Livre, chapitre
[6, 30]	ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ αἱ γαλαῖ	αἱ	ἄγριαι μάλιστα ἀναιροῦσιν, ὅταν ἐπιγένωνται·
[6, 25]	εὐθὺς γεννηθείς. Αἱ δ´ ὕες	αἱ	ἄγριαι τοῦ χειμῶνος ἀρχομένου ὀχεύονται,
[6, 19]	ὀχείαν, ἀνακυΐσκει· ὁμοίως δὲ καὶ	αἱ	αἶγες. Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν
[6, 2]	χειμῶνι· ἐν ὀκτωκαίδεκα {γὰρ ἡμέραις	αἱ	ἀλεκτορίδες ἐν τῷ θέρει ἐκλέπουσιν,
[6, 2]	διαφθαρῇ (ἔνια γὰρ μαλακὰ τίκτουσιν	αἱ	ἀλεκτορίδες) καὶ δίχροα τὰ ᾠὰ
[6, 1]	οἱ δὲ τῷ πολλά, ὥσπερ	αἱ	ἀλεκτορίδες. Τὰ δὲ γαμψώνυχα πάντα
[6, 30]	τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι δὲ καὶ	αἱ	ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ αἱ γαλαῖ
[6, 16]	θᾶττον· παρ´ ἡμέραν γὰρ καὶ	αἱ	ἀμίαι πολὺ ἐπιδήλως αὐξάνονται. Ὅλως
[6, 3]	ἐντέρων φύσιν, καὶ αἱ φλέβες	αἱ	ἀπὸ τῆς καρδίας φαινόμεναι τείνειν
[6, 10]	ἐγγίνονται. Τὰ μὲν σκύλια καὶ	αἱ	βατίδες ἴσχουσι τὰ ὀστρακώδη, ἐν
[6, 26]	ἔχουσιν αἱ θήλειαι τέτταρας ὥσπερ	αἱ	βόες. Ἐπειδὰν δὲ πλησθῶσιν αἱ
[6, 17]	εἰσὶ καὶ αἱ ἵπποι καὶ	αἱ	βόες, ὅταν ὀργῶσι πρὸς τὴν
[6, 17]	αἰδοίων, καὶ τῷ πυκνὰ οὐρεῖν	αἱ	βόες ὥσπερ αἱ ἵπποι. Ἔτι
[6, 30]	καὶ αἱ ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ	αἱ	γαλαῖ αἱ ἄγριαι μάλιστα ἀναιροῦσιν,
[6, 24]	Τούτων μὲν οὖν τῶν ζῴων	αἱ	γενέσεις τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον.
[6, 1]	καὶ ἑξήκοντα· καίτοι ἧττον πολυτόκοι	αἱ	γενναῖαι τῶν ἀγεννῶν εἰσιν. Αἱ
[6, 1]	αἱ γενναῖαι τῶν ἀγεννῶν εἰσιν.	Αἱ	δ´ Ἀδριαναὶ ἀλεκτορίδες εἰσὶ μὲν
[6, 14]	πλεονάκις πλείων γίνεται καὶ βελτίων.	Αἱ	δ´ ἄλλαι ἀφύαι χείρους διὰ
[6, 27]	διακόπτεται τοῦ δέρματος ὑγιοῦς ὄντος.	~Αἱ	δ´ ἄρκτοι τὴν μὲν ὀχείαν
[6, 15]	ἁλιζομένη γὰρ πλείω μένει χρόνον.	~Αἱ	δ´ ἐγχέλυς οὔτ´ ὀχείας γίνονται
[6, 13]	τὰς λίμνας καὶ τοὺς ποταμούς,	αἱ	δ´ ἐγχέλυς τοὐναντίον ἐκ τούτων
[6, 4]	ἤδη δέ τινες καὶ ἑνδεκάκις,	αἱ	δ´ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ δωδεκάκις.
[6, 15]	αἱ μὲν ἐκλυόμεναι ἐκ τούτων,	αἱ	δ´ ἐν διακνιζομένοις καὶ διαιρουμένοις
[6, 24]	γε ὥστ´ ἐξενεγκεῖν διὰ τέλους.	Αἱ	δ´ ἐν τῇ Συρίᾳ τῇ
[6, 18]	αἱ μὲν εὐθὺς καλλίχοιροι μόνον,	αἱ	δ´ ἐπαυξανόμεναι τὰ τέκνα καὶ
[6, 17]	καὶ ὑγρασία περὶ τὸν τόπον·	αἱ	δ´ ἵπποι καὶ ἀπορραίνουσι λευκὴν
[6, 25]	βαδίζει καὶ βλέπει εὐθὺς γεννηθείς.	Αἱ	δ´ ὕες αἱ ἄγριαι τοῦ
[6, 17]	ἵππους τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον,	αἱ	δὲ βόες ταυρῶσιν· οὕτω δὲ
[6, 20]	ὅταν ἰσχύειν ἄρξωνται, αὐτὸ ποιοῦσιν.	Αἱ	δὲ θήλειαι πᾶσαι καθεζόμεναι οὐροῦσιν·
[6, 1]	τῇ γῇ καταδυόμενος νεοττεύει μόνος.	Αἱ	δὲ κίχλαι νεοττιὰν μὲν ποιοῦνται
[6, 2]	ὀρροπύγιον, οἱ δὲ χῆνες κατακολυμβῶσιν.	Αἱ	δὲ κυήσεις καὶ αἱ τῶν
[6, 20]	δὲ καὶ ἓν ἔτεκέ τις·	αἱ	δὲ Λακωνικαὶ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 16]	χωρίοις· κύει δὲ πολὺν χρόνον.	Αἱ	δὲ μαινίδες τίκτουσι μετὰ τροπὰς
[6, 10]	μὲν ὁ γόνος ὁ ὕστερος·	αἱ	δὲ νάρκαι περὶ τὸ φθινόπωρον.
[6, 2]	αὐτὸ τοῦτο καὶ τεκοῦσαι ἐνίοτε)	αἱ	δὲ περιστεραὶ ἐφέλκουσι τὸ ὀρροπύγιον,
[6, 2]	χωρὶς ὑμένι διείληπται ἀπ´ ἀλλήλων.	Αἱ	δὲ πρὸς τῇ ἀρχῇ τοῦ
[6, 9]	τρεῖς ἡμέρας καὶ οὐκ ἐφεξῆς·	αἱ	δὲ πρωτοτόκοι μάλιστα περὶ ὀκτὼ
[6, 22]	αἱ μὲν καὶ ἄτεκνοι ὅλως,	αἱ	δὲ συλλαμβάνουσι μέν, οὐ δύνανται
[6, 21]	εἶναι καὶ χειμῶνος καὶ ἐπομβρίας.	Αἱ	δὲ συνήθειαι γίνονται μὲν ταῖς
[6, 26]	τῇ Ἀργινούσῃ, οὗ ἐτελεύτησεν Ἀλκιβιάδης,	αἱ	ἔλαφοι πᾶσαι τὸ οὖς ἐσχισμέναι
[6, 29]	ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες. Αὗται	αἱ	ἡμίονοι γεννῶσιν ἐξ ἀλλήλων. Σημεῖον
[6, 29]	οἱ ὄνοι οἱ ἄγριοι καὶ	αἱ	ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες. Αὗται
[6, 2]	δὴ ἴδιον ποιοῦσι. Καὶ ἔτι	αἱ	θήλειαι ἀλλήλαις ἀναβαίνουσιν, ὅταν ἄρρην
[6, 17]	τοιούτων ζῴων. Χαλεπαὶ δὲ καὶ	αἱ	θήλειαι ἄρκτοι ἀπὸ τῶν σκύμνων,
[6, 14]	ἔχουσαι γὰρ φαίνονται καὶ ᾠὰ	αἱ	θήλειαι αὐτῶν καὶ θορὸν οἱ
[6, 26]	αἱ βόες. Ἐπειδὰν δὲ πλησθῶσιν	αἱ	θήλειαι, ἐκκρίνονται οἱ ἄρρενες καθ´
[6, 8]	αὑτῷ ποριζόμενον. Τῶν δὲ χηνῶν	αἱ	θήλειαι ἐπῳάζουσι μόναι, καὶ διαμένουσι
[6, 2]	διαιρουμένῳ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα, οὗπερ	αἱ	θήλειαι ἔχουσι τὰ ᾠά, τὸ
[6, 17]	βοῦς. Αἱ μὲν οὖν ἵπποι	αἱ	θήλειαι ἱππομανοῦσιν· ὅθεν καὶ ἐπὶ
[6, 21]	τὸ πολὺ περὶ πεντεκαίδεκα ἔτη	αἱ	θήλειαι· καὶ οἱ ἄρρενες δ´,
[6, 20]	πολὺ ὀκτώ. Καὶ ὀχεύονται δ´	αἱ	θήλειαι καὶ ὀχεύουσιν οἱ ἄρρενες
[6, 8]	Ἐπῳάζουσι δὲ καὶ τῶν κορωνῶν	αἱ	θήλειαι μόναι, καὶ διατελοῦσιν ἐπ´
[6, 26]	τὸ σημεῖον. Θηλὰς δ´ ἔχουσιν	αἱ	θήλειαι τέτταρας ὥσπερ αἱ βόες.
[6, 13]	ἐξαφιᾶσιν οὐδέποτε ἅμα πᾶν, οὔθ´	αἱ	θήλειαι τὸ ᾠὸν οὔθ´ οἱ
[6, 20]	πονεῖν τοὺς ἄρρενας μᾶλλον μακροβιώτεραι	αἱ	θήλειαι τῶν ἀρρένων· ἐπὶ δὲ
[6, 22]	οἱ ἄρρενες τῶν ἀρρένων καὶ	αἱ	θήλειαι τῶν θηλειῶν. Ἀναβαίνουσι δὲ
[6, 17]	πυκνὰ οὐρεῖν αἱ βόες ὥσπερ	αἱ	ἵπποι. Ἔτι δ´ αἵ γε
[6, 17]	βουκόλους. Δῆλαι {δ´ εἰσὶ καὶ	αἱ	ἵπποι καὶ αἱ βόες, ὅταν
[6, 22]	ἄρχονται ὀχεύειν τριετεῖς ὄντες, καὶ	αἱ	ἵπποι ὀχεύεσθαι, καὶ ἐπιδιδόασι δ´
[6, 22]	σκέλη συνεπαίρειν. Ἄρχονται δ´ ὀχεύεσθαι	αἱ	ἵπποι τοῦ ἔαρος. Ὅταν δὲ
[6, 17]	ἀπὸ τῶν σκύμνων, ὥσπερ καὶ	αἱ	κύνες ἀπὸ τῶν σκυλακίων. Ἐξαγριαίνονται
[6, 20]	τὸ σῶμα. Τὸ δὲ γάλα	αἱ	κύνες ἴσχουσι πρὸ τοῦ τεκεῖν
[6, 15]	ἐνίκμῳ. Καὶ ἤδη εἰσὶν ὠμμέναι	αἱ	μὲν ἐκλυόμεναι ἐκ τούτων, αἱ
[6, 18]	ἑφθάς. Εἰσὶ δὲ τῶν ὑῶν	αἱ	μὲν εὐθὺς καλλίχοιροι μόνον, αἱ
[6, 22]	συνεχῶς. Γίνονται δὲ τῶν ἵππων	αἱ	μὲν καὶ ἄτεκνοι ὅλως, αἱ
[6, 2]	διαφθείρονται καὶ κάμνουσιν. Ὀχευθεῖσαι δ´	αἱ	μὲν ὄρνιθες φρίττουσί τε καὶ
[6, 1]	λίαν πολυτοκήσασαι ἀπέθανον διὰ ταχέων.	Αἱ	μὲν οὖν ἀλεκτορίδες τίκτουσιν, ὥσπερ
[6, 18]	τέκνων ἐν τοῖς καθήκουσι καιροῖς.	Αἱ	μὲν οὖν ἥμεροι ὕες κύουσι
[6, 17]	μάλιστα μὲν ἵππος, ἔπειτα βοῦς.	Αἱ	μὲν οὖν ἵπποι αἱ θήλειαι
[6, 17]	σώματα εὖ ἔχωσι, μᾶλλον ὀργῶσιν.	Αἱ	μὲν οὖν ἵπποι ὅταν ἀποκείρωνται,
[6, 10]	μόνος τούτων, ὥσπερ εἴρηται πρότερον.	{Αἱ	μὲν οὖν πρὸς ἄλληλα διαφοραὶ
[6, 20]	δώδεκα, τῶν δ´ ἄλλων κυνῶν	αἱ	μὲν πλεῖσται περὶ ἔτη τετταρακαίδεκα
[6, 13]	ἔχουσιν ἀεὶ πλείω ἢ ἐλάττονα	αἱ	μὲν ᾠὰ οἱ δὲ θορόν.
[6, 10]	νεοττούς, καὶ αἱ ῥῖναι καὶ	αἱ	νάρκαι (ἤδη δ´ ὤφθη νάρκη
[6, 8]	ἔχουσι πάντων τῶν λιμναίων ὀρνίθων	αἱ	νεοττιαὶ γίνονται· διόπερ καὶ ἡσυχίαν
[6, 2]	λευκὸν περιίσταται. Τῶν δ´ ἀλεκτορίδων	αἱ	νεοττίδες πρῶτον τίκτουσιν εὐθὺς ἀρχομένου
[6, 21]	μαλακαὶ γὰρ καὶ ἀτελεῖς γίνονται	αἱ	ὁπλαί. Τίκτει δ´ ἓν τὰ
[6, 2]	Ὅλως δ´ ἐὰν μὴ ἐπῳάζωσιν	αἱ	ὄρνιθες, διαφθείρονται καὶ κάμνουσιν. Ὀχευθεῖσαι
[6, 3]	ἔχει τὸν τρόπον. Τίκτουσι δ´	αἱ	ὄρνιθες ἔνια ἄγονα τῶν ᾠῶν
[6, 2]	ὥραν φαίνονται δεχόμεναι τὰ πνεύματα	αἱ	ὄρνιθες· τοιοῦτον δὲ ποιοῦσι καὶ
[6, 4]	φασί, καὶ τετταράκοντα ἔτη· καὶ	αἱ	πέρδικες δὲ πλείω ἢ ἔτη
[6, 17]	καὶ ζητοῦσι τοῦτο μάλιστα πάντων	αἱ	περὶ τὰς φαρμακείας. Περὶ δὲ
[6, 1]	καὶ οἰνὰς διτοκοῦσι μέν, ἀλλ´	αἱ	περιστεραὶ καὶ δεκάκις τοῦ ἐνιαυτοῦ
[6, 2]	ἐν μικρῷ ἐλάττονι. Δύνανται δ´	αἱ	περιστεραὶ καὶ ἤδη τοῦ ᾠοῦ
[6, 1]	οἱ μὲν τῷ πολλάκις, ὥσπερ	αἱ	περιστεραί, οἱ δὲ τῷ πολλά,
[6, 13]	οἷον οἵ τε φοξῖνοι καὶ	αἱ	πέρκαι. Οἱ δὲ γλάνεις καὶ
[6, 13]	πέρκαι. Οἱ δὲ γλάνεις καὶ	αἱ	πέρκαι συνεχὲς ἀφιᾶσι τὸ κύημα,
[6, 18]	ἐπὶ τὸ πολύ. Ζῶσι δ´	αἱ	πλεῖσται μὲν περὶ ἔτη πεντεκαίδεκα,
[6, 21]	Θαργηλιῶνα μῆνα καὶ τὸν Σκιρροφοριῶνα	αἱ	πλεῖσται· οὐ μὴν ἀλλ´ ἔνιαι
[6, 16]	καὶ ἡ καλουμένη βελόνη, καὶ	αἱ	πολλαὶ αὐτῶν πρὸ τοῦ τίκτειν
[6, 2]	ἔαρος, καὶ πλείω τίκτουσιν ἢ	αἱ	πρεσβύτεραι· ἐλάττω δὲ τῷ μεγέθει
[6, 10]	εἰς ἑαυτοὺς τοὺς νεοττούς, καὶ	αἱ	ῥῖναι καὶ αἱ νάρκαι (ἤδη
[6, 2]	κατακολυμβῶσιν. Αἱ δὲ κυήσεις καὶ	αἱ	τῶν ὑπηνεμίων ᾠῶν συλλήψεις ταχεῖαι
[6, 17]	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν. Καὶ	αἱ	ὕες δ´ ὅταν ἔχωσι πρὸς
[6, 22]	τὴν ὀσμήν· διὸ καὶ τοῦτο	αἱ	φαρμακίδες ζητοῦσι καὶ συλλέγουσιν. Ἐὰν
[6, 3]	τὴν τῶν ἐντέρων φύσιν, καὶ	αἱ	φλέβες αἱ ἀπὸ τῆς καρδίας
[6, 10]	τε γὰρ τούτου γίνεται, καὶ	αἱ	φλέβες ὁμοίως τείνουσιν ἐκ τῆς
[6, 1]	κίχλαι νεοττιὰν μὲν ποιοῦνται ὥσπερ	αἱ	χελιδόνες ἐκ πηλοῦ ἐπὶ τοῖς
[6, 17]	ὥσπερ αἱ ἵπποι. Ἔτι δ´	αἵ	γε βόες ἐπὶ τοὺς ταύρους
[6, 20]	δ´ ὅταν ὦσι τετράμηνοι, ὁμοίως	αἵ	τε θήλειαι καὶ οἱ ἄρρενες.
[6, 3]	συμψαύουσιν. Εἰσὶ δ´ ἔνιαι ἀλεκτορίδες	αἳ	πάντα δίδυμα τίκτουσιν, καὶ ἤδη
[6, 26]	ἤδη δέ τινες ὠμμέναι εἰσὶν	ὀλίγαι	καὶ δύο. Καὶ ποιεῖται τοὺς
[6, 2]	πρὸς τῇ ἀρχῇ τοῦ ὠχροῦ	χάλαζαι	οὐδὲν συμβάλλονται πρὸς τὴν γένεσιν,
[6, 11]	οὐ βαδίζει, διὰ τὸ μὴ	δύνασθαι	ἀπερείδεσθαι τοῖς ποσίν. Συνάγει δὲ
[6, 17]	τῷ πάθει γίνονται, ὥστε μὴ	δύνασθαι	αὐτῶν κρατεῖν μηδὲ λαμβάνεσθαι τοὺς
[6, 21]	πενταέτηρον" καὶ τὸ βοὸς ἐννεώροιο"	δύνασθαι	γὰρ ταὐτόν. Τοὺς δ´ ὀδόντας
[6, 22]	εἶτ´ οὐκέτι προσίεσθαι διὰ τὸ	σπᾶσθαι	καὶ πονεῖν· τὸν δ´ ἵππον
[6, 11]	βαδίζει, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι	ἀπερείδεσθαι	τοῖς ποσίν. Συνάγει δὲ καὶ
[6, 17]	φαύλως ᾠκοδομημένας, καὶ ἄλλα πολλὰ	ἐργάζεσθαι.	Φασὶ δὲ καὶ τὴν τῆς
[6, 17]	ἐπὶ τῶν ἀκολάστων περὶ τὸ	ἀφροδισιάζεσθαι.	Λέγονται δὲ καὶ ἐξανεμοῦσθαι περὶ
[6, 11]	ὥρᾳ οὐδεμιᾷ· συμβαίνει δὲ καὶ	ἀφανίζεσθαι	αὐτὸν ὑπὸ κύνα περὶ τριάκονθ´
[6, 7]	μεταβάλλει ἐξ ἱέρακος, διὰ τὸ	ἀφανίζεσθαι	τὸν ἱέρακα, περὶ τοῦτον τὸν
[6, 8]	ᾠῶν δύνανται τροφήν τινα αὑτοῖς	πορίζεσθαι	καὶ μὴ παντάπασιν ἄσιτοι εἶναι.
[6, 12]	μᾶλλον, καὶ πρὸς τὸ μὴ	κατεσθίεσθαι	ὑπὸ τῶν μειζόνων τὰ κυήματα.
[6, 22]	μὲν ἡμίονον ἑξάμηνον, εἶτ´ οὐκέτι	προσίεσθαι	διὰ τὸ σπᾶσθαι καὶ πονεῖν·
[6, 26]	ἐσχισμέναι εἰσίν, ὥστε κἂν ἐκτοπίσωσι	γινώσκεσθαι	τούτῳ· καὶ τὰ ἔμβρυα δ´
[6, 21]	μὴ〉 πονεῖν καὶ διὰ τὸ	νέμεσθαι	ἀκέραιον νομήν. Ἀκμάζει δὲ μάλιστα
[6, 17]	μὴ δύνασθαι αὐτῶν κρατεῖν μηδὲ	λαμβάνεσθαι	τοὺς βουκόλους. Δῆλαι {δ´ εἰσὶ
[6, 4]	πτεροῦνται οὕτως ὥστε {μὴ ῥᾳδίως	καταλαμβάνεσθαι.	Βιοῖ δὲ φάττα, ὡς φασί,
[6, 16]	αὐξίδας διὰ τὸ ἐν ὀλίγαις	αὐξάνεσθαι	ἡμέραις, καὶ ἐξέρχονται μὲν τοῦ
[6, 26]	καὶ τὰ πρόσωπα διὰ τὸ	ῥαίνεσθαι	μέλανα γίνεται αὐτῶν, ὥσπερ τῶν
[6, 24]	ὁ δ´ ἄρρην διὰ τὸ	ὀσφραίνεσθαι	τοῦ οὔρου γηράσκει θᾶττον. Τούτων
[6, 16]	δ´ ἐκ τοῦ πρῶτον ταύτης	φαίνεσθαι	τὸν γόνον, τοῦ δ´ ὕστατον.
[6, 22]	στραφῇ τὸ ἔμβρυον, καὶ φασὶ	γίνεσθαι	αὐτὰς εὐτοκωτέρας. Τὰ μὲν οὖν
[6, 17]	σφόδρα, διὸ ἔνιοι οὐκ οἴονται	γίνεσθαι	αὐτοῖς. Τοῖς δ´ ὀρεῦσι τοῖς
[6, 2]	μεταβάλλει οὔτε τὰ ὑπηνέμια ὥστε	γίνεσθαι	γόνιμα, οὔτε τὰ γόνῳ κυούμενα
[6, 30]	ἂν ἅλα λείχωσιν, ἄνευ ὀχείας	γίνεσθαι	ἐγκύους. {Οἱ δ´ ἐν Αἰγύπτῳ
[6, 15]	ἐγγίνεται· ἐκ τούτων γὰρ οἴονται	γίνεσθαι	ἐγχέλυς. Τοῦτο δ´ ἐστὶν οὐκ
[6, 22]	πρὸς τὸ βελτίω τὰ ἔκγονα	γίνεσθαι	μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Κύει δ´
[6, 6]	ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἄπαστος	γίνεσθαι,	ὅπως μὴ ἁρπάζῃ τοὺς τῶν
[6, 30]	ἡ φθορά· πολλαχοῦ γὰρ εἴωθε	γίνεσθαι	πλῆθος ἀμύθητον τῶν ἀρουραίων, ὥστ´
[6, 14]	ἅπασα ἐξῃρεῖτο, ὕδωρ δ´ ἤρχετο	ἐγγίνεσθαι	ἅμα τοῖς ὄμβροις γινομένοις. Ἐν
[6, 26]	μίαν ἔχουσα εἴσοδον, οὗ καὶ	ἀμύνεσθαι	εἴωθε τοὺς ἐπιτιθεμένους. Περὶ δὲ
[6, 30]	ἀμύθητον τῶν ἀρουραίων, ὥστ´ ὀλίγον	λείπεσθαι	τοῦ σίτου παντός. Γίνεται δ´
[6, 6]	ὅταν θᾶττον οἱ νεοττοὶ δύνωνται	πέτεσθαι,	ἐκβάλλουσι τύπτοντες ἐκ τῆς νεοττιᾶς.
[6, 21]	ὀχείας, βαίνει δὲ σφοδρῶς ὥστε	συγκάμπτεσθαι	τὴν βοῦν· ἐὰν δ´ ἁμάρτῃ
[6, 22]	πρόσθια σκέλη συνεπαίρειν. Ἄρχονται δ´	ὀχεύεσθαι	αἱ ἵπποι τοῦ ἔαρος. Ὅταν
[6, 17]	Τὸ δὲ γάλα γίνεται, ὅταν	ὀχεύεσθαι	ἄρχωνται, πυοειδές· χρήσιμον δὲ γίνεται,
[6, 19]	βορέαν. Τὰ δ´ εἰωθότα πρωῒ	ὀχεύεσθαι,	ἐὰν ὀψὲ ὀχεύῃ τις, οὐχ
[6, 17]	καὶ αἰξίν, ἐπειδὰν ὥρα ᾖ	ὀχεύεσθαι,	ἐπισημαίνει πρὸ τοῦ ὀχεύεσθαι· καὶ
[6, 4]	καὶ τὰς τρυγόνας ἔνιοί φασιν	ὀχεύεσθαι	καὶ γεννᾶν καὶ τρίμηνα ὄντα,
[6, 17]	ᾖ ὀχεύεσθαι, ἐπισημαίνει πρὸ τοῦ	ὀχεύεσθαι·	καὶ ἐπειδὰν ὀχευθῶσι, γίνεται τὰ
[6, 22]	τριετεῖς ὄντες, καὶ αἱ ἵπποι	ὀχεύεσθαι,	καὶ ἐπιδιδόασι δ´ ἀεὶ πρὸς
[6, 22]	οὐκ ἀφαιρεῖται οὐδεμία τεταγμένη τοῦ	ὀχεύεσθαι	καὶ ὀχεύειν. Οὐ μέντοι γε,
[6, 10]	δὶς τοῦ μηνός. Ἄρχονται δ´	ὀχεύεσθαι	μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Οἱ δ´ ἄλλοι
[6, 10]	πολλοὶ κατὰ μῆνα τίκτειν καὶ	ὀχεύεσθαι	οἴονται τοὺς τοιούτους τῶν ἰχθύων,
[6, 22]	διετής, καὶ ἡ θήλεια διετὴς	ὀχεύεσθαι·	ταῦτα μέντοι ὀλίγα ἐστί, καὶ
[6, 20]	καὶ ὅταν ἡλικίαν ἔχωσι τοῦ	ὀχεύεσθαι·	ὥσπερ γὰρ τοῖς ἀνθρώποις, ἐπὶ
[6, 14]	καὶ ὅλως φασὶ τοὺς κεστρεῖς	φύεσθαι	πάντας, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες· ἔχουσαι
[6, 17]	τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τὴν ἡδονὴν	ἐπτοῆσθαι	τὴν ἀπὸ τῆς ὀχείας μάλιστα.
[6, 10]	τὴν ἀλέαν καὶ διὰ τὸ	φοβεῖσθαι	περὶ τῶν τέκνων. Τῶν μὲν
[6, 25]	τρί´ ἔτη· τοῦ δὲ μὴ	ὁμολογεῖσθαι	τὸν χρόνον αἴτιον τὸ μὴ
[6, 16]	ἀλλὰ σπάνιοί εἰσι διὰ τὸ	ἀπόλλυσθαι	ῥᾳδίως· τίκτει γὰρ ἀθρόα καὶ
[6, 17]	τὸ ἀφροδισιάζεσθαι. Λέγονται δὲ καὶ	ἐξανεμοῦσθαι	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον· διὸ
[6, 3]	διείργει τοῦ μὴ εἰς ἄλληλα	συγκεχύσθαι	τὰ ὠχρὰ τοῦ λευκοῦ λεπτὴ
[6, 22]	τὰ ἑαυτῶν ἔκγονα. Οἱ δὲ	Σκύθαι	ἱππεύουσι ταῖς κυούσαις ἵπποις, ὅταν
[6, 1]	ἑξήκοντα· καίτοι ἧττον πολυτόκοι αἱ	γενναῖαι	τῶν ἀγεννῶν εἰσιν. Αἱ δ´
[6, 21]	χειμῶνος καὶ ἐπομβρίας. Αἱ δὲ	συνήθειαι	γίνονται μὲν ταῖς βουσὶν ὥσπερ
[6, 2]	ἴδιον ποιοῦσι. Καὶ ἔτι αἱ	θήλειαι	ἀλλήλαις ἀναβαίνουσιν, ὅταν ἄρρην μὴ
[6, 17]	ζῴων. Χαλεπαὶ δὲ καὶ αἱ	θήλειαι	ἄρκτοι ἀπὸ τῶν σκύμνων, ὥσπερ
[6, 14]	γὰρ φαίνονται καὶ ᾠὰ αἱ	θήλειαι	αὐτῶν καὶ θορὸν οἱ ἄρρενες.
[6, 26]	βόες. Ἐπειδὰν δὲ πλησθῶσιν αἱ	θήλειαι,	ἐκκρίνονται οἱ ἄρρενες καθ´ ἑαυτούς,
[6, 8]	ποριζόμενον. Τῶν δὲ χηνῶν αἱ	θήλειαι	ἐπῳάζουσι μόναι, καὶ διαμένουσι διὰ
[6, 2]	ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα, οὗπερ αἱ	θήλειαι	ἔχουσι τὰ ᾠά, τὸ μὲν
[6, 17]	Αἱ μὲν οὖν ἵπποι αἱ	θήλειαι	ἱππομανοῦσιν· ὅθεν καὶ ἐπὶ τὴν
[6, 21]	πολὺ περὶ πεντεκαίδεκα ἔτη αἱ	θήλειαι·	καὶ οἱ ἄρρενες δ´, ἂν
[6, 20]	ὦσι τετράμηνοι, ὁμοίως αἵ τε	θήλειαι	καὶ οἱ ἄρρενες. Διὰ δὲ
[6, 20]	ὀκτώ. Καὶ ὀχεύονται δ´ αἱ	θήλειαι	καὶ ὀχεύουσιν οἱ ἄρρενες ἕως
[6, 8]	δὲ καὶ τῶν κορωνῶν αἱ	θήλειαι	μόναι, καὶ διατελοῦσιν ἐπ´ αὐτῶν
[6, 20]	ἄρξωνται, αὐτὸ ποιοῦσιν. Αἱ δὲ	θήλειαι	πᾶσαι καθεζόμεναι οὐροῦσιν· ἤδη δέ
[6, 26]	σημεῖον. Θηλὰς δ´ ἔχουσιν αἱ	θήλειαι	τέτταρας ὥσπερ αἱ βόες. Ἐπειδὰν
[6, 13]	οὐδέποτε ἅμα πᾶν, οὔθ´ αἱ	θήλειαι	τὸ ᾠὸν οὔθ´ οἱ ἄρρενες
[6, 20]	τοὺς ἄρρενας μᾶλλον μακροβιώτεραι αἱ	θήλειαι	τῶν ἀρρένων· ἐπὶ δὲ τῶν
[6, 22]	ἄρρενες τῶν ἀρρένων καὶ αἱ	θήλειαι	τῶν θηλειῶν. Ἀναβαίνουσι δὲ καὶ
[6, 2]	αἱ τῶν ὑπηνεμίων ᾠῶν συλλήψεις	ταχεῖαι	γίνονται ταῖς πλείσταις τῶν ὀρνίθων,
[6, 16]	παρ´ ἡμέραν γὰρ καὶ αἱ	ἀμίαι	πολὺ ἐπιδήλως αὐξάνονται. Ὅλως δὲ
[6, 25]	ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι. Γίνονται δὲ	τομίαι	διὰ τὸ νέοις οὖσιν ἐμπίπτειν
[6, 25]	δ´ ἀρρένων καὶ ἀγρίων οἱ	τομίαι	μείζους γίνονται καὶ χαλεπώτεροι, ὥσπερ
[6, 3]	διάφυσιν, ἀλλὰ συμψαύουσιν. Εἰσὶ δ´	ἔνιαι	ἀλεκτορίδες αἳ πάντα δίδυμα τίκτουσιν,
[6, 18]	Τοῦτο μὲν οὖν συμβαίνει πάσαις,	ἔνιαι	δ´ ἅμα τούτῳ καὶ τὸ
[6, 20]	περὶ ἔτη τετταρακαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα,	ἔνιαι	δὲ καὶ εἴκοσιν· διὸ καὶ
[6, 18]	πλεῖσται μὲν περὶ ἔτη πεντεκαίδεκα,	ἔνιαι	δὲ καὶ τῶν εἴκοσιν ὀλίγον
[6, 20]	τούτων τῶν κυνῶν ἡμέρας δεκατέτταρας.	Ἔνιαι	δὲ κύουσι μὲν τέταρτον μέρος
[6, 20]	ἕκτῳ μηνί, καὶ οὐ πρότερον.	Ἔνιαι	δὲ κύουσι τῶν κυνῶν τὸ
[6, 1]	ἔχουσιν. Τίκτουσι δὲ καὶ οἰκογενεῖς	ἔνιαι	δὶς τῆς ἡμέρας· ἤδη δέ
[6, 21]	αἱ πλεῖσται· οὐ μὴν ἀλλ´	ἔνιαι	καὶ μέχρι τοῦ μετοπώρου κυΐσκονται.
[6, 1]	χειμῶνι τροπικῶν. Πλῆθος δὲ τίκτουσιν	ἔνιαι	καὶ τῶν γενναίων πρὸ ἐπῳασμοῦ
[6, 30]	αὐτούς, καὶ αἱ γαλαῖ αἱ	ἄγριαι	μάλιστα ἀναιροῦσιν, ὅταν ἐπιγένωνται· ἀλλ´
[6, 25]	γεννηθείς. Αἱ δ´ ὕες αἱ	ἄγριαι	τοῦ χειμῶνος ἀρχομένου ὀχεύονται, τίκτουσι
[6, 17]	ἐν τοῖς βουσίν· καὶ ὅταν	εὐημερίαι	γίνωνται καὶ τὰ σώματα εὖ
[6, 8]	πάντων τῶν λιμναίων ὀρνίθων αἱ	νεοττιαὶ	γίνονται· διόπερ καὶ ἡσυχίαν ἔχοντες
[6, 14]	τριχίδες, ἐκ δὲ τῶν τριχίδων	τριχίαι,	ἐκ δὲ μιᾶς ἀφύης, οἷον
[6, 13]	τίκτει ἐν τοῖς βαθέσιν ἀθρόα	καὶ	ἀγελαῖα, ὃν δὲ καλοῦσι τίλωνα,
[6, 13]	θαλαττίων, ἀχρεῖον τὸ ᾠὸν τοῦτο	καὶ	ἄγονόν ἐστιν. Ἀπὸ δὲ τῶν
[6, 14]	ἔστιν αὕτη ἡ ἀφύη ἀναυξὴς	καὶ	ἄγονος, καὶ ὅταν {πλείων γένηται
[6, 25]	ἄρρην σπανίως. Τῶν δ´ ἀρρένων	καὶ	ἀγρίων οἱ τομίαι μείζους γίνονται
[6, 19]	τὴν ὀχείαν, ἀνακυΐσκει· ὁμοίως δὲ	καὶ	αἱ αἶγες. Τίκτουσι δὲ τὰ
[6, 30]	ἀνορύττουσι τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι δὲ	καὶ	αἱ ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ αἱ
[6, 16]	Πόντῳ θᾶττον· παρ´ ἡμέραν γὰρ	καὶ	αἱ ἀμίαι πολὺ ἐπιδήλως αὐξάνονται.
[6, 10]	οὐκ ἐγγίνονται. Τὰ μὲν σκύλια	καὶ	αἱ βατίδες ἴσχουσι τὰ ὀστρακώδη,
[6, 17]	{δ´ εἰσὶ καὶ αἱ ἵπποι	καὶ	αἱ βόες, ὅταν ὀργῶσι πρὸς
[6, 30]	δὲ καὶ αἱ ἀλώπεκες αὐτούς,	καὶ	αἱ γαλαῖ αἱ ἄγριαι μάλιστα
[6, 29]	ὥσπερ οἱ ὄνοι οἱ ἄγριοι	καὶ	αἱ ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες.
[6, 17]	τῶν τοιούτων ζῴων. Χαλεπαὶ δὲ	καὶ	αἱ θήλειαι ἄρκτοι ἀπὸ τῶν
[6, 22]	καὶ οἱ ἄρρενες τῶν ἀρρένων	καὶ	αἱ θήλειαι τῶν θηλειῶν. Ἀναβαίνουσι
[6, 17]	τοὺς βουκόλους. Δῆλαι {δ´ εἰσὶ	καὶ	αἱ ἵπποι καὶ αἱ βόες,
[6, 22]	πολὺ ἄρχονται ὀχεύειν τριετεῖς ὄντες,	καὶ	αἱ ἵπποι ὀχεύεσθαι, καὶ ἐπιδιδόασι
[6, 17]	ἄρκτοι ἀπὸ τῶν σκύμνων, ὥσπερ	καὶ	αἱ κύνες ἀπὸ τῶν σκυλακίων.
[6, 10]	τοὺς νεοττούς, καὶ αἱ ῥῖναι	καὶ	αἱ νάρκαι (ἤδη δ´ ὤφθη
[6, 4]	ὡς φασί, καὶ τετταράκοντα ἔτη·	καὶ	αἱ πέρδικες δὲ πλείω ἢ
[6, 13]	καλαμώδη, οἷον οἵ τε φοξῖνοι	καὶ	αἱ πέρκαι. Οἱ δὲ γλάνεις
[6, 13]	αἱ πέρκαι. Οἱ δὲ γλάνεις	καὶ	αἱ πέρκαι συνεχὲς ἀφιᾶσι τὸ
[6, 16]	ἐστὶ καὶ ἡ καλουμένη βελόνη,	καὶ	αἱ πολλαὶ αὐτῶν πρὸ τοῦ
[6, 10]	δέχονται εἰς ἑαυτοὺς τοὺς νεοττούς,	καὶ	αἱ ῥῖναι καὶ αἱ νάρκαι
[6, 2]	χῆνες κατακολυμβῶσιν. Αἱ δὲ κυήσεις	καὶ	αἱ τῶν ὑπηνεμίων ᾠῶν συλλήψεις
[6, 17]	βόσκονται τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν.	Καὶ	αἱ ὕες δ´ ὅταν ἔχωσι
[6, 3]	καὶ τὴν τῶν ἐντέρων φύσιν,	καὶ	αἱ φλέβες αἱ ἀπὸ τῆς
[6, 10]	ἄκρῳ τε γὰρ τούτου γίνεται,	καὶ	αἱ φλέβες ὁμοίως τείνουσιν ἐκ
[6, 19]	καὶ δώδεκα καὶ τριακαίδεκα ἔτη,	καὶ	αἶγες δὲ καὶ δέκα καὶ
[6, 19]	αἴξ. Διδυμοτοκοῦσι δὲ καὶ πρόβατα	καὶ	αἶγες διά τε εὐβοσίαν, καὶ
[6, 17]	ὕστερον. Κύοντα δὲ καὶ πρόβατα	καὶ	αἶγες πιότερα γίνονται καὶ ἐσθίουσι
[6, 2]	καὶ μικρὸν φαίνεται, ἔπειτα ἐρυθρὸν	καὶ	αἱματῶδες, αὐξανόμενον δ´ ὠχρὸν καὶ
[6, 10]	ἔχει μεγάλα, οἷον τὸ ἧπαρ,	καὶ	αἱματώδη. Πάντα δὲ τὰ σελαχώδη
[6, 19]	ἕως ἂν ζῇ, καὶ πρόβατον	καὶ	αἴξ. Διδυμοτοκοῦσι δὲ καὶ πρόβατα
[6, 19]	δὲ πέντε μῆνας καὶ πρόβατον	καὶ	αἴξ· διὸ ἐν ἐνίοις τόποις,
[6, 17]	ζῴων. Τοῖς μὲν οὖν προβάτοις	καὶ	αἰξίν, ἐπειδὰν ὥρα ᾖ ὀχεύεσθαι,
[6, 25]	θήλεια συγκαθίσασα ἐπὶ τὰ ὄπισθεν,	καὶ	ἀλγοῦσα δήλη ἐστίν. Ὁ δὲ
[6, 12]	τίκτουσιν· νήνεμος γὰρ ὁ τόπος	καὶ	ἀλεεινὸς καὶ ἔχων ὕδατα γλυκέα.
[6, 14]	ἀφύη αὕτη. Καὶ εὐθηνεῖ δὲ	καὶ	ἁλίσκεται πλείστη, ὁπόταν ἔνυγρον καὶ
[6, 30]	δὲ πλήθει πολλοί. Ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλα γένη μυῶν πολλά.
[6, 17]	οἰκήσεις αὐτῶν ἅτε φαύλως ᾠκοδομημένας,	καὶ	ἄλλα πολλὰ ἐργάζεσθαι. Φασὶ δὲ
[6, 6]	νεοττοὺς ὁ κόραξ. Ποιεῖ δὲ	καὶ	ἄλλα τῶν ὀρνέων τὸ αὐτὸ
[6, 10]	τοῖς ὄρνισιν. Ἔχουσι δὲ διαφορὰς	καὶ	ἄλλας μὲν πρὸς ἄλληλα οἵ
[6, 14]	οἱ ἐγκρασίχολοι καλούμενοι. Ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλη ἀφύη, ἣ γόνος ἐστὶ
[6, 22]	πρῶτον εὐθὺς ἅμα πάντας ἐξέβαλε,	καὶ	ἄλλος ἅμα τοῖς τελευταίοις ἅπαντας·
[6, 20]	ἔχουσιν, οἱ δὲ πρεσβύτεροι μέλανας	καὶ	ἀμβλεῖς. ~Βοῦς δὲ πληροῖ μὲν
[6, 26]	περιρραγεῖσα μίαν ἔχουσα εἴσοδον, οὗ	καὶ	ἀμύνεσθαι εἴωθε τοὺς ἐπιτιθεμένους. Περὶ
[6, 3]	μὲν ὁ νεοττός, ἐγείρεται δὲ	καὶ	ἀναβλέπει κινούμενος καὶ φθέγγεται· καὶ
[6, 14]	πρὸς τὴν ἀλέαν. Καὶ ἑλκόντων	καὶ	ἀναξυομένης τῆς γῆς πλεονάκις πλείων
[6, 12]	συνδυαζομένοις τῶν ἰχθύων, ἴσχουσι δὲ	καὶ	ἄνευ ὀχείας. Δηλοῦσι δ´ ἔνιοι
[6, 30]	οὐ κρατοῦσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποθυμιῶντες	καὶ	ἀνορύττοντες, ἔτι δὲ θηρεύοντες καὶ
[6, 3]	πηδᾷ καὶ κινεῖται ὥσπερ ἔμψυχον,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ δύο πόροι φλεβικοὶ
[6, 22]	τό τε χόριον εὐθὺς κατεσθίει,	καὶ	ἀπεσθίει τοῦ πώλου ὃ ἐπιφύεται
[6, 25]	ἀποχωροῦσαι εἰς τοὺς δυσβατωτάτους τόπους	καὶ	ἀποκρήμνους μάλιστα καὶ φαραγγώδεις καὶ
[6, 17]	τὸν τόπον· αἱ δ´ ἵπποι	καὶ	ἀπορραίνουσι λευκὴν ὑγρότητα περὶ τὸν
[6, 2]	αἱ μὲν ὄρνιθες φρίττουσί τε	καὶ	ἀποσείονται καὶ πολλάκις κάρφος περιβάλλονται
[6, 10]	ἐν τῇ αὐτῇ ἅμα θήλεα	καὶ	ἄρρενα. Καὶ τὰ ἔμβρυα διαιρούμενα,
[6, 19]	Μεταβάλλει δὲ καὶ τὰ θηλυτοκοῦντα	καὶ	ἀρρενοτοκεῖ· δεῖ δ´ ὁρᾶν ὀχευόμενα
[6, 9]	ἅμα τοῖς πρώτοις τῶν δένδρων	καὶ	ἄρχεται αὖθις ἀπολαμβάνειν τὴν πτέρωσιν
[6, 26]	οὖν τῷ χειμῶνι γίνονται λεπτοὶ	καὶ	ἀσθενεῖς, πρὸς δ´ ἔαρ μάλιστ´
[6, 26]	τὸ γὰρ ἔντερον ἔχει λεπτὸν	καὶ	ἀσθενὲς οὕτως ὥστ´ ἐὰν ἠρέμα
[6, 22]	καὶ τὰ ἔκγονα τούτων ἐλάττω	καὶ	ἀσθενικώτερα· ὡς δ´ ἐπὶ τὸ
[6, 22]	δὲ τῶν ἵππων αἱ μὲν	καὶ	ἄτεκνοι ὅλως, αἱ δὲ συλλαμβάνουσι
[6, 21]	οὐ θέλει ζῆν· μαλακαὶ γὰρ	καὶ	ἀτελεῖς γίνονται αἱ ὁπλαί. Τίκτει
[6, 13]	ὧν ἂν ἐπιψαύσῃ ὁ θορός,	καὶ	αὐθημερὸν καὶ ὕστερον ἔτι. Τὸ
[6, 10]	μέρος. Ἔχει δ´ ἡ ὑστέρα	καὶ	αὕτη καὶ ἡ τῶν ἄλλων
[6, 2]	τῶν ὀρνίθων, {οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	αὐτόματα ἐν τῇ γῇ ὥσπερ
[6, 11]	δ´ ὥρᾳ οὐδεμιᾷ· συμβαίνει δὲ	καὶ	ἀφανίζεσθαι αὐτὸν ὑπὸ κύνα περὶ
[6, 24]	ὅτε τὸν νεὼν ᾠκοδόμουν· ὃς	καὶ	ἀφειμένος ἤδη διὰ τὸ γῆρας
[6, 22]	παρὰ τὴν ἡλικίαν, ὅταν εὐβοσία	καὶ	ἀφθονία γένηται τροφῆς. Ἔστι μὲν
[6, 25]	στόματι καὶ οὐ τῷ μυκτῆρι,	καὶ	βαδίζει καὶ βλέπει εὐθὺς γεννηθείς.
[6, 13]	δὲ καὶ οὗτος. Κυπρῖνος δὲ	καὶ	βάλερος καὶ οἱ ἄλλοι πάντες
[6, 23]	ὀχεύει μὲν καὶ ὀχεύεται τριακοντάμηνος,	καὶ	βάλλει τοὺς πρώτους ὀδόντας· τοὺς
[6, 22]	παύσηται βάλλων (ἤδη δέ τινες	καὶ	βάλλοντες ἐπλήρωσαν, ὡς φασίν) ἐὰν
[6, 10]	δὲ δοκεῖ μόνη τοῦτο ποιεῖν	καὶ	βάτος· ἔστι γάρ τις ἰχθὺς
[6, 10]	καὶ οἱ πλατεῖς ἰχθύες, νάρκη	καὶ	βάτος καὶ λειόβατος {καὶ τρυγών,
[6, 10]	ἄκανθαν. Τῶν δὲ πλατέων τρυγὼν	καὶ	βάτος οὐ δέχονται διὰ τὴν
[6, 14]	τῆς γῆς πλεονάκις πλείων γίνεται	καὶ	βελτίων. Αἱ δ´ ἄλλαι ἀφύαι
[6, 25]	οὐ τῷ μυκτῆρι, καὶ βαδίζει	καὶ	βλέπει εὐθὺς γεννηθείς. Αἱ δ´
[6, 5]	τὰ ὄμματα ἐκκεντήσῃ, γίνονται ὑγιεῖς	καὶ	βλέπουσιν ὕστερον. ~Ὁ δ´ ἀετὸς
[6, 17]	πιότερα γίνονται καὶ ἐσθίουσι μᾶλλον·	καὶ	βόες δὲ ὡσαύτως καὶ τἆλλα
[6, 19]	καὶ διὰ τὰς ὀχείας ὡσαύτως,	καὶ	{βορείοις μὲν ὀχευόμενα ἀρρενοτοκεῖ μᾶλλον,
[6, 11]	φυσητῆρα, ζῳοτοκοῦσιν, ἔτι δὲ πρίστις	καὶ	βοῦς· οὐδὲν γὰρ τούτων φαίνεται
[6, 26]	ἀφροδισίων ἕκαστος μονούμενος {βόθρους ὀρύττει,	καὶ	βρωμᾶται ὥσπερ οἱ τράγοι· καὶ
[6, 25]	ἔτη. Τίκτει δὲ τοῦ ἔαρος,	καὶ	γάλα ἔχει μέχρι οὗ ἂν
[6, 17]	τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν ἀγρίων·	καὶ	γὰρ ἄρκτοι καὶ λύκοι καὶ
[6, 4]	ὀχεύεται ἡ περιστερὰ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ·	καὶ	γὰρ ἕκμηνος ὀχεύει καὶ ὀχεύεται.
[6, 11]	τῷ δελφῖνι καὶ ἡ φώκαινα·	καὶ	γάρ ἐστιν ὅμοιον δελφῖνι μικρῷ,
[6, 15]	οὐδ´ ἐν ταῖς διαμενούσαις λίμναις·	καὶ	γὰρ ζῶσι καὶ τρέφονται ὀμβρίῳ
[6, 6]	δ´ ἐπί τινα χρόνον ἐπιμελεῖται·	καὶ	γὰρ ἤδη πετομένων σιτίζει παραπετομένη.
[6, 13]	καὶ μὴ προσπέσῃ πρὸς ὕλην·	καὶ	γὰρ οὐδ´ ᾠοφυλακεῖ τῶν ἄλλων
[6, 21]	ἐὰν εὔφορον ἔχωσι τὸ σῶμα·	καὶ	γὰρ {τῶν βοῶν τοὺς τομίας
[6, 9]	οὖν τῆς τῶν ὀρνίθων κυήσεως	καὶ	γενέσεως τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον,
[6, 13]	οὖν τοῦτον τὸν τρόπον τίκτει	καὶ	γεννᾷ, χαλκὶς δὲ τίκτει ἐν
[6, 22]	ἵππος καὶ τριακοντάμηνος· ὥστε δὲ	καὶ	γεννᾶν ἀξίως, ὅταν παύσηται βάλλων
[6, 4]	τὰς τρυγόνας ἔνιοί φασιν ὀχεύεσθαι	καὶ	γεννᾶν καὶ τρίμηνα ὄντα, σημεῖον
[6, 21]	θήλεα ἐνιαύσια ὄντα πρῶτον, ὥστε	καὶ	γεννᾶν· οὐ μὴν ἀλλὰ τό
[6, 2]	πεπηγός, ἐξελθὸν δ´ εὐθὺς πήγνυται	καὶ	γίνεται σκληρόν, ἂν μὴ ἐξίῃ
[6, 2]	γόνῳ εἰλημμένα ἐξ ἑτέρου ὄρνιθος·	καὶ	γίνεται τὰ μὲν ὑπηνέμια γόνιμα,
[6, 17]	ἀποκείρωνται, ἀποπαύονται τῆς ὁρμῆς μᾶλλον	καὶ	γίνονται κατηφέστεραι. Οἱ δ´ ἄρρενες
[6, 3]	ἔσχατον γίνεται, ὀλίγον ἤδη ὂν	καὶ	γλίσχρον καὶ παχὺ καὶ ὕπωχρον.
[6, 20]	ἄλλων ζῴων μετὰ τὸ ὕειον	καὶ	δασυπόδειον. Γίνεται δὲ σημεῖον καὶ
[6, 19]	τριακαίδεκα ἔτη, καὶ αἶγες δὲ	καὶ	δέκα καὶ ἕνδεκα. Ὀχεύει δὲ
[6, 20]	πάσας δοκεῖ σκυζᾶν ἡμέρας τέτταρας	καὶ	δέκα ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,
[6, 4]	τόκον. Τίκτουσι δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ	καὶ	δεκάκις, ἤδη δέ τινες καὶ
[6, 1]	διτοκοῦσι μέν, ἀλλ´ αἱ περιστεραὶ	καὶ	δεκάκις τοῦ ἐνιαυτοῦ τίκτουσιν. Οἱ
[6, 21]	τερατῶδες ᾖ· ἤδη δέ τινες	καὶ	δεκάμηνοι ὠχεύθησαν καὶ ὤχευσαν. Ἄρχονται
[6, 11]	δὲ πάντα ὅσα ἔχει φυσητῆρα,	καὶ	δέχεται τὸν ἀέρα· πλεύμονα γὰρ
[6, 10]	οὖν ἄλλοι γαλεοὶ καὶ ἐξαφιᾶσι	καὶ	δέχονται εἰς ἑαυτοὺς τοὺς νεοττούς,
[6, 12]	μεγάλοι καὶ σφαιροειδεῖς ὄντες. Ἧι	καὶ	δῆλον ὅτι οὐχ ὥσπερ τινές
[6, 19]	μὲν θηλυγόνα τὰ δ´ ἀρρενογόνα)	καὶ	διὰ τὰς ὀχείας ὡσαύτως, καὶ
[6, 26]	ἐκκρίνονται οἱ ἄρρενες καθ´ ἑαυτούς,	καὶ	διὰ τὴν ὁρμὴν τὴν τῶν
[6, 26]	διὰ τὸ φύσει λάγνον εἶναι	καὶ	διὰ τὴν παχύτητα· ὑπερβάλλουσα γὰρ
[6, 21]	διά τε τὸ μὴ〉 πονεῖν	καὶ	διὰ τὸ νέμεσθαι ἀκέραιον νομήν.
[6, 10]	ἐπανιόντα διά τε τὴν ἀλέαν	καὶ	διὰ τὸ φοβεῖσθαι περὶ τῶν
[6, 5]	ἰδεῖν νεοττιὰν γυπὸς καὶ νεοττούς.	Καὶ	διὰ τοῦτο καὶ Ἡρόδωρος ὁ
[6, 15]	τούτων, αἱ δ´ ἐν διακνιζομένοις	καὶ	διαιρουμένοις γίνονται φανεραί. Καὶ ἐν
[6, 14]	ἀφρὸς ὁ ἄγονος ὑγρός ἐστι	καὶ	διαμένει ὀλίγον χρόνον, καθάπερ εἴρηται
[6, 8]	χηνῶν αἱ θήλειαι ἐπῳάζουσι μόναι,	καὶ	διαμένουσι διὰ παντὸς ἐφεδρεύουσαι, ὅτανπερ
[6, 29]	ἐπὶ Φαρνάκου τοῦ Φαρναβάζου πατρός,	καὶ	διαμένουσιν ἔτι. Εἰσὶ δὲ νῦν
[6, 8]	τῶν κορωνῶν αἱ θήλειαι μόναι,	καὶ	διατελοῦσιν ἐπ´ αὐτῶν οὖσαι διὰ
[6, 2]	γὰρ μαλακὰ τίκτουσιν αἱ ἀλεκτορίδες)	καὶ	δίχροα τὰ ᾠὰ τῶν ὀρνίθων,
[6, 17]	δάκνουσι τοὺς ἵππους καὶ καταβάλλουσι	καὶ	διώκουσι τοὺς ἱππέας, καὶ οἱ
[6, 23]	τύπτουσι μετὰ τὴν ὀχείαν εὐθὺς	καὶ	διώκουσιν. Τίκτει δὲ δωδεκάτῳ μηνί.
[6, 17]	προσάγοντες δ´ αὐτοῖς ἑτέρους κολάζουσι	καὶ	δουλοῦνται προστάττοντες τύπτειν τοῖς προσαγομένοις.
[6, 11]	μὲν πολλὰ ἕν, ἐνίοτε δὲ	καὶ	δύο· ἡ δὲ φάλαινα ἢ
[6, 26]	δέ τινες ὠμμέναι εἰσὶν ὀλίγαι	καὶ	δύο. Καὶ ποιεῖται τοὺς τόκους
[6, 29]	καὶ τίκτουσι τυφλά· τίκτουσι δὲ	καὶ	δύο καὶ τρία καὶ τέτταρα
[6, 23]	ἐστι φύσει· τίκτει δ´ ἐνίοτε	καὶ	δύο. Ὁ μὲν οὖν ὄνος
[6, 27]	ἡμέρας. Τίκτει δὲ καὶ ἓν	καὶ	δύο, τὰ δὲ πλεῖστα πέντε.
[6, 22]	{πολὺ μονοτόκος, τίκτει μέντοι ποτὲ	καὶ	δύο τὰ πλεῖστα. Καὶ ἡμιόνους
[6, 20]	(τοῦτο δ´ ἐστὶν ἡμέραι ἑβδομήκοντα	καὶ	δύο) τυφλὰ δὲ γίνεται τὰ
[6, 2]	ἐκτιλθῇ ἢ ἄλλο τι πονήσῃ	καὶ	δυσαρεστήσῃ, κατέχει καὶ οὐ τίκτει
[6, 26]	ὀχεύουσι, τὰ κρέα γίνεται φαῦλα	καὶ	δυσώδη, καθάπερ καὶ τῶν τράγων.
[6, 19]	περὶ τὴν Αἰθιοπίαν πρόβατα ζῇ	καὶ	δώδεκα καὶ τριακαίδεκα ἔτη, καὶ
[6, 4]	ἑνδεκάκις, αἱ δ´ ἐν Αἰγύπτῳ	καὶ	δωδεκάκις. Ὀχεύει δὲ καὶ ὀχεύεται
[6, 19]	καὶ αἶγες διά τε εὐβοσίαν,	καὶ	ἐὰν ὁ κριὸς ἢ ὁ
[6, 2]	εἰς τὸ τοῦ ὀχεύοντος γένος.	Καὶ	ἐὰν ὑπαρχόντων δὲ μικρῶν διαλείπῃ
[6, 19]	πρὶν τεκεῖν καὶ ἐπειδὰν τέκῃ,	καὶ	ἔαρος αὖθις. Αἰγῶν δ´ ἡγεμόνα
[6, 30]	ἀνοιχθέντος τοῦ ἀγγείου ἐφάνησαν ἑκατὸν	καὶ	εἴκοσι μύες τὸν ἀριθμόν. Ἀπορεῖται
[6, 2]	τῷ χειμῶνι ἐνίοτ´ ἐν πέντε	καὶ	εἴκοσιν. Διαφέρουσι μέντοι καὶ ὄρνιθες
[6, 20]	τετταρακαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα, ἔνιαι δὲ	καὶ	εἴκοσιν· διὸ καὶ Ὅμηρον οἴονταί
[6, 22]	μὲν πλεῖστοι περὶ ὀκτωκαίδεκα ἔτη	καὶ	εἴκοσιν, ἔνιοι δὲ πεντεκαιείκοσι καὶ
[6, 9]	ταὼς ζῇ μὲν περὶ πέντε	καὶ	εἴκοσιν ἔτη, γεννᾷ δὲ τριετὴς
[6, 22]	ἐπὶ τὸ πολὺ μὲν πέντε	{καὶ	εἴκοσιν ἔτη, ἤδη δέ τινες
[6, 21]	ἂν ἐκτμηθῶσιν. Ἔνιοι δὲ ζῶσι	καὶ	εἴκοσιν ἔτη καὶ ἔτι πλείω,
[6, 11]	μὲν πλείω ἔτη ἢ πέντε	καὶ	εἴκοσιν, οἱ δὲ τριάκοντα· ἀποκόπτοντες
[6, 11]	ἡ φώκαινα γάλα, καὶ θηλάζονται·	καὶ	εἰσδέχονται δὲ τὰ τέκνα μικρὰ
[6, 10]	τὸ ᾠόν, καὶ τέλος ἀφανίζεται	καὶ	εἰσδύεται ἔσω, καθάπερ ἐν τοῖς
[6, 1]	ὀρνίθων τίκτουσι τὴν ἐαρινὴν ὥραν,	καί	εἰσιν οἱ μὲν πολύγονοι αὐτῶν,
[6, 14]	ἔνιοι καὶ ἐκ τῆς ἰλύος	καὶ	ἐκ τῆς ἄμμου γίνονται, καὶ
[6, 14]	ᾠῶν. Οὐ μὴν ἀλλ´ ἔνιοι	καὶ	ἐκ τῆς ἰλύος καὶ ἐκ
[6, 2]	ᾠοῦ γένεσις μετὰ τὴν ὀχείαν	καὶ	ἐκ τοῦ ᾠοῦ πάλιν συμπεττομένου
[6, 6]	ἐπῳάζει δὲ περὶ εἴκοσιν ἡμέρας	καὶ	ἐκβάλλει τοὺς νεοττοὺς ὁ κόραξ.
[6, 4]	νύκτα ἡ θήλεια. Ἐκπέττεταί τε	καὶ	ἐκλέπεται ἐντὸς εἴκοσιν ἡμερῶν τὸ
[6, 3]	ἡ ἀρχή τε τοῦ ᾠοῦ	καὶ	ἐκλέπεται τὸ ᾠόν, καὶ ὅσον
[6, 8]	δὲ θατέρῳ ὁ ἄρρην ἐπῳάζει,	καὶ	ἐκλέψας ἐκτρέφει ἑκάτερος ἑκάτερα· καὶ
[6, 10]	τινες νεβρίας γαλεούς, ὅταν περιρραγῇ	καὶ	ἐκπέσῃ τὸ ὄστρακον, γίνονται οἱ
[6, 23]	καὶ ἐνιαυσία ὄνος ἐκύησεν ὥστε	καὶ	ἐκτραφῆναι. Ἐξουρεῖ δ´, ὅταν ὀχευθῇ,
[6, 7]	ὑπολαΐδος νεοττιᾷ· ἡ δ´ ἐκπέττει	καὶ	ἐκτρέφει. Γίνεται δὲ πίων καὶ
[6, 6]	χαλεποί. Τὸν δ´ ἐκβληθέντα δέχεται	καὶ	ἐκτρέφει ἡ φήνη. Ἐπῳάζει δὲ
[6, 10]	σελάχη πρότερον ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς,	καὶ	ἐκτρέφουσιν ἐν αὑτοῖς, πλὴν βατράχου.
[6, 20]	δυσὶν ἢ τρισὶ πλείονας ἡμέρας	καὶ	ἐλάττους μιᾷ. Τυφλὰ δὲ γίνεται
[6, 17]	ἁπάντων εὐτοκώτατον καὶ λοχίων καθαρώτατον,	καὶ	ἐλαχίστην προΐεται αἵματος ῥύσιν, ὡς
[6, 14]	γῆς ἀνιοῦσα πρὸς τὴν ἀλέαν.	Καὶ	ἑλκόντων καὶ ἀναξυομένης τῆς γῆς
[6, 14]	Γίνονται δ´ ἐν τοῖς ἐπισκίοις	καὶ	ἑλώδεσι τόποις, ὅταν εὐημερίας γενομένης
[6, 3]	γινόμενον καὶ προϊὸν ἀναλίσκεται πάμπαν	καὶ	ἐμπεριλαμβάνεται ἐν τῷ νεοττῷ, ὥστ´
[6, 16]	τῇ γαστρί· ἐγγίνεται γὰρ μικρὰ	καὶ	ἔμψυχα, ἃ ἐξελαύνει τὰ κυήματα.
[6, 2]	ὥσπερ ὕστερον ὁ νεοττός) τοιαῦτα	καὶ	ἐν ἀλεκτρυόνι διαιρουμένῳ ὑπὸ τὸ
[6, 7]	δὲ γένος τι αὐτῶν πόρρω	καὶ	ἐν ἀποτόμοις πέτραις. ~Ἐπῳάζει δὲ
[6, 14]	Σαλαμῖνι καὶ πρὸς τῷ Θεμιστοκλείῳ	καὶ	ἐν Μαραθῶνι· ἐν γὰρ τούτοις
[6, 1]	οὐδὲν συμφορούμενος. Ὁ δὲ κόραξ	καὶ	ἐν οἰκίᾳ νεοττεύει καὶ ἐν
[6, 19]	ἐνίοις τόποις, ὅσοι ἀλεεινοί εἰσι	καὶ	ἐν οἷς εὐημεροῦσι καὶ τροφὴν
[6, 1]	κόραξ καὶ ἐν οἰκίᾳ νεοττεύει	καὶ	ἐν πέτραις. Ἡ δὲ τέτριξ,
[6, 14]	οὐδὲν οὐδὲ θορόν. Γίνεται δὲ	καὶ	ἐν ποταμοῖς ἐν τῇ Ἀσίᾳ,
[6, 2]	Αἰγύπτῳ, κατορυττόντων εἰς τὴν κόπρον·	καὶ	ἐν Συρακούσαις δὲ φιλοπότης τις
[6, 10]	τέλεα ὄντα κάτω. Ἐγγίνεται δὲ	καὶ	ἐν τῇ ἀριστερᾷ ἄρρενα καὶ
[6, 10]	καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ θήλεα,	καὶ	ἐν τῇ αὐτῇ ἅμα θήλεα
[6, 15]	αὐτόματα συνίσταται ἐν τῷ πηλῷ	καὶ	ἐν τῇ γῇ τῇ ἐνίκμῳ.
