Livre, chapitre
[6, 17]	αἱ ἵπποι. Ἔτι δ´ αἵ	γε	βόες ἐπὶ τοὺς ταύρους ἀναβαίνουσι,
[6, 11]	πλεύμονα γὰρ ἔχουσιν. Καὶ ὅ	γε	δελφὶς ὦπται, ὅταν καθεύδῃ, ὑπερέχων
[6, 22]	ὀχεύεσθαι καὶ ὀχεύειν. Οὐ μέντοι	γε,	ὅτ´ ἔτυχε γενομένης τῆς ὀχείας,
[6, 18]	ὥραν ἐστίν· οὐ μὴν ἅπαντά	γε	ποιεῖται τὸν αὐτὸν καιρὸν τῆς
[6, 25]	σῦν ἄγριον· οὐδὲ ἐῴκει θηρί	γε	σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι. Γίνονται
[6, 17]	μὲν καταμηνίων, οὐ μὴν ὅσαι	γε	ταῖς γυναιξὶν οὐθενὶ τῶν ἄλλων
[6, 13]	τὸ κύημα περιειλιγμένον, ὥστε τό	γε	τῆς πέρκης διὰ πλατύτητα ἀναπηνίζονται
[6, 12]	πλήρη πᾶσαν ᾠῶν, ὥστ´ ἔν	γε	τοῖς μικροῖς τῶν ἰχθύων δοκεῖν
[6, 29]	ἐστιν, οὐδέν πω συνῶπται μέχρι	γε	τοῦ νῦν, ἀλλ´ ἢ ὅτι
[6, 4]	ἐπί τινα χρόνον τὸν αὐτόν	γε	τρόπον ὅνπερ καὶ τὰ ᾠά.
[6, 24]	ὀρεὺς ἤδη ἐπληρώθη, οὐ μέντοι	γε	ὥστ´ ἐξενεγκεῖν διὰ τέλους. Αἱ
[6, 10]	ὄστρακον, γίνονται οἱ νεοττοί· ταῖς	δὲ	βατίσιν, ὅταν ἐκτέκωσι, τοῦ ὀστράκου
[6, 22]	ἔχειν, ὅταν ἄβολος ᾖ· ὅταν	δὲ	βεβληκώς, οὐκ ἔχειν. Ὅμως δὲ
[6, 23]	γάλα κύουσα δεκάμηνος οὖσα. Τεκοῦσα	δὲ	βιβάζεται ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ, καὶ μάλιστα
[6, 17]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, αἱ	δὲ	βόες ταυρῶσιν· οὕτω δὲ σφόδρα
[6, 13]	δὲ θήλεια ἀπέρχεται τεκοῦσα. Ἔστι	δὲ	βραδυτάτη μὲν ἐκ τῶν ᾠῶν
[6, 18]	δὲ τίκτουσι μὲν ὁμοίως, ὀχεύονται	δὲ	βραδύτερον· κυΐσκονται δ´ ἐκ μιᾶς
[6, 24]	σιτοπώλας ἀπὸ τῶν τηλιῶν. {Γηράσκει	δὲ	βραδύτερον ὁ θῆλυς ὀρεὺς τοῦ
[6, 13]	ὑπὸ τῶν παρατυχόντων ἰχθυδίων· δευτέρα	δὲ	βραδυτῆτι ἡ τοῦ κυπρίνου γένεσις,
[6, 2]	ἐπῳαστικώτεραι εἶναι ἕτεραι ἑτέρων. Ἐὰν	δὲ	βροντήσῃ ἐπῳαζούσης, διαφθείρεται τὰ ᾠά.
[6, 16]	καλοῦσιν οἱ μὲν σκορδύλας, οἱ	δὲ	Βυζάντιοι αὐξίδας διὰ τὸ ἐν
[6, 20]	ἢ κατὰ τὸ σῶμα. Τὸ	δὲ	γάλα αἱ κύνες ἴσχουσι πρὸ
[6, 17]	τῶν ἐλάττω προϊεμένων κάθαρσιν. Τὸ	δὲ	γάλα γίνεται, ὅταν ὀχεύεσθαι ἄρχωνται,
[6, 23]	ἵππος ὑπὸ τοῦ ὄνου. Ἴσχει	δὲ	γάλα κύουσα δεκάμηνος οὖσα. Τεκοῦσα
[6, 21]	μόνον σφόδρα τοὺς πόδας. Τὸ	δὲ	γάλα, ὅταν τέκῃ, χρήσιμον γίνεται·
[6, 28]	καὶ συλλαμβάνει ἔτι θηλαζομένη· τὸ	δὲ	γάλα παχύτητι ὅμοιόν ἐστι τῷ
[6, 1]	πολλά, ὥσπερ αἱ ἀλεκτορίδες. Τὰ	δὲ	γαμψώνυχα πάντα ὀλιγόγονά ἐστιν, ἔξω
[6, 12]	ἐκτέκῃ, συμφύεται ταῦτα πάλιν. Ἡ	δὲ	γένεσις ἐκ τοῦ ᾠοῦ ὁμοίως
[6, 3]	πάντα τὰ τοιαῦτά ἐστιν. ~{Ἡ	δὲ	γένεσις ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῖς
[6, 22]	τοὺς δὲ δύο κάτωθεν· ἐπειδὰν	δὲ	γένηται ἐνιαυτός, βάλλει τὸν αὐτὸν
[6, 18]	ἂν τύχῃ τῆς ὑστέρας. Ὅταν	δὲ	γεννήσῃ, τῷ πρώτῳ τὸν πρῶτον
[6, 7]	ἡδύκρεῳ σφόδρα καὶ πίονες. Νεοττεύει	δὲ	γένος τι αὐτῶν πόρρω καὶ
[6, 20]	ἡμέρας καὶ ἐλάττους μιᾷ. Τυφλὰ	δὲ	γίνεται αὐτῇ τὰ σκυλάκια, ὅταν
[6, 4]	ποιούμενοι τὴν πολυπλήθειαν αὐτῶν. Ἔγκυα	δὲ	γίνεται δέκα καὶ τέτταρας ἡμέρας,
[6, 17]	ὅταν ὀχεύεσθαι ἄρχωνται, πυοειδές· χρήσιμον	δὲ	γίνεται, ἐπειδὰν τέκωσιν ὕστερον. Κύοντα
[6, 20]	οὖν πρῶτον παχύ ἐστι, χρονιζόμενον	δὲ	γίνεται λεπτότερον. Διαφέρει δὲ παχύτητι
[6, 18]	μεγέθει πηρωθῇ, καλεῖται μετάχοιρον· τοῦτο	δὲ	γίνεται ὅπου ἂν τύχῃ τῆς
[6, 20]	ἡμέραι ἑβδομήκοντα καὶ δύο) τυφλὰ	δὲ	γίνεται τὰ σκυλάκια τούτων τῶν
[6, 17]	ἡμικοτύλιον ἢ μικρῷ πλέον· καιρὸς	δὲ	γίνεται τῆς ὀχείας μάλιστα περὶ
[6, 12]	οὗ τὸ φυκίον εἶναι. Ἀρχομένου	δὲ	γίνεται τοῦ θέρους. Τούτῳ τρέφεται
[6, 17]	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον. Καθάρσεις	δὲ	γίνονται μὲν καταμηνίων, οὐ μὴν
[6, 13]	φοξῖνοι καὶ αἱ πέρκαι. Οἱ	δὲ	γλάνεις καὶ αἱ πέρκαι συνεχὲς
[6, 23]	καὶ τοὺς τετάρτους ὡσαύτως· τούτους	δὲ	γνώμονας καλοῦσι, τοὺς τετάρτους. Ἤδη
[6, 5]	πάλιν ἐν τριάκονθ´ ἡμέραις. ~Ὁ	δὲ	γὺψ νεοττεύει μὲν ἐπὶ πέτραις
[6, 28]	τις μίαν ἔφη λαβεῖν. Οἱ	δὲ	δασύποδες ὀχεύονται μὲν συνιόντες ὄπισθεν,
[6, 16]	ἀμίαι πολὺ ἐπιδήλως αὐξάνονται. Ὅλως	δὲ	δεῖ νομίζειν τοῖς αὐτοῖς ἰχθύσι
[6, 4]	ἐπῳάζει ἄλλας τοσαύτας· ἐν ἑτέραις	δὲ	δέκα καὶ τέτταρσι πτεροῦνται οὕτως
[6, 11]	δέκα μέγεθος λαμβάνουσι τέλεον. Κύει	δὲ	δέκα μῆνας. Τίκτει δ´ ὁ
[6, 19]	μὲν περὶ ἔτη ὀκτώ, πρόβατον	δὲ	δέκα, τὰ δὲ πλεῖστα ἐλάττω,
[6, 11]	τὸ χρῶμα ἔχει κυανοῦν. Πολλοὶ	δὲ	δελφίνων τι γένος εἶναί φασι
[6, 23]	βάλλει τοὺς πρώτους ὀδόντας· τοὺς	δὲ	δευτέρους ἕκτῳ μηνί, καὶ τοὺς
[6, 23]	ἀπάγουσιν, ὅταν μέλλῃ τίκτειν. Τίκτει	δὲ	διὰ βίου, ἐὰν τέκῃ πρὶν
[6, 26]	αὐτῶν, ὥσπερ τῶν τράγων. Οὕτω	δὲ	διάγουσιν, ἕως ἂν ὕδωρ γένηται·
[6, 9]	δώδεκα ἢ μικρῷ ἐλάττω· τίκτει	δὲ	διαλείπων δύο ἢ τρεῖς ἡμέρας
[6, 10]	ὄρχεων ἐν τοῖς ὄρνισιν. Ἔχουσι	δὲ	διαφορὰς καὶ ἄλλας μὲν πρὸς
[6, 3]	μάλιστα ἐπὶ τῶν περιστερῶν. Τὰ	δὲ	δίδυμα τῶν ᾠῶν δύ´ ἔχει
[6, 21]	μῆνας, δεκάτῳ δὲ τίκτει· ἔνιοι	δὲ	διισχυρίζονται δέκα μῆνας κύειν ἡμερολεγδόν.
