὕστερον καὶ οἱ	τῆς	Κύπρου βασιλεῖς ἐς τὴν Σιδῶνα
[2, 1]	οἱ Μιτυληναῖοι, τὰς ἄλλας πόλεις	τῆς	Λέσβου προσηγάγετο. ταύτας δὲ παραστησάμενος
[2, 1]	τὰς δὲ ἐπὶ τὴν ἄκραν	τῆς	Λέσβου τὸ Σίγριον, ἵνα ἡ
[2, 73]	ἐν τῷ ἔργῳ οὐκ ἐμνημόνευσε	τῆς	μαντείας, ἀλλ' ἀναλαβὼν τοὺς ὑπασπιστὰς
[2, 6]	Ἑλλήνων οἳ πρὸς Δαρεῖον πρὸ	τῆς	μάχης ἀφιγμένοι ἦσαν, ἐπεὶ καὶ
[2, 6]	τε Περσῶν τοὺς διασωθέντας ἐκ	τῆς	μάχης καὶ τῶν ξένων τῶν
[2, 6]	ἐν τούτῳ ἀγγελία αὐτοῖς ἔρχεται	τῆς	μάχης τῆς πρὸς Ἰσσῷ γενομένης.
[2, 7]	νῆσόν τινα Ἐρύθειαν τῆς> ἔξω	τῆς	μεγάλης θαλάσσης σταλῆναι Ἡρακλέα, ἀλλὰ
[2, 73]	Ἀλέξανδρον. Ἀπέχει δὲ ἡ Γάζα	τῆς	μὲν θαλάσσης εἴκοσι μάλιστα σταδίους,
[2, 73]	ἀπαγγέλλοντες μύρια μὲν τάλαντα ὑπὲρ	τῆς	μητρός τε καὶ τῆς γυναικὸς
[2, 6]	ὁμήρους ἀπέδωκεν. ~Ὁ δὲ οὐδὲ	τῆς	μητρὸς τῆς Δαρείου οὐδὲ τῆς
[2, 71]	τὴν πρῶραν πιεζομένης κατὰ πρύμναν	τῆς	νεώς. ἔπειτα ἄνεμον τηρήσαντες ὡς
[2, 71]	κατέφλεξαν, ὅσας μὴ τὸ ἀπὸ	τῆς	νεὼς πῦρ ἐπέσχεν. Ἀλέξανδρος δὲ
[2, 5]	ἐπὶ τὰς πύλας} καὶ αὐτὸς	τῆς	νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν πᾶσαν
[2, 6]	τινες τῶν τὰ Ἀλεξάνδρου γραψάντων	τῆς	νυκτὸς αὐτῆς, ἧ ἀπὸ τῆς
[2, 5]	ἀνέπαυε τὴν στρατιὰν τὸ λοιπὸν	τῆς	νυκτὸς αὐτοῦ ἐπὶ τῶν πετρῶν,
[2, 7]	αὐτόν, ὅτι ἐνύπνιον αὐτῆς ἐκείνης	τῆς	νυκτὸς ἐδόκει αὐτὸς μὲν τῷ
[2, 2]	δεσμοῦ ξυμβεβηκότος. καὶ γὰρ καὶ	τῆς	νυκτὸς ἐκείνης βρονταί τε καὶ
[2, 2]	τοξότας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας προῆγε	τῆς	νυκτὸς ἐπὶ τὰς πύλας, ὡς
[2, 4]	ἐστρατοπέδευσε πρὸς Μυριάνδρῳ πόλει. καὶ	τῆς	νυκτὸς χειμὼν ἐπιγίγνεται σκληρὸς καὶ
[2, 7]	ὑπέρ τε τῆς Ἑλλάδος καὶ	τῆς	οἰκείας οὐδὲν ἔτι ὕποπτον ὑπολείπεται,
[2, 6]	Ἀλέξανδρον παρ' αὐτὸν ἐς βεβαίωσιν	τῆς	πάλαι οὔσης φιλίας τε καὶ
[2, 73]	ἦν αὐτῷ τὰ μὲν ἄλλα	τῆς	Παλαιστίνης καλουμένης Συρίας προσκεχωρηκότα ἤδη,
[2, 1]	ἐκ βασιλέως Δαρείου καθεστηκὼς καὶ	τῆς	παραλίου ξυμπάσης, ὡς ἐς Μακεδονίαν
[2, 5]	αὐτὸς δὲ Δαρεῖος τὸ μέσον	τῆς	πάσης τάξεως ἐπεῖχεν, καθάπερ νόμος
[2, 5]	κελεύσας μὴ πρὸ τοῦ μετώπου	τῆς	πάσης τάξεως παριππεῦσαι, τοῦ μὴ
[2, 71]	Κρατερὸς τὸ εὐώνυμον κέρας εἶχον	τῆς	πάσης τάξεως. τοῖς δὲ Τυρίοις
[2, 73]	οὔτε τῆς χώρας λαβεῖν ἀντὶ	τῆς	πάσης τὸ μέρος. εἶναι γὰρ
[2, 6]	δεδρακέναι ἐφαίνοντο, ἠνδραποδισμένης ὑπὸ Μακεδόνων	τῆς	πατρίδος σφίσιν τε ἥντινα ἠδύναντο
[2, 7]	σταλῆναι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῆς ἠπείρου	τῆς	περὶ Ἀμπρακίαν τε καὶ Ἀμφιλόχους
[2, 73]	μὲν τρεῖς προσβολὰς οἱ ἐκ	τῆς	πόλεως ἀποθνησκόντων τε αὐτοῖς πολλῶν
[2, 73]	χῶμα χωννύναι ἐν κύκλῳ πάντοθεν	τῆς	πόλεως ἐκέλευσεν, εὖρος μὲν ἐς
[2, 73]	ὡς δὲ ἐκδρομή τε ἐκ	τῆς	πόλεως καρτερὰ ἐγίγνετο καὶ πῦρ
[2, 72]	μάλιστα ἀπὸ τοῦ ἐπὶ θάτερα	τῆς	πόλεως ναυτικοῦ ἐπὶ τὴν σκηνὴν
[2, 3]	δὲ Κύδνος ῥέει διὰ μέσης	τῆς	πόλεως. οἷα δὲ ἐκ τοῦ
[2, 71]	πυρὸς τῶν πύργων ἐκδραμόντες ἐκ	τῆς	πόλεως πολλοὶ καὶ ἐς κελήτια
[2, 73]	πᾶσαν. οἱ δὲ Γαζαῖοι καὶ	τῆς	πόλεώς σφισιν ἤδη ἐχομένης ξυνεστηκότες
[2, 73]	ἐχώννυτο κατὰ τὸ νότιον μάλιστα	τῆς	πόλεως τεῖχος, ἵνα ἐπιμαχώτερα ἐφαίνετο.
[2, 72]	κατὰ τὸ πρὸς Σιδῶνα τετραμμένον	τῆς	πόλεως τῶν νεῶν τινας τῶν
[2, 1]	Αὐτοφραδάτης, ὡς παρῆλθον ἅπαξ εἴσω	τῆς	πόλεως, φρουράν τε ἐς αὐτὴν
[2, 73]	ἐδόκει δὴ χῶμα ἐν κύκλῳ	τῆς	πόλεως χωννύναι, ὡς ἐξ ἴσου
[2, 71]	αὐτῷ τριήρεις, ὅτι ἀπορώτερα τὰ	τῆς	πολιορκίας ἐφαίνετο θαλασσοκρατούντων τῶν Τυρίων.
[2, 6]	ἀγγελία αὐτοῖς ἔρχεται τῆς μάχης	τῆς	πρὸς Ἰσσῷ γενομένης. ἐκπλαγέντες δὲ
[2, 72]	τοῦ τείχους ἀπεπειράθη ἐς ὀλίγον	τῆς	προσβολῆς. καὶ οἱ Τύριοι οὐ
[2, 71]	ἡ ναυμαχία γίγνοιτο, ἄρας ἐκ	τῆς	Σιδῶνος ἐπέπλει τῇ Τύρῳ ξυντεταγμέναις
[2, 4]	πρὸς τοῦ πλήθους τε καὶ	τῆς	σκευῆς τῶν Περσῶν. καὶ ἔμενε
[2, 6]	ἄλλον τοιοῦτον θόρυβον οὐ πόρρω	τῆς	σκηνῆς. πυθέσθαι οὖν αἵτινες γυναῖκες
[2, 5]	ὅπως ἀσφαλῶς αὐτῷ ἡ ἔκταξις	τῆς	στρατιᾶς γένοιτο, ἀνεκάλεσεν ἀπὸ ξυνθήματος.
[2, 4]	τοξευμάτων, μηδὲ τὴν λαμπρότητα αὐτὴν	τῆς	στρατιᾶς ἐπιδεῖξαι ἠδυνήθη, ἀλλὰ Ἀλεξάνδρῳ
[2, 4]	ἀναπεπταμένον καὶ τῷ τε πλήθει	τῆς	στρατιᾶς ἐπιτήδειον καὶ ἐνιππάσασθαι τῇ
[2, 7]	τε ἑταίρους καὶ τοὺς ἡγεμόνας	τῆς	στρατιᾶς καὶ ταξιάρχας καὶ ἰλάρχας
[2, 4]	ἐξηγγελμένα ὑπὲρ Δαρείου τε καὶ	τῆς	στρατιᾶς τῆς Δαρείου. οἱ δὲ
[2, 6]	Μαριάμμην πόλιν καὶ τἆλλα ὅσα	τῆς	σφῶν ἐπικρατείας ἐνδίδωσιν. Ἔτι δὲ
[2, 5]	βασιλεῦσι τετάχθαι. καὶ τὸν νοῦν	τῆς	τάξεως ταύτης Ξενοφῶν ὁ τοῦ
[2, 2]	τὴν ὁρμὴν σπουδῇ φεύγει ἐκ	τῆς	Ταρσοῦ παρὰ βασιλέα Δαρεῖον οὐδὲν
[2, 2]	ἁρπαγὴν τραπεὶς οὕτω τὴν ἀπόλειψιν	τῆς	Ταρσοῦ ποιήσηται. ταῦτα ἀκούσας δρόμῳ
[2, 51]	σφῶν ἀνασώσασθαι, τῶν Μακεδόνων δὲ	τῆς	τε Ἀλεξάνδρου ἤδη φαινομένης εὐπραγίας
[2, 1]	ἀρρώστως προσέκειντο. καὶ οἱ Μιτυληναῖοι	τῆς	τε γῆς εἰργόμενοι καὶ ἀπὸ
[2, 6]	εἴτε οὕτως ἐπράχθη, ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον	τῆς	τε ἐς τὰς γυναῖκας κατοικτίσεως
[2, 73]	ἐχώρουν ἐπὶ πᾶν οἱ Μακεδόνες,	τῆς	τε πολιορκίας τῇ τριβῇ ἀχθόμενοι
[2, 1]	ἐπὶ Τενέδου ἔπλευσαν. κατακομισθέντες δὲ	τῆς	Τενέδου εἰς τὸν Βόρειον καλούμενον
[2, 7]	καὶ γὰρ καὶ μέγα ἔργον	τῆς	Τύρου ἡ πολιορκία ἐφαίνετο. νῆσός
[2, 73]	Ἔτι δὲ ἐν τῇ πολιορκίᾳ	τῆς	Τύρου ξυνεχομένου Ἀλεξάνδρου ἀφίκοντο παρὰ
[2, 7]	δὲ ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ ἐκ	τῆς	Τύρου, τοὺς μὲν πρέσβεις πρὸς
[2, 5]	πρόσταξιν Ἀλεξάνδρου γενομένης ῥᾳδίως ἀπὸ	τῆς	ὑπωρείας ἀνασταλέντες ἐς τὸ ἄκρον
[2, 5]	πολεμίοις γενέσθαι μεταχωροῦντας, ἀλλὰ κατόπιν	τῆς	φάλαγγος ἀφανῶς διελθεῖν. προέταξε δὲ
[2, 5]	δυνατὸς ὢν χρήσασθαι ἐς ἀναπλήρωσιν	τῆς	φάλαγγος. ἐκείνοις δὲ ἱππέας τριακοσίους
[2, 51]	ὅτι ἐν τῇ πρώτῃ παραρρήξει	τῆς	φάλαγγος ἐπιστρέψας καὶ αὐτὸς οὐ
[2, 51]	ταῖς ὄχθαις ἐντυγχάνοντες τὸ μέτωπον	τῆς	φάλαγγος οὐ δυνατοὶ ἐγένοντο ἐν
[2, 51]	σφῶν τοὺς μισθοφόρους συγκοπέντας ὑπὸ	τῆς	φάλαγγος. τότε δὲ ἤδη λαμπρά
[2, 51]	μὴ λειφθῆναι καὶ τὴν δόξαν	τῆς	φάλαγγος, ὡς ἀμάχου δὴ ἐς
[2, 51]	ἐν τῇ ξυντονωτέρᾳ πορείᾳ κυμῆναν	τῆς	φάλαγγος. ὡς δὲ ἐντὸς βέλους
[2, 71]	τὸ πῦρ ὅσα ἐς ἔξαψιν	τῆς	φλογὸς παρεσκευασμένα ἦν. οἱ δ'
[2, 6]	ὄρη φεύγοντες ἀφίκοντο ἐς Τρίπολιν	τῆς	Φοινίκης. καὶ ἐνταῦθα καταλαβόντες τὰς
[2, 6]	Χίον διέτριβον. καταστήσαντες δὲ φρουρὰν	τῆς	Χίου τὰς μέν τινας τῶν
[2, 73]	χρημάτων δεῖσθαι παρὰ Δαρείου οὔτε	τῆς	χώρας λαβεῖν ἀντὶ τῆς πάσης
[2, 6]	ἐπέταξε δοὺς αὐτῷ εἰς φυλακὴν	τῆς	χώρας τοὺς τῶν ξυμμάχων ἱππέας,
[2, 1]	ἄγων τοὺς ξένους τοὺς μισθοφόρους,	Αὐτοφραδάτης	δὲ ἐπὶ τὰς ἄλλας νήσους.
[2, 1]	τότε ἔβλαψε τὰ βασιλέως πράγματα.	Αὐτοφραδάτης	δὲ καὶ Φαρνάβαζος ὁ Ἀρταβάζου,
[2, 6]	τῶν ἐγχωρίων. Φαρνάβαζος δὲ καὶ	Αὐτοφραδάτης	τέως μὲν περὶ τὴν Χίον
[2, 1]	Πέρσας ξυνέβη. Φαρνάβαζος δὲ καὶ	Αὐτοφραδάτης,	ὡς παρῆλθον ἅπαξ εἴσω τῆς
[2, 72]	ἔργου αὐτοῦ καρτερῶς ἁπτόμενος καὶ	θεατὴς	τῶν ἄλλων ὅτῳ τι λαμπρὸν
[2, 6]	ἐκέλευεν. ἦσαν δὲ Εὐθυκλῆς μὲν	Σπαρτιάτης,	Θεσσαλίσκος δὲ Ἰσμηνίου καὶ Διονυσόδωρος
[2, 6]	Ἰσμηνίου καὶ Διονυσόδωρος Ὀλυμπιονίκης Θηβαῖοι,	Ἰφικράτης	δὲ ὁ Ἰφικράτους τοῦ στρατηγοῦ
[2, 73]	ἦν τῶν Μακεδόνων ὅσοι τι	ἀρετῆς	μετεποιοῦντο ὅστις πρῶτος αἱρήσει τὸ
[2, 6]	μισθὸν πλεῖν τὴν ταχίστην ἐπὶ	Κρήτης,	ὡς τὰ ἐκεῖ καταστησόμενον. αὐτὸς
[2, 6]	τι πρὸς τὴν ἀγγελίαν τῆς	ἥττης	οἱ Χῖοι νεωτερίσωσιν. αγις δὲ
[2, 1]	ἀρχὴν ἔστε Δαρεῖόν τι ὑπὲρ	αὐτῆς	γνῶναι, ἀδελφιδῷ αὑτοῦ ὄντι, οὗτοι
[2, 2]	τόπον αὐτόν. καὶ, δεηθῆναι γὰρ	αὐτῆς	Γόρδιον τὴν θυσίαν ξυνεπισπομένην οἱ
[2, 7]	θεῖον ἀνέπειθεν αὐτόν, ὅτι ἐνύπνιον	αὐτῆς	ἐκείνης τῆς νυκτὸς ἐδόκει αὐτὸς
[2, 6]	τὰ Ἀλεξάνδρου γραψάντων τῆς νυκτὸς	αὐτῆς,	ἧ ἀπὸ τῆς διώξεως τῆς
[2, 6]	βασιλείας, ὑπομείνας ἔτι ἀγώνισαι περὶ	αὐτῆς	καὶ μὴ φεῦγε, ὡς ἐγὼ
[2, 7]	Γηρυόνην καὶ ἐκ τῆς ἠπείρου	ταύτης	ἀπελάσαι Ἡρακλέα τὰς βοῦς, οὐδὲ
[2, 71]	τοῖς ἱστοῖς ἀμφοτέροις, καὶ ἀπὸ	ταύτης	ἐξήρτησαν ἐν λέβησιν ὅσα ἐπιχυθέντα
[2, 5]	δὲ ἡ Πτολεμαίου, ἐχομένη δὲ	ταύτης	ἡ Μελεάγρου. τοῦ δὲ εὐωνύμου
[2, 72]	τοὺς Μακεδόνας. Τρίτῃ δὲ ἀπὸ	ταύτης	ἡμέρᾳ νηνεμίαν τε φυλάξας καὶ
[2, 5]	καὶ τὸν νοῦν τῆς τάξεως	ταύτης	Ξενοφῶν ὁ τοῦ Γρύλλου ἀναγέγραφεν.
[2, 4]	τοῦ πλήθους τε καὶ τῆς	σκευῆς	τῶν Περσῶν. καὶ ἔμενε Δαρεῖος.
[2, 51]	Ἀρσάμης μὲν καὶ Ῥεομίθρης καὶ	Ἀτιζύης	τῶν ἐπὶ Γρανίκῳ ἡγησαμένων τοῦ
[2, 6]	οἳ πρὸς Δαρεῖον πρὸ τῆς	μάχης	ἀφιγμένοι ἦσαν, ἐπεὶ καὶ τούτους
[2, 6]	Περσῶν τοὺς διασωθέντας ἐκ τῆς	μάχης	καὶ τῶν ξένων τῶν μισθοφόρων,
[2, 6]	τούτῳ ἀγγελία αὐτοῖς ἔρχεται τῆς	μάχης	τῆς πρὸς Ἰσσῷ γενομένης. ἐκπλαγέντες
[2, 6]	πρὸς Δαρεῖον, ἀλλ' ὑπὲρ τῆς	ἀρχῆς	τῆς Ἀσίας διαπεπολεμῆσθαι ἐννόμως. ταῦτα
[2, 5]	ἑταίρων, τήν τε Ἀνθεμουσίαν, ἧς	ἰλάρχης	ἦν Περοίδας ὁ Μενεσθέως, καὶ
[2, 73]	μετάπεμπτοι ἀπὸ θαλάσσης αἱ μηχαναί,	αἷς	Τύρον εἷλε. καὶ χῶμα χωννύναι
[2, 7]	Ἡρακλέους τοῦ Ἀλκμήνης. πολλαῖς γὰρ	γενεαῖς	πρότερον τιμᾶται ἐν Τύρῳ Ἡρακλῆς
[2, 51]	ἔργου καὶ πολλαχῇ κρημνώδεσι ταῖς	ὄχθαις	ἐντυγχάνοντες τὸ μέτωπον τῆς φάλαγγος
[2, 51]	ἀλλ' ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ταῖς	ὄχθαις,	πολλαχῇ μὲν ἀποκρήμνοις οὔσαις, ἔστι
[2, 5]	ἐπικαμπὴν προϊὸν τοὺς ἐπὶ ταῖς	ὑπωρείαις	τεταγμένους κατόπιν τοῦ δεξιοῦ κέρως
[2, 71]	ἀγκυρῶν ἄπορον τὴν προσόρμισιν ταῖς	πολεμίαις	ναυσὶν ἐποίουν. Ἀλέξανδρος δὲ τριακοντόρους
[2, 72]	γιγνόμενοι ἔγνωσαν ἐπίπλουν ποιήσασθαι ταῖς	Κυπρίαις	ναυσίν, αἳ κατὰ τὸν λιμένα
[2, 51]	δὲ φάραγξί τε καὶ ἄλλαις	δυσχωρίαις	ἐνέκυρσε, τὸ μὲν ἅρμα ἀπολείπει
[2, 2]	στρατόπεδον, ὡς κατεχομένας τὰς πύλας	φυλακαῖς	ἰσχυραῖς εἶδε, Παρμενίωνα μὲν αὐτοῦ
[2, 3]	αὐτῷ Σαρδανάπαλος συμβεβληκὼς τὰς χεῖρας	ἀλλήλαις	ὡς μάλιστα ἐς κρότον συμβάλλονται,
[2, 51]	ὡς δὲ φάραγξί τε καὶ	ἄλλαις	δυσχωρίαις ἐνέκυρσε, τὸ μὲν ἅρμα
[2, 7]	τοῦ Ἀργείου Ἡρακλέους τοῦ Ἀλκμήνης.	πολλαῖς	γὰρ γενεαῖς πρότερον τιμᾶται ἐν
[2, 1]	γῆς εἰργόμενοι καὶ ἀπὸ θαλάσσης	πολλαῖς	ναυσὶν ἐφορμούσαις φρουρούμενοι πέμψαντες παρὰ
[2, 71]	στόματος καὶ ἅμα ἀντιπρώροις τριήρεσι	πολλαῖς	ὁρῶν πε- φραγμένον τὸν ἔσπλουν,
[2, 6]	συνετάξατε, ὡς αὐτοὶ ἐν ταῖς	ἐπιστολαῖς	πρὸς ἅπαντας ἐκομπάσατε, καὶ Ἀρσῆν
[2, 3]	τε οὖν ἔχεσθαι Ἀλέξανδρον καὶ	θέρμαις	ἰσχυραῖς καὶ ἀγρυπνίᾳ ξυνεχεῖ. καὶ
[2, 73]	Ἀλέξανδρος τέως μὲν πρὸς ταῖς	μηχαναῖς	ἔξω βέλους αὑτὸν εἶχεν. ὡς
[2, 73]	καταβάλλει, τῇ δὲ παιόμενον ταῖς	μηχαναῖς	κατασείει ἐπὶ πολύ, ὡς μὴ
[2, 71]	αὐτοὺς ἔξω τῆς θαλάσσης, ἔπειτα	μηχαναῖς	μετεωρίσαντες κατὰ βάθους ἀφίεσαν, ἵνα
[2, 73]	καὶ πῦρ τε ἐπέφερον ταῖς	μηχαναῖς	οἱ Ἄραβες καὶ τοὺς Μακεδόνας
[2, 72]	ὁρμούσαις καὶ ταῖς μὲν πάντῃ	κεναῖς	ἐπιτυχόντες, τῶν δ' ὑπ' αὐτὴν
[2, 71]	τῆς Σιδῶνος ἐπέπλει τῇ Τύρῳ	ξυντεταγμέναις	ταῖς ναυσίν, αὐτὸς μὲν κατὰ
[2, 3]	ἔπη, ὅτι Σαρδανάπαλος ὁ Ἀνακυνδαράξου	παῖς	Ἀγχίαλον καὶ Ταρσὸν ἐν ἡμέρᾳ
[2, 7]	ὁ τοῦ βασιλέως τῶν Τυρίων	παῖς.	αὐτὸς δὲ ὁ βασιλεὺς Ἀζέμιλκος
[2, 6]	τὴν ὁδὸν Στράτων ὁ Γηροστράτου	παῖς	τοῦ Ἀραδίων τε καὶ τῶν
[2, 71]	δὲ ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐν δέκα	ἡμέραις	ἐπανῆγεν ἐς τὴν Σιδῶνα, καὶ
[2, 71]	ἧκον δὲ ἐν ταῖς αὐταῖς	ἡμέραις	καὶ ἐκ Ῥόδου τριήρεις ἥ
[2, 3]	καὶ ἐν ἑπτὰ ταῖς πάσαις	ἡμέραις	τοὺς μὲν βίᾳ ἐξελών, τοὺς
[2, 71]	τοὺς μὲν Κυπρίους ξὺν ταῖς	σφετέραις	ναυσὶ καὶ Ἀνδρομάχῳ τῷ ναυάρχῳ
[2, 2]	ὡς κατεχομένας τὰς πύλας φυλακαῖς	ἰσχυραῖς	εἶδε, Παρμενίωνα μὲν αὐτοῦ καταλείπει
[2, 3]	οὖν ἔχεσθαι Ἀλέξανδρον καὶ θέρμαις	ἰσχυραῖς	καὶ ἀγρυπνίᾳ ξυνεχεῖ. καὶ τοὺς
[2, 3]	Κίλικας. καὶ ἐν ἑπτὰ ταῖς	πάσαις	ἡμέραις τοὺς μὲν βίᾳ ἐξελών,
[2, 73]	κατασχίσαντες ἄλλας καὶ ἄλλας πύλας,	ὅσαις	ἕκαστοι ἐπετύγχανον, δέχονται εἴσω τὴν
[2, 71]	τὴν σφῶν ἐδόκουν ξυνταχθῆναι τοῖς	Πέρσαις	ἐς τὸ ναυτικόν. Ἐν ᾧ
[2, 4]	γνώμας παραπλησίοις. Μακεδόνας τε γὰρ	Πέρσαις	καὶ Μήδοις, ἐκ πάνυ πολλοῦ
[2, 4]	Μήδων καὶ ὅσα ἄλλα ἔθνη	Πέρσαις	καὶ Μήδοις ὑπήκοα ἐποικεῖ τὴν
[2, 1]	ἐδόκει ὅτι μὴ προσχωρήσαντας τοῖς	Πέρσαις	σώζεσθαι. ἐπεὶ οὐδὲ Ἡγελόχῳ, ὅτῳ
[2, 2]	ὅτι πρόσθεν μὲν ἐπενόει διασώζειν	Πέρσαις	τὴν Ταρσόν, ὡς δὲ ὑπερβεβληκότα
[2, 7]	ἐκ Μακεδονίας ναυσὶ καὶ ταῖς	Φοινίσσαις	πλεόντων ἡμῶν τὴν θάλασσαν καὶ
[2, 51]	ταῖς ὄχθαις, πολλαχῇ μὲν ἀποκρήμνοις	οὔσαις,	ἔστι δὲ ὅπου καὶ χάρακα
[2, 6]	δὲ ἑκατὸν ναυσὶ ταῖς ἄριστα	πλεούσαις	ἀναγ< αγ> όμενοι ἐς Σίφνον
[2, 72]	Τύριοι προσπεσόντες ἀπροσδοκήτως ταῖς ναυσὶν	ὁρμούσαις	καὶ ταῖς μὲν πάντῃ κεναῖς
[2, 1]	καὶ ἀπὸ θαλάσσης πολλαῖς ναυσὶν	ἐφορμούσαις	φρουρούμενοι πέμψαντες παρὰ τὸν Φαρνάβαζον
[2, 1]	ἵνα ἡ προσβολὴ μάλιστά ἐστι	ταῖς	ἀπό τε Χίου καὶ ἀπὸ
[2, 6]	ἔστειλαν, αὐτοὶ δὲ ἑκατὸν ναυσὶ	ταῖς	ἄριστα πλεούσαις ἀναγ< αγ> όμενοι
[2, 71]	αὐτῷ παρεγένοντο. ἧκον δὲ ἐν	ταῖς	αὐταῖς ἡμέραις καὶ ἐκ Ῥόδου
[2, 71]	μεγάλοις ἐν γύψῳ κειμένοις ξυμπεπηγότα.	ταῖς	δὲ ἱππαγωγοῖς τε καὶ ταῖς
[2, 72]	μὲν τῶν νεῶν φθάνουσιν ὑπεκφυγοῦσαι,	ταῖς	δὲ πλείοσιν ἐμβαλοῦσαι αἱ ξὺν
[2, 6]	ὑμεῖς συνετάξατε, ὡς αὐτοὶ ἐν	ταῖς	ἐπιστολαῖς πρὸς ἅπαντας ἐκομπάσατε, καὶ
[2, 73]	ἐπὶ πολύ, ὡς μὴ χαλεπὴν	ταῖς	κλίμαξιν τὴν προσβολὴν κατὰ τὰ
[2, 72]	ἄποροι γιγνόμενοι ἔγνωσαν ἐπίπλουν ποιήσασθαι	ταῖς	Κυπρίαις ναυσίν, αἳ κατὰ τὸν
[2, 4]	τὸ αὑτοῦ οὐκ ἀκίνδυνον ἐν	ταῖς	μάχαις ὡς ἀνεπαχθέστατα ἐπεξῄει. λέγεται
[2, 73]	τὰς ναῦς ἐν τῷ λιμένι,	ταῖς	μὲν μετεώροις ἐμβάλλοντες, τὰς δὲ
[2, 72]	ἀπροσδοκήτως ταῖς ναυσὶν ὁρμούσαις καὶ	ταῖς	μὲν πάντῃ κεναῖς ἐπιτυχόντες, τῶν
[2, 73]	ἀκούσας Ἀλέξανδρος τέως μὲν πρὸς	ταῖς	μηχαναῖς ἔξω βέλους αὑτὸν εἶχεν.
[2, 73]	τεῖχος καταβάλλει, τῇ δὲ παιόμενον	ταῖς	μηχαναῖς κατασείει ἐπὶ πολύ, ὡς
[2, 73]	ἐγίγνετο καὶ πῦρ τε ἐπέφερον	ταῖς	μηχαναῖς οἱ Ἄραβες καὶ τοὺς
[2, 71]	Σιδῶνος ἐπέπλει τῇ Τύρῳ ξυντεταγμέναις	ταῖς	ναυσίν, αὐτὸς μὲν κατὰ τὸ
[2, 1]	ἔμαθε σαφῶς τὸν Δατάμην ξὺν	ταῖς	ναυσὶν ἐν Σίφνῳ ὁρμοῦντα, ἐπιπλεύσας
[2, 72]	οἱ δὲ Τύριοι προσπεσόντες ἀπροσδοκήτως	ταῖς	ναυσὶν ὁρμούσαις καὶ ταῖς μὲν
[2, 71]	ἐμβαλόντες καταδύουσιν. οἱ δὲ ἐν	ταῖς	ναυσὶν οὐ χαλεπῶς ἀπενήξαντο ἐς
[2, 6]	δὲ τότε μὲν αὐτοῦ ἐν	ταῖς	νήσοις ὑπέμενεν, ὕστερον δὲ εἰς
[2, 51]	τοῦ ἔργου καὶ πολλαχῇ κρημνώδεσι	ταῖς	ὄχθαις ἐντυγχάνοντες τὸ μέτωπον τῆς
[2, 51]	Δαρεῖος, ἀλλ' ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ	ταῖς	ὄχθαις, πολλαχῇ μὲν ἀποκρήμνοις οὔσαις,
[2, 3]	κατέχοντας Κίλικας. καὶ ἐν ἑπτὰ	ταῖς	πάσαις ἡμέραις τοὺς μὲν βίᾳ
[2, 71]	τῶν ἀγκυρῶν ἄπορον τὴν προσόρμισιν	ταῖς	πολεμίαις ναυσὶν ἐποίουν. Ἀλέξανδρος δὲ
[2, 71]	ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν Κυπρίους ξὺν	ταῖς	σφετέραις ναυσὶ καὶ Ἀνδρομάχῳ τῷ
[2, 2]	Παρμενίωνα μὲν αὐτοῦ καταλείπει σὺν	ταῖς	τάξεσι τῶν πεζῶν, ὅσοι βαρύτερον
[2, 7]	ἐξ ἐπίπλου εὐμαρῶς ληφθήσεται. καὶ	ταῖς	τε ἐκ Μακεδονίας ναυσὶ καὶ
[2, 1]	Ἀντιπάτρου τεταγμένος, ὡς εἶναί τινα	ταῖς	τε νήσοις φυλακὴν καὶ αὐτῇ
[2, 71]	ταῖς δὲ ἱππαγωγοῖς τε καὶ	ταῖς	τριήρεσι τῶν Μακεδόνων, ὅσαι τὰς
[2, 7]	ἐς μάχην ἀκριβῶς ἐσταλμένοι, καὶ	ταῖς	τριήρεσιν ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ τοῦ
[2, 71]	ὕλην καὶ ὡς βιαιότατα ἅμα	ταῖς	τριήρεσιν ἐπανελκύσαντες τὴν ναῦν ἐνσείουσιν
[2, 5]	ἐς ἐπικαμπὴν προϊὸν τοὺς ἐπὶ	ταῖς	ὑπωρείαις τεταγμένους κατόπιν τοῦ δεξιοῦ
[2, 7]	τε ἐκ Μακεδονίας ναυσὶ καὶ	ταῖς	Φοινίσσαις πλεόντων ἡμῶν τὴν θάλασσαν
[2, 71]	ὥστε μηδὲν ἔτι πλέον τοῖς	κολυμβηταῖς	γίγνεσθαι. ἐξάπτοντες οὖν βρόχους τῶν
[2, 73]	Μακεδόνας. καὶ Ἀλέξανδρος ξὺν τοῖς	ὑπασπισταῖς	ἐπὶ τούτους χωρήσας τοὺς μὲν
[2, 72]	καλούμενοι, καὶ αὐτὸς ξὺν τοῖς	ὑπασπισταῖς	ἐπιβήσεσθαι τοῦ τείχους ἧ παρείκοι
[2, 71]	παρεγένοντο. ἧκον δὲ ἐν ταῖς	αὐταῖς	ἡμέραις καὶ ἐκ Ῥόδου τριήρεις
[2, 51]	δὲ ὅπου καὶ χάρακα παρατείνας	αὐταῖς	ἵνα εὐεφοδώτερα ἐφαίνετο, οὕτως ἔμενεν.
[2, 6]	εἰπεῖν καὶ ὅτι τὴν θεραπείαν	αὐταῖς	ξυγχωρεῖ Ἀλέξανδρος τὴν βασιλικὴν καὶ
[2, 6]	καὶ οἱ παῖδες, ὡς ἐξηγγέλθη	αὐταῖς	ὅτι τὸ τόξον τε τοῦ
[2, 6]	παραγγέλλειν ἐκέλευσεν Ἀγησιλάῳ, διδόντα τοῖς	ναύταις	ἐντελῆ τὸν μισθὸν πλεῖν τὴν
[2, 4]	αὑτοῦ οὐκ ἀκίνδυνον ἐν ταῖς	μάχαις	ὡς ἀνεπαχθέστατα ἐπεξῄει. λέγεται δὲ
[2, 6]	τῆς ἥττης οἱ Χῖοι νεωτερίσωσιν.	αγις	δὲ παρ' Αὐτοφραδάτου τάλαντα ἀργυρίου
[2, 6]	κατέσχον. καὶ παρ' αὐτοὺς ἀφικνεῖται	αγις	ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐπὶ μιᾶς
[2, 6]	ἐπὶ Κύπρου ἔφευγον καὶ ἐκεῖθεν	εἰς	Αἴγυπτον, ἵναπερ ὀλίγον ὕστερον πολυπραγμονῶν
[2, 6]	ταῖς νήσοις ὑπέμενεν, ὕστερον δὲ	εἰς	Ἁλικαρνασσὸν παρ' Αὐτοφραδάτην ἀφίκετο. Ἀλέξανδρος
[2, 6]	σὺν Κωφῆνι τῷ Ἀρταβάζου ἀποπεπόμφει	εἰς	Δαμασκὸν Δαρεῖος ὅτι ἑάλωκε, καὶ
[2, 51]	Περσῶν. τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος	εἰς	δέκα μάλιστα μυριάδας καὶ ἐν
[2, 4]	καὶ δαιμόνιον τυχὸν ἦγεν αὐτὸν	εἰς	ἐκεῖνον τὸν χῶρον, οὗ μήτε
[2, 71]	ξυνεπήγνυντο καὶ αἱ νῆες ὡς	εἰς	ἐπίπλουν τε καὶ ναυμαχίας ἀπόπειραν
[2, 6]	τὸν ἐμὸν πατέρα ἠδίκουν, καὶ	εἰς	Θρᾴκην, ἧς ἡμεῖς ἤρχομεν, δύναμιν
[2, 6]	ὧδε. Οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι ἐλθόντες	εἰς	Μακεδονίαν καὶ εἰς τὴν ἄλλην
[2, 71]	τὸ χῶμα τό τε ὕψος	εἰς	πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν μάλιστα πόδας
[2, 72]	ἐπὶ μέγα, ὡς δὲ ἀποχρῶν	εἰς	πλάτος ἐφάνη τὸ παρερρηγμένον, τὰς
[2, 71]	οἱ δὲ ἁλύσεσιν ἀντὶ σχοίνων	εἰς	τὰς ἀγκύρας χρώμενοι, οἱ Μακεδόνες,
[2, 6]	πρόγονοι ἐλθόντες εἰς Μακεδονίαν καὶ	εἰς	τὴν ἄλλην Ἑλλάδα κακῶς ἐποίησαν
[2, 73]	ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου, σφάξαντες ἔρριψαν	εἰς	τὴν θάλασσαν. ἀπέθανον δὲ τῶν
[2, 73]	κατὰ δή τινα νόμιμον παλαιὸν	εἰς	τὴν μητρόπολιν ἀφικόμενοι) τούτοις ξύμπασιν
[2, 7]	ἀπηγγέλθη ταῦτα πρὸς τῶν πρέσβεων	εἰς	τὴν Τύρον, τὰ μὲν ἄλλα
[2, 3]	αὐτοῖς τε τοῖς φίλοις βέβαιος	εἰς	τὸ ἀνύποπτον τυγχάνει ὢν καὶ
[2, 51]	τὰ πρὸ ποδῶν ἀφανῆ ἦν,	εἰς	τὸ ἔμπαλιν ἀπετρέπετο ὡς ἐπὶ
[2, 71]	τοὺς τοξότας ἐπ' Ἀραβίας στέλλεται	εἰς	τὸν Ἀντιλίβανον καλούμενον τὸ ὄρος.
