Livre, chapitre
[6, 11]	ὁμοίαν βοΐ. Ἔχει δὲ καὶ	τὸ	αἰδοῖον ἡ θήλεια ὅμοιον προβάτῳ,
[6, 24]	ὥσπερ οἱ νάνοι, ὁ γίννος	τὸ	αἰδοῖον μέγα. Ζῇ δ´ ἡμίονος
[6, 28]	ἐστι πόρος, ὑποκάτω δὲ τούτου	τὸ	ἀληθινὸν αἰδοῖον. Ἔχει δ´ ἡ
[6, 19]	δ´ ἐὰν πυρραί. Τὰ δὲ	τὸ	ἁλυκὸν ὕδωρ πίνοντα πρότερον ὀχεύεται·
[6, 12]	τὴν πορφύραν ἴσχειν ἀπὸ τούτου	τὸ	ἄνθος. ~Οἱ δὲ λιμναῖοι καὶ
[6, 3]	μέρος οὐδὲν φαίνεται μόριον πρὸς	τὸ	ἄνω τὸ πρῶτον. Τῶν δὲ
[6, 16]	βάτραχος· ἀλλὰ σπάνιοί εἰσι διὰ	τὸ	ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως· τίκτει γὰρ ἀθρόα
[6, 12]	λίθοις, πλὴν πλατὺ καὶ ψαθυρὸν	τὸ	ἀποτικτόμενόν ἐστιν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[6, 23]	μιχθῇ ἵππος καὶ ὄνος, κατὰ	τὸ	ἄρρεν, λέγω δ´ ἐν ὅσῳ
[6, 4]	τούτων ὡς τὸ πολὺ πρότερον	τὸ	ἄρρεν τίκτει· καὶ τεκοῦσα μίαν
[6, 26]	φεύγουσι διὰ τὸ καῦμα καὶ	τὸ	ἄσθμα εἰς τὸ ὕδωρ. Καθ´
[6, 2]	πολλάκις κάρφος περιβάλλονται (ποιοῦσι δὲ	τὸ	αὐτὸ τοῦτο καὶ τεκοῦσαι ἐνίοτε)
[6, 6]	δὲ καὶ ἄλλα τῶν ὀρνέων	τὸ	αὐτὸ τοῦτο· πολλάκις γάρ, ὅσα
[6, 7]	ὡς μεταβάλλει ἐξ ἱέρακος, διὰ	τὸ	ἀφανίζεσθαι τὸν ἱέρακα, περὶ τοῦτον
[6, 17]	τὴν ἐπὶ τῶν ἀκολάστων περὶ	τὸ	ἀφροδισιάζεσθαι. Λέγονται δὲ καὶ ἐξανεμοῦσθαι
[6, 13]	ἐκτίκτουσιν, ἔνιοι καὶ κατ´ ὀργυιᾶς	τὸ	βάθος, οἱ δ´ ἐλάττους αὐτῶν
[6, 22]	καὶ ἐπιδιδόασι δ´ ἀεὶ πρὸς	τὸ	βελτίω τὰ ἔκγονα γίνεσθαι μέχρι
[6, 16]	ἐπὶ τῶν φυκίων ἐκπορευόμενος, διὰ	τὸ	βιοτεύειν ἐν τοῖς πετραίοις χωρίοις·
[6, 21]	ὀρθῶς ποιήσαντα ἄρσενα πενταέτηρον" καὶ	τὸ	βοὸς ἐννεώροιο" δύνασθαι γὰρ ταὐτόν.
[6, 25]	γάλα ἥδιστα πάντων· πίνουσι δὲ	τὸ	γάλα δύο καὶ ἕνα ἢ
[6, 25]	δὲ καὶ τὰ κρέα καὶ	τὸ	γάλα ἥδιστα πάντων· πίνουσι δὲ
[6, 20]	τέτταρσιν. Χρήσιμον δ´ εὐθύς ἐστι	τὸ	γάλα, ὅταν τέκωσιν. Ἡ δὲ
[6, 26]	διὰ τὸ πονεῖν τὰ ἐντός·	τὸ	γὰρ ἔντερον ἔχει λεπτὸν καὶ
[6, 11]	τις πατάξῃ παρὰ τὸν κρόταφον·	τὸ	γὰρ σῶμα σαρκῶδες αὐτῆς ἐστιν.
[6, 4]	καὶ ἐκλέπεται ἐντὸς εἴκοσιν ἡμερῶν	τὸ	γενόμενον πρότερον τῶν ᾠῶν· τιτρώσκει
[6, 2]	ἐξ ὀχείας ἤδη ἐνυπάρχοντα μεταβάλλει	τὸ	γένος εἰς ἄλλο γένος, ἐὰν
[6, 12]	γὰρ πάντα ἐσώζετο, παμπληθὲς ἂν	τὸ	γένος ἦν ἑκάστων. Καὶ τούτων
[6, 24]	ὀχεύονται καὶ τίκτουσιν· ἀλλ´ ἔστι	τὸ	γένος ὅμοιον μὲν ἕτερον δέ.
