HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre XIV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 61 formes différentes pour 101 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[14, 3]   ἀληθῆ δὲ τὰ λεγόμενα καὶ σαίνει τὴν ψυχήν, εἶναί τε ὑπολαμβάνουσι

[14, 5]   ὁ δ᾽ ἀριθμὸς ὕλη. Οἷον σαρκὸς ἢ ὀστοῦ ἀριθμὸς ἡ οὐσία

[14, 6]   ἀριθμοῦ ἔχοντα, οἷον ἥλιος καὶ σελήνη τὰ αὐτά. Ἀλλὰ διὰ τί

[14, 6]   ἀριθμός, καὶ πάλιν τῶν τῆς σελήνης, καὶ τῶν ζῴων γε ἑκάστου

[14, 2]   τὰ ἄλλα ὅσα ἕν τι σημαίνει; ἀλλ᾽ ἄτοπον, μᾶλλον δὲ ἀδύνατον,

[14, 1]   οὐσίας. Καὶ τοῦτο κατὰ λόγον· σημαίνει γὰρ τὸ ἓν ὅτι μέτρον

[14, 2]   γὰρ ἀριθμὸς πᾶς ποσόν τι σημαίνει, (καὶ ἡ μονάς, εἰ μὴ

[14, 2]   (τὸ μὲν γὰρ (ὅτι) οὐσίαν σημαίνει, τὸ δ᾽ ὅτι ποιόν, τὸ

[14, 2]   τὸ μὲν μὴ ἄνθρωπον εἶναι> σημαίνει τὸ μὴ εἶναι τοδί, τὸ

[14, 1]   Τὸ δ᾽ ἓν ὅτι μέτρον σημαίνει, φανερόν. Καὶ ἐν παντὶ ἔστι

[14, 1]   μικρὸν ἢ πρός τί ἐστιν. Σημεῖον δ᾽ ὅτι ἥκιστα οὐσί (τις

[14, 6]   καὶ Ρ εἴη ἂν ἓν σημεῖον εἰ δ᾽ ὅτι διπλάσιον τῶν

[14, 6]   ἓν ἐφ᾽ ἑκάστου ἐπιφέρεται τῷ σίγμα, διὰ τοῦτο (τρία μόνον ἐστὶν

[14, 3]   ἔοικεν ἐν αὐτοῖς εἶναι ὁ Σιμωνίδου μακρὸς λόγος· γίγνεται γὰρ ὁ

[14, 2]   Ἐπιστήσειε δ᾽ ἄν τις τὴν σκέψιν καὶ περὶ τῶν ἀριθμῶν πόθεν

[14, 2]   μόνον κατηγορεῖται. ~Ἁπλῶς δὲ δεῖ σκοπεῖν, ἆρα δυνατὸν τὰ ἀΐ δια

[14, 6]   τῆς φύσεως, ἔοικεν οὑτωσί (γε σκοπουμένοις διαφεύγειν (κατ᾽ οὐδένα γὰρ τρόπον

[14, 4]   Μάγοι, καὶ τῶν ὑστέρων δὲ σοφῶν οἷον Ἐμπεδοκλῆς τε καὶ Ἀναξαγόρας,

[14, 5]   γεννᾷ, καὶ οὐκ ἔστι τὸ σπέρμα πρῶτον. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ

[14, 5]   γένεσις ἔστιν. Ἀλλ᾽ ὡς ἀπὸ σπέρματος; ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε τοῦ

[14, 3]   εἴτ᾽ ἐκ χροιᾶς εἴτ᾽ ἐκ σπέρματος εἴτ᾽ ἐξ ὧν ἀποροῦσιν εἰπεῖν,

[14, 1]   ὁμοίως δὲ καὶ ἐν βάρει σταθμός τις ὡρισμένος ἐστίν· καὶ κατὰ

[14, 1]   ἐπίπεδόν ἐστι καὶ πλατὺ καὶ στενόν. Εἰ δὲ δὴ καὶ ἔστι

[14, 2]   ἐξ ὧν τὸ μῆκος, πλατὺ στενόν, ἐξ ὧν τὸ ἐπίπεδον, βαθὺ

[14, 3]   ἐκ δὲ τῆς τετράδος τὰ στερεὰ ἢ καὶ ἐξ ἄλλων ἀριθμῶν·

[14, 5]   καὶ τὸ τόπον ἅμα τοῖς στερεοῖς τοῖς μαθηματικοῖς ποιῆσαι (ὁ μὲν

[14, 3]   δ᾽ ἐπιπέδου, τοῦτο δὲ τοῦ στερεοῦ, οἴονται εἶναι ἀνάγκην τοιαύτας φύσεις

