Livre, chapitre
[6, 30]	ἀγγείῳ κέγχρου, μετ´ ὀλίγον ἀνοιχθέντος	τοῦ	ἀγγείου ἐφάνησαν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι
[6, 17]	χρόνον· ῥεῖ δ´ αὐταῖς ἐκ	τοῦ	αἰδοίου ὅμοιον γονῇ, λεπτότερον δὲ
[6, 3]	δ´ ἔτι τὴν κεφαλὴν μείζω	τοῦ	ἄλλου σώματος, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς
[6, 17]	λεπτότερον δὲ πολὺ ἢ τὸ	τοῦ	ἄρρενος· καὶ καλοῦσί τινες τοῦτο
[6, 2]	ἐὰν γὰρ κατὰ πνεῦμα στῇ	τοῦ	ἄρρενος, κυΐσκεται καὶ εὐθὺς ἄχρηστος
[6, 24]	δὲ βραδύτερον ὁ θῆλυς ὀρεὺς	τοῦ	ἄρρενος. Λέγουσι δ´ ἔνιοι ὅτι
[6, 28]	ἐστιν. Ἀλλ´ ἔχει τὸ μὲν	τοῦ	ἄρρενος ὅμοιον τῷ τῶν λύκων
[6, 23]	τριάκοντ´ ἐτῶν, καὶ ἡ θήλεια	τοῦ	ἄρρενος πλείω ἔτη. Ὅταν δ´
[6, 4]	θήλειά ἐστι περὶ τὴν τεκνοτροφίαν	τοῦ	ἄρρενος, ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα
[6, 28]	Εὐρώπης ἁπάσης ἐν τῷ μεταξὺ	τοῦ	Ἀχελῴου καὶ τοῦ Νέσσου ποταμοῦ.
[6, 23]	ἰσχὺς μᾶλλον τῷ θήλει ἀφομοιοῦται	τοῦ	γενομένου. Ἐὰν δὲ συνεχῶς μίσγηται
[6, 13]	ὕστερον ἔτι. Τὸ μὲν οὖν	τοῦ	γλάνιος γίνεται ὅσον ὄροβος, τὰ
[6, 10]	ὥσπερ ἐκ κοτυληδόνος ἕκαστος ἠρτημένος,	τοῦ	δ´ ἐμβρύου κατὰ τὸ μέσον,
[6, 16]	πρῶτον ταύτης φαίνεσθαι τὸν γόνον,	τοῦ	δ´ ὕστατον. Τίκτει δὲ καὶ
[6, 3]	μέσῳ δὲ τὸ λευκὸν ὑγρόν·	τοῦ	δὲ κάτω ὠχροῦ τὸ λευκὸν
[6, 7]	τὰ ποικίλα οἷον γραμμαί εἰσι,	τοῦ	δὲ κόκκυγος οἷον στιγμαί. Τὸ
[6, 25]	ὡς δ´ ἕτεροι, τρί´ ἔτη·	τοῦ	δὲ μὴ ὁμολογεῖσθαι τὸν χρόνον
[6, 3]	Ἔχει δὲ τὴν κεφαλὴν ὑπὲρ	τοῦ	δεξιοῦ σκέλους ἐπὶ τῇ λαγόνι,
[6, 26]	ἐὰν ἠρέμα τις πατάξη, διακόπτεται	τοῦ	δέρματος ὑγιοῦς ὄντος. ~Αἱ δ´
[6, 3]	κυάμων καὶ μέλανες· ἀφαιρουμένου δὲ	τοῦ	δέρματος ὑγρὸν ἔνεστι λευκὸν καὶ
[6, 25]	χειμῶνος ἀρχομένου ὀχεύονται, τίκτουσι δὲ	τοῦ	ἔαρος ἀποχωροῦσαι εἰς τοὺς δυσβατωτάτους