[2, 1]	ἔπλευσαν. κατακομισθέντες δὲ τῆς Τενέδου	εἰς	τὸν Βόρειον καλούμενον λιμένα πέμπουσι
[2, 7]	τιθέμενον. οἶδα δὲ ἐγὼ καὶ	εἰς	τοῦτο ἔτι εὔβοτον τὴν ἤπειρον
[2, 4]	αὐτῷ ὁ λόγος ἐφαίνετο, ἀναβιβάσας	εἰς	τριακόντορον τῶν ἑταίρων τινὰς ἀποπέμπει
[2, 6]	τὸν Κερδίμμα ἐπέταξε δοὺς αὐτῷ	εἰς	φυλακὴν τῆς χώρας τοὺς τῶν
[2, 4]	τε καὶ δούλοις ἀνθρώποις ἐλευθέρους,	εἰς	χεῖρας ἥξειν. ὅσοι τε Ἕλληνες
[2, 5]	αὐτοῦ ἐπὶ τῶν πετρῶν, προφυλακὰς	ἀκριβεῖς	καταστησάμενος. ὑπὸ δὲ τὴν ἕω
[2, 6]	Ἀλεξάνδρου ὄντος ἀφίκοντο παρὰ Δαρείου	πρέσβεις,	ἐπιστολήν τε κομίζοντες Δαρείου καὶ
[2, 7]	τε πόλιν ἐπαινέσας καὶ τοὺς	πρέσβεις	(καὶ γὰρ ἦσαν τῶν ἐπιφανῶν
[2, 7]	ἐκ τῆς Τύρου, τοὺς μὲν	πρέσβεις	πρὸς ὀργὴν ὀπίσω ἀπέπεμψεν, αὐτὸς
[2, 7]	ἐντυγχάνουσιν αὐτῷ κατὰ τὴν ὁδὸν	πρέσβεις	Τυρίων ἀπὸ τοῦ κοινοῦ ἐσταλμένοι
[2, 6]	Παρμενίωνα φυλάσσειν ἐκέλευε. τοὺς δὲ	πρέσβεις	τῶν Ἑλλήνων οἳ πρὸς Δαρεῖον
[2, 73]	ξυνεχομένου Ἀλεξάνδρου ἀφίκοντο παρὰ Δαρείου	πρέσβεις	ὡς αὐτὸν ἀπαγγέλλοντες μύρια μὲν
[2, 73]	ἀπειθεῖ Ἀλέξανδρος τῷ μάντει ἢ	ἐκπλαγεὶς	ἐν τῷ ἔργῳ οὐκ ἐμνημόνευσε
[2, 6]	σοῦ ὡς ἀδικοῦντος. εἰ δ'	ἀντιλέγεις	περὶ τῆς βασιλείας, ὑπομείνας ἔτι
[2, 3]	καὶ λαμπάδα ἐπιτελέσας καὶ ἀγῶνα	διαθεὶς	γυμνικὸν καὶ μουσικὸν Σολεῦσι μὲν
[2, 6]	ἐγὼ δὲ τῶν Ἑλλήνων ἡγεμὼν	κατασταθεὶς	καὶ τιμωρήσασθαι βουλόμενος Πέρσας διέβην
[2, 72]	τοῖς ἀμφ' αὑτὸν ἐγκελευόμενος ἐπιβαίνειν	βληθεὶς	λόγχῃ ἀποθνήσκει αὐτοῦ. ἐπὶ δὲ
[2, 7]	τοῦτον ἀφῆκεν. ~Ἐκ Μαράθου δὲ	ὁρμηθεὶς	Βύβλον τε λαμβάνει ὁμολογίᾳ ἐνδοθεῖσαν
[2, 6]	ταῦτα μὲν ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐπιεικῆ	ἐνθυμηθείς,	ἰδίᾳ δὲ Θεσσαλίσκον μὲν αἰδοῖ
[2, 6]	παῖδας καὶ εἰ ἄλλο τι	θέλεις	αἴτει καὶ λάμβανε. ὅ τι
[2, 71]	ὕστερον καὶ οἱ τῆς Κύπρου	βασιλεῖς	ἐς τὴν Σιδῶνα κατέσχον ναυσὶν
[2, 6]	Φοινίκων καὶ οἱ τῶν Κυπρίων	βασιλεῖς	καὶ αὐτοὶ Αὐτοφραδάτῃ ξυνέπλεον. Στράτων
[2, 71]	ξὺν αὐτῷ οἵ τε Κυπρίων	βασιλεῖς	καὶ ὅσοι Φοινίκων, πλὴν Πνυταγόρου.
[2, 71]	ὁ Βύβλου ὡς ἔμαθον τὰς	πόλεις	σφῶν ὑπ' Ἀλεξάνδρου ἐχομένας, ἀπολιπόντες
[2, 1]	αὐτῷ οἱ Μιτυληναῖοι, τὰς ἄλλας	πόλεις	τῆς Λέσβου προσηγάγετο. ταύτας δὲ
[2, 6]	ἠδίκουν, καὶ εἰς Θρᾴκην, ἧς	ἡμεῖς	ἤρχομεν, δύναμιν ἔπεμψεν Ὦχος. τοῦ
[2, 6]	ἀποθανόντος ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευσάντων, οὓς	ὑμεῖς	συνετάξατε, ὡς αὐτοὶ ἐν ταῖς
[2, 5]	πάσης τάξεως παριππεῦσαι, τοῦ μὴ	καταφανεῖς	τοῖς πολεμίοις γενέσθαι μεταχωροῦντας, ἀλλὰ
[2, 73]	δὲ αὐτῷ ἄλλαι καὶ ἄλλαι	τάξεις	ὁμοῦ τοῖς ἡγεμόσιν ἀνέβαινον. ὡς
[2, 51]	αἱ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρως	τάξεις,	τετραμμένους ἤδη τοὺς κατὰ σφᾶς
[2, 3]	μὲν πεζῶν τῶν Μακεδόνων τρεῖς	τάξεις,	τοὺς τοξότας δὲ πάντας καὶ
[2, 2]	τοὺς Ταρσέας μὴ ἐφ' ἁρπαγὴν	τραπεὶς	οὕτω τὴν ἀπόλειψιν τῆς Ταρσοῦ
[2, 5]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν. οἱ δὲ	ἱππεῖς	αὐτῷ τέως μὲν κατόπιν τῶν
[2, 51]	ἔκοπτον τοὺς ξένους. καὶ οἱ	ἱππεῖς	δὲ οἱ τῶν Περσῶν κατὰ
[2, 51]	σφῶν φέροντες, καὶ αὐτοὶ οἱ	ἱππεῖς	κατὰ στενὰς ὁδοὺς πλήθει τε
[2, 51]	μάλιστα μυριάδας καὶ ἐν τούτοις	ἱππεῖς	ὑπὲρ τοὺς μυρίους, ὥστε λέγει
[2, 72]	μὲν τρεῖς καὶ τετρήρεις ἴσας,	τριήρεις	δὲ ἑπτὰ ὡς ἀκριβεστάτοις τε
[2, 72]	τείχους ἧ παρείκοι ἔμελλεν. τὰς	τριήρεις	δὲ τὰς μὲν ἐπιπλεῖν κατὰ
[2, 6]	τάλαντα ἀργυρίου λαβὼν τριάκοντα καὶ	τριήρεις	δέκα, ταύτας μὲν Ἱππίαν ἄξοντα
[2, 71]	αὐταῖς ἡμέραις καὶ ἐκ Ῥόδου	τριήρεις	ἥ τε περίπολος καλουμένη καὶ
[2, 71]	ἐκεῖ ὅσαι ἤδη ἦσαν αὐτῷ	τριήρεις,	ὅτι ἀπορώτερα τὰ τῆς πολιορκίας
[2, 71]	τὰς ἐξωτάτω ἐφορμούσας τῷ στόματι	τριήρεις	προσπεσόντες οἱ Φοίνικες καὶ ἀντίπρωροι
[2, 71]	ἀφίκοντο καὶ αἱ τῶν Σιδωνίων	τριήρεις	σὺν αὐτοῖς, ὥστε Φοινίκων μὲν
[2, 72]	πληρώσαντες πεντήρεις μὲν τρεῖς καὶ	τετρήρεις	ἴσας, τριήρεις δὲ ἑπτὰ ὡς
[2, 72]	ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἀπεχώρει, πληρώσαντες	πεντήρεις	μὲν τρεῖς καὶ τετρήρεις ἴσας,
[2, 72]	τῶν Τυρίων νῆες. αὐτὸς δὲ	πεντήρεις	τε τὰς ξὺν αὐτῷ ἀναλαβὼν
[2, 7]	ἐπὶ τοῖς πύργοις. προκαλύμματα δὲ	δέρρεις	καὶ διφθέραι αὐτοῖς ἦσαν, ὡς
[2, 71]	ὁρῶν πε- φραγμένον τὸν ἔσπλουν,	τρεῖς	δὲ τὰς ἐξωτάτω ἐφορμούσας τῷ
[2, 71]	καὶ ἐκ Σόλων καὶ Μαλλοῦ	τρεῖς	καὶ Λύκιαι δέκα, ἐκ Μακεδονίας
[2, 72]	σκηνὴν ἀπεχώρει, πληρώσαντες πεντήρεις μὲν	τρεῖς	καὶ τετρήρεις ἴσας, τριήρεις δὲ
[2, 73]	προμαχομένους τῶν πύργων, ἐς μὲν	τρεῖς	προσβολὰς οἱ ἐκ τῆς πόλεως
[2, 3]	τῶν μὲν πεζῶν τῶν Μακεδόνων	τρεῖς	τάξεις, τοὺς τοξότας δὲ πάντας
[2, 73]	ὡς ἤκουσε Δαρεῖος, τὰς μὲν	ξυμβάσεις	ἀπέγνω τὰς πρὸς Ἀλέξανδρον, ἐν
[2, 73]	ὦ βασιλεῦ, τὴν μὲν πόλιν	αἱρήσεις,	αὐτῷ δέ σοι φυλακτέα ἐστὶν
[2, 2]	θείου παρὰ τοὺς Τελμισσέας τοὺς	μάντεις.	εἶναι γὰρ τοὺς Τελμισσέας σοφοὺς
[2, 6]	τὸ τόξον τε τοῦ Δαρείου	ἔχεις	καὶ τὸν κάνδυν τὸν βασιλικὸν
[2, 73]	ἐν παρασκευῇ δὲ τοῦ πολέμου	αὖθις	ἦν. Ἀλέξανδρος δὲ ἐπ' Αἰγύπτου
[2, 1]	Ἡγελόχῳ, ὅτῳ προσετέτακτο ὑπ' Ἀλεξάνδρου	αὖθις	ξυναγαγεῖν δύναμιν ναυτικήν, τοσαύτη ξυνηγμένη
[2, 5]	στρατιὰν πᾶσαν ἤει, ὡς κατασχεῖν	αὖθις	τὰς πύλας. ὡς δὲ ἀμφὶ
[2, 7]	πράγματα, μή ποτε ἄρα ἐπικρατήσαντες	αὖθις	τῶν ἐπὶ θαλάσσῃ χωρίων οἱ
[2, 5]	δὲ ἀμφὶ μέσας νύκτας ἐκράτησεν	αὖθις	τῶν παρόδων, ἀνέπαυε τὴν στρατιὰν
[2, 73]	πόλιν τεναγώδης πᾶσα. μεγάλη δὲ	πόλις	ἡ Γάζα ἦν καὶ ἐπὶ
[2, 7]	νῆσός τε γὰρ αὐτοῖς ἡ	πόλις	ἦν καὶ τείχεσιν ὑψηλοῖς πάντῃ
[2, 3]	τειχῶν δήλη ἐστὶ μεγάλη τε	πόλις	κτισθεῖσα καὶ ἐπὶ μέγα ἐλθοῦσα
[2, 5]	εὐωνύμου πρώτη μὲν ἡ Ἀμύντου	τάξις	ἦν, ἐπὶ δὲ ἡ Πτολεμαίου,
[2, 72]	τὴν ἑτέραν δὲ ἡ Κοίνου	τάξις	οἱ πεζέταιροι καλούμενοι, καὶ αὐτὸς
[2, 5]	προτετάχει ὅπως ἀσφαλῶς αὐτῷ ἡ	ἔκταξις	τῆς στρατιᾶς γένοιτο, ἀνεκάλεσεν ἀπὸ
[2, 51]	τόξον. καὶ γὰρ καὶ ἡ	δίωξις	βραδυτέρα αὐτῷ ἐγεγόνει, ὅτι ἐν
[2, 6]	δὲ τὴν μὲν νύκτα ξὺν	ὀλίγοις	τοῖς ἀμφ' αὐτὸν ἔφυγε, τῇ
[2, 71]	τε φλὸξ πολλὴ ἐνέπιπτε τοῖς	πύργοις	καὶ αἱ κεραῖαι περικλασθεῖσαι ἐξέχεαν
[2, 7]	δύο καὶ μηχανὰς ἐπὶ τοῖς	πύργοις.	προκαλύμματα δὲ δέρρεις καὶ διφθέραι
[2, 71]	τῷ τε χώματι καὶ τοῖς	πύργοις,	πῦρ ἐμβαλόντες ἐς τὴν ὕλην
[2, 71]	γύψῳ κειμένοις ξυμπεπηγότα. ταῖς δὲ	ἱππαγωγοῖς	τε καὶ ταῖς τριήρεσι τῶν
[2, 4]	Μακεδόνας τε γὰρ Πέρσαις καὶ	Μήδοις,	ἐκ πάνυ πολλοῦ τρυφῶσιν, αὐτοὺς
[2, 4]	ὅσα ἄλλα ἔθνη Πέρσαις καὶ	Μήδοις	ὑπήκοα ἐποικεῖ τὴν Ἀσίαν καὶ
[2, 2]	τῇ ὑστεραίᾳ Ἀλέξανδρος τοῖς φήνασι	θεοῖς	τά τε σημεῖα καὶ τοῦ
[2, 3]	Πύραμον, αὐτὸς δὲ σὺν τοῖς	πεζοῖς	καὶ τῇ ἴλῃ τῇ βασιλικῇ
[2, 5]	Μελεάγρου. τοῦ δὲ εὐωνύμου τοῖς	πεζοῖς	μὲν Κρατερὸς ἐπετέτακτο ἄρχειν, τοῦ
[2, 4]	τῶν κινδύνων ἐς παράκλησιν ἀνδράσιν	ἀγαθοῖς	ἐξ ἀγαθοῦ ἡγεμόνος παραινεῖσθαι εἰκός.
[2, 7]	ἦν καὶ ὕλης, ἥντινα τοῖς	λίθοις	ἄνωθεν ἐπεφόρουν, χάρακές τε οὐ
[2, 7]	αὐτὸς ὁ πηλὸς ξύνδεσμος τοῖς	λίθοις	ἐς τὸ ἐπιμένειν ἐγίγνετο. καὶ
[2, 71]	πόδας καὶ ἐς πλάτος ξύμμετρον	λίθοις	μεγάλοις ἐν γύψῳ κειμένοις ξυμπεπηγότα.
[2, 51]	μάχῃ ἐκείνῃ ἐγένετο ἐπὶ ἄρχοντος	Ἀθηναίοις	Νικοκράτους μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Τῇ δὲ
[2, 1]	ὠφέλειαν κατὰ θάλασσαν γίγνεσθαι τοῖς	Μιτυληναίοις.	καὶ ἐν τούτῳ αὐτὸς μὲν
[2, 1]	μὲν δὴ ἡ ξύμβασις τοῖς	Μιτυληναίοις	πρὸς τοὺς Πέρσας ξυνέβη. Φαρνάβαζος
[2, 1]	ἣν ἐπὶ Ἀνταλκίδου Δαρείῳ συνέθεντο.	Τενεδίοις	δὲ τὰ μὲν τῆς εὐνοίας
[2, 72]	θορύβου ξυνεχομένων ἐν τῷ ἔργῳ,	σημείοις	ἄλλοις καὶ ἄλλοις ἐπεκάλουν ἐς
[2, 6]	Ἀσίαν, ὑπαρξάντων ὑμῶν. καὶ γὰρ	Περινθίοις	ἐβοηθήσατε, οἳ τὸν ἐμὸν πατέρα
[2, 3]	τῷ περιβόλῳ δὲ καὶ τοῖς	θεμελίοις	τῶν τειχῶν δήλη ἐστὶ μεγάλη
[2, 6]	καὶ τῶν μισθοφόρων ξένων ξὺν	χιλίοις	καὶ πεντακοσίοις ἐπὶ Χίου ἐστάλη,
[2, 5]	παριππεῦσαι, τοῦ μὴ καταφανεῖς τοῖς	πολεμίοις	γενέσθαι μεταχωροῦντας, ἀλλὰ κατόπιν τῆς
[2, 72]	Ὡς δὲ οὐδεμία ἔτι τοῖς	Τυρίοις	ἐκ τῶν νεῶν ὠφέλεια ἦν,
[2, 7]	ἔτι θαλασσοκρατούντων καὶ αὐτοῖς τοῖς	Τυρίοις	νεῶν ἔτι πολλῶν περιουσῶν. Ὡς
[2, 7]	Αὐτοφραδάτου ἔπλει) ἐκέλευσεν ἐπανελθόντας φράσαι	Τυρίοις,	ὅτι ἐθέλοι παρελθὼν ἐς τὴν
[2, 71]	τῆς πάσης τάξεως. τοῖς δὲ	Τυρίοις	πρότερον μὲν ναυμαχεῖν ἐγνωσμένον ἦν,
[2, 6]	δὲ ἄλλας αὐτοῦ ἐν τοῖς	νεωρίοις	κατακαύσαντες, ὡς μὴ παρασχεῖν ταχεῖαν
[2, 51]	ἔφευγε. καὶ ἔστε μὲν ὁμαλοῖς	χωρίοις	ἐν τῇ φυγῇ ἐπετύγχανεν, ἐπὶ
[2, 4]	τὰ σώματα οὔτε τὰς γνώμας	παραπλησίοις.	Μακεδόνας τε γὰρ Πέρσαις καὶ
[2, 6]	μισθοφόρων ξένων ξὺν χιλίοις καὶ	πεντακοσίοις	ἐπὶ Χίου ἐστάλη, δείσας μή
[2, 72]	καταπετάσαντες τὸ στόμα τοῦ λιμένος	ἱστίοις,	τοῦ μὴ καταφανῆ γενέσθαι τῶν
[2, 4]	αὐτοὺς ἐν τοῖς πόνοις τοῖς	πολεμικοῖς	πάλαι ἤδη μετὰ κινδύνων ἀσκουμένους,
[2, 71]	καὶ ἐς πλάτος ξύμμετρον λίθοις	μεγάλοις	ἐν γύψῳ κειμένοις ξυμπεπηγότα. ταῖς
[2, 51]	πρώτοις ἔφευγε. καὶ ἔστε μὲν	ὁμαλοῖς	χωρίοις ἐν τῇ φυγῇ ἐπετύγχανεν,
[2, 6]	Μενίσκῳ τε καὶ Ἀρσίμᾳ τοῖς	ἀγγέλοις	τοῖς ἐκ Περσῶν ἥκουσι τοὺς
[2, 7]	ἡ πόλις ἦν καὶ τείχεσιν	ὑψηλοῖς	πάντῃ ὠχύρωτο. καὶ τὰ ἀπὸ
[2, 3]	αὐτὸν, ὅτι αὐτοῖς τε τοῖς	φίλοις	βέβαιος εἰς τὸ ἀνύποπτον τυγχάνει
[2, 3]	ἐστιν αὐτῷ φίλος, καὶ τοῖς	ἄλλοις	δὲ τοῖς ἀμφ' αὐτὸν, ὅτι
[2, 72]	τῷ ἔργῳ, σημείοις ἄλλοις καὶ	ἄλλοις	ἐπεκάλουν ἐς τὴν ἀναχώρησιν. οἱ
[2, 72]	ξυνεχομένων ἐν τῷ ἔργῳ, σημείοις	ἄλλοις	καὶ ἄλλοις ἐπεκάλουν ἐς τὴν
[2, 4]	Ἀσίας ξυμπάσης καὶ πέρας τοῖς	πολλοῖς	πόνοις ἐπιθεῖναι. ἐπὶ τούτοις δὲ
[2, 3]	τῶν χιλίων. Ἀλέξανδρος δὲ ἐν	Σόλοις	θύσας τε τῷ Ἀσκληπιῷ καὶ
[2, 4]	ἐγίνετο, οὐκ ὀλίγη δὲ ἐν	Σόλοις,	ἵνα ἔθυέ τε καὶ ἐπόμπευε,
[2, 71]	ἐς τὸ ἔργον, εἰ μὴ	διέκπλοις	μᾶλλόν τι ἢ ἐν χερσὶν
[2, 4]	κινδύνων ἀσκουμένους, ἄλλως τε καὶ	δούλοις	ἀνθρώποις ἐλευθέρους, εἰς χεῖρας ἥξειν.
[2, 7]	ἐν ταὐτῷ γίγνεται. Αἴγυπτον δὲ	παραστησαμένοις	ὑπέρ τε τῆς Ἑλλάδος καὶ
[2, 5]	ἔγνω καὶ τοῖς κατ' αὐτοὺς	τεταγμένοις	δυνατὸς ὢν χρήσασθαι ἐς ἀναπλήρωσιν
[2, 71]	ξύμμετρον λίθοις μεγάλοις ἐν γύψῳ	κειμένοις	ξυμπεπηγότα. ταῖς δὲ ἱππαγωγοῖς τε
[2, 7]	τοῦ τείχους βάλλεσθαι, τοῖς τε	ἐργαζομένοις	προβολὴν ἐν τῷ αὐτῷ εἶναι
[2, 2]	ἔτι δὲ περὶ αὐτῶν τούτων	βουλευομένοις	ἐλθεῖν τὸν Μίδαν ὁμοῦ τῷ
[2, 2]	ἐπὶ τὰς πύλας, ὡς οὐ	προσδεχομένοις	τοῖς φύλαξιν ἐπιπεσεῖν. καὶ προσάγων
[2, 5]	χρήσασθαι ἐς ἀναπλήρωσιν τῆς φάλαγγος.	ἐκείνοις	δὲ ἱππέας τριακοσίους ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν.
[2, 51]	ποταμοῦ ταῖς ὄχθαις, πολλαχῇ μὲν	ἀποκρήμνοις	οὔσαις, ἔστι δὲ ὅπου καὶ
[2, 4]	ξυμπάσης καὶ πέρας τοῖς πολλοῖς	πόνοις	ἐπιθεῖναι. ἐπὶ τούτοις δὲ τῶν
[2, 4]	πολλοῦ τρυφῶσιν, αὐτοὺς ἐν τοῖς	πόνοις	τοῖς πολεμικοῖς πάλαι ἤδη μετὰ
[2, 4]	ἀσκουμένους, ἄλλως τε καὶ δούλοις	ἀνθρώποις	ἐλευθέρους, εἰς χεῖρας ἥξειν. ὅσοι
[2, 71]	κεραίαν διπλῆν ἐπὶ τοῖς ἱστοῖς	ἀμφοτέροις,	καὶ ἀπὸ ταύτης ἐξήρτησαν ἐν
[2, 72]	ἔσχε τὸ τεῖχος ξὺν τοῖς	ἑταίροις.	ὡς δὲ εἴχοντο αὐτῷ πύργοι
[2, 7]	διφθέραι αὐτοῖς ἦσαν, ὡς μήτε	πυρφόροις	βέλεσιν ἀπὸ τοῦ τείχους βάλλεσθαι,
[2, 71]	προσήγοντο, βέλεσί τε ἠμύνοντο καὶ	πυρφόροις	οἰστοῖς ἔβαλλον αὐτὰς τὰς ναῦς,
[2, 73]	ἐν τῷ λιμένι, ταῖς μὲν	μετεώροις	ἐμβάλλοντες, τὰς δὲ ἐς τὴν
[2, 71]	στενότητα τοῦ στόματος καὶ ἅμα	ἀντιπρώροις	τριήρεσι πολλαῖς ὁρῶν πε- φραγμένον
[2, 2]	τῆς ἁμάξης ἐκείνης παρὰ τοῖς	προσχώροις	πολὺς κατεῖχε, Γόρδιον εἶναι τῶν
[2, 6]	τότε μὲν αὐτοῦ ἐν ταῖς	νήσοις	ὑπέμενεν, ὕστερον δὲ εἰς Ἁλικαρνασσὸν
[2, 1]	ὡς εἶναί τινα ταῖς τε	νήσοις	φυλακὴν καὶ αὐτῇ τῇ Ἑλλάδι,
[2, 51]	πόλεμον. καὶ λόγῳ τε ἐπεκόσμησεν	ὅσοις	τι διαπρεπὲς ἔργον ἐν τῇ
[2, 6]	ξὺν Μενίσκῳ τε καὶ Ἀρσίμᾳ	τοῖς	ἀγγέλοις τοῖς ἐκ Περσῶν ἥκουσι
[2, 4]	τε καὶ ξυνεσομένων ἐπὶ κακῷ	τοῖς	ἀεὶ βασιλεύουσιν ἐπαιρόμενος ἔγνω μηκέτι
[2, 3]	πιστός ἐστιν αὐτῷ φίλος, καὶ	τοῖς	ἄλλοις δὲ τοῖς ἀμφ' αὐτὸν,
[2, 51]	καὶ ταύτῃ εὐθὺς δῆλος ἐγένετο	τοῖς	ἀμφ' Ἀλέξανδρον τῇ γνώμῃ δεδουλωμένος.
[2, 4]	ἠδυνήθη, ἀλλὰ Ἀλεξάνδρῳ τε καὶ	τοῖς	ἀμφ' αὐτὸν εὐμαρῶς τὴν νίκην
[2, 6]	τὴν μὲν νύκτα ξὺν ὀλίγοις	τοῖς	ἀμφ' αὐτὸν ἔφυγε, τῇ δὲ
[2, 3]	φίλος, καὶ τοῖς ἄλλοις δὲ	τοῖς	ἀμφ' αὐτὸν, ὅτι αὐτοῖς τε
[2, 72]	πρῶτος ἐπιβὰς τοῦ τείχους καὶ	τοῖς	ἀμφ' αὑτὸν ἐγκελευόμενος ἐπιβαίνειν βληθεὶς
[2, 72]	ἀκριβεστάτοις τε τοῖς πληρώμασι καὶ	τοῖς	ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων μάχεσθαι μέλλουσιν
[2, 51]	μὴ ἀφανίσαι. καί τι καὶ	τοῖς	γένεσι τῷ τε Ἑλληνικῷ καὶ
[2, 4]	τὸ χωρίον ἀναπτύξαι τὴν φάλαγγα,	τοῖς	δὲ ἀχρεῖον τὸ πλῆθος {ὅτι}
[2, 73]	πάσῃ πολιορκίᾳ μάλιστα ἐς τετρακοσίους.	Τοῖς	δὲ ἐς τὸ ἱερὸν τοῦ
[2, 71]	κέρας εἶχον τῆς πάσης τάξεως.	τοῖς	δὲ Τυρίοις πρότερον μὲν ναυμαχεῖν
[2, 73]	μὲν αὐτοῦ μαχομένους διέφθειρεν αὐτῶν,	τοῖς	δὲ φεύγουσιν ἐφείπετο. καὶ φόνος
[2, 6]	τε καὶ Ἀρσίμᾳ τοῖς ἀγγέλοις	τοῖς	ἐκ Περσῶν ἥκουσι τοὺς τὰ
[2, 72]	νεῶν, βοῇ τε ἐπανάγειν ἐνεκελεύοντο	τοῖς	ἐκ τῶν σφετέρων νεῶν καὶ
[2, 6]	διαφθειράντων καὶ τὴν εἰρήνην, ἣν	τοῖς	Ἕλλησι κατεσκεύασα, διαλύειν ἐπιχειρούντων_ ἐστράτευσα
[2, 72]	Ἀλέξανδρος ἔσχε τὸ τεῖχος ξὺν	τοῖς	ἑταίροις. ὡς δὲ εἴχοντο αὐτῷ
[2, 73]	ἄλλαι καὶ ἄλλαι τάξεις ὁμοῦ	τοῖς	ἡγεμόσιν ἀνέβαινον. ὡς δὲ ἅπαξ
[2, 51]	τοὺς Μακεδόνας καὶ τὴν νίκην	τοῖς	ἤδη φεύγουσι σφῶν ἀνασώσασθαι, τῶν
[2, 1]	φυγάδας δὲ αὐτῶν κατιέναι ἐπὶ	τοῖς	ἡμίσεσι τῶν τότε ὄντων, ὅτε
[2, 3]	καὶ τῷ περιβόλῳ δὲ καὶ	τοῖς	θεμελίοις τῶν τειχῶν δήλη ἐστὶ
[2, 71]	δὲ καὶ κεραίαν διπλῆν ἐπὶ	τοῖς	ἱστοῖς ἀμφοτέροις, καὶ ἀπὸ ταύτης
[2, 5]	τὸ ἄκρον ἀνέφυγον, ἔγνω καὶ	τοῖς	κατ' αὐτοὺς τεταγμένοις δυνατὸς ὢν
[2, 71]	συνετέτακτο αὐτῷ τὸ ναυτικόν, ἐπιβιβάσας	τοῖς	καταστρώμασι τῶν ὑπασπιστῶν ὅσοι ἱκανοὶ
[2, 71]	καθίεσαν, ὥστε μηδὲν ἔτι πλέον	τοῖς	κολυμβηταῖς γίγνεσθαι. ἐξάπτοντες οὖν βρόχους
[2, 7]	ἀφθονία ἦν καὶ ὕλης, ἥντινα	τοῖς	λίθοις ἄνωθεν ἐπεφόρουν, χάρακές τε
[2, 7]	καὶ αὐτὸς ὁ πηλὸς ξύνδεσμος	τοῖς	λίθοις ἐς τὸ ἐπιμένειν ἐγίγνετο.
[2, 71]	τὰς ναῦς, ὥστε φόβον παρέχειν	τοῖς	Μακεδόσι πελάζειν τῷ τείχει. ἦν
[2, 7]	ἔτι, ἄπορον πολλαχῇ τὴν πρόσχωσιν	τοῖς	Μακεδόσιν ἐποίουν. καὶ οἱ Μακεδόνες
[2, 51]	διασώσασθαι, ταύτῃ ἐμβάλλουσιν οἱ Ἕλληνες	τοῖς	Μακεδόσιν ἧ μάλιστα διεσπασμένην αὐτοῖς
[2, 1]	τινα ὠφέλειαν κατὰ θάλασσαν γίγνεσθαι	τοῖς	Μιτυληναίοις. καὶ ἐν τούτῳ αὐτὸς
[2, 1]	τούτοις μὲν δὴ ἡ ξύμβασις	τοῖς	Μιτυληναίοις πρὸς τοὺς Πέρσας ξυνέβη.
[2, 6]	καὶ παραγγέλλειν ἐκέλευσεν Ἀγησιλάῳ, διδόντα	τοῖς	ναύταις ἐντελῆ τὸν μισθὸν πλεῖν
[2, 6]	τὰς δὲ ἄλλας αὐτοῦ ἐν	τοῖς	νεωρίοις κατακαύσαντες, ὡς μὴ παρασχεῖν
[2, 6]	ταῦτα ἀντιγράφει Ἀλέξανδρος καὶ ξυμπέμπει	τοῖς	παρὰ Δαρείου ἐλθοῦσι Θέρσιππον, παραγγείλας
[2, 3]	τὸν Πύραμον, αὐτὸς δὲ σὺν	τοῖς	πεζοῖς καὶ τῇ ἴλῃ τῇ
[2, 5]	ἡ Μελεάγρου. τοῦ δὲ εὐωνύμου	τοῖς	πεζοῖς μὲν Κρατερὸς ἐπετέτακτο ἄρχειν,
[2, 71]	γνώμην τὴν σφῶν ἐδόκουν ξυνταχθῆναι	τοῖς	Πέρσαις ἐς τὸ ναυτικόν. Ἐν
[2, 1]	ἄλλως ἐδόκει ὅτι μὴ προσχωρήσαντας	τοῖς	Πέρσαις σώζεσθαι. ἐπεὶ οὐδὲ Ἡγελόχῳ,
[2, 5]	πάσης τάξεως ἐπεῖχεν, καθάπερ νόμος	τοῖς	Περσῶν βασιλεῦσι τετάχθαι. καὶ τὸν
[2, 72]	δὲ ἑπτὰ ὡς ἀκριβεστάτοις τε	τοῖς	πληρώμασι καὶ τοῖς ἀπὸ τῶν
[2, 4]	τρυφῶσιν, αὐτοὺς ἐν τοῖς πόνοις	τοῖς	πολεμικοῖς πάλαι ἤδη μετὰ κινδύνων
[2, 5]	τάξεως παριππεῦσαι, τοῦ μὴ καταφανεῖς	τοῖς	πολεμίοις γενέσθαι μεταχωροῦντας, ἀλλὰ κατόπιν
[2, 4]	τῆς Ἀσίας ξυμπάσης καὶ πέρας	τοῖς	πολλοῖς πόνοις ἐπιθεῖναι. ἐπὶ τούτοις
[2, 4]	πάνυ πολλοῦ τρυφῶσιν, αὐτοὺς ἐν	τοῖς	πόνοις τοῖς πολεμικοῖς πάλαι ἤδη
[2, 6]	τὰ ὀστᾶ ἐς τὰς Ἀθήνας	τοῖς	πρὸς γένους ἀπέπεμψεν. Εὐθυκλέα δὲ
[2, 2]	περὶ τῆς ἁμάξης ἐκείνης παρὰ	τοῖς	προσχώροις πολὺς κατεῖχε, Γόρδιον εἶναι
[2, 51]	εἶχεν ἐπὶ τοῦ ἅρματος ξὺν	τοῖς	πρώτοις ἔφευγε. καὶ ἔστε μὲν
[2, 71]	ἥ τε φλὸξ πολλὴ ἐνέπιπτε	τοῖς	πύργοις καὶ αἱ κεραῖαι περικλασθεῖσαι
[2, 7]	ἐπέστησαν δύο καὶ μηχανὰς ἐπὶ	τοῖς	πύργοις. προκαλύμματα δὲ δέρρεις καὶ
[2, 71]	ἤδη τῷ τε χώματι καὶ	τοῖς	πύργοις, πῦρ ἐμβαλόντες ἐς τὴν
[2, 6]	καὶ τιμῆς. εἴτε πιθανὸς δοκεῖ	τοῖς	συγγράψασιν Ἀλέξανδρος ὡς καὶ ταῦτα
[2, 73]	ἠρείπετο ὑφιζάνον κατὰ τὸ κενούμενον,	τοῖς	τε βέλεσιν ἐπὶ πολὺ κατεῖχον
[2, 7]	βέλεσιν ἀπὸ τοῦ τείχους βάλλεσθαι,	τοῖς	τε ἐργαζομένοις προβολὴν ἐν τῷ
[2, 73]	τοῦ χωσθέντος ἐπάγεσθαι τὰς μηχανὰς	τοῖς	τείχεσι. καὶ ἐχώννυτο κατὰ τὸ
[2, 72]	λιμένα. Ὡς δὲ οὐδεμία ἔτι	τοῖς	Τυρίοις ἐκ τῶν νεῶν ὠφέλεια
[2, 7]	Περσῶν ἔτι θαλασσοκρατούντων καὶ αὐτοῖς	τοῖς	Τυρίοις νεῶν ἔτι πολλῶν περιουσῶν.