[6, 10]	σκυλίοις· αὐξανόμενα δὲ περιέρχεται. Οὔσης	δὲ	δικρόας τῆς ὑστέρας καὶ προσπεφυκυίας
[6, 12]	πλὴν τῶν μικρῶν φυκίδων· αὗται	δὲ	δίς. Διαφέρει δ´ ὁ ἄρρην
[6, 1]	οἱ μὲν πολύγονοι αὐτῶν, πολύγονοι	δὲ	διχῶς, οἱ μὲν τῷ πολλάκις,
[6, 10]	συγγενείας οὐδὲν ὦπται συνδυαζόμενον, ῥίνη	δὲ	δοκεῖ μόνη τοῦτο ποιεῖν καὶ
[6, 28]	λύκων καὶ τῶν κυνῶν, τὸ	δὲ	δοκοῦν θηλείας εἶναι ὑποκάτω μὲν
[6, 26]	τότε δὲ πάλιν φεύγουσιν. Τοῦτο	δὲ	δοκοῦσι ποιεῖν διὰ τὸ πονεῖν
[6, 17]	λεπτότερον τὸ τῶν θηλειῶν, βοὸς	δὲ	δριμύτερον τὸ τῆς θηλείας. Μετὰ
[6, 2]	γένεσιν, ὥσπερ τινὲς ὑπολαμβάνουσιν· εἰσὶ	δὲ	δύο, ἡ μὲν κάτωθεν ἡ
[6, 21]	δ´ ἓν τὰ πλεῖστα, ὀλιγάκις	δὲ	δύο· καὶ τίκτει καὶ ὀχεύει
[6, 22]	τοὺς μὲν δύο ἄνωθεν τοὺς	δὲ	δύο κάτωθεν· ἐπειδὰν δὲ γένηται
[6, 5]	ἰδεῖν, ὦπται δ´ ὅμως. Τίκτουσι	δὲ	δύο ᾠὰ οἱ γῦπες. Τὰ
[6, 23]	ὀχείαν εὐθὺς καὶ διώκουσιν. Τίκτει	δὲ	δωδεκάτῳ μηνί. Τίκτει δὲ τὰ
[6, 21]	ἄρρενες δ´, ἂν ἐκτμηθῶσιν. Ἔνιοι	δὲ	ζῶσι καὶ εἴκοσιν ἔτη καὶ
[6, 4]	πλείω ἢ ἔτη ἑκκαίδεκα. Τίκτει	δὲ	ἡ περιστερὰ ἀπονεοττεύουσα πάλιν ἐν
[6, 29]	ἡμίονοι γεννῶσιν ἐξ ἀλλήλων. Σημεῖον	δέ·	ἦλθον γάρ τινες εἰς Φρυγίαν
[6, 8]	ᾧ μὲν ἡ θήλεια ἐπὶ	δὲ	θατέρῳ ὁ ἄρρην ἐπῳάζει, καὶ
[6, 13]	τέκωσιν, ᾠοφυλακεῖ ὁ ἄρρην, ἡ	δὲ	θήλεια ἀπέρχεται τεκοῦσα. Ἔστι δὲ
[6, 20]	ἄρρην περὶ ἔτη δέκα, ἡ	δὲ	θήλεια περὶ ἔτη δώδεκα, τῶν
[6, 13]	βραχέα πρὸς τὸν τόκον, μιᾷ	δὲ	θηλείᾳ πολλάκις ἀκολουθοῦσιν ἄρρενες καὶ
[6, 28]	ὁ τῆς περιττώσεως πόρος. Ἡ	δὲ	θήλεια ὕαινα ἔχει μὲν καὶ
[6, 22]	ἐπὶ τὸ πολὺ τριακοντετής· ἡ	δὲ	θήλεια ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 20]	ἰσχύειν ἄρξωνται, αὐτὸ ποιοῦσιν. Αἱ	δὲ	θήλειαι πᾶσαι καθεζόμεναι οὐροῦσιν· ἤδη
[6, 17]	τὴν ἀφθονίαν τῆς ὁμιλίας. Τῶν	δὲ	θηλειῶν ὁρμητικῶς ἔχουσι πρὸς τὸν
[6, 19]	μὲν ὀχευόμενα ἀρρενοτοκεῖ μᾶλλον, νοτίοις	δὲ	θηλυτοκεῖ. Μεταβάλλει δὲ καὶ τὰ
[6, 30]	ἄνθρωποι ἀποθυμιῶντες καὶ ἀνορύττοντες, ἔτι	δὲ	θηρεύοντες καὶ τὰς ὗς ἐμβάλλοντες·
[6, 13]	ἐλάττονα αἱ μὲν ᾠὰ οἱ	δὲ	θορόν. Τίκτουσι δ´ ἐν τῇ
[6, 21]	βουσὶν ὥσπερ ταῖς ἵπποις, ἧττον	δέ.	~Ἵππος δ´ ἄρχεται ὀχεύειν ὁ
[6, 19]	μετὰ τὴν ὀχείαν, ἀνακυΐσκει· ὁμοίως	δὲ	καὶ αἱ αἶγες. Τίκτουσι δὲ
[6, 30]	γὰρ ἀνορύττουσι τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι	δὲ	καὶ αἱ ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ
[6, 17]	μηδὲν τῶν τοιούτων ζῴων. Χαλεπαὶ	δὲ	καὶ αἱ θήλειαι ἄρκτοι ἀπὸ
[6, 14]	ἡ ἀφύη αὕτη. Καὶ εὐθηνεῖ	δὲ	καὶ ἁλίσκεται πλείστη, ὁπόταν ἔνυγρον
[6, 30]	γίνονται δὲ πλήθει πολλοί. Ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλα γένη μυῶν πολλά.
