Alphabétiquement     [«   »]
τύχῃ 3
τύχωσιν 1
τῷ 89
τῶν 273
Τῶν 13
ὕαινα 3
ὕαιναν 1
Fréquences     [«    »]
175 ἐν
230 μὲν
200 τὰ
273 τῶν
290 τὸ
351 δ´
542 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre VI

τῶν


Livre, chapitre
[6, 16]   οἱ καλούμενοι δρομάδες. Ὕστατοι δὲ  τῶν   ἀγελαίων τρίγλη καὶ κορακῖνος· τίκτουσι
[6, 1]   καίτοι ἧττον πολυτόκοι αἱ γενναῖαι  τῶν   ἀγεννῶν εἰσιν. Αἱ δ´ Ἀδριαναὶ
[6, 9]   ταύτην δὲ τὴν αἰτίαν καὶ  τῶν   ἀγρίων ἔνιοι ὀρνίθων ἀποδιδράσκοντες τοὺς
[6, 17]   αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ  τῶν   ἀγρίων· καὶ γὰρ ἄρκτοι καὶ
[6, 6]   ἐκβάλλουσιν. Οὐ πάντα δὲ τὰ  τῶν   ἀετῶν γένη ὅμοια περὶ τὰ
[6, 17]   τὸ δὲ τῶν προβάτων καὶ  τῶν   αἰγῶν τῶν θηλειῶν παχύτερον ἔτι
[6, 17]   τὴν ὀχείαν, καὶ τῇ ἐπάρσει  τῶν   αἰδοίων, καὶ τῷ πυκνὰ οὐρεῖν
[6, 28]   ὅλης τῆς ῥάχεως· περὶ δὲ  τῶν   αἰδοίων λέγεται, ὡς ἔχει
[6, 17]   μὲν οὖν τοῖς θήλεσιν γίνεται  τῶν   αἰδοίων, ὅταν πρὸς τὴν ὀχείαν
[6, 17]   τῶν ζῴων τούτου τὴν ἐπὶ  τῶν   ἀκολάστων περὶ τὸ ἀφροδισιάζεσθαι. Λέγονται
[6, 10]   γὰρ σελάχη ζῳοτοκεῖ, τὸ δὲ  τῶν   ἄλλων γένος ἰχθύων ᾠοτοκεῖ. Ζῳοτοκεῖ
[6, 6]   δὲ περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας. Καὶ  τῶν   ἄλλων δὲ τοῖς μεγάλοις
[6, 6]   τύπτοντες ἐκ τῆς νεοττιᾶς. Καὶ  τῶν   ἄλλων δέ, ὥσπερ εἴρηται, σχεδὸν
[6, 21]   καὶ ζῶσιν οὗτοι πλείω χρόνον  τῶν   ἄλλων διά τε τὸ μὴ〉
[6, 13]   ὕλην· καὶ γὰρ οὐδ´ ᾠοφυλακεῖ  τῶν   ἄλλων ἔξω γλάνιος οὐδείς, πλὴν
[6, 17]   εἴρηται νῦν. ~Περὶ μὲν οὖν  τῶν   ἄλλων ζῴων καὶ πτηνῶν καὶ
[6, 20]   Διαφέρει δὲ παχύτητι τὸ κύνειον  τῶν   ἄλλων ζῴων μετὰ τὸ ὕειον
[6, 22]   δὲ τοῦτο συμβαίνει καὶ ἐπὶ  τῶν   ἄλλων ζῴων ὅσα μὴ〉 πλείω
[6, 2]   τῶν ὀρνίθων λευκή, ὥσπερ καὶ  τῶν   ἄλλων ζῴων· ὅταν δ´ ὀχευθῇ,
[6, 17]   ὅσαι γε ταῖς γυναιξὶν οὐθενὶ  τῶν   ἄλλων ζῴων. Τοῖς μὲν οὖν
[6, 17]   δὲ τοῦτο πάθωσι, θέουσιν ἐκ  τῶν   ἄλλων ἵππων. Ἔστι δὲ τὸ
[6, 20]   θήλειαι τῶν ἀρρένων· ἐπὶ δὲ  τῶν   ἄλλων λίαν μὲν οὐκ ἐπίδηλον,
[6, 12]   πάντων γίνεται ἰχθύδια, ἐκ δὲ  τῶν   ἄλλων ὅπως ἂν τύχῃ. Ταὐτὸ
[6, 12]   ᾠά. Ὅπερ εὔλογον καὶ ἐπὶ  τῶν   ἄλλων συμβαίνειν μαλακίων, ἀλλ´ ἐπὶ
[6, 10]   ὑστέρα καὶ αὕτη καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν γαλεοειδῶν μικρὸν προελθόντι
[6, 17]   τ´ ὀχείας καὶ κυήσεως καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν ὁμοιοτρόπων τούτοις· περὶ
[6, 10]   πρὸς τῷ ὑποζώματι, ὥσπερ καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν τοιούτων, περιέρχεται εἰς
[6, 10]   συμβαίνει γένεσις καὶ ἐπὶ  τῶν   ἀλωπέκων. {Οἱ δὲ καλούμενοι λεῖοι
[6, 10]   τῆς ὑστέρας ὡς ἔχει, ἐκ  τῶν   ἀνατομῶν θεωρείσθω· διαφορὰ δ´ ἐστὶν
[6, 22]   τῶν θηλειῶν, καθάπερ καὶ ἐπὶ  τῶν   ἀνθρώπων· ταὐτὸ δὲ τοῦτο συμβαίνει
[6, 17]   τοῖς τετράποσι παχύτερον τὸ  τῶν   ἀνθρώπων, τὸ δὲ τῶν προβάτων
[6, 30]   γὰρ εἴωθε γίνεσθαι πλῆθος ἀμύθητον  τῶν   ἀρουραίων, ὥστ´ ὀλίγον λείπεσθαι τοῦ
[6, 22]   εἴκοσιν. Ἀποτελειοῦται δὲ τὰ θήλεα  τῶν   ἀρρένων ἔμπροσθεν, ἐν δὲ τῇ
[6, 20]   ἄρρενας μᾶλλον μακροβιώτεραι αἱ θήλειαι  τῶν   ἀρρένων· ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων
[6, 22]   ἵππων γονιμώτεροι, καὶ οἱ ἄρρενες  τῶν   ἀρρένων καὶ αἱ θήλειαι τῶν
[6, 21]   διὰ τὴν ἀκμήν. Ἥκιστα δὲ  τῶν   ἀρρένων λάγνον ἐστὶ βοῦς. Ὀχεύει
[6, 22]   δὲ καὶ τῶν θηλειῶν καὶ  τῶν   ἀρρένων μετ´ ἄνθρωπον ἵππος ἐστίν.
