HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre XIV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ς = 265 formes différentes pour 639 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.
[14, 1]	Ἀλλὰ μὴν καὶ τὰς ἀρχὰς	ἃς	στοιχεῖα καλοῦσιν οὐ καλῶς ἀποδιδόασιν,
[14, 1]	(πρὸς τὰς λογικὰς μόνον δυσχερείας,	ἃς	φυλάττονται διὰ τὸ καὶ αὐτοὶ
[14, 6]	οὔ ἑπτὰ δὲ οἱ ἐπὶ	Θήβας.	Ἆρ᾽ οὖν ὅτι τοιοσδὶ ὁ
[14, 4]	ὅτου βούλεται τιθέτω τις εἶναι	ἰδέας·	εἰ μὲν γὰρ τῶν ἀγαθῶν
[14, 3]	~Οἱ μὲν οὖν τιθέμενοι τὰς	ἰδέας	εἶναι, καὶ ἀριθμοὺς αὐτὰς εἶναι,
[14, 3]	μοχθηρὰ τραγῳδία τοῖς δὲ τὰς	ἰδέας	τιθεμένοις τοῦτο μὲν ἐκφεύγει— ποιοῦσι
[14, 2]	ὡς εἰσίν. Τῷ μὲν γὰρ	ἰδέας	τιθεμένῳ παρέχονταί τιν᾽ αἰτίαν (τοῖς
[14, 2]	ἐνούσας δυσχερείας ὁρᾶν περὶ τὰς	ἰδέας	ὥστε διά γε ταῦτα μὴ
[14, 3]	κινεῖν τὰ μαθηματικὰ καὶ ποιεῖν	ἰδίας	τινὰς δόξας. Ἔστι δ᾽ οὐ
[14, 6]	ἐκεῖνοι ἐγένοντο ἑπτὰ ἢ ἡ	πλειὰς	ἑπτὰ ἀστέρων ἐστίν; ἢ οἱ
[14, 1]	ἀλλὰ (πρὸς τὰς λογικὰς μόνον	δυσχερείας,	ἃς φυλάττονται διὰ τὸ καὶ
[14, 2]	οἰομένῳ διὰ τὸ τὰς ἐνούσας	δυσχερείας	ὁρᾶν περὶ τὰς ἰδέας ὥστε
[14, 6]	γε ἑκάστου τοῦ βίου καὶ	ἡλικίας·	τί οὖν κωλύει ἐνίους μὲν
[14, 2]	δὲ στοιχεῖα ὕλη τῆς οὐσίας,	οὐδεμιᾶς	ἂν εἴη ἀϊδίου οὐσίας στοιχεῖα
[14, 6]	πλείους· (ἐπεὶ καὶ τὸ ΞΨΖ	συμφωνίας	φασὶν εἶναι, καὶ ὅτι ἐκεῖναι
[14, 3]	εἴτ᾽ ἐξ ἐπιπέδων εἴτ᾽ ἐκ	χροιᾶς	εἴτ᾽ ἐκ σπέρματος εἴτ᾽ ἐξ
[14, 1]	τούτων, ἤ τινος ἄλλης τοιαύτης	προσηγορίας.	(Οἱ δὲ τὸ ἄνισον ὡς
[14, 2]	ποσόν, καὶ τὰς ἄλλας δὴ	κατηγορίας	ποῖον οὖν τὰ ὄντα πάντα
[14, 1]	ὑπὸ τῆς τοῦ ἑνὸς δὲ	οὐσίας	ἀμφοῖν καὶ γὰρ ὁ τὸ
[14, 4]	ποιήσας. Τῶν δὲ τὰς ἀκινήτους	οὐσίας	εἶναι λεγόντων οἱ μέν φασιν
[14, 1]	τινὸς τοῦ ἑνὸς καθ᾽ αὑτὸ	οὐσίας.	Καὶ τοῦτο κατὰ λόγον· σημαίνει
[14, 4]	ὅτι τοὺς ἀριθμοὺς τὰς πρώτας	οὐσίας	καὶ χωριστὰ καὶ εἴδη. ~Εἰ
[14, 2]	τὸ ὂν τὸ κατὰ τὰς	οὐσίας	λεγόμενον· ἀριθμοὶ γὰρ καὶ μήκη
[14, 1]	οὖν, μᾶλλον δὲ ἀδύνατον, τὸ	οὐσίας	μὴ οὐσίαν ποιεῖν στοιχεῖον καὶ
[14, 1]	φυσικοῖς, καὶ περὶ τὰς ἀκινήτους	οὐσίας	ὁμοίως. Εἰ δὲ τῆς τῶν
[14, 2]	τὰ δὲ στοιχεῖα ὕλη τῆς	οὐσίας,	οὐδεμιᾶς ἂν εἴη ἀϊδίου οὐσίας
[14, 2]	οὐσίας, οὐδεμιᾶς ἂν εἴη ἀϊδίου	οὐσίας	στοιχεῖα ἐξ ὧν ἐστιν ἐνυπαρχόντων.
[14, 1]	~Περὶ μὲν οὖν τῆς	οὐσίας	ταύτης εἰρήσθω τοσαῦτα, πάντες (δὲ
[14, 1]	τὸ δυνάμει τοιοῦτον, ὥστε καὶ	οὐσίας·	τὸ δὲ πρός τι οὔτε
[14, 2]	αἴτια τῆς ἐπὶ ταύτας τὰς	αἰτίας	ἐκτροπῆς, (μάλιστα δὲ τὸ ἀπορῆσαι
[14, 1]	πάντες (δὲ ποιοῦσι τὰς ἀρχὰς	ἐναντίας,	ὥσπερ ἐν τοῖς φυσικοῖς, καὶ
[14, 6]	τὸ εὖ ὑπάρχει καὶ τῆς	συστοιχίας	ἐστὶ τῆς τοῦ καλοῦ τὸ
[14, 1]	πολὺ ἁπλῶς εἴη, οἷον ἡ	δεκὰς	πολύ, (καὶ) εἰ ταύτης μή
[14, 1]	τῶν συμβαινόντων, ἀλλὰ (πρὸς τὰς	λογικὰς	μόνον δυσχερείας, ἃς φυλάττονται διὰ
[14, 1]	φυλάττονται διὰ τὸ καὶ αὐτοὶ	λογικὰς	φέρειν τὰς ἀποδείξεις. Πλὴν τοῦ
[14, 6]	Ὁμηρικοῖς, οἳ μικρὰς ὁμοιότητας ὁρῶσι	μεγάλας	δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι δέ τινες
[14, 2]	δ᾽ ὅτι ποσόν, καὶ τὰς	ἄλλας	δὴ κατηγορίας ποῖον οὖν τὰ
[14, 2]	πῶς πολλά· (εἰ δὲ ταὐτό,	πολλὰς	ὑπομένει ὁ λέγων ἐναντιώσεις. Ἐπιστήσειε
[14, 6]	ἢ οἱ μὲν διὰ τὰς	πύλας	ἢ ἄλλην τινὰ αἰτίαν, τὴν
[14, 3]	τὰ μαθηματικὰ καὶ ποιεῖν ἰδίας	τινὰς	δόξας. Ἔστι δ᾽ οὐ χαλεπὸν
[14, 2]	ποσόν τι σημαίνει, (καὶ ἡ	μονάς,	εἰ μὴ μέτρον καὶ τὸ
[14, 5]	Τοῦτ᾽ οὖν ἔσται ὁ ἀριθμός,	μονὰς	καὶ πλῆθος, ἢ τὸ ἓν
[14, 3]	μαθηματικὰ καὶ ποιεῖν ἰδίας τινὰς	δόξας.	Ἔστι δ᾽ οὐ χαλεπὸν (ὁποιασοῦν
[14, 2]	ποσὰ πολλά. Ὁ γὰρ ἀριθμὸς	πᾶς	ποσόν τι σημαίνει, (καὶ ἡ
[14, 2]	τοσοῦτον χρόνον οὗ μὴ ἔστι	πέρας.	Οὐκ ἂν τοίνυν εἴη ἀΐ
[14, 3]	καὶ ὅλως κινήσεως ἔστι τι	πέρας·	τοῦτ᾽ οὖν ἔσται τόδε τι
[14, 6]	οὗτοι τοῖς ἀρχαίοις Ὁμηρικοῖς, οἳ	μικρὰς	ὁμοιότητας ὁρῶσι μεγάλας δὲ παρορῶσιν.
[14, 4]	σοφῶν οἷον Ἐμπεδοκλῆς τε καὶ	Ἀναξαγόρας,	ὁ μὲν τὴν φιλίαν στοιχεῖον
[14, 4]	ὁ δὲ τὸν νοῦν ἀρχὴν	ποιήσας.	Τῶν δὲ τὰς ἀκινήτους οὐσίας
[14, 2]	οὐκ οἰομένῳ διὰ τὸ τὰς	ἐνούσας	δυσχερείας ὁρᾶν περὶ τὰς ἰδέας
[14, 2]	τὰ αἴτια τῆς ἐπὶ ταύτας	τὰς	αἰτίας ἐκτροπῆς, (μάλιστα δὲ τὸ
[14, 4]	νοῦν ἀρχὴν ποιήσας. Τῶν δὲ	τὰς	ἀκινήτους οὐσίας εἶναι λεγόντων οἱ
[14, 1]	ἐν τοῖς φυσικοῖς, καὶ περὶ	τὰς	ἀκινήτους οὐσίας ὁμοίως. Εἰ δὲ
[14, 2]	τὸ δ᾽ ὅτι ποσόν, καὶ	τὰς	ἄλλας δὴ κατηγορίας ποῖον οὖν
[14, 1]	τὸ καὶ αὐτοὶ λογικὰς φέρειν	τὰς	ἀποδείξεις. Πλὴν τοῦ αὐτοῦ γε
[14, 6]	ἔνιοι λέγουσι, μηδὲ ταύτας εἶναι	τὰς	ἀρχάς.
