Livre, chapitre
[2, 2]	πύλας ἐπύθετο Ἀλέξανδρον ἐκλιπεῖν ἐν	νῷ	ἔχειν τὴν πόλιν. δεδιέναι οὖν
[2, 6]	παρασκηνοῦσι. καί τινα ἐξαγγεῖλαι, ὅτι.	ὦ	βασιλεῦ, ἡ μήτηρ τε καὶ
[2, 73]	οἰωνός. ὁ δὲ ἀποκρίνεται ὅτι.	ὦ	βασιλεῦ, τὴν μὲν πόλιν αἱρήσεις,
[2, 3]	ἡμέρᾳ μιᾷ ἐδείματο. σὺ δέ,	ὦ	ξένε, ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ
[2, 71]	Πέρσαις ἐς τὸ ναυτικόν. Ἐν	ᾧ	δὲ αἵ τε μηχαναὶ αὐτῷ
[2, 73]	προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχος δέ τις,	ᾧ	ὄνομα ἦν Βάτις, κρατῶν τῆς
[2, 6]	ἐπὶ Ταίναρον. καὶ παραγγέλλειν ἐκέλευσεν	Ἀγησιλάῳ,	διδόντα τοῖς ναύταις ἐντελῆ τὸν
[2, 1]	οἱ ἀμφὶ Φαρνάβαζον τοὺς Τενεδίους	φόβῳ	μᾶλλον ἢ ἐθελοντὰς παρεστήσαντο. Ἐν
[2, 7]	πολεμούντων, τῆς δὲ Ἀθηναίων πόλεως	φόβῳ	μᾶλλόν τι ἢ εὐνοίᾳ τῇ
[2, 73]	τὸ ἐπίγραμμα. διὰ τοῦτο καὶ	ἐγὼ	αὐτὸ ἀναγράψαι ἀπηξίωσα. Τύρος μὲν
[2, 6]	του δέῃ. εἰ δὲ μή,	ἐγὼ	βουλεύσομαι περὶ σοῦ ὡς ἀδικοῦντος.
[2, 6]	κακῶς ἐποίησαν ἡμᾶς οὐδὲν προηδικημένοι.	ἐγὼ	δὲ τῶν Ἑλλήνων ἡγεμὼν κατασταθεὶς
[2, 6]	αὐτῆς καὶ μὴ φεῦγε, ὡς	ἐγὼ	ἐπὶ σὲ πορεύσομαι οὗ ἂν
[2, 7]	φαῦλον ἆθλον τιθέμενον. οἶδα δὲ	ἐγὼ	καὶ εἰς τοῦτο ἔτι εὔβοτον
[2, 6]	ἐκεῖνον εἶναι Ἀλέξανδρον. καὶ ταῦτα	ἐγὼ	οὔθ' ὡς ἀληθῆ οὔτε ὡς
[2, 7]	Ἡρακλέους ὠνο- μασμέναι εἰσι, δοκῶ	ἐγὼ	τὸν Τύριον εἶναι Ἡρακλέα, ὅτι
[2, 4]	τε τὸν βασιλέα καὶ τῷ	λόγῳ	ἐπαίροντες ἄγειν ἤδη ἐκέλευον. ~Ὁ
[2, 7]	ἕκαστα ἐξηγουμένου καὶ τὰ μὲν	λόγῳ	ἐπαίροντος, τὰ δὲ καὶ χρήμασι
[2, 7]	ἔς τε τὰ παρόντα τῷ	λόγῳ	εὐπρεπέστατον καὶ ἐς τοῦ πολέμου
[2, 51]	ὡς λαμπρότατα ἐς πόλεμον. καὶ	λόγῳ	τε ἐπεκόσμησεν ὅσοις τι διαπρεπὲς
[2, 73]	τοὺς πολεμίους τὸ ἔργον τῷ	παραλόγῳ	ἐπὶ μέγα, καὶ τὸ μὴ
[2, 73]	ξύμμαχον. καὶ τούτων ἐν τῷ	ξυλλόγῳ	τῶν ἑταίρων ἀπαγγελθέντων Παρμενίωνα μὲν
[2, 51]	τοῦ ποταμοῦ ἐν αὐτῷ τῷ	ἔργῳ,	ἀλλ' ἐπιδιαβάντες εὐρώστως ἐνέβαλον ἐς
[2, 4]	τετολμημένον, ὀνομαστὶ ἕκαστον ἐπὶ τῷ	ἔργῳ	ἀνακαλῶν. καὶ τὸ αὑτοῦ οὐκ
[2, 73]	μάντει ἢ ἐκπλαγεὶς ἐν τῷ	ἔργῳ	οὐκ ἐμνημόνευσε τῆς μαντείας, ἀλλ'
[2, 72]	ὑπὸ θορύβου ξυνεχομένων ἐν τῷ	ἔργῳ,	σημείοις ἄλλοις καὶ ἄλλοις ἐπεκάλουν
[2, 6]	τοῦ Ἀραδίων τε καὶ τῶν	Ἀράδῳ	προσοίκων βασιλέως. ὁ δὲ Γηρόστρατος
[2, 4]	βίαιον. τοῦτο κατέσχεν ἐν τῷ	στρατοπέδῳ	Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος δὲ τέως μὲν
[2, 1]	Δαρεῖόν τι ὑπὲρ αὐτῆς γνῶναι,	ἀδελφιδῷ	αὑτοῦ ὄντι, οὗτοι τῇ πολιορκίᾳ
[2, 1]	ἔτι νυκτὸς ὑπ' αὐτὴν τὴν	ἕω	καὶ ἀπροσδοκήτοις ἐπιπεσὼν ὀκτὼ μὲν
[2, 5]	ἀκριβεῖς καταστησάμενος. ὑπὸ δὲ τὴν	ἕω	κατῄει ἀπὸ τῶν πυλῶν κατὰ
[2, 2]	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἅμα τῇ	ἕῳ	ξὺν τῇ δυνάμει πάσῃ ὑπερβαλὼν
[2, 1]	παραληψόμενον καὶ ἀνάξοντα παρὰ βασιλέα,	Φαρναβάζῳ	δὲ> ἐροῦντα ἄρχειν ὅσων Μέμνων
[2, 6]	ἐπικρατείας ἐνδίδωσιν. Ἔτι δὲ ἐν	Μαράθῳ	Ἀλεξάνδρου ὄντος ἀφίκοντο παρὰ Δαρείου
[2, 4]	τοὺς μὲν ξὺν Δαρείῳ ἐπὶ	μισθῷ	καὶ οὐδὲ τούτῳ πολλῷ κινδυνεύοντας,
[2, 7]	τοῦ λόγου ἀποκρύπτειν ἐθέλοι τῷ	μύθῳ.	Τούτῳ τῷ Ἡρακλεῖ τῷ Τυρίῳ
[2, 72]	αὐτοῦ τῶν Τυρίων, ἐπειδὴ πρῶτον	βεβαίῳ	τε καὶ ἅμα οὐ πάντῃ
[2, 7]	τούτῳ τῷ Διονύσῳ, οὐχὶ τῷ	Θηβαίῳ,	ἐπᾴδεται. ὡς τόν γε ἐν
[2, 4]	ὅτι καὶ ἐν τῷ παραυτίκα	ἡδίω	ἀκοῦσαι ἦν, ἔπειθε. καί τι
[2, 4]	σφῶν στρατηγεῖ ἄμεινον, ἐπὶ νοῦν	Δαρείῳ	ἀγαγὼν καθεῖρξαι τὴν δύναμιν ἐκ
[2, 6]	ἡ Δαρείου, ὡς ἐπὶ τεθνεῶτι	Δαρείῳ	ἀνοιμώζουσιν. ταῦτα ἀκούσαντα Ἀλέξανδρον πέμψαι
[2, 73]	ἐπεὶ δὲ Ἀλέξανδρός ἐστιν, ἀποκρινεῖσθαι	Δαρείῳ	ἅπερ δὴ καὶ ἀπεκρίνατο. ἔφη
[2, 3]	καὶ τοὺς φόρους, οὓς βασιλεῖ	Δαρείῳ	ἀπέφερον, ἀνῆκεν, ὅτι Ἀργείων μὲν
[2, 6]	Θέρσιππον, παραγγείλας τὴν ἐπιστολὴν δοῦναι	Δαρείῳ,	αὐτὸν δὲ μὴ διαλέγεσθαι ὑπὲρ
[2, 4]	μαχεῖσθαι, ἀλλὰ τοὺς μὲν ξὺν	Δαρείῳ	ἐπὶ μισθῷ καὶ οὐδὲ τούτῳ
[2, 51]	Ἕλληνες οἱ μισθοφόροι οἱ ξὺν	Δαρείῳ,	ἧ διέσχε τῶν Μακεδόνων ἡ
[2, 73]	παῖδα Ἀλέξανδρον φίλον τε εἶναι	Δαρείῳ	καὶ ξύμμαχον. καὶ τούτων ἐν
[2, 5]	ἐλέγετο γὰρ ἡ πᾶσα ξὺν	Δαρείῳ	στρατιὰ μάλιστα ἐς ἑξήκοντα μυριάδας
[2, 1]	τὴν εἰρήνην, ἣν ἐπὶ Ἀνταλκίδου	Δαρείῳ	συνέθεντο. Τενεδίοις δὲ τὰ μὲν
[2, 4]	ἀντιτάξεσθαι. ἐπὶ δὲ Ἀλέξανδρον ἀντιστρατηγεῖν	Δαρείῳ.	ταῦτα μὲν οὖν ἐς πλεονεξίαν
[2, 6]	αὐτοὶ ἀπὸ γλώσσης δεησόμενοι ἀφεῖναι	Δαρείῳ	τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα
[2, 71]	ὡς οὐκ ἀντανήγοντο, πολλῷ τῷ	ῥοθίῳ	ἐπέπλεον) ταῦτα ὁρῶντες οἱ Τύριοι
[2, 5]	καὶ τούτους μὲν ἐπὶ τῷ	δεξιῷ	κέρᾳ ἅμα οἷ ἔταξε, τοὺς
[2, 5]	τοὺς μὲν πολλοὺς ἐπὶ τῷ	δεξιῷ	κέρατι πρὸς τῇ θαλάσσῃ κατὰ
[2, 3]	ἐν Σόλοις θύσας τε τῷ	Ἀσκληπιῷ	καὶ πομπεύσας αὐτός τε καὶ
[2, 6]	ἐξ ἴσου ἐπίστελλε, ἀλλ' ὡς	κυρίῳ	ὄντι πάντων τῶν σῶν φράζε
[2, 73]	ἐκ τῶν περιοίκων ἐχρῆτο ὅσα	φρουρίῳ	ἐς τὸν πόλεμον.
