HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre XIV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 27 formes différentes pour 246 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[14, 6]   αἱ συμφωνίαι τρεῖς, ἐπεὶ πλείους γε αἱ συμφωνίαι, ἐνταῦθα δ᾽ οὐκέτι

[14, 6]   οὕτως ἀριθμοῦμεν, τὴν δὲ ἄρκτον γε δώδεκα, οἱ δὲ πλείους· (ἐπεὶ

[14, 6]   τῆς σελήνης, καὶ τῶν ζῴων γε ἑκάστου τοῦ βίου καὶ ἡλικίας·

[14, 5]   οὐκ ἔδει· οὐ γὰρ ἐκείνῳ γε ἐναντίον Οὐθὲν δὲ διώρισται οὐδὲ

[14, 6]   ἑπτὰ (δὲ ὀδόντας βάλλει (ἔνιά γε, ἔνια δ᾽ οὔ ἑπτὰ δὲ

[14, 4]   ἢ εἰ μὴ τοῦτο, στοιχεῖόν γε καὶ στοιχεῖον ἀριθμῶν, ἀδύνατον. Συμβαίνει

[14, 3]   συμβάλλεται. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ὑπάρχει γε κατ᾽ αὐτῶν οὐθὲν θεώρημα, ἐὰν

[14, 3]   (τὸ) ἕν τι ἕκαστον πειρῶνταί γε λέγειν πως διὰ τί ἔστιν,

[14, 1]   τὰς ἀποδείξεις. Πλὴν τοῦ αὐτοῦ γε λόγου ἐστὶ τὸ ὑπερέχον καὶ

[14, 4]   συμβαίνει τοιαῦτα λέγειν, ἐπεὶ οἵ γε μεμιγμένοι αὐτῶν (καὶ) τῷ μὴ

[14, 5]   τὸ νεῖκος τὸ μῖγμα (καίτοι γε οὐκ ἔδει· οὐ γὰρ ἐκείνῳ

[14, 3]   διαφέρει γὰρ οὐθέν— ἀλλὰ ταῦτά (γε πότερον ἰδέαι ἔσονται, ἢ τίς

[14, 6]   ποιοῦσι τῆς φύσεως, ἔοικεν οὑτωσί (γε σκοπουμένοις διαφεύγειν (κατ᾽ οὐδένα γὰρ

[14, 2]   καὶ μονάδες. Ἀλλὰ μὴν εἴ γε ταῦτ᾽ ἐπῆλθον, εἶδον ἂν τὸ

[14, 6]   γὰρ αἱ μονάδες ὥστε διά γε ταῦτα εἴδη οὐ ποιητέον. Τὰ

[14, 3]   ταῦτα, (οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν διά γε ταῦτα εἶναι λεκτέον· οἱ δὲ

[14, 2]   περὶ τὰς ἰδέας ὥστε διά γε ταῦτα μὴ ποιεῖν ἀριθμούς, ποιοῦντι

[14, 2]   (εἶναι) καὶ ποσά· καίτοι δεῖ γέ τινα εἶναι ὕλην ἑκάστῳ γένει,

[14, 4]   κακὸν αὐτό (διόπερ ὁ μὲν ἔφευγε τὸ ἀγαθὸν προσάπτειν τῷ ἑνὶ

[14, 2]   τι σημαίνει; ἀλλ᾽ ἄτοπον, μᾶλλον δὲ ἀδύνατον, τὸ μίαν φύσιν τινὰ

[14, 1]   οὔτε ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον οὖν, μᾶλλον δὲ ἀδύνατον, τὸ οὐσίας μὴ οὐσίαν

[14, 1]   μέτρον καὶ τὸ ἕν Δεῖ δὲ ἀεὶ τὸ αὐτό τι ὑπάρχειν

[14, 6]   δὲ χορδαὶ ἡ ἁρμονία, ἑπτὰ δὲ αἱ πλειάδες, ἐν ἑπτὰ (δὲ

[14, 3]   ἐποίησαν τὰ ὄντα, οὐ χωριστοὺς δέ, ἀλλ᾽ ἐξ ἀριθμῶν τὰ ὄντα·

[14, 2]   ἐκ τοῦ μὴ ἀνθρώπου δυνάμει δὲ ἀνθρώπου (ἄνθρωπος, καὶ ἐκ τοῦ

[14, 1]   ὡς ἕν τι, τὴν δυάδα δὲ ἀόριστον ποιοῦντες μεγάλου καὶ μικροῦ,

[14, 2]   ταῦτα μὴ ποιεῖν ἀριθμούς, ποιοῦντι δὲ ἀριθμὸν (τὸν μαθηματικόν, πόθεν τε

[14, 5]   κἂν ἐκ (παντὸς ᾖ, ὁ δὲ ἀριθμὸς οὔ; περὶ τούτου γὰρ

[14, 6]   δὲ ἡμεῖς οὕτως ἀριθμοῦμεν, τὴν δὲ ἄρκτον γε δώδεκα, οἱ δὲ

[14, 5]   ἓν οὐδ᾽ ἑτέρα φύσις· οἱ δὲ βούλονται. Ἀλλὰ συνθέσει, ὥσπερ συλλαβή;

[14, 1]   καὶ ἑνὶ κατὰ ἀριθμόν, ὅμως δὲ γενῶν ἔσται ὁ ἀριθμὸς ὁ

[14, 6]   τῇ οὐλομελείᾳ τοῦ οὐρανοῦ. (Ὁρᾶν δὲ δεῖ μὴ τοιαῦτα οὐθεὶς ἂν

[14, 2]   τὸ ἕτερον μόνον κατηγορεῖται. ~Ἁπλῶς δὲ δεῖ σκοπεῖν, ἆρα δυνατὸν τὰ

[14, 1]   καὶ πλατὺ καὶ στενόν. Εἰ δὲ δὴ καὶ ἔστι τι πλῆθος

[14, 5]   (καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον; τὰ δὲ δὴ πάθη πῶς ἀριθμοί, τὸ

[14, 6]   δὲ κύβους, καὶ ἴσους τοὺς δὲ διπλασίους; οὐθὲν γὰρ κωλύει, ἀλλ᾽

[14, 5]   γὰρ ἐκείνῳ γε ἐναντίον Οὐθὲν δὲ διώρισται οὐδὲ ὁποτέρως οἱ ἀριθμοὶ

[14, 2]   τοῦ ἀδυνάτου οὐδὲ ἦν τὸ δὲ δυνατὸν ἐνδέχεται καὶ ἐνεργεῖν (καὶ

[14, 5]   οὐσία οὕτω, τρία πυρὸς γῆς δὲ δύο· καὶ ἀεὶ ὁ ἀριθμὸς

[14, 1]   κινηθῆναι ὁτὲ μὲν μεῖζον ὁτὲ δὲ (ἔλαττον ἢ ἴσον ἔσται θατέρου

[14, 1]   τὰ ὄντα ἐξ ἐναντίων, τῷ δὲ ἑνὶ ἢ οὐθὲν ἐναντίον ἢ

[14, 3]   τί οὖν χωριστὰ ἔσται; ἔτι δὲ ἐπιζητήσειεν ἄν τις μὴ λίαν

[14, 2]   ἄλλοις λόγοις (συνέβη πραγματευθῆναι. Εἰ δέ ἐστι τὸ λεγόμενον νῦν ἀληθὲς

[14, 2]   καὶ φύσις τις τοιαύτη· αὕτη δέ ἐστιν ἐκεῖθεν μᾶλλον ἡ ἀπορία,

[14, 5]   μὲν ὅτι ποὺ ἔσται, τί δέ ἐστιν ὁ τόπος μή. Ἔδει

[14, 1]   πλῆθος καὶ τὸ ἕν. Εἰ δέ ἐστιν, ὥσπερ βούλονται, τὰ ὄντα

[14, 6]   ἐν (οὐθενὶ λόγῳ ὂν ὑδαρὲς δὲ ἢ ἐν ἀριθμῷ ἄκρατον ὄν.

[14, 2]   τὸ τί ἐστι ζητῆσαι, (πῶς δὲ ἢ ποιὰ ἢ ποσά, μή.

[14, 2]   γίγνηται ἐάν τε πολλά. Φαίνεται δὲ ἡ ζήτησις πῶς πολλὰ τὸ

[14, 6]   ἢ ἄλλην τινὰ αἰτίαν, τὴν δὲ ἡμεῖς οὕτως ἀριθμοῦμεν, τὴν δὲ

[14, 5]   οἷον ὁδὶ μὲν ἀνθρώπου ὁδὶ δὲ ἵππου, ὥσπερ οἱ τοὺς ἀριθμοὺς

[14, 2]   τόδε καὶ οὐσία, μὴ ὂν δὲ καθ᾽ αὑτό, ὅτι τὸ πρός

[14, 5]   λόγος ἡ συμφωνία ἀριθμῶν, ὁμοίως δὲ καὶ ἄνθρωπος (καὶ τῶν ἄλλων

[14, 3]   ὅταν μηθὲν ὑγιὲς λέγωσιν. Φαίνεται δὲ καὶ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα (τὸ

[14, 3]   τὸν ἀφ᾽ ἑνὸς διπλασιαζόμενον. Ἄτοπον δὲ καὶ γένεσιν ποιεῖν ἀϊδίων ὄντων,

[14, 1]   ῥυθμοῖς βάσις ἢ συλλαβή· ὁμοίως δὲ καὶ ἐν βάρει σταθμός τις

[14, 3]   ὑπολαμβάνουσι καὶ χωριστὰ εἶναι· ὁμοίως δὲ καὶ τὰ μεγέθη τὰ μαθηματικά.

