HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre XIV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ο = 109 formes différentes pour 534 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.
[14, 1]	καὶ θεός, ζῷον ἴσως, καὶ	ὁ	ἀριθμὸς αὐτῶν ἔσται ζῷα. Εἰ
[14, 5]	ἐστίν, οὕτω λέγειν τίνα τρόπον	ὁ	ἀριθμός ἐστιν ἐκ τῶν ἀρχῶν.
[14, 5]	ὡς ἐξ ἐναντίων εἴη ἂν	ὁ	ἀριθμός· ἔστιν ἄρα τι ἕτερον
[14, 1]	οὕτως ἐξ ὀλίγου καὶ πολλοῦ	ὁ	ἀριθμός; ἢ γὰρ ἄμφω ἔδει
[14, 2]	καὶ ὅτι μάλιστα ἀεὶ ἔστιν	ὁ	ἀριθμὸς ἢ ὁτιοῦν ἄλλο ὕλην
[14, 6]	ὀξυτάτην (νεάτην) ἐν αὐλοῖς, ἧς	ὁ	ἀριθμὸς ἴσος τῇ οὐλομελείᾳ τοῦ
[14, 5]	τὸ πλῆθος. Τοῦτ᾽ οὖν ἔσται	ὁ	ἀριθμός, μονὰς καὶ πλῆθος, ἢ
[14, 1]	ἀριθμόν, ὅμως δὲ γενῶν ἔσται	ὁ	ἀριθμὸς ὁ τούτων, ἤ τινος
[14, 5]	γῆς δὲ δύο· καὶ ἀεὶ	ὁ	ἀριθμὸς ὃς ἂν ᾖ (τινῶν
[14, 1]	ὅτι μέτρον (πλήθους τινός, καὶ	ὁ	ἀριθμὸς ὅτι πλῆθος μεμετρημένον καὶ
[14, 5]	αἴτιος ὁ ἀριθμός, οὔτε ὅλως	ὁ	ἀριθμὸς οὔτε ὁ μοναδικός, οὔτε
[14, 5]	Οὔτε οὖν τῷ ποιῆσαι αἴτιος	ὁ	ἀριθμός, οὔτε ὅλως ὁ ἀριθμὸς
[14, 5]	ἔστι δὲ ὡς οὔ, ποτέρως	ὁ	ἀριθμός; οὕτως γὰρ ὡς ἐνυπαρχόντων
[14, 6]	Θήβας. Ἆρ᾽ οὖν ὅτι τοιοσδὶ	ὁ	ἀριθμὸς πέφυκεν, διὰ τοῦτο ἢ
[14, 6]	ἀριθμὸν πίπτειν· ὥστ᾽ εἴ τισιν	ὁ	αὐτὸς ἀριθμὸς συνεβεβήκει, ταὐτὰ ἂν
[14, 3]	ἐκ τοῦ μεγάλου καὶ μικροῦ,	ὁ	αὐτὸς ἐκείνῳ ἔσται τῷ τῶν
[14, 2]	ὄντα, ἀλλὰ πῶς ποσὰ πολλά.	Ὁ	γὰρ ἀριθμὸς πᾶς ποσόν τι
[14, 5]	οὐδὲ τῆς μορφῆς αἴτιοι, δῆλον·	ὁ	γὰρ λόγος ἡ οὐσία, ὁ
[14, 5]	ὁ γὰρ λόγος ἡ οὐσία,	ὁ	δ᾽ ἀριθμὸς ὕλη. Οἷον σαρκὸς
[14, 5]	φθείρεται κἂν ἐκ (παντὸς ᾖ,	ὁ	δὲ ἀριθμὸς οὔ; περὶ τούτου
[14, 4]	ὁ μὲν τὴν φιλίαν στοιχεῖον	ὁ	δὲ τὸν νοῦν ἀρχὴν ποιήσας.
[14, 5]	τῷ πλήθει ὡς ἐναντίον τίθησιν,	(ὁ	δὲ τῷ ἀνίσῳ, ὡς ἴσῳ
[14, 3]	μαθηματικά. (Δῆλον οὖν ὅτι καὶ	ὁ	ἐναντιούμενος λόγος τἀναντία ἐρεῖ, καὶ
[14, 2]	χρήσιμος; οὐθενὸς γὰρ οὔτε φησὶν	ὁ	λέγων αὐτὸν εἶναι, ἀλλ᾽ ὡς
[14, 2]	(εἰ δὲ ταὐτό, πολλὰς ὑπομένει	ὁ	λέγων ἐναντιώσεις. Ἐπιστήσειε δ᾽ ἄν
[14, 3]	ἔσονται πάντα (ἐπὶ τούτων γὰρ	ὁ	λόγος εἴρηκεν διὰ τί οὖν
[14, 5]	μορφὰς τῶν φυτῶν ἢ ὅτι	(ὁ)	λόγος ἡ συμφωνία ἀριθμῶν, ὁμοίως
[14, 1]	φαίνεται οὐθὲν οὐσίᾳ ἐναντίον, καὶ	ὁ	λόγος μαρτυρεῖ. Οὐθὲν ἄρα τῶν
[14, 3]	πῶς καὶ ἐκ τίνος ἔσται	ὁ	(μαθηματικός. Ποιοῦσι γὰρ αὐτὸν μεταξὺ
[14, 3]	Σιμωνίδου μακρὸς λόγος· γίγνεται γὰρ	ὁ	μακρὸς λόγος ὥσπερ ὁ τῶν
[14, 5]	τοῖς στερεοῖς τοῖς μαθηματικοῖς ποιῆσαι	(ὁ	μὲν γὰρ τόπος τῶν καθ᾽
[14, 4]	μικρόν, τὸ κακὸν αὐτό (διόπερ	ὁ	μὲν ἔφευγε τὸ ἀγαθὸν προσάπτειν
[14, 4]	οἷον Ἐμπεδοκλῆς τε καὶ Ἀναξαγόρας,	ὁ	μὲν τὴν φιλίαν στοιχεῖον ὁ
[14, 5]	(ὑπομένοντος. Ἐπεὶ τοίνυν τὸ ἓν	ὁ	μὲν τῷ πλήθει ὡς ἐναντίον
[14, 5]	οὔτε ὅλως ὁ ἀριθμὸς οὔτε	ὁ	μοναδικός, οὔτε ὕλη οὔτε λόγος
[14, 5]	τε ἀνάγκη ὑπάρχειν, καὶ χωρὶς	ὁ	νοῶν νοήσει τὸ ἓν καὶ
[14, 3]	καὶ ἔοικεν ἐν αὐτοῖς εἶναι	ὁ	Σιμωνίδου μακρὸς λόγος· γίγνεται γὰρ
[14, 2]	ὂν ἑκάστῳ (τοῦτο δὲ προσαπεφήνατο	(ὁ	ταῦτα λέγων, τί τὸ δυνάμει
[14, 1]	δὲ οὐσίας ἀμφοῖν καὶ γὰρ	ὁ	τὸ ἄνισον καὶ ἓν λέγων
[14, 5]	ποὺ ἔσται, τί δέ ἐστιν	ὁ	τόπος μή. Ἔδει δὲ τοὺς
[14, 1]	δὲ γενῶν ἔσται ὁ ἀριθμὸς	ὁ	τούτων, ἤ τινος ἄλλης τοιαύτης
[14, 3]	πότερον ἰδέαι ἔσονται, ἢ τίς	ὁ	τρόπος αὐτῶν, καὶ τί συμβάλλονται
[14, 3]	γὰρ ὁ μακρὸς λόγος ὥσπερ	ὁ	τῶν δούλων ὅταν μηθὲν ὑγιὲς
[14, 3]	ἐναντιούμενος λόγος τἀναντία ἐρεῖ, καὶ	ὃ	ἄρτι ἠπορήθη λυτέον τοῖς οὕτω
[14, 2]	ἐκ τοῦ δυνάμει ὄντος τοῦτο	ὃ	γίγνεται (οὐ γὰρ ἂν ἐγένετο
[14, 2]	τι καὶ τὸ ἄνισον ὑποθεῖναι,	ὃ	οὔτ᾽ ἐναντίον οὔτ᾽ ἀπόφασις ἐκείνων,
[14, 2]	ὥσπερ εἰ εἶπε τὸ ποιόν,	ὃ	οὔτε δυνάμει ἐστὶ τὸ ἓν
[14, 1]	ὀλίγον, οὔτε ὅλως πρός τι,	ὃ	οὐχ ἕτερόν τι ὂν πολὺ
[14, 2]	βαθὺ ταπεινόν, ἐξ ὧν οἱ	ὄγκοι·	καὶ ἔτι δὴ πλείω εἴδη
[14, 5]	τίνος, οἷον ὁδὶ μὲν ἀνθρώπου	ὁδὶ	δὲ ἵππου, ὥσπερ οἱ τοὺς
[14, 5]	ἔταττε τίς ἀριθμὸς τίνος, οἷον	ὁδὶ	μὲν ἀνθρώπου ὁδὶ δὲ ἵππου,
[14, 6]	αἱ πλειάδες, ἐν ἑπτὰ (δὲ	ὀδόντας	βάλλει (ἔνιά γε, ἔνια δ᾽
[14, 5]	Οὐθὲν δὲ διώρισται οὐδὲ ὁποτέρως	οἱ	ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν οὐσιῶν καὶ
[14, 2]	μικρόν, πολὺ ὀλίγον, ἐξ ὧν	οἱ	ἀριθμοί, μακρὸν βραχύ, ἐξ ὧν
[14, 5]	τὸ θερμόν; ὅτι δὲ οὐχ	οἱ	ἀριθμοὶ οὐσία οὐδὲ τῆς μορφῆς
[14, 1]	ἑνὶ τὸ πλῆθος (γεννῶνται γὰρ	οἱ	ἀριθμοὶ τοῖς μὲν ἐκ τῆς
[14, 4]	τοῦ ἑνός οἱ δὲ ποιηταὶ	οἱ	ἀρχαῖοι ταύτῃ ὁμοίως, ᾗ βασιλεύειν
[14, 2]	ψεῦδός τι ὑποθέσθαι, ὥσπερ καὶ	οἱ	γεωμέτραι τὸ ποδιαίαν εἶναι τὴν
[14, 2]	ταῦθ᾽ οὕτως ἔχειν, οὔτε γὰρ	οἱ	γεωμέτραι ψεῦδος οὐθὲν ὑποτίθενται (οὐ
[14, 5]	τὸ ἓν οὐδ᾽ ἑτέρα φύσις·	οἱ	δὲ βούλονται. Ἀλλὰ συνθέσει, ὥσπερ
[14, 4]	τὴν τοῦ πλήθους φύσιν (εἶναι·	οἱ	δὲ λέγουσι τὸ ἄνισον τὴν
[14, 6]	τὴν δὲ ἄρκτον γε δώδεκα,	οἱ	δὲ πλείους· (ἐπεὶ καὶ τὸ
[14, 1]	ἄλλο πρὸς τὸ ἓν ἀντιτιθέασιν,	οἱ	δὲ πλῆθος καὶ τὸ ἕν.