[14, 1]	δ᾽ οὔ. Ἀλλὰ μὴν καὶ	τὰς	ἀρχὰς ἃς στοιχεῖα καλοῦσιν οὐ
[14, 1]	εἰρήσθω τοσαῦτα, πάντες (δὲ ποιοῦσι	τὰς	ἀρχὰς ἐναντίας, ὥσπερ ἐν τοῖς
[14, 6]	γὰρ τρόπον τῶν διωρισμένων περὶ	τὰς	ἀρχὰς οὐδὲν αὐτῶν αἴτιον ἔστιν
[14, 3]	δὲ τῆς νῦν ἀφεῖναι μεθόδου·	τὰς	γὰρ ἐν τοῖς ἀκινήτοις ζητοῦμεν
[14, 2]	τρόπον οὐκ οἰομένῳ διὰ τὸ	τὰς	ἐνούσας δυσχερείας ὁρᾶν περὶ τὰς
[14, 3]	ἐλέχθη. ~Οἱ μὲν οὖν τιθέμενοι	τὰς	ἰδέας εἶναι, καὶ ἀριθμοὺς αὐτὰς
[14, 3]	ὥσπερ μοχθηρὰ τραγῳδία τοῖς δὲ	τὰς	ἰδέας τιθεμένοις τοῦτο μὲν ἐκφεύγει—
[14, 2]	τὰς ἐνούσας δυσχερείας ὁρᾶν περὶ	τὰς	ἰδέας ὥστε διά γε ταῦτα
[14, 1]	ἔνια τῶν συμβαινόντων, ἀλλὰ (πρὸς	τὰς	λογικὰς μόνον δυσχερείας, ἃς φυλάττονται
[14, 5]	τετράγωνον, οὕτως ἀφομοιῶν ταῖς ψήφοις	τὰς	μορφὰς τῶν φυτῶν ἢ ὅτι
[14, 2]	πολλὰ τὸ ὂν τὸ κατὰ	τὰς	οὐσίας λεγόμενον· ἀριθμοὶ γὰρ καὶ
[14, 4]	τὸ δ᾽ ὅτι τοὺς ἀριθμοὺς	τὰς	πρώτας οὐσίας καὶ χωριστὰ καὶ
[14, 2]	Ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸ μὲν κατὰ	τὰς	πτώσεις μὴ ὂν ἰσαχῶς ταῖς
[14, 6]	ἐστίν; ἢ οἱ μὲν διὰ	τὰς	πύλας ἢ ἄλλην τινὰ αἰτίαν,
[14, 5]	ὑπολαμβάνει οὐδ᾽ εἴ τις παρεικάζει	τὰς	τοῦ ὅλου ἀρχὰς τῇ τῶν
[14, 3]	οὐθὲν τοιοῦτον ἐνδέχεται λέγειν κατὰ	τὰς	ὑποθέσεις, ἀλλ᾽ ὅτι οὐκ ἔσονται
[14, 6]	τοῖς ἀρχαίοις Ὁμηρικοῖς, οἳ μικρὰς	ὁμοιότητας	ὁρῶσι μεγάλας δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι
[14, 5]	τόπος μή. Ἔδει δὲ τοὺς	λέγοντας	ἐκ στοιχείων εἶναι τὰ ὄντα
[14, 6]	αἱ πλειάδες, ἐν ἑπτὰ (δὲ	ὀδόντας	βάλλει (ἔνιά γε, ἔνια δ᾽
[14, 3]	δ᾽ οὐ χαλεπὸν (ὁποιασοῦν ὑποθέσεις	λαμβάνοντας	μακροποιεῖν καὶ συνείρειν. Οὗτοι μὲν
[14, 4]	μὲν διὰ τὸ μεταβάλλειν τοὺς	ἄρχοντας	τῶν ὄντων συμβαίνει τοιαῦτα λέγειν,
[14, 2]	αἰτία καὶ τοῦ τὸ (ἀντικείμενον	ζητοῦντας	τῷ ὄντι καὶ τῷ ἑνί,
[14, 3]	τὰς ἰδέας εἶναι, καὶ ἀριθμοὺς	αὐτὰς	εἶναι, τῷ> κατὰ τὴν ἔκθεσιν
[14, 3]	τοῦ στερεοῦ, οἴονται εἶναι ἀνάγκην	τοιαύτας	φύσεις εἶναι. Δεῖ δὴ καὶ
[14, 6]	αἰσθητῶν, ὡς ἔνιοι λέγουσι, μηδὲ	ταύτας	εἶναι τὰς ἀρχάς.
[14, 2]	οὖν τὰ αἴτια τῆς ἐπὶ	ταύτας	τὰς αἰτίας ἐκτροπῆς, (μάλιστα δὲ
[14, 4]	δ᾽ ὅτι τοὺς ἀριθμοὺς τὰς	πρώτας	οὐσίας καὶ χωριστὰ καὶ εἴδη.
[14, 1]	ἀεί, τὸ> ὀλίγον, οἷον ἡ	δυάς	(εἰ γὰρ πολύ, τὸ ἓν
[14, 2]	μή. Οὐ γὰρ δὴ ἡ	δυὰς	ἡ ἀόριστος αἰτία οὐδὲ τὸ
[14, 5]	οὕτως ἀφομοιῶν ταῖς ψήφοις τὰς	μορφὰς	τῶν φυτῶν ἢ ὅτι (ὁ)
[14, 6]	λέγουσι, μηδὲ ταύτας εἶναι τὰς	ἀρχάς.
[14, 1]	τὸ ὑπερέχον καὶ ὑπερεχόμενον εἶναι	ἀρχὰς	ἀλλὰ μὴ τὸ μέγα καὶ
[14, 1]	οὔ. Ἀλλὰ μὴν καὶ τὰς	ἀρχὰς	ἃς στοιχεῖα καλοῦσιν οὐ καλῶς
[14, 1]	τοσαῦτα, πάντες (δὲ ποιοῦσι τὰς	ἀρχὰς	ἐναντίας, ὥσπερ ἐν τοῖς φυσικοῖς,
[14, 6]	τρόπον τῶν διωρισμένων περὶ τὰς	ἀρχὰς	οὐδὲν αὐτῶν αἴτιον ἔστιν ὡς
[14, 5]	τις παρεικάζει τὰς τοῦ ὅλου	ἀρχὰς	τῇ τῶν ζῴων καὶ φυτῶν,
[14, 4]	ποιοῦσι, τὸ δ᾽ ὅτι τἀναντία	ἀρχάς,	τὸ δ᾽ ὅτι τὸ ἓν
[14, 3]	γὰρ ἐν τοῖς ἀκινήτοις ζητοῦμεν	ἀρχάς,	ὥστε καὶ τῶν ἀριθμῶν τῶν
[14, 6]	ἡ ἁρμονία, ἑπτὰ δὲ αἱ	πλειάδες,	ἐν ἑπτὰ (δὲ ὀδόντας βάλλει
[14, 2]	ἂν καὶ ταῦτα ἦσαν καὶ	μονάδες.	Ἀλλὰ μὴν εἴ γε ταῦτ᾽
[14, 4]	τοῦ μαθηματικοῦ (ἅπασαι γὰρ αἱ	μονάδες	γίγνονται ὅπερ ἀγαθόν τι, καὶ
[14, 2]	νῦν δὲ πῶς μὲν πολλαὶ	μονάδες	(παρὰ τὸ πρῶτον ἓν ζητεῖται,
[14, 6]	ἴσοι εἴδει· καὶ γὰρ αἱ	μονάδες	ὥστε διά γε ταῦτα εἴδη
[14, 4]	τὴν (ἀρχὴν τοιαύτην εἶναι εὔλογον	ἀληθὲς	εἶναι, τὸ μέντοι ταύτην εἶναι
[14, 2]	δέ ἐστι τὸ λεγόμενον νῦν	ἀληθὲς	καθόλου, ὅτι οὐδεμία ἐστὶν ἀΐ
[14, 3]	ὁ τῶν δούλων ὅταν μηθὲν	ὑγιὲς	λέγωσιν. Φαίνεται δὲ καὶ αὐτὰ
[14, 4]	οὐχ ὡς ἀγαθὸν ὑπάρχει, τὸ	αὔταρκες	καὶ ἡ σωτηρία. Ἀλλὰ μὴν
[14, 4]	ἢ διότι εὖ ἔχει, οὐδ᾽	αὔταρκες,	ὥστε τὸ μὲν φάναι τὴν
[14, 6]	τοῖς μαθήμασιν, ὡς μὲν λέγουσί	τινες	καὶ αἴτια ποιοῦσι τῆς φύσεως,
[14, 4]	δ᾽ ἄρτιον πρῶτον ἐξ ἀνίσων	τινὲς	(κατασκευάζουσι τοῦ μεγάλου καὶ μικροῦ
[14, 2]	ὧν ἐστιν ἐνυπαρχόντων. Εἰσὶ δέ	τινες	οἳ δυάδα μὲν ἀόριστον ποιοῦσι
[14, 3]	ἐν τοῖς αἰσθητοῖς. (Εἰσὶ δέ	τινες	οἳ ἐκ τοῦ πέρατα εἶναι
[14, 6]	μεγάλας δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι δέ	τινες	ὅτι πολλὰ τοιαῦτα, οἷον αἵ
[14, 4]	λέγειν, οἷον Φερεκύδης καὶ ἕτεροί	τινες,	(τὸ γεννῆσαν πρῶτον ἄριστον τιθέασι,
[14, 6]	ἂν ἐν (οὐθενὶ λόγῳ ὂν	ὑδαρὲς	δὲ ἢ ἐν ἀριθμῷ ἄκρατον
[14, 1]	τῆς οὐσίας ταύτης εἰρήσθω τοσαῦτα,	πάντες	(δὲ ποιοῦσι τὰς ἀρχὰς ἐναντίας,
[14, 3]	δὲ πρῶτοι δύο τοὺς ἀριθμοὺς	ποιήσαντες,	τόν τε τῶν εἰδῶν καὶ
[14, 1]	οἱ τὸ ἓν τῷ πλήθει	ἀντιτιθέντες	ἔχονταί τινος δόξης, οὐ μὴν
[14, 5]	ἵππου, ὥσπερ οἱ τοὺς ἀριθμοὺς	ἄγοντες	εἰς τὰ σχήματα τρίγωνον καὶ
[14, 1]	τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν	λέγοντες	μετὰ τοῦ ἑνός, τρία ταῦτα
[14, 4]	γὰρ πολλὴ δυσχέρεια— ἣν ἔνιοι	φεύγοντες	ἀπειρήκασιν, οἱ τὸ ἓν μὲν
[14, 4]	ἀπειρήκασιν, οἱ τὸ ἓν μὲν	ὁμολογοῦντες	ἀρχὴν εἶναι πρώτην καὶ στοιχεῖον,
[14, 1]	τι, τὴν δυάδα δὲ ἀόριστον	ποιοῦντες	μεγάλου καὶ μικροῦ, πόῤῥω λίαν
[14, 3]	τῶν αἰσθητῶν· οἱ δὲ χωριστὸν	ποιοῦντες,	ὅτι ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν οὐκ
[14, 6]	τὴν ὀξυτάτην (νεάτην) ἐν αὐλοῖς,	ἧς	ὁ ἀριθμὸς ἴσος τῇ οὐλομελείᾳ
[14, 5]	ἡ οὐσία οὕτω, τρία πυρὸς	γῆς	δὲ δύο· καὶ ἀεὶ ὁ
[14, 4]	μὴ μυθικῶς πάντα λέγειν, οἷον	Φερεκύδης	καὶ ἕτεροί τινες, (τὸ γεννῆσαν
[14, 3]	οὐκ ἔοικε δ᾽ ἡ φύσις	ἐπεισοδιώδης	οὖσα ἐκ τῶν (φαινομένων, ὥσπερ
[14, 4]	τῶν ὑστέρων δὲ σοφῶν οἷον	Ἐμπεδοκλῆς	τε καὶ Ἀναξαγόρας, ὁ μὲν
[14, 1]	ἀριθμὸς ὁ τούτων, ἤ τινος	ἄλλης	τοιαύτης προσηγορίας. (Οἱ δὲ τὸ
[14, 3]	γὰρ τὰ μεγέθη ἐκ τῆς	ὕλης	καὶ ἀριθμοῦ, ἐκ μὲν τῆς
[14, 1]	τὸ μακρὸν καὶ τὸ βραχὺ	γραμμῆς,	καὶ ἐπίπεδόν ἐστι καὶ πλατὺ
[14, 3]	καὶ ἔσχατα τὴν στιγμὴν μὲν	γραμμῆς,	ταύτην δ᾽ ἐπιπέδου, τοῦτο δὲ
[14, 6]	ἀριθμός, καὶ πάλιν τῶν τῆς	σελήνης,	καὶ τῶν ζῴων γε ἑκάστου
[14, 1]	τῷ πλήθει ἀντιτιθέντες ἔχονταί τινος	δόξης,	οὐ μὴν οὐδ᾽ οὗτοι ἱκανῶς·
[14, 2]	ὅσα δὲ χωρὶς ταύτης τῆς	δόξης,	ταῦτα κἀκείνοις ὑπάρχειν ἀναγκαῖον, ἐάν
[14, 2]	τῆς ἐπὶ ταύτας τὰς αἰτίας	ἐκτροπῆς,	(μάλιστα δὲ τὸ ἀπορῆσαι ἀρχαϊκῶς.