[6, 10]	καὶ ἐν τῇ ἀριστερᾷ ἄρρενα	καὶ	ἐν τῇ δεξιᾷ θήλεα, καὶ
[6, 15]	διακνιζομένοις καὶ διαιρουμένοις γίνονται φανεραί.	Καὶ	ἐν τῇ θαλάττῃ δὲ καὶ
[6, 3]	τοῦτον πρὸς τὸ ἔξω χόριον,	καὶ	ἐν τῇ κοιλίᾳ ἔχει· λευκὸν
[6, 13]	ἐν πᾶσι τοῖς ἰχθύσιν, ὥσπερ	καὶ	ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις, ἐπιδηλότατόν
[6, 17]	ὀχείαν καὶ ἐν τοῖς ἵπποις	καὶ	ἐν τοῖς βουσίν· καὶ ὅταν
[6, 17]	νεώτερα ὀργᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν	καὶ	ἐν τοῖς ἵπποις καὶ ἐν
[6, 6]	τούτων τὰ δύο, ὥσπερ ἐστὶ	καὶ	ἐν τοῖς Μουσαίου λεγομένοις ἔπεσιν,
[6, 15]	Καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ δὲ	καὶ	ἐν τοῖς ποταμοῖς γίνεται τὰ
[6, 12]	τῶν μειζόνων τὰ κυήματα. Διὸ	καὶ	ἐν τῷ Πόντῳ περὶ τὸν
[6, 28]	πλεῖστα ἕξ· τίκτει δ´ ἐνίοτε	καὶ	ἕν. Ὁ δὲ λεχθεὶς μῦθος
[6, 20]	πέντε ἢ ἕξ· ἤδη δὲ	καὶ	ἓν ἔτεκέ τις· αἱ δὲ
[6, 27]	ἄρκτος τριάκονθ´ ἡμέρας. Τίκτει δὲ	καὶ	ἓν καὶ δύο, τὰ δὲ
[6, 25]	πίνουσι δὲ τὸ γάλα δύο	καὶ	ἕνα ἢ τρία καὶ ἕνα
[6, 4]	δυοῖν πλέον νεοττοῖν, ἐνίοτε δὲ	καὶ	ἕνα μόνον· τὸ δ´ ὑπολειπόμενον
[6, 25]	δύο καὶ ἕνα ἢ τρία	καὶ	ἕνα πρὸς ὕδωρ κεράσαντες. Ὁ
[6, 19]	καὶ αἶγες δὲ καὶ δέκα	καὶ	ἕνδεκα. Ὀχεύει δὲ καὶ ὀχεύεται,
[6, 4]	καὶ δεκάκις, ἤδη δέ τινες	καὶ	ἑνδεκάκις, αἱ δ´ ἐν Αἰγύπτῳ
[6, 23]	καλοῦσι, τοὺς τετάρτους. Ἤδη δὲ	καὶ	ἐνιαυσία ὄνος ἐκύησεν ὥστε καὶ
[6, 10]	συνήθει· πάμπαν γὰρ ἐν ἐνίοις	καὶ	ἐνίοτε ἄδηλοι γίνονται, ὥσπερ ἐλέχθη
[6, 25]	ὡς μέν τινές φασιν, ἐνιαυτὸν	καὶ	ἓξ μῆνας, ὡς δ´ ἕτεροι,
[6, 22]	τρόπον· τεττάρων δ´ ἐτῶν παρελθόντων	καὶ	ἓξ μηνῶν οὐκέτι βάλλει οὐδένα.
[6, 22]	συμβαίνει, ὅταν τεττάρων ἐτῶν ᾖ	καὶ	ἓξ μηνῶν, χρήσιμον εἶναι πρὸς
[6, 17]	ἐπισημαίνει διαλείποντα δίμηνον καὶ τετράμηνον	καὶ	ἑξάμηνον· ἀλλ´ οὐ ῥᾴδιον γνῶναι
[6, 17]	περὶ τὸ ἀφροδισιάζεσθαι. Λέγονται δὲ	καὶ	ἐξανεμοῦσθαι περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον·
[6, 10]	Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι γαλεοὶ	καὶ	ἐξαφιᾶσι καὶ δέχονται εἰς ἑαυτοὺς
[6, 2]	Ὅταν δὲ τελειωθῇ, ἀπολύεταί τε	καὶ	ἐξέρχεται οὕτω τῷ καιρῷ ἐκ
[6, 16]	τὸ ἐν ὀλίγαις αὐξάνεσθαι ἡμέραις,	καὶ	ἐξέρχονται μὲν τοῦ φθινοπώρου ἅμα
[6, 1]	καὶ τῶν γενναίων πρὸ ἐπῳασμοῦ	καὶ	ἑξήκοντα· καίτοι ἧττον πολυτόκοι αἱ
[6, 2]	κείμενα ἐν ἀγγείοις ἀλεεινοῖς ἐξεπέφθη	καὶ	ἐξῆλθεν αὐτόματα. Ἡ μὲν οὖν
[6, 20]	ἡμέραις γίνεται· συμβαίνει δ´ ἅμα	καὶ	ἔπαρσις αἰδοίου. Ἐν δὲ τῷ
[6, 17]	ὀχεύεσθαι, ἐπισημαίνει πρὸ τοῦ ὀχεύεσθαι·	καὶ	ἐπειδὰν ὀχευθῶσι, γίνεται τὰ σημεῖα,
[6, 19]	δεῖ δ´ ἁλίζειν πρὶν τεκεῖν	καὶ	ἐπειδὰν τέκῃ, καὶ ἔαρος αὖθις.
[6, 21]	καὶ τὴν αὐτὴν βιάζονται πλεονάκις	καὶ	ἐπὶ πολλὰς ἀναβαίνουσι διὰ τὴν
[6, 22]	ἐπὶ τὰς μητέρας οἱ ἵπποι	καὶ	ἐπὶ τὰς θυγατέρας· καὶ τότε
[6, 22]	θήλειαι τῶν θηλειῶν. Ἀναβαίνουσι δὲ	καὶ	ἐπὶ τὰς μητέρας οἱ ἵπποι
[6, 17]	ἵπποι αἱ θήλειαι ἱππομανοῦσιν· ὅθεν	καὶ	ἐπὶ τὴν βλασφημίαν τὸ ὄνομα
[6, 17]	πολεμεῖ. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	ἐπὶ τῶν ἀγρίων· καὶ γὰρ
[6, 22]	ἀνθρώπων· ταὐτὸ δὲ τοῦτο συμβαίνει	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων ὅσα
[6, 12]	ἐπιρραίνει τὰ ᾠά. Ὅπερ εὔλογον	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων συμβαίνειν μαλακίων,
[6, 10]	δὲ τρόπον συμβαίνει ἡ γένεσις	καὶ	ἐπὶ τῶν ἀλωπέκων. {Οἱ δὲ
[6, 22]	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν, καθάπερ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων· ταὐτὸ δὲ
[6, 12]	ἐπί τε τῶν ἔσω ᾠοτοκούντων	καὶ	ἐπὶ τῶν ἔξω· ἐπ´ ἄκρου
[6, 25]	χρόνος τῆς κυήσεως ὁ αὐτὸς	καὶ	ἐπὶ τῶν ἡμέρων ὑῶν ἐστιν.
[6, 13]	ὁ θορὸς μὴ θίγῃ, καθάπερ	καὶ	ἐπὶ τῶν θαλαττίων, ἀχρεῖον τὸ
[6, 12]	τύχῃ. Ταὐτὸ δὲ συμβαίνει τοῦτο	καὶ	ἐπὶ τῶν μαλακίων· ὁ γὰρ
[6, 22]	ὄντες, καὶ αἱ ἵπποι ὀχεύεσθαι,	καὶ	ἐπιδιδόασι δ´ ἀεὶ πρὸς τὸ
[6, 22]	τὸ πλῆθος λαμβάνει τοῦ σώματος,	καὶ	ἐπιδίδωσι μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Ἀποτελειοῦται
[6, 28]	δὲ καὶ τίκτουσι πᾶσαν ὥραν,	καὶ	ἐπικυΐσκονται ὅταν κύωσι, καὶ τίκτουσι
[6, 14]	ὕδατος, διὸ καὶ καλεῖται ἀφρός·	καὶ	ἐπιφέρεται ἐνίοτε ἐπιπολῆς τῆς θαλάττης,
[6, 21]	δοκεῖ σημεῖον εἶναι καὶ χειμῶνος	καὶ	ἐπομβρίας. Αἱ δὲ συνήθειαι γίνονται
[6, 20]	πέντε· οὐ μὴν ἀλλ´ ἐνίαις	καὶ	ἑπτὰ γίνεται πρότερον καὶ τέτταρσιν.
[6, 4]	γίνεται δέκα καὶ τέτταρας ἡμέρας,	καὶ	ἐπῳάζει ἄλλας τοσαύτας· ἐν ἑτέραις
[6, 9]	ὀρνίθων ἀποδιδράσκοντες τοὺς ἄρρενας τίκτουσι	καὶ	ἐπῳάζουσιν. Ὑποτίθεται δὲ τῇ ὄρνιθι
[6, 3]	καὶ {τὰ} ἐξ ὀχείας γινόμενα,	καὶ	ἐπῳαζουσῶν οὐδὲν γίνεται ἔκγονον· τεθεώρηται
[6, 17]	πρόβατα καὶ αἶγες πιότερα γίνονται	καὶ	ἐσθίουσι μᾶλλον· καὶ βόες δὲ
[6, 11]	δὲ τὰ τέκνα πολὺν χρόνον,	καὶ	ἔστι τὸ ζῷον φιλότεκνον. Ζῇ
[6, 14]	γίνεται ἐκ τῆς ἀμμώδους γῆς·	καὶ	ἔστιν αὕτη ἡ ἀφύη ἀναυξὴς
[6, 28]	δ´ ὅτι μὲν ὀχεύει ὄπισθεν	καὶ	ἔστιν ὀπισθουρητικόν, εἴρηται πρότερον· ὀχεύει
[6, 3]	τόνδε τὸν τρόπον. Πρῶτος μὲν	καὶ	ἔσχατος πρὸς τὸ ὄστρακον ὁ
[6, 2]	δ´ ἤδη γίνηται ἁδρότερον, διακρίνεται,	καὶ	ἔσω μὲν τὸ ὠχρὸν ἔξω
[6, 3]	δὲ καὶ τὸ ἔξω περίττωμα,	καὶ	ἔσω τι ἐγγίνεται λευκόν. Τέλος
[6, 3]	πρὸς τὸ ἔντερον τὸ λεπτόν,	καὶ	ἔσω τοῦ ὠχροῦ πολὺ ἤδη
[6, 30]	οἱ χερσαῖοι ἐχῖνοι. Εἰσὶ δὲ	καὶ	ἕτεροι οἳ βαδίζουσιν ἐπὶ τοῖς
[6, 2]	Τοῦτό {τε} δὴ ἴδιον ποιοῦσι.	Καὶ	ἔτι αἱ θήλειαι ἀλλήλαις ἀναβαίνουσιν,
[6, 29]	τίκτει δ´ ὥσπερ ἡ ἄρκτος,	καὶ	ἔτι μᾶλλον ἀδιάρθρωτον. Ὅταν δὲ
[6, 21]	δὲ ζῶσι καὶ εἴκοσιν ἔτη	καὶ	ἔτι πλείω, ἐὰν εὔφορον ἔχωσι
[6, 14]	καὶ ἁλίσκεται πλείστη, ὁπόταν ἔνυγρον	καὶ	εὐδιεινὸν γένηται τὸ ἔτος. Ἡ
[6, 14]	δ´ ἐν μὲν τόποις τοιούτοις	καὶ	εὐημερίαις τοιαύταις, γίνεται δ´ ἐνιαχοῦ
[6, 14]	τοῦ πελάγους ἡ ἀφύη αὕτη.	Καὶ	εὐθηνεῖ δὲ καὶ ἁλίσκεται πλείστη,
[6, 2]	πνεῦμα στῇ τοῦ ἄρρενος, κυΐσκεται	καὶ	εὐθὺς ἄχρηστος γίνεται πρὸς τὰς
[6, 22]	τὴν φύσιν αὐτῶν ἀλλ´ ὀξεῖαν	καὶ	εὐκίνητον} ~Ὄνος δ´ ὀχεύει μὲν
[6, 19]	τὴν φύσιν αὐτῶν, ἀλλ´ ὀξεῖαν	καὶ	εὐκίνητον. Τῶν δὲ προβάτων ἐὰν
[6, 8]	δύο ποιοῦνται τῶν ᾠῶν σηκούς,	καὶ	ἐφ´ ᾧ μὲν ἡ θήλεια
[6, 1]	δένδρων, ἐφεξῆς δὲ ποιοῦσιν ἀλλήλαις	καὶ	ἐχομένας, ὥστ´ εἶναι διὰ τὴν
[6, 12]	γὰρ ὁ τόπος καὶ ἀλεεινὸς	καὶ	ἔχων ὕδατα γλυκέα. Τίκτουσι δ´
[6, 2]	{τις πλείω τοιαῦτα εἰς κύστιν	καὶ	ἕψῃ μαλακῶς καὶ μὴ συντόνῳ
[6, 8]	τήν τε νύχθ´ ὅλην ἐπῳάζει	καὶ	ἕως ἀκρατίσματος ὥρας, ὁ δ´
[6, 22]	μὲν ἄρρην πᾶσάν τε ὥραν	καὶ	ἕως ζῇ· καὶ ἡ θήλεια
[6, 17]	ἔστι δ´ οἷον ἡ καπρία,	καὶ	ζητοῦσι τοῦτο μάλιστα πάντων αἱ
[6, 11]	Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐνύδρων	καὶ	ζῳοτοκούντων ἢ ἐν αὑτοῖς ἢ
[6, 21]	βοῶν ἡγεμόνας ὥσπερ τῶν προβάτων,	καὶ	ζῶσιν οὗτοι πλείω χρόνον τῶν
[6, 27]	χρόνον τοῦτον καὶ ἡ θήλεια	καὶ	ἡ ἄρρην πιότατοι· ὅταν δ´
[6, 26]	οὐδὲν σαφές, ἥ τε κύησις	καὶ	ἡ αὔξησις τῶν νεβρῶν συμβαίνει
[6, 10]	τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον αὐτῶν,	καὶ	ἡ γένεσις ἡ ἐκ τῶν
[6, 22]	τε ὥραν καὶ ἕως ζῇ·	καὶ	ἡ θήλεια δ´ ὀχεύεται ἕως
[6, 22]	ὀχεύειν ὁ μὲν ἄρρην διετής,	καὶ	ἡ θήλεια διετὴς ὀχεύεσθαι· ταῦτα
[6, 27]	οὖν περὶ τὸν χρόνον τοῦτον	καὶ	ἡ θήλεια καὶ ἡ ἄρρην
[6, 23]	δ´ ὄνος πλείω τριάκοντ´ ἐτῶν,	καὶ	ἡ θήλεια τοῦ ἄρρενος πλείω
[6, 14]	ὃ ἐξηραίνετο μὲν ὑπὸ κύνα	καὶ	ἡ ἰλὺς ἅπασα ἐξῃρεῖτο, ὕδωρ
[6, 23]	τοῦ σώματος καὶ τὸ εἶδος	καὶ	ἡ ἰσχὺς μᾶλλον τῷ θήλει
[6, 16]	τὸ μέγεθος. Ὀψίγονον δ´ ἐστὶ	καὶ	ἡ καλουμένη βελόνη, καὶ αἱ
[6, 3]	καὶ ἀναβλέπει κινούμενος καὶ φθέγγεται·	καὶ	ἡ καρδία ἅμα τῷ ὀμφαλῷ
[6, 10]	τείνουσιν ἐκ τῆς καρδίας πρῶτον,	καὶ	ἡ κεφαλὴ καὶ τὰ ὄμματα
[6, 12]	μείζω πρῶτον, οἱ δ´ ὀφθαλμοὶ	καὶ	ἡ κεφαλὴ ὕστερον. Ὅταν δ´
[6, 7]	οἷον στιγμαί. Τὸ μέντοι μέγεθος	καὶ	ἡ πτῆσις παραπλησία τῷ ἐλαχίστῳ
[6, 10]	δὲ τῶν ὑμένων ἔνεστιν ὑγρότης.	Καὶ	ἡ τροφὴ δ´ ὁμοία γίνεται
[6, 10]	δ´ ἡ ὑστέρα καὶ αὕτη	καὶ	ἡ τῶν ἄλλων τῶν γαλεοειδῶν
[6, 30]	μύες τὸν ἀριθμόν. Ἀπορεῖται δὲ	καὶ	ἡ τῶν ἐπιπολαζόντων γένεσις μυῶν
[6, 27]	μηνὶ ἐκφαίνουσιν ἤδη τοῦ ἔαρος.	Καὶ	ἡ ὕστριξ δὲ φωλεῖ καὶ
[6, 30]	γένεσις μυῶν ἐν ταῖς χώραις	καὶ	ἡ φθορά· πολλαχοῦ γὰρ εἴωθε
[6, 11]	καθεύδων. Ἔχει δ´ ὁ δελφὶς	καὶ	ἡ φώκαινα γάλα, καὶ θηλάζονται·
[6, 11]	ἕν. Ὁμοίως δὲ τῷ δελφῖνι	καὶ	ἡ φώκαινα· καὶ γάρ ἐστιν
[6, 3]	ἔσωθεν, ἐάν τις κινῇ διελών,	καὶ	ἤδη δασὺς γίνεται, ὅταν ὑπὲρ
[6, 24]	ἑπταετὴς δ´ ὢν καὶ πληροῖ,	καὶ	ἤδη ἐγένετο γίννος ὅταν ἀναβῇ
[6, 15]	ἐν τῇ γῇ τῇ ἐνίκμῳ.	Καὶ	ἤδη εἰσὶν ὠμμέναι αἱ μὲν
[6, 3]	ἀλεκτορίδες αἳ πάντα δίδυμα τίκτουσιν,	καὶ	ἤδη ἐπὶ τούτων ὦπται τὸ
[6, 2]	ἐλάττονι. Δύνανται δ´ αἱ περιστεραὶ	καὶ	ἤδη τοῦ ᾠοῦ ἐν ὠδῖνι
[6, 7]	καὶ ἐκτρέφει. Γίνεται δὲ πίων	καὶ	ἡδύκρεως κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν
[6, 22]	χρόνον. Ἀκμάζει δὲ καὶ ἵππος	καὶ	ἡμίονος μετὰ τοὺς βόλους· ὅταν
[6, 22]	ποτὲ καὶ δύο τὰ πλεῖστα.	Καὶ	ἡμιόνους δ´ ἤδη ἔτεκέ τις
[6, 5]	καὶ νεοττούς. Καὶ διὰ τοῦτο	καὶ	Ἡρόδωρος ὁ Βρύσωνος τοῦ σοφιστοῦ
[6, 8]	ὀρνίθων αἱ νεοττιαὶ γίνονται· διόπερ	καὶ	ἡσυχίαν ἔχοντες ἐπὶ τῶν ᾠῶν
[6, 2]	ἐλάττω μὲν τῷ μεγέθει γίνεται	καὶ	ἧττον ἡδέα καὶ ὑγρότερα τῶν
[6, 11]	Καὶ μαστοὺς δ´ ἔχει δύο	καὶ	θηλάζεται ὑπὸ τῶν τέκνων καθάπερ
[6, 11]	δελφὶς καὶ ἡ φώκαινα γάλα,	καὶ	θηλάζονται· καὶ εἰσδέχονται δὲ τὰ
[6, 28]	ὃ λέγεται, ὡς ἔχει ἄρρενος	καὶ	θηλείας, ψεῦδός ἐστιν. Ἀλλ´ ἔχει
[6, 12]	ἰχθύων οἱ μὲν πλεῖστοι ἄρρενες	καὶ	θήλεις, περὶ δ´ ἐρυθρίνου καὶ
[6, 16]	τῆς ὀχείας ἀγέλαι γίνονται ἀρρένων	καὶ	θηλειῶν· ὅταν δὲ περὶ τὴν
[6, 4]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἄρρεν	καὶ	θῆλυ, καὶ τούτων ὡς τὸ
[6, 14]	καὶ ᾠὰ αἱ θήλειαι αὐτῶν	καὶ	θορὸν οἱ ἄρρενες. Ἀλλὰ γένος
[6, 6]	σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τοῦτο δρῶσι	καὶ	θρέψαντες οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦνται τὸ
[6, 16]	θυννίδων ἐνιαυτόν, τῷ ἐχομένῳ ἔτει	καὶ	θύννοι ἐξέλιπον. Δοκοῦσι δ´ ἐνιαυτῷ
[6, 17]	Περὶ μὲν οὖν ὀχείας εἴρηται	καὶ	ἰδίᾳ καὶ κοινῇ κατὰ πάντων.
[6, 6]	μέσοις περὶ εἴκοσιν, οἷον ἰκτίνῳ	καὶ	ἱέρακι. Τίκτει δ´ ὁ ἰκτῖνος
[6, 22]	ἵππον πλείω χρόνον. Ἀκμάζει δὲ	καὶ	ἵππος καὶ ἡμίονος μετὰ τοὺς
[6, 17]	σφόδρα. Βοῒ δὲ καὶ ὄνῳ	καὶ	ἵππῳ πλείω μὲν τούτων διὰ
[6, 16]	ὁ μύξων τὴν αὐτὴν ὥραν	καὶ	ἴσον χρόνον κύουσι τῷ σαργῷ.
[6, 24]	δὲ τοῖς ὑσὶ τὰ μετάχοιρα·	καὶ	ἴσχει δέ, ὥσπερ οἱ νάνοι,
[6, 30]	κύοντα φαίνεται. Φασὶ δέ τινες	καὶ	ἰσχυρίζονται ὅτι ἂν ἅλα λείχωσιν,
[6, 12]	ἔχουσιν. Ἀπορραίνουσι δὲ τὰ ᾠὰ	καί,	καθάπερ λέγεται, τὰ μὲν πολλὰ
[6, 11]	γὰρ τὸ ὕδωρ, ἀλλ´ ἀναπνεῖ	καὶ	καθεύδει καὶ τίκτει ἐν τῇ
[6, 21]	{τῶν βοῶν τοὺς τομίας ἐθίζουσι,	καὶ	καθιστᾶσι τῶν βοῶν ἡγεμόνας ὥσπερ
[6, 14]	ὑπὸ τοῦ ὀμβρίου ὕδατος, διὸ	καὶ	καλεῖται ἀφρός· καὶ ἐπιφέρεται ἐνίοτε
[6, 17]	πολὺ ἢ τὸ τοῦ ἄρρενος·	καὶ	καλοῦσί τινες τοῦτο ἱππομανές, ἀλλ´
[6, 2]	μὴ ἐπῳάζωσιν αἱ ὄρνιθες, διαφθείρονται	καὶ	κάμνουσιν. Ὀχευθεῖσαι δ´ αἱ μὲν
[6, 13]	ἐν τοῖς βαθέσι ἐκτίκτουσιν, ἔνιοι	καὶ	κατ´ ὀργυιᾶς τὸ βάθος, οἱ
[6, 17]	γὰρ ἵπποι δάκνουσι τοὺς ἵππους	καὶ	καταβάλλουσι καὶ διώκουσι τοὺς ἱππέας,
[6, 7]	ἤδη γ´ ὠμμένοι εἰσὶν ἄμφω.	Καὶ	κατεσθιόμενος δ´ ὦπται κόκκυξ ὑπὸ
[6, 12]	τὴν μὲν ὑστέραν δικρόαν ἔχουσι	καὶ	κάτω, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον (ᾠοτοκοῦσι
[6, 10]	μὲν γὰρ ᾠοτοκοῦντα δικρόας ἔχει	καὶ	κάτω, τὰ δὲ σελάχη ὀρνιθωδεστέρας.
[6, 2]	ἐκλέποι τὰ ᾠά. Ἤδη δὲ	καὶ	κείμενα ἐν ἀγγείοις ἀλεεινοῖς ἐξεπέφθη
[6, 16]	τοῦ δ´ ὕστατον. Τίκτει δὲ	καὶ	κεστρεὺς ἐν τοῖς πρώτοις, καὶ
[6, 14]	ἀφύη, ἣ γόνος ἐστὶ μαινίδων	καὶ	κεστρέων. Ὁ δ´ ἀφρὸς ὁ
[6, 3]	Τοῦτο δὲ τὸ σημεῖον πηδᾷ	καὶ	κινεῖται ὥσπερ ἔμψυχον, καὶ ἀπ´
[6, 17]	οὖν ὀχείας εἴρηται καὶ ἰδίᾳ	καὶ	κοινῇ κατὰ πάντων. Πάντων δὲ
[6, 16]	Ὕστατοι δὲ τῶν ἀγελαίων τρίγλη	καὶ	κορακῖνος· τίκτουσι δ´ οὗτοι περὶ
[6, 1]	γῇ, ἐπηλυγαζόμενα ὕλην. Ὡσαύτως δὲ	καὶ	κόρυδος καὶ τέτριξ. Ταῦτα μὲν
[6, 21]	τὴν λαγνείαν, ἐπιτίθεται ὁ ἡττώμενος,	καὶ	κρατεῖ πολλάκις. Ὀχεύει δὲ τὰ
[6, 1]	ἑκάστην ἡμέραν· εἰσὶ δὲ χαλεπαί,	καὶ	κτείνουσι τοὺς νεοττοὺς πολλάκις· χρώματα
[6, 27]	Καὶ ἡ ὕστριξ δὲ φωλεῖ	καὶ	κύει ἴσας ἡμέρας, καὶ τἆλλα
[6, 10]	διαγεγραμμένων. Ἐπικυΐσκεται δὲ τὰ σελάχη,	καὶ	κύει τοὺς πλείστους μῆνας ἕξ.
[6, 17]	περὶ πάντων, περί τ´ ὀχείας	καὶ	κυήσεως καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[6, 17]	οἷον τὰ συνανθρωπευόμενα, ὕες τε	καὶ	κύνες, ἧττον τοιαῦτα φαίνεται διὰ
[6, 10]	καὶ οἱ γαλεοειδεῖς, οἷον ἀλώπηξ	καὶ	κύων, καὶ οἱ πλατεῖς ἰχθύες,
[6, 17]	μάχεται· κἄν τις κινῆται, δάκνει	καὶ	κωλύει. Ὁ δὲ ταῦρος, ὅταν
[6, 16]	θέρους. Μετὰ δὲ τούτους χρύσοφρυς	καὶ	λάβραξ καὶ μόρμυρος καὶ ὅλως
[6, 6]	ἀχθόμενος τῇ ἐδωδῇ. Ἅμα δὲ	καὶ	λέγεται ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ
[6, 22]	ῥᾴδιον γνῶναι τὴν ἡλικίαν. Διὸ	καὶ	λέγουσι γνώμην ἔχειν, ὅταν ἄβολος
[6, 10]	πλατεῖς ἰχθύες, νάρκη καὶ βάτος	καὶ	λειόβατος {καὶ τρυγών, τὸν εἰρημένον
[6, 17]	καὶ γὰρ ἄρκτοι καὶ λύκοι	καὶ	λέοντες χαλεποὶ τοῖς πλησιάζουσι γίνονται
[6, 10]	τῶν θηλειῶν πόροι εὐκίνητοί εἰσι	καὶ	λεπτῷ ὑμένι προσειλημμένοι. Θεωρείσθωσαν δὲ
[6, 3]	ἀποκρίνεται, μικρὸν τὸ πρῶτον πάμπαν	καὶ	λευκόν. Δήλη δ´ ἡ κεφαλή,
[6, 2]	καὶ τὰ τῶν περὶ ποταμοὺς	καὶ	λίμνας γινομένων ὀρνέων πρὸς τὰ
[6, 15]	ᾖ φῦκος, τῶν δὲ ποταμῶν	καὶ	λιμνῶν περὶ τὰ χείλη· ἐνταῦθα
[6, 28]	χρώματι λυκώδης ἐστί, δασυτέρα δέ,	καὶ	λοφιὰν ἔχει δι´ ὅλης τῆς
[6, 17]	δὲ τῶν τετραπόδων ἁπάντων εὐτοκώτατον	καὶ	λοχίων καθαρώτατον, καὶ ἐλαχίστην προΐεται
[6, 17]	τῶν ἀγρίων· καὶ γὰρ ἄρκτοι	καὶ	λύκοι καὶ λέοντες χαλεποὶ τοῖς
[6, 26]	μετ´ ἀρκτοῦρον περὶ τὸν Βοηδρομιῶνα	καὶ	Μαιμακτηριῶνα. Κύει δ´ ὀκτὼ μῆνας·
[6, 22]	καὶ ὄσφρηται ἡ ἵππος, ἐξίσταται	καὶ	μαίνεται πρὸς τὴν ὀσμήν· διὸ
[6, 22]	ἀπηρτημένος, τῶν δὲ νέων ὀξὺς	καὶ	μακρός. Ὀχεύει δ´ ὁ μὲν
[6, 11]	συστέλλει ἑαυτήν· σαρκῶδες γάρ ἐστι	καὶ	μαλακόν, καὶ ὀστᾶ χονδρώδη ἔχει.
[6, 23]	Τεκοῦσα δὲ βιβάζεται ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ,	καὶ	μάλιστα δέχεται τὸ πλῆσμα ταύτῃ
[6, 16]	διατελοῦσιν ὄντες, ἕως ἂν ἐκτέκωσιν·	καὶ	μάλιστα ὁ κεστρεὺς τοῦτο ποιεῖ
[6, 9]	{ἐπιδήλως} οἱ μὲν μᾶλλον ὀχευτικοὶ	καὶ	μᾶλλον ἐπιδήλως, οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ
[6, 2]	μαλακὸν διατελεῖ, ἂν μὴ κατακαυθῇ,	καὶ	μᾶλλον ἑψόμενον ἢ πυρούμενον συνίσταται
[6, 17]	τετραπόδων παχύτερον τὸ οὖρον γίνεται,	καὶ	μᾶλλον τῶν ἐλάττω προϊεμένων κάθαρσιν.
[6, 11]	δύο, τὰ δὲ πλεῖστα τρία.	Καὶ	μαστοὺς δ´ ἔχει δύο καὶ
[6, 17]	ὀχείας ᾖ, τότε γίνεται σύννομος	καὶ	μάχεται τοῖς ἄλλοις, τὸν δὲ
[6, 12]	τῆς θηλείας τῷ μελάντερος εἶναι	καὶ	μείζους ἔχειν τὰς λεπίδας. Οἱ
[6, 13]	ᾠῶν, εὐθύς τε λευκότερα φαίνεται	καὶ	μείζω ἐν ἡμέρᾳ ὡς εἰπεῖν.
[6, 19]	Λευκὰ δὲ τὰ ἔκγονα γίνεται	καὶ	μέλανα, ἐὰν ὑπὸ τῇ τοῦ
[6, 3]	χρόνον τοῦτον ἐξαιρόμενοι μείζους κυάμων	καὶ	μέλανες· ἀφαιρουμένου δὲ τοῦ δέρματος
[6, 21]	πλεῖσται· οὐ μὴν ἀλλ´ ἔνιαι	καὶ	μέχρι τοῦ μετοπώρου κυΐσκονται. Ὅταν
[6, 23]	γενομένου. Ἐὰν δὲ συνεχῶς μίσγηται	καὶ	μὴ διαλείπῃ χρόνον τινὰ οὕτως
[6, 2]	σκληρόδερμόν ἐστιν, ἐὰν γόνῳ γένηται	καὶ	μὴ διαφθαρῇ (ἔνια γὰρ μαλακὰ
[6, 17]	δὲ πολλάκις ποιούμενα τὰς ὀχείας	καὶ	μὴ κατὰ μίαν ὥραν, οἷον
[6, 2]	τὸ πρῶτον, ὕστερον μέντοι ἀναβαίνει	καὶ	μὴ κύσας· οἱ δὲ νεώτεροι
[6, 8]	δύνανται τροφήν τινα αὑτοῖς πορίζεσθαι	καὶ	μὴ παντάπασιν ἄσιτοι εἶναι. Ἐπῳάζουσι
[6, 13]	τι ἂν ὑπὸ ῥεύματος ληφθῇ	καὶ	μὴ προσπέσῃ πρὸς ὕλην· καὶ
[6, 2]	εἰς κύστιν καὶ ἕψῃ μαλακῶς	καὶ	μὴ συντόνῳ τῷ πυρί, τὸ
[6, 12]	εὐθὺς γὰρ γεννώμενοι ὡς εἰπεῖν	καὶ	μικροὶ ὄντες οἱ φοξῖνοι κυήματ´
[6, 2]	Καὶ τὸ μὲν πρῶτον λευκὸν	καὶ	μικρὸν φαίνεται, ἔπειτα ἐρυθρὸν καὶ
[6, 16]	δὲ τούτους χρύσοφρυς καὶ λάβραξ	καὶ	μόρμυρος καὶ ὅλως οἱ καλούμενοι
[6, 17]	κἂν ἀναμιχθῶσιν ἀλλήλοις, ἐξελαύνουσι δάκνοντες,	καὶ	νέμονται χωρίς, ἕκαστοι τὰς ἑαυτῶν
[6, 5]	διὸ σπάνιον ἰδεῖν νεοττιὰν γυπὸς	καὶ	νεοττούς. Καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[6, 3]	μὲν οὖν ἀλεκτορίσι τριῶν ἡμερῶν	καὶ	νυκτῶν παρελθουσῶν ἐπισημαίνει τὸ πρῶτον,
[6, 2]	καὶ αἱματῶδες, αὐξανόμενον δ´ ὠχρὸν	καὶ	ξανθὸν ἅπαν· ὅταν δ´ ἤδη
[6, 2]	μᾶλλον ἑψόμενον ἢ πυρούμενον συνίσταται	καὶ	ξηραίνεται. Ἑκάτερον δὲ χωρὶς ὑμένι
[6, 17]	καὶ τῷ πηλῷ μολύνοντες πολλάκις	καὶ	ξηραίνοντες ἑαυτούς· μάχονται δὲ πρὸς
[6, 4]	πάλιν τίκτει θάτερον. Ἐπῳάζει δὲ	καὶ	ὁ ἄρρην ἐν τῷ μέρει
[6, 16]	ἐνιαχοῦ δὲ μετοπώρου. Τίκτει δὲ	καὶ	ὁ αὐλωπίας, ὃν καλοῦσί τινες
[6, 3]	τούτῳ δὴ γίνεται τότε ὅλος)	καὶ	ὁ ἕτερος ὑμὴν χοριοειδὴς ὤν,
[6, 24]	θήλειαν· ὕστερον δ´ οὐκέτι ἀναβαίνει.	Καὶ	ὁ θῆλυς δ´ ὀρεὺς ἤδη
[6, 17]	διιστάμενοι πρὸς ἀλλήλους. Χαλεπὸς δὲ	καὶ	ὁ κάμηλος περὶ τὴν ὀχείαν
[6, 6]	ὅτε καὶ τέτταρας. Τίκτει δὲ	καὶ	ὁ κόραξ {οὐ μόνον δύο,
[6, 28]	τοῦ Νέσσου ποταμοῦ. Τίκτει δὲ	καὶ	ὁ λέων πάνυ μικρὰ οὕτως
[6, 16]	καλοῦσί τινες χελῶνα τῶν κεστρέων,	καὶ	ὁ μύξων τὴν αὐτὴν ὥραν
[6, 3]	ἔτεινεν ὁ ἕτερος τῶν ὀμφαλῶν	(καὶ	ὁ νεοττὸς ἐν τούτῳ δὴ
[6, 10]	ὁ νεοττὸς καλούμενος. Προσπέφυκε δὲ	καὶ	ὁ ὀμφαλὸς μικρὸν κατώτερον τοῦ
[6, 29]	ζῶσι δὲ περὶ ἔτη ἕξ·	καὶ	ὁ πανθὴρ δὲ τίκτει τυφλὰ
[6, 23]	ἢ ὄνος ὄνῳ. Ἀποβαίνει δὲ	καὶ	ὁ τῆς κυήσεως χρόνος, ὅταν
[6, 9]	περὶ τὸ ἔαρ· γίνεται δὲ	καὶ	ὁ τόκος εὐθέως μετὰ τὴν
[6, 25]	Τὸ δὲ πλῆθος τῶν τικτομένων	καὶ	ὁ χρόνος τῆς κυήσεως ὁ
[6, 11]	τὸν ἀέρα· πλεύμονα γὰρ ἔχουσιν.	Καὶ	ὅ γε δελφὶς ὦπται, ὅταν
[6, 24]	ἤδη γάρ τις βεβίωκεν ἔτη	καὶ	ὀγδοήκοντα, οἷον Ἀθήνησιν ὅτε τὸν
[6, 29]	ὅμοιοι δὲ τὴν ὄψιν, ὥσπερ	καὶ	οἱ ἄγριοι ὄνοι πρὸς τοὺς
[6, 12]	τὸ ἀποτικτόμενόν ἐστιν. Ὁμοίως δὲ	καὶ	οἱ ἄλλοι· ἀλεεινά τε γάρ
[6, 16]	ἤδη οὖσαι πηλαμύδες. Σχεδὸν δὲ	καὶ	οἱ ἄλλοι πάντες ἰχθύες ταχεῖαν
[6, 13]	οὗτος. Κυπρῖνος δὲ καὶ βάλερος	καὶ	οἱ ἄλλοι πάντες ὡς εἰπεῖν
[6, 21]	περὶ πεντεκαίδεκα ἔτη αἱ θήλειαι·	καὶ	οἱ ἄρρενες δ´, ἂν ἐκτμηθῶσιν.
[6, 20]	τετράμηνοι, ὁμοίως αἵ τε θήλειαι	καὶ	οἱ ἄρρενες. Διὰ δὲ τὸ
[6, 22]	οἱ πρεσβύτεροι τῶν ἵππων γονιμώτεροι,	καὶ	οἱ ἄρρενες τῶν ἀρρένων καὶ
[6, 10]	τούτων. Οἱ μὲν οὖν γαλεοὶ	καὶ	οἱ γαλεοειδεῖς, οἷον ἀλώπηξ καὶ
[6, 16]	ἐστόχασται τὰ εἰρημένα. Ἴσχουσι δὲ	καὶ	οἱ γόγγροι κυήματα· ἀλλ´ οὐκ
[6, 17]	ἀπὸ τῶν σκυλακίων. Ἐξαγριαίνονται δὲ	καὶ	οἱ ἐλέφαντες περὶ τὴν ὀχείαν,
[6, 13]	ἐνιαυτοῦ περιιόντος ἅπαντες· ὥσπερ δὲ	καὶ	οἱ θαλάττιοι, καὶ οὗτοι οὐκ
[6, 16]	πρὸς τὴν ἄμμον. Διαρρήγνυνται δὲ	καὶ	οἱ θύννοι ὑπὸ τῆς πιμελῆς,
[6, 29]	τίκτει δὲ τὰ πλεῖστα τέτταρα.	Καὶ	οἱ θῶες δ´ ὁμοίως κυΐσκονται
[6, 22]	τῶν θηλειῶν διὰ τὰς ὀχείας,	καὶ	οἱ ἰδίᾳ τρεφόμενοι τῶν ἐν
[6, 29]	οἱ λύκοι. Οἱ δ´ αἴλουροι	καὶ	οἱ ἰχνεύμονες τίκτουσιν ὅσαπερ καὶ
[6, 16]	τόκου καὶ τῆς εὐημερίας, ἐπεὶ	καὶ	οἱ καλούμενοι κορακῖνοι ἐνιαχοῦ τίκτουσι
[6, 17]	Ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ ταῦροι	καὶ	οἱ κριοὶ καὶ οἱ τράγοι·
[6, 29]	καὶ οἱ ἰχνεύμονες τίκτουσιν ὅσαπερ	καὶ	οἱ κύνες, καὶ τρέφονται τοῖς
[6, 12]	καὶ οἱ λευκοὶ καλούμενοι πάντες,	καὶ	οἱ λεῖοι πλὴν ἐγχέλυος) ᾠὸν
[6, 12]	οἷον λάβραξ, κεστρεύς, κέφαλος, ἐτελίς,	καὶ	οἱ λευκοὶ καλούμενοι πάντες, καὶ
[6, 1]	οὐδαμῶς, οἷον οἵ τε {πέρδικες	καὶ	οἱ ὄρτυγες, ἀλλ´ ἐν τῇ
[6, 16]	πιμελήν· ἴσχει γὰρ μακρόν, ὥσπερ	καὶ	οἱ ὄφεις. Ἀλλ´ ἐπὶ τὸ
[6, 10]	γαλεοειδεῖς, οἷον ἀλώπηξ καὶ κύων,	καὶ	οἱ πλατεῖς ἰχθύες, νάρκη καὶ
[6, 13]	τὸ ἄνθος. ~Οἱ δὲ λιμναῖοι	καὶ	οἱ ποτάμιοι τῶν ἰχθύων κυήματα
[6, 16]	πηλαμύδων. Ὀχεύονται δ´ οἱ θύννοι	καὶ	οἱ σκόμβροι περὶ τὸν Ἐλαφηβολιῶνα
[6, 17]	πολλάκις ἀμφότεροι ἀποθνήσκουσιν. Ὡσαύτως δὲ	καὶ	οἱ ταῦροι καὶ οἱ κριοὶ
[6, 1]	ἡ δ´ ὥρα τῆς ὀχείας	καὶ	οἱ τόκοι οὐ πᾶσιν ὁμοίως
[6, 17]	οἱ ταῦροι καὶ οἱ κριοὶ	καὶ	οἱ τράγοι· πρότερον γὰρ ὄντες
[6, 10]	λεπτῷ ὑμένι προσειλημμένοι. Θεωρείσθωσαν δὲ	καὶ	οἱ τῶν ἀρρένων πόροι, ὡς
[6, 17]	καταβάλλουσι καὶ διώκουσι τοὺς ἱππέας,	καὶ	οἱ ὕες οἱ ἄγριοι χαλεπώτατοι,
[6, 10]	ἄλληλα οἵ τε θορικοὶ πόροι	καὶ	οἱ ὑστερικοί, καὶ ὅτι οἱ
[6, 1]	δὲ παντοδαπὰ ἔχουσιν. Τίκτουσι δὲ	καὶ	οἰκογενεῖς ἔνιαι δὶς τῆς ἡμέρας·
[6, 1]	δὲ καὶ φάττα καὶ τρυγὼν	καὶ	οἰνὰς διτοκοῦσι μέν, ἀλλ´ αἱ
[6, 14]	ᾠῶν, ἐν τέλμασιν ἄλλοις τε,	καὶ	οἷον περὶ Κνίδον φασὶν εἶναί
[6, 21]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐνιαύσιοι	καὶ	ὀκτάμηνοι, τὸ δὲ μάλισθ´ ὁμολογούμενον
[6, 16]	γὰρ οἰστρῶντες πρὸς τὴν γῆν.	Καὶ	ὅλως ἐν κινήσει περὶ τὸν
[6, 16]	χρύσοφρυς καὶ λάβραξ καὶ μόρμυρος	καὶ	ὅλως οἱ καλούμενοι δρομάδες. Ὕστατοι
[6, 14]	αὐτὸν τρόπον τούτοις. Ἔνιοι δὲ	καὶ	ὅλως φασὶ τοὺς κεστρεῖς φύεσθαι
[6, 20]	ἔνιαι δὲ καὶ εἴκοσιν· διὸ	καὶ	Ὅμηρον οἴονταί τινες ὀρθῶς ποιῆσαι
[6, 21]	δὲ μάλιστα πεντετὴς ὤν, διὸ	καὶ	Ὅμηρόν φασι πεποιηκέναι τινὲς ὀρθῶς
[6, 25]	μείζους γίνονται καὶ χαλεπώτεροι, ὥσπερ	καὶ	{Ὅμηρος ἐποίησεν θρέψεν ἔπι χλούνην
[6, 16]	μῆνα, {κύει δ´ ἡμέρας τριάκοντα·	καὶ	ὃν καλοῦσί τινες χελῶνα τῶν
[6, 23]	κυήσεως χρόνος, ὅταν μιχθῇ ἵππος	καὶ	ὄνος, κατὰ τὸ ἄρρεν, λέγω
[6, 29]	τῶν ἐκ συνδυασμοῦ γινομένων ἵππου	καὶ	ὄνου, ὅμοιοι δὲ τὴν ὄψιν,
[6, 17]	ὕστερον μέντοι σφόδρα. Βοῒ δὲ	καὶ	ὄνῳ καὶ ἵππῳ πλείω μὲν
[6, 2]	Ἔστι δὲ τὰ μὲν μακρὰ	καὶ	ὀξέα τῶν ᾠῶν θήλεα, τὰ
[6, 20]	οἱ μὲν γὰρ νέοι λευκοὺς	καὶ	ὀξεῖς ἔχουσιν, οἱ δὲ πρεσβύτεροι
[6, 14]	εὐημερίαις τοιαύταις, γίνεται δ´ ἐνιαχοῦ	καὶ	ὁπόταν ὕδωρ πολὺ ἐξ οὐρανοῦ
[6, 2]	πέντε καὶ εἴκοσιν. Διαφέρουσι μέντοι	καὶ	ὄρνιθες ὀρνίθων τῷ ἐπῳαστικώτεραι εἶναι
[6, 12]	ἐπὶ τὰ ᾠὰ τὸν θορόν,	καὶ	ὅσα μὲν ἂν ἐπιρρανθῇ, ἐκ
[6, 3]	ᾠοῦ καὶ ἐκλέπεται τὸ ᾠόν,	καὶ	ὅσον στιγμὴ αἱματίνη ἐν τῷ
[6, 11]	σαρκῶδες γάρ ἐστι καὶ μαλακόν,	καὶ	ὀστᾶ χονδρώδη ἔχει. Ἀποκτεῖναι δὲ
[6, 22]	δ´ ἐάν τις φθῇ λαβὼν	καὶ	ὄσφρηται ἡ ἵππος, ἐξίσταται καὶ
[6, 10]	δ´ ἢ ὠχρότερον, καὶ πρότερον	καὶ	ὅταν ἐνῇ ὁ νεοττός. Διαφέρει
[6, 17]	ἵπποις καὶ ἐν τοῖς βουσίν·	καὶ	ὅταν εὐημερίαι γίνωνται καὶ τὰ
[6, 20]	καὶ δασυπόδειον. Γίνεται δὲ σημεῖον	καὶ	ὅταν ἡλικίαν ἔχωσι τοῦ ὀχεύεσθαι·
[6, 26]	ἐνίοτε ὀχεύονται, καθάπερ τὰ πρόβατα·	καὶ	ὅταν ὀργῶσι, παρεκκλίνουσιν ἀλλήλας. Μεταλλάττει
[6, 14]	ἡ ἀφύη ἀναυξὴς καὶ ἄγονος,	καὶ	ὅταν {πλείων γένηται χρόνος, ἀπόλλυται,
[6, 10]	θορικοὶ πόροι καὶ οἱ ὑστερικοί,	καὶ	ὅτι οἱ μὲν προσπεφύκασι τῇ
[6, 5]	ὅτι οὐδεὶς ἑώρακε γυπὸς νεοττιάν,	καὶ	ὅτι πολλοὶ ἐξαίφνης φαίνονται ἀκολουθοῦντες
[6, 26]	γίνεται τοῦ θέρους αὐτῶν, διὸ	καὶ	οὐ δύνανται θεῖν, ἀλλ´ ἁλίσκονται
[6, 21]	τῶν εἰρημένων χρόνων, ἐκβόλιμόν ἐστι	καὶ	οὐ θέλει ζῆν· μαλακαὶ γὰρ
[6, 26]	ἀλλήλας. Μεταλλάττει δ´ ὁ ἄρρην	καὶ	οὐ πρὸς μιᾷ διατρίβει, ἀλλὰ
[6, 20]	δὲ πάλιν ὀχεύεται ἕκτῳ μηνί,	καὶ	οὐ πρότερον. Ἔνιαι δὲ κύουσι
[6, 2]	τι πονήσῃ καὶ δυσαρεστήσῃ, κατέχει	καὶ	οὐ τίκτει μελλήσασα. Ἴδια δὲ
[6, 25]	ὅταν γένηται, θηλάζει τῷ στόματι	καὶ	οὐ τῷ μυκτῆρι, καὶ βαδίζει
[6, 3]	ἀπὸ δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ ἀπολέλυται,	καὶ	οὐδὲν γίνεται μεταξὺ ἀλλ´ ἀνήλωται
[6, 2]	παρῇ, κύσασαι ὥσπερ οἱ ἄρρενες·	καὶ	οὐδὲν προϊέμεναι εἰς ἀλλήλας τίκτουσιν
[6, 21]	δ´ ὀδόντας βάλλει βοῦς διετής,	καὶ	οὐκ ἀθρόους ἀλλ´ ὥσπερ ἵππος·
[6, 28]	γένος τὸ τῶν λεόντων ἐστὶ	καὶ	οὐκ ἐν πολλῷ γίνεται τόπῳ,
[6, 9]	διαλείπων δύο ἢ τρεῖς ἡμέρας	καὶ	οὐκ ἐφεξῆς· αἱ δὲ πρωτοτόκοι
[6, 2]	δὲ καλούμενα ὑπό τινων κυνόσουρα	καὶ	οὔρια γίνεται τοῦ θέρους μᾶλλον.
[6, 17]	λαβεῖν· κατὰ μικρὸν γὰρ ῥεῖν.	Καὶ	οὐροῦσι δὲ πολλάκις, ὅταν σκυζῶσι,
[6, 13]	ὥσπερ δὲ καὶ οἱ θαλάττιοι,	καὶ	οὗτοι οὐκ ἐξαφιᾶσιν οὐδέποτε ἅμα
[6, 13]	αἰγιαλοῖς ἐν ὑπηνέμοις· ἀγελαῖος δὲ	καὶ	οὗτος. Κυπρῖνος δὲ καὶ βάλερος
[6, 17]	μέλλωσι τίκτειν. {Τότε δ´ ἐπισημαίνει,	καὶ	οὕτω γινώσκουσιν ὅτι ἐπίτοκοι οἱ
[6, 12]	ὥρα ᾖ τοῦ τίκτειν, διαρρήγνυται,	καὶ	οὕτω τὰ ᾠὰ ἐξέρχεται. Ἔχει
[6, 14]	πρότερον· τέλος γὰρ λείπεται κεφαλὴ	καὶ	ὀφθαλμοί. Πλὴν {νῦν εὕρηται τοῖς
[6, 21]	ὀλιγάκις δὲ δύο· καὶ τίκτει	καὶ	ὀχεύει ἕως ἂν ζῇ. Ζῶσι
[6, 24]	~Ὁ δ´ ὀρεὺς ἀναβαίνει μὲν	καὶ	ὀχεύει μετὰ τὸν πρῶτον βόλον,
[6, 22]	ἀφαιρεῖται οὐδεμία τεταγμένη τοῦ ὀχεύεσθαι	καὶ	ὀχεύειν. Οὐ μέντοι γε, ὅτ´
[6, 10]	διὸ πολλοὶ κατὰ μῆνα τίκτειν	καὶ	ὀχεύεσθαι οἴονται τοὺς τοιούτους τῶν
[6, 19]	δέκα καὶ ἕνδεκα. Ὀχεύει δὲ	καὶ	ὀχεύεται, ἕως ἂν ζῇ, καὶ
[6, 4]	Αἰγύπτῳ καὶ δωδεκάκις. Ὀχεύει δὲ	καὶ	ὀχεύεται ἡ περιστερὰ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ·
[6, 1]	ὁμοίως ἔχουσιν. Τὰ μὲν γὰρ	καὶ	ὀχεύεται καὶ τίκτει κατὰ πάντα
[6, 20]	κύων ἡ Λακωνικὴ μὲν ὀκτάμηνος	καὶ	ὀχεύεται· καὶ τὸ σκέλος δ´
[6, 29]	τίκτει ὥσπερ κύων· ὀχεύει δὲ	καὶ	ὀχεύεται κατὰ μίαν ὥραν, καὶ
[6, 25]	κεράσαντες. Ὁ δ´ ἐλέφας ὀχεύει	καὶ	ὀχεύεται πρῶτον εἴκοσιν ἐτῶν. Ὅταν
[6, 21]	πολλάκις. Ὀχεύει δὲ τὰ ἄρρενα	καὶ	ὀχεύεται τὰ θήλεα ἐνιαύσια ὄντα
[6, 4]	ἐνιαυτοῦ· καὶ γὰρ ἕκμηνος ὀχεύει	καὶ	ὀχεύεται. Τὰς δὲ φάττας καὶ
[6, 23]	εὐκίνητον} ~Ὄνος δ´ ὀχεύει μὲν	καὶ	ὀχεύεται τριακοντάμηνος, καὶ βάλλει τοὺς
[6, 12]	κυήματα ἔχοντες. Συνίσταται μὲν οὖν	καὶ	ὀχευομένων ᾠὰ τοῖς συνδυαζομένοις τῶν
[6, 20]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὀκτώ.	Καὶ	ὀχεύονται δ´ αἱ θήλειαι καὶ
[6, 24]	Συρίᾳ τῇ ὑπὲρ Φοινίκης ἡμίονοι	καὶ	ὀχεύονται καὶ τίκτουσιν· ἀλλ´ ἔστι
[6, 20]	Καὶ ὀχεύονται δ´ αἱ θήλειαι	καὶ	ὀχεύουσιν οἱ ἄρρενες ἕως ἂν
[6, 22]	μὲν ἄνωθεν δύο δὲ κάτωθεν,	καὶ	πάλιν ὅταν ἄλλος ἐνιαυτὸς γένηται,
[6, 22]	τὸν τόκον. Ἕνα δ´ ἐνιαυτὸν	{καὶ	πάμπαν ἀνάγκη διαλείπειν καὶ ποιεῖν
[6, 13]	Συμπλέκονται δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐνίοτε	καὶ	πάνυ μέγας πρὸς μικρόν· καὶ
[6, 17]	βόες ἐπὶ τοὺς ταύρους ἀναβαίνουσι,	καὶ	παρακολουθοῦσιν ἀεί, καὶ παρεστᾶσιν. Πρότερα
[6, 24]	ἤδη διὰ τὸ γῆρας συναμπρεύων	καὶ	παραπορευόμενος παρώξυνε τὰ ζεύγη πρὸς
[6, 17]	ταύρους ἀναβαίνουσι, καὶ παρακολουθοῦσιν ἀεί,	καὶ	παρεστᾶσιν. Πρότερα δὲ τὰ νεώτερα
[6, 3]	ὀλίγον ἤδη ὂν καὶ γλίσχρον	καὶ	παχὺ καὶ ὕπωχρον. Τέτακται γὰρ
[6, 19]	ἡγεμόνες τῶν προβάτων· οὗτοι δὲ	καὶ	πεντεκαίδεκα. Ἐν ἑκάστῃ δὲ ποίμνῃ
[6, 13]	προσεδρεύει ὁ ἄρρην καὶ τετταράκοντα	καὶ	πεντήκοντα ἡμέρας, ὅπως μὴ κατεσθίηται
[6, 9]	καὶ μᾶλλον ἐπιδήλως, οἷον ἀλεκτρυόνες	καὶ	πέρδικες, οἱ δὲ μὴ συνεχῶς,
[6, 2]	ἐστι τὰ ᾠά, οἷον περιστερᾶς	καὶ	πέρδικος, τῶν δ´ ὠχρά, οἷον
[6, 17]	δὲ τῶν πεζῶν ὅσα ζῳοτοκεῖ	καὶ	περὶ ἀνθρώπου λεκτέον τὰ συμβαίνοντα
[6, 3]	ἔνεστιν ὑγρόν, εἶτα ὁ νεοττός,	καὶ	περὶ αὐτὸν ὑμὴν χωρίζων, ὅπως
[6, 20]	πολύ, οὐ μὴν ἀλλά τισι	καὶ	περὶ ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας γεγένηται τοῦτο
[6, 16]	ὥσπερ τὰ φαλάγγια δέ, περικέχυνται	καὶ	περὶ τὴν βελόνην· ἐκτίκτει γὰρ
[6, 17]	ζῴων καὶ πτηνῶν καὶ πλωτῶν,	καὶ	περὶ τῶν πεζῶν ὅσα ᾠοτοκεῖ,
[6, 17]	τις ἄρρην, συστρέψας εἰς ταὐτὸ	καὶ	περιδραμὼν κύκλῳ, προσελθὼν μάχεται· κἄν
[6, 1]	χρόνον ὡς εἰπεῖν, οἷον ἀλεκτορὶς	καὶ	περιστερά, ἡ μὲν ἀλεκτορὶς ὅλον
[6, 3]	ὑπόστημα ἐν τῇ κοιλίᾳ ὠχρόν.	Καὶ	περίττωμα δ´ ἀφίησι περὶ τὸν
[6, 2]	ᾠῶν θήλεα, τὰ δὲ στρογγύλα	καὶ	περιφέρειαν ἔχοντα κατὰ τὸ ὀξὺ
[6, 29]	βραχέων, διὰ τὸ ὑγρὸς εἶναι,	καὶ	πηδᾷ πόρρω. {Εἰσὶ δ´ ἐν
[6, 7]	ἱεράκων οἱ νεοττοὶ ἡδύκρεῳ σφόδρα	καὶ	πίονες. Νεοττεύει δὲ γένος τι
[6, 22]	ἄλλα τετράποδα κατακείμενα τίκτει, διὸ	καὶ	πλάγια προέρχεται τὰ ἔμβρυα πάντων·
[6, 3]	τῷ χρόνῳ ὑγρὸν ἤδη ἐστὶ	καὶ	πλεῖον ἢ τὸ κατὰ φύσιν)
[6, 6]	δύο, ὥσπερ φασί τινες, ἀλλὰ	καὶ	πλείω· ἐπῳάζει δὲ περὶ εἴκοσιν
[6, 1]	καὶ τέτταρα ἤδη, τίκτει δὲ	καὶ	πλείω. Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν
[6, 2]	τίκτουσιν εὐθὺς ἀρχομένου τοῦ ἔαρος,	καὶ	πλείω τίκτουσιν ἢ αἱ πρεσβύτεραι·
[6, 11]	φάλαινα ἢ δύο τὰ πλεῖστα	καὶ	πλεονάκις, ἢ ἕν. Ὁμοίως δὲ
[6, 24]	πρῶτον βόλον, ἑπταετὴς δ´ ὢν	καὶ	πληροῖ, καὶ ἤδη ἐγένετο γίννος
[6, 17]	τῶν ἄλλων ζῴων καὶ πτηνῶν	καὶ	πλωτῶν, καὶ περὶ τῶν πεζῶν
[6, 8]	Πρὸς δὲ τόποις ἑλώδεσί τε	καὶ	πόαν ἔχουσι πάντων τῶν λιμναίων
[6, 22]	ἐνιαυτὸν {καὶ πάμπαν ἀνάγκη διαλείπειν	καὶ	ποιεῖν ὥσπερ νειόν. Ἵππος μὲν
[6, 26]	ὠμμέναι εἰσὶν ὀλίγαι καὶ δύο.	Καὶ	ποιεῖται τοὺς τόκους παρὰ τὰς
[6, 17]	ποιοῦνται μάχας θαυμαστάς, θωρακίζοντες ἑαυτοὺς	καὶ	ποιοῦντες τὸ δέρμα ὡς παχύτατον
[6, 2]	ὄρνιθες φρίττουσί τε καὶ ἀποσείονται	καὶ	πολλάκις κάρφος περιβάλλονται (ποιοῦσι δὲ
[6, 10]	ἅμα πάντα προΐενται, ἀλλὰ πολλάκις	καὶ	πολὺν χρόνον. Τὰ δὲ κάτω
[6, 22]	οὐκέτι προσίεσθαι διὰ τὸ σπᾶσθαι	καὶ	πονεῖν· τὸν δ´ ἵππον πλείω
[6, 10]	ὅμοιον ταῖς τῶν αὐλῶν γλώτταις,	καὶ	πόροι τριχώδεις ἐγγίνονται τοῖς ὀστράκοις.