[14, 5]   πότερον ὡς ὅροι (οἷον αἱ (στιγμαὶ τῶν μεγεθῶν, καὶ ὡς Εὔρυτος

[14, 3]   πέρατα εἶναι καὶ ἔσχατα τὴν στιγμὴν μὲν γραμμῆς, ταύτην δ᾽ ἐπιπέδου,

[14, 2]   οὐδεμιᾶς ἂν εἴη ἀϊδίου οὐσίας στοιχεῖα ἐξ ὧν ἐστιν ἐνυπαρχόντων. Εἰσὶ

[14, 3]   ἕτερόν τι ἐρεῖ, πλείω τὰ στοιχεῖα ἐρεῖ· καὶ εἰ ἕν τι

[14, 4]   ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν τὰ στοιχεῖα καὶ αἱ ἀρχαί· ἀπορίαν μὲν

[14, 1]   μὴν καὶ τὰς ἀρχὰς ἃς στοιχεῖα καλοῦσιν οὐ καλῶς ἀποδιδόασιν, οἱ

[14, 1]   αἱ κατηγορίαι. Ἔτι δὲ τὰ (στοιχεῖα οὐ κατηγορεῖται καθ᾽ ὧν στοιχεῖα,

[14, 1]   ἄνισον καὶ ἓν λέγων (τὰ στοιχεῖα, τὸ δ᾽ ἄνισον ἐκ μεγάλου

[14, 1]   (στοιχεῖα οὐ κατηγορεῖται καθ᾽ ὧν στοιχεῖα, τὸ δὲ πολὺ καὶ ὀλίγον

[14, 3]   Φαίνεται δὲ καὶ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα (τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν

[14, 1]   μετὰ τοῦ ἑνός, τρία ταῦτα (στοιχεῖα τῶν ἀριθμῶν, τὰ μὲν δύο

[14, 2]   μὴ ᾖ ἐνέργεια, τὰ δὲ στοιχεῖα ὕλη τῆς οὐσίας, οὐδεμιᾶς ἂν

[14, 2]   ἄνισον καὶ τὸ πρός τι στοιχεῖον ἀναγκαῖα συμβαίνει τοῖς λέγουσιν· ὅσα

[14, 4]   μὴ τοῦτο, στοιχεῖόν γε καὶ στοιχεῖον ἀριθμῶν, ἀδύνατον. Συμβαίνει γὰρ πολλὴ

[14, 4]   ἕν, ἢ εἰ μὴ τοῦτο, στοιχεῖόν γε καὶ στοιχεῖον ἀριθμῶν, ἀδύνατον.

[14, 4]   συμβαίνει ἄτοπα, καὶ τὸ ἐναντίον στοιχεῖον, εἴτε πλῆθος ὂν εἴτε τὸ

[14, 1]   τὸ οὐσίας μὴ οὐσίαν ποιεῖν στοιχεῖον καὶ πρότερον· ὕστερον γὰρ πᾶσαι

[14, 4]   ἓν ἀρχὴν καὶ ἀρχὴν ὡς στοιχεῖον καὶ τὸν ἀριθμὸν ἐκ τοῦ

[14, 4]   Ἀναξαγόρας, ὁ μὲν τὴν φιλίαν στοιχεῖον ὁ δὲ τὸν νοῦν ἀρχὴν

[14, 4]   τὸ μὲν ὅτι ἀρχὴν πᾶσαν στοιχεῖον ποιοῦσι, τὸ δ᾽ ὅτι τἀναντία

[14, 2]   ποιοῦσι τὸ μετὰ τοῦ ἑνὸς στοιχεῖον, τὸ δ᾽ ἄνισον (δυσχεραίνουσιν εὐλόγως

[14, 4]   ὁμολογοῦντες ἀρχὴν εἶναι πρώτην καὶ στοιχεῖον, τοῦ ἀριθμοῦ δὲ τοῦ μαθηματικοῦ

[14, 2]   σύνθετον γὰρ πᾶν τὸ ἐκ στοιχείων. Εἰ τοίνυν ἀνάγκη, ἐξ οὗ

[14, 5]   Ἔδει δὲ τοὺς λέγοντας ἐκ στοιχείων εἶναι τὰ ὄντα καὶ τῶν

[14, 1]   πρότερον τῆς δυάδος ἐκ τῶν στοιχείων· καθόλου γὰρ ἀμφότερα (μᾶλλόν ἐστιν.