[14, 5]   ἔστι τὸ σπέρμα πρῶτον. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ τόπον ἅμα τοῖς

[14, 4]   ἔσονται οὐσίαι αἱ ἰδέαι, εἰ δὲ καὶ τῶν οὐσιῶν, πάντα τὰ

[14, 6]   μὲν τούτων τετραγώνους εἶναι ἐνίους δὲ κύβους, καὶ ἴσους τοὺς δὲ

[14, 4]   τοῦ πλήθους φύσιν (εἶναι· οἱ δὲ λέγουσι τὸ ἄνισον τὴν τοῦ

[14, 2]   ἐκ τοῦ μὴ λευκοῦ δυνάμει δὲ λευκοῦ λευκόν, ὁμοίως ἐάν τε

[14, 5]   ἴδιος, διὸ χωριστὰ τόπῳ, τὰ δὲ μαθηματικὰ (οὐ πού καὶ τὸ

[14, 1]   οἷον ἐν (ἁρμονίᾳ δίεσις, ἐν δὲ μεγέθει δάκτυλος ἢ ποὺς ἤ

[14, 2]   τὸ μὴ εἶναι τοδί, τὸ δὲ μὴ εὐθὺ τὸ μὴ εἶναι

[14, 2]   τὸ μὴ εἶναι τοιονδί, τὸ δὲ μὴ τρίπηχυ τὸ μὴ εἶναι

[14, 6]   τρεῖς, καὶ ταῦτα τρία· ὅτι δὲ μυρία ἂν εἴη τοιαῦτα, οὐθὲν

[14, 6]   δὲ αἱ πλειάδες, ἐν ἑπτὰ (δὲ ὀδόντας βάλλει (ἔνιά γε, ἔνια

[14, 6]   γε, ἔνια δ᾽ οὔ ἑπτὰ δὲ οἱ ἐπὶ Θήβας. Ἆρ᾽ οὖν

[14, 6]   μέσαι ἡ μὲν ἐννέα ἡ δὲ ὀκτώ, (καὶ τὸ ἔπος δεκαεπτά,

[14, 3]   ἀριθμῶν τὰ ὄντα· διὰ τί δέ; ὅτι τὰ πάθη τὰ τῶν

[14, 1]   πλήθους, ὑπὸ τῆς τοῦ ἑνὸς δὲ οὐσίας ἀμφοῖν καὶ γὰρ ὁ

[14, 5]   γλυκὺ καὶ τὸ θερμόν; ὅτι δὲ οὐχ οἱ ἀριθμοὶ οὐσία οὐδὲ

[14, 2]   τὰ μὲν γὰρ οὐσίαι τὰ δὲ πάθη τὰ δὲ πρός τι.

[14, 2]   ἐγένετο, ἐκ τούτου γίγνεσθαι, γίγνεται δὲ πᾶν ἐκ τοῦ δυνάμει ὄντος

[14, 6]   οἳ μικρὰς ὁμοιότητας ὁρῶσι μεγάλας δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι δέ τινες ὅτι

[14, 6]   δὲ ἄρκτον γε δώδεκα, οἱ δὲ πλείους· (ἐπεὶ καὶ τὸ ΞΨΖ

[14, 1]   πρὸς τὸ ἓν ἀντιτιθέασιν, οἱ δὲ πλῆθος καὶ τὸ ἕν. Εἰ

[14, 4]   ἀριθμὸν ἐκ τοῦ ἑνός οἱ δὲ ποιηταὶ οἱ ἀρχαῖοι ταύτῃ ὁμοίως,

[14, 1]   οὐσίας ταύτης εἰρήσθω τοσαῦτα, πάντες (δὲ ποιοῦσι τὰς ἀρχὰς ἐναντίας, ὥσπερ

[14, 4]   καὶ τὸ καλὸν ἐμφαίνεσθαι (τοῦτο δὲ ποιοῦσιν εὐλαβούμενοι ἀληθινὴν δυσχέρειαν ἣ

[14, 2]   τὸ πρῶτον ἓν ζητεῖται, πῶς δὲ πολλὰ ἄνισα παρὰ τὸ ἄνισον

[14, 1]   κατηγορεῖται καθ᾽ ὧν στοιχεῖα, τὸ δὲ πολὺ καὶ ὀλίγον καὶ χωρὶς

[14, 1]   πλῆθος μὲν γὰρ ὀλιγότητι τὸ δὲ πολὺ τῷ ὀλίγῳ ἀντίκειται. Τὸ

[14, 2]   τοιόνδε τὸ δὲ (τοσόνδε τὸ δὲ πού. Ἔπειτα ἐκ ποίου μὴ

[14, 1]   καὶ εὐθὺ καὶ καμπύλον· ἔτι δὲ πρὸς ταύτῃ τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ

[14, 1]   μὲν κατὰ τὸ εἶδος τὸ δὲ πρὸς τὴν αἴσθησιν, ὡς οὐκ

[14, 2]   οὐσίαι τὰ δὲ πάθη τὰ δὲ πρός τι. Ἐπὶ μὲν οὖν

[14, 1]   τοιοῦτον, ὥστε καὶ οὐσίας· τὸ δὲ πρός τι οὔτε δυνάμει οὐσία

[14, 1]   μικρὸν καὶ ὅσα τοιαῦτα· τὸ δὲ πρός τι πάντων ἥκιστα φύσις

[14, 2]   τὸ δυνάμει ὂν ἑκάστῳ (τοῦτο δὲ προσαπεφήνατο (ὁ ταῦτα λέγων, τί

[14, 3]   ἰδέαις τὰ μαθηματικὰ διαμαρτάνουσιν· οἱ δὲ πρῶτοι δύο τοὺς ἀριθμοὺς ποιήσαντες,

[14, 3]   γε ταῦτα εἶναι λεκτέον· οἱ δὲ Πυθαγόρειοι διὰ τὸ ὁρᾶν πολλὰ

[14, 2]   τι ἀλλ᾽ οὐχ ἕν· νῦν δὲ πῶς μὲν πολλαὶ μονάδες (παρὰ

[14, 1]   ποὺς ἤ τι τοιοῦτον, ἐν δὲ ῥυθμοῖς βάσις ἢ συλλαβή· ὁμοίως

[14, 4]   οἱ Μάγοι, καὶ τῶν ὑστέρων δὲ σοφῶν οἷον Ἐμπεδοκλῆς τε καὶ

[14, 2]   ἐὰν μὴ ᾖ ἐνέργεια, τὰ δὲ στοιχεῖα ὕλη τῆς οὐσίας, οὐδεμιᾶς

[14, 3]   οὐκ ἔσται τὰ ἀξιώματα, ἀληθῆ δὲ τὰ λεγόμενα καὶ σαίνει τὴν

[14, 1]   γὰρ πᾶσαι αἱ κατηγορίαι. Ἔτι δὲ τὰ (στοιχεῖα οὐ κατηγορεῖται καθ᾽

[14, 4]   τὸν νοῦν ἀρχὴν ποιήσας. Τῶν δὲ τὰς ἀκινήτους οὐσίας εἶναι λεγόντων

[14, 3]   (φαινομένων, ὥσπερ μοχθηρὰ τραγῳδία τοῖς δὲ τὰς ἰδέας τιθεμένοις τοῦτο μὲν

[14, 2]   εἶναι τὴν μὴ ποδιαίαν· ἀδύνατον δὲ ταῦθ᾽ οὕτως ἔχειν, οὔτε γὰρ

[14, 2]   τίνος οὐδὲ πῶς πολλά· (εἰ δὲ ταὐτό, πολλὰς ὑπομένει ὁ λέγων

[14, 6]   κἂν ἔτι πλείω συναχθείη· ἔοικε δὲ τεκμήριον εἶναι τὸ πολλὰ κακοπαθεῖν

[14, 3]   ἐξετάζειν τι περὶ (φύσεως, ἐκ δὲ τῆς νῦν ἀφεῖναι μεθόδου· τὰς

[14, 3]   δ᾽ ἴσως τὰ ἐπίπεδα, ἐκ δὲ τῆς τετράδος τὰ στερεὰ ἢ

[14, 1]   τὰς ἀκινήτους οὐσίας ὁμοίως. Εἰ δὲ τῆς τῶν ἁπάντων ἀρχῆς μὴ

[14, 2]   ἐξ ὧν ἐστιν ἐνυπαρχόντων. Εἰσὶ δέ τινες οἳ δυάδα μὲν ἀόριστον

[14, 3]   αὐτῶν ἐν τοῖς αἰσθητοῖς. (Εἰσὶ δέ τινες οἳ ἐκ τοῦ πέρατα

[14, 6]   ὁρῶσι μεγάλας δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι δέ τινες ὅτι πολλὰ τοιαῦτα, οἷον

[14, 3]   τῷ τῶν ἰδεῶν (ἐξ ἄλλου δέ τινος μικροῦ καὶ μεγάλου τὰ

[14, 1]   τινος ἄλλης τοιαύτης προσηγορίας. (Οἱ δὲ τὸ ἄνισον ὡς ἕν τι,

[14, 2]   ταύτας τὰς αἰτίας ἐκτροπῆς, (μάλιστα δὲ τὸ ἀπορῆσαι ἀρχαϊκῶς. Ἔδοξε γὰρ

[14, 1]   τὸ δ᾽ οὐ λέγουσιν. Οἱ δὲ τὸ ἕτερον καὶ τὸ ἄλλο

[14, 1]   ἔδει κατηγορεῖσθαι ἢ μηδέτερον· νῦν δὲ τὸ ἕτερον μόνον κατηγορεῖται. ~Ἁπλῶς

[14, 1]   ἀρχὴ πάντων ἀλλ᾽ ἑτέρα. Οἱ δὲ τὸ ἕτερον τῶν ἐναντίων (ὕλην

[14, 1]   μεγέθους οἰκειότερα τὴν φύσιν, οἱ δὲ τὸ καθόλου μᾶλλον ἐπὶ τούτων,

[14, 1]   γὰρ ἀμφότερα (μᾶλλόν ἐστιν. Νῦν δὲ τὸ μὲν λέγουσι τὸ δ᾽

[14, 1]   δ᾽ ἓν τὴν μορφήν, οἱ δὲ τὸ πολὺ καὶ ὀλίγον, ὅτι

[14, 2]   ταῖς κατηγορίαις λέγεται, παρὰ τοῦτο δὲ τὸ ὡς ψεῦδος λέγεται (τὸ)

[14, 2]   τὸ μὲν τόδε εἶναι τὸ δὲ τοιόνδε τὸ δὲ (τοσόνδε τὸ

[14, 1]   τοῖς ποιοῖς ποιόν τι, ἐν δὲ τοῖς ποσοῖς ποσόν τι, καὶ

[14, 1]   ὡρισμένος ἐστίν· καὶ κατὰ πάντων δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον, (ἐν μὲν