[6, 6]	τοὺς νεοττοὺς ὁ κόραξ. Ποιεῖ	δὲ	καὶ ἄλλα τῶν ὀρνέων τὸ
[6, 14]	λιμένι, οἱ ἐγκρασίχολοι καλούμενοι. Ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλη ἀφύη, ἣ γόνος
[6, 3]	καθεύδει μὲν ὁ νεοττός, ἐγείρεται	δὲ	καὶ ἀναβλέπει κινούμενος καὶ φθέγγεται·
[6, 12]	τοῖς συνδυαζομένοις τῶν ἰχθύων, ἴσχουσι	δὲ	καὶ ἄνευ ὀχείας. Δηλοῦσι δ´
[6, 11]	ἄλλῃ δ´ ὥρᾳ οὐδεμιᾷ· συμβαίνει	δὲ	καὶ ἀφανίζεσθαι αὐτὸν ὑπὸ κύνα
[6, 13]	ἀγελαῖος δὲ καὶ οὗτος. Κυπρῖνος	δὲ	καὶ βάλερος καὶ οἱ ἄλλοι
[6, 22]	οὖν ἵππος καὶ τριακοντάμηνος· ὥστε	δὲ	καὶ γεννᾶν ἀξίως, ὅταν παύσηται
[6, 19]	καὶ τριακαίδεκα ἔτη, καὶ αἶγες	δὲ	καὶ δέκα καὶ ἕνδεκα. Ὀχεύει
[6, 11]	τὰ μὲν πολλὰ ἕν, ἐνίοτε	δὲ	καὶ δύο· ἡ δὲ φάλαινα
[6, 29]	κυσί, καὶ τίκτουσι τυφλά· τίκτουσι	δὲ	καὶ δύο καὶ τρία καὶ
[6, 20]	ἔτη τετταρακαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα, ἔνιαι	δὲ	καὶ εἴκοσιν· διὸ καὶ Ὅμηρον
[6, 14]	εἶχεν οὐδὲν οὐδὲ θορόν. Γίνεται	δὲ	καὶ ἐν ποταμοῖς ἐν τῇ
[6, 10]	καὶ τέλεα ὄντα κάτω. Ἐγγίνεται	δὲ	καὶ ἐν τῇ ἀριστερᾷ ἄρρενα
[6, 15]	φανεραί. Καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ	δὲ	καὶ ἐν τοῖς ποταμοῖς γίνεται
[6, 20]	πολὺ πέντε ἢ ἕξ· ἤδη	δὲ	καὶ ἓν ἔτεκέ τις· αἱ
[6, 27]	δ´ ἄρκτος τριάκονθ´ ἡμέρας. Τίκτει	δὲ	καὶ ἓν καὶ δύο, τὰ
[6, 4]	οὐδέποτε δυοῖν πλέον νεοττοῖν, ἐνίοτε	δὲ	καὶ ἕνα μόνον· τὸ δ´
[6, 23]	γνώμονας καλοῦσι, τοὺς τετάρτους. Ἤδη	δὲ	καὶ ἐνιαυσία ὄνος ἐκύησεν ὥστε
[6, 17]	ἀκολάστων περὶ τὸ ἀφροδισιάζεσθαι. Λέγονται	δὲ	καὶ ἐξανεμοῦσθαι περὶ τὸν καιρὸν
[6, 22]	αἱ θήλειαι τῶν θηλειῶν. Ἀναβαίνουσι	δὲ	καὶ ἐπὶ τὰς μητέρας οἱ
[6, 30]	ὥσπερ οἱ χερσαῖοι ἐχῖνοι. Εἰσὶ	δὲ	καὶ ἕτεροι οἳ βαδίζουσιν ἐπὶ
[6, 30]	εἴκοσι μύες τὸν ἀριθμόν. Ἀπορεῖται	δὲ	καὶ ἡ τῶν ἐπιπολαζόντων γένεσις
[6, 22]	δ´ ἵππον πλείω χρόνον. Ἀκμάζει	δὲ	καὶ ἵππος καὶ ἡμίονος μετὰ
[6, 2]	ἕως ἐκλέποι τὰ ᾠά. Ἤδη	δὲ	καὶ κείμενα ἐν ἀγγείοις ἀλεεινοῖς
[6, 16]	γόνον, τοῦ δ´ ὕστατον. Τίκτει	δὲ	καὶ κεστρεὺς ἐν τοῖς πρώτοις,
[6, 1]	τῇ γῇ, ἐπηλυγαζόμενα ὕλην. Ὡσαύτως	δὲ	καὶ κόρυδος καὶ τέτριξ. Ταῦτα
[6, 6]	νεοττῶν ἀχθόμενος τῇ ἐδωδῇ. Ἅμα	δὲ	καὶ λέγεται ἐν τῷ χρόνῳ
[6, 28]	μὲν χρώματι λυκώδης ἐστί, δασυτέρα	δέ,	καὶ λοφιὰν ἔχει δι´ ὅλης
[6, 4]	εἶτα πάλιν τίκτει θάτερον. Ἐπῳάζει	δὲ	καὶ ὁ ἄρρην ἐν τῷ
[6, 16]	πλείστοις, ἐνιαχοῦ δὲ μετοπώρου. Τίκτει	δὲ	καὶ ὁ αὐλωπίας, ὃν καλοῦσί
[6, 17]	μάχονται διιστάμενοι πρὸς ἀλλήλους. Χαλεπὸς	δὲ	καὶ ὁ κάμηλος περὶ τὴν
[6, 6]	ἔστιν ὅτε καὶ τέτταρας. Τίκτει	δὲ	καὶ ὁ κόραξ {οὐ μόνον
[6, 28]	καὶ τοῦ Νέσσου ποταμοῦ. Τίκτει	δὲ	καὶ ὁ λέων πάνυ μικρὰ
[6, 10]	ὄρνισιν ὁ νεοττὸς καλούμενος. Προσπέφυκε	δὲ	καὶ ὁ ὀμφαλὸς μικρὸν κατώτερον
[6, 23]	ἵππῳ ἢ ὄνος ὄνῳ. Ἀποβαίνει	δὲ	καὶ ὁ τῆς κυήσεως χρόνος,
[6, 9]	δὲ περὶ τὸ ἔαρ· γίνεται	δὲ	καὶ ὁ τόκος εὐθέως μετὰ
[6, 12]	ψαθυρὸν τὸ ἀποτικτόμενόν ἐστιν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι· ἀλεεινά τε
[6, 16]	ἔαρος ἤδη οὖσαι πηλαμύδες. Σχεδὸν	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἰχθύες
[6, 16]	γινομένου ἐστόχασται τὰ εἰρημένα. Ἴσχουσι	δὲ	καὶ οἱ γόγγροι κυήματα· ἀλλ´
[6, 17]	κύνες ἀπὸ τῶν σκυλακίων. Ἐξαγριαίνονται	δὲ	καὶ οἱ ἐλέφαντες περὶ τὴν
[6, 13]	τοῦ ἐνιαυτοῦ περιιόντος ἅπαντες· ὥσπερ	δὲ	καὶ οἱ θαλάττιοι, καὶ οὗτοι
[6, 16]	κοιλίαν πρὸς τὴν ἄμμον. Διαρρήγνυνται	δὲ	καὶ οἱ θύννοι ὑπὸ τῆς
[6, 17]	ὥστε πολλάκις ἀμφότεροι ἀποθνήσκουσιν. Ὡσαύτως	δὲ	καὶ οἱ ταῦροι καὶ οἱ
[6, 10]	καὶ λεπτῷ ὑμένι προσειλημμένοι. Θεωρείσθωσαν	δὲ	καὶ οἱ τῶν ἀρρένων πόροι,
