Livre, Chap.
[5, 1]	τὸ ἴδιον ἢ καθ´ αὑτὸ	καὶ	ἀεί, ἢ πρὸς ἕτερον καὶ
[5, 1]	διαφορὰν εἰπεῖν ἢ ἐν ἅπασι	καὶ	ἀεί, ἢ ὡς ἐπὶ τὸ
[5, 1]	πλείστοις. Οἷον ἐν ἅπασι μὲν	καὶ	ἀεὶ καθάπερ τὸ ἀνθρώπου ἴδιον
[5, 1]	ὅτι δίπουν· ἄνθρωπος μὲν γὰρ	καὶ	ἀεὶ καὶ πᾶς ἐστι δίπους,
[5, 1]	μάλιστα τά τε καθ´ αὑτὰ	καὶ	ἀεὶ καὶ τὰ πρὸς ἕτερον.
[5, 5]	τὸ αἰσθάνεσθαι (αἰσθάνεται μὲν γὰρ	καὶ	ἄλλο τι, οἷον ἄνθρωπος, ἀλλ´
[5, 5]	μετέχειν ἢ τῷ μετέχεσθαι, διότι	καὶ	ἄλλοις τισὶν ὑπάρξει τὸ ἴδιον·
[5, 7]	πρὸς τὰ ἐξ αὐτῶν† καθάπερ	καὶ	ἀνασκευάζοντι εἴρηται. Ἔπειτ´ ἐπιβλέπειν ἐπὶ
[5, 8]	ἐστὶν ἴδιον τὸ καίειν φλογὸς	καὶ	ἄνθρακος, οὐκ ἔστι δ´ ἴδιον
[5, 4]	τὸ λευκῷ δὲ ἀνθρώπῳ ὑπάρχον	καὶ	ἀνθρώπῳ ὑπάρξει. Διαβάλλοι δ´ ἄν
[5, 2]	ἴδιον τίθησιν, ἀλλ´ ἔστιν ἓν	καὶ	ἁπλοῦν· ἔσται γὰρ καλῶς κατὰ
[5, 6]	ψευδής ἐστιν· φάσις γὰρ ἀποφάσεως	καὶ	ἀπόφασις φάσεως οὐκ ἔστιν ἴδιον.
[5, 5]	ἀποδιδοὺς τὸ ζῷον ἐπιστήμης δεκτικὸν	καὶ	βούλεται καὶ τῇ λέξει σημαίνει
[5, 4]	ἴδιον τὸ τριμερῆ ψυχὴν ἔχειν,	καὶ	βροτοῦ, ᾗ βροτός ἐστιν, εἴη
[5, 7]	πτῶσις τῆς πτώσεώς ἐστιν ἴδιον·	καὶ	γὰρ ἡ πτῶσις τῆς πτώσεως
[5, 7]	ἴδιον τῆς τοῦ ἀντικειμένου πτώσεως·	καὶ	γὰρ ἡ τοῦ ἀντικειμένου πτῶσις
[5, 9]	τὸ μὴ ὂν τὸ ἴδιον	(καὶ	γὰρ μὴ ὄντος ζῴου οἷον
[5, 4]	ἴδιον τὸ ἀμετάπειστον ὑπὸ λόγου·	καὶ	γὰρ ὁ ἐπιστήμων ἔσται ἀμετάπειστος
[5, 6]	φάσεως ἡ φάσις ἐστὶν ἴδιον·	καὶ	γὰρ τῆς ἀποφάσεως ἡ ἀπόφασις
[5, 6]	λεγόμενόν ἐστι τῆς ἕξεως ἴδιον·	καὶ	γὰρ τῆς στερήσεως τὸ κατὰ
[5, 8]	μᾶλλον τοῦ μᾶλλόν ἐστιν ἴδιον·	καὶ	γὰρ τὸ ἧττον τοῦ ἧττον
[5, 6]	ἴδιον τούτων ἑκάστου τῶν ἀντιδιῃρημένων·	καὶ	γὰρ τὸ λοιπὸν ἔσται τούτου
[5, 8]	αὐτοῦ ὂν ἴδιόν ἐστιν ἴδιον·	καὶ	γὰρ τὸ μᾶλλον αὐτοῦ ὂν
