Livre, chapitre |
[6, 8] |
ἐφ´
ᾧ
μὲν
ἡ
θήλεια
|
ἐπὶ |
δὲ
θατέρῳ
ὁ
ἄρρην
ἐπῳάζει, |
[6, 20] |
μακροβιώτεραι
αἱ
θήλειαι
τῶν
ἀρρένων·
|
ἐπὶ |
δὲ
τῶν
ἄλλων
λίαν
μὲν |
[6, 5] |
~Ὁ
δὲ
γὺψ
νεοττεύει
μὲν
|
ἐπὶ |
πέτραις
ἀπροσβάτοις·
διὸ
σπάνιον
ἰδεῖν |
[6, 21] |
τὴν
αὐτὴν
βιάζονται
πλεονάκις
καὶ
|
ἐπὶ |
πολλὰς
ἀναβαίνουσι
διὰ
τὴν
ἀκμήν. |
[6, 25] |
Τίκτει
δ´
ἡ
θήλεια
συγκαθίσασα
|
ἐπὶ |
τὰ
ὄπισθεν,
καὶ
ἀλγοῦσα
δήλη |
[6, 12] |
ἐκτέκῃ,
παρεπόμενος
ὁ
ἄρρην
ἐπιρραίνει
|
ἐπὶ |
τὰ
ᾠὰ
τὸν
θορόν,
καὶ |
[6, 20] |
ὀχεύεσθαι·
ὥσπερ
γὰρ
τοῖς
ἀνθρώποις,
|
ἐπὶ |
ταῖς
θηλαῖς
τῶν
μαστῶν
ἐπιγίνεται |
[6, 22] |
τὰς
μητέρας
οἱ
ἵπποι
καὶ
|
ἐπὶ |
τὰς
θυγατέρας·
καὶ
τότε
δοκεῖ |
[6, 22] |
τῶν
θηλειῶν.
Ἀναβαίνουσι
δὲ
καὶ
|
ἐπὶ |
τὰς
μητέρας
οἱ
ἵπποι
καὶ |
[6, 3] |
κεφαλὴν
ὑπὲρ
τοῦ
δεξιοῦ
σκέλους
|
ἐπὶ |
τῇ
λαγόνι,
τὴν
δὲ
πτέρυγα |
[6, 21] |
τῶν
ταύρων
οὐδ´
ἀναβαίνουσι
πλεονάκις
|
ἐπὶ |
τὴν
αὐτὴν
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρας, |
[6, 17] |
αἱ
θήλειαι
ἱππομανοῦσιν·
ὅθεν
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
βλασφημίαν
τὸ
ὄνομα
αὐτῶν |
[6, 27] |
πρότερον,
οὐκ
ἀναβαδὸν
ἀλλὰ
κατακεκλιμέναι
|
ἐπὶ |
τῆς
γῆς.
Κύει
δ´
ἄρκτος |
[6, 1] |
ἣν
καλοῦσιν
Ἀθηναῖοι
οὔραγα,
οὔτ´
|
ἐπὶ |
τῆς
γῆς
νεοττεύει
οὔτ´
ἐπὶ |
[6, 18] |
πάντα.
~Ὁρμητικώτερα
μὲν
οὖν
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πᾶν
εἰπεῖν
τὴν
ὀχείαν |
[6, 4] |
ἰδεῖν.
Ἡ
δὲ
περιστερὰ
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ἄρρεν
καὶ
θῆλυ, |
[6, 22] |
ἐλάττω
καὶ
ἀσθενικώτερα·
ὡς
δ´
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ἄρχονται
ὀχεύειν
τριετεῖς |
[6, 16] |
τὸν
πυραμητόν·
ἀλλὰ
τοῦ
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
γινομένου
ἐστόχασται
τὰ |
[6, 28] |
τοῦ
ἔαρος,
τίκτει
{δ´
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
δύο,
τὰ
μέντοι |
[6, 26] |
πολλαί.
Τίκτει
δ´
ὡς
μὲν
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ἕν,
ἤδη
δέ |
[6, 21] |
μὴν
ἀλλὰ
τό
γ´
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ἐνιαύσιοι
καὶ
ὀκτάμηνοι, |
[6, 18] |
ὗς,
ἀποθνήσκειν
διὰ
ταχέων
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολύ.
Ζῶσι
δ´
αἱ |
[6, 20] |
ἴσχουσι
πρὸ
τοῦ
τεκεῖν
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ἡμέρας
πέντε·
οὐ |
[6, 25] |
ἄρρην
ἐν
ταῖς
ὑσὶν
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ἡμέρας
τριάκοντα.