[14, 3]   καὶ ἐν πολλοῖς ἄλλοις. Τοῖς δὲ τὸν μαθηματικὸν μόνον λέγουσιν εἶναι

[14, 4]   μὲν τὴν φιλίαν στοιχεῖον ὁ δὲ τὸν νοῦν ἀρχὴν ποιήσας. Τῶν

[14, 2]   εἶναι τὸ δὲ τοιόνδε τὸ δὲ (τοσόνδε τὸ δὲ πού. Ἔπειτα

[14, 4]   πρώτην καὶ στοιχεῖον, τοῦ ἀριθμοῦ δὲ τοῦ μαθηματικοῦ (ἅπασαι γὰρ αἱ

[14, 3]   γραμμῆς, ταύτην δ᾽ ἐπιπέδου, τοῦτο δὲ τοῦ στερεοῦ, οἴονται εἶναι ἀνάγκην

[14, 5]   ἐστιν ὁ τόπος μή. Ἔδει δὲ τοὺς λέγοντας ἐκ στοιχείων εἶναι

[14, 2]   γὰρ ὑποκείμενον αὐτοῖς τοῦτο τῷ δὲ τοῦτον μὲν τὸν τρόπον οὐκ

[14, 1]   ὑπερέχον καὶ τὸ ὑπερεχόμενον. Διαφέρει δὲ τούτων οὐθὲν ὡς εἰπεῖν πρὸς

[14, 6]   ἀλλ᾽ οἰκεῖα ἀλλήλοις πάντα, ἓν δὲ τῷ ἀνάλογον· ἐν ἑκάστῃ γὰρ

[14, 5]   πλήθει ὡς ἐναντίον τίθησιν, (ὁ δὲ τῷ ἀνίσῳ, ὡς ἴσῳ τῷ

[14, 6]   τῷ δεξιῷ ἐννέα συλλαβαῖς, ἐν δὲ τῷ ἀριστερῷ ὀκτώ· (καὶ ὅτι

[14, 1]   τοῦ πλήθους οὖσαν φύσιν, οἱ δὲ τῷ ἑνὶ τὸ πλῆθος (γεννῶνται

[14, 3]   αὐτῶν αἱ ἐπιστῆμαι ἐλέγετο. Ἡμεῖς δέ φαμεν εἶναι, καθάπερ εἴπομεν πρότερον.

[14, 6]   ταῦτα; ἑπτὰ μὲν φωνήεντα, ἑπτὰ δὲ χορδαὶ ἡ ἁρμονία, ἑπτὰ δὲ

[14, 6]   ἐν ἀριθμῷ τὸ περιττόν, ἐν δὲ χροιᾷ τὸ λευκόν. Ἔτι οὐχ

[14, 2]   ἀναγκαῖα συμβαίνει τοῖς λέγουσιν· ὅσα δὲ χωρὶς ταύτης τῆς δόξης, ταῦτα

[14, 3]   ἀλλ᾽ (οὐ τῶν αἰσθητῶν· οἱ δὲ χωριστὸν ποιοῦντες, ὅτι ἐπὶ τῶν

[14, 5]   ἔστι μὲν ὡς ἐνυπαρχόντων ἔστι δὲ ὡς οὔ, ποτέρως ὁ ἀριθμός;

[14, 1]   εἶναι γένεσιν αὐτοῦ μηδὲ φθορὰν μηδὲ κίνησιν ὥσπερ κατὰ τὸ ποσὸν

[14, 3]   σώματα, ἐκ μὴ ἐχόντων βάρος μηδὲ κουφότητα ἔχοντα κουφότητα καὶ βάρος,

[14, 5]   πρώτων οὕτως ἔχειν φησίν, ὥστε μηδὲ (ὄν τι εἶναι τὸ ἓν

[14, 6]   τῶν αἰσθητῶν, ὡς ἔνιοι λέγουσι, μηδὲ ταύτας εἶναι τὰς ἀρχάς.

[14, 1]   μόνου μὴ εἶναι γένεσιν αὐτοῦ μηδὲ φθορὰν μηδὲ κίνησιν ὥσπερ κατὰ

[14, 2]   ἓν τὸ τόδε καὶ τὸ τοιόνδε καὶ τὸ τοσόνδε καὶ τὰ

[14, 2]   μὲν τόδε εἶναι τὸ δὲ τοιόνδε τὸ δὲ (τοσόνδε τὸ δὲ

[14, 2]   καὶ τὸ τοιόνδε καὶ τὸ τοσόνδε καὶ τὰ ἄλλα ὅσα ἕν

[14, 5]   οὐσία τὸ τοσόνδ᾽ εἶναι πρὸς τοσόνδε κατὰ τὴν μῖξιν· τοῦτο δ᾽

[14, 2]   τὸ δὲ τοιόνδε τὸ δὲ (τοσόνδε τὸ δὲ πού. Ἔπειτα ἐκ

[14, 3]   μὴν ἀλλὰ εἰ καὶ εἰσί, τῶνδε τῶν αἰσθητῶν ἔσονται πάντα (ἐπὶ

[14, 2]   τοῦ τοῦ ὄντος τὸ μὲν τόδε εἶναι τὸ δὲ τοιόνδε τὸ

[14, 2]   ταῦτα λέγων, τί τὸ δυνάμει τόδε καὶ οὐσία, μὴ ὂν δὲ

[14, 2]   εἰ μὴ ταὐτόν ἐστι τὸ τόδε καὶ τὸ ποσόν, οὐ λέγεται

[14, 2]   πάντα, καὶ ἔσται ἓν τὸ τόδε καὶ τὸ τοιόνδε καὶ τὸ

[14, 2]   τινὰ λόγον πῶς πολλὰ τὸ τόδε τι, (εἰ μή τι ἔσται

[14, 2]   τῶν οὐσιῶν ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν τόδε τι ἔχει τινὰ λόγον πῶς

[14, 3]   τι πέρας· τοῦτ᾽ οὖν ἔσται τόδε τι καὶ οὐσία τις· ἀλλ᾽

[14, 2]   (εἰ μή τι ἔσται καὶ τόδε τι καὶ φύσις τις τοιαύτη·

[14, 5]   αἱ ἀρχαὶ οὐκ ὀρθῶς ἀποδίδονται οὐδὲ αἱ πρῶται οὐσίαι. Οὐκ ὀρθῶς

[14, 1]   οὐκ ἔστι τὸ ἓν ἀριθμός· οὐδὲ γὰρ τὸ μέτρον μέτρα, ἀλλ᾽

[14, 2]   ἂν ἐγένετο ἐκ τοῦ ἀδυνάτου οὐδὲ ἦν τὸ δὲ δυνατὸν ἐνδέχεται

[14, 5]   γε ἐναντίον Οὐθὲν δὲ διώρισται οὐδὲ ὁποτέρως οἱ ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν

[14, 2]   τὸ τί ἐστιν ἐκ τίνος οὐδὲ πῶς πολλά· (εἰ δὲ ταὐτό,

[14, 3]   τοῖς οὖσιν; οὐθὲν γάρ, ὥσπερ οὐδὲ τὰ μαθηματικά, οὐδὲ ταῦτα συμβάλλεται.

[14, 3]   γάρ, ὥσπερ οὐδὲ τὰ μαθηματικά, οὐδὲ ταῦτα συμβάλλεται. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽

[14, 5]   δὲ οὐχ οἱ ἀριθμοὶ οὐσία οὐδὲ τῆς μορφῆς αἴτιοι, δῆλον· ὁ

[14, 2]   ἡ δυὰς ἡ ἀόριστος αἰτία οὐδὲ τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν

[14, 3]   οὔτε ἀναγκαῖα οὔτε δυνατὰ ταῦτα, (οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν διά γε ταῦτα

[14, 2]   ὂν οὔτε ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς οὐδὲ (τοῦ ὄντος ἀλλ᾽ ἕν τι

[14, 2]   μὴ ὄντος τὰ ὄντα γίγνεται οὐδὲ φθείρεται. Ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸ μὲν

[14, 6]   αὐτά, καὶ ἀριθμὸν τὸν αὐτὸν τῷδε καὶ ἄλλῳ. Ἆρ᾽ οὖν τοῦτ᾽

[14, 6]   οὐδ᾽ ὡς τὸ οὗ ἕνεκα. ~Ἀπορήσειε δ᾽ ἄν τις καὶ τί

[14, 2]   πολλὰς ὑπομένει ὁ λέγων ἐναντιώσεις. Ἐπιστήσειε δ᾽ ἄν τις τὴν σκέψιν

[14, 3]   τὰ σώματα τὰ αἰσθητά· οὐκ ἔοικε δ᾽ ἡ φύσις ἐπεισοδιώδης οὖσα

[14, 6]   (τε κἂν ἔτι πλείω συναχθείη· ἔοικε δὲ τεκμήριον εἶναι τὸ πολλὰ

[14, 6]   ἔχει τὴν δύναμιν. Διὸ καὶ ἔοικε συμπτώμασιν· ἔστι γὰρ συμβεβηκότα μέν,

[14, 2]   (μάλιστα δὲ τὸ ἀπορῆσαι ἀρχαϊκῶς. Ἔδοξε γὰρ αὐτοῖς πάντ᾽ ἔσεσθαι ἓν

[14, 2]   τὸ πρός τι, ὥσπερ εἰ εἶπε τὸ ποιόν, ὃ οὔτε δυνάμει

[14, 2]   εἰ μή τις λύσει καὶ ὁμόσε βαδιεῖται τῷ Παρμενίδου λόγῳ οὐ

[14, 6]   πολλαπλασιώσεσιν, ὥστε δεῖ μετρεῖσθαι τῷ τε Α τὸν στοῖχον ἐφ᾽ οὗ

[14, 5]   φυτῶν, ὅτι ἐξ ἀορίστων ἀτελῶν τε ἀεὶ τὰ τελειότερα, διὸ καὶ

[14, 5]   συνθέσει, ὥσπερ συλλαβή; ἀλλὰ θέσιν τε ἀνάγκη ὑπάρχειν, καὶ χωρὶς ὁ

[14, 1]   δοκούντων καὶ δυνατῶν λέγουσιν· πάθη τε γὰρ ταῦτα καὶ συμβεβηκότα μᾶλλον