[14, 2]   δυνατὸν τὰ ἀΐ δια ἐκ (στοιχείων συγκεῖσθαι; ὕλην γὰρ ἕξει· σύνθετον

[14, 6]   μετρεῖσθαι τῷ τε Α τὸν στοῖχον ἐφ᾽ οὗ ΑΒΓ καὶ τῷ

[14, 6]   κωλύει, ἀλλ᾽ ἀνάγκη ἐν τούτοις στρέφεσθαι, εἰ ἀριθμοῦ πάντα ἐκοινώνει. Ἐνεδέχετό

[14, 2]   τὰ ἀΐ δια ἐκ (στοιχείων συγκεῖσθαι; ὕλην γὰρ ἕξει· σύνθετον γὰρ

[14, 6]   ἐν μὲν τῷ δεξιῷ ἐννέα συλλαβαῖς, ἐν δὲ τῷ ἀριστερῷ ὀκτώ·

[14, 5]   δὲ βούλονται. Ἀλλὰ συνθέσει, ὥσπερ συλλαβή; ἀλλὰ θέσιν τε ἀνάγκη ὑπάρχειν,

[14, 1]   ἐν δὲ ῥυθμοῖς βάσις ἢ συλλαβή· ὁμοίως δὲ καὶ ἐν βάρει

[14, 2]   ὑποτίθενται (οὐ γὰρ (ἐν τῷ συλλογισμῷ ἡ πρότασις οὔτε ἐκ τοῦ

[14, 4]   τὰ μετέχοντα. Ταῦτά τε δὴ συμβαίνει ἄτοπα, καὶ τὸ ἐναντίον στοιχεῖον,

[14, 4]   γε καὶ στοιχεῖον ἀριθμῶν, ἀδύνατον. Συμβαίνει γὰρ πολλὴ δυσχέρεια— ἣν ἔνιοι

[14, 4]   ἄνισον τὴν τοῦ κακοῦ φύσιν συμβαίνει δὴ πάντα τὰ ὄντα μετέχειν

[14, 4]   δυνάμει ἀγαθόν. Ταῦτα δὴ πάντα συμβαίνει, τὸ μὲν ὅτι ἀρχὴν πᾶσαν

[14, 4]   μεταβάλλειν τοὺς ἄρχοντας τῶν ὄντων συμβαίνει τοιαῦτα λέγειν, ἐπεὶ οἵ γε

[14, 2]   τὸ πρός τι στοιχεῖον ἀναγκαῖα συμβαίνει τοῖς λέγουσιν· ὅσα δὲ χωρὶς

[14, 4]   ποιοῦσιν εὐλαβούμενοι ἀληθινὴν δυσχέρειαν ἣ συμβαίνει τοῖς λέγουσιν, ὥσπερ ἔνιοι, τὸ

[14, 6]   πάντα ἀριθμοῦ κοινωνεῖν, ἀνάγκη πολλὰ συμβαίνειν τὰ αὐτά, καὶ ἀριθμὸν τὸν

[14, 2]   ἄνισον (δυσχεραίνουσιν εὐλόγως διὰ τὰ συμβαίνοντα ἀδύνατα· οἷς τοσαῦτα μόνον ἀφῄρηται

[14, 6]   οὐ ποιητέον. Τὰ μὲν οὖν συμβαίνοντα ταῦτά (τε κἂν ἔτι πλείω

[14, 1]   ὡς εἰπεῖν πρὸς ἔνια τῶν συμβαινόντων, ἀλλὰ (πρὸς τὰς λογικὰς μόνον

[14, 3]   καὶ τῶν μαθηματικῶν τὸ μηθὲν συμβάλλεσθαι ἀλλήλοις τὰ πρότερα τοῖς ὕστερον

[14, 3]   οὐδὲ τὰ μαθηματικά, οὐδὲ ταῦτα συμβάλλεται. Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ὑπάρχει γε

[14, 3]   ὁ τρόπος αὐτῶν, καὶ τί συμβάλλονται τοῖς οὖσιν; οὐθὲν γάρ, ὥσπερ

[14, 1]   πάθη τε γὰρ ταῦτα καὶ συμβεβηκότα μᾶλλον ἢ ὑποκείμενα τοῖς ἀριθμοῖς

[14, 6]   καὶ ἔοικε συμπτώμασιν· ἔστι γὰρ συμβεβηκότα μέν, ἀλλ᾽ οἰκεῖα ἀλλήλοις πάντα,