[2, 73]	τοὺς Μακεδόνας. καὶ Ἀλέξανδρος ξὺν	τοῖς	ὑπασπισταῖς ἐπὶ τούτους χωρήσας τοὺς
[2, 72]	πεζέταιροι καλούμενοι, καὶ αὐτὸς ξὺν	τοῖς	ὑπασπισταῖς ἐπιβήσεσθαι τοῦ τείχους ἧ
[2, 2]	τούτοις ἔθυε τῇ ὑστεραίᾳ Ἀλέξανδρος	τοῖς	φήνασι θεοῖς τά τε σημεῖα
[2, 3]	ἀμφ' αὐτὸν, ὅτι αὐτοῖς τε	τοῖς	φίλοις βέβαιος εἰς τὸ ἀνύποπτον
[2, 1]	ἅμα ἐν νυκτὶ φοβερώτερον προσπεσεῖν	τοῖς	Φοίνιξιν. ὡς δὲ ἔμαθε σαφῶς
[2, 2]	τὰς πύλας, ὡς οὐ προσδεχομένοις	τοῖς	φύλαξιν ἐπιπεσεῖν. καὶ προσάγων μὲν
[2, 72]	ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων μάχεσθαι μέλλουσιν	εὐοπλοτάτοις	καὶ ἅμα εὐθαρσεστάτοις ἐς τοὺς
[2, 72]	ἴσας, τριήρεις δὲ ἑπτὰ ὡς	ἀκριβεστάτοις	τε τοῖς πληρώμασι καὶ τοῖς
[2, 72]	μάχεσθαι μέλλουσιν εὐοπλοτάτοις καὶ ἅμα	εὐθαρσεστάτοις	ἐς τοὺς ναυτικοὺς ἀγῶνας, τὰ
[2, 1]	ὑπ' αὐτὴν τὴν ἕω καὶ	ἀπροσδοκήτοις	ἐπιπεσὼν ὀκτὼ μὲν ναῦς αὐτοῖς
[2, 71]	καὶ κεραίαν διπλῆν ἐπὶ τοῖς	ἱστοῖς	ἀμφοτέροις, καὶ ἀπὸ ταύτης ἐξήρτησαν
[2, 71]	βέλεσί τε ἠμύνοντο καὶ πυρφόροις	οἰστοῖς	ἔβαλλον αὐτὰς τὰς ναῦς, ὥστε
[2, 1]	ἀπροσδοκήτοις ἐπιπεσὼν ὀκτὼ μὲν ναῦς	αὐτοῖς	ἀνδράσιν ἔλαβε, Δατάμης δὲ μετὰ
[2, 2]	αὐτοῖς χρησμὸν, ὅτι ἅμαξα ἄξει	αὐτοῖς	βασιλέα καὶ ὅτι οὗτος αὐτοῖς
[2, 51]	ἐβλάπτοντο. καὶ οἱ Θεσσαλοὶ εὐρώστως	αὐτοῖς	ἐπέκειντο, ὥστε οὐ μείων ἢ
[2, 7]	χώματος, ὅ τι περ προκεχωρήκει	αὐτοῖς	ἐπὶ πολὺ τῆς θαλάσσης, ἐπέστησαν
[2, 6]	Πελοπόννησον. καὶ ἐν τούτῳ ἀγγελία	αὐτοῖς	ἔρχεται τῆς μάχης τῆς πρὸς
[2, 4]	πρὸς νενικημένους ὁ ἀγὼν νενικηκόσιν	αὐτοῖς	ἔσται καὶ ὅτι ὁ θεὸς
[2, 2]	γνῶναι ὄντα, ὅντινα ὁ θεὸς	αὐτοῖς	ἔφραζεν, ὅτι ἄξει ἡ ἅμαξα.
[2, 7]	πολιορκία ἐφαίνετο. νῆσός τε γὰρ	αὐτοῖς	ἡ πόλις ἦν καὶ τείχεσιν
[2, 7]	προκαλύμματα δὲ δέρρεις καὶ διφθέραι	αὐτοῖς	ἦσαν, ὡς μήτε πυρφόροις βέλεσιν
[2, 2]	καί σφισιν ἀπὸ γένους δεδόσθαι	αὐτοῖς	καὶ γυναιξὶν καὶ παισὶ τὴν
[2, 71]	πελάζειν τῷ τείχει. ἦν δὲ	αὐτοῖς	καὶ τὰ τείχη τὰ κατὰ
[2, 2]	αὐτοῖς βασιλέα καὶ ὅτι οὗτος	αὐτοῖς	καταπαύσει τὴν στάσιν. ἔτι δὲ
[2, 3]	καὶ στασιάζοντας καταλαβὼν τὴν στάσιν	αὐτοῖς	κατέπαυσε. καὶ τοὺς φόρους, οὓς
[2, 4]	ἀξίωσιν σφίσιν ἐπεοικότες, οὐδὲ ἱππέων	αὐτοῖς	παρόντων Θεσσαλῶν, οὐδὲ Βοιωτῶν ἢ
[2, 73]	ἐκ τῆς πόλεως ἀποθνησκόντων τε	αὐτοῖς	πολλῶν καὶ τιτρωσκομένων ὅμως ἀντεῖχον.
[2, 4]	δὴ ξυναγαγὼν τοὺς ἑταίρους φράζει	αὐτοῖς	τὰ ἐξηγγελμένα ὑπὲρ Δαρείου τε
[2, 3]	ἐσήγαγεν ἐς Σόλους καὶ ἐπέβαλεν	αὐτοῖς	τάλαντα διακόσια ἀργυρίου ζημίαν, ὅτι
[2, 3]	δὲ τοῖς ἀμφ' αὐτὸν, ὅτι	αὐτοῖς	τε τοῖς φίλοις βέβαιος εἰς
[2, 2]	βασιλέα τὸν Μίδαν, Μίδαν δὲ	αὐτοῖς	τὴν στάσιν καταπαῦσαι, καὶ τὴν
[2, 51]	τοῖς Μακεδόσιν ἧ μάλιστα διεσπασμένην	αὐτοῖς	τὴν φάλαγγα κατεῖδον. καὶ τὸ
[2, 7]	τε Περσῶν ἔτι θαλασσοκρατούντων καὶ	αὐτοῖς	τοῖς Τυρίοις νεῶν ἔτι πολλῶν
[2, 72]	ἐγένετο καὶ ἅμα Ἀλέξανδρος εἵπετο	αὐτοῖς,	τοῦ τε ἔργου αὐτοῦ καρτερῶς
[2, 71]	ὣς ὕφαλοι κολυμβηταὶ τὰς σχοίνους	αὐτοῖς	ὑπέτεμνον. οἱ δὲ ἁλύσεσιν ἀντὶ
[2, 2]	σφίσι τοὺς Φρύγας, καὶ γενέσθαι	αὐτοῖς	χρησμὸν, ὅτι ἅμαξα ἄξει αὐτοῖς
[2, 71]	αἱ τῶν Σιδωνίων τριήρεις σὺν	αὐτοῖς,	ὥστε Φοινίκων μὲν νῆες ὀγδοήκοντα
[2, 4]	τοῖς πολλοῖς πόνοις ἐπιθεῖναι. ἐπὶ	τούτοις	δὲ τῶν τε ἐς τὸ
[2, 2]	ἐξ οὐρανοῦ ἐπεσήμηναν. καὶ ἐπὶ	τούτοις	ἔθυε τῇ ὑστεραίᾳ Ἀλέξανδρος τοῖς
[2, 7]	εἰ μή τις τὴν Ἥραν	τούτοις	ἐπάγων, ὡς αὐτὴν ταῦτα Ἡρακλεῖ
[2, 73]	αὐτὸς ἂν Ἀλέξανδρος ὢν ἐπὶ	τούτοις	ἠγάπησεν καταλύσας τὸν πόλεμον μηκέτι
[2, 51]	δέκα μάλιστα μυριάδας καὶ ἐν	τούτοις	ἱππεῖς ὑπὲρ τοὺς μυρίους, ὥστε
[2, 2]	τῇ πομπῇ. πρὸς δὲ δὴ	τούτοις	καὶ τόδε περὶ τῆς ἁμάξης
[2, 1]	τότε ὄντων, ὅτε ἔφευγον. ἐπὶ	τούτοις	μὲν δὴ ἡ ξύμβασις τοῖς
[2, 2]	δυνάμει μὴ ἐσβα- λεῖν ἐδέοντο.	τούτοις	μὲν δὴ προστάσσει Ἀλέξανδρος ὑπακούειν
[2, 73]	παλαιὸν εἰς τὴν μητρόπολιν ἀφικόμενοι)	τούτοις	ξύμπασιν ἄδειαν δίδωσιν Ἀλέξανδρος. τοὺς
[2, 71]	ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἐφόβει αὐτούς. καὶ	τούτοις	πᾶσιν ἔδωκεν Ἀλέξανδρος ἄδειαν τῶν
[2, 5]	τὴν Κοίνου τάξιν, ἐπὶ δὲ	τούτοις	τὴν Περδίκκου. οὗτοι μὲν ἔστε
[2, 5]	φάλαγγα τῶν Μακεδόνων. ἐπὶ δὲ	τούτοις	τῶν {Καρδάκ{ κ} ων καλουμένων
[2, 51]	ἐπὶ τοῦ ἅρματος ξὺν τοῖς	πρώτοις	ἔφευγε. καὶ ἔστε μὲν ὁμαλοῖς
[2, 4]	ὄντι αὐτῷ ἀγγέλλεται Δαρεῖον ἐν	Σώχοις	ξὺν τῇ πάσῃ δυνάμει στρατοπεδεύειν.
[2, 6]	κάνδυν τὸν βασιλικὸν καὶ ἡ	ἀσπὶς	ὅτι κεκόμισται ὀπίσω ἡ Δαρείου,
[2, 73]	κλίμακες προσήγοντο τῷ τείχει καὶ	ἔρις	πολλὴ ἦν τῶν Μακεδόνων ὅσοι
[2, 1]	ἐπὶ τούτοις μὲν δὴ ἡ	ξύμβασις	τοῖς Μιτυληναίοις πρὸς τοὺς Πέρσας
[2, 72]	αὐτῶν ἄπλους ἐποίησαν, πεντήρης δέ	τις	καὶ τετρήρης αὐτῶν ἐπ' αὐτῷ
[2, 73]	πρώτου ἱερείου κατὰ νόμον τῶν	τις	σαρκοφάγων ὀρνίθων ὑπερπετόμενος ὑπὲρ τοῦ
[2, 7]	χώρᾳ ταύτῃ νέμονται, εἰ μή	τις	τὴν Ἥραν τούτοις ἐπάγων, ὡς
[2, 6]	Ἡφαιστίων τε ὀπίσω ὑπεχώρησε καί	τις	τῶν ἀμφ' αὐτήν, τὸν Ἀλέξανδρον
[2, 73]	Συρίας προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχος δέ	τις,	ᾧ ὄνομα ἦν Βάτις, κρατῶν
[2, 73]	δέ τις, ᾧ ὄνομα ἦν	Βάτις,	κρατῶν τῆς Γαζαίων πόλεως, οὐ
[2, 6]	σκηνὴν παρελθόντα αὐτὸν τὴν Δαρείου,	ἥτις	αὐτῷ ἐξῃρημένη ἦν, ἀκοῦσαι γυναικῶν
[2, 2]	τόδε περὶ τῆς ἁμάξης ἐμυθεύετο,	ὅστις	λύσειε τοῦ ζυγοῦ τῆς ἁμάξης
[2, 6]	τὴν μητέρα τὴν Δαρείου ἀμφιγνοήσασαν	ὅστις	ὁ βασιλεὺς εἴη αὐτοῖν, ἐστάλθαι
[2, 73]	Μακεδόνων ὅσοι τι ἀρετῆς μετεποιοῦντο	ὅστις	πρῶτος αἱρήσει τὸ τεῖχος. καὶ
[2, 2]	ἐξελόντα τὸν ἕστορα τοῦ ῥυμοῦ,	ὃς	ἦν τύλος διαβεβλημένος διὰ τοῦ
[2, 3]	ὅτι ἐκράτησαν Ὀροντοβάτου τοῦ Πέρσου,	ὃς	τήν τε ἄκραν τῆς Ἁλικαρνασσοῦ
[2, 51]	ἁλῶναι. Ἀλέξανδρος γὰρ ἔστε μὲν	φάος	ἦν ἀνὰ κράτος ἐδίωκεν, ὡς
[2, 71]	κέρας, ὃ δὴ ἐς τὸ	πέλαγος	αὐτῷ ἀνεῖχε, καὶ ξὺν αὐτῷ
[2, 71]	ὅτι λίθοι πολλοὶ ἐς τὸ	πέλαγος	προβεβλημένοι ἐξεῖργον αὐτῶν τὴν ἐγγὺς
[2, 5]	καὶ οὗτοι. τοσούτους γὰρ ἐπὶ	φάλαγγος	ἁπλῆς ἐδέχετο τὸ χωρίον, ἵνα
[2, 5]	γενέσθαι μεταχωροῦντας, ἀλλὰ κατόπιν τῆς	φάλαγγος	ἀφανῶς διελθεῖν. προέταξε δὲ τῶν
[2, 5]	ὢν χρήσασθαι ἐς ἀναπλήρωσιν τῆς	φάλαγγος.	ἐκείνοις δὲ ἱππέας τριακοσίους ἐπιτάξαι
[2, 51]	ἐν τῇ πρώτῃ παραρρήξει τῆς	φάλαγγος	ἐπιστρέψας καὶ αὐτὸς οὐ πρόσθεν
[2, 51]	ὄχθαις ἐντυγχάνοντες τὸ μέτωπον τῆς	φάλαγγος	οὐ δυνατοὶ ἐγένοντο ἐν τῇ
[2, 5]	τῶν μισθοφόρων καὶ τοῦ ἐπὶ	φάλαγγος	τεταγμένου βαρβαρικοῦ. ἐλέγετο γὰρ ἡ
[2, 51]	τοὺς μισθοφόρους συγκοπέντας ὑπὸ τῆς	φάλαγγος.	τότε δὲ ἤδη λαμπρά τε
[2, 51]	λειφθῆναι καὶ τὴν δόξαν τῆς	φάλαγγος,	ὡς ἀμάχου δὴ ἐς τὸ
[2, 51]	τῇ ξυντονωτέρᾳ πορείᾳ κυμῆναν τῆς	φάλαγγος.	ὡς δὲ ἐντὸς βέλους ἐγίγνοντο,
[2, 6]	μὲν Πτολεμαῖος καὶ Ἀριστόβουλος λέγουσι.	λόγος	δὲ ἔχει καὶ αὐτὸν Ἀλέξανδρον
[2, 2]	ζυγοῦ τῆς ἁμάξης τὸν δεσμόν.	λόγος	δὲ περὶ τῆς ἁμάξης ἐκείνης
[2, 4]	ἐπεὶ οὐ πιστὸς αὐτῷ ὁ	λόγος	ἐφαίνετο, ἀναβιβάσας εἰς τριακόντορον τῶν
[2, 3]	δὲ Σαρδανάπαλον κτίσαι τὸν Ἀσσύριον	λόγος.	καὶ τῷ περιβόλῳ δὲ καὶ
[2, 71]	πῦρ ὅσα ἐς ἔξαψιν τῆς	φλογὸς	παρεσκευασμένα ἦν. οἱ δ' ἀπὸ
[2, 51]	ἀπώσαντο αὐτούς, καὶ κατὰ τὸ	παρερρωγὸς	τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος ὑπερφαλαγγήσαντες ἐς
[2, 4]	δὲ ξὺν σφίσιν ὑπὲρ τῆς	Ἑλλάδος	ἑκόν- τας ἀμυνομένους. βαρβάρων τε
[2, 7]	δὲ παραστησαμένοις ὑπέρ τε τῆς	Ἑλλάδος	καὶ τῆς οἰκείας οὐδὲν ἔτι
[2, 2]	ἦν τὰ Γορδίου καὶ τοῦ	παιδὸς	αὐτοῦ Μίδου, τὴν ἅμαξαν ἰδεῖν
[2, 1]	ἔχων πεντεκαίδεκα νυκτὸς ἀνάγεται ἀπὸ	Χαλκίδος	τῆς ἐπὶ τῷ Εὐρίπῳ. καὶ
[2, 73]	δὲ βάλλεται καταπέλτῃ διὰ τῆς	ἀσπίδος	διαμπὰξ καὶ τοῦ θώρακος ἐς
[2, 6]	ἐφαίνοντο, ἠνδραποδισμένης ὑπὸ Μακεδόνων τῆς	πατρίδος	σφίσιν τε ἥντινα ἠδύναντο ὠφέλειαν
[2, 72]	ἐφαίνετο ἐς τὴν πόλιν ἡ	κάθοδος.	~Οἱ δὲ ἐπὶ τῶν νεῶν,
[2, 73]	καὶ βαθεῖα ἐς αὐτὴν ἡ	ἄνοδος	καὶ ἡ θάλασσα ἡ κατὰ
[2, 51]	ἔδοξε σχολαία γενέσθαι αὐτῷ ἡ	πρόσοδος.	τοὺς γὰρ βαρβάρους, ὅπως τὰ
[2, 2]	ἐκεῖνον γνῶναι ὄντα, ὅντινα ὁ	θεὸς	αὐτοῖς ἔφραζεν, ὅτι ἄξει ἡ
[2, 4]	αὐτοῖς ἔσται καὶ ὅτι ὁ	θεὸς	ὑπὲρ σφῶν στρατηγεῖ ἄμεινον, ἐπὶ
[2, 7]	Ἑλλάδα, Λακεδαιμονίων μὲν ἐκ τοῦ	εὐθέος	ἡμῖν πολεμούντων, τῆς δὲ Ἀθηναίων
[2, 7]	τῶν μὲν ἐξ Ἠπείρου βοῶν	κλέος	ἀφῖχθαι καὶ τοῦ βασιλέως τῆς
[2, 6]	Ἀμύντας ἀποθνήσκει ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων.	Φαρνάβαζος	δὲ καὶ Αὐτοφραδάτης τέως μὲν
[2, 1]	Μιτυληναίοις πρὸς τοὺς Πέρσας ξυνέβη.	Φαρνάβαζος	δὲ καὶ Αὐτοφραδάτης, ὡς παρῆλθον
[2, 1]	καὶ παραδοὺς τούτῳ τοὺς ξένους	Φαρνάβαζος	ἔπλει παρ' Αὐτοφραδάτην ἐπὶ τὰς
[2, 1]	κοινὸν ἐπιβαλόντες. Ταῦτα δὲ διαπραξάμενοι	Φαρνάβαζος	μὲν ἔπλει ἐπὶ Λυκίας ἄγων
[2, 6]	ἐκπλαγέντες δὲ πρὸς τὰ ἐξαγγελθέντα	Φαρνάβαζος	μὲν σὺν δώδεκα τριήρεσι καὶ
[2, 1]	βασιλέως πράγματα. Αὐτοφραδάτης δὲ καὶ	Φαρνάβαζος	ὁ Ἀρταβάζου, ὅτῳ καὶ ἐπέτρεψε
[2, 7]	διάπλου, τριῶν μάλιστα ὀργυιῶν τὸ	βάθος.	ἀλλὰ λίθων τε πολλῶν ἀφθονία
[2, 5]	ἐπετάχθησαν πῇ μὲν διεχώρει ἐς	βάθος	καὶ κολπῶδές τι αὐτοῦ ὥσπερ
[2, 5]	ὁπλιτῶν, κατὰ ἔθνη συντεταγμένον ἐς	βάθος	οὐκ ὠφέλιμον, ὄπισθεν ἦν τῶν
[2, 7]	χαλεπῶς προὐχώρει τὸ ἔργον, ἐπὶ	βάθος	τε ὀλίγον χωννύμενον καὶ οὐδενὸς
[2, 51]	Πτολεμαῖός τε ὁ Σελεύκου, ἀνὴρ	ἀγαθὸς	γενόμενος, καὶ ἄλλοι ἐς εἴκοσι
[2, 73]	πρῶτος ἑλὼν τὸ τεῖχος, ἀνὴρ	ἀγαθὸς	γενόμενος, καὶ ξὺν αὐτῷ εἴκοσι
[2, 72]	ὅ τε γὰρ Ἄδμητος ἀνὴρ	ἀγαθὸς	ἐν τῷ τότε ἐγένετο καὶ
[2, 5]	Ἀλεξάνδρου ἐποίει. τὸ δὲ ἄλλο	πλῆθος	αὐτοῦ ψιλῶν τε καὶ ὁπλιτῶν,
[2, 51]	ἐντίμων Περσῶν. τὸ δὲ ἄλλο	πλῆθος	εἰς δέκα μάλιστα μυριάδας καὶ
[2, 5]	ὅτι πάντῃ ὑπερφαλαγγήσειν αὐτῶν διὰ	πλῆθος	ἤμελλον. Δαρεῖος δέ, ἐπειδὴ ἐξηγγέλθη
[2, 71]	ἐπιπλέοι σφίσιν Ἀλέξανδρος, τότε δὲ	πλῆθος	νεῶν πολὺ ἀπροσδοκήτως κατιδόντες (οὐ
[2, 4]	φάλαγγα, τοῖς δὲ ἀχρεῖον τὸ	πλῆθος	{ὅτι} ἔσται τῇ μάχῃ, οὔτε
[2, 4]	ὡς οὐδέν τι οὔτε κατὰ	πλῆθος	οὔτε κατὰ τὴν ἄλλην ἀξίωσιν
[2, 73]	ταύτῃ τὴν πόλιν. τὸ δὲ	πλῆθος	τῶν Τυρίων τὸ μὲν τεῖχος,
[2, 2]	δὲ ὡς ἐς Γόρδιον παρῆλθε,	πόθος	λαμβάνει αὐτὸν ἀνελθόντα ἐς τὴν
[2, 7]	Σιδῶνα αὐτῶν Σιδωνίων ἐπικαλεσαμένων κατὰ	ἔχθος	τὸ Περσῶν καὶ Δαρείου. ἐντεῦθεν
[2, 72]	οὐ διατρίψαντα δὲ κατὰ τὸ	εἰωθὸς	δι' ὀλίγου ἐπὶ τὰς ναῦς
[2, 3]	ὅτι αὐτοῖς τε τοῖς φίλοις	βέβαιος	εἰς τὸ ἀνύποπτον τυγχάνει ὢν
[2, 6]	Ἀσίας διαπεπολεμῆσθαι ἐννόμως. ταῦτα μὲν	Πτολεμαῖος	καὶ Ἀριστόβουλος λέγουσι. λόγος δὲ
[2, 51]	ὑπὲρ τοὺς μυρίους, ὥστε λέγει	Πτολεμαῖος	ὁ Λάγου ξυνεπισπόμενος τότε Ἀλεξάνδρῳ
[2, 51]	ἐς ἀλλήλους. καὶ ἐνταῦθα πίπτει	Πτολεμαῖός	τε ὁ Σελεύκου, ἀνὴρ ἀγαθὸς
[2, 6]	δὲ ὁ Ἰφικράτους τοῦ στρατηγοῦ	Ἀθηναῖος.	καὶ οὗτοι ὡς ἧκον παρὰ
[2, 4]	Δαρεῖόν τε καὶ τοὺς Πέρσας.	δευτεραῖος	δὲ ὑπερβαλὼν τὰς πύλας ἐστρατοπέδευσε
[2, 6]	ὁ Μέντορος καὶ Ἀριστομήδης ὁ	Φεραῖος	καὶ Βιάνωρ ὁ Ἀκαρνάν, ξυμπάντες
[2, 7]	προσήκειν τῇ γῇ τῇ Ἰβήρων	Ἑκαταῖος	ὁ λογοποιὸς λέγει, οὐδὲ ἐπὶ
[2, 7]	ἐξ ἧς καὶ ὁ τοῦ	Διὸς	Διόνυσος γίγνεται. Διόνυσος μὲν δὴ
[2, 7]	καθάπερ καὶ Ἀθηναῖοι Διόνυσον τὸν	Διὸς	καὶ Κόρης σέβουσιν, ἄλλον τοῦτον
[2, 7]	Γηρυόνην δέ, ἐφ' ὅντινα ὁ	Ἀργεῖος	Ἡρακλῆς ἐστάλη πρὸς Εὐρυσθέως τὰς
[2, 7]	Κάδμου παῖδα, Ἡρακλῆς δὲ ὁ	Ἀργεῖος	κατ' Οἰδίποδα μάλιστα τὸν Λαίου.
[2, 51]	τὰ πρῶτα ἐτάχθησαν, οὐκέτι ἀντεπῆγε	Δαρεῖος,	ἀλλ' ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ταῖς
[2, 5]	ὑπερφαλαγγήσειν αὐτῶν διὰ πλῆθος ἤμελλον.	Δαρεῖος	δέ, ἐπειδὴ ἐξηγγέλθη αὐτῷ προσάγων
[2, 4]	κατέσχεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ Ἀλέξανδρον.	Δαρεῖος	δὲ τέως μὲν ξὺν τῇ
[2, 6]	καὶ ἐπὶ τῷδε ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον.	Δαρεῖος	δὲ τὴν μὲν νύκτα ξὺν
[2, 51]	τῇ φυγῇ τῶν ἱππέων ἐγίγνετο.	Δαρεῖος	δέ, ὡς αὐτῷ τὸ πρῶτον
[2, 5]	τὸ εὐώνυμον πέμπει ὡς Παρμενίωνα.	Δαρεῖος	δέ, ὡς συντεταγμένη ἤδη ἦν
[2, 1]	νήσους. καὶ ἐν τούτῳ καταπέμπει	Δαρεῖος	Θυμώνδαν τὸν Μέντορος, αὐτὸν μὲν
[2, 6]	τῷ Ἀρταβάζου ἀποπεπόμφει εἰς Δαμασκὸν	Δαρεῖος	ὅτι ἑάλωκε, καὶ ὅσοι Περσῶν
[2, 6]	ἑταίρων, ἐντειλάμενον φράσαι ὅτι ζῇ	Δαρεῖος,	τὰ δὲ ὅπλα καὶ τὸν
[2, 73]	παρ' αὑτοῦ. ταῦτα ὡς ἤκουσε	Δαρεῖος,	τὰς μὲν ξυμβάσεις ἀπέγνω τὰς
[2, 4]	Ἀσσύριοι. Ὑπερβαλὼν δὴ τὸ ὄρος	Δαρεῖος	τὸ κατὰ τὰς πύλας τὰς
[2, 5]	κέρας σφῶν ἐκέλευσεν. αὐτὸς δὲ	Δαρεῖος	τὸ μέσον τῆς πάσης τάξεως
[2, 51]	Δαμασκὸν ἔτυχον ἐσταλκότες. ἐπεὶ καὶ	Δαρεῖος	τῶν τε χρημάτων τὰ πολλὰ
[2, 4]	σκευῆς τῶν Περσῶν. καὶ ἔμενε	Δαρεῖος.	ὡς δὲ Ἀλεξάνδρῳ πολλὴ μὲν
[2, 7]	γῇ τῇ Ἰβήρων Ἑκαταῖος ὁ	λογοποιὸς	λέγει, οὐδὲ ἐπὶ νῆσόν τινα
[2, 51]	ἀδελφὴ Δαρείου, καὶ υἱὸς Δαρείου	νήπιος.	καὶ θυγατέρες δύο ἑάλωσαν καὶ
[2, 6]	ἐγένετο καὶ, ἐπειδὴ Ἀρσῆς ὁ	υἱὸς	Ἀρτοξέρξου ἐβασίλευσεν, ὅτι Φίλιππος ἀδικίας
[2, 51]	δὲ καὶ ἀδελφὴ Δαρείου, καὶ	υἱὸς	Δαρείου νήπιος. καὶ θυγατέρες δύο
[2, 73]	τῆς ἀσπίδος διαμπὰξ καὶ τοῦ	θώρακος	ἐς τὸν ὦμον. ὡς δὲ
[2, 6]	μητρὸς τῆς Δαρείου οὐδὲ τῆς	γυναικὸς	ἢ τῶν παίδων ἠμέλησεν. ἀλλὰ
[2, 73]	τῆς μητρός τε καὶ τῆς	γυναικὸς	καὶ τῶν παίδων δοῦναι ἐθέλειν
[2, 4]	ἀγαθοῖς ἐξ ἀγαθοῦ ἡγεμόνος παραινεῖσθαι	εἰκός.	οἱ δὲ ἄλλος ἄλλοθεν δεξιούμενοί
[2, 7]	τὸ Φοινίκων, παρ' ἡμᾶς μεταχωρήσειν	εἰκός.	οὐ γὰρ ἀνέξονται οὔτε οἱ
[2, 7]	Διόνυσον. καὶ ὁ Ἴακχος ὁ	μυστικὸς	τούτῳ τῷ Διονύσῳ, οὐχὶ τῷ
[2, 73]	ἐν τέλει καὶ ὁ βασιλεὺς	Ἀζέμιλκος	καὶ Καρχηδονίων τινὲς θεωροὶ ἐς
[2, 7]	παῖς. αὐτὸς δὲ ὁ βασιλεὺς	Ἀζέμιλκος	μετ' Αὐτοφραδάτου ἔπλει) ἐκέλευσεν ἐπανελθόντας
[2, 6]	ἦσαν δὲ Εὐθυκλῆς μὲν Σπαρτιάτης,	Θεσσαλίσκος	δὲ Ἰσμηνίου καὶ Διονυσόδωρος Ὀλυμπιονίκης
[2, 3]	ὃν ἔφραζε τὰ ἔπη, ὅτι	Σαρδανάπαλος	ὁ Ἀνακυνδαράξου παῖς Ἀγχίαλον καὶ
[2, 3]	καὶ αὐτὸς ἐφειστήκει ἐπ' αὐτῷ	Σαρδανάπαλος	συμβεβληκὼς τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ὡς
[2, 5]	τοὺς δὲ Ἀγριᾶνας, ὧν ἦρχεν	Ἄτταλος,	καὶ τῶν ἱππέων τινὰς καὶ
[2, 2]	φλοιοῦ κρανίας καὶ τούτου οὔτε	τέλος	οὔτε ἀρχὴ ἐφαίνετο. Ἀλέξανδρος δὲ
[2, 51]	αὐτὸ τοῦτο σταλέντος. τοῦτο τὸ	τέλος	τῇ μάχῃ ἐκείνῃ ἐγένετο ἐπὶ
[2, 4]	Περσῶν τε ὅ τι περ	ὄφελος	καὶ Μήδων καὶ ὅσα ἄλλα
[2, 51]	οὕτως ἔμενεν. καὶ ταύτῃ εὐθὺς	δῆλος	ἐγένετο τοῖς ἀμφ' Ἀλέξανδρον τῇ
[2, 7]	τῷ πηλῷ καὶ αὐτὸς ὁ	πηλὸς	ξύνδεσμος τοῖς λίθοις ἐς τὸ
[2, 3]	ἐπιδεῖξαι, ὅτι πιστός ἐστιν αὐτῷ	φίλος,	καὶ τοῖς ἄλλοις δὲ τοῖς
[2, 4]	ἵππῳ τῶν Μακεδόνων τὴν στρατιὰν	ἄλλος	ἄλλοθεν αὐτῷ ἐπαίροντες ἔλεγον. καίτοι
[2, 4]	ἡγεμόνος παραινεῖσθαι εἰκός. οἱ δὲ	ἄλλος	ἄλλοθεν δεξιούμενοί τε τὸν βασιλέα
[2, 4]	τῳ ἰδίᾳ τι διαπρεπὲς ἐς	κάλλος	τετολμημένον, ὀνομαστὶ ἕκαστον ἐπὶ τῷ
[2, 4]	ὁ Ἀντιόχου, ὁ παρὰ Ἀλεξάνδρου	αὐτόμολος.	εἶναι γὰρ τὴν εὐρυχωρίαν πρὸς
[2, 71]	ἐκ Ῥόδου τριήρεις ἥ τε	περίπολος	καλουμένη καὶ ξὺν ταύτῃ ἄλλαι
[2, 7]	βεβαίως καὶ ὁ ἐς Αἴγυπτον	στόλος	εὐμαρῶς ἡμῖν ἐν ταὐτῷ γίγνεται.
[2, 71]	τε ὁ Ἀράδου βασιλεὺς καὶ	Ἔνυλος	ὁ Βύβλου ὡς ἔμαθον τὰς
[2, 2]	τὸν δεσμὸν καὶ λελύσθαι ἔφη.	Ἀριστόβουλος	δὲ λέγει ἐξελόντα τὸν ἕστορα
[2, 6]	ἐννόμως. ταῦτα μὲν Πτολεμαῖος καὶ	Ἀριστόβουλος	λέγουσι. λόγος δὲ ἔχει καὶ
[2, 2]	ἕστορα τοῦ ῥυμοῦ, ὃς ἦν	τύλος	διαβεβλημένος διὰ τοῦ ῥυμοῦ διαμπάξ,
[2, 73]	τὸ τεῖχος. καὶ αἱρεῖ πρῶτος	Νεοπτόλεμος	τῶν ἑταίρων τοῦ Αἰακιδῶν γένους.
[2, 7]	ἐπὶ τὴν πόλιν. ἔστι δὲ	πορθμὸς	τεναγώδης τὸ χωρίον καὶ τὰ
[2, 5]	τῆς πάσης τάξεως ἐπεῖχεν, καθάπερ	νόμος	τοῖς Περσῶν βασιλεῦσι τετάχθαι. καὶ
[2, 2]	τῆς Ἀσίας. ἦν δὲ ὁ	δεσμὸς	ἐκ φλοιοῦ κρανίας καὶ τούτου
[2, 7]	πηλῷ καὶ αὐτὸς ὁ πηλὸς	ξύνδεσμος	τοῖς λίθοις ἐς τὸ ἐπιμένειν
[2, 5]	τὴν Λευγαίαν καλουμένην, ἧς ἡγεῖτο	Παντόρδανος	ὁ Κλεάνδρου, ἐπὶ τὸ δεξιὸν
[2, 6]	ἑταῖρον πίστεως καὶ τιμῆς. εἴτε	πιθανὸς	δοκεῖ τοῖς συγγράψασιν Ἀλέξανδρος ὡς
[2, 3]	καὶ καύματι ἐχόμενον. ὁ δὲ	Κύδνος	ῥέει διὰ μέσης τῆς πόλεως.
[2, 6]	αὐτὸν δὲ μὴ διαλέγεσθαι ὑπὲρ	μηδενός.	ἡ δὲ ἐπιστολὴ ἡ Ἀλεξάνδρου
[2, 7]	βάθος τε ὀλίγον χωννύμενον καὶ	οὐδενὸς	ἐξείργοντος. ὡς δὲ τῷ τε
[2, 4]	μὲν ξὺν τῇ στρατιᾷ διέτριβεν,	ἐπιλεξάμενος	τῆς Ἀσσυρίας γῆς πεδίον πάντῃ
[2, 1]	θάλασσαν ἀπετείχισε, στρατόπεδα δὲ πέντε	ἐποικοδομησάμενος	τῆς γῆς ἐκράτει οὐ χαλεπῶς.
