HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τῷ 35
τῷδε 1
Τῶν 1
τῶν 60
τῶνδε 1
ὑγιεινότερον 1
ὑγιὲς 1

Fréquences [« »]
53 ἢ
46 μὴ
52 τι
60 τῶν
62 εἶναι
63 μὲν
66 τοῦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre XIV

τῶν

Livre, Chap.

[14, 4]   εἶναι ἰδέας· εἰ μὲν γὰρ τῶν ἀγαθῶν μόνον, οὐκ ἔσονται οὐσίαι

[14, 3]   ὄντων, μᾶλλον δ᾽ ἕν τι τῶν ἀδυνάτων. Οἱ μὲν οὖν Πυθαγόρειοι

[14, 3]   ἀλλὰ εἰ καὶ εἰσί, τῶνδε τῶν αἰσθητῶν ἔσονται πάντα (ἐπὶ τούτων

[14, 3]   λέγειν καὶ σωμάτων ἀλλ᾽ (οὐ τῶν αἰσθητῶν· οἱ δὲ χωριστὸν ποιοῦντες,

[14, 3]   δὲ χωριστὸν ποιοῦντες, ὅτι ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν οὐκ ἔσται τὰ ἀξιώματα,

[14, 2]   τῶν ἀριθμητικῶν πάντα καὶ κατὰ τῶν αἰσθητῶν (ὑπάρξει, καθάπερ ἐλέχθη. ~Οἱ

[14, 6]   μὴ χωριστὰ εἶναι τὰ μαθηματικὰ τῶν αἰσθητῶν, ὡς ἔνιοι λέγουσι, μηδὲ

[14, 6]   σημεῖον εἰ δ᾽ ὅτι διπλάσιον τῶν ἄλλων ἕκαστον, ἄλλο δ᾽ οὔ,

[14, 5]   ὁμοίως δὲ καὶ ἄνθρωπος (καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον; τὰ δὲ δὴ

[14, 2]   πρός τι. Ἐπὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων κατηγοριῶν ἔχει τινὰ (καὶ

[14, 1]   οὐσίας ὁμοίως. Εἰ δὲ τῆς τῶν ἁπάντων ἀρχῆς μὴ ἐνδέχεται πρότερόν

[14, 2]   ὢν αἴτιος· τὰ γὰρ θεωρήματα τῶν ἀριθμητικῶν πάντα καὶ κατὰ τῶν

[14, 3]   δέ; ὅτι τὰ πάθη τὰ τῶν ἀριθμῶν ἐν ἁρμονίᾳ ὑπάρχει καὶ

[14, 4]   θεωρῆσαι ἕνεκεν ποιοῦσι τὴν γένεσιν τῶν ἀριθμῶν. Ἔχει δ᾽ (ἀπορίαν καὶ

[14, 2]   αἰτίαν (τοῖς οὖσιν, εἴπερ ἕκαστος τῶν ἀριθμῶν ἰδέα τις ἡ δ᾽

[14, 3]   Πυθαγόρειοι διὰ τὸ ὁρᾶν πολλὰ τῶν ἀριθμῶν πάθη ὑπάρχοντα τοῖς αἰσθητοῖς

[14, 2]   τις τὴν σκέψιν καὶ περὶ τῶν ἀριθμῶν πόθεν δεῖ λαβεῖν τὴν

[14, 1]   τοῦ ἑνός, τρία ταῦτα (στοιχεῖα τῶν ἀριθμῶν, τὰ μὲν δύο ὕλην

[14, 6]   τὸ εὖ ἐστὶ τὸ ἀπὸ τῶν ἀριθμῶν τῷ ἐν ἀριθμῷ εἶναι

[14, 3]   ἀκινήτοις ζητοῦμεν ἀρχάς, ὥστε καὶ τῶν ἀριθμῶν τῶν τοιούτων ἐπισκεπτέον τὴν

[14, 6]   ἐν τοῖς εἴδεσιν ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν ἁρμονικῶν καὶ τῶν τοιούτων (διαφέρουσι

[14, 5]   τρόπον ὁ ἀριθμός ἐστιν ἐκ τῶν ἀρχῶν. Πότερον μίξει; ἀλλ᾽ οὔτε

[14, 6]   διαφεύγειν (κατ᾽ οὐδένα γὰρ τρόπον τῶν διωρισμένων περὶ τὰς ἀρχὰς οὐδὲν

[14, 1]   μεγάλου καὶ μικροῦ, πόῤῥω λίαν τῶν δοκούντων καὶ δυνατῶν λέγουσιν· πάθη

[14, 3]   ὁ μακρὸς λόγος ὥσπερ ὁ τῶν δούλων ὅταν μηθὲν ὑγιὲς λέγωσιν.