[14, 6]   τὴν δύναμιν. Διὸ καὶ ἔοικε συμπτώμασιν· ἔστι γὰρ συμβεβηκότα μέν, ἀλλ᾽

[14, 5]   ἢ ὅτι (ὁ) λόγος ἡ συμφωνία ἀριθμῶν, ὁμοίως δὲ καὶ ἄνθρωπος

[14, 6]   τρεῖς, ἐπεὶ πλείους γε αἱ συμφωνίαι, ἐνταῦθα δ᾽ οὐκέτι δύναται. Ὅμοιοι

[14, 6]   ἐστὶν ἀλλ᾽ οὐχ ὅτι αἱ συμφωνίαι τρεῖς, ἐπεὶ πλείους γε αἱ

[14, 6]   πλείους· (ἐπεὶ καὶ τὸ ΞΨΖ συμφωνίας φασὶν εἶναι, καὶ ὅτι ἐκεῖναι

[14, 6]   (καὶ τὰ ἄλλα δὴ ὅσα συνάγουσιν ἐκ τῶν μαθηματικῶν θεωρημάτων πάντα

[14, 6]   ταῦτά (τε κἂν ἔτι πλείω συναχθείη· ἔοικε δὲ τεκμήριον εἶναι τὸ

[14, 6]   εἴ τισιν ὁ αὐτὸς ἀριθμὸς συνεβεβήκει, ταὐτὰ ἂν ἦν ἀλλήλοις ἐκεῖνα

[14, 2]   εἶναι, καθάπερ ἐν ἄλλοις λόγοις (συνέβη πραγματευθῆναι. Εἰ δέ ἐστι τὸ

[14, 6]   αὐτῶν καὶ μηδένα τρόπον δύνασθαι συνεῖραι τοῦ μὴ χωριστὰ εἶναι τὰ

[14, 3]   (ὁποιασοῦν ὑποθέσεις λαμβάνοντας μακροποιεῖν καὶ συνείρειν. Οὗτοι μὲν οὖν ταύτῃ προσγλιχόμενοι

[14, 5]   φύσις· οἱ δὲ βούλονται. Ἀλλὰ συνθέσει, ὥσπερ συλλαβή; ἀλλὰ θέσιν τε

[14, 2]   (στοιχείων συγκεῖσθαι; ὕλην γὰρ ἕξει· σύνθετον γὰρ πᾶν τὸ ἐκ στοιχείων.

[14, 3]   γὰρ λέγουσιν ὡς τοῦ ἑνὸς συσταθέντος, εἴτ᾽ ἐξ ἐπιπέδων εἴτ᾽ ἐκ

[14, 6]   τὸ εὖ ὑπάρχει καὶ τῆς συστοιχίας ἐστὶ τῆς τοῦ καλοῦ τὸ

[14, 2]   εἶναι χρώματα ἢ χυμοὺς ἢ σχήματα· (ἀριθμοὶ γὰρ ἂν καὶ ταῦτα

[14, 5]   τοὺς ἀριθμοὺς ἄγοντες εἰς τὰ σχήματα τρίγωνον καὶ τετράγωνον, οὕτως ἀφομοιῶν

[14, 3]   ἀριθμῶν πάθη ὑπάρχοντα τοῖς αἰσθητοῖς σώμασιν, εἶναι μὲν ἀριθμοὺς ἐποίησαν τὰ