[14, 4]	τὸν ἀριθμὸν ἐκ τοῦ ἑνός	οἱ	δὲ ποιηταὶ οἱ ἀρχαῖοι ταύτῃ
[14, 3]	ταῖς ἰδέαις τὰ μαθηματικὰ διαμαρτάνουσιν·	οἱ	δὲ πρῶτοι δύο τοὺς ἀριθμοὺς
[14, 3]	διά γε ταῦτα εἶναι λεκτέον·	οἱ	δὲ Πυθαγόρειοι διὰ τὸ ὁρᾶν
[14, 1]	ἤ τινος ἄλλης τοιαύτης προσηγορίας.	(Οἱ	δὲ τὸ ἄνισον ὡς ἕν
[14, 1]	λέγουσι τὸ δ᾽ οὐ λέγουσιν.	Οἱ	δὲ τὸ ἕτερον καὶ τὸ
[14, 1]	κυρίως ἀρχὴ πάντων ἀλλ᾽ ἑτέρα.	Οἱ	δὲ τὸ ἕτερον τῶν ἐναντίων
[14, 1]	μικρὸν μεγέθους οἰκειότερα τὴν φύσιν,	οἱ	δὲ τὸ καθόλου μᾶλλον ἐπὶ
[14, 1]	τὸ δ᾽ ἓν τὴν μορφήν,	οἱ	δὲ τὸ πολὺ καὶ ὀλίγον,
[14, 1]	τὴν τοῦ πλήθους οὖσαν φύσιν,	οἱ	δὲ τῷ ἑνὶ τὸ πλῆθος
[14, 3]	σωμάτων ἀλλ᾽ (οὐ τῶν αἰσθητῶν·	οἱ	δὲ χωριστὸν ποιοῦντες, ὅτι ἐπὶ
[14, 6]	χροιᾷ τὸ λευκόν. Ἔτι οὐχ	οἱ	ἐν τοῖς εἴδεσιν ἀριθμοὶ αἴτιοι
[14, 6]	ἔνια δ᾽ οὔ ἑπτὰ δὲ	οἱ	ἐπὶ Θήβας. Ἆρ᾽ οὖν ὅτι
[14, 6]	τοιούτων (διαφέρουσι γὰρ ἐκεῖνοι ἀλλήλων	οἱ	ἴσοι εἴδει· καὶ γὰρ αἱ
[14, 6]	ἐν ἀριθμῷ ἄκρατον ὄν. Ἔτι	οἱ	λόγοι ἐν προσθέσει ἀριθμῶν εἰσὶν
[14, 4]	γεννῆσαν πρῶτον ἄριστον τιθέασι, καὶ	οἱ	Μάγοι, καὶ τῶν ὑστέρων δὲ
[14, 6]	πλειὰς ἑπτὰ ἀστέρων ἐστίν; ἢ	οἱ	μὲν διὰ τὰς πύλας ἢ
[14, 3]	πάθη ὑπῆρχεν ἐν τοῖς σώμασιν.	Οἱ	μὲν οὖν Πυθαγόρειοι κατὰ μὲν
[14, 3]	δ᾽ ἕν τι τῶν ἀδυνάτων.	Οἱ	μὲν οὖν Πυθαγόρειοι πότερον οὐ
[14, 3]	τῶν αἰσθητῶν (ὑπάρξει, καθάπερ ἐλέχθη.	~Οἱ	μὲν οὖν τιθέμενοι τὰς ἰδέας
[14, 1]	στοιχεῖα καλοῦσιν οὐ καλῶς ἀποδιδόασιν,	οἱ	μὲν τὸ μέγα καὶ τὸ
[14, 1]	ἕτερον τῶν ἐναντίων (ὕλην ποιοῦσιν,	οἱ	μὲν τῷ ἑνὶ (τῷ ἴσῳ)
[14, 4]	τὰς ἀκινήτους οὐσίας εἶναι λεγόντων	οἱ	μέν φασιν αὐτὸ τὸ ἓν
[14, 2]	ἐπίπεδον, βαθὺ ταπεινόν, ἐξ ὧν	οἱ	ὄγκοι· καὶ ἔτι δὴ πλείω
[14, 4]	δυσχέρεια— ἣν ἔνιοι φεύγοντες ἀπειρήκασιν,	οἱ	τὸ ἓν μὲν ὁμολογοῦντες ἀρχὴν
[14, 1]	τὸ ἄλλο αὐτῷ, μάλιστα μὲν	οἱ	τὸ ἓν τῷ πλήθει ἀντιτιθέντες
[14, 5]	ἀνθρώπου ὁδὶ δὲ ἵππου, ὥσπερ	οἱ	τοὺς ἀριθμοὺς ἄγοντες εἰς τὰ
[14, 6]	λόγοι ἐν προσθέσει ἀριθμῶν εἰσὶν	οἱ	τῶν μίξεων, οὐκ ἐν ἀριθμοῖς,
[14, 4]	ὄντων συμβαίνει τοιαῦτα λέγειν, ἐπεὶ	οἵ	γε μεμιγμένοι αὐτῶν (καὶ) τῷ
[14, 2]	ἐστιν ἐνυπαρχόντων. Εἰσὶ δέ τινες	οἳ	δυάδα μὲν ἀόριστον ποιοῦσι τὸ
[14, 3]	τοῖς αἰσθητοῖς. (Εἰσὶ δέ τινες	οἳ	ἐκ τοῦ πέρατα εἶναι καὶ
[14, 6]	καὶ οὗτοι τοῖς ἀρχαίοις Ὁμηρικοῖς,	οἳ	μικρὰς ὁμοιότητας ὁρῶσι μεγάλας δὲ
[14, 4]	ἔοικεν ὁμολογεῖσθαι τῶν νῦν τισίν,	οἳ	οὔ (φασιν, ἀλλὰ προελθούσης τῆς
[14, 6]	ἔστι γὰρ συμβεβηκότα μέν, ἀλλ᾽	οἰκεῖα	ἀλλήλοις πάντα, ἓν δὲ τῷ
[14, 1]	μέγα καὶ τὸ μικρὸν μεγέθους	οἰκειότερα	τὴν φύσιν, οἱ δὲ τὸ
[14, 2]	τοῦτον μὲν τὸν τρόπον οὐκ	οἰομένῳ	διὰ τὸ τὰς ἐνούσας δυσχερείας
[14, 5]	τοῦ εἶναι, πότερον ὡς ὅροι	(οἷον	αἱ (στιγμαὶ τῶν μεγεθῶν, καὶ
[14, 6]	δέ τινες ὅτι πολλὰ τοιαῦτα,	οἷον	αἵ τε μέσαι ἡ μὲν
[14, 4]	ταύτην, πότερόν ἐστί τι ἐκείνων	οἷον	βουλόμεθα λέγειν αὐτὸ τὸ ἀγαθὸν
[14, 1]	τι ὑπάρχειν πᾶσι τὸ μέτρον,	οἷον	εἰ ἵπποι, τὸ μέτρον ἵππος,
[14, 1]	ἕτερόν τι οὖσαν εἶναι ἀρχήν,	οἷον	εἴ τις λέγοι τὸ λευκὸν
[14, 4]	καὶ τῶν ὑστέρων δὲ σοφῶν	οἷον	Ἐμπεδοκλῆς τε καὶ Ἀναξαγόρας, ὁ
[14, 1]	παντὶ ἔστι τι ἕτερον ὑποκείμενον,	οἷον	ἐν (ἁρμονίᾳ δίεσις, ἐν δὲ
[14, 6]	ἐστι τὸ πρᾶγμα, ἢ ἄδηλον;	οἷον	ἔστι τις τῶν τοῦ ἡλίου
[14, 1]	εἴη (κἂν πολὺ ἁπλῶς εἴη,	οἷον	ἡ δεκὰς πολύ, (καὶ) εἰ
[14, 1]	τὸ μὲν ἀεί, τὸ> ὀλίγον,	οἷον	ἡ δυάς (εἰ γὰρ πολύ,
[14, 6]	τὸ αὐτὸ εἶδος ἀριθμοῦ ἔχοντα,	οἷον	ἥλιος καὶ σελήνη τὰ αὐτά.
[14, 4]	(ἄρχειν φασὶν οὐ τοὺς πρώτους,	οἷον	νύκτα καὶ οὐρανὸν ἢ χάος
[14, 5]	Εὔρυτος ἔταττε τίς ἀριθμὸς τίνος,	οἷον	ὁδὶ μὲν ἀνθρώπου ὁδὶ δὲ
[14, 4]	ὕλη ἐστὶ τὸ δυνάμει ἕκαστον,	οἷον	πυρὸς τοῦ ἐνεργείᾳ τὸ δυνάμει
[14, 5]	οὐσία, ὁ δ᾽ ἀριθμὸς ὕλη.	Οἷον	σαρκὸς ἢ ὀστοῦ ἀριθμὸς ἡ
[14, 5]	ὡς ἀπὸ σπέρματος; ἀλλ᾽ οὐχ	οἷόν	τε τοῦ ἀδιαιρέτου τι ἀπελθεῖν.
[14, 5]	μὴ ἐνυπάρχον φθείρει τὸ ἐναντίον,	οἷον	τὸ νεῖκος τὸ μῖγμα (καίτοι
[14, 6]	τῶν μίξεων, οὐκ ἐν ἀριθμοῖς,	οἷον	τρία πρὸς δύο ἀλλ᾽ οὐ
[14, 4]	τῷ μὴ μυθικῶς πάντα λέγειν,	οἷον	Φερεκύδης καὶ ἕτεροί τινες, (τὸ
[14, 3]	ἐπιπέδου, τοῦτο δὲ τοῦ στερεοῦ,	οἴονται	εἶναι ἀνάγκην τοιαύτας φύσεις εἶναι.
