Livre, chapitre
[6, 15]	περὶ τὰ χείλη· ἐνταῦθα γὰρ	ἡ	ἀλέα ἰσχύουσα σήπει. Περὶ μὲν
[6, 29]	μὲν ἀναβαίνουσα, τίκτει δ´ ὥσπερ	ἡ	ἄρκτος, καὶ ἔτι μᾶλλον ἀδιάρθρωτον.
[6, 27]	τοῦτον καὶ ἡ θήλεια καὶ	ἡ	ἄρρην πιότατοι· ὅταν δ´ ἐκθρέψῃ,
[6, 3]	πρὸς τὸ ὀξύ, ᾗπέρ ἐστιν	ἡ	ἀρχή τε τοῦ ᾠοῦ καὶ
[6, 26]	σαφές, ἥ τε κύησις καὶ	ἡ	αὔξησις τῶν νεβρῶν συμβαίνει οὐχ
[6, 10]	δ´ ἄλλη γένεσις ἤδη πᾶσα	ἡ	αὐτὴ ἡ ἐκ τοῦ ᾠοῦ
[6, 16]	ἰσημερίαν· τοῖς δ´ ἄλλοις οὐχ	ἡ	αὐτὴ ὥρα τοῦ ἔτους, ἀλλὰ
[6, 14]	ἀμμώδους γῆς· καὶ ἔστιν αὕτη	ἡ	ἀφύη ἀναυξὴς καὶ ἄγονος, καὶ
[6, 14]	πολλαχοῦ προσφέρεται ἐκ τοῦ πελάγους	ἡ	ἀφύη αὕτη. Καὶ εὐθηνεῖ δὲ
[6, 10]	ἐνῇ ὁ νεοττός. Διαφέρει δ´	ἡ	γένεσις ἡ ἐκ τοῦ ᾠοῦ
[6, 10]	ἔχουσι τὸν τρόπον αὐτῶν, καὶ	ἡ	γένεσις ἡ ἐκ τῶν ᾠῶν.
[6, 10]	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον συμβαίνει	ἡ	γένεσις καὶ ἐπὶ τῶν ἀλωπέκων.
[6, 11]	ἢ ἐν αὑτοῖς ἢ ἔξω	ἡ	γένεσις καὶ τὰ περὶ τὸν
[6, 14]	τόποις, ὅταν εὐημερίας γενομένης ἀναθερμαίνηται	ἡ	γῆ, οἷον περὶ Ἀθήνας ἐν
[6, 2]	δὲ δύο, ἡ μὲν κάτωθεν	ἡ	δ´ ἄνωθεν. Συμβαίνει δὲ περὶ
[6, 7]	καὶ τῇ τῆς ὑπολαΐδος νεοττιᾷ·	ἡ	δ´ ἐκπέττει καὶ ἐκτρέφει. Γίνεται
[6, 3]	τῶν φλεβῶν ἔφερεν ἡ ἑτέρα,	ἡ	δ´ ἑτέρα εἰς τὸ περιέχον
[6, 3]	πλεῖον ἢ τὸ κατὰ φύσιν)	ἡ	δ´ ἑτέρα εἰς τὸν ὑμένα
[6, 22]	πλάγια προέρχεται τὰ ἔμβρυα πάντων·	ἡ	δ´ ἵππος ἡ θήλεια ὅταν
[6, 1]	δ´ ὄρνιθες ᾠοτοκοῦσι μὲν ἅπαντες,	ἡ	δ´ ὥρα τῆς ὀχείας καὶ
[6, 10]	ὀρνίθων νεοττοῖς, ἡ μὲν λευκὴ	ἡ	δ´ ὠχρά. Τὸ μὲν οὖν
[6, 13]	πλεῖστον τέκωσιν, ᾠοφυλακεῖ ὁ ἄρρην,	ἡ	δὲ θήλεια ἀπέρχεται τεκοῦσα. Ἔστι
[6, 20]	μὲν ἄρρην περὶ ἔτη δέκα,	ἡ	δὲ θήλεια περὶ ἔτη δώδεκα,
[6, 22]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τριακοντετής·	ἡ	δὲ θήλεια ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 3]	νεοττοῦ ἐστιν ἐκ τοῦ λευκοῦ,	ἡ	δὲ τροφὴ διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ
[6, 11]	ἕν, ἐνίοτε δὲ καὶ δύο·	ἡ	δὲ φάλαινα ἢ δύο τὰ