[14, 5]   ἀλλ᾽ οὔτε πᾶν (μικτόν, τό τε γιγνόμενον ἕτερον, οὐκ ἔσται τε

[14, 4]   ἀγαθὰ καὶ τὰ μετέχοντα. Ταῦτά τε δὴ συμβαίνει ἄτοπα, καὶ τὸ

[14, 1]   κινηθέντος κατὰ τὸ ποσόν. (Ἄνάγκη τε ἑκάστου ὕλην εἶναι τὸ δυνάμει

[14, 2]   δὲ λευκοῦ λευκόν, ὁμοίως ἐάν τε ἕν τι γίγνηται ἐάν τε

[14, 4]   ὑστέρων δὲ σοφῶν οἷον Ἐμπεδοκλῆς τε καὶ Ἀναξαγόρας, ὁ μὲν τὴν

[14, 6]   Τὰ μὲν οὖν συμβαίνοντα ταῦτά (τε κἂν ἔτι πλείω συναχθείη· ἔοικε

[14, 2]   ἕν τι τῶν ὄντων πολύ τε μᾶλλον, ὥσπερ ἐλέχθη, εἰ ἐζήτει

[14, 6]   ὅτι πολλὰ τοιαῦτα, οἷον αἵ τε μέσαι ἡ μὲν ἐννέα ἡ

[14, 2]   πολλὰ γίγνεσθαι καὶ εἶναι ποιά τε πολλὰ (εἶναι) καὶ ποσά· καίτοι

[14, 2]   τε ἕν τι γίγνηται ἐάν τε πολλά. Φαίνεται δὲ ἡ ζήτησις

[14, 3]   τούτων ἔσται τὸ ἕν, ζητητέον τε πῶς καὶ ταῦτα πολλὰ τὸ

[14, 6]   εἰ ἀριθμοῦ πάντα ἐκοινώνει. Ἐνεδέχετό τε τὰ (διαφέροντα ὑπὸ τὸν αὐτὸν

[14, 6]   ὅτι ἴσον τὸ διάστημα ἔν τε τοῖς γράμμασιν ἀπὸ τοῦ Α

[14, 2]   ταῦτα κἀκείνοις ὑπάρχειν ἀναγκαῖον, ἐάν τε τὸν εἰδητικὸν ἀριθμὸν ἐξ αὐτῶν

[14, 2]   ἀριθμὸν ἐξ αὐτῶν (ποιῶσιν ἐάν τε τὸν μαθηματικόν. Πολλὰ μὲν οὖν

[14, 5]   ἀπὸ σπέρματος; ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε τοῦ ἀδιαιρέτου τι ἀπελθεῖν. Ἀλλ᾽

[14, 3]   δύο τοὺς ἀριθμοὺς ποιήσαντες, τόν τε τῶν εἰδῶν καὶ τὸν μαθηματικόν,

[14, 3]   καὶ σαίνει τὴν ψυχήν, εἶναί τε ὑπολαμβάνουσι καὶ χωριστὰ εἶναι· ὁμοίως

[14, 2]   ἐναντίον οὔτ᾽ ἀπόφασις ἐκείνων, μία τε φύσις τῶν ὄντων ὥσπερ καὶ

[14, 2]   δὲ ἀριθμὸν (τὸν μαθηματικόν, πόθεν τε χρὴ πιστεῦσαι ὡς ἔστι τοιοῦτος

[14, 5]   τε γιγνόμενον ἕτερον, οὐκ ἔσται τε χωριστὸν τὸ ἓν οὐδ᾽ ἑτέρα

[14, 4]   ἄτοπα, καὶ τὸ ἐναντίον στοιχεῖον, εἴτε πλῆθος ὂν εἴτε τὸ ἄνισον

[14, 4]   ἐναντίον στοιχεῖον, εἴτε πλῆθος ὂν εἴτε τὸ ἄνισον καὶ μέγα καὶ

[14, 1]   τοῦ κινηθῆναι ὁτὲ μὲν μεῖζον ὁτὲ δὲ (ἔλαττον ἢ ἴσον ἔσται

[14, 1]   τι· ἄνευ γὰρ τοῦ κινηθῆναι ὁτὲ μὲν μεῖζον ὁτὲ δὲ (ἔλαττον

[14, 5]   ἢ γέγονεν. Ἔτι τί δή ποτε τὰ μὲν ἄλλ᾽ ὅσα ἐξ

[14, 2]   αἰτία τοῦ εἶναι ὃν δή ποτε τρόπον (ἔστω γὰρ ὑποκείμενον αὐτοῖς

[14, 2]   τῷ Παρμενίδου λόγῳ οὐ γὰρ μήποτε τοῦτο δαμῇ, εἶναι μὴ ἐόντα,

[14, 6]   γένος εἶναι ἐν ταῖς πολλαπλασιώσεσιν, ὥστε δεῖ μετρεῖσθαι τῷ τε Α

[14, 6]   εἴδει· καὶ γὰρ αἱ μονάδες ὥστε διά γε ταῦτα εἴδη οὐ

[14, 2]   δυσχερείας ὁρᾶν περὶ τὰς ἰδέας ὥστε διά γε ταῦτα μὴ ποιεῖν

[14, 1]   ὕλην εἶναι τὸ δυνάμει τοιοῦτον, ὥστε καὶ οὐσίας· τὸ δὲ πρός

[14, 3]   ἐν τοῖς ἀκινήτοις ζητοῦμεν ἀρχάς, ὥστε καὶ τῶν ἀριθμῶν τῶν τοιούτων

[14, 5]   τῶν πρώτων οὕτως ἔχειν φησίν, ὥστε μηδὲ (ὄν τι εἶναι τὸ

[14, 4]   διότι εὖ ἔχει, οὐδ᾽ αὔταρκες, ὥστε τὸ μὲν φάναι τὴν (ἀρχὴν

[14, 6]   καὶ τῷ Δ τὸν (ΔΕΖ· ὥστε τῷ αὐτῷ πάντα. Οὔκουν ἔσται

[14, 4]   ἀεὶ οὐκ ἔστι πρότερον οὐθέν ὥστε φανερὸν ὅτι οὐ τοῦ θεωρῆσαι

[14, 5]   τῶν μεγεθῶν, καὶ ὡς Εὔρυτος ἔταττε τίς ἀριθμὸς τίνος, οἷον ὁδὶ

[14, 3]   ἔστιν, οὐ μὴν ἀλλὰ ἐπεὶ οὔτε ἀναγκαῖα οὔτε δυνατὰ ταῦτα, (οὐδὲ

[14, 2]   τὸ ἓν ἢ τὸ ὂν οὔτε ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς οὐδὲ (τοῦ

[14, 2]   ἀδύνατον δὲ ταῦθ᾽ οὕτως ἔχειν, οὔτε γὰρ οἱ γεωμέτραι ψεῦδος οὐθὲν

[14, 3]   λόγον, μὴ λίαν ᾖ μαλακός. Οὔτε γὰρ οὐσίαι εἰσὶ τὰ ἔσχατα

[14, 2]   εἰ εἶπε τὸ ποιόν, ὃ οὔτε δυνάμει ἐστὶ τὸ ἓν ἢ

[14, 1]   οὐσίας· τὸ δὲ πρός τι οὔτε δυνάμει οὐσία οὔτε ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον

[14, 3]   μὴν ἀλλὰ ἐπεὶ οὔτε ἀναγκαῖα οὔτε δυνατὰ ταῦτα, (οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν

[14, 2]   (ἐν τῷ συλλογισμῷ ἡ πρότασις οὔτε ἐκ τοῦ οὕτω μὴ ὄντος

[14, 1]   πρός τι οὔτε δυνάμει οὐσία οὔτε ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον οὖν, μᾶλλον δὲ

[14, 6]   μὴ τοιαῦτα οὐθεὶς ἂν ἀπορήσειεν οὔτε λέγειν οὔθ᾽ εὑρίσκειν ἐν τοῖς

[14, 5]   οὔτε ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη οὔτε λόγος καὶ εἶδος (τῶν πραγμάτων.

[14, 1]   καὶ εἴδεσιν. Οὐθὲν γάρ ἐστιν οὔτε μέγα οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ

[14, 1]   Οὐθὲν γάρ ἐστιν οὔτε μέγα οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον,

[14, 5]   ἀριθμός, οὔτε ὅλως ὁ ἀριθμὸς οὔτε ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη οὔτε

[14, 1]   μέγα οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον, οὔτε ὅλως πρός τι,

[14, 5]   τῷ ποιῆσαι αἴτιος ὁ ἀριθμός, οὔτε ὅλως ὁ ἀριθμὸς οὔτε ὁ

[14, 1]   μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον, οὔτε ὅλως πρός τι, ὃ οὐχ

[14, 5]   μίξεως ἀριθμῶν σωματικῶν ἢ ὁποιωνοῦν. Οὔτε οὖν τῷ ποιῆσαι αἴτιος ὁ

[14, 5]   τῶν ἀρχῶν. Πότερον μίξει; ἀλλ᾽ οὔτε πᾶν (μικτόν, τό τε γιγνόμενον

[14, 1]   ἐστιν οὔτε μέγα οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον, οὔτε ὅλως

[14, 5]   ὁ ἀριθμὸς οὔτε ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη οὔτε λόγος καὶ εἶδος