[6, 28]	τὸν μῦθον συνθέντος· σπάνιον γὰρ	τὸ	γένος τὸ τῶν λεόντων ἐστὶ
[6, 15]	ὑστερικοὺς ἔχουσιν· ἀλλὰ τοῦτο ὅλον	τὸ	γένος τῶν ἐναίμων οὐ γίνεται
[6, 24]	ὃς καὶ ἀφειμένος ἤδη διὰ	τὸ	γῆρας συναμπρεύων καὶ παραπορευόμενος παρώξυνε
[6, 23]	διὰ βίου, ἐὰν τέκῃ πρὶν	τὸ	γνῶμα λιπεῖν. Βιοῖ δ´ ὄνος
[6, 23]	Ἐὰν δὲ μὴ τέκῃ πρὶν	τὸ	γνῶμα λιπεῖν, οὐκέτι λαμβάνει πλῆσμα
[6, 3]	(πλὴν ὅτι τὸ μὲν μεῖζον	{τὸ	δ´ ἔλαττον γίνεται τῶν διδύμων)
[6, 4]	ἐνίοτε δὲ καὶ ἕνα μόνον·	τὸ	δ´ ὑπολειπόμενον τῶν ᾠῶν ἀεὶ
[6, 29]	ἰδέαν ἐπ´ οὐρὰν μὲν μακρός,	τὸ	δ´ ὕψος βραχύτερος. Ὁμοίως δὲ
[6, 16]	τὸ μὲν στέαρ λεῖον φαίνεται,	τὸ	δ´ ᾠὸν τραχύ. {Ἔνιοι μὲν
[6, 3]	ὑμένα τὸν περιέχοντα τὸ ὠχρόν	(τὸ	δ´ ὠχρὸν ἐν τούτῳ τῷ
[6, 2]	πυρὸς τὸ μὲν λευκὸν πήγνυται,	τὸ	δ´ ὠχρὸν οὐ πήγνυται ἀλλὰ
[6, 28]	ὀχεύεται, καὶ συλλαμβάνει ἔτι θηλαζομένη·	τὸ	δὲ γάλα παχύτητι ὅμοιόν ἐστι
[6, 28]	τῶν λύκων καὶ τῶν κυνῶν,	τὸ	δὲ δοκοῦν θηλείας εἶναι ὑποκάτω
[6, 3]	ὠχροῦ τὸ μὲν ἄνω γίνεται	τὸ	δὲ κάτω, ἐν μέσῳ δὲ
[6, 2]	ὠχρὸν ὑπὸ τοῦ ψύχους πήγνυται,	τὸ	δὲ λευκὸν οὐ πήγνυται ἀλλ´
[6, 21]	τὸ πολὺ ἐνιαύσιοι καὶ ὀκτάμηνοι,	τὸ	δὲ μάλισθ´ ὁμολογούμενον διετεῖς. Κύει
[6, 2]	τὸ μὲν εἶδος ὠχρὰ ὅλα,	τὸ	δὲ μέγεθος ἡλίκα ᾠά· ἃ
[6, 10]	δύσιν Πλειάδος χειμερινὴν τὸ ὕστερον,	τὸ	δὲ πρῶτον τοῦ ἔαρος· εὐθηνεῖ
[6, 10]	ἐν οἷς ἐγγίνεται ᾠώδης ὑγρότης·	τὸ	δὲ σχῆμα τοῦ ὀστράκου ὅμοιον
[6, 3]	δ´ ἔλαττον γίνεται τῶν διδύμων)	τὸ	δὲ τελευταῖον τερατῶδες. ~Τίκτουσι δὲ
[6, 10]	Τὰ μὲν γὰρ σελάχη ζῳοτοκεῖ,	τὸ	δὲ τῶν ἄλλων γένος ἰχθύων
[6, 17]	παχύτερον ἢ τὸ τῶν ἀνθρώπων,	τὸ	δὲ τῶν προβάτων καὶ τῶν
[6, 24]	ἐὰν μὲν ἀπὸ τῆς γνάθου	τὸ	δέρμα ἐφελκόμενον ταχὺ ἐπίῃ, νέον
[6, 17]	θαυμαστάς, θωρακίζοντες ἑαυτοὺς καὶ ποιοῦντες	τὸ	δέρμα ὡς παχύτατον ἐκ παρασκευῆς,
[6, 14]	{νῦν εὕρηται τοῖς ἁλιεῦσι πρὸς	τὸ	διακομίζειν· ἁλιζομένη γὰρ πλείω μένει
[6, 26]	δ´ ἔαρ μάλιστ´ ἀκμάζουσι πρὸς	τὸ	δραμεῖν. Ἐν δὲ τῷ φεύγειν
[6, 20]	τινες· οἱ μὲν γὰρ διὰ	τὸ	δύο μόνους βάλλειν ὅλως οὔ
[6, 9]	καὶ ὑπηνέμια. Ὀχεύονται δὲ περὶ	τὸ	ἔαρ· γίνεται δὲ καὶ ὁ
[6, 27]	μεγέθει ὡς κατὰ τὸ σῶμα	τὸ	ἑαυτῆς· ἔλαττον μὲν γὰρ γαλῆς
[6, 23]	δὲ μέγεθος τοῦ σώματος καὶ	τὸ	εἶδος καὶ ἡ ἰσχὺς μᾶλλον
[6, 18]	ὀχείας, ἀλλὰ {πολλάκις ἐπιβιβάσκουσι διὰ	τὸ	ἐκβάλλειν μετὰ τὴν ὀχείαν τὴν
[6, 25]	δ´ ἐκ τῶν καμήλων ἐνιαύσιον	τὸ	ἔκγονον. Ζῇ δὲ χρόνον πολύν,
[6, 22]	τῆς ἀφέσεως, ὀρθὴ στᾶσα προΐεται	τὸ	ἔκγονον. Ζῶσι δὲ τῶν ἵππων
[6, 22]	δὲ τῶν τοιούτων λέγουσιν εἶναι,	τὸ	ἔμβρυον ἀνασχιζόμενον ἔχειν ἄλλα νεφροειδῆ
[6, 3]	φλεβὸς φέρων, ὥστε μὴ εἶναι	τὸ	ἔμβρυον ἐν μηδετέρᾳ τῶν ὑγροτήτων.
