Livre, chapitre
[2, 7]	Φοινίκων, παρ' ἡμᾶς μεταχωρήσειν εἰκός.	οὐ	γὰρ ἀνέξονται οὔτε οἱ ἐρέται
[2, 3]	οἱ ἔχει τὰ τοῦ φαρμάκου.	οὐ	γὰρ ἐκπλαγῆναι πρὸς τὴν ἐπιστολήν,
[2, 71]	πλῆθος νεῶν πολὺ ἀπροσδοκήτως κατιδόντες	(οὐ	γάρ πω πεπυσμένοι ἦσαν τάς
[2, 4]	ἔσται σφίσι τοῦ κινδύνου ἐπεδείκνυεν.	οὐ	γὰρ τοὺς σατράπας τοὺς Δαρείου
[2, 51]	ἐπιβὰς ἔφευγε. καὶ ἡ νὺξ	οὐ	διὰ μακροῦ ἐπιγενομένη ἀφείλετο αὐτὸν
[2, 72]	ἀποχωρῆσαι μὲν ἐπὶ τὴν σκηνήν,	οὐ	διατρίψαντα δὲ κατὰ τὸ εἰωθὸς
[2, 73]	Δαρείου παῖδα, γῆμαι ἂν καὶ	οὐ	διδόντος Δαρείου. ἐκέλευέ τε αὐτὸν
[2, 6]	Βαγώου, καὶ τὴν ἀρχὴν κατασχόντος	οὐ	δικαίως οὐδὲ κατὰ τὸν Περσῶν
[2, 51]	ἐντυγχάνοντες τὸ μέτωπον τῆς φάλαγγος	οὐ	δυνατοὶ ἐγένοντο ἐν τῇ αὐτῇ
[2, 51]	καὶ πεφοβημένως ξὺν ἀταξίᾳ ἀποχωροῦντες	οὐ	μεῖον ἀπ' ἀλλήλων καταπατούμενοι ἢ
[2, 51]	Θεσσαλοὶ εὐρώστως αὐτοῖς ἐπέκειντο, ὥστε	οὐ	μείων ἢ τῶν πεζῶν φόνος
[2, 72]	πρῶτον βεβαίῳ τε καὶ ἅμα	οὐ	πάντῃ ἀποτόμῳ τῇ προσβάσει ἐχρήσαντο
[2, 7]	Ἡρακλεῖ δι' Εὐρυσθέως ἐπαγγέλλουσαν, τὸ	οὐ	πιστὸν τοῦ λόγου ἀποκρύπτειν ἐθέλοι
[2, 4]	ὄπισθεν αὑτοῦ ὄντα Δαρεῖον, ἐπεὶ	οὐ	πιστὸς αὐτῷ ὁ λόγος ἐφαίνετο,
[2, 51]	Δαμασκόν, ὥστε ἐν τῷ στρατεύματι	οὐ	πλείονα ἢ τρισχίλια τάλαντα ἑάλω.
