Livre, chapitre
[2, 1]	μὲν νόσῳ τελευτᾷ, καὶ εἴπερ	τι	ἄλλο καὶ τοῦτο ἐν τῷ
[2, 6]	Αἴγυπτον, ἵναπερ ὀλίγον ὕστερον πολυπραγμονῶν	τι	Ἀμύντας ἀποθνήσκει ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων.
[2, 7]	ὡς ἐγνωκότων Τυρίων πράσσειν ὅ	τι	ἂν ἐπαγγέλλῃ Ἀλέξανδρος. ὁ δὲ
[2, 73]	πολλὴ ἦν τῶν Μακεδόνων ὅσοι	τι	ἀρετῆς μετεποιοῦντο ὅστις πρῶτος αἱρήσει
[2, 5]	διεχώρει ἐς βάθος καὶ κολπῶδές	τι	αὐτοῦ ὥσπερ ἐν θαλάσσῃ ἐγίγνετο,
[2, 5]	τι ἱππάσιμα ἦν, μέρος δέ	τι	αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὸ εὐώνυμον
[2, 6]	θέλεις αἴτει καὶ λάμβανε. ὅ	τι	γὰρ ἂν πείθῃς ἐμὲ ἔσται
[2, 51]	καὶ λόγῳ τε ἐπεκόσμησεν ὅσοις	τι	διαπρεπὲς ἔργον ἐν τῇ μάχῃ
[2, 4]	καὶ εἰ δή τῳ ἰδίᾳ	τι	διαπρεπὲς ἐς κάλλος τετολμημένον, ὀνομαστὶ
[2, 7]	τὰ δὲ καὶ χρήμασι τούς	τι	ἐκπρεπέστερον κατ' ἀρετὴν πονουμένους ἐπικουφίζοντος.
[2, 51]	δύναμιν, βάδην, τοῦ μὴ διασπασθῆναί	τι	ἐν τῇ ξυντονωτέρᾳ πορείᾳ κυμῆναν
[2, 7]	θαλάσσης πρὸς τῶν Τυρίων μᾶλλόν	τι	ἐν τῷ τότε ἐφαίνετο, τῶν
[2, 6]	δὲ φοβῇ μὴ ἐλθὼν πάθῃς	τι	ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι, πέμπε τινὰς
[2, 4]	ἦν ἡ ταύτῃ θάλασσα, μᾶλλόν	τι	εὐπετῶς κατέμαθον αὐτοῦ στρατοπεδεύοντας τοὺς
[2, 73]	ἐκέλευέ τε αὐτὸν ἥκειν, εἴ	τι	εὑρέσθαι ἐθέλοι φιλάνθρωπον παρ' αὑτοῦ.
[2, 71]	ἔργον, εἰ μὴ διέκπλοις μᾶλλόν	τι	ἢ ἐν χερσὶν ἡ ναυμαχία
[2, 7]	δὲ Ἀθηναίων πόλεως φόβῳ μᾶλλόν	τι	ἢ εὐνοίᾳ τῇ πρὸς ἡμᾶς
[2, 71]	πρόσθεν, ὅτι ὑπ' ἀνάγκης μᾶλλόν	τι	ἢ κατὰ γνώμην τὴν σφῶν
[2, 7]	ἅτε καὶ ἐπ' ἐργασίᾳ μᾶλλόν	τι	ἢ ὡς ἐς μάχην ἀκριβῶς
[2, 6]	τοὺς παῖδας καὶ εἰ ἄλλο	τι	θέλεις αἴτει καὶ λάμβανε. ὅ
[2, 5]	Παρμενίωνα ἔταξεν, ὅτι ταύτῃ μᾶλλόν	τι	ἱππάσιμα ἦν, μέρος δέ τι
[2, 4]	ἡδίω ἀκοῦσαι ἦν, ἔπειθε. καί	τι	καὶ δαιμόνιον τυχὸν ἦγεν αὐτὸν
[2, 7]	ἔπειθεν ἐπιχειρεῖν τῇ Τύρῳ. καί	τι	καὶ θεῖον ἀνέπειθεν αὐτόν, ὅτι
[2, 72]	τὸ τεῖχος ἐπὶ μέγα καί	τι	καὶ κατηρίφθη αὐτοῦ παραρραγέν. τότε
[2, 72]	τοῦ τείχους οὐδὲν ἤνυον ὅ	τι	καὶ λόγου ἄξιον, οἱ δὲ
[2, 6]	ἰδίᾳ εὑρισκόμενον ἐς ξυγγνώμην ὅ	τι	καὶ λόγου ἄξιον, τὰ μὲν
[2, 51]	τότε διαβεβοημένης, μὴ ἀφανίσαι. καί	τι	καὶ τοῖς γένεσι τῷ τε
[2, 6]	ὄντας εὐθὺς ἀφῆκεν, τὸ μέν	τι	κατοικτίσει τῶν Θηβῶν, τὸ δὲ
[2, 72]	καὶ θεατὴς τῶν ἄλλων ὅτῳ	τι	λαμπρὸν κατ' ἀρετὴν ἐν τῷ
[2, 73]	ἤρετο Ἀρίστανδρον τὸν μάντιν, ὅ	τι	νοοῖ ὁ οἰωνός. ὁ δὲ
[2, 4]	ἐς μνήμην ἐλθεῖν, ὡς οὐδέν	τι	οὔτε κατὰ πλῆθος οὔτε κατὰ
[2, 7]	ἄλλα ἔδοξέ σφισι ποιεῖν ὅ	τι	περ ἐπαγγέλλοι Ἀλέξανδρος, ἐς δὲ
[2, 4]	μισθοφόρους, ἀλλὰ Περσῶν τε ὅ	τι	περ ὄφελος καὶ Μήδων καὶ
[2, 7]	ἐπ' ἄκρου τοῦ χώματος, ὅ	τι	περ προκεχωρήκει αὐτοῖς ἐπὶ πολὺ
[2, 6]	ἐπὶ Χίου ἐστάλη, δείσας μή	τι	πρὸς τὴν ἀγγελίαν τῆς ἥττης
[2, 7]	καὶ ἀγαγεῖν ἐς Μυκήνας, οὐδέν	τι	προσήκειν τῇ γῇ τῇ Ἰβήρων
[2, 71]	ἀσφαλὲς εἶναι πελάσαι ὅσοι σβεστήριόν	τι	τῇ φλογὶ ἐπέφερον. καὶ ἐν
[2, 3]	ὅτι πρὸς τοὺς Πέρσας μᾶλλόν	τι	τὸν νοῦν εἶχον. ἔνθεν δὲ
[2, 1]	οὐ χαλεπῶς. καὶ μέρος μέν	τι	τῶν νεῶν τὸν λιμένα αὐτῶν
[2, 1]	τὴν αὑτοῦ ἀρχὴν ἔστε Δαρεῖόν	τι	ὑπὲρ αὐτῆς γνῶναι, ἀδελφιδῷ αὑτοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/05/2005