[6, 10]	ἐνιαυτοῦ. Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν	τοῦ	ἔαρος αὐτῶν, ῥίνη δὲ καὶ
[6, 10]	τὸ ὕστερον, τὸ δὲ πρῶτον	τοῦ	ἔαρος· εὐθηνεῖ δ´ αὐτῆς μάλιστα
[6, 16]	ἅμα ταῖς θυννίσιν, εἰσπλέουσι δὲ	τοῦ	ἔαρος ἤδη οὖσαι πηλαμύδες. Σχεδὸν
[6, 25]	ἢ πεντήκοντα ἔτη. Τίκτει δὲ	τοῦ	ἔαρος, καὶ γάλα ἔχει μέχρι
[6, 27]	ἐκθρέψῃ, τρίτῳ μηνὶ ἐκφαίνουσιν ἤδη	τοῦ	ἔαρος. Καὶ ἡ ὕστριξ δὲ
[6, 2]	νεοττίδες πρῶτον τίκτουσιν εὐθὺς ἀρχομένου	τοῦ	ἔαρος, καὶ πλείω τίκτουσιν ἢ
[6, 16]	τόκοι γίνονται τοῖς μὲν ῥυάσι	τοῦ	ἔαρος, καὶ τοῖς πλείστοις δὲ
[6, 22]	Ἄρχονται δ´ ὀχεύεσθαι αἱ ἵπποι	τοῦ	ἔαρος. Ὅταν δὲ τέκῃ ἡ
[6, 14]	ἀρξάμενος ἀπὸ ἀρκτούρου μετοπωρινοῦ μέχρι	τοῦ	ἔαρος. Σημεῖον δ´ ὅτι ἐνίοτ´
[6, 28]	τὸν ἐνιαυτόν. Τίκτει μὲν οὖν	τοῦ	ἔαρος, τίκτει {δ´ ὡς ἐπὶ
[6, 28]	Ὁ δὲ λεχθεὶς μῦθος περὶ	τοῦ	ἐκβάλλειν τὰς ὑστέρας τίκτοντα ληρώδης
[6, 27]	δ´ ὀχείαν ποιεῖται τοῦ μηνὸς	τοῦ	Ἐλαφηβολιῶνος, τίκτει δὲ περὶ τὴν
[6, 4]	μετὰ τὸν τόκον. Τίκτουσι δὲ	τοῦ	ἐνιαυτοῦ καὶ δεκάκις, ἤδη δέ
[6, 13]	ἐπὶ τὸ πολύ, τίκτουσι δὲ	τοῦ	ἐνιαυτοῦ περιιόντος ἅπαντες· ὥσπερ δὲ
[6, 12]	ἄλλοι τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων ἅπαξ	τοῦ	ἐνιαυτοῦ, πλὴν τῶν μικρῶν φυκίδων·
[6, 29]	τοὺς λύκους ἐν δώδεχ´ ἡμέραις	τοῦ	ἐνιαυτοῦ τίκτειν. Τούτου δὲ τὴν
[6, 10]	τοῦ σκυλίου· οὗτος δ´ ἅπαξ	τοῦ	ἐνιαυτοῦ. Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν
[6, 1]	ἀλλ´ αἱ περιστεραὶ καὶ δεκάκις	τοῦ	ἐνιαυτοῦ τίκτουσιν. Οἱ δὲ πλεῖστοι
[6, 20]	δὲ κύουσι μὲν τέταρτον μέρος	τοῦ	ἐνιαυτοῦ (τοῦτο δ´ ἐστὶ τρεῖς
[6, 20]	τῶν κυνῶν τὸ πέμπτον μέρος	τοῦ	ἐνιαυτοῦ (τοῦτο δ´ ἐστὶν ἡμέραι