[2, 3]	παῖζε ῥᾳδιουργότερον ἐγγεγράφθαι ἔφασαν τῷ	Ἀσσυρίῳ	ὀνόματι. Ἐκ δὲ τῆς Ἀγχιάλου
[2, 7]	μύθῳ. Τούτῳ τῷ Ἡρακλεῖ τῷ	Τυρίῳ	ἔφη ἐθέλειν θῦσαι Ἀλέξανδρος. ὡς
[2, 73]	ἐς χρόνιον πολιορκίαν καὶ τῷ	χωρίῳ	πιστεύων μήποτε ἂν βίᾳ ἁλῶναι,
[2, 3]	Καλλίπολιν κατεῖχε. προσῆκτο δὲ καὶ	Κῶ	καὶ Τριόπιον. τοῦτον ἡττῆσθαι ἔγραφον
[2, 4]	ξυνόντων τε καὶ ξυνεσομένων ἐπὶ	κακῷ	τοῖς ἀεὶ βασιλεύουσιν ἐπαιρόμενος ἔγνω
[2, 3]	διεφθάρθαι ὑπὸ Δαρείου χρήμασιν ὥστε	φαρμάκῳ	ἀποκτεῖναι Ἀλέξανδρον. τὸν δὲ ἀναγνόντα
[2, 3]	στρατῷ ὄντα, καθῆραι ἐθέλειν Ἀλέξανδρον	φαρμάκῳ.	καὶ τὸν κελεύειν καθῆραι. τὸν
[2, 51]	Ῥεομίθρης καὶ Ἀτιζύης τῶν ἐπὶ	Γρανίκῳ	ἡγησαμένων τοῦ ἱππικοῦ. ἀποθνήσκει δὲ
[2, 4]	οὐδὲ τὴν ἵππον τὴν ἐπὶ	Γρανίκῳ	ταχθεῖσαν, οὐδὲ τοὺς δισμυρίους ξένους
[2, 51]	καὶ τοῖς γένεσι τῷ τε	Ἑλληνικῷ	καὶ τῷ Μακε- δονικῷ φιλοτιμίας
[2, 51]	τε Ἑλληνικῷ καὶ τῷ Μακε-	δονικῷ	φιλοτιμίας ἐνέπεσεν ἐς ἀλλήλους. καὶ
[2, 71]	νέας παρ' Ἀλέξανδρον ξὺν τῷ	ναυτικῷ	τῷ σφετέρῳ ἀφίκοντο καὶ αἱ
[2, 7]	τινες Ἡρακλέους ὠνο- μασμέναι εἰσι,	δοκῶ	ἐγὼ τὸν Τύριον εἶναι Ἡρακλέα,
[2, 51]	ἑάλω. ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν	Δαμασκῷ	χρήματα ὀλίγον ὕστερον ἑάλω ὑπὸ
[2, 6]	ἠξίου Ἀλέξανδρον παρ' αὑτὸν ξὺν	Μενίσκῳ	τε καὶ Ἀρσίμᾳ τοῖς ἀγγέλοις
[2, 51]	τὰ πολλὰ καὶ ὅσα ἄλλα	μεγάλῳ	βασιλεῖ ἐς πολυτελῆ δίαιταν καὶ
[2, 51]	οὐ πλείονα ἢ τρισχίλια τάλαντα	ἑάλω.	ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν Δαμασκῷ
[2, 73]	ἀπηξίωσα. Τύρος μὲν δὴ οὕτως	ἑάλω	ἐπὶ ἄρχοντος Νικήτου Ἀθήνησι μηνὸς
[2, 51]	τὸ Δαρείου εὐθὺς ἐξ ἐφόδου	ἑάλω	καὶ ἡ μήτηρ καὶ ἡ
[2, 51]	ἐν Δαμασκῷ χρήματα ὀλίγον ὕστερον	ἑάλω	ὑπὸ Παρμενίωνος ἐπ' αὐτὸ τοῦτο
[2, 7]	οὐ χαλεπῶς κατεπήγνυντο ἐν τῷ	πηλῷ	καὶ αὐτὸς ὁ πηλὸς ξύνδεσμος
[2, 73]	εἷλε. καὶ χῶμα χωννύναι ἐν	κύκλῳ	πάντοθεν τῆς πόλεως ἐκέλευσεν, εὖρος
[2, 72]	ἔφερον, ταύτας δὲ ἐκέλευσεν ἐν	κύκλῳ	περιπλεούσας τὸ τεῖχος ἐποκέλλειν τε
[2, 71]	τῇ πρώρᾳ καταπηγνύουσι καὶ ἐν	κύκλῳ	περιφράσσουσιν ἐς ὅσον μακρότατον, ὡς
[2, 73]	Δαρεῖον. ἐδόκει δὴ χῶμα ἐν	κύκλῳ	τῆς πόλεως χωννύναι, ὡς ἐξ
[2, 4]	εἶναι ἠξίου. ~Ἔτι δὲ ἐν	Μαλλῷ	ὄντι αὐτῷ ἀγγέλλεται Δαρεῖον ἐν
[2, 71]	Πρωτέας ὁ Ἀνδρονίκου ἐπέπλει. οὐ	πολλῷ	δὲ ὕστερον καὶ οἱ τῆς
[2, 4]	ἐπὶ μισθῷ καὶ οὐδὲ τούτῳ	πολλῷ	κινδυνεύοντας, τοὺς δὲ ξὺν σφίσιν
[2, 71]	οὕτως ξυνταξάμενοι, ὡς οὐκ ἀντανήγοντο,	πολλῷ	τῷ ῥοθίῳ ἐπέπλεον) ταῦτα ὁρῶντες
[2, 3]	τὸν Ἀσσύριον λόγος. καὶ τῷ	περιβόλῳ	δὲ καὶ τοῖς θεμελίοις τῶν
[2, 7]	καὶ Δαρεῖον, αὐτοὶ ξὺν πλείονι	στόλῳ	{μετ{ αγ} άγοιεν τὸν πόλεμον
[2, 1]	Μιτυλήνῃ τὴν μὲν πόλιν χάρακι	διπλῷ	ἐκ θαλάσσης ἐς θάλασσαν ἀπετείχισε,
[2, 73]	τοῦ Ἡρακλέους, ἥντινα ἐν τῷ	ἐπίπλῳ	ἔλαβε, καὶ ταύτην τῷ Ἡρακλεῖ
[2, 3]	πόλιν. ~Ἀλέξανδρος δέ, ὡς μὲν	Ἀριστοβούλῳ	λέλεκται, ὑπὸ καμάτου ἐνόσησεν, οἱ
[2, 2]	τὸν Γόρδιον καὶ ξυγγενέσθαι ἐπὶ	γάμῳ	τῇ παιδὶ καὶ γενέσθαι αὐτοῖν
[2, 7]	Θήβας κατασχεῖν καὶ τὴν παῖδα	Κάδμῳ	τὴν Σεμέλην γενέσθαι, ἐξ ἧς
[2, 7]	γε ἐν Ταρτησσῷ πρὸς Ἰβήρων	τιμώ-	μενον Ἡρακλέα, ἵνα καὶ στῆλαί
[2, 7]	ἡ Ταρτησσὸς καὶ τῷ Φοινίκων	νόμῳ	ὅ τε νεὼς πεποίηται τῷ
[2, 51]	Ἀλέξανδρος ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ τεταγμένος	δρόμῳ	ἐς τὸν ποταμὸν ἐνέβαλον, ὡς
[2, 2]	τῆς Ταρσοῦ ποιήσηται. ταῦτα ἀκούσας	δρόμῳ	ἦγεν ἐπὶ τὴν Ταρσὸν τούς
[2, 72]	τε καὶ ἅμα οὐ πάντῃ	ἀποτόμῳ	τῇ προσβάσει ἐχρήσαντο οἱ Μακεδόνες.
[2, 3]	ἐστι καὶ τὸ ὕδωρ καθαρός.	σπασμῷ	τε οὖν ἔχεσθαι Ἀλέξανδρον καὶ
[2, 2]	δὴ ἐπράχθη τὰ ἀμφὶ τῷ	δεσμῷ	τούτῳ Ἀλεξάνδρῳ οὐκ ἔχω ἰσχυρίσασθαι.