[6, 17]   θηλειῶν παχύτερον ἔτι τὸ  τῶν   ἀρρένων· ὄνου δὲ λεπτότερον τὸ
[6, 19]   ἑκάστῃ δὲ ποίμνῃ κατασκευάζουσιν ἡγεμόνα  τῶν   ἀρρένων, ὃς ὅταν ὀνόματι κληθῇ
[6, 10]   θηλειῶν ὑστέραν εἰσὶν οἱ πόροι  τῶν   ἀρρένων, ὅταν δὲ μὴ αὐτὴ
[6, 10]   προσειλημμένοι. Θεωρείσθωσαν δὲ καὶ οἱ  τῶν   ἀρρένων πόροι, ὡς ἔχουσιν, ἐκ
[6, 10]   σχῆμα τοῦ ὀστράκου ὅμοιον ταῖς  τῶν   αὐλῶν γλώτταις, καὶ πόροι τριχώδεις
[6, 26]   καὶ διὰ τὴν ὁρμὴν τὴν  τῶν   ἀφροδισίων ἕκαστος μονούμενος {βόθρους ὀρύττει,
[6, 10]   γῆν ἐκ τοῦ πελάγους καὶ  τῶν   βαθέων ἐπανιόντα διά τε τὴν
[6, 22]   οὐ καθιστᾶσιν οἱ ἱπποφορβοὶ ὥσπερ  τῶν   βοῶν, {διὰ τὸ μὴ μόνιμον
[6, 21]   τοὺς τομίας ἐθίζουσι, καὶ καθιστᾶσι  τῶν   βοῶν ἡγεμόνας ὥσπερ τῶν προβάτων,
[6, 22]   ἐπίπονος τῶν ἵππων, ὥσπερ  τῶν   βοῶν. Λαγνίστατον δὲ καὶ τῶν
[6, 21]   ἔχωσι τὸ σῶμα· καὶ γὰρ  {τῶν   βοῶν τοὺς τομίας ἐθίζουσι, καὶ
[6, 10]   αὕτη καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   γαλεοειδῶν μικρὸν προελθόντι ἀπὸ τοῦ
[6, 10]   Πλειστάκις δ´ ἀποτίκτει καλούμενος  τῶν   γαλεῶν ἀστερίας· ἀποτίκτει γὰρ δὶς
[6, 10]   δ´ ἀκανθίας οὐκ εἰσδέχεται μόνος  τῶν   γαλεῶν διὰ τὴν ἄκανθαν. Τῶν
[6, 10]   ἀλωπέκων. {Οἱ δὲ καλούμενοι λεῖοι  τῶν   γαλεῶν τὰ μὲν ᾠὰ ἴσχουσι
[6, 1]   κεγχρίδος· αὕτη δὲ πλεῖστα τίκτει  τῶν   γαμψωνύχων. Ὦπται μὲν οὖν καὶ
[6, 1]   Πλῆθος δὲ τίκτουσιν ἔνιαι καὶ  τῶν   γενναίων πρὸ ἐπῳασμοῦ καὶ ἑξήκοντα·
[6, 2]   ἀλλὰ διαφέρει κατὰ τὰ μεγέθη  τῶν   γεννώντων. Συνίσταται δὲ τὸ τῆς
[6, 29]   τῷ χρόνῳ καὶ τῷ πλήθει  τῶν   γινομένων, καὶ τυφλὰ τίκτει ὥσπερ
[6, 13]   μὲν ἐκ τῶν ᾠῶν  τῶν   γλανίων αὔξησις, διὸ προσεδρεύει
[6, 13]   καλάμων. Οἱ μὲν οὖν μείζους  τῶν   γλανίων ἐν τοῖς βαθέσι ἐκτίκτουσιν,
[6, 2]   καὶ ἧττον ἡδέα καὶ ὑγρότερα  τῶν   γονίμων, πλήθει δὲ πλείω· ὑποτιθεμένων
[6, 13]   καὶ ἄγονόν ἐστιν. Ἀπὸ δὲ  τῶν   γονίμων ᾠῶν αὐξανομένων τῶν ἰχθυδίων
[6, 20]   δὲ θήλεια περὶ ἔτη δώδεκα,  τῶν   δ´ ἄλλων κυνῶν αἱ μὲν
[6, 2]   ᾠά, οἷον περιστερᾶς καὶ πέρδικος,  τῶν   δ´ ὠχρά, οἷον τῶν περὶ
[6, 2]   οἷον τῶν περὶ τὰς λίμνας,  τῶν   δὲ κατεστιγμένα, οἷον τὰ τῶν
[6, 22]   τοῦτον γὰρ ἐμβάλλεται χαλινός)  τῶν   δὲ μὴ ἱππαστῶν μέγας μὲν
[6, 5]   δὶς νεοττεύει μόνον τῶν σαρκοφάγων·  τῶν   δὲ νεοττῶν ἄν τις ἔτι
[6, 22]   ἱππαστῶν μέγας μὲν ἀλλ´ ἀπηρτημένος,  τῶν   δὲ νέων ὀξὺς καὶ μακρός.