[6, 10]	ἐπὶ τῶν ὀρνίθων. Περιέχεται δὲ	τὸ	ἔμβρυον καὶ τὸ ᾠὸν ὑμένι
[6, 22]	κυούσαις ἵπποις, ὅταν θᾶττον στραφῇ	τὸ	ἔμβρυον, καὶ φασὶ γίνεσθαι αὐτὰς
[6, 10]	ἐστὶν ὑμήν, ὃς περιέχει ἰδίᾳ	τὸ	ἔμβρυον· μεταξὺ δὲ τῶν ὑμένων
[6, 22]	ὑπὸ ἵππου ὄνος ὀχεύσῃ, διαφθείρει	τὸ	ἔμβρυον τὸ ἐνυπάρχον. Ἵππων δ´
[6, 10]	τῶν ᾠῶν ὁμοίως δοκεῖν ἔχειν	τὸ	ἔμβρυον τοῖς τετράποσιν. Προσπέφυκε δὲ
[6, 27]	πλεῖστα πέντε. Ἐλάχιστον δὲ τίκτει	τὸ	ἔμβρυον τῷ μεγέθει ὡς κατὰ
[6, 3]	ἄλλος ὑμὴν περὶ αὐτὸ ἤδη	τὸ	ἔμβρυον, ὥσπερ εἴρηται, χωρίζων πρὸς
[6, 16]	οἱ δὲ Βυζάντιοι αὐξίδας διὰ	τὸ	ἐν ὀλίγαις αὐξάνεσθαι ἡμέραις, καὶ
[6, 3]	φέρων συνήρτηται τοῦ νεοττοῦ πρὸς	τὸ	ἔντερον τὸ λεπτόν, καὶ ἔσω
[6, 22]	ὄνος ὀχεύσῃ, διαφθείρει τὸ ἔμβρυον	τὸ	ἐνυπάρχον. Ἵππων δ´ ἡγεμόνα οὐ
[6, 3]	κοιλίᾳ ἔχει· λευκὸν δὲ καὶ	τὸ	ἔξω περίττωμα, καὶ ἔσω τι
[6, 3]	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον πρὸς	τὸ	ἔξω χόριον, καὶ ἐν τῇ
[6, 3]	τῷ χρόνῳ ὁ μὲν πρὸς	τὸ	ἔξω χόριον ὀμφαλὸς τείνων ἀπολύεται
[6, 17]	τινες τοῦτο ἱππομανές, ἀλλ´ οὐ	τὸ	ἐπὶ τοῖς πώλοις ἐπιφυόμενον· ἐργῶδες
[6, 24]	παραπορευόμενος παρώξυνε τὰ ζεύγη πρὸς	τὸ	ἔργον, ὥστ´ ἐψηφίσαντο μὴ ἀπελαύνειν
[6, 14]	ὁπόταν ἔνυγρον καὶ εὐδιεινὸν γένηται	τὸ	ἔτος. Ἡ δ´ ἄλλη ἀφύη
[6, 26]	τὴν νομήν. Ταῦτα δὲ ποιεῖ	τὸ	ζῷον διὰ τὸ φύσει λάγνον
[6, 11]	κύημα, ἐξ οὗ διαρθρουμένου γίνεται	τὸ	ζῷον, καθάπερ ἄνθρωπος καὶ τῶν
[6, 11]	τέκνα πολὺν χρόνον, καὶ ἔστι	τὸ	ζῷον φιλότεκνον. Ζῇ δ´ ἔτη
[6, 16]	μέν ἐστι τὰ σελάχη {διὰ	τὸ	ζῳοτοκεῖν, σώζεται δὲ μάλιστα ταῦτα
[6, 10]	ἐμβρύου κατὰ τὸ μέσον, ᾗ	τὸ	ἧπαρ. Ἡ δὲ τροφὴ ἀνατεμνομένου,
[6, 10]	σπλάγχνων ὅσα ἔχει μεγάλα, οἷον	τὸ	ἧπαρ, καὶ αἱματώδη. Πάντα δὲ
[6, 12]	διάφυσιν ὑπὸ τὴν γαστέρα καὶ	τὸ	ἦτρον, ὥσπερ οἱ τυφλίναι ὄφεις·
[6, 23]	τινὰ οὕτως ὀχευόμενα, ταχέως ἄγονον	τὸ	θῆλυ γίνεται· διὸ συνεχῶς οὐ
[6, 8]	δὲ τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἀπολείπει	τὸ	θῆλυ τροφὴν αὑτῷ ποριζόμενον. Τῶν
[6, 22]	καὶ τότε δοκεῖ τέλεον εἶναι	τὸ	ἱπποφόρβιον, ὅταν ὀχεύωσι τὰ ἑαυτῶν
[6, 13]	ὑμὴν περιέχων τὸ ᾠὸν καὶ	τὸ	ἰχθύδιον. Ὅταν δὲ μιγῇ τῷ
[6, 17]	ὅπερ ἐπὶ τῶν ὑῶν λέγεται	τὸ	καπρίζειν. Θέουσι δὲ οὔτε πρὸς
[6, 3]	ἤδη ἐστὶ καὶ πλεῖον ἢ	τὸ	κατὰ φύσιν) ἡ δ´ ἑτέρα
[6, 3]	καὶ συμπίπτουσιν. Τοῦ δὲ σώματος	τὸ	κάτω μέρος οὐδὲν φαίνεται μόριον
[6, 26]	καὶ τρίτῳ, καὶ φεύγουσι διὰ	τὸ	καῦμα καὶ τὸ ἄσθμα εἰς
[6, 13]	βάτραχοι· οὕτω δὲ συνεχές ἐστι	τὸ	κύημα περιειλιγμένον, ὥστε τό γε
[6, 16]	τόποις ὁμοίως τοῦτο ἐπίδηλον, οὐδὲ	τὸ	κύημα σφόδρα φανερὸν διὰ τὴν
[6, 13]	καὶ αἱ πέρκαι συνεχὲς ἀφιᾶσι	τὸ	κύημα, ὥσπερ οἱ βάτραχοι· οὕτω
[6, 3]	τεινόντων ὁ μὲν φέρει εἰς	τὸ	κύκλῳ περιέχον χόριον, ὁ δ´
[6, 20]	γίνεται λεπτότερον. Διαφέρει δὲ παχύτητι	τὸ	κύνειον τῶν ἄλλων ζῴων μετὰ
[6, 29]	ἀληθὲς δὲ φαίνεται ὂν οὐδὲ	τὸ	λεγόμενον ὡς ἅπαξ ἐν τῷ
[6, 3]	αἱματικὰς ἶνας ἔχων ἤδη περιέχει	τὸ	λέκιθον κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον
[6, 3]	τοῦ νεοττοῦ πρὸς τὸ ἔντερον	τὸ	λεπτόν, καὶ ἔσω τοῦ ὠχροῦ
[6, 2]	τοῦ ᾠοῦ τὸ ὠχρὸν καὶ	τὸ	λευκὸν ἐναντίαν οὐ μόνον τῷ
[6, 2]	ᾠὰ τῶν ὀρνίθων, ἐκτὸς μὲν	τὸ	λευκόν, ἐντὸς δὲ τὸ ὠχρόν.