[14, 3]	ἐπιζητήσειεν ἄν τις μὴ λίαν	εὐχερὴς	ὢν περὶ μὲν τοῦ ἀριθμοῦ
[14, 4]	φασιν, ὡς δηλονότι τοῦ (ἀρτίου	οὔσης	γενέσεως· τὸν δ᾽ ἄρτιον πρῶτον
[14, 4]	τισίν, οἳ οὔ (φασιν, ἀλλὰ	προελθούσης	τῆς τῶν ὄντων φύσεως καὶ
[14, 3]	πάντα ταῦτα πέρατα (ἐπεὶ καὶ	τῆς	βαδίσεως καὶ ὅλως κινήσεως ἔστι
[14, 2]	λέγουσιν· ὅσα δὲ χωρὶς ταύτης	τῆς	δόξης, ταῦτα κἀκείνοις ὑπάρχειν ἀναγκαῖον,
[14, 1]	μικρόν, καὶ τὸν ἀριθμὸν πρότερον	τῆς	δυάδος ἐκ τῶν στοιχείων· καθόλου
[14, 3]	ὕλης καὶ ἀριθμοῦ, ἐκ μὲν	τῆς	δυάδος τὰ μήκη, ἐκ τριάδος
[14, 2]	Πολλὰ μὲν οὖν τὰ αἴτια	τῆς	ἐπὶ ταύτας τὰς αἰτίας ἐκτροπῆς,
[14, 5]	οὐχ οἱ ἀριθμοὶ οὐσία οὐδὲ	τῆς	μορφῆς αἴτιοι, δῆλον· ὁ γὰρ
[14, 3]	τι περὶ (φύσεως, ἐκ δὲ	τῆς	νῦν ἀφεῖναι μεθόδου· τὰς γὰρ
[14, 2]	ἐνέργεια, τὰ δὲ στοιχεῖα ὕλη	τῆς	οὐσίας, οὐδεμιᾶς ἂν εἴη ἀϊδίου
[14, 1]	~Περὶ μὲν οὖν	τῆς	οὐσίας ταύτης εἰρήσθω τοσαῦτα, πάντες
[14, 6]	(φορῶν ἀριθμός, καὶ πάλιν τῶν	τῆς	σελήνης, καὶ τῶν ζῴων γε
[14, 6]	ὅτι τὸ εὖ ὑπάρχει καὶ	τῆς	συστοιχίας ἐστὶ τῆς τοῦ καλοῦ
[14, 3]	ἴσως τὰ ἐπίπεδα, ἐκ δὲ	τῆς	τετράδος τὰ στερεὰ ἢ καὶ
[14, 1]	οἱ ἀριθμοὶ τοῖς μὲν ἐκ	τῆς	τοῦ ἀνίσου δυάδος, τοῦ μεγάλου
[14, 1]	δ᾽ ἐκ τοῦ πλήθους, ὑπὸ	τῆς	τοῦ ἑνὸς δὲ οὐσίας ἀμφοῖν
[14, 6]	ὑπάρχει καὶ τῆς συστοιχίας ἐστὶ	τῆς	τοῦ καλοῦ τὸ περιττόν, τὸ
[14, 1]	ἀκινήτους οὐσίας ὁμοίως. Εἰ δὲ	τῆς	τῶν ἁπάντων ἀρχῆς μὴ ἐνδέχεται
[14, 4]	οἳ οὔ (φασιν, ἀλλὰ προελθούσης	τῆς	τῶν ὄντων φύσεως καὶ τὸ
[14, 3]	ποιοῦσι γὰρ τὰ μεγέθη ἐκ	τῆς	ὕλης καὶ ἀριθμοῦ, ἐκ μὲν
[14, 6]	λέγουσί τινες καὶ αἴτια ποιοῦσι	τῆς	φύσεως, ἔοικεν οὑτωσί (γε σκοπουμένοις
[14, 1]	ὁ τούτων, ἤ τινος ἄλλης	τοιαύτης	προσηγορίας. (Οἱ δὲ τὸ ἄνισον
[14, 1]	~Περὶ μὲν οὖν τῆς οὐσίας	ταύτης	εἰρήσθω τοσαῦτα, πάντες (δὲ ποιοῦσι
[14, 1]	ἡ δεκὰς πολύ, (καὶ) εἰ	ταύτης	μή ἐστι πλεῖον, ἢ τὰ
[14, 2]	τοῖς λέγουσιν· ὅσα δὲ χωρὶς	ταύτης	τῆς δόξης, ταῦτα κἀκείνοις ὑπάρχειν
[14, 5]	οἱ ἀριθμοὶ οὐσία οὐδὲ τῆς	μορφῆς	αἴτιοι, δῆλον· ὁ γὰρ λόγος
[14, 1]	Εἰ δὲ τῆς τῶν ἁπάντων	ἀρχῆς	μὴ ἐνδέχεται πρότερόν τι εἶναι,
[14, 6]	ἐν μὲν τῷ δεξιῷ ἐννέα	συλλαβαῖς,	ἐν δὲ τῷ ἀριστερῷ ὀκτώ·
[14, 3]	μὲν οὖν ταύτῃ προσγλιχόμενοι ταῖς	ἰδέαις	τὰ μαθηματικὰ διαμαρτάνουσιν· οἱ δὲ
[14, 2]	πτώσεις μὴ ὂν ἰσαχῶς ταῖς	κατηγορίαις	λέγεται, παρὰ τοῦτο δὲ τὸ
[14, 5]	μὴ τιθέναι τὸ ἀγαθὸν ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς καὶ (τὸ τιθέναι οὕτως
[14, 3]	Οὗτοι μὲν οὖν ταύτῃ προσγλιχόμενοι	ταῖς	ἰδέαις τὰ μαθηματικὰ διαμαρτάνουσιν· οἱ
[14, 2]	τὰς πτώσεις μὴ ὂν ἰσαχῶς	ταῖς	κατηγορίαις λέγεται, παρὰ τοῦτο δὲ
[14, 6]	αὐτὸ δεῖ γένος εἶναι ἐν	ταῖς	πολλαπλασιώσεσιν, ὥστε δεῖ μετρεῖσθαι τῷ
[14, 5]	τρίγωνον καὶ τετράγωνον, οὕτως ἀφομοιῶν	ταῖς	ψήφοις τὰς μορφὰς τῶν φυτῶν
[14, 5]	τιθέναι τὸ ἀγαθὸν ἐν ταῖς	ἀρχαῖς	καὶ (τὸ τιθέναι οὕτως ἀδύνατον,
[14, 6]	πυρὸς ΒΕΓΖ καὶ ὕδατος ἀριθμὸς	δὶς	τρία. (Εἰ δ᾽ ἀνάγκη πάντα
[14, 5]	ὥσπερ οἱ τοὺς ἀριθμοὺς ἄγοντες	εἰς	τὰ σχήματα τρίγωνον καὶ τετράγωνον,
[14, 6]	(Ὁρᾶν δὲ δεῖ μὴ τοιαῦτα	οὐθεὶς	ἂν ἀπορήσειεν οὔτε λέγειν οὔθ᾽
[14, 6]	εὐθύ, τὸ ἰσάκις ἴσον, αἱ	δυνάμεις	ἐνίων ἀριθμῶν· ἅμα γὰρ ὧραι
[14, 3]	ἔσονται αὐτῶν αἱ ἐπιστῆμαι ἐλέγετο.	Ἡμεῖς	δέ φαμεν εἶναι, καθάπερ εἴπομεν
[14, 6]	ἄλλην τινὰ αἰτίαν, τὴν δὲ	ἡμεῖς	οὕτως ἀριθμοῦμεν, τὴν δὲ ἄρκτον
[14, 1]	καὶ αὐτοὶ λογικὰς φέρειν τὰς	ἀποδείξεις.	Πλὴν τοῦ αὐτοῦ γε λόγου
[14, 6]	ἀλλ᾽ οὐχ ὅτι αἱ συμφωνίαι	τρεῖς,	ἐπεὶ πλείους γε αἱ συμφωνίαι,
[14, 6]	φασὶν εἶναι, καὶ ὅτι ἐκεῖναι	τρεῖς,	καὶ ταῦτα τρία· ὅτι δὲ
[14, 3]	τοιοῦτον ἐνδέχεται λέγειν κατὰ τὰς	ὑποθέσεις,	ἀλλ᾽ ὅτι οὐκ ἔσονται αὐτῶν
[14, 3]	Ἔστι δ᾽ οὐ χαλεπὸν (ὁποιασοῦν	ὑποθέσεις	λαμβάνοντας μακροποιεῖν καὶ συνείρειν. Οὗτοι
[14, 6]	Ἀλλ᾽ αἱ ἐν τοῖς ἀριθμοῖς	φύσεις	αἱ ἐπαινούμεναι καὶ τὰ τούτοις
[14, 3]	στερεοῦ, οἴονται εἶναι ἀνάγκην τοιαύτας	φύσεις	εἶναι. Δεῖ δὴ καὶ τοῦτον
[14, 2]	ταὐτό, πολλὰς ὑπομένει ὁ λέγων	ἐναντιώσεις.	Ἐπιστήσειε δ᾽ ἄν τις τὴν
[14, 2]	ἐπειδὴ τὸ μὲν κατὰ τὰς	πτώσεις	μὴ ὂν ἰσαχῶς ταῖς κατηγορίαις
[14, 6]	τὸ περιττόν, τὸ εὐθύ, τὸ	ἰσάκις	ἴσον, αἱ δυνάμεις ἐνίων ἀριθμῶν·
[14, 5]	ἄλλ᾽ ὅσα ἐξ ἐναντίων ἢ	οἷς	ἔστιν ἐναντία φθείρεται κἂν ἐκ
[14, 2]	εὐλόγως διὰ τὰ συμβαίνοντα ἀδύνατα·	οἷς	τοσαῦτα μόνον ἀφῄρηται τῶν δυσχερῶν
[14, 2]	μὴ εἶναι, καθάπερ ἐν ἄλλοις	λόγοις	(συνέβη πραγματευθῆναι. Εἰ δέ ἐστι
[14, 3]	καὶ αὐτὰ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς	εὐλόγοις,	καὶ ἔοικεν ἐν αὐτοῖς εἶναι
[14, 5]	καὶ τὸ τόπον ἅμα τοῖς	στερεοῖς	τοῖς μαθηματικοῖς ποιῆσαι (ὁ μὲν
[14, 6]	Ὅμοιοι δὴ καὶ οὗτοι τοῖς	ἀρχαίοις	Ὁμηρικοῖς, οἳ μικρὰς ὁμοιότητας ὁρῶσι
[14, 6]	λέγειν οὔθ᾽ εὑρίσκειν ἐν τοῖς	ἀϊδίοις,	ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς φθαρτοῖς.