[2, 51]	αὐτὰς Περσῶν τῶν ὁμοτίμων γυναῖκες	οὐ	πολλαί. οἱ γὰρ ἄλλοι Πέρσαι
[2, 71]	ἧς Πρωτέας ὁ Ἀνδρονίκου ἐπέπλει.	οὐ	πολλῷ δὲ ὕστερον καὶ οἱ
[2, 72]	ἐλήφθησαν. φόνος δὲ τῶν ἐπιβατῶν	οὐ	πολὺς ἐγένετο. ὡς γὰρ ἤσθοντο
[2, 6]	οἰμωγὴν καὶ ἄλλον τοιοῦτον θόρυβον	οὐ	πόρρω τῆς σκηνῆς. πυθέσθαι οὖν
[2, 71]	φιλίαν οὖσαν. τότε μὲν δὴ	οὐ	πόρρω τοῦ ποιητοῦ χώματος κατὰ
[2, 2]	νυκτὸς ἐπὶ τὰς πύλας, ὡς	οὐ	προσδεχομένοις τοῖς φύλαξιν ἐπιπεσεῖν. καὶ
[2, 73]	Βάτις, κρατῶν τῆς Γαζαίων πόλεως,	οὐ	προσεῖχεν Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ Ἄραβάς τε
[2, 1]	δὲ ἐπὶ Λέσβου πλεύσας, ὡς	οὐ	προσεῖχον αὐτῷ οἱ Μιτυληναῖοι, τὰς
[2, 51]	τῆς φάλαγγος ἐπιστρέψας καὶ αὐτὸς	οὐ	πρόσθεν ἐς τὸ διώκειν ἐτράπετο
[2, 71]	ἐπὶ τῶν τριήρων ὅσαι αὐτῶν	οὐ	ταχυναυτοῦσαι ἦσαν. ὡς δὲ παρεσκεύαστο
[2, 7]	παλαιότατον ὧν μνήμη ἀνθρωπίνη διασώζεται,	οὐ	τοῦ Ἀργείου Ἡρακλέους τοῦ Ἀλκμήνης.
[2, 51]	Ἀλέξανδρος παρεκάλει ἄνδρας ἀγαθοὺς γίγνεσθαι,	οὐ	τῶν ἡγεμόνων μόνον τὰ ὀνόματα
[2, 6]	τῇ διαμαρτίᾳ ὑποχωρεῖν, Ἀλέξανδρον δὲ	οὐ	φάναι αὐτὴν ἁμαρτεῖν. καὶ γὰρ
[2, 7]	χωννύντας, ἀπὸ τῶν πύργων βαλλόμενοι	οὐ	χαλεπῶς ἀνασταλήσεσθαι ἔμελλον. ~Οἱ δὲ
[2, 72]	τῆς προσβολῆς. καὶ οἱ Τύριοι	οὐ	χαλεπῶς ἀπεκρούσαντο τοὺς Μακεδόνας. Τρίτῃ
[2, 71]	οἱ δὲ ἐν ταῖς ναυσὶν	οὐ	χαλεπῶς ἀπενήξαντο ἐς τὴν γῆν
[2, 72]	ἐπετέτακτο Ἀλέξανδρος ἐλήφθη τὸ τεῖχος,	οὐ	χαλεπῶς ἀποκρουσθέντων ἀπ' αὐτοῦ τῶν
[2, 71]	τοῦ χώματος τόν τε χάρακα	οὐ	χαλεπῶς διέσπασαν τὸν πρὸ αὐτοῦ
[2, 7]	τοῦ Εὐφράτου γῆν. Ταῦτα λέγων	οὐ	χαλεπῶς ἔπειθεν ἐπιχειρεῖν τῇ Τύρῳ.
[2, 72]	ἤσθοντο ἐχομένας τὰς ναῦς ἀπενήξαντο	οὐ	χαλεπῶς ἐς τὸν λιμένα. Ὡς
[2, 71]	πεποίητο τῶν προβόλων τὸ τεῖχος,	οὐ	χαλεπῶς ἤδη ταύτῃ αἱ νῆες
[2, 7]	Κύπρος δὲ ἐπὶ τῷδε ἢ	οὐ	χαλεπῶς ἡμῖν προσχωρήσει ἢ ἐξ
[2, 71]	τῇ νηὶ καιομένῃ ἤδη ἐξενήξαντο	οὐ	χαλεπῶς. καὶ ἐν τούτῳ ἥ
[2, 1]	πέντε ἐποικοδομησάμενος τῆς γῆς ἐκράτει	οὐ	χαλεπῶς. καὶ μέρος μέν τι
[2, 7]	λίθοις ἄνωθεν ἐπεφόρουν, χάρακές τε	οὐ	χαλεπῶς κατεπήγνυντο ἐν τῷ πηλῷ
[2, 7]	τὸ πρὸς τῇ ἠπείρῳ ἐχώννυτο,	οὐ	χαλεπῶς προὐχώρει τὸ ἔργον, ἐπὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/05/2005