Livre, chapitre |
[2, 6] |
τὴν
Δαρείου,
ἥτις
αὐτῷ
ἐξῃρημένη
|
ἦν, |
ἀκοῦσαι
γυναικῶν
οἰμωγὴν
καὶ
ἄλλον |
[2, 73] |
παρασκευῇ
δὲ
τοῦ
πολέμου
αὖθις
|
ἦν. |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐπ'
Αἰγύπτου
ἔγνω |
[2, 51] |
Ἀλέξανδρος
γὰρ
ἔστε
μὲν
φάος
|
ἦν |
ἀνὰ
κράτος
ἐδίωκεν,
ὡς
δὲ |
[2, 5] |
Δαρεῖος
δέ,
ὡς
συντεταγμένη
ἤδη
|
ἦν |
αὐτῷ
ἡ
φάλαγξ,
τοὺς
ἱππέας, |
[2, 3] |
τῷ
ἐπιγράμματι,
ὁ
δὲ
νοῦς
|
ἦν |
αὐτῷ
ὃν
ἔφραζε
τὰ
ἔπη, |
[2, 73] |
ἔγνω
ποιεῖσθαι
τὸν
στόλον.
καὶ
|
ἦν |
αὐτῷ
τὰ
μὲν
ἄλλα
τῆς |
[2, 73] |
εὐνοῦχος
δέ
τις,
ᾧ
ὄνομα
|
ἦν |
Βάτις,
κρατῶν
τῆς
Γαζαίων
πόλεως, |
[2, 71] |
τοῖς
Μακεδόσι
πελάζειν
τῷ
τείχει.
|
ἦν |
δὲ
αὐτοῖς
καὶ
τὰ
τείχη |
[2, 2] |
τοῦτον
χρῆναι
ἄρξαι
τῆς
Ἀσίας.
|
ἦν |
δὲ
ὁ
δεσμὸς
ἐκ
φλοιοῦ |
[2, 6] |
εἶπεν,
ὅτι
τῶν
ἐπιφανῶν
Θηβαίων
|
ἦν, |
Διονυσόδωρον
δὲ
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ |
[2, 4] |
τε,
ὅ
τί
περ
ἥδιστον
|
ἦν |
δοξασθέν,
ἐς
τοῦτο
οὐκ
ἀκουσίως |
[2, 71] |
Τυρίοις
πρότερον
μὲν
ναυμαχεῖν
ἐγνωσμένον
|
ἦν, |
εἰ
κατὰ
θάλασσαν
ἐπιπλέοι
σφίσιν |
[2, 51] |
καὶ
τὰ
πρὸ
ποδῶν
ἀφανῆ
|
ἦν, |
εἰς
τὸ
ἔμπαλιν
ἀπετρέπετο
ὡς |
[2, 51] |
πεντήκοντα
τάλαντα,
ἃ
ἔτι
ἐνδεᾶ
|
ἦν |
ἐκ
τῶν
ἐπιβληθέντων
σφίσι
χρημάτων, |
[2, 4] |
ἐν
τῷ
παραυτίκα
ἡδίω
ἀκοῦσαι
|
ἦν, |
ἔπειθε.