[5, 8]	ἧττον οὗ ἧττόν ἐστιν ἴδιον·	καὶ	γὰρ τὸ μᾶλλον οὗ μᾶλλον
[5, 8]	ἁπλῶς τοῦ ἁπλῶς ἐστιν ἴδιον·	καὶ	γὰρ τὸ μᾶλλον τοῦ μᾶλλον
[5, 8]	αὐτοῦ ὂν ἴδιόν ἐστιν ἴδιον·	καὶ	γὰρ τὸ ὁμοίως αὐτοῦ ὂν
[5, 7]	τοῦ ὁμοίως ἔχοντός ἐστιν ἴδιον·	καὶ	γὰρ τὸ ὁμοίως ἔχον τοῦ
[5, 6]	ἐναντίου τὸ ἐναντίον ἴδιόν ἐστιν·	καὶ	γὰρ τοῦ ἐναντίου τὸ ἐναντίον
[5, 7]	τὸ κατ´ αὐτὸ τεταγμένον ἴδιον·	καὶ	γὰρ τοῦ κατὰ τὸ γίνεσθαι
[5, 6]	τὸ πρὸς τί ἐστιν ἴδιον·	καὶ	γὰρ τοῦ πρός τι τὸ
[5, 5]	τοῦ πυρὸς ἔχει τὸ λεπτομερέστατον·	καὶ	γὰρ τοῦ φωτὸς ἔσται ταὐτὸ
[5, 2]	τὸ αἴσθησιν ἔχειν διὰ γνωριμωτέρων	καὶ	γνωριμώτερον ἀποδέδωκε τὸ ἴδιον καθ´
[5, 7]	πρὸς τὸ ποιητικὸς ὑγιείας εἶναι	καὶ	γυμναστὴς πρὸς τὸ ποιητικὸς εὐεξίας,
[5, 4]	ὅτι τὸ αὐτὸ πλειόνων ἔσται	καὶ	διαφόρων τῷ εἴδει ἴδιον. Τῷ
[5, 9]	ἴδιον (ὅτε γὰρ ὄν ἐστι,	καὶ	δυνατὸν παθεῖν τι ἢ ποιῆσαι
[5, 2]	διὰ γνωριμωτέρων κεῖται τὸ ἴδιον,	καὶ	εἰ διὰ γνωριμωτέρων καθ´ ἑκάτερον
[5, 2]	εἰ ἐν τούτῳ ὑπάρχει ψυχὴ	καὶ	εἰ ἐν πρώτῳ ὑπάρχει, οὐκ
[5, 4]	οὗ τοὔνομα, καὶ ὁ λόγος,	καὶ	εἰ καθ´ οὗ ὁ λόγος,
[5, 4]	οὗ τοὔνομα, καὶ ὁ λόγος,	καὶ	εἰ μὴ καθ´ οὗ ὁ
[5, 4]	τοὔνομα, καὶ ὁ λόγος ἀληθεύεται,	καὶ	εἰ μὴ καθ´ οὗ ὁ
[5, 7]	αὐτὸν δὲ τρόπον ληπτέον (ἐστὶ	καὶ	ἐκ τοῦ γίνεσθαι καὶ φθείρεσθαι
[5, 7]	αὐτὸν δὲ τρόπον ληπτέον ἐστὶ	καὶ	ἐκ τοῦ γίνεσθαι πρὸς τὸ
[5, 7]	πρὸς τὸ εἶναι καὶ φθείρεσθαι,	καὶ	ἐκ τοῦ φθείρεσθαι πρὸς τὸ
[5, 8]	αὐτὸν δὲ τρόπον σκεπτέον ἐστὶ	καὶ	ἐκ τῶν ἄλλων πρὸς ἅπαντα
[5, 1]	Ἐὰν δ´ ἑκατέρου ἑκάτερον ἀποδῷ	καὶ	ἑκατέρου ἀπαρνηθῇ, τέτταρα προβλήματα ἔσται,
[5, 2]	πολλάκις γὰρ λανθάνουσι τοῦτο ποιοῦντες	καὶ	ἐν τοῖς ἰδίοις, καθάπερ καὶ