[2, 71]	ταύτῃ ἐξελών, τὰ δὲ ὁμολογίᾳ	παραστησάμενος	ἐν δέκα ἡμέραις ἐπανῆγεν ἐς
[2, 3]	βίᾳ ἐξελών, τοὺς δὲ ὁμολογίᾳ	παραστησάμενος	ἐπανῆκεν ἐς τοὺς Σόλους. καὶ
[2, 1]	τῆς Λέσβου προσηγάγετο. ταύτας δὲ	παραστησάμενος	καὶ προσχὼν τῇ Μιτυλήνῃ τὴν
[2, 5]	ἐπὶ τῶν πετρῶν, προφυλακὰς ἀκριβεῖς	καταστησάμενος.	ὑπὸ δὲ τὴν ἕω κατῄει
[2, 4]	τῶν Μακεδόνων κατέλαβε, τούτους χαλεπῶς	αἰκισάμενος	ἀπέκτεινεν. ἐς δὲ τὴν ὑστεραίαν
[2, 51]	αὐτὸς Ἀλέξανδρος ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ	τεταγμένος	δρόμῳ ἐς τὸν ποταμὸν ἐνέβαλον,
[2, 1]	Πελοποννήσου ναῦς μακρὰς ὑπὸ Ἀντιπάτρου	τεταγμένος,	ὡς εἶναί τινα ταῖς τε
[2, 2]	τοῦ ῥυμοῦ, ὃς ἦν τύλος	διαβεβλημένος	διὰ τοῦ ῥυμοῦ διαμπάξ, ξυνέχων
[2, 72]	πληρωθείη, ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ	λιμένος	ἀνακωχεύειν ἔταξεν, ὡς μὴ καὶ
[2, 72]	ἐπ' αὐτῷ τῷ στόματι τοῦ	λιμένος	ἐλήφθησαν. φόνος δὲ τῶν ἐπιβατῶν
[2, 73]	πολύς, τῶν τε ἀπὸ τοῦ	λιμένος	ἐχόντων ἤδη τὴν πόλιν καὶ
[2, 72]	δὴ καταπετάσαντες τὸ στόμα τοῦ	λιμένος	ἱστίοις, τοῦ μὴ καταφανῆ γενέσθαι
[2, 73]	Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ Ἄραβάς τε μισθωτοὺς	ἐπαγαγόμενος	καὶ σῖτον ἐκ πολλοῦ παρεσκευακὼς
[2, 1]	καθάπερ ἐξηγγέλλετο, ἐπιπλέοιεν οἱ βάρβαροι.	πυθόμενος	δὲ Δατάμην περὶ Σίφνον ὁρμεῖν
[2, 2]	τὰς πύλας τὰς Κιλικίας. καὶ	ἀφικόμενος	ἐπὶ τὸ Κύρου τοῦ ξὺν
[2, 6]	Ἑλλήνων ἡγεμὼν κατασταθεὶς καὶ τιμωρήσασθαι	βουλόμενος	Πέρσας διέβην ἐς τὴν Ἀσίαν,
[2, 51]	τε ὁ Σελεύκου, ἀνὴρ ἀγαθὸς	γενόμενος,	καὶ ἄλλοι ἐς εἴκοσι μάλιστα
[2, 73]	ἑλὼν τὸ τεῖχος, ἀνὴρ ἀγαθὸς	γενόμενος,	καὶ ξὺν αὐτῷ εἴκοσι τῶν
[2, 51]	ὥστε λέγει Πτολεμαῖος ὁ Λάγου	ξυνεπισπόμενος	τότε Ἀλεξάνδρῳ τοὺς μετὰ σφῶν
[2, 4]	ἐπὶ κακῷ τοῖς ἀεὶ βασιλεύουσιν	ἐπαιρόμενος	ἔγνω μηκέτι Ἀλέξανδρον ἐθέλειν προϊέναι
[2, 3]	ὄντα τούτου ἄξια. τὸν ψόφον	αἰνισσόμενος,	ὅνπερ αἱ χεῖρες ἐπὶ τῷ
[2, 73]	νόμον τῶν τις σαρκοφάγων ὀρνίθων	ὑπερπετόμενος	ὑπὲρ τοῦ βωμοῦ λίθον ἐμβάλλει
[2, 72]	τοῦ τε ἔργου αὐτοῦ καρτερῶς	ἁπτόμενος	καὶ θεατὴς τῶν ἄλλων ὅτῳ
[2, 72]	τείχους καὶ τοῖς ἀμφ' αὑτὸν	ἐγκελευόμενος	ἐπιβαίνειν βληθεὶς λόγχῃ ἀποθνήσκει αὐτοῦ.
[2, 51]	τοῖς ἀμφ' Ἀλέξανδρον τῇ γνώμῃ	δεδουλωμένος.	ὡς δὲ ὁμοῦ ἤδη ἦν
[2, 72]	Αἴγυπτον ἀνέχον τεῖχος μετῄει πάντῃ	ἀποπειρώμενος	τοῦ ἔργου. καὶ ἐνταῦθα πρῶτον
[2, 3]	ὢν καὶ πρὸς τὸ ἀποθανεῖν	ἐρρωμένος.	Ἐκ δὲ τούτου Παρμενίωνα μὲν
[2, 51]	Μαιμακτηριῶνος. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ, καίπερ	τετρωμένος	τὸν μηρὸν ξίφει Ἀλέξανδρος, ὁ
[2, 73]	ἑάλω ἐπὶ ἄρχοντος Νικήτου Ἀθήνησι	μηνὸς	Ἑκατομβαιῶνος. Ἔτι δὲ ἐν τῇ
[2, 51]	ἐγένετο ἐπὶ ἄρχοντος Ἀθηναίοις Νικοκράτους	μηνὸς	Μαιμακτηριῶνος. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ, καίπερ
[2, 2]	πρεσβεία ἀφικνεῖται Παφλαγόνων, τό τε	ἔθνος	ἐνδιδόντων καὶ ἐς ὁμολογίαν ξυμ-
[2, 6]	καὶ προσκυνῆσαι, ὅτι μείζων ἐφάνη	ἐκεῖνος.	ὡς δὲ ὁ Ἡφαιστίων τε
[2, 4]	παράκλησιν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς ἐξ ἀγαθοῦ	ἡγεμόνος	παραινεῖσθαι εἰκός. οἱ δὲ ἄλλος
[2, 72]	τῷ στόματι τοῦ λιμένος ἐλήφθησαν.	φόνος	δὲ τῶν ἐπιβατῶν οὐ πολὺς
[2, 51]	οὐ μείων ἢ τῶν πεζῶν	φόνος	ἐν τῇ φυγῇ τῶν ἱππέων
[2, 73]	τοῖς δὲ φεύγουσιν ἐφείπετο. καὶ	φόνος	ἦν πολύς, τῶν τε ἀπὸ
[2, 4]	μὲν οὖν ἐς πλεονεξίαν τοῦ	ἀγῶνος	ἐπεξῄει. τὰ δὲ ἆθλα ὅτι
[2, 71]	τῶν ἱππαγωγῶν νεῶν, ἃς ἐκ	Σιδῶνος	ἅμα οἷ ἐκόμισεν, αἱ δὲ
[2, 71]	μὲν τὸν λιμένα τὸν πρὸς	Σιδῶνος	βιάζεσθαι ἀπέγνω διὰ στενότητα τοῦ
[2, 71]	ναυμαχία γίγνοιτο, ἄρας ἐκ τῆς	Σιδῶνος	ἐπέπλει τῇ Τύρῳ ξυντεταγμέναις ταῖς
[2, 73]	αὐτῶν οἱ Τύριοι πλέοντας ἐκ	Σιδῶνος	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀναβιβάσαντες, ὅπως
[2, 71]	ἀναλαβὼν καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας ἐπὶ	Σιδῶνος	ἐστάλη, ὡς ἀθροίσων ἐκεῖ ὅσαι
[2, 71]	κατὰ τὸν λιμένα τὸν ἐκ	Σιδῶνος	φέροντα ἐκέλευσεν ἐφορμεῖν τῇ πόλει,
[2, 73]	τὸν ἄλλον λιμένα τὸν ἐκ	Σιδῶνος	φέροντα οὐδὲ κλεῖθρον τοῦτόν γε
[2, 73]	ἐπὶ ἄρχοντος Νικήτου Ἀθήνησι μηνὸς	Ἑκατομβαιῶνος.	Ἔτι δὲ ἐν τῇ πολιορκίᾳ
[2, 51]	χρήματα ὀλίγον ὕστερον ἑάλω ὑπὸ	Παρμενίωνος	ἐπ' αὐτὸ τοῦτο σταλέντος. τοῦτο
[2, 5]	ὑπασπιστάς, ὧν ἡγεῖτο Νικάνωρ ὁ	Παρμενίωνος,	ἐχομένην δὲ τούτων τὴν Κοίνου
[2, 3]	Φίλιππον ἀναγινώσκειν τὰ παρὰ τοῦ	Παρμενίωνος.	Φίλιππον δὲ εὐθὺς ἔνδηλον γενέσθαι,
[2, 3]	δὲ Ἀλεξάνδρῳ δοθῆναι ἐπιστολὴν παρὰ	Παρμενίωνος	φυλάξασθαι Φίλιππον. ἀκούειν γὰρ διεφθάρθαι
[2, 73]	μάντιν, ὅ τι νοοῖ ὁ	οἰωνός.	ὁ δὲ ἀποκρίνεται ὅτι. ὦ
[2, 51]	ἐπὶ ἄρχοντος Ἀθηναίοις Νικοκράτους μηνὸς	Μαιμακτηριῶνος.	Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ, καίπερ τετρωμένος
[2, 7]	ὕποπτον ὑπολείπεται, τόν τε ἐπὶ	Βαβυλῶνος	στόλον μετὰ τοῦ ἐς τὰ
[2, 5]	Σιτάλκης, πρὸ τούτων δὲ ἡ	ἵππος	ἡ κατὰ τὸ εὐώνυμον. οἱ
[2, 4]	Θρᾳκῶν, οὐδὲ ὅση ἄλλη σφίσιν	ἵππος	ξυντέτακται, οὐδὲ τοξοτῶν ἢ σφενδονητῶν,
[2, 6]	ὁ υἱὸς Ἀρτοξέρξου ἐβασίλευσεν, ὅτι	Φίλιππος	ἀδικίας πρῶτος ἐς βασιλέα Ἀρσῆν
[2, 3]	τέ ἐστι καὶ τὸ ὕδωρ	καθαρός.	σπασμῷ τε οὖν ἔχεσθαι Ἀλέξανδρον
[2, 71]	αὐτούς. καὶ τούτοις πᾶσιν ἔδωκεν	Ἀλέξανδρος	ἄδειαν τῶν πρόσθεν, ὅτι ὑπ'
[2, 51]	αὐτὸν τὸ πρὸς Ἀλεξάνδρου ἁλῶναι.	Ἀλέξανδρος	γὰρ ἔστε μὲν φάος ἦν
[2, 3]	δὲ οὐκ ἐλάττους τῶν χιλίων.	Ἀλέξανδρος	δὲ ἐν Σόλοις θύσας τε
[2, 73]	δὲ τοῦ πολέμου αὖθις ἦν.	Ἀλέξανδρος	δὲ ἐπ' Αἰγύπτου ἔγνω ποιεῖσθαι
[2, 6]	εἰς Ἁλικαρνασσὸν παρ' Αὐτοφραδάτην ἀφίκετο.	Ἀλέξανδρος	δὲ σατράπην μὲν Συρίᾳ τῇ
[2, 71]	ἀπὸ τῆς νεὼς πῦρ ἐπέσχεν.	Ἀλέξανδρος	δὲ τό τε χῶμα ἀπὸ
[2, 71]	προσόρμισιν ταῖς πολεμίαις ναυσὶν ἐποίουν.	Ἀλέξανδρος	δὲ τριακοντόρους πολλὰς ἐς τὸν
[2, 73]	ὅσοι ἐγκατελήφθησαν μάλιστα ἐς τρισμυρίους.	Ἀλέξανδρος	δὲ τῷ Ἡρακλεῖ ἔθυσέ τε
[2, 2]	οὔτε τέλος οὔτε ἀρχὴ ἐφαίνετο.	Ἀλέξανδρος	δὲ ὡς ἀπόρως μὲν εἶχεν
[2, 5]	ἐς ἑξήκοντα μυριάδας μαχίμους εἶναι.	Ἀλέξανδρος	δέ, ὡς αὐτῷ πρόσω ἰόντι
[2, 73]	ἐπὶ τῇ ἀρχῇ τῆς ἐρήμου.	Ἀλέξανδρος	δὲ ὡς ἀφίκετο πρὸς τὴν
[2, 2]	ἀπεσώθη πρὸς τὸ ἄλλο ναυτικόν.	~Ἀλέξανδρος	δὲ ὡς ἐς Γόρδιον παρῆλθε,
[2, 72]	ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντες ἔκοπτον.	Ἀλέξανδρος	δὲ ὡς ἤσθετο τὸν ἔκπλουν
[2, 3]	Δαρεῖον οὐδὲν βλάψας τὴν πόλιν.	~Ἀλέξανδρος	δέ, ὡς μὲν Ἀριστοβούλῳ λέλεκται,
[2, 71]	ἐγκαθορμισθῆναι τῶν πολεμίων τὸν στόλον.	Ἀλέξανδρος	δέ, ὡς οὐκ ἀντανήγοντο οἱ
[2, 71]	τὴν ἐγγὺς προσβολήν. καὶ τούτους	Ἀλέξανδρος	ἔγνω ἐξελκύσαι ἐκ τῆς θαλάσσης.
[2, 72]	τῷ τότε ἐγένετο καὶ ἅμα	Ἀλέξανδρος	εἵπετο αὐτοῖς, τοῦ τε ἔργου
[2, 72]	καὶ ταύτῃ πρῶτον ἧ ἐπετέτακτο	Ἀλέξανδρος	ἐλήφθη τὸ τεῖχος, οὐ χαλεπῶς
[2, 72]	τὰ ἀναγκαῖα ἐσκεδασμένοι ἦσαν καὶ	Ἀλέξανδρος	ἐν τούτῳ μάλιστα ἀπὸ τοῦ
[2, 51]	οἱ κατὰ Ἀλέξανδρον καὶ αὐτὸς	Ἀλέξανδρος	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ τεταγμένος δρόμῳ
[2, 7]	ποιεῖν ὅ τι περ ἐπαγγέλλοι	Ἀλέξανδρος,	ἐς δὲ τὴν πόλιν μήτε
[2, 73]	ἦν, οὕτως ἔπραξεν, ἐπεὶ δὲ	Ἀλέξανδρός	ἐστιν, ἀποκρινεῖσθαι Δαρείῳ ἅπερ δὴ
[2, 72]	ἀποθνήσκει αὐτοῦ. ἐπὶ δὲ αὐτῷ	Ἀλέξανδρος	ἔσχε τὸ τεῖχος ξὺν τοῖς
[2, 51]	βλάπτεσθαι. καὶ ξυνέβη ὅπως εἴκασεν	Ἀλέξανδρος.	εὐθὺς γὰρ ὡς ἐν χερσὶν
[2, 73]	ὅντινα τοῖν ποδοῖν ἔφερε. καὶ	Ἀλέξανδρος	ἤρετο Ἀρίστανδρον τὸν μάντιν, ὅ
[2, 6]	καὶ ταῦτα ὅτι μόνα ἔχει	Ἀλέξανδρος.	καὶ Λεοννάτον παρελθόντα ἐς τὴν
[2, 6]	Ἀλεξάνδρου δώσοντας. Πρὸς ταῦτα ἀντιγράφει	Ἀλέξανδρος	καὶ ξυμπέμπει τοῖς παρὰ Δαρείου
[2, 5]	Γρύλλου ἀναγέγραφεν. Ἐν τούτῳ δὲ	Ἀλέξανδρος	κατιδὼν ὀλίγου πᾶσαν τὴν τῶν
[2, 51]	τὸ δεξιὸν κέρας παραρραγεῖσα, ὅτι	Ἀλέξανδρος	μὲν σπουδῇ ἐς τὸν ποταμὸν
[2, 73]	ταύτῃ ἐπὶ τοὺς Μακεδόνας. καὶ	Ἀλέξανδρος	ξὺν τοῖς ὑπασπισταῖς ἐπὶ τούτους
[2, 7]	πράσσειν ὅ τι ἂν ἐπαγγέλλῃ	Ἀλέξανδρος.	ὁ δὲ τήν τε πόλιν
[2, 51]	καίπερ τετρωμένος τὸν μηρὸν ξίφει	Ἀλέξανδρος,	ὁ δὲ τοὺς τραυματίας ἐπῆλθε,
[2, 51]	τὰ στρατόπεδα, ἐνταῦθα παριππεύων πάντῃ	Ἀλέξανδρος	παρεκάλει ἄνδρας ἀγαθοὺς γίγνεσθαι, οὐ
[2, 51]	καὶ ταύτῃ μὲν λαμπρῶς ἐνίκα	Ἀλέξανδρός	τε καὶ οἱ ἀμφ' αὐτόν.
[2, 73]	τῇδε τῇ ἡμέρᾳ. Ταῦτα ἀκούσας	Ἀλέξανδρος	τέως μὲν πρὸς ταῖς μηχαναῖς
[2, 73]	Μακεδόνων τὴν φάλαγγα πάντοθεν προσαγαγὼν	Ἀλέξανδρος	τῇ μὲν ὑπορυσσόμενον τὸ τεῖχος
[2, 6]	ὅτι τὴν θεραπείαν αὐταῖς ξυγχωρεῖ	Ἀλέξανδρος	τὴν βασιλικὴν καὶ τὸν ἄλλον
[2, 73]	δὲ καὶ γυναῖκας ἐξηνδραπόδισεν αὐτῶν	Ἀλέξανδρος.	τὴν πόλιν δὲ ξυνοικίσας ἐκ
[2, 2]	ἐπὶ τούτοις ἔθυε τῇ ὑστεραίᾳ	Ἀλέξανδρος	τοῖς φήνασι θεοῖς τά τε
[2, 71]	εἰ κατὰ θάλασσαν ἐπιπλέοι σφίσιν	Ἀλέξανδρος,	τότε δὲ πλῆθος νεῶν πολὺ
[2, 73]	ἀφικόμενοι) τούτοις ξύμπασιν ἄδειαν δίδωσιν	Ἀλέξανδρος.	τοὺς δὲ ἄλλους ἠνδραπόδισε, καὶ
[2, 73]	χώματος, ἐνταῦθα ἢ ἑκὼν ἀπειθεῖ	Ἀλέξανδρος	τῷ μάντει ἢ ἐκπλαγεὶς ἐν
[2, 2]	ἐδέοντο. τούτοις μὲν δὴ προστάσσει	Ἀλέξανδρος	ὑπακούειν Κάλᾳ τῷ σατράπῃ τῷ
[2, 73]	Ἀλεξάνδρῳ εἰπεῖν ὅτι αὐτὸς ἂν	Ἀλέξανδρος	ὢν ἐπὶ τούτοις ἠγάπησεν καταλύσας
[2, 7]	τῷ Τυρίῳ ἔφη ἐθέλειν θῦσαι	Ἀλέξανδρος.	ὡς δὲ ἀπηγγέλθη ταῦτα πρὸς
[2, 5]	ἐπειδὴ ἐξηγγέλθη αὐτῷ προσάγων ἤδη	Ἀλέξανδρος	ὡς ἐς μάχην, τῶν μὲν
[2, 4]	τὸν ποταμὸν τὸν Πίναρον. καὶ	Ἀλέξανδρος	ὡς ἤκουσεν ἐν τῷ ὄπισθεν
[2, 6]	εἴτε πιθανὸς δοκεῖ τοῖς συγγράψασιν	Ἀλέξανδρος	ὡς καὶ ταῦτα ἂν πράξας
[2, 7]	τὴν πόλιν. καὶ τοῦτο ἐξηγεῖτο	Ἀρίστανδρος	ὡς ξὺν πόνῳ ἁλωσομένην τὴν
[2, 5]	ταύτῃ μᾶλλόν τι ἱππάσιμα ἦν,	μέρος	δέ τι αὐτῶν καὶ ἐπὶ
[2, 73]	λαβεῖν ἀντὶ τῆς πάσης τὸ	μέρος.	εἶναι γὰρ τά τε χρήματα
[2, 1]	γῆς ἐκράτει οὐ χαλεπῶς. καὶ	μέρος	μέν τι τῶν νεῶν τὸν
[2, 5]	καὶ τοὺς τοξότας δὲ καὶ	μέρος	τῶν Ἀγριάνων καὶ τῶν Ἑλλήνων
[2, 5]	δὲ εὐωνύμου τοῖς πεζοῖς μὲν	Κρατερὸς	ἐπετέτακτο ἄρχειν, τοῦ δὲ ξύμπαντος
[2, 71]	πλὴν Πνυταγόρου. οὗτος δὲ καὶ	Κρατερὸς	τὸ εὐώνυμον κέρας εἶχον τῆς
[2, 3]	δὲ τοὺς Θεσσαλούς. αὐτὸς δὲ	ὕστερος	ἄρας ἐκ Ταρσοῦ τῇ μὲν
[2, 4]	καὶ τῆς νυκτὸς χειμὼν ἐπιγίγνεται	σκληρὸς	καὶ ὕδωρ τε ἐξ οὐρανοῦ
[2, 4]	ἔμπροσθεν Ἀσσύριοι. Ὑπερβαλὼν δὴ τὸ	ὄρος	Δαρεῖος τὸ κατὰ τὰς πύλας
[2, 5]	τῇ μὲν ὡς ἐπὶ τὸ	ὄρος,	ἐν ἀριστερᾷ δὲ ὡς ἐπὶ
[2, 5]	τῆς Ἀλεξάνδρου στρατιᾶς. τὸ γὰρ	ὄρος	ἵνα ἐπετάχθησαν πῇ μὲν διεχώρει
[2, 71]	εἰς τὸν Ἀντιλίβανον καλούμενον τὸ	ὄρος.	καὶ τὰ μὲν βίᾳ τῶν
[2, 5]	τοξοτῶν ἐς ἐπικαμπὴν πρὸς τὸ	ὄρος	τὸ κατὰ νώτου ἔταξεν, ὥστε
[2, 51]	μὲν ἀποδεικνύει σατράπην Βάλακρον τὸν	Νικάνορος,	ἕνα τῶν σωματοφυλάκων τῶν βασιλικῶν,
[2, 1]	τούτῳ καταπέμπει Δαρεῖος Θυμώνδαν τὸν	Μέντορος,	αὐτὸν μὲν τοὺς ξένους παρὰ
[2, 6]	ὁ Ἀντιόχου καὶ Θυμώνδας ὁ	Μέντορος	καὶ Ἀριστομήδης ὁ Φεραῖος καὶ
[2, 71]	Λύκιαι δέκα, ἐκ Μακεδονίας δὲ	πεντηκόντορος,	ἐφ' ἧς Πρωτέας ὁ Ἀνδρονίκου
[2, 72]	πρὸς νότον αὖ ἄνεμον καὶ	πρὸς	Αἴγυπτον ἀνέχον τεῖχος μετῄει πάντῃ
[2, 71]	τὸν ἐπέκεινα τοῦ χώματος τὸν	πρὸς	Αἴγυπτον ἀνέχοντα, ἵνα καὶ αὐτῷ
[2, 73]	Φοίνικες κατὰ τὸν λιμένα τὸν	πρὸς	Αἰγύπτου, καθ' ὅνπερ καὶ ἐφορμοῦντες
[2, 73]	τὰς μὲν ξυμβάσεις ἀπέγνω τὰς	πρὸς	Ἀλέξανδρον, ἐν παρασκευῇ δὲ τοῦ
[2, 6]	ἁλόντας, καὶ φιλίαν ἐθέλειν ποιήσασθαι	πρὸς	Ἀλέξανδρον καὶ ξύμμαχος εἶναι Ἀλεξάνδρῳ.
[2, 1]	καὶ κελεύουσι τὰς στήλας τὰς	πρὸς	Ἀλέξανδρον καὶ τοὺς Ἕλληνας γενομένας
[2, 1]	Μιτυληναίους δὲ καθελεῖν μὲν τὰς	πρὸς	Ἀλέξανδρόν σφισι γενομένας στήλας, ξυμμάχους
[2, 51]	μακροῦ ἐπιγενομένη ἀφείλετο αὐτὸν τὸ	πρὸς	Ἀλεξάνδρου ἁλῶναι. Ἀλέξανδρος γὰρ ἔστε
[2, 6]	ὡς αὐτοὶ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς	πρὸς	ἅπαντας ἐκομπάσατε, καὶ Ἀρσῆν ἀποκτείναντός
[2, 6]	ἡ ἐπιστολή, ὅτι Φιλίππῳ τε	πρὸς	Ἀρτοξέρξην φιλία καὶ ξυμμαχία ἐγένετο
[2, 6]	ἀνοιμώζουσιν. ταῦτα ἀκούσαντα Ἀλέξανδρον πέμψαι	πρὸς	αὐτὰς Λεοννάτον, ἕνα τῶν ἑταίρων,
[2, 7]	καὶ πηλώδη αὐτοῦ, τὰ δὲ	πρὸς	αὐτῇ τῇ πόλει, ἵνα τὸ
[2, 4]	τε ξὺν πάσῃ τῇ δυνάμει	πρὸς	Βαβυλῶνι αὐτῇ ἐτρέψαντο καὶ ἔθνη
[2, 1]	εἰρήνην τὴν ἐπ' Ἀνταλκίδου γενομένην	πρὸς	βασιλέα Δαρεῖον, τοὺς φυγάδας δὲ
[2, 6]	ὅταν πέμπῃς παρ' ἐμὲ, ὡς	πρὸς	βασιλέα τῆς Ἀσίας πέμπε, μηδὲ
[2, 6]	ὀστᾶ ἐς τὰς Ἀθήνας τοῖς	πρὸς	γένους ἀπέπεμψεν. Εὐθυκλέα δὲ Λακεδαιμόνιόν
[2, 6]	ἔχθραν οἱ γενέσθαι τὸν πόλεμον	πρὸς	Δαρεῖον, ἀλλ' ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς
[2, 1]	γενομένας σφίσι, ταύτας μὲν καθελεῖν,	πρὸς	Δαρεῖον δὲ ἄγειν τὴν εἰρήνην,
[2, 6]	δὲ πρέσβεις τῶν Ἑλλήνων οἳ	πρὸς	Δαρεῖον πρὸ τῆς μάχης ἀφιγμένοι
[2, 5]	διέχουσαν τετάχθαι, τὸ μὲν ὡς	πρὸς	Δαρεῖόν τε καὶ τοὺς πέραν
[2, 2]	ἐπὶ τοῦ ἀετοῦ τῇ πομπῇ.	πρὸς	δὲ δὴ τούτοις καὶ τόδε
[2, 71]	καὶ δᾷδας ὅσας πλείστας δέξασθαι.	πρὸς	δὲ πίσσαν τε καὶ θεῖον
[2, 6]	Ἀσίας ἁπάσης κυρίου ὄντος ἧκε	πρὸς	ἐμέ. εἰ δὲ φοβῇ μὴ
[2, 7]	ὅντινα ὁ Ἀργεῖος Ἡρακλῆς ἐστάλη	πρὸς	Εὐρυσθέως τὰς βοῦς ἀπελάσαι τὰς
[2, 7]	μᾶλλόν τι ἢ εὐνοίᾳ τῇ	πρὸς	ἡμᾶς πρὸς τὸ παρὸν κατεχομένης.
[2, 7]	ὡς τόν γε ἐν Ταρτησσῷ	πρὸς	Ἰβήρων τιμώ- μενον Ἡρακλέα, ἵνα
[2, 6]	αὐτοῖς ἔρχεται τῆς μάχης τῆς	πρὸς	Ἰσσῷ γενομένης. ἐκπλαγέντες δὲ πρὸς
[2, 6]	με πολεμῶσι, καὶ χρήματα ἀποστέλλοντος	πρὸς	Λακεδαιμονίους καὶ ἄλλους τινὰς τῶν
[2, 4]	ἐχρῆν γὰρ ἤδη καὶ Πέρσας	πρὸς	Μακεδόνων ἀφαιρεθῆναι τῆς Ἀσίας τὴν
[2, 6]	γράμματα οὐκ ἐπιτήδεια διαπέμποντος, ὅπως	πρός	με πολεμῶσι, καὶ χρήματα ἀποστέλλοντος
[2, 6]	τὰ πιστὰ ληψομένους. ἐλθὼν δὲ	πρός	με τὴν μητέρα καὶ τὴν
[2, 6]	σὲ πορεύσομαι οὗ ἂν ἦς.	Πρὸς	μὲν Δαρεῖον ταῦτ' ἐπέστειλεν. ἐπεὶ
[2, 4]	Μῆδοι μὲν πρὸς Περσῶν ἀφῃρέθησαν,	πρὸς	Μήδων δὲ ἔτι ἔμπροσθεν Ἀσσύριοι.
[2, 4]	δὲ ὑπερβαλὼν τὰς πύλας ἐστρατοπέδευσε	πρὸς	Μυριάνδρῳ πόλει. καὶ τῆς νυκτὸς
[2, 4]	σφίσι καλῶς κεκινδυνευμένων καὶ ὅτι	πρὸς	νενικημένους ὁ ἀγὼν νενικηκόσιν αὐτοῖς
[2, 72]	οὐδὲ ταύτῃ ἤνυεν, ἐς τὸ	πρὸς	νότον αὖ ἄνεμον καὶ πρὸς
[2, 7]	τῆς Τύρου, τοὺς μὲν πρέσβεις	πρὸς	ὀργὴν ὀπίσω ἀπέπεμψεν, αὐτὸς δὲ
[2, 4]	ἀρχήν, καθάπερ οὖν Μῆδοι μὲν	πρὸς	Περσῶν ἀφῃρέθησαν, πρὸς Μήδων δὲ
[2, 7]	καὶ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον ἐχομένας	πρὸς	Περσῶν, οὐδὲ τοῦτο ἀσφα- λὲς
[2, 72]	ἄξιον, οἱ δὲ κατὰ τὸ	πρὸς	Σιδῶνα τετραμμένον τῆς πόλεως τῶν
[2, 71]	ἐς μὲν τὸν λιμένα τὸν	πρὸς	Σιδῶνος βιάζεσθαι ἀπέγνω διὰ στενότητα
[2, 72]	λιμένας ἀμφοτέρους ἐκέλευσεν, εἴ πως	πρὸς	σφᾶς τετραμμένων τῶν Τυρίων βιάσαιντο
[2, 4]	κατὰ τὴν Εὐρώπην καὶ μαχιμωτάτους	πρὸς	τὰ ἀπονώτατά τε καὶ μαλακώτατα
[2, 6]	πρὸς Ἰσσῷ γενομένης. ἐκπλαγέντες δὲ	πρὸς	τὰ ἐξαγγελθέντα Φαρνάβαζος μὲν σὺν
[2, 5]	αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὸ εὐώνυμον	πρὸς	τὰ ὄρη παρήγαγεν. ὡς δὲ
[2, 7]	προβολὴν ἐν τῷ αὐτῷ εἶναι	πρὸς	τὰ τοξεύματα. ἅμα τε ὅσοι
[2, 73]	Ταῦτα ἀκούσας Ἀλέξανδρος τέως μὲν	πρὸς	ταῖς μηχαναῖς ἔξω βέλους αὑτὸν
[2, 6]	τε καὶ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου δώσοντας.	Πρὸς	ταῦτα ἀντιγράφει Ἀλέξανδρος καὶ ξυμπέμπει
[2, 71]	ἀνασταλήσεσθαι ἔμελλον. ~Οἱ δὲ Τύριοι	πρὸς	ταῦτα ἀντιμηχανῶνται τοιόνδε. ναῦν ἱππαγωγὸν
[2, 2]	Τελμισσέων ἐντυχεῖν παρθένῳ ὑδρευομένῃ καὶ	πρὸς	ταύτην εἰπεῖν ὅπως οἱ τὸ
[2, 7]	ἐπικουφίζοντος. ἀλλ' ἔστε μὲν τὸ	πρὸς	τῇ ἠπείρῳ ἐχώννυτο, οὐ χαλεπῶς
[2, 7]	τὸ χωρίον καὶ τὰ μὲν	πρὸς	τῇ ἠπείρῳ τῆς θαλάσσης βραχέα
[2, 5]	πολλοὺς ἐπὶ τῷ δεξιῷ κέρατι	πρὸς	τῇ θαλάσσῃ κατὰ Παρμενίωνα ἔταξεν,
[2, 6]	Χίου ἐστάλη, δείσας μή τι	πρὸς	τὴν ἀγγελίαν τῆς ἥττης οἱ
[2, 3]	τοῦ φαρμάκου. οὐ γὰρ ἐκπλαγῆναι	πρὸς	τὴν ἐπιστολήν, ἀλλὰ τοσόνδε μόνον
[2, 5]	τὸ εὐώνυμον τὸ ἑαυτοῦ ὡς	πρὸς	τὴν θάλασσαν, αὑτῷ δὲ τοὺς
[2, 73]	ἐρήμου. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς ἀφίκετο	πρὸς	τὴν πόλιν, τῇ μὲν πρώτῃ
[2, 1]	ἅμα Πρωτέᾳ νεῶν ὑπεκφυγὼν ἀπεσώθη	πρὸς	τὸ ἄλλο ναυτικόν. ~Ἀλέξανδρος δὲ
[2, 3]	τὸ ἀνύποπτον τυγχάνει ὢν καὶ	πρὸς	τὸ ἀποθανεῖν ἐρρωμένος. Ἐκ δὲ
[2, 5]	καὶ τῶν τοξοτῶν ἐς ἐπικαμπὴν	πρὸς	τὸ ὄρος τὸ κατὰ νώτου
[2, 7]	ἢ εὐνοίᾳ τῇ πρὸς ἡμᾶς	πρὸς	τὸ παρὸν κατεχομένης. ἐξαιρεθείσης δὲ
[2, 4]	αὐτόμολος. εἶναι γὰρ τὴν εὐρυχωρίαν	πρὸς	τοῦ πλήθους τε καὶ τῆς
[2, 6]	ἀδικοῦντος Πέρσας, καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ	πρὸς	τοὺς Ἕλληνας γράμματα οὐκ ἐπιτήδεια
[2, 5]	πάντας Πέρσας, τὸ δὲ ὡς	πρὸς	τοὺς ἐπὶ τῷ ὄρει κατὰ
[2, 3]	τάλαντα διακόσια ἀργυρίου ζημίαν, ὅτι	πρὸς	τοὺς Πέρσας μᾶλλόν τι τὸν
[2, 1]	δὴ ἡ ξύμβασις τοῖς Μιτυληναίοις	πρὸς	τοὺς Πέρσας ξυνέβη. Φαρνάβαζος δὲ
[2, 5]	μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως	πρὸς	τῷ ὄρει τῶν πεζῶν τό
[2, 51]	μεῖον ἀπ' ἀλλήλων καταπατούμενοι ἢ	πρὸς	τῶν διωκόντων πολεμίων ἐβλάπτοντο. καὶ
[2, 7]	Ἀλέξανδρος. ὡς δὲ ἀπηγγέλθη ταῦτα	πρὸς	τῶν πρέσβεων εἰς τὴν Τύρον,
[2, 51]	θᾶσσον ἐς χεῖρας ἐλθόντας ὀλίγα	πρὸς	τῶν τοξοτῶν βλάπτεσθαι. καὶ ξυνέβη
[2, 7]	ὠχύρωτο. καὶ τὰ ἀπὸ θαλάσσης	πρὸς	τῶν Τυρίων μᾶλλόν τι ἐν
[2, 7]	αὐτοὶ ὑπὲρ ἄλλων πλέοντες κινδυνεύειν.	Κύπρος	δὲ ἐπὶ τῷδε ἢ οὐ
[2, 6]	δύναμιν ἔπεμψεν Ὦχος. τοῦ δὲ	πατρὸς	ἀποθανόντος ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευσάντων, οὓς
[2, 2]	καταπαῦσαι, καὶ τὴν ἅμαξαν τοῦ	πατρὸς	ἐν τῇ ἄκρᾳ ἀναθεῖναι χαριστήρια
[2, 6]	καὶ μνήμῃ τῆς δόξης τοῦ	πατρὸς	ζῶντά τε ἀμφ' αὑτὸν ἔχων
[2, 73]	μύρια μὲν τάλαντα ὑπὲρ τῆς	μητρός	τε καὶ τῆς γυναικὸς καὶ
[2, 6]	ἀπέδωκεν. ~Ὁ δὲ οὐδὲ τῆς	μητρὸς	τῆς Δαρείου οὐδὲ τῆς γυναικὸς
[2, 73]	κύκλῳ πάντοθεν τῆς πόλεως ἐκέλευσεν,	εὖρος	μὲν ἐς δύο σταδίους, ὕψος
[2, 71]	τούτῳ κατεχομένων ἤδη ἐκ τοῦ	πυρὸς	τῶν πύργων ἐκδραμόντες ἐκ τῆς
[2, 73]	καὶ ἐγὼ αὐτὸ ἀναγράψαι ἀπηξίωσα.	Τύρος	μὲν δὴ οὕτως ἑάλω ἐπὶ
[2, 3]	καὶ διὰ χώρου καθαροῦ ῥέων,	ψυχρός	τέ ἐστι καὶ τὸ ὕδωρ
[2, 6]	Σπαρτιάτης, Θεσσαλίσκος δὲ Ἰσμηνίου καὶ	Διονυσόδωρος	Ὀλυμπιονίκης Θηβαῖοι, Ἰφικράτης δὲ ὁ
[2, 4]	πάσῃ δυνάμει στρατοπεδεύειν. ὁ δὲ	χῶρος	οὗτός ἐστι μὲν τῆς Ἀσσυρίας
[2, 7]	τῆς Τύρου ἡ πολιορκία ἐφαίνετο.	νῆσός	τε γὰρ αὐτοῖς ἡ πόλις
[2, 7]	Ἡρακλέα, ὅτι Φοινίκων κτίσμα ἡ	Ταρτησσὸς	καὶ τῷ Φοινίκων νόμῳ ὅ
[2, 7]	ἧς καὶ ὁ τοῦ Διὸς	Διόνυσος	γίγνεται. Διόνυσος μὲν δὴ τρίτος
[2, 7]	ὁ τοῦ Διὸς Διόνυσος γίγνεται.	Διόνυσος	μὲν δὴ τρίτος ἂν ἀπὸ
[2, 3]	λέγουσι ῥίψαντα νήξασθαι, ἐπιθυμήσαντα τοῦ	ὕδατος,	ἱδρῶντα καὶ καύματι ἐχόμενον. ὁ
[2, 5]	ἦγεν, ὡς δὲ διεχώρει ἐς	πλάτος,	ἀνέπτυσσεν ἀεὶ τὸ κέρας ἐς
[2, 72]	μέγα, ὡς δὲ ἀποχρῶν εἰς	πλάτος	ἐφάνη τὸ παρερρηγμένον, τὰς μὲν
[2, 71]	ἑκατὸν μάλιστα πόδας καὶ ἐς	πλάτος	ξύμμετρον λίθοις μεγάλοις ἐν γύψῳ
[2, 5]	τὸ χωρίον διέσχεν ὀλίγον ἐς	πλάτος,	παρήγαγε τοὺς ἱππέας, τούς τε
[2, 5]	τῆς στρατιᾶς γένοιτο, ἀνεκάλεσεν ἀπὸ	ξυνθήματος.	καὶ τούτων τοὺς μὲν πολλοὺς
[2, 71]	βιάζεσθαι ἀπέγνω διὰ στενότητα τοῦ	στόματος	καὶ ἅμα ἀντιπρώροις τριήρεσι πολλαῖς
[2, 51]	τὸ τόξον ἀπολείπει ἐπὶ τοῦ	ἅρματος.	αὐτὸς δὲ ἵππου ἐπιβὰς ἔφευγε.