[14, 2]   λέγει καθ᾽ αὑτὴν φύσιν οὖσαν, οὔτε φαίνεται ὢν αἴτιος· τὰ γὰρ

[14, 2]   τοῖς ἄλλοις χρήσιμος; οὐθενὸς γὰρ οὔτε φησὶν ὁ λέγων αὐτὸν εἶναι,

Livre, Chap.
[14, 6]	αἱ συμφωνίαι τρεῖς, ἐπεὶ πλείους	γε	αἱ συμφωνίαι, ἐνταῦθα δ᾽ οὐκέτι
[14, 6]	οὕτως ἀριθμοῦμεν, τὴν δὲ ἄρκτον	γε	δώδεκα, οἱ δὲ πλείους· (ἐπεὶ
[14, 6]	τῆς σελήνης, καὶ τῶν ζῴων	γε	ἑκάστου τοῦ βίου καὶ ἡλικίας·
[14, 5]	οὐκ ἔδει· οὐ γὰρ ἐκείνῳ	γε	ἐναντίον Οὐθὲν δὲ διώρισται οὐδὲ
[14, 6]	ἑπτὰ (δὲ ὀδόντας βάλλει (ἔνιά	γε,	ἔνια δ᾽ οὔ ἑπτὰ δὲ
[14, 4]	ἢ εἰ μὴ τοῦτο, στοιχεῖόν	γε	καὶ στοιχεῖον ἀριθμῶν, ἀδύνατον. Συμβαίνει
[14, 3]	συμβάλλεται. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ὑπάρχει	γε	κατ᾽ αὐτῶν οὐθὲν θεώρημα, ἐὰν
[14, 3]	(τὸ) ἕν τι ἕκαστον πειρῶνταί	γε	λέγειν πως διὰ τί ἔστιν,
[14, 1]	τὰς ἀποδείξεις. Πλὴν τοῦ αὐτοῦ	γε	λόγου ἐστὶ τὸ ὑπερέχον καὶ
[14, 4]	συμβαίνει τοιαῦτα λέγειν, ἐπεὶ οἵ	γε	μεμιγμένοι αὐτῶν (καὶ) τῷ μὴ
[14, 5]	τὸ νεῖκος τὸ μῖγμα (καίτοι	γε	οὐκ ἔδει· οὐ γὰρ ἐκείνῳ
[14, 3]	διαφέρει γὰρ οὐθέν— ἀλλὰ ταῦτά	(γε	πότερον ἰδέαι ἔσονται, ἢ τίς
[14, 6]	ποιοῦσι τῆς φύσεως, ἔοικεν οὑτωσί	(γε	σκοπουμένοις διαφεύγειν (κατ᾽ οὐδένα γὰρ
[14, 2]	καὶ μονάδες. Ἀλλὰ μὴν εἴ	γε	ταῦτ᾽ ἐπῆλθον, εἶδον ἂν τὸ
[14, 6]	γὰρ αἱ μονάδες ὥστε διά	γε	ταῦτα εἴδη οὐ ποιητέον. Τὰ
[14, 3]	ταῦτα, (οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν διά	γε	ταῦτα εἶναι λεκτέον· οἱ δὲ
[14, 2]	περὶ τὰς ἰδέας ὥστε διά	γε	ταῦτα μὴ ποιεῖν ἀριθμούς, ποιοῦντι
[14, 2]	(εἶναι) καὶ ποσά· καίτοι δεῖ	γέ	τινα εἶναι ὕλην ἑκάστῳ γένει,
[14, 4]	κακὸν αὐτό (διόπερ ὁ μὲν	ἔφευγε	τὸ ἀγαθὸν προσάπτειν τῷ ἑνὶ
[14, 2]	τι σημαίνει; ἀλλ᾽ ἄτοπον, μᾶλλον	δὲ	ἀδύνατον, τὸ μίαν φύσιν τινὰ
[14, 1]	οὔτε ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον οὖν, μᾶλλον	δὲ	ἀδύνατον, τὸ οὐσίας μὴ οὐσίαν
[14, 1]	μέτρον καὶ τὸ ἕν Δεῖ	δὲ	ἀεὶ τὸ αὐτό τι ὑπάρχειν
[14, 6]	δὲ χορδαὶ ἡ ἁρμονία, ἑπτὰ	δὲ	αἱ πλειάδες, ἐν ἑπτὰ (δὲ
[14, 3]	ἐποίησαν τὰ ὄντα, οὐ χωριστοὺς	δέ,	ἀλλ᾽ ἐξ ἀριθμῶν τὰ ὄντα·
[14, 2]	ἐκ τοῦ μὴ ἀνθρώπου δυνάμει	δὲ	ἀνθρώπου (ἄνθρωπος, καὶ ἐκ τοῦ
[14, 1]	ὡς ἕν τι, τὴν δυάδα	δὲ	ἀόριστον ποιοῦντες μεγάλου καὶ μικροῦ,
[14, 2]	ταῦτα μὴ ποιεῖν ἀριθμούς, ποιοῦντι	δὲ	ἀριθμὸν (τὸν μαθηματικόν, πόθεν τε
[14, 5]	κἂν ἐκ (παντὸς ᾖ, ὁ	δὲ	ἀριθμὸς οὔ; περὶ τούτου γὰρ
[14, 6]	δὲ ἡμεῖς οὕτως ἀριθμοῦμεν, τὴν	δὲ	ἄρκτον γε δώδεκα, οἱ δὲ
[14, 5]	ἓν οὐδ᾽ ἑτέρα φύσις· οἱ	δὲ	βούλονται. Ἀλλὰ συνθέσει, ὥσπερ συλλαβή;
[14, 1]	καὶ ἑνὶ κατὰ ἀριθμόν, ὅμως	δὲ	γενῶν ἔσται ὁ ἀριθμὸς ὁ
[14, 6]	τῇ οὐλομελείᾳ τοῦ οὐρανοῦ. (Ὁρᾶν	δὲ	δεῖ μὴ τοιαῦτα οὐθεὶς ἂν
[14, 2]	τὸ ἕτερον μόνον κατηγορεῖται. ~Ἁπλῶς	δὲ	δεῖ σκοπεῖν, ἆρα δυνατὸν τὰ
[14, 1]	καὶ πλατὺ καὶ στενόν. Εἰ	δὲ	δὴ καὶ ἔστι τι πλῆθος
[14, 5]	(καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον; τὰ	δὲ	δὴ πάθη πῶς ἀριθμοί, τὸ
[14, 6]	δὲ κύβους, καὶ ἴσους τοὺς	δὲ	διπλασίους; οὐθὲν γὰρ κωλύει, ἀλλ᾽
[14, 5]	γὰρ ἐκείνῳ γε ἐναντίον Οὐθὲν	δὲ	διώρισται οὐδὲ ὁποτέρως οἱ ἀριθμοὶ
[14, 2]	τοῦ ἀδυνάτου οὐδὲ ἦν τὸ	δὲ	δυνατὸν ἐνδέχεται καὶ ἐνεργεῖν (καὶ
[14, 5]	οὐσία οὕτω, τρία πυρὸς γῆς	δὲ	δύο· καὶ ἀεὶ ὁ ἀριθμὸς
[14, 1]	κινηθῆναι ὁτὲ μὲν μεῖζον ὁτὲ	δὲ	(ἔλαττον ἢ ἴσον ἔσται θατέρου
[14, 1]	τὰ ὄντα ἐξ ἐναντίων, τῷ	δὲ	ἑνὶ ἢ οὐθὲν ἐναντίον ἢ
[14, 3]	τί οὖν χωριστὰ ἔσται; ἔτι	δὲ	ἐπιζητήσειεν ἄν τις μὴ λίαν
[14, 2]	ἄλλοις λόγοις (συνέβη πραγματευθῆναι. Εἰ	δέ	ἐστι τὸ λεγόμενον νῦν ἀληθὲς
[14, 2]	καὶ φύσις τις τοιαύτη· αὕτη	δέ	ἐστιν ἐκεῖθεν μᾶλλον ἡ ἀπορία,
[14, 5]	μὲν ὅτι ποὺ ἔσται, τί	δέ	ἐστιν ὁ τόπος μή. Ἔδει
[14, 1]	πλῆθος καὶ τὸ ἕν. Εἰ	δέ	ἐστιν, ὥσπερ βούλονται, τὰ ὄντα
[14, 6]	ἐν (οὐθενὶ λόγῳ ὂν ὑδαρὲς	δὲ	ἢ ἐν ἀριθμῷ ἄκρατον ὄν.
[14, 2]	τὸ τί ἐστι ζητῆσαι, (πῶς	δὲ	ἢ ποιὰ ἢ ποσά, μή.
[14, 2]	γίγνηται ἐάν τε πολλά. Φαίνεται	δὲ	ἡ ζήτησις πῶς πολλὰ τὸ
[14, 6]	ἢ ἄλλην τινὰ αἰτίαν, τὴν	δὲ	ἡμεῖς οὕτως ἀριθμοῦμεν, τὴν δὲ
[14, 5]	οἷον ὁδὶ μὲν ἀνθρώπου ὁδὶ	δὲ	ἵππου, ὥσπερ οἱ τοὺς ἀριθμοὺς
[14, 2]	τόδε καὶ οὐσία, μὴ ὂν	δὲ	καθ᾽ αὑτό, ὅτι τὸ πρός
[14, 5]	λόγος ἡ συμφωνία ἀριθμῶν, ὁμοίως	δὲ	καὶ ἄνθρωπος (καὶ τῶν ἄλλων
[14, 3]	ὅταν μηθὲν ὑγιὲς λέγωσιν. Φαίνεται	δὲ	καὶ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα (τὸ
[14, 3]	τὸν ἀφ᾽ ἑνὸς διπλασιαζόμενον. Ἄτοπον	δὲ	καὶ γένεσιν ποιεῖν ἀϊδίων ὄντων,
[14, 1]	ῥυθμοῖς βάσις ἢ συλλαβή· ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐν βάρει σταθμός τις
[14, 3]	ὑπολαμβάνουσι καὶ χωριστὰ εἶναι· ὁμοίως	δὲ	καὶ τὰ μεγέθη τὰ μαθηματικά.
[14, 5]	ἔστι τὸ σπέρμα πρῶτον. Ἄτοπον	δὲ	καὶ τὸ τόπον ἅμα τοῖς
[14, 4]	ἔσονται οὐσίαι αἱ ἰδέαι, εἰ	δὲ	καὶ τῶν οὐσιῶν, πάντα τὰ
[14, 6]	μὲν τούτων τετραγώνους εἶναι ἐνίους	δὲ	κύβους, καὶ ἴσους τοὺς δὲ