[5, 2]	καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις, καθάπερ	καὶ	ἐν τοῖς ὅροις. Οὐκ ἔσται
[5, 1]	Ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ δὲ	καὶ	ἐν τοῖς πλείστοις καθάπερ τὸ
[5, 1]	ἢ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	καὶ	ἐν τοῖς πλείστοις. Οἷον ἐν
[5, 6]	τῶν κατηγορουμένων ἢ μὴ κατηγορουμένων	καὶ	ἐξ ὧν κατηγορεῖται ἢ μὴ
[5, 4]	Χρήσιμος δ´ ὁ τόπος οὗτος	καὶ	ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος· τοῖς γὰρ
[5, 3]	ἴδιον. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων σκεπτέον ἐστὶ
[5, 7]	τὰς πτώσεις ἐστὶ σκεπτέον ἀλλὰ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἀντικειμένων, καθάπερ καὶ
[5, 7]	καὶ ἐπὶ τῶν ἀντικειμένων, καθάπερ	καὶ	ἐπὶ τῶν προτέρων τόπων εἴρηται,
[5, 8]	ἴδιον λογιστικοῦ τὸ πρῶτον φρόνιμον	καὶ	ἐπιθυμητικοῦ τὸ πρῶτον σῶφρον, ἔστι
[5, 3]	ζῴου ἴδιον τὸ κινεῖσθαί ποτε	καὶ	ἑστάναι τοιοῦτον ἀποδέδωκε τὸ ἴδιον
[5, 6]	ἀποφάσεως ἡ ἀπόφασίς ἐστιν ἴδιον,	καὶ	ἡ φάσις τῆς φάσεως ἔσται
[5, 4]	δεκτικὸν κατὰ παντὸς ἀνθρώπου ἀληθεύεται	καὶ	ᾗ ἄνθρωπος, εἴη ἂν ἀνθρώπου
[5, 7]	ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος συγκεῖσθαι,	καὶ	ᾗ ζῷον αὐτῷ ὑπάρχει τοῦτο,
[5, 8]	συγκεῖσθαι. ~Ἔπειτα ἐκ τοῦ μᾶλλον	καὶ	ἧττον, πρῶτον μὲν ἀνασκευάζοντα εἰ
[5, 1]	καὶ προστάττεται, οὔτε τὸ ἐπιθυμητικὸν	καὶ	θυμικὸν ἀεὶ προστάττεται, ἀλλὰ καὶ
[5, 1]	τὸ λογιστικοῦ ἴδιον πρὸς ἐπιθυμητικὸν	καὶ	θυμικὸν τὸ τὸ μὲν προστάττειν
[5, 4]	ταὐτόν ἐστι τῷ εἴδει ἄνθρωπος	καὶ	ἵππος, οὐκ ἀεὶ δὲ τοῦ
[5, 4]	ψυχὴν ἔχειν, τὸ ζῷον ἀληθεύεται,	καὶ	καθ´ οὗ τὸ ζῷον, τὸ
[5, 4]	ὁ λόγος, καὶ τοὔνομα κατηγορεῖται,	καὶ	καθ´ οὗ τοὔνομα, καὶ ὁ