[2, 51]	τῇ φυγῇ ἐπετύγχανεν, ἐπὶ τοῦ	ἅρματος	διεσώζετο, ὡς δὲ φάραγξί τε
[2, 51]	εὐθὺς ὡς εἶχεν ἐπὶ τοῦ	ἅρματος	ξὺν τοῖς πρώτοις ἔφευγε. καὶ
[2, 51]	μάχη ἐγένετο, τρέπονται τοῦ Περσικοῦ	στρατεύματος	οἱ τῷ ἀριστερῷ κέρᾳ ἐπιτεταγμένοι.
[2, 51]	κατὰ τὸ παρερρωγὸς τοῦ Περσικοῦ	στρατεύματος	ὑπερφαλαγγήσαντες ἐς τὰ πλάγια ἐμβεβληκότες
[2, 71]	ἦσαν, αἱ μὲν ἐπὶ τοῦ	χώματος,	αἱ δὲ ἐπὶ τῶν ἱππαγωγῶν
[2, 73]	τὸ τεῖχος διὰ ὕψος τοῦ	χώματος.	ἀλλὰ Ἀλεξάνδρῳ αἱρετέον ἐδόκει εἶναι
[2, 71]	ἀπὸ τῶν τριήρων πλησίον τοῦ	χώματος	ἀνακωχεύοντες ἐτόξευον ἐς τοὺς πύργους,
[2, 71]	βρόχους τῶν λίθων ἀπὸ τοῦ	χώματος	ἀνέσπων αὐτοὺς ἔξω τῆς θαλάσσης,
[2, 73]	αἰσχρᾷ φυγῇ ὠσθῆναι κατὰ τοῦ	χώματος,	αὐτὸς δὲ βάλλεται καταπέλτῃ διὰ
[2, 73]	καὶ ὤθουν κατὰ τοῦ ποιητοῦ	χώματος,	ἐνταῦθα ἢ ἑκὼν ἀπειθεῖ Ἀλέξανδρος
[2, 7]	τριήρεσιν ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ τοῦ	χώματος	ἐπιπλέοντες οἱ Τύριοι, ἅτε δὴ
[2, 71]	δὴ οὐ πόρρω τοῦ ποιητοῦ	χώματος	κατὰ τὸν αἰγιαλόν, ἵνα σκέπη
[2, 7]	Μακεδόνες πύργους ἐπ' ἄκρου τοῦ	χώματος,	ὅ τι περ προκεχωρήκει αὐτοῖς
[2, 71]	Φοίνικας κατὰ τὸν ἐπέκεινα τοῦ	χώματος	τὸν πρὸς Αἴγυπτον ἀνέχοντα, ἵνα
[2, 71]	ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ ἐποκείλαντες τοῦ	χώματος	τόν τε χάρακα οὐ χαλεπῶς
[2, 73]	ἡ Γάζα ἦν καὶ ἐπὶ	χώματος	ὑψηλοῦ ὤκιστο καὶ τεῖχος περιεβέβλητο
[2, 5]	καὶ τοῖς κατ' αὐτοὺς τεταγμένοις	δυνατὸς	ὢν χρήσασθαι ἐς ἀναπλήρωσιν τῆς
[2, 51]	ἔστε μὲν φάος ἦν ἀνὰ	κράτος	ἐδίωκεν, ὡς δὲ συνεσκόταζέ τε
[2, 6]	Ἀράδῳ προσοίκων βασιλέως. ὁ δὲ	Γηρόστρατος	αὐτὸς μετ' Αὐτοφραδάτου ἔπλει ἐπὶ
[2, 71]	τῶν Τυρίων. Ἐν τούτῳ δὲ	Γηρόστρατός	τε ὁ Ἀράδου βασιλεὺς καὶ
[2, 72]	τὸ τεῖχος. ὅ τε γὰρ	Ἄδμητος	ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν τῷ τότε
[2, 72]	προσβάσει ἐχρήσαντο οἱ Μακεδόνες. καὶ	Ἄδμητος	μὲν πρῶτος ἐπιβὰς τοῦ τείχους
[2, 73]	δὲ ἐν τῇ τότε προσβολῇ	Ἄδμητός	τε ὁ πρῶτος ἑλὼν τὸ
[2, 72]	οἱ ὑπασπισταὶ ἔλαβον, ἧ ἐπετέτακτο	Ἄδμητος,	τὴν ἑτέραν δὲ ἡ Κοίνου
[2, 7]	Διόνυσος γίγνεται. Διόνυσος μὲν δὴ	τρίτος	ἂν ἀπὸ Κάδμου εἴη, κατὰ
[2, 1]	δέκα ναυσίν, αὐτὸς ἔχων πεντεκαίδεκα	νυκτὸς	ἀνάγεται ἀπὸ Χαλκίδος τῆς ἐπὶ
[2, 5]	τὰς πύλας} καὶ αὐτὸς τῆς	νυκτὸς	ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν πᾶσαν ἤει,
[2, 6]	τῶν τὰ Ἀλεξάνδρου γραψάντων τῆς	νυκτὸς	αὐτῆς, ἧ ἀπὸ τῆς διώξεως
[2, 5]	τὴν στρατιὰν τὸ λοιπὸν τῆς	νυκτὸς	αὐτοῦ ἐπὶ τῶν πετρῶν, προφυλακὰς
[2, 7]	ὅτι ἐνύπνιον αὐτῆς ἐκείνης τῆς	νυκτὸς	ἐδόκει αὐτὸς μὲν τῷ τείχει
[2, 2]	ξυμβεβηκότος. καὶ γὰρ καὶ τῆς	νυκτὸς	ἐκείνης βρονταί τε καὶ σέλας
[2, 2]	καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας προῆγε τῆς	νυκτὸς	ἐπὶ τὰς πύλας, ὡς οὐ
[2, 1]	ἐν Σίφνῳ ὁρμοῦντα, ἐπιπλεύσας ἔτι	νυκτὸς	ὑπ' αὐτὴν τὴν ἕω καὶ
[2, 4]	πρὸς Μυριάνδρῳ πόλει. καὶ τῆς	νυκτὸς	χειμὼν ἐπιγίγνεται σκληρὸς καὶ ὕδωρ
[2, 6]	πρὸς ἅπαντας ἐκομπάσατε, καὶ Ἀρσῆν	ἀποκτείναντός	σου μετὰ Βαγώου, καὶ τὴν
[2, 6]	διαλύειν ἐπιχειρούντων_ ἐστράτευσα ἐπὶ σὲ	ὑπάρξαντος	σοῦ τῆς ἔχθρας. ἐπεὶ δὲ
[2, 1]	τούτου Μέμνων τοῦ τε ναυτικοῦ	παντὸς	ἡγεμὼν ἐκ βασιλέως Δαρείου καθεστηκὼς
[2, 5]	Κρατερὸς ἐπετέτακτο ἄρχειν, τοῦ δὲ	ξύμπαντος	εὐωνύμου Παρμενίων ἡγεῖτο. καὶ παρήγγελτο
[2, 73]	ποιήσας ἢ ὅτου δὴ ἄλλου	ποιήσαντος,	οὐκ ἄξιον μνήμης τὸ ἐπίγραμμα.
[2, 6]	τὰ μάλιστα ἐτίμησε καὶ νόσῳ	τελευτήσαντος	τὰ ὀστᾶ ἐς τὰς Ἀθήνας
[2, 2]	ἐπὶ Καππαδοκίας ἐλάσας ξύμπασαν τὴν	ἐντὸς	Ἅλυος ποταμοῦ προσηγάγετο καὶ ἔτι
[2, 51]	κυμῆναν τῆς φάλαγγος. ὡς δὲ	ἐντὸς	βέλους ἐγίγνοντο, πρῶτοι δὴ οἱ
[2, 72]	τε ὅπῃ παρείκοι καὶ ἀνακωχεύειν	ἐντὸς	βέλους, ἔστε τὸ ἐποκεῖλαι ἄπορον
[2, 73]	τὴν δὲ χώραν πᾶσαν τὴν	ἐντὸς	Εὐφράτου ποταμοῦ ἔστε ἐπὶ θάλασσαν
[2, 51]	τοὺς Θεσσαλοὺς τεταγμένοι οὐκ ἔμειναν	ἐντὸς	τοῦ ποταμοῦ ἐν αὐτῷ τῷ
[2, 73]	ὡς δὲ ἅπαξ παρῆλθόν τινες	ἐντὸς	τοῦ τείχους τῶν Μακεδόνων, κατασχίσαντες
[2, 73]	ὡς ἐξ ἴσου ἀπὸ τοῦ	χωσθέντος	ἐπάγεσθαι τὰς μηχανὰς τοῖς τείχεσι.
[2, 51]	ὑπὸ Παρμενίωνος ἐπ' αὐτὸ τοῦτο	σταλέντος.	τοῦτο τὸ τέλος τῇ μάχῃ
[2, 6]	Ἔτι δὲ ἐν Μαράθῳ Ἀλεξάνδρου	ὄντος	ἀφίκοντο παρὰ Δαρείου πρέσβεις, ἐπιστολήν
[2, 6]	ἐμοῦ τῆς Ἀσίας ἁπάσης κυρίου	ὄντος	ἧκε πρὸς ἐμέ. εἰ δὲ
[2, 7]	τε ὀλίγον χωννύμενον καὶ οὐδενὸς	ἐξείργοντος.	ὡς δὲ τῷ τε βαθυτέρῳ
[2, 73]	παῖδα, γῆμαι ἂν καὶ οὐ	διδόντος	Δαρείου. ἐκέλευέ τε αὐτὸν ἥκειν,
[2, 7]	τι ἐκπρεπέστερον κατ' ἀρετὴν πονουμένους	ἐπικουφίζοντος.	ἀλλ' ἔστε μὲν τὸ πρὸς
[2, 6]	πρός με πολεμῶσι, καὶ χρήματα	ἀποστέλλοντος	πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ ἄλλους τινὰς
[2, 51]	δὲ Πτολεμαίου τοῦ Σελεύκου τοῦ	ἀποθανόντος	ἐν τῇ μάχῃ Πολυπέρχοντα τὸν
[2, 6]	ἔπεμψεν Ὦχος. τοῦ δὲ πατρὸς	ἀποθανόντος	ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευσάντων, οὓς ὑμεῖς
[2, 6]	τοὺς Ἕλληνας γράμματα οὐκ ἐπιτήδεια	διαπέμποντος,	ὅπως πρός με πολεμῶσι, καὶ
[2, 7]	ἔργον καὶ Ἀλεξάνδρου πολλὴ ἦν	παρόντος	τε καὶ αὐτοῦ ἕκαστα ἐξηγουμένου
[2, 7]	ἐξηγουμένου καὶ τὰ μὲν λόγῳ	ἐπαίροντος,	τὰ δὲ καὶ χρήμασι τούς
[2, 51]	τῇ μάχῃ ἐκείνῃ ἐγένετο ἐπὶ	ἄρχοντος	Ἀθηναίοις Νικοκράτους μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Τῇ
[2, 73]	μὲν δὴ οὕτως ἑάλω ἐπὶ	ἄρχοντος	Νικήτου Ἀθήνησι μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος. Ἔτι
[2, 6]	μετὰ Βαγώου, καὶ τὴν ἀρχὴν	κατασχόντος	οὐ δικαίως οὐδὲ κατὰ τὸν
[2, 6]	ἐγὼ βουλεύσομαι περὶ σοῦ ὡς	ἀδικοῦντος.	εἰ δ' ἀντιλέγεις περὶ τῆς
[2, 6]	κατὰ τὸν Περσῶν νόμον, ἀλλὰ	ἀδικοῦντος	Πέρσας, καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς
[2, 2]	ἁμαξεύειν τὸν Γόρδιον. καί ποτε	ἀροῦντος	αὐτοῦ ἐπιστῆναι ἐπὶ τὸν ζυγὸν
[2, 4]	τούτων ἐν τῷ κινδύνῳ ὑπὸ	Ξενοφῶντος	αὐτοσχεδιασθέντων, οἱ δὲ βασιλέα τε
[2, 4]	ἀνεπαχθέστατα ἐπεξῄει. λέγεται δὲ καὶ	Ξενοφῶντος	καὶ τῶν ἅμα Ξενοφῶντι μυρίων
[2, 7]	Τύριοι ἢ Ἕλληνες, ἀλλὰ λέγει	Ἡρόδοτος,	ὅτι τῶν δώδεκα θεῶν Ἡρακλέα
[2, 2]	ἐπὶ τῇ λύσει τοῦ δεσμοῦ	ξυμβεβηκότος.	καὶ γὰρ καὶ τῆς νυκτὸς
[2, 7]	τὸν Γηρυόνην οὐκ ἔξω τοῦ	εἰκότος	τίθεμαι. τῶν δὲ ἐσχάτων τῆς
[2, 4]	αὑτοῦ ὄντα Δαρεῖον, ἐπεὶ οὐ	πιστὸς	αὐτῷ ὁ λόγος ἐφαίνετο, ἀναβιβάσας
[2, 3]	νόσημα, Φιλίππῳ δὲ ἐπιδεῖξαι, ὅτι	πιστός	ἐστιν αὐτῷ φίλος, καὶ τοῖς
[2, 51]	δὴ οἱ κατὰ Ἀλέξανδρον καὶ	αὐτὸς	Ἀλέξανδρος ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ τεταγμένος
[2, 73]	μὲν λέγουσιν Ἀλεξάνδρῳ εἰπεῖν ὅτι	αὐτὸς	ἂν Ἀλέξανδρος ὢν ἐπὶ τούτοις
[2, 73]	δὲ Παρμενίωνι ἀποκρίνασθαι ὅτι καὶ	αὐτὸς	ἂν, εἴπερ Παρμενίων ἦν, οὕτως
[2, 6]	Περσῶν παθών. ἐξ οὗ δὲ	αὐτὸς	βασιλεύει Περσῶν, οὔτε πέμψαι τινὰ
[2, 2]	πεζῶν, ὅσοι βαρύτερον ὡπλισμένοι ἦσαν.	αὐτὸς	δὲ ἀμφὶ πρώτην φυλακὴν ἀναλαβὼν
[2, 3]	μουσικὸν Σολεῦσι μὲν δημοκρατεῖσθαι ἔδωκεν.	αὐτὸς	δὲ ἀναζεύξας ἐς Ταρσὸν τοὺς
[2, 3]	Ἀργείων μὲν Μαλλωταὶ ἄποικοι ἦσαν,	αὐτὸς	δὲ ἀπ' Ἄργους τῶν Ἡρακλειδῶν
[2, 73]	φυγῇ ὠσθῆναι κατὰ τοῦ χώματος,	αὐτὸς	δὲ βάλλεται καταπέλτῃ διὰ τῆς
[2, 6]	θεῶν τῳ ἔδοξεν οὕτω κριθῆναι,	αὐτὸς	δὲ βασιλεὺς παρὰ βασιλέως γυναῖκά
[2, 5]	τὸ δεξιὸν κέρας σφῶν ἐκέλευσεν.	αὐτὸς	δὲ Δαρεῖος τὸ μέσον τῆς
[2, 2]	Κάλᾳ τῷ σατράπῃ τῷ Φρυγίας.	αὐτὸς	δὲ ἐπὶ Καππαδοκίας ἐλάσας ξύμπασαν
[2, 6]	χώρας τοὺς τῶν ξυμμάχων ἱππέας,	αὐτὸς	δὲ ἐπὶ Φοινίκης ἤει. καὶ
[2, 51]	τόξον ἀπολείπει ἐπὶ τοῦ ἅρματος.	αὐτὸς	δὲ ἵππου ἐπιβὰς ἔφευγε. καὶ
[2, 7]	τοῦ βασιλέως τῶν Τυρίων παῖς.	αὐτὸς	δὲ ὁ βασιλεὺς Ἀζέμιλκος μετ'
[2, 72]	ἄλλαι ἐκπλεύσειαν τῶν Τυρίων νῆες.	αὐτὸς	δὲ πεντήρεις τε τὰς ξὺν
[2, 3]	ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν Πύραμον,	αὐτὸς	δὲ σὺν τοῖς πεζοῖς καὶ
[2, 7]	πρέσβεις πρὸς ὀργὴν ὀπίσω ἀπέπεμψεν,	αὐτὸς	δὲ συναγαγὼν τούς τε ἑταίρους
[2, 2]	καὶ τοῦ δεσμοῦ τὴν λύσιν.	Αὐτὸς	δὲ τῇ ὑστεραίᾳ ἐπ' Ἀγκύρας
[2, 6]	Κρήτης, ὡς τὰ ἐκεῖ καταστησόμενον.	αὐτὸς	δὲ τότε μὲν αὐτοῦ ἐν
[2, 3]	τοὺς ἱππέας δὲ τοὺς Θεσσαλούς.	αὐτὸς	δὲ ὕστερος ἄρας ἐκ Ταρσοῦ
[2, 3]	τῶν τειχῶν τῆς Ἀγχιάλου. καὶ	αὐτὸς	ἐφειστήκει ἐπ' αὐτῷ Σαρδανάπαλος συμβεβληκὼς
[2, 1]	περὶ Σίφνον ὁρμεῖν δέκα ναυσίν,	αὐτὸς	ἔχων πεντεκαίδεκα νυκτὸς ἀνάγεται ἀπὸ
[2, 71]	τῇ Τύρῳ ξυντεταγμέναις ταῖς ναυσίν,	αὐτὸς	μὲν κατὰ τὸ δεξιὸν κέρας,
[2, 1]	τοῖς Μιτυληναίοις. καὶ ἐν τούτῳ	αὐτὸς	μὲν νόσῳ τελευτᾷ, καὶ εἴπερ
[2, 72]	τε ἔστιν οἳ καὶ μεταπύργια,	αὐτὸς	μὲν παρῄει διὰ τῶν ἐπάλξεων
[2, 73]	αἱρήσειν ἐδόκει Ἀριστάνδρου ἕνεκα. Καὶ	αὐτὸς	μὲν τὸ τραῦμα ἐθεραπεύετο χαλεπῶς.
[2, 7]	αὐτῆς ἐκείνης τῆς νυκτὸς ἐδόκει	αὐτὸς	μὲν τῷ τείχει προσάγειν τῶν
[2, 6]	προσοίκων βασιλέως. ὁ δὲ Γηρόστρατος	αὐτὸς	μετ' Αὐτοφραδάτου ἔπλει ἐπὶ τῶν
[2, 72]	τάξις οἱ πεζέταιροι καλούμενοι, καὶ	αὐτὸς	ξὺν τοῖς ὑπασπισταῖς ἐπιβήσεσθαι τοῦ
[2, 51]	ἔργον ἐν τῇ μάχῃ ἢ	αὐτὸς	ξυνέγνω εἰργασμένον ἢ ἀκοῇ συμφωνούμενον
[2, 7]	κατεπήγνυντο ἐν τῷ πηλῷ καὶ	αὐτὸς	ὁ πηλὸς ξύνδεσμος τοῖς λίθοις
[2, 51]	παραρρήξει τῆς φάλαγγος ἐπιστρέψας καὶ	αὐτὸς	οὐ πρόσθεν ἐς τὸ διώκειν
[2, 73]	καὶ ἐπίγραμμα ἐπ' αὐτῇ, ἢ	αὐτὸς	ποιήσας ἢ ὅτου δὴ ἄλλου
[2, 2]	καταστήσας δὲ Καππαδοκῶν Σαβίκταν σατράπην	αὐτὸς	προῆγεν ἐπὶ τὰς πύλας τὰς
[2, 4]	ἀλλ' ὀκνεῖν γὰρ πυνθανόμενον ὅτι	αὐτὸς	προσάγοι. καταπατήσειν τε τῇ ἵππῳ
[2, 3]	τε τῷ Ἀσκληπιῷ καὶ πομπεύσας	αὐτός	τε καὶ ἡ στρατιὰ πᾶσα
[2, 2]	δ' οὖν ἀπὸ τῆς ἁμάξης	αὐτός	τε καὶ οἱ ἀμφ' αὐτὸν
[2, 4]	ἔσφηλεν Δαρεῖον τῆς γνώμης. καὶ	αὐτός	τε, ὅ τί περ ἥδιστον
[2, 6]	ἐργάσασθαι Πέρσας. τούτου ἕνεκα καταβῆναι	αὐτὸς	τῇ χώρᾳ ἀμυνῶν καὶ τὴν
[2, 5]	{ὡς ἐπὶ τὰς πύλας} καὶ	αὐτὸς	τῆς νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν
[2, 71]	ἐκέλευσεν. ὡς δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο,	αὐτὸς	τούς τε ὑπασπιστὰς ἀναλαβὼν καὶ
[2, 2]	ἄξει αὐτοῖς βασιλέα καὶ ὅτι	οὗτος	αὐτοῖς καταπαύσει τὴν στάσιν. ἔτι
[2, 71]	καὶ ὅσοι Φοινίκων, πλὴν Πνυταγόρου.	οὗτος	δὲ καὶ Κρατερὸς τὸ εὐώνυμον
[2, 4]	δυνάμει στρατοπεδεύειν. ὁ δὲ χῶρος	οὗτός	ἐστι μὲν τῆς Ἀσσυρίας γῆς,
[2, 73]	ὅσοι τι ἀρετῆς μετεποιοῦντο ὅστις	πρῶτος	αἱρήσει τὸ τεῖχος. καὶ αἱρεῖ
[2, 73]	τότε προσβολῇ Ἄδμητός τε ὁ	πρῶτος	ἑλὼν τὸ τεῖχος, ἀνὴρ ἀγαθὸς
[2, 72]	οἱ Μακεδόνες. καὶ Ἄδμητος μὲν	πρῶτος	ἐπιβὰς τοῦ τείχους καὶ τοῖς
[2, 6]	Ἀρτοξέρξου ἐβασίλευσεν, ὅτι Φίλιππος ἀδικίας	πρῶτος	ἐς βασιλέα Ἀρσῆν ἦρξεν οὐδὲν
[2, 73]	αἱρήσει τὸ τεῖχος. καὶ αἱρεῖ	πρῶτος	Νεοπτόλεμος τῶν ἑταίρων τοῦ Αἰακιδῶν
[2, 2]	Καππαδοκίας ἐλάσας ξύμπασαν τὴν ἐντὸς	Ἅλυος	ποταμοῦ προσηγάγετο καὶ ἔτι ὑπὲρ
[2, 6]	ἐθέλειν ποιήσασθαι πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ	ξύμμαχος	εἶναι Ἀλεξάνδρῳ. καὶ ὑπὲρ τούτων
[2, 5]	δεξιὸν τοὺς προδρόμους, ὧν ἡγεῖτο	Πρωτόμαχος,	καὶ τοὺς Παίονας, ὧν ἡγεῖτο
[2, 72]	μάλιστα, ὅσαι ἔφθησαν αὐτῷ κατὰ	τάχος	πληρωθεῖσαι, περιέπλει τὴν πόλιν ὡς
[2, 5]	ἱππέας ταύτῃ τεταγμένους, πέμπει κατὰ	τάχος	τοὺς Θεσσαλοὺς ἱππέας ἐπὶ τὸ
[2, 73]	πλέοντας ἐκ Σιδῶνος ἐπὶ τὸ	τεῖχος	ἀναβιβάσαντες, ὅπως ἄποπτον εἴη ἀπὸ
[2, 73]	τε ὁ πρῶτος ἑλὼν τὸ	τεῖχος,	ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος, καὶ ξὺν
[2, 73]	ἄπορον εἶναι βίᾳ ἑλεῖν τὸ	τεῖχος	διὰ ὕψος τοῦ χώματος. ἀλλὰ
[2, 72]	ἐνταῦθα πρῶτον κατεσείσθη τε τὸ	τεῖχος	ἐπὶ μέγα καί τι καὶ
[2, 72]	ἐκέλευσεν ἐν κύκλῳ περιπλεούσας τὸ	τεῖχος	ἐποκέλλειν τε ὅπῃ παρείκοι καὶ
[2, 73]	τὸ νότιον μάλιστα τῆς πόλεως	τεῖχος,	ἵνα ἐπιμαχώτερα ἐφαίνετο. ὡς δὲ
[2, 73]	μετεποιοῦντο ὅστις πρῶτος αἱρήσει τὸ	τεῖχος.	καὶ αἱρεῖ πρῶτος Νεοπτόλεμος τῶν
[2, 73]	μάλιστα ἐπίμαχον αὐτῷ ἐφαίνετο τὸ	τεῖχος,	καὶ μηχανὰς συμπηγνύναι ἐκέλευσεν. οἱ
[2, 73]	Ἀλέξανδρος τῇ μὲν ὑπορυσσόμενον τὸ	τεῖχος	καταβάλλει, τῇ δὲ παιόμενον ταῖς
[2, 73]	καὶ τὴν μηχανήν, ἧ τὸ	τεῖχος	κατεσείσθη, ἀνέθηκεν ἐς τὸν νεὼν
[2, 72]	ἄνεμον καὶ πρὸς Αἴγυπτον ἀνέχον	τεῖχος	μετῄει πάντῃ ἀποπειρώμενος τοῦ ἔργου.
[2, 72]	δὲ αὐτῷ Ἀλέξανδρος ἔσχε τὸ	τεῖχος	ξὺν τοῖς ἑταίροις. ὡς δὲ
[2, 72]	κατὰ ταύτας ἀνέβαινον ἐπὶ τὸ	τεῖχος.	ὅ τε γὰρ Ἄδμητος ἀνὴρ
[2, 72]	ἧ ἐπετέτακτο Ἀλέξανδρος ἐλήφθη τὸ	τεῖχος,	οὐ χαλεπῶς ἀποκρουσθέντων ἀπ' αὐτοῦ
[2, 71]	καθαρὸν πεποίητο τῶν προβόλων τὸ	τεῖχος,	οὐ χαλεπῶς ἤδη ταύτῃ αἱ
[2, 73]	ἐπὶ χώματος ὑψηλοῦ ὤκιστο καὶ	τεῖχος	περιεβέβλητο αὐτῇ ὀχυρόν. ἐσχάτη δὲ
[2, 73]	τοῦ χοῦ ἀφανῶς ἐκφερομένου τὸ	τεῖχος	πολλαχῇ ἠρείπετο ὑφιζάνον κατὰ τὸ
[2, 73]	Μακεδόνες ἐπῆγον ὡς ἐπὶ τὸ	τεῖχος	τῶν Γαζαίων. καὶ ἐν τούτῳ
[2, 73]	πλῆθος τῶν Τυρίων τὸ μὲν	τεῖχος,	ὡς ἐχόμενον εἶδον, ἐκλείπουσιν, ἀθροισθέντες
[2, 7]	ἄλλον τοῦτον Διόνυσον. καὶ ὁ	Ἴακχος	ὁ μυστικὸς τούτῳ τῷ Διονύσῳ,
[2, 5]	πεζῶν τοὺς τοξότας, ὧν ἦρχεν	Ἀντίοχος.	τοὺς δὲ Ἀγριᾶνας, ὧν ἦρχεν
[2, 73]	Παλαιστίνης καλουμένης Συρίας προσκεχωρηκότα ἤδη,	εὐνοῦχος	δέ τις, ᾧ ὄνομα ἦν
[2, 6]	ἧς ἡμεῖς ἤρχομεν, δύναμιν ἔπεμψεν	Ὦχος.	τοῦ δὲ πατρὸς ἀποθανόντος ὑπὸ
[2, 73]	εὖρος μὲν ἐς δύο σταδίους,	ὕψος	δὲ ἐς πόδας πεντήκοντα καὶ
[2, 71]	κατὰ τὸ χῶμα τό τε	ὕψος	εἰς πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν μάλιστα
[2, 71]	πρύμναν ἐνέθεσαν, τοῦ ἐξᾶραι ἐς	ὕψος	τὴν πρῶραν πιεζομένης κατὰ πρύμναν
[2, 73]	βίᾳ ἑλεῖν τὸ τεῖχος διὰ	ὕψος	τοῦ χώματος. ἀλλὰ Ἀλεξάνδρῳ αἱρετέον
[2, 72]	ὡς γὰρ ἤσθοντο ἐχομένας τὰς	ναῦς	ἀπενήξαντο οὐ χαλεπῶς ἐς τὸν
[2, 1]	καὶ ἀπροσδοκήτοις ἐπιπεσὼν ὀκτὼ μὲν	ναῦς	αὐτοῖς ἀνδράσιν ἔλαβε, Δατάμης δὲ
[2, 73]	τὰ κλεῖθρα διασπάσαντες ἔκοπτον τὰς	ναῦς	ἐν τῷ λιμένι, ταῖς μὲν
[2, 72]	τὸ παρερρηγμένον, τὰς μὲν μηχανοφόρους	ναῦς	ἐπανάγειν ἐκέλευσεν. ὁ δὲ δύο
[2, 72]	εἰωθὸς δι' ὀλίγου ἐπὶ τὰς	ναῦς	ἐπανελθεῖν. οἱ δὲ Τύριοι προσπεσόντες
[2, 71]	πεπυσμένοι ἦσαν τάς τε Κυπρίων	ναῦς	καὶ τὰς Φοινίκων ξυμπάσας Ἀλέξανδρον
[2, 71]	ἄλλως τε καὶ οἱ Τύριοι	ναῦς	καταφράξαντες παρὰ τὰς ἀγκύρας ἐπῆγον
[2, 1]	ἐξ Εὐβοίας τε καὶ Πελοποννήσου	ναῦς	μακρὰς ὑπὸ Ἀντιπάτρου τεταγμένος, ὡς
[2, 6]	Φοινίκης. καὶ ἐνταῦθα καταλαβόντες τὰς	ναῦς	νενεωλκημένας ἐφ' ὧν πρόσθεν ἐκ
[2, 1]	δὲ ὁμοῦ ἐγένοντο, δέκα μὲν	ναῦς	στέλλουσιν ἐπὶ τὰς Κυκλάδας νήσους
[2, 1]	ἔπλει παρ' Αὐτοφραδάτην ἐπὶ τὰς	ναῦς.	ὡς δὲ ὁμοῦ ἐγένοντο, δέκα
[2, 71]	πυρφόροις οἰστοῖς ἔβαλλον αὐτὰς τὰς	ναῦς,	ὥστε φόβον παρέχειν τοῖς Μακεδόσι
[2, 7]	καὶ ἅμα τῇ πόλει αὐτῇ	ἐγγὺς	ἐγίγνοντο, ἀπό τε τῶν τειχῶν
[2, 3]	καὶ τὸ μνῆμα τοῦ Σαρδαναπάλου	ἐγγὺς	ἦν τῶν τειχῶν τῆς Ἀγχιάλου.
[2, 6]	γυναῖκες καὶ ἀνθ' ὅτου οὕτως	ἐγγὺς	παρασκηνοῦσι. καί τινα ἐξαγγεῖλαι, ὅτι.
[2, 71]	πέλαγος προβεβλημένοι ἐξεῖργον αὐτῶν τὴν	ἐγγὺς	προσβολήν. καὶ τούτους Ἀλέξανδρος ἔγνω
[2, 72]	ἤδη ἐπὶ τοὺς Κυπρίους καὶ	ἐγγὺς	τοῦ καθορᾶσθαι ἦσαν, τότε δὴ
[2, 51]	τὴν ἀσπίδα καὶ τὸν κάνδυν	ἐκδύς.	ὁ δὲ καὶ τὸ τόξον
[2, 73]	μάλιστα ἐν τέλει καὶ ὁ	βασιλεὺς	Ἀζέμιλκος καὶ Καρχηδονίων τινὲς θεωροὶ
[2, 7]	Τυρίων παῖς. αὐτὸς δὲ ὁ	βασιλεὺς	Ἀζέμιλκος μετ' Αὐτοφραδάτου ἔπλει) ἐκέλευσεν
[2, 6]	τὴν Δαρείου ἀμφιγνοήσασαν ὅστις ὁ	βασιλεὺς	εἴη αὐτοῖν, ἐστάλθαι γὰρ ἄμφω
[2, 6]	αὐτοὺς ἀφικνεῖται αγις ὁ Λακεδαιμονίων	βασιλεὺς	ἐπὶ μιᾶς τριήρους, χρήματά τε
[2, 71]	δὲ Γηρόστρατός τε ὁ Ἀράδου	βασιλεὺς	καὶ Ἔνυλος ὁ Βύβλου ὡς
[2, 6]	ἔδοξεν οὕτω κριθῆναι, αὐτὸς δὲ	βασιλεὺς	παρὰ βασιλέως γυναῖκά τε τὴν
[2, 6]	καὶ Διονυσόδωρον καίπερ Θηβαίους ὄντας	εὐθὺς	ἀφῆκεν, τὸ μέν τι κατοικτίσει
[2, 51]	καὶ ξυνέβη ὅπως εἴκασεν Ἀλέξανδρος.	εὐθὺς	γὰρ ὡς ἐν χερσὶν ἡ
[2, 51]	ἐφαίνετο, οὕτως ἔμενεν. καὶ ταύτῃ	εὐθὺς	δῆλος ἐγένετο τοῖς ἀμφ' Ἀλέξανδρον
[2, 3]	παρὰ τοῦ Παρμενίωνος. Φίλιππον δὲ	εὐθὺς	ἔνδηλον γενέσθαι, ὅτι καλῶς οἱ
[2, 51]	τό τε στρατόπεδον τὸ Δαρείου	εὐθὺς	ἐξ ἐφόδου ἑάλω καὶ ἡ
[2, 73]	τοῦτόν γε ἔχοντα εἰσπλεύσαντες εἷλον	εὐθὺς	ταύτῃ τὴν πόλιν. τὸ δὲ
[2, 72]	τε Πνυταγόρου τοῦ βασιλέως πεντήρη	εὐθὺς	ὑπὸ τῇ πρώτῃ ἐμβολῇ κατέδυσαν
[2, 51]	ἀπορρηγνύμενον κατεῖδε τοῦ ἄλλου στρατοπέδου,	εὐθὺς	ὡς εἶχεν ἐπὶ τοῦ ἅρματος
[2, 6]	ἀμφ' αὐτοὺς στρατιωτῶν ὡς ὀκτακισχιλίων	εὐθὺς	ὡς τεταγμένοι ἦσαν κατὰ τὰ
[2, 72]	φόνος δὲ τῶν ἐπιβατῶν οὐ	πολὺς	ἐγένετο. ὡς γὰρ ἤσθοντο ἐχομένας
[2, 2]	ἁμάξης ἐκείνης παρὰ τοῖς προσχώροις	πολὺς	κατεῖχε, Γόρδιον εἶναι τῶν πάλαι
[2, 73]	φεύγουσιν ἐφείπετο. καὶ φόνος ἦν	πολύς,	τῶν τε ἀπὸ τοῦ λιμένος
[2, 3]	αὐτοῖς κατέπαυσε. καὶ τοὺς φόρους,	οὓς	βασιλεῖ Δαρείῳ ἀπέφερον, ἀνῆκεν, ὅτι
[2, 5]	καὶ τῶν Ἑλλήνων μισθοφόρων ἔστιν	οὓς	κατὰ τὸ δεξιὸν τὸ αὑτοῦ
[2, 6]	πατρὸς ἀποθανόντος ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευσάντων,	οὓς	ὑμεῖς συνετάξατε, ὡς αὐτοὶ ἐν
[2, 7]	Ἡρακλῆς ἐστάλη πρὸς Εὐρυσθέως τὰς	βοῦς	ἀπελάσαι τὰς Γηρυόνου καὶ ἀγαγεῖν
[2, 7]	ὄνομα γιγνώσκειν Εὐρυσθέα, οὔτε εἰ	βοῦς	καλαὶ ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ
[2, 7]	ἠπείρου ταύτης ἀπελάσαι Ἡρακλέα τὰς	βοῦς,	οὐδὲ τοῦτον φαῦλον ἆθλον τιθέμενον.