[6, 3]	πρῶτον ὑπῆρχεν. Δεκαταίου δ´ ὄντος	τὸ	λευκὸν ἔσχατον γίνεται, ὀλίγον ἤδη
[6, 2]	κατὰ λόγον τὸ ὠχρὸν πρὸς	τὸ	λευκόν. Καὶ τὰ χρώματα δὲ
[6, 2]	δὲ περὶ τὸ ὠχρὸν καὶ	τὸ	λευκὸν καὶ τόδε〉 ὅταν ἐξαιρεθέντα
[6, 3]	ὑγρόν· τοῦ δὲ κάτω ὠχροῦ	τὸ	λευκὸν κάτωθεν, ὥσπερ τὸ πρῶτον
[6, 2]	τό τ´ ὠχρὸν διαμένει καὶ	τὸ	λευκὸν ὅμοια ὄντα. Γίνεται δ´
[6, 2]	Ἐὰν δ´ ἤδη μεταβαλλόντων εἰς	τὸ	λευκόν, οὐδὲν μεταβάλλει οὔτε τὰ
[6, 2]	μεταβαλεῖν ἐκ τοῦ ὠχροῦ εἰς	τὸ	λευκὸν ὀχεύηται ἡ τὰ ὑπηνέμια
[6, 2]	μὲν τὸ ὠχρὸν ἔξω δὲ	τὸ	λευκὸν περιίσταται. Ὅταν δὲ τελειωθῇ,
[6, 2]	μέσον συνέρχεται πᾶν, κύκλῳ δὲ	τὸ	λευκὸν περιίσταται. Τῶν δ´ ἀλεκτορίδων
[6, 3]	δὲ κάτω, ἐν μέσῳ δὲ	τὸ	λευκὸν ὑγρόν· τοῦ δὲ κάτω
[6, 29]	ἐκτοπίζει οὕτως ὥστε σπάνιον εἶναι	τὸ	ληφθῆναι κύουσαν. Ὅταν δ´ ἐκτέκῃ,
[6, 6]	καὶ θρέψαντες οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦνται	τὸ	λοιπόν, πλὴν κορώνης· αὕτη δ´
[6, 8]	ἀκρατίσματος ὥρας, ὁ δ´ ἄρρην	τὸ	λοιπὸν τοῦ χρόνου. Οἱ δὲ
[6, 11]	δὲ φώκαινα δελφῖνος· ἔστι γὰρ	τὸ	μέγεθος ἔλαττον, εὐρύτερον δ´ ἐκ
[6, 22]	καλεῖται δ´ ἱππομανές· ἔστι δὲ	τὸ	μέγεθος ἔλαττον μικρῷ ἰσχάδος, τὴν
[6, 17]	ἵππῳ πλείω μὲν τούτων διὰ	τὸ	μέγεθος, ἐλάττω δὲ κατὰ λόγον
[6, 2]	ταχεῖα γίνεται ἡ ἐπίδοσις εἰς	τὸ	μέγεθος. Ἔχει δὲ φύσιν τοῦ
[6, 16]	σώζεται δὲ μάλιστα ταῦτα διὰ	τὸ	μέγεθος. Ὀψίγονον δ´ ἐστὶ καὶ
[6, 10]	οὐδὲ βάτραχος τοὺς νεοττοὺς διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς κεφαλῆς καὶ τὰς
[6, 1]	Ἀδριαναὶ ἀλεκτορίδες εἰσὶ μὲν μικραὶ	τὸ	μέγεθος, τίκτουσι δ´ ἀν´ ἑκάστην
[6, 3]	νεοττοῦ κατὰ μικρὸν τοῦ ὠχροῦ	τὸ	μὲν ἄνω γίνεται τὸ δὲ
[6, 2]	χρώματι ἀλλὰ καὶ τῇ δυνάμει·	τὸ	μὲν γὰρ ὠχρὸν ὑπὸ τοῦ
[6, 2]	αἱ θήλειαι ἔχουσι τὰ ᾠά,	τὸ	μὲν εἶδος ὠχρὰ ὅλα, τὸ
[6, 2]	μᾶλλον· ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς	τὸ	μὲν λευκὸν πήγνυται, τὸ δ´
[6, 3]	οὖν ἄλλα γόνιμα (πλὴν ὅτι	τὸ	μὲν μεῖζον {τὸ δ´ ἔλαττον
[6, 2]	ὑπόζωμα λαμβάνει ἡ θήλεια. Καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον λευκὸν καὶ μικρὸν
[6, 17]	δὲ τέκῃ, κάθαρσις γίνεται πολλή,	τὸ	μὲν πρῶτον οὐ σφόδρα αἱματώδης,
[6, 12]	τὸ ᾠόν, {γίνονται γυρινώδεις, καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον οὐδεμίαν τροφὴν λαμβάνοντα
[6, 16]	ψηλαφᾷ καὶ τρίβῃ τοῖς δακτύλοις,	τὸ	μὲν στέαρ λεῖον φαίνεται, τὸ
[6, 28]	θηλείας, ψεῦδός ἐστιν. Ἀλλ´ ἔχει	τὸ	μὲν τοῦ ἄρρενος ὅμοιον τῷ
[6, 10]	τῶν τοιούτων, περιέρχεται εἰς ἑκάτερον	τὸ	μέρος. Ἔχει δ´ ἡ ὑστέρα
[6, 10]	ἠρτημένος, τοῦ δ´ ἐμβρύου κατὰ	τὸ	μέσον, ᾗ τὸ ἧπαρ. Ἡ
[6, 2]	τῷ πυρί, τὸ ὠχρὸν εἰς	τὸ	μέσον συνέρχεται πᾶν, κύκλῳ δὲ
[6, 3]	τὸν τοῦ ὠχροῦ ὑμένα καὶ	τὸ	μεταξὺ τούτων ὑγρόν. Αὐξανομένου γὰρ
[6, 16]	κορακῖνος· τίκτουσι δ´ οὗτοι περὶ	τὸ	μετόπωρον. Τίκτει δ´ ἡ τρίγλη
[6, 17]	ἀλλήλους δ´ ἧττον μάχονται διὰ	τὸ	μὴ ἀγελαῖον εἶναι μηδὲν τῶν
[6, 11]	φέρεται, ἀλλ´ οὐ βαδίζει, διὰ	τὸ	μὴ δύνασθαι ἀπερείδεσθαι τοῖς ποσίν.
[6, 25]	μὴ ὁμολογεῖσθαι τὸν χρόνον αἴτιον	τὸ	μὴ εὐθεώρητον εἶναι τὴν ὀχείαν.