[14, 2]   ἀδύνατα· οἷς τοσαῦτα μόνον ἀφῄρηται τῶν δυσχερῶν ὅσα διὰ τὸ ποιεῖν

[14, 3]   τοὺς ἀριθμοὺς ποιήσαντες, τόν τε τῶν εἰδῶν καὶ τὸν μαθηματικόν, οὔτ᾽

[14, 1]   ὁ λόγος μαρτυρεῖ. Οὐθὲν ἄρα τῶν ἐναντίων κυρίως ἀρχὴ πάντων ἀλλ᾽

[14, 1]   ἑτέρα. Οἱ δὲ τὸ ἕτερον τῶν ἐναντίων (ὕλην ποιοῦσιν, οἱ μὲν

[14, 6]   πάλιν τῶν τῆς σελήνης, καὶ τῶν ζῴων γε ἑκάστου τοῦ βίου

[14, 5]   τὰς τοῦ ὅλου ἀρχὰς τῇ τῶν ζῴων καὶ φυτῶν, ὅτι ἐξ

[14, 4]   ἀλλ᾽ ὑστερογενῆ. Παρὰ μὲν γὰρ τῶν θεολόγων ἔοικεν ὁμολογεῖσθαι τῶν νῦν

[14, 3]   ὁ αὐτὸς ἐκείνῳ ἔσται τῷ τῶν ἰδεῶν (ἐξ ἄλλου δέ τινος

[14, 5]   ποιῆσαι (ὁ μὲν γὰρ τόπος τῶν καθ᾽ ἕκαστον ἴδιος, διὸ χωριστὰ

[14, 1]   ἥκιστα φύσις τις ἢ οὐσία (τῶν κατηγοριῶν) ἐστι, καὶ ὑστέρα τοῦ

[14, 6]   ἄλλα δὴ ὅσα συνάγουσιν ἐκ τῶν μαθηματικῶν θεωρημάτων πάντα ταύτην ἔχει

[14, 3]   μὲν τοῦ ἀριθμοῦ (παντὸς καὶ τῶν μαθηματικῶν τὸ μηθὲν συμβάλλεσθαι ἀλλήλοις

[14, 5]   ὡς ὅροι (οἷον αἱ (στιγμαὶ τῶν μεγεθῶν, καὶ ὡς Εὔρυτος ἔταττε

[14, 6]   ἐν προσθέσει ἀριθμῶν εἰσὶν οἱ τῶν μίξεων, οὐκ ἐν ἀριθμοῖς, οἷον

[14, 4]   γὰρ τῶν θεολόγων ἔοικεν ὁμολογεῖσθαι τῶν νῦν τισίν, οἳ οὔ (φασιν,

[14, 2]   (τοῦ ὄντος ἀλλ᾽ ἕν τι τῶν ὄντων πολύ τε μᾶλλον, ὥσπερ

[14, 4]   διὰ τὸ μεταβάλλειν τοὺς ἄρχοντας τῶν ὄντων συμβαίνει τοιαῦτα λέγειν, ἐπεὶ

[14, 5]   στοιχείων εἶναι τὰ ὄντα καὶ τῶν ὄντων τὰ πρῶτα τοὺς ἀριθμούς,

[14, 4]   οὔ (φασιν, ἀλλὰ προελθούσης τῆς τῶν ὄντων φύσεως καὶ τὸ ἀγαθὸν

[14, 2]   ἀπόφασις ἐκείνων, μία τε φύσις τῶν ὄντων ὥσπερ καὶ τὸ τί

[14, 2]   ἑκάστῳ γένει, πλὴν χωριστὴν ἀδύνατον τῶν οὐσιῶν ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν τόδε

[14, 5]   οὐδὲ ὁποτέρως οἱ ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν οὐσιῶν καὶ τοῦ εἶναι, πότερον