[2, 7]	εὔβοτον τὴν ἤπειρον ταύτην καὶ	βοῦς	τρέφουσαν καλλίστας. καὶ ἐς Εὐρυσθέα
[2, 51]	ἀνακαλῶν, ἀλλὰ καὶ ἰλάρχας καὶ	λοχαγοὺς	ὀνομαστὶ καὶ τῶν ξένων τῶν
[2, 6]	νενίκηκα πρότερον μὲν τοὺς σοὺς	στρατηγοὺς	καὶ σατράπας, νῦν δὲ σὲ
[2, 4]	εἶναι Δαρεῖον. Ὁ δὲ συγκαλέσας	στρατηγούς	τε καὶ ἰλάρχας καὶ τῶν
[2, 5]	τὰς πύλας τῶν τε ἱππέων	ὀλίγους	καὶ τῶν τοξοτῶν προκατασκεψομένους τὴν
[2, 3]	ἄποικοι ἦσαν, αὐτὸς δὲ ἀπ'	Ἄργους	τῶν Ἡρακλειδῶν εἶναι ἠξίου. ~Ἔτι
[2, 7]	Μακεδόσιν ἐποίουν. καὶ οἱ Μακεδόνες	πύργους	ἐπ' ἄκρου τοῦ χώματος, ὅ
[2, 71]	πλατύτερον χωννύναι, ὡς πλείονας δέξασθαι	πύργους,	καὶ τοὺς μηχανοποιοὺς μηχανὰς ἄλλας
[2, 71]	ἐπάλξεων τῶν κατὰ τὸ χῶμα	πύργους	ξυλίνους ἐπέστησαν, ὡς ἀπομάχεσθαι ἀπ'
[2, 71]	χώματος ἀνακωχεύοντες ἐτόξευον ἐς τοὺς	πύργους,	ὡς μὴ ἀσφαλὲς εἶναι πελάσαι
[2, 3]	τοὺς μὲν ἱππέας ἀπέστειλεν Φιλώτᾳ	δοὺς	ἄγειν διὰ τοῦ {Ἀλη{ ν}
[2, 6]	κοιλῇ Μένωνα τὸν Κερδίμμα ἐπέταξε	δοὺς	αὐτῷ εἰς φυλακὴν τῆς χώρας
[2, 3]	καὶ φυλάσσειν τὴν πάρ- οδον,	δοὺς	αὐτῷ τῶν τε ξυμμάχων τοὺς
[2, 1]	ἄρχειν ὅσων Μέμνων ἦρχεν. καὶ	παραδοὺς	τούτῳ τοὺς ξένους Φαρνάβαζος ἔπλει
[2, 51]	αὐτοὶ οἱ ἱππεῖς κατὰ στενὰς	ὁδοὺς	πλήθει τε πολλοὶ καὶ πεφοβημένως
[2, 7]	Τύρον, ὅτι καὶ τὰ τοῦ	Ἡρακλέους	ἔργα ξὺν πόνῳ ἐγένετο. καὶ
[2, 73]	τὴν Τυρίαν τὴν ἱερὰν τοῦ	Ἡρακλέους,	ἥντινα ἐν τῷ ἐπίπλῳ ἔλαβε,
[2, 73]	τινὲς θεωροὶ ἐς τιμὴν τοῦ	Ἡρακλέους	κατὰ δή τινα νόμιμον παλαιὸν
[2, 73]	δὲ ἐς τὸ ἱερὸν τοῦ	Ἡρακλέους	καταφυγοῦσιν (ἦσαν δὲ αὐτῶν τε
[2, 7]	Ἔστι γὰρ ἐν Τύρῳ ἱερὸν	Ἡρακλέους	παλαιότατον ὧν μνήμη ἀνθρωπίνη διασώζεται,
[2, 7]	ἀνθρωπίνη διασώζεται, οὐ τοῦ Ἀργείου	Ἡρακλέους	τοῦ Ἀλκμήνης. πολλαῖς γὰρ γενεαῖς
[2, 7]	Ἡρακλέα, ἵνα καὶ στῆλαί τινες	Ἡρακλέους	ὠνο- μασμέναι εἰσι, δοκῶ ἐγὼ
[2, 72]	πρώτῃ ἐμβολῇ κατέδυσαν καὶ τὴν	Ἀνδροκλέους	τοῦ Ἀμαθουσίου καὶ τὴν Πασικράτους
[2, 3]	ἀποθανεῖν μὲν τῶν ἀμφ' αὐτὸν	πεζοὺς	ἐς ἑπτακοσίους καὶ ἱππέας ἐς
[2, 3]	αὐτῷ τῶν τε ξυμμάχων τοὺς	πεζοὺς	καὶ τοὺς Ἕλληνας τοὺς μισθοφόρους
[2, 71]	θαλάσσης, ἔπειτα μηχαναῖς μετεωρίσαντες κατὰ	βάθους	ἀφίεσαν, ἵνα οὐκέτι προβεβλημένοι βλάψειν
[2, 51]	παριππεύων πάντῃ Ἀλέξανδρος παρεκάλει ἄνδρας	ἀγαθοὺς	γίγνεσθαι, οὐ τῶν ἡγεμόνων μόνον
[2, 4]	αὐτῷ ἐγένετο, μήτε ἐκ τοῦ	πλήθους	αὐτοῦ τῶν τε ἀνθρώπων καὶ
[2, 4]	γὰρ τὴν εὐρυχωρίαν πρὸς τοῦ	πλήθους	τε καὶ τῆς σκευῆς τῶν
[2, 6]	Θεσσαλίσκον μὲν καὶ Διονυσόδωρον καίπερ	Θηβαίους	ὄντας εὐθὺς ἀφῆκεν, τὸ μέν
[2, 1]	σφίσι κατὰ συμμαχίαν ἥκοντας ἀπελθεῖν,	Μιτυληναίους	δὲ καθελεῖν μὲν τὰς πρὸς
[2, 1]	φυγάδων, χρήματά τε εἰσέπραξαν τοὺς	Μιτυληναίους	τὰ μὲν βίᾳ ἀφελόμενοι τοὺς
[2, 73]	τῆς μὲν θαλάσσης εἴκοσι μάλιστα	σταδίους,	καὶ ἔστι ψαμμώδης καὶ βαθεῖα
[2, 73]	ἐκέλευσεν, εὖρος μὲν ἐς δύο	σταδίους,	ὕψος δὲ ἐς πόδας πεντήκοντα
[2, 1]	καλούμενον λιμένα πέμπουσι παρὰ τοὺς	Τενεδίους	καὶ κελεύουσι τὰς στήλας τὰς
[2, 1]	δὴ οἱ ἀμφὶ Φαρνάβαζον τοὺς	Τενεδίους	φόβῳ μᾶλλον ἢ ἐθελοντὰς παρεστήσαντο.
[2, 6]	τῶν ξένων τῶν μισθοφόρων, ἐς	τετρακισχιλίους	ἔχων τοὺς πάντας, ὡς ἐπὶ
[2, 71]	ξὺν αὐτῷ μισθοφόρους Ἕλληνας ἐς	τετρακισχιλίους.	Ὡς δὲ συνετέτακτο αὐτῷ τὸ
[2, 73]	δὲ τῶν μὲν Τυρίων ἐς	ὀκτακισχιλίους,	τῶν Μακεδόνων δὲ ἐν τῇ
[2, 51]	διατρίβειν, ἀλλὰ ἐσβάλλειν ἐς τοὺς	πολεμίους.	ὁ δὲ ἦγεν ἐν τάξει
[2, 73]	ὅσῳ ἀπορώτερον. ἐκπλήξειν γὰρ τοὺς	πολεμίους	τὸ ἔργον τῷ παραλόγῳ ἐπὶ
[2, 6]	πολεμῶσι, καὶ χρήματα ἀποστέλλοντος πρὸς	Λακεδαιμονίους	καὶ ἄλλους τινὰς τῶν Ἑλλήνων,
[2, 71]	πλείονας δέξασθαι πύργους, καὶ τοὺς	μηχανοποιοὺς	μηχανὰς ἄλλας κατασκευάζειν ἐκέλευσεν. ὡς
[2, 72]	δὲ ἐπέστρεφον ἤδη ἐπὶ τοὺς	Κυπρίους	καὶ ἐγγὺς τοῦ καθορᾶσθαι ἦσαν,
[2, 71]	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν	Κυπρίους	ξὺν ταῖς σφετέραις ναυσὶ καὶ
[2, 4]	αὖ Θρᾷκας καὶ Παίονας καὶ	Ἰλλυριοὺς	καὶ Ἀγριᾶνας τοὺς εὐρωστοτάτους τε
[2, 51]	ἐν τούτοις ἱππεῖς ὑπὲρ τοὺς	μυρίους,	ὥστε λέγει Πτολεμαῖος ὁ Λάγου
[2, 5]	κατὰ τὸ Ἀλεξάνδρου δεξιὸν ἐς	δισμυρίους.	καὶ τούτων ἔστιν οἳ κατὰ
[2, 4]	ἐπὶ Γρανίκῳ ταχθεῖσαν, οὐδὲ τοὺς	δισμυρίους	ξένους τοὺς μισθοφόρους, ἀλλὰ Περσῶν
[2, 5]	μετὰ τούτων τῶν ψιλῶν ἐς	δισμυρίους,	ὅπως τὴν λοιπὴν δύναμιν καθ'
[2, 5]	καλουμένων ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐς	ἑξακισμυρίους.	ὁπλῖται δὲ ἦσαν καὶ οὗτοι.
[2, 73]	ξένων ὅσοι ἐγκατελήφθησαν μάλιστα ἐς	τρισμυρίους.	Ἀλέξανδρος δὲ τῷ Ἡρακλεῖ ἔθυσέ
[2, 5]	Ἕλληνας τοὺς μισθοφόρους ἔταξεν ἐς	τρισμυρίους	κατὰ τὴν φάλαγγα τῶν Μακεδόνων.
[2, 5]	τοῦ ποταμοῦ τοῦ Πινάρου ἐς	τρισμυρίους	μάλιστα τὸν ἀριθμὸν καὶ μετὰ
[2, 72]	γίγνοιτο, ὡς πανταχόθεν βαλλομένους τοὺς	Τυρίους	ἐν τῷ δεινῷ ἀμφιβόλους γίγνεσθαι.
[2, 71]	πως ἄρα ἐς ναυμαχίαν τοὺς	Τυρίους	προκαλέσαιντο, ἔπειτα οὕτως ξυνταξάμενοι, ὡς
[2, 5]	τὴν θάλασσαν, αὑτῷ δὲ τοὺς	Πελοποννησίους	μόνους καὶ τοὺς ἄλλους τῶν
[2, 73]	δὲ ἐς πόδας πεντήκοντα καὶ	διακοσίους.	ὡς δὲ αἵ τε μηχαναὶ
[2, 5]	τῆς φάλαγγος. ἐκείνοις δὲ ἱππέας	τριακοσίους	ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν. ~Οὕτω δὴ τεταγμένους
[2, 73]	τῇ πάσῃ πολιορκίᾳ μάλιστα ἐς	τετρακοσίους.	Τοῖς δὲ ἐς τὸ ἱερὸν
[2, 3]	τῶν ἀμφ' αὐτὸν πεζοὺς ἐς	ἑπτακοσίους	καὶ ἱππέας ἐς πεντήκοντα, ἁλῶναι
[2, 72]	καὶ ἅμα εὐθαρσεστάτοις ἐς τοὺς	ναυτικοὺς	ἀγῶνας, τὰ μὲν πρῶτα ἀτρέμα
[2, 3]	καὶ τοὺς ἱππέας δὲ τοὺς	Θεσσαλούς.	αὐτὸς δὲ ὕστερος ἄρας ἐκ
[2, 5]	τεταγμένους, πέμπει κατὰ τάχος τοὺς	Θεσσαλοὺς	ἱππέας ἐπὶ τὸ εὐώνυμον, κελεύσας
[2, 5]	τε ἑταίρους καλουμένους καὶ τοὺς	Θεσσαλοὺς	καὶ τοὺς Μακεδόνας. καὶ τούτους
[2, 51]	οἱ τῶν Περσῶν κατὰ τοὺς	Θεσσαλοὺς	τεταγμένοι οὐκ ἔμειναν ἐντὸς τοῦ
[2, 7]	μετὰ τοῦ ἐς τὰ οἴκοι	ἀσφαλοῦς	καὶ ξὺν μείζονι ἅμα ἀξιώσει
[2, 73]	μὲν πρὸς ταῖς μηχαναῖς ἔξω	βέλους	αὑτὸν εἶχεν. ὡς δὲ ἐκδρομή
[2, 51]	τῆς φάλαγγος. ὡς δὲ ἐντὸς	βέλους	ἐγίγνοντο, πρῶτοι δὴ οἱ κατὰ
[2, 72]	ὅπῃ παρείκοι καὶ ἀνακωχεύειν ἐντὸς	βέλους,	ἔστε τὸ ἐποκεῖλαι ἄπορον γίγνοιτο,
[2, 72]	τε πολλῇ καὶ ἐγκελευσμῷ ἐς	ἀλλήλους	καὶ ἅμα τῇ εἰρεσίᾳ ξυντόνῳ
[2, 51]	Μακε- δονικῷ φιλοτιμίας ἐνέπεσεν ἐς	ἀλλήλους.	καὶ ἐνταῦθα πίπτει Πτολεμαῖός τε
[2, 6]	παρὰ σοῦ πεμφθέντων τοὺς ἐμοὺς	φίλους	διαφθειράντων καὶ τὴν εἰρήνην, ἣν
[2, 73]	ἄδειαν δίδωσιν Ἀλέξανδρος. τοὺς δὲ	ἄλλους	ἠνδραπόδισε, καὶ ἐπράθησαν Τυρίων τε
[2, 3]	ἀγρυπνίᾳ ξυνεχεῖ. καὶ τοὺς μὲν	ἄλλους	ἰατροὺς οὐκ οἴεσθαι εἶναι βιώσιμον,
[2, 6]	χρήματα ἀποστέλλοντος πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ	ἄλλους	τινὰς τῶν Ἑλλήνων, καὶ τῶν
[2, 5]	τοὺς Πελοποννησίους μόνους καὶ τοὺς	ἄλλους	τῶν ξυμμάχων ἱππέας ταύτῃ τεταγμένους,
[2, 5]	ξυνθήματος. καὶ τούτων τοὺς μὲν	πολλοὺς	ἐπὶ τῷ δεξιῷ κέρατι πρὸς
[2, 2]	τινα καὶ τοῦτο ἐς τοὺς	πολλοὺς	κίνησιν ἐργάσηται, οἱ μὲν λέγουσιν,
[2, 5]	χωρίων ἐφαίνοντο, καὶ τούτων τοὺς	πολλοὺς	παριππεῦσαι ἐπὶ τὸ δεξιὸν κέρας
[2, 72]	τοὺς Τυρίους ἐν τῷ δεινῷ	ἀμφιβόλους	γίγνεσθαι. Ὡς δὲ αἵ τε
[2, 3]	Ἐκ δὲ τῆς Ἀγχιάλου ἐς	Σόλους	ἀφίκετο. καὶ φρουρὰν ἐσήγαγεν ἐς
[2, 3]	ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐπανῆκεν ἐς τοὺς	Σόλους.	καὶ ἐνταῦθα μανθάνει Πτολεμαῖον καὶ
[2, 3]	ἀφίκετο. καὶ φρουρὰν ἐσήγαγεν ἐς	Σόλους	καὶ ἐπέβαλεν αὐτοῖς τάλαντα διακόσια
[2, 72]	ξὺν Ἀλεξάνδρῳ τὰς μὲν αὐτῶν	ἄπλους	ἐποίησαν, πεντήρης δέ τις καὶ
[2, 6]	τῶν παρὰ σοῦ πεμφθέντων τοὺς	ἐμοὺς	φίλους διαφθειράντων καὶ τὴν εἰρήνην,
[2, 4]	τῶν Ἀσσυρίων ἐς δύο μάλιστα	σταθμούς.	ἔνθα δὴ ξυναγαγὼν τοὺς ἑταίρους
[2, 5]	στρατιὰ μάλιστα ἐς ἑξήκοντα μυριάδας	μαχίμους	εἶναι. Ἀλέξανδρος δέ, ὡς αὐτῷ
[2, 5]	ἱππέων κατὰ τὸ δεξιὸν τοὺς	προδρόμους,	ὧν ἡγεῖτο Πρωτόμαχος, καὶ τοὺς
[2, 3]	ἐπεῖναι τῷ ἐπιγράμματι, ὁ δὲ	νοῦς	ἦν αὐτῷ ὃν ἔφραζε τὰ
[2, 6]	ἐς τὰς Ἀθήνας τοῖς πρὸς	γένους	ἀπέπεμψεν. Εὐθυκλέα δὲ Λακεδαιμόνιόν τε
[2, 6]	δὲ Θεσσαλίσκον μὲν αἰδοῖ τοῦ	γένους	ἀφιέναι εἶπεν, ὅτι τῶν ἐπιφανῶν
[2, 2]	θεῖα ἐξηγεῖσθαι καί σφισιν ἀπὸ	γένους	δεδόσθαι αὐτοῖς καὶ γυναιξὶν καὶ
[2, 73]	Νεοπτόλεμος τῶν ἑταίρων τοῦ Αἰακιδῶν	γένους.	ἐπὶ δὲ αὐτῷ ἄλλαι καὶ
[2, 2]	γὰρ καὶ αὐτὴν τοῦ μαντικοῦ	γένους,	θύειν κελεῦσαι τῷ Διὶ τῷ
[2, 71]	τε χῶμα ἀπὸ τῆς ἠπείρου	ἀρξαμένους	πλατύτερον χωννύναι, ὡς πλείονας δέξασθαι
[2, 5]	προϊὸν τοὺς ἐπὶ ταῖς ὑπωρείαις	τεταγμένους	κατόπιν τοῦ δεξιοῦ κέρως τοῦ
[2, 5]	ἄλλους τῶν ξυμμάχων ἱππέας ταύτῃ	τεταγμένους,	πέμπει κατὰ τάχος τοὺς Θεσσαλοὺς
[2, 5]	τῷ ὄρει κατὰ νώτου σφῶν	τεταγμένους.	τοῦ δὲ εὐωνύμου προετάχθησαν τῶν
[2, 51]	ποιήσας ἐξώθει ἤδη τοὺς ταύτῃ	τεταγμένους	τῶν Περσῶν, οἱ δὲ κατὰ
[2, 51]	τριακοσίους ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν. ~Οὕτω δὴ	τεταγμένους	χρόνον μέν τινα προῆγεν ἀναπαύων,
[2, 4]	καλῶς κεκινδυνευμένων καὶ ὅτι πρὸς	νενικημένους	ὁ ἀγὼν νενικηκόσιν αὐτοῖς ἔσται
[2, 51]	ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρως τάξεις,	τετραμμένους	ἤδη τοὺς κατὰ σφᾶς τῶν
[2, 4]	Ἰσσὸν κατασχών, ὅσους διὰ νόσον	ὑπολελειμμένους	αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων κατέλαβε, τούτους
[2, 72]	ἐποκεῖλαι ἄπορον γίγνοιτο, ὡς πανταχόθεν	βαλλομένους	τοὺς Τυρίους ἐν τῷ δεινῷ
[2, 4]	ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος ἑκόν- τας	ἀμυνομένους.	βαρβάρων τε αὖ Θρᾷκας καὶ
[2, 73]	οἱ Ἄραβες καὶ τοὺς Μακεδόνας	ἀμυνομένους	κάτωθεν αὐτοὶ ἐξ ὑπερδεξίου τοῦ
[2, 7]	θαλασσοκρατούντων Περσῶν, Δαρεῖόν τε διώκειν	ὑπολειπομένους	αὐτήν τε ὀπίσω τὴν τῶν
[2, 73]	τούτους χωρήσας τοὺς μὲν αὐτοῦ	μαχομένους	διέφθειρεν αὐτῶν, τοῖς δὲ φεύγουσιν
[2, 73]	κατεῖχον οἱ Μακεδόνες ἀναστέλλοντες τοὺς	προμαχομένους	τῶν πύργων, ἐς μὲν τρεῖς
[2, 4]	τινὰς ἀποπέμπει ὀπίσω ἐπὶ Ἰσσόν,	κατασκεψομένους	εἰ τὰ ὄντα ἐξαγγέλλεται. οἱ
[2, 5]	ἱππέων ὀλίγους καὶ τῶν τοξοτῶν	προκατασκεψομένους	τὴν ὁδὸν τὴν ὀπίσω {ὡς
[2, 6]	τινὰς τῶν φίλων τὰ πιστὰ	ληψομένους.	ἐλθὼν δὲ πρός με τὴν
[2, 6]	Περσῶν ἥκουσι τοὺς τὰ πιστὰ	ληψομένους	τε καὶ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου δώσοντας.
[2, 51]	ἐν τῇ ἀναχωρήσει ἐκακοπάθουν βαρέως	ὡπλισμένους	τοὺς ἀμβάτας σφῶν φέροντες, καὶ
[2, 4]	πολεμικοῖς πάλαι ἤδη μετὰ κινδύνων	ἀσκουμένους,	ἄλλως τε καὶ δούλοις ἀνθρώποις
[2, 5]	τοὺς ἱππέας, τούς τε ἑταίρους	καλουμένους	καὶ τοὺς Θεσσαλοὺς καὶ τοὺς
[2, 7]	τούς τι ἐκπρεπέστερον κατ' ἀρετὴν	πονουμένους	ἐπικουφίζοντος. ἀλλ' ἔστε μὲν τὸ
[2, 51]	πλάγια ἐμβεβληκότες ἤδη ἔκοπτον τοὺς	ξένους.	καὶ οἱ ἱππεῖς δὲ οἱ
[2, 51]	πρὶν τούς τε μισθοφόρους τοὺς	ξένους	καὶ τὸ τῶν Περσῶν ἱππικὸν
[2, 1]	τὸν Μέντορος, αὐτὸν μὲν τοὺς	ξένους	παρὰ Φαρναβάζου παραληψόμενον καὶ ἀνάξοντα
[2, 51]	τῶν Περσῶν ὁρῶντες, ἐπὶ τοὺς	ξένους	τε τοὺς μισθοφόρους τοὺς Δαρείου
[2, 4]	Γρανίκῳ ταχθεῖσαν, οὐδὲ τοὺς δισμυρίους	ξένους	τοὺς μισθοφόρους, ἀλλὰ Περσῶν τε
[2, 1]	ἔπλει ἐπὶ Λυκίας ἄγων τοὺς	ξένους	τοὺς μισθοφόρους, Αὐτοφραδάτης δὲ ἐπὶ
[2, 1]	Φαρνάβαζον ὁμολογίας ἐποιήσαντο, τοὺς μὲν	ξένους	τοὺς παρ' Ἀλεξάνδρου σφίσι κατὰ
[2, 1]	ἦρχεν. καὶ παραδοὺς τούτῳ τοὺς	ξένους	Φαρνάβαζος ἔπλει παρ' Αὐτοφραδάτην ἐπὶ
[2, 4]	καὶ ἐπόμπευε, καὶ ἐπὶ τοὺς	ὀρεινοὺς	Κίλικας διέτριψεν ἐξελάσας, τοῦτο ἔσφηλεν
[2, 71]	τῶν κατὰ τὸ χῶμα πύργους	ξυλίνους	ἐπέστησαν, ὡς ἀπομάχεσθαι ἀπ' αὐτῶν,
[2, 71]	καὶ ὣς ὕφαλοι κολυμβηταὶ τὰς	σχοίνους	αὐτοῖς ὑπέτεμνον. οἱ δὲ ἁλύσεσιν
[2, 71]	τῶν τριήρων καὶ ὑποτέμνοντες τὰς	σχοίνους	τῶν ἀγκυρῶν ἄπορον τὴν προσόρμισιν
[2, 5]	θάλασσαν, αὑτῷ δὲ τοὺς Πελοποννησίους	μόνους	καὶ τοὺς ἄλλους τῶν ξυμμάχων
[2, 51]	αὐτῷ ἡ πρόσοδος. τοὺς γὰρ	βαρβάρους,	ὅπως τὰ πρῶτα ἐτάχθησαν, οὐκέτι
[2, 4]	ἄλλως τε καὶ δούλοις ἀνθρώποις	ἐλευθέρους,	εἰς χεῖρας ἥξειν. ὅσοι τε
[2, 72]	μὲν ἐπιπλεῖν κατὰ τοὺς λιμένας	ἀμφοτέρους	ἐκέλευσεν, εἴ πως πρὸς σφᾶς
[2, 6]	ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐπὶ μιᾶς	τριήρους,	χρήματά τε αἰτήσων ἐς τὸν
[2, 51]	σφίσι χρημάτων, ἀνῆκεν καὶ τοὺς	ὁμήρους	ἀπέδωκεν. ~Ὁ δὲ οὐδὲ τῆς
[2, 7]	αὐτὸς δὲ συναγαγὼν τούς τε	ἑταίρους	καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς στρατιᾶς
[2, 5]	παρήγαγε τοὺς ἱππέας, τούς τε	ἑταίρους	καλουμένους καὶ τοὺς Θεσσαλοὺς καὶ
[2, 4]	σταθμούς. ἔνθα δὴ ξυναγαγὼν τοὺς	ἑταίρους	φράζει αὐτοῖς τὰ ἐξηγγελμένα ὑπὲρ
[2, 51]	τοὺς τραυματίας ἐπῆλθε, καὶ τοὺς	νεκροὺς	ξυναγαγὼν ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς ξὺν τῇ
[2, 5]	ἐπεὶ γὰρ οἱ ὑπὲρ τοῦ	ὄρους	τεταγμένοι οὔτε κατῄεσαν, ἐκδρομῆς τε
[2, 3]	οἷα δὲ ἐκ τοῦ Ταύρου	ὄρους	τῶν πηγῶν οἱ ἀνισχουσῶν καὶ
[2, 71]	πολεμίαις ναυσὶν ἐποίουν. Ἀλέξανδρος δὲ	τριακοντόρους	πολλὰς ἐς τὸν αὐτὸν τρόπον
[2, 3]	στάσιν αὐτοῖς κατέπαυσε. καὶ τοὺς	φόρους,	οὓς βασιλεῖ Δαρείῳ ἀπέφερον, ἀνῆκεν,
[2, 4]	οὐδὲ τοὺς δισμυρίους ξένους τοὺς	μισθοφόρους,	ἀλλὰ Περσῶν τε ὅ τι
[2, 1]	Λυκίας ἄγων τοὺς ξένους τοὺς	μισθοφόρους,	Αὐτοφραδάτης δὲ ἐπὶ τὰς ἄλλας
[2, 71]	Πελοποννήσου ἥκοντα καὶ ξὺν αὐτῷ	μισθοφόρους	Ἕλληνας ἐς τετρακισχιλίους. Ὡς δὲ
[2, 5]	τοῦ ὁπλιτικοῦ τοὺς Ἕλληνας τοὺς	μισθοφόρους	ἔταξεν ἐς τρισμυρίους κατὰ τὴν
[2, 3]	πεζοὺς καὶ τοὺς Ἕλληνας τοὺς	μισθοφόρους	καὶ τοὺς Θρᾷκας, ὧν Σιτάλκης
[2, 51]	καὶ πρὶν ἀπορραγῆναι σφῶν τοὺς	μισθοφόρους	συγκοπέντας ὑπὸ τῆς φάλαγγος. τότε
[2, 51]	ἐπὶ τοὺς ξένους τε τοὺς	μισθοφόρους	τοὺς Δαρείου καὶ τὸ πονούμενον
[2, 51]	διώκειν ἐτράπετο πρὶν τούς τε	μισθοφόρους	τοὺς ξένους καὶ τὸ τῶν
[2, 72]	ἐφάνη τὸ παρερρηγμένον, τὰς μὲν	μηχανοφόρους	ναῦς ἐπανάγειν ἐκέλευσεν. ὁ δὲ
[2, 3]	ξυνεχεῖ. καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	ἰατροὺς	οὐκ οἴεσθαι εἶναι βιώσιμον, Φίλιππον
[2, 6]	μάχῃ νενίκηκα πρότερον μὲν τοὺς	σοὺς	στρατηγοὺς καὶ σατράπας, νῦν δὲ
[2, 1]	ναῦς στέλλουσιν ἐπὶ τὰς Κυκλάδας	νήσους	Δατάμην ἄνδρα Πέρσην ἄγοντα, αὐτοὶ
[2, 1]	Αὐτοφραδάτης δὲ ἐπὶ τὰς ἄλλας	νήσους.	καὶ ἐν τούτῳ καταπέμπει Δαρεῖος
[2, 4]	λαθών. τὴν δὲ Ἰσσὸν κατασχών,	ὅσους	διὰ νόσον ὑπολελειμμένους αὐτοῦ τῶν
[2, 3]	τοὺς τοξότας δὲ πάντας καὶ	τοὺς	Ἀγριᾶνας ἐξελαύνει ἐπὶ τοὺς τὰ
[2, 71]	τούς τε ὑπασπιστὰς ἀναλαβὼν καὶ	τοὺς	Ἀγριᾶνας ἐπὶ Σιδῶνος ἐστάλη, ὡς
[2, 2]	ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς τοξότας καὶ	τοὺς	Ἀγριᾶνας προῆγε τῆς νυκτὸς ἐπὶ
[2, 71]	ἃς καὶ τοὺς ὑπασπιστὰς καὶ	τοὺς	Ἀγριᾶνάς τε καὶ τοὺς τοξότας
[2, 5]	δὲ τοὺς Πελοποννησίους μόνους καὶ	τοὺς	ἄλλους τῶν ξυμμάχων ἱππέας ταύτῃ
[2, 6]	αἰτεῖν καὶ μητέρα καὶ παῖδας	τοὺς	ἁλόντας, καὶ φιλίαν ἐθέλειν ποιήσασθαι
[2, 51]	τῇ ἀναχωρήσει ἐκακοπάθουν βαρέως ὡπλισμένους	τοὺς	ἀμβάτας σφῶν φέροντες, καὶ αὐτοὶ
[2, 51]	σχολαία γενέσθαι αὐτῷ ἡ πρόσοδος.	τοὺς	γὰρ βαρβάρους, ὅπως τὰ πρῶτα
[2, 4]	ἐπεδείκνυεν. οὐ γὰρ τοὺς σατράπας	τοὺς	Δαρείου ἐν τῷ τότε κρατήσειν,
[2, 51]	τοὺς ξένους τε τοὺς μισθοφόρους	τοὺς	Δαρείου καὶ τὸ πονούμενον σφῶν
[2, 5]	τοὺς τοξότας, ὧν ἦρχεν Ἀντίοχος.	τοὺς	δὲ Ἀγριᾶνας, ὧν ἦρχεν Ἄτταλος,
[2, 73]	τούτοις ξύμπασιν ἄδειαν δίδωσιν Ἀλέξανδρος.	τοὺς	δὲ ἄλλους ἠνδραπόδισε, καὶ ἐπράθησαν
[2, 5]	δεξιῷ κέρᾳ ἅμα οἷ ἔταξε,	τοὺς	δὲ ἐκ Πελοποννήσου καὶ τὸ
[2, 2]	ἐπιστῆναι τῇ ἐκκλησίᾳ αὐτῇ ἁμάξῃ.	τοὺς	δὲ ξυμβαλόντας τὸ μαντεῖον τοῦτον
[2, 4]	καὶ οὐδὲ τούτῳ πολλῷ κινδυνεύοντας,	τοὺς	δὲ ξὺν σφίσιν ὑπὲρ τῆς
[2, 3]	ἡμέραις τοὺς μὲν βίᾳ ἐξελών,	τοὺς	δὲ ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐπανῆκεν ἐς
[2, 6]	ἐς Δαμασκὸν Παρμενίωνα φυλάσσειν ἐκέλευε.	τοὺς	δὲ πρέσβεις τῶν Ἑλλήνων οἳ
[2, 71]	φέροντα ἐκέλευσεν ἐφορμεῖν τῇ πόλει,	τοὺς	δὲ Φοίνικας κατὰ τὸν ἐπέκεινα
[2, 6]	ἀναλαμβάνων ἀεὶ τῶν τε Περσῶν	τοὺς	διασωθέντας ἐκ τῆς μάχης καὶ
[2, 4]	τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ ταχθεῖσαν, οὐδὲ	τοὺς	δισμυρίους ξένους τοὺς μισθοφόρους, ἀλλὰ
[2, 72]	περιέπλει τὴν πόλιν ὡς ἐπὶ	τοὺς	ἐκπεπλευκότας τῶν Τυρίων. οἱ δὲ
[2, 1]	στήλας τὰς πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ	τοὺς	Ἕλληνας γενομένας σφίσι, ταύτας μὲν
[2, 6]	Πέρσας, καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας γράμματα οὐκ ἐπιτήδεια διαπέμποντος,
[2, 1]	εὐνοίας ἐς Ἀλέξανδρόν τε καὶ	τοὺς	Ἕλληνας ἐποίει μᾶλλον, ἐν δὲ
[2, 73]	εἶναί οἱ λεγόμενον ἔς τε	τοὺς	Ἕλληνας καὶ ἐς Δαρεῖον. ἐδόκει
[2, 5]	καὶ πρώτους μὲν τοῦ ὁπλιτικοῦ	τοὺς	Ἕλληνας τοὺς μισθοφόρους ἔταξεν ἐς
[2, 3]	τε ξυμμάχων τοὺς πεζοὺς καὶ	τοὺς	Ἕλληνας τοὺς μισθοφόρους καὶ τοὺς
[2, 6]	καὶ τῶν παρὰ σοῦ πεμφθέντων	τοὺς	ἐμοὺς φίλους διαφθειράντων καὶ τὴν
[2, 5]	ἐγίγνετο, ἔπειτα ἐς ἐπικαμπὴν προϊὸν	τοὺς	ἐπὶ ταῖς ὑπωρείαις τεταγμένους κατόπιν
[2, 5]	Πέρσας, τὸ δὲ ὡς πρὸς	τοὺς	ἐπὶ τῷ ὄρει κατὰ νώτου
[2, 4]	μάλιστα σταθμούς. ἔνθα δὴ ξυναγαγὼν	τοὺς	ἑταίρους φράζει αὐτοῖς τὰ ἐξηγγελμένα
[2, 4]	Παίονας καὶ Ἰλλυριοὺς καὶ Ἀγριᾶνας	τοὺς	εὐρωστοτάτους τε τῶν κατὰ τὴν
[2, 1]	Μιτυληναίους τὰ μὲν βίᾳ ἀφελόμενοι	τοὺς	ἔχοντας, τὰ δὲ ἐς τὸ
[2, 4]	καὶ ἰλάρχας καὶ τῶν ξυμμάχων	τοὺς	ἡγεμόνας παρεκάλει θαρρεῖν μὲν ἐκ
[2, 7]	συναγαγὼν τούς τε ἑταίρους καὶ	τοὺς	ἡγεμόνας τῆς στρατιᾶς καὶ ταξιάρχας
[2, 72]	νηνεμίαν τε φυλάξας καὶ παρακαλέσας	τοὺς	ἡγεμόνας τῶν τάξεων ἐς τὸ
[2, 3]	ἡγεῖτο, καὶ τοὺς ἱππέας δὲ	τοὺς	Θεσσαλούς. αὐτὸς δὲ ὕστερος ἄρας
[2, 5]	ταύτῃ τεταγμένους, πέμπει κατὰ τάχος	τοὺς	Θεσσαλοὺς ἱππέας ἐπὶ τὸ εὐώνυμον,
[2, 5]	τούς τε ἑταίρους καλουμένους καὶ	τοὺς	Θεσσαλοὺς καὶ τοὺς Μακεδόνας. καὶ
[2, 51]	δὲ οἱ τῶν Περσῶν κατὰ	τοὺς	Θεσσαλοὺς τεταγμένοι οὐκ ἔμειναν ἐντὸς
[2, 3]	τοὺς Ἕλληνας τοὺς μισθοφόρους καὶ	τοὺς	Θρᾷκας, ὧν Σιτάλκης ἡγεῖτο, καὶ
[2, 3]	Θρᾷκας, ὧν Σιτάλκης ἡγεῖτο, καὶ	τοὺς	ἱππέας δὲ τοὺς Θεσσαλούς. αὐτὸς
[2, 5]	ἤδη ἦν αὐτῷ ἡ φάλαγξ,	τοὺς	ἱππέας, οὕστινας πρὸ τοῦ ποταμοῦ
[2, 5]	διέσχεν ὀλίγον ἐς πλάτος, παρήγαγε	τοὺς	ἱππέας, τούς τε ἑταίρους καλουμένους
[2, 51]	δεξιοῦ κέρως τάξεις, τετραμμένους ἤδη	τοὺς	κατὰ σφᾶς τῶν Περσῶν ὁρῶντες,
[2, 72]	ὡς δὲ ἐπέστρεφον ἤδη ἐπὶ	τοὺς	Κυπρίους καὶ ἐγγὺς τοῦ καθορᾶσθαι
[2, 72]	δὲ τὰς μὲν ἐπιπλεῖν κατὰ	τοὺς	λιμένας ἀμφοτέρους ἐκέλευσεν, εἴ πως
[2, 73]	ταῖς μηχαναῖς οἱ Ἄραβες καὶ	τοὺς	Μακεδόνας ἀμυνομένους κάτωθεν αὐτοὶ ἐξ
[2, 73]	Ἀγηνόριον καλούμενον ἐπέστρεψαν ταύτῃ ἐπὶ	τοὺς	Μακεδόνας. καὶ Ἀλέξανδρος ξὺν τοῖς
[2, 51]	μὲν ἐς τὸν ποταμὸν ἀπώσασθαι	τοὺς	Μακεδόνας καὶ τὴν νίκην τοῖς
[2, 5]	καλουμένους καὶ τοὺς Θεσσαλοὺς καὶ	τοὺς	Μακεδόνας. καὶ τούτους μὲν ἐπὶ
[2, 72]	οἱ Τύριοι οὐ χαλεπῶς ἀπεκρούσαντο	τοὺς	Μακεδόνας. Τρίτῃ δὲ ἀπὸ ταύτης
[2, 2]	τοῦ θείου παρὰ τοὺς Τελμισσέας	τοὺς	μάντεις. εἶναι γὰρ τοὺς Τελμισσέας
[2, 3]	ἰσχυραῖς καὶ ἀγρυπνίᾳ ξυνεχεῖ. καὶ	τοὺς	μὲν ἄλλους ἰατροὺς οὐκ οἴεσθαι
[2, 73]	τοῖς ὑπασπισταῖς ἐπὶ τούτους χωρήσας	τοὺς	μὲν αὐτοῦ μαχομένους διέφθειρεν αὐτῶν,
[2, 3]	ἐν ἑπτὰ ταῖς πάσαις ἡμέραις	τοὺς	μὲν βίᾳ ἐξελών, τοὺς δὲ
[2, 3]	αὐτὸς δὲ ἀναζεύξας ἐς Ταρσὸν	τοὺς	μὲν ἱππέας ἀπέστειλεν Φιλώτᾳ δοὺς
[2, 71]	Ἀλεξάνδρῳ ὡρμίσαντο. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ	τοὺς	μὲν Κυπρίους ξὺν ταῖς σφετέραις
[2, 1]	παρὰ τὸν Φαρνάβαζον ὁμολογίας ἐποιήσαντο,	τοὺς	μὲν ξένους τοὺς παρ' Ἀλεξάνδρου
[2, 4]	ὑπὲρ τῶν αὐτῶν μαχεῖσθαι, ἀλλὰ	τοὺς	μὲν ξὺν Δαρείῳ ἐπὶ μισθῷ
[2, 5]	ἀνεκάλεσεν ἀπὸ ξυνθήματος. καὶ τούτων	τοὺς	μὲν πολλοὺς ἐπὶ τῷ δεξιῷ
[2, 7]	Ἀλεξάνδρῳ τὰ ἐκ τῆς Τύρου,	τοὺς	μὲν πρέσβεις πρὸς ὀργὴν ὀπίσω
[2, 51]	ὁ Λάγου ξυνεπισπόμενος τότε Ἀλεξάνδρῳ	τοὺς	μετὰ σφῶν διώκοντας Δαρεῖον, ὡς
[2, 71]	ὡς πλείονας δέξασθαι πύργους, καὶ	τοὺς	μηχανοποιοὺς μηχανὰς ἄλλας κατασκευάζειν ἐκέλευσεν.