[5, 1]	λόγοι γένοιντ´ ἂν καὶ συχνοὶ	καὶ	καλοί. Τὸ μὲν οὖν πρὸς
[5, 5]	τὸ κεχρῶσθαι· ἐὰν δὲ σώματος,	καὶ	κατ´ ἐπιφανείας κατηγορηθήσεται. Ὥστε οὐ
[5, 5]	ἐπιφανείας ἴδιον ἀποδῷ τὸ κεχρῶσθαι,	καὶ	κατὰ σώματος ἀληθεύσεται τὸ κεχρῶσθαι·
[5, 5]	κατ´ ἄλλο τι ἴδιον ἀποδῷς,	καὶ	κατὰ τοῦ πρώτου ἀληθεύσεται· ἐὰν
[5, 4]	δ´ εἰ κατὰ παντὸς ἀληθεύεται	καὶ	κατὰ τοῦτ´ ἀληθεύεται ἔσται γὰρ
[5, 7]	δὲ εἰ τῇ ἰδέᾳ ὑπάρχει	καὶ	κατὰ τοῦτο ὑπάρχει ᾗ λέγεται
[5, 2]	ἴδιον πυρὸς σῶμα τὸ λεπτότατον	καὶ	κουφότατον. Κατασκευάζοντα δ´ εἰ μὴ
[5, 2]	ἴδιον πυρὸς σῶμα τὸ λεπτότατον	καὶ	κουφότατον πλείω ἀποδέδωκεν ἴδια (ἑκάτερον
[5, 4]	ἀνθρώπῳ τε τὸ εἶναι ἀνθρώπῳ	καὶ	λευκῷ ἀνθρώπῳ τὸ εἶναι ἀνθρώπῳ
[5, 4]	συμβέβηκεν. Οἷον τὸ ὑπάρχον ἀνθρώπῳ	καὶ	λευκῷ ἀνθρώπῳ ὑπάρξει, ἂν ᾖ
[5, 8]	μέρος αὐτῆς ἐπιθυμητικὸν εἶναι πρῶτον	καὶ	λογιστικὸν πρῶτον, ἔστι δὲ ψυχῆς
[5, 8]	ἐστὶν ἴδιον ἐπιθυμητικοῦ τὸ ἐπιθυμεῖν	καὶ	λογιστικοῦ τὸ λογίζεσθαι, οὐκ ἔστι
[5, 1]	ὃ κατά τινα χρόνον ἀληθεύεται	καὶ	μὴ ἐξ ἀνάγκης ἀεὶ παρέπεται,
[5, 1]	ὃ (κατὰ πάντα χρόνον ἀληθεύεται	καὶ	μηδέποτ´ ἀπολείπεται, καθάπερ τοῦ ζῴου
[5, 4]	ἐστὶ σοφιστικῶς λαμβάνοντι ἑνὸς ἀποδοῦναι	καὶ	μόνου τινὸς τὸ ἴδιον· τὸ
[5, 7]	οἰκοδόμος πρὸς τὸ ποιεῖν οἰκίαν	καὶ	ὁ ἰατρὸς πρὸς τὸ ποιεῖν
[5, 4]	εἰ μὴ καθ´ οὗ τοὔνομα,	καὶ	ὁ λόγος ἀληθεύεται, καὶ εἰ
[5, 4]	δέ, εἰ καθ´ οὗ τοὔνομα,	καὶ	ὁ λόγος, καὶ εἰ καθ´
[5, 4]	εἰ μὴ καθ´ οὗ τοὔνομα,	καὶ	ὁ λόγος, καὶ εἰ μὴ
[5, 4]	κατηγορεῖται, καὶ καθ´ οὗ τοὔνομα,	καὶ	ὁ λόγος κατηγορεῖται· ἔσται γὰρ
[5, 2]	ἰδίῳ ἀποδεδομένων πλεοναχῶς λέγεται, ἢ	καὶ	ὅλος ὁ λόγος πλείω σημαίνει·
[5, 4]	ἴδιον τὸ εἶναι πεζὸν δίπουν,	καὶ	ὄρνιθος ἂν εἴη ἴδιον τὸ