[14, 1]	αὐτὸν τρόπον, (ἐν μὲν τοῖς	ποιοῖς	ποιόν τι, ἐν δὲ τοῖς
[14, 1]	τινός· ἀνάγκη ἄρα μάλιστα τοῖς	ἐναντίοις	τοῦθ᾽ ὑπάρχειν. (Ἀεὶ ἄρα πάντα
[14, 6]	δὴ καὶ οὗτοι τοῖς ἀρχαίοις	Ὁμηρικοῖς,	οἳ μικρὰς ὁμοιότητας ὁρῶσι μεγάλας
[14, 1]	ἀρχὰς ἐναντίας, ὥσπερ ἐν τοῖς	φυσικοῖς,	καὶ περὶ τὰς ἀκινήτους οὐσίας
[14, 5]	τόπον ἅμα τοῖς στερεοῖς τοῖς	μαθηματικοῖς	ποιῆσαι (ὁ μὲν γὰρ τόπος
[14, 6]	ἀριθμὸς συνεβεβήκει, ταὐτὰ ἂν ἦν	ἀλλήλοις	ἐκεῖνα τὸ αὐτὸ εἶδος ἀριθμοῦ
[14, 6]	γὰρ συμβεβηκότα μέν, ἀλλ᾽ οἰκεῖα	ἀλλήλοις	πάντα, ἓν δὲ τῷ ἀνάλογον·
[14, 3]	τῶν μαθηματικῶν τὸ μηθὲν συμβάλλεσθαι	ἀλλήλοις	τὰ πρότερα τοῖς ὕστερον (μὴ
[14, 2]	τις ἡ δ᾽ ἰδέα τοῖς	ἄλλοις	αἰτία τοῦ εἶναι ὃν δή
[14, 2]	ἐνδεχόμενον μὴ εἶναι, καθάπερ ἐν	ἄλλοις	λόγοις (συνέβη πραγματευθῆναι. Εἰ δέ
[14, 3]	(τῷ οὐρανῷ καὶ ἐν πολλοῖς	ἄλλοις.	Τοῖς δὲ τὸν μαθηματικὸν μόνον
[14, 2]	τοιοῦτος ἀριθμός, καὶ τί τοῖς	ἄλλοις	χρήσιμος; οὐθενὸς γὰρ οὔτε φησὶν
[14, 3]	ἐν (τῷ οὐρανῷ καὶ ἐν	πολλοῖς	ἄλλοις. Τοῖς δὲ τὸν μαθηματικὸν
[14, 6]	ἐπὶ τὴν ὀξυτάτην (νεάτην) ἐν	αὐλοῖς,	ἧς ὁ ἀριθμὸς ἴσος τῇ
[14, 1]	συμβεβηκότα μᾶλλον ἢ ὑποκείμενα τοῖς	ἀριθμοῖς	καὶ τοῖς μεγέθεσίν ἐστι, τὸ
[14, 6]	οἱ τῶν μίξεων, οὐκ ἐν	ἀριθμοῖς,	οἷον τρία πρὸς δύο ἀλλ᾽
[14, 6]	φθαρτοῖς. Ἀλλ᾽ αἱ ἐν τοῖς	ἀριθμοῖς	φύσεις αἱ ἐπαινούμεναι καὶ τὰ
[14, 1]	ἤ τι τοιοῦτον, ἐν δὲ	ῥυθμοῖς	βάσις ἢ συλλαβή· ὁμοίως δὲ
[14, 3]	τοῖς τὰ μαθηματικὰ μόνον εἶναι	φαμένοις,	καὶ τούτων μὴ ὄντων ἡ
[14, 3]	τραγῳδία τοῖς δὲ τὰς ἰδέας	τιθεμένοις	τοῦτο μὲν ἐκφεύγει— ποιοῦσι γὰρ
[14, 6]	τῆς φύσεως, ἔοικεν οὑτωσί (γε	σκοπουμένοις	διαφεύγειν (κατ᾽ οὐδένα γὰρ τρόπον
[14, 2]	χωρὶς ταύτης τῆς δόξης, ταῦτα	κἀκείνοις	ὑπάρχειν ἀναγκαῖον, ἐάν τε τὸν
[14, 2]	τὸ αἴτιον καὶ τὸ ἐν	ἐκείνοις·	τὸ γὰρ αὐτὸ καὶ τὸ
[14, 1]	ποιόν τι, ἐν δὲ τοῖς	ποσοῖς	ποσόν τι, καὶ ἀδιαίρετον τὸ
[14, 6]	οὔτε λέγειν οὔθ᾽ εὑρίσκειν ἐν	τοῖς	ἀϊδίοις, ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς
[14, 3]	τὰ πάθη ὑπάρχει αὐτῶν ἐν	τοῖς	αἰσθητοῖς. (Εἰσὶ δέ τινες οἳ
[14, 3]	πολλὰ τῶν ἀριθμῶν πάθη ὑπάρχοντα	τοῖς	αἰσθητοῖς σώμασιν, εἶναι μὲν ἀριθμοὺς
[14, 3]	λέγουσι, διὰ τί οὐδαμῶς ἐν	τοῖς	αἰσθητοῖς ὑπαρχόντων τὰ πάθη ὑπάρχει
[14, 3]	ἀφεῖναι μεθόδου· τὰς γὰρ ἐν	τοῖς	ἀκινήτοις ζητοῦμεν ἀρχάς, ὥστε καὶ
[14, 2]	ἰδέα τις ἡ δ᾽ ἰδέα	τοῖς	ἄλλοις αἰτία τοῦ εἶναι ὃν
[14, 2]	ἔστι τοιοῦτος ἀριθμός, καὶ τί	τοῖς	ἄλλοις χρήσιμος; οὐθενὸς γὰρ οὔτε
[14, 1]	καὶ συμβεβηκότα μᾶλλον ἢ ὑποκείμενα	τοῖς	ἀριθμοῖς καὶ τοῖς μεγέθεσίν ἐστι,
[14, 6]	τοῖς φθαρτοῖς. Ἀλλ᾽ αἱ ἐν	τοῖς	ἀριθμοῖς φύσεις αἱ ἐπαινούμεναι καὶ
[14, 6]	δύναται. Ὅμοιοι δὴ καὶ οὗτοι	τοῖς	ἀρχαίοις Ὁμηρικοῖς, οἳ μικρὰς ὁμοιότητας
[14, 6]	ἴσον τὸ διάστημα ἔν τε	τοῖς	γράμμασιν ἀπὸ τοῦ Α πρὸς
[14, 3]	τῶν (φαινομένων, ὥσπερ μοχθηρὰ τραγῳδία	τοῖς	δὲ τὰς ἰδέας τιθεμένοις τοῦτο
[14, 3]	οὐρανῷ καὶ ἐν πολλοῖς ἄλλοις.	Τοῖς	δὲ τὸν μαθηματικὸν μόνον λέγουσιν
[14, 6]	λευκόν. Ἔτι οὐχ οἱ ἐν	τοῖς	εἴδεσιν ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν ἁρμονικῶν
[14, 1]	ὑποκειμένου τινός· ἀνάγκη ἄρα μάλιστα	τοῖς	ἐναντίοις τοῦθ᾽ ὑπάρχειν. (Ἀεὶ ἄρα
[14, 3]	μάχεται καὶ αὐτὰ ἑαυτοῖς καὶ	τοῖς	εὐλόγοις, καὶ ἔοικεν ἐν αὐτοῖς
[14, 2]	πρός τι στοιχεῖον ἀναγκαῖα συμβαίνει	τοῖς	λέγουσιν· ὅσα δὲ χωρὶς ταύτης
[14, 4]	εὐλαβούμενοι ἀληθινὴν δυσχέρειαν ἣ συμβαίνει	τοῖς	λέγουσιν, ὥσπερ ἔνιοι, τὸ ἓν
[14, 6]	ἐναντία καὶ ὅλως τὰ ἐν	τοῖς	μαθήμασιν, ὡς μὲν λέγουσί τινες
[14, 5]	τὸ τόπον ἅμα τοῖς στερεοῖς	τοῖς	μαθηματικοῖς ποιῆσαι (ὁ μὲν γὰρ
[14, 1]	ἢ ὑποκείμενα τοῖς ἀριθμοῖς καὶ	τοῖς	μεγέθεσίν ἐστι, τὸ πολὺ καὶ
[14, 1]	πλῆθος (γεννῶνται γὰρ οἱ ἀριθμοὶ	τοῖς	μὲν ἐκ τῆς τοῦ ἀνίσου
[14, 1]	ὅλως κοινῷ πρός τι καὶ	τοῖς	μέρεσιν αὐτοῦ καὶ εἴδεσιν. Οὐθὲν
[14, 2]	ἰδέας τιθεμένῳ παρέχονταί τιν᾽ αἰτίαν	(τοῖς	οὖσιν, εἴπερ ἕκαστος τῶν ἀριθμῶν
[14, 3]	τρόπος αὐτῶν, καὶ τί συμβάλλονται	τοῖς	οὖσιν; οὐθὲν γάρ, ὥσπερ οὐδὲ
[14, 3]	καὶ ὃ ἄρτι ἠπορήθη λυτέον	τοῖς	οὕτω λέγουσι, διὰ τί οὐδαμῶς
[14, 1]	τὸν αὐτὸν τρόπον, (ἐν μὲν	τοῖς	ποιοῖς ποιόν τι, ἐν δὲ
[14, 1]	ποιοῖς ποιόν τι, ἐν δὲ	τοῖς	ποσοῖς ποσόν τι, καὶ ἀδιαίρετον
[14, 5]	δὲ καὶ τὸ τόπον ἅμα	τοῖς	στερεοῖς τοῖς μαθηματικοῖς ποιῆσαι (ὁ
[14, 3]	κεχωρισμένων τὰ πάθη ὑπῆρχεν ἐν	τοῖς	σώμασιν. Οἱ μὲν οὖν Πυθαγόρειοι
[14, 3]	οὐθὲν ἧττον τὰ μεγέθη ἔσται	τοῖς	τὰ μαθηματικὰ μόνον εἶναι φαμένοις,
[14, 3]	μηθὲν συμβάλλεσθαι ἀλλήλοις τὰ πρότερα	τοῖς	ὕστερον (μὴ ὄντος γὰρ τοῦ
[14, 6]	τοῖς ἀϊδίοις, ἐπεὶ καὶ ἐν	τοῖς	φθαρτοῖς. Ἀλλ᾽ αἱ ἐν τοῖς
[14, 1]	τὰς ἀρχὰς ἐναντίας, ὥσπερ ἐν	τοῖς	φυσικοῖς, καὶ περὶ τὰς ἀκινήτους
[14, 3]	πάθη ὑπάρχει αὐτῶν ἐν τοῖς	αἰσθητοῖς.	(Εἰσὶ δέ τινες οἳ ἐκ
[14, 3]	τῶν ἀριθμῶν πάθη ὑπάρχοντα τοῖς	αἰσθητοῖς	σώμασιν, εἶναι μὲν ἀριθμοὺς ἐποίησαν