[14, 5]	ἄλλ᾽ ὅσα ἐξ ἐναντίων ἢ	οἷς	ἔστιν ἐναντία φθείρεται κἂν ἐκ
[14, 2]	εὐλόγως διὰ τὰ συμβαίνοντα ἀδύνατα·	οἷς	τοσαῦτα μόνον ἀφῄρηται τῶν δυσχερῶν
[14, 6]	συλλαβαῖς, ἐν δὲ τῷ ἀριστερῷ	ὀκτώ·	(καὶ ὅτι ἴσον τὸ διάστημα
[14, 6]	ἡ μὲν ἐννέα ἡ δὲ	ὀκτώ,	(καὶ τὸ ἔπος δεκαεπτά, ἰσάριθμον
[14, 1]	μεγέθεσίν ἐστι, τὸ πολὺ καὶ	ὀλίγον	ἀριθμοῦ, καὶ μέγα καὶ μικρὸν
[14, 1]	γὰρ πολύ, τὸ ἓν ἂν	ὀλίγον	εἴη (κἂν πολὺ ἁπλῶς εἴη,
[14, 2]	καὶ λέγουσι μέγα μικρόν, πολὺ	ὀλίγον,	ἐξ ὧν οἱ ἀριθμοί, μακρὸν
[14, 1]	ἕτερόν τι ὂν πολὺ ἢ	ὀλίγον	ἢ μέγα ἢ μικρὸν ἢ
[14, 1]	στοιχεῖα, τὸ δὲ πολὺ καὶ	ὀλίγον	καὶ χωρὶς καὶ ἅμα κατηγορεῖται
[14, 1]	οὗ τὸ μὲν ἀεί, τὸ>	ὀλίγον,	οἷον ἡ δυάς (εἰ γὰρ
[14, 1]	οἱ δὲ τὸ πολὺ καὶ	ὀλίγον,	ὅτι τὸ μέγα καὶ τὸ
[14, 1]	οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε	ὀλίγον,	οὔτε ὅλως πρός τι, ὃ
[14, 1]	ἱκανῶς· ἔσται γὰρ τὸ ἓν	ὀλίγον·	πλῆθος μὲν γὰρ ὀλιγότητι τὸ
[14, 1]	ἓν ὀλίγον· πλῆθος μὲν γὰρ	ὀλιγότητι	τὸ δὲ πολὺ τῷ ὀλίγῳ
[14, 1]	Πῶς οὖν ἔσται οὕτως ἐξ	ὀλίγου	καὶ πολλοῦ ὁ ἀριθμός; ἢ
[14, 1]	ὀλιγότητι τὸ δὲ πολὺ τῷ	ὀλίγῳ	ἀντίκειται. Τὸ δ᾽ ἓν ὅτι
[14, 5]	εἴ τις παρεικάζει τὰς τοῦ	ὅλου	ἀρχὰς τῇ τῶν ζῴων καὶ
[14, 3]	(ἐπεὶ καὶ τῆς βαδίσεως καὶ	ὅλως	κινήσεως ἔστι τι πέρας· τοῦτ᾽
[14, 1]	εἴ τι ἕτερον καὶ τῷ	ὅλως	κοινῷ πρός τι καὶ τοῖς
[14, 5]	ποιῆσαι αἴτιος ὁ ἀριθμός, οὔτε	ὅλως	ὁ ἀριθμὸς οὔτε ὁ μοναδικός,
[14, 1]	οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον, οὔτε	ὅλως	πρός τι, ὃ οὐχ ἕτερόν
[14, 6]	καὶ τὰ τούτοις ἐναντία καὶ	ὅλως	τὰ ἐν τοῖς μαθήμασιν, ὡς
[14, 6]	μήκει οὕτως (ἐν πλάτει τὸ	ὁμαλόν,	ἴσως ἐν ἀριθμῷ τὸ περιττόν,
[14, 6]	δὴ καὶ οὗτοι τοῖς ἀρχαίοις	Ὁμηρικοῖς,	οἳ μικρὰς ὁμοιότητας ὁρῶσι μεγάλας
[14, 6]	συμφωνίαι, ἐνταῦθα δ᾽ οὐκέτι δύναται.	Ὅμοιοι	δὴ καὶ οὗτοι τοῖς ἀρχαίοις
[14, 6]	τοῖς ἀρχαίοις Ὁμηρικοῖς, οἳ μικρὰς	ὁμοιότητας	ὁρῶσι μεγάλας δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι
[14, 5]	(ὁ) λόγος ἡ συμφωνία ἀριθμῶν,	ὁμοίως	δὲ καὶ ἄνθρωπος (καὶ τῶν
[14, 1]	δὲ ῥυθμοῖς βάσις ἢ συλλαβή·	ὁμοίως	δὲ καὶ ἐν βάρει σταθμός
[14, 3]	τε ὑπολαμβάνουσι καὶ χωριστὰ εἶναι·	ὁμοίως	δὲ καὶ τὰ μεγέθη τὰ
[14, 2]	λευκοῦ δυνάμει δὲ λευκοῦ λευκόν,	ὁμοίως	ἐάν τε ἕν τι γίγνηται
[14, 1]	καὶ περὶ τὰς ἀκινήτους οὐσίας	ὁμοίως.	Εἰ δὲ τῆς τῶν ἁπάντων
[14, 2]	πάθη καὶ τὰ ἄλλα δὴ	ὁμοίως,	ἢ πάντα, καὶ ἔσται ἓν
[14, 4]	δὲ ποιηταὶ οἱ ἀρχαῖοι ταύτῃ	ὁμοίως,	ᾗ βασιλεύειν καὶ (ἄρχειν φασὶν
[14, 4]	μὲν γὰρ τῶν θεολόγων ἔοικεν	ὁμολογεῖσθαι	τῶν νῦν τισίν, οἳ οὔ
[14, 4]	ἀπειρήκασιν, οἱ τὸ ἓν μὲν	ὁμολογοῦντες	ἀρχὴν εἶναι πρώτην καὶ στοιχεῖον,
[14, 2]	εἰ μή τις λύσει καὶ	ὁμόσε	βαδιεῖται τῷ Παρμενίδου λόγῳ οὐ
[14, 1]	ὑπάρχειν καὶ ἑνὶ κατὰ ἀριθμόν,	ὅμως	δὲ γενῶν ἔσται ὁ ἀριθμὸς
[14, 2]	ἓν τὰ ὄντα, αὐτὸ τὸ	ὄν,	εἰ μή τις λύσει καὶ
[14, 2]	τὴν φύσιν λέγειν τὸ οὐκ	ὄν,	ἐξ οὗ καὶ τοῦ ὄντος
[14, 4]	προσάπτειν τῷ ἑνὶ ὡς ἀναγκαῖον	ὄν,	ἐπειδὴ ἐξ ἐναντίων ἡ γένεσις,
[14, 2]	πολλαχῶς γὰρ καὶ τὸ μὴ	ὄν,	ἐπειδὴ καὶ τὸ ὄν· καὶ
[14, 6]	δὲ ἢ ἐν ἀριθμῷ ἄκρατον	ὄν.	Ἔτι οἱ λόγοι ἐν προσθέσει
[14, 2]	μὴ ὄν, ἐπειδὴ καὶ τὸ	ὄν·	καὶ τὸ μὲν μὴ ἄνθρωπον
[14, 5]	οὕτως ἔχειν φησίν, ὥστε μηδὲ	(ὄν	τι εἶναι τὸ ἓν αὐτό.
[14, 1]	ὅτι ἥκιστα οὐσί (τις καὶ	ὄν	τι τὸ πρός τι τὸ
[14, 2]	δυνάμει τόδε καὶ οὐσία, μὴ	ὂν	δὲ καθ᾽ αὑτό, ὅτι τὸ
[14, 2]	(ἀλλ᾽ ἀνάγκη εἶναι τὸ μὴ	ὂν	δεῖξαι ὅτι ἔστιν· οὕτω γάρ,
[14, 4]	τὸ ἐναντίον στοιχεῖον, εἴτε πλῆθος	ὂν	εἴτε τὸ ἄνισον καὶ μέγα
[14, 2]	ὥσπερ λέγομεν, ὑποθεῖναι τὸ δυνάμει	ὂν	ἑκάστῳ (τοῦτο δὲ προσαπεφήνατο (ὁ
[14, 2]	ἕν, εἰ μὴ (τὸ μὴ	ὂν	ἔσται; πότερον αἱ οὐσίαι, ἢ
[14, 2]	μὲν κατὰ τὰς πτώσεις μὴ	ὂν	ἰσαχῶς ταῖς κατηγορίαις λέγεται, παρὰ
[14, 2]	ὡς ψεῦδος λέγεται (τὸ) μὴ	ὂν	καὶ τὸ κατὰ δύναμιν, ἐκ
[14, 1]	(καθ᾽ ὑποκειμένου καὶ ἕτερόν τι	ὂν	λευκὸν εἶναι· ἐκεῖνο γὰρ πρότερον
[14, 2]	ἐστὶ τὸ ἓν ἢ τὸ	ὂν	οὔτε ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς οὐδὲ
[14, 2]	Καίτοι πρῶτον μέν, εἰ τὸ	ὂν	πολλαχῶς (τὸ μὲν γὰρ (ὅτι)
[14, 1]	τι, ὃ οὐχ ἕτερόν τι	ὂν	πολὺ ἢ ὀλίγον ἢ μέγα
[14, 2]	ἡ ζήτησις πῶς πολλὰ τὸ	ὂν	τὸ κατὰ τὰς οὐσίας λεγόμενον·
[14, 2]	τὸ ὅπως μὲν πολλὰ τὸ	ὂν	τὸ τί ἐστι ζητῆσαι, (πῶς
[14, 6]	ὠφελήσειεν ἂν ἐν (οὐθενὶ λόγῳ	ὂν	ὑδαρὲς δὲ ἢ ἐν ἀριθμῷ
[14, 2]	τοῖς ἄλλοις αἰτία τοῦ εἶναι	ὃν	δή ποτε τρόπον (ἔστω γὰρ
[14, 2]	καὶ διὰ τί πολλὰ τὰ	ὄντα,	ἀλλὰ πῶς ποσὰ πολλά. Ὁ
[14, 2]	αὐτοῖς πάντ᾽ ἔσεσθαι ἓν τὰ	ὄντα,	αὐτὸ τὸ ὄν, εἰ μή
[14, 2]	καὶ μὴ ὄντος πολλὰ τὰ	ὄντα;	(Βούλεται μὲν δὴ τὸ ψεῦδος
[14, 2]	τοῦ οὕτω μὴ ὄντος τὰ	ὄντα	γίγνεται οὐδὲ φθείρεται. Ἀλλ᾽ ἐπειδὴ
[14, 3]	δέ, ἀλλ᾽ ἐξ ἀριθμῶν τὰ	ὄντα·	διὰ τί δέ; ὅτι τὰ
[14, 2]	καὶ τοῦ ὄντος πολλὰ τὰ	ὄντα,	διὸ καὶ ἐλέγετο ὅτι δεῖ
[14, 1]	δέ ἐστιν, ὥσπερ βούλονται, τὰ	ὄντα	ἐξ ἐναντίων, τῷ δὲ ἑνὶ
[14, 2]	ὄντος καὶ ἄλλου τινός, τὰ	ὄντα	ἔσεσθαι, εἰ πολλά ἐστιν. Καίτοι
[14, 5]	λέγοντας ἐκ στοιχείων εἶναι τὰ	ὄντα	καὶ τῶν ὄντων τὰ πρῶτα
[14, 4]	φύσιν συμβαίνει δὴ πάντα τὰ	ὄντα	μετέχειν τοῦ κακοῦ ἔξω ἑνὸς
[14, 2]	εἰ ἐζήτει πῶς πολλὰ τὰ	ὄντα,	μὴ τὰ ἐν τῇ αὐτῇ
[14, 3]	εἶναι μὲν ἀριθμοὺς ἐποίησαν τὰ	ὄντα,	οὐ χωριστοὺς δέ, ἀλλ᾽ ἐξ
[14, 2]	δὴ κατηγορίας ποῖον οὖν τὰ	ὄντα	πάντα ἕν, εἰ μὴ (τὸ
[14, 2]	μὴ ὄντος καὶ ὄντος τὰ	ὄντα;	πολλαχῶς γὰρ καὶ τὸ μὴ
[14, 2]	ποιά, ἀλλὰ πῶς πολλὰ τὰ	ὄντα·	τὰ μὲν γὰρ οὐσίαι τὰ
[14, 1]	καὶ μικροῦ δυάδα, ὡς ἓν	ὄντα	τὸ ἄνισον καὶ τὸ μέγα
[14, 2]	ἐξ οὗ καὶ τούτων τὰ	ὄντα,	τὸ πρός τι καὶ τὸ
[14, 2]	τοῦ τὸ (ἀντικείμενον ζητοῦντας τῷ	ὄντι	καὶ τῷ ἑνί, ἐξ οὗ
[14, 2]	ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς οὐδὲ (τοῦ	ὄντος	ἀλλ᾽ ἕν τι τῶν ὄντων
[14, 3]	τὰ πρότερα τοῖς ὕστερον (μὴ	ὄντος	γὰρ τοῦ ἀριθμοῦ οὐθὲν ἧττον
[14, 2]	ἔστιν· οὕτω γάρ, ἐκ τοῦ	ὄντος	καὶ ἄλλου τινός, τὰ ὄντα
[14, 2]	εἶναι τοσονδί. Ἐκ ποίου οὖν	ὄντος	καὶ μὴ ὄντος πολλὰ τὰ
[14, 2]	πού. Ἔπειτα ἐκ ποίου μὴ	ὄντος	καὶ ὄντος τὰ ὄντα; πολλαχῶς
[14, 6]	ἀνάλογον· ἐν ἑκάστῃ γὰρ τοῦ	ὄντος	κατηγορίᾳ ἐστὶ τὸ ἀνάλογον, ὡς
[14, 2]	ποίου οὖν ὄντος καὶ μὴ	ὄντος	πολλὰ τὰ ὄντα; (Βούλεται μὲν
[14, 2]	ὄν, ἐξ οὗ καὶ τοῦ	ὄντος	πολλὰ τὰ ὄντα, διὸ καὶ
[14, 2]	οὔτε ἐκ τοῦ οὕτω μὴ	ὄντος	τὰ ὄντα γίγνεται οὐδὲ φθείρεται.