[2, 6]	τὰ μὲν πρῶτα ἐν φυλακῇ	ἀδέσμῳ	εἶχεν, ὕστερον δέ, ὡς ἐπὶ
[2, 51]	τὰ ὀνόματα ξὺν τῷ πρέποντι	κόσμῳ	ἀνακαλῶν, ἀλλὰ καὶ ἰλάρχας καὶ
[2, 6]	ἐστάλθαι γὰρ ἄμφω τῷ αὐτῷ	κόσμῳ,	τὴν δὲ Ἡφαιστίωνι προσελθεῖν καὶ
[2, 72]	ξὺν βοῇ τε πολλῇ καὶ	ἐγκελευσμῷ	ἐς ἀλλήλους καὶ ἅμα τῇ
[2, 6]	δὲ Ἀλεξάνδρῳ ἐντυχὼν στεφανοῖ χρυσῷ	στεφάνῳ	αὐτὸν καὶ τήν τε Ἄραδον
[2, 71]	ἐγγὺς προσβολήν. καὶ τούτους Ἀλέξανδρος	ἔγνω	ἐξελκύσαι ἐκ τῆς θαλάσσης. ἠνύετο
[2, 5]	ἀνασταλέντες ἐς τὸ ἄκρον ἀνέφυγον,	ἔγνω	καὶ τοῖς κατ' αὐτοὺς τεταγμένοις
[2, 73]	πιστεύων μήποτε ἂν βίᾳ ἁλῶναι,	ἔγνω	μὴ δέχεσθαι τῇ πόλει Ἀλέξανδρον.
[2, 4]	κακῷ τοῖς ἀεὶ βασιλεύουσιν ἐπαιρόμενος	ἔγνω	μηκέτι Ἀλέξανδρον ἐθέλειν προϊέναι τοῦ
[2, 73]	ἦν. Ἀλέξανδρος δὲ ἐπ' Αἰγύπτου	ἔγνω	ποιεῖσθαι τὸν στόλον. καὶ ἦν
[2, 73]	ἐς τὸν ὦμον. ὡς δὲ	ἔγνω	τὰ ἀμφὶ τὸ τραῦμα ἀληθεύσαντα
[2, 7]	δὲ ταῦτα ὅμως ἐκράτησε, χῶμα	ἔγνω	χωννύναι ἐκ τῆς ἠπείρου ὡς
[2, 51]	ἐν τῇ μάχῃ ἢ αὐτὸς	ξυνέγνω	εἰργασμένον ἢ ἀκοῇ συμφωνούμενον ἔμαθεν,
[2, 71]	λιμένα τὸν πρὸς Σιδῶνος βιάζεσθαι	ἀπέγνω	διὰ στενότητα τοῦ στόματος καὶ
[2, 73]	ἤκουσε Δαρεῖος, τὰς μὲν ξυμβάσεις	ἀπέγνω	τὰς πρὸς Ἀλέξανδρον, ἐν παρασκευῇ
[2, 2]	κώμῃ τινὶ τῶν Τελμισσέων ἐντυχεῖν	παρθένῳ	ὑδρευομένῃ καὶ πρὸς ταύτην εἰπεῖν
[2, 5]	τῶν ὁπλιτῶν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ	ἀρξαμένῳ	τεταγμένοι ἦσαν. ἐπὶ δὲ τοῦ
[2, 72]	ἃς δὴ ἐπιβάλλειν ἐπενόει τῷ	κατερρηγμένῳ	τοῦ τείχους. καὶ τὴν μὲν
[2, 51]	βασιλεῖ ἐς πολυτελῆ δίαιταν καὶ	στρατευομένῳ	ὅμως συνέπεται πεπόμφει ἐς Δαμασκόν,
[2, 73]	ἐν τούτῳ θύοντι Ἀλεξάνδρῳ καὶ	ἐστεφανωμένῳ	τε καὶ κατάρχεσθαι μέλλοντι τοῦ
[2, 1]	τῷ Εὐρίπῳ. καὶ προσχὼν ἕωθεν	Κύθνῳ	τῇ νήσῳ τὴν μὲν ἡμέραν
[2, 6]	καὶ εἰπὼν, καὶ ἐπὶ τῷδε	ἐπαινῶ	Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος δὲ τὴν μὲν
[2, 6]	ἀνέγραψα. ἀλλ' εἴτε οὕτως ἐπράχθη,	ἐπαινῶ	Ἀλέξανδρον τῆς τε ἐς τὰς
[2, 72]	βαλλομένους τοὺς Τυρίους ἐν τῷ	δεινῷ	ἀμφιβόλους γίγνεσθαι. Ὡς δὲ αἵ
[2, 6]	ὑστεραίᾳ ἐλθεῖν εἴσω ξὺν Ἡφαιστίωνι	μόνῳ	τῶν ἑταίρων. καὶ τὴν μητέρα
[2, 7]	τοῦτο ἐξηγεῖτο Ἀρίστανδρος ὡς ξὺν	πόνῳ	ἁλωσομένην τὴν Τύρον, ὅτι καὶ
[2, 7]	τὰ τοῦ Ἡρακλέους ἔργα ξὺν	πόνῳ	ἐγένετο. καὶ γὰρ καὶ μέγα
[2, 72]	ἀλλήλους καὶ ἅμα τῇ εἰρεσίᾳ	ξυντόνῳ	ἐπεφέροντο. Ξυνέβη δὲ ἐκείνῃ τῇ
[2, 72]	λαμπρὸν κατ' ἀρετὴν ἐν τῷ	κινδύνῳ	ἐτολμᾶτο. καὶ ταύτῃ πρῶτον ἧ
[2, 4]	ὀλίγων, καὶ τούτων ἐν τῷ	κινδύνῳ	ὑπὸ Ξενοφῶντος αὐτοσχεδιασθέντων, οἱ δὲ
[2, 1]	Δατάμην ξὺν ταῖς ναυσὶν ἐν	Σίφνῳ	ὁρμοῦντα, ἐπιπλεύσας ἔτι νυκτὸς ὑπ'
[2, 73]	τέως μὲν πρὸς ταῖς μηχαναῖς	ἔξω	βέλους αὑτὸν εἶχεν. ὡς δὲ
[2, 71]	ἀπὸ τοῦ χώματος ἀνέσπων αὐτοὺς	ἔξω	τῆς θαλάσσης, ἔπειτα μηχαναῖς μετεωρίσαντες
[2, 7]	ἐπὶ νῆσόν τινα Ἐρύθειαν τῆς>	ἔξω	τῆς μεγάλης θαλάσσης σταλῆναι Ἡρακλέα,
[2, 7]	τὸ ὄνομα τὸν Γηρυόνην οὐκ	ἔξω	τοῦ εἰκότος τίθεμαι. τῶν δὲ
[2, 2]	διαμπάξ, ξυνέχων τὸν δεσμόν, ἐξελκύσαι	ἔξω	τοῦ ῥυμοῦ τὸ< ν> ζυγόν.
[2, 71]	πολὺ ἀπροσδοκήτως κατιδόντες (οὐ γάρ	πω	πεπυσμένοι ἦσαν τάς τε Κυπρίων
[2, 1]	ἀπὸ Χαλκίδος τῆς ἐπὶ τῷ	Εὐρίπῳ.	καὶ προσχὼν ἕωθεν Κύθνῳ τῇ
[2, 4]	στρατιᾶς ἐπιτήδειον καὶ ἐνιππάσασθαι τῇ	ἵππῳ	ξύμφορον. καὶ τοῦτο τὸ χωρίον
[2, 4]	αὐτὸς προσάγοι. καταπατήσειν τε τῇ	ἵππῳ	τῶν Μακεδόνων τὴν στρατιὰν ἄλλος
[2, 3]	καὶ ῥαίσαι αὐτῷ τὸ νόσημα,	Φιλίππῳ	δὲ ἐπιδεῖξαι, ὅτι πιστός ἐστιν
[2, 3]	φάρμακον, τὴν ἐπιστολὴν δὲ τῷ	Φιλίππῳ	δοῦναι ἀναγνῶναι. καὶ ὁμοῦ τόν
[2, 6]	ἐδήλου δὲ ἡ ἐπιστολή, ὅτι	Φιλίππῳ	τε πρὸς Ἀρτοξέρξην φιλία καὶ
[2, 4]	ὑπερβαλὼν τὰς πύλας ἐστρατοπέδευσε πρὸς	Μυριάνδρῳ	πόλει. καὶ τῆς νυκτὸς χειμὼν
[2, 73]	διὰ ὕψος τοῦ χώματος. ἀλλὰ	Ἀλεξάνδρῳ	αἱρετέον ἐδόκει εἶναι ὅσῳ ἀπορώτερον.