[14, 3]   τὰ πάθη ὑπῆρχεν ἐν τοῖς σώμασιν. Οἱ μὲν οὖν Πυθαγόρειοι κατὰ

[14, 3]   ποιεῖν ἐξ ἀριθμῶν τὰ φυσικὰ σώματα, ἐκ μὴ ἐχόντων βάρος μηδὲ

[14, 3]   ὄντων ἡ ψυχὴ καὶ τὰ σώματα τὰ αἰσθητά· οὐκ ἔοικε δ᾽

[14, 2]   ἀριθμοὶ γὰρ καὶ μήκη καὶ σώματα τὰ γεννώμενά ἐστιν. Ἄτοπον δὴ

[14, 5]   ἀριθμὸς ἀλλὰ λόγος μίξεως ἀριθμῶν σωματικῶν ἢ ὁποιωνοῦν. Οὔτε οὖν τῷ

[14, 3]   περὶ ἄλλου οὐρανοῦ λέγειν καὶ σωμάτων ἀλλ᾽ (οὐ τῶν αἰσθητῶν· οἱ

[14, 4]   ὑπάρχει, τὸ αὔταρκες καὶ ἡ σωτηρία. Ἀλλὰ μὴν οὐ δι᾽ ἄλλο

Livre, Chap.
[14, 3]	ἀληθῆ δὲ τὰ λεγόμενα καὶ	σαίνει	τὴν ψυχήν, εἶναί τε ὑπολαμβάνουσι
[14, 5]	ὁ δ᾽ ἀριθμὸς ὕλη. Οἷον	σαρκὸς	ἢ ὀστοῦ ἀριθμὸς ἡ οὐσία
[14, 6]	ἀριθμοῦ ἔχοντα, οἷον ἥλιος καὶ	σελήνη	τὰ αὐτά. Ἀλλὰ διὰ τί
[14, 6]	ἀριθμός, καὶ πάλιν τῶν τῆς	σελήνης,	καὶ τῶν ζῴων γε ἑκάστου
[14, 2]	τὰ ἄλλα ὅσα ἕν τι	σημαίνει;	ἀλλ᾽ ἄτοπον, μᾶλλον δὲ ἀδύνατον,
[14, 1]	οὐσίας. Καὶ τοῦτο κατὰ λόγον·	σημαίνει	γὰρ τὸ ἓν ὅτι μέτρον
[14, 2]	γὰρ ἀριθμὸς πᾶς ποσόν τι	σημαίνει,	(καὶ ἡ μονάς, εἰ μὴ
[14, 2]	(τὸ μὲν γὰρ (ὅτι) οὐσίαν	σημαίνει,	τὸ δ᾽ ὅτι ποιόν, τὸ
[14, 2]	τὸ μὲν μὴ ἄνθρωπον εἶναι>	σημαίνει	τὸ μὴ εἶναι τοδί, τὸ
[14, 1]	Τὸ δ᾽ ἓν ὅτι μέτρον	σημαίνει,	φανερόν. Καὶ ἐν παντὶ ἔστι
[14, 1]	μικρὸν ἢ πρός τί ἐστιν.	Σημεῖον	δ᾽ ὅτι ἥκιστα οὐσί (τις
[14, 6]	καὶ Ρ εἴη ἂν ἓν	σημεῖον	εἰ δ᾽ ὅτι διπλάσιον τῶν
[14, 6]	ἓν ἐφ᾽ ἑκάστου ἐπιφέρεται τῷ	σίγμα,	διὰ τοῦτο (τρία μόνον ἐστὶν
[14, 3]	ἔοικεν ἐν αὐτοῖς εἶναι ὁ	Σιμωνίδου	μακρὸς λόγος· γίγνεται γὰρ ὁ
[14, 2]	Ἐπιστήσειε δ᾽ ἄν τις τὴν	σκέψιν	καὶ περὶ τῶν ἀριθμῶν πόθεν
[14, 2]	μόνον κατηγορεῖται. ~Ἁπλῶς δὲ δεῖ	σκοπεῖν,	ἆρα δυνατὸν τὰ ἀΐ δια
[14, 6]	τῆς φύσεως, ἔοικεν οὑτωσί (γε	σκοπουμένοις	διαφεύγειν (κατ᾽ οὐδένα γὰρ τρόπον
[14, 4]	Μάγοι, καὶ τῶν ὑστέρων δὲ	σοφῶν	οἷον Ἐμπεδοκλῆς τε καὶ Ἀναξαγόρας,
[14, 5]	γεννᾷ, καὶ οὐκ ἔστι τὸ	σπέρμα	πρῶτον. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ
[14, 5]	γένεσις ἔστιν. Ἀλλ᾽ ὡς ἀπὸ	σπέρματος;	ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε τοῦ
[14, 3]	εἴτ᾽ ἐκ χροιᾶς εἴτ᾽ ἐκ	σπέρματος	εἴτ᾽ ἐξ ὧν ἀποροῦσιν εἰπεῖν,