[14, 4]	τοῦ πλήθους φύσιν (εἶναι· οἱ	δὲ	λέγουσι τὸ ἄνισον τὴν τοῦ
[14, 2]	ἐκ τοῦ μὴ λευκοῦ δυνάμει	δὲ	λευκοῦ λευκόν, ὁμοίως ἐάν τε
[14, 5]	ἴδιος, διὸ χωριστὰ τόπῳ, τὰ	δὲ	μαθηματικὰ (οὐ πού καὶ τὸ
[14, 1]	οἷον ἐν (ἁρμονίᾳ δίεσις, ἐν	δὲ	μεγέθει δάκτυλος ἢ ποὺς ἤ
[14, 2]	τὸ μὴ εἶναι τοδί, τὸ	δὲ	μὴ εὐθὺ τὸ μὴ εἶναι
[14, 2]	τὸ μὴ εἶναι τοιονδί, τὸ	δὲ	μὴ τρίπηχυ τὸ μὴ εἶναι
[14, 6]	τρεῖς, καὶ ταῦτα τρία· ὅτι	δὲ	μυρία ἂν εἴη τοιαῦτα, οὐθὲν
[14, 6]	δὲ αἱ πλειάδες, ἐν ἑπτὰ	(δὲ	ὀδόντας βάλλει (ἔνιά γε, ἔνια
[14, 6]	γε, ἔνια δ᾽ οὔ ἑπτὰ	δὲ	οἱ ἐπὶ Θήβας. Ἆρ᾽ οὖν
[14, 6]	μέσαι ἡ μὲν ἐννέα ἡ	δὲ	ὀκτώ, (καὶ τὸ ἔπος δεκαεπτά,
[14, 3]	ἀριθμῶν τὰ ὄντα· διὰ τί	δέ;	ὅτι τὰ πάθη τὰ τῶν
[14, 1]	πλήθους, ὑπὸ τῆς τοῦ ἑνὸς	δὲ	οὐσίας ἀμφοῖν καὶ γὰρ ὁ
[14, 5]	γλυκὺ καὶ τὸ θερμόν; ὅτι	δὲ	οὐχ οἱ ἀριθμοὶ οὐσία οὐδὲ
[14, 2]	τὰ μὲν γὰρ οὐσίαι τὰ	δὲ	πάθη τὰ δὲ πρός τι.
[14, 2]	ἐγένετο, ἐκ τούτου γίγνεσθαι, γίγνεται	δὲ	πᾶν ἐκ τοῦ δυνάμει ὄντος
[14, 6]	οἳ μικρὰς ὁμοιότητας ὁρῶσι μεγάλας	δὲ	παρορῶσιν. Λέγουσι δέ τινες ὅτι
[14, 6]	δὲ ἄρκτον γε δώδεκα, οἱ	δὲ	πλείους· (ἐπεὶ καὶ τὸ ΞΨΖ
[14, 1]	πρὸς τὸ ἓν ἀντιτιθέασιν, οἱ	δὲ	πλῆθος καὶ τὸ ἕν. Εἰ
[14, 4]	ἀριθμὸν ἐκ τοῦ ἑνός οἱ	δὲ	ποιηταὶ οἱ ἀρχαῖοι ταύτῃ ὁμοίως,
[14, 1]	οὐσίας ταύτης εἰρήσθω τοσαῦτα, πάντες	(δὲ	ποιοῦσι τὰς ἀρχὰς ἐναντίας, ὥσπερ
[14, 4]	καὶ τὸ καλὸν ἐμφαίνεσθαι (τοῦτο	δὲ	ποιοῦσιν εὐλαβούμενοι ἀληθινὴν δυσχέρειαν ἣ
[14, 2]	τὸ πρῶτον ἓν ζητεῖται, πῶς	δὲ	πολλὰ ἄνισα παρὰ τὸ ἄνισον
[14, 1]	κατηγορεῖται καθ᾽ ὧν στοιχεῖα, τὸ	δὲ	πολὺ καὶ ὀλίγον καὶ χωρὶς
[14, 1]	πλῆθος μὲν γὰρ ὀλιγότητι τὸ	δὲ	πολὺ τῷ ὀλίγῳ ἀντίκειται. Τὸ
[14, 2]	τοιόνδε τὸ δὲ (τοσόνδε τὸ	δὲ	πού. Ἔπειτα ἐκ ποίου μὴ
[14, 1]	καὶ εὐθὺ καὶ καμπύλον· ἔτι	δὲ	πρὸς ταύτῃ τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ
[14, 1]	μὲν κατὰ τὸ εἶδος τὸ	δὲ	πρὸς τὴν αἴσθησιν, ὡς οὐκ
[14, 2]	οὐσίαι τὰ δὲ πάθη τὰ	δὲ	πρός τι. Ἐπὶ μὲν οὖν
[14, 1]	τοιοῦτον, ὥστε καὶ οὐσίας· τὸ	δὲ	πρός τι οὔτε δυνάμει οὐσία
[14, 1]	μικρὸν καὶ ὅσα τοιαῦτα· τὸ	δὲ	πρός τι πάντων ἥκιστα φύσις
[14, 2]	τὸ δυνάμει ὂν ἑκάστῳ (τοῦτο	δὲ	προσαπεφήνατο (ὁ ταῦτα λέγων, τί
[14, 3]	ἰδέαις τὰ μαθηματικὰ διαμαρτάνουσιν· οἱ	δὲ	πρῶτοι δύο τοὺς ἀριθμοὺς ποιήσαντες,
[14, 3]	γε ταῦτα εἶναι λεκτέον· οἱ	δὲ	Πυθαγόρειοι διὰ τὸ ὁρᾶν πολλὰ
[14, 2]	τι ἀλλ᾽ οὐχ ἕν· νῦν	δὲ	πῶς μὲν πολλαὶ μονάδες (παρὰ
[14, 1]	ποὺς ἤ τι τοιοῦτον, ἐν	δὲ	ῥυθμοῖς βάσις ἢ συλλαβή· ὁμοίως
[14, 4]	οἱ Μάγοι, καὶ τῶν ὑστέρων	δὲ	σοφῶν οἷον Ἐμπεδοκλῆς τε καὶ
[14, 2]	ἐὰν μὴ ᾖ ἐνέργεια, τὰ	δὲ	στοιχεῖα ὕλη τῆς οὐσίας, οὐδεμιᾶς
[14, 3]	οὐκ ἔσται τὰ ἀξιώματα, ἀληθῆ	δὲ	τὰ λεγόμενα καὶ σαίνει τὴν
[14, 1]	γὰρ πᾶσαι αἱ κατηγορίαι. Ἔτι	δὲ	τὰ (στοιχεῖα οὐ κατηγορεῖται καθ᾽
[14, 4]	τὸν νοῦν ἀρχὴν ποιήσας. Τῶν	δὲ	τὰς ἀκινήτους οὐσίας εἶναι λεγόντων
[14, 3]	(φαινομένων, ὥσπερ μοχθηρὰ τραγῳδία τοῖς	δὲ	τὰς ἰδέας τιθεμένοις τοῦτο μὲν
[14, 2]	εἶναι τὴν μὴ ποδιαίαν· ἀδύνατον	δὲ	ταῦθ᾽ οὕτως ἔχειν, οὔτε γὰρ
[14, 2]	τίνος οὐδὲ πῶς πολλά· (εἰ	δὲ	ταὐτό, πολλὰς ὑπομένει ὁ λέγων
[14, 6]	κἂν ἔτι πλείω συναχθείη· ἔοικε	δὲ	τεκμήριον εἶναι τὸ πολλὰ κακοπαθεῖν
[14, 3]	ἐξετάζειν τι περὶ (φύσεως, ἐκ	δὲ	τῆς νῦν ἀφεῖναι μεθόδου· τὰς
[14, 3]	δ᾽ ἴσως τὰ ἐπίπεδα, ἐκ	δὲ	τῆς τετράδος τὰ στερεὰ ἢ
[14, 1]	τὰς ἀκινήτους οὐσίας ὁμοίως. Εἰ	δὲ	τῆς τῶν ἁπάντων ἀρχῆς μὴ
[14, 2]	ἐξ ὧν ἐστιν ἐνυπαρχόντων. Εἰσὶ	δέ	τινες οἳ δυάδα μὲν ἀόριστον
[14, 3]	αὐτῶν ἐν τοῖς αἰσθητοῖς. (Εἰσὶ	δέ	τινες οἳ ἐκ τοῦ πέρατα
[14, 6]	ὁρῶσι μεγάλας δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι	δέ	τινες ὅτι πολλὰ τοιαῦτα, οἷον
[14, 3]	τῷ τῶν ἰδεῶν (ἐξ ἄλλου	δέ	τινος μικροῦ καὶ μεγάλου τὰ
[14, 1]	τινος ἄλλης τοιαύτης προσηγορίας. (Οἱ	δὲ	τὸ ἄνισον ὡς ἕν τι,
[14, 2]	ταύτας τὰς αἰτίας ἐκτροπῆς, (μάλιστα	δὲ	τὸ ἀπορῆσαι ἀρχαϊκῶς. Ἔδοξε γὰρ
[14, 1]	τὸ δ᾽ οὐ λέγουσιν. Οἱ	δὲ	τὸ ἕτερον καὶ τὸ ἄλλο
[14, 1]	ἔδει κατηγορεῖσθαι ἢ μηδέτερον· νῦν	δὲ	τὸ ἕτερον μόνον κατηγορεῖται. ~Ἁπλῶς
[14, 1]	ἀρχὴ πάντων ἀλλ᾽ ἑτέρα. Οἱ	δὲ	τὸ ἕτερον τῶν ἐναντίων (ὕλην
[14, 1]	μεγέθους οἰκειότερα τὴν φύσιν, οἱ	δὲ	τὸ καθόλου μᾶλλον ἐπὶ τούτων,
[14, 1]	γὰρ ἀμφότερα (μᾶλλόν ἐστιν. Νῦν	δὲ	τὸ μὲν λέγουσι τὸ δ᾽
[14, 1]	δ᾽ ἓν τὴν μορφήν, οἱ	δὲ	τὸ πολὺ καὶ ὀλίγον, ὅτι
[14, 2]	ταῖς κατηγορίαις λέγεται, παρὰ τοῦτο	δὲ	τὸ ὡς ψεῦδος λέγεται (τὸ)
[14, 2]	τὸ μὲν τόδε εἶναι τὸ	δὲ	τοιόνδε τὸ δὲ (τοσόνδε τὸ
[14, 1]	τοῖς ποιοῖς ποιόν τι, ἐν	δὲ	τοῖς ποσοῖς ποσόν τι, καὶ
[14, 1]	ὡρισμένος ἐστίν· καὶ κατὰ πάντων	δὲ	τὸν αὐτὸν τρόπον, (ἐν μὲν
[14, 3]	καὶ ἐν πολλοῖς ἄλλοις. Τοῖς	δὲ	τὸν μαθηματικὸν μόνον λέγουσιν εἶναι
[14, 4]	μὲν τὴν φιλίαν στοιχεῖον ὁ	δὲ	τὸν νοῦν ἀρχὴν ποιήσας. Τῶν