[6, 5]	ὦπται πλεονάκις ἢ ἅπαξ τίκτοντα,	ἡ	δὲ χελιδὼν δὶς νεοττεύει μόνον
[6, 10]	νεοττός. Διαφέρει δ´ ἡ γένεσις	ἡ	ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῦ τῶν
[6, 10]	γένεσις ἤδη πᾶσα ἡ αὐτὴ	ἡ	ἐκ τοῦ ᾠοῦ τῶν τ´
[6, 10]	τρόπον αὐτῶν, καὶ ἡ γένεσις	ἡ	ἐκ τῶν ᾠῶν. Οἱ δ´
[6, 3]	γίνεται, ὅταν ὑπὲρ τὰς εἴκοσιν	ἡ	ἐκκόλαψις γίνηται τῶν ᾠῶν. Ἔχει
[6, 2]	δὲ πάλιν ὀχεύηται, ταχεῖα γίνεται	ἡ	ἐπίδοσις εἰς τὸ μέγεθος. Ἔχει
[6, 3]	εἰς ὃ τῶν φλεβῶν ἔφερεν	ἡ	ἑτέρα, ἡ δ´ ἑτέρα εἰς
[6, 22]	ἔχειν. Ὅμως δὲ μάλιστα γνωρίζεται	ἡ	ἡλικία μετὰ τοὺς βόλους τῷ
[6, 28]	ὅσας ἂν τύχωσιν. {Ἴσχει δ´	ἡ	θήλεια γάλα πρότερον ἢ τεκεῖν,
[6, 22]	ὥραν καὶ ἕως ζῇ· καὶ	ἡ	θήλεια δ´ ὀχεύεται ἕως ἂν
[6, 22]	ὁ μὲν ἄρρην διετής, καὶ	ἡ	θήλεια διετὴς ὀχεύεσθαι· ταῦτα μέντοι
[6, 4]	τῆς ἡμέρας, τὴν δὲ νύκτα	ἡ	θήλεια. Ἐκπέττεταί τε καὶ ἐκλέπεται
[6, 8]	σηκούς, καὶ ἐφ´ ᾧ μὲν	ἡ	θήλεια ἐπὶ δὲ θατέρῳ ὁ
[6, 12]	ἄρρην τῶν σηπιῶν, ὅταν ἐκτέκῃ	ἡ	θήλεια, ἐπιρραίνει τὰ ᾠά. Ὅπερ
[6, 4]	καὶ τὰ ᾠά. Χαλεπωτέρα δ´	ἡ	θήλειά ἐστι περὶ τὴν τεκνοτροφίαν
[6, 17]	ὅταν ὀργᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν	ἡ	θήλεια, καθαίρεται κάθαρσιν βραχεῖαν ὅσον
[6, 27]	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον καὶ	ἡ	θήλεια καὶ ἡ ἄρρην πιότατοι·
[6, 2]	ἄνω πρὸς τὸ ὑπόζωμα λαμβάνει	ἡ	θήλεια. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[6, 28]	αἰδοῖον. Ἔχει δ´ ἡ ὕαινα	ἡ	θήλεια καὶ ὑστέραν, ὥσπερ καὶ
[6, 11]	Ἔχει δὲ καὶ τὸ αἰδοῖον	ἡ	θήλεια ὅμοιον προβάτῳ, πάντα δὲ
[6, 22]	ἔμβρυα πάντων· ἡ δ´ ἵππος	ἡ	θήλεια ὅταν ἤδη πλησίον ᾖ
[6, 25]	εἶναι τὴν ὀχείαν. Τίκτει δ´	ἡ	θήλεια συγκαθίσασα ἐπὶ τὰ ὄπισθεν,
[6, 21]	εἴκοσιν ἡμέρας διαλείπουσα προσίεται πάλιν	ἡ	θήλεια τὴν ὀχείαν. Οἱ μὲν
[6, 26]	μὲν ὑπαγωγῆς (οὐ γὰρ ὑπομένει	ἡ	θήλεια τὸν ἄρρενα πολλάκις διὰ
[6, 23]	ὄνος πλείω τριάκοντ´ ἐτῶν, καὶ	ἡ	θήλεια τοῦ ἄρρενος πλείω ἔτη.