[14, 1]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐν βάρει	σταθμός	τις ὡρισμένος ἐστίν· καὶ κατὰ
[14, 1]	ἐπίπεδόν ἐστι καὶ πλατὺ καὶ	στενόν.	Εἰ δὲ δὴ καὶ ἔστι
[14, 2]	ἐξ ὧν τὸ μῆκος, πλατὺ	στενόν,	ἐξ ὧν τὸ ἐπίπεδον, βαθὺ
[14, 3]	ἐκ δὲ τῆς τετράδος τὰ	στερεὰ	ἢ καὶ ἐξ ἄλλων ἀριθμῶν·
[14, 5]	καὶ τὸ τόπον ἅμα τοῖς	στερεοῖς	τοῖς μαθηματικοῖς ποιῆσαι (ὁ μὲν
[14, 3]	δ᾽ ἐπιπέδου, τοῦτο δὲ τοῦ	στερεοῦ,	οἴονται εἶναι ἀνάγκην τοιαύτας φύσεις
[14, 5]	πότερον ὡς ὅροι (οἷον αἱ	(στιγμαὶ	τῶν μεγεθῶν, καὶ ὡς Εὔρυτος
[14, 3]	πέρατα εἶναι καὶ ἔσχατα τὴν	στιγμὴν	μὲν γραμμῆς, ταύτην δ᾽ ἐπιπέδου,
[14, 2]	οὐδεμιᾶς ἂν εἴη ἀϊδίου οὐσίας	στοιχεῖα	ἐξ ὧν ἐστιν ἐνυπαρχόντων. Εἰσὶ
[14, 3]	ἕτερόν τι ἐρεῖ, πλείω τὰ	στοιχεῖα	ἐρεῖ· καὶ εἰ ἕν τι
[14, 4]	ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν τὰ	στοιχεῖα	καὶ αἱ ἀρχαί· ἀπορίαν μὲν
[14, 1]	μὴν καὶ τὰς ἀρχὰς ἃς	στοιχεῖα	καλοῦσιν οὐ καλῶς ἀποδιδόασιν, οἱ
[14, 1]	αἱ κατηγορίαι. Ἔτι δὲ τὰ	(στοιχεῖα	οὐ κατηγορεῖται καθ᾽ ὧν στοιχεῖα,
[14, 1]	ἄνισον καὶ ἓν λέγων (τὰ	στοιχεῖα,	τὸ δ᾽ ἄνισον ἐκ μεγάλου
[14, 1]	(στοιχεῖα οὐ κατηγορεῖται καθ᾽ ὧν	στοιχεῖα,	τὸ δὲ πολὺ καὶ ὀλίγον
[14, 3]	Φαίνεται δὲ καὶ αὐτὰ τὰ	στοιχεῖα	(τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν
[14, 1]	μετὰ τοῦ ἑνός, τρία ταῦτα	(στοιχεῖα	τῶν ἀριθμῶν, τὰ μὲν δύο
[14, 2]	μὴ ᾖ ἐνέργεια, τὰ δὲ	στοιχεῖα	ὕλη τῆς οὐσίας, οὐδεμιᾶς ἂν
[14, 2]	ἄνισον καὶ τὸ πρός τι	στοιχεῖον	ἀναγκαῖα συμβαίνει τοῖς λέγουσιν· ὅσα
[14, 4]	μὴ τοῦτο, στοιχεῖόν γε καὶ	στοιχεῖον	ἀριθμῶν, ἀδύνατον. Συμβαίνει γὰρ πολλὴ
[14, 4]	ἕν, ἢ εἰ μὴ τοῦτο,	στοιχεῖόν	γε καὶ στοιχεῖον ἀριθμῶν, ἀδύνατον.
[14, 4]	συμβαίνει ἄτοπα, καὶ τὸ ἐναντίον	στοιχεῖον,	εἴτε πλῆθος ὂν εἴτε τὸ
[14, 1]	τὸ οὐσίας μὴ οὐσίαν ποιεῖν	στοιχεῖον	καὶ πρότερον· ὕστερον γὰρ πᾶσαι
[14, 4]	ἓν ἀρχὴν καὶ ἀρχὴν ὡς	στοιχεῖον	καὶ τὸν ἀριθμὸν ἐκ τοῦ
[14, 4]	Ἀναξαγόρας, ὁ μὲν τὴν φιλίαν	στοιχεῖον	ὁ δὲ τὸν νοῦν ἀρχὴν
[14, 4]	τὸ μὲν ὅτι ἀρχὴν πᾶσαν	στοιχεῖον	ποιοῦσι, τὸ δ᾽ ὅτι τἀναντία
[14, 2]	ποιοῦσι τὸ μετὰ τοῦ ἑνὸς	στοιχεῖον,	τὸ δ᾽ ἄνισον (δυσχεραίνουσιν εὐλόγως