[14, 2]	ἐκ ποίου μὴ ὄντος καὶ	ὄντος	τὰ ὄντα; πολλαχῶς γὰρ καὶ
[14, 1]	πρὸς τὴν αἴσθησιν, ὡς οὐκ	ὄντος	τινὸς τοῦ ἑνὸς καθ᾽ αὑτὸ
[14, 2]	γενομένην αἰτίαν εἶναι τοῦ τοῦ	ὄντος	τὸ μὲν τόδε εἶναι τὸ
[14, 2]	δὲ πᾶν ἐκ τοῦ δυνάμει	ὄντος	τοῦτο ὃ γίγνεται (οὐ γὰρ
[14, 3]	εἶναι φαμένοις, καὶ τούτων μὴ	ὄντων	ἡ ψυχὴ καὶ τὰ σώματα
[14, 3]	δὲ καὶ γένεσιν ποιεῖν ἀϊδίων	ὄντων,	μᾶλλον δ᾽ ἕν τι τῶν
[14, 2]	ὄντος ἀλλ᾽ ἕν τι τῶν	ὄντων	πολύ τε μᾶλλον, ὥσπερ ἐλέχθη,
[14, 4]	τὸ μεταβάλλειν τοὺς ἄρχοντας τῶν	ὄντων	συμβαίνει τοιαῦτα λέγειν, ἐπεὶ οἵ
[14, 5]	εἶναι τὰ ὄντα καὶ τῶν	ὄντων	τὰ πρῶτα τοὺς ἀριθμούς, διελομένους
[14, 6]	οὔ, αἴτιον δ᾽ ὅτι τριῶν	ὄντων	τόπων ἓν ἐφ᾽ ἑκάστου ἐπιφέρεται
[14, 4]	(φασιν, ἀλλὰ προελθούσης τῆς τῶν	ὄντων	φύσεως καὶ τὸ ἀγαθὸν καὶ
[14, 2]	ἐκείνων, μία τε φύσις τῶν	ὄντων	ὥσπερ καὶ τὸ τί καὶ
[14, 6]	ἀπὸ τοῦ βόμβυκος ἐπὶ τὴν	ὀξυτάτην	(νεάτην) ἐν αὐλοῖς, ἧς ὁ
[14, 4]	εἴδη ἀριθμοί, τὰ εἴδη πάντα	ὅπερ	ἀγαθόν τι· ἀλλὰ μὴν ὅτου
[14, 4]	(ἅπασαι γὰρ αἱ μονάδες γίγνονται	ὅπερ	ἀγαθόν τι, καὶ πολλή τις
[14, 3]	δόξας. Ἔστι δ᾽ οὐ χαλεπὸν	(ὁποιασοῦν	ὑποθέσεις λαμβάνοντας μακροποιεῖν καὶ συνείρειν.
[14, 5]	λόγος μίξεως ἀριθμῶν σωματικῶν ἢ	ὁποιωνοῦν.	Οὔτε οὖν τῷ ποιῆσαι αἴτιος
[14, 2]	μίαν ἡμέραν ἔχον καὶ τὸ	ὁποσαοῦν	ἔτη· εἰ δ᾽ οὕτω, καὶ
[14, 5]	ἐναντίον Οὐθὲν δὲ διώρισται οὐδὲ	ὁποτέρως	οἱ ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν οὐσιῶν
[14, 2]	γεννώμενά ἐστιν. Ἄτοπον δὴ τὸ	ὅπως	μὲν πολλὰ τὸ ὂν τὸ
[14, 6]	ἴσος τῇ οὐλομελείᾳ τοῦ οὐρανοῦ.	(Ὁρᾶν	δὲ δεῖ μὴ τοιαῦτα οὐθεὶς
[14, 2]	διὰ τὸ τὰς ἐνούσας δυσχερείας	ὁρᾶν	περὶ τὰς ἰδέας ὥστε διά
[14, 3]	οἱ δὲ Πυθαγόρειοι διὰ τὸ	ὁρᾶν	πολλὰ τῶν ἀριθμῶν πάθη ὑπάρχοντα
[14, 3]	εἶναι. Δεῖ δὴ καὶ τοῦτον	ὁρᾶν	τὸν λόγον, μὴ λίαν ᾖ
[14, 4]	χώραν εἶναι, καὶ μετέχειν καὶ	ὀρέγεσθαι	τοῦ φθαρτικοῦ· φθαρτικὸν γὰρ τοῦ
[14, 5]	δῆλον ὅτι αἱ ἀρχαὶ οὐκ	ὀρθῶς	ἀποδίδονται οὐδὲ αἱ πρῶται οὐσίαι.
[14, 5]	οὐδὲ αἱ πρῶται οὐσίαι. Οὐκ	ὀρθῶς	δ᾽ ὑπολαμβάνει οὐδ᾽ εἴ τις
[14, 5]	καὶ τοῦ εἶναι, πότερον ὡς	ὅροι	(οἷον αἱ (στιγμαὶ τῶν μεγεθῶν,
[14, 6]	ἀρχαίοις Ὁμηρικοῖς, οἳ μικρὰς ὁμοιότητας	ὁρῶσι	μεγάλας δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι δέ
[14, 5]	δύο· καὶ ἀεὶ ὁ ἀριθμὸς	ὃς	ἂν ᾖ (τινῶν ἐστιν, ἢ
[14, 2]	στοιχεῖον ἀναγκαῖα συμβαίνει τοῖς λέγουσιν·	ὅσα	δὲ χωρὶς ταύτης τῆς δόξης,
[14, 2]	τοσαῦτα μόνον ἀφῄρηται τῶν δυσχερῶν	ὅσα	διὰ τὸ ποιεῖν τὸ ἄνισον
[14, 2]	τὸ τοσόνδε καὶ τὰ ἄλλα	ὅσα	ἕν τι σημαίνει; ἀλλ᾽ ἄτοπον,
[14, 5]	δή ποτε τὰ μὲν ἄλλ᾽	ὅσα	ἐξ ἐναντίων ἢ οἷς ἔστιν
[14, 5]	τοῦ ἐναντίου μὴ ὑπομένοντος; ἀλλ᾽	ὅσα	οὕτως ἔστι, καὶ ἐξ ἄλλου
[14, 6]	τοιοσδί· (καὶ τὰ ἄλλα δὴ	ὅσα	συνάγουσιν ἐκ τῶν μαθηματικῶν θεωρημάτων
[14, 1]	μέγα καὶ τὸ μικρὸν καὶ	ὅσα	τοιαῦτα· τὸ δὲ πρός τι
[14, 5]	ἀριθμὸς ὕλη. Οἷον σαρκὸς ἢ	ὀστοῦ	ἀριθμὸς ἡ οὐσία οὕτω, τρία
[14, 3]	λόγος ὥσπερ ὁ τῶν δούλων	ὅταν	μηθὲν ὑγιὲς λέγωσιν. Φαίνεται δὲ
[14, 1]	τοῦ κινηθῆναι ὁτὲ μὲν μεῖζον	ὁτὲ	δὲ (ἔλαττον ἢ ἴσον ἔσται
[14, 1]	τι· ἄνευ γὰρ τοῦ κινηθῆναι	ὁτὲ	μὲν μεῖζον ὁτὲ δὲ (ἔλαττον
[14, 5]	(τὸ τιθέναι οὕτως ἀδύνατον, δῆλον	ὅτι	αἱ ἀρχαὶ οὐκ ὀρθῶς ἀποδίδονται
[14, 6]	(τρία μόνον ἐστὶν ἀλλ᾽ οὐχ	ὅτι	αἱ συμφωνίαι τρεῖς, ἐπεὶ πλείους
[14, 4]	δὴ πάντα συμβαίνει, τὸ μὲν	ὅτι	ἀρχὴν πᾶσαν στοιχεῖον ποιοῦσι, τὸ
[14, 6]	ἐκεῖναι τρεῖς, καὶ ταῦτα τρία·	ὅτι	δὲ μυρία ἂν εἴη τοιαῦτα,
[14, 5]	καὶ γλυκὺ καὶ τὸ θερμόν;	ὅτι	δὲ οὐχ οἱ ἀριθμοὶ οὐσία
[14, 2]	τὰ ὄντα, διὸ καὶ ἐλέγετο	ὅτι	δεῖ ψεῦδός τι ὑποθέσθαι, ὥσπερ
[14, 6]	ἂν ἓν σημεῖον εἰ δ᾽	ὅτι	διπλάσιον τῶν ἄλλων ἕκαστον, ἄλλο
[14, 3]	εὐθὺς τὸ ἔγγιστα τοῦ ἀπείρου	ὅτι	εἵλκετο καὶ ἐπεραίνετο ὑπὸ τοῦ
[14, 6]	ΞΨΖ συμφωνίας φασὶν εἶναι, καὶ	ὅτι	ἐκεῖναι τρεῖς, καὶ ταῦτα τρία·
[14, 5]	τῇ τῶν ζῴων καὶ φυτῶν,	ὅτι	ἐξ ἀορίστων ἀτελῶν τε ἀεὶ
[14, 3]	αἰσθητῶν· οἱ δὲ χωριστὸν ποιοῦντες,	ὅτι	ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν οὐκ ἔσται
[14, 2]	εἶναι τὸ μὴ ὂν δεῖξαι	ὅτι	ἔστιν· οὕτω γάρ, ἐκ τοῦ
[14, 4]	ἐναντίον. Καὶ εἰ ὥσπερ ἐλέγομεν	ὅτι	ἡ ὕλη ἐστὶ τὸ δυνάμει
[14, 1]	πρός τί ἐστιν. Σημεῖον δ᾽	ὅτι	ἥκιστα οὐσί (τις καὶ ὄν
[14, 6]	δὲ τῷ ἀριστερῷ ὀκτώ· (καὶ	ὅτι	ἴσον τὸ διάστημα ἔν τε
[14, 3]	μεγέθη τὰ μαθηματικά. (Δῆλον οὖν	ὅτι	καὶ ὁ ἐναντιούμενος λόγος τἀναντία