[6, 20]	ἡ μὲν Λακωνικὴ ἕκτον μέρος	τοῦ	ἐνιαυτοῦ (τοῦτο δ´ ἐστὶν ἡμέραι
[6, 16]	ἄλλοις οὐχ ἡ αὐτὴ ὥρα	τοῦ	ἔτους, ἀλλὰ τοῖς μὲν τοῦ
[6, 11]	δ´ ὥσπερ ἄνθρωπος πᾶσαν ὥραν	τοῦ	ἔτους, μάλιστα δ´ ἅμα ταῖς
[6, 9]	ἢ μικρῷ πλείοσιν. Ἅπαξ δὲ	τοῦ	ἔτους μόνον τίκτει· τίκτει δ´
[6, 26]	νεβρῶν συμβαίνει οὐχ ὡς μακροβίου	τοῦ	ζῴου ὄντος. Ἐν δὲ τῷ
[6, 3]	ἔξω χόριον ὀμφαλὸς τείνων ἀπολύεται	τοῦ	ζῴου συμπεπτωκώς, ὁ δ´ εἰς
[6, 15]	ἐν ἐνίαις γὰρ τελματώδεσι λίμναις	τοῦ	θ´ ὕδατος παντὸς ἐξαντληθέντος καὶ
[6, 16]	ἐν τοῖς πρώτοις, καὶ σάλπη	τοῦ	θέρους ἀρχομένου ἐν τοῖς πλείστοις,
[6, 26]	τὴν παχύτητα· ὑπερβάλλουσα γὰρ γίνεται	τοῦ	θέρους αὐτῶν, διὸ καὶ οὐ
[6, 29]	μίαν ὥραν, καὶ τίκτει ἀρχομένου	τοῦ	θέρους. Λέγεται δέ τις περὶ
[6, 2]	τινων κυνόσουρα καὶ οὔρια γίνεται	τοῦ	θέρους μᾶλλον. Ζεφύρια δὲ καλεῖται
[6, 16]	αὐλωπίας, ὃν καλοῦσί τινες ἀνθίαν,	τοῦ	θέρους. Μετὰ δὲ τούτους χρύσοφρυς
[6, 16]	τοῦ ἔτους, ἀλλὰ τοῖς μὲν	τοῦ	θέρους, τοῖς δὲ περὶ τὴν
[6, 7]	κόκκυξ φαίνεται ἐπ´ ὀλίγον χρόνον	τοῦ	θέρους, τὸν δὲ χειμῶνα ἀφανίζεται.
[6, 12]	φυκίον εἶναι. Ἀρχομένου δὲ γίνεται	τοῦ	θέρους. Τούτῳ τρέφεται καὶ τὰ
[6, 28]	δ´ ἐστὶ τῷ σχήματι τῷ	τοῦ	θήλεος, οὐκ ἔχει μέντοι οὐδένα
[6, 23]	οὖν ὄνος ἐπαναβὰς διαφθείρει τὸ	τοῦ	ἵππου ὄχευμα, ὥσπερ εἴρηται· ὁ
[6, 13]	χρόνῳ δῆλά ἐστι τὰ ὄμματα	τοῦ	ἰχθύος· τοῦτο γὰρ ἐν πᾶσι
[6, 19]	καὶ μέλανα, ἐὰν ὑπὸ τῇ	τοῦ	κριοῦ γλώττῃ λευκαὶ φλέβες ὦσιν
[6, 13]	ἰχθυδίων· δευτέρα δὲ βραδυτῆτι ἡ	τοῦ	κυπρίνου γένεσις, ὅμως δὲ ταχέως
[6, 3]	ἀρχὴ τοῦ νεοττοῦ ἐστιν ἐκ	τοῦ	λευκοῦ, ἡ δὲ τροφὴ διὰ
[6, 3]	εἰς ἄλληλα συγκεχύσθαι τὰ ὠχρὰ	τοῦ	λευκοῦ λεπτὴ διάφυσις, τὰ δ´
[6, 23]	οὐκέτι λαμβάνει πλῆσμα οὐδὲ κυΐσκεται	τοῦ	λοιποῦ βίου παντός. {Τίκτειν δ´