[6, 19]	πρόβατον καὶ αἴξ. Διδυμοτοκοῦσι δὲ	καὶ	πρόβατα καὶ αἶγες διά τε
[6, 17]	ἐπειδὰν τέκωσιν ὕστερον. Κύοντα δὲ	καὶ	πρόβατα καὶ αἶγες πιότερα γίνονται
[6, 19]	καὶ ὀχεύεται, ἕως ἂν ζῇ,	καὶ	πρόβατον καὶ αἴξ. Διδυμοτοκοῦσι δὲ
[6, 19]	τέτταρα. Κύει δὲ πέντε μῆνας	καὶ	πρόβατον καὶ αἴξ· διὸ ἐν
[6, 3]	τὸ ὠχρὸν ἀεὶ ἔλαττον γινόμενον	καὶ	προϊὸν ἀναλίσκεται πάμπαν καὶ ἐμπεριλαμβάνεται
[6, 17]	τοῦτον ὄντες, διὰ τὴν ὀχείαν,	καὶ	πρὸς ἀλλήλους δὲ ποιοῦνται μάχας
[6, 17]	οὐροῦσι δὲ πολλάκις, ὅταν σκυζῶσι,	καὶ	πρὸς αὑτὰς παίζουσιν. Τὰ μὲν
[6, 10]	πρὸς αὑτούς, οἷον τοῖς γαλεώδεσι	καὶ	πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς τὰ
[6, 22]	δέ τις ἐπιμελῶς θεραπεύῃ, ἐκτείνει	καὶ	πρὸς τὰ πεντήκοντα. Ὁ δὲ
[6, 10]	τοῖς γαλεώδεσι καὶ πρὸς αὑτοὺς	καὶ	πρὸς τὰ πλατέα. Ἐνίοις μὲν
[6, 16]	ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως· τίκτει γὰρ ἀθρόα	καὶ	πρὸς τῇ γῇ. Ὅλως δ´
[6, 12]	γῆν, καὶ τροφὴν ἔχει μᾶλλον,	καὶ	πρὸς τὸ μὴ κατεσθίεσθαι ὑπὸ
[6, 17]	ὁρμητικῶς, ὃ καλεῖται καπρᾶν, ὠθοῦνται	καὶ	πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Περὶ δὲ
[6, 13]	καὶ πρὸς τῷ καλάμῳ δὲ	καὶ	πρὸς τῷ βρύῳ. Συμπλέκονται δὲ
[6, 14]	οἷον περὶ Ἀθήνας ἐν Σαλαμῖνι	καὶ	πρὸς τῷ Θεμιστοκλείῳ καὶ ἐν
[6, 13]	ἰτέας ἢ ἄλλου τινὸς δένδρου,	καὶ	πρὸς τῷ καλάμῳ δὲ καὶ
[6, 13]	καὶ πάνυ μέγας πρὸς μικρόν·	καὶ	προσαγαγόντες τοὺς πόρους πρὸς ἀλλήλους,
[6, 17]	τροφῆς δαψίλειαν πραοτέρους αὐτοὺς παρέχειν·	καὶ	προσάγοντες δ´ αὐτοῖς ἑτέρους κολάζουσι
[6, 21]	κυΐσκονται. Ὅταν δὲ πολλαὶ κύωσι	καὶ	προσδέχωνται τὴν ὀχείαν, σφόδρα δοκεῖ
[6, 10]	Οὔσης δὲ δικρόας τῆς ὑστέρας	καὶ	προσπεφυκυίας πρὸς τῷ ὑποζώματι, ὥσπερ
[6, 20]	καὶ ὕστερον, ἤδη ὀκτάμηνοι ὄντες,	καὶ	πρότερον ἢ ἑξάμηνοι· ὡς γὰρ
[6, 10]	μονόχρων, λευκότερον δ´ ἢ ὠχρότερον,	καὶ	πρότερον καὶ ὅταν ἐνῇ ὁ
[6, 12]	γὰρ γίνεται καὶ ὑμένι περιέχεται,	καὶ	πρῶτον διάδηλοι οἱ ὀφθαλμοὶ μεγάλοι
[6, 17]	μὲν οὖν τῶν ἄλλων ζῴων	καὶ	πτηνῶν καὶ πλωτῶν, καὶ περὶ
[6, 11]	ὅταν καθεύδῃ, ὑπερέχων τὸ ῥύγχος,	καὶ	ῥέγχει καθεύδων. Ἔχει δ´ ὁ
[6, 16]	καὶ κεστρεὺς ἐν τοῖς πρώτοις,	καὶ	σάλπη τοῦ θέρους ἀρχομένου ἐν
[6, 8]	ἄρρενες κομίζοντες τὴν τροφὴν αὐταῖς	καὶ	σιτίζοντες. Τῶν δὲ φαβῶν ἡ
[6, 28]	τεκεῖν, καὶ τεκοῦσα εὐθὺς ὀχεύεται,	καὶ	συλλαμβάνει ἔτι θηλαζομένη· τὸ δὲ
[6, 22]	καὶ τοῦτο αἱ φαρμακίδες ζητοῦσι	καὶ	συλλέγουσιν. Ἐὰν δ´ ὠχευμένην ἵππον
[6, 29]	ἐκτέκῃ, τῇ γλώττῃ λείχουσα ἐκθερμαίνει	καὶ	συμπέττει. Τίκτει δὲ τέτταρα τὰ
[6, 3]	ὀψὲ γάρ ποτε μικροὶ γίνονται	καὶ	συμπίπτουσιν. Τοῦ δὲ σώματος τὸ
[6, 4]	ᾠὸν τῇ προτεραίᾳ ἢ ἐκλέπει.	Καὶ	συνθερμαίνουσι τοὺς νεοττοὺς ἀμφότεροι ἐπί
[6, 25]	καὶ ἀποκρήμνους μάλιστα καὶ φαραγγώδεις	καὶ	συσκίους. Διατρίβει δ´ ὁ ἄρρην
[6, 11]	ἀπερείδεσθαι τοῖς ποσίν. Συνάγει δὲ	καὶ	συστέλλει ἑαυτήν· σαρκῶδες γάρ ἐστι
[6, 12]	πρῶτον διάδηλοι οἱ ὀφθαλμοὶ μεγάλοι	καὶ	σφαιροειδεῖς ὄντες. Ἧι καὶ δῆλον
[6, 27]	μυός, καὶ ψιλὸν καὶ τυφλόν,	καὶ	σχεδὸν ἀδιάρθρωτα τὰ σκέλη καὶ
[6, 4]	τὴν τεκνοτροφίαν τοῦ ἄρρενος, ὥσπερ	καὶ	τὰ ἄλλα ζῷα μετὰ τὸν
[6, 28]	ἡ θήλεια καὶ ὑστέραν, ὥσπερ	καὶ	τὰ ἄλλα ζῷα τὰ θήλεα,
[6, 11]	ᾠοτοκήσαντες. ~Δελφὶς δὲ καὶ φάλαινα	καὶ	τὰ ἄλλα κήτη, ὅσα μὴ
[6, 10]	ἡ κεφαλὴ καὶ τὰ ὄμματα	καὶ	{τὰ ἄνω μέγιστα γίνεται τὸ
[6, 22]	ὀχεύεσθαι· ταῦτα μέντοι ὀλίγα ἐστί,	καὶ	τὰ ἔκγονα τούτων ἐλάττω καὶ
[6, 26]	ὥστε κἂν ἐκτοπίσωσι γινώσκεσθαι τούτῳ·	καὶ	τὰ ἔμβρυα δ´ ἐν τῇ
[6, 10]	αὐτῇ ἅμα θήλεα καὶ ἄρρενα.	Καὶ	τὰ ἔμβρυα διαιρούμενα, ὁμοίως ὥσπερ
[6, 10]	ἔχει γὰρ τὴν μὲν κεφαλὴν	καὶ	τὰ ἔμπροσθεν βάτου, τὰ δ´
[6, 3]	ὄρνιθες ἔνια ἄγονα τῶν ᾠῶν	καὶ	{τὰ} ἐξ ὀχείας γινόμενα, καὶ
[6, 2]	Γίνεται δὲ τὰ ὑπηνέμια γόνιμα	καὶ	τὰ ἐξ ὀχείας ἤδη ἐνυπάρχοντα
[6, 10]	τὴν δικρόαν τῆς ὑστέρας καταβαίνει,	καὶ	τὰ ζῷα γίνεται τὸν ὀμφαλὸν
[6, 19]	νοτίοις δὲ θηλυτοκεῖ. Μεταβάλλει δὲ	καὶ	τὰ θηλυτοκοῦντα καὶ ἀρρενοτοκεῖ· δεῖ
[6, 12]	Τούτῳ τρέφεται καὶ τὰ ὄστρεα	καὶ	τὰ ἰχθύδια τὰ ἐν τοῖς
[6, 25]	ἐν γαστρὶ λάβῃ. Ἔχει δὲ	καὶ	τὰ κρέα καὶ τὸ γάλα
[6, 3]	ὄντος ὁ νεοττὸς ὅλος διάδηλος	καὶ	τὰ μέρη πάντα. Ἔχει δ´
[6, 10]	καρδίας πρῶτον, καὶ ἡ κεφαλὴ	καὶ	τὰ ὄμματα καὶ {τὰ ἄνω
[6, 12]	γίνεται τοῦ θέρους. Τούτῳ τρέφεται	καὶ	τὰ ὄστρεα καὶ τὰ ἰχθύδια
[6, 24]	τὸν τρόπον. Τὰ δὲ νέα	καὶ	τὰ παλαιὰ τετράποδα διαγινώσκουσιν οἱ
[6, 3]	καὶ τὰ σπλάγχνα ἤδη φανερὰ	καὶ	τὰ περὶ τὴν κοιλίαν καὶ
[6, 11]	αὑτοῖς ἢ ἔξω ἡ γένεσις	καὶ	τὰ περὶ τὸν τόκον τοῦτον
[6, 27]	καὶ σχεδὸν ἀδιάρθρωτα τὰ σκέλη	καὶ	τὰ πλεῖστα τῶν μορίων. Τὴν
[6, 26]	καὶ βρωμᾶται ὥσπερ οἱ τράγοι·	καὶ	τὰ πρόσωπα διὰ τὸ ῥαίνεσθαι
[6, 6]	ὄνυχες αὐτοῦ διαστρέφονται ὀλίγας ἡμέρας,	καὶ	τὰ πτερὰ λευκαίνεται, ὥστε καὶ
[6, 3]	δ´ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ	καὶ	τὰ σπλάγχνα ἤδη φανερὰ καὶ
[6, 17]	βουσίν· καὶ ὅταν εὐημερίαι γίνωνται	καὶ	τὰ σώματα εὖ ἔχωσι, μᾶλλον
[6, 7]	ταῖς τῶν φαβῶν νεοττιαῖς, καταφαγὼν	καὶ	τὰ τούτων ᾠά. {Τίκτει δ´
[6, 2]	δὲ τὸ ὠχρόν. Διαφέρουσι δὲ	καὶ	τὰ τῶν περὶ ποταμοὺς καὶ
[6, 2]	τὸ ὠχρὸν πρὸς τὸ λευκόν.	Καὶ	τὰ χρώματα δὲ τῶν ᾠῶν
[6, 12]	οὖν ἄλλοι ἰχθύες γόνῳ τίκτουσι	καὶ	τὰ ᾠὰ ἀφιᾶσιν· ἣν δὲ
[6, 4]	τὸν αὐτόν γε τρόπον ὅνπερ	καὶ	τὰ ᾠά. Χαλεπωτέρα δ´ ἡ
[6, 2]	δὲ περὶ τὰς περιστερὰς συμβαίνει	καὶ	τάδε περὶ τὴν ὀχείαν. Κυνοῦσί
[6, 17]	τοῦ σώματος μέγεθος. Μάλιστα δὲ	καὶ	ταῖς βουσὶ καὶ ταῖς ἵπποις
[6, 17]	Μάλιστα δὲ καὶ ταῖς βουσὶ	καὶ	ταῖς ἵπποις τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει
[6, 11]	καὶ τίκτει ζῷα, καὶ χόριον	καὶ	τἆλλα προΐεται ὥσπερ πρόβατον. {Τίκτει
[6, 17]	μᾶλλον· καὶ βόες δὲ ὡσαύτως	καὶ	τἆλλα τὰ τετράποδα πάντα. ~Ὁρμητικώτερα
[6, 27]	φωλεῖ καὶ κύει ἴσας ἡμέρας,	καὶ	τἆλλα ὡσαύτως τῇ ἄρκτῳ. Κύουσαν
[6, 10]	διὰ τὸ μέγεθος τῆς κεφαλῆς	καὶ	τὰς ἀκάνθας· οὐδὲ γὰρ ζῳοτοκεῖ
[6, 18]	αἱ δ´ ἐπαυξανόμεναι τὰ τέκνα	καὶ	τὰς δέλφακας χρηστὰς γεννῶσιν. Φασὶ
[6, 4]	καὶ ὀχεύεται. Τὰς δὲ φάττας	καὶ	τὰς τρυγόνας ἔνιοί φασιν ὀχεύεσθαι
[6, 30]	καὶ ἀνορύττοντες, ἔτι δὲ θηρεύοντες	καὶ	τὰς ὗς ἐμβάλλοντες· αὗται γὰρ
[6, 10]	αὑτοῖς, πλὴν βατράχου. Ἔχουσι δὲ	καὶ	τὰς ὑστέρας, ὥσπερ ἐν τοῖς
[6, 3]	λευκόν. Δήλη δ´ ἡ κεφαλή,	καὶ	ταύτης οἱ ὀφθαλμοὶ μάλιστ´ ἐμπεφυσημένοι·
[6, 28]	θήλεια γάλα πρότερον ἢ τεκεῖν,	καὶ	τεκοῦσα εὐθὺς ὀχεύεται, καὶ συλλαμβάνει
[6, 4]	πολὺ πρότερον τὸ ἄρρεν τίκτει·	καὶ	τεκοῦσα μίαν ἡμέραν διαλείπει εἶτα
[6, 2]	(ποιοῦσι δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο	καὶ	τεκοῦσαι ἐνίοτε) αἱ δὲ περιστεραὶ
[6, 10]	μὲν ὄντα ἄνω, ἁδρυνόμενα δὲ	καὶ	τέλεα ὄντα κάτω. Ἐγγίνεται δὲ
[6, 2]	ἀλεκτορίδος ᾠὸν μετὰ τὴν ὀχείαν	καὶ	τελειοῦται ἐν δέχ´ ἡμέραις ὡς
[6, 10]	ἐν τῇ ὑστέρᾳ ἅμα πέττεται	καὶ	τελεσιουργεῖται. Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι
[6, 10]	ἀεὶ ἔλαττον γίνεται τὸ ᾠόν,	καὶ	τέλος ἀφανίζεται καὶ εἰσδύεται ἔσω,
[6, 10]	ὀμφαλὸς μακρός, αὐξανομένοις δ´ ἐλάττων,	καὶ	τέλος μικρός, ἕως ἂν εἰσέλθῃ,
[6, 13]	πολλάκις ἀκολουθοῦσιν ἄρρενες καὶ τρισκαίδεκα	καὶ	τεσσαρεσκαίδεκα· τῆς θηλείας δ´ ἀφιείσης
[6, 17]	τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει διαλείποντα δίμηνον	καὶ	τετράμηνον καὶ ἑξάμηνον· ἀλλ´ οὐ
[6, 1]	ὕλην. Ὡσαύτως δὲ καὶ κόρυδος	καὶ	τέτριξ. Ταῦτα μὲν οὖν ὑπηνέμους
[6, 1]	τῶν γαμψωνύχων. Ὦπται μὲν οὖν	καὶ	τέτταρα ἤδη, τίκτει δὲ καὶ
[6, 29]	δὲ καὶ δύο καὶ τρία	καὶ	τέτταρα τὸν ἀριθμόν. Ἔστι δὲ
[6, 22]	εἴκοσιν ἔτη, ἤδη δέ τινες	καὶ	τετταράκοντα ἔτη βεβιώκασιν. Ἐλάττω δὲ
[6, 4]	Βιοῖ δὲ φάττα, ὡς φασί,	καὶ	τετταράκοντα ἔτη· καὶ αἱ πέρδικες
[6, 13]	αὔξησις, διὸ προσεδρεύει ὁ ἄρρην	καὶ	τετταράκοντα καὶ πεντήκοντα ἡμέρας, ὅπως
[6, 4]	αὐτῶν. Ἔγκυα δὲ γίνεται δέκα	καὶ	τέτταρας ἡμέρας, καὶ ἐπῳάζει ἄλλας
[6, 6]	δ´ αἰγώλιος καλούμενος ἔστιν ὅτε	καὶ	τέτταρας. Τίκτει δὲ καὶ ὁ
[6, 4]	τοσαύτας· ἐν ἑτέραις δὲ δέκα	καὶ	τέτταρσι πτεροῦνται οὕτως ὥστε {μὴ
[6, 20]	ἐνίαις καὶ ἑπτὰ γίνεται πρότερον	καὶ	τέτταρσιν. Χρήσιμον δ´ εὐθύς ἐστι
[6, 2]	οὐ μόνον τῷ χρώματι ἀλλὰ	καὶ	τῇ δυνάμει· τὸ μὲν γὰρ
[6, 17]	ὅταν ὀργῶσι πρὸς τὴν ὀχείαν,	καὶ	τῇ ἐπάρσει τῶν αἰδοίων, καὶ
[6, 2]	ταῖς πλείσταις τῶν ὀρνίθων, οἷον	καὶ	τῇ πέρδικι, ὅταν ὀργᾷ πρὸς
[6, 7]	δὲ πλεῖστα ἕν. Ἐντίκτει δὲ	καὶ	τῇ τῆς ὑπολαΐδος νεοττιᾷ· ἡ
[6, 2]	αἱ ὄρνιθες· τοιοῦτον δὲ ποιοῦσι	καὶ	τῇ χειρί πως ψηλαφώμεναι. Γίνεται
[6, 16]	ἡ μὲν γὰρ πιμελὴ θυμιᾶται	καὶ	τήκεται, τὰ δὲ πηδᾷ καὶ
[6, 21]	ἄρα διαλιπόντες· οἱ δὲ νεώτεροι	καὶ	τὴν αὐτὴν βιάζονται πλεονάκις καὶ
[6, 17]	ζῴων τὸ περὶ τὴν ἐπιθυμίαν	καὶ	τὴν ἡδονὴν ἐπτοῆσθαι τὴν ἀπὸ
[6, 17]	πρὸς ἀλλήλας μᾶλλον ἢ πρότερον,	καὶ	τὴν κέρκον κινοῦσι πυκνά, καὶ
[6, 3]	μὲν οὖν περὶ τὰ ὄμματα	καὶ	τὴν κεφαλὴν τοῦτον διάκειται τὸν
[6, 12]	δύο· διὰ τὴν μικρότητα γὰρ	καὶ	τὴν λεπτότητα ἄδηλος ἐν αὐτοῖς
[6, 9]	δὲ τριετὴς μάλιστα, ἐν οἷς	καὶ	τὴν ποικιλίαν τῶν πτερῶν ἀπολαμβάνει·
[6, 12]	Φασὶ δέ τινες τῶν θαλαττίων	καὶ	τὴν πορφύραν ἴσχειν ἀπὸ τούτου
[6, 17]	ἄλλα πολλὰ ἐργάζεσθαι. Φασὶ δὲ	καὶ	τὴν τῆς τροφῆς δαψίλειαν πραοτέρους
[6, 3]	καὶ τὰ περὶ τὴν κοιλίαν	καὶ	τὴν τῶν ἐντέρων φύσιν, καὶ
[6, 17]	καὶ τὴν κέρκον κινοῦσι πυκνά,	καὶ	τὴν φωνὴν ἀφιᾶσιν ἀλλοιοτέραν ἢ
[6, 14]	ὃ φύεται ἐκ τῆς ἰλύος	καὶ	τῆς ἄμμου. Ὅτι μὲν οὖν
[6, 14]	καὶ τῆς ἐπιπολαζούσης σήψεως, οἷον	καὶ	τῆς ἀφύης ὁ καλούμενος ἀφρὸς
[6, 14]	τὰ δ´ ἐκ τῆς ἄμμου	καὶ	τῆς ἐπιπολαζούσης σήψεως, οἷον καὶ
[6, 16]	αὐτὴν ὥραν μήτε τοῦ τόκου	καὶ	τῆς εὐημερίας, ἐπεὶ καὶ οἱ
[6, 16]	αὐτοῖς τόποις μήτε τῆς ὀχείας	καὶ	τῆς κυήσεως εἶναι τὴν αὐτὴν
[6, 10]	πόροι δίκροοι, ἀπὸ τοῦ ὑποζώματος	καὶ	τῆς μεγάλης φλεβὸς ἔχοντες τὴν
[6, 3]	ὀμφαλὸς ὁ ἀπὸ τῆς καρδίας	καὶ	τῆς μεγάλης φλεβὸς φέρων, ὥστε
[6, 2]	ἡμέραις ὡς ἐπὶ τὸ πολύ·	καὶ	τῆς περιστερᾶς δ´ ἐν μικρῷ
[6, 30]	ἀλλ´ οὐ κρατοῦσι τῆς πολυγονίας	καὶ	τῆς ταχυγονίας, οὐδ´ ἄλλ´ οὐδὲν
[6, 3]	ἤστην ἀπό τε τῆς καρδίας	καὶ	τῆς φλεβὸς τῆς μεγάλης. Ἐν
[6, 22]	τοῦτο πίμπλαται ἀλλὰ διαλείπει χρόνον,	καὶ	τίκτει ἄμεινον τετάρτῳ ἢ πέμπτῳ
[6, 29]	καὶ ὀχεύεται κατὰ μίαν ὥραν,	καὶ	τίκτει ἀρχομένου τοῦ θέρους. Λέγεται
[6, 11]	ὕδωρ, ἀλλ´ ἀναπνεῖ καὶ καθεύδει	καὶ	τίκτει ἐν τῇ γῇ μέν,
[6, 11]	μὲν οὖν εὐθὺς ἐν αὑτῇ,	καὶ	τίκτει ζῷα, καὶ χόριον καὶ
[6, 29]	πλεῖστα. Λύκος δὲ κύει μὲν	καὶ	τίκτει καθάπερ κύων τῷ χρόνῳ
[6, 21]	τὰ πλεῖστα, ὀλιγάκις δὲ δύο·	καὶ	τίκτει καὶ ὀχεύει ἕως ἂν
[6, 1]	Τὰ μὲν γὰρ καὶ ὀχεύεται	καὶ	τίκτει κατὰ πάντα τὸν χρόνον
[6, 28]	ὀπισθουρητικόν, εἴρηται πρότερον· ὀχεύει δὲ	καὶ	τίκτει οὐ πᾶσαν ὥραν, καθ´
[6, 28]	ὥραν, καὶ ἐπικυΐσκονται ὅταν κύωσι,	καὶ	τίκτουσι κατὰ μῆνα. Τίκτουσι δ´
[6, 28]	(ἔστι γὰρ ὀπισθουρητικόν) ὀχεύονται δὲ	καὶ	τίκτουσι πᾶσαν ὥραν, καὶ ἐπικυΐσκονται
[6, 29]	δ´ ὁμοίως κυΐσκονται τοῖς κυσί,	καὶ	τίκτουσι τυφλά· τίκτουσι δὲ καὶ
[6, 24]	ὑπὲρ Φοινίκης ἡμίονοι καὶ ὀχεύονται	καὶ	τίκτουσιν· ἀλλ´ ἔστι τὸ γένος
[6, 11]	φωνὴν ὁμοίαν βοΐ. Ἔχει δὲ	καὶ	τὸ αἰδοῖον ἡ θήλεια ὅμοιον
[6, 26]	καὶ φεύγουσι διὰ τὸ καῦμα	καὶ	τὸ ἄσθμα εἰς τὸ ὕδωρ.
[6, 21]	τινὲς ὀρθῶς ποιήσαντα ἄρσενα πενταέτηρον"	καὶ	τὸ βοὸς ἐννεώροιο" δύνασθαι γὰρ
[6, 25]	Ἔχει δὲ καὶ τὰ κρέα	καὶ	τὸ γάλα ἥδιστα πάντων· πίνουσι
[6, 23]	Τὸ δὲ μέγεθος τοῦ σώματος	καὶ	τὸ εἶδος καὶ ἡ ἰσχὺς
[6, 3]	τῇ κοιλίᾳ ἔχει· λευκὸν δὲ	καὶ	τὸ ἔξω περίττωμα, καὶ ἔσω
[6, 12]	οὗτος διάφυσιν ὑπὸ τὴν γαστέρα	καὶ	τὸ ἦτρον, ὥσπερ οἱ τυφλίναι
[6, 13]	ἐστὶν ὑμὴν περιέχων τὸ ᾠὸν	καὶ	τὸ ἰχθύδιον. Ὅταν δὲ μιγῇ
[6, 2]	φύσιν τοῦ ᾠοῦ τὸ ὠχρὸν	καὶ	τὸ λευκὸν ἐναντίαν οὐ μόνον
[6, 2]	Συμβαίνει δὲ περὶ τὸ ὠχρὸν	καὶ	τὸ λευκὸν καὶ τόδε〉 ὅταν
[6, 2]	ἀλλὰ τό τ´ ὠχρὸν διαμένει	καὶ	τὸ λευκὸν ὅμοια ὄντα. Γίνεται
[6, 2]	τὸ ὑπόζωμα λαμβάνει ἡ θήλεια.	Καὶ	τὸ μὲν πρῶτον λευκὸν καὶ
[6, 12]	ἀναλωθῇ τὸ ᾠόν, {γίνονται γυρινώδεις,	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον οὐδεμίαν τροφὴν
[6, 3]	καὶ τὸν τοῦ ὠχροῦ ὑμένα	καὶ	τὸ μεταξὺ τούτων ὑγρόν. Αὐξανομένου
[6, 28]	δὲ θήλεια ὕαινα ἔχει μὲν	καὶ	τὸ ὅμοιον τῷ τῆς θηλείας
[6, 20]	δ´ αὕτη παχεῖα καὶ φλεγματώδης·	καὶ	τὸ πλῆθος δ´, ὅταν ἐκτέκωσιν,
[6, 20]	Λακωνικὴ μὲν ὀκτάμηνος καὶ ὀχεύεται·	καὶ	τὸ σκέλος δ´ αἴροντες οὐροῦσιν
[6, 18]	πάσαις, ἔνιαι δ´ ἅμα τούτῳ	καὶ	τὸ σπέρμα προΐενται. Ἐν δὲ
[6, 3]	τῶν φλεβικῶν. Ὀλίγον δ´ ὕστερον	καὶ	τὸ σῶμα ἤδη ἀποκρίνεται, μικρὸν
[6, 10]	ὀρνίθων. Περιέχεται δὲ τὸ ἔμβρυον	καὶ	τὸ ᾠὸν ὑμένι κοινῷ· ὑπὸ
[6, 2]	τὸ ὠχρὸν καὶ τὸ λευκὸν	καὶ	τόδε〉 ὅταν ἐξαιρεθέντα συνεράσῃ {τις
[6, 16]	τοῖς μὲν ῥυάσι τοῦ ἔαρος,	καὶ	τοῖς πλείστοις δὲ περὶ τὴν
[6, 6]	καὶ τὰ πτερὰ λευκαίνεται, ὥστε	καὶ	τοῖς τέκνοις τότε γίνονται χαλεποί.
[6, 21]	ὀχείας περὶ τὸν Θαργηλιῶνα μῆνα	καὶ	τὸν Σκιρροφοριῶνα αἱ πλεῖσται· οὐ
[6, 3]	ὑμένα ἐν ᾧ ὁ νεοττός,	καὶ	τὸν τοῦ ὠχροῦ ὑμένα καὶ
[6, 22]	ἵπποι καὶ ἐπὶ τὰς θυγατέρας·	καὶ	τότε δοκεῖ τέλεον εἶναι τὸ
[6, 10]	τοῦ ἔαρος αὐτῶν, ῥίνη δὲ	καὶ	τοῦ μετοπώρου πρὸς δύσιν Πλειάδος
[6, 28]	ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ Ἀχελῴου	καὶ	τοῦ Νέσσου ποταμοῦ. Τίκτει δὲ
[6, 15]	τοῦ θ´ ὕδατος παντὸς ἐξαντληθέντος	καὶ	τοῦ πηλοῦ ξυσθέντος γίνονται πάλιν,
[6, 7]	ᾧ ὅμοιός ἐστιν· σχεδὸν δὲ	καὶ	τοὺς ἄλλους ἱέρακας οὐκ ἔστιν
[6, 20]	ἴδωσι τούτους, ὅλως οἴονται βάλλειν	καὶ	τοὺς ἄλλους. Τὰς δ´ ἡλικίας
[6, 8]	καὶ ἐκλέψας ἐκτρέφει ἑκάτερος ἑκάτερα·	καὶ	τοὺς νεοττοὺς ὅταν πρῶτον ἐξάγῃ,
[6, 3]	κεφαλὴν μείζω τοῦ ἄλλου σώματος,	καὶ	τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς κεφαλῆς, οὐκ
[6, 13]	θαλάττης ἀναβαίνουσιν εἰς τὰς λίμνας	καὶ	τοὺς ποταμούς, αἱ δ´ ἐγχέλυς
[6, 23]	ἕκτῳ μηνί, καὶ τοὺς τρίτους	καὶ	τοὺς τετάρτους ὡσαύτως· τούτους δὲ
[6, 16]	ὅταν δὲ περὶ τὴν ὀχείαν	καὶ	τοὺς τόκους ὦσι, συνδυάζονται. Κύουσι
[6, 23]	τοὺς δὲ δευτέρους ἕκτῳ μηνί,	καὶ	τοὺς τρίτους καὶ τοὺς τετάρτους
[6, 22]	μαίνεται πρὸς τὴν ὀσμήν· διὸ	καὶ	τοῦτο αἱ φαρμακίδες ζητοῦσι καὶ
[6, 3]	ταύτης οἱ ὀφθαλμοὶ μάλιστ´ ἐμπεφυσημένοι·	καὶ	τοῦτο μέχρι πόρρω διατελεῖ· ὀψὲ
[6, 17]	δ´ ἐκβάλλουσί τι. Καλοῦσι δὲ	καὶ	τοῦτο, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ τικτομένου,
[6, 20]	καθεζόμεναι οὐροῦσιν· ἤδη δέ τινες	καὶ	τούτων ἄρασαι τὸ σκέλος οὔρησαν.
[6, 12]	ἂν τὸ γένος ἦν ἑκάστων.	Καὶ	τούτων δ´ οὐ γίνεται τὰ
[6, 13]	κυπρίνου γένεσις, ὅμως δὲ ταχέως	καὶ	τούτων ὁ σωζόμενος διαφεύγει γόνος.
[6, 4]	τὸ πολὺ ἄρρεν καὶ θῆλυ,	καὶ	τούτων ὡς τὸ πολὺ πρότερον
[6, 6]	μὲν πλεῖστα δύο, ἐνίοτε δὲ	καὶ	τρεῖς ἐξάγει νεοττούς· ὁ δ´
[6, 6]	πολλὰ οὕτω συμβαίνει, ἤδη δὲ	καὶ	τρεῖς νεοττοὶ ὠμμένοι εἰσίν. Ἐκβάλλει
[6, 11]	δὲ τοῦ χρόνου τὸν πολὺν	καὶ	τρέφεται ἐκ τῆς θαλάττης, διὸ
[6, 15]	διαμενούσαις λίμναις· καὶ γὰρ ζῶσι	καὶ	τρέφονται ὀμβρίῳ ὕδατι. Ὅτι μὲν
[6, 29]	τίκτουσιν ὅσαπερ καὶ οἱ κύνες,	καὶ	τρέφονται τοῖς αὐτοῖς· ζῶσι δὲ
[6, 19]	μὲν πλεῖστα δύο, ἐνίοτε δὲ	καὶ	τρία ἢ τέτταρα. Κύει δὲ
[6, 29]	τυφλά· τίκτουσι δὲ καὶ δύο	καὶ	τρία καὶ τέτταρα τὸν ἀριθμόν.
[6, 4]	Τίκτει μὲν οὖν, ὥσπερ εἴρηται,	καὶ	τρία ποτέ· ἀλλ´ ἐξάγει οὐδέποτε
[6, 19]	Αἰθιοπίαν πρόβατα ζῇ καὶ δώδεκα	καὶ	τριακαίδεκα ἔτη, καὶ αἶγες δὲ
[6, 22]	καὶ εἴκοσιν, ἔνιοι δὲ πεντεκαιείκοσι	καὶ	τριάκοντα· ἐὰν δέ τις ἐπιμελῶς
[6, 22]	τέρασιν. Ὀχεύει μὲν οὖν ἵππος	καὶ	τριακοντάμηνος· ὥστε δὲ καὶ γεννᾶν
[6, 16]	Ἔτι δ´ ἄν τις ψηλαφᾷ	καὶ	τρίβῃ τοῖς δακτύλοις, τὸ μὲν
[6, 4]	ἔνιοί φασιν ὀχεύεσθαι καὶ γεννᾶν	καὶ	τρίμηνα ὄντα, σημεῖον ποιούμενοι τὴν
[6, 13]	δὲ θηλείᾳ πολλάκις ἀκολουθοῦσιν ἄρρενες	καὶ	τρισκαίδεκα καὶ τεσσαρεσκαίδεκα· τῆς θηλείας
[6, 13]	γόνος. Τῶν δ´ ἐλαττόνων ἐνίων	καὶ	τριταίων ὄντων ἤδη ἰχθύδιά ἐστιν.
[6, 26]	διωκόντων ἐν τῷ δευτέρῳ δρόμῳ	καὶ	τρίτῳ, καὶ φεύγουσι διὰ τὸ
[6, 19]	εἰσι καὶ ἐν οἷς εὐημεροῦσι	καὶ	τροφὴν ἄφθονον ἔχουσι, δὶς τίκτουσιν.
[6, 12]	ἐστι τὰ περὶ τὴν γῆν,	καὶ	τροφὴν ἔχει μᾶλλον, καὶ πρὸς
[6, 1]	συνεχῶς· περιστερὰ δὲ καὶ φάττα	καὶ	τρυγὼν καὶ οἰνὰς διτοκοῦσι μέν,
[6, 10]	νάρκη καὶ βάτος καὶ λειόβατος	{καὶ	τρυγών, τὸν εἰρημένον τρόπον ζῳοτοκοῦσιν
[6, 4]	τὰ περιστεροειδῆ δύο, οἷον φάττα	καὶ	τρυγών, ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,
[6, 29]	καὶ τῷ πλήθει τῶν γινομένων,	καὶ	τυφλὰ τίκτει ὥσπερ κύων· ὀχεύει
[6, 27]	μεῖζον δὲ μυός, καὶ ψιλὸν	καὶ	τυφλόν, καὶ σχεδὸν ἀδιάρθρωτα τὰ
[6, 18]	ὃ ἂν βλαφθῇ τῶν τέκνων	καὶ	τῷ μεγέθει πηρωθῇ, καλεῖται μετάχοιρον·
[6, 17]	παρασκευῆς, πρὸς τὰ δένδρα τρίβοντες	καὶ	τῷ πηλῷ μολύνοντες πολλάκις καὶ
[6, 29]	τίκτει καθάπερ κύων τῷ χρόνῳ	καὶ	τῷ πλήθει τῶν γινομένων, καὶ
[6, 17]	καὶ τῇ ἐπάρσει τῶν αἰδοίων,	καὶ	τῷ πυκνὰ οὐρεῖν αἱ βόες
[6, 30]	τἆλλα ζῷά ἐστι τῷ πλήθει	καὶ	τῷ τάχει. Ἤδη γάρ ποτε
[6, 9]	διὰ ταύτην δὲ τὴν αἰτίαν	καὶ	τῶν ἀγρίων ἔνιοι ὀρνίθων ἀποδιδράσκοντες
[6, 17]	ἀνθρώπων, τὸ δὲ τῶν προβάτων	καὶ	τῶν αἰγῶν τῶν θηλειῶν παχύτερον
[6, 6]	Ἐπῳάζει δὲ περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας.	Καὶ	τῶν ἄλλων δὲ τοῖς μεγάλοις
[6, 6]	ἐκβάλλουσι τύπτοντες ἐκ τῆς νεοττιᾶς.	Καὶ	τῶν ἄλλων δέ, ὥσπερ εἴρηται,
[6, 2]	πάντων τῶν ὀρνίθων λευκή, ὥσπερ	καὶ	τῶν ἄλλων ζῴων· ὅταν δ´
[6, 17]	περί τ´ ὀχείας καὶ κυήσεως	καὶ	τῶν ἄλλων τῶν ὁμοιοτρόπων τούτοις·
[6, 10]	προσπεφυκυίας πρὸς τῷ ὑποζώματι, ὥσπερ	καὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων, περιέρχεται
[6, 22]	Λαγνίστατον δὲ καὶ τῶν θηλειῶν	καὶ	τῶν ἀρρένων μετ´ ἄνθρωπον ἵππος
[6, 10]	τὴν γῆν ἐκ τοῦ πελάγους	καὶ	τῶν βαθέων ἐπανιόντα διά τε
[6, 1]	τροπικῶν. Πλῆθος δὲ τίκτουσιν ἔνιαι	καὶ	τῶν γενναίων πρὸ ἐπῳασμοῦ καὶ
[6, 18]	περὶ ἔτη πεντεκαίδεκα, ἔνιαι δὲ	καὶ	τῶν εἴκοσιν ὀλίγον ἀπολείπουσιν. ~Τὰ
[6, 22]	ἡ τῶν βοῶν. Λαγνίστατον δὲ	καὶ	τῶν θηλειῶν καὶ τῶν ἀρρένων
[6, 7]	τὸν καιρὸν μάλιστα. Γίνονται δὲ	καὶ	τῶν ἱεράκων οἱ νεοττοὶ ἡδύκρεῳ
[6, 10]	τοῦ ᾠοῦ τῶν τ´ ὀρνίθων	καὶ	τῶν ἰχθύων· ἐπ´ ἄκρῳ τε
[6, 8]	παντάπασιν ἄσιτοι εἶναι. Ἐπῳάζουσι δὲ	καὶ	τῶν κορωνῶν αἱ θήλειαι μόναι,
[6, 28]	ἄρρενος ὅμοιον τῷ τῶν λύκων	καὶ	τῶν κυνῶν, τὸ δὲ δοκοῦν
[6, 13]	ἐν ταῖς προλιμνάσι τῶν ποταμῶν	καὶ	τῶν λιμνῶν πρὸς τὰ καλαμώδη,
[6, 10]	τοῦ ᾠοῦ τοῦ τῶν ἰχθύων	καὶ	τῶν ὀρνίθων, ᾗ οὐκ ἔχει
[6, 11]	γίνεται τὸ ζῷον, καθάπερ ἄνθρωπος	καὶ	τῶν τετραπόδων τὰ ζῳοτόκα. Τίκτει
[6, 14]	καὶ ἐκ τῆς ἄμμου γίνονται,	καὶ	τῶν τοιούτων γενῶν ἃ γίνεται
[6, 13]	ὄροβος, τὰ δὲ τῶν κυπρίνων	καὶ	τῶν τοιούτων ὅσον κέγχρος. Ταῦτα
[6, 26]	γίνεται φαῦλα καὶ δυσώδη, καθάπερ	καὶ	τῶν τράγων. Ἐν μὲν οὖν
[6, 17]	ὅταν πρὸς τὴν ὀχείαν ὀργῶσι,	καὶ	ὑγρασία περὶ τὸν τόπον· αἱ
[6, 2]	μεγέθει γίνεται καὶ ἧττον ἡδέα	καὶ	ὑγρότερα τῶν γονίμων, πλήθει δὲ
[6, 10]	τὸ ᾠόν, ᾠώδης. Χόριον δὲ	καὶ	ὑμένες ἴδιοι περὶ ἕκαστον γίνονται
[6, 12]	ἐπ´ ἄκρου τε γὰρ γίνεται	καὶ	ὑμένι περιέχεται, καὶ πρῶτον διάδηλοι
[6, 3]	ἑκάτερον τῶν χιτώνων τῶν περιεχόντων.	Καὶ	ὑμὴν δ´ αἱματικὰς ἶνας ἔχων
[6, 9]	ᾠά. Τίκτουσι δ´ οἱ ταῲ	καὶ	ὑπηνέμια. Ὀχεύονται δὲ περὶ τὸ
[6, 26]	τὴν συντονίαν) οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	ὑπομένουσαι ἐνίοτε ὀχεύονται, καθάπερ τὰ
[6, 3]	ἤδη γίνεται ἐν τῷ νεοττῷ,	καὶ	ὑπόστημα ἐν τῇ κοιλίᾳ ὠχρόν.
[6, 13]	θηλείας δ´ ἀφιείσης τὸ ᾠὸν	καὶ	ὑποχωρούσης ἐπακολουθοῦντες ἐπιρραίνουσι τὸν θορόν.
[6, 3]	ὂν καὶ γλίσχρον καὶ παχὺ	καὶ	ὕπωχρον. Τέτακται γὰρ τῇ θέσει
[6, 28]	δ´ ἡ ὕαινα ἡ θήλεια	καὶ	ὑστέραν, ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα
[6, 23]	βιβασθεῖσα τῇ ἡμέρᾳ, λαμβάνει δὲ	καὶ	ὕστερον. Ἐὰν δὲ μὴ τέκῃ
[6, 13]	ἐπιψαύσῃ ὁ θορός, καὶ αὐθημερὸν	καὶ	ὕστερον ἔτι. Τὸ μὲν οὖν
[6, 20]	ὦσιν· ποιοῦσι δέ τινες τοῦτο	καὶ	ὕστερον, ἤδη ὀκτάμηνοι ὄντες, καὶ
[6, 26]	κυΐσκεται δ´ ἐν ὀλίγαις ἡμέραις,	καὶ	ὑφ´ ἑνὸς πολλαί. Τίκτει δ´
[6, 26]	φεύγειν ἀνάπαυσιν ποιοῦνται τῶν δρόμων,	καὶ	ὑφιστάμενοι μένουσιν ἕως ἂν πλησίον
[6, 22]	πέντ´ ἐτῶν τέλος λαμβάνει μήκους	καὶ	ὕψους, ὁ δ´ ἄρρην ἓξ
[6, 13]	ἄλλοις ζῴοις, ἐπιδηλότατόν ἐστιν εὐθὺς	καὶ	φαίνεται μέγιστον. Ὅσων δ´ ἂν
[6, 11]	τρόπον ζῳοτοκοῦσιν ᾠοτοκήσαντες. ~Δελφὶς δὲ	καὶ	φάλαινα καὶ τὰ ἄλλα κήτη,
[6, 3]	δὲ πτέρυγα ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς·	καὶ	φανερὸς κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον
[6, 25]	δυσβατωτάτους τόπους καὶ ἀποκρήμνους μάλιστα	καὶ	φαραγγώδεις καὶ συσκίους. Διατρίβει δ´
[6, 22]	ὅταν θᾶττον στραφῇ τὸ ἔμβρυον,	καὶ	φασὶ γίνεσθαι αὐτὰς εὐτοκωτέρας. Τὰ
[6, 2]	κατεστιγμένα, οἷον τὰ τῶν μελεαγρίδων	καὶ	φασιανῶν· τὰ δὲ τῆς κεγχρίδος
[6, 4]	εἴρηται, πᾶσαν ὥραν, τρυγὼν δὲ	καὶ	φάττα ἐν τῷ ἔαρι, οὐ
[6, 1]	ὥσπερ εἴρηται, συνεχῶς· περιστερὰ δὲ	καὶ	φάττα καὶ τρυγὼν καὶ οἰνὰς
[6, 4]	τὰ δὲ πλεῖστα τρία {τρυγὼν	καὶ	φάττα} Τίκτει δ´ ἡ μὲν
[6, 14]	καλουμένη κωβῖτις κωβιῶν τῶν μικρῶν	καὶ	φαύλων, οἳ καταδύνουσιν εἰς τὴν
[6, 26]	τῷ δευτέρῳ δρόμῳ καὶ τρίτῳ,	καὶ	φεύγουσι διὰ τὸ καῦμα καὶ
[6, 3]	ἐγείρεται δὲ καὶ ἀναβλέπει κινούμενος	καὶ	φθέγγεται· καὶ ἡ καρδία ἅμα
[6, 20]	τικτομένοις, ἔστι δ´ αὕτη παχεῖα	καὶ	φλεγματώδης· καὶ τὸ πλῆθος δ´,
[6, 25]	ἀγρίων οἱ τομίαι μείζους γίνονται	καὶ	χαλεπώτεροι, ὥσπερ καὶ {Ὅμηρος ἐποίησεν
[6, 12]	καὶ θήλεις, περὶ δ´ ἐρυθρίνου	καὶ	χάννης ἀπορεῖται· πάντες γὰρ ἁλίσκονται
[6, 21]	ὀχείαν, σφόδρα δοκεῖ σημεῖον εἶναι	καὶ	χειμῶνος καὶ ἐπομβρίας. Αἱ δὲ
[6, 2]	ἱκανῶς ἤδη ἀνόχευτοι νεοττίδες ἀλεκτορίδων	καὶ	χηνῶν τίκτουσαι ὑπηνέμια. Τὰ δ´
[6, 20]	τῶν μαστῶν ἐπιγίνεται ἀνοίδησίς τις	καὶ	χόνδρον ἴσχουσιν· οὐ μὴν ἀλλ´
[6, 11]	ἐν αὑτῇ, καὶ τίκτει ζῷα,	καὶ	χόριον καὶ τἆλλα προΐεται ὥσπερ
[6, 17]	ἐκκρίνονται, ὅταν εἰς ἡλικίαν ἔλθωσι,	καὶ	χωρὶς βόσκονται τὰ ἄρρενα τῶν
[6, 12]	πρὸς τοῖς λίθοις, πλὴν πλατὺ	καὶ	ψαθυρὸν τὸ ἀποτικτόμενόν ἐστιν. Ὁμοίως
[6, 27]	γαλῆς τίκτει, μεῖζον δὲ μυός,	καὶ	ψιλὸν καὶ τυφλόν, καὶ σχεδὸν
[6, 16]	καὶ τήκεται, τὰ δὲ πηδᾷ	καὶ	ψοφεῖ ἐκθλιβόμενα. Ἔτι δ´ ἄν
[6, 3]	τοῦ δέρματος ὑγρὸν ἔνεστι λευκὸν	καὶ	ψυχρόν, σφόδρα στίλβον πρὸς τὴν
[6, 14]	ὀρθῶς λέγοντες· ἔχουσαι γὰρ φαίνονται	καὶ	ᾠὰ αἱ θήλειαι αὐτῶν καὶ
[6, 16]	οὐχ οὕτω πολλὰ ὡς μεγάλα.	Καὶ	ὥσπερ τὰ φαλάγγια δέ, περικέχυνται
[6, 6]	ἐστι τῆς ἐπῳάσεως, οἷον χηνὶ	καὶ	ὠτίδι· τοῖς δὲ μέσοις περὶ
[6, 21]	δέ τινες καὶ δεκάμηνοι ὠχεύθησαν	καὶ	ὤχευσαν. Ἄρχονται δὲ τῆς ὀχείας
[6, 14]	γενῶν ἃ γίνεται ἐκ συνδυασμοῦ	καὶ	ᾠῶν, ἐν τέλμασιν ἄλλοις τε,
[6, 21]	ἐστι καὶ οὐ θέλει ζῆν·	μαλακαὶ	γὰρ καὶ ἀτελεῖς γίνονται αἱ
[6, 20]	ἓν ἔτεκέ τις· αἱ δὲ	Λακωνικαὶ	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὀκτώ.
[6, 10]	καὶ αἱ ῥῖναι καὶ αἱ	νάρκαι	(ἤδη δ´ ὤφθη νάρκη μεγάλη
[6, 10]	γόνος ὁ ὕστερος· αἱ δὲ	νάρκαι	περὶ τὸ φθινόπωρον. Ἐκτίκτει δὲ
[6, 13]	οἵ τε φοξῖνοι καὶ αἱ	πέρκαι.	Οἱ δὲ γλάνεις καὶ αἱ
[6, 13]	Οἱ δὲ γλάνεις καὶ αἱ	πέρκαι	συνεχὲς ἀφιᾶσι τὸ κύημα, ὥσπερ
[6, 19]	ἢ μέλαιναι, λευκὰ μὲν ἐὰν	λευκαί,	ἐὰν δὲ μέλαιναι μέλανα· ἐὰν
[6, 19]	ὑπὸ τῇ τοῦ κριοῦ γλώττῃ	λευκαὶ	φλέβες ὦσιν ἢ μέλαιναι, λευκὰ
[6, 30]	αἱ ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ αἱ	γαλαῖ	αἱ ἄγριαι μάλιστα ἀναιροῦσιν, ὅταν
[6, 16]	Πρὸ μὲν οὖν τῆς ὀχείας	ἀγέλαι	γίνονται ἀρρένων καὶ θηλειῶν· ὅταν
[6, 17]	κρατεῖν μηδὲ λαμβάνεσθαι τοὺς βουκόλους.	Δῆλαι	{δ´ εἰσὶ καὶ αἱ ἵπποι
[6, 14]	γίνεται καὶ βελτίων. Αἱ δ´	ἄλλαι	ἀφύαι χείρους διὰ τὸ ταχὺ
[6, 16]	ἡ καλουμένη βελόνη, καὶ αἱ	πολλαὶ	αὐτῶν πρὸ τοῦ τίκτειν διαρρήγνυνται
[6, 4]	ὅταν τὰ πρότερον γεννηθέντα διαφθαρῇ·	πολλαὶ	γὰρ διαφθείρουσιν αὐτὰ τῶν ὀρνίθων.
[6, 21]	τοῦ μετοπώρου κυΐσκονται. Ὅταν δὲ	πολλαὶ	κύωσι καὶ προσδέχωνται τὴν ὀχείαν,
[6, 26]	ὀλίγαις ἡμέραις, καὶ ὑφ´ ἑνὸς	πολλαί.	Τίκτει δ´ ὡς μὲν ἐπὶ
[6, 21]	γὰρ καὶ ἀτελεῖς γίνονται αἱ	ὁπλαί.	Τίκτει δ´ ἓν τὰ πλεῖστα,
[6, 1]	καταδυόμενος νεοττεύει μόνος. Αἱ δὲ	κίχλαι	νεοττιὰν μὲν ποιοῦνται ὥσπερ αἱ
[6, 7]	εἰσι, τοῦ δὲ κόκκυγος οἷον	στιγμαί.	Τὸ μέντοι μέγεθος καὶ ἡ
[6, 17]	βόες ταυρῶσιν· οὕτω δὲ σφόδρα	κατακώχιμαι	τῷ πάθει γίνονται, ὥστε μὴ
[6, 7]	μὲν ἱέρακος τὰ ποικίλα οἷον	γραμμαί	εἰσι, τοῦ δὲ κόκκυγος οἷον
[6, 1]	τῶν ἀγεννῶν εἰσιν. Αἱ δ´	Ἀδριαναὶ	ἀλεκτορίδες εἰσὶ μὲν μικραὶ τὸ
[6, 21]	ὤν, διὸ καὶ Ὅμηρόν φασι	πεποιηκέναι	τινὲς ὀρθῶς ποιήσαντα ἄρσενα πενταέτηρον"
[6, 2]	ὥσπερ οἱ ἄρρενες· καὶ οὐδὲν	προϊέμεναι	εἰς ἀλλήλας τίκτουσιν ᾠὰ πλείω
[6, 27]	εἴρηται πρότερον, οὐκ ἀναβαδὸν ἀλλὰ	κατακεκλιμέναι	ἐπὶ τῆς γῆς. Κύει δ´
[6, 15]	τῇ ἐνίκμῳ. Καὶ ἤδη εἰσὶν	ὠμμέναι	αἱ μὲν ἐκλυόμεναι ἐκ τούτων,
[6, 26]	πολὺ ἕν, ἤδη δέ τινες	ὠμμέναι	εἰσὶν ὀλίγαι καὶ δύο. Καὶ
[6, 20]	ποιοῦσιν. Αἱ δὲ θήλειαι πᾶσαι	καθεζόμεναι	οὐροῦσιν· ἤδη δέ τινες καὶ
[6, 18]	εὐθὺς καλλίχοιροι μόνον, αἱ δ´	ἐπαυξανόμεναι	τὰ τέκνα καὶ τὰς δέλφακας
[6, 3]	φλέβες αἱ ἀπὸ τῆς καρδίας	φαινόμεναι	τείνειν πρὸς τῷ ὀμφαλῷ ἤδη
[6, 15]	ἤδη εἰσὶν ὠμμέναι αἱ μὲν	ἐκλυόμεναι	ἐκ τούτων, αἱ δ´ ἐν
[6, 2]	ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν ὥραν φαίνονται	δεχόμεναι	τὰ πνεύματα αἱ ὄρνιθες· τοιοῦτον
[6, 26]	αἱ ἔλαφοι πᾶσαι τὸ οὖς	ἐσχισμέναι	εἰσίν, ὥστε κἂν ἐκτοπίσωσι γινώσκεσθαι
[6, 2]	ποιοῦσι καὶ τῇ χειρί πως	ψηλαφώμεναι.	Γίνεται δὲ τὰ ὑπηνέμια γόνιμα
[6, 29]	οὕτως ὥστε σπάνιον εἶναι τὸ	ληφθῆναι	κύουσαν. Ὅταν δ´ ἐκτέκῃ, τῇ
[6, 23]	ἐνιαυσία ὄνος ἐκύησεν ὥστε καὶ	ἐκτραφῆναι.	Ἐξουρεῖ δ´, ὅταν ὀχευθῇ, τὴν
[6, 19]	γλώττῃ λευκαὶ φλέβες ὦσιν ἢ	μέλαιναι,	λευκὰ μὲν ἐὰν λευκαί, ἐὰν
[6, 19]	μὲν ἐὰν λευκαί, ἐὰν δὲ	μέλαιναι	μέλανα· ἐὰν δ´ ἀμφότεραι, ἄμφω·
[6, 12]	φύκου, ἀφ´ οὗ τὸ φυκίον	εἶναι.	Ἀρχομένου δὲ γίνεται τοῦ θέρους.
[6, 1]	ποιοῦσιν ἀλλήλαις καὶ ἐχομένας, ὥστ´	εἶναι	διὰ τὴν συνέχειαν ὥσπερ ὁρμαθὸν
[6, 12]	τῶν ἰχθύων δοκεῖν ᾠὰ μόνον	εἶναι	δύο· διὰ τὴν μικρότητα γὰρ
[6, 8]	πορίζεσθαι καὶ μὴ παντάπασιν ἄσιτοι	εἶναι.	Ἐπῳάζουσι δὲ καὶ τῶν κορωνῶν
[6, 2]	καὶ ὄρνιθες ὀρνίθων τῷ ἐπῳαστικώτεραι	εἶναι	ἕτεραι ἑτέρων. Ἐὰν δὲ βροντήσῃ
[6, 26]	ζῷον διὰ τὸ φύσει λάγνον	εἶναι	καὶ διὰ τὴν παχύτητα· ὑπερβάλλουσα
[6, 12]	φύκης τῆς θηλείας τῷ μελάντερος	εἶναι	καὶ μείζους ἔχειν τὰς λεπίδας.
[6, 29]	ὄντων βραχέων, διὰ τὸ ὑγρὸς	εἶναι,	καὶ πηδᾷ πόρρω. {Εἰσὶ δ´
[6, 21]	τὴν ὀχείαν, σφόδρα δοκεῖ σημεῖον	εἶναι	καὶ χειμῶνος καὶ ἐπομβρίας. Αἱ
[6, 2]	τῷ καιρῷ ἐκ τοῦ μαλακὸν	εἶναι	μεταβάλλον ἐπὶ τὸ σκληρόν, ὥστ´
[6, 17]	μάχονται διὰ τὸ μὴ ἀγελαῖον	εἶναι	μηδὲν τῶν τοιούτων ζῴων. Χαλεπαὶ
[6, 12]	φαίνεται διὰ τὸ τὴν ὑστέραν	εἶναι	πλήρη πᾶσαν ᾠῶν, ὥστ´ ἔν
[6, 14]	καὶ οἷον περὶ Κνίδον φασὶν	εἶναί	ποτε, ὃ ἐξηραίνετο μὲν ὑπὸ
[6, 16]	θύννοι ἐξέλιπον. Δοκοῦσι δ´ ἐνιαυτῷ	εἶναι	πρεσβύτεροι τῶν πηλαμύδων. Ὀχεύονται δ´
[6, 22]	ᾖ καὶ ἓξ μηνῶν, χρήσιμον	εἶναι	πρὸς τὴν γέννησιν μάλιστα. Εἰσὶ
[6, 16]	τῆς ὀχείας καὶ τῆς κυήσεως	εἶναι	τὴν αὐτὴν ὥραν μήτε τοῦ
[6, 25]	χρόνον αἴτιον τὸ μὴ εὐθεώρητον	εἶναι	τὴν ὀχείαν. Τίκτει δ´ ἡ
[6, 22]	βοῶν, {διὰ τὸ μὴ μόνιμον	εἶναι	τὴν φύσιν αὐτῶν ἀλλ´ ὀξεῖαν
[6, 19]	νομεῖς διὰ τὸ μὴ μόνιμον	εἶναι	τὴν φύσιν αὐτῶν, ἀλλ´ ὀξεῖαν
[6, 22]	σημεῖον δὲ τῶν τοιούτων λέγουσιν	εἶναι,	τὸ ἔμβρυον ἀνασχιζόμενον ἔχειν ἄλλα
[6, 3]	μεγάλης φλεβὸς φέρων, ὥστε μὴ	εἶναι	τὸ ἔμβρυον ἐν μηδετέρᾳ τῶν
[6, 22]	θυγατέρας· καὶ τότε δοκεῖ τέλεον	εἶναι	τὸ ἱπποφόρβιον, ὅταν ὀχεύωσι τὰ
[6, 29]	τίκτειν, ἐκτοπίζει οὕτως ὥστε σπάνιον	εἶναι	τὸ ληφθῆναι κύουσαν. Ὅταν δ´
[6, 19]	φασὶν οἱ ποιμένες σημεῖον εὐετηρίας	εἶναι	τοῖς προβάτοις, ἐὰν δὲ τὰ
[6, 12]	δέ τινές φασι τοῦτο ἄνθος	εἶναι	τοῦ φύκου, ἀφ´ οὗ τὸ
[6, 5]	Βρύσωνος τοῦ σοφιστοῦ πατήρ φησιν	εἶναι	τοὺς γῦπας ἀφ´ ἑτέρας γῆς,
[6, 28]	συνετέθη δ´ ἐκ τοῦ σπανίους	εἶναι	τοὺς λέοντας, ἀποροῦντος τὴν αἰτίαν
[6, 28]	κυνῶν, τὸ δὲ δοκοῦν θηλείας	εἶναι	ὑποκάτω μὲν ἔχει τῆς κέρκου,
[6, 17]	τοῖς πώλοις ἐπιφυόμενον· ἐργῶδες δ´	εἶναί	φασι λαβεῖν· κατὰ μικρὸν γὰρ
[6, 11]	Πολλοὶ δὲ δελφίνων τι γένος	εἶναί	φασι τὴν φώκαιναν. Ἀναπνεῖ δὲ
[6, 11]	μαλακόν, καὶ ὀστᾶ χονδρώδη ἔχει.	Ἀποκτεῖναι	δὲ φώκην χαλεπὸν βιαίως, ἐὰν
[6, 12]	καὶ τὸ ἦτρον, ὥσπερ οἱ	τυφλίναι	ὄφεις· ὅταν δ´ ἐκτέκῃ, συμφύεται
[6, 10]	ἑαυτοὺς τοὺς νεοττούς, καὶ αἱ	ῥῖναι	καὶ αἱ νάρκαι (ἤδη δ´
[6, 8]	δὲ χηνῶν αἱ θήλειαι ἐπῳάζουσι	μόναι,	καὶ διαμένουσι διὰ παντὸς ἐφεδρεύουσαι,
[6, 8]	καὶ τῶν κορωνῶν αἱ θήλειαι	μόναι,	καὶ διατελοῦσιν ἐπ´ αὐτῶν οὖσαι
[6, 17]	καὶ ἑξάμηνον· ἀλλ´ οὐ ῥᾴδιον	γνῶναι	μὴ παρεπομένῳ μηδὲ συνήθει σφόδρα,
[6, 22]	πάντας ὦσι βεβληκότες, οὐ ῥᾴδιον	γνῶναι	τὴν ἡλικίαν. Διὸ καὶ λέγουσι
[6, 17]	εἶναι μηδὲν τῶν τοιούτων ζῴων.	Χαλεπαὶ	δὲ καὶ αἱ θήλειαι ἄρκτοι
[6, 1]	ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν· εἰσὶ δὲ	χαλεπαί,	καὶ κτείνουσι τοὺς νεοττοὺς πολλάκις·
[6, 20]	τοῦ ἐνιαυτοῦ (τοῦτο δ´ ἐστὶν	ἡμέραι	ἑβδομήκοντα καὶ δύο) τυφλὰ δὲ
[6, 20]	τοῦ ἐνιαυτοῦ (τοῦτο δ´ ἐστὶν	ἡμέραι	ἑξήκοντα) κἂν ἄρα μιᾷ ἢ
[6, 15]	ἐν διακνιζομένοις καὶ διαιρουμένοις γίνονται	φανεραί.	Καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ δὲ
[6, 2]	ὄρνιθες ὀρνίθων τῷ ἐπῳαστικώτεραι εἶναι	ἕτεραι	ἑτέρων. Ἐὰν δὲ βροντήσῃ ἐπῳαζούσης,
[6, 19]	δὲ μέλαιναι μέλανα· ἐὰν δ´	ἀμφότεραι,	ἄμφω· πυρρὰ δ´ ἐὰν πυρραί.
[6, 17]	τῆς ὁρμῆς μᾶλλον καὶ γίνονται	κατηφέστεραι.	Οἱ δ´ ἄρρενες ἵπποι διαγινώσκουσι
[6, 2]	καὶ τεκοῦσαι ἐνίοτε) αἱ δὲ	περιστεραὶ	ἐφέλκουσι τὸ ὀρροπύγιον, οἱ δὲ
[6, 1]	οἰνὰς διτοκοῦσι μέν, ἀλλ´ αἱ	περιστεραὶ	καὶ δεκάκις τοῦ ἐνιαυτοῦ τίκτουσιν.
[6, 2]	μικρῷ ἐλάττονι. Δύνανται δ´ αἱ	περιστεραὶ	καὶ ἤδη τοῦ ᾠοῦ ἐν
[6, 1]	μὲν τῷ πολλάκις, ὥσπερ αἱ	περιστεραί,	οἱ δὲ τῷ πολλά, ὥσπερ
[6, 2]	καὶ πλείω τίκτουσιν ἢ αἱ	πρεσβύτεραι·	ἐλάττω δὲ τῷ μεγέθει τὰ
[6, 21]	ἐὰν μή τις μίξῃ ὕδατι.	Νεώτεραι	δ´ ἐνιαυσίων οὐκ ὀχεύονται, πλὴν
[6, 20]	τὸ πονεῖν τοὺς ἄρρενας μᾶλλον	μακροβιώτεραι	αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων· ἐπὶ
[6, 2]	μέντοι καὶ ὄρνιθες ὀρνίθων τῷ	ἐπῳαστικώτεραι	εἶναι ἕτεραι ἑτέρων. Ἐὰν δὲ
[6, 1]	δ´ Ἀδριαναὶ ἀλεκτορίδες εἰσὶ μὲν	μικραὶ	τὸ μέγεθος, τίκτουσι δ´ ἀν´
[6, 10]	{Αἱ μὲν οὖν πρὸς ἄλληλα	διαφοραὶ	τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον αὐτῶν,
[6, 19]	ἀμφότεραι, ἄμφω· πυρρὰ δ´ ἐὰν	πυρραί.	Τὰ δὲ τὸ ἁλυκὸν ὕδωρ
[6, 20]	αὐτὸ ποιοῦσιν. Αἱ δὲ θήλειαι	πᾶσαι	καθεζόμεναι οὐροῦσιν· ἤδη δέ τινες
[6, 26]	οὗ ἐτελεύτησεν Ἀλκιβιάδης, αἱ ἔλαφοι	πᾶσαι	τὸ οὖς ἐσχισμέναι εἰσίν, ὥστε
[6, 20]	ἤδη δέ τινες καὶ τούτων	ἄρασαι	τὸ σκέλος οὔρησαν. Τίκτει δὲ
[6, 1]	ἡμέρας· ἤδη δέ τινες λίαν	πολυτοκήσασαι	ἀπέθανον διὰ ταχέων. Αἱ μὲν
[6, 2]	ἀναβαίνουσιν, ὅταν ἄρρην μὴ παρῇ,	κύσασαι	ὥσπερ οἱ ἄρρενες· καὶ οὐδὲν
[6, 20]	καὶ Ὅμηρον οἴονταί τινες ὀρθῶς	ποιῆσαι	τῷ εἰκοστῷ ἔτει ἀποθανόντα τὸν
[6, 15]	ἔχουσα οὐδεμία οὔτ´ ᾠά, οὔτ´	ἀνασχισθεῖσαι	ἐντὸς θορικοὺς πόρους οὔθ´ ὑστερικοὺς
[6, 2]	αἱ ὄρνιθες, διαφθείρονται καὶ κάμνουσιν.	Ὀχευθεῖσαι	δ´ αἱ μὲν ὄρνιθες φρίττουσί
[6, 17]	γίνονται μὲν καταμηνίων, οὐ μὴν	ὅσαι	γε ταῖς γυναιξὶν οὐθενὶ τῶν
[6, 8]	μόναι, καὶ διατελοῦσιν ἐπ´ αὐτῶν	οὖσαι	διὰ παντός· τρέφουσι δ´ αὐτὰς
[6, 16]	εἰσπλέουσι δὲ τοῦ ἔαρος ἤδη	οὖσαι	πηλαμύδες. Σχεδὸν δὲ καὶ οἱ
[6, 2]	δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ	τεκοῦσαι	ἐνίοτε) αἱ δὲ περιστεραὶ ἐφέλκουσι
[6, 18]	τέκωσιν, οὐ δύνανται ἐκτρέφειν πάντα.	Γηράσκουσαι	δὲ τίκτουσι μὲν ὁμοίως, ὀχεύονται
[6, 26]	συντονίαν) οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	ὑπομένουσαι	ἐνίοτε ὀχεύονται, καθάπερ τὰ πρόβατα·
[6, 25]	ὀχεύονται, τίκτουσι δὲ τοῦ ἔαρος	ἀποχωροῦσαι	εἰς τοὺς δυσβατωτάτους τόπους καὶ
[6, 2]	ἀνόχευτοι νεοττίδες ἀλεκτορίδων καὶ χηνῶν	τίκτουσαι	ὑπηνέμια. Τὰ δ´ ᾠὰ τὰ
[6, 8]	μόναι, καὶ διαμένουσι διὰ παντὸς	ἐφεδρεύουσαι,	ὅτανπερ ἄρξωνται τοῦτο ποιεῖν. Πρὸς
[6, 14]	φύεσθαι πάντας, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες·	ἔχουσαι	γὰρ φαίνονται καὶ ᾠὰ αἱ
[6, 16]	ποιεῖ· ἡ μὲν γὰρ πιμελὴ	θυμιᾶται	καὶ τήκεται, τὰ δὲ πηδᾷ
[6, 22]	ἵππος, οὐκ εὐθὺς μετὰ τοῦτο	πίμπλαται	ἀλλὰ διαλείπει χρόνον, καὶ τίκτει
[6, 26]	ἕκαστος μονούμενος {βόθρους ὀρύττει, καὶ	βρωμᾶται	ὥσπερ οἱ τράγοι· καὶ τὰ
[6, 9]	δύο ᾠά· τοσαῦτα γὰρ μόνα	δύναται	ἐπῳάζουσα ἐξάγειν. Ἐπιμελοῦνται δ´ ὅπως
[6, 3]	γίνονται. Ἀπὸ δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ	τέταται	φλὲψ ἡ μὲν πρὸς τὸν
[6, 2]	ὠχρὸν ἔξω δὲ τὸ λευκὸν	περιίσταται.	Ὅταν δὲ τελειωθῇ, ἀπολύεταί τε
[6, 2]	πᾶν, κύκλῳ δὲ τὸ λευκὸν	περιίσταται.	Τῶν δ´ ἀλεκτορίδων αἱ νεοττίδες
[6, 2]	κατὰ τὰ μεγέθη τῶν γεννώντων.	Συνίσταται	δὲ τὸ τῆς ἀλεκτορίδος ᾠὸν
[6, 15]	καλουμένων γῆς ἐντέρων, ἃ αὐτόματα	συνίσταται	ἐν τῷ πηλῷ καὶ ἐν
[6, 2]	καὶ μᾶλλον ἑψόμενον ἢ πυρούμενον	συνίσταται	καὶ ξηραίνεται. Ἑκάτερον δὲ χωρὶς
[6, 12]	πάντες γὰρ ἁλίσκονται κυήματα ἔχοντες.	Συνίσταται	μὲν οὖν καὶ ὀχευομένων ᾠὰ
[6, 10]	οὐ πρὸς τῷ ὑποζώματι ἐνίοις	συνίσταται	τὰ ᾠά, ἀλλὰ μεταξὺ κατὰ
[6, 22]	λαβὼν καὶ ὄσφρηται ἡ ἵππος,	ἐξίσταται	καὶ μαίνεται πρὸς τὴν ὀσμήν·
[6, 3]	δὲ καὶ ἀναβλέπει κινούμενος καὶ	φθέγγεται·	καὶ ἡ καρδία ἅμα τῷ
[6, 3]	Περὶ δὲ τὴν εἰκοστὴν ἤδη	φθέγγεταί	τε κινούμενος ἔσωθεν, ἐάν τις
[6, 29]	καὶ τίκτει ἀρχομένου τοῦ θέρους.	Λέγεται	δέ τις περὶ τοῦ τόκου
[6, 6]	τῇ ἐδωδῇ. Ἅμα δὲ καὶ	λέγεται	ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἄπαστος
[6, 7]	σιτίζει παραπετομένη. ~Ὁ δὲ κόκκυξ	λέγεται	μὲν ὑπό τινων ὡς μεταβάλλει
[6, 29]	τοῦ νῦν, ἀλλ´ ἢ ὅτι	λέγεται	μόνον. Οὐκ ἀληθὲς δὲ φαίνεται
[6, 12]	δὲ τὰ ᾠὰ καί, καθάπερ	λέγεται,	τὰ μὲν πολλὰ οἱ ἄρρενες
[6, 17]	πάθος ὅπερ ἐπὶ τῶν ὑῶν	λέγεται	τὸ καπρίζειν. Θέουσι δὲ οὔτε
[6, 28]	περὶ δὲ τῶν αἰδοίων ὃ	λέγεται,	ὡς ἔχει ἄρρενος καὶ θηλείας,
[6, 23]	κύουσα δεκάμηνος οὖσα. Τεκοῦσα δὲ	βιβάζεται	ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ, καὶ μάλιστα δέχεται
[6, 11]	μαστοὺς δ´ ἔχει δύο καὶ	θηλάζεται	ὑπὸ τῶν τέκνων καθάπερ τὰ
[6, 7]	τοῦ θέρους, τὸν δὲ χειμῶνα	ἀφανίζεται.	Ἔστι δ´ ὁ μὲν ἱέραξ
[6, 10]	γίνεται τὸ ᾠόν, καὶ τέλος	ἀφανίζεται	καὶ εἰσδύεται ἔσω, καθάπερ ἐν
[6, 22]	οὐκ ἔχειν. Ὅμως δὲ μάλιστα	γνωρίζεται	ἡ ἡλικία μετὰ τοὺς βόλους
[6, 16]	τὰ σελάχη {διὰ τὸ ζῳοτοκεῖν,	σώζεται	δὲ μάλιστα ταῦτα διὰ τὸ
[6, 12]	τόπους εἰς οὓς ἐκτίκτουσι, ταῦτα	σώζεται·	εἰ γὰρ πάντα ἐσώζετο, παμπληθὲς
[6, 21]	δ´ ἐξαδυνατήσῃ διὰ τὴν λαγνείαν,	ἐπιτίθεται	ὁ ἡττώμενος, καὶ κρατεῖ πολλάκις.
[6, 9]	τοὺς ἄρρενας τίκτουσι καὶ ἐπῳάζουσιν.	Ὑποτίθεται	δὲ τῇ ὄρνιθι μάλιστα δύο
[6, 17]	καὶ λοχίων καθαρώτατον, καὶ ἐλαχίστην	προΐεται	αἵματος ῥύσιν, ὡς κατὰ τὸ
[6, 22]	ᾖ τῆς ἀφέσεως, ὀρθὴ στᾶσα	προΐεται	τὸ ἔκγονον. Ζῶσι δὲ τῶν
[6, 11]	ζῷα, καὶ χόριον καὶ τἆλλα	προΐεται	ὥσπερ πρόβατον. {Τίκτει δ´ ἓν
[6, 21]	τῆς ὁρμῆς, εἴκοσιν ἡμέρας διαλείπουσα	προσίεται	πάλιν ἡ θήλεια τὴν ὀχείαν.