[6, 12]	τροφὴν ἔχει μᾶλλον, καὶ πρὸς	τὸ	μὴ κατεσθίεσθαι ὑπὸ τῶν μειζόνων
[6, 19]	οὐ καθιστᾶσιν οἱ νομεῖς διὰ	τὸ	μὴ μόνιμον εἶναι τὴν φύσιν
[6, 22]	ἱπποφορβοὶ ὥσπερ τῶν βοῶν, {διὰ	τὸ	μὴ μόνιμον εἶναι τὴν φύσιν
[6, 21]	χρόνον τῶν ἄλλων διά τε	τὸ	μὴ〉 πονεῖν καὶ διὰ τὸ
[6, 21]	τὸ μὴ〉 πονεῖν καὶ διὰ	τὸ	νέμεσθαι ἀκέραιον νομήν. Ἀκμάζει δὲ
[6, 25]	ὑλήεντι. Γίνονται δὲ τομίαι διὰ	τὸ	νέοις οὖσιν ἐμπίπτειν νόσημα κνησμὸν
[6, 28]	θήλεια ὕαινα ἔχει μὲν καὶ	τὸ	ὅμοιον τῷ τῆς θηλείας λεγομένῳ
[6, 17]	ὅθεν καὶ ἐπὶ τὴν βλασφημίαν	τὸ	ὄνομα αὐτῶν ἐπιφέρουσιν ἀπὸ μόνου
[6, 2]	στρογγύλα καὶ περιφέρειαν ἔχοντα κατὰ	τὸ	ὀξὺ ἄρρενα. Ἐκλέπεται μὲν οὖν
[6, 3]	τ´ ὠχρὸν ἄνω προσεληλυθὸς πρὸς	τὸ	ὀξύ, ᾗπέρ ἐστιν ἡ ἀρχή
[6, 2]	ἐνίοτε) αἱ δὲ περιστεραὶ ἐφέλκουσι	τὸ	ὀρροπύγιον, οἱ δὲ χῆνες κατακολυμβῶσιν.
[6, 10]	γαλεούς, ὅταν περιρραγῇ καὶ ἐκπέσῃ	τὸ	ὄστρακον, γίνονται οἱ νεοττοί· ταῖς
[6, 3]	Πρῶτος μὲν καὶ ἔσχατος πρὸς	τὸ	ὄστρακον ὁ τοῦ ᾠοῦ ὑμήν,
[6, 10]	πρὸς τὸν ὑμένα τὸν ὑπὸ	τὸ	ὄστρακον· τὸν δ´ εἰς τὸ
[6, 24]	οὐροῦσα, ὁ δ´ ἄρρην διὰ	τὸ	ὀσφραίνεσθαι τοῦ οὔρου γηράσκει θᾶττον.
[6, 11]	δὲ τριάκοντα· ἀποκόπτοντες γὰρ ἐνίων	τὸ	οὐραῖον οἱ ἁλιεῖς ἀφιᾶσιν, ὥστε
[6, 17]	τόκους ἁπάντων τῶν τετραπόδων παχύτερον	τὸ	οὖρον γίνεται, καὶ μᾶλλον τῶν
[6, 17]	θήλεσιν οὐδὲν γίνεται καταμήνιον, ἀλλὰ	τὸ	οὖρον παχύτερον τὸ τῆς θηλείας.
[6, 26]	ἐτελεύτησεν Ἀλκιβιάδης, αἱ ἔλαφοι πᾶσαι	τὸ	οὖς ἐσχισμέναι εἰσίν, ὥστε κἂν
[6, 20]	περὶ ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας γεγένηται τοῦτο	τὸ	πάθος. Ἡ δ´ ἐν τοῖς
[6, 17]	τῶν ἄλλων ἵππων. Ἔστι δὲ	τὸ	πάθος ὅπερ ἐπὶ τῶν ὑῶν
[6, 17]	ἢ νότον. Ὅταν δ´ ἐμπέσῃ	τὸ	πάθος, οὐδένα ἐῶσι πλησιάζειν, ἕως
[6, 29]	Εἰσὶ δὲ νῦν μὲν τρεῖς,	τὸ	παλαιὸν δ´ ἐννέα ἦσαν, ὡς
[6, 18]	~Ὁρμητικώτερα μὲν οὖν ὡς ἐπὶ	τὸ	πᾶν εἰπεῖν τὴν ὀχείαν τὴν
[6, 20]	Ἔνιαι δὲ κύουσι τῶν κυνῶν	τὸ	πέμπτον μέρος τοῦ ἐνιαυτοῦ (τοῦτο
[6, 17]	Πάντων δὲ κοινὸν τῶν ζῴων	τὸ	περὶ τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τὴν
[6, 3]	καὶ ἤδη ἐπὶ τούτων ὦπται	τὸ	περὶ τὴν λέκιθον συμβαῖνον· ὀκτωκαίδεκα
[6, 3]	ἑτέρα, ἡ δ´ ἑτέρα εἰς	τὸ	περιέχον λευκόν. Τὸ δὲ πᾶν
[6, 2]	πλατύτερόν ἐστιν· ἐξιόντος δ´ ἡγεῖται	τὸ	πλατύ. Ἔστι δὲ τὰ μὲν
[6, 20]	αὕτη παχεῖα καὶ φλεγματώδης· καὶ	τὸ	πλῆθος δ´, ὅταν ἐκτέκωσιν, ἀπισχναίνεται
[6, 22]	ταῦτα ἐν ἄλλοις ἓξ ἔτεσι	τὸ	πλῆθος λαμβάνει τοῦ σώματος, καὶ
[6, 23]	ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ, καὶ μάλιστα δέχεται	τὸ	πλῆσμα ταύτῃ βιβασθεῖσα τῇ ἡμέρᾳ,
[6, 4]	Ἡ δὲ περιστερὰ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἄρρεν καὶ θῆλυ, καὶ
[6, 22]	καὶ ἀσθενικώτερα· ὡς δ´ ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἄρχονται ὀχεύειν τριετεῖς ὄντες,
[6, 16]	πυραμητόν· ἀλλὰ τοῦ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ γινομένου ἐστόχασται τὰ εἰρημένα.