[6, 1]	χρώματα δὲ παντοδαπὰ ἔχουσιν. Τίκτουσι	δὲ	καὶ οἰκογενεῖς ἔνιαι δὶς τῆς
[6, 14]	τὸν αὐτὸν τρόπον τούτοις. Ἔνιοι	δὲ	καὶ ὅλως φασὶ τοὺς κεστρεῖς
[6, 17]	αἱματώδης, ὕστερον μέντοι σφόδρα. Βοῒ	δὲ	καὶ ὄνῳ καὶ ἵππῳ πλείω
[6, 13]	τοῖς αἰγιαλοῖς ἐν ὑπηνέμοις· ἀγελαῖος	δὲ	καὶ οὗτος. Κυπρῖνος δὲ καὶ
[6, 19]	καὶ δέκα καὶ ἕνδεκα. Ὀχεύει	δὲ	καὶ ὀχεύεται, ἕως ἂν ζῇ,
[6, 4]	ἐν Αἰγύπτῳ καὶ δωδεκάκις. Ὀχεύει	δὲ	καὶ ὀχεύεται ἡ περιστερὰ ἐντὸς
[6, 29]	τυφλὰ τίκτει ὥσπερ κύων· ὀχεύει	δὲ	καὶ ὀχεύεται κατὰ μίαν ὥραν,
[6, 19]	οἱ ἡγεμόνες τῶν προβάτων· οὗτοι	δὲ	καὶ πεντεκαίδεκα. Ἐν ἑκάστῃ δὲ
[6, 1]	οὖν καὶ τέτταρα ἤδη, τίκτει	δὲ	καὶ πλείω. Τίκτουσι δὲ τὰ
[6, 19]	καὶ πρόβατον καὶ αἴξ. Διδυμοτοκοῦσι	δὲ	καὶ πρόβατα καὶ αἶγες διά
[6, 17]	γίνεται, ἐπειδὰν τέκωσιν ὕστερον. Κύοντα	δὲ	καὶ πρόβατα καὶ αἶγες πιότερα
[6, 13]	δένδρου, καὶ πρὸς τῷ καλάμῳ	δὲ	καὶ πρὸς τῷ βρύῳ. Συμπλέκονται
[6, 11]	δύνασθαι ἀπερείδεσθαι τοῖς ποσίν. Συνάγει	δὲ	καὶ συστέλλει ἑαυτήν· σαρκῶδες γάρ
[6, 19]	μᾶλλον, νοτίοις δὲ θηλυτοκεῖ. Μεταβάλλει	δὲ	καὶ τὰ θηλυτοκοῦντα καὶ ἀρρενοτοκεῖ·
[6, 25]	ἂν ἐν γαστρὶ λάβῃ. Ἔχει	δὲ	καὶ τὰ κρέα καὶ τὸ
[6, 2]	ἐντὸς δὲ τὸ ὠχρόν. Διαφέρουσι	δὲ	καὶ τὰ τῶν περὶ ποταμοὺς
[6, 17]	τὸ τοῦ σώματος μέγεθος. Μάλιστα	δὲ	καὶ ταῖς βουσὶ καὶ ταῖς
[6, 10]	ἐν αὑτοῖς, πλὴν βατράχου. Ἔχουσι	δὲ	καὶ τὰς ὑστέρας, ὥσπερ ἐν
[6, 10]	νέα μὲν ὄντα ἄνω, ἁδρυνόμενα	δὲ	καὶ τέλεα ὄντα κάτω. Ἐγγίνεται
[6, 7]	τὰ δὲ πλεῖστα ἕν. Ἐντίκτει	δὲ	καὶ τῇ τῆς ὑπολαΐδος νεοττιᾷ·
[6, 17]	καὶ ἄλλα πολλὰ ἐργάζεσθαι. Φασὶ	δὲ	καὶ τὴν τῆς τροφῆς δαψίλειαν
[6, 28]	ἔστιν ὀπισθουρητικόν, εἴρηται πρότερον· ὀχεύει	δὲ	καὶ τίκτει οὐ πᾶσαν ὥραν,
[6, 28]	πρότερον (ἔστι γὰρ ὀπισθουρητικόν) ὀχεύονται	δὲ	καὶ τίκτουσι πᾶσαν ὥραν, καὶ
[6, 11]	δὲ φωνὴν ὁμοίαν βοΐ. Ἔχει	δὲ	καὶ τὸ αἰδοῖον ἡ θήλεια
[6, 3]	ἐν τῇ κοιλίᾳ ἔχει· λευκὸν	δὲ	καὶ τὸ ἔξω περίττωμα, καὶ
[6, 10]	μὲν τοῦ ἔαρος αὐτῶν, ῥίνη	δὲ	καὶ τοῦ μετοπώρου πρὸς δύσιν
[6, 7]	χρόνον, ᾧ ὅμοιός ἐστιν· σχεδὸν	δὲ	καὶ τοὺς ἄλλους ἱέρακας οὐκ
[6, 17]	τότε δ´ ἐκβάλλουσί τι. Καλοῦσι	δὲ	καὶ τοῦτο, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ
[6, 6]	τὰ μὲν πλεῖστα δύο, ἐνίοτε	δὲ	καὶ τρεῖς ἐξάγει νεοττούς· ὁ
[6, 6]	τὰ πολλὰ οὕτω συμβαίνει, ἤδη	δὲ	καὶ τρεῖς νεοττοὶ ὠμμένοι εἰσίν.
[6, 19]	τὰ μὲν πλεῖστα δύο, ἐνίοτε	δὲ	καὶ τρία ἢ τέτταρα. Κύει
[6, 18]	μὲν περὶ ἔτη πεντεκαίδεκα, ἔνιαι	δὲ	καὶ τῶν εἴκοσιν ὀλίγον ἀπολείπουσιν.
[6, 22]	ὥσπερ ἡ τῶν βοῶν. Λαγνίστατον	δὲ	καὶ τῶν θηλειῶν καὶ τῶν
[6, 7]	τοῦτον τὸν καιρὸν μάλιστα. Γίνονται	δὲ	καὶ τῶν ἱεράκων οἱ νεοττοὶ
[6, 8]	μὴ παντάπασιν ἄσιτοι εἶναι. Ἐπῳάζουσι	δὲ	καὶ τῶν κορωνῶν αἱ θήλειαι
[6, 10]	ἔχῃ τὸ ᾠόν, ᾠώδης. Χόριον	δὲ	καὶ ὑμένες ἴδιοι περὶ ἕκαστον
[6, 23]	ταύτῃ βιβασθεῖσα τῇ ἡμέρᾳ, λαμβάνει	δὲ	καὶ ὕστερον. Ἐὰν δὲ μὴ
[6, 11]	εἰρημένον τρόπον ζῳοτοκοῦσιν ᾠοτοκήσαντες. ~Δελφὶς	δὲ	καὶ φάλαινα καὶ τὰ ἄλλα
[6, 4]	ὥσπερ εἴρηται, πᾶσαν ὥραν, τρυγὼν	δὲ	καὶ φάττα ἐν τῷ ἔαρι,
[6, 1]	τίκτουσιν, ὥσπερ εἴρηται, συνεχῶς· περιστερὰ	δὲ	καὶ φάττα καὶ τρυγὼν καὶ
[6, 2]	γίνεται τοῦ θέρους μᾶλλον. Ζεφύρια	δὲ	καλεῖται τὰ ὑπηνέμια ὑπό τινων,
[6, 2]	ἐπῳαζούσης, διαφθείρεται τὰ ᾠά. Τὰ	δὲ	καλούμενα ὑπό τινων κυνόσουρα καὶ
[6, 24]	ὅμοιον μὲν ἕτερον δέ. Οἱ	δὲ	καλούμενοι γίννοι γίνονται ἐξ ἵππου,
[6, 10]	καὶ ἐπὶ τῶν ἀλωπέκων. {Οἱ	δὲ	καλούμενοι λεῖοι τῶν γαλεῶν τὰ
[6, 13]	βαθέσιν ἀθρόα καὶ ἀγελαῖα, ὃν	δὲ	καλοῦσι τίλωνα, πρὸς τοῖς αἰγιαλοῖς
[6, 12]	καὶ τὰ ᾠὰ ἀφιᾶσιν· ἣν	δὲ	καλοῦσί τινες βελόνην, ὅταν ἤδη