[6, 16]	μὲν γὰρ πιμελὴ θυμιᾶται καὶ	τήκεται,	τὰ δὲ πηδᾷ καὶ ψοφεῖ
[6, 14]	ἐὰν μὲν ᾖ ψῦχος, οὐχ	ἁλίσκεται,	ἐὰν δ´ ᾖ εὐδία, ἁλίσκεται,
[6, 14]	αὕτη. Καὶ εὐθηνεῖ δὲ καὶ	ἁλίσκεται	πλείστη, ὁπόταν ἔνυγρον καὶ εὐδιεινὸν
[6, 14]	ἁλίσκεται, ἐὰν δ´ ᾖ εὐδία,	ἁλίσκεται,	ὡς ἐκ τῆς γῆς ἀνιοῦσα
[6, 3]	ἀεὶ ἔλαττον γινόμενον καὶ προϊὸν	ἀναλίσκεται	πάμπαν καὶ ἐμπεριλαμβάνεται ἐν τῷ
[6, 26]	Μαιμακτηριῶνα. Κύει δ´ ὀκτὼ μῆνας·	κυΐσκεται	δ´ ἐν ὀλίγαις ἡμέραις, καὶ
[6, 20]	ἔνιοι περὶ τὸν χρόνον τοῦτον.	Κυΐσκεται	δὲ κύων ἐκ μιᾶς ὀχείας·
[6, 2]	κατὰ πνεῦμα στῇ τοῦ ἄρρενος,	κυΐσκεται	καὶ εὐθὺς ἄχρηστος γίνεται πρὸς
[6, 19]	ὀλίγον ἀπολείπουσιν. ~Τὰ δὲ πρόβατα	κυΐσκεται	μὲν ἐν τρισὶν ἢ τέτταρσιν
[6, 16]	καλοῦσί τινες μαρίνους. Σαργὸς δὲ	κυΐσκεται	μὲν περὶ τὸν Ποσειδεῶνα μῆνα,
[6, 23]	λιπεῖν, οὐκέτι λαμβάνει πλῆσμα οὐδὲ	κυΐσκεται	τοῦ λοιποῦ βίου παντός. {Τίκτειν
[6, 10]	τῶν ἐν ταῖς ἀνατομαῖς διαγεγραμμένων.	Ἐπικυΐσκεται	δὲ τὰ σελάχη, καὶ κύει
[6, 22]	τὴν τρίψιν (κατὰ τοῦτον γὰρ	ἐμβάλλεται	ὁ χαλινός) τῶν δὲ μὴ
[6, 3]	καὶ προϊὸν ἀναλίσκεται πάμπαν καὶ	ἐμπεριλαμβάνεται	ἐν τῷ νεοττῷ, ὥστ´ ἤδη
[6, 2]	μικρῶν διαλείπῃ ἡ ὀχεία, οὐδὲν	ἐπαυξάνεται	τὰ προϋπάρχοντα· ἐὰν δὲ πάλιν
[6, 6]	ὀλίγας ἡμέρας, καὶ τὰ πτερὰ	λευκαίνεται,	ὥστε καὶ τοῖς τέκνοις τότε
[6, 22]	ὄσφρηται ἡ ἵππος, ἐξίσταται καὶ	μαίνεται	πρὸς τὴν ὀσμήν· διὸ καὶ
[6, 20]	τὸ πλῆθος δ´, ὅταν ἐκτέκωσιν,	ἀπισχναίνεται	ἔλαττον ἢ κατὰ τὸ σῶμα.
[6, 2]	δὲ λευκὸν οὐ πήγνυται ἀλλ´	ὑγραίνεται	μᾶλλον· ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς
[6, 2]	ἑψόμενον ἢ πυρούμενον συνίσταται καὶ	ξηραίνεται.	Ἑκάτερον δὲ χωρὶς ὑμένι διείληπται
[6, 14]	τοῖς τόποις γίνεται ὁ ἀφρός.	Φαίνεται	δ´ ἐν μὲν τόποις τοιούτοις
[6, 26]	μὲν ὡς ὂν μακρόβιον, οὐ	φαίνεται	δ´ οὔτε τῶν μυθολογουμένων οὐδὲν
[6, 17]	τε καὶ κύνες, ἧττον τοιαῦτα	φαίνεται	διὰ τὴν ἀφθονίαν τῆς ὁμιλίας.
[6, 12]	δ´ ἴσχουσι ψαθυρόν. Τοῦτο δὲ	φαίνεται	διὰ τὸ τὴν ὑστέραν εἶναι
[6, 7]	ὀλίγας ἡμέρας. Ὁ δὲ κόκκυξ	φαίνεται	ἐπ´ ὀλίγον χρόνον τοῦ θέρους,
[6, 2]	μὲν πρῶτον λευκὸν καὶ μικρὸν	φαίνεται,	ἔπειτα ἐρυθρὸν καὶ αἱματῶδες, αὐξανόμενον
[6, 11]	καὶ βοῦς· οὐδὲν γὰρ τούτων	φαίνεται	ἔχον ᾠά, ἀλλ´ εὐθέως κύημα,
[6, 13]	τῶν ᾠῶν, εὐθύς τε λευκότερα	φαίνεται	καὶ μείζω ἐν ἡμέρᾳ ὡς
[6, 13]	ζῴοις, ἐπιδηλότατόν ἐστιν εὐθὺς καὶ	φαίνεται	μέγιστον. Ὅσων δ´ ἂν ᾠῶν
[6, 3]	σώματος τὸ κάτω μέρος οὐδὲν	φαίνεται	μόριον πρὸς τὸ ἄνω τὸ
[6, 7]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὃν	φαίνεται	ὁ κόκκυξ, ἐπεὶ ἤδη γ´
[6, 29]	λέγεται μόνον. Οὐκ ἀληθὲς δὲ	φαίνεται	ὂν οὐδὲ τὸ λεγόμενον ὡς
[6, 16]	δακτύλοις, τὸ μὲν στέαρ λεῖον	φαίνεται,	τὸ δ´ ᾠὸν τραχύ. {Ἔνιοι
[6, 30]	τῶν ἐμβρύων τὰ θήλεα κύοντα	φαίνεται.	Φασὶ δέ τινες καὶ ἰσχυρίζονται
[6, 20]	δ´ ἐν τοῖς τόκοις κάθαρσις	γίνεται	ἅμα τοῖς σκυλακίοις τικτομένοις, ἔστι
[6, 20]	καὶ ἐλάττους μιᾷ. Τυφλὰ δὲ	γίνεται	αὐτῇ τὰ σκυλάκια, ὅταν τέκῃ,
[6, 14]	τῆς ἄμμου. Ὅτι μὲν οὖν	γίνεται	αὐτόματα ἔνια οὔτ´ ἐξ ᾠῶν
[6, 26]	πρόσωπα διὰ τὸ ῥαίνεσθαι μέλανα	γίνεται	αὐτῶν, ὥσπερ τῶν τράγων. Οὕτω
[6, 3]	ταῖς δ´ ἐλάττοσιν ἐν ἐλάττονι.	Γίνεται	δ´ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ
[6, 11]	γάρ ἐστιν ὅμοιον δελφῖνι μικρῷ,	γίνεται	δ´ ἐν τῷ Πόντῳ. Διαφέρει
[6, 14]	τόποις τοιούτοις καὶ εὐημερίαις τοιαύταις,	γίνεται	δ´ ἐνιαχοῦ καὶ ὁπόταν ὕδωρ
[6, 30]	ὀλίγον λείπεσθαι τοῦ σίτου παντός.	Γίνεται	δ´ οὕτω ταχεῖα ἡ φορά,
[6, 2]	καὶ τὸ λευκὸν ὅμοια ὄντα.	Γίνεται	δ´ ὑπηνέμια πολλῶν, οἷον ἀλεκτορίδος,
[6, 14]	τούτων εἶχεν οὐδὲν οὐδὲ θορόν.	Γίνεται	δὲ καὶ ἐν ποταμοῖς ἐν
[6, 9]	Ὀχεύονται δὲ περὶ τὸ ἔαρ·	γίνεται	δὲ καὶ ὁ τόκος εὐθέως
[6, 7]	ἡ δ´ ἐκπέττει καὶ ἐκτρέφει.	Γίνεται	δὲ πίων καὶ ἡδύκρεως κατὰ
[6, 20]	μετὰ τὸ ὕειον καὶ δασυπόδειον.	Γίνεται	δὲ σημεῖον καὶ ὅταν ἡλικίαν
[6, 2]	καὶ τῇ χειρί πως ψηλαφώμεναι.	Γίνεται	δὲ τὰ ὑπηνέμια γόνιμα καὶ
[6, 4]	τὴν πολυπλήθειαν αὐτῶν. Ἔγκυα δὲ	γίνεται	δέκα καὶ τέτταρας ἡμέρας, καὶ
[6, 19]	Θηλυγόνα δέ, τὰ δ´ ἀρρενογόνα	γίνεται	διά τε τὰ ὕδατα (ἔστι
[6, 23]	ὀχευόμενα, ταχέως ἄγονον τὸ θῆλυ	γίνεται·	διὸ συνεχῶς οὐ μίσγουσιν οὕτως
[6, 14]	καὶ τῶν τοιούτων γενῶν ἃ	γίνεται	ἐκ συνδυασμοῦ καὶ ᾠῶν, ἐν
[6, 14]	τῆς ἀφύης ὁ καλούμενος ἀφρὸς	γίνεται	ἐκ τῆς ἀμμώδους γῆς· καὶ
[6, 3]	ὀχείας γινόμενα, καὶ ἐπῳαζουσῶν οὐδὲν	γίνεται	ἔκγονον· τεθεώρηται δὲ τοῦτο μάλιστα
[6, 21]	δὲ γάλα, ὅταν τέκῃ, χρήσιμον	γίνεται·	ἔμπροσθεν δ´ οὐκ ἔχει γάλα.
[6, 3]	ἔσω τοῦ ὠχροῦ πολὺ ἤδη	γίνεται	ἐν τῷ νεοττῷ, καὶ ὑπόστημα
[6, 23]	δ´ ἐν ὅσῳ χρόνῳ τοῦτο	γίνεται	ἐξ ὁμογωνῶν γινόμενον. Τὸ δὲ
[6, 14]	τι γένος τοῦτο, ὃ οὐδὲ	γίνεται	ἐξ ὀχείας, μέγεθος ἡλίκα μαινίδια
[6, 17]	ὀχεύεσθαι ἄρχωνται, πυοειδές· χρήσιμον δὲ	γίνεται,	ἐπειδὰν τέκωσιν ὕστερον. Κύοντα δὲ
[6, 20]	τυφλὰ δὲ τὰ σκυλάκια τούτων	γίνεται	ἑπτακαίδεχ´ ἡμέρας. Δοκεῖ δὲ σκυζᾶν
[6, 2]	ἐὰν δὲ πάλιν ὀχεύηται, ταχεῖα	γίνεται	ἡ ἐπίδοσις εἰς τὸ μέγεθος.
[6, 12]	μὲν ἂν ἐπιρρανθῇ, ἐκ πάντων	γίνεται	ἰχθύδια, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων
[6, 10]	ἐπ´ ἄκρῳ τε γὰρ τούτου	γίνεται,	καὶ αἱ φλέβες ὁμοίως τείνουσιν
[6, 14]	ἀναξυομένης τῆς γῆς πλεονάκις πλείων	γίνεται	καὶ βελτίων. Αἱ δ´ ἄλλαι
[6, 2]	ὑπηνέμια ἐλάττω μὲν τῷ μεγέθει	γίνεται	καὶ ἧττον ἡδέα καὶ ὑγρότερα
[6, 17]	τῶν τετραπόδων παχύτερον τὸ οὖρον	γίνεται,	καὶ μᾶλλον τῶν ἐλάττω προϊεμένων
[6, 19]	κριούς. Λευκὰ δὲ τὰ ἔκγονα	γίνεται	καὶ μέλανα, ἐὰν ὑπὸ τῇ
[6, 12]	ἔξω· ἐπ´ ἄκρου τε γὰρ	γίνεται	καὶ ὑμένι περιέχεται, καὶ πρῶτον
[6, 17]	δ´ ὀρεῦσι τοῖς θήλεσιν οὐδὲν	γίνεται	καταμήνιον, ἀλλὰ τὸ οὖρον παχύτερον
[6, 13]	τῷ ᾠῷ ὁ θορός, σφόδρα	γίνεται	κολλῶδες τὸ συνεστηκὸς ἐξ αὐτῶν
[6, 20]	πρῶτον παχύ ἐστι, χρονιζόμενον δὲ	γίνεται	λεπτότερον. Διαφέρει δὲ παχύτητι τὸ
[6, 20]	μιᾶς ὀχείας· δῆλον δὲ τοῦτο	γίνεται	μάλιστα ἐν τοῖς κλέπτουσι τὰς
[6, 26]	πλησιάζει ἄλλαις. Ἡ δ´ ὀχεία	γίνεται	μετ´ ἀρκτοῦρον περὶ τὸν Βοηδρομιῶνα
[6, 3]	τοῦ ὀμφαλοῦ ἀπολέλυται, καὶ οὐδὲν	γίνεται	μεταξὺ ἀλλ´ ἀνήλωται πᾶν. Περὶ
[6, 22]	κυνόδοντι· τῶν μὲν γὰρ ἱππαστῶν	γίνεται	μικρὸς διὰ τὴν τρίψιν (κατὰ
[6, 2]	γόνῳ γινόμενα, ἐξ ὧν οὐ	γίνεται	νεοττὸς οὐδείς, ἀλλ´ ὑπηνέμια πάντα
[6, 14]	ἐν γὰρ τούτοις τοῖς τόποις	γίνεται	ὁ ἀφρός. Φαίνεται δ´ ἐν
[6, 10]	τὸ ᾠόν, ἐπὶ τούτῳ ἀπολελυμένῳ	γίνεται	ὁ νεοττός. Τὸν αὐτὸν δὲ
[6, 22]	τελευταίοις ἅπαντας· ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα	γίνεται	ὀλιγάκις. Ὥστε σχεδὸν συμβαίνει, ὅταν
[6, 3]	δ´ ὄντος τὸ λευκὸν ἔσχατον	γίνεται,	ὀλίγον ἤδη ὂν καὶ γλίσχρον
[6, 18]	πηρωθῇ, καλεῖται μετάχοιρον· τοῦτο δὲ	γίνεται	ὅπου ἂν τύχῃ τῆς ὑστέρας.
[6, 13]	Τὸ μὲν οὖν τοῦ γλάνιος	γίνεται	ὅσον ὄροβος, τὰ δὲ τῶν
[6, 17]	προϊεμένων κάθαρσιν. Τὸ δὲ γάλα	γίνεται,	ὅταν ὀχεύεσθαι ἄρχωνται, πυοειδές· χρήσιμον
[6, 3]	κινῇ διελών, καὶ ἤδη δασὺς	γίνεται,	ὅταν ὑπὲρ τὰς εἴκοσιν ἡ
[6, 15]	τὸ γένος τῶν ἐναίμων οὐ	γίνεται	οὔτ´ ἐξ ὀχείας οὔτ´ ἐξ
[6, 10]	αὐξανόμενα μεταβαίνει. Τὸ δ´ ᾠὸν	γίνεται	πάντων τῶν ἰχθύων οὐ δίχρων
[6, 22]	Ἡ δὲ τῶν νεωτέρων ὀχεία	γίνεται	παρὰ τὴν ἡλικίαν, ὅταν εὐβοσία
[6, 17]	ποιμένες. Ἐπειδὰν δὲ τέκῃ, κάθαρσις	γίνεται	πολλή, τὸ μὲν πρῶτον οὐ
[6, 2]	ἄρρενος, κυΐσκεται καὶ εὐθὺς ἄχρηστος	γίνεται	πρὸς τὰς θήρας· ὄσφρησιν γὰρ
[6, 20]	μὴν ἀλλ´ ἐνίαις καὶ ἑπτὰ	γίνεται	πρότερον καὶ τέτταρσιν. Χρήσιμον δ´
[6, 2]	ἐξελθὸν δ´ εὐθὺς πήγνυται καὶ	γίνεται	σκληρόν, ἂν μὴ ἐξίῃ νενοσηκός.
[6, 21]	γινόμενον γάλα ὅταν παγῇ, οὕτω	γίνεται	σκληρὸν ὥσπερ λίθος· τοῦτο δὲ
[6, 20]	καταμήνια ταῖς κυσὶν ἑπτὰ ἡμέραις	γίνεται·	συμβαίνει δ´ ἅμα καὶ ἔπαρσις
[6, 17]	ὥρα τῆς ὀχείας ᾖ, τότε	γίνεται	σύννομος καὶ μάχεται τοῖς ἄλλοις,
[6, 14]	μήτ´ ᾠοτοκεῖ μήτε ζῳοτοκεῖ, πάντα	γίνεται	τὰ μὲν ἐκ τῆς ἰλύος
[6, 2]	εἰλημμένα ἐξ ἑτέρου ὄρνιθος· καὶ	γίνεται	τὰ μὲν ὑπηνέμια γόνιμα, τὰ
[6, 12]	ἑκάστων. Καὶ τούτων δ´ οὐ	γίνεται	τὰ πολλὰ γόνιμα, ἀλλ´ ὅσα
[6, 17]	τοῦ ὀχεύεσθαι· καὶ ἐπειδὰν ὀχευθῶσι,	γίνεται	τὰ σημεῖα, εἶτα διαλείπει, μέχρι
[6, 20]	ἑβδομήκοντα καὶ δύο) τυφλὰ δὲ	γίνεται	τὰ σκυλάκια τούτων τῶν κυνῶν
[6, 15]	δὲ καὶ ἐν τοῖς ποταμοῖς	γίνεται	τὰ τοιαῦτα, ὅταν ᾖ μάλιστα
[6, 17]	ἢ μικρῷ πλέον· καιρὸς δὲ	γίνεται	τῆς ὀχείας μάλιστα περὶ τὴν
[6, 3]	τοῦ ὠχροῦ τὸ μὲν ἄνω	γίνεται	τὸ δὲ κάτω, ἐν μέσῳ
[6, 11]	εὐθέως κύημα, ἐξ οὗ διαρθρουμένου	γίνεται	τὸ ζῷον, καθάπερ ἄνθρωπος καὶ
[6, 10]	ὄμματα καὶ {τὰ ἄνω μέγιστα	γίνεται	τὸ πρῶτον· ὁμοίως δ´ αὐξανομένου
[6, 2]	ἤδη, οἷον ἔν τινι καιρῷ	γίνεται	τὸ ᾠόν (ἅπαν γὰρ ὠχρὸν
[6, 10]	ὁμοίως δ´ αὐξανομένου ἀεὶ ἔλαττον	γίνεται	τὸ ᾠόν, καὶ τέλος ἀφανίζεται
[6, 10]	Καὶ ἡ τροφὴ δ´ ὁμοία	γίνεται	τοῖς ἰχθυδίοις ἐν τῇ κοιλίᾳ
[6, 10]	ὑστέρας καταβαίνει, καὶ τὰ ζῷα	γίνεται	τὸν ὀμφαλὸν ἔχοντα πρὸς τῇ
[6, 28]	ἐστὶ καὶ οὐκ ἐν πολλῷ	γίνεται	τόπῳ, ἀλλὰ τῆς Εὐρώπης ἁπάσης
[6, 3]	ὁ νεοττὸς ἐν τούτῳ δὴ	γίνεται	τότε ὅλος) καὶ ὁ ἕτερος
[6, 26]	διὰ τὴν παχύτητα· ὑπερβάλλουσα γὰρ	γίνεται	τοῦ θέρους αὐτῶν, διὸ καὶ
[6, 2]	ὑπό τινων κυνόσουρα καὶ οὔρια	γίνεται	τοῦ θέρους μᾶλλον. Ζεφύρια δὲ
[6, 12]	τὸ φυκίον εἶναι. Ἀρχομένου δὲ	γίνεται	τοῦ θέρους. Τούτῳ τρέφεται καὶ
[6, 17]	Ἔπαρσις μὲν οὖν τοῖς θήλεσιν	γίνεται	τῶν αἰδοίων, ὅταν πρὸς τὴν
[6, 3]	μὲν μεῖζον {τὸ δ´ ἔλαττον	γίνεται	τῶν διδύμων) τὸ δὲ τελευταῖον
[6, 26]	δὲ χρόνον ὀχεύουσι, τὰ κρέα	γίνεται	φαῦλα καὶ δυσώδη, καθάπερ καὶ
[6, 26]	ταῖς ἐλάφοις· ὅταν δὲ τίκτωσι,	γίνεται	φλεγματώδης αὐταῖς κάθαρσις. Εἴθισται δ´
[6, 14]	πᾶσαν ὡς εἰπεῖν τὴν ἄλλην	γίνεται	ὥραν· διαμένει γὰρ ἀρξάμενος ἀπὸ
[6, 16]	ἐγγένηται σκωλήκια ἐν τῇ γαστρί·	ἐγγίνεται	γὰρ μικρὰ καὶ ἔμψυχα, ἃ
[6, 10]	δὲ καὶ τέλεα ὄντα κάτω.	Ἐγγίνεται	δὲ καὶ ἐν τῇ ἀριστερᾷ
[6, 15]	ἐν ἐνίαις τῶν ἐγχελύων ἑλμίνθια	ἐγγίνεται·	ἐκ τούτων γὰρ οἴονται γίνεσθαι
[6, 3]	ἔξω περίττωμα, καὶ ἔσω τι	ἐγγίνεται	λευκόν. Τέλος δὲ τὸ ὠχρὸν
[6, 10]	ἴσχουσι τὰ ὀστρακώδη, ἐν οἷς	ἐγγίνεται	ᾠώδης ὑγρότης· τὸ δὲ σχῆμα
[6, 20]	ἐπὶ ταῖς θηλαῖς τῶν μαστῶν	ἐπιγίνεται	ἀνοίδησίς τις καὶ χόνδρον ἴσχουσιν·
[6, 14]	χρόνος, ἀπόλλυται, ἄλλη δὲ πάλιν	ἐπιγίνεται,	διὸ ἔξω χρόνου τινὸς ὀλίγου
[6, 2]	ὅταν δ´ ἤδη γίνηται ἁδρότερον,	διακρίνεται,	καὶ ἔσω μὲν τὸ ὠχρὸν
[6, 3]	ὕστερον καὶ τὸ σῶμα ἤδη	ἀποκρίνεται,	μικρὸν τὸ πρῶτον πάμπαν καὶ
[6, 2]	ὑποτιθεμένων δὲ τῇ ὄρνιθι οὐδὲν	παχύνεται	τὸ ὑγρόν, ἀλλὰ τό τ´
[6, 2]	πέρδικος, περιστερᾶς, ταῶνος, χηνός, χηναλώπεκος.	Ἐκλέπεται	δ´ ἐπῳαζουσῶν ἐν τῷ θέρει
[6, 4]	ἡ θήλεια. Ἐκπέττεταί τε καὶ	ἐκλέπεται	ἐντὸς εἴκοσιν ἡμερῶν τὸ γενόμενον
[6, 2]	ἔχοντα κατὰ τὸ ὀξὺ ἄρρενα.	Ἐκλέπεται	μὲν οὖν ἐπῳαζόντων τῶν ὀρνίθων,
[6, 3]	ἀρχή τε τοῦ ᾠοῦ καὶ	ἐκλέπεται	τὸ ᾠόν, καὶ ὅσον στιγμὴ
[6, 3]	ἐντέρῳ μικρόν τι τοῦ ὠχροῦ	λείπεται,	ἀπὸ δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ ἀπολέλυται,
[6, 14]	καθάπερ εἴρηται πρότερον· τέλος γὰρ	λείπεται	κεφαλὴ καὶ ὀφθαλμοί. Πλὴν {νῦν
[6, 11]	κατὰ μικρόν· τὰ δὲ κατάντη	φέρεται,	ἀλλ´ οὐ βαδίζει, διὰ τὸ
[6, 14]	διὸ καὶ καλεῖται ἀφρός· καὶ	ἐπιφέρεται	ἐνίοτε ἐπιπολῆς τῆς θαλάττης, ὅταν
[6, 12]	ὕδασιν. Τοῦ δὲ Πόντου καθαιρομένου	ἐπιφέρεταί	τι κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον ὃ
[6, 14]	ἂν συστῇ ἐπιπολῆς· διὸ πολλαχοῦ	προσφέρεται	ἐκ τοῦ πελάγους ἡ ἀφύη
[6, 17]	πρὸς τὴν ὀχείαν ἡ θήλεια,	καθαίρεται	κάθαρσιν βραχεῖαν ὅσον ἡμικοτύλιον ἢ
[6, 24]	δ´ ἔνιοι ὅτι ἡ μὲν	καθαίρεται	οὐροῦσα, ὁ δ´ ἄρρην διὰ
[6, 13]	γονίμων ᾠῶν αὐξανομένων τῶν ἰχθυδίων	ἀποκαθαίρεται	οἷον κέλυφος· τοῦτο δ´ ἐστὶν
[6, 3]	ῥηθέντα καθεύδει μὲν ὁ νεοττός,	ἐγείρεται	δὲ καὶ ἀναβλέπει κινούμενος καὶ
[6, 2]	ἑτέρων. Ἐὰν δὲ βροντήσῃ ἐπῳαζούσης,	διαφθείρεται	τὰ ᾠά. Τὰ δὲ καλούμενα
[6, 26]	ὥστ´ ἐὰν ἠρέμα τις πατάξη,	διακόπτεται	τοῦ δέρματος ὑγιοῦς ὄντος. ~Αἱ
[6, 10]	κάτω ἐν τῇ ὑστέρᾳ ἅμα	πέττεται	καὶ τελεσιουργεῖται. Οἱ μὲν οὖν
[6, 4]	τὴν δὲ νύκτα ἡ θήλεια.	Ἐκπέττεταί	τε καὶ ἐκλέπεται ἐντὸς εἴκοσιν
[6, 10]	ᾠόν, καὶ τέλος ἀφανίζεται καὶ	εἰσδύεται	ἔσω, καθάπερ ἐν τοῖς ὄρνισιν
[6, 19]	τὸ ἁλυκὸν ὕδωρ πίνοντα πρότερον	ὀχεύεται·	δεῖ δ´ ἁλίζειν πρὶν τεκεῖν
[6, 20]	δώδεκα ἡμέρας. Τεκοῦσα δὲ πάλιν	ὀχεύεται	ἕκτῳ μηνί, καὶ οὐ πρότερον.
[6, 19]	καὶ ἕνδεκα. Ὀχεύει δὲ καὶ	ὀχεύεται,	ἕως ἂν ζῇ, καὶ πρόβατον
[6, 22]	ζῇ· καὶ ἡ θήλεια δ´	ὀχεύεται	ἕως ἂν ζῇ, οὔπω δὲ
[6, 4]	καὶ δωδεκάκις. Ὀχεύει δὲ καὶ	ὀχεύεται	ἡ περιστερὰ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ· καὶ
[6, 28]	ἢ τεκεῖν, καὶ τεκοῦσα εὐθὺς	ὀχεύεται,	καὶ συλλαμβάνει ἔτι θηλαζομένη· τὸ
[6, 1]	ἔχουσιν. Τὰ μὲν γὰρ καὶ	ὀχεύεται	καὶ τίκτει κατὰ πάντα τὸν
[6, 20]	ἡ Λακωνικὴ μὲν ὀκτάμηνος καὶ	ὀχεύεται·	καὶ τὸ σκέλος δ´ αἴροντες
[6, 29]	ὥσπερ κύων· ὀχεύει δὲ καὶ	ὀχεύεται	κατὰ μίαν ὥραν, καὶ τίκτει
[6, 25]	Ὁ δ´ ἐλέφας ὀχεύει καὶ	ὀχεύεται	πρῶτον εἴκοσιν ἐτῶν. Ὅταν δ´
[6, 21]	Ὀχεύει δὲ τὰ ἄρρενα καὶ	ὀχεύεται	τὰ θήλεα ἐνιαύσια ὄντα πρῶτον,
[6, 4]	καὶ γὰρ ἕκμηνος ὀχεύει καὶ	ὀχεύεται.	Τὰς δὲ φάττας καὶ τὰς
[6, 23]	~Ὄνος δ´ ὀχεύει μὲν καὶ	ὀχεύεται	τριακοντάμηνος, καὶ βάλλει τοὺς πρώτους
[6, 2]	λευκὸν περιίσταται. Ὅταν δὲ τελειωθῇ,	ἀπολύεταί	τε καὶ ἐξέρχεται οὕτω τῷ
[6, 3]	τὸ ἔξω χόριον ὀμφαλὸς τείνων	ἀπολύεται	τοῦ ζῴου συμπεπτωκώς, ὁ δ´
[6, 14]	τί ἐστιν αὐτῶν τοιοῦτον, ὃ	φύεται	ἐκ τῆς ἰλύος καὶ τῆς
[6, 22]	καὶ ἀπεσθίει τοῦ πώλου ὃ	ἐπιφύεται	ἐπὶ τοῦ μετώπου τῶν πώλων,
[6, 12]	τυφλίναι ὄφεις· ὅταν δ´ ἐκτέκῃ,	συμφύεται	ταῦτα πάλιν. Ἡ δὲ γένεσις
[6, 11]	τοῦ χρόνου τὸν πολὺν καὶ	τρέφεται	ἐκ τῆς θαλάττης, διὸ μετὰ
[6, 12]	δὲ γίνεται τοῦ θέρους. Τούτῳ	τρέφεται	καὶ τὰ ὄστρεα καὶ τὰ
[6, 14]	ὅταν εὐημερία ᾖ, ἐν ᾧ	συστρέφεται,	οἷον ἐν τῇ κόπρῳ τὰ
[6, 17]	ταὐτὸ καὶ περιδραμὼν κύκλῳ, προσελθὼν	μάχεται·	κἄν τις κινῆται, δάκνει καὶ
[6, 17]	ᾖ, τότε γίνεται σύννομος καὶ	μάχεται	τοῖς ἄλλοις, τὸν δὲ πρότερον
[6, 6]	γίνονται χαλεποί. Τὸν δ´ ἐκβληθέντα	δέχεται	καὶ ἐκτρέφει ἡ φήνη. Ἐπῳάζει
[6, 11]	ἐστὶ τῶν ἐπαμφοτεριζόντων ζῴων· οὐ	δέχεται	μὲν γὰρ τὸ ὕδωρ, ἀλλ´
[6, 23]	βιβάζεται ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ, καὶ μάλιστα	δέχεται	τὸ πλῆσμα ταύτῃ βιβασθεῖσα τῇ
[6, 11]	πάντα ὅσα ἔχει φυσητῆρα, καὶ	δέχεται	τὸν ἀέρα· πλεύμονα γὰρ ἔχουσιν.
[6, 10]	τὴν τραχύτητα τῆς κέρκου. Οὐκ	εἰσδέχεται	δ´ οὐδὲ βάτραχος τοὺς νεοττοὺς
[6, 10]	ἔμβρυα) ὁ δ´ ἀκανθίας οὐκ	εἰσδέχεται	μόνος τῶν γαλεῶν διὰ τὴν
[6, 23]	ἀλλὰ διαλείπουσί τινα χρόνον. Οὐ	προσδέχεται	δ´ οὔτε ἡ ἵππος τὸν
[6, 10]	καθάπερ ἐλέχθη ἐπὶ τῶν ὀρνίθων.	Περιέχεται	δὲ τὸ ἔμβρυον καὶ τὸ
[6, 12]	τε γὰρ γίνεται καὶ ὑμένι	περιέχεται,	καὶ πρῶτον διάδηλοι οἱ ὀφθαλμοὶ
[6, 9]	τοῖς πρώτοις τῶν δένδρων καὶ	ἄρχεται	αὖθις ἀπολαμβάνειν τὴν πτέρωσιν ἅμα
[6, 22]	ἵπποις, ἧττον δέ. ~Ἵππος δ´	ἄρχεται	ὀχεύειν ὁ μὲν ἄρρην διετής,
[6, 10]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων,	περιέρχεται	εἰς ἑκάτερον τὸ μέρος. Ἔχει
[6, 10]	οἷον τοῖς σκυλίοις· αὐξανόμενα δὲ	περιέρχεται.	Οὔσης δὲ δικρόας τῆς ὑστέρας
[6, 14]	ὅτι ἐνίοτ´ ἐκ τῆς γῆς	ἀνέρχεται·	ἁλιευομένων γάρ, ἐὰν μὲν ᾖ
[6, 2]	τὸ ὠχρὸν εἰς τὸ μέσον	συνέρχεται	πᾶν, κύκλῳ δὲ τὸ λευκὸν
[6, 12]	διαρρήγνυται, καὶ οὕτω τὰ ᾠὰ	ἐξέρχεται.	Ἔχει γάρ τινα ὁ ἰχθὺς
[6, 2]	μεταβάλλον ἐπὶ τὸ σκληρόν, ὥστ´	ἐξέρχεται	μὲν οὔπω πεπηγός, ἐξελθὸν δ´
[6, 10]	ὅταν ἐκτέκωσι, τοῦ ὀστράκου περιρραγέντος	ἐξέρχεται	ὁ νεοττός. Ὁ δ´ ἀκανθίας
[6, 2]	δὲ τελειωθῇ, ἀπολύεταί τε καὶ	ἐξέρχεται	οὕτω τῷ καιρῷ ἐκ τοῦ
[6, 22]	κατακείμενα τίκτει, διὸ καὶ πλάγια	προέρχεται	τὰ ἔμβρυα πάντων· ἡ δ´
[6, 13]	ὁ ἄρρην, ἡ δὲ θήλεια	ἀπέρχεται	τεκοῦσα. Ἔστι δὲ βραδυτάτη μὲν
[6, 7]	οὐκ ἔστιν ἰδεῖν, ὅταν θᾶττον	φθέγγηται	ὁ κόκκυξ, πλὴν ὀλίγας ἡμέρας.
[6, 23]	τοῦ γενομένου. Ἐὰν δὲ συνεχῶς	μίσγηται	καὶ μὴ διαλείπῃ χρόνον τινὰ
[6, 13]	καὶ πεντήκοντα ἡμέρας, ὅπως μὴ	κατεσθίηται	ὁ γόνος ὑπὸ τῶν παρατυχόντων
[6, 14]	ὁπόταν ὕδωρ πολὺ ἐξ οὐρανοῦ	γένηται,	ἐν τῷ ἀφρῷ τῷ γινομένῳ
[6, 22]	δὲ δύο κάτωθεν· ἐπειδὰν δὲ	γένηται	ἐνιαυτός, βάλλει τὸν αὐτὸν τρόπον
[6, 22]	καὶ πάλιν ὅταν ἄλλος ἐνιαυτὸς	γένηται,	ἑτέρους τέτταρας τὸν αὐτὸν τρόπον·
[6, 25]	ἐστίν. Ὁ δὲ σκύμνος ὅταν	γένηται,	θηλάζει τῷ στόματι καὶ οὐ
[6, 2]	ὀρνίθων σκληρόδερμόν ἐστιν, ἐὰν γόνῳ	γένηται	καὶ μὴ διαφθαρῇ (ἔνια γὰρ
[6, 26]	δὲ διάγουσιν, ἕως ἂν ὕδωρ	γένηται·	μετὰ δὲ ταῦτα τρέπονται πρὸς
[6, 15]	ξυσθέντος γίνονται πάλιν, ὅταν ὕδωρ	γένηται	ὄμβριον· ἐν δὲ τοῖς αὐχμοῖς
[6, 14]	πλείστη, ὁπόταν ἔνυγρον καὶ εὐδιεινὸν	γένηται	τὸ ἔτος. Ἡ δ´ ἄλλη
[6, 22]	ἡλικίαν, ὅταν εὐβοσία καὶ ἀφθονία	γένηται	τροφῆς. Ἔστι μὲν οὖν ὡς
[6, 14]	καὶ ἄγονος, καὶ ὅταν {πλείων	γένηται	χρόνος, ἀπόλλυται, ἄλλη δὲ πάλιν
[6, 16]	πέρας ἐστὶ τοῦ τίκτειν, ὅταν	ἐγγένηται	σκωλήκια ἐν τῇ γαστρί· ἐγγίνεται
[6, 20]	τισι καὶ περὶ ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας	γεγένηται	τοῦτο τὸ πάθος. Ἡ δ´
[6, 19]	τέτταρσιν ὀχείαις, ἐὰν δ´ ὕδωρ	ἐπιγένηται	μετὰ τὴν ὀχείαν, ἀνακυΐσκει· ὁμοίως
[6, 14]	ἑλώδεσι τόποις, ὅταν εὐημερίας γενομένης	ἀναθερμαίνηται	ἡ γῆ, οἷον περὶ Ἀθήνας
[6, 2]	ξανθὸν ἅπαν· ὅταν δ´ ἤδη	γίνηται	ἁδρότερον, διακρίνεται, καὶ ἔσω μὲν
[6, 3]	ὑπὲρ τὰς εἴκοσιν ἡ ἐκκόλαψις	γίνηται	τῶν ᾠῶν. Ἔχει δὲ τὴν
[6, 17]	κύκλῳ, προσελθὼν μάχεται· κἄν τις	κινῆται,	δάκνει καὶ κωλύει. Ὁ δὲ
[6, 18]	ὀργῶσαν βιβάσῃ, μία ὀχεία, ὥσπερ	εἴρηται,	ἀρκεῖ. Συμφέρει δ´ ὀχεύοντι μὲν
[6, 17]	τρόπον. Περὶ μὲν οὖν ὀχείας	εἴρηται	καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ κατὰ
[6, 4]	ὀρνίθων. Τίκτει μὲν οὖν, ὥσπερ	εἴρηται,	καὶ τρία ποτέ· ἀλλ´ ἐξάγει
[6, 16]	οὐδέν, ᾠὸν δὲ τοιοῦτον οἷον	εἴρηται	νῦν. ~Περὶ μὲν οὖν τῶν
[6, 23]	τὸ τοῦ ἵππου ὄχευμα, ὥσπερ	εἴρηται·	ὁ δ´ ἵππος τὸ τοῦ
[6, 10]	ῥάχιν προσπέφυκε τὰ ᾠά, ὥσπερ	εἴρηται,	οἷον τοῖς σκυλίοις· αὐξανόμενα δὲ
[6, 22]	μὲν οὖν διαλείπουσα τίκτει, ὥσπερ	εἴρηται,	ὄνος δὲ συνεχῶς. Γίνονται δὲ
[6, 4]	δ´ ἡ μὲν περιστερά, ὥσπερ	εἴρηται,	πᾶσαν ὥραν, τρυγὼν δὲ καὶ
[6, 17]	τῶν πεζῶν ὅσα ᾠοτοκεῖ, σχεδὸν	εἴρηται	περὶ πάντων, περί τ´ ὀχείας
[6, 8]	τὰ πολλὰ τῶν ὀρνέων, ὥσπερ	εἴρηται	περὶ τῶν περιστερῶν, διαδεχόμενα τὰ
[6, 10]	γὰρ ζῳοτοκεῖ μόνος τούτων, ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον. {Αἱ μὲν οὖν πρὸς
[6, 12]	τῆς ὀχείας πάντων τῶν ἰχθύων	εἴρηται	πρότερον. Εἰσὶ δὲ τῶν ἰχθύων
[6, 28]	ὀχεύονται μὲν συνιόντες ὄπισθεν, ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον (ἔστι γὰρ ὀπισθουρητικόν) ὀχεύονται
[6, 27]	τὴν μὲν ὀχείαν ποιοῦνται, ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον, οὐκ ἀναβαδὸν ἀλλὰ κατακεκλιμέναι
[6, 28]	ὀχεύει ὄπισθεν καὶ ἔστιν ὀπισθουρητικόν,	εἴρηται	πρότερον· ὀχεύει δὲ καὶ τίκτει
[6, 10]	ὅτι μὲν οὐ πάντες ᾠοτοκοῦσιν,	εἴρηται	πρότερον. Τὰ μὲν γὰρ σελάχη
[6, 14]	καὶ διαμένει ὀλίγον χρόνον, καθάπερ	εἴρηται	πρότερον· τέλος γὰρ λείπεται κεφαλὴ
[6, 1]	μὲν οὖν ἀλεκτορίδες τίκτουσιν, ὥσπερ	εἴρηται,	συνεχῶς· περιστερὰ δὲ καὶ φάττα
[6, 6]	Καὶ τῶν ἄλλων δέ, ὥσπερ	εἴρηται,	σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τοῦτο δρῶσι
[6, 3]	χρόνοι διαφέρουσι τῆς τελειώσεως, καθάπερ	εἴρηται.	Ταῖς μὲν οὖν ἀλεκτορίσι τριῶν
[6, 14]	~Οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι, ὥσπερ	εἴρηται,	τῶν ἰχθύων γίνονται ἐξ ᾠῶν.
[6, 3]	αὐτὸ ἤδη τὸ ἔμβρυον, ὥσπερ	εἴρηται,	χωρίζων πρὸς τὸ ὑγρόν. Ὑποκάτω
[6, 14]	κεφαλὴ καὶ ὀφθαλμοί. Πλὴν {νῦν	εὕρηται	τοῖς ἁλιεῦσι πρὸς τὸ διακομίζειν·
[6, 22]	ἐάν τις φθῇ λαβὼν καὶ	ὄσφρηται	ἡ ἵππος, ἐξίσταται καὶ μαίνεται
[6, 3]	καὶ ἐπῳαζουσῶν οὐδὲν γίνεται ἔκγονον·	τεθεώρηται	δὲ τοῦτο μάλιστα ἐπὶ τῶν
[6, 22]	δὲ καὶ γεννᾶν ἀξίως, ὅταν	παύσηται	βάλλων (ἤδη δέ τινες καὶ
[6, 3]	δ´ εἰς τὸ ὠχρὸν φέρων	συνήρτηται	τοῦ νεοττοῦ πρὸς τὸ ἔντερον
[6, 2]	τοῦ ὠχροῦ εἰς τὸ λευκὸν	ὀχεύηται	ἡ τὰ ὑπηνέμια ἔχουσα ἢ
[6, 2]	τὰ προϋπάρχοντα· ἐὰν δὲ πάλιν	ὀχεύηται,	ταχεῖα γίνεται ἡ ἐπίδοσις εἰς
[6, 23]	ὀχευθῇ, τὴν γονήν, ἐὰν μὴ	κωλύηται·	διὸ τύπτουσι μετὰ τὴν ὀχείαν
[6, 2]	δὲ πλατύτερόν ἐστιν· ἐξιόντος δ´	ἡγεῖται	τὸ πλατύ. Ἔστι δὲ τὰ
[6, 19]	ὀνόματι κληθῇ ὑπὸ τοῦ ποιμένος	προηγεῖται·	συνεθίζουσι δὲ τοῦτο δρᾶν ἐκ
[6, 26]	ἐπιτιθεμένους. Περὶ δὲ τῆς ζωῆς	μυθολογεῖται	μὲν ὡς ὂν μακρόβιον, οὐ
[6, 10]	τῇ ὑστέρᾳ ἅμα πέττεται καὶ	τελεσιουργεῖται.	Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι γαλεοὶ
[6, 13]	κυπρῖνος μὲν πεντάκις ἢ ἑξάκις	(ποιεῖται	δὲ τὸν τόκον μάλιστα ἐπὶ
[6, 26]	δ´ ἔλαφος τὴν μὲν ὀχείαν	ποιεῖται,	καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, τὰ πλεῖστα
[6, 1]	Ὁ δ´ ἔποψ μόνος οὐ	ποιεῖται	νεοττιὰν τῶν καθ´ ἑαυτὰ νεοττευόντων,
[6, 1]	τέτριξ. Ταῦτα μὲν οὖν ὑπηνέμους	ποιεῖται	τὰς νεοττεύσεις· ὃν δ´ οἱ
[6, 18]	ἐστίν· οὐ μὴν ἅπαντά γε	ποιεῖται	τὸν αὐτὸν καιρὸν τῆς ὀχείας,
[6, 27]	τῶν μορίων. Τὴν δ´ ὀχείαν	ποιεῖται	τοῦ μηνὸς τοῦ Ἐλαφηβολιῶνος, τίκτει
[6, 26]	εἰσὶν ὀλίγαι καὶ δύο. Καὶ	ποιεῖται	τοὺς τόκους παρὰ τὰς ὁδοὺς
[6, 3]	ὄμματα καὶ τὴν κεφαλὴν τοῦτον	διάκειται	τὸν τρόπον. {Ἔχει δ´ ἐν
[6, 17]	χρόνον μετ´ ἀλλήλων εἰσίν, ὃ	καλεῖται	ἀτιμαγελεῖν· πολλάκις γὰρ οἵ γ´
[6, 14]	τοῦ ὀμβρίου ὕδατος, διὸ καὶ	καλεῖται	ἀφρός· καὶ ἐπιφέρεται ἐνίοτε ἐπιπολῆς
[6, 22]	ἐπὶ τοῦ μετώπου τῶν πώλων,	καλεῖται	δ´ ἱππομανές· ἔστι δὲ τὸ
[6, 17]	πρὸς τὴν ὀχείαν ὁρμητικῶς, ὃ	καλεῖται	καπρᾶν, ὠθοῦνται καὶ πρὸς τοὺς
[6, 18]	τέκνων καὶ τῷ μεγέθει πηρωθῇ,	καλεῖται	μετάχοιρον· τοῦτο δὲ γίνεται ὅπου
[6, 10]	ἔστι γάρ τις ἰχθὺς ὃς	καλεῖται	ῥινόβατος· ἔχει γὰρ τὴν μὲν
[6, 17]	τὰς κύνας τὸ τοιοῦτον πάθος	καλεῖται	σκυζᾶν. Ἔπαρσις μὲν οὖν τοῖς
[6, 2]	τοῦ θέρους μᾶλλον. Ζεφύρια δὲ	καλεῖται	τὰ ὑπηνέμια ὑπό τινων, ὅτι
[6, 6]	αὕτη δ´ ἐπί τινα χρόνον	ἐπιμελεῖται·	καὶ γὰρ ἤδη πετομένων σιτίζει
[6, 3]	δὲ τὸ σημεῖον πηδᾷ καὶ	κινεῖται	ὥσπερ ἔμψυχον, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[6, 22]	προσενέγκῃ ἀνάγκην· ὥρα δ´ οὐκ	ἀφαιρεῖται	οὐδεμία τεταγμένη τοῦ ὀχεύεσθαι καὶ
[6, 30]	καὶ εἴκοσι μύες τὸν ἀριθμόν.	Ἀπορεῖται	δὲ καὶ ἡ τῶν ἐπιπολαζόντων
[6, 12]	περὶ δ´ ἐρυθρίνου καὶ χάννης	ἀπορεῖται·	πάντες γὰρ ἁλίσκονται κυήματα ἔχοντες.
[6, 3]	γλίσχρον καὶ παχὺ καὶ ὕπωχρον.	Τέτακται	γὰρ τῇ θέσει ἕκαστα τόνδε
[6, 22]	ὅτ´ ἔτυχε γενομένης τῆς ὀχείας,	δύνανται	ἃ ἂν γεννήσωσιν ἐκτρέφειν. Ἐν
[6, 2]	περιστερᾶς δ´ ἐν μικρῷ ἐλάττονι.	Δύνανται	δ´ αἱ περιστεραὶ καὶ ἤδη
[6, 22]	αἱ δὲ συλλαμβάνουσι μέν, οὐ	δύνανται	δ´ ἐκφέρειν· σημεῖον δὲ τῶν
[6, 18]	πλὴν ἂν πολλὰ τέκωσιν, οὐ	δύνανται	ἐκτρέφειν πάντα. Γηράσκουσαι δὲ τίκτουσι
[6, 26]	θέρους αὐτῶν, διὸ καὶ οὐ	δύνανται	θεῖν, ἀλλ´ ἁλίσκονται ὑπὸ τῶν
[6, 20]	συμβαίνει πάθος· πονήσαντες γὰρ μᾶλλον	δύνανται	ὀχεύειν ἢ ἀργοῦντες. Ζῇ δ´
[6, 8]	ἡσυχίαν ἔχοντες ἐπὶ τῶν ᾠῶν	δύνανται	τροφήν τινα αὑτοῖς πορίζεσθαι καὶ
[6, 10]	ἰχθύων, ὅτι οὐχ ἅμα πάντα	προΐενται,	ἀλλὰ πολλάκις καὶ πολὺν χρόνον.
[6, 18]	ἅμα τούτῳ καὶ τὸ σπέρμα	προΐενται.	Ἐν δὲ τῇ κυήσει ὃ
[6, 20]	δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ οὐ	προσίενται	ὀχείαν, ἀλλ´ ἐν ταῖς μετὰ
[6, 17]	τῶν ἀκολάστων περὶ τὸ ἀφροδισιάζεσθαι.	Λέγονται	δὲ καὶ ἐξανεμοῦσθαι περὶ τὸν
[6, 21]	δὲ νεώτεροι καὶ τὴν αὐτὴν	βιάζονται	πλεονάκις καὶ ἐπὶ πολλὰς ἀναβαίνουσι
[6, 11]	καὶ ἡ φώκαινα γάλα, καὶ	θηλάζονται·	καὶ εἰσδέχονται δὲ τὰ τέκνα
[6, 16]	ὀχείαν καὶ τοὺς τόκους ὦσι,	συνδυάζονται.	Κύουσι δὲ τούτων ἔνιοι μὲν
[6, 30]	ὄμβροι, ὅταν ἐπιγένωνται· τότε δ´	ἀφανίζονται	ταχέως. Τῆς δὲ Περσικῆς ἔν
[6, 13]	γε τῆς πέρκης διὰ πλατύτητα	ἀναπηνίζονται	ἐν ταῖς λίμναις οἱ ἁλιεῖς
[6, 30]	φαίνεται. Φασὶ δέ τινες καὶ	ἰσχυρίζονται	ὅτι ἂν ἅλα λείχωσιν, ἄνευ
[6, 21]	δεκάτῳ δὲ τίκτει· ἔνιοι δὲ	διισχυρίζονται	δέκα μῆνας κύειν ἡμερολεγδόν. Ὅ
[6, 2]	μὲν ὄρνιθες φρίττουσί τε καὶ	ἀποσείονται	καὶ πολλάκις κάρφος περιβάλλονται (ποιοῦσι
[6, 20]	δ´ ὅταν ἴδωσι τούτους, ὅλως	οἴονται	βάλλειν καὶ τοὺς ἄλλους. Τὰς
[6, 17]	συνήθει σφόδρα, διὸ ἔνιοι οὐκ	οἴονται	γίνεσθαι αὐτοῖς. Τοῖς δ´ ὀρεῦσι
[6, 15]	ἑλμίνθια ἐγγίνεται· ἐκ τούτων γὰρ	οἴονται	γίνεσθαι ἐγχέλυς. Τοῦτο δ´ ἐστὶν
[6, 20]	καὶ εἴκοσιν· διὸ καὶ Ὅμηρον	οἴονταί	τινες ὀρθῶς ποιῆσαι τῷ εἰκοστῷ
[6, 10]	κατὰ μῆνα τίκτειν καὶ ὀχεύεσθαι	οἴονται	τοὺς τοιούτους τῶν ἰχθύων, ὅτι
[6, 13]	δὲ καὶ πρὸς τῷ βρύῳ.	Συμπλέκονται	δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐνίοτε καὶ
[6, 12]	καὶ χάννης ἀπορεῖται· πάντες γὰρ	ἁλίσκονται	κυήματα ἔχοντες. Συνίσταται μὲν οὖν
[6, 16]	τίκτουσιν· σημεῖον δ´ ὅτι οὐχ	ἁλίσκονται	τὸν χρόνον τοῦτον. Πολυγονώτατον δ´
[6, 26]	καὶ οὐ δύνανται θεῖν, ἀλλ´	ἁλίσκονται	ὑπὸ τῶν πεζῇ διωκόντων ἐν
[6, 18]	μὲν ὁμοίως, ὀχεύονται δὲ βραδύτερον·	κυΐσκονται	δ´ ἐκ μιᾶς ὀχείας, ἀλλὰ
[6, 21]	ἔνιαι καὶ μέχρι τοῦ μετοπώρου	κυΐσκονται.	Ὅταν δὲ πολλαὶ κύωσι καὶ
[6, 29]	Καὶ οἱ θῶες δ´ ὁμοίως	κυΐσκονται	τοῖς κυσί, καὶ τίκτουσι τυφλά·
[6, 28]	καὶ τίκτουσι πᾶσαν ὥραν, καὶ	ἐπικυΐσκονται	ὅταν κύωσι, καὶ τίκτουσι κατὰ
[6, 17]	εἰς ἡλικίαν ἔλθωσι, καὶ χωρὶς	βόσκονται	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν. Καὶ
[6, 2]	καὶ ἀποσείονται καὶ πολλάκις κάρφος	περιβάλλονται	(ποιοῦσι δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο
[6, 2]	ἀρχῇ τοῦ ὠχροῦ χάλαζαι οὐδὲν	συμβάλλονται	πρὸς τὴν γένεσιν, ὥσπερ τινὲς
[6, 17]	ἀναμιχθῶσιν ἀλλήλοις, ἐξελαύνουσι δάκνοντες, καὶ	νέμονται	χωρίς, ἕκαστοι τὰς ἑαυτῶν ἔχοντες.
[6, 17]	πάντα ἢ τὰ πλεῖστα οὐ	συννέμονται	τοῖς θήλεσι πρὸ τῆς ὥρας
[6, 12]	μὲν πρῶτον οὐδεμίαν τροφὴν λαμβάνοντα	αὐξάνονται	ἐκ τῆς ἀπὸ τοῦ ᾠοῦ
[6, 16]	καὶ αἱ ἀμίαι πολὺ ἐπιδήλως	αὐξάνονται.	Ὅλως δὲ δεῖ νομίζειν τοῖς
[6, 17]	αἱ κύνες ἀπὸ τῶν σκυλακίων.	Ἐξαγριαίνονται	δὲ καὶ οἱ ἐλέφαντες περὶ
[6, 5]	νεοττιάν, καὶ ὅτι πολλοὶ ἐξαίφνης	φαίνονται	ἀκολουθοῦντες τοῖς στρατεύμασιν. Τὸ δ´
[6, 2]	ὅτι ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν ὥραν	φαίνονται	δεχόμεναι τὰ πνεύματα αἱ ὄρνιθες·
[6, 14]	οὐκ ὀρθῶς λέγοντες· ἔχουσαι γὰρ	φαίνονται	καὶ ᾠὰ αἱ θήλειαι αὐτῶν
[6, 17]	γ´ ἐν τῇ Ἠπείρῳ οὐ	φαίνονται	τριῶν μηνῶν. Ὅλως δὲ τὰ
[6, 21]	ζῆν· μαλακαὶ γὰρ καὶ ἀτελεῖς	γίνονται	αἱ ὁπλαί. Τίκτει δ´ ἓν
[6, 3]	τείνειν πρὸς τῷ ὀμφαλῷ ἤδη	γίνονται.	Ἀπὸ δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ τέταται
[6, 16]	μὲν οὖν τῆς ὀχείας ἀγέλαι	γίνονται	ἀρρένων καὶ θηλειῶν· ὅταν δὲ
[6, 12]	Ὅταν δ´ ἀναλωθῇ τὸ ᾠόν,	{γίνονται	γυρινώδεις, καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[6, 14]	διὰ τὸ ταχὺ λαμβάνειν αὔξησιν.	Γίνονται	δ´ ἐν τοῖς ἐπισκίοις καὶ
[6, 3]	κεφαλῆς, οὐκ ἔχοντάς πω ὄψιν.	Γίνονται	δ´ οἱ ὀφθαλμοὶ περὶ τὸν
[6, 7]	κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν μάλιστα.	Γίνονται	δὲ καὶ τῶν ἱεράκων οἱ
[6, 30]	ἔχουσι, τὰ δ´ ὀπίσθια μεγάλα·	γίνονται	δὲ πλήθει πολλοί. Ἔστι δὲ
[6, 25]	γε σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι.	Γίνονται	δὲ τομίαι διὰ τὸ νέοις
[6, 22]	ὥσπερ εἴρηται, ὄνος δὲ συνεχῶς.	Γίνονται	δὲ τῶν ἵππων αἱ μὲν
[6, 8]	τῶν λιμναίων ὀρνίθων αἱ νεοττιαὶ	γίνονται·	διόπερ καὶ ἡσυχίαν ἔχοντες ἐπὶ
[6, 16]	οἱ ἰχθύες ἐν τῷ Πόντῳ,	γίνονται	ἐκ τοῦ ᾠοῦ ἃς καλοῦσιν
[6, 15]	δ´ ἐστὶν οὐκ ἀληθές, ἀλλὰ	γίνονται	ἐκ τῶν καλουμένων γῆς ἐντέρων,
[6, 24]	δέ. Οἱ δὲ καλούμενοι γίννοι	γίνονται	ἐξ ἵππου, ὅταν νοσήσῃ ἐν
[6, 14]	πλεῖστοι, ὥσπερ εἴρηται, τῶν ἰχθύων	γίνονται	ἐξ ᾠῶν. Οὐ μὴν ἀλλ´
[6, 17]	καὶ πρόβατα καὶ αἶγες πιότερα	γίνονται	καὶ ἐσθίουσι μᾶλλον· καὶ βόες
[6, 3]	διατελεῖ· ὀψὲ γάρ ποτε μικροὶ	γίνονται	καὶ συμπίπτουσιν. Τοῦ δὲ σώματος
[6, 14]	ἰλύος καὶ ἐκ τῆς ἄμμου	γίνονται,	καὶ τῶν τοιούτων γενῶν ἃ
[6, 25]	καὶ ἀγρίων οἱ τομίαι μείζους	γίνονται	καὶ χαλεπώτεροι, ὥσπερ καὶ {Ὅμηρος
[6, 30]	ὀλίγαις γὰρ ἡμέραις ἀφανεῖς πάμπαν	γίνονται·	καίτοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις
[6, 17]	ἀποπαύονται τῆς ὁρμῆς μᾶλλον καὶ	γίνονται	κατηφέστεραι. Οἱ δ´ ἄρρενες ἵπποι
[6, 26]	Ἐν μὲν οὖν τῷ χειμῶνι	γίνονται	λεπτοὶ καὶ ἀσθενεῖς, πρὸς δ´
[6, 14]	γῆν· ἐκ δὲ τῆς φαληρικῆς	γίνονται	μεμβράδες, ἐκ δὲ τούτων τριχίδες,
[6, 17]	τὸν καιρὸν τοῦτον. Καθάρσεις δὲ	γίνονται	μὲν καταμηνίων, οὐ μὴν ὅσαι
[6, 27]	τὴν ὥραν τὴν τοῦ φωλεύειν.	Γίνονται	μὲν οὖν περὶ τὸν χρόνον
[6, 21]	καὶ ἐπομβρίας. Αἱ δὲ συνήθειαι	γίνονται	μὲν ταῖς βουσὶν ὥσπερ ταῖς
[6, 10]	περιρραγῇ καὶ ἐκπέσῃ τὸ ὄστρακον,	γίνονται	οἱ νεοττοί· ταῖς δὲ βατίσιν,
[6, 15]	ἐν δὲ τοῖς αὐχμοῖς οὐ	γίνονται,	οὐδ´ ἐν ταῖς διαμενούσαις λίμναις·
[6, 15]	~Αἱ δ´ ἐγχέλυς οὔτ´ ὀχείας	γίνονται	οὔτ´ ᾠοτοκοῦσιν, οὐδ´ ἐλήφθη πώποτε
[6, 15]	ἐξαντληθέντος καὶ τοῦ πηλοῦ ξυσθέντος	γίνονται	πάλιν, ὅταν ὕδωρ γένηται ὄμβριον·
[6, 17]	καὶ λέοντες χαλεποὶ τοῖς πλησιάζουσι	γίνονται	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον, πρὸς
[6, 2]	τῶν ὑπηνεμίων ᾠῶν συλλήψεις ταχεῖαι	γίνονται	ταῖς πλείσταις τῶν ὀρνίθων, οἷον
[6, 12]	οὐχ ὥσπερ τινές φασιν, ὁμοίως	γίνονται	τοῖς ἐκ τῶν σκωλήκων γινομένοις·
[6, 16]	τὰ κυήματα. Οἱ δὲ τόκοι	γίνονται	τοῖς μὲν ῥυάσι τοῦ ἔαρος,
[6, 10]	καὶ ὑμένες ἴδιοι περὶ ἕκαστον	γίνονται	τῶν ἐμβρύων, καθάπερ ἐπὶ τῶν
[6, 5]	τῆς χελιδόνος τὰ ὄμματα ἐκκεντήσῃ,	γίνονται	ὑγιεῖς καὶ βλέπουσιν ὕστερον. ~Ὁ
[6, 15]	δ´ ἐν διακνιζομένοις καὶ διαιρουμένοις	γίνονται	φανεραί. Καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ
[6, 15]	ἐξ ὀχείας οὔτ´ ἐξ ᾠῶν	γίνονται,	φανερόν ἐστιν. Δοκοῦσι δέ τισι
[6, 6]	ὥστε καὶ τοῖς τέκνοις τότε	γίνονται	χαλεποί. Τὸν δ´ ἐκβληθέντα δέχεται
[6, 10]	ἐν ἐνίοις καὶ ἐνίοτε ἄδηλοι	γίνονται,	ὥσπερ ἐλέχθη περὶ τῶν ὄρχεων
[6, 17]	δὲ σφόδρα κατακώχιμαι τῷ πάθει	γίνονται,	ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτῶν κρατεῖν
[6, 10]	οἳ κυημάτων μὴ ἐνόντων οὐκ	ἐγγίνονται.	Τὰ μὲν σκύλια καὶ αἱ
[6, 10]	αὐλῶν γλώτταις, καὶ πόροι τριχώδεις	ἐγγίνονται	τοῖς ὀστράκοις. Τοῖς μὲν οὖν
[6, 26]	Ἐπειδὰν δὲ πλησθῶσιν αἱ θήλειαι,	ἐκκρίνονται	οἱ ἄρρενες καθ´ ἑαυτούς, καὶ
[6, 17]	τῆς ὥρας τοῦ ὀχεύειν, ἀλλ´	ἐκκρίνονται,	ὅταν εἰς ἡλικίαν ἔλθωσι, καὶ
[6, 26]	ὕδωρ γένηται· μετὰ δὲ ταῦτα	τρέπονται	πρὸς τὴν νομήν. Ταῦτα δὲ
[6, 16]	μάλιστα τὴν ὥραν ταύτην ἐκπίπτουσιν·	φέρονται	γὰρ οἰστρῶντες πρὸς τὴν γῆν.
[6, 2]	ἐὰν μὴ ἐπῳάζωσιν αἱ ὄρνιθες,	διαφθείρονται	καὶ κάμνουσιν. Ὀχευθεῖσαι δ´ αἱ
[6, 17]	μὲν οὖν ἵπποι ὅταν ἀποκείρωνται,	ἀποπαύονται	τῆς ὁρμῆς μᾶλλον καὶ γίνονται
[6, 20]	ἐπὶ τὸ πολὺ ὀκτώ. Καὶ	ὀχεύονται	δ´ αἱ θήλειαι καὶ ὀχεύουσιν
[6, 16]	ἐνιαυτῷ εἶναι πρεσβύτεροι τῶν πηλαμύδων.	Ὀχεύονται	δ´ οἱ θύννοι καὶ οἱ
[6, 18]	Γηράσκουσαι δὲ τίκτουσι μὲν ὁμοίως,	ὀχεύονται	δὲ βραδύτερον· κυΐσκονται δ´ ἐκ
[6, 28]	εἴρηται πρότερον (ἔστι γὰρ ὀπισθουρητικόν)	ὀχεύονται	δὲ καὶ τίκτουσι πᾶσαν ὥραν,
[6, 9]	δ´ οἱ ταῲ καὶ ὑπηνέμια.	Ὀχεύονται	δὲ περὶ τὸ ἔαρ· γίνεται
[6, 26]	μὴν ἀλλὰ καὶ ὑπομένουσαι ἐνίοτε	ὀχεύονται,	καθάπερ τὰ πρόβατα· καὶ ὅταν
[6, 24]	τῇ ὑπὲρ Φοινίκης ἡμίονοι καὶ	ὀχεύονται	καὶ τίκτουσιν· ἀλλ´ ἔστι τὸ
[6, 28]	ἔφη λαβεῖν. Οἱ δὲ δασύποδες	ὀχεύονται	μὲν συνιόντες ὄπισθεν, ὥσπερ εἴρηται
[6, 21]	ὕδατι. Νεώτεραι δ´ ἐνιαυσίων οὐκ	ὀχεύονται,	πλὴν ἐάν τι τερατῶδες ᾖ·
[6, 25]	αἱ ἄγριαι τοῦ χειμῶνος ἀρχομένου	ὀχεύονται,	τίκτουσι δὲ τοῦ ἔαρος ἀποχωροῦσαι
[6, 12]	ᾠοῦ ἐγγινομένης ὑγρότητος, ὕστερον δὲ	τρέφονται	ἕως ἂν αὐξηθῶσι τοῖς ποταμίοις
[6, 15]	λίμναις· καὶ γὰρ ζῶσι καὶ	τρέφονται	ὀμβρίῳ ὕδατι. Ὅτι μὲν οὖν
[6, 29]	ὅσαπερ καὶ οἱ κύνες, καὶ	τρέφονται	τοῖς αὐτοῖς· ζῶσι δὲ περὶ
[6, 6]	οἵ τε οὖν ὄνυχες αὐτοῦ	διαστρέφονται	ὀλίγας ἡμέρας, καὶ τὰ πτερὰ
[6, 17]	μολύνοντες πολλάκις καὶ ξηραίνοντες ἑαυτούς·	μάχονται	δὲ πρὸς ἀλλήλους, ἐξελαύνοντες ἐκ
[6, 17]	τοῦτον, πρὸς ἀλλήλους δ´ ἧττον	μάχονται	διὰ τὸ μὴ ἀγελαῖον εἶναι
[6, 17]	περὶ τοὺς καιροὺς τῆς ὀχείας	μάχονται	διιστάμενοι πρὸς ἀλλήλους. Χαλεπὸς δὲ
[6, 10]	πλατέων τρυγὼν καὶ βάτος οὐ	δέχονται	διὰ τὴν τραχύτητα τῆς κέρκου.