[6, 25]	εἴκοσιν ἐτῶν. Ὅταν δ´ ὀχευθῇ	ἡ	θήλεια, φέρει ἐν γαστρί, ὡς
[6, 25]	ἔχουσι τοῖς ἡμέροις, πλὴν μᾶλλον	ἡ	θήλεια φωνεῖ, ὁ δ´ ἄρρην
[6, 14]	ἐξηραίνετο μὲν ὑπὸ κύνα καὶ	ἡ	ἰλὺς ἅπασα ἐξῃρεῖτο, ὕδωρ δ´
[6, 22]	τις φθῇ λαβὼν καὶ ὄσφρηται	ἡ	ἵππος, ἐξίσταται καὶ μαίνεται πρὸς
[6, 22]	τοῦ ἔαρος. Ὅταν δὲ τέκῃ	ἡ	ἵππος, οὐκ εὐθὺς μετὰ τοῦτο
[6, 22]	ἔχειν νεφρούς. Ὅταν δὲ τέκῃ	ἡ	ἵππος, τό τε χόριον εὐθὺς
[6, 23]	χρόνον. Οὐ προσδέχεται δ´ οὔτε	ἡ	ἵππος τὸν ὄνον οὔτε ἡ
[6, 23]	οὐ διαφθείρει, ὅταν ᾖ ὠχευμένη	ἡ	ἵππος ὑπὸ τοῦ ὄνου. Ἴσχει
[6, 23]	σώματος καὶ τὸ εἶδος καὶ	ἡ	ἰσχὺς μᾶλλον τῷ θήλει ἀφομοιοῦται
[6, 16]	μέγεθος. Ὀψίγονον δ´ ἐστὶ καὶ	ἡ	καλουμένη βελόνη, καὶ αἱ πολλαὶ
[6, 17]	τικτομένου, ἱππομανές· ἔστι δ´ οἷον	ἡ	καπρία, καὶ ζητοῦσι τοῦτο μάλιστα
[6, 3]	ἀναβλέπει κινούμενος καὶ φθέγγεται· καὶ	ἡ	καρδία ἅμα τῷ ὀμφαλῷ ἀναφυσᾷ
[6, 3]	στιγμὴ αἱματίνη ἐν τῷ λευκῷ	ἡ	καρδία. Τοῦτο δὲ τὸ σημεῖον
[6, 10]	ἐκ τῆς καρδίας πρῶτον, καὶ	ἡ	κεφαλὴ καὶ τὰ ὄμματα καὶ
[6, 3]	πάμπαν καὶ λευκόν. Δήλη δ´	ἡ	κεφαλή, καὶ ταύτης οἱ ὀφθαλμοὶ
[6, 12]	πρῶτον, οἱ δ´ ὀφθαλμοὶ καὶ	ἡ	κεφαλὴ ὕστερον. Ὅταν δ´ ἀναλωθῇ
[6, 20]	γένη πλείω, ὀχεύει δὲ κύων	ἡ	Λακωνικὴ μὲν ὀκτάμηνος καὶ ὀχεύεται·
[6, 28]	ἄγονοι διατελοῦσιν. Οὐκ ἔχει δ´	ἡ	λέαινα χαίτην, ἀλλ´ ὁ ἄρρην
[6, 1]	εἰπεῖν, οἷον ἀλεκτορὶς καὶ περιστερά,	ἡ	μὲν ἀλεκτορὶς ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν
[6, 16]	τὸ πῦρ τιθέμενον διάδηλον ποιεῖ·	ἡ	μὲν γὰρ πιμελὴ θυμιᾶται καὶ
[6, 8]	καὶ σιτίζοντες. Τῶν δὲ φαβῶν	ἡ	μὲν θήλεια ἀπὸ δείλης ἀρξαμένη
[6, 24]	ἄρρενος. Λέγουσι δ´ ἔνιοι ὅτι	ἡ	μὲν καθαίρεται οὐροῦσα, ὁ δ´
[6, 14]	ἄλλη ἀφύη γόνος ἰχθύων ἐστίν,	ἡ	μὲν καλουμένη κωβῖτις κωβιῶν τῶν
[6, 2]	τινὲς ὑπολαμβάνουσιν· εἰσὶ δὲ δύο,	ἡ	μὲν κάτωθεν ἡ δ´ ἄνωθεν.
[6, 20]	γὰρ ἐπιβάντες πληροῦσιν. Κύει δ´	ἡ	μὲν Λακωνικὴ ἕκτον μέρος τοῦ
[6, 20]	ὀχεύειν ἢ ἀργοῦντες. Ζῇ δ´	ἡ	μὲν Λακωνικὴ κύων ὁ μὲν
[6, 10]	ὥσπερ τοῖς τῶν ὀρνίθων νεοττοῖς,	ἡ	μὲν λευκὴ ἡ δ´ ὠχρά.