[2, 73]	τῆς Γαζαίων πόλεως, οὐ προσεῖχεν	Ἀλεξάνδρῳ,	ἀλλὰ Ἄραβάς τε μισθωτοὺς ἐπαγαγόμενος
[2, 73]	καὶ τῶν παίδων δοῦναι ἐθέλειν	Ἀλεξάνδρῳ	Δαρεῖον. τὴν δὲ χώραν πᾶσαν
[2, 3]	τὴν κύλικα, ἐν τούτῳ δὲ	Ἀλεξάνδρῳ	δοθῆναι ἐπιστολὴν παρὰ Παρμενίωνος φυλάξασθαι
[2, 73]	ἑταίρων ἀπαγγελθέντων Παρμενίωνα μὲν λέγουσιν	Ἀλεξάνδρῳ	εἰπεῖν ὅτι αὐτὸς ἂν Ἀλέξανδρος
[2, 4]	στρατοπεδεύοντας τοὺς Πέρσας. καὶ ἀπαγγέλλουσιν	Ἀλεξάνδρῳ	ἐν χερσὶν εἶναι Δαρεῖον. Ὁ
[2, 6]	αὐτοὶ Αὐτοφραδάτῃ ξυνέπλεον. Στράτων δὲ	Ἀλεξάνδρῳ	ἐντυχὼν στεφανοῖ χρυσῷ στεφάνῳ αὐτὸν
[2, 73]	Γαζαίων. καὶ ἐν τούτῳ θύοντι	Ἀλεξάνδρῳ	καὶ ἐστεφανωμένῳ τε καὶ κατάρχεσθαι
[2, 3]	Φίλιππον δὲ Ἀκαρνᾶνα, ἰατρόν, ξυνόντα	Ἀλεξάνδρῳ	καὶ τά τε ἀμφὶ ἰατρικὴν
[2, 6]	πρὸς Ἀλέξανδρον καὶ ξύμμαχος εἶναι	Ἀλεξάνδρῳ.	καὶ ὑπὲρ τούτων πέμπειν ἠξίου
[2, 71]	ἀνεκώχευσαν ἔτι πελάγιαι αἱ ξὺν	Ἀλεξάνδρῳ	νῆες, εἴ πως ἄρα ἐς
[2, 2]	τὰ ἀμφὶ τῷ δεσμῷ τούτῳ	Ἀλεξάνδρῳ	οὐκ ἔχω ἰσχυρίσασθαι. ἀπηλλάγη δ'
[2, 4]	καὶ ἔμενε Δαρεῖος. ὡς δὲ	Ἀλεξάνδρῳ	πολλὴ μὲν {ἡ} ἐν Ταρσῷ
[2, 72]	αἵ τε νῆες αἱ σὺν	Ἀλεξάνδρῳ	προσέσχον τῇ πόλει καὶ αἱ
[2, 7]	σφισι γνωσόμενοι. ὡς δὲ ἐξηγγέλθη	Ἀλεξάνδρῳ	τὰ ἐκ τῆς Τύρου, τοὺς
[2, 72]	δὲ πλείοσιν ἐμβαλοῦσαι αἱ ξὺν	Ἀλεξάνδρῳ	τὰς μὲν αὐτῶν ἄπλους ἐποίησαν,
[2, 4]	τῆς στρατιᾶς ἐπιδεῖξαι ἠδυνήθη, ἀλλὰ	Ἀλεξάνδρῳ	τε καὶ τοῖς ἀμφ' αὐτὸν
[2, 51]	Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ξυνεπισπόμενος τότε	Ἀλεξάνδρῳ	τοὺς μετὰ σφῶν διώκοντας Δαρεῖον,
[2, 71]	τῶν ἀνέμων ἐφαίνετο, οἱ σὺν	Ἀλεξάνδρῳ	ὡρμίσαντο. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ τοὺς
[2, 73]	καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν ἐν τῷ	ἱερῷ	καὶ λαμπάδα ἐποίησε. καὶ τὴν
[2, 71]	Ἀλέξανδρον ξὺν τῷ ναυτικῷ τῷ	σφετέρῳ	ἀφίκοντο καὶ αἱ τῶν Σιδωνίων
[2, 51]	τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος οἱ τῷ	ἀριστερῷ	κέρᾳ ἐπιτεταγμένοι. καὶ ταύτῃ μὲν
[2, 7]	ἐξείργοντος. ὡς δὲ τῷ τε	βαθυτέρῳ	ἤδη ἐπέλαζον καὶ ἅμα τῇ
[2, 7]	ἔστε μὲν τὸ πρὸς τῇ	ἠπείρῳ	ἐχώννυτο, οὐ χαλεπῶς προὐχώρει τὸ
[2, 7]	καὶ τὰ μὲν πρὸς τῇ	ἠπείρῳ	τῆς θαλάσσης βραχέα καὶ πηλώδη
[2, 6]	καταντικρὺ τῆς Ἀράδου ἐν τῇ	ἠπείρῳ	ᾠκισμένην, πόλιν μεγάλην καὶ εὐδαίμονα,
[2, 4]	αὐτοῦ προσμένειν ἐκέλευεν. ἀλλὰ τὰ	χείρω	μᾶλλον, ὅτι καὶ ἐν τῷ
[2, 71]	τριήρεσιν ἐπανελκύσαντες τὴν ναῦν ἐνσείουσιν	ἄκρῳ	τῷ χώματι. αὐτοὶ δὲ οἱ
[2, 7]	τὴν ἐπ' Αἰγύπτου πορείαν ἀσφαλῆ	ὁρῶ	θαλασσοκρατούντων Περσῶν, Δαρεῖόν τε διώκειν
[2, 4]	ἐξαγγέλλεται. οἱ δὲ ἀναπλεύσαντες τῇ	τριακοντόρῳ,	ὅτι κολπώδης ἦν ἡ ταύτῃ
[2, 6]	καὶ ἄλλον τοιοῦτον θόρυβον οὐ	πόρρω	τῆς σκηνῆς. πυθέσθαι οὖν αἵτινες
[2, 71]	οὖσαν. τότε μὲν δὴ οὐ	πόρρω	τοῦ ποιητοῦ χώματος κατὰ τὸν
[2, 7]	γὰρ γενεαῖς πρότερον τιμᾶται ἐν	Τύρῳ	Ἡρακλῆς ἢ Κάδμον ἐκ Φοινίκης
[2, 7]	τῷ Ἡρακλεῖ. Ἔστι γὰρ ἐν	Τύρῳ	ἱερὸν Ἡρακλέους παλαιότατον ὧν μνήμη
[2, 7]	οὐ χαλεπῶς ἔπειθεν ἐπιχειρεῖν τῇ	Τύρῳ.	καί τι καὶ θεῖον ἀνέπειθεν
[2, 71]	ἐκ τῆς Σιδῶνος ἐπέπλει τῇ	Τύρῳ	ξυντεταγμέναις ταῖς ναυσίν, αὐτὸς μὲν
[2, 7]	γὰρ ἦσαν τῶν ἐπιφανῶν ἐν	Τύρῳ	οἵ τε ἄλλοι καὶ ὁ
[2, 1]	καὶ προσχὼν ἕωθεν Κύθνῳ τῇ	νήσῳ	τὴν μὲν ἡμέραν αὐτοῦ αὐλίζεται,
[2, 6]	αὐτὸν Ἀλέξανδρον τῇ ὑστεραίᾳ ἐλθεῖν	εἴσω	ξὺν Ἡφαιστίωνι μόνῳ τῶν ἑταίρων.
[2, 73]	πύλας, ὅσαις ἕκαστοι ἐπετύγχανον, δέχονται	εἴσω	τὴν στρατιὰν πᾶσαν. οἱ δὲ
[2, 1]	καὶ Αὐτοφραδάτης, ὡς παρῆλθον ἅπαξ	εἴσω	τῆς πόλεως, φρουράν τε ἐς
[2, 7]	τοὺς μὲν πρέσβεις πρὸς ὀργὴν	ὀπίσω	ἀπέπεμψεν, αὐτὸς δὲ συναγαγὼν τούς
[2, 4]	τριακόντορον τῶν ἑταίρων τινὰς ἀποπέμπει	ὀπίσω	ἐπὶ Ἰσσόν, κατασκεψομένους εἰ τὰ
[2, 6]	καὶ ἡ ἀσπὶς ὅτι κεκόμισται	ὀπίσω	ἡ Δαρείου, ὡς ἐπὶ τεθνεῶτι
[2, 6]	καὶ οὗτοι ἑάλωσαν, ταῦτα μὲν	ὀπίσω	κομίσαντα ἐς Δαμασκὸν Παρμενίωνα φυλάσσειν
[2, 7]	τε διώκειν ὑπολειπομένους αὐτήν τε	ὀπίσω	τὴν τῶν Τυρίων πόλιν ἀμφίβολον
[2, 6]	ὡς δὲ ὁ Ἡφαιστίων τε	ὀπίσω	ὑπεχώρησε καί τις τῶν ἀμφ'
[2, 5]	τοξοτῶν προκατασκεψομένους τὴν ὁδὸν τὴν	ὀπίσω	{ὡς ἐπὶ τὰς πύλας} καὶ
[2, 73]	ἀλλὰ Ἀλεξάνδρῳ αἱρετέον ἐδόκει εἶναι	ὅσῳ	ἀπορώτερον. ἐκπλήξειν γὰρ τοὺς πολεμίους
[2, 4]	ἐν Ταρσῷ τριβὴ ἐπὶ τῇ	νόσῳ	ἐγίνετο, οὐκ ὀλίγη δὲ ἐν
[2, 1]	καὶ ἐν τούτῳ αὐτὸς μὲν	νόσῳ	τελευτᾷ, καὶ εἴπερ τι ἄλλο
[2, 6]	ἐς τὰ μάλιστα ἐτίμησε καὶ	νόσῳ	τελευτήσαντος τὰ ὀστᾶ ἐς τὰς
[2, 4]	μηκέτι Ἀλέξανδρον ἐθέλειν προϊέναι τοῦ	πρόσω,	ἀλλ' ὀκνεῖν γὰρ πυνθανόμενον ὅτι
[2, 5]	εἶναι. Ἀλέξανδρος δέ, ὡς αὐτῷ	πρόσω	ἰόντι τὸ χωρίον διέσχεν ὀλίγον
[2, 73]	καταλύσας τὸν πόλεμον μηκέτι τὸ	πρόσω	κινδυνεύειν. Ἀλέξανδρον δὲ Παρμενίωνι ἀποκρίνασθαι
[2, 4]	Ἀλεξάνδρῳ πολλὴ μὲν {ἡ} ἐν	Ταρσῷ	τριβὴ ἐπὶ τῇ νόσῳ ἐγίνετο,
[2, 7]	ἐπᾴδεται. ὡς τόν γε ἐν	Ταρτησσῷ	πρὸς Ἰβήρων τιμώ- μενον Ἡρακλέα,
[2, 6]	ἔρχεται τῆς μάχης τῆς πρὸς	Ἰσσῷ	γενομένης. ἐκπλαγέντες δὲ πρὸς τὰ
[2, 7]	Ἴακχος ὁ μυστικὸς τούτῳ τῷ	Διονύσῳ,	οὐχὶ τῷ Θηβαίῳ, ἐπᾴδεται. ὡς
[2, 6]	Στράτων δὲ Ἀλεξάνδρῳ ἐντυχὼν στεφανοῖ	χρυσῷ	στεφάνῳ αὐτὸν καὶ τήν τε
[2, 4]	οὐδὲν ὑπολειφθήσεταί σφισιν ἐπὶ τῷδε	τῷ	ἀγῶνι ὅτι μὴ κρατεῖν τῆς
[2, 51]	τρέπονται τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος οἱ	τῷ	ἀριστερῷ κέρᾳ ἐπιτεταγμένοι. καὶ ταύτῃ
[2, 6]	κάνδυν ὅτι φεύγων ἀπέλιπεν ἐπὶ	τῷ	ἅρματι καὶ ταῦτα ὅτι μόνα
[2, 6]	τε χρήματα ὅσα σὺν Κωφῆνι	τῷ	Ἀρταβάζου ἀποπεπόμφει εἰς Δαμασκὸν Δαρεῖος
[2, 3]	δὲ ἐν Σόλοις θύσας τε	τῷ	Ἀσκληπιῷ καὶ πομπεύσας αὐτός τε
[2, 3]	τὸ παῖζε ῥᾳδιουργότερον ἐγγεγράφθαι ἔφασαν	τῷ	Ἀσσυρίῳ ὀνόματι. Ἐκ δὲ τῆς
[2, 7]	τοῖς τε ἐργαζομένοις προβολὴν ἐν	τῷ	αὐτῷ εἶναι πρὸς τὰ τοξεύματα.