[6, 10]	ἄλλοι γαλεοὶ καὶ ἐξαφιᾶσι καὶ	δέχονται	εἰς ἑαυτοὺς τοὺς νεοττούς, καὶ
[6, 11]	φώκαινα γάλα, καὶ θηλάζονται· καὶ	εἰσδέχονται	δὲ τὰ τέκνα μικρὰ ὄντα.
[6, 22]	δὲ τὰ πρόσθια σκέλη συνεπαίρειν.	Ἄρχονται	δ´ ὀχεύεσθαι αἱ ἵπποι τοῦ
[6, 10]	ἀποτίκτει γὰρ δὶς τοῦ μηνός.	Ἄρχονται	δ´ ὀχεύεσθαι μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Οἱ
[6, 21]	καὶ δεκάμηνοι ὠχεύθησαν καὶ ὤχευσαν.	Ἄρχονται	δὲ τῆς ὀχείας περὶ τὸν
[6, 22]	ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ	ἄρχονται	ὀχεύειν τριετεῖς ὄντες, καὶ αἱ
[6, 16]	ἐν ὀλίγαις αὐξάνεσθαι ἡμέραις, καὶ	ἐξέρχονται	μὲν τοῦ φθινοπώρου ἅμα ταῖς
[6, 16]	τὴν κοιλίαν πρὸς τὴν ἄμμον.	Διαρρήγνυνται	δὲ καὶ οἱ θύννοι ὑπὸ
[6, 16]	πολλαὶ αὐτῶν πρὸ τοῦ τίκτειν	διαρρήγνυνται	ὑπὸ τῶν ᾠῶν· ἴσχει δ´
[6, 17]	ὀχείαν ὁρμητικῶς, ὃ καλεῖται καπρᾶν,	ὠθοῦνται	καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Περὶ
[6, 13]	οἱ ἄλλοι πάντες ὡς εἰπεῖν	ὠθοῦνται	μὲν εἰς τὰ βραχέα πρὸς
[6, 17]	ὀχείαν, καὶ πρὸς ἀλλήλους δὲ	ποιοῦνται	μάχας θαυμαστάς, θωρακίζοντες ἑαυτοὺς καὶ
[6, 16]	ἔτη δύο. Σημεῖον δὲ τούτου	ποιοῦνται	οἱ ἁλιεῖς· ἐκλιπουσῶν γάρ ποτε
[6, 11]	αὔξησιν τὰ τέκνα τῶν δελφίνων	ποιοῦνται	ταχεῖαν· ἐν ἔτεσι γὰρ δέκα
[6, 16]	τόκους οὔτε πάντες οἱ ἰχθύες	ποιοῦνται	τὴν αὐτὴν ὥραν οὔθ´ ὁμοίως,
[6, 6]	δρῶσι καὶ θρέψαντες οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν	ποιοῦνται	τὸ λοιπόν, πλὴν κορώνης· αὕτη
[6, 26]	Ἐν δὲ τῷ φεύγειν ἀνάπαυσιν	ποιοῦνται	τῶν δρόμων, καὶ ὑφιστάμενοι μένουσιν
[6, 8]	χρόνου. Οἱ δὲ πέρδικες δύο	ποιοῦνται	τῶν ᾠῶν σηκούς, καὶ ἐφ´
[6, 1]	Αἱ δὲ κίχλαι νεοττιὰν μὲν	ποιοῦνται	ὥσπερ αἱ χελιδόνες ἐκ πηλοῦ
[6, 27]	δ´ ἄρκτοι τὴν μὲν ὀχείαν	ποιοῦνται,	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, οὐκ ἀναβαδὸν
[6, 9]	γὰρ μόνα δύναται ἐπῳάζουσα ἐξάγειν.	Ἐπιμελοῦνται	δ´ ὅπως μὴ καταβαίνουσα διαλίπῃ
[6, 17]	δ´ αὐτοῖς ἑτέρους κολάζουσι καὶ	δουλοῦνται	προστάττοντες τύπτειν τοῖς προσαγομένοις. Τὰ
[6, 4]	ἑτέραις δὲ δέκα καὶ τέτταρσι	πτεροῦνται	οὕτως ὥστε {μὴ ῥᾳδίως καταλαμβάνεσθαι.
[6, 16]	Καὶ ὥσπερ τὰ φαλάγγια δέ,	περικέχυνται	καὶ περὶ τὴν βελόνην· ἐκτίκτει
[6, 17]	ὀσμαῖς, κἂν ὀλίγας ἡμέρας ἅμα	γένωνται	πρὸ τῆς ὀχείας· κἂν ἀναμιχθῶσιν
[6, 30]	αἱ ἄγριαι μάλιστα ἀναιροῦσιν, ὅταν	ἐπιγένωνται·	ἀλλ´ οὐ κρατοῦσι τῆς πολυγονίας
[6, 30]	οὐδὲν πλὴν οἱ ὄμβροι, ὅταν	ἐπιγένωνται·	τότε δ´ ἀφανίζονται ταχέως. Τῆς
[6, 17]	τοῖς βουσίν· καὶ ὅταν εὐημερίαι	γίνωνται	καὶ τὰ σώματα εὖ ἔχωσι,
[6, 6]	γαμψώνυχες, ὅταν θᾶττον οἱ νεοττοὶ	δύνωνται	πέτεσθαι, ἐκβάλλουσι τύπτοντες ἐκ τῆς
[6, 20]	γὰρ ἁπλῶς εἰπεῖν, ὅταν ἰσχύειν	ἄρξωνται,	αὐτὸ ποιοῦσιν. Αἱ δὲ θήλειαι
[6, 4]	δ´ οἱ ὄρνιθες, ἐπειδὰν ἅπαξ	ἄρξωνται	τίκτειν, διὰ τέλους ὡς εἰπεῖν
[6, 8]	διαμένουσι διὰ παντὸς ἐφεδρεύουσαι, ὅτανπερ	ἄρξωνται	τοῦτο ποιεῖν. Πρὸς δὲ τόποις
[6, 17]	Αἱ μὲν οὖν ἵπποι ὅταν	ἀποκείρωνται,	ἀποπαύονται τῆς ὁρμῆς μᾶλλον καὶ
[6, 21]	Ὅταν δὲ πολλαὶ κύωσι καὶ	προσδέχωνται	τὴν ὀχείαν, σφόδρα δοκεῖ σημεῖον
[6, 17]	δὲ γάλα γίνεται, ὅταν ὀχεύεσθαι	ἄρχωνται,	πυοειδές· χρήσιμον δὲ γίνεται, ἐπειδὰν
[6, 2]	ξηραίνεται. Ἑκάτερον δὲ χωρὶς ὑμένι	διείληπται	ἀπ´ ἀλλήλων. Αἱ δὲ πρὸς
[6, 2]	ὀχείας γενομένων, οὐκ ἀληθῆ λέγουσιν·	ὦπται	γὰρ ἱκανῶς ἤδη ἀνόχευτοι νεοττίδες
[6, 5]	δ´ ἐστὶ χαλεπὸν μὲν ἰδεῖν,	ὦπται	δ´ ὅμως. Τίκτουσι δὲ δύο
[6, 12]	μαλακίων, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν σηπιῶν	ὦπται	ἐν τῷ παρόντι μόνον. Ἐκτίκτουσι
[6, 7]	εἰσὶν ἄμφω. Καὶ κατεσθιόμενος δ´	ὦπται	κόκκυξ ὑπὸ ἱέρακος· καίτοι οὐδὲν
[6, 1]	δὲ πλεῖστα τίκτει τῶν γαμψωνύχων.	Ὦπται	μὲν οὖν καὶ τέτταρα ἤδη,
[6, 11]	ἔχουσιν. Καὶ ὅ γε δελφὶς	ὦπται,	ὅταν καθεύδῃ, ὑπερέχων τὸ ῥύγχος,
[6, 5]	οὖν ἄλλα ὅσα σαρκοφάγα οὐκ	ὦπται	πλεονάκις ἢ ἅπαξ τίκτοντα, ἡ
[6, 10]	ἰχθύων παρὰ τὰς συγγενείας οὐδὲν	ὦπται	συνδυαζόμενον, ῥίνη δὲ δοκεῖ μόνη
[6, 3]	τίκτουσιν, καὶ ἤδη ἐπὶ τούτων	ὦπται	τὸ περὶ τὴν λέκιθον συμβαῖνον·
[6, 29]	ἢ μή ἐστιν, οὐδέν πω	συνῶπται	μέχρι γε τοῦ νῦν, ἀλλ´
[6, 16]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ γινομένου	ἐστόχασται	τὰ εἰρημένα. Ἴσχουσι δὲ καὶ
[6, 18]	τὸ πολύ. Ζῶσι δ´ αἱ	πλεῖσται	μὲν περὶ ἔτη πεντεκαίδεκα, ἔνιαι
[6, 21]	μῆνα καὶ τὸν Σκιρροφοριῶνα αἱ	πλεῖσται·	οὐ μὴν ἀλλ´ ἔνιαι καὶ
[6, 20]	δ´ ἄλλων κυνῶν αἱ μὲν	πλεῖσται	περὶ ἔτη τετταρακαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα,
[6, 26]	τίκτωσι, γίνεται φλεγματώδης αὐταῖς κάθαρσις.	Εἴθισται	δ´ ἄγειν τοὺς νεβροὺς ἐπὶ
[6, 29]	αἱ ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες.	Αὗται	αἱ ἡμίονοι γεννῶσιν ἐξ ἀλλήλων.
[6, 30]	θηρεύοντες καὶ τὰς ὗς ἐμβάλλοντες·	αὗται	γὰρ ἀνορύττουσι τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι
[6, 12]	ἐνιαυτοῦ, πλὴν τῶν μικρῶν φυκίδων·	αὗται	δὲ δίς. Διαφέρει δ´ ὁ
[6, 3]	λείπεται, ἀπὸ δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ	ἀπολέλυται,	καὶ οὐδὲν γίνεται μεταξὺ ἀλλ´
[6, 14]	καὶ ὅταν {πλείων γένηται χρόνος,	ἀπόλλυται,	ἄλλη δὲ πάλιν ἐπιγίνεται, διὸ
[6, 13]	ὑποχωρούσης ἐπακολουθοῦντες ἐπιρραίνουσι τὸν θορόν.	Ἀπόλλυται	δὲ τὰ πλεῖστ´ αὐτῶν· {διά
[6, 12]	οἱ ἄρρενες ἀνακάπτουσι, τὰ δ´	ἀπόλλυται	ἐν τῷ ὑγρῷ· ὅσα {δ´
[6, 2]	πήγνυται, τὸ δὲ λευκὸν οὐ	πήγνυται	ἀλλ´ ὑγραίνεται μᾶλλον· ὑπὸ δὲ
[6, 2]	πήγνυται, τὸ δ´ ὠχρὸν οὐ	πήγνυται	ἀλλὰ μαλακὸν διατελεῖ, ἂν μὴ
[6, 2]	οὔπω πεπηγός, ἐξελθὸν δ´ εὐθὺς	πήγνυται	καὶ γίνεται σκληρόν, ἂν μὴ
[6, 2]	τοῦ πυρὸς τὸ μὲν λευκὸν	πήγνυται,	τὸ δ´ ὠχρὸν οὐ πήγνυται
[6, 2]	γὰρ ὠχρὸν ὑπὸ τοῦ ψύχους	πήγνυται,	τὸ δὲ λευκὸν οὐ πήγνυται
[6, 12]	ἤδη ὥρα ᾖ τοῦ τίκτειν,	διαρρήγνυται,	καὶ οὕτω τὰ ᾠὰ ἐξέρχεται.
[6, 13]	τὸ ὑποχωροῦσαν τίκτειν τὴν θήλειαν	σκεδάννυται	τὸ ᾠόν, ὅ τι ἂν
[6, 2]	ᾠὸν μετὰ τὴν ὀχείαν καὶ	τελειοῦται	ἐν δέχ´ ἡμέραις ὡς ἐπὶ
[6, 22]	καὶ ἐπιδίδωσι μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν.	Ἀποτελειοῦται	δὲ τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων
[6, 23]	ἡ ἰσχὺς μᾶλλον τῷ θήλει	ἀφομοιοῦται	τοῦ γενομένου. Ἐὰν δὲ συνεχῶς
[6, 3]	καὶ οὐδὲν γίνεται μεταξὺ ἀλλ´	ἀνήλωται	πᾶν. Περὶ δὲ τὸν χρόνον
[6, 14]	καὶ βελτίων. Αἱ δ´ ἄλλαι	ἀφύαι	χείρους διὰ τὸ ταχὺ λαμβάνειν
[6, 9]	πτέρωσιν ἅμα τῇ τούτων βλαστήσει.	Ἀλεκτορίδι	δ´ ὑποτιθέασιν αὐτῶν τὰ ᾠὰ
[6, 6]	τῆς ἐπῳάσεως, οἷον χηνὶ καὶ	ὠτίδι·	τοῖς δὲ μέσοις περὶ εἴκοσιν,
[6, 12]	εἰς οὓς ἐκτίκτουσι, ταῦτα σώζεται·	εἰ	γὰρ πάντα ἐσώζετο, παμπληθὲς ἂν
[6, 29]	διὰ τὸν τῆς Ἥρας φόβον.	Εἰ	δ´ ἐστὶν ὁ χρόνος οὗτος
[6, 18]	ἂν μὴ τὰ ὦτα καταβάλῃ·	εἰ	δὲ μή, ἀναθυᾷ πάλιν· ἐὰν
[6, 10]	τὸ πρῶτον· ὁμοίως δ´ αὐξανομένου	ἀεὶ	ἔλαττον γίνεται τὸ ᾠόν, καὶ
[6, 3]	λευκόν. Τέλος δὲ τὸ ὠχρὸν	ἀεὶ	ἔλαττον γινόμενον καὶ προϊὸν ἀναλίσκεται
[6, 25]	μὲν δέκα μῆνας, τίκτει δ´	ἀεὶ	ἓν μόνον· μονοτόκον γάρ ἐστιν.
[6, 28]	πεντάκις, τὸ πρῶτον πέντε, εἶτ´	ἀεὶ	ἑνὶ ἐλάττονα· μετὰ δὲ ταῦτα
[6, 17]	τοὺς ταύρους ἀναβαίνουσι, καὶ παρακολουθοῦσιν	ἀεί,	καὶ παρεστᾶσιν. Πρότερα δὲ τὰ
[6, 4]	τὸ δ´ ὑπολειπόμενον τῶν ᾠῶν	ἀεὶ	οὔριόν ἐστιν. Τῶν δὲ πλείστων
[6, 13]	ἄρρενες τὸν θορόν, ἀλλ´ ἔχουσιν	ἀεὶ	πλείω ἢ ἐλάττονα αἱ μὲν
[6, 17]	πλησιάζῃ· ἵππῳ μὲν γὰρ ὅλως	ἀεὶ	πολεμεῖ. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[6, 22]	ἵπποι ὀχεύεσθαι, καὶ ἐπιδιδόασι δ´	ἀεὶ	πρὸς τὸ βελτίω τὰ ἔκγονα
[6, 2]	μὴ κύσας· οἱ δὲ νεώτεροι	ἀεὶ	τοῦτο ποιήσαντες ὀχεύουσιν. Τοῦτό {τε}
[6, 26]	ἄρρην καὶ οὐ πρὸς μιᾷ	διατρίβει,	ἀλλὰ διαλιπὼν βραχὺν χρόνον πλησιάζει
[6, 25]	μάλιστα καὶ φαραγγώδεις καὶ συσκίους.	Διατρίβει	δ´ ὁ ἄρρην ἐν ταῖς
[6, 11]	δέ, ὡς οὖσα τῶν πεζῶν,	διατρίβει	δὲ τοῦ χρόνου τὸν πολὺν
[6, 11]	δ´ ἅμα ταῖς πρώταις αἰξίν.	Ἄγει	δὲ περὶ δωδεκαταῖα ὄντα τὰ
[6, 11]	μὴ δύνασθαι ἀπερείδεσθαι τοῖς ποσίν.	Συνάγει	δὲ καὶ συστέλλει ἑαυτήν· σαρκῶδες
[6, 6]	δύο, ἐνίοτε δὲ καὶ τρεῖς	ἐξάγει	νεοττούς· ὁ δ´ αἰγώλιος καλούμενος
[6, 4]	εἴρηται, καὶ τρία ποτέ· ἀλλ´	ἐξάγει	οὐδέποτε δυοῖν πλέον νεοττοῖν, ἐνίοτε
[6, 3]	ἔχει λεκίθους, ὧν τὰ μὲν	διείργει	τοῦ μὴ εἰς ἄλληλα συγκεχύσθαι
[6, 13]	ταχέως καὶ τούτων ὁ σωζόμενος	διαφεύγει	γόνος. Τῶν δ´ ἐλαττόνων ἐνίων
[6, 19]	ἁλυκὸν ὕδωρ πίνοντα πρότερον ὀχεύεται·	δεῖ	δ´ ἁλίζειν πρὶν τεκεῖν καὶ
[6, 19]	καὶ τὰ θηλυτοκοῦντα καὶ ἀρρενοτοκεῖ·	δεῖ	δ´ ὁρᾶν ὀχευόμενα πρὸς βορέαν.
[6, 18]	παρέχει μαστόν. Θυῶσαν δ´ οὐ	δεῖ	εὐθὺς βιβάζειν, πρὶν ἂν μὴ
[6, 16]	πολὺ ἐπιδήλως αὐξάνονται. Ὅλως δὲ	δεῖ	νομίζειν τοῖς αὐτοῖς ἰχθύσι μὴ
[6, 22]	ὃς ὤχευεν ἐτῶν ὢν τετταράκοντα·	ἔδει	δὲ τὰ πρόσθια σκέλη συνεπαίρειν.
[6, 21]	ὁπόταν ποδαγρᾷ, οὐκ ἀποβάλλει, ἀλλ´	οἰδεῖ	μόνον σφόδρα τοὺς πόδας. Τὸ
[6, 11]	τὸ ὕδωρ, ἀλλ´ ἀναπνεῖ καὶ	καθεύδει	καὶ τίκτει ἐν τῇ γῇ
[6, 3]	τὸν χρόνον τὸν πρότερον ῥηθέντα	καθεύδει	μὲν ὁ νεοττός, ἐγείρεται δὲ
[6, 26]	διατρίβει, ἀλλὰ διαλιπὼν βραχὺν χρόνον	πλησιάζει	ἄλλαις. Ἡ δ´ ὀχεία γίνεται
[6, 25]	Ὁ δὲ σκύμνος ὅταν γένηται,	θηλάζει	τῷ στόματι καὶ οὐ τῷ
[6, 22]	τὸν δ´ ἵππον πλείω χρόνον.	Ἀκμάζει	δὲ καὶ ἵππος καὶ ἡμίονος
[6, 21]	διὰ τὸ νέμεσθαι ἀκέραιον νομήν.	Ἀκμάζει	δὲ μάλιστα πεντετὴς ὤν, διὸ
[6, 4]	δέκα καὶ τέτταρας ἡμέρας, καὶ	ἐπῳάζει	ἄλλας τοσαύτας· ἐν ἑτέραις δὲ
[6, 4]	διαλείπει εἶτα πάλιν τίκτει θάτερον.	Ἐπῳάζει	δὲ καὶ ὁ ἄρρην ἐν
[6, 6]	φασί τινες, ἀλλὰ καὶ πλείω·	ἐπῳάζει	δὲ περὶ εἴκοσιν ἡμέρας καὶ
[6, 6]	δέχεται καὶ ἐκτρέφει ἡ φήνη.	Ἐπῳάζει	δὲ περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας. Καὶ
[6, 8]	πόρρω καὶ ἐν ἀποτόμοις πέτραις.	~Ἐπῳάζει	δὲ τὰ πολλὰ τῶν ὀρνέων,
[6, 8]	ἐπὶ δὲ θατέρῳ ὁ ἄρρην	ἐπῳάζει,	καὶ ἐκλέψας ἐκτρέφει ἑκάτερος ἑκάτερα·
[6, 8]	ἀρξαμένη τήν τε νύχθ´ ὅλην	ἐπῳάζει	καὶ ἕως ἀκρατίσματος ὥρας, ὁ
[6, 6]	δύο δ´ ἐκλέπει, ἓν δ´	ἀλεγίζει»	Ὡς μὲν οὖν τὰ πολλὰ
[6, 11]	δὲ κατάντη φέρεται, ἀλλ´ οὐ	βαδίζει,	διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἀπερείδεσθαι
[6, 25]	καὶ οὐ τῷ μυκτῆρι, καὶ	βαδίζει	καὶ βλέπει εὐθὺς γεννηθείς. Αἱ
[6, 29]	ἀδιάρθρωτον. Ὅταν δὲ μέλλῃ τίκτειν,	ἐκτοπίζει	οὕτως ὥστε σπάνιον εἶναι τὸ
[6, 6]	ἐπιμελεῖται· καὶ γὰρ ἤδη πετομένων	σιτίζει	παραπετομένη. ~Ὁ δὲ κόκκυξ λέγεται
[6, 17]	οὕτω δὲ σφόδρα κατακώχιμαι τῷ	πάθει	γίνονται, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτῶν
[6, 2]	τὰ ὑπηνέμια ἐλάττω μὲν τῷ	μεγέθει	γίνεται καὶ ἧττον ἡδέα καὶ
[6, 18]	βλαφθῇ τῶν τέκνων καὶ τῷ	μεγέθει	πηρωθῇ, καλεῖται μετάχοιρον· τοῦτο δὲ
[6, 2]	αἱ πρεσβύτεραι· ἐλάττω δὲ τῷ	μεγέθει	τὰ ἐκ τῶν νεωτέρων. Ὅλως
[6, 27]	δὲ τίκτει τὸ ἔμβρυον τῷ	μεγέθει	ὡς κατὰ τὸ σῶμα τὸ
[6, 2]	ἡδέα καὶ ὑγρότερα τῶν γονίμων,	πλήθει	δὲ πλείω· ὑποτιθεμένων δὲ τῇ
[6, 30]	παρὰ τἆλλα ζῷά ἐστι τῷ	πλήθει	καὶ τῷ τάχει. Ἤδη γάρ
[6, 30]	δ´ ὀπίσθια μεγάλα· γίνονται δὲ	πλήθει	πολλοί. Ἔστι δὲ καὶ ἄλλα
[6, 29]	κύων τῷ χρόνῳ καὶ τῷ	πλήθει	τῶν γινομένων, καὶ τυφλὰ τίκτει
[6, 20]	οὐ μὴν ἀλλ´ ἔργον μὴ	συνήθει	ὄντι ταῦτα καταμαθεῖν· οὐ γὰρ
[6, 10]	ὥρα, ἧττον διάδηλοι τῷ μὴ	συνήθει·	πάμπαν γὰρ ἐν ἐνίοις καὶ
[6, 17]	ῥᾴδιον γνῶναι μὴ παρεπομένῳ μηδὲ	συνήθει	σφόδρα, διὸ ἔνιοι οὐκ οἴονται
[6, 11]	ὑπὸ κύνα περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας.	Παρακολουθεῖ	δὲ τὰ τέκνα πολὺν χρόνον,
[6, 22]	τε χόριον εὐθὺς κατεσθίει, καὶ	ἀπεσθίει	τοῦ πώλου ὃ ἐπιφύεται ἐπὶ
[6, 22]	ἵππος, τό τε χόριον εὐθὺς	κατεσθίει,	καὶ ἀπεσθίει τοῦ πώλου ὃ
[6, 6]	ἐκβάλλει τοὺς νεοττοὺς ὁ κόραξ.	Ποιεῖ	δὲ καὶ ἄλλα τῶν ὀρνέων
[6, 16]	ἐπὶ τὸ πῦρ τιθέμενον διάδηλον	ποιεῖ·	ἡ μὲν γὰρ πιμελὴ θυμιᾶται
[6, 26]	πρὸς τὴν νομήν. Ταῦτα δὲ	ποιεῖ	τὸ ζῷον διὰ τὸ φύσει
[6, 7]	κόκκυξ ὑπὸ ἱέρακος· καίτοι οὐδὲν	ποιεῖ	τοῦτο τῶν ὁμογενῶν ὀρνέων. Νεοττοὺς
[6, 16]	καὶ μάλιστα ὁ κεστρεὺς τοῦτο	ποιεῖ	τῶν ἰχθύων· ὅταν δ´ ἐκτέκωσιν,
[6, 13]	Οὗ δ´ ἂν πλεῖστον τέκωσιν,	ᾠοφυλακεῖ	ὁ ἄρρην, ἡ δὲ θήλεια
[6, 13]	πρὸς ὕλην· καὶ γὰρ οὐδ´	ᾠοφυλακεῖ	τῶν ἄλλων ἔξω γλάνιος οὐδείς,
[6, 20]	σκυλάκια τούτων γίνεται ἑπτακαίδεχ´ ἡμέρας.	Δοκεῖ	δὲ σκυζᾶν τὸν ἴσον χρόνον
[6, 2]	πρὸς τὰς θήρας· ὄσφρησιν γὰρ	δοκεῖ	ἔχειν ἐπίδηλον ὁ πέρδιξ. Ἡ
[6, 10]	οὐδὲν ὦπται συνδυαζόμενον, ῥίνη δὲ	δοκεῖ	μόνη τοῦτο ποιεῖν καὶ βάτος·
[6, 21]	καὶ προσδέχωνται τὴν ὀχείαν, σφόδρα	δοκεῖ	σημεῖον εἶναι καὶ χειμῶνος καὶ
[6, 20]	ἑπτὰ ἡμέραις· {τὰς γὰρ πάσας	δοκεῖ	σκυζᾶν ἡμέρας τέτταρας καὶ δέκα
[6, 22]	ἐπὶ τὰς θυγατέρας· καὶ τότε	δοκεῖ	τέλεον εἶναι τὸ ἱπποφόρβιον, ὅταν
[6, 19]	δὲ καὶ τὰ θηλυτοκοῦντα καὶ	ἀρρενοτοκεῖ·	δεῖ δ´ ὁρᾶν ὀχευόμενα πρὸς
[6, 19]	ὡσαύτως, καὶ {βορείοις μὲν ὀχευόμενα	ἀρρενοτοκεῖ	μᾶλλον, νοτίοις δὲ θηλυτοκεῖ. Μεταβάλλει
[6, 10]	δὲ τῶν ἄλλων γένος ἰχθύων	ᾠοτοκεῖ.	Ζῳοτοκεῖ δὲ τὰ σελάχη πρότερον
[6, 14]	ἐκ τούτων. Ὅσα δὲ μήτ´	ᾠοτοκεῖ	μήτε ζῳοτοκεῖ, πάντα γίνεται τὰ
[6, 17]	καὶ περὶ τῶν πεζῶν ὅσα	ᾠοτοκεῖ,	σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων, περί
[6, 10]	τῶν ἄλλων γένος ἰχθύων ᾠοτοκεῖ.	Ζῳοτοκεῖ	δὲ τὰ σελάχη πρότερον ᾠοτοκήσαντα
[6, 17]	περὶ δὲ τῶν πεζῶν ὅσα	ζῳοτοκεῖ	καὶ περὶ ἀνθρώπου λεκτέον τὰ
[6, 11]	τῶν ἐνύδρων περὶ αὐτῆς λεκτέον.	Ζῳοτοκεῖ	μὲν οὖν εὐθὺς ἐν αὑτῇ,
[6, 10]	καὶ τὰς ἀκάνθας· οὐδὲ γὰρ	ζῳοτοκεῖ	μόνος τούτων, ὥσπερ εἴρηται πρότερον.
[6, 14]	Ὅσα δὲ μήτ´ ᾠοτοκεῖ μήτε	ζῳοτοκεῖ,	πάντα γίνεται τὰ μὲν ἐκ
[6, 10]	πρότερον. Τὰ μὲν γὰρ σελάχη	ζῳοτοκεῖ,	τὸ δὲ τῶν ἄλλων γένος
[6, 19]	ὀχευόμενα ἀρρενοτοκεῖ μᾶλλον, νοτίοις δὲ	θηλυτοκεῖ.	Μεταβάλλει δὲ καὶ τὰ θηλυτοκοῦντα
[6, 18]	βιβάσῃ, μία ὀχεία, ὥσπερ εἴρηται,	ἀρκεῖ.	Συμφέρει δ´ ὀχεύοντι μὲν τῷ
[6, 24]	τοὺς σιτοπώλας ἀπὸ τῶν τηλιῶν.	{Γηράσκει	δὲ βραδύτερον ὁ θῆλυς ὀρεὺς
[6, 24]	διὰ τὸ ὀσφραίνεσθαι τοῦ οὔρου	γηράσκει	θᾶττον. Τούτων μὲν οὖν τῶν
[6, 19]	ὕδωρ ἐπιγένηται μετὰ τὴν ὀχείαν,	ἀνακυΐσκει·	ὁμοίως δὲ καὶ αἱ αἶγες.
[6, 4]	τὸ γενόμενον πρότερον τῶν ᾠῶν·	τιτρώσκει	δὲ τὸ ᾠὸν τῇ προτεραίᾳ
[6, 25]	ἔπι χλούνην σῦν ἄγριον· οὐδὲ	ἐῴκει	θηρί γε σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ
[6, 21]	χρόνων, ἐκβόλιμόν ἐστι καὶ οὐ	θέλει	ζῆν· μαλακαὶ γὰρ καὶ ἀτελεῖς
[6, 23]	βίου παντός. {Τίκτειν δ´ οὐ	θέλει	οὔτε ὁρωμένη ὑπὸ ἀνθρώπου οὔτ´
[6, 2]	ὠχρὸν οὐ πήγνυται ἀλλὰ μαλακὸν	διατελεῖ,	ἂν μὴ κατακαυθῇ, καὶ μᾶλλον
[6, 3]	ἐμπεφυσημένοι· καὶ τοῦτο μέχρι πόρρω	διατελεῖ·	ὀψὲ γάρ ποτε μικροὶ γίνονται
[6, 23]	καὶ ἡ ἰσχὺς μᾶλλον τῷ	θήλει	ἀφομοιοῦται τοῦ γενομένου. Ἐὰν δὲ
[6, 21]	γὰρ ταὐτόν. Τοὺς δ´ ὀδόντας	βάλλει	βοῦς διετής, καὶ οὐκ ἀθρόους
[6, 28]	μὲν ἄνωθεν δύο δὲ κάτωθεν·	βάλλει	δ´ ἑξάμηνος ὢν τὴν ἡλικίαν.
[6, 28]	χαίτην, ἀλλ´ ὁ ἄρρην λέων.	Βάλλει	δ´ ὁ λέων τῶν ὀδόντων
[6, 22]	Ἔχει μὲν οὖν ὀδόντας τετταράκοντα,	βάλλει	δὲ τοὺς μὲν πρώτους τέτταρας
[6, 22]	παρελθόντων καὶ ἓξ μηνῶν οὐκέτι	βάλλει	οὐδένα. Ἤδη δέ τις τὸ
[6, 20]	εἰσιν. Ὀδόντας δὲ κύων οὐ	βάλλει	πλὴν τοὺς καλουμένους κυνόδοντας· τούτους
[6, 22]	κάτωθεν· ἐπειδὰν δὲ γένηται ἐνιαυτός,	βάλλει	τὸν αὐτὸν τρόπον τέτταρας, δύο
[6, 23]	μὲν καὶ ὀχεύεται τριακοντάμηνος, καὶ	βάλλει	τοὺς πρώτους ὀδόντας· τοὺς δὲ
[6, 19]	ἀρρενοτοκεῖ μᾶλλον, νοτίοις δὲ θηλυτοκεῖ.	Μεταβάλλει	δὲ καὶ τὰ θηλυτοκοῦντα καὶ
[6, 7]	λέγεται μὲν ὑπό τινων ὡς	μεταβάλλει	ἐξ ἱέρακος, διὰ τὸ ἀφανίζεσθαι
[6, 2]	μεταβαλλόντων εἰς τὸ λευκόν, οὐδὲν	μεταβάλλει	οὔτε τὰ ὑπηνέμια ὥστε γίνεσθαι
[6, 2]	τὰ ἐξ ὀχείας ἤδη ἐνυπάρχοντα	μεταβάλλει	τὸ γένος εἰς ἄλλο γένος,
[6, 6]	καὶ τρεῖς νεοττοὶ ὠμμένοι εἰσίν.	Ἐκβάλλει	δ´ αὐξανομένων τὸν ἕτερον τῶν
[6, 6]	δὲ περὶ εἴκοσιν ἡμέρας καὶ	ἐκβάλλει	τοὺς νεοττοὺς ὁ κόραξ. Ποιεῖ
[6, 21]	δ´ ὁπλάς, ὁπόταν ποδαγρᾷ, οὐκ	ἀποβάλλει,	ἀλλ´ οἰδεῖ μόνον σφόδρα τοὺς
[6, 11]	τοῖς ποσίν. Συνάγει δὲ καὶ	συστέλλει	ἑαυτήν· σαρκῶδες γάρ ἐστι καὶ
[6, 27]	ἔαρος. Καὶ ἡ ὕστριξ δὲ	φωλεῖ	καὶ κύει ἴσας ἡμέρας, καὶ
[6, 2]	τῷ χρώματι ἀλλὰ καὶ τῇ	δυνάμει·	τὸ μὲν γὰρ ὠχρὸν ὑπὸ
[6, 17]	ἵππῳ μὲν γὰρ ὅλως ἀεὶ	πολεμεῖ.	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ
[6, 13]	τριταίων ὄντων ἤδη ἰχθύδιά ἐστιν.	Λαμβάνει	δ´ αὔξησιν τὰ ᾠά, ὧν
[6, 23]	πλῆσμα ταύτῃ βιβασθεῖσα τῇ ἡμέρᾳ,	λαμβάνει	δὲ καὶ ὕστερον. Ἐὰν δὲ
[6, 2]	ὀχευθῇ, ἄνω πρὸς τὸ ὑπόζωμα	λαμβάνει	ἡ θήλεια. Καὶ τὸ μὲν
[6, 22]	οὖν θήλεια πέντ´ ἐτῶν τέλος	λαμβάνει	μήκους καὶ ὕψους, ὁ δ´
[6, 23]	πρὶν τὸ γνῶμα λιπεῖν, οὐκέτι	λαμβάνει	πλῆσμα οὐδὲ κυΐσκεται τοῦ λοιποῦ
[6, 22]	ἄλλοις ἓξ ἔτεσι τὸ πλῆθος	λαμβάνει	τοῦ σώματος, καὶ ἐπιδίδωσι μέχρι
[6, 28]	καὶ τεκοῦσα εὐθὺς ὀχεύεται, καὶ	συλλαμβάνει	ἔτι θηλαζομένη· τὸ δὲ γάλα
[6, 9]	καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν πτερῶν	ἀπολαμβάνει·	ἐκλέπει δ´ ἐν τριάκονθ´ ἡμέραις
[6, 14]	τὸ διακομίζειν· ἁλιζομένη γὰρ πλείω	μένει	χρόνον. ~Αἱ δ´ ἐγχέλυς οὔτ´
[6, 14]	εἰπεῖν τὴν ἄλλην γίνεται ὥραν·	διαμένει	γὰρ ἀρξάμενος ἀπὸ ἀρκτούρου μετοπωρινοῦ
[6, 2]	ὑγρόν, ἀλλὰ τό τ´ ὠχρὸν	διαμένει	καὶ τὸ λευκὸν ὅμοια ὄντα.
[6, 14]	ὁ ἄγονος ὑγρός ἐστι καὶ	διαμένει	ὀλίγον χρόνον, καθάπερ εἴρηται πρότερον·
[6, 26]	πλεῖστα μὲν ὑπαγωγῆς (οὐ γὰρ	ὑπομένει	ἡ θήλεια τὸν ἄρρενα πολλάκις
[6, 10]	τὸ δὲ πρῶτον τοῦ ἔαρος·	εὐθηνεῖ	δ´ αὐτῆς μάλιστα μὲν ὁ
[6, 14]	πελάγους ἡ ἀφύη αὕτη. Καὶ	εὐθηνεῖ	δὲ καὶ ἁλίσκεται πλείστη, ὁπόταν
[6, 21]	ὁ ἄρρην ἐκ μιᾶς ὀχείας,	βαίνει	δὲ σφοδρῶς ὥστε συγκάμπτεσθαι τὴν
[6, 2]	πρεσβύτερος τὸ πρῶτον, ὕστερον μέντοι	ἀναβαίνει	καὶ μὴ κύσας· οἱ δὲ
[6, 24]	ἵππον θήλειαν· ὕστερον δ´ οὐκέτι	ἀναβαίνει.	Καὶ ὁ θῆλυς δ´ ὀρεὺς
[6, 24]	οἱ ἵπποι. ~Ὁ δ´ ὀρεὺς	ἀναβαίνει	μὲν καὶ ὀχεύει μετὰ τὸν
[6, 10]	ἑκατέραν τὴν δικρόαν τῆς ὑστέρας	καταβαίνει,	καὶ τὰ ζῷα γίνεται τὸν
[6, 10]	τὴν ῥάχιν, ἐκεῖθεν δ´ αὐξανόμενα	μεταβαίνει.	Τὸ δ´ ᾠὸν γίνεται πάντων
[6, 20]	ταῖς κυσὶν ἑπτὰ ἡμέραις γίνεται·	συμβαίνει	δ´ ἅμα καὶ ἔπαρσις αἰδοίου.
[6, 11]	ἐν ἄλλῃ δ´ ὥρᾳ οὐδεμιᾷ·	συμβαίνει	δὲ καὶ ἀφανίζεσθαι αὐτὸν ὑπὸ
[6, 2]	μὲν κάτωθεν ἡ δ´ ἄνωθεν.	Συμβαίνει	δὲ περὶ τὸ ὠχρὸν καὶ
[6, 21]	σκληρὸν ὥσπερ λίθος· τοῦτο δὲ	συμβαίνει,	ἐὰν μή τις μίξῃ ὕδατι.
[6, 12]	τῶν σκωλήκων γινομένοις· τοὐναντίον γὰρ	συμβαίνει	ἐπ´ ἐκείνων, τὰ κάτω μείζω
[6, 12]	γένεσις ἐκ τοῦ ᾠοῦ ὁμοίως	συμβαίνει	ἐπί τε τῶν ἔσω ᾠοτοκούντων
[6, 10]	νεοττός. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	συμβαίνει	ἡ γένεσις καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 6]	μὲν οὖν τὰ πολλὰ οὕτω	συμβαίνει,	ἤδη δὲ καὶ τρεῖς νεοττοὶ
[6, 22]	τῶν ἀνθρώπων· ταὐτὸ δὲ τοῦτο	συμβαίνει	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων
[6, 2]	Ἴδια δὲ περὶ τὰς περιστερὰς	συμβαίνει	καὶ τάδε περὶ τὴν ὀχείαν.
[6, 3]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῖς ὄρνισι	συμβαίνει	μὲν τὸν αὐτὸν τρόπον πᾶσιν,
[6, 22]	τοιαῦτα γίνεται ὀλιγάκις. Ὥστε σχεδὸν	συμβαίνει,	ὅταν τεττάρων ἐτῶν ᾖ καὶ
[6, 26]	καὶ ἡ αὔξησις τῶν νεβρῶν	συμβαίνει	οὐχ ὡς μακροβίου τοῦ ζῴου
[6, 20]	Ἴδιον δ´ ἐπὶ τῶν Λακωνικῶν	συμβαίνει	πάθος· πονήσαντες γὰρ μᾶλλον δύνανται
[6, 18]	τινων καπρίαν. Τοῦτο μὲν οὖν	συμβαίνει	πάσαις, ἔνιαι δ´ ἅμα τούτῳ
[6, 2]	γένεσις οὐκ ἐν ἴσοις χρόνοις	συμβαίνει	πᾶσιν, ἀλλὰ διαφέρει κατὰ τὰ
[6, 26]	κατ´ ἄλλους μὲν χρόνους οὐ	συμβαίνει	ταῖς ἐλάφοις· ὅταν δὲ τίκτωσι,
[6, 12]	ὅπως ἂν τύχῃ. Ταὐτὸ δὲ	συμβαίνει	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν μαλακίων·
[6, 20]	Τῇ μὲν οὖν θηλείᾳ τοῦτο	συμβαίνει,	τῷ δ´ ἄρρενι οὐδὲν τούτων.
[6, 23]	ἵππος ἵππῳ ἢ ὄνος ὄνῳ.	Ἀποβαίνει	δὲ καὶ ὁ τῆς κυήσεως
[6, 30]	δ´ ἀφανισμὸς οὐ κατὰ λόγον	ἀποβαίνει·	ἐν ὀλίγαις γὰρ ἡμέραις ἀφανεῖς
[6, 17]	καὶ ταῖς ἵπποις τὰ καταμήνια	ἐπισημαίνει	διαλείποντα δίμηνον καὶ τετράμηνον καὶ
[6, 17]	ἂν μέλλωσι τίκτειν. {Τότε δ´	ἐπισημαίνει,	καὶ οὕτω γινώσκουσιν ὅτι ἐπίτοκοι
[6, 17]	αἰξίν, ἐπειδὰν ὥρα ᾖ ὀχεύεσθαι,	ἐπισημαίνει	πρὸ τοῦ ὀχεύεσθαι· καὶ ἐπειδὰν
[6, 3]	τριῶν ἡμερῶν καὶ νυκτῶν παρελθουσῶν	ἐπισημαίνει	τὸ πρῶτον, ταῖς δὲ μείζοσιν
[6, 29]	δ´ ἐκτέκῃ, τῇ γλώττῃ λείχουσα	ἐκθερμαίνει	καὶ συμπέττει. Τίκτει δὲ τέτταρα
[6, 12]	γὰρ ἐκτέκῃ, παρεπόμενος ὁ ἄρρην	ἐπιρραίνει	ἐπὶ τὰ ᾠὰ τὸν θορόν,
[6, 12]	σηπιῶν, ὅταν ἐκτέκῃ ἡ θήλεια,	ἐπιρραίνει	τὰ ᾠά. Ὅπερ εὔλογον καὶ
[6, 3]	ἑτέρῳ ὑμένι περιειλημμένον, εἰς ὃ	τείνει	ὀμφαλὸς ὁ ἀπὸ τῆς καρδίας
[6, 22]	ἐὰν δέ τις ἐπιμελῶς θεραπεύῃ,	ἐκτείνει	καὶ πρὸς τὰ πεντήκοντα. Ὁ
[6, 17]	προσελθὼν μάχεται· κἄν τις κινῆται,	δάκνει	καὶ κωλύει. Ὁ δὲ ταῦρος,
[6, 11]	γένος εἶναί φασι τὴν φώκαιναν.	Ἀναπνεῖ	δὲ πάντα ὅσα ἔχει φυσητῆρα,
[6, 11]	μὲν γὰρ τὸ ὕδωρ, ἀλλ´	ἀναπνεῖ	καὶ καθεύδει καὶ τίκτει ἐν
[6, 16]	γὰρ μικρὰ καὶ ἔμψυχα, ἃ	ἐξελαύνει	τὰ κυήματα. Οἱ δὲ τόκοι
[6, 25]	ἡμέροις, πλὴν μᾶλλον ἡ θήλεια	φωνεῖ,	ὁ δ´ ἄρρην σπανίως. Τῶν
[6, 7]	πολὺ ὃν φαίνεται ὁ κόκκυξ,	ἐπεὶ	ἤδη γ´ ὠμμένοι εἰσὶν ἄμφω.
[6, 16]	τοῦ τόκου καὶ τῆς εὐημερίας,	ἐπεὶ	καὶ οἱ καλούμενοι κορακῖνοι ἐνιαχοῦ
[6, 6]	εὔτεκνοι περὶ τὴν τροφήν εἰσιν,	ἐπεὶ	πάντες γ´ ὡς εἰπεῖν οἱ
[6, 25]	τῷ μυκτῆρι, καὶ βαδίζει καὶ	βλέπει	εὐθὺς γεννηθείς. Αἱ δ´ ὕες
[6, 3]	ὁ νεοττός, ἐγείρεται δὲ καὶ	ἀναβλέπει	κινούμενος καὶ φθέγγεται· καὶ ἡ
[6, 9]	τὴν ποικιλίαν τῶν πτερῶν ἀπολαμβάνει·	ἐκλέπει	δ´ ἐν τριάκονθ´ ἡμέραις ἢ
[6, 6]	ἀετὸς ᾠὰ μὲν τίκτει τρία,	ἐκλέπει	δὲ τούτων τὰ δύο, ὥσπερ
[6, 6]	τρία μὲν τίκτει, δύο δ´	ἐκλέπει,	ἓν δ´ ἀλεγίζει» Ὡς μὲν
[6, 4]	τὸ ᾠὸν τῇ προτεραίᾳ ἢ	ἐκλέπει.	Καὶ συνθερμαίνουσι τοὺς νεοττοὺς ἀμφότεροι
[6, 15]	ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἀλέα ἰσχύουσα	σήπει.	Περὶ μὲν οὖν τῆς τῶν
[6, 4]	τίκτει· καὶ τεκοῦσα μίαν ἡμέραν	διαλείπει	εἶτα πάλιν τίκτει θάτερον. Ἐπῳάζει
[6, 17]	ὀχευθῶσι, γίνεται τὰ σημεῖα, εἶτα	διαλείπει,	μέχρι οὗ ἂν μέλλωσι τίκτειν.
[6, 22]	εὐθὺς μετὰ τοῦτο πίμπλαται ἀλλὰ	διαλείπει	χρόνον, καὶ τίκτει ἄμεινον τετάρτῳ
[6, 8]	τὰ δὲ τοσοῦτον χρόνον ὅσον	ἀπολείπει	τὸ θῆλυ τροφὴν αὑτῷ ποριζόμενον.
[6, 17]	ἢ κατὰ τὸν ἄλλον χρόνον·	ῥεῖ	δ´ αὐταῖς ἐκ τοῦ αἰδοίου
[6, 2]	ἡμέραις αἱ ἀλεκτορίδες ἐν τῷ	θέρει	ἐκλέπουσιν, ἐν δὲ τῷ χειμῶνι
[6, 11]	δ´ ὁ δελφὶς ἐν τῷ	θέρει,	ἐν ἄλλῃ δ´ ὥρᾳ οὐδεμιᾷ·
[6, 2]	Ἐκλέπεται δ´ ἐπῳαζουσῶν ἐν τῷ	θέρει	θᾶττον ἢ ἐν τῷ χειμῶνι·
[6, 4]	καὶ ὁ ἄρρην ἐν τῷ	μέρει	τῆς ἡμέρας, τὴν δὲ νύκτα
[6, 10]	μὲν ὑστέρας πρὸς τῷ κάτω	μέρει,	ὥσπερ ἐκ κοτυληδόνος ἕκαστος ἠρτημένος,
[6, 3]	τῆς καρδίας τεινόντων ὁ μὲν	φέρει	εἰς τὸ κύκλῳ περιέχον χόριον,
[6, 25]	Ὅταν δ´ ὀχευθῇ ἡ θήλεια,	φέρει	ἐν γαστρί, ὡς μέν τινές
[6, 10]	καὶ ὅταν ἐνῇ ὁ νεοττός.	Διαφέρει	δ´ ἡ γένεσις ἡ ἐκ
[6, 12]	μικρῶν φυκίδων· αὗται δὲ δίς.	Διαφέρει	δ´ ὁ ἄρρην φύκης τῆς
[6, 20]	ἐστι, χρονιζόμενον δὲ γίνεται λεπτότερον.	Διαφέρει	δὲ παχύτητι τὸ κύνειον τῶν
[6, 10]	κάτω, τὰ δὲ σελάχη ὀρνιθωδεστέρας.	Διαφέρει	δὲ τῆς τῶν ὀρνίθων ὑστέρας,
[6, 11]	γίνεται δ´ ἐν τῷ Πόντῳ.	Διαφέρει	δὲ φώκαινα δελφῖνος· ἔστι γὰρ
[6, 29]	ὕψος βραχύτερος. Ὁμοίως δὲ ταχυτῆτι	διαφέρει,	καίπερ τῶν σκελῶν ὄντων βραχέων,
[6, 2]	τὰ χρώματα δὲ τῶν ᾠῶν	διαφέρει	κατὰ τὰ γένη τῶν ὀρνίθων·
[6, 2]	ἴσοις χρόνοις συμβαίνει πᾶσιν, ἀλλὰ	διαφέρει	κατὰ τὰ μεγέθη τῶν γεννώντων.
[6, 18]	μία ὀχεία, ὥσπερ εἴρηται, ἀρκεῖ.	Συμφέρει	δ´ ὀχεύοντι μὲν τῷ κάπρῳ
[6, 23]	ἵππος τὸ τοῦ ὄνου οὐ	διαφθείρει,	ὅταν ᾖ ὠχευμένη ἡ ἵππος
[6, 22]	ἵππον ὑπὸ ἵππου ὄνος ὀχεύσῃ,	διαφθείρει	τὸ ἔμβρυον τὸ ἐνυπάρχον. Ἵππων
[6, 23]	Ὁ μὲν οὖν ὄνος ἐπαναβὰς	διαφθείρει	τὸ τοῦ ἵππου ὄχευμα, ὥσπερ
[6, 26]	ζῴου ὄντος. Ἐν δὲ τῷ	ὄρει	τῷ Ἐλαφώεντι καλουμένῳ, ὅ ἐστι
[6, 23]	ὄνος ἐκύησεν ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι.	Ἐξουρεῖ	δ´, ὅταν ὀχευθῇ, τὴν γονήν,
[6, 3]	καὶ ὕπωχρον. Τέτακται γὰρ τῇ	θέσει	ἕκαστα τόνδε τὸν τρόπον. Πρῶτος
[6, 16]	τὴν γῆν. Καὶ ὅλως ἐν	κινήσει	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον διατελοῦσιν
[6, 9]	τὴν πτέρωσιν ἅμα τῇ τούτων	βλαστήσει.	Ἀλεκτορίδι δ´ ὑποτιθέασιν αὐτῶν τὰ
[6, 18]	σπέρμα προΐενται. Ἐν δὲ τῇ	κυήσει	ὃ ἂν βλαφθῇ τῶν τέκνων
[6, 16]	τῷ σαργῷ. Πονοῦσι δὲ τῇ	κυήσει	πάντες, διὸ μάλιστα τὴν ὥραν
[6, 24]	ἵππου, ὅταν νοσήσῃ ἐν τῇ	κυήσει,	ὥσπερ ἐν μὲν τοῖς ἀνθρώποις
[6, 17]	πρὸς τὴν ὀχείαν, καὶ τῇ	ἐπάρσει	τῶν αἰδοίων, καὶ τῷ πυκνὰ
[6, 22]	ἐπλήρωσαν, ὡς φασίν) ἐὰν μὴ	φύσει	ἄγονοι τυγχάνωσιν ὄντες. Ἔχει μὲν
[6, 26]	ποιεῖ τὸ ζῷον διὰ τὸ	φύσει	λάγνον εἶναι καὶ διὰ τὴν
[6, 23]	πολλὰ ἕν· μονοτόκον γάρ ἐστι	φύσει·	τίκτει δ´ ἐνίοτε καὶ δύο.
[6, 21]	λαγνείαν, ἐπιτίθεται ὁ ἡττώμενος, καὶ	κρατεῖ	πολλάκις. Ὀχεύει δὲ τὰ ἄρρενα
[6, 20]	τινες ὀρθῶς ποιῆσαι τῷ εἰκοστῷ	ἔτει	ἀποθανόντα τὸν κύνα τοῦ Ὀδυσσέως.
[6, 16]	τῶν θυννίδων ἐνιαυτόν, τῷ ἐχομένῳ	ἔτει	καὶ θύννοι ἐξέλιπον. Δοκοῦσι δ´
[6, 22]	τίκτει ἄμεινον τετάρτῳ ἢ πέμπτῳ	ἔτει	μετὰ τὸν τόκον. Ἕνα δ´
[6, 22]	πίμπλαται ἀλλὰ διαλείπει χρόνον, καὶ	τίκτει	ἄμεινον τετάρτῳ ἢ πέμπτῳ ἔτει
[6, 29]	ὀχεύεται κατὰ μίαν ὥραν, καὶ	τίκτει	ἀρχομένου τοῦ θέρους. Λέγεται δέ
[6, 16]	εἰσι διὰ τὸ ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως·	τίκτει	γὰρ ἀθρόα καὶ πρὸς τῇ
[6, 25]	κάμηλος κύει μὲν δέκα μῆνας,	τίκτει	δ´ ἀεὶ ἓν μόνον· μονοτόκον
[6, 11]	καὶ τἆλλα προΐεται ὥσπερ πρόβατον.	{Τίκτει	δ´ ἓν ἢ δύο, τὰ
[6, 21]	καὶ ἀτελεῖς γίνονται αἱ ὁπλαί.	Τίκτει	δ´ ἓν τὰ πλεῖστα, ὀλιγάκις
[6, 23]	ἕν· μονοτόκον γάρ ἐστι φύσει·	τίκτει	δ´ ἐνίοτε καὶ δύο. Ὁ
[6, 28]	δύο, τὰ μέντοι πλεῖστα ἕξ·	τίκτει	δ´ ἐνίοτε καὶ ἕν. Ὁ
[6, 25]	μὴ εὐθεώρητον εἶναι τὴν ὀχείαν.	Τίκτει	δ´ ἡ θήλεια συγκαθίσασα ἐπὶ
[6, 4]	πλεῖστα τρία {τρυγὼν καὶ φάττα}	Τίκτει	δ´ ἡ μὲν περιστερά, ὥσπερ
[6, 16]	δ´ οὗτοι περὶ τὸ μετόπωρον.	Τίκτει	δ´ ἡ τρίγλη ἐπὶ τῷ
[6, 11]	τέλεον. Κύει δὲ δέκα μῆνας.	Τίκτει	δ´ ὁ δελφὶς ἐν τῷ
[6, 6]	εἴκοσιν, οἷον ἰκτίνῳ καὶ ἱέρακι.	Τίκτει	δ´ ὁ ἰκτῖνος τὰ μὲν
[6, 11]	καὶ τῶν τετραπόδων τὰ ζῳοτόκα.	Τίκτει	δ´ ὁ μὲν δελφὶς τὰ
[6, 7]	καταφαγὼν καὶ τὰ τούτων ᾠά.	{Τίκτει	δ´ ὀλιγάκις μὲν δύο, τὰ
[6, 9]	δὲ τοῦ ἔτους μόνον τίκτει·	τίκτει	δ´ ᾠὰ δώδεκα ἢ μικρῷ
[6, 28]	Τίκτει μὲν οὖν τοῦ ἔαρος,	τίκτει	{δ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 26]	ἡμέραις, καὶ ὑφ´ ἑνὸς πολλαί.	Τίκτει	δ´ ὡς μὲν ἐπὶ τὸ
[6, 11]	τῶν τέκνων καθάπερ τὰ τετράποδα.	Τίκτει	δ´ ὥσπερ ἄνθρωπος πᾶσαν ὥραν
[6, 29]	δ´ ἀλώπηξ ὀχεύει μὲν ἀναβαίνουσα,	τίκτει	δ´ ὥσπερ ἡ ἄρκτος, καὶ
[6, 23]	σκότος ἀπάγουσιν, ὅταν μέλλῃ τίκτειν.	Τίκτει	δὲ διὰ βίου, ἐὰν τέκῃ
[6, 9]	ᾠὰ δώδεκα ἢ μικρῷ ἐλάττω·	τίκτει	δὲ διαλείπων δύο ἢ τρεῖς
[6, 23]	τὴν ὀχείαν εὐθὺς καὶ διώκουσιν.	Τίκτει	δὲ δωδεκάτῳ μηνί. Τίκτει δὲ
[6, 4]	δὲ πλείω ἢ ἔτη ἑκκαίδεκα.	Τίκτει	δὲ ἡ περιστερὰ ἀπονεοττεύουσα πάλιν
[6, 27]	Κύει δ´ ἄρκτος τριάκονθ´ ἡμέρας.	Τίκτει	δὲ καὶ ἓν καὶ δύο,
[6, 16]	τὸν γόνον, τοῦ δ´ ὕστατον.	Τίκτει	δὲ καὶ κεστρεὺς ἐν τοῖς
[6, 16]	τοῖς πλείστοις, ἐνιαχοῦ δὲ μετοπώρου.	Τίκτει	δὲ καὶ ὁ αὐλωπίας, ὃν
[6, 6]	καλούμενος ἔστιν ὅτε καὶ τέτταρας.	Τίκτει	δὲ καὶ ὁ κόραξ {οὐ
[6, 28]	Ἀχελῴου καὶ τοῦ Νέσσου ποταμοῦ.	Τίκτει	δὲ καὶ ὁ λέων πάνυ
[6, 1]	μὲν οὖν καὶ τέτταρα ἤδη,	τίκτει	δὲ καὶ πλείω. Τίκτουσι δὲ
[6, 20]	τούτων ἄρασαι τὸ σκέλος οὔρησαν.	Τίκτει	δὲ κύων σκυλάκια τὰ πλεῖστα
[6, 27]	ποιεῖται τοῦ μηνὸς τοῦ Ἐλαφηβολιῶνος,	τίκτει	δὲ περὶ τὴν ὥραν τὴν
[6, 16]	δὲ πρῶτον τῶν τοιούτων ἀθερίνη	(τίκτει	δὲ πρὸς τῇ γῇ) κέφαλος
[6, 16]	δὲ περὶ τὴν φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν.	Τίκτει	δὲ πρῶτον τῶν τοιούτων ἀθερίνη
[6, 4]	ἔαρι, οὐ πλεονάκις ἢ δίς·	τίκτει	δὲ τὰ δεύτερα, ὅταν τὰ
[6, 23]	διώκουσιν. Τίκτει δὲ δωδεκάτῳ μηνί.	Τίκτει	δὲ τὰ μὲν πολλὰ ἕν·
[6, 29]	δὲ τίκτει τυφλὰ ὥσπερ λύκος,	τίκτει	δὲ τὰ πλεῖστα τέτταρα. Καὶ
[6, 29]	γλώττῃ λείχουσα ἐκθερμαίνει καὶ συμπέττει.	Τίκτει	δὲ τέτταρα τὰ πλεῖστα. Λύκος
[6, 25]	πολύν, πλείω ἢ πεντήκοντα ἔτη.	Τίκτει	δὲ τοῦ ἔαρος, καὶ γάλα
[6, 28]	παχύτητι ὅμοιόν ἐστι τῷ ὑείῳ.	Τίκτει	δὲ τυφλά, ὥσπερ τὰ πολλὰ
[6, 22]	μὲν οὖν ἄλλα τετράποδα κατακείμενα	τίκτει,	διὸ καὶ πλάγια προέρχεται τὰ
[6, 6]	λεγομένοις ἔπεσιν, ὃς τρία μὲν	τίκτει,	δύο δ´ ἐκλέπει, ἓν δ´
[6, 11]	ἀλλ´ ἀναπνεῖ καὶ καθεύδει καὶ	τίκτει	ἐν τῇ γῇ μέν, πρὸς
[6, 13]	τίκτει καὶ γεννᾷ, χαλκὶς δὲ	τίκτει	ἐν τοῖς βαθέσιν ἀθρόα καὶ
[6, 6]	τοῦτο· πολλάκις γάρ, ὅσα πλείω	τίκτει,	ἕνα ἐκβάλλουσιν. Οὐ πάντα δὲ
[6, 21]	δ´ ἐννέα μῆνας, δεκάτῳ δὲ	τίκτει·	ἔνιοι δὲ διισχυρίζονται δέκα μῆνας
[6, 11]	οὖν εὐθὺς ἐν αὑτῇ, καὶ	τίκτει	ζῷα, καὶ χόριον καὶ τἆλλα
[6, 4]	μίαν ἡμέραν διαλείπει εἶτα πάλιν	τίκτει	θάτερον. Ἐπῳάζει δὲ καὶ ὁ
[6, 22]	ἄλλων ζῴων ὅσα μὴ〉 πλείω	τίκτει.	Θηλάζειν δέ φασι τὸν μὲν
[6, 29]	Λύκος δὲ κύει μὲν καὶ	τίκτει	καθάπερ κύων τῷ χρόνῳ καὶ
[6, 13]	μὲν οὖν τοῦτον τὸν τρόπον	τίκτει	καὶ γεννᾷ, χαλκὶς δὲ τίκτει
[6, 21]	πλεῖστα, ὀλιγάκις δὲ δύο· καὶ	τίκτει	καὶ ὀχεύει ἕως ἂν ζῇ.
[6, 4]	τὸ πολὺ πρότερον τὸ ἄρρεν	τίκτει·	καὶ τεκοῦσα μίαν ἡμέραν διαλείπει
[6, 1]	μὲν γὰρ καὶ ὀχεύεται καὶ	τίκτει	κατὰ πάντα τὸν χρόνον ὡς
[6, 27]	ἑαυτῆς· ἔλαττον μὲν γὰρ γαλῆς	τίκτει,	μεῖζον δὲ μυός, καὶ ψιλὸν
[6, 2]	καὶ δυσαρεστήσῃ, κατέχει καὶ οὐ	τίκτει	μελλήσασα. Ἴδια δὲ περὶ τὰς
[6, 7]	ὡς οὐδεὶς ἑώρακεν· ὁ δὲ	τίκτει	μέν, ἀλλ´ οὐ ποιησάμενος νεοττιάν,
[6, 28]	καθ´ ἕκαστον μέντοι τὸν ἐνιαυτόν.	Τίκτει	μὲν οὖν τοῦ ἔαρος, τίκτει
[6, 4]	γὰρ διαφθείρουσιν αὐτὰ τῶν ὀρνίθων.	Τίκτει	μὲν οὖν, ὥσπερ εἴρηται, καὶ
[6, 22]	ὡς ἐπὶ τὸ {πολὺ μονοτόκος,	τίκτει	μέντοι ποτὲ καὶ δύο τὰ
[6, 28]	εἴρηται πρότερον· ὀχεύει δὲ καὶ	τίκτει	οὐ πᾶσαν ὥραν, καθ´ ἕκαστον
[6, 1]	στελέχη ἐν τοῖς κοίλοις αὐτῶν	τίκτει,	οὐδὲν συμφορούμενος. Ὁ δὲ κόραξ
[6, 22]	δ´ ἕνδεκα μῆνας, δωδεκάτῳ δὲ	τίκτει.	Πληροῖ δ´ ὁ ἵππος οὐκ
[6, 16]	ἐπὶ τῷ πηλῷ, διὸ ὀψὲ	τίκτει·	πολὺν γὰρ χρόνον ὁ πηλὸς
[6, 9]	Ἅπαξ δὲ τοῦ ἔτους μόνον	τίκτει·	τίκτει δ´ ᾠὰ δώδεκα ἢ
[6, 27]	δὲ πλεῖστα πέντε. Ἐλάχιστον δὲ	τίκτει	τὸ ἔμβρυον τῷ μεγέθει ὡς
[6, 6]	~Ὁ δ´ ἀετὸς ᾠὰ μὲν	τίκτει	τρία, ἐκλέπει δὲ τούτων τὰ
[6, 16]	θίγῃ, φεύγουσιν. Ἡ δ´ ἀθερίνη	τίκτει	τρίβουσα τὴν κοιλίαν πρὸς τὴν
[6, 13]	ἐπὶ τοῖς ἄστροις) χαλκὶς δὲ	τίκτει	τρίς, οἱ δ´ ἄλλοι ἅπαξ
[6, 29]	ἕξ· καὶ ὁ πανθὴρ δὲ	τίκτει	τυφλὰ ὥσπερ λύκος, τίκτει δὲ
[6, 1]	ἔξω κεγχρίδος· αὕτη δὲ πλεῖστα	τίκτει	τῶν γαμψωνύχων. Ὦπται μὲν οὖν
[6, 22]	νειόν. Ἵππος μὲν οὖν διαλείπουσα	τίκτει,	ὥσπερ εἴρηται, ὄνος δὲ συνεχῶς.
[6, 29]	πλήθει τῶν γινομένων, καὶ τυφλὰ	τίκτει	ὥσπερ κύων· ὀχεύει δὲ καὶ
[6, 16]	περικέχυνται καὶ περὶ τὴν βελόνην·	ἐκτίκτει	γὰρ πρὸς αὑτῇ, κἄν τις
[6, 10]	δὲ νάρκαι περὶ τὸ φθινόπωρον.	Ἐκτίκτει	δὲ τὰ σελάχη πρὸς τὴν
[6, 7]	δύο, τὰ δὲ πλεῖστα ἕν.	Ἐντίκτει	δὲ καὶ τῇ τῆς ὑπολαΐδος
[6, 7]	ἐν τῇ τῶν ἐλαττόνων ὀρνίθων	ἐντίκτει	καταφαγὼν τὰ ᾠὰ τὰ ἐκείνων,
[6, 10]	ὁ καλούμενος τῶν γαλεῶν ἀστερίας·	ἀποτίκτει	γὰρ δὶς τοῦ μηνός. Ἄρχονται
[6, 10]	πλείστους μῆνας ἕξ. Πλειστάκις δ´	ἀποτίκτει	ὁ καλούμενος τῶν γαλεῶν ἀστερίας·
[6, 26]	καὶ ὅταν ὀργῶσι, παρεκκλίνουσιν ἀλλήλας.	Μεταλλάττει	δ´ ὁ ἄρρην καὶ οὐ
[6, 7]	τῆς ὑπολαΐδος νεοττιᾷ· ἡ δ´	ἐκπέττει	καὶ ἐκτρέφει. Γίνεται δὲ πίων
[6, 29]	τῇ γλώττῃ λείχουσα ἐκθερμαίνει καὶ	συμπέττει.	Τίκτει δὲ τέτταρα τὰ πλεῖστα.