[14, 1]	μικρὸν λέγει, καὶ οὐ διορίζει	ὅτι	λόγῳ ἀριθμῷ δ᾽ οὔ. Ἀλλὰ
[14, 2]	ἐνεργεῖν (καὶ μή, εἰ καὶ	ὅτι	μάλιστα ἀεὶ ἔστιν ὁ ἀριθμὸς
[14, 1]	λόγον· σημαίνει γὰρ τὸ ἓν	ὅτι	μέτρον (πλήθους τινός, καὶ ὁ
[14, 1]	ὀλίγῳ ἀντίκειται. Τὸ δ᾽ ἓν	ὅτι	μέτρον σημαίνει, φανερόν. Καὶ ἐν
[14, 5]	τὰς μορφὰς τῶν φυτῶν ἢ	ὅτι	(ὁ) λόγος ἡ συμφωνία ἀριθμῶν,
[14, 3]	καθάπερ εἴπομεν πρότερον. Καὶ δῆλον	ὅτι	οὐ κεχώρισται τὰ μαθηματικά· οὐ
[14, 4]	ἔστι πρότερον οὐθέν ὥστε φανερὸν	ὅτι	οὐ τοῦ θεωρῆσαι ἕνεκεν ποιοῦσι
[14, 2]	τὸ λεγόμενον νῦν ἀληθὲς καθόλου,	ὅτι	οὐδεμία ἐστὶν ἀΐ διος οὐσία
[14, 3]	λέγειν κατὰ τὰς ὑποθέσεις, ἀλλ᾽	ὅτι	οὐκ ἔσονται αὐτῶν αἱ ἐπιστῆμαι
[14, 2]	ὂν πολλαχῶς (τὸ μὲν γὰρ	(ὅτι)	οὐσίαν σημαίνει, τὸ δ᾽ ὅτι
[14, 1]	(πλήθους τινός, καὶ ὁ ἀριθμὸς	ὅτι	πλῆθος μεμετρημένον καὶ πλῆθος μέτρων
[14, 2]	(ὅτι) οὐσίαν σημαίνει, τὸ δ᾽	ὅτι	ποιόν, τὸ δ᾽ ὅτι ποσόν,
[14, 6]	δὲ παρορῶσιν. Λέγουσι δέ τινες	ὅτι	πολλὰ τοιαῦτα, οἷον αἵ τε
[14, 2]	δ᾽ ὅτι ποιόν, τὸ δ᾽	ὅτι	ποσόν, καὶ τὰς ἄλλας δὴ
[14, 5]	πού καὶ τὸ εἰπεῖν μὲν	ὅτι	ποὺ ἔσται, τί δέ ἐστιν
[14, 3]	τὰ ὄντα· διὰ τί δέ;	ὅτι	τὰ πάθη τὰ τῶν ἀριθμῶν
[14, 4]	πᾶσαν στοιχεῖον ποιοῦσι, τὸ δ᾽	ὅτι	τἀναντία ἀρχάς, τὸ δ᾽ ὅτι
[14, 4]	ὅτι τἀναντία ἀρχάς, τὸ δ᾽	ὅτι	τὸ ἓν ἀρχήν, τὸ δ᾽
[14, 6]	ἔστιν ὡς μέντοι ποιοῦσι φανερὸν	ὅτι	τὸ εὖ ὑπάρχει καὶ τῆς
[14, 1]	δὲ τὸ πολὺ καὶ ὀλίγον,	ὅτι	τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν
[14, 2]	μὴ ὂν δὲ καθ᾽ αὑτό,	ὅτι	τὸ πρός τι, ὥσπερ εἰ
[14, 6]	οἱ ἐπὶ Θήβας. Ἆρ᾽ οὖν	ὅτι	τοιοσδὶ ὁ ἀριθμὸς πέφυκεν, διὰ
[14, 4]	τὸ ἓν ἀρχήν, τὸ δ᾽	ὅτι	τοὺς ἀριθμοὺς τὰς πρώτας οὐσίας
[14, 6]	ἄλλο δ᾽ οὔ, αἴτιον δ᾽	ὅτι	τριῶν ὄντων τόπων ἓν ἐφ᾽
[14, 2]	ἀεὶ ἔστιν ὁ ἀριθμὸς ἢ	ὁτιοῦν	ἄλλο ὕλην ἔχον, ἐνδέχοιτ᾽ ἂν
[14, 4]	ὅπερ ἀγαθόν τι· ἀλλὰ μὴν	ὅτου	βούλεται τιθέτω τις εἶναι ἰδέας·
[14, 2]	δυνάμει ὄντος τοῦτο ὃ γίγνεται	(οὐ	γὰρ ἂν ἐγένετο ἐκ τοῦ
[14, 3]	ὅτι οὐ κεχώρισται τὰ μαθηματικά·	οὐ	γὰρ (ἂν κεχωρισμένων τὰ πάθη
[14, 2]	ἢ ποιὰ ἢ ποσά, μή.	Οὐ	γὰρ δὴ ἡ δυὰς ἡ
[14, 5]	μῖγμα (καίτοι γε οὐκ ἔδει·	οὐ	γὰρ ἐκείνῳ γε ἐναντίον Οὐθὲν
[14, 2]	οἱ γεωμέτραι ψεῦδος οὐθὲν ὑποτίθενται	(οὐ	γὰρ (ἐν τῷ συλλογισμῷ ἡ
[14, 2]	ὁμόσε βαδιεῖται τῷ Παρμενίδου λόγῳ	οὐ	γὰρ μήποτε τοῦτο δαμῇ, εἶναι
[14, 4]	καὶ ἡ σωτηρία. Ἀλλὰ μὴν	οὐ	δι᾽ ἄλλο τι ἄφθαρτον ἢ
[14, 4]	ἀρχήν· (ἔστι δ᾽ ἡ δυσχέρεια	οὐ	διὰ τὸ τῇ ἀρχῇ τὸ
[14, 1]	καὶ τὸ μικρὸν λέγει, καὶ	οὐ	διορίζει ὅτι λόγῳ ἀριθμῷ δ᾽
[14, 3]	τὸ μικρὸν βοᾶν ὡς ἑλκόμενα·	οὐ	δύναται γὰρ οὐδαμῶς γεννῆσαι τὸν
[14, 1]	τὰς ἀρχὰς ἃς στοιχεῖα καλοῦσιν	οὐ	καλῶς ἀποδιδόασιν, οἱ μὲν τὸ
[14, 1]	ἁπλῆ γένεσις καὶ φθορά, ἀλλ᾽	οὐ	κατὰ τὸ πρός τι· ἄνευ
[14, 1]	κατηγορίαι. Ἔτι δὲ τὰ (στοιχεῖα	οὐ	κατηγορεῖται καθ᾽ ὧν στοιχεῖα, τὸ
[14, 3]	εἴπομεν πρότερον. Καὶ δῆλον ὅτι	οὐ	κεχώρισται τὰ μαθηματικά· οὐ γὰρ
[14, 2]	τὸ τόδε καὶ τὸ ποσόν,	οὐ	λέγεται πῶς καὶ διὰ τί
[14, 2]	ποσὸν καὶ τὸ τί ἐστιν,	οὐ	λέγεται τὸ τί ἐστιν ἐκ
[14, 1]	τὸ μὲν λέγουσι τὸ δ᾽	οὐ	λέγουσιν. Οἱ δὲ τὸ ἕτερον
[14, 3]	καὶ οὐσία τις· ἀλλ᾽ ἄτοπον	οὐ	μὴν ἀλλὰ εἰ καὶ εἰσί,
[14, 3]	λέγειν πως διὰ τί ἔστιν,	οὐ	μὴν ἀλλὰ ἐπεὶ οὔτε ἀναγκαῖα
[14, 4]	ἢ ὠκεανόν, ἀλλὰ τὸν Δία·	οὐ	μὴν ἀλλὰ τούτοις μὲν διὰ
[14, 1]	πλήθει ἀντιτιθέντες ἔχονταί τινος δόξης,	οὐ	μὴν οὐδ᾽ οὗτοι ἱκανῶς· ἔσται
[14, 2]	πῶς πολλαὶ ἐνεργείᾳ οὐσίαι ἀλλ᾽	οὐ	μία. Ἀλλὰ μὴν καὶ εἰ
[14, 6]	ὥστε διά γε ταῦτα εἴδη	οὐ	ποιητέον. Τὰ μὲν οὖν συμβαίνοντα
[14, 3]	Οἱ μὲν οὖν Πυθαγόρειοι πότερον	οὐ	ποιοῦσιν ἢ ποιοῦσι γένεσιν οὐδὲν
[14, 5]	χωριστὰ τόπῳ, τὰ δὲ μαθηματικὰ	(οὐ	πού καὶ τὸ εἰπεῖν μὲν
[14, 4]	πρότερον οὐθέν ὥστε φανερὸν ὅτι	οὐ	τοῦ θεωρῆσαι ἕνεκεν ποιοῦσι τὴν
[14, 4]	ᾗ βασιλεύειν καὶ (ἄρχειν φασὶν	οὐ	τοὺς πρώτους, οἷον νύκτα καὶ
[14, 6]	οἷον τρία πρὸς δύο ἀλλ᾽	οὐ	τρὶς δύο. Τὸ γὰρ αὐτὸ
[14, 3]	οὐρανοῦ λέγειν καὶ σωμάτων ἀλλ᾽	(οὐ	τῶν αἰσθητῶν· οἱ δὲ χωριστὸν
[14, 3]	ἰδίας τινὰς δόξας. Ἔστι δ᾽	οὐ	χαλεπὸν (ὁποιασοῦν ὑποθέσεις λαμβάνοντας μακροποιεῖν
[14, 3]	μὲν ἀριθμοὺς ἐποίησαν τὰ ὄντα,	οὐ	χωριστοὺς δέ, ἀλλ᾽ ἐξ ἀριθμῶν
[14, 6]	τῶν ἄλλων ἕκαστον, ἄλλο δ᾽	οὔ,	αἴτιον δ᾽ ὅτι τριῶν ὄντων
[14, 4]	ἀγαθὸν καὶ τὸ ἄριστον, ἢ	οὔ,	ἀλλ᾽ ὑστερογενῆ. Παρὰ μὲν γὰρ
[14, 1]	διορίζει ὅτι λόγῳ ἀριθμῷ δ᾽	οὔ.	Ἀλλὰ μὴν καὶ τὰς ἀρχὰς
[14, 6]	βάλλει (ἔνιά γε, ἔνια δ᾽	οὔ	ἑπτὰ δὲ οἱ ἐπὶ Θήβας.