[6, 25]	χρόνον μένῃ ἐρρυτιδωμένον, παλαιόν. ~Ἡ	δὲ	κάμηλος κύει μὲν δέκα μῆνας,
[6, 26]	αὔξησις ταχεῖα τῶν νεβρῶν. Κάθαρσις	δὲ	κατ´ ἄλλους μὲν χρόνους οὐ
[6, 17]	τούτων διὰ τὸ μέγεθος, ἐλάττω	δὲ	κατὰ λόγον πολλῷ. Ἡ μὲν
[6, 10]	ᾠὰ ἄνωθεν τῶν μαστῶν· ὅταν	δὲ	καταβῇ τὸ ᾠόν, ἐπὶ τούτῳ
[6, 20]	τὸν ἴσον χρόνον κύων. Τὰ	δὲ	καταμήνια ταῖς κυσὶν ἑπτὰ ἡμέραις
[6, 11]	ἡμέρας, συνεθίζουσα κατὰ μικρόν· τὰ	δὲ	κατάντη φέρεται, ἀλλ´ οὐ βαδίζει,
[6, 2]	τῶν περὶ τὰς λίμνας, τῶν	δὲ	κατεστιγμένα, οἷον τὰ τῶν μελεαγρίδων
[6, 3]	τὸ μὲν ἄνω γίνεται τὸ	δὲ	κάτω, ἐν μέσῳ δὲ τὸ
[6, 10]	πολλάκις καὶ πολὺν χρόνον. Τὰ	δὲ	κάτω ἐν τῇ ὑστέρᾳ ἅμα
[6, 3]	δὲ τὸ λευκὸν ὑγρόν· τοῦ	δὲ	κάτω ὠχροῦ τὸ λευκὸν κάτωθεν,
[6, 28]	μόνους, δύο μὲν ἄνωθεν δύο	δὲ	κάτωθεν· βάλλει δ´ ἑξάμηνος ὢν
[6, 22]	τέτταρας, δύο μὲν ἄνωθεν δύο	δὲ	κάτωθεν, καὶ πάλιν ὅταν ἄλλος
[6, 14]	ἐνεγίνετο ἀρχομένου τοῦ ὕδατος. Ἦν	δὲ	κεστρέων τι γένος τοῦτο, ὃ
[6, 1]	γῇ καταδυόμενος νεοττεύει μόνος. Αἱ	δὲ	κίχλαι νεοττιὰν μὲν ποιοῦνται ὥσπερ
[6, 17]	καὶ κοινῇ κατὰ πάντων. Πάντων	δὲ	κοινὸν τῶν ζῴων τὸ περὶ
[6, 7]	τοῦτο τῶν ὁμογενῶν ὀρνέων. Νεοττοὺς	δὲ	κόκκυγος λέγουσιν ὡς οὐδεὶς ἑώρακεν·
[6, 7]	ποικίλα οἷον γραμμαί εἰσι, τοῦ	δὲ	κόκκυγος οἷον στιγμαί. Τὸ μέντοι
[6, 7]	ἤδη πετομένων σιτίζει παραπετομένη. ~Ὁ	δὲ	κόκκυξ λέγεται μὲν ὑπό τινων
[6, 7]	ὁ μὲν ἱέραξ γαμψώνυχος, ὁ	δὲ	κόκκυξ οὐ γαμψώνυχος. Ἔτι δ´
[6, 7]	κόκκυξ, πλὴν ὀλίγας ἡμέρας. Ὁ	δὲ	κόκκυξ φαίνεται ἐπ´ ὀλίγον χρόνον
[6, 16]	ὁ πηλὸς ψυχρός ἐστιν. Ὁ	δὲ	κορακῖνος ὕστερον τῆς τρίγλης ἐπὶ
[6, 1]	αὐτῶν τίκτει, οὐδὲν συμφορούμενος. Ὁ	δὲ	κόραξ καὶ ἐν οἰκίᾳ νεοττεύει
[6, 29]	δὲ τέτταρα τὰ πλεῖστα. Λύκος	δὲ	κύει μὲν καὶ τίκτει καθάπερ
[6, 2]	οἱ δὲ χῆνες κατακολυμβῶσιν. Αἱ	δὲ	κυήσεις καὶ αἱ τῶν ὑπηνεμίων
[6, 16]	οὓς καλοῦσί τινες μαρίνους. Σαργὸς	δὲ	κυΐσκεται μὲν περὶ τὸν Ποσειδεῶνα
[6, 20]	νεώτερα, κακοθηνεῖν τὰ πρόβατα. ~Τῶν	δὲ	κυνῶν ἔστι μὲν γένη πλείω,
[6, 20]	τῶν κυνῶν ἡμέρας δεκατέτταρας. Ἔνιαι	δὲ	κύουσι μὲν τέταρτον μέρος τοῦ
[6, 20]	μηνί, καὶ οὐ πρότερον. Ἔνιαι	δὲ	κύουσι τῶν κυνῶν τὸ πέμπτον
[6, 20]	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον. Κυΐσκεται	δὲ	κύων ἐκ μιᾶς ὀχείας· δῆλον
[6, 20]	ἔστι μὲν γένη πλείω, ὀχεύει	δὲ	κύων ἡ Λακωνικὴ μὲν ὀκτάμηνος
[6, 20]	ἄρρενες τῶν θηλειῶν εἰσιν. Ὀδόντας	δὲ	κύων οὐ βάλλει πλὴν τοὺς
[6, 20]	ἄρασαι τὸ σκέλος οὔρησαν. Τίκτει	δὲ	κύων σκυλάκια τὰ πλεῖστα δώδεκα,
[6, 20]	καὶ ἓν ἔτεκέ τις· αἱ	δὲ	Λακωνικαὶ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 20]	τὸ γάλα, ὅταν τέκωσιν. Ἡ	δὲ	Λακωνικὴ μετὰ τὴν ὀχείαν τριάκονθ´
[6, 2]	ἐν τέρατος λόγῳ τιθέασιν. Οἱ	δὲ	λέγοντες ὅτι ὑπολείμματά ἐστι τὰ
[6, 17]	ἢ τὸ τῶν ἀρρένων· ὄνου	δὲ	λεπτότερον τὸ τῶν θηλειῶν, βοὸς
[6, 2]	ὑπὸ τοῦ ψύχους πήγνυται, τὸ	δὲ	λευκὸν οὐ πήγνυται ἀλλ´ ὑγραίνεται
[6, 28]	δ´ ἐνίοτε καὶ ἕν. Ὁ	δὲ	λεχθεὶς μῦθος περὶ τοῦ ἐκβάλλειν
[6, 13]	ἀπὸ τούτου τὸ ἄνθος. ~Οἱ	δὲ	λιμναῖοι καὶ οἱ ποτάμιοι τῶν
[6, 16]	κύει δὲ πολὺν χρόνον. Αἱ	δὲ	μαινίδες τίκτουσι μετὰ τροπὰς χειμερινάς.
[6, 10]	τὸ ἔμβρυον τοῖς τετράποσιν. Προσπέφυκε	δὲ	μακρὸς ὢν ὁ ὀμφαλὸς τῆς
[6, 22]	καὶ πρὸς τὰ πεντήκοντα. Ὁ	δὲ	μακρότατος βίος τῶν πλείστων ἐστὶν
[6, 21]	πολὺ ἐνιαύσιοι καὶ ὀκτάμηνοι, τὸ	δὲ	μάλισθ´ ὁμολογούμενον διετεῖς. Κύει δ´
[6, 22]	δὲ βεβληκώς, οὐκ ἔχειν. Ὅμως	δὲ	μάλιστα γνωρίζεται ἡ ἡλικία μετὰ
[6, 21]	τὸ νέμεσθαι ἀκέραιον νομήν. Ἀκμάζει	δὲ	μάλιστα πεντετὴς ὤν, διὸ καὶ
[6, 16]	σελάχη {διὰ τὸ ζῳοτοκεῖν, σώζεται	δὲ	μάλιστα ταῦτα διὰ τὸ μέγεθος.