[14, 3]	διὰ τί οὐδαμῶς ἐν τοῖς	αἰσθητοῖς	ὑπαρχόντων τὰ πάθη ὑπάρχει αὐτῶν
[14, 3]	μεθόδου· τὰς γὰρ ἐν τοῖς	ἀκινήτοις	ζητοῦμεν ἀρχάς, ὥστε καὶ τῶν
[14, 6]	ἀϊδίοις, ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς	φθαρτοῖς.	Ἀλλ᾽ αἱ ἐν τοῖς ἀριθμοῖς
[14, 3]	τοῖς εὐλόγοις, καὶ ἔοικεν ἐν	αὐτοῖς	εἶναι ὁ Σιμωνίδου μακρὸς λόγος·
[14, 2]	τὸ ἀπορῆσαι ἀρχαϊκῶς. Ἔδοξε γὰρ	αὐτοῖς	πάντ᾽ ἔσεσθαι ἓν τὰ ὄντα,
[14, 4]	οὖν πρότερον ὑπάρχειν τὴν ἀνισότητα	αὐτοῖς	τοῦ ἰσασθῆναι· εἰ δ᾽ ἀεὶ
[14, 2]	ποτε τρόπον (ἔστω γὰρ ὑποκείμενον	αὐτοῖς	τοῦτο τῷ δὲ τοῦτον μὲν
[14, 3]	ἄλογα, καὶ μάχεται καὶ αὐτὰ	ἑαυτοῖς	καὶ τοῖς εὐλόγοις, καὶ ἔοικεν
[14, 6]	(καὶ τὸ ἔπος δεκαεπτά, ἰσάριθμον	τούτοις,	βαίνεται δ᾽ ἐν μὲν τῷ
[14, 2]	εἴδη λέγουσι τοῦ πρός τι·	(τούτοις	δὴ τί αἴτιον τοῦ πολλὰ
[14, 6]	φύσεις αἱ ἐπαινούμεναι καὶ τὰ	τούτοις	ἐναντία καὶ ὅλως τὰ ἐν
[14, 4]	τὸν Δία· οὐ μὴν ἀλλὰ	τούτοις	μὲν διὰ τὸ μεταβάλλειν τοὺς
[14, 6]	γὰρ κωλύει, ἀλλ᾽ ἀνάγκη ἐν	τούτοις	στρέφεσθαι, εἰ ἀριθμοῦ πάντα ἐκοινώνει.
[14, 5]	καὶ τετράγωνον, οὕτως ἀφομοιῶν ταῖς	ψήφοις	τὰς μορφὰς τῶν φυτῶν ἢ
[14, 6]	τρία πρὸς δύο ἀλλ᾽ οὐ	τρὶς	δύο. Τὸ γὰρ αὐτὸ δεῖ
[14, 6]	περιττῷ. Νυνὶ γὰρ οὐθὲν ὑγιεινότερον	τρὶς	τρία ἂν ᾖ τὸ (μελίκρατον
[14, 1]	δὲ πολὺ καὶ ὀλίγον καὶ	χωρὶς	καὶ ἅμα κατηγορεῖται ἀριθμοῦ, καὶ
[14, 5]	θέσιν τε ἀνάγκη ὑπάρχειν, καὶ	χωρὶς	ὁ νοῶν νοήσει τὸ ἓν
[14, 2]	συμβαίνει τοῖς λέγουσιν· ὅσα δὲ	χωρὶς	ταύτης τῆς δόξης, ταῦτα κἀκείνοις
[14, 1]	τι τοιοῦτον, ἐν δὲ ῥυθμοῖς	βάσις	ἢ συλλαβή· ὁμοίως δὲ καὶ
[14, 2]	ἀνάλογον αἴτιον. Αὕτη γὰρ ἡ	παρέκβασις	αἰτία καὶ τοῦ τὸ (ἀντικείμενον
[14, 2]	γὰρ (ἐν τῷ συλλογισμῷ ἡ	πρότασις	οὔτε ἐκ τοῦ οὕτω μὴ
[14, 2]	ὑποθεῖναι, ὃ οὔτ᾽ ἐναντίον οὔτ᾽	ἀπόφασις	ἐκείνων, μία τε φύσις τῶν
[14, 2]	ἓν ἢ τὸ ὂν οὔτε	ἀπόφασις	τοῦ ἑνὸς οὐδὲ (τοῦ ὄντος
[14, 1]	ἕτερον ὑποκείμενον, οἷον ἐν (ἁρμονίᾳ	δίεσις,	ἐν δὲ μεγέθει δάκτυλος ἢ
[14, 2]	κατὰ δύναμιν, ἐκ τούτου ἡ	γένεσίς	ἐστιν, ἐκ τοῦ μὴ ἀνθρώπου
[14, 5]	οὐκ ἔστιν ἀλλ᾽ ἢ ὧν	γένεσις	ἔστιν. Ἀλλ᾽ ὡς ἀπὸ σπέρματος;
[14, 1]	κατὰ τὴν οὐσίαν ἡ ἁπλῆ	γένεσις	καὶ φθορά, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ
[14, 4]	ὄν, ἐπειδὴ ἐξ ἐναντίων ἡ	γένεσις,	τὸ κακὸν τὴν τοῦ πλήθους
[14, 1]	κίνησιν ὥσπερ κατὰ τὸ ποσὸν	αὔξησις	καὶ φθίσις, κατὰ τὸ ποιὸν
[14, 2]	τε πολλά. Φαίνεται δὲ ἡ	ζήτησις	πῶς πολλὰ τὸ ὂν τὸ
[14, 1]	κατὰ τὸ ποσὸν αὔξησις καὶ	φθίσις,	κατὰ τὸ ποιὸν ἀλλοίωσις, κατὰ
[14, 3]	αἰσθητά· οὐκ ἔοικε δ᾽ ἡ	φύσις	ἐπεισοδιώδης οὖσα ἐκ τῶν (φαινομένων,
[14, 5]	χωριστὸν τὸ ἓν οὐδ᾽ ἑτέρα	φύσις·	οἱ δὲ βούλονται. Ἀλλὰ συνθέσει,
[14, 1]	δὲ πρός τι πάντων ἥκιστα	φύσις	τις ἢ οὐσία (τῶν κατηγοριῶν)
[14, 2]	ἔσται καὶ τόδε τι καὶ	φύσις	τις τοιαύτη· αὕτη δέ ἐστιν
[14, 2]	οὔτ᾽ ἀπόφασις ἐκείνων, μία τε	φύσις	τῶν ὄντων ὥσπερ καὶ τὸ
[14, 1]	καὶ φθίσις, κατὰ τὸ ποιὸν	ἀλλοίωσις,	κατὰ τόπον φορά, κατὰ τὴν
[14, 3]	ἔσται τόδε τι καὶ οὐσία	τις·	ἀλλ᾽ ἄτοπον οὐ μὴν ἀλλὰ
[14, 5]	μεγεθῶν, καὶ ὡς Εὔρυτος ἔταττε	τίς	ἀριθμὸς τίνος, οἷον ὁδὶ μὲν
[14, 3]	αὐτῶν οὐθὲν θεώρημα, ἐὰν μή	τις	βούληται κινεῖν τὰ μαθηματικὰ καὶ
[14, 4]	ἀλλὰ μὴν ὅτου βούλεται τιθέτω	τις	εἶναι ἰδέας· εἰ μὲν γὰρ
[14, 4]	ὅπερ ἀγαθόν τι, καὶ πολλή	τις	εὐπορία ἀγαθῶν. Ἔτι εἰ τὰ
[14, 1]	πρός τι πάντων ἥκιστα φύσις	τις	ἢ οὐσία (τῶν κατηγοριῶν) ἐστι,
[14, 2]	εἴπερ ἕκαστος τῶν ἀριθμῶν ἰδέα	τις	ἡ δ᾽ ἰδέα τοῖς ἄλλοις
[14, 1]	Σημεῖον δ᾽ ὅτι ἥκιστα οὐσί	(τις	καὶ ὄν τι τὸ πρός
[14, 6]	οὗ ἕνεκα. ~Ἀπορήσειε δ᾽ ἄν	τις	καὶ τί τὸ εὖ ἐστὶ
[14, 1]	οὖσαν εἶναι ἀρχήν, οἷον εἴ	τις	λέγοι τὸ λευκὸν ἀρχὴν εἶναι
[14, 2]	αὐτὸ τὸ ὄν, εἰ μή	τις	λύσει καὶ ὁμόσε βαδιεῖται τῷ
[14, 3]	ἔσται; ἔτι δὲ ἐπιζητήσειεν ἄν	τις	μὴ λίαν εὐχερὴς ὢν περὶ
[14, 3]	(γε πότερον ἰδέαι ἔσονται, ἢ	τίς	ὁ τρόπος αὐτῶν, καὶ τί
[14, 5]	ὀρθῶς δ᾽ ὑπολαμβάνει οὐδ᾽ εἴ	τις	παρεικάζει τὰς τοῦ ὅλου ἀρχὰς
[14, 2]	λέγων ἐναντιώσεις. Ἐπιστήσειε δ᾽ ἄν	τις	τὴν σκέψιν καὶ περὶ τῶν
[14, 2]	καὶ τόδε τι καὶ φύσις	τις	τοιαύτη· αὕτη δέ ἐστιν ἐκεῖθεν
[14, 6]	πρᾶγμα, ἢ ἄδηλον; οἷον ἔστι	τις	τῶν τοῦ ἡλίου (φορῶν ἀριθμός,
[14, 1]	δὲ καὶ ἐν βάρει σταθμός	τις	ὡρισμένος ἐστίν· καὶ κατὰ πάντων
[14, 5]	δύο· καὶ ἀεὶ ὁ ἀριθμὸς	ὃς	ἂν ᾖ (τινῶν ἐστιν, ἢ
[14, 4]	οἷον νύκτα καὶ οὐρανὸν ἢ	χάος	ἢ ὠκεανόν, ἀλλὰ τὸν Δία·
[14, 3]	αὐτοῖς εἶναι ὁ Σιμωνίδου μακρὸς	λόγος·	γίγνεται γὰρ ὁ μακρὸς λόγος
[14, 3]	πάντα (ἐπὶ τούτων γὰρ ὁ	λόγος	εἴρηκεν διὰ τί οὖν χωριστὰ
[14, 5]	μορφῆς αἴτιοι, δῆλον· ὁ γὰρ	λόγος	ἡ οὐσία, ὁ δ᾽ ἀριθμὸς
[14, 5]	τῶν φυτῶν ἢ ὅτι (ὁ)	λόγος	ἡ συμφωνία ἀριθμῶν, ὁμοίως δὲ
[14, 5]	ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη οὔτε	λόγος	καὶ εἶδος (τῶν πραγμάτων. Ἀλλὰ
[14, 1]	οὐθὲν οὐσίᾳ ἐναντίον, καὶ ὁ	λόγος	μαρτυρεῖ. Οὐθὲν ἄρα τῶν ἐναντίων
[14, 5]	τοῦτο δ᾽ οὐκέτι ἀριθμὸς ἀλλὰ	λόγος	μίξεως ἀριθμῶν σωματικῶν ἢ ὁποιωνοῦν.