[6, 15]   τόποις οὗ ἂν φῦκος,  τῶν   δὲ ποταμῶν καὶ λιμνῶν περὶ
[6, 16]   δ´ ἐστὶ τῶν ἰχθύων μαινίς,  τῶν   δὲ σελαχῶν βάτραχος· ἀλλὰ σπάνιοί
[6, 11]   Τὴν δ´ αὔξησιν τὰ τέκνα  τῶν   δελφίνων ποιοῦνται ταχεῖαν· ἐν ἔτεσι
[6, 1]   ἐκ πηλοῦ ἐπὶ τοῖς ὑψηλοῖς  τῶν   δένδρων, ἐφεξῆς δὲ ποιοῦσιν ἀλλήλαις
[6, 9]   {Πτερορρυεῖ δ´ ἅμα τοῖς πρώτοις  τῶν   δένδρων καὶ ἄρχεται αὖθις ἀπολαμβάνειν
[6, 3]   μεῖζον {τὸ δ´ ἔλαττον γίνεται  τῶν   διδύμων) τὸ δὲ τελευταῖον τερατῶδες.
[6, 26]   δὲ τῷ φεύγειν ἀνάπαυσιν ποιοῦνται  τῶν   δρόμων, καὶ ὑφιστάμενοι μένουσιν ἕως
[6, 16]   ἐν χρόνοις διαιρουμένοις εἰς τὸν  τῶν   ἑβδομάδων ἀριθμόν. Κύουσι δὲ πλεῖστον
[6, 15]   σήπει. Περὶ μὲν οὖν τῆς  τῶν   ἐγχελύων γενέσεως τοῦτον ἔχει τὸν
[6, 15]   τισι γεννᾶν, ὅτι ἐν ἐνίαις  τῶν   ἐγχελύων ἑλμίνθια ἐγγίνεται· ἐκ τούτων
[6, 18]   ἔτη πεντεκαίδεκα, ἔνιαι δὲ καὶ  τῶν   εἴκοσιν ὀλίγον ἀπολείπουσιν. ~Τὰ δὲ
[6, 21]   τι δ´ ἂν ἔμπροσθεν ἐξενεχθῇ  τῶν   εἰρημένων χρόνων, ἐκβόλιμόν ἐστι καὶ
[6, 29]   οἱ καλούμενοι ἡμίονοι, ἕτερον γένος  τῶν   ἐκ συνδυασμοῦ γινομένων ἵππου καὶ
[6, 3]   τὸ πρῶτον. Τῶν δὲ πόρων  τῶν   ἐκ τῆς καρδίας τεινόντων
[6, 7]   ἀλλ´ ἐνίοτε μὲν ἐν τῇ  τῶν   ἐλαττόνων ὀρνίθων ἐντίκτει καταφαγὼν τὰ
[6, 17]   τὸ οὖρον γίνεται, καὶ μᾶλλον  τῶν   ἐλάττω προϊεμένων κάθαρσιν. Τὸ δὲ
[6, 10]   ὑμένες ἴδιοι περὶ ἕκαστον γίνονται  τῶν   ἐμβρύων, καθάπερ ἐπὶ τῶν τετραπόδων.
[6, 30]   τινι τόπῳ ἀνασχιζομένης τῆς θηλείας  τῶν   ἐμβρύων τὰ θήλεα κύοντα φαίνεται.
[6, 2]   ὅτι ὑπολείμματά ἐστι τὰ ὑπηνέμια  τῶν   ἔμπροσθεν ἐξ ὀχείας γενομένων, οὐκ
[6, 10]   ἀρρένων πόροι, ὡς ἔχουσιν, ἐκ  τῶν   ἐν ταῖς ἀνατομαῖς διαγεγραμμένων. Ἐπικυΐσκεται
[6, 22]   ὀχείας, καὶ οἱ ἰδίᾳ τρεφόμενοι  τῶν   ἐν τοῖς ἱπποφορβίοις. μὲν
[6, 1]   τὸν ἐνιαυτὸν ἔξω δύο μηνῶν  τῶν   ἐν τῷ χειμῶνι τροπικῶν. Πλῆθος
[6, 15]   ἀλλὰ τοῦτο ὅλον τὸ γένος  τῶν   ἐναίμων οὐ γίνεται οὔτ´ ἐξ
[6, 3]   περὶ τὴν κοιλίαν καὶ τὴν  τῶν   ἐντέρων φύσιν, καὶ αἱ φλέβες
[6, 11]   τἆλλα γυναικί. Περὶ μὲν οὖν  τῶν   ἐνύδρων καὶ ζῳοτοκούντων ἐν
[6, 2]   ξηροβατικῶν· πολλαπλάσιον γὰρ ἔχει τὰ  τῶν   ἐνύδρων κατὰ λόγον τὸ ὠχρὸν
[6, 11]   ἐκ τῆς θαλάττης, διὸ μετὰ  τῶν   ἐνύδρων περὶ αὐτῆς λεκτέον. Ζῳοτοκεῖ
[6, 12]   τῶν ἔσω ᾠοτοκούντων καὶ ἐπὶ  τῶν   ἔξω· ἐπ´ ἄκρου τε γὰρ
[6, 11]   αὐτῶν. δὲ φώκη ἐστὶ  τῶν   ἐπαμφοτεριζόντων ζῴων· οὐ δέχεται μὲν
[6, 30]   ἀριθμόν. Ἀπορεῖται δὲ καὶ  τῶν   ἐπιπολαζόντων γένεσις μυῶν ἐν ταῖς
[6, 12]   ᾠοῦ ὁμοίως συμβαίνει ἐπί τε  τῶν   ἔσω ᾠοτοκούντων καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 24]   γηράσκει θᾶττον. Τούτων μὲν οὖν  τῶν   ζῴων αἱ γενέσεις τοῦτον ἔχουσι
[6, 17]   κατὰ πάντων. Πάντων δὲ κοινὸν  τῶν   ζῴων τὸ περὶ τὴν ἐπιθυμίαν