[6, 2]	ἐξέρχεται οὕτω τῷ καιρῷ ἐκ	τοῦ	μαλακὸν εἶναι μεταβάλλον ἐπὶ τὸ
[6, 7]	χρῶμα μόνον προσέοικεν ἱέρακι, πλὴν	τοῦ	μὲν ἱέρακος τὰ ποικίλα οἷον
[6, 21]	μὴν ἀλλ´ ἔνιαι καὶ μέχρι	τοῦ	μετοπώρου κυΐσκονται. Ὅταν δὲ πολλαὶ
[6, 10]	ἔαρος αὐτῶν, ῥίνη δὲ καὶ	τοῦ	μετοπώρου πρὸς δύσιν Πλειάδος χειμερινὴν
[6, 22]	τοῦ πώλου ὃ ἐπιφύεται ἐπὶ	τοῦ	μετώπου τῶν πώλων, καλεῖται δ´
[6, 3]	λεκίθους, ὧν τὰ μὲν διείργει	τοῦ	μὴ εἰς ἄλληλα συγκεχύσθαι τὰ
[6, 10]	γαλεῶν ἀστερίας· ἀποτίκτει γὰρ δὶς	τοῦ	μηνός. Ἄρχονται δ´ ὀχεύεσθαι μηνὸς
[6, 27]	μορίων. Τὴν δ´ ὀχείαν ποιεῖται	τοῦ	μηνὸς τοῦ Ἐλαφηβολιῶνος, τίκτει δὲ
[6, 2]	τοῦ ᾠοῦ πάλιν συμπεττομένου ἡ	τοῦ	νεοττοῦ γένεσις οὐκ ἐν ἴσοις
[6, 3]	ὤν. Ἡ μὲν οὖν ἀρχὴ	τοῦ	νεοττοῦ ἐστιν ἐκ τοῦ λευκοῦ,
[6, 3]	μεταξὺ τούτων ὑγρόν. Αὐξανομένου γὰρ	τοῦ	νεοττοῦ κατὰ μικρὸν τοῦ ὠχροῦ
[6, 3]	εἰς τὸ ὠχρὸν φέρων συνήρτηται	τοῦ	νεοττοῦ πρὸς τὸ ἔντερον τὸ
[6, 28]	τῷ μεταξὺ τοῦ Ἀχελῴου καὶ	τοῦ	Νέσσου ποταμοῦ. Τίκτει δὲ καὶ
[6, 29]	οὐδέν πω συνῶπται μέχρι γε	τοῦ	νῦν, ἀλλ´ ἢ ὅτι λέγεται
[6, 11]	μέγεθος ἔλαττον, εὐρύτερον δ´ ἐκ	τοῦ	νώτου· τὸ χρῶμα ἔχει κυανοῦν.
[6, 20]	εἰκοστῷ ἔτει ἀποθανόντα τὸν κύνα	τοῦ	Ὀδυσσέως. {Ἐπὶ μὲν οὖν τῶν
[6, 14]	τῷ ἀφρῷ τῷ γινομένῳ ὑπὸ	τοῦ	ὀμβρίου ὕδατος, διὸ καὶ καλεῖται
[6, 3]	τοῦ ὠχροῦ λείπεται, ἀπὸ δὲ	τοῦ	ὀμφαλοῦ ἀπολέλυται, καὶ οὐδὲν γίνεται
[6, 3]	λευκοῦ, ἡ δὲ τροφὴ διὰ	τοῦ	ὀμφαλοῦ ἐκ τοῦ ὠχροῦ. Δεκαταίου
[6, 3]	ὀμφαλῷ ἤδη γίνονται. Ἀπὸ δὲ	τοῦ	ὀμφαλοῦ τέταται φλὲψ ἡ μὲν
[6, 23]	ᾖ ὠχευμένη ἡ ἵππος ὑπὸ	τοῦ	ὄνου. Ἴσχει δὲ γάλα κύουσα
[6, 23]	εἴρηται· ὁ δ´ ἵππος τὸ	τοῦ	ὄνου οὐ διαφθείρει, ὅταν ᾖ
[6, 3]	τοῦ ᾠοῦ ὑμήν, οὐχ ὁ	τοῦ	ὀστράκου, ἀλλ´ ὁ〉 ὑπ´ ἐκεῖνον.
