Livre, chapitre
[6, 22]	πρὸς τὴν ὀσμήν· διὸ καὶ	τοῦτο	αἱ φαρμακίδες ζητοῦσι καὶ συλλέγουσιν.
[6, 12]	τοῦτο. Οἱ δέ τινές φασι	τοῦτο	ἄνθος εἶναι τοῦ φύκου, ἀφ´
[6, 13]	ἐστι τὰ ὄμματα τοῦ ἰχθύος·	τοῦτο	γὰρ ἐν πᾶσι τοῖς ἰχθύσιν,
[6, 23]	λέγω δ´ ἐν ὅσῳ χρόνῳ	τοῦτο	γίνεται ἐξ ὁμογωνῶν γινόμενον. Τὸ
[6, 20]	ἐκ μιᾶς ὀχείας· δῆλον δὲ	τοῦτο	γίνεται μάλιστα ἐν τοῖς κλέπτουσι
[6, 20]	μὲν τέταρτον μέρος τοῦ ἐνιαυτοῦ	(τοῦτο	δ´ ἐστὶ τρεῖς μῆνες ὅλοι)
[6, 20]	τὸ πέμπτον μέρος τοῦ ἐνιαυτοῦ	(τοῦτο	δ´ ἐστὶν ἡμέραι ἑβδομήκοντα καὶ
[6, 20]	Λακωνικὴ ἕκτον μέρος τοῦ ἐνιαυτοῦ	(τοῦτο	δ´ ἐστὶν ἡμέραι ἑξήκοντα) κἂν
[6, 13]	τῶν ἰχθυδίων ἀποκαθαίρεται οἷον κέλυφος·	τοῦτο	δ´ ἐστὶν ὑμὴν περιέχων τὸ
[6, 18]	τῷ μεγέθει πηρωθῇ, καλεῖται μετάχοιρον·	τοῦτο	δὲ γίνεται ὅπου ἂν τύχῃ
[6, 21]	οὕτω γίνεται σκληρὸν ὥσπερ λίθος·	τοῦτο	δὲ συμβαίνει, ἐὰν μή τις
[6, 19]	τοῦ ποιμένος προηγεῖται· συνεθίζουσι δὲ	τοῦτο	δρᾶν ἐκ νέων. Τὰ δὲ
[6, 9]	τὸ τὸν ἄρρενα τῆς θηλείας	τοῦτο	δρώσης ἐπιπετόμενον συντρίβειν· διὰ ταύτην
[6, 6]	ὥσπερ εἴρηται, σχεδὸν οἱ πλεῖστοι	τοῦτο	δρῶσι καὶ θρέψαντες οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν
[6, 16]	ἐν πᾶσι τοῖς τόποις ὁμοίως	τοῦτο	ἐπίδηλον, οὐδὲ τὸ κύημα σφόδρα
[6, 17]	τοῦ ἄρρενος· καὶ καλοῦσί τινες	τοῦτο	ἱππομανές, ἀλλ´ οὐ τὸ ἐπὶ
[6, 13]	τῶν θαλαττίων, ἀχρεῖον τὸ ᾠὸν	τοῦτο	καὶ ἄγονόν ἐστιν. Ἀπὸ δὲ
[6, 12]	ἂν τύχῃ. Ταὐτὸ δὲ συμβαίνει	τοῦτο	καὶ ἐπὶ τῶν μαλακίων· ὁ
[6, 5]	γυπὸς καὶ νεοττούς. Καὶ διὰ	τοῦτο	καὶ Ἡρόδωρος ὁ Βρύσωνος τοῦ
[6, 2]	περιβάλλονται (ποιοῦσι δὲ τὸ αὐτὸ	τοῦτο	καὶ τεκοῦσαι ἐνίοτε) αἱ δὲ
[6, 20]	ἑξάμηνοι ὦσιν· ποιοῦσι δέ τινες	τοῦτο	καὶ ὕστερον, ἤδη ὀκτάμηνοι ὄντες,
[6, 3]	οὐδὲν γίνεται ἔκγονον· τεθεώρηται δὲ	τοῦτο	μάλιστα ἐπὶ τῶν περιστερῶν. Τὰ