[6, 26]	τῶν ἀφροδισίων ἕκαστος μονούμενος {βόθρους	ὀρύττει,	καὶ βρωμᾶται ὥσπερ οἱ τράγοι·
[6, 13]	ἡ τῶν γλανίων αὔξησις, διὸ	προσεδρεύει	ὁ ἄρρην καὶ τετταράκοντα καὶ
[6, 7]	νεοττοὶ ἡδύκρεῳ σφόδρα καὶ πίονες.	Νεοττεύει	δὲ γένος τι αὐτῶν πόρρω
[6, 1]	δὲ κόραξ καὶ ἐν οἰκίᾳ	νεοττεύει	καὶ ἐν πέτραις. Ἡ δὲ
[6, 5]	τριάκονθ´ ἡμέραις. ~Ὁ δὲ γὺψ	νεοττεύει	μὲν ἐπὶ πέτραις ἀπροσβάτοις· διὸ
[6, 5]	τίκτοντα, ἡ δὲ χελιδὼν δὶς	νεοττεύει	μόνον τῶν σαρκοφάγων· τῶν δὲ
[6, 1]	ὀπὰς ἐν τῇ γῇ καταδυόμενος	νεοττεύει	μόνος. Αἱ δὲ κίχλαι νεοττιὰν
[6, 1]	οὔραγα, οὔτ´ ἐπὶ τῆς γῆς	νεοττεύει	οὔτ´ ἐπὶ τοῖς δένδρεσιν, ἀλλ´
[6, 8]	τοὺς νεοττοὺς ὅταν πρῶτον ἐξάγῃ,	ὀχεύει	αὐτούς. ~Ὁ δὲ ταὼς ζῇ
[6, 22]	δὲ νέων ὀξὺς καὶ μακρός.	Ὀχεύει	δ´ ὁ μὲν ἄρρην πᾶσάν
[6, 21]	τῶν ἀρρένων λάγνον ἐστὶ βοῦς.	Ὀχεύει	δ´ ὁ νικῶν τῶν ταύρων·
[6, 19]	δὲ καὶ δέκα καὶ ἕνδεκα.	Ὀχεύει	δὲ καὶ ὀχεύεται, ἕως ἂν
[6, 4]	δ´ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ δωδεκάκις.	Ὀχεύει	δὲ καὶ ὀχεύεται ἡ περιστερὰ
[6, 29]	καὶ τυφλὰ τίκτει ὥσπερ κύων·	ὀχεύει	δὲ καὶ ὀχεύεται κατὰ μίαν
[6, 28]	καὶ ἔστιν ὀπισθουρητικόν, εἴρηται πρότερον·	ὀχεύει	δὲ καὶ τίκτει οὐ πᾶσαν
[6, 20]	κυνῶν ἔστι μὲν γένη πλείω,	ὀχεύει	δὲ κύων ἡ Λακωνικὴ μὲν
[6, 21]	ὁ ἡττώμενος, καὶ κρατεῖ πολλάκις.	Ὀχεύει	δὲ τὰ ἄρρενα καὶ ὀχεύεται
[6, 21]	δὲ δύο· καὶ τίκτει καὶ	ὀχεύει	ἕως ἂν ζῇ. Ζῶσι δ´
[6, 25]	ὕδωρ κεράσαντες. Ὁ δ´ ἐλέφας	ὀχεύει	καὶ ὀχεύεται πρῶτον εἴκοσιν ἐτῶν.
[6, 4]	ἐντὸς ἐνιαυτοῦ· καὶ γὰρ ἕκμηνος	ὀχεύει	καὶ ὀχεύεται. Τὰς δὲ φάττας
[6, 29]	τῶν πολυσχιδῶν ~Ἡ δ´ ἀλώπηξ	ὀχεύει	μὲν ἀναβαίνουσα, τίκτει δ´ ὥσπερ
[6, 23]	ὀξεῖαν καὶ εὐκίνητον} ~Ὄνος δ´	ὀχεύει	μὲν καὶ ὀχεύεται τριακοντάμηνος, καὶ
[6, 22]	δύο· ἃ κρίνουσιν ἐν τέρασιν.	Ὀχεύει	μὲν οὖν ἵππος καὶ τριακοντάμηνος·
[6, 24]	δ´ ὀρεὺς ἀναβαίνει μὲν καὶ	ὀχεύει	μετὰ τὸν πρῶτον βόλον, ἑπταετὴς
[6, 28]	λαβεῖν. ~Λέων δ´ ὅτι μὲν	ὀχεύει	ὄπισθεν καὶ ἔστιν ὀπισθουρητικόν, εἴρηται
[6, 27]	ἀλλὰ κατακεκλιμέναι ἐπὶ τῆς γῆς.	Κύει	δ´ ἄρκτος τριάκονθ´ ἡμέρας. Τίκτει
[6, 22]	ἔκγονα γίνεσθαι μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν.	Κύει	δ´ ἕνδεκα μῆνας, δωδεκάτῳ δὲ
[6, 21]	τὸ δὲ μάλισθ´ ὁμολογούμενον διετεῖς.	Κύει	δ´ ἐννέα μῆνας, δεκάτῳ δὲ
[6, 20]	ὀχείας· ἅπαξ γὰρ ἐπιβάντες πληροῦσιν.	Κύει	δ´ ἡ μὲν Λακωνικὴ ἕκτον
[6, 16]	μὲν περὶ τὸν Ποσειδεῶνα μῆνα,	{κύει	δ´ ἡμέρας τριάκοντα· καὶ ὃν
[6, 26]	περὶ τὸν Βοηδρομιῶνα καὶ Μαιμακτηριῶνα.	Κύει	δ´ ὀκτὼ μῆνας· κυΐσκεται δ´
[6, 11]	γὰρ δέκα μέγεθος λαμβάνουσι τέλεον.	Κύει	δὲ δέκα μῆνας. Τίκτει δ´
[6, 19]	δὲ καὶ τρία ἢ τέτταρα.	Κύει	δὲ πέντε μῆνας καὶ πρόβατον
[6, 16]	βιοτεύειν ἐν τοῖς πετραίοις χωρίοις·	κύει	δὲ πολὺν χρόνον. Αἱ δὲ
[6, 27]	ἡ ὕστριξ δὲ φωλεῖ καὶ	κύει	ἴσας ἡμέρας, καὶ τἆλλα ὡσαύτως
[6, 25]	ἐρρυτιδωμένον, παλαιόν. ~Ἡ δὲ κάμηλος	κύει	μὲν δέκα μῆνας, τίκτει δ´
[6, 29]	τέτταρα τὰ πλεῖστα. Λύκος δὲ	κύει	μὲν καὶ τίκτει καθάπερ κύων
[6, 10]	Ἐπικυΐσκεται δὲ τὰ σελάχη, καὶ	κύει	τοὺς πλείστους μῆνας ἕξ. Πλειστάκις
[6, 17]	κἄν τις κινῆται, δάκνει καὶ	κωλύει.	Ὁ δὲ ταῦρος, ὅταν ὥρα
[6, 9]	τόκος εὐθέως μετὰ τὴν ὀχείαν.	{Πτερορρυεῖ	δ´ ἅμα τοῖς πρώτοις τῶν
[6, 7]	νεοττιᾷ· ἡ δ´ ἐκπέττει καὶ	ἐκτρέφει.	Γίνεται δὲ πίων καὶ ἡδύκρεως
[6, 8]	ὁ ἄρρην ἐπῳάζει, καὶ ἐκλέψας	ἐκτρέφει	ἑκάτερος ἑκάτερα· καὶ τοὺς νεοττοὺς
[6, 6]	Τὸν δ´ ἐκβληθέντα δέχεται καὶ	ἐκτρέφει	ἡ φήνη. Ἐπῳάζει δὲ περὶ
[6, 16]	τήκεται, τὰ δὲ πηδᾷ καὶ	ψοφεῖ	ἐκθλιβόμενα. Ἔτι δ´ ἄν τις
[6, 30]	ἐστι τῷ πλήθει καὶ τῷ	τάχει.	Ἤδη γάρ ποτε ἐναποληφθείσης τῆς
[6, 11]	καθεύδῃ, ὑπερέχων τὸ ῥύγχος, καὶ	ῥέγχει	καθεύδων. Ἔχει δ´ ὁ δελφὶς
[6, 11]	καὶ μαλακόν, καὶ ὀστᾶ χονδρώδη	ἔχει.	Ἀποκτεῖναι δὲ φώκην χαλεπὸν βιαίως,
[6, 28]	τῶν αἰδοίων ὃ λέγεται, ὡς	ἔχει	ἄρρενος καὶ θηλείας, ψεῦδός ἐστιν.
[6, 11]	τὰ ἄλλα κήτη, ὅσα μὴ	ἔχει	βράγχια ἀλλὰ φυσητῆρα, ζῳοτοκοῦσιν, ἔτι
[6, 21]	χρήσιμον γίνεται· ἔμπροσθεν δ´ οὐκ	ἔχει	γάλα. Τὸ δὲ πρῶτον γινόμενον
[6, 10]	τις ἰχθὺς ὃς καλεῖται ῥινόβατος·	ἔχει	γὰρ τὴν μὲν κεφαλὴν καὶ
[6, 12]	καὶ οὕτω τὰ ᾠὰ ἐξέρχεται.	Ἔχει	γάρ τινα ὁ ἰχθὺς οὗτος
[6, 3]	κεφαλὴν τοῦτον διάκειται τὸν τρόπον.	{Ἔχει	δ´ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ
[6, 3]	διάδηλος καὶ τὰ μέρη πάντα.	Ἔχει	δ´ ἔτι τὴν κεφαλὴν μείζω
[6, 28]	τίκτουσιν, ἀλλ´ ἄγονοι διατελοῦσιν. Οὐκ	ἔχει	δ´ ἡ λέαινα χαίτην, ἀλλ´
[6, 28]	δὲ τούτου τὸ ἀληθινὸν αἰδοῖον.	Ἔχει	δ´ ἡ ὕαινα ἡ θήλεια
[6, 10]	περιέρχεται εἰς ἑκάτερον τὸ μέρος.	Ἔχει	δ´ ἡ ὑστέρα καὶ αὕτη
[6, 11]	τὸ ῥύγχος, καὶ ῥέγχει καθεύδων.	Ἔχει	δ´ ὁ δελφὶς καὶ ἡ
[6, 28]	τῷ τῆς θηλείας λεγομένῳ αἰδοίῳ,	ἔχει	δ´ ὥσπερ ὁ ἄρρην αὐτὸ
[6, 25]	οὗ ἂν ἐν γαστρὶ λάβῃ.	Ἔχει	δὲ καὶ τὰ κρέα καὶ
[6, 11]	Ἀφίησι δὲ φωνὴν ὁμοίαν βοΐ.	Ἔχει	δὲ καὶ τὸ αἰδοῖον ἡ
[6, 10]	ἐμβρύων, καθάπερ ἐπὶ τῶν τετραπόδων.	Ἔχει	δὲ τὰ ἔμβρυα τὴν κεφαλὴν
[6, 3]	ἡ ἐκκόλαψις γίνηται τῶν ᾠῶν.	Ἔχει	δὲ τὴν κεφαλὴν ὑπὲρ τοῦ
[6, 2]	κεγχρίδος ἐρυθρά ἐστιν ὥσπερ μίλτος.	Ἔχει	δὲ τὸ ᾠὸν διαφοράν· τῇ
[6, 2]	ἡ ἐπίδοσις εἰς τὸ μέγεθος.	Ἔχει	δὲ φύσιν τοῦ ᾠοῦ τὸ
[6, 28]	ἐστί, δασυτέρα δέ, καὶ λοφιὰν	ἔχει	δι´ ὅλης τῆς ῥάχεως· περὶ
[6, 11]	πλεῖστα τρία. Καὶ μαστοὺς δ´	ἔχει	δύο καὶ θηλάζεται ὑπὸ τῶν
[6, 10]	οὖν σχῆμα τῆς ὑστέρας ὡς	ἔχει,	ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω· διαφορὰ
[6, 15]	Φανερὸν δ´ ἐστὶν ὅτι οὕτως	ἔχει·	ἐν ἐνίαις γὰρ τελματώδεσι λίμναις
[6, 10]	τὰ μὲν γὰρ ᾠοτοκοῦντα δικρόας	ἔχει	καὶ κάτω, τὰ δὲ σελάχη
[6, 11]	ἐκ τοῦ νώτου· τὸ χρῶμα	ἔχει	κυανοῦν. Πολλοὶ δὲ δελφίνων τι
[6, 3]	δὲ δίδυμα τῶν ᾠῶν δύ´	ἔχει	λεκίθους, ὧν τὰ μὲν διείργει
[6, 26]	τὰ ἐντός· τὸ γὰρ ἔντερον	ἔχει	λεπτὸν καὶ ἀσθενὲς οὕτως ὥστ´
[6, 3]	χόριον, καὶ ἐν τῇ κοιλίᾳ	ἔχει·	λευκὸν δὲ καὶ τὸ ἔξω
[6, 12]	περὶ τὴν γῆν, καὶ τροφὴν	ἔχει	μᾶλλον, καὶ πρὸς τὸ μὴ
[6, 10]	τετραπόδων, ἔχει τῶν σπλάγχνων ὅσα	ἔχει	μεγάλα, οἷον τὸ ἧπαρ, καὶ
[6, 20]	ὄντι ταῦτα καταμαθεῖν· οὐ γὰρ	ἔχει	μέγεθος οὐδὲν τὸ σημεῖον. Τῇ
[6, 28]	πόρος. Ἡ δὲ θήλεια ὕαινα	ἔχει	μὲν καὶ τὸ ὅμοιον τῷ
[6, 22]	μὴ φύσει ἄγονοι τυγχάνωσιν ὄντες.	Ἔχει	μὲν οὖν ὀδόντας τετταράκοντα, βάλλει
[6, 28]	σχήματι τῷ τοῦ θήλεος, οὐκ	ἔχει	μέντοι οὐδένα πόρον· ὑποκάτω δ´
[6, 28]	τῆς κέρκου, πόρον δ´ οὐδένα	ἔχει·	μετὰ δὲ τοῦτο ὁ τῆς
[6, 25]	δὲ τοῦ ἔαρος, καὶ γάλα	ἔχει	μέχρι οὗ ἂν ἐν γαστρὶ
[6, 2]	τὰ τῶν ξηροβατικῶν· πολλαπλάσιον γὰρ	ἔχει	τὰ τῶν ἐνύδρων κατὰ λόγον
[6, 10]	ἀκανθίας γαλεὸς πρὸς τῷ ὑποζώματι	ἔχει	τὰ ᾠὰ ἄνωθεν τῶν μαστῶν·
[6, 3]	λεπτὴ διάφυσις, τὰ δ´ οὐκ	ἔχει	ταύτην τὴν διάφυσιν, ἀλλὰ συμψαύουσιν.
[6, 28]	δοκοῦν θηλείας εἶναι ὑποκάτω μὲν	ἔχει	τῆς κέρκου, παραπλήσιον δ´ ἐστὶ
[6, 28]	καὶ θηλείας, ψεῦδός ἐστιν. Ἀλλ´	ἔχει	τὸ μὲν τοῦ ἄρρενος ὅμοιον
[6, 10]	τοῖς ὄρνισι τείνοντα πόρον, τοῦτον	ἔχει	τοῖν δυοῖν μόνον. Ἡ δ´
[6, 10]	καὶ τῶν ὀρνίθων, ᾗ οὐκ	ἔχει	τὸν ἕτερον ὀμφαλὸν τείνοντα πρὸς
[6, 17]	οὖν περὶ τοὺς ἵππους τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον, αἱ δὲ βόες
[6, 9]	ὀρνίθων κυήσεως καὶ γενέσεως τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον, ~οἱ δ´ ἰχθύες
[6, 11]	τὰ περὶ τὸν τόκον τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον. ~Οἱ δ´ ᾠοτοκοῦντες
[6, 3]	τοῦ ᾠοῦ τοῖς ὄρνισι τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον. Τίκτουσι δ´ αἱ
[6, 15]	τῆς τῶν ἐγχελύων γενέσεως τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον. ~Τοὺς δὲ τόκους
[6, 26]	ἐν τῇ γαστρὶ ὄντα εὐθὺς	ἔχει	τοῦτο τὸ σημεῖον. Θηλὰς δ´
[6, 10]	ὁμοίως ὥσπερ ἐπὶ τῶν τετραπόδων,	ἔχει	τῶν σπλάγχνων ὅσα ἔχει μεγάλα,
[6, 11]	φώκαιναν. Ἀναπνεῖ δὲ πάντα ὅσα	ἔχει	φυσητῆρα, καὶ δέχεται τὸν ἀέρα·
[6, 10]	τοῦτον ἄλλος ἐστὶν ὑμήν, ὃς	περιέχει	ἰδίᾳ τὸ ἔμβρυον· μεταξὺ δὲ
[6, 3]	δ´ αἱματικὰς ἶνας ἔχων ἤδη	περιέχει	τὸ λέκιθον κατὰ τὸν χρόνον
[6, 3]	περιέχον λευκόν. Τὸ δὲ πᾶν	περιέχει	ὑμὴν μεθ´ ὑγρότητος ἰχωροειδοῦς. Εἶτ´
[6, 18]	γεννήσῃ, τῷ πρώτῳ τὸν πρῶτον	παρέχει	μαστόν. Θυῶσαν δ´ οὐ δεῖ
[6, 2]	ἄλλο τι πονήσῃ καὶ δυσαρεστήσῃ,	κατέχει	καὶ οὐ τίκτει μελλήσασα. Ἴδια
[6, 16]	σφόδρα φανερὸν διὰ τὴν πιμελήν·	ἴσχει	γὰρ μακρόν, ὥσπερ καὶ οἱ
[6, 28]	διαλείπουσιν ἡμέρας ὅσας ἂν τύχωσιν.	{Ἴσχει	δ´ ἡ θήλεια γάλα πρότερον
[6, 16]	τίκτειν διαρρήγνυνται ὑπὸ τῶν ᾠῶν·	ἴσχει	δ´ οὐχ οὕτω πολλὰ ὡς
[6, 23]	ἡ ἵππος ὑπὸ τοῦ ὄνου.	Ἴσχει	δὲ γάλα κύουσα δεκάμηνος οὖσα.
[6, 24]	τοῖς ὑσὶ τὰ μετάχοιρα· καὶ	ἴσχει	δέ, ὥσπερ οἱ νάνοι, ὁ
[6, 12]	ὀφθαλμοὶ μεγάλοι καὶ σφαιροειδεῖς ὄντες.	Ἧι	καὶ δῆλον ὅτι οὐχ ὥσπερ
[6, 9]	καὶ ἐπῳάζουσιν. Ὑποτίθεται δὲ τῇ	ὄρνιθι	μάλιστα δύο ᾠά· τοσαῦτα γὰρ
[6, 2]	δὲ πλείω· ὑποτιθεμένων δὲ τῇ	ὄρνιθι	οὐδὲν παχύνεται τὸ ὑγρόν, ἀλλὰ
[6, 7]	τὰ περὶ τὴν κεφαλὴν ἔοικεν	ἱέρακι,	ἀλλ´ ἄμφω ταῦτα περιστερᾷ μᾶλλον·
[6, 7]	κατὰ τὸ χρῶμα μόνον προσέοικεν	ἱέρακι,	πλὴν τοῦ μὲν ἱέρακος τὰ
[6, 6]	περὶ εἴκοσιν, οἷον ἰκτίνῳ καὶ	ἱέρακι.	Τίκτει δ´ ὁ ἰκτῖνος τὰ
[6, 11]	ὅμοιον προβάτῳ, πάντα δὲ τἆλλα	γυναικί.	Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐνύδρων
[6, 2]	τῶν ὀρνίθων, οἷον καὶ τῇ	πέρδικι,	ὅταν ὀργᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν·
[6, 28]	τὸ πρῶτον πέντε, εἶτ´ ἀεὶ	ἑνὶ	ἐλάττονα· μετὰ δὲ ταῦτα οὐκέτι
[6, 17]	μὴν ὅσαι γε ταῖς γυναιξὶν	οὐθενὶ	τῶν ἄλλων ζῴων. Τοῖς μὲν
[6, 14]	οἷον τῆς ἐν τῷ Ἀθηναίων	λιμένι,	οἱ ἐγκρασίχολοι καλούμενοι. Ἔστι δὲ
[6, 2]	καὶ ξηραίνεται. Ἑκάτερον δὲ χωρὶς	ὑμένι	διείληπται ἀπ´ ἀλλήλων. Αἱ δὲ
[6, 10]	τὸ ἔμβρυον καὶ τὸ ᾠὸν	ὑμένι	κοινῷ· ὑπὸ δὲ τοῦτον ἄλλος
[6, 3]	τούτου τὸ ὠχρὸν ἐν ἑτέρῳ	ὑμένι	περιειλημμένον, εἰς ὃ τείνει ὀμφαλὸς
[6, 12]	ἄκρου τε γὰρ γίνεται καὶ	ὑμένι	περιέχεται, καὶ πρῶτον διάδηλοι οἱ
[6, 10]	πόροι εὐκίνητοί εἰσι καὶ λεπτῷ	ὑμένι	προσειλημμένοι. Θεωρείσθωσαν δὲ καὶ οἱ
[6, 20]	θηλείᾳ τοῦτο συμβαίνει, τῷ δ´	ἄρρενι	οὐδὲν τούτων. Τὸ δὲ σκέλος
[6, 27]	πιότατοι· ὅταν δ´ ἐκθρέψῃ, τρίτῳ	μηνὶ	ἐκφαίνουσιν ἤδη τοῦ ἔαρος. Καὶ
[6, 20]	Τεκοῦσα δὲ πάλιν ὀχεύεται ἕκτῳ	μηνί,	καὶ οὐ πρότερον. Ἔνιαι δὲ
[6, 23]	ὀδόντας· τοὺς δὲ δευτέρους ἕκτῳ	μηνί,	καὶ τοὺς τρίτους καὶ τοὺς
[6, 23]	καὶ διώκουσιν. Τίκτει δὲ δωδεκάτῳ	μηνί.	Τίκτει δὲ τὰ μὲν πολλὰ
[6, 6]	τοσοῦτός ἐστι τῆς ἐπῳάσεως, οἷον	χηνὶ	καὶ ὠτίδι· τοῖς δὲ μέσοις
[6, 2]	καὶ ἤδη τοῦ ᾠοῦ ἐν	ὠδῖνι	ὄντος κατέχειν· ἐὰν γάρ τι
[6, 14]	γῆ, οἷον περὶ Ἀθήνας ἐν	Σαλαμῖνι	καὶ πρὸς τῷ Θεμιστοκλείῳ καὶ
[6, 2]	Ἐφάνη δ´ ἤδη, οἷον ἔν	τινι	καιρῷ γίνεται τὸ ᾠόν (ἅπαν
[6, 30]	ταχέως. Τῆς δὲ Περσικῆς ἔν	τινι	τόπῳ ἀνασχιζομένης τῆς θηλείας τῶν
[6, 11]	ἢ ἕν. Ὁμοίως δὲ τῷ	δελφῖνι	καὶ ἡ φώκαινα· καὶ γάρ
[6, 11]	φώκαινα· καὶ γάρ ἐστιν ὅμοιον	δελφῖνι	μικρῷ, γίνεται δ´ ἐν τῷ
[6, 3]	τοῦ δεξιοῦ σκέλους ἐπὶ τῇ	λαγόνι,	τὴν δὲ πτέρυγα ὑπὲρ τῆς
[6, 3]	δὲ μείζοσιν αὐτῶν ὄρνισιν ἐν	πλείονι	χρόνῳ, ταῖς δ´ ἐλάττοσιν ἐν
[6, 3]	χρόνῳ, ταῖς δ´ ἐλάττοσιν ἐν	ἐλάττονι.	Γίνεται δ´ ἐν τούτῳ τῷ
[6, 2]	τῆς περιστερᾶς δ´ ἐν μικρῷ	ἐλάττονι.	Δύνανται δ´ αἱ περιστεραὶ καὶ
[6, 2]	ὁ νεοττός) τοιαῦτα καὶ ἐν	ἀλεκτρυόνι	διαιρουμένῳ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα, οὗπερ
[6, 14]	πρὸς τῷ Θεμιστοκλείῳ καὶ ἐν	Μαραθῶνι·	ἐν γὰρ τούτοις τοῖς τόποις
[6, 26]	τράγων. Ἐν μὲν οὖν τῷ	χειμῶνι	γίνονται λεπτοὶ καὶ ἀσθενεῖς, πρὸς
[6, 2]	θέρει θᾶττον ἢ ἐν τῷ	χειμῶνι·	ἐν ὀκτωκαίδεκα {γὰρ ἡμέραις αἱ
[6, 2]	θέρει ἐκλέπουσιν, ἐν δὲ τῷ	χειμῶνι	ἐνίοτ´ ἐν πέντε καὶ εἴκοσιν.
[6, 1]	δύο μηνῶν τῶν ἐν τῷ	χειμῶνι	τροπικῶν. Πλῆθος δὲ τίκτουσιν ἔνιαι
[6, 29]	Εἰσὶ δ´ ὥσπερ οἱ ὄνοι	οἱ	ἄγριοι καὶ αἱ ἡμίονοι, τὴν
[6, 29]	δὲ τὴν ὄψιν, ὥσπερ καὶ	οἱ	ἄγριοι ὄνοι πρὸς τοὺς ἡμέρους,
[6, 17]	τοὺς ἱππέας, καὶ οἱ ὕες	οἱ	ἄγριοι χαλεπώτατοι, καίπερ ἀσθενέστατοι περὶ
[6, 11]	ἀποκόπτοντες γὰρ ἐνίων τὸ οὐραῖον	οἱ	ἁλιεῖς ἀφιᾶσιν, ὥστε τούτῳ γνωρίζουσι
[6, 13]	πλατύτητα ἀναπηνίζονται ἐν ταῖς λίμναις	οἱ	ἁλιεῖς ἐκ τῶν καλάμων. Οἱ
[6, 16]	δύο. Σημεῖον δὲ τούτου ποιοῦνται	οἱ	ἁλιεῖς· ἐκλιπουσῶν γάρ ποτε τῶν
[6, 12]	ἀποτικτόμενόν ἐστιν. Ὁμοίως δὲ καὶ	οἱ	ἄλλοι· ἀλεεινά τε γάρ ἐστι
[6, 16]	οὖσαι πηλαμύδες. Σχεδὸν δὲ καὶ	οἱ	ἄλλοι πάντες ἰχθύες ταχεῖαν λαμβάνουσι
[6, 13]	Κυπρῖνος δὲ καὶ βάλερος καὶ	οἱ	ἄλλοι πάντες ὡς εἰπεῖν ὠθοῦνται
[6, 30]	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις οὐ κρατοῦσιν	οἱ	ἄνθρωποι ἀποθυμιῶντες καὶ ἀνορύττοντες, ἔτι
[6, 14]	αἱ θήλειαι αὐτῶν καὶ θορὸν	οἱ	ἄρρενες. Ἀλλὰ γένος τί ἐστιν
[6, 12]	καθάπερ λέγεται, τὰ μὲν πολλὰ	οἱ	ἄρρενες ἀνακάπτουσι, τὰ δ´ ἀπόλλυται
[6, 21]	πεντεκαίδεκα ἔτη αἱ θήλειαι· καὶ	οἱ	ἄρρενες δ´, ἂν ἐκτμηθῶσιν. Ἔνιοι
[6, 20]	ὁμοίως αἵ τε θήλειαι καὶ	οἱ	ἄρρενες. Διὰ δὲ τὸ τούτους
[6, 20]	δ´ αἱ θήλειαι καὶ ὀχεύουσιν	οἱ	ἄρρενες ἕως ἂν ζῶσιν. Ἴδιον
[6, 26]	δὲ πλησθῶσιν αἱ θήλειαι, ἐκκρίνονται	οἱ	ἄρρενες καθ´ ἑαυτούς, καὶ διὰ
[6, 2]	ἄρρην μὴ παρῇ, κύσασαι ὥσπερ	οἱ	ἄρρενες· καὶ οὐδὲν προϊέμεναι εἰς
[6, 8]	διὰ παντός· τρέφουσι δ´ αὐτὰς	οἱ	ἄρρενες κομίζοντες τὴν τροφὴν αὐταῖς
[6, 13]	ᾠοφυλακεῖν. Θορὸν δὲ πάντες ἔχουσιν	οἱ	ἄρρενες πλὴν ἐγχέλυος· αὕτη δ´
[6, 13]	αἱ θήλειαι τὸ ᾠὸν οὔθ´	οἱ	ἄρρενες τὸν θορόν, ἀλλ´ ἔχουσιν
[6, 22]	πρεσβύτεροι τῶν ἵππων γονιμώτεροι, καὶ	οἱ	ἄρρενες τῶν ἀρρένων καὶ αἱ
[6, 22]	βεβιώκασιν. Ἐλάττω δὲ χρόνον βιοῦσιν	οἱ	ἄρρενες τῶν θηλειῶν διὰ τὰς
[6, 20]	οὐκ ἐπίδηλον, μακροβιώτεροι δ´ ὅμως	οἱ	ἄρρενες τῶν θηλειῶν εἰσιν. Ὀδόντας
[6, 20]	Τὸ δὲ σκέλος αἴροντες οὐροῦσιν	οἱ	ἄρρενες ὡς μὲν ἐπὶ τὸ
[6, 13]	συνεχὲς ἀφιᾶσι τὸ κύημα, ὥσπερ	οἱ	βάτραχοι· οὕτω δὲ συνεχές ἐστι
[6, 1]	ποιεῖται τὰς νεοττεύσεις· ὃν δ´	οἱ	Βοιωτοὶ καλοῦσιν εἴροπα, εἰς τὰς
[6, 10]	Οἱ μὲν οὖν γαλεοὶ καὶ	οἱ	γαλεοειδεῖς, οἷον ἀλώπηξ καὶ κύων,
[6, 6]	ἐπεὶ πάντες γ´ ὡς εἰπεῖν	οἱ	γαμψώνυχες, ὅταν θᾶττον οἱ νεοττοὶ
[6, 16]	τὰ εἰρημένα. Ἴσχουσι δὲ καὶ	οἱ	γόγγροι κυήματα· ἀλλ´ οὐκ ἐν
[6, 5]	ὅμως. Τίκτουσι δὲ δύο ᾠὰ	οἱ	γῦπες. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα
[6, 29]	τῷ βίῳ τίκτουσιν οἱ λύκοι.	Οἱ	δ´ αἴλουροι καὶ οἱ ἰχνεύμονες
[6, 13]	ἄστροις) χαλκὶς δὲ τίκτει τρίς,	οἱ	δ´ ἄλλοι ἅπαξ ἐν τῷ
[6, 10]	Ἄρχονται δ´ ὀχεύεσθαι μηνὸς Μαιμακτηριῶνος.	Οἱ	δ´ ἄλλοι γαλεοὶ δὶς τίκτουσι,
[6, 17]	ὁρμῆς μᾶλλον καὶ γίνονται κατηφέστεραι.	Οἱ	δ´ ἄρρενες ἵπποι διαγινώσκουσι τὰς
[6, 17]	θήλεα χαλεπώτατα, ὅταν ἐκτέκωσι πρῶτον,	οἱ	δ´ ἄρρενες περὶ τὴν ὀχείαν.
[6, 10]	γένεσις ἡ ἐκ τῶν ᾠῶν.	Οἱ	δ´ ἄρρενες περὶ τὸν χρόνον
[6, 13]	καὶ κατ´ ὀργυιᾶς τὸ βάθος,	οἱ	δ´ ἐλάττους αὐτῶν ἐν τοῖς
[6, 16]	μὲν οὐ πλείους τριάκονθ´ ἡμερῶν,	οἱ	δ´ ἐλάττω χρόνον, πάντες δ´
[6, 30]	λείχωσιν, ἄνευ ὀχείας γίνεσθαι ἐγκύους.	{Οἱ	δ´ ἐν Αἰγύπτῳ μύες σκληρὰν
[6, 28]	ὥστε δίμηνα ὄντα μόλις βαδίζειν.	Οἱ	δ´ ἐν Συρίᾳ λέοντες τίκτουσι
[6, 10]	γενέσεως τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον,	~οἱ	δ´ ἰχθύες ὅτι μὲν οὐ
[6, 9]	διαλίπῃ τὸν ἐπῳασμόν, παρατιθέντες τροφήν.	Οἱ	δ´ ὄρνιθες περὶ τὴν ὀχείαν
[6, 1]		~{Οἱ	δ´ ὄρνιθες ᾠοτοκοῦσι μὲν ἅπαντες,
[6, 20]	φασι (χαλεπὸν γὰρ ἐπιτυχεῖν τούτοις)	οἱ	δ´ ὅταν ἴδωσι τούτους, ὅλως
[6, 12]	ἐκείνων, τὰ κάτω μείζω πρῶτον,	οἱ	δ´ ὀφθαλμοὶ καὶ ἡ κεφαλὴ
[6, 12]	τόκον τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.	~Οἱ	δ´ ᾠοτοκοῦντες τῶν ἰχθύων τὴν
[6, 16]	ἃς καλοῦσιν οἱ μὲν σκορδύλας,	οἱ	δὲ Βυζάντιοι αὐξίδας διὰ τὸ
[6, 13]	τε φοξῖνοι καὶ αἱ πέρκαι.	Οἱ	δὲ γλάνεις καὶ αἱ πέρκαι
[6, 28]	κυνηγός τις μίαν ἔφη λαβεῖν.	Οἱ	δὲ δασύποδες ὀχεύονται μὲν συνιόντες
[6, 13]	ἢ ἐλάττονα αἱ μὲν ᾠὰ	οἱ	δὲ θορόν. Τίκτουσι δ´ ἐν
[6, 24]	γένος ὅμοιον μὲν ἕτερον δέ.	Οἱ	δὲ καλούμενοι γίννοι γίνονται ἐξ
[6, 10]	γένεσις καὶ ἐπὶ τῶν ἀλωπέκων.	{Οἱ	δὲ καλούμενοι λεῖοι τῶν γαλεῶν
[6, 2]	ἃ ἐν τέρατος λόγῳ τιθέασιν.	Οἱ	δὲ λέγοντες ὅτι ὑπολείμματά ἐστι
[6, 13]	ἴσχειν ἀπὸ τούτου τὸ ἄνθος.	~Οἱ	δὲ λιμναῖοι καὶ οἱ ποτάμιοι
[6, 6]	τέκνα, ἀλλ´ ὁ πύγαργος χαλεπός,	οἱ	δὲ μέλανες εὔτεκνοι περὶ τὴν
[6, 9]	ἐπιδήλως, οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ πέρδικες,	οἱ	δὲ μὴ συνεχῶς, ἧττον. Περὶ
[6, 2]	μέντοι ἀναβαίνει καὶ μὴ κύσας·	οἱ	δὲ νεώτεροι ἀεὶ τοῦτο ποιήσαντες
[6, 21]	ἡμέρας, ἐὰν μὴ ἄρα διαλιπόντες·	οἱ	δὲ νεώτεροι καὶ τὴν αὐτὴν
[6, 8]	ἄρρην τὸ λοιπὸν τοῦ χρόνου.	Οἱ	δὲ πέρδικες δύο ποιοῦνται τῶν
[6, 1]	καὶ δεκάκις τοῦ ἐνιαυτοῦ τίκτουσιν.	Οἱ	δὲ πλεῖστοι τῶν ὀρνίθων τίκτουσι
[6, 20]	νέοι λευκοὺς καὶ ὀξεῖς ἔχουσιν,	οἱ	δὲ πρεσβύτεροι μέλανας καὶ ἀμβλεῖς.
[6, 22]	ὅταν ὀχεύωσι τὰ ἑαυτῶν ἔκγονα.	Οἱ	δὲ Σκύθαι ἱππεύουσι ταῖς κυούσαις
[6, 12]	φῦκος· ἔστι δ´ ὠχρὸν τοῦτο.	Οἱ	δέ τινές φασι τοῦτο ἄνθος
[6, 16]	ἔμψυχα, ἃ ἐξελαύνει τὰ κυήματα.	Οἱ	δὲ τόκοι γίνονται τοῖς μὲν
[6, 16]	μὲν ἔχουσιν ᾠὸν δ´ οὐδέν,	οἱ	δὲ τοὐναντίον στέαρ μὲν οὐδέν,
[6, 11]	ἔτη ἢ πέντε καὶ εἴκοσιν,	οἱ	δὲ τριάκοντα· ἀποκόπτοντες γὰρ ἐνίων
[6, 1]	τῷ πολλάκις, ὥσπερ αἱ περιστεραί,	οἱ	δὲ τῷ πολλά, ὥσπερ αἱ
[6, 10]	οἱ μὲν προσπεφύκασι τῇ ὀσφύϊ,	οἱ	δὲ τῶν θηλειῶν πόροι εὐκίνητοί
[6, 2]	δὲ περιστεραὶ ἐφέλκουσι τὸ ὀρροπύγιον,	οἱ	δὲ χῆνες κατακολυμβῶσιν. Αἱ δὲ
[6, 3]	μὲν τὸν αὐτὸν τρόπον πᾶσιν,	οἱ	δὲ χρόνοι διαφέρουσι τῆς τελειώσεως,
[6, 14]	τῆς ἐν τῷ Ἀθηναίων λιμένι,	οἱ	ἐγκρασίχολοι καλούμενοι. Ἔστι δὲ καὶ
[6, 17]	τῶν σκυλακίων. Ἐξαγριαίνονται δὲ καὶ	οἱ	ἐλέφαντες περὶ τὴν ὀχείαν, διόπερ
[6, 19]	τὰ δὲ πλεῖστα ἐλάττω, πλὴν	οἱ	ἡγεμόνες τῶν προβάτων· οὗτοι δὲ
[6, 13]	περιιόντος ἅπαντες· ὥσπερ δὲ καὶ	οἱ	θαλάττιοι, καὶ οὗτοι οὐκ ἐξαφιᾶσιν
[6, 16]	πρεσβύτεροι τῶν πηλαμύδων. Ὀχεύονται δ´	οἱ	θύννοι καὶ οἱ σκόμβροι περὶ
[6, 16]	τὴν ἄμμον. Διαρρήγνυνται δὲ καὶ	οἱ	θύννοι ὑπὸ τῆς πιμελῆς, ζῶσι
[6, 29]	δὲ τὰ πλεῖστα τέτταρα. Καὶ	οἱ	θῶες δ´ ὁμοίως κυΐσκονται τοῖς
[6, 22]	θηλειῶν διὰ τὰς ὀχείας, καὶ	οἱ	ἰδίᾳ τρεφόμενοι τῶν ἐν τοῖς
[6, 22]	δὲ καὶ ἐπὶ τὰς μητέρας	οἱ	ἵπποι καὶ ἐπὶ τὰς θυγατέρας·
[6, 23]	τῇ νομῇ βίᾳ κρατοῦντες, ὥσπερ	οἱ	ἵπποι. ~Ὁ δ´ ὀρεὺς ἀναβαίνει
[6, 22]	Ἵππων δ´ ἡγεμόνα οὐ καθιστᾶσιν	οἱ	ἱπποφορβοὶ ὥσπερ τῶν βοῶν, {διὰ
[6, 16]	θυννίδων ταχεῖα· ὅταν γὰρ τέκωσιν	οἱ	ἰχθύες ἐν τῷ Πόντῳ, γίνονται
[6, 16]	~Τοὺς δὲ τόκους οὔτε πάντες	οἱ	ἰχθύες ποιοῦνται τὴν αὐτὴν ὥραν
[6, 10]	ἐν τοῖς ἄνω ἐλέχθη, διαφόρους	οἱ	ἰχθύες· τὰ μὲν γὰρ ᾠοτοκοῦντα
[6, 29]	λύκοι. Οἱ δ´ αἴλουροι καὶ	οἱ	ἰχνεύμονες τίκτουσιν ὅσαπερ καὶ οἱ
[6, 16]	λάβραξ καὶ μόρμυρος καὶ ὅλως	οἱ	καλούμενοι δρομάδες. Ὕστατοι δὲ τῶν
[6, 29]	πόρρω. {Εἰσὶ δ´ ἐν Συρίᾳ	οἱ	καλούμενοι ἡμίονοι, ἕτερον γένος τῶν
[6, 16]	καὶ τῆς εὐημερίας, ἐπεὶ καὶ	οἱ	καλούμενοι κορακῖνοι ἐνιαχοῦ τίκτουσι περὶ
[6, 17]	δὲ καὶ οἱ ταῦροι καὶ	οἱ	κριοὶ καὶ οἱ τράγοι· πρότερον
[6, 29]	οἱ ἰχνεύμονες τίκτουσιν ὅσαπερ καὶ	οἱ	κύνες, καὶ τρέφονται τοῖς αὐτοῖς·
[6, 12]	οἱ λευκοὶ καλούμενοι πάντες, καὶ	οἱ	λεῖοι πλὴν ἐγχέλυος) ᾠὸν δ´
[6, 12]	λάβραξ, κεστρεύς, κέφαλος, ἐτελίς, καὶ	οἱ	λευκοὶ καλούμενοι πάντες, καὶ οἱ
[6, 29]	ἅπαξ ἐν τῷ βίῳ τίκτουσιν	οἱ	λύκοι. Οἱ δ´ αἴλουροι καὶ
[6, 12]	ἔχων ὕδατα γλυκέα. Τίκτουσι δ´	οἱ	μὲν ἄλλοι τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων
[6, 20]	τούτους μόνους βάλλειν ἀμφισβητοῦσί τινες·	οἱ	μὲν γὰρ διὰ τὸ δύο
[6, 20]	ἡλικίας ἐκ τῶν ὀδόντων σκοποῦσιν·	οἱ	μὲν γὰρ νέοι λευκοὺς καὶ
[6, 12]	Ἐκτίκτουσι δὲ πρὸς τῇ γῇ,	οἱ	μὲν κωβιοὶ πρὸς τοῖς λίθοις,
[6, 9]	τοὺς ὄρχεις μείζους ἴσχουσιν {ἐπιδήλως}	οἱ	μὲν μᾶλλον ὀχευτικοὶ καὶ μᾶλλον
[6, 10]	ὑστέρᾳ ἅμα πέττεται καὶ τελεσιουργεῖται.	Οἱ	μὲν οὖν ἄλλοι γαλεοὶ καὶ
[6, 12]	καὶ μείζους ἔχειν τὰς λεπίδας.	Οἱ	μὲν οὖν ἄλλοι ἰχθύες γόνῳ
[6, 10]	ὡς γινόμενος ἐξ ἀμφοτέρων τούτων.	Οἱ	μὲν οὖν γαλεοὶ καὶ οἱ
[6, 13]	οὐδέτερον οὔτ´ ᾠὸν οὔτε θορόν.	Οἱ	μὲν οὖν κεστρεῖς ἐκ τῆς
[6, 13]	οἱ ἁλιεῖς ἐκ τῶν καλάμων.	Οἱ	μὲν οὖν μείζους τῶν γλανίων
[6, 14]	ἐκ τούτων εἰς τὴν θάλατταν.	~Οἱ	μὲν οὖν πλεῖστοι, ὥσπερ εἴρηται,
[6, 21]	πάλιν ἡ θήλεια τὴν ὀχείαν.	Οἱ	μὲν οὖν πρεσβύτεροι τῶν ταύρων
[6, 12]	πρότερον. Εἰσὶ δὲ τῶν ἰχθύων	οἱ	μὲν πλεῖστοι ἄρρενες καὶ θήλεις,
[6, 22]	ἔκγονον. Ζῶσι δὲ τῶν ἵππων	οἱ	μὲν πλεῖστοι περὶ ὀκτωκαίδεκα ἔτη
[6, 11]	δῆλοι γὰρ ἔνιοι γεγόνασι βιοῦντες	οἱ	μὲν πλείω ἔτη ἢ πέντε
[6, 1]	τὴν ἐαρινὴν ὥραν, καί εἰσιν	οἱ	μὲν πολύγονοι αὐτῶν, πολύγονοι δὲ
[6, 10]	καὶ οἱ ὑστερικοί, καὶ ὅτι	οἱ	μὲν προσπεφύκασι τῇ ὀσφύϊ, οἱ
[6, 16]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ ἃς καλοῦσιν	οἱ	μὲν σκορδύλας, οἱ δὲ Βυζάντιοι
[6, 1]	πολύγονοι αὐτῶν, πολύγονοι δὲ διχῶς,	οἱ	μὲν τῷ πολλάκις, ὥσπερ αἱ
[6, 24]	ὥσπερ ἐν μὲν τοῖς ἀνθρώποις	οἱ	νάνοι, ἐν δὲ τοῖς ὑσὶ
[6, 24]	μετάχοιρα· καὶ ἴσχει δέ, ὥσπερ	οἱ	νάνοι, ὁ γίννος τὸ αἰδοῖον
[6, 6]	εἰπεῖν οἱ γαμψώνυχες, ὅταν θᾶττον	οἱ	νεοττοὶ δύνωνται πέτεσθαι, ἐκβάλλουσι τύπτοντες
[6, 7]	Γίνονται δὲ καὶ τῶν ἱεράκων	οἱ	νεοττοὶ ἡδύκρεῳ σφόδρα καὶ πίονες.
[6, 10]	καὶ ἐκπέσῃ τὸ ὄστρακον, γίνονται	οἱ	νεοττοί· ταῖς δὲ βατίσιν, ὅταν
[6, 19]	Αἰγῶν δ´ ἡγεμόνα οὐ καθιστᾶσιν	οἱ	νομεῖς διὰ τὸ μὴ μόνιμον
[6, 30]	ταχυγονίας, οὐδ´ ἄλλ´ οὐδὲν πλὴν	οἱ	ὄμβροι, ὅταν ἐπιγένωνται· τότε δ´
[6, 29]	ὁμοιότητος λεχθέντες. Εἰσὶ δ´ ὥσπερ	οἱ	ὄνοι οἱ ἄγριοι καὶ αἱ
[6, 4]	οὐδὲν αὐτοετὲς γεννᾷ. Ἅπαντες δ´	οἱ	ὄρνιθες, ἐπειδὰν ἅπαξ ἄρξωνται τίκτειν,
[6, 1]	οἷον οἵ τε {πέρδικες καὶ	οἱ	ὄρτυγες, ἀλλ´ ἐν τῇ γῇ,
[6, 16]	ἴσχει γὰρ μακρόν, ὥσπερ καὶ	οἱ	ὄφεις. Ἀλλ´ ἐπὶ τὸ πῦρ
[6, 3]	δ´ ἡ κεφαλή, καὶ ταύτης	οἱ	ὀφθαλμοὶ μάλιστ´ ἐμπεφυσημένοι· καὶ τοῦτο
[6, 12]	ὑμένι περιέχεται, καὶ πρῶτον διάδηλοι	οἱ	ὀφθαλμοὶ μεγάλοι καὶ σφαιροειδεῖς ὄντες.
[6, 3]	ἔχοντάς πω ὄψιν. Γίνονται δ´	οἱ	ὀφθαλμοὶ περὶ τὸν χρόνον τοῦτον
[6, 24]	καὶ τὰ παλαιὰ τετράποδα διαγινώσκουσιν	οἱ	περὶ τὰς θεραπείας ὄντες αὐτῶν·
[6, 23]	διὸ συνεχῶς οὐ μίσγουσιν οὕτως	οἱ	περὶ ταῦτα πραγματευόμενοι, ἀλλὰ διαλείπουσί
[6, 10]	οἷον ἀλώπηξ καὶ κύων, καὶ	οἱ	πλατεῖς ἰχθύες, νάρκη καὶ βάτος
[6, 12]	Πόντῳ περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν	οἱ	πλεῖστοι τίκτουσιν· νήνεμος γὰρ ὁ
[6, 6]	ἄλλων δέ, ὥσπερ εἴρηται, σχεδὸν	οἱ	πλεῖστοι τοῦτο δρῶσι καὶ θρέψαντες
[6, 17]	καὶ οὕτω γινώσκουσιν ὅτι ἐπίτοκοι	οἱ	ποιμένες. Ἐπειδὰν δὲ τέκῃ, κάθαρσις
[6, 19]	κατὰ τὴν τεταγμένην ὥραν, φασὶν	οἱ	ποιμένες σημεῖον εὐετηρίας εἶναι τοῖς
[6, 16]	Τῶν δ´ ἄλλων ὅσοι πελάγιοι,	οἱ	πολλοὶ θέρους τίκτουσιν· σημεῖον δ´
[6, 10]	τὸ σπέρμα λευκόν. Εἰσὶ δ´	οἱ	πόροι δίκροοι, ἀπὸ τοῦ ὑποζώματος
[6, 10]	τὴν τῶν θηλειῶν ὑστέραν εἰσὶν	οἱ	πόροι τῶν ἀρρένων, ὅταν δὲ
[6, 13]	ἄνθος. ~Οἱ δὲ λιμναῖοι καὶ	οἱ	ποτάμιοι τῶν ἰχθύων κυήματα μὲν
[6, 22]	τὴν γέννησιν μάλιστα. Εἰσὶ δ´	οἱ	πρεσβύτεροι τῶν ἵππων γονιμώτεροι, καὶ
[6, 16]	Ὀχεύονται δ´ οἱ θύννοι καὶ	οἱ	σκόμβροι περὶ τὸν Ἐλαφηβολιῶνα φθίνοντα,
[6, 17]	ἀμφότεροι ἀποθνήσκουσιν. Ὡσαύτως δὲ καὶ	οἱ	ταῦροι καὶ οἱ κριοὶ καὶ
[6, 9]	περὶ ὀκτὼ ᾠά. Τίκτουσι δ´	οἱ	ταῲ καὶ ὑπηνέμια. Ὀχεύονται δὲ
[6, 1]	δ´ ὥρα τῆς ὀχείας καὶ	οἱ	τόκοι οὐ πᾶσιν ὁμοίως ἔχουσιν.
[6, 25]	Τῶν δ´ ἀρρένων καὶ ἀγρίων	οἱ	τομίαι μείζους γίνονται καὶ χαλεπώτεροι,
[6, 26]	{βόθρους ὀρύττει, καὶ βρωμᾶται ὥσπερ	οἱ	τράγοι· καὶ τὰ πρόσωπα διὰ
[6, 17]	ταῦροι καὶ οἱ κριοὶ καὶ	οἱ	τράγοι· πρότερον γὰρ ὄντες σύννομοι
[6, 9]	ὑποτιθέασιν αὐτῶν τὰ ᾠὰ ἐπῳάζειν	οἱ	τρέφοντες διὰ τὸ τὸν ἄρρενα
[6, 12]	γαστέρα καὶ τὸ ἦτρον, ὥσπερ	οἱ	τυφλίναι ὄφεις· ὅταν δ´ ἐκτέκῃ,
[6, 10]	ὑμένι προσειλημμένοι. Θεωρείσθωσαν δὲ καὶ	οἱ	τῶν ἀρρένων πόροι, ὡς ἔχουσιν,
[6, 17]	καὶ διώκουσι τοὺς ἱππέας, καὶ	οἱ	ὕες οἱ ἄγριοι χαλεπώτατοι, καίπερ
[6, 10]	οἵ τε θορικοὶ πόροι καὶ	οἱ	ὑστερικοί, καὶ ὅτι οἱ μὲν
[6, 12]	ὡς εἰπεῖν καὶ μικροὶ ὄντες	οἱ	φοξῖνοι κυήματ´ ἔχουσιν. Ἀπορραίνουσι δὲ
[6, 30]	σκληρὰν ἔχουσι τὴν τρίχα ὥσπερ	οἱ	χερσαῖοι ἐχῖνοι. Εἰσὶ δὲ καὶ
[6, 17]	ὃ καλεῖται ἀτιμαγελεῖν· πολλάκις γὰρ	οἵ	γ´ ἐν τῇ Ἠπείρῳ οὐ
[6, 17]	δ´ ἄρρενες περὶ τὴν ὀχείαν.	Οἵ	τε γὰρ ἵπποι δάκνουσι τοὺς
[6, 10]	καὶ ἄλλας μὲν πρὸς ἄλληλα	οἵ	τε θορικοὶ πόροι καὶ οἱ
[6, 12]	ἐλέχθη πρότερον (ᾠοτοκοῦσι δὲ πάντες	οἵ	τε λεπιδωτοί, οἷον λάβραξ, κεστρεύς,
[6, 6]	ἁρπάζῃ τοὺς τῶν θηρίων σκύμνους·	οἵ	τε οὖν ὄνυχες αὐτοῦ διαστρέφονται
[6, 1]	πτητικὰ ἐν νεοττιαῖς οὐδαμῶς, οἷον	οἵ	τε {πέρδικες καὶ οἱ ὄρτυγες,
[6, 13]	λιμνῶν πρὸς τὰ καλαμώδη, οἷον	οἵ	τε φοξῖνοι καὶ αἱ πέρκαι.
[6, 30]	ἐχῖνοι. Εἰσὶ δὲ καὶ ἕτεροι	οἳ	βαδίζουσιν ἐπὶ τοῖς δυσὶ ποσίν·
[6, 14]	κωβιῶν τῶν μικρῶν καὶ φαύλων,	οἳ	καταδύνουσιν εἰς τὴν γῆν· ἐκ
[6, 10]	τοῦ ὑποζώματος οἷον μαστοὺς λευκούς,	οἳ	κυημάτων μὴ ἐνόντων οὐκ ἐγγίνονται.
[6, 17]	σφόδρα αἱματώδης, ὕστερον μέντοι σφόδρα.	Βοῒ	δὲ καὶ ὄνῳ καὶ ἵππῳ
[6, 11]	ἐστιν. Ἀφίησι δὲ φωνὴν ὁμοίαν	βοΐ.	Ἔχει δὲ καὶ τὸ αἰδοῖον
[6, 22]	δ´ ἡγεμόνα οὐ καθιστᾶσιν οἱ	ἱπποφορβοὶ	ὥσπερ τῶν βοῶν, {διὰ τὸ
[6, 26]	ὀρύττει, καὶ βρωμᾶται ὥσπερ οἱ	τράγοι·	καὶ τὰ πρόσωπα διὰ τὸ
[6, 17]	καὶ οἱ κριοὶ καὶ οἱ	τράγοι·	πρότερον γὰρ ὄντες σύννομοι ἕκαστοι
[6, 10]	μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Οἱ δ´ ἄλλοι	γαλεοὶ	δὶς τίκτουσι, πλὴν τοῦ σκυλίου·
[6, 10]	τελεσιουργεῖται. Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι	γαλεοὶ	καὶ ἐξαφιᾶσι καὶ δέχονται εἰς
[6, 10]	ἀμφοτέρων τούτων. Οἱ μὲν οὖν	γαλεοὶ	καὶ οἱ γαλεοειδεῖς, οἷον ἀλώπηξ
[6, 20]	ὀδόντων σκοποῦσιν· οἱ μὲν γὰρ	νέοι	λευκοὺς καὶ ὀξεῖς ἔχουσιν, οἱ
[6, 1]	Ἡ δὲ τέτριξ, ἣν καλοῦσιν	Ἀθηναῖοι	οὔραγα, οὔτ´ ἐπὶ τῆς γῆς
[6, 13]	τούτου τὸ ἄνθος. ~Οἱ δὲ	λιμναῖοι	καὶ οἱ ποτάμιοι τῶν ἰχθύων
[6, 30]	ἔχουσι τὴν τρίχα ὥσπερ οἱ	χερσαῖοι	ἐχῖνοι. Εἰσὶ δὲ καὶ ἕτεροι
[6, 23]	τέκῃ πρὶν τὸ γνῶμα λιπεῖν.	Βιοῖ	δ´ ὄνος πλείω τριάκοντ´ ἐτῶν,
[6, 4]	οὕτως ὥστε {μὴ ῥᾳδίως καταλαμβάνεσθαι.	Βιοῖ	δὲ φάττα, ὡς φασί, καὶ
[6, 12]	πρὸς τῇ γῇ, οἱ μὲν	κωβιοὶ	πρὸς τοῖς λίθοις, πλὴν πλατὺ
[6, 16]	χειμερινάς. Τῶν δ´ ἄλλων ὅσοι	πελάγιοι,	οἱ πολλοὶ θέρους τίκτουσιν· σημεῖον
[6, 10]	ᾠώδης. Χόριον δὲ καὶ ὑμένες	ἴδιοι	περὶ ἕκαστον γίνονται τῶν ἐμβρύων,
[6, 12]	λευκοὶ καλούμενοι πάντες, καὶ οἱ	λεῖοι	πλὴν ἐγχέλυος) ᾠὸν δ´ ἴσχουσι
[6, 10]	τῶν ἀλωπέκων. {Οἱ δὲ καλούμενοι	λεῖοι	τῶν γαλεῶν τὰ μὲν ᾠὰ
[6, 13]	~Οἱ δὲ λιμναῖοι καὶ οἱ	ποτάμιοι	τῶν ἰχθύων κυήματα μὲν ἴσχουσι
[6, 16]	τῶν δὲ σελαχῶν βάτραχος· ἀλλὰ	σπάνιοί	εἰσι διὰ τὸ ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως·
[6, 11]	δ´ ἔτη πολλά· δῆλοι γὰρ	ἔνιοι	γεγόνασι βιοῦντες οἱ μὲν πλείω
[6, 21]	ἐννέα μῆνας, δεκάτῳ δὲ τίκτει·	ἔνιοι	δὲ διισχυρίζονται δέκα μῆνας κύειν
[6, 21]	οἱ ἄρρενες δ´, ἂν ἐκτμηθῶσιν.	Ἔνιοι	δὲ ζῶσι καὶ εἴκοσιν ἔτη
[6, 14]	ἕτερα τὸν αὐτὸν τρόπον τούτοις.	Ἔνιοι	δὲ καὶ ὅλως φασὶ τοὺς
[6, 22]	περὶ ὀκτωκαίδεκα ἔτη καὶ εἴκοσιν,	ἔνιοι	δὲ πεντεκαιείκοσι καὶ τριάκοντα· ἐὰν
[6, 14]	ἐξ ᾠῶν. Οὐ μὴν ἀλλ´	ἔνιοι	καὶ ἐκ τῆς ἰλύος καὶ
[6, 13]	γλανίων ἐν τοῖς βαθέσι ἐκτίκτουσιν,	ἔνιοι	καὶ κατ´ ὀργυιᾶς τὸ βάθος,
[6, 16]	ὦσι, συνδυάζονται. Κύουσι δὲ τούτων	ἔνιοι	μὲν οὐ πλείους τριάκονθ´ ἡμερῶν,
[6, 16]	φαίνεται, τὸ δ´ ᾠὸν τραχύ.	{Ἔνιοι	μὲν οὖν γόγγροι στέαρ μὲν
[6, 9]	τὴν αἰτίαν καὶ τῶν ἀγρίων	ἔνιοι	ὀρνίθων ἀποδιδράσκοντες τοὺς ἄρρενας τίκτουσι
[6, 24]	ὀρεὺς τοῦ ἄρρενος. Λέγουσι δ´	ἔνιοι	ὅτι ἡ μὲν καθαίρεται οὐροῦσα,
[6, 17]	παρεπομένῳ μηδὲ συνήθει σφόδρα, διὸ	ἔνιοι	οὐκ οἴονται γίνεσθαι αὐτοῖς. Τοῖς
[6, 20]	σκέλος δ´ αἴροντες οὐροῦσιν ἤδη	ἔνιοι	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον. Κυΐσκεται
[6, 30]	οὕτω ταχεῖα ἡ φορά, ὥστ´	ἔνιοι	τῶν μὴ μεγάλας γεωργίας ἐργαζομένων,
[6, 12]	καὶ ἄνευ ὀχείας. Δηλοῦσι δ´	ἔνιοι	τῶν ποταμίων· εὐθὺς γὰρ γεννώμενοι
[6, 4]	δὲ φάττας καὶ τὰς τρυγόνας	ἔνιοί	φασιν ὀχεύεσθαι καὶ γεννᾶν καὶ
[6, 29]	συνδυασμοῦ γινομένων ἵππου καὶ ὄνου,	ὅμοιοι	δὲ τὴν ὄψιν, ὥσπερ καὶ
[6, 29]	δ´ ὥσπερ οἱ ὄνοι οἱ	ἄγριοι	καὶ αἱ ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα
[6, 29]	τὴν ὄψιν, ὥσπερ καὶ οἱ	ἄγριοι	ὄνοι πρὸς τοὺς ἡμέρους, ἀπό
[6, 17]	ἱππέας, καὶ οἱ ὕες οἱ	ἄγριοι	χαλεπώτατοι, καίπερ ἀσθενέστατοι περὶ τὸν
[6, 17]	καὶ οἱ ταῦροι καὶ οἱ	κριοὶ	καὶ οἱ τράγοι· πρότερον γὰρ
[6, 21]	γ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	ἐνιαύσιοι	καὶ ὀκτάμηνοι, τὸ δὲ μάλισθ´
[6, 16]	οἱ μὲν σκορδύλας, οἱ δὲ	Βυζάντιοι	αὐξίδας διὰ τὸ ἐν ὀλίγαις
[6, 13]	ἅπαντες· ὥσπερ δὲ καὶ οἱ	θαλάττιοι,	καὶ οὗτοι οὐκ ἐξαφιᾶσιν οὐδέποτε
[6, 3]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δύο πόροι	φλεβικοὶ	ἔναιμοι ἑλισσόμενοι φέρουσιν αὐξανομένου εἰς
[6, 14]	εἰς τὴν θάλατταν, ἰχθύδια μικρά,	ἡλίκοι	ἑψητοί, ἕτερα τὸν αὐτὸν τρόπον
[6, 10]	τε θορικοὶ πόροι καὶ οἱ	ὑστερικοί,	καὶ ὅτι οἱ μὲν προσπεφύκασι
[6, 10]	μὲν πρὸς ἄλληλα οἵ τε	θορικοὶ	πόροι καὶ οἱ ὑστερικοί, καὶ
[6, 9]	ἴσχουσιν {ἐπιδήλως} οἱ μὲν μᾶλλον	ὀχευτικοὶ	καὶ μᾶλλον ἐπιδήλως, οἷον ἀλεκτρυόνες
[6, 16]	ἐξελαύνει τὰ κυήματα. Οἱ δὲ	τόκοι	γίνονται τοῖς μὲν ῥυάσι τοῦ
[6, 1]	ὥρα τῆς ὀχείας καὶ οἱ	τόκοι	οὐ πᾶσιν ὁμοίως ἔχουσιν. Τὰ
[6, 17]	ἐπισημαίνει, καὶ οὕτω γινώσκουσιν ὅτι	ἐπίτοκοι	οἱ ποιμένες. Ἐπειδὰν δὲ τέκῃ,
[6, 9]	καὶ οὐκ ἐφεξῆς· αἱ δὲ	πρωτοτόκοι	μάλιστα περὶ ὀκτὼ ᾠά. Τίκτουσι
[6, 1]	ἐπῳασμοῦ καὶ ἑξήκοντα· καίτοι ἧττον	πολυτόκοι	αἱ γενναῖαι τῶν ἀγεννῶν εἰσιν.
[6, 12]	κεστρεύς, κέφαλος, ἐτελίς, καὶ οἱ	λευκοὶ	καλούμενοι πάντες, καὶ οἱ λεῖοι
[6, 17]	ἀγρίων· καὶ γὰρ ἄρκτοι καὶ	λύκοι	καὶ λέοντες χαλεποὶ τοῖς πλησιάζουσι
[6, 29]	ἐν τῷ βίῳ τίκτουσιν οἱ	λύκοι.	Οἱ δ´ αἴλουροι καὶ οἱ
[6, 12]	καὶ πρῶτον διάδηλοι οἱ ὀφθαλμοὶ	μεγάλοι	καὶ σφαιροειδεῖς ὄντες. Ἧι καὶ
[6, 23]	ἢ ὄνος ἵππον, πολὺ μᾶλλον	ἐξαμβλοῖ	ἢ ὅταν τὰ ὁμογενῆ ἀλλήλοις
[6, 11]	φιλότεκνον. Ζῇ δ´ ἔτη πολλά·	δῆλοι	γὰρ ἔνιοι γεγόνασι βιοῦντες οἱ
[6, 10]	γὰρ ἐν ἐνίοις καὶ ἐνίοτε	ἄδηλοι	γίνονται, ὥσπερ ἐλέχθη περὶ τῶν
[6, 12]	καὶ ὑμένι περιέχεται, καὶ πρῶτον	διάδηλοι	οἱ ὀφθαλμοὶ μεγάλοι καὶ σφαιροειδεῖς
[6, 10]	οὖν τὸν χρόνον τοῦτον ἤδη	διάδηλοι	πρὸς τὴν τῶν θηλειῶν ὑστέραν
[6, 10]	μὴ αὐτὴ ἡ ὥρα, ἧττον	διάδηλοι	τῷ μὴ συνήθει· πάμπαν γὰρ
[6, 12]	ἐστιν. Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι·	ἀλεεινά τε γάρ ἐστι τὰ
[6, 13]	δὲ τίκτει τρίς, οἱ δ´	ἄλλοι	ἅπαξ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ πάντες.
[6, 10]	ὀχεύεσθαι μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Οἱ δ´	ἄλλοι	γαλεοὶ δὶς τίκτουσι, πλὴν τοῦ
[6, 10]	καὶ τελεσιουργεῖται. Οἱ μὲν οὖν	ἄλλοι	γαλεοὶ καὶ ἐξαφιᾶσι καὶ δέχονται
[6, 12]	τὰς λεπίδας. Οἱ μὲν οὖν	ἄλλοι	ἰχθύες γόνῳ τίκτουσι καὶ τὰ
[6, 16]	πηλαμύδες. Σχεδὸν δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι	πάντες ἰχθύες ταχεῖαν λαμβάνουσι τὴν
[6, 13]	δὲ καὶ βάλερος καὶ οἱ	ἄλλοι	πάντες ὡς εἰπεῖν ὠθοῦνται μὲν
[6, 12]	γλυκέα. Τίκτουσι δ´ οἱ μὲν	ἄλλοι	τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων ἅπαξ τοῦ
[6, 11]	νώτου· τὸ χρῶμα ἔχει κυανοῦν.	Πολλοὶ	δὲ δελφίνων τι γένος εἶναί
[6, 5]	ἑώρακε γυπὸς νεοττιάν, καὶ ὅτι	πολλοὶ	ἐξαίφνης φαίνονται ἀκολουθοῦντες τοῖς στρατεύμασιν.