[6, 10]	ᾠώδης ὑγρότης· τὸ δὲ σχῆμα	τοῦ	ὀστράκου ὅμοιον ταῖς τῶν αὐλῶν
[6, 10]	ταῖς δὲ βατίσιν, ὅταν ἐκτέκωσι,	τοῦ	ὀστράκου περιρραγέντος ἐξέρχεται ὁ νεοττός.
[6, 3]	χοριοειδὴς ὑμὴν ὁ μετὰ τὸν	τοῦ	ὀστράκου ὑμένα {τὸν ἔσχατον, εἰς
[6, 24]	δ´ ἄρρην διὰ τὸ ὀσφραίνεσθαι	τοῦ	οὔρου γηράσκει θᾶττον. Τούτων μὲν
[6, 17]	τοῖς θήλεσι πρὸ τῆς ὥρας	τοῦ	ὀχεύειν, ἀλλ´ ἐκκρίνονται, ὅταν εἰς
[6, 17]	ὥρα ᾖ ὀχεύεσθαι, ἐπισημαίνει πρὸ	τοῦ	ὀχεύεσθαι· καὶ ἐπειδὰν ὀχευθῶσι, γίνεται
[6, 22]	δ´ οὐκ ἀφαιρεῖται οὐδεμία τεταγμένη	τοῦ	ὀχεύεσθαι καὶ ὀχεύειν. Οὐ μέντοι
[6, 20]	σημεῖον καὶ ὅταν ἡλικίαν ἔχωσι	τοῦ	ὀχεύεσθαι· ὥσπερ γὰρ τοῖς ἀνθρώποις,
[6, 2]	κυούμενα ὥστε μεταβαλεῖν εἰς τὸ	τοῦ	ὀχεύοντος γένος. Καὶ ἐὰν ὑπαρχόντων
[6, 14]	ἐπιπολῆς· διὸ πολλαχοῦ προσφέρεται ἐκ	τοῦ	πελάγους ἡ ἀφύη αὕτη. Καὶ
[6, 10]	σελάχη πρὸς τὴν γῆν ἐκ	τοῦ	πελάγους καὶ τῶν βαθέων ἐπανιόντα
[6, 15]	θ´ ὕδατος παντὸς ἐξαντληθέντος καὶ	τοῦ	πηλοῦ ξυσθέντος γίνονται πάλιν, ὅταν
[6, 19]	ὃς ὅταν ὀνόματι κληθῇ ὑπὸ	τοῦ	ποιμένος προηγεῖται· συνεθίζουσι δὲ τοῦτο
[6, 16]	δ´ ὕστατος· δῆλον δ´ ἐκ	τοῦ	πρῶτον ταύτης φαίνεσθαι τὸν γόνον,
[6, 2]	ἀλλ´ ὑγραίνεται μᾶλλον· ὑπὸ δὲ	τοῦ	πυρὸς τὸ μὲν λευκὸν πήγνυται,
[6, 22]	χόριον εὐθὺς κατεσθίει, καὶ ἀπεσθίει	τοῦ	πώλου ὃ ἐπιφύεται ἐπὶ τοῦ
[6, 30]	τῶν ἀρουραίων, ὥστ´ ὀλίγον λείπεσθαι	τοῦ	σίτου παντός. Γίνεται δ´ οὕτω
[6, 10]	ἄλλοι γαλεοὶ δὶς τίκτουσι, πλὴν	τοῦ	σκυλίου· οὗτος δ´ ἅπαξ τοῦ