[2, 6]	εἴη αὐτοῖν, ἐστάλθαι γὰρ ἄμφω	τῷ	αὐτῷ κόσμῳ, τὴν δὲ Ἡφαιστίωνι
[2, 2]	γένους, θύειν κελεῦσαι τῷ Διὶ	τῷ	βασιλεῖ, ἐπανελθόντα ἐς τὸν τόπον
[2, 2]	ἄκρᾳ ἀναθεῖναι χαριστήρια τῷ Διὶ	τῷ	βασιλεῖ ἐπὶ τοῦ ἀετοῦ τῇ
[2, 2]	δύο. καὶ τῷ μὲν ἀροτριᾶν,	τῷ	δὲ ἁμαξεύειν τὸν Γόρδιον. καί
[2, 72]	πανταχόθεν βαλλομένους τοὺς Τυρίους ἐν	τῷ	δεινῷ ἀμφιβόλους γίγνεσθαι. Ὡς δὲ
[2, 5]	Μακεδόνας. καὶ τούτους μὲν ἐπὶ	τῷ	δεξιῷ κέρᾳ ἅμα οἷ ἔταξε,
[2, 5]	τούτων τοὺς μὲν πολλοὺς ἐπὶ	τῷ	δεξιῷ κέρατι πρὸς τῇ θαλάσσῃ
[2, 2]	μὲν δὴ ἐπράχθη τὰ ἀμφὶ	τῷ	δεσμῷ τούτῳ Ἀλεξάνδρῳ οὐκ ἔχω
[2, 2]	τοῦ μαντικοῦ γένους, θύειν κελεῦσαι	τῷ	Διὶ τῷ βασιλεῖ, ἐπανελθόντα ἐς
[2, 2]	ἐν τῇ ἄκρᾳ ἀναθεῖναι χαριστήρια	τῷ	Διὶ τῷ βασιλεῖ ἐπὶ τοῦ
[2, 7]	ὁ Ἴακχος ὁ μυστικὸς τούτῳ	τῷ	Διονύσῳ, οὐχὶ τῷ Θηβαίῳ, ἐπᾴδεται.
[2, 6]	μὲν δὴ μάχην ὡς θεῶν	τῳ	ἔδοξεν οὕτω κριθῆναι, αὐτὸς δὲ
[2, 7]	τε νεὼς πεποίηται τῷ Ἡρακλεῖ	τῷ	ἐκεῖ καὶ αἱ θυσίαι θύονται.
[2, 5]	ἐπέταξε δὲ καὶ τῷ ὄρει	τῷ	ἐν ἀριστερᾷ σφῶν κατὰ τὸ
[2, 3]	Ἀσσύριοι καὶ μέτρον ἔφασκον ἐπεῖναι	τῷ	ἐπιγράμματι, ὁ δὲ νοῦς ἦν
[2, 73]	ἱερὰν τοῦ Ἡρακλέους, ἥντινα ἐν	τῷ	ἐπίπλῳ ἔλαβε, καὶ ταύτην τῷ
[2, 51]	ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ ἐν αὐτῷ	τῷ	ἔργῳ, ἀλλ' ἐπιδιαβάντες εὐρώστως ἐνέβαλον
[2, 4]	κάλλος τετολμημένον, ὀνομαστὶ ἕκαστον ἐπὶ	τῷ	ἔργῳ ἀνακαλῶν. καὶ τὸ αὑτοῦ
[2, 73]	τῷ μάντει ἢ ἐκπλαγεὶς ἐν	τῷ	ἔργῳ οὐκ ἐμνημόνευσε τῆς μαντείας,
[2, 72]	ἦν ὑπὸ θορύβου ξυνεχομένων ἐν	τῷ	ἔργῳ, σημείοις ἄλλοις καὶ ἄλλοις
[2, 1]	ἀνάγεται ἀπὸ Χαλκίδος τῆς ἐπὶ	τῷ	Εὐρίπῳ. καὶ προσχὼν ἕωθεν Κύθνῳ
[2, 73]	τῷ ἐπίπλῳ ἔλαβε, καὶ ταύτην	τῷ	Ἡρακλεῖ ἀνέθηκεν καὶ ἐπίγραμμα ἐπ'
[2, 73]	μάλιστα ἐς τρισμυρίους. Ἀλέξανδρος δὲ	τῷ	Ἡρακλεῖ ἔθυσέ τε καὶ πομπὴν
[2, 7]	παρελθὼν ἐς τὴν πόλιν θῦσαι	τῷ	Ἡρακλεῖ. Ἔστι γὰρ ἐν Τύρῳ
[2, 73]	ὡπλισμένῃ. καὶ αἱ νῆες ξυνεπόμπευσαν	τῷ	Ἡρακλεῖ, καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν ἐν
[2, 7]	νόμῳ ὅ τε νεὼς πεποίηται	τῷ	Ἡρακλεῖ τῷ ἐκεῖ καὶ αἱ
[2, 7]	ἀποκρύπτειν ἐθέλοι τῷ μύθῳ. Τούτῳ	τῷ	Ἡρακλεῖ τῷ Τυρίῳ ἔφη ἐθέλειν
[2, 7]	μυστικὸς τούτῳ τῷ Διονύσῳ, οὐχὶ	τῷ	Θηβαίῳ, ἐπᾴδεται. ὡς τόν γε
[2, 4]	πεπραγμένων ὑπεμίμνησκεν καὶ εἰ δή	τῳ	ἰδίᾳ τι διαπρεπὲς ἐς κάλλος
[2, 73]	Ἡρακλεῖ, καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν ἐν	τῷ	ἱερῷ καὶ λαμπάδα ἐποίησε. καὶ
[2, 72]	ἔφερον, ἃς δὴ ἐπιβάλλειν ἐπενόει	τῷ	κατερρηγμένῳ τοῦ τείχους. καὶ τὴν
[2, 72]	τι λαμπρὸν κατ' ἀρετὴν ἐν	τῷ	κινδύνῳ ἐτολμᾶτο. καὶ ταύτῃ πρῶτον
[2, 4]	Ῥοδίων ὀλίγων, καὶ τούτων ἐν	τῷ	κινδύνῳ ὑπὸ Ξενοφῶντος αὐτοσχεδιασθέντων, οἱ
[2, 3]	αἰνισσόμενος, ὅνπερ αἱ χεῖρες ἐπὶ	τῷ	κρότῳ ποιοῦσι. καὶ τὸ παῖζε
[2, 73]	διασπάσαντες ἔκοπτον τὰς ναῦς ἐν	τῷ	λιμένι, ταῖς μὲν μετεώροις ἐμβάλλοντες,
[2, 4]	δεξιούμενοί τε τὸν βασιλέα καὶ	τῷ	λόγῳ ἐπαίροντες ἄγειν ἤδη ἐκέλευον.