[6, 30]	ὀπίσθια μεγάλα· γίνονται δὲ πλήθει	πολλοί.	Ἔστι δὲ καὶ ἄλλα γένη
[6, 16]	δ´ ἄλλων ὅσοι πελάγιοι, οἱ	πολλοὶ	θέρους τίκτουσιν· σημεῖον δ´ ὅτι
[6, 10]	κάτω δ´ ἔμβρυα ἤδη· διὸ	πολλοὶ	κατὰ μῆνα τίκτειν καὶ ὀχεύεσθαι
[6, 20]	(τοῦτο δ´ ἐστὶ τρεῖς μῆνες	ὅλοι)	τυφλὰ δὲ τὰ σκυλάκια τούτων
[6, 14]	ἐν τῷ Ἀθηναίων λιμένι, οἱ	ἐγκρασίχολοι	καλούμενοι. Ἔστι δὲ καὶ ἄλλη
[6, 3]	ἀπ´ αὐτοῦ δύο πόροι φλεβικοὶ	ἔναιμοι	ἑλισσόμενοι φέρουσιν αὐξανομένου εἰς ἑκάτερον
[6, 12]	κάτω μείζω πρῶτον, οἱ δ´	ὀφθαλμοὶ	καὶ ἡ κεφαλὴ ὕστερον. Ὅταν
[6, 3]	ἡ κεφαλή, καὶ ταύτης οἱ	ὀφθαλμοὶ	μάλιστ´ ἐμπεφυσημένοι· καὶ τοῦτο μέχρι
[6, 12]	περιέχεται, καὶ πρῶτον διάδηλοι οἱ	ὀφθαλμοὶ	μεγάλοι καὶ σφαιροειδεῖς ὄντες. Ἧι
[6, 3]	πω ὄψιν. Γίνονται δ´ οἱ	ὀφθαλμοὶ	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον ἐξαιρόμενοι
[6, 14]	τέλος γὰρ λείπεται κεφαλὴ καὶ	ὀφθαλμοί.	Πλὴν {νῦν εὕρηται τοῖς ἁλιεῦσι
[6, 17]	οἱ τράγοι· πρότερον γὰρ ὄντες	σύννομοι	ἕκαστοι περὶ τοὺς καιροὺς τῆς
[6, 24]	ἐν μὲν τοῖς ἀνθρώποις οἱ	νάνοι,	ἐν δὲ τοῖς ὑσὶ τὰ
[6, 24]	καὶ ἴσχει δέ, ὥσπερ οἱ	νάνοι,	ὁ γίννος τὸ αἰδοῖον μέγα.
[6, 17]	τοὺς καιροὺς τῆς ὀχείας μάχονται	διιστάμενοι	πρὸς ἀλλήλους. Χαλεπὸς δὲ καὶ
[6, 26]	ἀνάπαυσιν ποιοῦνται τῶν δρόμων, καὶ	ὑφιστάμενοι	μένουσιν ἕως ἂν πλησίον ἔλθῃ
[6, 3]	καὶ ταύτης οἱ ὀφθαλμοὶ μάλιστ´	ἐμπεφυσημένοι·	καὶ τοῦτο μέχρι πόρρω διατελεῖ·
[6, 10]	εὐκίνητοί εἰσι καὶ λεπτῷ ὑμένι	προσειλημμένοι.	Θεωρείσθωσαν δὲ καὶ οἱ τῶν
[6, 7]	ὁ κόκκυξ, ἐπεὶ ἤδη γ´	ὠμμένοι	εἰσὶν ἄμφω. Καὶ κατεσθιόμενος δ´
[6, 6]	ἤδη δὲ καὶ τρεῖς νεοττοὶ	ὠμμένοι	εἰσίν. Ἐκβάλλει δ´ αὐξανομένων τὸν
[6, 3]	ὀφθαλμοὶ περὶ τὸν χρόνον τοῦτον	ἐξαιρόμενοι	μείζους κυάμων καὶ μέλανες· ἀφαιρουμένου
[6, 3]	αὐτοῦ δύο πόροι φλεβικοὶ ἔναιμοι	ἑλισσόμενοι	φέρουσιν αὐξανομένου εἰς ἑκάτερον τῶν
[6, 23]	μίσγουσιν οὕτως οἱ περὶ ταῦτα	πραγματευόμενοι,	ἀλλὰ διαλείπουσί τινα χρόνον. Οὐ
[6, 25]	κνησμὸν εἰς τοὺς ὄρχεις· εἶτα	ξυόμενοι	πρὸς τὰ δένδρα ἐκθλίβουσι τοὺς
[6, 22]	τὰς ὀχείας, καὶ οἱ ἰδίᾳ	τρεφόμενοι	τῶν ἐν τοῖς ἱπποφορβίοις. Ἡ
[6, 4]	γεννᾶν καὶ τρίμηνα ὄντα, σημεῖον	ποιούμενοι	τὴν πολυπλήθειαν αὐτῶν. Ἔγκυα δὲ
[6, 24]	μὲν ἕτερον δέ. Οἱ δὲ	καλούμενοι	γίννοι γίνονται ἐξ ἵππου, ὅταν
[6, 16]	καὶ μόρμυρος καὶ ὅλως οἱ	καλούμενοι	δρομάδες. Ὕστατοι δὲ τῶν ἀγελαίων
[6, 14]	τῷ Ἀθηναίων λιμένι, οἱ ἐγκρασίχολοι	καλούμενοι.	Ἔστι δὲ καὶ ἄλλη ἀφύη,
[6, 29]	{Εἰσὶ δ´ ἐν Συρίᾳ οἱ	καλούμενοι	ἡμίονοι, ἕτερον γένος τῶν ἐκ
[6, 16]	τῆς εὐημερίας, ἐπεὶ καὶ οἱ	καλούμενοι	κορακῖνοι ἐνιαχοῦ τίκτουσι περὶ τὸν
[6, 10]	ἐπὶ τῶν ἀλωπέκων. {Οἱ δὲ	καλούμενοι	λεῖοι τῶν γαλεῶν τὰ μὲν
[6, 12]	κέφαλος, ἐτελίς, καὶ οἱ λευκοὶ	καλούμενοι	πάντες, καὶ οἱ λεῖοι πλὴν
[6, 12]	ἔνιοι τῶν ποταμίων· εὐθὺς γὰρ	γεννώμενοι	ὡς εἰπεῖν καὶ μικροὶ ὄντες
[6, 21]	ᾖ· ἤδη δέ τινες καὶ	δεκάμηνοι	ὠχεύθησαν καὶ ὤχευσαν. Ἄρχονται δὲ
[6, 20]	ὀκτάμηνοι ὄντες, καὶ πρότερον ἢ	ἑξάμηνοι·	ὡς γὰρ ἁπλῶς εἰπεῖν, ὅταν
[6, 20]	μὲν ἐπὶ τὸ πολὺ ὅταν	ἑξάμηνοι	ὦσιν· ποιοῦσι δέ τινες τοῦτο
[6, 20]	κυνόδοντας· τούτους δ´ ὅταν ὦσι	τετράμηνοι,	ὁμοίως αἵ τε θήλειαι καὶ
[6, 20]	τινες τοῦτο καὶ ὕστερον, ἤδη	ὀκτάμηνοι	ὄντες, καὶ πρότερον ἢ ἑξάμηνοι·
[6, 21]	ἐπὶ τὸ πολὺ ἐνιαύσιοι καὶ	ὀκτάμηνοι,	τὸ δὲ μάλισθ´ ὁμολογούμενον διετεῖς.
[6, 13]	τῶν ἰχθύων κυήματα μὲν ἴσχουσι	πεντάμηνοι	τὴν ἡλικίαν ὄντες ὡς ἐπὶ
[6, 19]	διὸ ἐν ἐνίοις τόποις, ὅσοι	ἀλεεινοί	εἰσι καὶ ἐν οἷς εὐημεροῦσι
[6, 16]	εὐημερίας, ἐπεὶ καὶ οἱ καλούμενοι	κορακῖνοι	ἐνιαχοῦ τίκτουσι περὶ τὸν πυραμητόν·
[6, 13]	τὰ καλαμώδη, οἷον οἵ τε	φοξῖνοι	καὶ αἱ πέρκαι. Οἱ δὲ
[6, 12]	εἰπεῖν καὶ μικροὶ ὄντες οἱ	φοξῖνοι	κυήματ´ ἔχουσιν. Ἀπορραίνουσι δὲ τὰ
[6, 30]	τὴν τρίχα ὥσπερ οἱ χερσαῖοι	ἐχῖνοι.	Εἰσὶ δὲ καὶ ἕτεροι οἳ
[6, 22]	τῶν ἵππων αἱ μὲν καὶ	ἄτεκνοι	ὅλως, αἱ δὲ συλλαμβάνουσι μέν,
[6, 6]	πύγαργος χαλεπός, οἱ δὲ μέλανες	εὔτεκνοι	περὶ τὴν τροφήν εἰσιν, ἐπεὶ
[6, 24]	ἕτερον δέ. Οἱ δὲ καλούμενοι	γίννοι	γίνονται ἐξ ἵππου, ὅταν νοσήσῃ
[6, 16]	ἐνιαυτόν, τῷ ἐχομένῳ ἔτει καὶ	θύννοι	ἐξέλιπον. Δοκοῦσι δ´ ἐνιαυτῷ εἶναι
[6, 16]	τῶν πηλαμύδων. Ὀχεύονται δ´ οἱ	θύννοι	καὶ οἱ σκόμβροι περὶ τὸν
[6, 16]	ἄμμον. Διαρρήγνυνται δὲ καὶ οἱ	θύννοι	ὑπὸ τῆς πιμελῆς, ζῶσι δ´
[6, 29]	λεχθέντες. Εἰσὶ δ´ ὥσπερ οἱ	ὄνοι	οἱ ἄγριοι καὶ αἱ ἡμίονοι,
[6, 29]	ὄψιν, ὥσπερ καὶ οἱ ἄγριοι	ὄνοι	πρὸς τοὺς ἡμέρους, ἀπό τινος
[6, 28]	ταῦτα οὐκέτι οὐδὲν τίκτουσιν, ἀλλ´	ἄγονοι	διατελοῦσιν. Οὐκ ἔχει δ´ ἡ
[6, 22]	ὡς φασίν) ἐὰν μὴ φύσει	ἄγονοι	τυγχάνωσιν ὄντες. Ἔχει μὲν οὖν
[6, 1]	ὥραν, καί εἰσιν οἱ μὲν	πολύγονοι	αὐτῶν, πολύγονοι δὲ διχῶς, οἱ
[6, 1]	εἰσιν οἱ μὲν πολύγονοι αὐτῶν,	πολύγονοι	δὲ διχῶς, οἱ μὲν τῷ
[6, 29]	τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες. Αὗται αἱ	ἡμίονοι	γεννῶσιν ἐξ ἀλλήλων. Σημεῖον δέ·
[6, 29]	δ´ ἐν Συρίᾳ οἱ καλούμενοι	ἡμίονοι,	ἕτερον γένος τῶν ἐκ συνδυασμοῦ
[6, 24]	τῇ Συρίᾳ τῇ ὑπὲρ Φοινίκης	ἡμίονοι	καὶ ὀχεύονται καὶ τίκτουσιν· ἀλλ´
[6, 29]	ὄνοι οἱ ἄγριοι καὶ αἱ	ἡμίονοι,	τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες. Αὗται αἱ
[6, 3]	αὐτὸν τρόπον πᾶσιν, οἱ δὲ	χρόνοι	διαφέρουσι τῆς τελειώσεως, καθάπερ εἴρηται.
[6, 10]	λευκόν. Εἰσὶ δ´ οἱ πόροι	δίκροοι,	ἀπὸ τοῦ ὑποζώματος καὶ τῆς
[6, 17]	ἄρκτοι καὶ λύκοι καὶ λέοντες	χαλεποὶ	τοῖς πλησιάζουσι γίνονται περὶ τὸν
[6, 6]	καὶ τοῖς τέκνοις τότε γίνονται	χαλεποί.	Τὸν δ´ ἐκβληθέντα δέχεται καὶ
[6, 2]	ὡς φασί, χρόνον συνεχῶς, ἕως	ἐκλέποι	τὰ ᾠά. Ἤδη δὲ καὶ
[6, 17]	ἔπειτα βοῦς. Αἱ μὲν οὖν	ἵπποι	αἱ θήλειαι ἱππομανοῦσιν· ὅθεν καὶ
[6, 17]	τὴν ὀχείαν. Οἵ τε γὰρ	ἵπποι	δάκνουσι τοὺς ἵππους καὶ καταβάλλουσι
[6, 17]	γίνονται κατηφέστεραι. Οἱ δ´ ἄρρενες	ἵπποι	διαγινώσκουσι τὰς θηλείας τὰς συννόμους
[6, 17]	οὐρεῖν αἱ βόες ὥσπερ αἱ	ἵπποι.	Ἔτι δ´ αἵ γε βόες
[6, 17]	Δῆλαι {δ´ εἰσὶ καὶ αἱ	ἵπποι	καὶ αἱ βόες, ὅταν ὀργῶσι
[6, 17]	περὶ τὸν τόπον· αἱ δ´	ἵπποι	καὶ ἀπορραίνουσι λευκὴν ὑγρότητα περὶ
[6, 22]	καὶ ἐπὶ τὰς μητέρας οἱ	ἵπποι	καὶ ἐπὶ τὰς θυγατέρας· καὶ
[6, 23]	νομῇ βίᾳ κρατοῦντες, ὥσπερ οἱ	ἵπποι.	~Ὁ δ´ ὀρεὺς ἀναβαίνει μὲν
[6, 17]	μᾶλλον ὀργῶσιν. Αἱ μὲν οὖν	ἵπποι	ὅταν ἀποκείρωνται, ἀποπαύονται τῆς ὁρμῆς
[6, 22]	ὀχεύειν τριετεῖς ὄντες, καὶ αἱ	ἵπποι	ὀχεύεσθαι, καὶ ἐπιδιδόασι δ´ ἀεὶ
[6, 22]	συνεπαίρειν. Ἄρχονται δ´ ὀχεύεσθαι αἱ	ἵπποι	τοῦ ἔαρος. Ὅταν δὲ τέκῃ
[6, 30]	ἔμπροσθεν χρόνοις οὐ κρατοῦσιν οἱ	ἄνθρωποι	ἀποθυμιῶντες καὶ ἀνορύττοντες, ἔτι δὲ
[6, 30]	οὐδ´ ἄλλ´ οὐδὲν πλὴν οἱ	ὄμβροι,	ὅταν ἐπιγένωνται· τότε δ´ ἀφανίζονται
[6, 16]	δ´ οἱ θύννοι καὶ οἱ	σκόμβροι	περὶ τὸν Ἐλαφηβολιῶνα φθίνοντα, τίκτουσι
[6, 16]	εἰρημένα. Ἴσχουσι δὲ καὶ οἱ	γόγγροι	κυήματα· ἀλλ´ οὐκ ἐν πᾶσι
[6, 16]	ᾠὸν τραχύ. {Ἔνιοι μὲν οὖν	γόγγροι	στέαρ μὲν ἔχουσιν ᾠὸν δ´
[6, 18]	καθήκουσι καιροῖς. Αἱ μὲν οὖν	ἥμεροι	ὕες κύουσι τέτταρας μῆνας, τίκτουσι
[6, 30]	χερσαῖοι ἐχῖνοι. Εἰσὶ δὲ καὶ	ἕτεροι	οἳ βαδίζουσιν ἐπὶ τοῖς δυσὶ
[6, 25]	καὶ ἓξ μῆνας, ὡς δ´	ἕτεροι,	τρί´ ἔτη· τοῦ δὲ μὴ
[6, 17]	συοφορβίων, οὕτω σφοδρῶς ὥστε πολλάκις	ἀμφότεροι	ἀποθνήσκουσιν. Ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ
[6, 4]	ἐκλέπει. Καὶ συνθερμαίνουσι τοὺς νεοττοὺς	ἀμφότεροι	ἐπί τινα χρόνον τὸν αὐτόν
[6, 20]	καὶ ὀξεῖς ἔχουσιν, οἱ δὲ	πρεσβύτεροι	μέλανας καὶ ἀμβλεῖς. ~Βοῦς δὲ
[6, 22]	γέννησιν μάλιστα. Εἰσὶ δ´ οἱ	πρεσβύτεροι	τῶν ἵππων γονιμώτεροι, καὶ οἱ
[6, 16]	ἐξέλιπον. Δοκοῦσι δ´ ἐνιαυτῷ εἶναι	πρεσβύτεροι	τῶν πηλαμύδων. Ὀχεύονται δ´ οἱ
[6, 21]	τὴν ὀχείαν. Οἱ μὲν οὖν	πρεσβύτεροι	τῶν ταύρων οὐδ´ ἀναβαίνουσι πλεονάκις
[6, 2]	καὶ μὴ κύσας· οἱ δὲ	νεώτεροι	ἀεὶ τοῦτο ποιήσαντες ὀχεύουσιν. Τοῦτό
[6, 21]	μὴ ἄρα διαλιπόντες· οἱ δὲ	νεώτεροι	καὶ τὴν αὐτὴν βιάζονται πλεονάκις
[6, 20]	ἄλλων λίαν μὲν οὐκ ἐπίδηλον,	μακροβιώτεροι	δ´ ὅμως οἱ ἄρρενες τῶν
[6, 22]	δ´ οἱ πρεσβύτεροι τῶν ἵππων	γονιμώτεροι,	καὶ οἱ ἄρρενες τῶν ἀρρένων
[6, 25]	οἱ τομίαι μείζους γίνονται καὶ	χαλεπώτεροι,	ὥσπερ καὶ {Ὅμηρος ἐποίησεν θρέψεν
[6, 22]	ἕνδεκα μῆνας, δωδεκάτῳ δὲ τίκτει.	Πληροῖ	δ´ ὁ ἵππος οὐκ ἐν
[6, 22]	δ´ ἐν πλείοσιν· θᾶττον δὲ	πληροῖ	ἐπιβαίνων ὄνος ἢ ἵππος. Ἡ
[6, 24]	βόλον, ἑπταετὴς δ´ ὢν καὶ	πληροῖ,	καὶ ἤδη ἐγένετο γίννος ὅταν
[6, 21]	μέλανας καὶ ἀμβλεῖς. ~Βοῦς δὲ	πληροῖ	μὲν ὁ ἄρρην ἐκ μιᾶς
[6, 18]	τῶν ὑῶν αἱ μὲν εὐθὺς	καλλίχοιροι	μόνον, αἱ δ´ ἐπαυξανόμεναι τὰ
[6, 3]	πόρρω διατελεῖ· ὀψὲ γάρ ποτε	μικροὶ	γίνονται καὶ συμπίπτουσιν. Τοῦ δὲ
[6, 12]	γὰρ γεννώμενοι ὡς εἰπεῖν καὶ	μικροὶ	ὄντες οἱ φοξῖνοι κυήματ´ ἔχουσιν.
[6, 10]	σπέρμα λευκόν. Εἰσὶ δ´ οἱ	πόροι	δίκροοι, ἀπὸ τοῦ ὑποζώματος καὶ
[6, 10]	ὀσφύϊ, οἱ δὲ τῶν θηλειῶν	πόροι	εὐκίνητοί εἰσι καὶ λεπτῷ ὑμένι
[6, 10]	πρὸς ἄλληλα οἵ τε θορικοὶ	πόροι	καὶ οἱ ὑστερικοί, καὶ ὅτι
[6, 10]	ταῖς τῶν αὐλῶν γλώτταις, καὶ	πόροι	τριχώδεις ἐγγίνονται τοῖς ὀστράκοις. Τοῖς
[6, 10]	τῶν θηλειῶν ὑστέραν εἰσὶν οἱ	πόροι	τῶν ἀρρένων, ὅταν δὲ μὴ
[6, 3]	ἔμψυχον, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δύο	πόροι	φλεβικοὶ ἔναιμοι ἑλισσόμενοι φέρουσιν αὐξανομένου
[6, 10]	δὲ καὶ οἱ τῶν ἀρρένων	πόροι,	ὡς ἔχουσιν, ἐκ τῶν ἐν
[6, 17]	ἀποθνήσκουσιν. Ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ	ταῦροι	καὶ οἱ κριοὶ καὶ οἱ
[6, 29]	τίκτουσιν οἱ λύκοι. Οἱ δ´	αἴλουροι	καὶ οἱ ἰχνεύμονες τίκτουσιν ὅσαπερ
[6, 19]	αἴξ· διὸ ἐν ἐνίοις τόποις,	ὅσοι	ἀλεεινοί εἰσι καὶ ἐν οἷς
[6, 16]	τροπὰς χειμερινάς. Τῶν δ´ ἄλλων	ὅσοι	πελάγιοι, οἱ πολλοὶ θέρους τίκτουσιν·
[6, 27]	ἡ θήλεια καὶ ἡ ἄρρην	πιότατοι·	ὅταν δ´ ἐκθρέψῃ, τρίτῳ μηνὶ
[6, 17]	ὕες οἱ ἄγριοι χαλεπώτατοι, καίπερ	ἀσθενέστατοι	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ὄντες,
[6, 16]	καὶ ὅλως οἱ καλούμενοι δρομάδες.	Ὕστατοι	δὲ τῶν ἀγελαίων τρίγλη καὶ
[6, 17]	καὶ οἱ ὕες οἱ ἄγριοι	χαλεπώτατοι,	καίπερ ἀσθενέστατοι περὶ τὸν καιρὸν
[6, 10]	οἱ δὲ τῶν θηλειῶν πόροι	εὐκίνητοί	εἰσι καὶ λεπτῷ ὑμένι προσειλημμένοι.
[6, 14]	τὴν θάλατταν, ἰχθύδια μικρά, ἡλίκοι	ἑψητοί,	ἕτερα τὸν αὐτὸν τρόπον τούτοις.
[6, 30]	γὰρ ἡμέραις ἀφανεῖς πάμπαν γίνονται·	καίτοι	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις οὐ
[6, 1]	γενναίων πρὸ ἐπῳασμοῦ καὶ ἑξήκοντα·	καίτοι	ἧττον πολυτόκοι αἱ γενναῖαι τῶν
[6, 7]	δ´ ὦπται κόκκυξ ὑπὸ ἱέρακος·	καίτοι	οὐδὲν ποιεῖ τοῦτο τῶν ὁμογενῶν
[6, 8]	αὑτοῖς πορίζεσθαι καὶ μὴ παντάπασιν	ἄσιτοι	εἶναι. Ἐπῳάζουσι δὲ καὶ τῶν
[6, 17]	Χαλεπαὶ δὲ καὶ αἱ θήλειαι	ἄρκτοι	ἀπὸ τῶν σκύμνων, ὥσπερ καὶ
[6, 17]	ἐπὶ τῶν ἀγρίων· καὶ γὰρ	ἄρκτοι	καὶ λύκοι καὶ λέοντες χαλεποὶ
[6, 27]	δέρματος ὑγιοῦς ὄντος. ~Αἱ δ´	ἄρκτοι	τὴν μὲν ὀχείαν ποιοῦνται, ὥσπερ
[6, 2]	μὲν πρεσβύτερος τὸ πρῶτον, ὕστερον	μέντοι	ἀναβαίνει καὶ μὴ κύσας· οἱ
[6, 22]	τοῦ ὀχεύεσθαι καὶ ὀχεύειν. Οὐ	μέντοι	γε, ὅτ´ ἔτυχε γενομένης τῆς
[6, 24]	δ´ ὀρεὺς ἤδη ἐπληρώθη, οὐ	μέντοι	γε ὥστ´ ἐξενεγκεῖν διὰ τέλους.
[6, 2]	ἐν πέντε καὶ εἴκοσιν. Διαφέρουσι	μέντοι	καὶ ὄρνιθες ὀρνίθων τῷ ἐπῳαστικώτεραι
[6, 7]	δὲ κόκκυγος οἷον στιγμαί. Τὸ	μέντοι	μέγεθος καὶ ἡ πτῆσις παραπλησία
[6, 22]	ἡ θήλεια διετὴς ὀχεύεσθαι· ταῦτα	μέντοι	ὀλίγα ἐστί, καὶ τὰ ἔκγονα
[6, 28]	τῷ τοῦ θήλεος, οὐκ ἔχει	μέντοι	οὐδένα πόρον· ὑποκάτω δ´ αὐτοῦ
[6, 28]	ἐπὶ τὸ πολὺ δύο, τὰ	μέντοι	πλεῖστα ἕξ· τίκτει δ´ ἐνίοτε
[6, 22]	ἐπὶ τὸ {πολὺ μονοτόκος, τίκτει	μέντοι	ποτὲ καὶ δύο τὰ πλεῖστα.
[6, 17]	πρῶτον οὐ σφόδρα αἱματώδης, ὕστερον	μέντοι	σφόδρα. Βοῒ δὲ καὶ ὄνῳ
[6, 28]	οὐ πᾶσαν ὥραν, καθ´ ἕκαστον	μέντοι	τὸν ἐνιαυτόν. Τίκτει μὲν οὖν
[6, 26]	μὲν οὖν τῷ χειμῶνι γίνονται	λεπτοὶ	καὶ ἀσθενεῖς, πρὸς δ´ ἔαρ
[6, 17]	τράγοι· πρότερον γὰρ ὄντες σύννομοι	ἕκαστοι	περὶ τοὺς καιροὺς τῆς ὀχείας
[6, 17]	ἐξελαύνουσι δάκνοντες, καὶ νέμονται χωρίς,	ἕκαστοι	τὰς ἑαυτῶν ἔχοντες. Διδόασι δ´
[6, 12]	δὲ τῶν ἰχθύων οἱ μὲν	πλεῖστοι	ἄρρενες καὶ θήλεις, περὶ δ´
[6, 22]	δὲ τῶν ἵππων οἱ μὲν	πλεῖστοι	περὶ ὀκτωκαίδεκα ἔτη καὶ εἴκοσιν,
[6, 12]	περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν οἱ	πλεῖστοι	τίκτουσιν· νήνεμος γὰρ ὁ τόπος
[6, 6]	δέ, ὥσπερ εἴρηται, σχεδὸν οἱ	πλεῖστοι	τοῦτο δρῶσι καὶ θρέψαντες οὐδεμίαν
[6, 1]	τοῦ ἐνιαυτοῦ τίκτουσιν. Οἱ δὲ	πλεῖστοι	τῶν ὀρνίθων τίκτουσι τὴν ἐαρινὴν
[6, 14]	τὴν θάλατταν. ~Οἱ μὲν οὖν	πλεῖστοι,	ὥσπερ εἴρηται, τῶν ἰχθύων γίνονται
[6, 6]	οἱ γαμψώνυχες, ὅταν θᾶττον οἱ	νεοττοὶ	δύνωνται πέτεσθαι, ἐκβάλλουσι τύπτοντες ἐκ
[6, 7]	δὲ καὶ τῶν ἱεράκων οἱ	νεοττοὶ	ἡδύκρεῳ σφόδρα καὶ πίονες. Νεοττεύει
[6, 10]	ἐκπέσῃ τὸ ὄστρακον, γίνονται οἱ	νεοττοί·	ταῖς δὲ βατίσιν, ὅταν ἐκτέκωσι,
[6, 6]	συμβαίνει, ἤδη δὲ καὶ τρεῖς	νεοττοὶ	ὠμμένοι εἰσίν. Ἐκβάλλει δ´ αὐξανομένων
[6, 2]	λέγουσιν· ὦπται γὰρ ἱκανῶς ἤδη	ἀνόχευτοι	νεοττίδες ἀλεκτορίδων καὶ χηνῶν τίκτουσαι
[6, 23]	γὰρ ἐπίτηδες οὓς καλοῦσιν ἱπποθήλας.	Οὗτοι	δ´ ὀχεύουσιν ἐν τῇ νομῇ
[6, 19]	πλὴν οἱ ἡγεμόνες τῶν προβάτων·	οὗτοι	δὲ καὶ πεντεκαίδεκα. Ἐν ἑκάστῃ
[6, 13]	δὲ καὶ οἱ θαλάττιοι, καὶ	οὗτοι	οὐκ ἐξαφιᾶσιν οὐδέποτε ἅμα πᾶν,
[6, 16]	τρίγλη καὶ κορακῖνος· τίκτουσι δ´	οὗτοι	περὶ τὸ μετόπωρον. Τίκτει δ´
[6, 21]	ὥσπερ τῶν προβάτων, καὶ ζῶσιν	οὗτοι	πλείω χρόνον τῶν ἄλλων διά
[6, 12]	(ᾠοτοκοῦσι δὲ πάντες οἵ τε	λεπιδωτοί,	οἷον λάβραξ, κεστρεύς, κέφαλος, ἐτελίς,
[6, 1]	τὰς νεοττεύσεις· ὃν δ´ οἱ	Βοιωτοὶ	καλοῦσιν εἴροπα, εἰς τὰς ὀπὰς
[6, 26]	Ἀργινούσῃ, οὗ ἐτελεύτησεν Ἀλκιβιάδης, αἱ	ἔλαφοι	πᾶσαι τὸ οὖς ἐσχισμέναι εἰσίν,
[6, 13]	ἀφιᾶσι τὸ κύημα, ὥσπερ οἱ	βάτραχοι·	οὕτω δὲ συνεχές ἐστι τὸ
[6, 8]	ἐφ´ ᾧ μὲν ἡ θήλεια	ἐπὶ	δὲ θατέρῳ ὁ ἄρρην ἐπῳάζει,
[6, 20]	μακροβιώτεραι αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων·	ἐπὶ	δὲ τῶν ἄλλων λίαν μὲν
[6, 20]	ἀποθανόντα τὸν κύνα τοῦ Ὀδυσσέως.	{Ἐπὶ	μὲν οὖν τῶν Λακωνικῶν διὰ
[6, 5]	~Ὁ δὲ γὺψ νεοττεύει μὲν	ἐπὶ	πέτραις ἀπροσβάτοις· διὸ σπάνιον ἰδεῖν
[6, 21]	τὴν αὐτὴν βιάζονται πλεονάκις καὶ	ἐπὶ	πολλὰς ἀναβαίνουσι διὰ τὴν ἀκμήν.
[6, 25]	Τίκτει δ´ ἡ θήλεια συγκαθίσασα	ἐπὶ	τὰ ὄπισθεν, καὶ ἀλγοῦσα δήλη
[6, 12]	ἐκτέκῃ, παρεπόμενος ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει	ἐπὶ	τὰ ᾠὰ τὸν θορόν, καὶ
[6, 20]	ὀχεύεσθαι· ὥσπερ γὰρ τοῖς ἀνθρώποις,	ἐπὶ	ταῖς θηλαῖς τῶν μαστῶν ἐπιγίνεται
[6, 22]	τὰς μητέρας οἱ ἵπποι καὶ	ἐπὶ	τὰς θυγατέρας· καὶ τότε δοκεῖ
[6, 22]	τῶν θηλειῶν. Ἀναβαίνουσι δὲ καὶ	ἐπὶ	τὰς μητέρας οἱ ἵπποι καὶ
[6, 12]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ ὁμοίως συμβαίνει	ἐπί	τε τῶν ἔσω ᾠοτοκούντων καὶ
[6, 3]	κεφαλὴν ὑπὲρ τοῦ δεξιοῦ σκέλους	ἐπὶ	τῇ λαγόνι, τὴν δὲ πτέρυγα
[6, 21]	τῶν ταύρων οὐδ´ ἀναβαίνουσι πλεονάκις	ἐπὶ	τὴν αὐτὴν τῆς αὐτῆς ἡμέρας,
[6, 17]	αἱ θήλειαι ἱππομανοῦσιν· ὅθεν καὶ	ἐπὶ	τὴν βλασφημίαν τὸ ὄνομα αὐτῶν
[6, 27]	πρότερον, οὐκ ἀναβαδὸν ἀλλὰ κατακεκλιμέναι	ἐπὶ	τῆς γῆς. Κύει δ´ ἄρκτος
[6, 1]	ἣν καλοῦσιν Ἀθηναῖοι οὔραγα, οὔτ´	ἐπὶ	τῆς γῆς νεοττεύει οὔτ´ ἐπὶ
[6, 6]	λοιπόν, πλὴν κορώνης· αὕτη δ´	ἐπί	τινα χρόνον ἐπιμελεῖται· καὶ γὰρ
[6, 4]	Καὶ συνθερμαίνουσι τοὺς νεοττοὺς ἀμφότεροι	ἐπί	τινα χρόνον τὸν αὐτόν γε
[6, 18]	πάντα. ~Ὁρμητικώτερα μὲν οὖν ὡς	ἐπὶ	τὸ πᾶν εἰπεῖν τὴν ὀχείαν
[6, 4]	ἰδεῖν. Ἡ δὲ περιστερὰ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἄρρεν καὶ θῆλυ,
[6, 22]	ἐλάττω καὶ ἀσθενικώτερα· ὡς δ´	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἄρχονται ὀχεύειν τριετεῖς
[6, 16]	τὸν πυραμητόν· ἀλλὰ τοῦ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ γινομένου ἐστόχασται τὰ
[6, 28]	τοῦ ἔαρος, τίκτει {δ´ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ δύο, τὰ μέντοι
[6, 26]	πολλαί. Τίκτει δ´ ὡς μὲν	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἕν, ἤδη δέ
[6, 21]	μὴν ἀλλὰ τό γ´ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἐνιαύσιοι καὶ ὀκτάμηνοι,
[6, 18]	ὗς, ἀποθνήσκειν διὰ ταχέων ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ. Ζῶσι δ´ αἱ
[6, 20]	ἴσχουσι πρὸ τοῦ τεκεῖν ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἡμέρας πέντε· οὐ
[6, 25]	ἄρρην ἐν ταῖς ὑσὶν ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἡμέρας τριάκοντα. Τὸ
[6, 2]	τελειοῦται ἐν δέχ´ ἡμέραις ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ· καὶ τῆς περιστερᾶς
[6, 22]	τριακοντετής· ἡ δὲ θήλεια ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ μὲν πέντε {καὶ
[6, 22]	τροφῆς. Ἔστι μὲν οὖν ὡς	ἐπὶ	τὸ {πολὺ μονοτόκος, τίκτει μέντοι
[6, 20]	τις· αἱ δὲ Λακωνικαὶ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ὀκτώ. Καὶ ὀχεύονται
[6, 7]	χρόνον τοῦτον ἀφανής ἐστιν ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ὃν φαίνεται ὁ
[6, 20]	οὐροῦσιν οἱ ἄρρενες ὡς μὲν	ἐπὶ	τὸ πολὺ ὅταν ἑξάμηνοι ὦσιν·
[6, 20]	ἡμέρας τέτταρας καὶ δέκα ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, οὐ μὴν ἀλλά
[6, 20]	τὰ πλεῖστα δώδεκα, ὡς δ´	ἐπὶ	τὸ πολὺ πέντε ἢ ἕξ·
[6, 21]	ἂν ζῇ. Ζῶσι δ´ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ περὶ πεντεκαίδεκα ἔτη
[6, 4]	οἷον φάττα καὶ τρυγών, ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, τὰ δὲ πλεῖστα
[6, 13]	πεντάμηνοι τὴν ἡλικίαν ὄντες ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ, τίκτουσι δὲ τοῦ
[6, 22]	βίος τῶν πλείστων ἐστὶν ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ τριακοντετής· ἡ δὲ
[6, 16]	ὥσπερ καὶ οἱ ὄφεις. Ἀλλ´	ἐπὶ	τὸ πῦρ τιθέμενον διάδηλον ποιεῖ·
[6, 2]	ἐκ τοῦ μαλακὸν εἶναι μεταβάλλον	ἐπὶ	τὸ σκληρόν, ὥστ´ ἐξέρχεται μὲν
[6, 13]	(ποιεῖται δὲ τὸν τόκον μάλιστα	ἐπὶ	τοῖς ἄστροις) χαλκὶς δὲ τίκτει
[6, 1]	ἐπὶ τῆς γῆς νεοττεύει οὔτ´	ἐπὶ	τοῖς δένδρεσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τοῖς
[6, 30]	δὲ καὶ ἕτεροι οἳ βαδίζουσιν	ἐπὶ	τοῖς δυσὶ ποσίν· τὰ γὰρ
[6, 17]	τοῦτο ἱππομανές, ἀλλ´ οὐ τὸ	ἐπὶ	τοῖς πώλοις ἐπιφυόμενον· ἐργῶδες δ´
[6, 1]	ὥσπερ αἱ χελιδόνες ἐκ πηλοῦ	ἐπὶ	τοῖς ὑψηλοῖς τῶν δένδρων, ἐφεξῆς
[6, 1]	οὔτ´ ἐπὶ τοῖς δένδρεσιν, ἀλλ´	ἐπὶ	τοῖς χαμαιζήλοις φυτοῖς. ~Τὸ δ´
[6, 22]	ἀπεσθίει τοῦ πώλου ὃ ἐπιφύεται	ἐπὶ	τοῦ μετώπου τῶν πώλων, καλεῖται
[6, 17]	Καλοῦσι δὲ καὶ τοῦτο, ὥσπερ	ἐπὶ	τοῦ τικτομένου, ἱππομανές· ἔστι δ´
[6, 26]	Εἴθισται δ´ ἄγειν τοὺς νεβροὺς	ἐπὶ	τοὺς σταθμούς· ἔστι δὲ τοῦτο
[6, 17]	Ἔτι δ´ αἵ γε βόες	ἐπὶ	τοὺς ταύρους ἀναβαίνουσι, καὶ παρακολουθοῦσιν
[6, 10]	ὅταν δὲ καταβῇ τὸ ᾠόν,	ἐπὶ	τούτῳ ἀπολελυμένῳ γίνεται ὁ νεοττός.
[6, 3]	πάντα δίδυμα τίκτουσιν, καὶ ἤδη	ἐπὶ	τούτων ὦπται τὸ περὶ τὴν
[6, 16]	μετόπωρον. Τίκτει δ´ ἡ τρίγλη	ἐπὶ	τῷ πηλῷ, διὸ ὀψὲ τίκτει·
[6, 17]	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ	ἐπὶ	τῶν ἀγρίων· καὶ γὰρ ἄρκτοι
[6, 17]	μόνου τῶν ζῴων τούτου τὴν	ἐπὶ	τῶν ἀκολάστων περὶ τὸ ἀφροδισιάζεσθαι.
[6, 22]	ταὐτὸ δὲ τοῦτο συμβαίνει καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ζῴων ὅσα μὴ〉
[6, 12]	τὰ ᾠά. Ὅπερ εὔλογον καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων συμβαίνειν μαλακίων, ἀλλ´
[6, 10]	τρόπον συμβαίνει ἡ γένεσις καὶ	ἐπὶ	τῶν ἀλωπέκων. {Οἱ δὲ καλούμενοι
[6, 22]	ἄρρενα τῶν θηλειῶν, καθάπερ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἀνθρώπων· ταὐτὸ δὲ τοῦτο
[6, 12]	τε τῶν ἔσω ᾠοτοκούντων καὶ	ἐπὶ	τῶν ἔξω· ἐπ´ ἄκρου τε
[6, 25]	τῆς κυήσεως ὁ αὐτὸς καὶ	ἐπὶ	τῶν ἡμέρων ὑῶν ἐστιν. Τὰς
[6, 13]	θορὸς μὴ θίγῃ, καθάπερ καὶ	ἐπὶ	τῶν θαλαττίων, ἀχρεῖον τὸ ᾠὸν
[6, 20]	ἕως ἂν ζῶσιν. Ἴδιον δ´	ἐπὶ	τῶν Λακωνικῶν συμβαίνει πάθος· πονήσαντες
[6, 12]	Ταὐτὸ δὲ συμβαίνει τοῦτο καὶ	ἐπὶ	τῶν μαλακίων· ὁ γὰρ ἄρρην
[6, 10]	ἕως ἂν εἰσέλθῃ, καθάπερ ἐλέχθη	ἐπὶ	τῶν ὀρνίθων. Περιέχεται δὲ τὸ
[6, 3]	ἔκγονον· τεθεώρηται δὲ τοῦτο μάλιστα	ἐπὶ	τῶν περιστερῶν. Τὰ δὲ δίδυμα
[6, 12]	τῶν ἄλλων συμβαίνειν μαλακίων, ἀλλ´	ἐπὶ	τῶν σηπιῶν ὦπται ἐν τῷ
[6, 10]	ἕκαστον γίνονται τῶν ἐμβρύων, καθάπερ	ἐπὶ	τῶν τετραπόδων. Ἔχει δὲ τὰ
[6, 10]	τὰ ἔμβρυα διαιρούμενα, ὁμοίως ὥσπερ	ἐπὶ	τῶν τετραπόδων, ἔχει τῶν σπλάγχνων
[6, 17]	Ἔστι δὲ τὸ πάθος ὅπερ	ἐπὶ	τῶν ὑῶν λέγεται τὸ καπρίζειν.
[6, 16]	δὲ κορακῖνος ὕστερον τῆς τρίγλης	ἐπὶ	τῶν φυκίων ἐκπορευόμενος, διὰ τὸ
[6, 8]	γίνονται· διόπερ καὶ ἡσυχίαν ἔχοντες	ἐπὶ	τῶν ᾠῶν δύνανται τροφήν τινα
[6, 29]	ἦλθον γάρ τινες εἰς Φρυγίαν	ἐπὶ	Φαρνάκου τοῦ Φαρναβάζου πατρός, καὶ
[6, 25]	ὥσπερ καὶ {Ὅμηρος ἐποίησεν θρέψεν	ἔπι	χλούνην σῦν ἄγριον· οὐδὲ ἐῴκει
[6, 4]	δὲ καὶ φάττα ἐν τῷ	ἔαρι,	οὐ πλεονάκις ἢ δίς· τίκτει
[6, 14]	γενομένης ἀναθερμαίνηται ἡ γῆ, οἷον	περὶ	Ἀθήνας ἐν Σαλαμῖνι καὶ πρὸς
[6, 17]	τῶν πεζῶν ὅσα ζῳοτοκεῖ καὶ	περὶ	ἀνθρώπου λεκτέον τὰ συμβαίνοντα τὸν
[6, 11]	θαλάττης, διὸ μετὰ τῶν ἐνύδρων	περὶ	αὐτῆς λεκτέον. Ζῳοτοκεῖ μὲν οὖν
[6, 3]	ὑγρότητος ἰχωροειδοῦς. Εἶτ´ ἄλλος ὑμὴν	περὶ	αὐτὸ ἤδη τὸ ἔμβρυον, ὥσπερ
[6, 3]	ὑγρόν, εἶτα ὁ νεοττός, καὶ	περὶ	αὐτὸν ὑμὴν χωρίζων, ὅπως μὴ
[6, 12]	μὲν πλεῖστοι ἄρρενες καὶ θήλεις,	περὶ	δ´ ἐρυθρίνου καὶ χάννης ἀπορεῖται·
[6, 17]	ὠθοῦνται καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους.	Περὶ	δὲ τὰς κύνας τὸ τοιοῦτον
[6, 3]	ἔμβρυον ἐν μηδετέρᾳ τῶν ὑγροτήτων.	Περὶ	δὲ τὴν εἰκοστὴν ἤδη φθέγγεταί
[6, 17]	πάντων αἱ περὶ τὰς φαρμακείας.	Περὶ	δὲ τὴν ὥραν τῆς ὀχείας
[6, 26]	καὶ ἀμύνεσθαι εἴωθε τοὺς ἐπιτιθεμένους.	Περὶ	δὲ τῆς ζωῆς μυθολογεῖται μὲν
[6, 3]	γίνεται μεταξὺ ἀλλ´ ἀνήλωται πᾶν.	Περὶ	δὲ τὸν χρόνον τὸν πρότερον
[6, 28]	ἔχει δι´ ὅλης τῆς ῥάχεως·	περὶ	δὲ τῶν αἰδοίων ὃ λέγεται,
[6, 17]	τῶν ἄλλων τῶν ὁμοιοτρόπων τούτοις·	περὶ	δὲ τῶν πεζῶν ὅσα ζῳοτοκεῖ
[6, 11]	ταῖς πρώταις αἰξίν. Ἄγει δὲ	περὶ	δωδεκαταῖα ὄντα τὰ τέκνα εἰς
[6, 6]	ἀλλὰ καὶ πλείω· ἐπῳάζει δὲ	περὶ	εἴκοσιν ἡμέρας καὶ ἐκβάλλει τοὺς
[6, 6]	καὶ ὠτίδι· τοῖς δὲ μέσοις	περὶ	εἴκοσιν, οἷον ἰκτίνῳ καὶ ἱέρακι.
[6, 10]	Χόριον δὲ καὶ ὑμένες ἴδιοι	περὶ	ἕκαστον γίνονται τῶν ἐμβρύων, καθάπερ
[6, 20]	οὐ μὴν ἀλλά τισι καὶ	περὶ	ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας γεγένηται τοῦτο τὸ
[6, 20]	Λακωνικὴ κύων ὁ μὲν ἄρρην	περὶ	ἔτη δέκα, ἡ δὲ θήλεια
[6, 20]	ἔτη δέκα, ἡ δὲ θήλεια	περὶ	ἔτη δώδεκα, τῶν δ´ ἄλλων
[6, 29]	τρέφονται τοῖς αὐτοῖς· ζῶσι δὲ	περὶ	ἔτη ἕξ· καὶ ὁ πανθὴρ
[6, 19]	τίκτουσιν. Ζῇ δ´ αἲξ μὲν	περὶ	ἔτη ὀκτώ, πρόβατον δὲ δέκα,
[6, 18]	Ζῶσι δ´ αἱ πλεῖσται μὲν	περὶ	ἔτη πεντεκαίδεκα, ἔνιαι δὲ καὶ
[6, 20]	ἄλλων κυνῶν αἱ μὲν πλεῖσται	περὶ	ἔτη τετταρακαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα, ἔνιαι
[6, 14]	τέλμασιν ἄλλοις τε, καὶ οἷον	περὶ	Κνίδον φασὶν εἶναί ποτε, ὃ
[6, 17]	τὰ συμβαίνοντα τὸν αὐτὸν τρόπον.	Περὶ	μὲν οὖν ὀχείας εἴρηται καὶ
[6, 12]	ἄδηλος ἐν αὐτοῖς ἡ ὑστέρα.	Περὶ	μὲν οὖν τῆς ὀχείας πάντων
[6, 15]	γὰρ ἡ ἀλέα ἰσχύουσα σήπει.	Περὶ	μὲν οὖν τῆς τῶν ἐγχελύων
[6, 9]	οἱ δὲ μὴ συνεχῶς, ἧττον.	Περὶ	μὲν οὖν τῆς τῶν ὀρνίθων
[6, 10]	μεγάλης φλεβὸς ἔχοντες τὴν ἀρχήν.	Περὶ	μὲν οὖν τὸν χρόνον τοῦτον
[6, 17]	δὲ τοιοῦτον οἷον εἴρηται νῦν.	~Περὶ	μὲν οὖν τῶν ἄλλων ζῴων
[6, 11]	προβάτῳ, πάντα δὲ τἆλλα γυναικί.	Περὶ	μὲν οὖν τῶν ἐνύδρων καὶ
[6, 10]	(ἤδη δ´ ὤφθη νάρκη μεγάλη	περὶ	ὀγδοήκοντα ἔχουσα ἐν ἑαυτῇ ἔμβρυα)
[6, 9]	ἐφεξῆς· αἱ δὲ πρωτοτόκοι μάλιστα	περὶ	ὀκτὼ ᾠά. Τίκτουσι δ´ οἱ
[6, 22]	τῶν ἵππων οἱ μὲν πλεῖστοι	περὶ	ὀκτωκαίδεκα ἔτη καὶ εἴκοσιν, ἔνιοι
[6, 17]	πεζῶν ὅσα ᾠοτοκεῖ, σχεδὸν εἴρηται	περὶ	πάντων, περί τ´ ὀχείας καὶ
[6, 9]	~Ὁ δὲ ταὼς ζῇ μὲν	περὶ	πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη, γεννᾷ
[6, 21]	δ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	περὶ	πεντεκαίδεκα ἔτη αἱ θήλειαι· καὶ
[6, 2]	Διαφέρουσι δὲ καὶ τὰ τῶν	περὶ	ποταμοὺς καὶ λίμνας γινομένων ὀρνέων
[6, 17]	ᾠοτοκεῖ, σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων,	περί	τ´ ὀχείας καὶ κυήσεως καὶ
[6, 3]	δ´ οὐδέν. Τὰ μὲν οὖν	περὶ	τὰ ὄμματα καὶ τὴν κεφαλὴν
[6, 6]	τὰ τῶν ἀετῶν γένη ὅμοια	περὶ	τὰ τέκνα, ἀλλ´ ὁ πύγαργος
[6, 15]	τῶν δὲ ποταμῶν καὶ λιμνῶν	περὶ	τὰ χείλη· ἐνταῦθα γὰρ ἡ
[6, 24]	τὰ παλαιὰ τετράποδα διαγινώσκουσιν οἱ	περὶ	τὰς θεραπείας ὄντες αὐτῶν· ἐὰν
[6, 2]	τῶν δ´ ὠχρά, οἷον τῶν	περὶ	τὰς λίμνας, τῶν δὲ κατεστιγμένα,
[6, 2]	οὐ τίκτει μελλήσασα. Ἴδια δὲ	περὶ	τὰς περιστερὰς συμβαίνει καὶ τάδε
[6, 17]	ζητοῦσι τοῦτο μάλιστα πάντων αἱ	περὶ	τὰς φαρμακείας. Περὶ δὲ τὴν
[6, 23]	συνεχῶς οὐ μίσγουσιν οὕτως οἱ	περὶ	ταῦτα πραγματευόμενοι, ἀλλὰ διαλείπουσί τινα
[6, 19]	δρᾶν ἐκ νέων. Τὰ δὲ	περὶ	τὴν Αἰθιοπίαν πρόβατα ζῇ καὶ
[6, 16]	τὰ φαλάγγια δέ, περικέχυνται καὶ	περὶ	τὴν βελόνην· ἐκτίκτει γὰρ πρὸς
[6, 12]	ἀλεεινά τε γάρ ἐστι τὰ	περὶ	τὴν γῆν, καὶ τροφὴν ἔχει
[6, 16]	ἔαρος, καὶ τοῖς πλείστοις δὲ	περὶ	τὴν ἐαρινὴν ἰσημερίαν· τοῖς δ´
[6, 17]	δὲ κοινὸν τῶν ζῴων τὸ	περὶ	τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τὴν ἡδονὴν
[6, 17]	δὲ γίνεται τῆς ὀχείας μάλιστα	περὶ	τὴν κάθαρσιν. Ἵππος δὲ τῶν
[6, 7]	γαμψώνυχος. Ἔτι δ´ οὐδὲ τὰ	περὶ	τὴν κεφαλὴν ἔοικεν ἱέρακι, ἀλλ´
[6, 3]	σπλάγχνα ἤδη φανερὰ καὶ τὰ	περὶ	τὴν κοιλίαν καὶ τὴν τῶν
[6, 3]	ἤδη ἐπὶ τούτων ὦπται τὸ	περὶ	τὴν λέκιθον συμβαῖνον· ὀκτωκαίδεκα γάρ
[6, 2]	τι ἐνοχληθῇ ὑπό τινος ἢ	περὶ	τὴν νεοττείαν ἢ πτερὸν ἐκτιλθῇ
[6, 17]	Ἐξαγριαίνονται δὲ καὶ οἱ ἐλέφαντες	περὶ	τὴν ὀχείαν, διόπερ φασὶν οὐκ
[6, 16]	ἀρρένων καὶ θηλειῶν· ὅταν δὲ	περὶ	τὴν ὀχείαν καὶ τοὺς τόκους
[6, 2]	τὰς περιστερὰς συμβαίνει καὶ τάδε	περὶ	τὴν ὀχείαν. Κυνοῦσί τε γὰρ
[6, 17]	Χαλεπὸς δὲ καὶ ὁ κάμηλος	περὶ	τὴν ὀχείαν ὁ ἄρρην, ἐάν
[6, 17]	ἐκτέκωσι πρῶτον, οἱ δ´ ἄρρενες	περὶ	τὴν ὀχείαν. Οἵ τε γὰρ
[6, 9]	παρατιθέντες τροφήν. Οἱ δ´ ὄρνιθες	περὶ	τὴν ὀχείαν τοὺς ὄρχεις μείζους
[6, 10]	ἐν τῷ μέσῳ τῆς ὑστέρας	περὶ	τὴν ῥάχιν προσπέφυκε τὰ ᾠά,
[6, 4]	Χαλεπωτέρα δ´ ἡ θήλειά ἐστι	περὶ	τὴν τεκνοτροφίαν τοῦ ἄρρενος, ὥσπερ
[6, 6]	χαλεπός, οἱ δὲ μέλανες εὔτεκνοι	περὶ	τὴν τροφήν εἰσιν, ἐπεὶ πάντες
[6, 16]	μὲν τοῦ θέρους, τοῖς δὲ	περὶ	τὴν φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν. Τίκτει δὲ
[6, 27]	μηνὸς τοῦ Ἐλαφηβολιῶνος, τίκτει δὲ	περὶ	τὴν ὥραν τὴν τοῦ φωλεύειν.
[6, 17]	τούτου τὴν ἐπὶ τῶν ἀκολάστων	περὶ	τὸ ἀφροδισιάζεσθαι. Λέγονται δὲ καὶ
[6, 9]	ταῲ καὶ ὑπηνέμια. Ὀχεύονται δὲ	περὶ	τὸ ἔαρ· γίνεται δὲ καὶ
[6, 16]	καὶ κορακῖνος· τίκτουσι δ´ οὗτοι	περὶ	τὸ μετόπωρον. Τίκτει δ´ ἡ
[6, 10]	ὁ ὕστερος· αἱ δὲ νάρκαι	περὶ	τὸ φθινόπωρον. Ἐκτίκτει δὲ τὰ
[6, 3]	ἕτερος ὑμὴν χοριοειδὴς ὤν, ὁ	περὶ	τὸ ὠχρὸν εἰς ὃ ἔτεινεν
[6, 2]	ἡ δ´ ἄνωθεν. Συμβαίνει δὲ	περὶ	τὸ ὠχρὸν καὶ τὸ λευκὸν
[6, 26]	δ´ ὀχεία γίνεται μετ´ ἀρκτοῦρον	περὶ	τὸν Βοηδρομιῶνα καὶ Μαιμακτηριῶνα. Κύει
[6, 16]	τὸν Ἐλαφηβολιῶνα φθίνοντα, τίκτουσι δὲ	περὶ	τὸν Ἑκατομβαιῶνα ἀρχόμενον· τίκτουσι δ´
[6, 16]	οἱ θύννοι καὶ οἱ σκόμβροι	περὶ	τὸν Ἐλαφηβολιῶνα φθίνοντα, τίκτουσι δὲ
[6, 21]	ὤχευσαν. Ἄρχονται δὲ τῆς ὀχείας	περὶ	τὸν Θαργηλιῶνα μῆνα καὶ τὸν
[6, 12]	Διὸ καὶ ἐν τῷ Πόντῳ	περὶ	τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν οἱ πλεῖστοι
[6, 17]	ἀφροδισιάζεσθαι. Λέγονται δὲ καὶ ἐξανεμοῦσθαι	περὶ	τὸν καιρὸν τοῦτον· διὸ ἐν
[6, 17]	ἵπποι καὶ ἀπορραίνουσι λευκὴν ὑγρότητα	περὶ	τὸν καιρὸν τοῦτον. Καθάρσεις δὲ
[6, 17]	οἱ ἄγριοι χαλεπώτατοι, καίπερ ἀσθενέστατοι	περὶ	τὸν καιρὸν τοῦτον ὄντες, διὰ
[6, 17]	λέοντες χαλεποὶ τοῖς πλησιάζουσι γίνονται	περὶ	τὸν καιρὸν τοῦτον, πρὸς ἀλλήλους
[6, 16]	μαρίνους. Σαργὸς δὲ κυΐσκεται μὲν	περὶ	τὸν Ποσειδεῶνα μῆνα, {κύει δ´
[6, 16]	οἱ καλούμενοι κορακῖνοι ἐνιαχοῦ τίκτουσι	περὶ	τὸν πυραμητόν· ἀλλὰ τοῦ ὡς
[6, 11]	ἔξω ἡ γένεσις καὶ τὰ	περὶ	τὸν τόκον τοῦτον ἔχει τὸν
[6, 17]	τὴν ὀχείαν ὀργῶσι, καὶ ὑγρασία	περὶ	τὸν τόπον· αἱ δ´ ἵπποι
[6, 10]	τῶν ᾠῶν. Οἱ δ´ ἄρρενες	περὶ	τὸν χρόνον τῆς ὀχείας τοὺς
[6, 16]	γῆν. Καὶ ὅλως ἐν κινήσει	περὶ	τὸν χρόνον τοῦτον διατελοῦσιν ὄντες,
[6, 3]	ὄψιν. Γίνονται δ´ οἱ ὀφθαλμοὶ	περὶ	τὸν χρόνον τοῦτον ἐξαιρόμενοι μείζους
[6, 27]	τοῦ φωλεύειν. Γίνονται μὲν οὖν	περὶ	τὸν χρόνον τοῦτον καὶ ἡ
[6, 20]	δ´ αἴροντες οὐροῦσιν ἤδη ἔνιοι	περὶ	τὸν χρόνον τοῦτον. Κυΐσκεται δὲ
[6, 3]	ὠχρόν. Καὶ περίττωμα δ´ ἀφίησι	περὶ	τὸν χρόνον τοῦτον πρὸς τὸ
[6, 28]	ἕν. Ὁ δὲ λεχθεὶς μῦθος	περὶ	τοῦ ἐκβάλλειν τὰς ὑστέρας τίκτοντα
[6, 29]	τοῦ θέρους. Λέγεται δέ τις	περὶ	τοῦ τόκου λόγος πρὸς μῦθον
[6, 17]	αὑτὰς παίζουσιν. Τὰ μὲν οὖν	περὶ	τοὺς ἵππους τοῦτον ἔχει τὸν
[6, 17]	πρότερον γὰρ ὄντες σύννομοι ἕκαστοι	περὶ	τοὺς καιροὺς τῆς ὀχείας μάχονται
[6, 22]	ἔμβρυον ἀνασχιζόμενον ἔχειν ἄλλα νεφροειδῆ	περὶ	τοὺς νεφρούς, ὥστε δοκεῖν τέτταρας
[6, 7]	διὰ τὸ ἀφανίζεσθαι τὸν ἱέρακα,	περὶ	τοῦτον τὸν χρόνον, ᾧ ὅμοιός
[6, 6]	ἐκτρέφει ἡ φήνη. Ἐπῳάζει δὲ	περὶ	τριάκονθ´ ἡμέρας. Καὶ τῶν ἄλλων
[6, 11]	καὶ ἀφανίζεσθαι αὐτὸν ὑπὸ κύνα	περὶ	τριάκονθ´ ἡμέρας. Παρακολουθεῖ δὲ τὰ
[6, 17]	ἑαυτῶν ἔχοντες. Διδόασι δ´ ἑκάστῳ	περὶ	τριάκοντα ἢ μικρῷ πλείους. Ὅταν
[6, 10]	ἐνίοτε ἄδηλοι γίνονται, ὥσπερ ἐλέχθη	περὶ	τῶν ὄρχεων ἐν τοῖς ὄρνισιν.
[6, 17]	καὶ πτηνῶν καὶ πλωτῶν, καὶ	περὶ	τῶν πεζῶν ὅσα ᾠοτοκεῖ, σχεδὸν
[6, 8]	πολλὰ τῶν ὀρνέων, ὥσπερ εἴρηται	περὶ	τῶν περιστερῶν, διαδεχόμενα τὰ ἄρρενα
[6, 10]	ἀλέαν καὶ διὰ τὸ φοβεῖσθαι	περὶ	τῶν τέκνων. Τῶν μὲν οὖν
[6, 25]	χλούνην σῦν ἄγριον· οὐδὲ ἐῴκει	θηρί	γε σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι.
[6, 25]	τῷ στόματι καὶ οὐ τῷ	μυκτῆρι,	καὶ βαδίζει καὶ βλέπει εὐθὺς
[6, 2]	τοιοῦτον δὲ ποιοῦσι καὶ τῇ	χειρί	πως ψηλαφώμεναι. Γίνεται δὲ τὰ
[6, 16]	ὅταν ἐγγένηται σκωλήκια ἐν τῇ	γαστρί·	ἐγγίνεται γὰρ μικρὰ καὶ ἔμψυχα,
[6, 25]	ἔχει μέχρι οὗ ἂν ἐν	γαστρὶ	λάβῃ. Ἔχει δὲ καὶ τὰ
[6, 26]	τὰ ἔμβρυα δ´ ἐν τῇ	γαστρὶ	ὄντα εὐθὺς ἔχει τοῦτο τὸ
[6, 22]	ἀρρένων ἔμπροσθεν, ἐν δὲ τῇ	γαστρὶ	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν, καθάπερ
[6, 25]	ὀχευθῇ ἡ θήλεια, φέρει ἐν	γαστρί,	ὡς μέν τινές φασιν, ἐνιαυτὸν
[6, 2]	μαλακῶς καὶ μὴ συντόνῳ τῷ	πυρί,	τὸ ὠχρὸν εἰς τὸ μέσον
[6, 29]	μή ἐστιν, οὐδέν πω συνῶπται	μέχρι	γε τοῦ νῦν, ἀλλ´ ἢ
[6, 22]	λαμβάνει τοῦ σώματος, καὶ ἐπιδίδωσι	μέχρι	ἐτῶν εἴκοσιν. Ἀποτελειοῦται δὲ τὰ
[6, 22]	τὸ βελτίω τὰ ἔκγονα γίνεσθαι	μέχρι	ἐτῶν εἴκοσιν. Κύει δ´ ἕνδεκα
[6, 25]	τοῦ ἔαρος, καὶ γάλα ἔχει	μέχρι	οὗ ἂν ἐν γαστρὶ λάβῃ.
[6, 17]	γίνεται τὰ σημεῖα, εἶτα διαλείπει,	μέχρι	οὗ ἂν μέλλωσι τίκτειν. {Τότε
[6, 3]	ὀφθαλμοὶ μάλιστ´ ἐμπεφυσημένοι· καὶ τοῦτο	μέχρι	πόρρω διατελεῖ· ὀψὲ γάρ ποτε
[6, 14]	γὰρ ἀρξάμενος ἀπὸ ἀρκτούρου μετοπωρινοῦ	μέχρι	τοῦ ἔαρος. Σημεῖον δ´ ὅτι
[6, 21]	οὐ μὴν ἀλλ´ ἔνιαι καὶ	μέχρι	τοῦ μετοπώρου κυΐσκονται. Ὅταν δὲ
[6, 13]	γλάνεις καὶ αἱ πέρκαι συνεχὲς	ἀφιᾶσι	τὸ κύημα, ὥσπερ οἱ βάτραχοι·
[6, 10]	μὲν οὖν ἄλλοι γαλεοὶ καὶ	ἐξαφιᾶσι	καὶ δέχονται εἰς ἑαυτοὺς τοὺς
[6, 10]	ὑστερικοί, καὶ ὅτι οἱ μὲν	προσπεφύκασι	τῇ ὀσφύϊ, οἱ δὲ τῶν
[6, 13]	πάντες. Τίκτουσι δ´ ἐν ταῖς	προλιμνάσι	τῶν ποταμῶν καὶ τῶν λιμνῶν
[6, 11]	ἔτη πολλά· δῆλοι γὰρ ἔνιοι	γεγόνασι	βιοῦντες οἱ μὲν πλείω ἔτη
[6, 17]	χωρίς, ἕκαστοι τὰς ἑαυτῶν ἔχοντες.	Διδόασι	δ´ ἑκάστῳ περὶ τριάκοντα ἢ
[6, 22]	καὶ αἱ ἵπποι ὀχεύεσθαι, καὶ	ἐπιδιδόασι	δ´ ἀεὶ πρὸς τὸ βελτίω
[6, 13]	τοῦ ἰχθύος· τοῦτο γὰρ ἐν	πᾶσι	τοῖς ἰχθύσιν, ὥσπερ καὶ ἐν
[6, 16]	γόγγροι κυήματα· ἀλλ´ οὐκ ἐν	πᾶσι	τοῖς τόποις ὁμοίως τοῦτο ἐπίδηλον,
[6, 21]	βοῶν τοὺς τομίας ἐθίζουσι, καὶ	καθιστᾶσι	τῶν βοῶν ἡγεμόνας ὥσπερ τῶν
[6, 16]	δὲ τόκοι γίνονται τοῖς μὲν	ῥυάσι	τοῦ ἔαρος, καὶ τοῖς πλείστοις
[6, 29]	τόκου λόγος πρὸς μῦθον συνάπτων·	φασὶ	γὰρ πάντας τοὺς λύκους ἐν
[6, 22]	θᾶττον στραφῇ τὸ ἔμβρυον, καὶ	φασὶ	γίνεσθαι αὐτὰς εὐτοκωτέρας. Τὰ μὲν
[6, 17]	ᾠκοδομημένας, καὶ ἄλλα πολλὰ ἐργάζεσθαι.	Φασὶ	δὲ καὶ τὴν τῆς τροφῆς
[6, 18]	καὶ τὰς δέλφακας χρηστὰς γεννῶσιν.	Φασὶ	δέ τινες, ἐὰν τὸν ἕτερον
[6, 30]	ἐμβρύων τὰ θήλεα κύοντα φαίνεται.	Φασὶ	δέ τινες καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι
[6, 12]	τὰ ἐν τοῖς τόποις τούτοις.	Φασὶ	δέ τινες τῶν θαλαττίων καὶ
[6, 4]	καταλαμβάνεσθαι. Βιοῖ δὲ φάττα, ὡς	φασί,	καὶ τετταράκοντα ἔτη· καὶ αἱ
[6, 17]	πώλοις ἐπιφυόμενον· ἐργῶδες δ´ εἶναί	φασι	λαβεῖν· κατὰ μικρὸν γὰρ ῥεῖν.