[2, 4]	ταχθεῖσαν, οὐδὲ τοὺς δισμυρίους ξένους	τοὺς	μισθοφόρους, ἀλλὰ Περσῶν τε ὅ
[2, 1]	ἐπὶ Λυκίας ἄγων τοὺς ξένους	τοὺς	μισθοφόρους, Αὐτοφραδάτης δὲ ἐπὶ τὰς
[2, 5]	μὲν τοῦ ὁπλιτικοῦ τοὺς Ἕλληνας	τοὺς	μισθοφόρους ἔταξεν ἐς τρισμυρίους κατὰ
[2, 3]	τοὺς πεζοὺς καὶ τοὺς Ἕλληνας	τοὺς	μισθοφόρους καὶ τοὺς Θρᾷκας, ὧν
[2, 51]	ἤσθοντο καὶ πρὶν ἀπορραγῆναι σφῶν	τοὺς	μισθοφόρους συγκοπέντας ὑπὸ τῆς φάλαγγος.
[2, 51]	ὁρῶντες, ἐπὶ τοὺς ξένους τε	τοὺς	μισθοφόρους τοὺς Δαρείου καὶ τὸ
[2, 1]	τῶν φυγάδων, χρήματά τε εἰσέπραξαν	τοὺς	Μιτυληναίους τὰ μὲν βίᾳ ἀφελόμενοι
[2, 51]	καὶ ἐν τούτοις ἱππεῖς ὑπὲρ	τοὺς	μυρίους, ὥστε λέγει Πτολεμαῖος ὁ
[2, 72]	εὐοπλοτάτοις καὶ ἅμα εὐθαρσεστάτοις ἐς	τοὺς	ναυτικοὺς ἀγῶνας, τὰ μὲν πρῶτα
[2, 51]	δὲ τοὺς τραυματίας ἐπῆλθε, καὶ	τοὺς	νεκροὺς ξυναγαγὼν ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς ξὺν
[2, 51]	τὰ πλάγια ἐμβεβληκότες ἤδη ἔκοπτον	τοὺς	ξένους. καὶ οἱ ἱππεῖς δὲ
[2, 51]	ἐτράπετο πρὶν τούς τε μισθοφόρους	τοὺς	ξένους καὶ τὸ τῶν Περσῶν
[2, 1]	Θυμώνδαν τὸν Μέντορος, αὐτὸν μὲν	τοὺς	ξένους παρὰ Φαρναβάζου παραληψόμενον καὶ
[2, 51]	σφᾶς τῶν Περσῶν ὁρῶντες, ἐπὶ	τοὺς	ξένους τε τοὺς μισθοφόρους τοὺς
[2, 1]	μὲν ἔπλει ἐπὶ Λυκίας ἄγων	τοὺς	ξένους τοὺς μισθοφόρους, Αὐτοφραδάτης δὲ
[2, 1]	Μέμνων ἦρχεν. καὶ παραδοὺς τούτῳ	τοὺς	ξένους Φαρνάβαζος ἔπλει παρ' Αὐτοφραδάτην
[2, 51]	ἐπιβληθέντων σφίσι χρημάτων, ἀνῆκεν καὶ	τοὺς	ὁμήρους ἀπέδωκεν. ~Ὁ δὲ οὐδὲ
[2, 4]	τε καὶ ἐπόμπευε, καὶ ἐπὶ	τοὺς	ὀρεινοὺς Κίλικας διέτριψεν ἐξελάσας, τοῦτο
[2, 6]	μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ	τοὺς	παῖδας. ἐδήλου δὲ ἡ ἐπιστολή,
[2, 6]	μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ	τοὺς	παῖδας καὶ εἰ ἄλλο τι
[2, 5]	προδρόμους, ὧν ἡγεῖτο Πρωτόμαχος, καὶ	τοὺς	Παίονας, ὧν ἡγεῖτο Ἀρίστων, τῶν
[2, 5]	καὶ τοὺς πέραν τοῦ ποταμοῦ	τοὺς	πάντας Πέρσας, τὸ δὲ ὡς
[2, 6]	τῶν μισθοφόρων, ἐς τετρακισχιλίους ἔχων	τοὺς	πάντας, ὡς ἐπὶ Θάψακόν τε
[2, 1]	ὁμολογίας ἐποιήσαντο, τοὺς μὲν ξένους	τοὺς	παρ' Ἀλεξάνδρου σφίσι κατὰ συμμαχίαν
[2, 3]	δοὺς αὐτῷ τῶν τε ξυμμάχων	τοὺς	πεζοὺς καὶ τοὺς Ἕλληνας τοὺς
[2, 5]	πρὸς τὴν θάλασσαν, αὑτῷ δὲ	τοὺς	Πελοποννησίους μόνους καὶ τοὺς ἄλλους
[2, 5]	ὡς πρὸς Δαρεῖόν τε καὶ	τοὺς	πέραν τοῦ ποταμοῦ τοὺς πάντας
[2, 4]	ὡς ἐπὶ Δαρεῖόν τε καὶ	τοὺς	Πέρσας. δευτεραῖος δὲ ὑπερβαλὼν τὰς
[2, 4]	τι εὐπετῶς κατέμαθον αὐτοῦ στρατοπεδεύοντας	τοὺς	Πέρσας. καὶ ἀπαγγέλλουσιν Ἀλεξάνδρῳ ἐν
[2, 51]	τε ὀξύτητι τῆς ἐφόδου ἐκπλῆξαι	τοὺς	Πέρσας καὶ τοῦ θᾶσσον ἐς
[2, 3]	διακόσια ἀργυρίου ζημίαν, ὅτι πρὸς	τοὺς	Πέρσας μᾶλλόν τι τὸν νοῦν
[2, 1]	ἡ ξύμβασις τοῖς Μιτυληναίοις πρὸς	τοὺς	Πέρσας ξυνέβη. Φαρνάβαζος δὲ καὶ
[2, 51]	μὴ διατρίβειν, ἀλλὰ ἐσβάλλειν ἐς	τοὺς	πολεμίους. ὁ δὲ ἦγεν ἐν
[2, 73]	εἶναι ὅσῳ ἀπορώτερον. ἐκπλήξειν γὰρ	τοὺς	πολεμίους τὸ ἔργον τῷ παραλόγῳ
[2, 2]	μή τινα καὶ τοῦτο ἐς	τοὺς	πολλοὺς κίνησιν ἐργάσηται, οἱ μὲν
[2, 5]	τῶν χωρίων ἐφαίνοντο, καὶ τούτων	τοὺς	πολλοὺς παριππεῦσαι ἐπὶ τὸ δεξιὸν
[2, 7]	τήν τε πόλιν ἐπαινέσας καὶ	τοὺς	πρέσβεις (καὶ γὰρ ἦσαν τῶν
[2, 5]	μὲν ἱππέων κατὰ τὸ δεξιὸν	τοὺς	προδρόμους, ὧν ἡγεῖτο Πρωτόμαχος, καὶ
[2, 73]	πολὺ κατεῖχον οἱ Μακεδόνες ἀναστέλλοντες	τοὺς	προμαχομένους τῶν πύργων, ἐς μὲν
[2, 71]	τοῦ χώματος ἀνακωχεύοντες ἐτόξευον ἐς	τοὺς	πύργους, ὡς μὴ ἀσφαλὲς εἶναι
[2, 4]	τοῦ κινδύνου ἐπεδείκνυεν. οὐ γὰρ	τοὺς	σατράπας τοὺς Δαρείου ἐν τῷ
[2, 3]	δὲ ὁμολογίᾳ παραστησάμενος ἐπανῆκεν ἐς	τοὺς	Σόλους. καὶ ἐνταῦθα μανθάνει Πτολεμαῖον
[2, 6]	δὲ μάχῃ νενίκηκα πρότερον μὲν	τοὺς	σοὺς στρατηγοὺς καὶ σατράπας, νῦν
[2, 51]	βασιλικῶν, ἀντὶ δὲ τούτου ἐς	τοὺς	σωματοφύλακας κατέλεξε Μένητα τὸν Διονυσίου.
[2, 3]	καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας ἐξελαύνει ἐπὶ	τοὺς	τὰ ὄρη κατέχοντας Κίλικας. καὶ
[2, 6]	ἀγγέλοις τοῖς ἐκ Περσῶν ἥκουσι	τοὺς	τὰ πιστὰ ληψομένους τε καὶ
[2, 2]	ἔχειν τὴν πόλιν. δεδιέναι οὖν	τοὺς	Ταρσέας μὴ ἐφ' ἁρπαγὴν τραπεὶς
[2, 51]	τὴν μάχην ποιήσας ἐξώθει ἤδη	τοὺς	ταύτῃ τεταγμένους τῶν Περσῶν, οἱ
[2, 7]	ὀπίσω ἀπέπεμψεν, αὐτὸς δὲ συναγαγὼν	τούς	τε ἑταίρους καὶ τοὺς ἡγεμόνας
[2, 5]	ἐς πλάτος, παρήγαγε τοὺς ἱππέας,	τούς	τε ἑταίρους καλουμένους καὶ τοὺς
[2, 2]	δρόμῳ ἦγεν ἐπὶ τὴν Ταρσὸν	τούς	τε ἱππέας καὶ τῶν ψιλῶν
[2, 51]	ἐς τὸ διώκειν ἐτράπετο πρὶν	τούς	τε μισθοφόρους τοὺς ξένους καὶ
[2, 71]	ὡς δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο, αὐτὸς	τούς	τε ὑπασπιστὰς ἀναλαβὼν καὶ τοὺς
[2, 2]	δὲ ἀμφὶ πρώτην φυλακὴν ἀναλαβὼν	τούς	τε ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς τοξότας
[2, 2]	Τελμισσέας τοὺς μάντεις. εἶναι γὰρ	τοὺς	Τελμισσέας σοφοὺς τὰ θεῖα ἐξηγεῖσθαι
[2, 2]	κοινώσοντα ὑπὲρ τοῦ θείου παρὰ	τοὺς	Τελμισσέας τοὺς μάντεις. εἶναι γὰρ
[2, 1]	Βόρειον καλούμενον λιμένα πέμπουσι παρὰ	τοὺς	Τενεδίους καὶ κελεύουσι τὰς στήλας
[2, 1]	μὲν δὴ οἱ ἀμφὶ Φαρνάβαζον	τοὺς	Τενεδίους φόβῳ μᾶλλον ἢ ἐθελοντὰς
[2, 7]	ἐπαίροντος, τὰ δὲ καὶ χρήμασι	τούς	τι ἐκπρεπέστερον κατ' ἀρετὴν πονουμένους
[2, 5]	τὸ δεξιὸν ἀφανῶς παρελθεῖν. καὶ	τοὺς	τοξότας δὲ καὶ μέρος τῶν
[2, 3]	πεζῶν τῶν Μακεδόνων τρεῖς τάξεις,	τοὺς	τοξότας δὲ πάντας καὶ τοὺς
[2, 71]	καὶ τοὺς Ἀγριᾶνάς τε καὶ	τοὺς	τοξότας ἐπ' Ἀραβίας στέλλεται εἰς
[2, 2]	ἀναλαβὼν τούς τε ὑπασπιστὰς καὶ	τοὺς	τοξότας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας προῆγε
[2, 5]	ἡγεῖτο Ἀρίστων, τῶν δὲ πεζῶν	τοὺς	τοξότας, ὧν ἦρχεν Ἀντίοχος. τοὺς
[2, 51]	μηρὸν ξίφει Ἀλέξανδρος, ὁ δὲ	τοὺς	τραυματίας ἐπῆλθε, καὶ τοὺς νεκροὺς
[2, 72]	ἄπορον γίγνοιτο, ὡς πανταχόθεν βαλλομένους	τοὺς	Τυρίους ἐν τῷ δεινῷ ἀμφιβόλους
[2, 71]	εἴ πως ἄρα ἐς ναυμαχίαν	τοὺς	Τυρίους προκαλέσαιντο, ἔπειτα οὕτως ξυνταξάμενοι,
[2, 6]	αὐτῷ εἰς φυλακὴν τῆς χώρας	τοὺς	τῶν ξυμμάχων ἱππέας, αὐτὸς δὲ
[2, 71]	ἱππέων ἴλας ἔστιν ἃς καὶ	τοὺς	ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς Ἀγριᾶνάς τε
[2, 73]	ἐμνημόνευσε τῆς μαντείας, ἀλλ' ἀναλαβὼν	τοὺς	ὑπασπιστὰς παρεβοήθει, ἵνα μάλιστα ἐπιέζοντο
[2, 5]	πεζῶν τό τε ἄγημα καὶ	τοὺς	ὑπασπιστάς, ὧν ἡγεῖτο Νικάνωρ ὁ
[2, 3]	τὴν στάσιν αὐτοῖς κατέπαυσε. καὶ	τοὺς	φόρους, οὓς βασιλεῖ Δαρείῳ ἀπέφερον,
[2, 2]	τούτῳ στάσει πιέζεσθαι ἐν σφίσι	τοὺς	Φρύγας, καὶ γενέσθαι αὐτοῖς χρησμὸν,
[2, 1]	Ἀνταλκίδου γενομένην πρὸς βασιλέα Δαρεῖον,	τοὺς	φυγάδας δὲ αὐτῶν κατιέναι ἐπὶ
[2, 7]	ὅσοι προσπλέοντες τῶν Τυρίων ἔβλαπτον	τοὺς	χωννύντας, ἀπὸ τῶν πύργων βαλλόμενοι
[2, 72]	Ἀνδροκλέους τοῦ Ἀμαθουσίου καὶ τὴν	Πασικράτους	τοῦ Κουριέως, τὰς δὲ ἄλλας
[2, 6]	Ὀλυμπιονίκης Θηβαῖοι, Ἰφικράτης δὲ ὁ	Ἰφικράτους	τοῦ στρατηγοῦ Ἀθηναῖος. καὶ οὗτοι
[2, 51]	ἐκείνῃ ἐγένετο ἐπὶ ἄρχοντος Ἀθηναίοις	Νικοκράτους	μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ,
[2, 71]	Σιδῶνα, καὶ καταλαμβάνει Κλέανδρον τὸν	Πολεμοκράτους	ἐκ Πελοποννήσου ἥκοντα καὶ ξὺν
[2, 4]	καὶ Ἰλλυριοὺς καὶ Ἀγριᾶνας τοὺς	εὐρωστοτάτους	τε τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην
[2, 4]	τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην καὶ	μαχιμωτάτους	πρὸς τὰ ἀπονώτατά τε καὶ
[2, 51]	ἔμαθεν, καὶ χρημάτων ἐπιδόσει ὡς	ἑκάστους	ξὺν τῇ ἀξίᾳ ἐτίμησεν. καὶ
[2, 71]	ἄλλης ὕλης εὐφλέκτου ἐμπλήσαντες δύο	ἱστοὺς	ἐπὶ τῇ πρώρᾳ καταπηγνύουσι καὶ
[2, 3]	ἐς πεντήκοντα, ἁλῶναι δὲ οὐκ	ἐλάττους	τῶν χιλίων. Ἀλέξανδρος δὲ ἐν
[2, 6]	ἐς Σίφνον κατέσχον. καὶ παρ'	αὐτοὺς	ἀφικνεῖται αγις ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς
[2, 2]	ἡ ἅμαξα. καὶ καταστῆσαι μὲν	αὐτοὺς	βασιλέα τὸν Μίδαν, Μίδαν δὲ
[2, 4]	ὁ δὲ τότε μὲν ἐπαινέσας	αὐτοὺς	διέλυσε τὸν ξύλλογον, τῇ δὲ
[2, 4]	Μήδοις, ἐκ πάνυ πολλοῦ τρυφῶσιν,	αὐτοὺς	ἐν τοῖς πόνοις τοῖς πολεμικοῖς
[2, 71]	λίθων ἀπὸ τοῦ χώματος ἀνέσπων	αὐτοὺς	ἔξω τῆς θαλάσσης, ἔπειτα μηχαναῖς
[2, 51]	ἀπό τε τοῦ ποταμοῦ ἀπώσαντο	αὐτούς,	καὶ κατὰ τὸ παρερρωγὸς τοῦ
[2, 71]	ἐχομένη ἤδη ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἐφόβει	αὐτούς.	καὶ τούτοις πᾶσιν ἔδωκεν Ἀλέξανδρος
[2, 6]	οὗτοι αὐτόμολοι, μετὰ τῶν ἀμφ'	αὐτοὺς	στρατιωτῶν ὡς ὀκτακισχιλίων εὐθὺς ὡς
[2, 5]	ἀνέφυγον, ἔγνω καὶ τοῖς κατ'	αὐτοὺς	τεταγμένοις δυνατὸς ὢν χρήσασθαι ἐς
[2, 5]	οὔτε κατῄεσαν, ἐκδρομῆς τε ἐπ'	αὐτοὺς	τῶν Ἀγριάνων καὶ τῶν τοξοτῶν
[2, 5]	ὁπλῖται δὲ ἦσαν καὶ οὗτοι.	τοσούτους	γὰρ ἐπὶ φάλαγγος ἁπλῆς ἐδέχετο
[2, 71]	αὐτῶν τὴν ἐγγὺς προσβολήν. καὶ	τούτους	Ἀλέξανδρος ἔγνω ἐξελκύσαι ἐκ τῆς
[2, 6]	μάχης ἀφιγμένοι ἦσαν, ἐπεὶ καὶ	τούτους	ἑαλωκέναι ἔμαθεν, παρ' αὑτὸν πέμπειν
[2, 5]	Θεσσαλοὺς καὶ τοὺς Μακεδόνας. καὶ	τούτους	μὲν ἐπὶ τῷ δεξιῷ κέρᾳ
[2, 73]	μάλιστα ἐπιέζοντο οἱ Μακεδόνες. καὶ	τούτους	μὲν ἔσχε τὸ μὴ οὐκ
[2, 4]	ὑπολελειμμένους αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων κατέλαβε,	τούτους	χαλεπῶς αἰκισάμενος ἀπέκτεινεν. ἐς δὲ
[2, 73]	Ἀλέξανδρος ξὺν τοῖς ὑπασπισταῖς ἐπὶ	τούτους	χωρήσας τοὺς μὲν αὐτοῦ μαχομένους
[2, 73]	προσεῖχεν Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ Ἄραβάς τε	μισθωτοὺς	ἐπαγαγόμενος καὶ σῖτον ἐκ πολλοῦ
[2, 5]	τὴν στρατιὰν ὡς ἐς μάχην,	πρώτους	μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως
[2, 5]	δύναμιν καθ' ἡσυχίαν συντάξειε. καὶ	πρώτους	μὲν τοῦ ὁπλιτικοῦ τοὺς Ἕλληνας
[2, 2]	μάντεις. εἶναι γὰρ τοὺς Τελμισσέας	σοφοὺς	τὰ θεῖα ἐξηγεῖσθαι καί σφισιν
[2, 1]	πρὸς Ἀλέξανδρόν σφισι γενομένας στήλας,	ξυμμάχους	δὲ εἶναι Δαρείου κατὰ τὴν
[2, 72]	ἐπιβαλὼν γεφύρας ἧ ἐρήριπτο τοῦ	τείχους	ἀπεπειράθη ἐς ὀλίγον τῆς προσβολῆς.
[2, 7]	μήτε πυρφόροις βέλεσιν ἀπὸ τοῦ	τείχους	βάλλεσθαι, τοῖς τε ἐργαζομένοις προβολὴν
[2, 72]	καὶ πρῶτα μὲν κατέσεισε τοῦ	τείχους	ἐπὶ μέγα, ὡς δὲ ἀποχρῶν
[2, 73]	κατὰ τὸ χῶμα κατέσεισαν τοῦ	τείχους	ἐπὶ πολύ, ὑπονόμων τε ἄλλῃ
[2, 72]	ξὺν τοῖς ὑπασπισταῖς ἐπιβήσεσθαι τοῦ	τείχους	ἧ παρείκοι ἔμελλεν. τὰς τριήρεις
[2, 72]	ἐπιβάλλειν ἐπενόει τῷ κατερρηγμένῳ τοῦ	τείχους.	καὶ τὴν μὲν μίαν τῶν
[2, 72]	Ἄδμητος μὲν πρῶτος ἐπιβὰς τοῦ	τείχους	καὶ τοῖς ἀμφ' αὑτὸν ἐγκελευόμενος
[2, 71]	προσορμιζομένων τε καὶ ἀποπειρωμένων τοῦ	τείχους.	Οἱ δὲ Τύριοι ἐπί τε
[2, 72]	χῶμα προσαγόμεναι διὰ ἰσχὺν τοῦ	τείχους	οὐδὲν ἤνυον ὅ τι καὶ
[2, 71]	νεῶν ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ τοῦ	τείχους	προσορμιζομένων τε καὶ ἀποπειρωμένων τοῦ
[2, 72]	Τυρίων. οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ	τείχους,	τόν τε ἐπίπλουν τῶν πολεμίων
[2, 73]	ἅπαξ παρῆλθόν τινες ἐντὸς τοῦ	τείχους	τῶν Μακεδόνων, κατασχίσαντες ἄλλας καὶ
[2, 7]	τῆς περὶ Ἀμπρακίαν τε καὶ	Ἀμφιλόχους	βασιλέα γενέσθαι Γηρυόνην καὶ ἐκ
[2, 71]	τοῖς κολυμβηταῖς γίγνεσθαι. ἐξάπτοντες οὖν	βρόχους	τῶν λίθων ἀπὸ τοῦ χώματος
[2, 6]	μή, ἐγὼ βουλεύσομαι περὶ σοῦ	ὡς	ἀδικοῦντος. εἰ δ' ἀντιλέγεις περὶ
[2, 71]	τοὺς Ἀγριᾶνας ἐπὶ Σιδῶνος ἐστάλη,	ὡς	ἀθροίσων ἐκεῖ ὅσαι ἤδη ἦσαν
[2, 72]	τετρήρεις ἴσας, τριήρεις δὲ ἑπτὰ	ὡς	ἀκριβεστάτοις τε τοῖς πληρώμασι καὶ
[2, 6]	Ἀλέξανδρον. καὶ ταῦτα ἐγὼ οὔθ'	ὡς	ἀληθῆ οὔτε ὡς πάντῃ ἄπιστα
[2, 51]	καὶ τὴν δόξαν τῆς φάλαγγος,	ὡς	ἀμάχου δὴ ἐς τὸ τότε
[2, 4]	οὐκ ἀκίνδυνον ἐν ταῖς μάχαις	ὡς	ἀνεπαχθέστατα ἐπεξῄει. λέγεται δὲ καὶ
[2, 71]	ἐπέστησεν ἐγκαρσίας πρὸ τῶν ἀγκυρῶν,	ὡς	ἀπ' αὐτῶν ἀναστέλλεσθαι τὸν ἐπίπλουν
[2, 71]	τὸ χῶμα πύργους ξυλίνους ἐπέστησαν,	ὡς	ἀπομάχεσθαι ἀπ' αὐτῶν, καὶ εἴ
[2, 2]	οὔτε ἀρχὴ ἐφαίνετο. Ἀλέξανδρος δὲ	ὡς	ἀπόρως μὲν εἶχεν ἐξευρεῖν λύσιν
[2, 7]	τις τὴν Ἥραν τούτοις ἐπάγων,	ὡς	αὐτὴν ταῦτα Ἡρακλεῖ δι' Εὐρυσθέως
[2, 6]	τῶν ἐπιβουλευσάντων, οὓς ὑμεῖς συνετάξατε,	ὡς	αὐτοὶ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς
[2, 73]	Ἀλεξάνδρου ἀφίκοντο παρὰ Δαρείου πρέσβεις	ὡς	αὐτὸν ἀπαγγέλλοντες μύρια μὲν τάλαντα
[2, 5]	μυριάδας μαχίμους εἶναι. Ἀλέξανδρος δέ,	ὡς	αὐτῷ πρόσω ἰόντι τὸ χωρίον
[2, 51]	τῶν ἱππέων ἐγίγνετο. Δαρεῖος δέ,	ὡς	αὐτῷ τὸ πρῶτον ὑπ' Ἀλεξάνδρου
[2, 73]	ἀρχῇ τῆς ἐρήμου. Ἀλέξανδρος δὲ	ὡς	ἀφίκετο πρὸς τὴν πόλιν, τῇ
[2, 71]	ἐμβαλόντες ἐς τὴν ὕλην καὶ	ὡς	βιαιότατα ἅμα ταῖς τριήρεσιν ἐπανελκύσαντες
[2, 72]	τῶν ἐπιβατῶν οὐ πολὺς ἐγένετο.	ὡς	γὰρ ἤσθοντο ἐχομένας τὰς ναῦς
[2, 2]	ἄλλο ναυτικόν. ~Ἀλέξανδρος δὲ ὡς	ἐς	Γόρδιον παρῆλθε, πόθος λαμβάνει αὐτὸν
[2, 73]	ἐς πόδας πεντήκοντα καὶ διακοσίους.	ὡς	δὲ αἵ τε μηχαναὶ αὐτῷ
[2, 72]	ἐν τῷ δεινῷ ἀμφιβόλους γίγνεσθαι.	Ὡς	δὲ αἵ τε νῆες αἱ
[2, 4]	τῶν Περσῶν. καὶ ἔμενε Δαρεῖος.	ὡς	δὲ Ἀλεξάνδρῳ πολλὴ μὲν {ἡ}
[2, 5]	ὡς κατασχεῖν αὖθις τὰς πύλας.	ὡς	δὲ ἀμφὶ μέσας νύκτας ἐκράτησεν
[2, 73]	τάξεις ὁμοῦ τοῖς ἡγεμόσιν ἀνέβαινον.	ὡς	δὲ ἅπαξ παρῆλθόν τινες ἐντὸς
[2, 7]	Τυρίῳ ἔφη ἐθέλειν θῦσαι Ἀλέξανδρος.	ὡς	δὲ ἀπηγγέλθη ταῦτα πρὸς τῶν
[2, 72]	κατέσεισε τοῦ τείχους ἐπὶ μέγα,	ὡς	δὲ ἀποχρῶν εἰς πλάτος ἐφάνη
[2, 5]	εὐώνυμον πρὸς τὰ ὄρη παρήγαγεν.	ὡς	δὲ ἀχρεῖοι ἐνταῦθα διὰ στενότητα
[2, 5]	τὰ χωρία, ἐπὶ κέρως ἦγεν,	ὡς	δὲ διεχώρει ἐς πλάτος, ἀνέπτυσσεν
[2, 73]	τοῦ θώρακος ἐς τὸν ὦμον.	ὡς	δὲ ἔγνω τὰ ἀμφὶ τὸ
[2, 73]	πόλεως τεῖχος, ἵνα ἐπιμαχώτερα ἐφαίνετο.	ὡς	δὲ ἐδόκει ἐξῆρθαι συμμέτρως τὸ
[2, 72]	τὸ τεῖχος ξὺν τοῖς ἑταίροις.	ὡς	δὲ εἴχοντο αὐτῷ πύργοι τε
[2, 73]	μηχαναῖς ἔξω βέλους αὑτὸν εἶχεν.	ὡς	δὲ ἐκδρομή τε ἐκ τῆς
[2, 1]	νυκτὶ φοβερώτερον προσπεσεῖν τοῖς Φοίνιξιν.	ὡς	δὲ ἔμαθε σαφῶς τὸν Δατάμην
[2, 51]	ξυντονωτέρᾳ πορείᾳ κυμῆναν τῆς φάλαγγος.	ὡς	δὲ ἐντὸς βέλους ἐγίγνοντο, πρῶτοι
[2, 7]	ἔτι οὖσαν, ἀσφαλέστατόν σφισι γνωσόμενοι.	ὡς	δὲ ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ τὰ ἐκ
[2, 71]	τὴν ναῦν κατ' οὐρὰν εἷλκον.	ὡς	δὲ ἐπέλαζον ἤδη τῷ τε
[2, 72]	ἄνευ κελευστῶν τὰς κώπας παραφέροντες.	ὡς	δὲ ἐπέστρεφον ἤδη ἐπὶ τοὺς
[2, 5]	κατόπιν τῶν πεζῶν τεταγμένοι ἦσαν,	ὡς	δὲ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν προῄεσαν,
[2, 6]	προσκυνῆσαι, ὅτι μείζων ἐφάνη ἐκεῖνος.	ὡς	δὲ ὁ Ἡφαιστίων τε ὀπίσω
[2, 1]	παρ' Αὐτοφραδάτην ἐπὶ τὰς ναῦς.	ὡς	δὲ ὁμοῦ ἐγένοντο, δέκα μὲν
[2, 51]	ἀμφ' Ἀλέξανδρον τῇ γνώμῃ δεδουλωμένος.	ὡς	δὲ ὁμοῦ ἤδη ἦν τὰ
[2, 72]	νεῶν τινας τῶν μηχανοφόρων προσῆγον.	ὡς	δὲ οὐδὲ ταύτῃ ἤνυεν, ἐς
[2, 72]	οὐ χαλεπῶς ἐς τὸν λιμένα.	Ὡς	δὲ οὐδεμία ἔτι τοῖς Τυρίοις
[2, 71]	ὅσαι αὐτῶν οὐ ταχυναυτοῦσαι ἦσαν.	ὡς	δὲ παρεσκεύαστο ἤδη ξύμπαντα, προσῆγον
[2, 51]	φάος ἦν ἀνὰ κράτος ἐδίωκεν,	ὡς	δὲ συνεσκόταζέ τε ἤδη καὶ
[2, 71]	αὐτῷ μισθοφόρους Ἕλληνας ἐς τετρακισχιλίους.	Ὡς	δὲ συνετέτακτο αὐτῷ τὸ ναυτικόν,
[2, 7]	Τυρίοις νεῶν ἔτι πολλῶν περιουσῶν.	Ὡς	δὲ ταῦτα ὅμως ἐκράτησε, χῶμα
[2, 71]	μηχανοποιοὺς μηχανὰς ἄλλας κατασκευάζειν ἐκέλευσεν.	ὡς	δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο, αὐτὸς τούς
[2, 7]	ὀλίγον χωννύμενον καὶ οὐδενὸς ἐξείργοντος.	ὡς	δὲ τῷ τε βαθυτέρῳ ἤδη
[2, 2]	ἐπενόει διασώζειν Πέρσαις τὴν Ταρσόν,	ὡς	δὲ ὑπερβεβληκότα ἤδη τὰς πύλας
[2, 51]	ἐπετύγχανεν, ἐπὶ τοῦ ἅρματος διεσώζετο,	ὡς	δὲ φάραγξί τε καὶ ἄλλαις
[2, 1]	δύναμιν ναυτικήν, τοσαύτη ξυνηγμένη ἦν	ὡς	δι' ὀλίγου προσδοκᾶν ἔσεσθαι ἄν
[2, 7]	Τυρίων ἀπὸ τοῦ κοινοῦ ἐσταλμένοι	ὡς	ἐγνωκότων Τυρίων πράσσειν ὅ τι
[2, 6]	περὶ αὐτῆς καὶ μὴ φεῦγε,	ὡς	ἐγὼ ἐπὶ σὲ πορεύσομαι οὗ
[2, 1]	ναῦς μακρὰς ὑπὸ Ἀντιπάτρου τεταγμένος,	ὡς	εἶναί τινα ταῖς τε νήσοις
[2, 71]	αὐτῷ ξυνεπήγνυντο καὶ αἱ νῆες	ὡς	εἰς ἐπίπλουν τε καὶ ναυμαχίας
[2, 4]	τῆς Δαρείου. οἱ δὲ αὐτόθεν	ὡς	εἶχεν ἄγειν ἐκέλευον. ὁ δὲ
[2, 51]	κατεῖδε τοῦ ἄλλου στρατοπέδου, εὐθὺς	ὡς	εἶχεν ἐπὶ τοῦ ἅρματος ξὺν
[2, 73]	καὶ ἀπέθανον πάντες αὐτοῦ μαχόμενοι	ὡς	ἕκαστοι ἐτάχθησαν. παῖδας δὲ καὶ
[2, 51]	συμφωνούμενον ἔμαθεν, καὶ χρημάτων ἐπιδόσει	ὡς	ἑκάστους ξὺν τῇ ἀξίᾳ ἐτίμησεν.