[14, 2]	εἶναι τὸ δὲ τοιόνδε τὸ	δὲ	(τοσόνδε τὸ δὲ πού. Ἔπειτα
[14, 4]	πρώτην καὶ στοιχεῖον, τοῦ ἀριθμοῦ	δὲ	τοῦ μαθηματικοῦ (ἅπασαι γὰρ αἱ
[14, 3]	γραμμῆς, ταύτην δ᾽ ἐπιπέδου, τοῦτο	δὲ	τοῦ στερεοῦ, οἴονται εἶναι ἀνάγκην
[14, 5]	ἐστιν ὁ τόπος μή. Ἔδει	δὲ	τοὺς λέγοντας ἐκ στοιχείων εἶναι
[14, 2]	γὰρ ὑποκείμενον αὐτοῖς τοῦτο τῷ	δὲ	τοῦτον μὲν τὸν τρόπον οὐκ
[14, 1]	ὑπερέχον καὶ τὸ ὑπερεχόμενον. Διαφέρει	δὲ	τούτων οὐθὲν ὡς εἰπεῖν πρὸς
[14, 6]	ἀλλ᾽ οἰκεῖα ἀλλήλοις πάντα, ἓν	δὲ	τῷ ἀνάλογον· ἐν ἑκάστῃ γὰρ
[14, 5]	πλήθει ὡς ἐναντίον τίθησιν, (ὁ	δὲ	τῷ ἀνίσῳ, ὡς ἴσῳ τῷ
[14, 6]	τῷ δεξιῷ ἐννέα συλλαβαῖς, ἐν	δὲ	τῷ ἀριστερῷ ὀκτώ· (καὶ ὅτι
[14, 1]	τοῦ πλήθους οὖσαν φύσιν, οἱ	δὲ	τῷ ἑνὶ τὸ πλῆθος (γεννῶνται
[14, 3]	αὐτῶν αἱ ἐπιστῆμαι ἐλέγετο. Ἡμεῖς	δέ	φαμεν εἶναι, καθάπερ εἴπομεν πρότερον.
[14, 6]	ταῦτα; ἑπτὰ μὲν φωνήεντα, ἑπτὰ	δὲ	χορδαὶ ἡ ἁρμονία, ἑπτὰ δὲ
[14, 6]	ἐν ἀριθμῷ τὸ περιττόν, ἐν	δὲ	χροιᾷ τὸ λευκόν. Ἔτι οὐχ
[14, 2]	ἀναγκαῖα συμβαίνει τοῖς λέγουσιν· ὅσα	δὲ	χωρὶς ταύτης τῆς δόξης, ταῦτα
[14, 3]	ἀλλ᾽ (οὐ τῶν αἰσθητῶν· οἱ	δὲ	χωριστὸν ποιοῦντες, ὅτι ἐπὶ τῶν
[14, 5]	ἔστι μὲν ὡς ἐνυπαρχόντων ἔστι	δὲ	ὡς οὔ, ποτέρως ὁ ἀριθμός;
[14, 1]	εἶναι γένεσιν αὐτοῦ μηδὲ φθορὰν	μηδὲ	κίνησιν ὥσπερ κατὰ τὸ ποσὸν
[14, 3]	σώματα, ἐκ μὴ ἐχόντων βάρος	μηδὲ	κουφότητα ἔχοντα κουφότητα καὶ βάρος,
[14, 5]	πρώτων οὕτως ἔχειν φησίν, ὥστε	μηδὲ	(ὄν τι εἶναι τὸ ἓν
[14, 6]	τῶν αἰσθητῶν, ὡς ἔνιοι λέγουσι,	μηδὲ	ταύτας εἶναι τὰς ἀρχάς.
[14, 1]	μόνου μὴ εἶναι γένεσιν αὐτοῦ	μηδὲ	φθορὰν μηδὲ κίνησιν ὥσπερ κατὰ
[14, 2]	ἓν τὸ τόδε καὶ τὸ	τοιόνδε	καὶ τὸ τοσόνδε καὶ τὰ
[14, 2]	μὲν τόδε εἶναι τὸ δὲ	τοιόνδε	τὸ δὲ (τοσόνδε τὸ δὲ
[14, 2]	καὶ τὸ τοιόνδε καὶ τὸ	τοσόνδε	καὶ τὰ ἄλλα ὅσα ἕν
[14, 5]	οὐσία τὸ τοσόνδ᾽ εἶναι πρὸς	τοσόνδε	κατὰ τὴν μῖξιν· τοῦτο δ᾽
[14, 2]	τὸ δὲ τοιόνδε τὸ δὲ	(τοσόνδε	τὸ δὲ πού. Ἔπειτα ἐκ
[14, 3]	μὴν ἀλλὰ εἰ καὶ εἰσί,	τῶνδε	τῶν αἰσθητῶν ἔσονται πάντα (ἐπὶ
[14, 2]	τοῦ τοῦ ὄντος τὸ μὲν	τόδε	εἶναι τὸ δὲ τοιόνδε τὸ
[14, 2]	ταῦτα λέγων, τί τὸ δυνάμει	τόδε	καὶ οὐσία, μὴ ὂν δὲ
[14, 2]	εἰ μὴ ταὐτόν ἐστι τὸ	τόδε	καὶ τὸ ποσόν, οὐ λέγεται
[14, 2]	πάντα, καὶ ἔσται ἓν τὸ	τόδε	καὶ τὸ τοιόνδε καὶ τὸ
[14, 2]	τινὰ λόγον πῶς πολλὰ τὸ	τόδε	τι, (εἰ μή τι ἔσται
[14, 2]	τῶν οὐσιῶν ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν	τόδε	τι ἔχει τινὰ λόγον πῶς
[14, 3]	τι πέρας· τοῦτ᾽ οὖν ἔσται	τόδε	τι καὶ οὐσία τις· ἀλλ᾽
[14, 2]	(εἰ μή τι ἔσται καὶ	τόδε	τι καὶ φύσις τις τοιαύτη·
[14, 5]	αἱ ἀρχαὶ οὐκ ὀρθῶς ἀποδίδονται	οὐδὲ	αἱ πρῶται οὐσίαι. Οὐκ ὀρθῶς
[14, 1]	οὐκ ἔστι τὸ ἓν ἀριθμός·	οὐδὲ	γὰρ τὸ μέτρον μέτρα, ἀλλ᾽
[14, 2]	ἂν ἐγένετο ἐκ τοῦ ἀδυνάτου	οὐδὲ	ἦν τὸ δὲ δυνατὸν ἐνδέχεται
[14, 5]	γε ἐναντίον Οὐθὲν δὲ διώρισται	οὐδὲ	ὁποτέρως οἱ ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν
[14, 2]	τὸ τί ἐστιν ἐκ τίνος	οὐδὲ	πῶς πολλά· (εἰ δὲ ταὐτό,
[14, 3]	τοῖς οὖσιν; οὐθὲν γάρ, ὥσπερ	οὐδὲ	τὰ μαθηματικά, οὐδὲ ταῦτα συμβάλλεται.
[14, 3]	γάρ, ὥσπερ οὐδὲ τὰ μαθηματικά,	οὐδὲ	ταῦτα συμβάλλεται. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽
[14, 5]	δὲ οὐχ οἱ ἀριθμοὶ οὐσία	οὐδὲ	τῆς μορφῆς αἴτιοι, δῆλον· ὁ
[14, 2]	ἡ δυὰς ἡ ἀόριστος αἰτία	οὐδὲ	τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν
[14, 3]	οὔτε ἀναγκαῖα οὔτε δυνατὰ ταῦτα,	(οὐδὲ	τὸν ἀριθμὸν διά γε ταῦτα
[14, 2]	ὂν οὔτε ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς	οὐδὲ	(τοῦ ὄντος ἀλλ᾽ ἕν τι
[14, 2]	μὴ ὄντος τὰ ὄντα γίγνεται	οὐδὲ	φθείρεται. Ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸ μὲν
[14, 6]	αὐτά, καὶ ἀριθμὸν τὸν αὐτὸν	τῷδε	καὶ ἄλλῳ. Ἆρ᾽ οὖν τοῦτ᾽
[14, 6]	οὐδ᾽ ὡς τὸ οὗ ἕνεκα.	~Ἀπορήσειε	δ᾽ ἄν τις καὶ τί
[14, 2]	πολλὰς ὑπομένει ὁ λέγων ἐναντιώσεις.	Ἐπιστήσειε	δ᾽ ἄν τις τὴν σκέψιν
[14, 3]	τὰ σώματα τὰ αἰσθητά· οὐκ	ἔοικε	δ᾽ ἡ φύσις ἐπεισοδιώδης οὖσα
[14, 6]	(τε κἂν ἔτι πλείω συναχθείη·	ἔοικε	δὲ τεκμήριον εἶναι τὸ πολλὰ
[14, 6]	ἔχει τὴν δύναμιν. Διὸ καὶ	ἔοικε	συμπτώμασιν· ἔστι γὰρ συμβεβηκότα μέν,
[14, 2]	(μάλιστα δὲ τὸ ἀπορῆσαι ἀρχαϊκῶς.	Ἔδοξε	γὰρ αὐτοῖς πάντ᾽ ἔσεσθαι ἓν
[14, 2]	τὸ πρός τι, ὥσπερ εἰ	εἶπε	τὸ ποιόν, ὃ οὔτε δυνάμει
[14, 2]	εἰ μή τις λύσει καὶ	ὁμόσε	βαδιεῖται τῷ Παρμενίδου λόγῳ οὐ
[14, 6]	πολλαπλασιώσεσιν, ὥστε δεῖ μετρεῖσθαι τῷ	τε	Α τὸν στοῖχον ἐφ᾽ οὗ
[14, 5]	φυτῶν, ὅτι ἐξ ἀορίστων ἀτελῶν	τε	ἀεὶ τὰ τελειότερα, διὸ καὶ
[14, 5]	συνθέσει, ὥσπερ συλλαβή; ἀλλὰ θέσιν	τε	ἀνάγκη ὑπάρχειν, καὶ χωρὶς ὁ
[14, 1]	δοκούντων καὶ δυνατῶν λέγουσιν· πάθη	τε	γὰρ ταῦτα καὶ συμβεβηκότα μᾶλλον
[14, 5]	ἀλλ᾽ οὔτε πᾶν (μικτόν, τό	τε	γιγνόμενον ἕτερον, οὐκ ἔσται τε
[14, 4]	ἀγαθὰ καὶ τὰ μετέχοντα. Ταῦτά	τε	δὴ συμβαίνει ἄτοπα, καὶ τὸ
[14, 1]	κινηθέντος κατὰ τὸ ποσόν. (Ἄνάγκη	τε	ἑκάστου ὕλην εἶναι τὸ δυνάμει