[14, 4]	ὁμολογοῦντες ἀρχὴν εἶναι πρώτην καὶ	στοιχεῖον,	τοῦ ἀριθμοῦ δὲ τοῦ μαθηματικοῦ
[14, 2]	σύνθετον γὰρ πᾶν τὸ ἐκ	στοιχείων.	Εἰ τοίνυν ἀνάγκη, ἐξ οὗ
[14, 5]	Ἔδει δὲ τοὺς λέγοντας ἐκ	στοιχείων	εἶναι τὰ ὄντα καὶ τῶν
[14, 1]	πρότερον τῆς δυάδος ἐκ τῶν	στοιχείων·	καθόλου γὰρ ἀμφότερα (μᾶλλόν ἐστιν.
[14, 2]	δυνατὸν τὰ ἀΐ δια ἐκ	(στοιχείων	συγκεῖσθαι; ὕλην γὰρ ἕξει· σύνθετον
[14, 6]	μετρεῖσθαι τῷ τε Α τὸν	στοῖχον	ἐφ᾽ οὗ ΑΒΓ καὶ τῷ
[14, 6]	κωλύει, ἀλλ᾽ ἀνάγκη ἐν τούτοις	στρέφεσθαι,	εἰ ἀριθμοῦ πάντα ἐκοινώνει. Ἐνεδέχετό
[14, 2]	τὰ ἀΐ δια ἐκ (στοιχείων	συγκεῖσθαι;	ὕλην γὰρ ἕξει· σύνθετον γὰρ
[14, 6]	ἐν μὲν τῷ δεξιῷ ἐννέα	συλλαβαῖς,	ἐν δὲ τῷ ἀριστερῷ ὀκτώ·
[14, 5]	δὲ βούλονται. Ἀλλὰ συνθέσει, ὥσπερ	συλλαβή;	ἀλλὰ θέσιν τε ἀνάγκη ὑπάρχειν,
[14, 1]	ἐν δὲ ῥυθμοῖς βάσις ἢ	συλλαβή·	ὁμοίως δὲ καὶ ἐν βάρει
[14, 2]	ὑποτίθενται (οὐ γὰρ (ἐν τῷ	συλλογισμῷ	ἡ πρότασις οὔτε ἐκ τοῦ
[14, 4]	τὰ μετέχοντα. Ταῦτά τε δὴ	συμβαίνει	ἄτοπα, καὶ τὸ ἐναντίον στοιχεῖον,
[14, 4]	γε καὶ στοιχεῖον ἀριθμῶν, ἀδύνατον.	Συμβαίνει	γὰρ πολλὴ δυσχέρεια— ἣν ἔνιοι
[14, 4]	ἄνισον τὴν τοῦ κακοῦ φύσιν	συμβαίνει	δὴ πάντα τὰ ὄντα μετέχειν
[14, 4]	δυνάμει ἀγαθόν. Ταῦτα δὴ πάντα	συμβαίνει,	τὸ μὲν ὅτι ἀρχὴν πᾶσαν
[14, 4]	μεταβάλλειν τοὺς ἄρχοντας τῶν ὄντων	συμβαίνει	τοιαῦτα λέγειν, ἐπεὶ οἵ γε
[14, 2]	τὸ πρός τι στοιχεῖον ἀναγκαῖα	συμβαίνει	τοῖς λέγουσιν· ὅσα δὲ χωρὶς
[14, 4]	ποιοῦσιν εὐλαβούμενοι ἀληθινὴν δυσχέρειαν ἣ	συμβαίνει	τοῖς λέγουσιν, ὥσπερ ἔνιοι, τὸ
[14, 6]	πάντα ἀριθμοῦ κοινωνεῖν, ἀνάγκη πολλὰ	συμβαίνειν	τὰ αὐτά, καὶ ἀριθμὸν τὸν
[14, 2]	ἄνισον (δυσχεραίνουσιν εὐλόγως διὰ τὰ	συμβαίνοντα	ἀδύνατα· οἷς τοσαῦτα μόνον ἀφῄρηται
[14, 6]	οὐ ποιητέον. Τὰ μὲν οὖν	συμβαίνοντα	ταῦτά (τε κἂν ἔτι πλείω
[14, 1]	ὡς εἰπεῖν πρὸς ἔνια τῶν	συμβαινόντων,	ἀλλὰ (πρὸς τὰς λογικὰς μόνον
[14, 3]	καὶ τῶν μαθηματικῶν τὸ μηθὲν	συμβάλλεσθαι	ἀλλήλοις τὰ πρότερα τοῖς ὕστερον
[14, 3]	οὐδὲ τὰ μαθηματικά, οὐδὲ ταῦτα	συμβάλλεται.	Ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ὑπάρχει γε
[14, 3]	ὁ τρόπος αὐτῶν, καὶ τί	συμβάλλονται	τοῖς οὖσιν; οὐθὲν γάρ, ὥσπερ
[14, 1]	πάθη τε γὰρ ταῦτα καὶ	συμβεβηκότα	μᾶλλον ἢ ὑποκείμενα τοῖς ἀριθμοῖς