[14, 3]	οὖν ὅτι καὶ ὁ ἐναντιούμενος	λόγος	τἀναντία ἐρεῖ, καὶ ὃ ἄρτι
[14, 3]	λόγος· γίγνεται γὰρ ὁ μακρὸς	λόγος	ὥσπερ ὁ τῶν δούλων ὅταν
[14, 3]	τῆς δυάδος τὰ μήκη, ἐκ	τριάδος	δ᾽ ἴσως τὰ ἐπίπεδα, ἐκ
[14, 3]	τὰ ἐπίπεδα, ἐκ δὲ τῆς	τετράδος	τὰ στερεὰ ἢ καὶ ἐξ
[14, 3]	ἄλλως ἢ ἐξ (ἑνὸς καὶ	δυάδος	ἀορίστου ἀδύνατον κατ᾽ ἐκεῖνον. Πάντα
[14, 1]	καὶ τὸν ἀριθμὸν πρότερον τῆς	δυάδος	ἐκ τῶν στοιχείων· καθόλου γὰρ
[14, 3]	καὶ ἀριθμοῦ, ἐκ μὲν τῆς	δυάδος	τὰ μήκη, ἐκ τριάδος δ᾽
[14, 1]	μὲν ἐκ τῆς τοῦ ἀνίσου	δυάδος,	τοῦ μεγάλου καὶ μικροῦ, τῷ
[14, 6]	ἦν ἀλλήλοις ἐκεῖνα τὸ αὐτὸ	εἶδος	ἀριθμοῦ ἔχοντα, οἷον ἥλιος καὶ
[14, 1]	μέτρον, τὸ μὲν κατὰ τὸ	εἶδος	τὸ δὲ πρὸς τὴν αἴσθησιν,
[14, 5]	οὔτε ὕλη οὔτε λόγος καὶ	εἶδος	(τῶν πραγμάτων. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽
[14, 2]	ὄντα; (Βούλεται μὲν δὴ τὸ	ψεῦδος	καὶ ταύτην τὴν φύσιν λέγειν
[14, 2]	παρὰ τοῦτο δὲ τὸ ὡς	ψεῦδος	λέγεται (τὸ) μὴ ὂν καὶ
[14, 2]	ἔχειν, οὔτε γὰρ οἱ γεωμέτραι	ψεῦδος	οὐθὲν ὑποτίθενται (οὐ γὰρ (ἐν
[14, 2]	διὸ καὶ ἐλέγετο ὅτι δεῖ	ψεῦδός	τι ὑποθέσθαι, ὥσπερ καὶ οἱ
[14, 1]	δ᾽ ἄνθρωπος καὶ ἵππος καὶ	θεός,	ζῷον ἴσως, καὶ ὁ ἀριθμὸς
[14, 1]	τοῦ ποιοῦ καὶ ποσοῦ· καὶ	πάθος	τι τοῦ ποσοῦ (τὸ πρός
[14, 1]	οἱ δὲ τῷ ἑνὶ τὸ	πλῆθος	(γεννῶνται γὰρ οἱ ἀριθμοὶ τοῖς
[14, 5]	ἔσται ὁ ἀριθμός, μονὰς καὶ	πλῆθος,	ἢ τὸ ἓν καὶ ἄνισον.
[14, 1]	τὸ ἓν ἀντιτιθέασιν, οἱ δὲ	πλῆθος	καὶ τὸ ἕν. Εἰ δέ
[14, 1]	τινός, καὶ ὁ ἀριθμὸς ὅτι	πλῆθος	μεμετρημένον καὶ πλῆθος μέτρων (διὸ
[14, 1]	ἔσται γὰρ τὸ ἓν ὀλίγον·	πλῆθος	μὲν γὰρ ὀλιγότητι τὸ δὲ
[14, 1]	ἀριθμὸς ὅτι πλῆθος μεμετρημένον καὶ	πλῆθος	μέτρων (διὸ καὶ εὐλόγως οὐκ
[14, 4]	καὶ τὸ ἐναντίον στοιχεῖον, εἴτε	πλῆθος	ὂν εἴτε τὸ ἄνισον καὶ
[14, 1]	δὲ δὴ καὶ ἔστι τι	πλῆθος	οὗ τὸ μὲν ἀεί, τὸ>
[14, 1]	ἢ εἴπερ ἄρα μέλλει, τὸ	πλῆθος,	τὸ δ᾽ ἄνισον τῷ ἴσῳ
[14, 5]	νοήσει τὸ ἓν καὶ τὸ	πλῆθος.	Τοῦτ᾽ οὖν ἔσται ὁ ἀριθμός,
[14, 2]	καθόλου, ὅτι οὐδεμία ἐστὶν ἀΐ	διος	οὐσία ἐὰν μὴ ᾖ ἐνέργεια,
[14, 5]	γὰρ τόπος τῶν καθ᾽ ἕκαστον	ἴδιος,	διὸ χωριστὰ τόπῳ, τὰ δὲ
[14, 6]	αὐτὸ εἶδος ἀριθμοῦ ἔχοντα, οἷον	ἥλιος	καὶ σελήνη τὰ αὐτά. Ἀλλὰ
[14, 5]	ὁποιωνοῦν. Οὔτε οὖν τῷ ποιῆσαι	αἴτιος	ὁ ἀριθμός, οὔτε ὅλως ὁ
[14, 2]	φύσιν οὖσαν, οὔτε φαίνεται ὢν	αἴτιος·	τὰ γὰρ θεωρήματα τῶν ἀριθμητικῶν
[14, 3]	τὸν λόγον, μὴ λίαν ᾖ	μαλακός.	Οὔτε γὰρ οὐσίαι εἰσὶ τὰ
[14, 2]	μακρὸν βραχύ, ἐξ ὧν τὸ	μῆκος,	πλατὺ στενόν, ἐξ ὧν τὸ
[14, 5]	ἢ πύρινος ἢ γήϊνος ἢ	μοναδικός,	ἀλλ᾽ ἡ οὐσία τὸ τοσόνδ᾽
[14, 5]	ὅλως ὁ ἀριθμὸς οὔτε ὁ	μοναδικός,	οὔτε ὕλη οὔτε λόγος καὶ
[14, 5]	φθείρει τὸ ἐναντίον, οἷον τὸ	νεῖκος	τὸ μῖγμα (καίτοι γε οὐκ
[14, 3]	καὶ ἐκ τίνος ἔσται ὁ	(μαθηματικός.	Ποιοῦσι γὰρ αὐτὸν μεταξὺ τοῦ
[14, 5]	ὁ δ᾽ ἀριθμὸς ὕλη. Οἷον	σαρκὸς	ἢ ὀστοῦ ἀριθμὸς ἡ οὐσία
[14, 6]	τὸ Ω, καὶ ἀπὸ τοῦ	βόμβυκος	ἐπὶ τὴν ὀξυτάτην (νεάτην) ἐν
[14, 1]	(ἁρμονίᾳ δίεσις, ἐν δὲ μεγέθει	δάκτυλος	ἢ ποὺς ἤ τι τοιοῦτον,
[14, 1]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐν βάρει	σταθμός	τις ὡρισμένος ἐστίν· καὶ κατὰ
[14, 5]	τὴν μῖξιν· τοῦτο δ᾽ οὐκέτι	ἀριθμὸς	ἀλλὰ λόγος μίξεως ἀριθμῶν σωματικῶν
[14, 1]	θεός, ζῷον ἴσως, καὶ ὁ	ἀριθμὸς	αὐτῶν ἔσται ζῷα. Εἰ δ᾽
[14, 6]	ἔσται πυρὸς ΒΕΓΖ καὶ ὕδατος	ἀριθμὸς	δὶς τρία. (Εἰ δ᾽ ἀνάγκη
[14, 5]	οὕτω λέγειν τίνα τρόπον ὁ	ἀριθμός	ἐστιν ἐκ τῶν ἀρχῶν. Πότερον
[14, 5]	ἐξ ἐναντίων εἴη ἂν ὁ	ἀριθμός·	ἔστιν ἄρα τι ἕτερον ἐξ
[14, 1]	ἐξ ὀλίγου καὶ πολλοῦ ὁ	ἀριθμός;	ἢ γὰρ ἄμφω ἔδει κατηγορεῖσθαι
[14, 2]	ὅτι μάλιστα ἀεὶ ἔστιν ὁ	ἀριθμὸς	ἢ ὁτιοῦν ἄλλο ὕλην ἔχον,
[14, 5]	ὕλη. Οἷον σαρκὸς ἢ ὀστοῦ	ἀριθμὸς	ἡ οὐσία οὕτω, τρία πυρὸς
[14, 6]	(νεάτην) ἐν αὐλοῖς, ἧς ὁ	ἀριθμὸς	ἴσος τῇ οὐλομελείᾳ τοῦ οὐρανοῦ.