[2, 71]	βασιλεὺς καὶ Ἔνυλος ὁ Βύβλου	ὡς	ἔμαθον τὰς πόλεις σφῶν ὑπ'
[2, 51]	ὅπως εἴκασεν Ἀλέξανδρος. εὐθὺς γὰρ	ὡς	ἐν χερσὶν ἡ μάχη ἐγένετο,
[2, 73]	ἐν κύκλῳ τῆς πόλεως χωννύναι,	ὡς	ἐξ ἴσου ἀπὸ τοῦ χωσθέντος
[2, 6]	γυνὴ Δαρείου καὶ οἱ παῖδες,	ὡς	ἐξηγγέλθη αὐταῖς ὅτι τὸ τόξον
[2, 73]	αὐτῇ ὀχυρόν. ἐσχάτη δὲ ᾠκεῖτο	ὡς	ἐπ' Αἴγυπτον ἐκ Φοινίκης ἰόντι
[2, 7]	προχωρησάντων ἡμῶν ξὺν τῇ δυνάμει	ὡς	ἐπὶ Βαβυλῶνά τε καὶ Δαρεῖον,
[2, 4]	δὲ ὑστεραίᾳ {προ{ ς} ῆγεν	ὡς	ἐπὶ Δαρεῖόν τε καὶ τοὺς
[2, 6]	ἐς τετρακισχιλίους ἔχων τοὺς πάντας,	ὡς	ἐπὶ Θάψακόν τε πόλιν καὶ
[2, 4]	τὰς πύλας τὰς Ἀμανικὰς καλουμένας	ὡς	ἐπὶ Ἰσσὸν προῆγε. καὶ ἐγένετο
[2, 6]	φυλακῇ ἀδέσμῳ εἶχεν, ὕστερον δέ,	ὡς	ἐπὶ μέγα εὐτύχει, καὶ τοῦτον
[2, 72]	μὲν παρῄει διὰ τῶν ἐπάλξεων	ὡς	ἐπὶ τὰ βασίλεια, ὅτι ταύτῃ
[2, 5]	προκατασκεψομένους τὴν ὁδὸν τὴν ὀπίσω	{ὡς	ἐπὶ τὰς πύλας} καὶ αὐτὸς
[2, 5]	μὲν δειπνοποιεῖσθαι παραγγέλλει, προπέμπει δὲ	ὡς	ἐπὶ τὰς πύλας τῶν τε
[2, 6]	ὅτι κεκόμισται ὀπίσω ἡ Δαρείου,	ὡς	ἐπὶ τεθνεῶτι Δαρείῳ ἀνοιμώζουσιν. ταῦτα
[2, 5]	τὸ ὄρος, ἐν ἀριστερᾷ δὲ	ὡς	ἐπὶ τὴν θάλασσαν. οἱ δὲ
[2, 7]	ἔγνω χωννύναι ἐκ τῆς ἠπείρου	ὡς	ἐπὶ τὴν πόλιν. ἔστι δὲ
[2, 51]	διέσχε τῶν Μακεδόνων ἡ φάλαγξ	ὡς	ἐπὶ τὸ δεξιὸν κέρας παραρραγεῖσα,
[2, 5]	ὁπλιτῶν τάξιν παράγων, τῇ μὲν	ὡς	ἐπὶ τὸ ὄρος, ἐν ἀριστερᾷ
[2, 51]	ἦν, εἰς τὸ ἔμπαλιν ἀπετρέπετο	ὡς	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. τὸ μέντοι
[2, 73]	μηχανὰς ἐπιστήσαντες οἱ Μακεδόνες ἐπῆγον	ὡς	ἐπὶ τὸ τεῖχος τῶν Γαζαίων.
[2, 71]	τῆς νεώς. ἔπειτα ἄνεμον τηρήσαντες	ὡς	ἐπὶ τὸ χῶμα ἐπιφέροντα ἐξάψαντες
[2, 72]	τάχος πληρωθεῖσαι, περιέπλει τὴν πόλιν	ὡς	ἐπὶ τοὺς ἐκπεπλευκότας τῶν Τυρίων.
[2, 7]	καὶ Δαρείου. ἐντεῦθεν δὲ προὐχώρει	ὡς	ἐπὶ Τύρον. καὶ ἐντυγχάνουσιν αὐτῷ
[2, 51]	τοὺς μετὰ σφῶν διώκοντας Δαρεῖον,	ὡς	ἐπὶ φάραγγί τινι ἐν τῇ
[2, 2]	τὸ ἄλλο ναυτικόν. ~Ἀλέξανδρος δὲ	ὡς	ἐς Γόρδιον παρῆλθε, πόθος λαμβάνει
[2, 1]	καθεστηκὼς καὶ τῆς παραλίου ξυμπάσης,	ὡς	ἐς Μακεδονίαν τε καὶ τὴν
[2, 7]	ἐπ' ἐργασίᾳ μᾶλλόν τι ἢ	ὡς	ἐς μάχην ἀκριβῶς ἐσταλμένοι, καὶ
[2, 5]	προῄεσαν, συνέτασσεν ἤδη τὴν στρατιὰν	ὡς	ἐς μάχην, πρώτους μὲν ἐπὶ
[2, 5]	ἐξηγγέλθη αὐτῷ προσάγων ἤδη Ἀλέξανδρος	ὡς	ἐς μάχην, τῶν μὲν ἱππέων
[2, 73]	τῶν Τυρίων τὸ μὲν τεῖχος,	ὡς	ἐχόμενον εἶδον, ἐκλείπουσιν, ἀθροισθέντες δὲ
[2, 6]	τοῦ στρατηγοῦ Ἀθηναῖος. καὶ οὗτοι	ὡς	ἧκον παρὰ Ἀλέξανδρον, Θεσσαλίσκον μὲν
[2, 73]	ἐθέλοι φιλάνθρωπον παρ' αὑτοῦ. ταῦτα	ὡς	ἤκουσε Δαρεῖος, τὰς μὲν ξυμβάσεις
[2, 4]	ποταμὸν τὸν Πίναρον. καὶ Ἀλέξανδρος	ὡς	ἤκουσεν ἐν τῷ ὄπισθεν αὑτοῦ
[2, 72]	αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντες ἔκοπτον. Ἀλέξανδρος δὲ	ὡς	ἤσθετο τὸν ἔκπλουν τῶν Τυρίων
[2, 6]	ἀνασώσων. τὴν μὲν δὴ μάχην	ὡς	θεῶν τῳ ἔδοξεν οὕτω κριθῆναι,
[2, 6]	πιθανὸς δοκεῖ τοῖς συγγράψασιν Ἀλέξανδρος	ὡς	καὶ ταῦτα ἂν πράξας καὶ
[2, 5]	ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν πᾶσαν ἤει,	ὡς	κατασχεῖν αὖθις τὰς πύλας. ὡς
[2, 2]	Κύρου τοῦ ξὺν Ξενοφῶντι στρατόπεδον,	ὡς	κατεχομένας τὰς πύλας φυλακαῖς ἰσχυραῖς
[2, 6]	{ἃ} ἐξ ἴσου ἐπίστελλε, ἀλλ'	ὡς	κυρίῳ ὄντι πάντων τῶν σῶν
[2, 51]	ξὺν τῇ δυνάμει πάσῃ ἐκτεταγμένῃ	ὡς	λαμπρότατα ἐς πόλεμον. καὶ λόγῳ
[2, 1]	καὶ τῆς παραλίου ξυμπάσης, ὡς	ἐς	Μακεδονίαν τε καὶ τὴν Ἑλλάδα
[2, 3]	Σαρδανάπαλος συμβεβληκὼς τὰς χεῖρας ἀλλήλαις	ὡς	μάλιστα ἐς κρότον συμβάλλονται, καὶ
[2, 7]	ἐργασίᾳ μᾶλλόν τι ἢ ὡς	ἐς	μάχην ἀκριβῶς ἐσταλμένοι, καὶ ταῖς
[2, 5]	συνέτασσεν ἤδη τὴν στρατιὰν ὡς	ἐς	μάχην, πρώτους μὲν ἐπὶ τοῦ
[2, 5]	αὐτῷ προσάγων ἤδη Ἀλέξανδρος ὡς	ἐς	μάχην, τῶν μὲν ἱππέων διαβιβάζει
[2, 3]	βλάψας τὴν πόλιν. ~Ἀλέξανδρος δέ,	ὡς	μὲν Ἀριστοβούλῳ λέλεκται, ὑπὸ καμάτου
[2, 71]	ἀνακωχεύοντες ἐτόξευον ἐς τοὺς πύργους,	ὡς	μὴ ἀσφαλὲς εἶναι πελάσαι ὅσοι
[2, 71]	βύζην τὸν ἔσπλουν φραξάμενοι ἐφύλασσον,	ὡς	μὴ ἐς τῶν λιμένων τινὰ
[2, 72]	στόματι τοῦ λιμένος ἀνακωχεύειν ἔταξεν,	ὡς	μὴ καὶ ἄλλαι ἐκπλεύσειαν τῶν
[2, 5]	αὐτῷ μὴ ἀπολείπειν τὴν θάλασσαν,	ὡς	μὴ κυκλωθεῖεν ἐκ τῶν βαρβάρων,
[2, 6]	αὐτοῦ ἐν τοῖς νεωρίοις κατακαύσαντες,	ὡς	μὴ παρασχεῖν ταχεῖαν σφῶν τὴν
[2, 1]	τὸν παράπλουν ἐν φυλακῇ εἶχεν,	ὡς	μή τινα ὠφέλειαν κατὰ θάλασσαν
[2, 73]	ταῖς μηχαναῖς κατασείει ἐπὶ πολύ,	ὡς	μὴ χαλεπὴν ταῖς κλίμαξιν τὴν
[2, 7]	δέρρεις καὶ διφθέραι αὐτοῖς ἦσαν,	ὡς	μήτε πυρφόροις βέλεσιν ἀπὸ τοῦ
[2, 7]	πόλιν. καὶ τοῦτο ἐξηγεῖτο Ἀρίστανδρος	ὡς	ξὺν πόνῳ ἁλωσομένην τὴν Τύρον,
[2, 6]	μετὰ τῶν ἀμφ' αὐτοὺς στρατιωτῶν	ὡς	ὀκτακισχιλίων εὐθὺς ὡς τεταγμένοι ἦσαν
[2, 2]	τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὰς πύλας,	ὡς	οὐ προσδεχομένοις τοῖς φύλαξιν ἐπιπεσεῖν.
[2, 1]	ἔνθεν δὲ ἐπὶ Λέσβου πλεύσας,	ὡς	οὐ προσεῖχον αὐτῷ οἱ Μιτυληναῖοι,
[2, 4]	Ξενοφῶντι μυρίων ἐς μνήμην ἐλθεῖν,	ὡς	οὐδέν τι οὔτε κατὰ πλῆθος
[2, 4]	αὐτὸν μέγαν βασιλέα παρόντα, καὶ	ὡς	οὐδὲν ὑπολειφθήσεταί σφισιν ἐπὶ τῷδε
[2, 71]	πολεμίων τὸν στόλον. Ἀλέξανδρος δέ,	ὡς	οὐκ ἀντανήγοντο οἱ Τύριοι, ἐπέπλει
[2, 71]	Τυρίους προκαλέσαιντο, ἔπειτα οὕτως ξυνταξάμενοι,	ὡς	οὐκ ἀντανήγοντο, πολλῷ τῷ ῥοθίῳ
[2, 72]	ἐκ τῶν σφετέρων νεῶν καὶ	ὡς	οὐκ ἐξακουστὸν ἦν ὑπὸ θορύβου
[2, 6]	αὐτοὶ ἑκόντες ξυστρατεύονται μετ' ἐμοῦ.	ὡς	οὖν ἐμοῦ τῆς Ἀσίας ἁπάσης
[2, 72]	ἔστε τὸ ἐποκεῖλαι ἄπορον γίγνοιτο,	ὡς	πανταχόθεν βαλλομένους τοὺς Τυρίους ἐν
[2, 6]	ἐγὼ οὔθ' ὡς ἀληθῆ οὔτε	ὡς	πάντῃ ἄπιστα ἀνέγραψα. ἀλλ' εἴτε
[2, 1]	ξυνέβη. Φαρνάβαζος δὲ καὶ Αὐτοφραδάτης,	ὡς	παρῆλθον ἅπαξ εἴσω τῆς πόλεως,
[2, 5]	συμμαχικὸν ἐπὶ τὸ εὐώνυμον πέμπει	ὡς	Παρμενίωνα. Δαρεῖος δέ, ὡς συντεταγμένη
[2, 71]	τῆς ἠπείρου ἀρξαμένους πλατύτερον χωννύναι,	ὡς	πλείονας δέξασθαι πύργους, καὶ τοὺς
[2, 6]	λοιποῦ ὅταν πέμπῃς παρ' ἐμὲ,	ὡς	πρὸς βασιλέα τῆς Ἀσίας πέμπε,
[2, 5]	κέρατα διέχουσαν τετάχθαι, τὸ μὲν	ὡς	πρὸς Δαρεῖόν τε καὶ τοὺς
[2, 5]	ἐπὶ τὸ εὐώνυμον τὸ ἑαυτοῦ	ὡς	πρὸς τὴν θάλασσαν, αὑτῷ δὲ
[2, 5]	τοὺς πάντας Πέρσας, τὸ δὲ	ὡς	πρὸς τοὺς ἐπὶ τῷ ὄρει
[2, 1]	τὴν μὲν ἡμέραν αὐτοῦ αὐλίζεται,	ὡς	σαφέστερόν τε διαπυθέσθαι τὰ περὶ
[2, 5]	πέμπει ὡς Παρμενίωνα. Δαρεῖος δέ,	ὡς	συντεταγμένη ἤδη ἦν αὐτῷ ἡ
[2, 6]	πλεῖν τὴν ταχίστην ἐπὶ Κρήτης,	ὡς	τὰ ἐκεῖ καταστησόμενον. αὐτὸς δὲ
[2, 3]	ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ παῖζε,	ὡς	τἆλλα τὰ ἀνθρώπινα οὐκ ὄντα
[2, 6]	τὸν Εὐφράτην ποταμὸν σπουδῇ ἤλαυνεν,	ὡς	τάχιστα μέσον αὑτοῦ τε καὶ
[2, 6]	αὐτοὺς στρατιωτῶν ὡς ὀκτακισχιλίων εὐθὺς	ὡς	τεταγμένοι ἦσαν κατὰ τὰ ὄρη
[2, 51]	δρόμῳ ἐς τὸν ποταμὸν ἐνέβαλον,	ὡς	τῇ τε ὀξύτητι τῆς ἐφόδου
[2, 7]	Διονύσῳ, οὐχὶ τῷ Θηβαίῳ, ἐπᾴδεται.	ὡς	τόν γε ἐν Ταρτησσῷ πρὸς
[2, 2]	τε καὶ οἱ ἀμφ' αὐτὸν	ὡς	τοῦ λογίου τοῦ ἐπὶ τῇ
[2, 7]	τινὰ Περσῶν μήτε Μακεδόνων δέχεσθαι,	ὡς	τοῦτο ἔς τε τὰ παρόντα
[2, 71]	κύκλῳ περιφράσσουσιν ἐς ὅσον μακρότατον,	ὡς	φορυτόν τε ταύτῃ καὶ δᾷδας
[2, 71]	ἐπίπλουν τῶν νεῶν. ἀλλὰ καὶ	ὣς	ὕφαλοι κολυμβηταὶ τὰς σχοίνους αὐτοῖς
[2, 7]	τι ἢ ὡς ἐς μάχην	ἀκριβῶς	ἐσταλμένοι, καὶ ταῖς τριήρεσιν ἄλλῃ
[2, 5]	πυλῶν κατὰ τὴν ὁδόν. καὶ	ἕως	μὲν πάντῃ στενόπορα ἦν τὰ
[2, 5]	ἧς ἰλάρχης ἦν Περοίδας ὁ	Μενεσθέως,	καὶ τὴν Λευγαίαν καλουμένην, ἧς
[2, 7]	ὡς αὐτὴν ταῦτα Ἡρακλεῖ δι'	Εὐρυσθέως	ἐπαγγέλλουσαν, τὸ οὐ πιστὸν τοῦ
[2, 7]	ὁ Ἀργεῖος Ἡρακλῆς ἐστάλη πρὸς	Εὐρυσθέως	τὰς βοῦς ἀπελάσαι τὰς Γηρυόνου
[2, 72]	Ἀμαθουσίου καὶ τὴν Πασικράτους τοῦ	Κουριέως,	τὰς δὲ ἄλλας ἐς τὸν
[2, 6]	κριθῆναι, αὐτὸς δὲ βασιλεὺς παρὰ	βασιλέως	γυναῖκά τε τὴν αὑτοῦ αἰτεῖν
[2, 1]	τε ναυτικοῦ παντὸς ἡγεμὼν ἐκ	βασιλέως	Δαρείου καθεστηκὼς καὶ τῆς παραλίου
[2, 6]	τε καὶ τῶν Ἀράδῳ προσοίκων	βασιλέως.	ὁ δὲ Γηρόστρατος αὐτὸς μετ'
[2, 72]	πληρουμένων, τήν τε Πνυταγόρου τοῦ	βασιλέως	πεντήρη εὐθὺς ὑπὸ τῇ πρώτῃ
[2, 1]	ἐν τῷ τότε ἔβλαψε τὰ	βασιλέως	πράγματα. Αὐτοφραδάτης δὲ καὶ Φαρνάβαζος
[2, 7]	βοῶν κλέος ἀφῖχθαι καὶ τοῦ	βασιλέως	τῆς Ἠπείρου τὸ ὄνομα τὸν
[2, 7]	Εὐρώπης Ἰβήρων οὔτ' ἂν τοῦ	βασιλέως	τὸ ὄνομα γιγνώσκειν Εὐρυσθέα, οὔτε
[2, 7]	τε ἄλλοι καὶ ὁ τοῦ	βασιλέως	τῶν Τυρίων παῖς. αὐτὸς δὲ
[2, 73]	τρεῖς προσβολὰς οἱ ἐκ τῆς	πόλεως	ἀποθνησκόντων τε αὐτοῖς πολλῶν καὶ
[2, 73]	χωννύναι ἐν κύκλῳ πάντοθεν τῆς	πόλεως	ἐκέλευσεν, εὖρος μὲν ἐς δύο
[2, 6]	δὲ φιλίᾳ τε τῆς Ἀθηναίων	πόλεως	καὶ μνήμῃ τῆς δόξης τοῦ
[2, 73]	δὲ ἐκδρομή τε ἐκ τῆς	πόλεως	καρτερὰ ἐγίγνετο καὶ πῦρ τε
[2, 72]	ἀπὸ τοῦ ἐπὶ θάτερα τῆς	πόλεως	ναυτικοῦ ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἀπεχώρει,
[2, 3]	Κύδνος ῥέει διὰ μέσης τῆς	πόλεως.	οἷα δὲ ἐκ τοῦ Ταύρου
[2, 73]	ἦν Βάτις, κρατῶν τῆς Γαζαίων	πόλεως,	οὐ προσεῖχεν Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ Ἄραβάς
[2, 6]	Εὐθυκλέα δὲ Λακεδαιμόνιόν τε ὄντα,	πόλεως	περιφανῶς ἐχθρᾶς ἐν τῷ τότε,
[2, 71]	τῶν πύργων ἐκδραμόντες ἐκ τῆς	πόλεως	πολλοὶ καὶ ἐς κελήτια ἐμβάντες
[2, 73]	οἱ δὲ Γαζαῖοι καὶ τῆς	πόλεώς	σφισιν ἤδη ἐχομένης ξυνεστηκότες ὅμως
[2, 73]	κατὰ τὸ νότιον μάλιστα τῆς	πόλεως	τεῖχος, ἵνα ἐπιμαχώτερα ἐφαίνετο. ὡς
[2, 72]	τὸ πρὸς Σιδῶνα τετραμμένον τῆς	πόλεως	τῶν νεῶν τινας τῶν μηχανοφόρων
[2, 7]	ἡμῖν πολεμούντων, τῆς δὲ Ἀθηναίων	πόλεως	φόβῳ μᾶλλόν τι ἢ εὐνοίᾳ
[2, 1]	ὡς παρῆλθον ἅπαξ εἴσω τῆς	πόλεως,	φρουράν τε ἐς αὐτὴν εἰσήγαγον
[2, 73]	δὴ χῶμα ἐν κύκλῳ τῆς	πόλεως	χωννύναι, ὡς ἐξ ἴσου ἀπὸ
[2, 3]	κτισθεῖσα καὶ ἐπὶ μέγα ἐλθοῦσα	δυνάμεως.	καὶ τὸ μνῆμα τοῦ Σαρδαναπάλου
[2, 72]	ἀτρέμα τῇ εἰρεσίᾳ ἐπὶ μιᾶς	νεὼς	ἐξέπλεον ἄνευ κελευστῶν τὰς κώπας
[2, 71]	πρῶραν πιεζομένης κατὰ πρύμναν τῆς	νεώς.	ἔπειτα ἄνεμον τηρήσαντες ὡς ἐπὶ
[2, 7]	τῷ Φοινίκων νόμῳ ὅ τε	νεὼς	πεποίηται τῷ Ἡρακλεῖ τῷ ἐκεῖ
[2, 71]	ὅσας μὴ τὸ ἀπὸ τῆς	νεὼς	πῦρ ἐπέσχεν. Ἀλέξανδρος δὲ τό
[2, 5]	Δαρεῖος τὸ μέσον τῆς πάσης	τάξεως	ἐπεῖχεν, καθάπερ νόμος τοῖς Περσῶν
[2, 51]	Σιμμίου ἄρχειν ἀπέδειξε τῆς ἐκείνου	τάξεως.	καὶ Σολεῦσι τά τε πεντήκοντα
[2, 73]	τὴν πόλιν καὶ τῆς Κοίνου	τάξεως	παρεληλυθυίας ἐς αὐτήν. ὀργῇ γὰρ
[2, 5]	πρὸ τοῦ μετώπου τῆς πάσης	τάξεως	παριππεῦσαι, τοῦ μὴ καταφανεῖς τοῖς
[2, 5]	τετάχθαι. καὶ τὸν νοῦν τῆς	τάξεως	ταύτης Ξενοφῶν ὁ τοῦ Γρύλλου
[2, 71]	εὐώνυμον κέρας εἶχον τῆς πάσης	τάξεως.	τοῖς δὲ Τυρίοις πρότερον μὲν
[2, 6]	νυκτὸς αὐτῆς, ἧ ἀπὸ τῆς	διώξεως	τῆς Δαρείου ἐπανῆκεν, ἐς τὴν
[2, 51]	ἵπποι ἐν τῇ ἀναχωρήσει ἐκακοπάθουν	βαρέως	ὡπλισμένους τοὺς ἀμβάτας σφῶν φέροντες,
[2, 0]	~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ	ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ	ΒΙΒΛΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ~Ἐκ δὲ τούτου
[2, 6]	τῆς τε ἐς τὰς γυναῖκας	κατοικτίσεως	καὶ τῆς ἐς τὸν ἑταῖρον
[2, 5]	θάλασσαν. οἱ δὲ ἱππεῖς αὐτῷ	τέως	μὲν κατόπιν τῶν πεζῶν τεταγμένοι
[2, 4]	τῷ στρατοπέδῳ Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος δὲ	τέως	μὲν ξὺν τῇ στρατιᾷ διέτριβεν,
[2, 6]	ἐγχωρίων. Φαρνάβαζος δὲ καὶ Αὐτοφραδάτης	τέως	μὲν περὶ τὴν Χίον διέτριβον.
[2, 73]	τῇ ἡμέρᾳ. Ταῦτα ἀκούσας Ἀλέξανδρος	τέως	μὲν πρὸς ταῖς μηχαναῖς ἔξω
[2, 6]	καὶ τῆς ἐς τὸν ἑταῖρον	πίστεως	καὶ τιμῆς. εἴτε πιθανὸς δοκεῖ
[2, 7]	ἅμα προσγενομένης θαλασσοκρατοῖμέν τε ἂν	βεβαίως	καὶ ὁ ἐς Αἴγυπτον στόλος
[2, 6]	καὶ τὴν ἀρχὴν κατασχόντος οὐ	δικαίως	οὐδὲ κατὰ τὸν Περσῶν νόμον,
[2, 5]	ὀλίγων κατὰ πρόσταξιν Ἀλεξάνδρου γενομένης	ῥᾳδίως	ἀπὸ τῆς ὑπωρείας ἀνασταλέντες ἐς
[2, 4]	ἦν δοξασθέν, ἐς τοῦτο οὐκ	ἀκουσίως	ὑπήχθη καὶ ὑπὸ τῶν καθ'
[2, 6]	καὶ εἰς τὴν ἄλλην Ἑλλάδα	κακῶς	ἐποίησαν ἡμᾶς οὐδὲν προηδικημένοι. ἐγὼ
[2, 73]	ἐπαγαγόμενος καὶ σῖτον ἐκ πολλοῦ	παρεσκευακὼς	διαρκῆ ἐς χρόνιον πολιορκίαν καὶ
[2, 3]	αὐτὸς ἐφειστήκει ἐπ' αὐτῷ Σαρδανάπαλος	συμβεβληκὼς	τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ὡς μάλιστα
[2, 1]	παντὸς ἡγεμὼν ἐκ βασιλέως Δαρείου	καθεστηκὼς	καὶ τῆς παραλίου ξυμπάσης, ὡς
[2, 4]	μὲν ἐκ τῶν ἤδη σφίσι	καλῶς	κεκινδυνευμένων καὶ ὅτι πρὸς νενικημένους
[2, 3]	δὲ εὐθὺς ἔνδηλον γενέσθαι, ὅτι	καλῶς	οἱ ἔχει τὰ τοῦ φαρμάκου.
[2, 5]	ποταμοῦ ἐπὶ τῷδε προτετάχει ὅπως	ἀσφαλῶς	αὐτῷ ἡ ἔκταξις τῆς στρατιᾶς
[2, 1]	ἐν δὲ τῷ παρόντι ἄπορον	ἄλλως	ἐδόκει ὅτι μὴ προσχωρήσαντας τοῖς
[2, 4]	πάλαι ἤδη μετὰ κινδύνων ἀσκουμένους,	ἄλλως	τε καὶ δούλοις ἀνθρώποις ἐλευθέρους,
[2, 71]	οὐκ ἀπὸ γῆς βεβαίου γιγνόμενον.	ἄλλως	τε καὶ οἱ Τύριοι ναῦς
[2, 73]	τε αὐτοῖς πολλῶν καὶ τιτρωσκομένων	ὅμως	ἀντεῖχον. τῇ τετάρτῃ δὲ τῶν
[2, 7]	πολλῶν περιουσῶν. Ὡς δὲ ταῦτα	ὅμως	ἐκράτησε, χῶμα ἔγνω χωννύναι ἐκ
[2, 73]	πόλεώς σφισιν ἤδη ἐχομένης ξυνεστηκότες	ὅμως	ἐμάχοντο, καὶ ἀπέθανον πάντες αὐτοῦ
[2, 51]	ἐς πολυτελῆ δίαιταν καὶ στρατευομένῳ	ὅμως	συνέπεται πεπόμφει ἐς Δαμασκόν, ὥστε
[2, 6]	τῆς ἀρχῆς τῆς Ἀσίας διαπεπολεμῆσθαι	ἐννόμως.	ταῦτα μὲν Πτολεμαῖος καὶ Ἀριστόβουλος
[2, 5]	μεταχωροῦντας, ἀλλὰ κατόπιν τῆς φάλαγγος	ἀφανῶς	διελθεῖν. προέταξε δὲ τῶν μὲν
[2, 73]	ἄλλῃ ὀρυσσομένων καὶ τοῦ χοῦ	ἀφανῶς	ἐκφερομένου τὸ τεῖχος πολλαχῇ ἠρείπετο
[2, 5]	ὁ Κλεάνδρου, ἐπὶ τὸ δεξιὸν	ἀφανῶς	παρελθεῖν. καὶ τοὺς τοξότας δὲ
[2, 6]	δὲ Λακεδαιμόνιόν τε ὄντα, πόλεως	περιφανῶς	ἐχθρᾶς ἐν τῷ τότε, καὶ
[2, 71]	ξυμπάσας Ἀλέξανδρον ἔχοντα) καὶ ἅμα	ξυντεταγμένως	τοῦ ἐπίπλου γιγνομένου (ὀλίγον γὰρ
[2, 51]	ὁδοὺς πλήθει τε πολλοὶ καὶ	πεφοβημένως	ξὺν ἀταξίᾳ ἀποχωροῦντες οὐ μεῖον
[2, 71]	αἱ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ νῆες, εἴ	πως	ἄρα ἐς ναυμαχίαν τοὺς Τυρίους
[2, 72]	τοὺς λιμένας ἀμφοτέρους ἐκέλευσεν, εἴ	πως	πρὸς σφᾶς τετραμμένων τῶν Τυρίων
[2, 4]	αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων κατέλαβε, τούτους	χαλεπῶς	αἰκισάμενος ἀπέκτεινεν. ἐς δὲ τὴν
[2, 7]	ἀπὸ τῶν πύργων βαλλόμενοι οὐ	χαλεπῶς	ἀνασταλήσεσθαι ἔμελλον. ~Οἱ δὲ Τύριοι
[2, 72]	προσβολῆς. καὶ οἱ Τύριοι οὐ	χαλεπῶς	ἀπεκρούσαντο τοὺς Μακεδόνας. Τρίτῃ δὲ
[2, 71]	δὲ ἐν ταῖς ναυσὶν οὐ	χαλεπῶς	ἀπενήξαντο ἐς τὴν γῆν φιλίαν
[2, 72]	Ἀλέξανδρος ἐλήφθη τὸ τεῖχος, οὐ	χαλεπῶς	ἀποκρουσθέντων ἀπ' αὐτοῦ τῶν Τυρίων,
[2, 73]	αὐτὸς μὲν τὸ τραῦμα ἐθεραπεύετο	χαλεπῶς.	ἀφικνοῦνται δ' αὐτῷ μετάπεμπτοι ἀπὸ
[2, 71]	χώματος τόν τε χάρακα οὐ	χαλεπῶς	διέσπασαν τὸν πρὸ αὐτοῦ προβεβλημένον
[2, 72]	τὴν βοὴν καὶ τὸν ἐπίπλουν	χαλεπῶς	ἐκ τῶν παρόντων πληρουμένων, τήν
[2, 7]	Εὐφράτου γῆν. Ταῦτα λέγων οὐ	χαλεπῶς	ἔπειθεν ἐπιχειρεῖν τῇ Τύρῳ. καί
[2, 72]	ἐχομένας τὰς ναῦς ἀπενήξαντο οὐ	χαλεπῶς	ἐς τὸν λιμένα. Ὡς δὲ
[2, 71]	τῶν προβόλων τὸ τεῖχος, οὐ	χαλεπῶς	ἤδη ταύτῃ αἱ νῆες προσεῖχον.
[2, 7]	δὲ ἐπὶ τῷδε ἢ οὐ	χαλεπῶς	ἡμῖν προσχωρήσει ἢ ἐξ ἐπίπλου
[2, 71]	νηὶ καιομένῃ ἤδη ἐξενήξαντο οὐ	χαλεπῶς.	καὶ ἐν τούτῳ ἥ τε
[2, 1]	ἐποικοδομησάμενος τῆς γῆς ἐκράτει οὐ	χαλεπῶς.	καὶ μέρος μέν τι τῶν
[2, 7]	ἄνωθεν ἐπεφόρουν, χάρακές τε οὐ	χαλεπῶς	κατεπήγνυντο ἐν τῷ πηλῷ καὶ
[2, 7]	πρὸς τῇ ἠπείρῳ ἐχώννυτο, οὐ	χαλεπῶς	προὐχώρει τὸ ἔργον, ἐπὶ βάθος
[2, 71]	ἐκ τῆς θαλάσσης. ἠνύετο δὲ	χαλεπῶς	τοῦτο τὸ ἔργον, οἷα δὴ
[2, 51]	καὶ τοὺς νεκροὺς ξυναγαγὼν ἔθαψε	μεγαλοπρεπῶς	ξὺν τῇ δυνάμει πάσῃ ἐκτεταγμένῃ
[2, 73]	Σιδῶνος ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀναβιβάσαντες,	ὅπως	ἄποπτον εἴη ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου,
[2, 5]	τοῦ ποταμοῦ ἐπὶ τῷδε προτετάχει	ὅπως	ἀσφαλῶς αὐτῷ ἡ ἔκταξις τῆς
[2, 51]	τῶν τοξοτῶν βλάπτεσθαι. καὶ ξυνέβη	ὅπως	εἴκασεν Ἀλέξανδρος. εὐθὺς γὰρ ὡς
[2, 72]	πολλὰς τῶν ξὺν αὐτῷ νεῶν,	ὅπως	ἑκάστη πληρωθείη, ἐπὶ τῷ στόματι
[2, 2]	οἱ αὐτὴν ἐξηγήσασθαι, θῦσαί τε	ὅπως	ἐκείνη ὑπετίθετο τὸν Γόρδιον καὶ
[2, 2]	τοῦ ῥυμοῦ τὸ< ν> ζυγόν.	ὅπως	μὲν δὴ ἐπράχθη τὰ ἀμφὶ
[2, 2]	ὑδρευομένῃ καὶ πρὸς ταύτην εἰπεῖν	ὅπως	οἱ τὸ τοῦ ἀετοῦ ἔσχε.
[2, 6]	Ἕλληνας γράμματα οὐκ ἐπιτήδεια διαπέμποντος,	ὅπως	πρός με πολεμῶσι, καὶ χρήματα
[2, 51]	ἡ πρόσοδος. τοὺς γὰρ βαρβάρους,	ὅπως	τὰ πρῶτα ἐτάχθησαν, οὐκέτι ἀντεπῆγε
[2, 5]	τούτων τῶν ψιλῶν ἐς δισμυρίους,	ὅπως	τὴν λοιπὴν δύναμιν καθ' ἡσυχίαν
[2, 7]	καὶ ὁ ἐς Αἴγυπτον στόλος	εὐμαρῶς	ἡμῖν ἐν ταὐτῷ γίγνεται. Αἴγυπτον
[2, 7]	ἡμῖν προσχωρήσει ἢ ἐξ ἐπίπλου	εὐμαρῶς	ληφθήσεται. καὶ ταῖς τε ἐκ
[2, 4]	τε καὶ τοῖς ἀμφ' αὐτὸν	εὐμαρῶς	τὴν νίκην παρέδωκεν. ἐχρῆν γὰρ
[2, 5]	στενόπορα ἦν τὰ χωρία, ἐπὶ	κέρως	ἦγεν, ὡς δὲ διεχώρει ἐς
[2, 5]	πρώτους μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ	κέρως	πρὸς τῷ ὄρει τῶν πεζῶν
[2, 51]	δὲ αἱ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ	κέρως	τάξεις, τετραμμένους ἤδη τοὺς κατὰ
[2, 5]	ὑπωρείαις τεταγμένους κατόπιν τοῦ δεξιοῦ	κέρως	τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐποίει. τὸ δὲ
[2, 72]	αὐτοῖς, τοῦ τε ἔργου αὐτοῦ	καρτερῶς	ἁπτόμενος καὶ θεατὴς τῶν ἄλλων
[2, 2]	ἀρχὴ ἐφαίνετο. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς	ἀπόρως	μὲν εἶχεν ἐξευρεῖν λύσιν τοῦ
[2, 51]	κέρᾳ ἐπιτεταγμένοι. καὶ ταύτῃ μὲν	λαμπρῶς	ἐνίκα Ἀλέξανδρός τε καὶ οἱ
[2, 73]	ἐφαίνετο. ὡς δὲ ἐδόκει ἐξῆρθαι	συμμέτρως	τὸ χῶμα, μηχανὰς ἐπιστήσαντες οἱ
[2, 4]	ἡ ταύτῃ θάλασσα, μᾶλλόν τι	εὐπετῶς	κατέμαθον αὐτοῦ στρατοπεδεύοντας τοὺς Πέρσας.
[2, 71]	τότε δὲ πλῆθος νεῶν πολὺ	ἀπροσδοκήτως	κατιδόντες (οὐ γάρ πω πεπυσμένοι
[2, 72]	ἐπανελθεῖν. οἱ δὲ Τύριοι προσπεσόντες	ἀπροσδοκήτως	ταῖς ναυσὶν ὁρμούσαις καὶ ταῖς
[2, 1]	ὄντι, οὗτοι τῇ πολιορκίᾳ οὐκ	ἀρρώστως	προσέκειντο. καὶ οἱ Μιτυληναῖοι τῆς
[2, 51]	πολεμίων ἐβλάπτοντο. καὶ οἱ Θεσσαλοὶ	εὐρώστως	αὐτοῖς ἐπέκειντο, ὥστε οὐ μείων
[2, 51]	αὐτῷ τῷ ἔργῳ, ἀλλ' ἐπιδιαβάντες	εὐρώστως	ἐνέβαλον ἐς τὰς ἴλας τῶν
[2, 72]	ἀπ' αὐτῶν, ἐνταῦθα οἱ ὑπασπισταὶ	εὐρώστως	κατὰ ταύτας ἀνέβαινον ἐπὶ τὸ
[2, 73]	ἀναγράψαι ἀπηξίωσα. Τύρος μὲν δὴ	οὕτως	ἑάλω ἐπὶ ἄρχοντος Νικήτου Ἀθήνησι
[2, 6]	αἵτινες γυναῖκες καὶ ἀνθ' ὅτου	οὕτως	ἐγγὺς παρασκηνοῦσι. καί τινα ἐξαγγεῖλαι,
[2, 51]	παρατείνας αὐταῖς ἵνα εὐεφοδώτερα ἐφαίνετο,	οὕτως	ἔμενεν. καὶ ταύτῃ εὐθὺς δῆλος
[2, 73]	αὐτὸς ἂν, εἴπερ Παρμενίων ἦν,	οὕτως	ἔπραξεν, ἐπεὶ δὲ Ἀλέξανδρός ἐστιν,
[2, 6]	πάντῃ ἄπιστα ἀνέγραψα. ἀλλ' εἴτε	οὕτως	ἐπράχθη, ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον τῆς τε
[2, 71]	ναυμαχίαν τοὺς Τυρίους προκαλέσαιντο, ἔπειτα	οὕτως	ξυνταξάμενοι, ὡς οὐκ ἀντανήγοντο, πολλῷ
[2, 1]	τοῖς Φοίνιξιν. ὡς δὲ ἔμαθε	σαφῶς	τὸν Δατάμην ξὺν ταῖς ναυσὶν