[6, 5]	τοῦτο καὶ Ἡρόδωρος ὁ Βρύσωνος	τοῦ	σοφιστοῦ πατήρ φησιν εἶναι τοὺς
[6, 28]	ληρώδης ἐστί, συνετέθη δ´ ἐκ	τοῦ	σπανίους εἶναι τοὺς λέοντας, ἀποροῦντος
[6, 10]	καὶ ὁ ὀμφαλὸς μικρὸν κατώτερον	τοῦ	στόματος τῆς γαστρός. Ἔστι δὲ
[6, 22]	ἓξ ἔτεσι τὸ πλῆθος λαμβάνει	τοῦ	σώματος, καὶ ἐπιδίδωσι μέχρι ἐτῶν
[6, 23]	ὁμογωνῶν γινόμενον. Τὸ δὲ μέγεθος	τοῦ	σώματος καὶ τὸ εἶδος καὶ
[6, 17]	αἵματος ῥύσιν, ὡς κατὰ τὸ	τοῦ	σώματος μέγεθος. Μάλιστα δὲ καὶ
[6, 20]	γάλα αἱ κύνες ἴσχουσι πρὸ	τοῦ	τεκεῖν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 16]	καὶ αἱ πολλαὶ αὐτῶν πρὸ	τοῦ	τίκτειν διαρρήγνυνται ὑπὸ τῶν ᾠῶν·
[6, 12]	βελόνην, ὅταν ἤδη ὥρα ᾖ	τοῦ	τίκτειν, διαρρήγνυται, καὶ οὕτω τὰ
[6, 16]	δὲ τῶν ἰχθύων πέρας ἐστὶ	τοῦ	τίκτειν, ὅταν ἐγγένηται σκωλήκια ἐν
[6, 17]	δὲ καὶ τοῦτο, ὥσπερ ἐπὶ	τοῦ	τικτομένου, ἱππομανές· ἔστι δ´ οἷον
[6, 16]	εἶναι τὴν αὐτὴν ὥραν μήτε	τοῦ	τόκου καὶ τῆς εὐημερίας, ἐπεὶ
[6, 29]	θέρους. Λέγεται δέ τις περὶ	τοῦ	τόκου λόγος πρὸς μῦθον συνάπτων·
[6, 28]	τοὺς λέοντας, ἀποροῦντος τὴν αἰτίαν	τοῦ	τὸν μῦθον συνθέντος· σπάνιον γὰρ
[6, 10]	γένεσις ἡ ἐκ τοῦ ᾠοῦ	τοῦ	τῶν ἰχθύων καὶ τῶν ὀρνίθων,
[6, 14]	Ἐν τούτῳ ἰχθύδια ἐνεγίνετο ἀρχομένου	τοῦ	ὕδατος. Ἦν δὲ κεστρέων τι
[6, 10]	δ´ οἱ πόροι δίκροοι, ἀπὸ	τοῦ	ὑποζώματος καὶ τῆς μεγάλης φλεβὸς
[6, 10]	τῶν γαλεοειδῶν μικρὸν προελθόντι ἀπὸ	τοῦ	ὑποζώματος οἷον μαστοὺς λευκούς, οἳ
[6, 29]	τινες εἰς Φρυγίαν ἐπὶ Φαρνάκου	τοῦ	Φαρναβάζου πατρός, καὶ διαμένουσιν ἔτι.