[14, 6]	τις τῶν τοῦ ἡλίου (φορῶν	ἀριθμός,	καὶ πάλιν τῶν τῆς σελήνης,
[14, 2]	χρὴ πιστεῦσαι ὡς ἔστι τοιοῦτος	ἀριθμός,	καὶ τί τοῖς ἄλλοις χρήσιμος;
[14, 5]	πλῆθος. Τοῦτ᾽ οὖν ἔσται ὁ	ἀριθμός,	μονὰς καὶ πλῆθος, ἢ τὸ
[14, 1]	ὅμως δὲ γενῶν ἔσται ὁ	ἀριθμὸς	ὁ τούτων, ἤ τινος ἄλλης
[14, 5]	δὲ δύο· καὶ ἀεὶ ὁ	ἀριθμὸς	ὃς ἂν ᾖ (τινῶν ἐστιν,
[14, 1]	μέτρον (πλήθους τινός, καὶ ὁ	ἀριθμὸς	ὅτι πλῆθος μεμετρημένον καὶ πλῆθος
[14, 5]	ἐκ (παντὸς ᾖ, ὁ δὲ	ἀριθμὸς	οὔ; περὶ τούτου γὰρ οὐθὲν
[14, 1]	εὐλόγως οὐκ ἔστι τὸ ἓν	ἀριθμός·	οὐδὲ γὰρ τὸ μέτρον μέτρα,
[14, 5]	ὁ ἀριθμός, οὔτε ὅλως ὁ	ἀριθμὸς	οὔτε ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη
[14, 5]	οὖν τῷ ποιῆσαι αἴτιος ὁ	ἀριθμός,	οὔτε ὅλως ὁ ἀριθμὸς οὔτε
[14, 5]	δὲ ὡς οὔ, ποτέρως ὁ	ἀριθμός;	οὕτως γὰρ ὡς ἐνυπαρχόντων οὐκ
[14, 2]	πῶς ποσὰ πολλά. Ὁ γὰρ	ἀριθμὸς	πᾶς ποσόν τι σημαίνει, (καὶ
[14, 6]	Ἆρ᾽ οὖν ὅτι τοιοσδὶ ὁ	ἀριθμὸς	πέφυκεν, διὰ τοῦτο ἢ ἐκεῖνοι
[14, 6]	ὥστ᾽ εἴ τισιν ὁ αὐτὸς	ἀριθμὸς	συνεβεβήκει, ταὐτὰ ἂν ἦν ἀλλήλοις
[14, 5]	καὶ ὡς Εὔρυτος ἔταττε τίς	ἀριθμὸς	τίνος, οἷον ὁδὶ μὲν ἀνθρώπου
[14, 6]	ἀριθμῶν· ἅμα γὰρ ὧραι καὶ	ἀριθμὸς	τοιοσδί· (καὶ τὰ ἄλλα δὴ
[14, 1]	λευκὸν καὶ βαδίζον, ἥκιστα μὲν	ἀριθμὸς	τούτων διὰ τὸ ταὐτῷ πάντα
[14, 5]	λόγος ἡ οὐσία, ὁ δ᾽	ἀριθμὸς	ὕλη. Οἷον σαρκὸς ἢ ὀστοῦ
[14, 2]	ἀριθμός, καὶ τί τοῖς ἄλλοις	χρήσιμος;	οὐθενὸς γὰρ οὔτε φησὶν ὁ
[14, 4]	ὄντα μετέχειν τοῦ κακοῦ ἔξω	ἑνὸς	αὐτοῦ τοῦ ἑνός, καὶ μᾶλλον
[14, 1]	τοῦ πλήθους, ὑπὸ τῆς τοῦ	ἑνὸς	δὲ οὐσίας ἀμφοῖν καὶ γὰρ
[14, 3]	ἀριθμὸν ἀλλ᾽ ἢ τὸν ἀφ᾽	ἑνὸς	διπλασιαζόμενον. Ἄτοπον δὲ καὶ γένεσιν
[14, 1]	ὡς οὐκ ὄντος τινὸς τοῦ	ἑνὸς	καθ᾽ αὑτὸ οὐσίας. Καὶ τοῦτο
[14, 3]	ἀριθμὸν γενέσθαι ἄλλως ἢ ἐξ	(ἑνὸς	καὶ δυάδος ἀορίστου ἀδύνατον κατ᾽
[14, 4]	κακοῦ ἔξω ἑνὸς αὐτοῦ τοῦ	ἑνός,	καὶ μᾶλλον ἀκράτου μετέχειν τοὺς
[14, 4]	καὶ τὸν ἀριθμὸν ἐκ τοῦ	ἑνός	οἱ δὲ ποιηταὶ οἱ ἀρχαῖοι
[14, 2]	τὸ ὂν οὔτε ἀπόφασις τοῦ	ἑνὸς	οὐδὲ (τοῦ ὄντος ἀλλ᾽ ἕν
[14, 2]	ἀόριστον ποιοῦσι τὸ μετὰ τοῦ	ἑνὸς	στοιχεῖον, τὸ δ᾽ ἄνισον (δυσχεραίνουσιν
[14, 3]	(φανερῶς γὰρ λέγουσιν ὡς τοῦ	ἑνὸς	συσταθέντος, εἴτ᾽ ἐξ ἐπιπέδων εἴτ᾽
[14, 1]	τὸ μικρὸν λέγοντες μετὰ τοῦ	ἑνός,	τρία ταῦτα (στοιχεῖα τῶν ἀριθμῶν,
[14, 6]	δύο. Τὸ γὰρ αὐτὸ δεῖ	γένος	εἶναι ἐν ταῖς πολλαπλασιώσεσιν, ὥστε
[14, 2]	καὶ τί τοῖς ἄλλοις χρήσιμος;	οὐθενὸς	γὰρ οὔτε φησὶν ὁ λέγων
[14, 1]	καὶ ἐν βάρει σταθμός τις	ὡρισμένος	ἐστίν· καὶ κατὰ πάντων δὲ
[14, 3]	(Δῆλον οὖν ὅτι καὶ ὁ	ἐναντιούμενος	λόγος τἀναντία ἐρεῖ, καὶ ὃ
[14, 5]	ἀνίσῳ, ὡς ἴσῳ τῷ ἑνὶ	χρώμενος,	ὡς ἐξ ἐναντίων εἴη ἂν
[14, 5]	(τινῶν ἐστιν, ἢ πύρινος ἢ	γήϊνος	ἢ μοναδικός, ἀλλ᾽ ἡ οὐσία
[14, 5]	ἂν ᾖ (τινῶν ἐστιν, ἢ	πύρινος	ἢ γήϊνος ἢ μοναδικός, ἀλλ᾽
[14, 1]	ὁ ἀριθμὸς ὁ τούτων, ἤ	τινος	ἄλλης τοιαύτης προσηγορίας. (Οἱ δὲ
[14, 1]	πάντα ἐξ ἐναντίων ὡς ὑποκειμένου	τινός·	ἀνάγκη ἄρα μάλιστα τοῖς ἐναντίοις
[14, 1]	ἓν τῷ πλήθει ἀντιτιθέντες ἔχονταί	τινος	δόξης, οὐ μὴν οὐδ᾽ οὗτοι
[14, 3]	ἂν εἰπεῖν πῶς καὶ ἐκ	τίνος	ἔσται ὁ (μαθηματικός. Ποιοῦσι γὰρ
[14, 5]	οὕτως ἔστι, καὶ ἐξ ἄλλου	τινός	ἐστιν (ὑπομένοντος. Ἐπεὶ τοίνυν τὸ
[14, 1]	τὸ ἓν ὅτι μέτρον (πλήθους	τινός,	καὶ ὁ ἀριθμὸς ὅτι πλῆθος
[14, 3]	τῶν ἰδεῶν (ἐξ ἄλλου δέ	τινος	μικροῦ καὶ μεγάλου τὰ (γὰρ)
[14, 5]	ὡς Εὔρυτος ἔταττε τίς ἀριθμὸς	τίνος,	οἷον ὁδὶ μὲν ἀνθρώπου ὁδὶ
[14, 2]	λέγεται τὸ τί ἐστιν ἐκ	τίνος	οὐδὲ πῶς πολλά· (εἰ δὲ
[14, 2]	ἐκ τοῦ ὄντος καὶ ἄλλου	τινός,	τὰ ὄντα ἔσεσθαι, εἰ πολλά
[14, 1]	τὴν αἴσθησιν, ὡς οὐκ ὄντος	τινὸς	τοῦ ἑνὸς καθ᾽ αὑτὸ οὐσίας.
[14, 6]	ἡ δὲ ὀκτώ, (καὶ τὸ	ἔπος	δεκαεπτά, ἰσάριθμον τούτοις, βαίνεται δ᾽
[14, 3]	ἰδέαι ἔσονται, ἢ τίς ὁ	τρόπος	αὐτῶν, καὶ τί συμβάλλονται τοῖς
[14, 5]	ἔσται, τί δέ ἐστιν ὁ	τόπος	μή. Ἔδει δὲ τοὺς λέγοντας
[14, 5]	μαθηματικοῖς ποιῆσαι (ὁ μὲν γὰρ	τόπος	τῶν καθ᾽ ἕκαστον ἴδιος, διὸ
[14, 1]	οἷον εἰ ἵπποι, τὸ μέτρον	ἵππος,	καὶ εἰ ἄνθρωποι, ἄνθρωπος. (Εἰ
[14, 1]	ἄνθρωπος. (Εἰ δ᾽ ἄνθρωπος καὶ	ἵππος	καὶ θεός, ζῷον ἴσως, καὶ
[14, 5]	αἱ ἀρχαὶ ἐξ ὧν ταῦτα·	ἄνθρωπος	γὰρ ἄνθρωπον γεννᾷ, καὶ οὐκ
[14, 1]	μέτρον ἵππος, καὶ εἰ ἄνθρωποι,	ἄνθρωπος.	(Εἰ δ᾽ ἄνθρωπος καὶ ἵππος
[14, 2]	μὴ ἀνθρώπου δυνάμει δὲ ἀνθρώπου	(ἄνθρωπος,	καὶ ἐκ τοῦ μὴ λευκοῦ
[14, 1]	εἰ ἄνθρωποι, ἄνθρωπος. (Εἰ δ᾽	ἄνθρωπος	καὶ ἵππος καὶ θεός, ζῷον
[14, 1]	αὐτῶν ἔσται ζῷα. Εἰ δ᾽	ἄνθρωπος	καὶ λευκὸν καὶ βαδίζον, ἥκιστα
[14, 5]	συμφωνία ἀριθμῶν, ὁμοίως δὲ καὶ	ἄνθρωπος	(καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον; τὰ
[14, 3]	μηδὲ κουφότητα ἔχοντα κουφότητα καὶ	βάρος,	ἐοίκασι περὶ ἄλλου οὐρανοῦ λέγειν
[14, 3]	φυσικὰ σώματα, ἐκ μὴ ἐχόντων	βάρος	μηδὲ κουφότητα ἔχοντα κουφότητα καὶ
[14, 3]	ἐν αὐτοῖς εἶναι ὁ Σιμωνίδου	μακρὸς	λόγος· γίγνεται γὰρ ὁ μακρὸς
[14, 3]	μακρὸς λόγος· γίγνεται γὰρ ὁ	μακρὸς	λόγος ὥσπερ ὁ τῶν δούλων
[14, 6]	οὐκ ἐν ἀριθμοῖς, οἷον τρία	πρὸς	δύο ἀλλ᾽ οὐ τρὶς δύο.