[5, 1]	δίπουν ἐστὶν ἐπιχειροίη τις ἄν,	καὶ	ὅτι ὁ ἵππος δίπουν· ἀμφοτέρως
[5, 1]	ὅτι τετράπουν πέφυκεν ἔστιν ἐπιχειρεῖν,	καὶ	ὅτι ὁ ἵππος δίπουν καὶ
[5, 1]	καὶ ὅτι ὁ ἵππος δίπουν	καὶ	ὅτι οὐ τετράπουν οἷόν τ´
[5, 1]	γὰρ ὅτι ἅνθρωπος οὐ δίπουν	καὶ	ὅτι τετράπουν πέφυκεν ἔστιν ἐπιχειρεῖν,
[5, 2]	εἶναι γνωριμώτερον τοῦ πράγματος, ἀλλὰ	καὶ	ὅτι τῷδ´ ὑπάρχει γνωριμώτερον· ὁ
[5, 2]	γὰρ καὶ ταὐτόν ἐστι σῶμα	καὶ	οὐσία τοιαδί· ἔσται γὰρ οὗτος
[5, 1]	ἴδιον ὃ πρὸς ἅπαντα ἀποδίδοται	καὶ	παντὸς χωρίζει, καθάπερ ἀνθρώπου τὸ
[5, 1]	ἄνθρωπος μὲν γὰρ καὶ ἀεὶ	καὶ	πᾶς ἐστι δίπους, ἵππος δ´
[5, 1]	καὶ ἀεί, ἢ πρὸς ἕτερον	καὶ	ποτέ, οἷον καθ´ αὑτὸ μὲν
[5, 9]	εἰ, δυνάμει τὸ ἴδιον ἀποδιδούς,	καὶ	πρὸς μὴ ὂν ἀποδέδωκε τὸ
[5, 7]	καὶ φθείρεσθαι πρὸς τὸ εἶναι	καὶ	πρὸς τὰ ἐξ αὐτῶν† καθάπερ
[5, 7]	τοῦ φθείρεσθαι πρὸς τὸ εἶναι	καὶ	πρὸς τὸ γίνεσθαι, καθάπερ εἴρηται
[5, 9]	ἀναπνεῖσθαι ἀναπνευστόν ἐστιν) ἀποδέδωκε δὲ	καὶ	πρὸς τὸ μὴ ὂν τὸ
[5, 2]	Ἀσαφὲς οὖν ἀναγκαῖόν ἐστι γίνεσθαι,	καὶ	πρὸς τούτοις ἀδολεσχεῖν δοκοῦσιν. Ἔσται
[5, 1]	καὶ θυμικὸν ἀεὶ προστάττεται, ἀλλὰ	καὶ	προστάττει ποτέ, ὅταν ᾖ μοχθηρὰ
[5, 1]	λογιστικὸν πάντοτε προστάττει, ἀλλ´ ἐνίοτε	καὶ	προστάττεται, οὔτε τὸ ἐπιθυμητικὸν καὶ
[5, 1]	πλείω προβλήματά ἐστι, καθάπερ εἴπομεν	καὶ	πρότερον· ἢ γὰρ δύο ἢ
[5, 4]	οὐκ ἀεί. Οἷον ἐπεὶ ἐνδέχεται	καὶ	πρότερόν τινι ὑπάρξαι καὶ ὕστερον
[5, 1]	πρὸς ὃ λόγοι γένοιντ´ ἂν	καὶ	συχνοὶ καὶ καλοί. Τὸ μὲν
[5, 3]	ζῴου ἴδιον τὸ ἐκ ψυχῆς	καὶ	σώματος συγκείμενον οὔτε αὐτῷ οὔτε
[5, 1]	τοῦ ζῴου τὸ ἐκ ψυχῆς	καὶ	σώματος συγκείμενον, τὸ δὲ ποτὲ
[5, 7]	ζῴου ἴδιον τὸ ἐκ ψυχῆς	καὶ	σώματος συγκεῖσθαι. ~Ἔπειτα ἐκ τοῦ