καί
τι
καὶ
δαιμόνιον |
[2, 72] |
Τυρίοις
ἐκ
τῶν
νεῶν
ὠφέλεια
|
ἦν, |
ἐπῆγον
ἤδη
οἱ
Μακεδόνες
τὰς |
[2, 5] |
πρώτη
μὲν
ἡ
Ἀμύντου
τάξις
|
ἦν, |
ἐπὶ
δὲ
ἡ
Πτολεμαίου,
ἐχομένη |
[2, 4] |
ἀναπλεύσαντες
τῇ
τριακοντόρῳ,
ὅτι
κολπώδης
|
ἦν |
ἡ
ταύτῃ
θάλασσα,
μᾶλλόν
τι |
[2, 71] |
ἵνα
καὶ
αὐτῷ
ἡ
σκηνὴ
|
ἦν. |
Ἤδη
δὲ
καὶ
μηχανοποιῶν
αὐτῷ |
[2, 73] |
μεγάλη
δὲ
πόλις
ἡ
Γάζα
|
ἦν |
καὶ
ἐπὶ
χώματος
ὑψηλοῦ
ὤκιστο |
[2, 7] |
τε
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
πόλις
|
ἦν |
καὶ
τείχεσιν
ὑψηλοῖς
πάντῃ
ὠχύρωτο. |
[2, 7] |
ἀλλὰ
λίθων
τε
πολλῶν
ἀφθονία
|
ἦν |
καὶ
ὕλης,
ἥντινα
τοῖς
λίθοις |
[2, 5] |
ὅτι
ταύτῃ
μᾶλλόν
τι
ἱππάσιμα
|
ἦν, |
μέρος
δέ
τι
αὐτῶν
καὶ |
[2, 71] |
ἐς
ἔξαψιν
τῆς
φλογὸς
παρεσκευασμένα
|
ἦν. |
οἱ
δ'
ἀπὸ
τῶν
τριήρων |
[2, 73] |
καὶ
αὐτὸς
ἂν,
εἴπερ
Παρμενίων
|
ἦν, |
οὕτως
ἔπραξεν,
ἐπεὶ
δὲ
Ἀλέξανδρός |
[2, 7] |
τὸ
ἔργον
καὶ
Ἀλεξάνδρου
πολλὴ
|
ἦν |
παρόντος
τε
καὶ
αὐτοῦ
ἕκαστα |
[2, 5] |
τήν
τε
Ἀνθεμουσίαν,
ἧς
ἰλάρχης
|
ἦν |
Περοίδας
ὁ
Μενεσθέως,
καὶ
τὴν |
[2, 73] |
δὲ
φεύγουσιν
ἐφείπετο.
καὶ
φόνος
|
ἦν |
πολύς,
τῶν
τε
ἀπὸ
τοῦ
|
[2, 2] |
ἄκραν,
ἵνα
καὶ
τὰ
βασίλεια
|
ἦν |
τὰ
Γορδίου
καὶ
τοῦ
παιδὸς |
[2, 51] |
δεδουλωμένος.
ὡς
δὲ
ὁμοῦ
ἤδη
|
ἦν |
τὰ
στρατόπεδα,
ἐνταῦθα
παριππεύων
πάντῃ |
[2, 5] |
καὶ
ἕως
μὲν
πάντῃ
στενόπορα
|
ἦν
|
τὰ
χωρία,
ἐπὶ
κέρως
ἦγεν, |
[2, 3] |
λαβεῖν
τὴν
κύλικα
ἐν
ἧ
|
ἦν |
τὸ
φάρμακον,
τὴν
ἐπιστολὴν
δὲ |
[2, 2] |
τὸν
ἕστορα
τοῦ
ῥυμοῦ,
ὃς
|
ἦν |
τύλος
διαβεβλημένος
διὰ
τοῦ
ῥυμοῦ |
[2, 5] |
ἐς
βάθος
οὐκ
ὠφέλιμον,
ὄπισθεν
|
ἦν |
τῶν
Ἑλλήνων
τῶν
μισθοφόρων
καὶ
|
[2, 73] |
τῷ
τείχει
καὶ
ἔρις
πολλὴ
|
ἦν |
τῶν
Μακεδόνων
ὅσοι
τι
ἀρετῆς |
[2, 51] |
καὶ
τὸ
ἔργον
ἐνταῦθα
καρτερὸν
|
ἦν, |
τῶν
μὲν
ἐς
τὸν
ποταμὸν |
[2, 3] |
τὸ
μνῆμα
τοῦ
Σαρδαναπάλου
ἐγγὺς
|
ἦν |
τῶν
τειχῶν
τῆς
Ἀγχιάλου.
καὶ |
[2, 72] |
νεῶν
καὶ
ὡς
οὐκ
ἐξακουστὸν
|
ἦν |
ὑπὸ
θορύβου
ξυνεχομένων
ἐν
τῷ |
[2, 1] |
ξυναγαγεῖν
δύναμιν
ναυτικήν,
τοσαύτη
ξυνηγμένη
|
ἦν
|
ὡς
δι'
ὀλίγου
προσδοκᾶν
ἔσεσθαι |