Τὸ |
[6, 2] |
τελειοῦται
ἐν
δέχ´
ἡμέραις
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολύ·
καὶ
τῆς
περιστερᾶς |
[6, 22] |
τριακοντετής·
ἡ
δὲ
θήλεια
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
μὲν
πέντε
{καὶ |
[6, 22] |
τροφῆς.
Ἔστι
μὲν
οὖν
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
{πολὺ
μονοτόκος,
τίκτει
μέντοι |
[6, 20] |
τις·
αἱ
δὲ
Λακωνικαὶ
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ὀκτώ.
Καὶ
ὀχεύονται |
[6, 7] |
χρόνον
τοῦτον
ἀφανής
ἐστιν
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ὃν
φαίνεται
ὁ |
[6, 20] |
οὐροῦσιν
οἱ
ἄρρενες
ὡς
μὲν
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ὅταν
ἑξάμηνοι
ὦσιν· |
[6, 20] |
ἡμέρας
τέτταρας
καὶ
δέκα
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολύ,
οὐ
μὴν
ἀλλά |
[6, 20] |
τὰ
πλεῖστα
δώδεκα,
ὡς
δ´
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
πέντε
ἢ
ἕξ· |
[6, 21] |
ἂν
ζῇ.
Ζῶσι
δ´
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
περὶ
πεντεκαίδεκα
ἔτη |
[6, 4] |
οἷον
φάττα
καὶ
τρυγών,
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολύ,
τὰ
δὲ
πλεῖστα |
[6, 13] |
πεντάμηνοι
τὴν
ἡλικίαν
ὄντες
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολύ,
τίκτουσι
δὲ
τοῦ |
[6, 22] |
βίος
τῶν
πλείστων
ἐστὶν
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
τριακοντετής·
ἡ
δὲ |
[6, 16] |
ὥσπερ
καὶ
οἱ
ὄφεις.
Ἀλλ´
|
ἐπὶ |
τὸ
πῦρ
τιθέμενον
διάδηλον
ποιεῖ· |
[6, 2] |
ἐκ
τοῦ
μαλακὸν
εἶναι
μεταβάλλον
|
ἐπὶ |
τὸ
σκληρόν,
ὥστ´
ἐξέρχεται
μὲν |
[6, 13] |
(ποιεῖται
δὲ
τὸν
τόκον
μάλιστα
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἄστροις)
χαλκὶς
δὲ
τίκτει |
[6, 1] |
ἐπὶ
τῆς
γῆς
νεοττεύει
οὔτ´
|
ἐπὶ |
τοῖς
δένδρεσιν,
ἀλλ´
ἐπὶ
τοῖς |
[6, 30] |
δὲ
καὶ
ἕτεροι
οἳ
βαδίζουσιν
|
ἐπὶ |
τοῖς
δυσὶ
ποσίν·
τὰ
γὰρ |
[6, 17] |
τοῦτο
ἱππομανές,
ἀλλ´
οὐ
τὸ
|
ἐπὶ |
τοῖς
πώλοις
ἐπιφυόμενον·
ἐργῶδες
δ´ |
[6, 1] |
ὥσπερ
αἱ
χελιδόνες
ἐκ
πηλοῦ
|
ἐπὶ |
τοῖς
ὑψηλοῖς
τῶν
δένδρων,
ἐφεξῆς |
[6, 1] |
οὔτ´
ἐπὶ
τοῖς
δένδρεσιν,
ἀλλ´
|
ἐπὶ |
τοῖς
χαμαιζήλοις
φυτοῖς.
~Τὸ
δ´ |
[6, 22] |
ἀπεσθίει
τοῦ
πώλου
ὃ
ἐπιφύεται
|
ἐπὶ |
τοῦ
μετώπου
τῶν
πώλων,
καλεῖται |
[6, 17] |
Καλοῦσι
δὲ
καὶ
τοῦτο,
ὥσπερ
|
ἐπὶ |
τοῦ
τικτομένου,
ἱππομανές·
ἔστι
δ´ |
[6, 26] |
Εἴθισται
δ´
ἄγειν
τοὺς
νεβροὺς
|
ἐπὶ |
τοὺς
σταθμούς·
ἔστι
δὲ
τοῦτο |
[6, 17] |
Ἔτι
δ´
αἵ
γε
βόες
|
ἐπὶ |
τοὺς
ταύρους
ἀναβαίνουσι,
καὶ
παρακολουθοῦσιν |
[6, 10] |
ὅταν
δὲ
καταβῇ
τὸ
ᾠόν,
|
ἐπὶ |
τούτῳ
ἀπολελυμένῳ
γίνεται
ὁ
νεοττός. |
[6, 3] |
πάντα
δίδυμα
τίκτουσιν,
καὶ
ἤδη
|
ἐπὶ |
τούτων
ὦπται
τὸ
περὶ
τὴν |
[6, 16] |
μετόπωρον.