[6, 28]	ἔαρος, τίκτει {δ´ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ δύο, τὰ μέντοι πλεῖστα
[6, 26]	Τίκτει δ´ ὡς μὲν ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἕν, ἤδη δέ τινες
[6, 21]	ἀλλὰ τό γ´ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἐνιαύσιοι καὶ ὀκτάμηνοι, τὸ
[6, 18]	ἀποθνήσκειν διὰ ταχέων ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ. Ζῶσι δ´ αἱ πλεῖσται
[6, 20]	πρὸ τοῦ τεκεῖν ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἡμέρας πέντε· οὐ μὴν
[6, 25]	ἐν ταῖς ὑσὶν ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἡμέρας τριάκοντα. Τὸ δὲ
[6, 2]	ἐν δέχ´ ἡμέραις ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ· καὶ τῆς περιστερᾶς δ´
[6, 22]	ἡ δὲ θήλεια ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ μὲν πέντε {καὶ εἴκοσιν
[6, 22]	Ἔστι μὲν οὖν ὡς ἐπὶ	τὸ	{πολὺ μονοτόκος, τίκτει μέντοι ποτὲ
[6, 20]	αἱ δὲ Λακωνικαὶ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ ὀκτώ. Καὶ ὀχεύονται δ´
[6, 7]	τοῦτον ἀφανής ἐστιν ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ ὃν φαίνεται ὁ κόκκυξ,
[6, 20]	οἱ ἄρρενες ὡς μὲν ἐπὶ	τὸ	πολὺ ὅταν ἑξάμηνοι ὦσιν· ποιοῦσι
[6, 20]	τέτταρας καὶ δέκα ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ, οὐ μὴν ἀλλά τισι
[6, 20]	πλεῖστα δώδεκα, ὡς δ´ ἐπὶ	τὸ	πολὺ πέντε ἢ ἕξ· ἤδη
[6, 21]	ζῇ. Ζῶσι δ´ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ περὶ πεντεκαίδεκα ἔτη αἱ
[6, 4]	καὶ θῆλυ, καὶ τούτων ὡς	τὸ	πολὺ πρότερον τὸ ἄρρεν τίκτει·
[6, 4]	φάττα καὶ τρυγών, ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ, τὰ δὲ πλεῖστα τρία
[6, 13]	τὴν ἡλικίαν ὄντες ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ, τίκτουσι δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ
[6, 22]	τῶν πλείστων ἐστὶν ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ τριακοντετής· ἡ δὲ θήλεια
[6, 26]	Τοῦτο δὲ δοκοῦσι ποιεῖν διὰ	τὸ	πονεῖν τὰ ἐντός· τὸ γὰρ
[6, 20]	μὲν οὖν τῶν Λακωνικῶν διὰ	τὸ	πονεῖν τοὺς ἄρρενας μᾶλλον μακροβιώτεραι
[6, 22]	βάλλει οὐδένα. Ἤδη δέ τις	τὸ	πρῶτον εὐθὺς ἅμα πάντας ἐξέβαλε,
[6, 10]	καὶ {τὰ ἄνω μέγιστα γίνεται	τὸ	πρῶτον· ὁμοίως δ´ αὐξανομένου ἀεὶ
[6, 3]	τὸ σῶμα ἤδη ἀποκρίνεται, μικρὸν	τὸ	πρῶτον πάμπαν καὶ λευκόν. Δήλη
[6, 28]	ἐν Συρίᾳ λέοντες τίκτουσι πεντάκις,	τὸ	πρῶτον πέντε, εἶτ´ ἀεὶ ἑνὶ
[6, 3]	ἡμερῶν καὶ νυκτῶν παρελθουσῶν ἐπισημαίνει	τὸ	πρῶτον, ταῖς δὲ μείζοσιν αὐτῶν
[6, 3]	φαίνεται μόριον πρὸς τὸ ἄνω	τὸ	πρῶτον. Τῶν δὲ πόρων τῶν
[6, 3]	ὠχροῦ τὸ λευκὸν κάτωθεν, ὥσπερ	τὸ	πρῶτον ὑπῆρχεν. Δεκαταίου δ´ ὄντος
[6, 2]	ἂν ὀχεύσειεν· ὁ μὲν πρεσβύτερος	τὸ	πρῶτον, ὕστερον μέντοι ἀναβαίνει καὶ
[6, 16]	καὶ οἱ ὄφεις. Ἀλλ´ ἐπὶ	τὸ	πῦρ τιθέμενον διάδηλον ποιεῖ· ἡ
[6, 26]	τράγοι· καὶ τὰ πρόσωπα διὰ	τὸ	ῥαίνεσθαι μέλανα γίνεται αὐτῶν, ὥσπερ
[6, 11]	δελφὶς ὦπται, ὅταν καθεύδῃ, ὑπερέχων	τὸ	ῥύγχος, καὶ ῥέγχει καθεύδων. Ἔχει
[6, 26]	γαστρὶ ὄντα εὐθὺς ἔχει τοῦτο	τὸ	σημεῖον. Θηλὰς δ´ ἔχουσιν αἱ
[6, 5]	ἀδήλου ἡμῖν, τοῦτό τε λέγων	τὸ	σημεῖον, ὅτι οὐδεὶς ἑώρακε γυπὸς
[6, 3]	λευκῷ ἡ καρδία. Τοῦτο δὲ	τὸ	σημεῖον πηδᾷ καὶ κινεῖται ὥσπερ
[6, 20]	οὐ γὰρ ἔχει μέγεθος οὐδὲν	τὸ	σημεῖον. Τῇ μὲν οὖν θηλείᾳ
[6, 20]	μὲν ὀκτάμηνος καὶ ὀχεύεται· καὶ	τὸ	σκέλος δ´ αἴροντες οὐροῦσιν ἤδη
[6, 20]	δέ τινες καὶ τούτων ἄρασαι	τὸ	σκέλος οὔρησαν. Τίκτει δὲ κύων
[6, 2]	τοῦ μαλακὸν εἶναι μεταβάλλον ἐπὶ	τὸ	σκληρόν, ὥστ´ ἐξέρχεται μὲν οὔπω
[6, 23]	ἐν τῷ φωτί, ἀλλ´ εἰς	τὸ	σκότος ἀπάγουσιν, ὅταν μέλλῃ τίκτειν.