[6, 17]   ὄνομα αὐτῶν ἐπιφέρουσιν ἀπὸ μόνου  τῶν   ζῴων τούτου τὴν ἐπὶ τῶν
[6, 25]   κυήσεως αὐτὸς καὶ ἐπὶ  τῶν   ἡμέρων ὑῶν ἐστιν. Τὰς δὲ
[6, 13]   μὴ θίγῃ, καθάπερ καὶ ἐπὶ  τῶν   θαλαττίων, ἀχρεῖον τὸ ᾠὸν τοῦτο
[6, 12]   τόποις τούτοις. Φασὶ δέ τινες  τῶν   θαλαττίων καὶ τὴν πορφύραν ἴσχειν
[6, 22]   τῶν ἀρρένων καὶ αἱ θήλειαι  τῶν   θηλειῶν. Ἀναβαίνουσι δὲ καὶ ἐπὶ
[6, 17]   ἀρρένων· ὄνου δὲ λεπτότερον τὸ  τῶν   θηλειῶν, βοὸς δὲ δριμύτερον τὸ
[6, 22]   δὲ χρόνον βιοῦσιν οἱ ἄρρενες  τῶν   θηλειῶν διὰ τὰς ὀχείας, καὶ
[6, 20]   μακροβιώτεροι δ´ ὅμως οἱ ἄρρενες  τῶν   θηλειῶν εἰσιν. Ὀδόντας δὲ κύων
[6, 22]   δὲ τῇ γαστρὶ τὰ ἄρρενα  τῶν   θηλειῶν, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 17]   καὶ χωρὶς βόσκονται τὰ ἄρρενα  τῶν   θηλειῶν. Καὶ αἱ ὕες δ´
[6, 22]   τῶν βοῶν. Λαγνίστατον δὲ καὶ  τῶν   θηλειῶν καὶ τῶν ἀρρένων μετ´
[6, 17]   οὐκ ἐξαιροῦσι τὰ ὀχεῖα ἐκ  τῶν   θηλειῶν. Ὅταν δὲ τοῦτο πάθωσι,
[6, 17]   τῶν προβάτων καὶ τῶν αἰγῶν  τῶν   θηλειῶν παχύτερον ἔτι τὸ
[6, 10]   προσπεφύκασι τῇ ὀσφύϊ, οἱ δὲ  τῶν   θηλειῶν πόροι εὐκίνητοί εἰσι καὶ
[6, 10]   τοῦτον ἤδη διάδηλοι πρὸς τὴν  τῶν   θηλειῶν ὑστέραν εἰσὶν οἱ πόροι
[6, 6]   γίνεσθαι, ὅπως μὴ ἁρπάζῃ τοὺς  τῶν   θηρίων σκύμνους· οἵ τε οὖν
[6, 16]   οἱ ἁλιεῖς· ἐκλιπουσῶν γάρ ποτε  τῶν   θυννίδων ἐνιαυτόν, τῷ ἐχομένῳ ἔτει
[6, 16]   ᾠά. δ´ αὔξησίς ἐστι  τῶν   θυννίδων ταχεῖα· ὅταν γὰρ τέκωσιν
[6, 7]   καιρὸν μάλιστα. Γίνονται δὲ καὶ  τῶν   ἱεράκων οἱ νεοττοὶ ἡδύκρεῳ σφόδρα
[6, 7]   πτῆσις παραπλησία τῷ ἐλαχίστῳ  τῶν   ἱεράκων, ὃς κατὰ τὸν χρόνον
[6, 22]   ὄνος δὲ συνεχῶς. Γίνονται δὲ  τῶν   ἵππων αἱ μὲν καὶ ἄτεκνοι
[6, 22]   μάλιστα. Εἰσὶ δ´ οἱ πρεσβύτεροι  τῶν   ἵππων γονιμώτεροι, καὶ οἱ ἄρρενες
[6, 22]   προΐεται τὸ ἔκγονον. Ζῶσι δὲ  τῶν   ἵππων οἱ μὲν πλεῖστοι περὶ
[6, 22]   δ´ ὀχεία οὐκ ἐπίπονος  τῶν   ἵππων, ὥσπερ τῶν βοῶν.
[6, 13]   δὲ τῶν γονίμων ᾠῶν αὐξανομένων  τῶν   ἰχθυδίων ἀποκαθαίρεται οἷον κέλυφος· τοῦτο
[6, 14]   μὲν οὖν πλεῖστοι, ὥσπερ εἴρηται,  τῶν   ἰχθύων γίνονται ἐξ ᾠῶν. Οὐ
[6, 12]   ὥστ´ ἔν γε τοῖς μικροῖς  τῶν   ἰχθύων δοκεῖν ᾠὰ μόνον εἶναι
[6, 12]   μὲν οὖν τῆς ὀχείας πάντων  τῶν   ἰχθύων εἴρηται πρότερον. Εἰσὶ δὲ
[6, 10]   ᾠοῦ τῶν τ´ ὀρνίθων καὶ  τῶν   ἰχθύων· ἐπ´ ἄκρῳ τε γὰρ
[6, 12]   καὶ ὀχευομένων ᾠὰ τοῖς συνδυαζομένοις  τῶν   ἰχθύων, ἴσχουσι δὲ καὶ ἄνευ
[6, 10]   ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῦ  τῶν   ἰχθύων καὶ τῶν ὀρνίθων,
[6, 13]   δὲ λιμναῖοι καὶ οἱ ποτάμιοι  τῶν   ἰχθύων κυήματα μὲν ἴσχουσι πεντάμηνοι
[6, 16]   χρόνον τοῦτον. Πολυγονώτατον δ´ ἐστὶ  τῶν   ἰχθύων μαινίς, τῶν δὲ σελαχῶν
[6, 12]   ἰχθύων εἴρηται πρότερον. Εἰσὶ δὲ  τῶν   ἰχθύων οἱ μὲν πλεῖστοι ἄρρενες
[6, 16]   μάλιστα κεστρεὺς τοῦτο ποιεῖ  τῶν   ἰχθύων· ὅταν δ´ ἐκτέκωσιν, ἡσυχάζουσιν.