Τίκτει
δ´
ἡ
τρίγλη
|
ἐπὶ |
τῷ
πηλῷ,
διὸ
ὀψὲ
τίκτει· |
[6, 17] |
Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἀγρίων·
καὶ
γὰρ
ἄρκτοι |
[6, 17] |
μόνου
τῶν
ζῴων
τούτου
τὴν
|
ἐπὶ |
τῶν
ἀκολάστων
περὶ
τὸ
ἀφροδισιάζεσθαι. |
[6, 22] |
ταὐτὸ
δὲ
τοῦτο
συμβαίνει
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἄλλων
ζῴων
ὅσα
μὴ〉 |
[6, 12] |
τὰ
ᾠά.
Ὅπερ
εὔλογον
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἄλλων
συμβαίνειν
μαλακίων,
ἀλλ´ |
[6, 10] |
τρόπον
συμβαίνει
ἡ
γένεσις
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἀλωπέκων.
{Οἱ
δὲ
καλούμενοι |
[6, 22] |
ἄρρενα
τῶν
θηλειῶν,
καθάπερ
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἀνθρώπων·
ταὐτὸ
δὲ
τοῦτο |
[6, 12] |
τε
τῶν
ἔσω
ᾠοτοκούντων
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἔξω·
ἐπ´
ἄκρου
τε |
[6, 25] |
τῆς
κυήσεως
ὁ
αὐτὸς
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἡμέρων
ὑῶν
ἐστιν.
Τὰς |
[6, 13] |
θορὸς
μὴ
θίγῃ,
καθάπερ
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
θαλαττίων,
ἀχρεῖον
τὸ
ᾠὸν |
[6, 20] |
ἕως
ἂν
ζῶσιν.
Ἴδιον
δ´
|
ἐπὶ |
τῶν
Λακωνικῶν
συμβαίνει
πάθος·
πονήσαντες |
[6, 12] |
Ταὐτὸ
δὲ
συμβαίνει
τοῦτο
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
μαλακίων·
ὁ
γὰρ
ἄρρην |
[6, 10] |
ἕως
ἂν
εἰσέλθῃ,
καθάπερ
ἐλέχθη
|
ἐπὶ |
τῶν
ὀρνίθων.
Περιέχεται
δὲ
τὸ |
[6, 3] |
ἔκγονον·
τεθεώρηται
δὲ
τοῦτο
μάλιστα
|
ἐπὶ |
τῶν
περιστερῶν.
Τὰ
δὲ
δίδυμα |
[6, 12] |
τῶν
ἄλλων
συμβαίνειν
μαλακίων,
ἀλλ´
|
ἐπὶ |
τῶν
σηπιῶν
ὦπται
ἐν
τῷ |
[6, 10] |
ἕκαστον
γίνονται
τῶν
ἐμβρύων,
καθάπερ
|
ἐπὶ |
τῶν
τετραπόδων.
Ἔχει
δὲ
τὰ |
[6, 10] |
τὰ
ἔμβρυα
διαιρούμενα,
ὁμοίως
ὥσπερ
|
ἐπὶ |
τῶν
τετραπόδων,
ἔχει
τῶν
σπλάγχνων |
[6, 17] |
Ἔστι
δὲ
τὸ
πάθος
ὅπερ
|
ἐπὶ |
τῶν
ὑῶν
λέγεται
τὸ
καπρίζειν. |
[6, 16] |
δὲ
κορακῖνος
ὕστερον
τῆς
τρίγλης
|
ἐπὶ |
τῶν
φυκίων
ἐκπορευόμενος,
διὰ
τὸ |
[6, 8] |
γίνονται·
διόπερ
καὶ
ἡσυχίαν
ἔχοντες
|
ἐπὶ |
τῶν
ᾠῶν
δύνανται
τροφήν
τινα |
[6, 29] |
ἦλθον
γάρ
τινες
εἰς
Φρυγίαν
|
ἐπὶ |
Φαρνάκου
τοῦ
Φαρναβάζου
πατρός,
καὶ |