Livre, Chap. |
[14, 4] |
αὐταρκεστάτῳ
τοῦτ᾽
αὐτὸ
πρῶτον
οὐχ
|
ὡς |
ἀγαθὸν
ὑπάρχει,
τὸ
αὔταρκες
καὶ |
[14, 4] |
τὸ
ἀγαθὸν
προσάπτειν
τῷ
ἑνὶ
|
ὡς |
ἀναγκαῖον
ὄν,
ἐπειδὴ
ἐξ
ἐναντίων |
[14, 5] |
ἢ
ὧν
γένεσις
ἔστιν.
Ἀλλ᾽
|
ὡς |
ἀπὸ
σπέρματος;
ἀλλ᾽
οὐχ
οἷόν |
[14, 2] |
ὁ
λέγων
αὐτὸν
εἶναι,
ἀλλ᾽
|
ὡς |
αὐτήν
τινα
λέγει
καθ᾽
αὑτὴν |
[14, 4] |
οὖν
περιττοῦ
γένεσιν
οὔ
φασιν,
|
ὡς |
δηλονότι
τοῦ
(ἀρτίου
οὔσης
γενέσεως· |
[14, 1] |
ὑπερεχόμενον.
Διαφέρει
δὲ
τούτων
οὐθὲν
|
ὡς |
εἰπεῖν
πρὸς
ἔνια
τῶν
συμβαινόντων, |
[14, 2] |
πόθεν
δεῖ
λαβεῖν
τὴν
πίστιν
|
ὡς |
εἰσίν.
Τῷ
μὲν
γὰρ
ἰδέας |
[14, 5] |
τοῦ
ἀδιαιρέτου
τι
ἀπελθεῖν.
Ἀλλ᾽
|
ὡς |
ἐκ
τοῦ
ἐναντίου
μὴ
ὑπομένοντος; |
[14, 3] |
μέγα
καὶ
τὸ
μικρὸν
βοᾶν
|
ὡς |
ἑλκόμενα·
οὐ
δύναται
γὰρ
οὐδαμῶς |
[14, 1] |
προσηγορίας.
(Οἱ
δὲ
τὸ
ἄνισον
|
ὡς |
ἕν
τι,
τὴν
δυάδα
δὲ |
[14, 1] |
ἐκ
μεγάλου
καὶ
μικροῦ
δυάδα,
|
ὡς |
ἓν
ὄντα
τὸ
ἄνισον
καὶ |
[14, 5] |
ἓν
ὁ
μὲν
τῷ
πλήθει
|
ὡς |
ἐναντίον
τίθησιν,
(ὁ
δὲ
τῷ |
[14, 6] |
εἶναι
τὰ
μαθηματικὰ
τῶν
αἰσθητῶν,
|
ὡς |
ἔνιοι
λέγουσι,
μηδὲ
ταύτας
εἶναι |
[14, 5] |
ἐκ
τινῶν
(εἶναι
ἔστι
μὲν
|
ὡς |
ἐνυπαρχόντων
ἔστι
δὲ
ὡς
οὔ, |
[14, 5] |
ποτέρως
ὁ
ἀριθμός;
οὕτως
γὰρ
|
ὡς |
ἐνυπαρχόντων
οὐκ
ἔστιν
ἀλλ᾽
ἢ |
[14, 5] |
ὡς
ἴσῳ
τῷ
ἑνὶ
χρώμενος,
|
ὡς |
ἐξ
ἐναντίων
εἴη
ἂν
ὁ |
[14, 2] |
μαθηματικόν,
πόθεν
τε
χρὴ
πιστεῦσαι
|
ὡς |
ἔστι
τοιοῦτος
ἀριθμός,
καὶ
τί |
[14, 6] |
ὄντος
κατηγορίᾳ
ἐστὶ
τὸ
ἀνάλογον,
|
ὡς |
εὐθὺ
ἐν
μήκει
οὕτως
(ἐν |
[14, 5] |
αἱ
(στιγμαὶ
τῶν
μεγεθῶν,
καὶ
|
ὡς |
Εὔρυτος
ἔταττε
τίς
ἀριθμὸς
τίνος, |
[14, 5] |
τίθησιν,
(ὁ
δὲ
τῷ
ἀνίσῳ,
|
ὡς |
ἴσῳ
τῷ
ἑνὶ
χρώμενος,
ὡς |
[14, 6] |
ὅλως
τὰ
ἐν
τοῖς
μαθήμασιν,
|
ὡς |
μὲν
λέγουσί
τινες
καὶ
αἴτια |
[14, 6] |
ἀρχὰς
οὐδὲν
αὐτῶν
αἴτιον
ἔστιν
|
ὡς |
μέντοι
ποιοῦσι
φανερὸν
ὅτι
τὸ |
[14, 5] |
οὐσιῶν
καὶ
τοῦ
εἶναι,
πότερον
|
ὡς |
ὅροι
(οἷον
αἱ
(στιγμαὶ
τῶν |
[14, 5] |
μὲν
ὡς
ἐνυπαρχόντων
ἔστι
δὲ
|
ὡς |
οὔ,
ποτέρως
ὁ
ἀριθμός;
οὕτως |
[14, 1] |
τὸ
δὲ
πρὸς
τὴν
αἴσθησιν,
|
ὡς |
οὐκ
ὄντος
τινὸς
τοῦ
ἑνὸς |
[14, 4] |
τὸ
ἓν
ἀρχὴν
καὶ
ἀρχὴν
|
ὡς |
στοιχεῖον
καὶ
τὸν
ἀριθμὸν
ἐκ |
[14, 5] |
(τῶν
πραγμάτων.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ᾽
|
ὡς |
τὸ
οὗ
ἕνεκα.
~Ἀπορήσειε
δ᾽ |
[14, 3] |
δεῖ
διστάζειν·
(φανερῶς
γὰρ
λέγουσιν
|
ὡς |
τοῦ
ἑνὸς
συσταθέντος,
εἴτ᾽
ἐξ |
[14, 1] |
ἑνὶ
(τῷ
ἴσῳ)
τὸ
ἄνισον,
|
ὡς |
τοῦτο
τὴν
τοῦ
πλήθους
οὖσαν |
[14, 4] |
τῇ
ἀρχῇ
τὸ
εὖ
ἀποδιδόναι
|
ὡς |
ὑπάρχον,
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
τὸ |
[14, 1] |
μὴν
γίγνεται
πάντα
ἐξ
ἐναντίων
|
ὡς |
ὑποκειμένου
τινός·
ἀνάγκη
ἄρα
μάλιστα |
[14, 2] |
λέγεται,
παρὰ
τοῦτο
δὲ
τὸ
|
ὡς |
ψεῦδος
λέγεται
(τὸ)
μὴ
ὂν |