[6, 17]	οἷον ἡ καπρία, καὶ ζητοῦσι	τοῦτο	μάλιστα πάντων αἱ περὶ τὰς
[6, 3]	οἱ ὀφθαλμοὶ μάλιστ´ ἐμπεφυσημένοι· καὶ	τοῦτο	μέχρι πόρρω διατελεῖ· ὀψὲ γάρ
[6, 28]	δ´ οὐδένα ἔχει· μετὰ δὲ	τοῦτο	ὁ τῆς περιττώσεώς ἐστι πόρος,
[6, 14]	Ἦν δὲ κεστρέων τι γένος	τοῦτο,	ὃ οὐδὲ γίνεται ἐξ ὀχείας,
[6, 12]	καλοῦσι φῦκος· ἔστι δ´ ὠχρὸν	τοῦτο.	Οἱ δέ τινές φασι τοῦτο
[6, 15]	πόρους οὔθ´ ὑστερικοὺς ἔχουσιν· ἀλλὰ	τοῦτο	ὅλον τὸ γένος τῶν ἐναίμων
[6, 17]	ἐκ τῶν θηλειῶν. Ὅταν δὲ	τοῦτο	πάθωσι, θέουσιν ἐκ τῶν ἄλλων
[6, 22]	ἡ ἵππος, οὐκ εὐθὺς μετὰ	τοῦτο	πίμπλαται ἀλλὰ διαλείπει χρόνον, καὶ
[6, 16]	ἐκτέκωσιν· καὶ μάλιστα ὁ κεστρεὺς	τοῦτο	ποιεῖ τῶν ἰχθύων· ὅταν δ´
[6, 10]	συνδυαζόμενον, ῥίνη δὲ δοκεῖ μόνη	τοῦτο	ποιεῖν καὶ βάτος· ἔστι γάρ
[6, 8]	διὰ παντὸς ἐφεδρεύουσαι, ὅτανπερ ἄρξωνται	τοῦτο	ποιεῖν. Πρὸς δὲ τόποις ἑλώδεσί
[6, 2]	κύσας· οἱ δὲ νεώτεροι ἀεὶ	τοῦτο	ποιήσαντες ὀχεύουσιν. Τοῦτό {τε} δὴ
[6, 6]	ἄλλα τῶν ὀρνέων τὸ αὐτὸ	τοῦτο·	πολλάκις γάρ, ὅσα πλείω τίκτει,
[6, 22]	ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων· ταὐτὸ δὲ	τοῦτο	συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[6, 20]	σημεῖον. Τῇ μὲν οὖν θηλείᾳ	τοῦτο	συμβαίνει, τῷ δ´ ἄρρενι οὐδὲν
[6, 20]	καὶ περὶ ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας γεγένηται	τοῦτο	τὸ πάθος. Ἡ δ´ ἐν
[6, 26]	τῇ γαστρὶ ὄντα εὐθὺς ἔχει	τοῦτο	τὸ σημεῖον. Θηλὰς δ´ ἔχουσιν
[6, 26]	ἐπὶ τοὺς σταθμούς· ἔστι δὲ	τοῦτο	τὸ χωρίον αὐταῖς καταφυγή, πέτρα
[6, 7]	ὑπὸ ἱέρακος· καίτοι οὐδὲν ποιεῖ	τοῦτο	τῶν ὁμογενῶν ὀρνέων. Νεοττοὺς δὲ
[6, 17]	ἐκβάλλουσί τι. Καλοῦσι δὲ καὶ	τοῦτο,	ὥσπερ ἐπὶ τοῦ τικτομένου, ἱππομανές·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/04/2010