[6, 22]	ἑξάμηνον, εἶτ´ οὐκέτι προσίεσθαι διὰ	τὸ	σπᾶσθαι καὶ πονεῖν· τὸν δ´
[6, 10]	οὕτως ὥστε θλιβομένων ἔξω ῥεῖν	τὸ	σπέρμα λευκόν. Εἰσὶ δ´ οἱ
[6, 18]	ἔνιαι δ´ ἅμα τούτῳ καὶ	τὸ	σπέρμα προΐενται. Ἐν δὲ τῇ
[6, 13]	ὁ θορός, σφόδρα γίνεται κολλῶδες	τὸ	συνεστηκὸς ἐξ αὐτῶν πρὸς ταῖς
[6, 3]	φλεβικῶν. Ὀλίγον δ´ ὕστερον καὶ	τὸ	σῶμα ἤδη ἀποκρίνεται, μικρὸν τὸ
[6, 21]	ἔτι πλείω, ἐὰν εὔφορον ἔχωσι	τὸ	σῶμα· καὶ γὰρ {τῶν βοῶν
[6, 20]	ἐκτέκωσιν, ἀπισχναίνεται ἔλαττον ἢ κατὰ	τὸ	σῶμα. Τὸ δὲ γάλα αἱ
[6, 27]	ἔμβρυον τῷ μεγέθει ὡς κατὰ	τὸ	σῶμα τὸ ἑαυτῆς· ἔλαττον μὲν
[6, 14]	δ´ ἄλλαι ἀφύαι χείρους διὰ	τὸ	ταχὺ λαμβάνειν αὔξησιν. Γίνονται δ´
[6, 24]	δέρμα ἐφελκόμενον ταχὺ ἐπίῃ, νέον	τὸ	τετράπουν, ἐὰν δὲ πολὺν χρόνον
[6, 12]	ψαθυρόν. Τοῦτο δὲ φαίνεται διὰ	τὸ	τὴν ὑστέραν εἶναι πλήρη πᾶσαν
[6, 2]	μεγέθη τῶν γεννώντων. Συνίσταται δὲ	τὸ	τῆς ἀλεκτορίδος ᾠὸν μετὰ τὴν
[6, 17]	τῶν θηλειῶν, βοὸς δὲ δριμύτερον	τὸ	τῆς θηλείας. Μετὰ δὲ τοὺς
[6, 17]	καταμήνιον, ἀλλὰ τὸ οὖρον παχύτερον	τὸ	τῆς θηλείας. Ὅλως μὲν οὖν
[6, 17]	τῆς θηλείας. Ὅλως μὲν οὖν	τὸ	τῆς κύστεως περίττωμα τοῖς τετράποσι
[6, 17]	ἀνθρώπους. Περὶ δὲ τὰς κύνας	τὸ	τοιοῦτον πάθος καλεῖται σκυζᾶν. Ἔπαρσις
[6, 9]	ᾠὰ ἐπῳάζειν οἱ τρέφοντες διὰ	τὸ	τὸν ἄρρενα τῆς θηλείας τοῦτο
[6, 17]	γονῇ, λεπτότερον δὲ πολὺ ἢ	τὸ	τοῦ ἄρρενος· καὶ καλοῦσί τινες
[6, 23]	μὲν οὖν ὄνος ἐπαναβὰς διαφθείρει	τὸ	τοῦ ἵππου ὄχευμα, ὥσπερ εἴρηται·
[6, 23]	ὥσπερ εἴρηται· ὁ δ´ ἵππος	τὸ	τοῦ ὄνου οὐ διαφθείρει, ὅταν
[6, 2]	γόνῳ κυούμενα ὥστε μεταβαλεῖν εἰς	τὸ	τοῦ ὀχεύοντος γένος. Καὶ ἐὰν
[6, 17]	προΐεται αἵματος ῥύσιν, ὡς κατὰ	τὸ	τοῦ σώματος μέγεθος. Μάλιστα δὲ
[6, 20]	καὶ οἱ ἄρρενες. Διὰ δὲ	τὸ	τούτους μόνους βάλλειν ἀμφισβητοῦσί τινες·
[6, 17]	περίττωμα τοῖς τετράποσι παχύτερον ἢ	τὸ	τῶν ἀνθρώπων, τὸ δὲ τῶν
[6, 17]	τῶν θηλειῶν παχύτερον ἔτι ἢ	τὸ	τῶν ἀρρένων· ὄνου δὲ λεπτότερον
[6, 17]	τῶν ἀρρένων· ὄνου δὲ λεπτότερον	τὸ	τῶν θηλειῶν, βοὸς δὲ δριμύτερον
[6, 28]	συνθέντος· σπάνιον γὰρ τὸ γένος	τὸ	τῶν λεόντων ἐστὶ καὶ οὐκ
[6, 2]	δὲ τῇ ὄρνιθι οὐδὲν παχύνεται	τὸ	ὑγρόν, ἀλλὰ τό τ´ ὠχρὸν
[6, 3]	ἔμβρυον, ὥσπερ εἴρηται, χωρίζων πρὸς	τὸ	ὑγρόν. Ὑποκάτω δὲ τούτου τὸ
[6, 29]	τῶν σκελῶν ὄντων βραχέων, διὰ	τὸ	ὑγρὸς εἶναι, καὶ πηδᾷ πόρρω.