[14, 4]   αἱ ἰδέαι, εἰ δὲ καὶ τῶν οὐσιῶν, πάντα τὰ ζῷα καὶ

[14, 5]   ὕλη οὔτε λόγος καὶ εἶδος (τῶν πραγμάτων. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ὡς

[14, 5]   τὰ τελειότερα, διὸ καὶ ἐπὶ τῶν πρώτων οὕτως ἔχειν φησίν, ὥστε

[14, 1]   ἀριθμὸν πρότερον τῆς δυάδος ἐκ τῶν στοιχείων· καθόλου γὰρ ἀμφότερα (μᾶλλόν

[14, 1]   οὐθὲν ὡς εἰπεῖν πρὸς ἔνια τῶν συμβαινόντων, ἀλλὰ (πρὸς τὰς λογικὰς

[14, 6]   ἡλίου (φορῶν ἀριθμός, καὶ πάλιν τῶν τῆς σελήνης, καὶ τῶν ζῴων

[14, 2]   ἀδύνατον τῶν οὐσιῶν ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν τόδε τι ἔχει τινὰ λόγον

[14, 6]   ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν ἁρμονικῶν καὶ τῶν τοιούτων (διαφέρουσι γὰρ ἐκεῖνοι ἀλλήλων

[14, 3]   ἀρχάς, ὥστε καὶ τῶν ἀριθμῶν τῶν τοιούτων ἐπισκεπτέον τὴν γένεσιν. ~Τοῦ

[14, 6]   ἢ ἄδηλον; οἷον ἔστι τις τῶν τοῦ ἡλίου (φορῶν ἀριθμός, καὶ

[14, 4]   τιθέασι, καὶ οἱ Μάγοι, καὶ τῶν ὑστέρων δὲ σοφῶν οἷον Ἐμπεδοκλῆς

[14, 3]   ἡ φύσις ἐπεισοδιώδης οὖσα ἐκ τῶν (φαινομένων, ὥσπερ μοχθηρὰ τραγῳδία τοῖς