[6, 10]   καὶ ὀχεύεσθαι οἴονται τοὺς τοιούτους  τῶν   ἰχθύων, ὅτι οὐχ ἅμα πάντα
[6, 10]   Τὸ δ´ ᾠὸν γίνεται πάντων  τῶν   ἰχθύων οὐ δίχρων ἀλλὰ μονόχρων,
[6, 16]   δ´ ἐκτέκωσιν, ἡσυχάζουσιν. Πολλοῖς δὲ  τῶν   ἰχθύων πέρας ἐστὶ τοῦ τίκτειν,
[6, 12]   τὸν τρόπον. ~Οἱ δ´ ᾠοτοκοῦντες  τῶν   ἰχθύων τὴν μὲν ὑστέραν δικρόαν
[6, 1]   ἔποψ μόνος οὐ ποιεῖται νεοττιὰν  τῶν   καθ´ ἑαυτὰ νεοττευόντων, ἀλλ´ εἰσδυόμενος
[6, 13]   ταῖς λίμναις οἱ ἁλιεῖς ἐκ  τῶν   καλάμων. Οἱ μὲν οὖν μείζους
[6, 15]   οὐκ ἀληθές, ἀλλὰ γίνονται ἐκ  τῶν   καλουμένων γῆς ἐντέρων, αὐτόματα
[6, 25]   γάρ ἐστιν. Ἐκκρίνουσι δ´ ἐκ  τῶν   καμήλων ἐνιαύσιον τὸ ἔκγονον. Ζῇ
[6, 16]   καὶ ὃν καλοῦσί τινες χελῶνα  τῶν   κεστρέων, καὶ μύξων τὴν
[6, 8]   ἄσιτοι εἶναι. Ἐπῳάζουσι δὲ καὶ  τῶν   κορωνῶν αἱ θήλειαι μόναι, καὶ
[6, 20]   δὲ γίνεται τὰ σκυλάκια τούτων  τῶν   κυνῶν ἡμέρας δεκατέτταρας. Ἔνιαι δὲ
[6, 28]   ὅμοιον τῷ τῶν λύκων καὶ  τῶν   κυνῶν, τὸ δὲ δοκοῦν θηλείας
[6, 20]   οὐ πρότερον. Ἔνιαι δὲ κύουσι  τῶν   κυνῶν τὸ πέμπτον μέρος τοῦ
[6, 13]   γίνεται ὅσον ὄροβος, τὰ δὲ  τῶν   κυπρίνων καὶ τῶν τοιούτων ὅσον
[6, 20]   τοῦ Ὀδυσσέως. {Ἐπὶ μὲν οὖν  τῶν   Λακωνικῶν διὰ τὸ πονεῖν τοὺς
[6, 20]   ἂν ζῶσιν. Ἴδιον δ´ ἐπὶ  τῶν   Λακωνικῶν συμβαίνει πάθος· πονήσαντες γὰρ
[6, 28]   σπάνιον γὰρ τὸ γένος τὸ  τῶν   λεόντων ἐστὶ καὶ οὐκ ἐν
[6, 8]   τε καὶ πόαν ἔχουσι πάντων  τῶν   λιμναίων ὀρνίθων αἱ νεοττιαὶ γίνονται·
[6, 13]   ταῖς προλιμνάσι τῶν ποταμῶν καὶ  τῶν   λιμνῶν πρὸς τὰ καλαμώδη, οἷον
[6, 28]   μὲν τοῦ ἄρρενος ὅμοιον τῷ  τῶν   λύκων καὶ τῶν κυνῶν, τὸ
[6, 12]   δὲ συμβαίνει τοῦτο καὶ ἐπὶ  τῶν   μαλακίων· γὰρ ἄρρην τῶν
[6, 20]   τοῖς ἀνθρώποις, ἐπὶ ταῖς θηλαῖς  τῶν   μαστῶν ἐπιγίνεται ἀνοίδησίς τις καὶ
[6, 10]   ὑποζώματι ἔχει τὰ ᾠὰ ἄνωθεν  τῶν   μαστῶν· ὅταν δὲ καταβῇ τὸ
[6, 12]   πρὸς τὸ μὴ κατεσθίεσθαι ὑπὸ  τῶν   μειζόνων τὰ κυήματα. Διὸ καὶ
[6, 2]   τῶν δὲ κατεστιγμένα, οἷον τὰ  τῶν   μελεαγρίδων καὶ φασιανῶν· τὰ δὲ
[6, 22]   μετὰ τοὺς βόλους τῷ κυνόδοντι·  τῶν   μὲν γὰρ ἱππαστῶν γίνεται μικρὸς
[6, 2]   κατὰ τὰ γένη τῶν ὀρνίθων·  τῶν   μὲν γὰρ λευκά ἐστι τὰ
[6, 30]   ταχεῖα φορά, ὥστ´ ἔνιοι  τῶν   μὴ μεγάλας γεωργίας ἐργαζομένων, τῇ
[6, 14]   μὲν καλουμένη κωβῖτις κωβιῶν  τῶν   μικρῶν καὶ φαύλων, οἳ καταδύνουσιν
[6, 12]   ἰχθύων ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πλὴν  τῶν   μικρῶν φυκίδων· αὗται δὲ δίς.