[2, 7]	τοῦτο ἔς τε τὰ παρόντα	τῷ	λόγῳ εὐπρεπέστατον καὶ ἐς τοῦ
[2, 51]	γένεσι τῷ τε Ἑλληνικῷ καὶ	τῷ	Μακε- δονικῷ φιλοτιμίας ἐνέπεσεν ἐς
[2, 73]	ἐνταῦθα ἢ ἑκὼν ἀπειθεῖ Ἀλέξανδρος	τῷ	μάντει ἢ ἐκπλαγεὶς ἐν τῷ
[2, 2]	καὶ ζεύγη βοῶν δύο. καὶ	τῷ	μὲν ἀροτριᾶν, τῷ δὲ ἁμαξεύειν
[2, 7]	πιστὸν τοῦ λόγου ἀποκρύπτειν ἐθέλοι	τῷ	μύθῳ. Τούτῳ τῷ Ἡρακλεῖ τῷ
[2, 71]	ταῖς σφετέραις ναυσὶ καὶ Ἀνδρομάχῳ	τῷ	ναυάρχῳ κατὰ τὸν λιμένα τὸν
[2, 71]	αὐτῷ νέας παρ' Ἀλέξανδρον ξὺν	τῷ	ναυτικῷ τῷ σφετέρῳ ἀφίκοντο καὶ
[2, 2]	οἱ μὲν λέγουσιν, ὅτι παίσας	τῷ	ξίφει διέκοψε τὸν δεσμὸν καὶ
[2, 73]	καὶ ξύμμαχον. καὶ τούτων ἐν	τῷ	ξυλλόγῳ τῶν ἑταίρων ἀπαγγελθέντων Παρμενίωνα
[2, 4]	καὶ Ἀλέξανδρος ὡς ἤκουσεν ἐν	τῷ	ὄπισθεν αὑτοῦ ὄντα Δαρεῖον, ἐπεὶ
[2, 5]	δὲ ὡς πρὸς τοὺς ἐπὶ	τῷ	ὄρει κατὰ νώτου σφῶν τεταγμένους.
[2, 5]	ἵνα ἐτάσσοντο. ἐπέταξε δὲ καὶ	τῷ	ὄρει τῷ ἐν ἀριστερᾷ σφῶν
[2, 5]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως πρὸς	τῷ	ὄρει τῶν πεζῶν τό τε
[2, 73]	γὰρ τοὺς πολεμίους τὸ ἔργον	τῷ	παραλόγῳ ἐπὶ μέγα, καὶ τὸ
[2, 4]	χείρω μᾶλλον, ὅτι καὶ ἐν	τῷ	παραυτίκα ἡδίω ἀκοῦσαι ἦν, ἔπειθε.
[2, 1]	Ἕλληνας ἐποίει μᾶλλον, ἐν δὲ	τῷ	παρόντι ἄπορον ἄλλως ἐδόκει ὅτι
[2, 2]	βουλευομένοις ἐλθεῖν τὸν Μίδαν ὁμοῦ	τῷ	πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ καὶ
[2, 3]	κτίσαι τὸν Ἀσσύριον λόγος. καὶ	τῷ	περιβόλῳ δὲ καὶ τοῖς θεμελίοις
[2, 7]	τε οὐ χαλεπῶς κατεπήγνυντο ἐν	τῷ	πηλῷ καὶ αὐτὸς ὁ πηλὸς
[2, 51]	ἡγεμόνων μόνον τὰ ὀνόματα ξὺν	τῷ	πρέποντι κόσμῳ ἀνακαλῶν, ἀλλὰ καὶ
[2, 71]	ξυνταξάμενοι, ὡς οὐκ ἀντανήγοντο, πολλῷ	τῷ	ῥοθίῳ ἐπέπλεον) ταῦτα ὁρῶντες οἱ
[2, 2]	δὴ προστάσσει Ἀλέξανδρος ὑπακούειν Κάλᾳ	τῷ	σατράπῃ τῷ Φρυγίας. αὐτὸς δὲ
[2, 72]	νεῶν, ὅπως ἑκάστη πληρωθείη, ἐπὶ	τῷ	στόματι τοῦ λιμένος ἀνακωχεύειν ἔταξεν,
[2, 72]	καὶ τετρήρης αὐτῶν ἐπ' αὐτῷ	τῷ	στόματι τοῦ λιμένος ἐλήφθησαν. φόνος
[2, 71]	τρεῖς δὲ τὰς ἐξωτάτω ἐφορμούσας	τῷ	στόματι τριήρεις προσπεσόντες οἱ Φοίνικες
[2, 51]	πεπόμφει ἐς Δαμασκόν, ὥστε ἐν	τῷ	στρατεύματι οὐ πλείονα ἢ τρισχίλια
[2, 4]	πνεῦμα βίαιον. τοῦτο κατέσχεν ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ Ἀλέξανδρον. Δαρεῖος δὲ τέως
[2, 3]	τὰ ἄλλα οὐκ ἀδόκιμον ἐν	τῷ	στρατῷ ὄντα, καθῆραι ἐθέλειν Ἀλέξανδρον
[2, 71]	παρ' Ἀλέξανδρον ξὺν τῷ ναυτικῷ	τῷ	σφετέρῳ ἀφίκοντο καὶ αἱ τῶν
[2, 7]	καὶ οὐδενὸς ἐξείργοντος. ὡς δὲ	τῷ	τε βαθυτέρῳ ἤδη ἐπέλαζον καὶ
[2, 51]	καί τι καὶ τοῖς γένεσι	τῷ	τε Ἑλληνικῷ καὶ τῷ Μακε-
[2, 4]	γῆς πεδίον πάντῃ ἀναπεπταμένον καὶ	τῷ	τε πλήθει τῆς στρατιᾶς ἐπιτήδειον
[2, 71]	εἷλκον. ὡς δὲ ἐπέλαζον ἤδη	τῷ	τε χώματι καὶ τοῖς πύργοις,
[2, 72]	πόλει καὶ αἱ γέφυραι ἐπεβλήθησαν	τῷ	τείχει ἀπ' αὐτῶν, ἐνταῦθα οἱ
[2, 72]	ἤδη οἱ Μακεδόνες τὰς μηχανὰς	τῷ	τείχει αὐτῶν. κατὰ μὲν δὴ
[2, 71]	φόβον παρέχειν τοῖς Μακεδόσι πελάζειν	τῷ	τείχει. ἦν δὲ αὐτοῖς καὶ
[2, 73]	αἵ τε οὖν κλίμακες προσήγοντο	τῷ	τείχει καὶ ἔρις πολλὴ ἦν
[2, 71]	Μακεδόνων, ὅσαι τὰς μηχανὰς προσῆγον	τῷ	τείχει, καὶ ταύτῃ οὐκ εὔπορον
[2, 7]	τῆς νυκτὸς ἐδόκει αὐτὸς μὲν	τῷ	τείχει προσάγειν τῶν Τυρίων, τὸν
[2, 4]	ἐπῆλθον. ὅσα τε ἄλλα ἐν	τῷ	τοιῷδε πρὸ τῶν κινδύνων ἐς
[2, 1]	τι ἄλλο καὶ τοῦτο ἐν	τῷ	τότε ἔβλαψε τὰ βασιλέως πράγματα.
[2, 72]	γὰρ Ἄδμητος ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν	τῷ	τότε ἐγένετο καὶ ἅμα Ἀλέξανδρος
[2, 7]	τῶν Τυρίων μᾶλλόν τι ἐν	τῷ	τότε ἐφαίνετο, τῶν τε Περσῶν
[2, 6]	ὄντα, πόλεως περιφανῶς ἐχθρᾶς ἐν	τῷ	τότε, καὶ αὐτὸν οὐδὲν ἰδίᾳ
[2, 4]	τοὺς σατράπας τοὺς Δαρείου ἐν	τῷ	τότε κρατήσειν, οὐδὲ τὴν ἵππον
[2, 7]	τῷ μύθῳ. Τούτῳ τῷ Ἡρακλεῖ	τῷ	Τυρίῳ ἔφη ἐθέλειν θῦσαι Ἀλέξανδρος.
[2, 3]	τὸ φάρμακον, τὴν ἐπιστολὴν δὲ	τῷ	Φιλίππῳ δοῦναι ἀναγνῶναι. καὶ ὁμοῦ
[2, 7]	Φοινίκων κτίσμα ἡ Ταρτησσὸς καὶ	τῷ	Φοινίκων νόμῳ ὅ τε νεὼς
[2, 2]	Ἀλέξανδρος ὑπακούειν Κάλᾳ τῷ σατράπῃ	τῷ	Φρυγίας. αὐτὸς δὲ ἐπὶ Καππαδοκίας
[2, 71]	ἐπανελκύσαντες τὴν ναῦν ἐνσείουσιν ἄκρῳ	τῷ	χώματι. αὐτοὶ δὲ οἱ ἐν
[2, 73]	διαρκῆ ἐς χρόνιον πολιορκίαν καὶ	τῷ	χωρίῳ πιστεύων μήποτε ἂν βίᾳ
[2, 3]	ἄλλα οὐκ ἀδόκιμον ἐν τῷ	στρατῷ	ὄντα, καθῆραι ἐθέλειν Ἀλέξανδρον φαρμάκῳ.