[14, 5]	(παντὸς ᾖ, ὁ δὲ ἀριθμὸς	οὔ;	περὶ τούτου γὰρ οὐθὲν λέγεται.
[14, 5]	ὡς ἐνυπαρχόντων ἔστι δὲ ὡς	οὔ,	ποτέρως ὁ ἀριθμός; οὕτως γὰρ
[14, 4]	ὁμολογεῖσθαι τῶν νῦν τισίν, οἳ	οὔ	(φασιν, ἀλλὰ προελθούσης τῆς τῶν
[14, 4]	~Τοῦ μὲν οὖν περιττοῦ γένεσιν	οὔ	φασιν, ὡς δηλονότι τοῦ (ἀρτίου
[14, 6]	τε Α τὸν στοῖχον ἐφ᾽	οὗ	ΑΒΓ καὶ τῷ Δ τὸν
[14, 5]	Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ὡς τὸ	οὗ	ἕνεκα. ~Ἀπορήσειε δ᾽ ἄν τις
[14, 2]	στοιχείων. Εἰ τοίνυν ἀνάγκη, ἐξ	οὗ	ἐστιν, εἰ καὶ ἀεὶ ἔστι,
[14, 2]	λέγειν τὸ οὐκ ὄν, ἐξ	οὗ	καὶ τοῦ ὄντος πολλὰ τὰ
[14, 2]	ὄντι καὶ τῷ ἑνί, ἐξ	οὗ	καὶ τούτων τὰ ὄντα, τὸ
[14, 2]	οὕτω, καὶ τὸ τοσοῦτον χρόνον	οὗ	μὴ ἔστι πέρας. Οὐκ ἂν
[14, 1]	δὴ καὶ ἔστι τι πλῆθος	οὗ	τὸ μὲν ἀεί, τὸ> ὀλίγον,
[14, 5]	ἔστιν ἄρα τι ἕτερον ἐξ	οὗ	ὑπομένοντος καὶ θατέρου ἐστὶν ἢ
[14, 4]	ἄφθαρτον ἢ διότι εὖ ἔχει,	οὐδ᾽	αὔταρκες, ὥστε τὸ μὲν φάναι
[14, 5]	οὐσίαι. Οὐκ ὀρθῶς δ᾽ ὑπολαμβάνει	οὐδ᾽	εἴ τις παρεικάζει τὰς τοῦ
[14, 5]	ἔσται τε χωριστὸν τὸ ἓν	οὐδ᾽	ἑτέρα φύσις· οἱ δὲ βούλονται.
[14, 1]	ἔχονταί τινος δόξης, οὐ μὴν	οὐδ᾽	οὗτοι ἱκανῶς· ἔσται γὰρ τὸ
[14, 3]	οὐδὲ ταῦτα συμβάλλεται. Ἀλλὰ μὴν	οὐδ᾽	ὑπάρχει γε κατ᾽ αὐτῶν οὐθὲν
[14, 5]	εἶδος (τῶν πραγμάτων. Ἀλλὰ μὴν	οὐδ᾽	ὡς τὸ οὗ ἕνεκα. ~Ἀπορήσειε
[14, 3]	ὡς ἑλκόμενα· οὐ δύναται γὰρ	οὐδαμῶς	γεννῆσαι τὸν ἀριθμὸν ἀλλ᾽ ἢ
[14, 3]	τοῖς οὕτω λέγουσι, διὰ τί	οὐδαμῶς	ἐν τοῖς αἰσθητοῖς ὑπαρχόντων τὰ
[14, 5]	αἱ ἀρχαὶ οὐκ ὀρθῶς ἀποδίδονται	οὐδὲ	αἱ πρῶται οὐσίαι. Οὐκ ὀρθῶς
[14, 1]	οὐκ ἔστι τὸ ἓν ἀριθμός·	οὐδὲ	γὰρ τὸ μέτρον μέτρα, ἀλλ᾽
[14, 2]	ἂν ἐγένετο ἐκ τοῦ ἀδυνάτου	οὐδὲ	ἦν τὸ δὲ δυνατὸν ἐνδέχεται
[14, 5]	γε ἐναντίον Οὐθὲν δὲ διώρισται	οὐδὲ	ὁποτέρως οἱ ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν
[14, 2]	τὸ τί ἐστιν ἐκ τίνος	οὐδὲ	πῶς πολλά· (εἰ δὲ ταὐτό,
[14, 3]	τοῖς οὖσιν; οὐθὲν γάρ, ὥσπερ	οὐδὲ	τὰ μαθηματικά, οὐδὲ ταῦτα συμβάλλεται.
[14, 3]	γάρ, ὥσπερ οὐδὲ τὰ μαθηματικά,	οὐδὲ	ταῦτα συμβάλλεται. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽
[14, 5]	δὲ οὐχ οἱ ἀριθμοὶ οὐσία	οὐδὲ	τῆς μορφῆς αἴτιοι, δῆλον· ὁ
[14, 2]	ἡ δυὰς ἡ ἀόριστος αἰτία	οὐδὲ	τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν
[14, 3]	οὔτε ἀναγκαῖα οὔτε δυνατὰ ταῦτα,	(οὐδὲ	τὸν ἀριθμὸν διά γε ταῦτα
[14, 2]	ὂν οὔτε ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς	οὐδὲ	(τοῦ ὄντος ἀλλ᾽ ἕν τι
[14, 2]	μὴ ὄντος τὰ ὄντα γίγνεται	οὐδὲ	φθείρεται. Ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸ μὲν
[14, 2]	λεγόμενον νῦν ἀληθὲς καθόλου, ὅτι	οὐδεμία	ἐστὶν ἀΐ διος οὐσία ἐὰν
[14, 2]	δὲ στοιχεῖα ὕλη τῆς οὐσίας,	οὐδεμιᾶς	ἂν εἴη ἀϊδίου οὐσίας στοιχεῖα
[14, 6]	τῶν διωρισμένων περὶ τὰς ἀρχὰς	οὐδὲν	αὐτῶν αἴτιον ἔστιν ὡς μέντοι
[14, 3]	οὐ ποιοῦσιν ἢ ποιοῦσι γένεσιν	οὐδὲν	δεῖ διστάζειν· (φανερῶς γὰρ λέγουσιν
[14, 6]	οὑτωσί (γε σκοπουμένοις διαφεύγειν (κατ᾽	οὐδένα	γὰρ τρόπον τῶν διωρισμένων περὶ
[14, 6]	οὐθεὶς ἂν ἀπορήσειεν οὔτε λέγειν	οὔθ᾽	εὑρίσκειν ἐν τοῖς ἀϊδίοις, ἐπεὶ
[14, 6]	(Ὁρᾶν δὲ δεῖ μὴ τοιαῦτα	οὐθεὶς	ἂν ἀπορήσειεν οὔτε λέγειν οὔθ᾽
[14, 3]	ἐξ ἄλλων ἀριθμῶν· διαφέρει γὰρ	οὐθέν—	ἀλλὰ ταῦτά (γε πότερον ἰδέαι
[14, 1]	ἐναντίον, καὶ ὁ λόγος μαρτυρεῖ.	Οὐθὲν	ἄρα τῶν ἐναντίων κυρίως ἀρχὴ
[14, 1]	τοῖς μέρεσιν αὐτοῦ καὶ εἴδεσιν.	Οὐθὲν	γάρ ἐστιν οὔτε μέγα οὔτε
[14, 6]	καὶ ἴσους τοὺς δὲ διπλασίους;	οὐθὲν	γὰρ κωλύει, ἀλλ᾽ ἀνάγκη ἐν
[14, 3]	καὶ τί συμβάλλονται τοῖς οὖσιν;	οὐθὲν	γάρ, ὥσπερ οὐδὲ τὰ μαθηματικά,
[14, 5]	οὐ γὰρ ἐκείνῳ γε ἐναντίον	Οὐθὲν	δὲ διώρισται οὐδὲ ὁποτέρως οἱ
[14, 1]	ἐναντίων, τῷ δὲ ἑνὶ ἢ	οὐθὲν	ἐναντίον ἢ εἴπερ ἄρα μέλλει,
[14, 3]	(μὴ ὄντος γὰρ τοῦ ἀριθμοῦ	οὐθὲν	ἧττον τὰ μεγέθη ἔσται τοῖς
[14, 3]	οὐδ᾽ ὑπάρχει γε κατ᾽ αὐτῶν	οὐθὲν	θεώρημα, ἐὰν μή τις βούληται
[14, 5]	ἀριθμὸς οὔ; περὶ τούτου γὰρ	οὐθὲν	λέγεται. Καίτοι καὶ ἐνυπάρχον καὶ
[14, 6]	δὲ μυρία ἂν εἴη τοιαῦτα,	οὐθὲν	μέλει (τῷ γὰρ Γ καὶ
[14, 1]	χωριστόν, ἀλλ᾽ ὥσπερ καὶ φαίνεται	οὐθὲν	οὐσίᾳ ἐναντίον, καὶ ὁ λόγος
[14, 3]	μαθηματικὸν μόνον λέγουσιν εἶναι ἀριθμὸν	οὐθὲν	τοιοῦτον ἐνδέχεται λέγειν κατὰ τὰς
[14, 6]	ἢ ἐν περιττῷ. Νυνὶ γὰρ	οὐθὲν	ὑγιεινότερον τρὶς τρία ἂν ᾖ
[14, 2]	οὔτε γὰρ οἱ γεωμέτραι ψεῦδος	οὐθὲν	ὑποτίθενται (οὐ γὰρ (ἐν τῷ
[14, 1]	τὰ ἐναντία καθ᾽ ὑποκειμένου καὶ	οὐθὲν	χωριστόν, ἀλλ᾽ ὥσπερ καὶ φαίνεται
[14, 1]	τὸ ὑπερεχόμενον. Διαφέρει δὲ τούτων	οὐθὲν	ὡς εἰπεῖν πρὸς ἔνια τῶν
[14, 4]	γὰρ ἀεὶ οὐκ ἔστι πρότερον	οὐθέν	ὥστε φανερὸν ὅτι οὐ τοῦ
[14, 3]	Πυθαγόρειοι κατὰ μὲν τὸ τοιοῦτον	οὐθενὶ	ἔνοχοί εἰσιν, κατὰ μέντοι τὸ
[14, 6]	ἀλλὰ μᾶλλον ὠφελήσειεν ἂν ἐν	(οὐθενὶ	λόγῳ ὂν ὑδαρὲς δὲ ἢ
[14, 2]	καὶ τί τοῖς ἄλλοις χρήσιμος;	οὐθενὸς	γὰρ οὔτε φησὶν ὁ λέγων
[14, 4]	εἰ δ᾽ ἀεὶ ἦσαν ἰσασμένα,	οὐκ	ἂν ἦσαν ἄνισα πρότερον (τοῦ
[14, 2]	χρόνον οὗ μὴ ἔστι πέρας.	Οὐκ	ἂν τοίνυν εἴη ἀΐ δια,
[14, 5]	νεῖκος τὸ μῖγμα (καίτοι γε	οὐκ	ἔδει· οὐ γὰρ ἐκείνῳ γε
[14, 6]	ἀριθμῶν εἰσὶν οἱ τῶν μίξεων,	οὐκ	ἐν ἀριθμοῖς, οἷον τρία πρὸς
[14, 3]	καὶ τὰ σώματα τὰ αἰσθητά·	οὐκ	ἔοικε δ᾽ ἡ φύσις ἐπεισοδιώδης
[14, 3]	κατὰ τὰς ὑποθέσεις, ἀλλ᾽ ὅτι	οὐκ	ἔσονται αὐτῶν αἱ ἐπιστῆμαι ἐλέγετο.