[14, 6]	καὶ ἔοικε συμπτώμασιν· ἔστι γὰρ	συμβεβηκότα	μέν, ἀλλ᾽ οἰκεῖα ἀλλήλοις πάντα,
[14, 6]	τὴν δύναμιν. Διὸ καὶ ἔοικε	συμπτώμασιν·	ἔστι γὰρ συμβεβηκότα μέν, ἀλλ᾽
[14, 5]	ἢ ὅτι (ὁ) λόγος ἡ	συμφωνία	ἀριθμῶν, ὁμοίως δὲ καὶ ἄνθρωπος
[14, 6]	τρεῖς, ἐπεὶ πλείους γε αἱ	συμφωνίαι,	ἐνταῦθα δ᾽ οὐκέτι δύναται. Ὅμοιοι
[14, 6]	ἐστὶν ἀλλ᾽ οὐχ ὅτι αἱ	συμφωνίαι	τρεῖς, ἐπεὶ πλείους γε αἱ
[14, 6]	πλείους· (ἐπεὶ καὶ τὸ ΞΨΖ	συμφωνίας	φασὶν εἶναι, καὶ ὅτι ἐκεῖναι
[14, 6]	(καὶ τὰ ἄλλα δὴ ὅσα	συνάγουσιν	ἐκ τῶν μαθηματικῶν θεωρημάτων πάντα
[14, 6]	ταῦτά (τε κἂν ἔτι πλείω	συναχθείη·	ἔοικε δὲ τεκμήριον εἶναι τὸ
[14, 6]	εἴ τισιν ὁ αὐτὸς ἀριθμὸς	συνεβεβήκει,	ταὐτὰ ἂν ἦν ἀλλήλοις ἐκεῖνα
[14, 2]	εἶναι, καθάπερ ἐν ἄλλοις λόγοις	(συνέβη	πραγματευθῆναι. Εἰ δέ ἐστι τὸ
[14, 6]	αὐτῶν καὶ μηδένα τρόπον δύνασθαι	συνεῖραι	τοῦ μὴ χωριστὰ εἶναι τὰ
[14, 3]	(ὁποιασοῦν ὑποθέσεις λαμβάνοντας μακροποιεῖν καὶ	συνείρειν.	Οὗτοι μὲν οὖν ταύτῃ προσγλιχόμενοι
[14, 5]	φύσις· οἱ δὲ βούλονται. Ἀλλὰ	συνθέσει,	ὥσπερ συλλαβή; ἀλλὰ θέσιν τε
[14, 2]	(στοιχείων συγκεῖσθαι; ὕλην γὰρ ἕξει·	σύνθετον	γὰρ πᾶν τὸ ἐκ στοιχείων.
[14, 3]	γὰρ λέγουσιν ὡς τοῦ ἑνὸς	συσταθέντος,	εἴτ᾽ ἐξ ἐπιπέδων εἴτ᾽ ἐκ
[14, 6]	τὸ εὖ ὑπάρχει καὶ τῆς	συστοιχίας	ἐστὶ τῆς τοῦ καλοῦ τὸ
[14, 2]	εἶναι χρώματα ἢ χυμοὺς ἢ	σχήματα·	(ἀριθμοὶ γὰρ ἂν καὶ ταῦτα
[14, 5]	τοὺς ἀριθμοὺς ἄγοντες εἰς τὰ	σχήματα	τρίγωνον καὶ τετράγωνον, οὕτως ἀφομοιῶν
[14, 3]	ἀριθμῶν πάθη ὑπάρχοντα τοῖς αἰσθητοῖς	σώμασιν,	εἶναι μὲν ἀριθμοὺς ἐποίησαν τὰ
[14, 3]	τὰ πάθη ὑπῆρχεν ἐν τοῖς	σώμασιν.	Οἱ μὲν οὖν Πυθαγόρειοι κατὰ
[14, 3]	ποιεῖν ἐξ ἀριθμῶν τὰ φυσικὰ	σώματα,	ἐκ μὴ ἐχόντων βάρος μηδὲ
[14, 3]	ὄντων ἡ ψυχὴ καὶ τὰ	σώματα	τὰ αἰσθητά· οὐκ ἔοικε δ᾽
[14, 2]	ἀριθμοὶ γὰρ καὶ μήκη καὶ	σώματα	τὰ γεννώμενά ἐστιν. Ἄτοπον δὴ
[14, 5]	ἀριθμὸς ἀλλὰ λόγος μίξεως ἀριθμῶν	σωματικῶν	ἢ ὁποιωνοῦν. Οὔτε οὖν τῷ
[14, 3]	περὶ ἄλλου οὐρανοῦ λέγειν καὶ	σωμάτων	ἀλλ᾽ (οὐ τῶν αἰσθητῶν· οἱ
[14, 4]	ὑπάρχει, τὸ αὔταρκες καὶ ἡ	σωτηρία.	Ἀλλὰ μὴν οὐ δι᾽ ἄλλο

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/12/2009