[6, 16]	αὐξάνεσθαι ἡμέραις, καὶ ἐξέρχονται μὲν	τοῦ	φθινοπώρου ἅμα ταῖς θυννίσιν, εἰσπλέουσι
[6, 12]	τινές φασι τοῦτο ἄνθος εἶναι	τοῦ	φύκου, ἀφ´ οὗ τὸ φυκίον
[6, 27]	δὲ περὶ τὴν ὥραν τὴν	τοῦ	φωλεύειν. Γίνονται μὲν οὖν περὶ
[6, 25]	Αἱ δ´ ὕες αἱ ἄγριαι	τοῦ	χειμῶνος ἀρχομένου ὀχεύονται, τίκτουσι δὲ
[6, 8]	ὁ δ´ ἄρρην τὸ λοιπὸν	τοῦ	χρόνου. Οἱ δὲ πέρδικες δύο
[6, 11]	οὖσα τῶν πεζῶν, διατρίβει δὲ	τοῦ	χρόνου τὸν πολὺν καὶ τρέφεται
[6, 2]	τὸ μὲν γὰρ ὠχρὸν ὑπὸ	τοῦ	ψύχους πήγνυται, τὸ δὲ λευκὸν
[6, 16]	ἐν τῷ Πόντῳ, γίνονται ἐκ	τοῦ	ᾠοῦ ἃς καλοῦσιν οἱ μὲν
[6, 2]	ἐπίδηλον ὁ πέρδιξ. Ἡ δὲ	τοῦ	ᾠοῦ γένεσις μετὰ τὴν ὀχείαν
[6, 12]	λαμβάνοντα αὐξάνονται ἐκ τῆς ἀπὸ	τοῦ	ᾠοῦ ἐγγινομένης ὑγρότητος, ὕστερον δὲ
[6, 2]	δ´ αἱ περιστεραὶ καὶ ἤδη	τοῦ	ᾠοῦ ἐν ὠδῖνι ὄντος κατέχειν·
[6, 3]	ᾗπέρ ἐστιν ἡ ἀρχή τε	τοῦ	ᾠοῦ καὶ ἐκλέπεται τὸ ᾠόν,
[6, 12]	πάλιν. Ἡ δὲ γένεσις ἐκ	τοῦ	ᾠοῦ ὁμοίως συμβαίνει ἐπί τε
[6, 2]	μετὰ τὴν ὀχείαν καὶ ἐκ	τοῦ	ᾠοῦ πάλιν συμπεττομένου ἡ τοῦ
[6, 2]	τὸ μέγεθος. Ἔχει δὲ φύσιν	τοῦ	ᾠοῦ τὸ ὠχρὸν καὶ τὸ
[6, 3]	ἐστιν. ~{Ἡ δὲ γένεσις ἐκ	τοῦ	ᾠοῦ τοῖς ὄρνισι συμβαίνει μὲν
[6, 3]	Ἡ μὲν οὖν γένεσις ἐκ	τοῦ	ᾠοῦ τοῖς ὄρνισι τοῦτον ἔχει
[6, 10]	δ´ ἡ γένεσις ἡ ἐκ	τοῦ	ᾠοῦ τοῦ τῶν ἰχθύων καὶ
[6, 10]	πᾶσα ἡ αὐτὴ ἡ ἐκ	τοῦ	ᾠοῦ τῶν τ´ ὀρνίθων καὶ
[6, 3]	ἔσχατος πρὸς τὸ ὄστρακον ὁ	τοῦ	ᾠοῦ ὑμήν, οὐχ ὁ τοῦ
[6, 16]	τίκτουσι περὶ τὸν πυραμητόν· ἀλλὰ	τοῦ	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ γινομένου
[6, 3]	τροφὴ διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ ἐκ	τοῦ	ὠχροῦ. Δεκαταίου δ´ ἤδη ὄντος
[6, 2]	γένος, ἐὰν πρὶν μεταβαλεῖν ἐκ	τοῦ	ὠχροῦ εἰς τὸ λευκὸν ὀχεύηται
[6, 3]	πρὸς τῷ ἐντέρῳ μικρόν τι	τοῦ	ὠχροῦ λείπεται, ἀπὸ δὲ τοῦ
[6, 3]	ἔντερον τὸ λεπτόν, καὶ ἔσω	τοῦ	ὠχροῦ πολὺ ἤδη γίνεται ἐν
[6, 3]	γὰρ τοῦ νεοττοῦ κατὰ μικρὸν	τοῦ	ὠχροῦ τὸ μὲν ἄνω γίνεται
[6, 3]	ᾧ ὁ νεοττός, καὶ τὸν	τοῦ	ὠχροῦ ὑμένα καὶ τὸ μεταξὺ
[6, 2]	Αἱ δὲ πρὸς τῇ ἀρχῇ	τοῦ	ὠχροῦ χάλαζαι οὐδὲν συμβάλλονται πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/04/2010