[6, 27]   τὰ σκέλη καὶ τὰ πλεῖστα  τῶν   μορίων. Τὴν δ´ ὀχείαν ποιεῖται
[6, 26]   μακρόβιον, οὐ φαίνεται δ´ οὔτε  τῶν   μυθολογουμένων οὐδὲν σαφές, τε
[6, 30]   ἦσαν, ὡς φασίν. ~Ἡ δὲ  τῶν   μυῶν γένεσις θαυμασιωτάτη παρὰ τἆλλα
[6, 26]   φόβον. δ´ αὔξησις ταχεῖα  τῶν   νεβρῶν. Κάθαρσις δὲ κατ´ ἄλλους
[6, 26]   τε κύησις καὶ αὔξησις  τῶν   νεβρῶν συμβαίνει οὐχ ὡς μακροβίου
[6, 6]   Ἐκβάλλει δ´ αὐξανομένων τὸν ἕτερον  τῶν   νεοττῶν ἀχθόμενος τῇ ἐδωδῇ. Ἅμα
[6, 2]   δὲ τῷ μεγέθει τὰ ἐκ  τῶν   νεωτέρων. Ὅλως δ´ ἐὰν μὴ
[6, 22]   ἄνθρωπον ἵππος ἐστίν. δὲ  τῶν   νεωτέρων ὀχεία γίνεται παρὰ τὴν
[6, 2]   λίμνας γινομένων ὀρνέων πρὸς τὰ  τῶν   ξηροβατικῶν· πολλαπλάσιον γὰρ ἔχει τὰ
[6, 20]   ἄλλους. Τὰς δ´ ἡλικίας ἐκ  τῶν   ὀδόντων σκοποῦσιν· οἱ μὲν γὰρ
[6, 28]   λέων. Βάλλει δ´ λέων  τῶν   ὀδόντων τοὺς κυνόδοντας καλουμένους τέτταρας
[6, 7]   ἱέρακος· καίτοι οὐδὲν ποιεῖ τοῦτο  τῶν   ὁμογενῶν ὀρνέων. Νεοττοὺς δὲ κόκκυγος
[6, 17]   καὶ κυήσεως καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   ὁμοιοτρόπων τούτοις· περὶ δὲ τῶν
[6, 3]   εἰς ὃν ἔτεινεν ἕτερος  τῶν   ὀμφαλῶν (καὶ νεοττὸς ἐν
[6, 6]   κόραξ. Ποιεῖ δὲ καὶ ἄλλα  τῶν   ὀρνέων τὸ αὐτὸ τοῦτο· πολλάκις
[6, 8]   πέτραις. ~Ἐπῳάζει δὲ τὰ πολλὰ  τῶν   ὀρνέων, ὥσπερ εἴρηται περὶ τῶν
[6, 2]   ἀλεκτορίδες) καὶ δίχροα τὰ ᾠὰ  τῶν   ὀρνίθων, ἐκτὸς μὲν τὸ λευκόν,
[6, 10]   ᾠοῦ τοῦ τῶν ἰχθύων καὶ  τῶν   ὀρνίθων, οὐκ ἔχει τὸν
[6, 9]   ἧττον. Περὶ μὲν οὖν τῆς  τῶν   ὀρνίθων κυήσεως καὶ γενέσεως τοῦτον
[6, 2]   μὲν οὖν γονὴ πάντων  τῶν   ὀρνίθων λευκή, ὥσπερ καὶ τῶν
[6, 10]   ἐν τῇ κοιλίᾳ ὥσπερ τοῖς  τῶν   ὀρνίθων νεοττοῖς, μὲν λευκὴ
[6, 2]   συλλήψεις ταχεῖαι γίνονται ταῖς πλείσταις  τῶν   ὀρνίθων, οἷον καὶ τῇ πέρδικι,
[6, 2]   ἄρρενα. Ἐκλέπεται μὲν οὖν ἐπῳαζόντων  τῶν   ὀρνίθων, {οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[6, 10]   ἂν εἰσέλθῃ, καθάπερ ἐλέχθη ἐπὶ  τῶν   ὀρνίθων. Περιέχεται δὲ τὸ ἔμβρυον
[6, 2]   ~Τὸ δ´ ᾠὸν ἁπάντων ὁμοίως  τῶν   ὀρνίθων σκληρόδερμόν ἐστιν, ἐὰν γόνῳ
[6, 4]   διαφθαρῇ· πολλαὶ γὰρ διαφθείρουσιν αὐτὰ  τῶν   ὀρνίθων. Τίκτει μὲν οὖν, ὥσπερ
[6, 1]   ἐνιαυτοῦ τίκτουσιν. Οἱ δὲ πλεῖστοι  τῶν   ὀρνίθων τίκτουσι τὴν ἐαρινὴν ὥραν,
[6, 2]   ᾠῶν διαφέρει κατὰ τὰ γένη  τῶν   ὀρνίθων· τῶν μὲν γὰρ λευκά
[6, 10]   σελάχη ὀρνιθωδεστέρας. Διαφέρει δὲ τῆς  τῶν   ὀρνίθων ὑστέρας, ὅτι οὐ πρὸς
[6, 10]   ἄδηλοι γίνονται, ὥσπερ ἐλέχθη περὶ  τῶν   ὄρχεων ἐν τοῖς ὄρνισιν. Ἔχουσι
[6, 13]   μὴ κατεσθίηται γόνος ὑπὸ  τῶν   παρατυχόντων ἰχθυδίων· δευτέρα δὲ βραδυτῆτι
[6, 26]   δύνανται θεῖν, ἀλλ´ ἁλίσκονται ὑπὸ  τῶν   πεζῇ διωκόντων ἐν τῷ δευτέρῳ
[6, 11]   πρὸς αἰγιαλοῖς δέ, ὡς οὖσα  τῶν   πεζῶν, διατρίβει δὲ τοῦ χρόνου
[6, 17]   τῶν ὁμοιοτρόπων τούτοις· περὶ δὲ  τῶν   πεζῶν ὅσα ζῳοτοκεῖ καὶ περὶ
[6, 17]   πτηνῶν καὶ πλωτῶν, καὶ περὶ  τῶν   πεζῶν ὅσα ᾠοτοκεῖ, σχεδὸν εἴρηται
[6, 2]   ὠχρόν. Διαφέρουσι δὲ καὶ τὰ  τῶν   περὶ ποταμοὺς καὶ λίμνας γινομένων
[6, 2]   πέρδικος, τῶν δ´ ὠχρά, οἷον  τῶν   περὶ τὰς λίμνας, τῶν δὲ
[6, 3]   αὐξανομένου εἰς ἑκάτερον τῶν χιτώνων  τῶν   περιεχόντων. Καὶ ὑμὴν δ´ αἱματικὰς
[6, 8]   τῶν ὀρνέων, ὥσπερ εἴρηται περὶ  τῶν   περιστερῶν, διαδεχόμενα τὰ ἄρρενα τοῖς
[6, 3]   τεθεώρηται δὲ τοῦτο μάλιστα ἐπὶ  τῶν   περιστερῶν. Τὰ δὲ δίδυμα τῶν
[6, 16]   Δοκοῦσι δ´ ἐνιαυτῷ εἶναι πρεσβύτεροι  τῶν   πηλαμύδων. Ὀχεύονται δ´ οἱ θύννοι
[6, 22]   πεντήκοντα. δὲ μακρότατος βίος  τῶν   πλείστων ἐστὶν ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 28]   δὲ τυφλά, ὥσπερ τὰ πολλὰ  τῶν   πολυσχιδῶν ~Ἡ δ´ ἀλώπηξ ὀχεύει
[6, 3]   κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον ἀπὸ  τῶν   πόρων τῶν φλεβικῶν. Ὀλίγον δ´
[6, 12]   ἄνευ ὀχείας. Δηλοῦσι δ´ ἔνιοι  τῶν   ποταμίων· εὐθὺς γὰρ γεννώμενοι ὡς
[6, 13]   Τίκτουσι δ´ ἐν ταῖς προλιμνάσι  τῶν   ποταμῶν καὶ τῶν λιμνῶν πρὸς
[6, 21]   καθιστᾶσι τῶν βοῶν ἡγεμόνας ὥσπερ  τῶν   προβάτων, καὶ ζῶσιν οὗτοι πλείω
[6, 17]   τὸ τῶν ἀνθρώπων, τὸ δὲ  τῶν   προβάτων καὶ τῶν αἰγῶν τῶν
[6, 19]   πλεῖστα ἐλάττω, πλὴν οἱ ἡγεμόνες  τῶν   προβάτων· οὗτοι δὲ καὶ πεντεκαίδεκα.