[5, 7]	τῷ αὐτοζῴῳ τὸ ἐκ ψυχῆς	καὶ	σώματος συγκεῖσθαι, καὶ ᾗ ζῷον
[5, 1]	τε καθ´ αὑτὰ καὶ ἀεὶ	καὶ	τὰ πρὸς ἕτερον. Τοῦ μὲν
[5, 2]	τὸ οὐσιῶν τοιωνδί" ἓν γὰρ	καὶ	ταὐτόν ἐστι σῶμα καὶ οὐσία
[5, 4]	κατὰ τὴν ἕξιν λεγομένῳ ὑπάρχον	καὶ	τῇ ἕξει ὑπάρξει. Οἷον ἐπεὶ
[5, 5]	ζῷον ἐπιστήμης δεκτικὸν καὶ βούλεται	καὶ	τῇ λέξει σημαίνει τὸ φύσει
[5, 5]	τὸ φύσει ὑπάρχον ἴδιον ἀποδιδόναι	καὶ	τῇ λέξει τοῦτον τὸν τρόπον
[5, 6]	οὐ γὰρ ἔσται τὸ αὐτὸ	καὶ	τῆς ἀποφάσεως ἴδιον. Κἂν εἰ
[5, 6]	κατὰ στέρησιν λεγόμενόν ἐστιν ἴδιον,	καὶ	τῆς ἕξεως (τὸ καθ´ ἕξιν
[5, 5]	φύσιν, ἔστι δὲ τοῦτο ἴδιον	καὶ	τῆς τινὸς γῆς κατὰ τὸ
[5, 5]	ἐστι τὸ φῶς τοῦ ἄνθρακος	καὶ	τῆς φλογός. Τοῦτο δ´ οὐ
[5, 5]	παρὰ τὸ μὴ διορίζεσθαι πῶς	καὶ	τίνων τίθησι τὸ ἴδιον. Ἅπνατες
[5, 1]	ταῦτα. Τὸ δὲ καθ´ αὑτὸ	καὶ	τὸ ἀεὶ πρὸς πολλὰ ἔστιν
[5, 4]	ταὐτὸν γάρ ἐστι τὸ διωκτὸν	καὶ	τὸ αἱρετόν. Κατασκευάζοντα δ´ εἰ
[5, 7]	ἔχει φρόνησις πρὸς τὸ καλὸν	καὶ	τὸ αἰσχρόν, τῷ ἐπιστήμη ἑκατέρου
[5, 8]	ἐστὶν ἴδιον ἀνθρώπου τὸ ὁρᾶν	καὶ	τὸ ἀκούειν, οὐκ ἔστι δ´
[5, 4]	ἅμα ἐξ ἀνάγκης ἀεὶ ὑπάρχει	καὶ	τὸ ἄνθρωπος, οὔτε διαφορὰ ὂν
[5, 8]	καὶ τὸ μάλιστα τοῦ μάλιστα,	καὶ	τὸ ἁπλῶς τοῦ ἁπλῶς. Οἷον
[5, 2]	ἰδίοις λεγόμενον χωρίζειν δεῖ, καθάπερ	καὶ	τὸ ἐν τοῖς ὅροις. Οὔκουν
[5, 4]	ἐστι τῷ εἴδει τὸ κινεῖσθαι	καὶ	τὸ ἑστάναι ὑφ´ αὑτοῦ, ᾗ
[5, 4]	τετράπουν. Ἐπεὶ δὲ τὸ ταὐτὸν	καὶ	τὸ ἕτερον πολλαχῶς λέγεται, ἔργον
[5, 8]	καὶ τὸ ἧττον τοῦ ἧττον	καὶ	τὸ ἥκιστα τοῦ ἥκιστα καὶ
[5, 8]	ἧττον τοῦ ἧττον ἔσται ἴδιον,	καὶ	τὸ ἥκιστα τοῦ ἥκιστα, καὶ
[5, 8]	γὰρ τὸ μᾶλλον τοῦ μᾶλλον	καὶ	τὸ ἧττον τοῦ ἧττον καὶ
[5, 4]	δὲ ἕτερον ποιῶν τὴν ἕξιν	καὶ	τὸ κατὰ τὴν ἕξιν λεγόμενον.