[14, 5]   ἀφομοιῶν ταῖς ψήφοις τὰς μορφὰς τῶν φυτῶν ἢ ὅτι (ὁ) λόγος

Livre, Chap.
[14, 4]	εἶναι ἰδέας· εἰ μὲν γὰρ	τῶν	ἀγαθῶν μόνον, οὐκ ἔσονται οὐσίαι
[14, 3]	ὄντων, μᾶλλον δ᾽ ἕν τι	τῶν	ἀδυνάτων. Οἱ μὲν οὖν Πυθαγόρειοι
[14, 3]	ἀλλὰ εἰ καὶ εἰσί, τῶνδε	τῶν	αἰσθητῶν ἔσονται πάντα (ἐπὶ τούτων
[14, 3]	λέγειν καὶ σωμάτων ἀλλ᾽ (οὐ	τῶν	αἰσθητῶν· οἱ δὲ χωριστὸν ποιοῦντες,
[14, 3]	δὲ χωριστὸν ποιοῦντες, ὅτι ἐπὶ	τῶν	αἰσθητῶν οὐκ ἔσται τὰ ἀξιώματα,
[14, 2]	τῶν ἀριθμητικῶν πάντα καὶ κατὰ	τῶν	αἰσθητῶν (ὑπάρξει, καθάπερ ἐλέχθη. ~Οἱ
[14, 6]	μὴ χωριστὰ εἶναι τὰ μαθηματικὰ	τῶν	αἰσθητῶν, ὡς ἔνιοι λέγουσι, μηδὲ
[14, 6]	σημεῖον εἰ δ᾽ ὅτι διπλάσιον	τῶν	ἄλλων ἕκαστον, ἄλλο δ᾽ οὔ,
[14, 5]	ὁμοίως δὲ καὶ ἄνθρωπος (καὶ	τῶν	ἄλλων ἕκαστον; τὰ δὲ δὴ
[14, 2]	πρός τι. Ἐπὶ μὲν οὖν	τῶν	ἄλλων κατηγοριῶν ἔχει τινὰ (καὶ
[14, 1]	οὐσίας ὁμοίως. Εἰ δὲ τῆς	τῶν	ἁπάντων ἀρχῆς μὴ ἐνδέχεται πρότερόν
[14, 2]	ὢν αἴτιος· τὰ γὰρ θεωρήματα	τῶν	ἀριθμητικῶν πάντα καὶ κατὰ τῶν
[14, 3]	δέ; ὅτι τὰ πάθη τὰ	τῶν	ἀριθμῶν ἐν ἁρμονίᾳ ὑπάρχει καὶ
[14, 4]	θεωρῆσαι ἕνεκεν ποιοῦσι τὴν γένεσιν	τῶν	ἀριθμῶν. Ἔχει δ᾽ (ἀπορίαν καὶ
[14, 2]	αἰτίαν (τοῖς οὖσιν, εἴπερ ἕκαστος	τῶν	ἀριθμῶν ἰδέα τις ἡ δ᾽
[14, 3]	Πυθαγόρειοι διὰ τὸ ὁρᾶν πολλὰ	τῶν	ἀριθμῶν πάθη ὑπάρχοντα τοῖς αἰσθητοῖς
[14, 2]	τις τὴν σκέψιν καὶ περὶ	τῶν	ἀριθμῶν πόθεν δεῖ λαβεῖν τὴν
[14, 1]	τοῦ ἑνός, τρία ταῦτα (στοιχεῖα	τῶν	ἀριθμῶν, τὰ μὲν δύο ὕλην
[14, 6]	τὸ εὖ ἐστὶ τὸ ἀπὸ	τῶν	ἀριθμῶν τῷ ἐν ἀριθμῷ εἶναι
[14, 3]	ἀκινήτοις ζητοῦμεν ἀρχάς, ὥστε καὶ	τῶν	ἀριθμῶν τῶν τοιούτων ἐπισκεπτέον τὴν
[14, 6]	ἐν τοῖς εἴδεσιν ἀριθμοὶ αἴτιοι	τῶν	ἁρμονικῶν καὶ τῶν τοιούτων (διαφέρουσι
[14, 5]	τρόπον ὁ ἀριθμός ἐστιν ἐκ	τῶν	ἀρχῶν. Πότερον μίξει; ἀλλ᾽ οὔτε
[14, 6]	διαφεύγειν (κατ᾽ οὐδένα γὰρ τρόπον	τῶν	διωρισμένων περὶ τὰς ἀρχὰς οὐδὲν
[14, 1]	μεγάλου καὶ μικροῦ, πόῤῥω λίαν	τῶν	δοκούντων καὶ δυνατῶν λέγουσιν· πάθη
[14, 3]	ὁ μακρὸς λόγος ὥσπερ ὁ	τῶν	δούλων ὅταν μηθὲν ὑγιὲς λέγωσιν.
[14, 2]	ἀδύνατα· οἷς τοσαῦτα μόνον ἀφῄρηται	τῶν	δυσχερῶν ὅσα διὰ τὸ ποιεῖν
[14, 3]	τοὺς ἀριθμοὺς ποιήσαντες, τόν τε	τῶν	εἰδῶν καὶ τὸν μαθηματικόν, οὔτ᾽
[14, 1]	ὁ λόγος μαρτυρεῖ. Οὐθὲν ἄρα	τῶν	ἐναντίων κυρίως ἀρχὴ πάντων ἀλλ᾽
[14, 1]	ἑτέρα. Οἱ δὲ τὸ ἕτερον	τῶν	ἐναντίων (ὕλην ποιοῦσιν, οἱ μὲν
[14, 6]	πάλιν τῶν τῆς σελήνης, καὶ	τῶν	ζῴων γε ἑκάστου τοῦ βίου
[14, 5]	τὰς τοῦ ὅλου ἀρχὰς τῇ	τῶν	ζῴων καὶ φυτῶν, ὅτι ἐξ