[6, 9]   ἐν οἷς καὶ τὴν ποικιλίαν  τῶν   πτερῶν ἀπολαμβάνει· ἐκλέπει δ´ ἐν
[6, 22]   ἐπιφύεται ἐπὶ τοῦ μετώπου  τῶν   πώλων, καλεῖται δ´ ἱππομανές· ἔστι
[6, 5]   δὲ χελιδὼν δὶς νεοττεύει μόνον  τῶν   σαρκοφάγων· τῶν δὲ νεοττῶν ἄν
[6, 12]   τῶν μαλακίων· γὰρ ἄρρην  τῶν   σηπιῶν, ὅταν ἐκτέκῃ θήλεια,
[6, 12]   ἄλλων συμβαίνειν μαλακίων, ἀλλ´ ἐπὶ  τῶν   σηπιῶν ὦπται ἐν τῷ παρόντι
[6, 29]   Ὁμοίως δὲ ταχυτῆτι διαφέρει, καίπερ  τῶν   σκελῶν ὄντων βραχέων, διὰ τὸ
[6, 17]   ὥσπερ καὶ αἱ κύνες ἀπὸ  τῶν   σκυλακίων. Ἐξαγριαίνονται δὲ καὶ οἱ
[6, 17]   καὶ αἱ θήλειαι ἄρκτοι ἀπὸ  τῶν   σκύμνων, ὥσπερ καὶ αἱ κύνες
[6, 12]   φασιν, ὁμοίως γίνονται τοῖς ἐκ  τῶν   σκωλήκων γινομένοις· τοὐναντίον γὰρ συμβαίνει
[6, 10]   ὥσπερ ἐπὶ τῶν τετραπόδων, ἔχει  τῶν   σπλάγχνων ὅσα ἔχει μεγάλα, οἷον
[6, 17]   δὲ πρὸς ἀλλήλους, ἐξελαύνοντες ἐκ  τῶν   συοφορβίων, οὕτω σφοδρῶς ὥστε πολλάκις
[6, 10]   αὐτὴ ἐκ τοῦ ᾠοῦ  τῶν   τ´ ὀρνίθων καὶ τῶν ἰχθύων·
[6, 21]   βοῦς. Ὀχεύει δ´ νικῶν  τῶν   ταύρων· ὅταν δ´ ἐξαδυνατήσῃ διὰ
[6, 21]   ὀχείαν. Οἱ μὲν οὖν πρεσβύτεροι  τῶν   ταύρων οὐδ´ ἀναβαίνουσι πλεονάκις ἐπὶ
[6, 18]   ὀχείας, ἀλλὰ πρὸς τὴν ἐκτροφὴν  τῶν   τέκνων ἐν τοῖς καθήκουσι καιροῖς.