[6, 2]	μὲν εἶδος ὠχρὰ ὅλα, τὸ	δὲ	μέγεθος ἡλίκα ᾠά· ἃ ἐν
[6, 23]	γίνεται ἐξ ὁμογωνῶν γινόμενον. Τὸ	δὲ	μέγεθος τοῦ σώματος καὶ τὸ
[6, 3]	παρελθουσῶν ἐπισημαίνει τὸ πρῶτον, ταῖς	δὲ	μείζοσιν αὐτῶν ὄρνισιν ἐν πλείονι
[6, 19]	λευκὰ μὲν ἐὰν λευκαί, ἐὰν	δὲ	μέλαιναι μέλανα· ἐὰν δ´ ἀμφότεραι,
[6, 6]	ἀλλ´ ὁ πύγαργος χαλεπός, οἱ	δὲ	μέλανες εὔτεκνοι περὶ τὴν τροφήν
[6, 29]	καὶ ἔτι μᾶλλον ἀδιάρθρωτον. Ὅταν	δὲ	μέλλῃ τίκτειν, ἐκτοπίζει οὕτως ὥστε
[6, 6]	οἷον χηνὶ καὶ ὠτίδι· τοῖς	δὲ	μέσοις περὶ εἴκοσιν, οἷον ἰκτίνῳ
[6, 16]	ἀρχομένου ἐν τοῖς πλείστοις, ἐνιαχοῦ	δὲ	μετοπώρου. Τίκτει δὲ καὶ ὁ
[6, 18]	μὴ τὰ ὦτα καταβάλῃ· εἰ	δὲ	μή, ἀναθυᾷ πάλιν· ἐὰν δ´
[6, 10]	οἱ πόροι τῶν ἀρρένων, ὅταν	δὲ	μὴ αὐτὴ ἡ ὥρα, ἧττον
[6, 22]	γὰρ ἐμβάλλεται ὁ χαλινός) τῶν	δὲ	μὴ ἱππαστῶν μέγας μὲν ἀλλ´
[6, 25]	δ´ ἕτεροι, τρί´ ἔτη· τοῦ	δὲ	μὴ ὁμολογεῖσθαι τὸν χρόνον αἴτιον
[6, 1]	μὲν ἄλλα ἐν νεοττιαῖς, τὰ	δὲ	μὴ πτητικὰ ἐν νεοττιαῖς οὐδαμῶς,
[6, 9]	οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ πέρδικες, οἱ	δὲ	μὴ συνεχῶς, ἧττον. Περὶ μὲν
[6, 23]	λαμβάνει δὲ καὶ ὕστερον. Ἐὰν	δὲ	μὴ τέκῃ πρὶν τὸ γνῶμα
[6, 14]	ὀχείας, φανερὸν ἐκ τούτων. Ὅσα	δὲ	μήτ´ ᾠοτοκεῖ μήτε ζῳοτοκεῖ, πάντα
[6, 14]	δὲ τῶν τριχίδων τριχίαι, ἐκ	δὲ	μιᾶς ἀφύης, οἷον τῆς ἐν
[6, 13]	ᾠὸν καὶ τὸ ἰχθύδιον. Ὅταν	δὲ	μιγῇ τῷ ᾠῷ ὁ θορός,
[6, 2]	ὀχεύοντος γένος. Καὶ ἐὰν ὑπαρχόντων	δὲ	μικρῶν διαλείπῃ ἡ ὀχεία, οὐδὲν
[6, 27]	μὲν γὰρ γαλῆς τίκτει, μεῖζον	δὲ	μυός, καὶ ψιλὸν καὶ τυφλόν,
[6, 10]	ὁ γόνος ὁ ὕστερος· αἱ	δὲ	νάρκαι περὶ τὸ φθινόπωρον. Ἐκτίκτει
[6, 24]	τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον. Τὰ	δὲ	νέα καὶ τὰ παλαιὰ τετράποδα
[6, 10]	τοῦ στόματος τῆς γαστρός. Ἔστι	δὲ	νέοις μὲν οὖσιν ὁ ὀμφαλὸς
[6, 5]	νεοττεύει μόνον τῶν σαρκοφάγων· τῶν	δὲ	νεοττῶν ἄν τις ἔτι νέων
[6, 22]	μέγας μὲν ἀλλ´ ἀπηρτημένος, τῶν	δὲ	νέων ὀξὺς καὶ μακρός. Ὀχεύει
[6, 2]	ἀναβαίνει καὶ μὴ κύσας· οἱ	δὲ	νεώτεροι ἀεὶ τοῦτο ποιήσαντες ὀχεύουσιν.
[6, 21]	ἐὰν μὴ ἄρα διαλιπόντες· οἱ	δὲ	νεώτεροι καὶ τὴν αὐτὴν βιάζονται
[6, 4]	τῷ μέρει τῆς ἡμέρας, τὴν	δὲ	νύκτα ἡ θήλεια. Ἐκπέττεταί τε
[6, 29]	πατρός, καὶ διαμένουσιν ἔτι. Εἰσὶ	δὲ	νῦν μὲν τρεῖς, τὸ παλαιὸν
[6, 24]	τὸ γένος ὅμοιον μὲν ἕτερον	δέ.	Οἱ δὲ καλούμενοι γίννοι γίνονται
[6, 17]	ὑῶν λέγεται τὸ καπρίζειν. Θέουσι	δὲ	οὔτε πρὸς ἕω οὔτε πρὸς
[6, 14]	{πλείων γένηται χρόνος, ἀπόλλυται, ἄλλη	δὲ	πάλιν ἐπιγίνεται, διὸ ἔξω χρόνου
[6, 20]	ὅταν τέκῃ, δώδεκα ἡμέρας. Τεκοῦσα	δὲ	πάλιν ὀχεύεται ἕκτῳ μηνί, καὶ
[6, 2]	οὐδὲν ἐπαυξάνεται τὰ προϋπάρχοντα· ἐὰν	δὲ	πάλιν ὀχεύηται, ταχεῖα γίνεται ἡ
[6, 26]	πλησίον ἔλθῃ ὁ διώκων· τότε	δὲ	πάλιν φεύγουσιν. Τοῦτο δὲ δοκοῦσι
[6, 3]	εἰς τὸ περιέχον λευκόν. Τὸ	δὲ	πᾶν περιέχει ὑμὴν μεθ´ ὑγρότητος
[6, 4]	τὸ δὲ τελευταῖον τερατῶδες. ~Τίκτουσι	δὲ	πάντα μὲν τὰ περιστεροειδῆ δύο,
[6, 11]	εἶναί φασι τὴν φώκαιναν. Ἀναπνεῖ	δὲ	πάντα ὅσα ἔχει φυσητῆρα, καὶ
[6, 22]	ἡμίονος μετὰ τοὺς βόλους· ὅταν	δὲ	πάντας ὦσι βεβληκότες, οὐ ῥᾴδιον
[6, 13]	τοῦτον δέ φασιν ᾠοφυλακεῖν. Θορὸν	δὲ	πάντες ἔχουσιν οἱ ἄρρενες πλὴν
[6, 12]	κάτω, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον (ᾠοτοκοῦσι	δὲ	πάντες οἵ τε λεπιδωτοί, οἷον
[6, 1]	κτείνουσι τοὺς νεοττοὺς πολλάκις· χρώματα	δὲ	παντοδαπὰ ἔχουσιν. Τίκτουσι δὲ καὶ
[6, 22]	ὀχεύεται ἕως ἂν ζῇ, οὔπω	δὲ	πᾶσαν ὥραν, ἐὰν μή τις
[6, 20]	χρονιζόμενον δὲ γίνεται λεπτότερον. Διαφέρει	δὲ	παχύτητι τὸ κύνειον τῶν ἄλλων
[6, 19]	καὶ τρία ἢ τέτταρα. Κύει	δὲ	πέντε μῆνας καὶ πρόβατον καὶ
[6, 22]	ὀκτωκαίδεκα ἔτη καὶ εἴκοσιν, ἔνιοι	δὲ	πεντεκαιείκοσι καὶ τριάκοντα· ἐὰν δέ
[6, 8]	τὸ λοιπὸν τοῦ χρόνου. Οἱ	δὲ	πέρδικες δύο ποιοῦνται τῶν ᾠῶν
[6, 11]	ἅμα ταῖς πρώταις αἰξίν. Ἄγει	δὲ	περὶ δωδεκαταῖα ὄντα τὰ τέκνα
[6, 6]	τινες, ἀλλὰ καὶ πλείω· ἐπῳάζει	δὲ	περὶ εἴκοσιν ἡμέρας καὶ ἐκβάλλει
