Livre, Chap. |
[5, 3] |
τοιούτῳ
δ´
ὃ
φανερόν
ἐστιν
|
ὑπάρχον |
ἀεί,
εἴη
ἂν
κατὰ
τοῦτο |
[5, 4] |
τοῦ
ᾧ
συμβέβηκεν.
Οἷον
τὸ
|
ὑπάρχον |
ἀνθρώπῳ
καὶ
λευκῷ
ἀνθρώπῳ
ὑπάρξει, |
[5, 5] |
δίπουν
βούλεται
μὲν
τὸ
φύσει
|
ὑπάρχον |
ἀποδιδόναι,
σημαίνει
δὲ
τῇ
λέξει |
[5, 5] |
Μὴ
διορίσας
δ´
ὅτι
τὸ
|
ὑπάρχον |
ἀποδίδωσιν,
διότι
οὐκ
ἔστι
τοιοῦτον |
[5, 3] |
Οὔτε
γὰρ
ἐφ´
ᾧ
καταλαμβάνομεν
|
ὑπάρχον |
αὐτό,
κατὰ
τούτου
καὶ
τοὔνομα |
[5, 5] |
ἀνασκευάζοντα
μὲν
εἰ
τὸ
φύσει
|
ὑπάρχον |
βουλόμενος
ἀποδοῦναι
τοῦτον
τὸν
τρόπον |
[5, 2] |
μὴ
γνωριμώτερόν
ἐστι
τόδε
τῷδ´
|
ὑπάρχον. |
Δεῖ
γὰρ
μὴ
μόνον
εἶναι |
[5, 3] |
ὃ
αἰσθητὸν
ὂν
ἐξ
ἀνάγκης
|
ὑπάρχον |
δῆλόν
ἐστιν·
ἔσται
γὰρ
κατὰ |
[5, 4] |
ἴδιον.
Τὸ
γὰρ
(κατὰ
μέθεξιν
|
ὑπάρχον |
εἰς
τὸ
τί
ἦν
εἶναι |
[5, 3] |
ὃ
φανερὸν
μὴ
ἔστιν
ἄλλως
|
ὑπάρχον |
ἢ
αἰσθήσει·
οὐ
γὰρ
ἔσται |
[5, 5] |
δ´
εἰ
βούλεται
τὸ
φύσει
|
ὑπάρχον |
ἴδιον
ἀποδιδόναι
καὶ
τῇ
λέξει |
[5, 5] |
τῇ
λέξει
σημαίνει
τὸ
φύσει
|
ὑπάρχον |
ἴδιον,
οὐκ
ἂν
κινοῖτο
κατὰ |
[5, 5] |
ἀνθρώπου
τὸ
δίπουν,
ἢ
τὸ
|
ὑπάρχον, |
καθάπερ
ἀνθρώπου
τινὸς
τὸ
τέτταρας |
[5, 5] |
(τὸ)
ἴδιον
ἢ
τὸ
φύσει
|
ὑπάρχον, |
καθάπερ
ἀνθρώπου
τὸ
δίπουν,
ἢ |
[5, 4] |
καὶ
τὸ
λευκῷ
δὲ
ἀνθρώπῳ
|
ὑπάρχον |
καὶ
ἀνθρώπῳ
ὑπάρξει.
Διαβάλλοι
δ´ |
[5, 4] |
τῷ
κατὰ
τὴν
ἕξιν
λεγομένῳ
|
ὑπάρχον |
καὶ
τῇ
ἕξει
ὑπάρξει.
Οἷον |
[5, 4] |
λεγόμενον.
Τὸ
γὰρ
τῇ
ἕξει
|
ὑπάρχον |
καὶ
τῷ
κατὰ
τὴν
ἕξιν |
[5, 3] |
οὔτ´
ἐφ´
ᾧ
καταλαμβάνεται
μὴ
|
ὑπάρχον, |
κατὰ
τούτου
ἐξ
ἀνάγκης
οὐ |
[5, 5] |
ἁμαρτάνει,
διότι
ἐνδέχεται
τὸ
φύσει
|
ὑπάρχον |
μὴ
ὑπάρχειν
ἐκείνῳ
ᾧ
φύσει |
[5, 5] |
δὲ
τῇ
λέξει
τὸ
ἀεὶ
|
ὑπάρχον, |
οὐκ
ἂν
εἴη
ἀνθρώπου
ἴδιον |
[5, 5] |
τῇ
λέξει
ὥστε
τὸ
ἀεὶ
|
ὑπάρχον |
σημαίνειν·
δόξειε
γὰρ
ἂν
κινεῖσθαι |
[5, 4] |
τινὸς
τὸ
ἴδιον·
τὸ
γὰρ
|
ὑπάρχον |
τινὶ
ᾧ
συμβέβηκέ
τι
καὶ |