[14, 4]	μὲν γὰρ τῶν ἀγαθῶν μόνον,	οὐκ	ἔσονται οὐσίαι αἱ ἰδέαι, εἰ
[14, 3]	ποιοῦντες, ὅτι ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν	οὐκ	ἔσται τὰ ἀξιώματα, ἀληθῆ δὲ
[14, 5]	(μικτόν, τό τε γιγνόμενον ἕτερον,	οὐκ	ἔσται τε χωριστὸν τὸ ἓν
[14, 4]	ἄνισα πρότερον (τοῦ γὰρ ἀεὶ	οὐκ	ἔστι πρότερον οὐθέν ὥστε φανερὸν
[14, 1]	πλῆθος μέτρων (διὸ καὶ εὐλόγως	οὐκ	ἔστι τὸ ἓν ἀριθμός· οὐδὲ
[14, 5]	ἄνθρωπος γὰρ ἄνθρωπον γεννᾷ, καὶ	οὐκ	ἔστι τὸ σπέρμα πρῶτον. Ἄτοπον
[14, 5]	ἀριθμός; οὕτως γὰρ ὡς ἐνυπαρχόντων	οὐκ	ἔστιν ἀλλ᾽ ἢ ὧν γένεσις
[14, 2]	δὲ τοῦτον μὲν τὸν τρόπον	οὐκ	οἰομένῳ διὰ τὸ τὰς ἐνούσας
[14, 2]	ταύτην τὴν φύσιν λέγειν τὸ	οὐκ	ὄν, ἐξ οὗ καὶ τοῦ
[14, 1]	δὲ πρὸς τὴν αἴσθησιν, ὡς	οὐκ	ὄντος τινὸς τοῦ ἑνὸς καθ᾽
[14, 5]	ἀδύνατον, δῆλον ὅτι αἱ ἀρχαὶ	οὐκ	ὀρθῶς ἀποδίδονται οὐδὲ αἱ πρῶται
[14, 5]	ἀποδίδονται οὐδὲ αἱ πρῶται οὐσίαι.	Οὐκ	ὀρθῶς δ᾽ ὑπολαμβάνει οὐδ᾽ εἴ
[14, 5]	κατὰ τὴν μῖξιν· τοῦτο δ᾽	οὐκέτι	ἀριθμὸς ἀλλὰ λόγος μίξεως ἀριθμῶν
[14, 6]	γε αἱ συμφωνίαι, ἐνταῦθα δ᾽	οὐκέτι	δύναται. Ὅμοιοι δὴ καὶ οὗτοι
[14, 2]	πολλὰ ἄνισα παρὰ τὸ ἄνισον	οὐκέτι.	Καίτοι χρῶνται καὶ λέγουσι μέγα
[14, 6]	(ΔΕΖ· ὥστε τῷ αὐτῷ πάντα.	Οὔκουν	ἔσται πυρὸς ΒΕΓΖ καὶ ὕδατος
[14, 6]	ἧς ὁ ἀριθμὸς ἴσος τῇ	οὐλομελείᾳ	τοῦ οὐρανοῦ. (Ὁρᾶν δὲ δεῖ
[14, 4]	(ᾤοντο εἶναι μάλιστα. Ἡ μὲν	οὖν	ἀπορία αὕτη, ποτέρως δεῖ λέγειν·
[14, 5]	ἓν καὶ τὸ πλῆθος. Τοῦτ᾽	οὖν	ἔσται ὁ ἀριθμός, μονὰς καὶ
[14, 1]	πλεῖον, ἢ τὰ μύρια. Πῶς	οὖν	ἔσται οὕτως ἐξ ὀλίγου καὶ
[14, 3]	κινήσεως ἔστι τι πέρας· τοῦτ᾽	οὖν	ἔσται τόδε τι καὶ οὐσία
[14, 2]	τὸ ποσὸν ἀδιαίρετον. Εἰ μὲν	οὖν	ἕτερον τὸ ποσὸν καὶ τὸ
[14, 5]	καὶ χωριστὰ καὶ εἴδη. ~Εἰ	οὖν	καὶ τὸ μὴ τιθέναι τὸ
[14, 6]	τοῦ βίου καὶ ἡλικίας· τί	οὖν	κωλύει ἐνίους μὲν τούτων τετραγώνους
[14, 1]	δυνάμει οὐσία οὔτε ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον	οὖν,	μᾶλλον δὲ ἀδύνατον, τὸ οὐσίας
[14, 2]	μὴ εἶναι τοσονδί. Ἐκ ποίου	οὖν	ὄντος καὶ μὴ ὄντος πολλὰ
[14, 3]	τὰ μεγέθη τὰ μαθηματικά. (Δῆλον	οὖν	ὅτι καὶ ὁ ἐναντιούμενος λόγος
[14, 6]	δὲ οἱ ἐπὶ Θήβας. Ἆρ᾽	οὖν	ὅτι τοιοσδὶ ὁ ἀριθμὸς πέφυκεν,
[14, 4]	ἐπισκεπτέον τὴν γένεσιν. ~Τοῦ μὲν	οὖν	περιττοῦ γένεσιν οὔ φασιν, ὡς
[14, 4]	μεγάλου καὶ μικροῦ ἰσασθέντων. Ἀνάγκη	οὖν	πρότερον ὑπάρχειν τὴν ἀνισότητα αὐτοῖς
[14, 3]	ἐν τοῖς σώμασιν. Οἱ μὲν	οὖν	Πυθαγόρειοι κατὰ μὲν τὸ τοιοῦτον
[14, 3]	τι τῶν ἀδυνάτων. Οἱ μὲν	οὖν	Πυθαγόρειοι πότερον οὐ ποιοῦσιν ἢ
[14, 6]	εἴδη οὐ ποιητέον. Τὰ μὲν	οὖν	συμβαίνοντα ταῦτά (τε κἂν ἔτι
[14, 2]	τε τὸν μαθηματικόν. Πολλὰ μὲν	οὖν	τὰ αἴτια τῆς ἐπὶ ταύτας
[14, 2]	τὰς ἄλλας δὴ κατηγορίας ποῖον	οὖν	τὰ ὄντα πάντα ἕν, εἰ
[14, 3]	μακροποιεῖν καὶ συνείρειν. Οὗτοι μὲν	οὖν	ταύτῃ προσγλιχόμενοι ταῖς ἰδέαις τὰ
[14, 1]	~Περὶ μὲν	οὖν	τῆς οὐσίας ταύτης εἰρήσθω τοσαῦτα,
[14, 3]	(ὑπάρξει, καθάπερ ἐλέχθη. ~Οἱ μὲν	οὖν	τιθέμενοι τὰς ἰδέας εἶναι, καὶ
[14, 6]	αὐτὸν τῷδε καὶ ἄλλῳ. Ἆρ᾽	οὖν	τοῦτ᾽ αἴτιον καὶ διὰ τοῦτό
[14, 5]	ἀριθμῶν σωματικῶν ἢ ὁποιωνοῦν. Οὔτε	οὖν	τῷ ποιῆσαι αἴτιος ὁ ἀριθμός,
[14, 2]	δὲ πρός τι. Ἐπὶ μὲν	οὖν	τῶν ἄλλων κατηγοριῶν ἔχει τινὰ
[14, 3]	ὁ λόγος εἴρηκεν διὰ τί	οὖν	χωριστὰ ἔσται; ἔτι δὲ ἐπιζητήσειεν
[14, 2]	τοῦ πολλὰ εἶναι; ἀνάγκη μὲν	οὖν,	ὥσπερ λέγομεν, ὑποθεῖναι τὸ δυνάμει
[14, 4]	τοὺς πρώτους, οἷον νύκτα καὶ	οὐρανὸν	ἢ χάος ἢ ὠκεανόν, ἀλλὰ
[14, 3]	καὶ βάρος, ἐοίκασι περὶ ἄλλου	οὐρανοῦ	λέγειν καὶ σωμάτων ἀλλ᾽ (οὐ
[14, 6]	ἀριθμὸς ἴσος τῇ οὐλομελείᾳ τοῦ	οὐρανοῦ.	(Ὁρᾶν δὲ δεῖ μὴ τοιαῦτα
[14, 3]	ἁρμονίᾳ ὑπάρχει καὶ ἐν (τῷ	οὐρανῷ	καὶ ἐν πολλοῖς ἄλλοις. Τοῖς
[14, 3]	ἔοικε δ᾽ ἡ φύσις ἐπεισοδιώδης	οὖσα	ἐκ τῶν (φαινομένων, ὥσπερ μοχθηρὰ
[14, 1]	εἴη τὴν ἀρχὴν ἕτερόν τι	οὖσαν	εἶναι ἀρχήν, οἷον εἴ τις
[14, 2]	τινα λέγει καθ᾽ αὑτὴν φύσιν	οὖσαν,	οὔτε φαίνεται ὢν αἴτιος· τὰ
[14, 1]	ὡς τοῦτο τὴν τοῦ πλήθους	οὖσαν	φύσιν, οἱ δὲ τῷ ἑνὶ
[14, 4]	φασιν, ὡς δηλονότι τοῦ (ἀρτίου	οὔσης	γενέσεως· τὸν δ᾽ ἄρτιον πρῶτον
[14, 1]	ἐστιν. Σημεῖον δ᾽ ὅτι ἥκιστα	οὐσί	(τις καὶ ὄν τι τὸ
[14, 2]	ὅτι οὐδεμία ἐστὶν ἀΐ διος	οὐσία	ἐὰν μὴ ᾖ ἐνέργεια, τὰ
[14, 1]	ἀλλ᾽ ὥσπερ καὶ φαίνεται οὐθὲν	οὐσίᾳ	ἐναντίον, καὶ ὁ λόγος μαρτυρεῖ.