[14, 2]	δὲ λευκοῦ λευκόν, ὁμοίως ἐάν	τε	ἕν τι γίγνηται ἐάν τε
[14, 4]	ὑστέρων δὲ σοφῶν οἷον Ἐμπεδοκλῆς	τε	καὶ Ἀναξαγόρας, ὁ μὲν τὴν
[14, 6]	Τὰ μὲν οὖν συμβαίνοντα ταῦτά	(τε	κἂν ἔτι πλείω συναχθείη· ἔοικε
[14, 2]	ἕν τι τῶν ὄντων πολύ	τε	μᾶλλον, ὥσπερ ἐλέχθη, εἰ ἐζήτει
[14, 6]	ὅτι πολλὰ τοιαῦτα, οἷον αἵ	τε	μέσαι ἡ μὲν ἐννέα ἡ
[14, 2]	πολλὰ γίγνεσθαι καὶ εἶναι ποιά	τε	πολλὰ (εἶναι) καὶ ποσά· καίτοι
[14, 2]	τε ἕν τι γίγνηται ἐάν	τε	πολλά. Φαίνεται δὲ ἡ ζήτησις
[14, 3]	τούτων ἔσται τὸ ἕν, ζητητέον	τε	πῶς καὶ ταῦτα πολλὰ τὸ
[14, 6]	εἰ ἀριθμοῦ πάντα ἐκοινώνει. Ἐνεδέχετό	τε	τὰ (διαφέροντα ὑπὸ τὸν αὐτὸν
[14, 6]	ὅτι ἴσον τὸ διάστημα ἔν	τε	τοῖς γράμμασιν ἀπὸ τοῦ Α
[14, 2]	ταῦτα κἀκείνοις ὑπάρχειν ἀναγκαῖον, ἐάν	τε	τὸν εἰδητικὸν ἀριθμὸν ἐξ αὐτῶν
[14, 2]	ἀριθμὸν ἐξ αὐτῶν (ποιῶσιν ἐάν	τε	τὸν μαθηματικόν. Πολλὰ μὲν οὖν
[14, 5]	ἀπὸ σπέρματος; ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν	τε	τοῦ ἀδιαιρέτου τι ἀπελθεῖν. Ἀλλ᾽
[14, 3]	δύο τοὺς ἀριθμοὺς ποιήσαντες, τόν	τε	τῶν εἰδῶν καὶ τὸν μαθηματικόν,
[14, 3]	καὶ σαίνει τὴν ψυχήν, εἶναί	τε	ὑπολαμβάνουσι καὶ χωριστὰ εἶναι· ὁμοίως
[14, 2]	ἐναντίον οὔτ᾽ ἀπόφασις ἐκείνων, μία	τε	φύσις τῶν ὄντων ὥσπερ καὶ
[14, 2]	δὲ ἀριθμὸν (τὸν μαθηματικόν, πόθεν	τε	χρὴ πιστεῦσαι ὡς ἔστι τοιοῦτος
[14, 5]	τε γιγνόμενον ἕτερον, οὐκ ἔσται	τε	χωριστὸν τὸ ἓν οὐδ᾽ ἑτέρα
[14, 4]	ἄτοπα, καὶ τὸ ἐναντίον στοιχεῖον,	εἴτε	πλῆθος ὂν εἴτε τὸ ἄνισον
[14, 4]	ἐναντίον στοιχεῖον, εἴτε πλῆθος ὂν	εἴτε	τὸ ἄνισον καὶ μέγα καὶ
[14, 1]	τοῦ κινηθῆναι ὁτὲ μὲν μεῖζον	ὁτὲ	δὲ (ἔλαττον ἢ ἴσον ἔσται
[14, 1]	τι· ἄνευ γὰρ τοῦ κινηθῆναι	ὁτὲ	μὲν μεῖζον ὁτὲ δὲ (ἔλαττον
[14, 5]	ἢ γέγονεν. Ἔτι τί δή	ποτε	τὰ μὲν ἄλλ᾽ ὅσα ἐξ
[14, 2]	αἰτία τοῦ εἶναι ὃν δή	ποτε	τρόπον (ἔστω γὰρ ὑποκείμενον αὐτοῖς
[14, 2]	τῷ Παρμενίδου λόγῳ οὐ γὰρ	μήποτε	τοῦτο δαμῇ, εἶναι μὴ ἐόντα,
[14, 6]	γένος εἶναι ἐν ταῖς πολλαπλασιώσεσιν,	ὥστε	δεῖ μετρεῖσθαι τῷ τε Α
[14, 6]	εἴδει· καὶ γὰρ αἱ μονάδες	ὥστε	διά γε ταῦτα εἴδη οὐ
[14, 2]	δυσχερείας ὁρᾶν περὶ τὰς ἰδέας	ὥστε	διά γε ταῦτα μὴ ποιεῖν
[14, 1]	ὕλην εἶναι τὸ δυνάμει τοιοῦτον,	ὥστε	καὶ οὐσίας· τὸ δὲ πρός
[14, 3]	ἐν τοῖς ἀκινήτοις ζητοῦμεν ἀρχάς,	ὥστε	καὶ τῶν ἀριθμῶν τῶν τοιούτων
[14, 5]	τῶν πρώτων οὕτως ἔχειν φησίν,	ὥστε	μηδὲ (ὄν τι εἶναι τὸ
[14, 4]	διότι εὖ ἔχει, οὐδ᾽ αὔταρκες,	ὥστε	τὸ μὲν φάναι τὴν (ἀρχὴν
[14, 6]	καὶ τῷ Δ τὸν (ΔΕΖ·	ὥστε	τῷ αὐτῷ πάντα. Οὔκουν ἔσται
[14, 4]	ἀεὶ οὐκ ἔστι πρότερον οὐθέν	ὥστε	φανερὸν ὅτι οὐ τοῦ θεωρῆσαι
[14, 5]	τῶν μεγεθῶν, καὶ ὡς Εὔρυτος	ἔταττε	τίς ἀριθμὸς τίνος, οἷον ὁδὶ
[14, 3]	ἔστιν, οὐ μὴν ἀλλὰ ἐπεὶ	οὔτε	ἀναγκαῖα οὔτε δυνατὰ ταῦτα, (οὐδὲ
[14, 2]	τὸ ἓν ἢ τὸ ὂν	οὔτε	ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς οὐδὲ (τοῦ
[14, 2]	ἀδύνατον δὲ ταῦθ᾽ οὕτως ἔχειν,	οὔτε	γὰρ οἱ γεωμέτραι ψεῦδος οὐθὲν
[14, 3]	λόγον, μὴ λίαν ᾖ μαλακός.	Οὔτε	γὰρ οὐσίαι εἰσὶ τὰ ἔσχατα
[14, 2]	εἰ εἶπε τὸ ποιόν, ὃ	οὔτε	δυνάμει ἐστὶ τὸ ἓν ἢ
[14, 1]	οὐσίας· τὸ δὲ πρός τι	οὔτε	δυνάμει οὐσία οὔτε ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον
[14, 3]	μὴν ἀλλὰ ἐπεὶ οὔτε ἀναγκαῖα	οὔτε	δυνατὰ ταῦτα, (οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν
[14, 2]	(ἐν τῷ συλλογισμῷ ἡ πρότασις	οὔτε	ἐκ τοῦ οὕτω μὴ ὄντος
[14, 1]	πρός τι οὔτε δυνάμει οὐσία	οὔτε	ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον οὖν, μᾶλλον δὲ
[14, 6]	μὴ τοιαῦτα οὐθεὶς ἂν ἀπορήσειεν	οὔτε	λέγειν οὔθ᾽ εὑρίσκειν ἐν τοῖς
[14, 5]	οὔτε ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη	οὔτε	λόγος καὶ εἶδος (τῶν πραγμάτων.
[14, 1]	καὶ εἴδεσιν. Οὐθὲν γάρ ἐστιν	οὔτε	μέγα οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ
[14, 1]	Οὐθὲν γάρ ἐστιν οὔτε μέγα	οὔτε	μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον,
[14, 5]	ἀριθμός, οὔτε ὅλως ὁ ἀριθμὸς	οὔτε	ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη οὔτε
[14, 1]	μέγα οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ	οὔτε	ὀλίγον, οὔτε ὅλως πρός τι,
[14, 5]	τῷ ποιῆσαι αἴτιος ὁ ἀριθμός,	οὔτε	ὅλως ὁ ἀριθμὸς οὔτε ὁ
[14, 1]	μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον,	οὔτε	ὅλως πρός τι, ὃ οὐχ
[14, 5]	μίξεως ἀριθμῶν σωματικῶν ἢ ὁποιωνοῦν.	Οὔτε	οὖν τῷ ποιῆσαι αἴτιος ὁ
[14, 5]	τῶν ἀρχῶν. Πότερον μίξει; ἀλλ᾽	οὔτε	πᾶν (μικτόν, τό τε γιγνόμενον
[14, 1]	ἐστιν οὔτε μέγα οὔτε μικρόν,	οὔτε	πολὺ οὔτε ὀλίγον, οὔτε ὅλως
[14, 5]	ὁ ἀριθμὸς οὔτε ὁ μοναδικός,	οὔτε	ὕλη οὔτε λόγος καὶ εἶδος
[14, 2]	λέγει καθ᾽ αὑτὴν φύσιν οὖσαν,	οὔτε	φαίνεται ὢν αἴτιος· τὰ γὰρ
[14, 2]	τοῖς ἄλλοις χρήσιμος; οὐθενὸς γὰρ	οὔτε	φησὶν ὁ λέγων αὐτὸν εἶναι,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/12/2009