[6, 21]	πεντετὴς ὤν, διὸ καὶ Ὅμηρόν	φασι	πεποιηκέναι τινὲς ὀρθῶς ποιήσαντα ἄρσενα
[6, 11]	δὲ δελφίνων τι γένος εἶναί	φασι	τὴν φώκαιναν. Ἀναπνεῖ δὲ πάντα
[6, 6]	κόραξ {οὐ μόνον δύο, ὥσπερ	φασί	τινες, ἀλλὰ καὶ πλείω· ἐπῳάζει
[6, 22]	μὴ〉 πλείω τίκτει. Θηλάζειν δέ	φασι	τὸν μὲν ἡμίονον ἑξάμηνον, εἶτ´
[6, 14]	τούτοις. Ἔνιοι δὲ καὶ ὅλως	φασὶ	τοὺς κεστρεῖς φύεσθαι πάντας, οὐκ
[6, 12]	ὠχρὸν τοῦτο. Οἱ δέ τινές	φασι	τοῦτο ἄνθος εἶναι τοῦ φύκου,
[6, 20]	δύο μόνους βάλλειν ὅλως οὔ	φασι	(χαλεπὸν γὰρ ἐπιτυχεῖν τούτοις) οἱ
[6, 2]	τὴν γῆν τοσοῦτον ἔπινεν, ὡς	φασί,	χρόνον συνεχῶς, ἕως ἐκλέποι τὰ
[6, 10]	αὐτοῖς πρὸς αὑτούς, οἷον τοῖς	γαλεώδεσι	καὶ πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς
[6, 8]	τοῦτο ποιεῖν. Πρὸς δὲ τόποις	ἑλώδεσί	τε καὶ πόαν ἔχουσι πάντων
[6, 14]	δ´ ἐν τοῖς ἐπισκίοις καὶ	ἑλώδεσι	τόποις, ὅταν εὐημερίας γενομένης ἀναθερμαίνηται
[6, 15]	οὕτως ἔχει· ἐν ἐνίαις γὰρ	τελματώδεσι	λίμναις τοῦ θ´ ὕδατος παντὸς
[6, 13]	μείζους τῶν γλανίων ἐν τοῖς	βαθέσι	ἐκτίκτουσιν, ἔνιοι καὶ κατ´ ὀργυιᾶς
[6, 17]	τὰ πλεῖστα οὐ συννέμονται τοῖς	θήλεσι	πρὸ τῆς ὥρας τοῦ ὀχεύειν,
[6, 8]	περιστερῶν, διαδεχόμενα τὰ ἄρρενα τοῖς	θήλεσι,	τὰ δὲ τοσοῦτον χρόνον ὅσον
[6, 11]	τῶν δελφίνων ποιοῦνται ταχεῖαν· ἐν	ἔτεσι	γὰρ δέκα μέγεθος λαμβάνουσι τέλεον.
[6, 22]	δὲ ταῦτα ἐν ἄλλοις ἓξ	ἔτεσι	τὸ πλῆθος λαμβάνει τοῦ σώματος,
[6, 11]	γὰρ σῶμα σαρκῶδες αὐτῆς ἐστιν.	Ἀφίησι	δὲ φωνὴν ὁμοίαν βοΐ. Ἔχει
[6, 3]	κοιλίᾳ ὠχρόν. Καὶ περίττωμα δ´	ἀφίησι	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον πρὸς
[6, 29]	ὑγρὸς εἶναι, καὶ πηδᾷ πόρρω.	{Εἰσὶ	δ´ ἐν Συρίᾳ οἱ καλούμενοι
[6, 3]	ταύτην τὴν διάφυσιν, ἀλλὰ συμψαύουσιν.	Εἰσὶ	δ´ ἔνιαι ἀλεκτορίδες αἳ πάντα
[6, 10]	ἔξω ῥεῖν τὸ σπέρμα λευκόν.	Εἰσὶ	δ´ οἱ πόροι δίκροοι, ἀπὸ
[6, 22]	εἶναι πρὸς τὴν γέννησιν μάλιστα.	Εἰσὶ	δ´ οἱ πρεσβύτεροι τῶν ἵππων
[6, 29]	ἡμέρους, ἀπό τινος ὁμοιότητος λεχθέντες.	Εἰσὶ	δ´ ὥσπερ οἱ ὄνοι οἱ
[6, 2]	τὴν γένεσιν, ὥσπερ τινὲς ὑπολαμβάνουσιν·	εἰσὶ	δὲ δύο, ἡ μὲν κάτωθεν
[6, 30]	τρίχα ὥσπερ οἱ χερσαῖοι ἐχῖνοι.	Εἰσὶ	δὲ καὶ ἕτεροι οἳ βαδίζουσιν
[6, 29]	Φαρναβάζου πατρός, καὶ διαμένουσιν ἔτι.	Εἰσὶ	δὲ νῦν μὲν τρεῖς, τὸ
[6, 12]	πάντων τῶν ἰχθύων εἴρηται πρότερον.	Εἰσὶ	δὲ τῶν ἰχθύων οἱ μὲν
[6, 18]	δὲ τῇ ὑῒ κριθὰς ἑφθάς.	Εἰσὶ	δὲ τῶν ὑῶν αἱ μὲν
[6, 1]	τίκτουσι δ´ ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν·	εἰσὶ	δὲ χαλεπαί, καὶ κτείνουσι τοὺς
[6, 16]	δὲ σελαχῶν βάτραχος· ἀλλὰ σπάνιοί	εἰσι	διὰ τὸ ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως· τίκτει
[6, 17]	λαμβάνεσθαι τοὺς βουκόλους. Δῆλαι {δ´	εἰσὶ	καὶ αἱ ἵπποι καὶ αἱ
[6, 19]	ἐν ἐνίοις τόποις, ὅσοι ἀλεεινοί	εἰσι	καὶ ἐν οἷς εὐημεροῦσι καὶ
[6, 10]	δὲ τῶν θηλειῶν πόροι εὐκίνητοί	εἰσι	καὶ λεπτῷ ὑμένι προσειλημμένοι. Θεωρείσθωσαν
[6, 1]	εἰσιν. Αἱ δ´ Ἀδριαναὶ ἀλεκτορίδες	εἰσὶ	μὲν μικραὶ τὸ μέγεθος, τίκτουσι
[6, 7]	ἱέρακος τὰ ποικίλα οἷον γραμμαί	εἰσι,	τοῦ δὲ κόκκυγος οἷον στιγμαί.
[6, 3]	γένεσις ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῖς	ὄρνισι	συμβαίνει μὲν τὸν αὐτὸν τρόπον
[6, 10]	δ´ εἰς τὸ ὠχρὸν τοῖς	ὄρνισι	τείνοντα πόρον, τοῦτον ἔχει τοῖν
[6, 3]	γένεσις ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῖς	ὄρνισι	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. Τίκτουσι
[6, 3]	καθάπερ εἴρηται. Ταῖς μὲν οὖν	ἀλεκτορίσι	τριῶν ἡμερῶν καὶ νυκτῶν παρελθουσῶν
[6, 20]	ἄρα μιᾷ ἢ δυσὶν ἢ	τρισὶ	πλείονας ἡμέρας καὶ ἐλάττους μιᾷ.
[6, 15]	γίνονται, φανερόν ἐστιν. Δοκοῦσι δέ	τισι	γεννᾶν, ὅτι ἐν ἐνίαις τῶν
[6, 20]	τὸ πολύ, οὐ μὴν ἀλλά	τισι	καὶ περὶ ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας γεγένηται
[6, 30]	τοῦ ἀγγείου ἐφάνησαν ἑκατὸν καὶ	εἴκοσι	μύες τὸν ἀριθμόν. Ἀπορεῖται δὲ
[6, 22]	ἔτη καὶ εἴκοσιν, ἔνιοι δὲ	πεντεκαιείκοσι	καὶ τριάκοντα· ἐὰν δέ τις
[6, 17]	τὸ τῆς κύστεως περίττωμα τοῖς	τετράποσι	παχύτερον ἢ τὸ τῶν ἀνθρώπων,
[6, 4]	ἐν ἑτέραις δὲ δέκα καὶ	τέτταρσι	πτεροῦνται οὕτως ὥστε {μὴ ῥᾳδίως
[6, 24]	οἱ νάνοι, ἐν δὲ τοῖς	ὑσὶ	τὰ μετάχοιρα· καὶ ἴσχει δέ,
[6, 30]	ἕτεροι οἳ βαδίζουσιν ἐπὶ τοῖς	δυσὶ	ποσίν· τὰ γὰρ πρόσθια μικρὰ
[6, 14]	ὀφθαλμοί. Πλὴν {νῦν εὕρηται τοῖς	ἁλιεῦσι	πρὸς τὸ διακομίζειν· ἁλιζομένη γὰρ
[6, 17]	οἴονται γίνεσθαι αὐτοῖς. Τοῖς δ´	ὀρεῦσι	τοῖς θήλεσιν οὐδὲν γίνεται καταμήνιον,
[6, 16]	δὲ δεῖ νομίζειν τοῖς αὐτοῖς	ἰχθύσι	μὴ ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις
[6, 29]	θῶες δ´ ὁμοίως κυΐσκονται τοῖς	κυσί,	καὶ τίκτουσι τυφλά· τίκτουσι δὲ
[6, 17]	μέγεθος. Μάλιστα δὲ καὶ ταῖς	βουσὶ	καὶ ταῖς ἵπποις τὰ καταμήνια
[6, 25]	εἶτα ξυόμενοι πρὸς τὰ δένδρα	ἐκθλίβουσι	τοὺς ὄρχεις. ~Ἡ δ´ ἔλαφος
[6, 22]	γνῶναι τὴν ἡλικίαν. Διὸ καὶ	λέγουσι	γνώμην ἔχειν, ὅταν ἄβολος ᾖ·
[6, 24]	ὁ θῆλυς ὀρεὺς τοῦ ἄρρενος.	Λέγουσι	δ´ ἔνιοι ὅτι ἡ μὲν
[6, 26]	δευτέρῳ δρόμῳ καὶ τρίτῳ, καὶ	φεύγουσι	διὰ τὸ καῦμα καὶ τὸ
[6, 17]	τῶν ὑῶν λέγεται τὸ καπρίζειν.	Θέουσι	δὲ οὔτε πρὸς ἕω οὔτε
[6, 16]	τοῦ φθινοπώρου ἅμα ταῖς θυννίσιν,	εἰσπλέουσι	δὲ τοῦ ἔαρος ἤδη οὖσαι
[6, 17]	λύκοι καὶ λέοντες χαλεποὶ τοῖς	πλησιάζουσι	γίνονται περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον,
[6, 17]	καὶ προσάγοντες δ´ αὐτοῖς ἑτέρους	κολάζουσι	καὶ δουλοῦνται προστάττοντες τύπτειν τοῖς
[6, 26]	ἀσθενεῖς, πρὸς δ´ ἔαρ μάλιστ´	ἀκμάζουσι	πρὸς τὸ δραμεῖν. Ἐν δὲ
[6, 8]	καὶ μὴ παντάπασιν ἄσιτοι εἶναι.	Ἐπῳάζουσι	δὲ καὶ τῶν κορωνῶν αἱ
[6, 8]	Τῶν δὲ χηνῶν αἱ θήλειαι	ἐπῳάζουσι	μόναι, καὶ διαμένουσι διὰ παντὸς
[6, 21]	γὰρ {τῶν βοῶν τοὺς τομίας	ἐθίζουσι,	καὶ καθιστᾶσι τῶν βοῶν ἡγεμόνας
[6, 19]	κληθῇ ὑπὸ τοῦ ποιμένος προηγεῖται·	συνεθίζουσι	δὲ τοῦτο δρᾶν ἐκ νέων.
[6, 11]	οἱ ἁλιεῖς ἀφιᾶσιν, ὥστε τούτῳ	γνωρίζουσι	τοὺς χρόνους αὐτῶν. Ἡ δὲ
[6, 17]	καὶ αἶγες πιότερα γίνονται καὶ	ἐσθίουσι	μᾶλλον· καὶ βόες δὲ ὡσαύτως
[6, 20]	τὸ πολὺ ὅταν ἑξάμηνοι ὦσιν·	ποιοῦσι	δέ τινες τοῦτο καὶ ὕστερον,
[6, 2]	ἀποσείονται καὶ πολλάκις κάρφος περιβάλλονται	(ποιοῦσι	δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ
[6, 2]	ὀχεύουσιν. Τοῦτό {τε} δὴ ἴδιον	ποιοῦσι.	Καὶ ἔτι αἱ θήλειαι ἀλλήλαις
[6, 2]	πνεύματα αἱ ὄρνιθες· τοιοῦτον δὲ	ποιοῦσι	καὶ τῇ χειρί πως ψηλαφώμεναι.
[6, 18]	ἐκτροφὴν τῶν τέκνων ἐν τοῖς	καθήκουσι	καιροῖς. Αἱ μὲν οὖν ἥμεροι
[6, 2]	τεκοῦσαι ἐνίοτε) αἱ δὲ περιστεραὶ	ἐφέλκουσι	τὸ ὀρροπύγιον, οἱ δὲ χῆνες
[6, 16]	ἐχομένῳ ἔτει καὶ θύννοι ἐξέλιπον.	Δοκοῦσι	δ´ ἐνιαυτῷ εἶναι πρεσβύτεροι τῶν
[6, 15]	ἐξ ᾠῶν γίνονται, φανερόν ἐστιν.	Δοκοῦσι	δέ τισι γεννᾶν, ὅτι ἐν
[6, 26]	δὲ πάλιν φεύγουσιν. Τοῦτο δὲ	δοκοῦσι	ποιεῖν διὰ τὸ πονεῖν τὰ
[6, 1]	φάττα καὶ τρυγὼν καὶ οἰνὰς	διτοκοῦσι	μέν, ἀλλ´ αἱ περιστεραὶ καὶ
[6, 19]	ζῇ, καὶ πρόβατον καὶ αἴξ.	Διδυμοτοκοῦσι	δὲ καὶ πρόβατα καὶ αἶγες
[6, 12]	καὶ κάτω, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον	(ᾠοτοκοῦσι	δὲ πάντες οἵ τε λεπιδωτοί,
[6, 1]	~{Οἱ δ´ ὄρνιθες	ᾠοτοκοῦσι	μὲν ἅπαντες, ἡ δ´ ὥρα
[6, 18]	ἐκ μιᾶς ὀχείας, ἀλλὰ {πολλάκις	ἐπιβιβάσκουσι	διὰ τὸ ἐκβάλλειν μετὰ τὴν
[6, 17]	κατηφέστεραι. Οἱ δ´ ἄρρενες ἵπποι	διαγινώσκουσι	τὰς θηλείας τὰς συννόμους ταῖς
[6, 17]	τοὺς ἵππους καὶ καταβάλλουσι καὶ	διώκουσι	τοὺς ἱππέας, καὶ οἱ ὕες
[6, 17]	ἔλθωσιν· τότε δ´ ἐκβάλλουσί τι.	Καλοῦσι	δὲ καὶ τοῦτο, ὥσπερ ἐπὶ
[6, 13]	ἀθρόα καὶ ἀγελαῖα, ὃν δὲ	καλοῦσι	τίλωνα, πρὸς τοῖς αἰγιαλοῖς ἐν
[6, 16]	δὲ καὶ ὁ αὐλωπίας, ὃν	καλοῦσί	τινες ἀνθίαν, τοῦ θέρους. Μετὰ
[6, 12]	τὰ ᾠὰ ἀφιᾶσιν· ἣν δὲ	καλοῦσί	τινες βελόνην, ὅταν ἤδη ὥρα
[6, 16]	Κύουσι δὲ πλεῖστον χρόνον οὓς	καλοῦσί	τινες μαρίνους. Σαργὸς δὲ κυΐσκεται
[6, 10]	Τοῖς μὲν οὖν σκυλίοις, οὓς	καλοῦσί	τινες νεβρίας γαλεούς, ὅταν περιρραγῇ
[6, 13]	τοὺς πόρους πρὸς ἀλλήλους, {οὓς	καλοῦσί	τινες ὀμφαλούς, ᾗ τὸν γόνον
[6, 17]	ἢ τὸ τοῦ ἄρρενος· καὶ	καλοῦσί	τινες τοῦτο ἱππομανές, ἀλλ´ οὐ
[6, 16]	δ´ ἡμέρας τριάκοντα· καὶ ὃν	καλοῦσί	τινες χελῶνα τῶν κεστρέων, καὶ
[6, 23]	τετάρτους ὡσαύτως· τούτους δὲ γνώμονας	καλοῦσι,	τοὺς τετάρτους. Ἤδη δὲ καὶ
[6, 12]	τι κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον ὃ	καλοῦσι	φῦκος· ἔστι δ´ ὠχρὸν τοῦτο.
[6, 12]	ἴσχουσι δὲ καὶ ἄνευ ὀχείας.	Δηλοῦσι	δ´ ἔνιοι τῶν ποταμίων· εὐθὺς
[6, 17]	ἵπποι δάκνουσι τοὺς ἵππους καὶ	καταβάλλουσι	καὶ διώκουσι τοὺς ἱππέας, καὶ
[6, 17]	πρὸς θάλατταν ἔλθωσιν· τότε δ´	ἐκβάλλουσί	τι. Καλοῦσι δὲ καὶ τοῦτο,
[6, 6]	θᾶττον οἱ νεοττοὶ δύνωνται πέτεσθαι,	ἐκβάλλουσι	τύπτοντες ἐκ τῆς νεοττιᾶς. Καὶ
[6, 23]	τύχῃ τεθηλακὼς ὁ ὄνος ἵππον·	ὑποβάλλουσι	γὰρ ἐπίτηδες οὓς καλοῦσιν ἱπποθήλας.
[6, 11]	ἐν ἔτεσι γὰρ δέκα μέγεθος	λαμβάνουσι	τέλεον. Κύει δὲ δέκα μῆνας.
[6, 16]	οἱ ἄλλοι πάντες ἰχθύες ταχεῖαν	λαμβάνουσι	τὴν αὔξησιν, πάντες δ´ ἐν
[6, 22]	καὶ ἄτεκνοι ὅλως, αἱ δὲ	συλλαμβάνουσι	μέν, οὐ δύνανται δ´ ἐκφέρειν·
[6, 8]	αἱ θήλειαι ἐπῳάζουσι μόναι, καὶ	διαμένουσι	διὰ παντὸς ἐφεδρεύουσαι, ὅτανπερ ἄρξωνται
[6, 19]	ἐὰν ὀψὲ ὀχεύῃ τις, οὐχ	ὑπομένουσι	τοὺς κριούς. Λευκὰ δὲ τὰ
[6, 22]	καὶ αἱ θήλειαι τῶν θηλειῶν.	Ἀναβαίνουσι	δὲ καὶ ἐπὶ τὰς μητέρας
[6, 21]	βιάζονται πλεονάκις καὶ ἐπὶ πολλὰς	ἀναβαίνουσι	διὰ τὴν ἀκμήν. Ἥκιστα δὲ
[6, 17]	γε βόες ἐπὶ τοὺς ταύρους	ἀναβαίνουσι,	καὶ παρακολουθοῦσιν ἀεί, καὶ παρεστᾶσιν.
[6, 21]	οὖν πρεσβύτεροι τῶν ταύρων οὐδ´	ἀναβαίνουσι	πλεονάκις ἐπὶ τὴν αὐτὴν τῆς
[6, 4]	τῇ προτεραίᾳ ἢ ἐκλέπει. Καὶ	συνθερμαίνουσι	τοὺς νεοττοὺς ἀμφότεροι ἐπί τινα
[6, 13]	τὸ ᾠὸν καὶ ὑποχωρούσης ἐπακολουθοῦντες	ἐπιρραίνουσι	τὸν θορόν. Ἀπόλλυται δὲ τὰ
[6, 12]	ὄντες οἱ φοξῖνοι κυήματ´ ἔχουσιν.	Ἀπορραίνουσι	δὲ τὰ ᾠὰ καί, καθάπερ
[6, 17]	τόπον· αἱ δ´ ἵπποι καὶ	ἀπορραίνουσι	λευκὴν ὑγρότητα περὶ τὸν καιρὸν
[6, 1]	ἡμέραν· εἰσὶ δὲ χαλεπαί, καὶ	κτείνουσι	τοὺς νεοττοὺς πολλάκις· χρώματα δὲ
[6, 17]	ἢ πρότερον, καὶ τὴν κέρκον	κινοῦσι	πυκνά, καὶ τὴν φωνὴν ἀφιᾶσιν
[6, 25]	καὶ τὸ γάλα ἥδιστα πάντων·	πίνουσι	δὲ τὸ γάλα δύο καὶ
[6, 25]	ἓν μόνον· μονοτόκον γάρ ἐστιν.	Ἐκκρίνουσι	δ´ ἐκ τῶν καμήλων ἐνιαύσιον
[6, 17]	ὀχείαν. Οἵ τε γὰρ ἵπποι	δάκνουσι	τοὺς ἵππους καὶ καταβάλλουσι καὶ
[6, 16]	ἴσον χρόνον κύουσι τῷ σαργῷ.	Πονοῦσι	δὲ τῇ κυήσει πάντες, διὸ
[6, 17]	τῆς ὀχείας· κἂν ἀναμιχθῶσιν ἀλλήλοις,	ἐξελαύνουσι	δάκνοντες, καὶ νέμονται χωρίς, ἕκαστοι
[6, 2]	καὶ τάδε περὶ τὴν ὀχείαν.	Κυνοῦσί	τε γὰρ ἀλλήλας, ὅταν μέλλῃ
[6, 23]	οἱ περὶ ταῦτα πραγματευόμενοι, ἀλλὰ	διαλείπουσί	τινα χρόνον. Οὐ προσδέχεται δ´
[6, 19]	ἀλεεινοί εἰσι καὶ ἐν οἷς	εὐημεροῦσι	καὶ τροφὴν ἄφθονον ἔχουσι, δὶς
[6, 2]	λευκόν, ἐντὸς δὲ τὸ ὠχρόν.	Διαφέρουσι	δὲ καὶ τὰ τῶν περὶ
[6, 2]	ἐνίοτ´ ἐν πέντε καὶ εἴκοσιν.	Διαφέρουσι	μέντοι καὶ ὄρνιθες ὀρνίθων τῷ
[6, 3]	τρόπον πᾶσιν, οἱ δὲ χρόνοι	διαφέρουσι	τῆς τελειώσεως, καθάπερ εἴρηται. Ταῖς
[6, 17]	τοῦτον· διὸ ἐν Κρήτῃ οὐκ	ἐξαιροῦσι	τὰ ὀχεῖα ἐκ τῶν θηλειῶν.
[6, 17]	κατὰ μικρὸν γὰρ ῥεῖν. Καὶ	οὐροῦσι	δὲ πολλάκις, ὅταν σκυζῶσι, καὶ
[6, 30]	ἀναιροῦσιν, ὅταν ἐπιγένωνται· ἀλλ´ οὐ	κρατοῦσι	τῆς πολυγονίας καὶ τῆς ταχυγονίας,
[6, 20]	δὲ τὸ τούτους μόνους βάλλειν	ἀμφισβητοῦσί	τινες· οἱ μὲν γὰρ διὰ
[6, 22]	διὸ καὶ τοῦτο αἱ φαρμακίδες	ζητοῦσι	καὶ συλλέγουσιν. Ἐὰν δ´ ὠχευμένην
[6, 17]	δ´ οἷον ἡ καπρία, καὶ	ζητοῦσι	τοῦτο μάλιστα πάντων αἱ περὶ
[6, 3]	ὄρνισι τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.	Τίκτουσι	δ´ αἱ ὄρνιθες ἔνια ἄγονα
[6, 1]	εἰσὶ μὲν μικραὶ τὸ μέγεθος,	τίκτουσι	δ´ ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν· εἰσὶ
[6, 13]	ἅπαξ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ πάντες.	Τίκτουσι	δ´ ἐν ταῖς προλιμνάσι τῶν
[6, 13]	μὲν ᾠὰ οἱ δὲ θορόν.	Τίκτουσι	δ´ ἐν τῇ καθηκούσῃ ὥρᾳ
[6, 12]	ἀλεεινὸς καὶ ἔχων ὕδατα γλυκέα.	Τίκτουσι	δ´ οἱ μὲν ἄλλοι τῶν
[6, 9]	πρωτοτόκοι μάλιστα περὶ ὀκτὼ ᾠά.	Τίκτουσι	δ´ οἱ ταῲ καὶ ὑπηνέμια.
[6, 16]	δὲ περὶ τὸν Ἑκατομβαιῶνα ἀρχόμενον·	τίκτουσι	δ´ οἷον ἐν θυλάκῳ τὰ
[6, 28]	κύωσι, καὶ τίκτουσι κατὰ μῆνα.	Τίκτουσι	δ´ οὐκ ἀθρόα, ἀλλὰ διαλείπουσιν
[6, 16]	τῶν ἀγελαίων τρίγλη καὶ κορακῖνος·	τίκτουσι	δ´ οὗτοι περὶ τὸ μετόπωρον.
[6, 5]	μὲν ἰδεῖν, ὦπται δ´ ὅμως.	Τίκτουσι	δὲ δύο ᾠὰ οἱ γῦπες.
[6, 29]	τοῖς κυσί, καὶ τίκτουσι τυφλά·	τίκτουσι	δὲ καὶ δύο καὶ τρία
[6, 1]	πολλάκις· χρώματα δὲ παντοδαπὰ ἔχουσιν.	Τίκτουσι	δὲ καὶ οἰκογενεῖς ἔνιαι δὶς
[6, 4]	διδύμων) τὸ δὲ τελευταῖον τερατῶδες.	~Τίκτουσι	δὲ πάντα μὲν τὰ περιστεροειδῆ
[6, 16]	σκόμβροι περὶ τὸν Ἐλαφηβολιῶνα φθίνοντα,	τίκτουσι	δὲ περὶ τὸν Ἑκατομβαιῶνα ἀρχόμενον·
[6, 1]	ἤδη, τίκτει δὲ καὶ πλείω.	Τίκτουσι	δὲ τὰ μὲν ἄλλα ἐν
[6, 19]	ὁμοίως δὲ καὶ αἱ αἶγες.	Τίκτουσι	δὲ τὰ μὲν πλεῖστα δύο,
[6, 10]	οὗτος δ´ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ.	Τίκτουσι	δὲ τὰ μὲν τοῦ ἔαρος
[6, 18]	ἥμεροι ὕες κύουσι τέτταρας μῆνας,	τίκτουσι	δὲ τὰ πλεῖστα εἴκοσιν· πλὴν
[6, 25]	ἄγριαι τοῦ χειμῶνος ἀρχομένου ὀχεύονται,	τίκτουσι	δὲ τοῦ ἔαρος ἀποχωροῦσαι εἰς
[6, 4]	ἄλλα ζῷα μετὰ τὸν τόκον.	Τίκτουσι	δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ δεκάκις,
[6, 13]	ὄντες ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,	τίκτουσι	δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ περιιόντος ἅπαντες·
[6, 9]	ἔνιοι ὀρνίθων ἀποδιδράσκοντες τοὺς ἄρρενας	τίκτουσι	καὶ ἐπῳάζουσιν. Ὑποτίθεται δὲ τῇ
[6, 12]	μὲν οὖν ἄλλοι ἰχθύες γόνῳ	τίκτουσι	καὶ τὰ ᾠὰ ἀφιᾶσιν· ἣν
[6, 28]	καὶ ἐπικυΐσκονται ὅταν κύωσι, καὶ	τίκτουσι	κατὰ μῆνα. Τίκτουσι δ´ οὐκ
[6, 18]	δύνανται ἐκτρέφειν πάντα. Γηράσκουσαι δὲ	τίκτουσι	μὲν ὁμοίως, ὀχεύονται δὲ βραδύτερον·
[6, 16]	πολὺν χρόνον. Αἱ δὲ μαινίδες	τίκτουσι	μετὰ τροπὰς χειμερινάς. Τῶν δ´
[6, 28]	γὰρ ὀπισθουρητικόν) ὀχεύονται δὲ καὶ	τίκτουσι	πᾶσαν ὥραν, καὶ ἐπικυΐσκονται ὅταν
[6, 28]	Οἱ δ´ ἐν Συρίᾳ λέοντες	τίκτουσι	πεντάκις, τὸ πρῶτον πέντε, εἶτ´
[6, 16]	καὶ οἱ καλούμενοι κορακῖνοι ἐνιαχοῦ	τίκτουσι	περὶ τὸν πυραμητόν· ἀλλὰ τοῦ
[6, 10]	Οἱ δ´ ἄλλοι γαλεοὶ δὶς	τίκτουσι,	πλὴν τοῦ σκυλίου· οὗτος δ´
[6, 1]	Οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν ὀρνίθων	τίκτουσι	τὴν ἐαρινὴν ὥραν, καί εἰσιν
[6, 29]	ὁμοίως κυΐσκονται τοῖς κυσί, καὶ	τίκτουσι	τυφλά· τίκτουσι δὲ καὶ δύο
[6, 12]	ὦπται ἐν τῷ παρόντι μόνον.	Ἐκτίκτουσι	δὲ πρὸς τῇ γῇ, οἱ
[6, 12]	εἰς τοὺς τόπους εἰς οὓς	ἐκτίκτουσι,	ταῦτα σώζεται· εἰ γὰρ πάντα
[6, 12]	τὰ μὲν πολλὰ οἱ ἄρρενες	ἀνακάπτουσι,	τὰ δ´ ἀπόλλυται ἐν τῷ
[6, 20]	τοῦτο γίνεται μάλιστα ἐν τοῖς	κλέπτουσι	τὰς ὀχείας· ἅπαξ γὰρ ἐπιβάντες
[6, 17]	δὲ τὴν ὥραν τῆς ὀχείας	συγκύπτουσί	τε πρὸς ἀλλήλας μᾶλλον ἢ
[6, 23]	γονήν, ἐὰν μὴ κωλύηται· διὸ	τύπτουσι	μετὰ τὴν ὀχείαν εὐθὺς καὶ
[6, 2]	Ὀχευθεῖσαι δ´ αἱ μὲν ὄρνιθες	φρίττουσί	τε καὶ ἀποσείονται καὶ πολλάκις
[6, 30]	τὰς ὗς ἐμβάλλοντες· αὗται γὰρ	ἀνορύττουσι	τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι δὲ καὶ
[6, 22]	ἑαυτῶν ἔκγονα. Οἱ δὲ Σκύθαι	ἱππεύουσι	ταῖς κυούσαις ἵπποις, ὅταν θᾶττον
[6, 30]	αὗται γὰρ ἀνορύττουσι τὰς μυωπίας.	Θηρεύουσι	δὲ καὶ αἱ ἀλώπεκες αὐτούς,
[6, 26]	ὕδωρ. Καθ´ ὃν δὲ χρόνον	ὀχεύουσι,	τὰ κρέα γίνεται φαῦλα καὶ
[6, 16]	εἰς τὸν τῶν ἑβδομάδων ἀριθμόν.	Κύουσι	δὲ πλεῖστον χρόνον οὓς καλοῦσί
[6, 16]	καὶ τοὺς τόκους ὦσι, συνδυάζονται.	Κύουσι	δὲ τούτων ἔνιοι μὲν οὐ
[6, 20]	κυνῶν ἡμέρας δεκατέτταρας. Ἔνιαι δὲ	κύουσι	μὲν τέταρτον μέρος τοῦ ἐνιαυτοῦ
[6, 18]	Αἱ μὲν οὖν ἥμεροι ὕες	κύουσι	τέτταρας μῆνας, τίκτουσι δὲ τὰ
[6, 16]	αὐτὴν ὥραν οὔθ´ ὁμοίως, οὔτε	κύουσι	τὸν ἴσον χρόνον. Πρὸ μὲν
[6, 16]	αὐτὴν ὥραν καὶ ἴσον χρόνον	κύουσι	τῷ σαργῷ. Πονοῦσι δὲ τῇ
[6, 20]	καὶ οὐ πρότερον. Ἔνιαι δὲ	κύουσι	τῶν κυνῶν τὸ πέμπτον μέρος
[6, 8]	ἐπ´ αὐτῶν οὖσαι διὰ παντός·	τρέφουσι	δ´ αὐτὰς οἱ ἄρρενες κομίζοντες
[6, 10]	τῶν ὄρχεων ἐν τοῖς ὄρνισιν.	Ἔχουσι	δὲ διαφορὰς καὶ ἄλλας μὲν
[6, 10]	ἐκτρέφουσιν ἐν αὑτοῖς, πλὴν βατράχου.	Ἔχουσι	δὲ καὶ τὰς ὑστέρας, ὥσπερ
[6, 19]	οἷς εὐημεροῦσι καὶ τροφὴν ἄφθονον	ἔχουσι,	δὶς τίκτουσιν. Ζῇ δ´ αἲξ
[6, 10]	χρόνον τῆς ὀχείας τοὺς πόρους	ἔχουσι	θοροῦ πλήρεις οὕτως ὥστε θλιβομένων
[6, 12]	ἰχθύων τὴν μὲν ὑστέραν δικρόαν	ἔχουσι	καὶ κάτω, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον
[6, 8]	τόποις ἑλώδεσί τε καὶ πόαν	ἔχουσι	πάντων τῶν λιμναίων ὀρνίθων αἱ
[6, 17]	ὁμιλίας. Τῶν δὲ θηλειῶν ὁρμητικῶς	ἔχουσι	πρὸς τὸν συνδυασμὸν μάλιστα μὲν
[6, 30]	ποσίν· τὰ γὰρ πρόσθια μικρὰ	ἔχουσι,	τὰ δ´ ὀπίσθια μεγάλα· γίνονται
[6, 2]	τὸ ὑπόζωμα, οὗπερ αἱ θήλειαι	ἔχουσι	τὰ ᾠά, τὸ μὲν εἶδος
[6, 30]	δ´ ἐν Αἰγύπτῳ μύες σκληρὰν	ἔχουσι	τὴν τρίχα ὥσπερ οἱ χερσαῖοι
[6, 25]	ἐστιν. Τὰς δὲ φωνὰς παραπλησίας	ἔχουσι	τοῖς ἡμέροις, πλὴν μᾶλλον ἡ
[6, 10]	οὖν πρὸς ἄλληλα διαφοραὶ τοῦτον	ἔχουσι	τὸν τρόπον αὐτῶν, καὶ ἡ
[6, 24]	τῶν ζῴων αἱ γενέσεις τοῦτον	ἔχουσι	τὸν τρόπον. Τὰ δὲ νέα
[6, 12]	ᾠὰ τοῖς συνδυαζομένοις τῶν ἰχθύων,	ἴσχουσι	δὲ καὶ ἄνευ ὀχείας. Δηλοῦσι
[6, 16]	πολὺ γινομένου ἐστόχασται τὰ εἰρημένα.	Ἴσχουσι	δὲ καὶ οἱ γόγγροι κυήματα·
[6, 10]	τῶν γαλεῶν τὰ μὲν ᾠὰ	ἴσχουσι	μεταξὺ τῶν ὑστερῶν ὁμοίως τοῖς
[6, 13]	ποτάμιοι τῶν ἰχθύων κυήματα μὲν	ἴσχουσι	πεντάμηνοι τὴν ἡλικίαν ὄντες ὡς
[6, 20]	Τὸ δὲ γάλα αἱ κύνες	ἴσχουσι	πρὸ τοῦ τεκεῖν ὡς ἐπὶ
[6, 10]	μὲν σκύλια καὶ αἱ βατίδες	ἴσχουσι	τὰ ὀστρακώδη, ἐν οἷς ἐγγίνεται
[6, 12]	λεῖοι πλὴν ἐγχέλυος) ᾠὸν δ´	ἴσχουσι	ψαθυρόν. Τοῦτο δὲ φαίνεται διὰ
[6, 22]	τοὺς βόλους· ὅταν δὲ πάντας	ὦσι	βεβληκότες, οὐ ῥᾴδιον γνῶναι τὴν
[6, 16]	τὴν ὀχείαν καὶ τοὺς τόκους	ὦσι,	συνδυάζονται. Κύουσι δὲ τούτων ἔνιοι
[6, 20]	καλουμένους κυνόδοντας· τούτους δ´ ὅταν	ὦσι	τετράμηνοι, ὁμοίως αἵ τε θήλειαι
[6, 17]	αἰδοίων, ὅταν πρὸς τὴν ὀχείαν	ὀργῶσι,	καὶ ὑγρασία περὶ τὸν τόπον·
[6, 26]	καθάπερ τὰ πρόβατα· καὶ ὅταν	ὀργῶσι,	παρεκκλίνουσιν ἀλλήλας. Μεταλλάττει δ´ ὁ
[6, 17]	ἵπποι καὶ αἱ βόες, ὅταν	ὀργῶσι	πρὸς τὴν ὀχείαν, καὶ τῇ
[6, 20]	ἐπιτυχεῖν τούτοις) οἱ δ´ ὅταν	ἴδωσι	τούτους, ὅλως οἴονται βάλλειν καὶ
[6, 22]	πλῆθος λαμβάνει τοῦ σώματος, καὶ	ἐπιδίδωσι	μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Ἀποτελειοῦται δὲ
[6, 17]	δ´ ἐμπέσῃ τὸ πάθος, οὐδένα	ἐῶσι	πλησιάζειν, ἕως ἂν ἢ ἀπείπωσι
[6, 18]	ταχέων ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.	Ζῶσι	δ´ αἱ πλεῖσται μὲν περὶ
[6, 16]	οἱ θύννοι ὑπὸ τῆς πιμελῆς,	ζῶσι	δ´ ἔτη δύο. Σημεῖον δὲ
[6, 21]	καὶ ὀχεύει ἕως ἂν ζῇ.	Ζῶσι	δ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 29]	κύνες, καὶ τρέφονται τοῖς αὐτοῖς·	ζῶσι	δὲ περὶ ἔτη ἕξ· καὶ
[6, 22]	ὀρθὴ στᾶσα προΐεται τὸ ἔκγονον.	Ζῶσι	δὲ τῶν ἵππων οἱ μὲν
[6, 21]	δ´, ἂν ἐκτμηθῶσιν. Ἔνιοι δὲ	ζῶσι	καὶ εἴκοσιν ἔτη καὶ ἔτι
[6, 15]	ταῖς διαμενούσαις λίμναις· καὶ γὰρ	ζῶσι	καὶ τρέφονται ὀμβρίῳ ὕδατι. Ὅτι
[6, 17]	Καὶ οὐροῦσι δὲ πολλάκις, ὅταν	σκυζῶσι,	καὶ πρὸς αὑτὰς παίζουσιν. Τὰ
[6, 17]	τῶν θηλειῶν. Ὅταν δὲ τοῦτο	πάθωσι,	θέουσιν ἐκ τῶν ἄλλων ἵππων.
[6, 12]	ὕστερον δὲ τρέφονται ἕως ἂν	αὐξηθῶσι	τοῖς ποταμίοις ὕδασιν. Τοῦ δὲ
[6, 17]	ἀλλ´ ἐκκρίνονται, ὅταν εἰς ἡλικίαν	ἔλθωσι,	καὶ χωρὶς βόσκονται τὰ ἄρρενα
[6, 17]	πρὸ τοῦ ὀχεύεσθαι· καὶ ἐπειδὰν	ὀχευθῶσι,	γίνεται τὰ σημεῖα, εἶτα διαλείπει,
[6, 17]	μὲν οὖν θήλεα χαλεπώτατα, ὅταν	ἐκτέκωσι	πρῶτον, οἱ δ´ ἄρρενες περὶ
[6, 10]	νεοττοί· ταῖς δὲ βατίσιν, ὅταν	ἐκτέκωσι,	τοῦ ὀστράκου περιρραγέντος ἐξέρχεται ὁ
[6, 17]	εἶτα διαλείπει, μέχρι οὗ ἂν	μέλλωσι	τίκτειν. {Τότε δ´ ἐπισημαίνει, καὶ
[6, 17]	ἐῶσι πλησιάζειν, ἕως ἂν ἢ	ἀπείπωσι	διὰ τὸν πόνον ἢ πρὸς
[6, 6]	εἴρηται, σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τοῦτο	δρῶσι	καὶ θρέψαντες οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦνται
[6, 26]	οὖς ἐσχισμέναι εἰσίν, ὥστε κἂν	ἐκτοπίσωσι	γινώσκεσθαι τούτῳ· καὶ τὰ ἔμβρυα
[6, 26]	συμβαίνει ταῖς ἐλάφοις· ὅταν δὲ	τίκτωσι,	γίνεται φλεγματώδης αὐταῖς κάθαρσις. Εἴθισται
[6, 22]	τέλεον εἶναι τὸ ἱπποφόρβιον, ὅταν	ὀχεύωσι	τὰ ἑαυτῶν ἔκγονα. Οἱ δὲ
[6, 21]	μετοπώρου κυΐσκονται. Ὅταν δὲ πολλαὶ	κύωσι	καὶ προσδέχωνται τὴν ὀχείαν, σφόδρα
[6, 28]	πᾶσαν ὥραν, καὶ ἐπικυΐσκονται ὅταν	κύωσι,	καὶ τίκτουσι κατὰ μῆνα. Τίκτουσι
[6, 17]	γίνωνται καὶ τὰ σώματα εὖ	ἔχωσι,	μᾶλλον ὀργῶσιν. Αἱ μὲν οὖν
[6, 17]	Καὶ αἱ ὕες δ´ ὅταν	ἔχωσι	πρὸς τὴν ὀχείαν ὁρμητικῶς, ὃ
[6, 21]	καὶ ἔτι πλείω, ἐὰν εὔφορον	ἔχωσι	τὸ σῶμα· καὶ γὰρ {τῶν
[6, 20]	δὲ σημεῖον καὶ ὅταν ἡλικίαν	ἔχωσι	τοῦ ὀχεύεσθαι· ὥσπερ γὰρ τοῖς
[6, 13]	θήλειαν σκεδάννυται τὸ ᾠόν, ὅ	τι	ἂν ὑπὸ ῥεύματος ληφθῇ καὶ
[6, 7]	καὶ πίονες. Νεοττεύει δὲ γένος	τι	αὐτῶν πόρρω καὶ ἐν ἀποτόμοις
[6, 11]	ἔχει κυανοῦν. Πολλοὶ δὲ δελφίνων	τι	γένος εἶναί φασι τὴν φώκαιναν.
[6, 14]	τοῦ ὕδατος. Ἦν δὲ κεστρέων	τι	γένος τοῦτο, ὃ οὐδὲ γίνεται
[6, 21]	δέκα μῆνας κύειν ἡμερολεγδόν. Ὅ	τι	δ´ ἂν ἔμπροσθεν ἐξενεχθῇ τῶν
[6, 3]	τὸ ἔξω περίττωμα, καὶ ἔσω	τι	ἐγγίνεται λευκόν. Τέλος δὲ τὸ
[6, 2]	ὠδῖνι ὄντος κατέχειν· ἐὰν γάρ	τι	ἐνοχληθῇ ὑπό τινος ἢ περὶ
[6, 14]	θορὸν οἱ ἄρρενες. Ἀλλὰ γένος	τί	ἐστιν αὐτῶν τοιοῦτον, ὃ φύεται
[6, 17]	θάλατταν ἔλθωσιν· τότε δ´ ἐκβάλλουσί	τι.	Καλοῦσι δὲ καὶ τοῦτο, ὥσπερ
[6, 12]	Τοῦ δὲ Πόντου καθαιρομένου ἐπιφέρεταί	τι	κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον ὃ καλοῦσι
[6, 2]	ἢ πτερὸν ἐκτιλθῇ ἢ ἄλλο	τι	πονήσῃ καὶ δυσαρεστήσῃ, κατέχει καὶ
[6, 21]	ἐνιαυσίων οὐκ ὀχεύονται, πλὴν ἐάν	τι	τερατῶδες ᾖ· ἤδη δέ τινες
[6, 3]	ἔτι πρὸς τῷ ἐντέρῳ μικρόν	τι	τοῦ ὠχροῦ λείπεται, ἀπὸ δὲ
[6, 21]	συμβαίνει, ἐὰν μή τις μίξῃ	ὕδατι.	Νεώτεραι δ´ ἐνιαυσίων οὐκ ὀχεύονται,
[6, 15]	γὰρ ζῶσι καὶ τρέφονται ὀμβρίῳ	ὕδατι.	Ὅτι μὲν οὖν οὔτ´ ἐξ
[6, 28]	κέρκου, παραπλήσιον δ´ ἐστὶ τῷ	σχήματι	τῷ τοῦ θήλεος, οὐκ ἔχει
[6, 19]	ἡγεμόνα τῶν ἀρρένων, ὃς ὅταν	ὀνόματι	κληθῇ ὑπὸ τοῦ ποιμένος προηγεῖται·
[6, 25]	σκύμνος ὅταν γένηται, θηλάζει τῷ	στόματι	καὶ οὐ τῷ μυκτῆρι, καὶ
[6, 10]	ὑστέρας, ὅτι οὐ πρὸς τῷ	ὑποζώματι	ἐνίοις συνίσταται τὰ ᾠά, ἀλλὰ
[6, 10]	δ´ ἀκανθίας γαλεὸς πρὸς τῷ	ὑποζώματι	ἔχει τὰ ᾠὰ ἄνωθεν τῶν
[6, 10]	ἔχουσιν ἄνω μὲν πρὸς τῷ	ὑποζώματι	ᾠά, τὰ μὲν μείζω τὰ
[6, 10]	ὑστέρας καὶ προσπεφυκυίας πρὸς τῷ	ὑποζώματι,	ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[6, 2]	λευκὸν ἐναντίαν οὐ μόνον τῷ	χρώματι	ἀλλὰ καὶ τῇ δυνάμει· τὸ
[6, 28]	Ἡ δ´ ὕαινα τῷ μὲν	χρώματι	λυκώδης ἐστί, δασυτέρα δέ, καὶ
[6, 2]	{τε} δὴ ἴδιον ποιοῦσι. Καὶ	ἔτι	αἱ θήλειαι ἀλλήλαις ἀναβαίνουσιν, ὅταν
[6, 17]	αἱ βόες ὥσπερ αἱ ἵπποι.	Ἔτι	δ´ αἵ γε βόες ἐπὶ
[6, 16]	δὲ πηδᾷ καὶ ψοφεῖ ἐκθλιβόμενα.	Ἔτι	δ´ ἄν τις ψηλαφᾷ καὶ
[6, 7]	ὁ δὲ κόκκυξ οὐ γαμψώνυχος.	Ἔτι	δ´ οὐδὲ τὰ περὶ τὴν
[6, 30]	οἱ ἄνθρωποι ἀποθυμιῶντες καὶ ἀνορύττοντες,	ἔτι	δὲ θηρεύοντες καὶ τὰς ὗς
[6, 11]	ἔχει βράγχια ἀλλὰ φυσητῆρα, ζῳοτοκοῦσιν,	ἔτι	δὲ πρίστις καὶ βοῦς· οὐδὲν
[6, 29]	τοῦ Φαρναβάζου πατρός, καὶ διαμένουσιν	ἔτι.	Εἰσὶ δὲ νῦν μὲν τρεῖς,
[6, 17]	τῶν αἰγῶν τῶν θηλειῶν παχύτερον	ἔτι	ἢ τὸ τῶν ἀρρένων· ὄνου
[6, 28]	τεκοῦσα εὐθὺς ὀχεύεται, καὶ συλλαμβάνει	ἔτι	θηλαζομένη· τὸ δὲ γάλα παχύτητι
[6, 29]	δ´ ὥσπερ ἡ ἄρκτος, καὶ	ἔτι	μᾶλλον ἀδιάρθρωτον. Ὅταν δὲ μέλλῃ
[6, 5]	τῶν δὲ νεοττῶν ἄν τις	ἔτι	νέων ὄντων τῆς χελιδόνος τὰ
[6, 21]	ζῶσι καὶ εἴκοσιν ἔτη καὶ	ἔτι	πλείω, ἐὰν εὔφορον ἔχωσι τὸ
[6, 3]	ἐκκεκολαμμένου δεκαταίου, ἄν τις ἀνασχίσῃ,	ἔτι	πρὸς τῷ ἐντέρῳ μικρόν τι
[6, 3]	τὰ μέρη πάντα. Ἔχει δ´	ἔτι	τὴν κεφαλὴν μείζω τοῦ ἄλλου
[6, 13]	θορός, καὶ αὐθημερὸν καὶ ὕστερον	ἔτι.	Τὸ μὲν οὖν τοῦ γλάνιος
[6, 24]	ἐφ´ ἵππον θήλειαν· ὕστερον δ´	οὐκέτι	ἀναβαίνει. Καὶ ὁ θῆλυς δ´
[6, 22]	ἐτῶν παρελθόντων καὶ ἓξ μηνῶν	οὐκέτι	βάλλει οὐδένα. Ἤδη δέ τις
[6, 23]	τέκῃ πρὶν τὸ γνῶμα λιπεῖν,	οὐκέτι	λαμβάνει πλῆσμα οὐδὲ κυΐσκεται τοῦ
[6, 28]	ἑνὶ ἐλάττονα· μετὰ δὲ ταῦτα	οὐκέτι	οὐδὲν τίκτουσιν, ἀλλ´ ἄγονοι διατελοῦσιν.
[6, 22]	τὸν μὲν ἡμίονον ἑξάμηνον, εἶτ´	οὐκέτι	προσίεσθαι διὰ τὸ σπᾶσθαι καὶ
[6, 13]	τῶν παρατυχόντων ἰχθυδίων· δευτέρα δὲ	βραδυτῆτι	ἡ τοῦ κυπρίνου γένεσις, ὅμως
[6, 28]	ἔτι θηλαζομένη· τὸ δὲ γάλα	παχύτητι	ὅμοιόν ἐστι τῷ ὑείῳ. Τίκτει
[6, 20]	δὲ γίνεται λεπτότερον. Διαφέρει δὲ	παχύτητι	τὸ κύνειον τῶν ἄλλων ζῴων
[6, 29]	δ´ ὕψος βραχύτερος. Ὁμοίως δὲ	ταχυτῆτι	διαφέρει, καίπερ τῶν σκελῶν ὄντων
[6, 25]	θηρί γε σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ	ὑλήεντι.	Γίνονται δὲ τομίαι διὰ τὸ
[6, 26]	Ἐν δὲ τῷ ὄρει τῷ	Ἐλαφώεντι	καλουμένῳ, ὅ ἐστι τῆς Ἀσίας
[6, 20]	μὴν ἀλλ´ ἔργον μὴ συνήθει	ὄντι	ταῦτα καταμαθεῖν· οὐ γὰρ ἔχει
[6, 22]	ἡλικία μετὰ τοὺς βόλους τῷ	κυνόδοντι·	τῶν μὲν γὰρ ἱππαστῶν γίνεται
[6, 10]	τῶν ἄλλων τῶν γαλεοειδῶν μικρὸν	προελθόντι	ἀπὸ τοῦ ὑποζώματος οἷον μαστοὺς
[6, 12]	τῶν σηπιῶν ὦπται ἐν τῷ	παρόντι	μόνον. Ἐκτίκτουσι δὲ πρὸς τῇ
[6, 18]	ὥσπερ εἴρηται, ἀρκεῖ. Συμφέρει δ´	ὀχεύοντι	μὲν τῷ κάπρῳ παρέχειν κριθάς,
[6, 22]	ἃ ἂν γεννήσωσιν ἐκτρέφειν. Ἐν	Ὀποῦντι	δ´ ἐν ἱπποφορβίῳ ἵππος ἐγένετο
[6, 30]	Φασὶ δέ τινες καὶ ἰσχυρίζονται	ὅτι	ἂν ἅλα λείχωσιν, ἄνευ ὀχείας
[6, 15]	ἐστιν. Δοκοῦσι δέ τισι γεννᾶν,	ὅτι	ἐν ἐνίαις τῶν ἐγχελύων ἑλμίνθια
[6, 29]	τὴν αἰτίαν ἐν μύθῳ λέγουσιν,	ὅτι	ἐν τοσαύταις ἡμέραις τὴν Λητὼ
[6, 14]	μέχρι τοῦ ἔαρος. Σημεῖον δ´	ὅτι	ἐνίοτ´ ἐκ τῆς γῆς ἀνέρχεται·
[6, 17]	δ´ ἐπισημαίνει, καὶ οὕτω γινώσκουσιν	ὅτι	ἐπίτοκοι οἱ ποιμένες. Ἐπειδὰν δὲ
[6, 24]	τοῦ ἄρρενος. Λέγουσι δ´ ἔνιοι	ὅτι	ἡ μὲν καθαίρεται οὐροῦσα, ὁ
[6, 30]	γεωργίας ἐργαζομένων, τῇ προτεραίᾳ ἰδόντες	ὅτι	θερίζειν ὥρα, τῇ ὑστεραίᾳ ἕωθεν
[6, 29]	γε τοῦ νῦν, ἀλλ´ ἢ	ὅτι	λέγεται μόνον. Οὐκ ἀληθὲς δὲ
[6, 10]	τὸν τρόπον, ~οἱ δ´ ἰχθύες	ὅτι	μὲν οὐ πάντες ᾠοτοκοῦσιν, εἴρηται
[6, 14]	τῆς ἰλύος καὶ τῆς ἄμμου.	Ὅτι	μὲν οὖν γίνεται αὐτόματα ἔνια
[6, 15]	ζῶσι καὶ τρέφονται ὀμβρίῳ ὕδατι.	Ὅτι	μὲν οὖν οὔτ´ ἐξ ὀχείας
[6, 28]	ἔργον ἐστὶ λαβεῖν. ~Λέων δ´	ὅτι	μὲν ὀχεύει ὄπισθεν καὶ ἔστιν
[6, 10]	πόροι καὶ οἱ ὑστερικοί, καὶ	ὅτι	οἱ μὲν προσπεφύκασι τῇ ὀσφύϊ,
[6, 10]	δὲ τῆς τῶν ὀρνίθων ὑστέρας,	ὅτι	οὐ πρὸς τῷ ὑποζώματι ἐνίοις
[6, 5]	τοῦτό τε λέγων τὸ σημεῖον,	ὅτι	οὐδεὶς ἑώρακε γυπὸς νεοττιάν, καὶ
[6, 15]	ἐξ ᾠῶν. Φανερὸν δ´ ἐστὶν	ὅτι	οὕτως ἔχει· ἐν ἐνίαις γὰρ
[6, 16]	πολλοὶ θέρους τίκτουσιν· σημεῖον δ´	ὅτι	οὐχ ἁλίσκονται τὸν χρόνον τοῦτον.
[6, 10]	οἴονται τοὺς τοιούτους τῶν ἰχθύων,	ὅτι	οὐχ ἅμα πάντα προΐενται, ἀλλὰ
[6, 12]	σφαιροειδεῖς ὄντες. Ἧι καὶ δῆλον	ὅτι	οὐχ ὥσπερ τινές φασιν, ὁμοίως
[6, 5]	οὐδεὶς ἑώρακε γυπὸς νεοττιάν, καὶ	ὅτι	πολλοὶ ἐξαίφνης φαίνονται ἀκολουθοῦντες τοῖς
[6, 3]	μὲν οὖν ἄλλα γόνιμα (πλὴν	ὅτι	τὸ μὲν μεῖζον {τὸ δ´
[6, 2]	καλεῖται τὰ ὑπηνέμια ὑπό τινων,	ὅτι	ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν ὥραν φαίνονται
[6, 2]	λόγῳ τιθέασιν. Οἱ δὲ λέγοντες	ὅτι	ὑπολείμματά ἐστι τὰ ὑπηνέμια τῶν
[6, 21]	Ἥκιστα δὲ τῶν ἀρρένων λάγνον	ἐστὶ	βοῦς. Ὀχεύει δ´ ὁ νικῶν
[6, 28]	ὕαινα τῷ μὲν χρώματι λυκώδης	ἐστί,	δασυτέρα δέ, καὶ λοφιὰν ἔχει
[6, 14]	δ´ ἀφρὸς ὁ ἄγονος ὑγρός	ἐστι	καὶ διαμένει ὀλίγον χρόνον, καθάπερ
[6, 6]	δὲ τούτων τὰ δύο, ὥσπερ	ἐστὶ	καὶ ἐν τοῖς Μουσαίου λεγομένοις
[6, 16]	διὰ τὸ μέγεθος. Ὀψίγονον δ´	ἐστὶ	καὶ ἡ καλουμένη βελόνη, καὶ
[6, 11]	καὶ συστέλλει ἑαυτήν· σαρκῶδες γάρ	ἐστι	καὶ μαλακόν, καὶ ὀστᾶ χονδρώδη
[6, 21]	ἐξενεχθῇ τῶν εἰρημένων χρόνων, ἐκβόλιμόν	ἐστι	καὶ οὐ θέλει ζῆν· μαλακαὶ
[6, 28]	τὸ γένος τὸ τῶν λεόντων	ἐστὶ	καὶ οὐκ ἐν πολλῷ γίνεται
[6, 3]	τούτῳ τῷ χρόνῳ ὑγρὸν ἤδη	ἐστὶ	καὶ πλεῖον ἢ τὸ κατὰ
[6, 22]	διετὴς ὀχεύεσθαι· ταῦτα μέντοι ὀλίγα	ἐστί,	καὶ τὰ ἔκγονα τούτων ἐλάττω
[6, 28]	ὅσα ἐστὶ τοιαῦτα. Σπάνιον δ´	ἐστὶ	λαβεῖν θήλειαν ὕαιναν· ἐν ἕνδεκα
[6, 27]	ἄρκτῳ. Κύουσαν δ´ ἄρκτον ἔργον	ἐστὶ	λαβεῖν. ~Λέων δ´ ὅτι μὲν
[6, 14]	καὶ ἄλλη ἀφύη, ἣ γόνος	ἐστὶ	μαινίδων καὶ κεστρέων. Ὁ δ´
[6, 4]	ᾠά. Χαλεπωτέρα δ´ ἡ θήλειά	ἐστι	περὶ τὴν τεκνοτροφίαν τοῦ ἄρρενος,
[6, 28]	δὲ τοῦτο ὁ τῆς περιττώσεώς	ἐστι	πόρος, ὑποκάτω δὲ τούτου τὸ
[6, 28]	ἐκβάλλειν τὰς ὑστέρας τίκτοντα ληρώδης	ἐστί,	συνετέθη δ´ ἐκ τοῦ σπανίους
[6, 13]	δ´ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ δῆλά	ἐστι	τὰ ὄμματα τοῦ ἰχθύος· τοῦτο
[6, 12]	οἱ ἄλλοι· ἀλεεινά τε γάρ	ἐστι	τὰ περὶ τὴν γῆν, καὶ
[6, 16]	γῇ. Ὅλως δ´ ὀλιγογονώτερα μέν	ἐστι	τὰ σελάχη {διὰ τὸ ζῳοτοκεῖν,
[6, 2]	Οἱ δὲ λέγοντες ὅτι ὑπολείμματά	ἐστι	τὰ ὑπηνέμια τῶν ἔμπροσθεν ἐξ
[6, 2]	ὀρνίθων· τῶν μὲν γὰρ λευκά	ἐστι	τὰ ᾠά, οἷον περιστερᾶς καὶ
[6, 26]	ὄρει τῷ Ἐλαφώεντι καλουμένῳ, ὅ	ἐστι	τῆς Ἀσίας ἐν τῇ Ἀργινούσῃ,
[6, 6]	τοῖς μεγάλοις ὁ χρόνος τοσοῦτός	ἐστι	τῆς ἐπῳάσεως, οἷον χηνὶ καὶ
[6, 20]	καὶ τέτταρσιν. Χρήσιμον δ´ εὐθύς	ἐστι	τὸ γάλα, ὅταν τέκωσιν. Ἡ
[6, 13]	οἱ βάτραχοι· οὕτω δὲ συνεχές	ἐστι	τὸ κύημα περιειλιγμένον, ὥστε τό
[6, 28]	ἄλλα ζῷα τὰ θήλεα, ὅσα	ἐστὶ	τοιαῦτα. Σπάνιον δ´ ἐστὶ λαβεῖν
[6, 16]	Πολλοῖς δὲ τῶν ἰχθύων πέρας	ἐστὶ	τοῦ τίκτειν, ὅταν ἐγγένηται σκωλήκια
[6, 20]	μέρος τοῦ ἐνιαυτοῦ (τοῦτο δ´	ἐστὶ	τρεῖς μῆνες ὅλοι) τυφλὰ δὲ
[6, 30]	γένεσις θαυμασιωτάτη παρὰ τἆλλα ζῷά	ἐστι	τῷ πλήθει καὶ τῷ τάχει.
[6, 28]	ἔχει τῆς κέρκου, παραπλήσιον δ´	ἐστὶ	τῷ σχήματι τῷ τοῦ θήλεος,
[6, 28]	τὸ δὲ γάλα παχύτητι ὅμοιόν	ἐστι	τῷ ὑείῳ. Τίκτει δὲ τυφλά,
[6, 11]	χρόνους αὐτῶν. Ἡ δὲ φώκη	ἐστὶ	τῶν ἐπαμφοτεριζόντων ζῴων· οὐ δέχεται
[6, 16]	τὰ ᾠά. Ἡ δ´ αὔξησίς	ἐστι	τῶν θυννίδων ταχεῖα· ὅταν γὰρ
[6, 16]	τὸν χρόνον τοῦτον. Πολυγονώτατον δ´	ἐστὶ	τῶν ἰχθύων μαινίς, τῶν δὲ
[6, 23]	μὲν πολλὰ ἕν· μονοτόκον γάρ	ἐστι	φύσει· τίκτει δ´ ἐνίοτε καὶ
[6, 5]	ἀκολουθοῦντες τοῖς στρατεύμασιν. Τὸ δ´	ἐστὶ	χαλεπὸν μὲν ἰδεῖν, ὦπται δ´
[6, 20]	Τὸ μὲν οὖν πρῶτον παχύ	ἐστι,	χρονιζόμενον δὲ γίνεται λεπτότερον. Διαφέρει
[6, 28]	συνιόντες ὄπισθεν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον	(ἔστι	γὰρ ὀπισθουρητικόν) ὀχεύονται δὲ καὶ
[6, 19]	γίνεται διά τε τὰ ὕδατα	(ἔστι	γὰρ τὰ μὲν θηλυγόνα τὰ
[6, 10]	μόνη τοῦτο ποιεῖν καὶ βάτος·	ἔστι	γάρ τις ἰχθὺς ὃς καλεῖται
[6, 11]	Πόντῳ. Διαφέρει δὲ φώκαινα δελφῖνος·	ἔστι	γὰρ τὸ μέγεθος ἔλαττον, εὐρύτερον
[6, 20]	γίνεται ἅμα τοῖς σκυλακίοις τικτομένοις,	ἔστι	δ´ αὕτη παχεῖα καὶ φλεγματώδης·
[6, 7]	θέρους, τὸν δὲ χειμῶνα ἀφανίζεται.	Ἔστι	δ´ ὁ μὲν ἱέραξ γαμψώνυχος,
[6, 17]	ὥσπερ ἐπὶ τοῦ τικτομένου, ἱππομανές·	ἔστι	δ´ οἷον ἡ καπρία, καὶ
[6, 12]	τὸν Ἑλλήσποντον ὃ καλοῦσι φῦκος·	ἔστι	δ´ ὠχρὸν τοῦτο. Οἱ δέ
[6, 13]	ἡ δὲ θήλεια ἀπέρχεται τεκοῦσα.	Ἔστι	δὲ βραδυτάτη μὲν ἐκ τῶν
[6, 30]	μεγάλα· γίνονται δὲ πλήθει πολλοί.	Ἔστι	δὲ καὶ ἄλλα γένη μυῶν
[6, 14]	Ἀθηναίων λιμένι, οἱ ἐγκρασίχολοι καλούμενοι.	Ἔστι	δὲ καὶ ἄλλη ἀφύη, ἣ
[6, 10]	κατώτερον τοῦ στόματος τῆς γαστρός.	Ἔστι	δὲ νέοις μὲν οὖσιν ὁ
[6, 2]	ἐξιόντος δ´ ἡγεῖται τὸ πλατύ.	Ἔστι	δὲ τὰ μὲν μακρὰ καὶ
[6, 29]	τρία καὶ τέτταρα τὸν ἀριθμόν.	Ἔστι	δὲ τὴν ἰδέαν ἐπ´ οὐρὰν
[6, 22]	τῶν πώλων, καλεῖται δ´ ἱππομανές·	ἔστι	δὲ τὸ μέγεθος ἔλαττον μικρῷ
[6, 17]	θέουσιν ἐκ τῶν ἄλλων ἵππων.	Ἔστι	δὲ τὸ πάθος ὅπερ ἐπὶ
[6, 26]	τοὺς νεβροὺς ἐπὶ τοὺς σταθμούς·	ἔστι	δὲ τοῦτο τὸ χωρίον αὐταῖς
[6, 20]	τὰ πρόβατα. ~Τῶν δὲ κυνῶν	ἔστι	μὲν γένη πλείω, ὀχεύει δὲ
[6, 22]	εὐβοσία καὶ ἀφθονία γένηται τροφῆς.	Ἔστι	μὲν οὖν ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 24]	καὶ ὀχεύονται καὶ τίκτουσιν· ἀλλ´	ἔστι	τὸ γένος ὅμοιον μὲν ἕτερον
[6, 11]	τὰ τέκνα πολὺν χρόνον, καὶ	ἔστι	τὸ ζῷον φιλότεκνον. Ζῇ δ´
[6, 3]	ἀφαιρουμένου δὲ τοῦ δέρματος ὑγρὸν	ἔνεστι	λευκὸν καὶ ψυχρόν, σφόδρα στίλβον
[6, 23]	ὑπὸ ἀνθρώπου οὔτ´ ἐν τῷ	φωτί,	ἀλλ´ εἰς τὸ σκότος ἀπάγουσιν,
[6, 18]	παρέχειν κριθάς, τετοκυίᾳ δὲ τῇ	ὑῒ	κριθὰς ἑφθάς. Εἰσὶ δὲ τῶν
[6, 10]	ὅτι οἱ μὲν προσπεφύκασι τῇ	ὀσφύϊ,	οἱ δὲ τῶν θηλειῶν πόροι
[6, 19]	πρὸς βορέαν. Τὰ δ´ εἰωθότα	πρωῒ	ὀχεύεσθαι, ἐὰν ὀψὲ ὀχεύῃ τις,