[5, 4]	ὑπάρξει, ἂν ᾖ λευκὸς ἄνθρωπος·	καὶ	τὸ λευκῷ δὲ ἀνθρώπῳ ὑπάρχον
[5, 8]	καὶ τὸ ἥκιστα τοῦ ἥκιστα	καὶ	τὸ μάλιστα τοῦ μάλιστα ἔσται
[5, 8]	καὶ τὸ ἥκιστα τοῦ ἥκιστα,	καὶ	τὸ μάλιστα τοῦ μάλιστα, καὶ
[5, 8]	ὁμοίως ἐστὶν ἴδιον· ἔσται γὰρ	καὶ	τὸ ὁμοίως ὂν (ἴδιον τούτου
[5, 5]	οὐ δεῖ γίνεσθαι ὅταν μὴ	καὶ	τὸ ὄνομα μᾶλλον κατηγορῆται καθ´
[5, 5]	(ταὐτὸν γάρ ἐστι τὸ καλὸν	καὶ	τὸ πρέπον) οὐκ ἂν εἴη
[5, 4]	ἕτερον ἁπλῶς τὸ ᾧ συμβέβηκε	καὶ	τὸ συμβεβηκὸς μετὰ τοῦ ᾧ
[5, 5]	πυρὸς τὸ κουφότατον. Ἐνίοτε δὲ	καὶ	τὸ τῷ εἴδει προσθεὶς διήμαρτεν.
[5, 4]	κατὰ τὴν ἕξιν λεγομένῳ ὑπάρξει,	καὶ	τὸ τῷ κατὰ τὴν ἕξιν
[5, 3]	τὸ δ´ ἅμα τῇ φύσει	καὶ	τὸ ὕστερον οὐ ποιεῖ γνωριμώτερον.
[5, 1]	τὸ δ´ ἐν λογιστικῷ μόνον	καὶ	τοῖς ἔχουσι λογιστικὸν πέφυκε γίνεσθαι.
[5, 7]	ἐστὶν ἴδιον τὸ πεζὸν δίπουν,	καὶ	τοῦ ἀνθρώπῳ εἴη ἂν ἴδιον
[5, 8]	καὶ τοῦ ἥκιστα τὸ ἥκιστα,	καὶ	τοῦ ἁπλῶς τὸ ἁπλῶς. Καὶ
[5, 7]	ἐστὶν ἴδιον τὸ εἶναι βροτόν,	καὶ	τοῦ γίνεσθαι ἄνθρωπον εἴη ἂν
[5, 8]	τοῦ μάλιστα δὴ τὸ μάλιστα,	καὶ	τοῦ ἥκιστα τὸ ἥκιστα, καὶ
[5, 8]	τὸ μᾶλλον αἰσθάνεσθαί ἐστιν ἴδιον,	καὶ	τοῦ ἧττον ζῶντος τὸ ἧττον
[5, 7]	ἀγαθοῦ ἐστιν ἴδιον τὸ βέλτιστον,	καὶ	τοῦ κακοῦ ἂν εἴη ἴδιον
[5, 5]	ἐὰν δὲ τοῦ πρώτου θῇς,	καὶ	τοῦ κατ´ ἄλλο κατηγορηθήσεται. Οἷον
[5, 7]	κατὰ τὸ γίνεσθαι λεγόμενον ἴδιον,	καὶ	τοῦ κατὰ τὸ φθείρεσθαι τὸ
[5, 8]	ἧττον αἰσθάνεσθαι εἴη ἂν ἴδιον,	καὶ	τοῦ μάλιστα δὴ τὸ μάλιστα,
[5, 5]	τὸ ἴδιον τοῦ τε ἁπλῶς	καὶ	τοῦ μάλιστα ὄντος ἐν τῷ
[5, 8]	τὸ ἄνω φέρεσθαι κατὰ φύσιν,	καὶ	τοῦ μᾶλλον (πυρὸς εἴη ἂν
[5, 6]	ζῴου φαίνεται ἴδιον τὸ ζῆν,	καὶ	τοῦ μὴ ζῴου φανεῖται ἴδιον
[5, 7]	ἂν ἴδιον τὸ γίνεσθαι βροτόν,	καὶ	τοῦ φθείρεσθαι ἄνθρωπον τὸ φθείρεσθαι