[6, 29]	καὶ τρέφονται τοῖς αὐτοῖς· ζῶσι	δὲ	περὶ ἔτη ἕξ· καὶ ὁ
[6, 2]	καὶ οὐ τίκτει μελλήσασα. Ἴδια	δὲ	περὶ τὰς περιστερὰς συμβαίνει καὶ
[6, 19]	τοῦτο δρᾶν ἐκ νέων. Τὰ	δὲ	περὶ τὴν Αἰθιοπίαν πρόβατα ζῇ
[6, 16]	τοῦ ἔαρος, καὶ τοῖς πλείστοις	δὲ	περὶ τὴν ἐαρινὴν ἰσημερίαν· τοῖς
[6, 16]	γίνονται ἀρρένων καὶ θηλειῶν· ὅταν	δὲ	περὶ τὴν ὀχείαν καὶ τοὺς
[6, 16]	τοῖς μὲν τοῦ θέρους, τοῖς	δὲ	περὶ τὴν φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν. Τίκτει
[6, 27]	τοῦ μηνὸς τοῦ Ἐλαφηβολιῶνος, τίκτει	δὲ	περὶ τὴν ὥραν τὴν τοῦ
[6, 9]	οἱ ταῲ καὶ ὑπηνέμια. Ὀχεύονται	δὲ	περὶ τὸ ἔαρ· γίνεται δὲ
[6, 2]	κάτωθεν ἡ δ´ ἄνωθεν. Συμβαίνει	δὲ	περὶ τὸ ὠχρὸν καὶ τὸ
[6, 16]	περὶ τὸν Ἐλαφηβολιῶνα φθίνοντα, τίκτουσι	δὲ	περὶ τὸν Ἑκατομβαιῶνα ἀρχόμενον· τίκτουσι
[6, 6]	καὶ ἐκτρέφει ἡ φήνη. Ἐπῳάζει	δὲ	περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας. Καὶ τῶν
[6, 10]	εἴρηται, οἷον τοῖς σκυλίοις· αὐξανόμενα	δὲ	περιέρχεται. Οὔσης δὲ δικρόας τῆς
[6, 16]	μεγάλα. Καὶ ὥσπερ τὰ φαλάγγια	δέ,	περικέχυνται καὶ περὶ τὴν βελόνην·
[6, 4]	μικρότητα οὐ ῥᾴδιον ἰδεῖν. Ἡ	δὲ	περιστερὰ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 2]	τοῦτο καὶ τεκοῦσαι ἐνίοτε) αἱ	δὲ	περιστεραὶ ἐφέλκουσι τὸ ὀρροπύγιον, οἱ
[6, 30]	τότε δ´ ἀφανίζονται ταχέως. Τῆς	δὲ	Περσικῆς ἔν τινι τόπῳ ἀνασχιζομένης
[6, 16]	πιμελὴ θυμιᾶται καὶ τήκεται, τὰ	δὲ	πηδᾷ καὶ ψοφεῖ ἐκθλιβόμενα. Ἔτι
[6, 7]	δ´ ἐκπέττει καὶ ἐκτρέφει. Γίνεται	δὲ	πίων καὶ ἡδύκρεως κατὰ τοῦτον
[6, 10]	γαλεῶν διὰ τὴν ἄκανθαν. Τῶν	δὲ	πλατέων τρυγὼν καὶ βάτος οὐ
[6, 2]	τῇ μὲν γὰρ ὀξὺ τῇ	δὲ	πλατύτερόν ἐστιν· ἐξιόντος δ´ ἡγεῖται
[6, 19]	ὀκτώ, πρόβατον δὲ δέκα, τὰ	δὲ	πλεῖστα ἐλάττω, πλὴν οἱ ἡγεμόνες
[6, 7]	δ´ ὀλιγάκις μὲν δύο, τὰ	δὲ	πλεῖστα ἕν. Ἐντίκτει δὲ καὶ
[6, 27]	καὶ ἓν καὶ δύο, τὰ	δὲ	πλεῖστα πέντε. Ἐλάχιστον δὲ τίκτει
[6, 1]	ὀλιγόγονά ἐστιν, ἔξω κεγχρίδος· αὕτη	δὲ	πλεῖστα τίκτει τῶν γαμψωνύχων. Ὦπται
[6, 11]	δ´ ἓν ἢ δύο, τὰ	δὲ	πλεῖστα τρία. Καὶ μαστοὺς δ´
[6, 4]	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, τὰ	δὲ	πλεῖστα τρία {τρυγὼν καὶ φάττα}
[6, 1]	δεκάκις τοῦ ἐνιαυτοῦ τίκτουσιν. Οἱ	δὲ	πλεῖστοι τῶν ὀρνίθων τίκτουσι τὴν
[6, 16]	τὸν τῶν ἑβδομάδων ἀριθμόν. Κύουσι	δὲ	πλεῖστον χρόνον οὓς καλοῦσί τινες
[6, 4]	ᾠῶν ἀεὶ οὔριόν ἐστιν. Τῶν	δὲ	πλείστων ὀρνέων οὐδὲν αὐτοετὲς γεννᾷ.
[6, 4]	τετταράκοντα ἔτη· καὶ αἱ πέρδικες	δὲ	πλείω ἢ ἔτη ἑκκαίδεκα. Τίκτει
[6, 2]	καὶ ὑγρότερα τῶν γονίμων, πλήθει	δὲ	πλείω· ὑποτιθεμένων δὲ τῇ ὄρνιθι
[6, 30]	τὰ δ´ ὀπίσθια μεγάλα· γίνονται	δὲ	πλήθει πολλοί. Ἔστι δὲ καὶ
[6, 25]	τὸ πολὺ ἡμέρας τριάκοντα. Τὸ	δὲ	πλῆθος τῶν τικτομένων καὶ ὁ
[6, 22]	ἐνίοτε δ´ ἐν πλείοσιν· θᾶττον	δὲ	πληροῖ ἐπιβαίνων ὄνος ἢ ἵππος.
[6, 21]	πρεσβύτεροι μέλανας καὶ ἀμβλεῖς. ~Βοῦς	δὲ	πληροῖ μὲν ὁ ἄρρην ἐκ
[6, 26]	τέτταρας ὥσπερ αἱ βόες. Ἐπειδὰν	δὲ	πλησθῶσιν αἱ θήλειαι, ἐκκρίνονται οἱ
[6, 26]	τρέπονται πρὸς τὴν νομήν. Ταῦτα	δὲ	ποιεῖ τὸ ζῷον διὰ τὸ
[6, 19]	δὲ καὶ πεντεκαίδεκα. Ἐν ἑκάστῃ	δὲ	ποίμνῃ κατασκευάζουσιν ἡγεμόνα τῶν ἀρρένων,
[6, 17]	τὴν ὀχείαν, καὶ πρὸς ἀλλήλους	δὲ	ποιοῦνται μάχας θαυμαστάς, θωρακίζοντες ἑαυτοὺς
[6, 2]	τὰ πνεύματα αἱ ὄρνιθες· τοιοῦτον	δὲ	ποιοῦσι καὶ τῇ χειρί πως
[6, 1]	τοῖς ὑψηλοῖς τῶν δένδρων, ἐφεξῆς	δὲ	ποιοῦσιν ἀλλήλαις καὶ ἐχομένας, ὥστ´
[6, 21]	μέχρι τοῦ μετοπώρου κυΐσκονται. Ὅταν	δὲ	πολλαὶ κύωσι καὶ προσδέχωνται τὴν
[6, 17]	μικρὸν γὰρ ῥεῖν. Καὶ οὐροῦσι	δὲ	πολλάκις, ὅταν σκυζῶσι, καὶ πρὸς
[6, 17]	προστάττοντες τύπτειν τοῖς προσαγομένοις. Τὰ	δὲ	πολλάκις ποιούμενα τὰς ὀχείας καὶ
[6, 17]	τοῦ αἰδοίου ὅμοιον γονῇ, λεπτότερον	δὲ	πολὺ ἢ τὸ τοῦ ἄρρενος·
[6, 16]	ἐν τοῖς πετραίοις χωρίοις· κύει	δὲ	πολὺν χρόνον. Αἱ δὲ μαινίδες
[6, 24]	ἐπίῃ, νέον τὸ τετράπουν, ἐὰν	δὲ	πολὺν χρόνον μένῃ ἐρρυτιδωμένον, παλαιόν.