[6, 11]   ἔχει δύο καὶ θηλάζεται ὑπὸ  τῶν   τέκνων καθάπερ τὰ τετράποδα. Τίκτει
[6, 18]   τῇ κυήσει ἂν βλαφθῇ  τῶν   τέκνων καὶ τῷ μεγέθει πηρωθῇ,
[6, 10]   καὶ διὰ τὸ φοβεῖσθαι περὶ  τῶν   τέκνων. Τῶν μὲν οὖν ἄλλων
[6, 17]   περὶ τὴν κάθαρσιν. Ἵππος δὲ  τῶν   τετραπόδων ἁπάντων εὐτοκώτατον καὶ λοχίων
[6, 10]   γίνονται τῶν ἐμβρύων, καθάπερ ἐπὶ  τῶν   τετραπόδων. Ἔχει δὲ τὰ ἔμβρυα
[6, 10]   ἔμβρυα διαιρούμενα, ὁμοίως ὥσπερ ἐπὶ  τῶν   τετραπόδων, ἔχει τῶν σπλάγχνων ὅσα
[6, 17]   Μετὰ δὲ τοὺς τόκους ἁπάντων  τῶν   τετραπόδων παχύτερον τὸ οὖρον γίνεται,
[6, 11]   τὸ ζῷον, καθάπερ ἄνθρωπος καὶ  τῶν   τετραπόδων τὰ ζῳοτόκα. Τίκτει δ´
[6, 24]   ἀπελαύνειν αὐτὸν τοὺς σιτοπώλας ἀπὸ  τῶν   τηλιῶν. {Γηράσκει δὲ βραδύτερον
[6, 25]   ἡμέρας τριάκοντα. Τὸ δὲ πλῆθος  τῶν   τικτομένων καὶ χρόνος τῆς
[6, 16]   φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν. Τίκτει δὲ πρῶτον  τῶν   τοιούτων ἀθερίνη (τίκτει δὲ πρὸς
[6, 14]   ἐκ τῆς ἄμμου γίνονται, καὶ  τῶν   τοιούτων γενῶν γίνεται ἐκ
[6, 17]   τὸ μὴ ἀγελαῖον εἶναι μηδὲν  τῶν   τοιούτων ζῴων. Χαλεπαὶ δὲ καὶ
[6, 22]   δύνανται δ´ ἐκφέρειν· σημεῖον δὲ  τῶν   τοιούτων λέγουσιν εἶναι, τὸ ἔμβρυον
[6, 13]   τὰ δὲ τῶν κυπρίνων καὶ  τῶν   τοιούτων ὅσον κέγχρος. Ταῦτα μὲν
[6, 10]   ὑποζώματι, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   τοιούτων, περιέρχεται εἰς ἑκάτερον τὸ
[6, 26]   φαῦλα καὶ δυσώδη, καθάπερ καὶ  τῶν   τράγων. Ἐν μὲν οὖν τῷ
[6, 26]   ῥαίνεσθαι μέλανα γίνεται αὐτῶν, ὥσπερ  τῶν   τράγων. Οὕτω δὲ διάγουσιν, ἕως
[6, 14]   δὲ τούτων τριχίδες, ἐκ δὲ  τῶν   τριχίδων τριχίαι, ἐκ δὲ μιᾶς
[6, 3]   εἶναι τὸ ἔμβρυον ἐν μηδετέρᾳ  τῶν   ὑγροτήτων. Περὶ δὲ τὴν εἰκοστὴν
[6, 10]   ἰδίᾳ τὸ ἔμβρυον· μεταξὺ δὲ  τῶν   ὑμένων ἔνεστιν ὑγρότης. Καὶ
[6, 2]   Αἱ δὲ κυήσεις καὶ αἱ  τῶν   ὑπηνεμίων ᾠῶν συλλήψεις ταχεῖαι γίνονται
[6, 10]   τὰ μὲν ᾠὰ ἴσχουσι μεταξὺ  τῶν   ὑστερῶν ὁμοίως τοῖς σκυλίοις, περιιόντα
[6, 18]   ὑῒ κριθὰς ἑφθάς. Εἰσὶ δὲ  τῶν   ὑῶν αἱ μὲν εὐθὺς καλλίχοιροι
[6, 17]   δὲ τὸ πάθος ὅπερ ἐπὶ  τῶν   ὑῶν λέγεται τὸ καπρίζειν. Θέουσι
[6, 7]   ἐκείνων, μάλιστα δ´ ἐν ταῖς  τῶν   φαβῶν νεοττιαῖς, καταφαγὼν καὶ τὰ
[6, 3]   χρόνον τοῦτον ἀπὸ τῶν πόρων  τῶν   φλεβικῶν. Ὀλίγον δ´ ὕστερον καὶ
[6, 3]   νεοττὸν τὸ ὠχρόν, εἰς  τῶν   φλεβῶν ἔφερεν ἑτέρα,
[6, 16]   κορακῖνος ὕστερον τῆς τρίγλης ἐπὶ  τῶν   φυκίων ἐκπορευόμενος, διὰ τὸ βιοτεύειν
[6, 3]   ἑλισσόμενοι φέρουσιν αὐξανομένου εἰς ἑκάτερον  τῶν   χιτώνων τῶν περιεχόντων. Καὶ ὑμὴν
[6, 12]   Τίκτουσι δ´ οἱ μὲν ἄλλοι  τῶν   ᾠοτόκων ἰχθύων ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ,
[6, 4]   ἕνα μόνον· τὸ δ´ ὑπολειπόμενον  τῶν   ᾠῶν ἀεὶ οὔριόν ἐστιν. Τῶν
[6, 2]   λευκόν. Καὶ τὰ χρώματα δὲ  τῶν   ᾠῶν διαφέρει κατὰ τὰ γένη
[6, 3]   τῶν περιστερῶν. Τὰ δὲ δίδυμα  τῶν   ᾠῶν δύ´ ἔχει λεκίθους, ὧν
[6, 8]   διόπερ καὶ ἡσυχίαν ἔχοντες ἐπὶ  τῶν   ᾠῶν δύνανται τροφήν τινα αὑτοῖς
[6, 13]   δ´ ἂν τῷ θορῷ μιχθῇ  τῶν   ᾠῶν, εὐθύς τε λευκότερα φαίνεται
[6, 3]   τὰς εἴκοσιν ἐκκόλαψις γίνηται  τῶν   ᾠῶν. Ἔχει δὲ τὴν κεφαλὴν
[6, 13]   Ἔστι δὲ βραδυτάτη μὲν ἐκ  τῶν   ᾠῶν τῶν γλανίων αὔξησις,
[6, 2]   τὰ μὲν μακρὰ καὶ ὀξέα  τῶν   ᾠῶν θήλεα, τὰ δὲ στρογγύλα
[6, 16]   πρὸ τοῦ τίκτειν διαρρήγνυνται ὑπὸ  τῶν   ᾠῶν· ἴσχει δ´ οὐχ οὕτω
[6, 3]   δ´ αἱ ὄρνιθες ἔνια ἄγονα  τῶν   ᾠῶν καὶ {τὰ} ἐξ ὀχείας
[6, 10]   καὶ γένεσις ἐκ  τῶν   ᾠῶν. Οἱ δ´ ἄρρενες περὶ
[6, 10]   πρὸς τῇ ὑστέρᾳ, ὥστε ἀναλισκομένων  τῶν   ᾠῶν ὁμοίως δοκεῖν ἔχειν τὸ
[6, 8]   Οἱ δὲ πέρδικες δύο ποιοῦνται  τῶν   ᾠῶν σηκούς, καὶ ἐφ´
[6, 4]   εἴκοσιν ἡμερῶν τὸ γενόμενον πρότερον  τῶν   ᾠῶν· τιτρώσκει δὲ τὸ ᾠὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 13/04/2010