Livre, chapitre |
[2, 71] |
καὶ
τὰς
ξὺν
αὐτῷ
νέας
|
παρ' |
Ἀλέξανδρον
ξὺν
τῷ
ναυτικῷ
τῷ |
[2, 1] |
ἐποιήσαντο,
τοὺς
μὲν
ξένους
τοὺς
|
παρ' |
Ἀλεξάνδρου
σφίσι
κατὰ
συμμαχίαν
ἥκοντας |
[2, 6] |
Περσῶν,
οὔτε
πέμψαι
τινὰ
Ἀλέξανδρον
|
παρ' |
αὐτὸν
ἐς
βεβαίωσιν
τῆς
πάλαι |
[2, 6] |
ὑπὲρ
τούτων
πέμπειν
ἠξίου
Ἀλέξανδρον
|
παρ' |
αὑτὸν
ξὺν
Μενίσκῳ
τε
καὶ
|
[2, 6] |
ἐπεὶ
καὶ
τούτους
ἑαλωκέναι
ἔμαθεν,
|
παρ' |
αὑτὸν
πέμπειν
ἐκέλευεν.
ἦσαν
δὲ |
[2, 1] |
ὀλίγου
προσδοκᾶν
ἔσεσθαι
ἄν
σφισι
|
παρ' |
αὐτοῦ
τινα
ὠφέλειαν.
οὕτω
μὲν |
[2, 73] |
εἴ
τι
εὑρέσθαι
ἐθέλοι
φιλάνθρωπον
|
παρ' |
αὑτοῦ.
ταῦτα
ὡς
ἤκουσε
Δαρεῖος, |
[2, 6] |
όμενοι
ἐς
Σίφνον
κατέσχον.
καὶ
|
παρ' |
αὐτοὺς
ἀφικνεῖται
αγις
ὁ
Λακεδαιμονίων |
[2, 6] |
ὑπέμενεν,
ὕστερον
δὲ
εἰς
Ἁλικαρνασσὸν
|
παρ' |
Αὐτοφραδάτην
ἀφίκετο.
Ἀλέξανδρος
δὲ
σατράπην |
[2, 1] |
τούτῳ
τοὺς
ξένους
Φαρνάβαζος
ἔπλει
|
παρ' |
Αὐτοφραδάτην
ἐπὶ
τὰς
ναῦς.
ὡς |
[2, 6] |
οἱ
Χῖοι
νεωτερίσωσιν.
αγις
δὲ
|
παρ' |
Αὐτοφραδάτου
τάλαντα
ἀργυρίου
λαβὼν
τριάκοντα |
[2, 6] |
ἐν
τῇ
μάχῃ
ἀπέθανον,
ἀλλὰ
|
παρ' |
ἐμὲ
κατέφυγον,
τούτων
ἐπιμέλομαι
καὶ |
[2, 6] |
καὶ
τοῦ
λοιποῦ
ὅταν
πέμπῃς
|
παρ' |
ἐμὲ,
ὡς
πρὸς
βασιλέα
τῆς
|
[2, 6] |
τούτων
ἐπιμέλομαι
καὶ
οὐκ
ἄκοντες
|
παρ' |
ἐμοί
εἰσιν,
ἀλλὰ
αὐτοὶ
ἑκόντες |
[2, 7] |
κράτιστον
τοῦ
Περσικοῦ,
τὸ
Φοινίκων,
|
παρ' |
ἡμᾶς
μεταχωρήσειν
εἰκός.
οὐ
γὰρ |