[14, 4]	ἀλλ᾽ ὑστερογενῆ. Παρὰ μὲν γὰρ	τῶν	θεολόγων ἔοικεν ὁμολογεῖσθαι τῶν νῦν
[14, 3]	ὁ αὐτὸς ἐκείνῳ ἔσται τῷ	τῶν	ἰδεῶν (ἐξ ἄλλου δέ τινος
[14, 5]	ποιῆσαι (ὁ μὲν γὰρ τόπος	τῶν	καθ᾽ ἕκαστον ἴδιος, διὸ χωριστὰ
[14, 1]	ἥκιστα φύσις τις ἢ οὐσία	(τῶν	κατηγοριῶν) ἐστι, καὶ ὑστέρα τοῦ
[14, 6]	ἄλλα δὴ ὅσα συνάγουσιν ἐκ	τῶν	μαθηματικῶν θεωρημάτων πάντα ταύτην ἔχει
[14, 3]	μὲν τοῦ ἀριθμοῦ (παντὸς καὶ	τῶν	μαθηματικῶν τὸ μηθὲν συμβάλλεσθαι ἀλλήλοις
[14, 5]	ὡς ὅροι (οἷον αἱ (στιγμαὶ	τῶν	μεγεθῶν, καὶ ὡς Εὔρυτος ἔταττε
[14, 6]	ἐν προσθέσει ἀριθμῶν εἰσὶν οἱ	τῶν	μίξεων, οὐκ ἐν ἀριθμοῖς, οἷον
[14, 4]	γὰρ τῶν θεολόγων ἔοικεν ὁμολογεῖσθαι	τῶν	νῦν τισίν, οἳ οὔ (φασιν,
[14, 2]	(τοῦ ὄντος ἀλλ᾽ ἕν τι	τῶν	ὄντων πολύ τε μᾶλλον, ὥσπερ
[14, 4]	διὰ τὸ μεταβάλλειν τοὺς ἄρχοντας	τῶν	ὄντων συμβαίνει τοιαῦτα λέγειν, ἐπεὶ
[14, 5]	στοιχείων εἶναι τὰ ὄντα καὶ	τῶν	ὄντων τὰ πρῶτα τοὺς ἀριθμούς,
[14, 4]	οὔ (φασιν, ἀλλὰ προελθούσης τῆς	τῶν	ὄντων φύσεως καὶ τὸ ἀγαθὸν
[14, 2]	ἀπόφασις ἐκείνων, μία τε φύσις	τῶν	ὄντων ὥσπερ καὶ τὸ τί
[14, 2]	ἑκάστῳ γένει, πλὴν χωριστὴν ἀδύνατον	τῶν	οὐσιῶν ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν τόδε
[14, 5]	οὐδὲ ὁποτέρως οἱ ἀριθμοὶ αἴτιοι	τῶν	οὐσιῶν καὶ τοῦ εἶναι, πότερον
[14, 4]	αἱ ἰδέαι, εἰ δὲ καὶ	τῶν	οὐσιῶν, πάντα τὰ ζῷα καὶ
[14, 5]	ὕλη οὔτε λόγος καὶ εἶδος	(τῶν	πραγμάτων. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ὡς
[14, 5]	τὰ τελειότερα, διὸ καὶ ἐπὶ	τῶν	πρώτων οὕτως ἔχειν φησίν, ὥστε
[14, 1]	ἀριθμὸν πρότερον τῆς δυάδος ἐκ	τῶν	στοιχείων· καθόλου γὰρ ἀμφότερα (μᾶλλόν
[14, 1]	οὐθὲν ὡς εἰπεῖν πρὸς ἔνια	τῶν	συμβαινόντων, ἀλλὰ (πρὸς τὰς λογικὰς
[14, 6]	ἡλίου (φορῶν ἀριθμός, καὶ πάλιν	τῶν	τῆς σελήνης, καὶ τῶν ζῴων
[14, 2]	ἀδύνατον τῶν οὐσιῶν ἀλλ᾽ ἐπὶ	τῶν	τόδε τι ἔχει τινὰ λόγον
[14, 6]	ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν ἁρμονικῶν καὶ	τῶν	τοιούτων (διαφέρουσι γὰρ ἐκεῖνοι ἀλλήλων
[14, 3]	ἀρχάς, ὥστε καὶ τῶν ἀριθμῶν	τῶν	τοιούτων ἐπισκεπτέον τὴν γένεσιν. ~Τοῦ
[14, 6]	ἢ ἄδηλον; οἷον ἔστι τις	τῶν	τοῦ ἡλίου (φορῶν ἀριθμός, καὶ
[14, 4]	τιθέασι, καὶ οἱ Μάγοι, καὶ	τῶν	ὑστέρων δὲ σοφῶν οἷον Ἐμπεδοκλῆς
[14, 3]	ἡ φύσις ἐπεισοδιώδης οὖσα ἐκ	τῶν	(φαινομένων, ὥσπερ μοχθηρὰ τραγῳδία τοῖς
[14, 5]	ἀφομοιῶν ταῖς ψήφοις τὰς μορφὰς	τῶν	φυτῶν ἢ ὅτι (ὁ) λόγος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/12/2009