[6, 11]	ζῴων· οὐ δέχεται μὲν γὰρ	τὸ	ὕδωρ, ἀλλ´ ἀναπνεῖ καὶ καθεύδει
[6, 26]	καῦμα καὶ τὸ ἄσθμα εἰς	τὸ	ὕδωρ. Καθ´ ὃν δὲ χρόνον
[6, 20]	κύνειον τῶν ἄλλων ζῴων μετὰ	τὸ	ὕειον καὶ δασυπόδειον. Γίνεται δὲ
[6, 2]	ὅταν δ´ ὀχευθῇ, ἄνω πρὸς	τὸ	ὑπόζωμα λαμβάνει ἡ θήλεια. Καὶ
[6, 2]	καὶ ἐν ἀλεκτρυόνι διαιρουμένῳ ὑπὸ	τὸ	ὑπόζωμα, οὗπερ αἱ θήλειαι ἔχουσι
[6, 13]	πλεῖστ´ αὐτῶν· {διά τε γὰρ	τὸ	ὑποχωροῦσαν τίκτειν τὴν θήλειαν σκεδάννυται
[6, 10]	μετοπώρου πρὸς δύσιν Πλειάδος χειμερινὴν	τὸ	ὕστερον, τὸ δὲ πρῶτον τοῦ
[6, 10]	ὕστερος· αἱ δὲ νάρκαι περὶ	τὸ	φθινόπωρον. Ἐκτίκτει δὲ τὰ σελάχη
[6, 10]	τε τὴν ἀλέαν καὶ διὰ	τὸ	φοβεῖσθαι περὶ τῶν τέκνων. Τῶν
[6, 12]	εἶναι τοῦ φύκου, ἀφ´ οὗ	τὸ	φυκίον εἶναι. Ἀρχομένου δὲ γίνεται
[6, 26]	δὲ ποιεῖ τὸ ζῷον διὰ	τὸ	φύσει λάγνον εἶναι καὶ διὰ
[6, 11]	εὐρύτερον δ´ ἐκ τοῦ νώτου·	τὸ	χρῶμα ἔχει κυανοῦν. Πολλοὶ δὲ
[6, 7]	περιστερᾷ μᾶλλον· ἀλλ´ ἢ κατὰ	τὸ	χρῶμα μόνον προσέοικεν ἱέρακι, πλὴν
[6, 26]	τοὺς σταθμούς· ἔστι δὲ τοῦτο	τὸ	χωρίον αὐταῖς καταφυγή, πέτρα περιρραγεῖσα
[6, 2]	οἷον ἔν τινι καιρῷ γίνεται	τὸ	ᾠόν (ἅπαν γὰρ ὠχρὸν ὁμοίως
[6, 12]	κεφαλὴ ὕστερον. Ὅταν δ´ ἀναλωθῇ	τὸ	ᾠόν, {γίνονται γυρινώδεις, καὶ τὸ
[6, 2]	ἐστιν ὥσπερ μίλτος. Ἔχει δὲ	τὸ	ᾠὸν διαφοράν· τῇ μὲν γὰρ
[6, 10]	τῶν μαστῶν· ὅταν δὲ καταβῇ	τὸ	ᾠόν, ἐπὶ τούτῳ ἀπολελυμένῳ γίνεται
[6, 3]	τε τοῦ ᾠοῦ καὶ ἐκλέπεται	τὸ	ᾠόν, καὶ ὅσον στιγμὴ αἱματίνη
[6, 10]	δ´ αὐξανομένου ἀεὶ ἔλαττον γίνεται	τὸ	ᾠόν, καὶ τέλος ἀφανίζεται καὶ
[6, 13]	τοῦτο δ´ ἐστὶν ὑμὴν περιέχων	τὸ	ᾠὸν καὶ τὸ ἰχθύδιον. Ὅταν
[6, 13]	τεσσαρεσκαίδεκα· τῆς θηλείας δ´ ἀφιείσης	τὸ	ᾠὸν καὶ ὑποχωρούσης ἐπακολουθοῦντες ἐπιρραίνουσι
[6, 13]	τὸν γόνον ἀφιᾶσιν, ὁ μὲν	τὸ	ᾠὸν ὁ δὲ τὸν θορὸν
[6, 13]	ὑποχωροῦσαν τίκτειν τὴν θήλειαν σκεδάννυται	τὸ	ᾠόν, ὅ τι ἂν ὑπὸ
[6, 13]	ἅμα πᾶν, οὔθ´ αἱ θήλειαι	τὸ	ᾠὸν οὔθ´ οἱ ἄρρενες τὸν
[6, 4]	πρότερον τῶν ᾠῶν· τιτρώσκει δὲ	τὸ	ᾠὸν τῇ προτεραίᾳ ἢ ἐκλέπει.
[6, 13]	καὶ ἐπὶ τῶν θαλαττίων, ἀχρεῖον	τὸ	ᾠὸν τοῦτο καὶ ἄγονόν ἐστιν.
[6, 10]	Περιέχεται δὲ τὸ ἔμβρυον καὶ	τὸ	ᾠὸν ὑμένι κοινῷ· ὑπὸ δὲ
[6, 10]	τροφὴ ἀνατεμνομένου, κἂν μηκέτ´ ἔχῃ	τὸ	ᾠόν, ᾠώδης. Χόριον δὲ καὶ
[6, 3]	τι ἐγγίνεται λευκόν. Τέλος δὲ	τὸ	ὠχρὸν ἀεὶ ἔλαττον γινόμενον καὶ
[6, 2]	μὲν τὸ λευκόν, ἐντὸς δὲ	τὸ	ὠχρόν. Διαφέρουσι δὲ καὶ τὰ
[6, 3]	ὑμὴν χοριοειδὴς ὤν, ὁ περὶ	τὸ	ὠχρὸν εἰς ὃ ἔτεινεν ὁ
[6, 3]	ᾖ· ὑπὸ δὲ τὸν νεοττὸν	τὸ	ὠχρόν, εἰς ὃ τῶν φλεβῶν
[6, 2]	καὶ μὴ συντόνῳ τῷ πυρί,	τὸ	ὠχρὸν εἰς τὸ μέσον συνέρχεται
[6, 3]	τὸ ὑγρόν. Ὑποκάτω δὲ τούτου	τὸ	ὠχρὸν ἐν ἑτέρῳ ὑμένι περιειλημμένον,
[6, 2]	ἁδρότερον, διακρίνεται, καὶ ἔσω μὲν	τὸ	ὠχρὸν ἔξω δὲ τὸ λευκὸν
[6, 2]	Ἔχει δὲ φύσιν τοῦ ᾠοῦ	τὸ	ὠχρὸν καὶ τὸ λευκὸν ἐναντίαν
[6, 2]	δ´ ἄνωθεν. Συμβαίνει δὲ περὶ	τὸ	ὠχρὸν καὶ τὸ λευκὸν καὶ
[6, 2]	τὰ τῶν ἐνύδρων κατὰ λόγον	τὸ	ὠχρὸν πρὸς τὸ λευκόν. Καὶ
[6, 3]	πρὸς τὸν ὑμένα τὸν περιέχοντα	τὸ	ὠχρόν (τὸ δ´ ὠχρὸν ἐν
[6, 10]	τὸ ὄστρακον· τὸν δ´ εἰς	τὸ	ὠχρὸν τοῖς ὄρνισι τείνοντα πόρον,
[6, 3]	ζῴου συμπεπτωκώς, ὁ δ´ εἰς	τὸ	ὠχρὸν φέρων συνήρτηται τοῦ νεοττοῦ
[6, 3]	περιέχον χόριον, ὁ δ´ εἰς	τὸ	ὠχρὸν ὥσπερ ὀμφαλὸς ὤν. Ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/04/2010