[2, 71]	τὸν ἔσπλουν, τρεῖς δὲ τὰς	ἐξωτάτω	ἐφορμούσας τῷ στόματι τριήρεις προσπεσόντες
[2, 1]	τὴν ἕω καὶ ἀπροσδοκήτοις ἐπιπεσὼν	ὀκτὼ	μὲν ναῦς αὐτοῖς ἀνδράσιν ἔλαβε,
[2, 1]	δὲ καὶ Φαρνάβαζος ὁ Ἀρταβάζου,	ὅτῳ	καὶ ἐπέτρεψε τελευτῶν ὁ Μέμνων
[2, 1]	Πέρσαις σώζεσθαι. ἐπεὶ οὐδὲ Ἡγελόχῳ,	ὅτῳ	προσετέτακτο ὑπ' Ἀλεξάνδρου αὖθις ξυναγαγεῖν
[2, 72]	ἁπτόμενος καὶ θεατὴς τῶν ἄλλων	ὅτῳ	τι λαμπρὸν κατ' ἀρετὴν ἐν
[2, 3]	ὅνπερ αἱ χεῖρες ἐπὶ τῷ	κρότῳ	ποιοῦσι. καὶ τὸ παῖζε ῥᾳδιουργότερον
[2, 51]	τὰ μὲν πρῶτα, καίπερ ἐν	ἀπόπτῳ	ἤδη ἔχων τὴν Δαρείου δύναμιν,
[2, 4]	~Ἔτι δὲ ἐν Μαλλῷ ὄντι	αὐτῷ	ἀγγέλλεται Δαρεῖον ἐν Σώχοις ξὺν
[2, 72]	λόγχῃ ἀποθνήσκει αὐτοῦ. ἐπὶ δὲ	αὐτῷ	Ἀλέξανδρος ἔσχε τὸ τεῖχος ξὺν
[2, 73]	τοῦ Αἰακιδῶν γένους. ἐπὶ δὲ	αὐτῷ	ἄλλαι καὶ ἄλλαι τάξεις ὁμοῦ
[2, 72]	δὲ πεντήρεις τε τὰς ξὺν	αὐτῷ	ἀναλαβὼν καὶ τῶν τριήρων ἐς
[2, 71]	ὃ δὴ ἐς τὸ πέλαγος	αὐτῷ	ἀνεῖχε, καὶ ξὺν αὐτῷ οἵ
[2, 2]	τὴν Κιλικίαν. καὶ ἐνταῦθα ἀγγέλλεται	αὐτῷ	Ἀρσάμης ὅτι πρόσθεν μὲν ἐπενόει
[2, 3]	κρότον συμβάλλονται, καὶ ἐπίγραμμα ἐπεγέγραπτο	αὐτῷ	Ἀσσύρια γράμματα. οἱ μὲν Ἀσσύριοι
[2, 2]	ἄνδρα πένητα καὶ ὀλίγην εἶναι	αὐτῷ	γῆν ἐργάζεσθαι καὶ ζεύγη βοῶν
[2, 73]	βασιλεῦ, τὴν μὲν πόλιν αἱρήσεις,	αὐτῷ	δέ σοι φυλακτέα ἐστὶν ἐπὶ
[2, 51]	γὰρ καὶ ἡ δίωξις βραδυτέρα	αὐτῷ	ἐγεγόνει, ὅτι ἐν τῇ πρώτῃ
[2, 4]	ἐκ τῆς ἵππου πολλὴ ὠφέλεια	αὐτῷ	ἐγένετο, μήτε ἐκ τοῦ πλήθους
[2, 73]	ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος, καὶ ξὺν	αὐτῷ	εἴκοσι τῶν ὑπασπιστῶν. ἐν δὲ
[2, 7]	τε ἐργαζομένοις προβολὴν ἐν τῷ	αὐτῷ	εἶναι πρὸς τὰ τοξεύματα. ἅμα
[2, 6]	Μένωνα τὸν Κερδίμμα ἐπέταξε δοὺς	αὐτῷ	εἰς φυλακὴν τῆς χώρας τοὺς
[2, 6]	παρελθόντα αὐτὸν τὴν Δαρείου, ἥτις	αὐτῷ	ἐξῃρημένη ἦν, ἀκοῦσαι γυναικῶν οἰμωγὴν
[2, 4]	Μακεδόνων τὴν στρατιὰν ἄλλος ἄλλοθεν	αὐτῷ	ἐπαίροντες ἔλεγον. καίτοι γε Ἀμύντας
[2, 73]	ὡς δὲ αἵ τε μηχαναὶ	αὐτῷ	ἐποιήθησαν καὶ ἐπαχθεῖσαι κατὰ τὸ
[2, 73]	πρώτῃ κατεστρατοπέδευσεν ἧ μάλιστα ἐπίμαχον	αὐτῷ	ἐφαίνετο τὸ τεῖχος, καὶ μηχανὰς
[2, 72]	ἄλλας ἐπῆγεν, αἳ τὰς γεφύρας	αὐτῷ	ἔφερον, ἃς δὴ ἐπιβάλλειν ἐπενόει
[2, 5]	ἐπὶ τῷδε προτετάχει ὅπως ἀσφαλῶς	αὐτῷ	ἡ ἔκταξις τῆς στρατιᾶς γένοιτο,
[2, 51]	καὶ πάνυ ἔδοξε σχολαία γενέσθαι	αὐτῷ	ἡ πρόσοδος. τοὺς γὰρ βαρβάρους,
[2, 71]	πρὸς Αἴγυπτον ἀνέχοντα, ἵνα καὶ	αὐτῷ	ἡ σκηνὴ ἦν. Ἤδη δὲ
[2, 5]	ἐπετάχθησαν. ἐπεὶ δὲ οὔτε πυκνὴ	αὐτῷ	ἡ φάλαγξ κατὰ τὸ δεξιὸν
[2, 5]	δέ, ὡς συντεταγμένη ἤδη ἦν	αὐτῷ	ἡ φάλαγξ, τοὺς ἱππέας, οὕστινας
[2, 51]	ἔλαβε καὶ τὴν ἀσπίδα ἐπ'	αὐτῷ	καὶ τὸν κάνδυν καὶ τὸ
[2, 72]	ἐς πέντε μάλιστα, ὅσαι ἔφθησαν	αὐτῷ	κατὰ τάχος πληρωθεῖσαι, περιέπλει τὴν
[2, 7]	ὡς ἐπὶ Τύρον. καὶ ἐντυγχάνουσιν	αὐτῷ	κατὰ τὴν ὁδὸν πρέσβεις Τυρίων
[2, 6]	ἐπὶ Φοινίκης ἤει. καὶ ἀπαντᾷ	αὐτῷ	κατὰ τὴν ὁδὸν Στράτων ὁ
[2, 2]	οὐκ ἔλαθεν, ἐς ἴσον δὲ	αὐτῷ	κατέστη ἡ τόλμα. οἱ γὰρ
[2, 6]	αὐτοῖν, ἐστάλθαι γὰρ ἄμφω τῷ	αὐτῷ	κόσμῳ, τὴν δὲ Ἡφαιστίωνι προσελθεῖν
[2, 73]	τραῦμα ἐθεραπεύετο χαλεπῶς. ἀφικνοῦνται δ'	αὐτῷ	μετάπεμπτοι ἀπὸ θαλάσσης αἱ μηχαναί,
[2, 4]	καὶ τοῦτο τὸ χωρίον ξυνεβούλευεν	αὐτῷ	μὴ ἀπολείπειν Ἀμύντας ὁ Ἀντιόχου,
[2, 5]	εὐωνύμου Παρμενίων ἡγεῖτο. καὶ παρήγγελτο	αὐτῷ	μὴ ἀπολείπειν τὴν θάλασσαν, ὡς
[2, 71]	ἐκ Πελοποννήσου ἥκοντα καὶ ξὺν	αὐτῷ	μισθοφόρους Ἕλληνας ἐς τετρακισχιλίους. Ὡς
[2, 71]	Αὐτοφραδάτην τε καὶ τὰς ξὺν	αὐτῷ	νέας παρ' Ἀλέξανδρον ξὺν τῷ
[2, 72]	τὰς μὲν πολλὰς τῶν ξὺν	αὐτῷ	νεῶν, ὅπως ἑκάστη πληρωθείη, ἐπὶ
[2, 71]	ᾧ δὲ αἵ τε μηχαναὶ	αὐτῷ	ξυνεπήγνυντο καὶ αἱ νῆες ὡς
[2, 4]	ὄντα Δαρεῖον, ἐπεὶ οὐ πιστὸς	αὐτῷ	ὁ λόγος ἐφαίνετο, ἀναβιβάσας εἰς
[2, 1]	Λέσβου πλεύσας, ὡς οὐ προσεῖχον	αὐτῷ	οἱ Μιτυληναῖοι, τὰς ἄλλας πόλεις
[2, 71]	πέλαγος αὐτῷ ἀνεῖχε, καὶ ξὺν	αὐτῷ	οἵ τε Κυπρίων βασιλεῖς καὶ
[2, 3]	ἐπιγράμματι, ὁ δὲ νοῦς ἦν	αὐτῷ	ὃν ἔφραζε τὰ ἔπη, ὅτι
[2, 51]	τινα ἀρετὴν γνωριμώτεροι ἦσαν. καὶ	αὐτῷ	πανταχόθεν βοὴ ἐγίνετο μὴ διατρίβειν,
[2, 71]	Φοινίκων μὲν νῆες ὀγδοήκοντα μάλιστα	αὐτῷ	παρεγένοντο. ἧκον δὲ ἐν ταῖς
[2, 71]	ἦν. Ἤδη δὲ καὶ μηχανοποιῶν	αὐτῷ	πολλῶν ἔκ τε Κύπρου καὶ
[2, 2]	Ἀγκύρας τῆς Γαλατικῆς ἐστέλλετο. κἀκεῖ	αὐτῷ	πρεσβεία ἀφικνεῖται Παφλαγόνων, τό τε
[2, 5]	ἤμελλον. Δαρεῖος δέ, ἐπειδὴ ἐξηγγέλθη	αὐτῷ	προσάγων ἤδη Ἀλέξανδρος ὡς ἐς
[2, 5]	μαχίμους εἶναι. Ἀλέξανδρος δέ, ὡς	αὐτῷ	πρόσω ἰόντι τὸ χωρίον διέσχεν
[2, 72]	τοῖς ἑταίροις. ὡς δὲ εἴχοντο	αὐτῷ	πύργοι τε ἔστιν οἳ καὶ
[2, 3]	Ἀγχιάλου. καὶ αὐτὸς ἐφειστήκει ἐπ'	αὐτῷ	Σαρδανάπαλος συμβεβληκὼς τὰς χεῖρας ἀλλήλαις
[2, 73]	ποιεῖσθαι τὸν στόλον. καὶ ἦν	αὐτῷ	τὰ μὲν ἄλλα τῆς Παλαιστίνης
[2, 5]	τὴν θάλασσαν. οἱ δὲ ἱππεῖς	αὐτῷ	τέως μὲν κατόπιν τῶν πεζῶν
[2, 6]	αὐτὸν καὶ τήν τε Ἄραδον	αὐτῷ	τὴν νῆσον καὶ τὴν Μάραθον
[2, 5]	ἔταξεν, ὥστε κατὰ τὸ δεξιὸν	αὐτῷ	τὴν φάλαγγα ἐς δύο κέρατα
[2, 71]	ἐς τετρακισχιλίους. Ὡς δὲ συνετέτακτο	αὐτῷ	τὸ ναυτικόν, ἐπιβιβάσας τοῖς καταστρώμασι
[2, 3]	μὲν καθαρθῆναί τε καὶ ῥαίσαι	αὐτῷ	τὸ νόσημα, Φιλίππῳ δὲ ἐπιδεῖξαι,
[2, 51]	ἱππέων ἐγίγνετο. Δαρεῖος δέ, ὡς	αὐτῷ	τὸ πρῶτον ὑπ' Ἀλεξάνδρου ἐφοβήθη
[2, 71]	ἀθροίσων ἐκεῖ ὅσαι ἤδη ἦσαν	αὐτῷ	τριήρεις, ὅτι ἀπορώτερα τὰ τῆς
[2, 51]	ἔμειναν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ ἐν	αὐτῷ	τῷ ἔργῳ, ἀλλ' ἐπιδιαβάντες εὐρώστως
[2, 72]	τις καὶ τετρήρης αὐτῶν ἐπ'	αὐτῷ	τῷ στόματι τοῦ λιμένος ἐλήφθησαν.