[14, 1]	δὲ τούτων οὐθὲν ὡς εἰπεῖν	πρὸς	ἔνια τῶν συμβαινόντων, ἀλλὰ (πρὸς
[14, 1]	πρὸς ἔνια τῶν συμβαινόντων, ἀλλὰ	(πρὸς	τὰς λογικὰς μόνον δυσχερείας, ἃς
[14, 1]	εὐθὺ καὶ καμπύλον· ἔτι δὲ	πρὸς	ταύτῃ τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ πρός
[14, 1]	κατὰ τὸ εἶδος τὸ δὲ	πρὸς	τὴν αἴσθησιν, ὡς οὐκ ὄντος
[14, 2]	καὶ τοῦτο, πῶς πολλὰ τὰ	πρός	τι ἀλλ᾽ οὐχ ἕν· νῦν
[14, 1]	πρὸς ταύτῃ τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ	πρός	τι ἀνάγκη εἶναι τὸ μέγα
[14, 1]	φθορά, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ τὸ	πρός	τι· ἄνευ γὰρ τοῦ κινηθῆναι
[14, 2]	τὰ δὲ πάθη τὰ δὲ	πρός	τι. Ἐπὶ μὲν οὖν τῶν
[14, 1]	ἢ μέγα ἢ μικρὸν ἢ	πρός	τί ἐστιν. Σημεῖον δ᾽ ὅτι
[14, 2]	καὶ τούτων τὰ ὄντα, τὸ	πρός	τι καὶ τὸ ἄνισον ὑποθεῖναι,
[14, 1]	ἕτερον καὶ τῷ ὅλως κοινῷ	πρός	τι καὶ τοῖς μέρεσιν αὐτοῦ
[14, 1]	πολὺ οὔτε ὀλίγον, οὔτε ὅλως	πρός	τι, ὃ οὐχ ἕτερόν τι
[14, 1]	ὥστε καὶ οὐσίας· τὸ δὲ	πρός	τι οὔτε δυνάμει οὐσία οὔτε
[14, 1]	καὶ ὅσα τοιαῦτα· τὸ δὲ	πρός	τι πάντων ἥκιστα φύσις τις
[14, 2]	ποιεῖν τὸ ἄνισον καὶ τὸ	πρός	τι στοιχεῖον ἀναγκαῖα συμβαίνει τοῖς
[14, 1]	(τις καὶ ὄν τι τὸ	πρός	τι τὸ μόνου μὴ εἶναι
[14, 2]	δὴ πλείω εἴδη λέγουσι τοῦ	πρός	τι· (τούτοις δὴ τί αἴτιον
[14, 2]	δὲ καθ᾽ αὑτό, ὅτι τὸ	πρός	τι, ὥσπερ εἰ εἶπε τὸ
[14, 1]	πάθος τι τοῦ ποσοῦ (τὸ	πρός	τι, ὥσπερ ἐλέχθη, ἀλλ᾽ οὐχ
[14, 4]	καὶ εὐπορήσαντι ἐπιτίμησιν πῶς ἔχει	πρὸς	τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν
[14, 1]	τὸ ἕτερον καὶ τὸ ἄλλο	πρὸς	τὸ ἓν ἀντιτιθέασιν, οἱ δὲ
[14, 6]	τοῖς γράμμασιν ἀπὸ τοῦ Α	πρὸς	τὸ Ω, καὶ ἀπὸ τοῦ
[14, 5]	ἡ οὐσία τὸ τοσόνδ᾽ εἶναι	πρὸς	τοσόνδε κατὰ τὴν μῖξιν· τοῦτο
[14, 6]	τῷ αὐτῷ πάντα. Οὔκουν ἔσται	πυρὸς	ΒΕΓΖ καὶ ὕδατος ἀριθμὸς δὶς
[14, 5]	ἀριθμὸς ἡ οὐσία οὕτω, τρία	πυρὸς	γῆς δὲ δύο· καὶ ἀεὶ
[14, 4]	ἐστὶ τὸ δυνάμει ἕκαστον, οἷον	πυρὸς	τοῦ ἐνεργείᾳ τὸ δυνάμει (πῦρ,
[14, 6]	ἐν αὐλοῖς, ἧς ὁ ἀριθμὸς	ἴσος	τῇ οὐλομελείᾳ τοῦ οὐρανοῦ. (Ὁρᾶν
[14, 6]	Οὔκουν ἔσται πυρὸς ΒΕΓΖ καὶ	ὕδατος	ἀριθμὸς δὶς τρία. (Εἰ δ᾽
[14, 5]	γένεσις ἔστιν. Ἀλλ᾽ ὡς ἀπὸ	σπέρματος;	ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε τοῦ
[14, 3]	εἴτ᾽ ἐκ χροιᾶς εἴτ᾽ ἐκ	σπέρματος	εἴτ᾽ ἐξ ὧν ἀποροῦσιν εἰπεῖν,
[14, 3]	εἵλκετο καὶ ἐπεραίνετο ὑπὸ τοῦ	πέρατος.	Ἀλλ᾽ ἐπειδὴ κοσμοποιοῦσι καὶ φυσικῶς
[14, 5]	ἔστιν ἐναντία φθείρεται κἂν ἐκ	(παντὸς	ᾖ, ὁ δὲ ἀριθμὸς οὔ;
[14, 3]	ὢν περὶ μὲν τοῦ ἀριθμοῦ	(παντὸς	καὶ τῶν μαθηματικῶν τὸ μηθὲν
[14, 3]	γὰρ λέγουσιν ὡς τοῦ ἑνὸς	συσταθέντος,	εἴτ᾽ ἐξ ἐπιπέδων εἴτ᾽ ἐκ
[14, 1]	(ἔλαττον ἢ ἴσον ἔσται θατέρου	κινηθέντος	κατὰ τὸ ποσόν. (Ἄνάγκη τε
[14, 2]	ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς οὐδὲ (τοῦ	ὄντος	ἀλλ᾽ ἕν τι τῶν ὄντων
[14, 3]	τὰ πρότερα τοῖς ὕστερον (μὴ	ὄντος	γὰρ τοῦ ἀριθμοῦ οὐθὲν ἧττον
[14, 2]	ἔστιν· οὕτω γάρ, ἐκ τοῦ	ὄντος	καὶ ἄλλου τινός, τὰ ὄντα
[14, 2]	εἶναι τοσονδί. Ἐκ ποίου οὖν	ὄντος	καὶ μὴ ὄντος πολλὰ τὰ
[14, 2]	πού. Ἔπειτα ἐκ ποίου μὴ	ὄντος	καὶ ὄντος τὰ ὄντα; πολλαχῶς
[14, 6]	ἀνάλογον· ἐν ἑκάστῃ γὰρ τοῦ	ὄντος	κατηγορίᾳ ἐστὶ τὸ ἀνάλογον, ὡς
[14, 2]	ποίου οὖν ὄντος καὶ μὴ	ὄντος	πολλὰ τὰ ὄντα; (Βούλεται μὲν
[14, 2]	ὄν, ἐξ οὗ καὶ τοῦ	ὄντος	πολλὰ τὰ ὄντα, διὸ καὶ
[14, 2]	οὔτε ἐκ τοῦ οὕτω μὴ	ὄντος	τὰ ὄντα γίγνεται οὐδὲ φθείρεται.
[14, 2]	ἐκ ποίου μὴ ὄντος καὶ	ὄντος	τὰ ὄντα; πολλαχῶς γὰρ καὶ
[14, 1]	πρὸς τὴν αἴσθησιν, ὡς οὐκ	ὄντος	τινὸς τοῦ ἑνὸς καθ᾽ αὑτὸ
[14, 2]	γενομένην αἰτίαν εἶναι τοῦ τοῦ	ὄντος	τὸ μὲν τόδε εἶναι τὸ
[14, 2]	δὲ πᾶν ἐκ τοῦ δυνάμει	ὄντος	τοῦτο ὃ γίγνεται (οὐ γὰρ
[14, 5]	ὡς ἐκ τοῦ ἐναντίου μὴ	ὑπομένοντος;	ἀλλ᾽ ὅσα οὕτως ἔστι, καὶ
[14, 5]	καὶ ἐξ ἄλλου τινός ἐστιν	(ὑπομένοντος.	Ἐπεὶ τοίνυν τὸ ἓν ὁ
[14, 5]	ἄρα τι ἕτερον ἐξ οὗ	ὑπομένοντος	καὶ θατέρου ἐστὶν ἢ γέγονεν.
[14, 2]	τιν᾽ αἰτίαν (τοῖς οὖσιν, εἴπερ	ἕκαστος	τῶν ἀριθμῶν ἰδέα τις ἡ
[14, 2]	γὰρ δὴ ἡ δυὰς ἡ	ἀόριστος	αἰτία οὐδὲ τὸ μέγα καὶ
[14, 6]	πίπτειν· ὥστ᾽ εἴ τισιν ὁ	αὐτὸς	ἀριθμὸς συνεβεβήκει, ταὐτὰ ἂν ἦν
[14, 3]	τοῦ μεγάλου καὶ μικροῦ, ὁ	αὐτὸς	ἐκείνῳ ἔσται τῷ τῶν ἰδεῶν
[14, 2]	τε χρὴ πιστεῦσαι ὡς ἔστι	τοιοῦτος	ἀριθμός, καὶ τί τοῖς ἄλλοις
[14, 5]	(στιγμαὶ τῶν μεγεθῶν, καὶ ὡς	Εὔρυτος	ἔταττε τίς ἀριθμὸς τίνος, οἷον
[14, 3]	εἴτ᾽ ἐξ ὧν ἀποροῦσιν εἰπεῖν,	εὐθὺς	τὸ ἔγγιστα τοῦ ἀπείρου ὅτι
[14, 6]	τούτων τετραγώνους εἶναι ἐνίους δὲ	κύβους,	καὶ ἴσους τοὺς δὲ διπλασίους;
[14, 1]	τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν	μεγέθους	οἰκειότερα τὴν φύσιν, οἱ δὲ
[14, 1]	ἀριθμοῦ, καὶ μέγα καὶ μικρὸν	μεγέθους,	ὥσπερ (ἄρτιον καὶ περιττόν, καὶ
[14, 1]	ἄνισον, ὡς τοῦτο τὴν τοῦ	πλήθους	οὖσαν φύσιν, οἱ δὲ τῷ
[14, 1]	γὰρ τὸ ἓν ὅτι μέτρον	(πλήθους	τινός, καὶ ὁ ἀριθμὸς ὅτι
[14, 1]	μικροῦ, τῷ δ᾽ ἐκ τοῦ	πλήθους,	ὑπὸ τῆς τοῦ ἑνὸς δὲ
[14, 4]	γένεσις, τὸ κακὸν τὴν τοῦ	πλήθους	φύσιν (εἶναι· οἱ δὲ λέγουσι
[14, 6]	ὅτι αἱ συμφωνίαι τρεῖς, ἐπεὶ	πλείους	γε αἱ συμφωνίαι, ἐνταῦθα δ᾽

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/12/2009