[5, 4]	μὴ καθ´ οὗ ὁ λόγος,	καὶ	τοὔνομα ἀληθεύεται· κατασκευάζοντι δέ, εἰ
[5, 5]	οὐ καθ´ οὗ ὁ λόγος,	καὶ	τοὔνομα ἀληθεύσεται, καθάπερ τὸ κεχρῶσθαι,
[5, 5]	οὐ καθ´ οὗ ὁ λόγος,	καὶ	τοὔνομα ἀληθεύσεται. Συμβαίνει δ´ ἐν
[5, 3]	καταλαμβάνομεν ὑπάρχον αὐτό, κατὰ τούτου	καὶ	τοὔνομα ἐξ ἀνάγκης ἀληθεύεται, οὔτ´
[5, 4]	εἰ καθ´ οὗ ὁ λόγος,	καὶ	τοὔνομα κατηγορεῖται. Ἔπειτ´ ἀνασκευάζοντα μὲν
[5, 4]	εἰ καθ´ οὗ ὁ λόγος,	καὶ	τοὔνομα κατηγορεῖται, καὶ καθ´ οὗ
[5, 4]	μὴ καθ´ οὗ ὁ λόγος,	καὶ	τοὔνομα λέγεται· οὐ γὰρ ἔσται
[5, 5]	καθ´ οὗ ὁ λόγος μᾶλλον,	καὶ	(τοὔνομα μᾶλλον. Ἔτι δὲ πρὸς
[5, 4]	Τὸ γὰρ τῇ ἕξει ὑπάρχον	καὶ	τῷ κατὰ τὴν ἕξιν λεγομένῳ
[5, 4]	ὑπάρχον τινὶ ᾧ συμβέβηκέ τι	καὶ	τῷ συμβεβηκότι ὑπάρξει λαμβανομένῳ μετὰ
[5, 6]	αὑτὸ πεφυκέναι λογιστικοῦ ἀρετὴν εἶναι,	καὶ	τῶν ἄλλων ἀρετῶν οὕτως ἑκάστης
[5, 6]	ἔχειν. Ἔπειτα ἐκ τῶν φάσεων	καὶ	τῶν ἀποφάσεων, πρῶτον μὲν ἐξ
[5, 1]	συμβέβηκεν. Περὶ δὲ τῶν ἀεὶ	καὶ	τῶν καθ´ αὑτὸ διὰ τῶνδε
[5, 3]	Δεῖ γὰρ τῶν ἰδίων, καθάπερ	καὶ	τῶν ὅρων, τὸ πρῶτον ἀποδίδοσθαι
[5, 4]	ἐνδέχεται καὶ πρότερόν τινι ὑπάρξαι	καὶ	ὕστερον τοῦ βαδίζειν διὰ τῆς
[5, 7]	τοῦ γίνεσθαι πρὸς τὸ εἶναι	καὶ	φθείρεσθαι, καὶ ἐκ τοῦ φθείρεσθαι
[5, 7]	τοῦ εἶναι πρὸς τὸ γίνεσθαι	καὶ	φθείρεσθαι. Κατασκευάζοντα δὲ εἰ τοῦ
[5, 7]	(ἐστὶ καὶ ἐκ τοῦ γίνεσθαι	καὶ	φθείρεσθαι πρὸς τὸ εἶναι καὶ
[5, 5]	γάρ ἐστι τῷ εἴδει ἄνθραξ	καὶ	φλὸξ καὶ φῶς, ἕκαστον αὐτῶν
[5, 5]	τῷ εἴδει ἄνθραξ καὶ φλὸξ	καὶ	φῶς, ἕκαστον αὐτῶν πῦρ ὄν.
[5, 3]	οὕτως ἤδη προσάπτεσθαι τὰ λοιπὰ	καὶ	χωρίζειν. Ὥστε τὸ μὴ τοῦτον
[5, 4]	κατὰ μόνου λεγόμενον τοῦ πράγματος	καὶ	ὡς τὸ ἴδιον κατηγορεῖται, εἴη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010