[2, 3]	φυλάσσειν τὴν πάρ- οδον, δοὺς	αὐτῷ	τῶν τε ξυμμάχων τοὺς πεζοὺς
[2, 3]	δὲ ἐπιδεῖξαι, ὅτι πιστός ἐστιν	αὐτῷ	φίλος, καὶ τοῖς ἄλλοις δὲ
[2, 5]	ἑαυτοῦ ὡς πρὸς τὴν θάλασσαν,	αὑτῷ	δὲ τοὺς Πελοποννησίους μόνους καὶ
[2, 7]	Αἴγυπτον στόλος εὐμαρῶς ἡμῖν ἐν	ταὐτῷ	γίγνεται. Αἴγυπτον δὲ παραστησαμένοις ὑπέρ
[2, 51]	δὲ ἱππέας τριακοσίους ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν.	~Οὕτω	δὴ τεταγμένους χρόνον μέν τινα
[2, 6]	μάχην ὡς θεῶν τῳ ἔδοξεν	οὕτω	κριθῆναι, αὐτὸς δὲ βασιλεὺς παρὰ
[2, 1]	σφισι παρ' αὐτοῦ τινα ὠφέλειαν.	οὕτω	μὲν δὴ οἱ ἀμφὶ Φαρνάβαζον
[2, 2]	Ταρσέας μὴ ἐφ' ἁρπαγὴν τραπεὶς	οὕτω	τὴν ἀπόλειψιν τῆς Ταρσοῦ ποιήσηται.
[2, 6]	ἐς τὴν Πελοπόννησον. καὶ ἐν	τούτῳ	ἀγγελία αὐτοῖς ἔρχεται τῆς μάχης
[2, 2]	ἐπράχθη τὰ ἀμφὶ τῷ δεσμῷ	τούτῳ	Ἀλεξάνδρῳ οὐκ ἔχω ἰσχυρίσασθαι. ἀπηλλάγη
[2, 1]	γίγνεσθαι τοῖς Μιτυληναίοις. καὶ ἐν	τούτῳ	αὐτὸς μὲν νόσῳ τελευτᾷ, καὶ
[2, 51]	τῶν οὐκ ἠμελημένων Μακεδόνων. Ἐν	τούτῳ	δὲ αἱ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ
[2, 5]	ὁ τοῦ Γρύλλου ἀναγέγραφεν. Ἐν	τούτῳ	δὲ Ἀλέξανδρος κατιδὼν ὀλίγου πᾶσαν
[2, 3]	παρα- σκευάζειν τὴν κύλικα, ἐν	τούτῳ	δὲ Ἀλεξάνδρῳ δοθῆναι ἐπιστολὴν παρὰ
[2, 71]	καὶ ναυμαχίας ἀπόπειραν ἐξηρτύοντο, ἐν	τούτῳ	δὲ ἀναλαβὼν τῶν τε ἱππέων
[2, 71]	ἐφαίνετο θαλασσοκρατούντων τῶν Τυρίων. Ἐν	τούτῳ	δὲ Γηρόστρατός τε ὁ Ἀράδου
[2, 71]	ἐξενήξαντο οὐ χαλεπῶς. καὶ ἐν	τούτῳ	ἥ τε φλὸξ πολλὴ ἐνέπιπτε
[2, 73]	τεῖχος τῶν Γαζαίων. καὶ ἐν	τούτῳ	θύοντι Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐστεφανωμένῳ τε
[2, 1]	τὰς ἄλλας νήσους. καὶ ἐν	τούτῳ	καταπέμπει Δαρεῖος Θυμώνδαν τὸν Μέντορος,
[2, 71]	τῇ φλογὶ ἐπέφερον. καὶ ἐν	τούτῳ	κατεχομένων ἤδη ἐκ τοῦ πυρὸς
[2, 72]	ἐσκεδασμένοι ἦσαν καὶ Ἀλέξανδρος ἐν	τούτῳ	μάλιστα ἀπὸ τοῦ ἐπὶ θάτερα
[2, 4]	Δαρείῳ ἐπὶ μισθῷ καὶ οὐδὲ	τούτῳ	πολλῷ κινδυνεύοντας, τοὺς δὲ ξὺν
[2, 1]	ἢ ἐθελοντὰς παρεστήσαντο. Ἐν δὲ	τούτῳ	Πρωτέας ὁ Ἀνδρονίκου ἐτύγχανε μὲν
[2, 2]	καλὸν καὶ γενναῖον καὶ ἐν	τούτῳ	στάσει πιέζεσθαι ἐν σφίσι τοὺς
[2, 1]	ὅσων Μέμνων ἦρχεν. καὶ παραδοὺς	τούτῳ	τοὺς ξένους Φαρνάβαζος ἔπλει παρ'
[2, 7]	καὶ ὁ Ἴακχος ὁ μυστικὸς	τούτῳ	τῷ Διονύσῳ, οὐχὶ τῷ Θηβαίῳ,
[2, 7]	λόγου ἀποκρύπτειν ἐθέλοι τῷ μύθῳ.	Τούτῳ	τῷ Ἡρακλεῖ τῷ Τυρίῳ ἔφη
[2, 6]	βασιλεὺς εἴη αὐτοῖν, ἐστάλθαι γὰρ	ἄμφω	τῷ αὐτῷ κόσμῳ, τὴν δὲ
[2, 71]	ξὺν ταῖς σφετέραις ναυσὶ καὶ	Ἀνδρομάχῳ	τῷ ναυάρχῳ κατὰ τὸν λιμένα
[2, 2]	τῷ δεσμῷ τούτῳ Ἀλεξάνδρῳ οὐκ	ἔχω	ἰσχυρίσασθαι. ἀπηλλάγη δ' οὖν ἀπὸ
[2, 6]	σοῦ δύναμιν, καὶ τὴν χώραν	ἔχω	τῶν θεῶν μοι δόντων, ὅσοι
[2, 1]	τοῖς Πέρσαις σώζεσθαι. ἐπεὶ οὐδὲ	Ἡγελόχῳ,	ὅτῳ προσετέτακτο ὑπ' Ἀλεξάνδρου αὖθις
[2, 3]	δὲ ἐς Μαλλὸν ἀφίκετο καὶ	Ἀμφιλόχῳ	ὅσα ἥρωι ἐνήγισε. καὶ στασιάζοντας
[2, 71]	σφετέραις ναυσὶ καὶ Ἀνδρομάχῳ τῷ	ναυάρχῳ	κατὰ τὸν λιμένα τὸν ἐκ
[2, 71]	πλάτος ξύμμετρον λίθοις μεγάλοις ἐν	γύψῳ	κειμένοις ξυμπεπηγότα. ταῖς δὲ ἱππαγωγοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/05/2005