[6, 4]	{τρυγὼν καὶ φάττα} Τίκτει δ´	ἡ	μὲν περιστερά, ὥσπερ εἴρηται, πᾶσαν
[6, 3]	δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ τέταται φλὲψ	ἡ	μὲν πρὸς τὸν ὑμένα τὸν
[6, 19]	ὁ τράγος ᾖ διδυμοτόκος ἢ	ἡ	μήτηρ. Θηλυγόνα δέ, τὰ δ´
[6, 23]	ἡ ἵππος τὸν ὄνον οὔτε	ἡ	ὄνος τὸν ἵππον, ἐὰν μὴ
[6, 2]	ἐὰν ὑπαρχόντων δὲ μικρῶν διαλείπῃ	ἡ	ὀχεία, οὐδὲν ἐπαυξάνεται τὰ προϋπάρχοντα·
[6, 4]	ἢ ἔτη ἑκκαίδεκα. Τίκτει δὲ	ἡ	περιστερὰ ἀπονεοττεύουσα πάλιν ἐν τριάκονθ´
[6, 4]	δωδεκάκις. Ὀχεύει δὲ καὶ ὀχεύεται	ἡ	περιστερὰ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ· καὶ γὰρ
[6, 7]	στιγμαί. Τὸ μέντοι μέγεθος καὶ	ἡ	πτῆσις παραπλησία τῷ ἐλαχίστῳ τῶν
[6, 2]	ὠχροῦ εἰς τὸ λευκὸν ὀχεύηται	ἡ	τὰ ὑπηνέμια ἔχουσα ἢ τὰ
[6, 13]	παρατυχόντων ἰχθυδίων· δευτέρα δὲ βραδυτῆτι	ἡ	τοῦ κυπρίνου γένεσις, ὅμως δὲ
[6, 2]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ πάλιν συμπεττομένου	ἡ	τοῦ νεοττοῦ γένεσις οὐκ ἐν
[6, 16]	περὶ τὸ μετόπωρον. Τίκτει δ´	ἡ	τρίγλη ἐπὶ τῷ πηλῷ, διὸ
[6, 10]	τῶν ὑμένων ἔνεστιν ὑγρότης. Καὶ	ἡ	τροφὴ δ´ ὁμοία γίνεται τοῖς
[6, 10]	ἡ ὑστέρα καὶ αὕτη καὶ	ἡ	τῶν ἄλλων τῶν γαλεοειδῶν μικρὸν
[6, 22]	οὐκ ἐπίπονος τῶν ἵππων, ὥσπερ	ἡ	τῶν βοῶν. Λαγνίστατον δὲ καὶ
[6, 13]	βραδυτάτη μὲν ἐκ τῶν ᾠῶν	ἡ	τῶν γλανίων αὔξησις, διὸ προσεδρεύει
[6, 30]	τὸν ἀριθμόν. Ἀπορεῖται δὲ καὶ	ἡ	τῶν ἐπιπολαζόντων γένεσις μυῶν ἐν
[6, 28]	τὸ ἀληθινὸν αἰδοῖον. Ἔχει δ´	ἡ	ὕαινα ἡ θήλεια καὶ ὑστέραν,
[6, 18]	ἐὰν τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν ἐκκοπῇ	ἡ	ὗς, ἀποθνήσκειν διὰ ταχέων ὡς
[6, 10]	ἑκάτερον τὸ μέρος. Ἔχει δ´	ἡ	ὑστέρα καὶ αὕτη καὶ ἡ
[6, 12]	τὴν λεπτότητα ἄδηλος ἐν αὐτοῖς	ἡ	ὑστέρα. Περὶ μὲν οὖν τῆς
[6, 27]	ἐκφαίνουσιν ἤδη τοῦ ἔαρος. Καὶ	ἡ	ὕστριξ δὲ φωλεῖ καὶ κύει
[6, 6]	δ´ ἐκβληθέντα δέχεται καὶ ἐκτρέφει	ἡ	φήνη. Ἐπῳάζει δὲ περὶ τριάκονθ´
[6, 30]	μυῶν ἐν ταῖς χώραις καὶ	ἡ	φθορά· πολλαχοῦ γὰρ εἴωθε γίνεσθαι
[6, 30]	παντός. Γίνεται δ´ οὕτω ταχεῖα	ἡ	φορά, ὥστ´ ἔνιοι τῶν μὴ
[6, 11]	Ἔχει δ´ ὁ δελφὶς καὶ	ἡ	φώκαινα γάλα, καὶ θηλάζονται· καὶ
[6, 11]	Ὁμοίως δὲ τῷ δελφῖνι καὶ	ἡ	φώκαινα· καὶ γάρ ἐστιν ὅμοιον
[6, 10]	ἀρρένων, ὅταν δὲ μὴ αὐτὴ	ἡ	ὥρα, ἧττον διάδηλοι τῷ μὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/04/2010