[14, 2]	τί τὸ δυνάμει τόδε καὶ	οὐσία,	μὴ ὂν δὲ καθ᾽ αὑτό,
[14, 5]	δῆλον· ὁ γὰρ λόγος ἡ	οὐσία,	ὁ δ᾽ ἀριθμὸς ὕλη. Οἷον
[14, 5]	ὅτι δὲ οὐχ οἱ ἀριθμοὶ	οὐσία	οὐδὲ τῆς μορφῆς αἴτιοι, δῆλον·
[14, 1]	δὲ πρός τι οὔτε δυνάμει	οὐσία	οὔτε ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον οὖν, μᾶλλον
[14, 5]	σαρκὸς ἢ ὀστοῦ ἀριθμὸς ἡ	οὐσία	οὕτω, τρία πυρὸς γῆς δὲ
[14, 3]	οὖν ἔσται τόδε τι καὶ	οὐσία	τις· ἀλλ᾽ ἄτοπον οὐ μὴν
[14, 5]	γήϊνος ἢ μοναδικός, ἀλλ᾽ ἡ	οὐσία	τὸ τοσόνδ᾽ εἶναι πρὸς τοσόνδε
[14, 1]	πάντων ἥκιστα φύσις τις ἢ	οὐσία	(τῶν κατηγοριῶν) ἐστι, καὶ ὑστέρα
[14, 4]	τῶν ἀγαθῶν μόνον, οὐκ ἔσονται	οὐσίαι	αἱ ἰδέαι, εἰ δὲ καὶ
[14, 2]	ἡ ἀπορία, πῶς πολλαὶ ἐνεργείᾳ	οὐσίαι	ἀλλ᾽ οὐ μία. Ἀλλὰ μὴν
[14, 3]	λίαν ᾖ μαλακός. Οὔτε γὰρ	οὐσίαι	εἰσὶ τὰ ἔσχατα ἀλλὰ μᾶλλον
[14, 2]	αὐτῇ κατηγορίᾳ ζητεῖν, πῶς πολλαὶ	οὐσίαι	ἢ πολλὰ ποιά, ἀλλὰ πῶς
[14, 2]	μὴ ὂν ἔσται; πότερον αἱ	οὐσίαι,	ἢ τὰ πάθη καὶ τὰ
[14, 5]	ὀρθῶς ἀποδίδονται οὐδὲ αἱ πρῶται	οὐσίαι.	Οὐκ ὀρθῶς δ᾽ ὑπολαμβάνει οὐδ᾽
[14, 2]	τὰ ὄντα· τὰ μὲν γὰρ	οὐσίαι	τὰ δὲ πάθη τὰ δὲ
[14, 1]	κατὰ τόπον φορά, κατὰ τὴν	οὐσίαν	ἡ ἁπλῆ γένεσις καὶ φθορά,
[14, 4]	ἓν τὸ ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι·	οὐσίαν	μέντοι τὸ ἓν αὐτοῦ (ᾤοντο
[14, 1]	δὲ ἀδύνατον, τὸ οὐσίας μὴ	οὐσίαν	ποιεῖν στοιχεῖον καὶ πρότερον· ὕστερον
[14, 2]	πολλαχῶς (τὸ μὲν γὰρ (ὅτι)	οὐσίαν	σημαίνει, τὸ δ᾽ ὅτι ποιόν,
[14, 1]	ὑπὸ τῆς τοῦ ἑνὸς δὲ	οὐσίας	ἀμφοῖν καὶ γὰρ ὁ τὸ
[14, 4]	ποιήσας. Τῶν δὲ τὰς ἀκινήτους	οὐσίας	εἶναι λεγόντων οἱ μέν φασιν
[14, 1]	τινὸς τοῦ ἑνὸς καθ᾽ αὑτὸ	οὐσίας.	Καὶ τοῦτο κατὰ λόγον· σημαίνει
[14, 4]	ὅτι τοὺς ἀριθμοὺς τὰς πρώτας	οὐσίας	καὶ χωριστὰ καὶ εἴδη. ~Εἰ
[14, 2]	τὸ ὂν τὸ κατὰ τὰς	οὐσίας	λεγόμενον· ἀριθμοὶ γὰρ καὶ μήκη
[14, 1]	οὖν, μᾶλλον δὲ ἀδύνατον, τὸ	οὐσίας	μὴ οὐσίαν ποιεῖν στοιχεῖον καὶ
[14, 1]	φυσικοῖς, καὶ περὶ τὰς ἀκινήτους	οὐσίας	ὁμοίως. Εἰ δὲ τῆς τῶν
[14, 2]	τὰ δὲ στοιχεῖα ὕλη τῆς	οὐσίας,	οὐδεμιᾶς ἂν εἴη ἀϊδίου οὐσίας
[14, 2]	οὐσίας, οὐδεμιᾶς ἂν εἴη ἀϊδίου	οὐσίας	στοιχεῖα ἐξ ὧν ἐστιν ἐνυπαρχόντων.
[14, 1]	~Περὶ μὲν οὖν τῆς	οὐσίας	ταύτης εἰρήσθω τοσαῦτα, πάντες (δὲ
[14, 1]	τὸ δυνάμει τοιοῦτον, ὥστε καὶ	οὐσίας·	τὸ δὲ πρός τι οὔτε
[14, 2]	τιθεμένῳ παρέχονταί τιν᾽ αἰτίαν (τοῖς	οὖσιν,	εἴπερ ἕκαστος τῶν ἀριθμῶν ἰδέα
[14, 3]	αὐτῶν, καὶ τί συμβάλλονται τοῖς	οὖσιν;	οὐθὲν γάρ, ὥσπερ οὐδὲ τὰ
[14, 2]	γένει, πλὴν χωριστὴν ἀδύνατον τῶν	οὐσιῶν	ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν τόδε τι
[14, 5]	ὁποτέρως οἱ ἀριθμοὶ αἴτιοι τῶν	οὐσιῶν	καὶ τοῦ εἶναι, πότερον ὡς
[14, 4]	ἰδέαι, εἰ δὲ καὶ τῶν	οὐσιῶν,	πάντα τὰ ζῷα καὶ (τὰ
[14, 2]	ἄνισον ὑποθεῖναι, ὃ οὔτ᾽ ἐναντίον	οὔτ᾽	ἀπόφασις ἐκείνων, μία τε φύσις
[14, 3]	τῶν εἰδῶν καὶ τὸν μαθηματικόν,	οὔτ᾽	εἰρήκασιν οὔτ᾽ ἔχοιεν ἂν εἰπεῖν
[14, 2]	καὶ τὸ ἄνισον ὑποθεῖναι, ὃ	οὔτ᾽	ἐναντίον οὔτ᾽ ἀπόφασις ἐκείνων, μία
[14, 3]	καὶ τὸν μαθηματικόν, οὔτ᾽ εἰρήκασιν	οὔτ᾽	ἔχοιεν ἂν εἰπεῖν πῶς καὶ
[14, 3]	ἔστιν, οὐ μὴν ἀλλὰ ἐπεὶ	οὔτε	ἀναγκαῖα οὔτε δυνατὰ ταῦτα, (οὐδὲ
[14, 2]	τὸ ἓν ἢ τὸ ὂν	οὔτε	ἀπόφασις τοῦ ἑνὸς οὐδὲ (τοῦ
[14, 2]	ἀδύνατον δὲ ταῦθ᾽ οὕτως ἔχειν,	οὔτε	γὰρ οἱ γεωμέτραι ψεῦδος οὐθὲν
[14, 3]	λόγον, μὴ λίαν ᾖ μαλακός.	Οὔτε	γὰρ οὐσίαι εἰσὶ τὰ ἔσχατα
[14, 2]	εἰ εἶπε τὸ ποιόν, ὃ	οὔτε	δυνάμει ἐστὶ τὸ ἓν ἢ
[14, 1]	οὐσίας· τὸ δὲ πρός τι	οὔτε	δυνάμει οὐσία οὔτε ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον
[14, 3]	μὴν ἀλλὰ ἐπεὶ οὔτε ἀναγκαῖα	οὔτε	δυνατὰ ταῦτα, (οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν
[14, 2]	(ἐν τῷ συλλογισμῷ ἡ πρότασις	οὔτε	ἐκ τοῦ οὕτω μὴ ὄντος
[14, 1]	πρός τι οὔτε δυνάμει οὐσία	οὔτε	ἐνεργείᾳ. Ἄτοπον οὖν, μᾶλλον δὲ
[14, 6]	μὴ τοιαῦτα οὐθεὶς ἂν ἀπορήσειεν	οὔτε	λέγειν οὔθ᾽ εὑρίσκειν ἐν τοῖς
[14, 5]	οὔτε ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη	οὔτε	λόγος καὶ εἶδος (τῶν πραγμάτων.
[14, 1]	καὶ εἴδεσιν. Οὐθὲν γάρ ἐστιν	οὔτε	μέγα οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ
[14, 1]	Οὐθὲν γάρ ἐστιν οὔτε μέγα	οὔτε	μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον,
[14, 5]	ἀριθμός, οὔτε ὅλως ὁ ἀριθμὸς	οὔτε	ὁ μοναδικός, οὔτε ὕλη οὔτε
[14, 1]	μέγα οὔτε μικρόν, οὔτε πολὺ	οὔτε	ὀλίγον, οὔτε ὅλως πρός τι,
[14, 5]	τῷ ποιῆσαι αἴτιος ὁ ἀριθμός,	οὔτε	ὅλως ὁ ἀριθμὸς οὔτε ὁ
[14, 1]	μικρόν, οὔτε πολὺ οὔτε ὀλίγον,	οὔτε	ὅλως πρός τι, ὃ οὐχ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/12/2009