[6, 12]	αὐξηθῶσι τοῖς ποταμίοις ὕδασιν. Τοῦ	δὲ	Πόντου καθαιρομένου ἐπιφέρεταί τι κατὰ
[6, 3]	τὸ ἄνω τὸ πρῶτον. Τῶν	δὲ	πόρων τῶν ἐκ τῆς καρδίας
[6, 15]	οὗ ἂν ᾖ φῦκος, τῶν	δὲ	ποταμῶν καὶ λιμνῶν περὶ τὰ
[6, 20]	λευκοὺς καὶ ὀξεῖς ἔχουσιν, οἱ	δὲ	πρεσβύτεροι μέλανας καὶ ἀμβλεῖς. ~Βοῦς
[6, 11]	βράγχια ἀλλὰ φυσητῆρα, ζῳοτοκοῦσιν, ἔτι	δὲ	πρίστις καὶ βοῦς· οὐδὲν γὰρ
[6, 19]	τῶν εἴκοσιν ὀλίγον ἀπολείπουσιν. ~Τὰ	δὲ	πρόβατα κυΐσκεται μὲν ἐν τρισὶν
[6, 19]	ἀλλ´ ὀξεῖαν καὶ εὐκίνητον. Τῶν	δὲ	προβάτων ἐὰν μὲν τὰ πρεσβύτερα
[6, 13]	καὶ πρὸς τῷ βρύῳ. Συμπλέκονται	δὲ	πρὸς ἀλλήλους ἐνίοτε καὶ πάνυ
[6, 17]	πολλάκις καὶ ξηραίνοντες ἑαυτούς· μάχονται	δὲ	πρὸς ἀλλήλους, ἐξελαύνοντες ἐκ τῶν
[6, 2]	ὑμένι διείληπται ἀπ´ ἀλλήλων. Αἱ	δὲ	πρὸς τῇ ἀρχῇ τοῦ ὠχροῦ
[6, 16]	πρῶτον τῶν τοιούτων ἀθερίνη (τίκτει	δὲ	πρὸς τῇ γῇ) κέφαλος δ´
[6, 12]	ἐν τῷ παρόντι μόνον. Ἐκτίκτουσι	δὲ	πρὸς τῇ γῇ, οἱ μὲν
[6, 17]	τριάκοντα ἢ μικρῷ πλείους. Ὅταν	δὲ	προσίῃ τις ἄρρην, συστρέψας εἰς
[6, 17]	καὶ μάχεται τοῖς ἄλλοις, τὸν	δὲ	πρότερον χρόνον μετ´ ἀλλήλων εἰσίν,
[6, 2]	τὰ μὲν ὑπηνέμια γόνιμα, τὰ	δὲ	προϋπάρχοντα κατὰ τὸν ὕστερον ὀχεύοντα
[6, 21]	δ´ οὐκ ἔχει γάλα. Τὸ	δὲ	πρῶτον γινόμενον γάλα ὅταν παγῇ,
[6, 10]	Πλειάδος χειμερινὴν τὸ ὕστερον, τὸ	δὲ	πρῶτον τοῦ ἔαρος· εὐθηνεῖ δ´
[6, 16]	περὶ τὴν φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν. Τίκτει	δὲ	πρῶτον τῶν τοιούτων ἀθερίνη (τίκτει
[6, 9]	ἡμέρας καὶ οὐκ ἐφεξῆς· αἱ	δὲ	πρωτοτόκοι μάλιστα περὶ ὀκτὼ ᾠά.
[6, 3]	σκέλους ἐπὶ τῇ λαγόνι, τὴν	δὲ	πτέρυγα ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς· καὶ
[6, 10]	δικρόας ἔχει καὶ κάτω, τὰ	δὲ	σελάχη ὀρνιθωδεστέρας. Διαφέρει δὲ τῆς
[6, 16]	ἐστὶ τῶν ἰχθύων μαινίς, τῶν	δὲ	σελαχῶν βάτραχος· ἀλλὰ σπάνιοί εἰσι
[6, 20]	τὸ ὕειον καὶ δασυπόδειον. Γίνεται	δὲ	σημεῖον καὶ ὅταν ἡλικίαν ἔχωσι
[6, 20]	δ´ ἄρρενι οὐδὲν τούτων. Τὸ	δὲ	σκέλος αἴροντες οὐροῦσιν οἱ ἄρρενες
[6, 20]	τούτων γίνεται ἑπτακαίδεχ´ ἡμέρας. Δοκεῖ	δὲ	σκυζᾶν τὸν ἴσον χρόνον κύων.
[6, 22]	ὀχεύωσι τὰ ἑαυτῶν ἔκγονα. Οἱ	δὲ	Σκύθαι ἱππεύουσι ταῖς κυούσαις ἵπποις,
[6, 25]	καὶ ἀλγοῦσα δήλη ἐστίν. Ὁ	δὲ	σκύμνος ὅταν γένηται, θηλάζει τῷ
[6, 2]	ὀξέα τῶν ᾠῶν θήλεα, τὰ	δὲ	στρογγύλα καὶ περιφέρειαν ἔχοντα κατὰ
[6, 22]	μὲν καὶ ἄτεκνοι ὅλως, αἱ	δὲ	συλλαμβάνουσι μέν, οὐ δύνανται δ´
[6, 21]	γίνεται σκληρὸν ὥσπερ λίθος· τοῦτο	δὲ	συμβαίνει, ἐὰν μή τις μίξῃ
[6, 12]	ἄλλων ὅπως ἂν τύχῃ. Ταὐτὸ	δὲ	συμβαίνει τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 13]	κύημα, ὥσπερ οἱ βάτραχοι· οὕτω	δὲ	συνεχές ἐστι τὸ κύημα περιειλιγμένον,
[6, 22]	διαλείπουσα τίκτει, ὥσπερ εἴρηται, ὄνος	δὲ	συνεχῶς. Γίνονται δὲ τῶν ἵππων
[6, 23]	θήλει ἀφομοιοῦται τοῦ γενομένου. Ἐὰν	δὲ	συνεχῶς μίσγηται καὶ μὴ διαλείπῃ
[6, 21]	καὶ χειμῶνος καὶ ἐπομβρίας. Αἱ	δὲ	συνήθειαι γίνονται μὲν ταῖς βουσὶν
[6, 17]	αἱ δὲ βόες ταυρῶσιν· οὕτω	δὲ	σφόδρα κατακώχιμαι τῷ πάθει γίνονται,
[6, 21]	ἄρρην ἐκ μιᾶς ὀχείας, βαίνει	δὲ	σφοδρῶς ὥστε συγκάμπτεσθαι τὴν βοῦν·
[6, 10]	οἷς ἐγγίνεται ᾠώδης ὑγρότης· τὸ	δὲ	σχῆμα τοῦ ὀστράκου ὅμοιον ταῖς
[6, 3]	μικροὶ γίνονται καὶ συμπίπτουσιν. Τοῦ	δὲ	σώματος τὸ κάτω μέρος οὐδὲν
[6, 21]	ἡττώμενος, καὶ κρατεῖ πολλάκις. Ὀχεύει	δὲ	τὰ ἄρρενα καὶ ὀχεύεται τὰ
[6, 17]	οὐ φαίνονται τριῶν μηνῶν. Ὅλως	δὲ	τὰ ἄρρενα πάντα ἢ τὰ
[6, 19]	διδυμοτόκος ἢ ἡ μήτηρ. Θηλυγόνα	δέ,	τὰ δ´ ἀρρενογόνα γίνεται διά
[6, 4]	οὐ πλεονάκις ἢ δίς· τίκτει	δὲ	τὰ δεύτερα, ὅταν τὰ πρότερον
[6, 19]	οὐχ ὑπομένουσι τοὺς κριούς. Λευκὰ	δὲ	τὰ ἔκγονα γίνεται καὶ μέλανα,
[6, 10]	καθάπερ ἐπὶ τῶν τετραπόδων. Ἔχει	δὲ	τὰ ἔμβρυα τὴν κεφαλὴν νέα
[6, 22]	ἐπιδίδωσι μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Ἀποτελειοῦται	δὲ	τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων ἔμπροσθεν,
[6, 1]	τίκτει δὲ καὶ πλείω. Τίκτουσι	δὲ	τὰ μὲν ἄλλα ἐν νεοττιαῖς,
[6, 2]	δ´ ἡγεῖται τὸ πλατύ. Ἔστι	δὲ	τὰ μὲν μακρὰ καὶ ὀξέα
[6, 19]	δὲ καὶ αἱ αἶγες. Τίκτουσι	δὲ	τὰ μὲν πλεῖστα δύο, ἐνίοτε
[6, 23]	Τίκτει δὲ δωδεκάτῳ μηνί. Τίκτει	δὲ	τὰ μὲν πολλὰ ἕν· μονοτόκον
[6, 10]	δ´ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ. Τίκτουσι	δὲ	τὰ μὲν τοῦ ἔαρος αὐτῶν,
[6, 19]	εὐετηρίας εἶναι τοῖς προβάτοις, ἐὰν	δὲ	τὰ νεώτερα, κακοθηνεῖν τὰ πρόβατα.
[6, 17]	παρακολουθοῦσιν ἀεί, καὶ παρεστᾶσιν. Πρότερα	δὲ	τὰ νεώτερα ὀργᾷ πρὸς τὴν
[6, 13]	ἐπακολουθοῦντες ἐπιρραίνουσι τὸν θορόν. Ἀπόλλυται	δὲ	τὰ πλεῖστ´ αὐτῶν· {διά τε
[6, 18]	ὕες κύουσι τέτταρας μῆνας, τίκτουσι	δὲ	τὰ πλεῖστα εἴκοσιν· πλὴν ἂν
[6, 29]	τίκτει τυφλὰ ὥσπερ λύκος, τίκτει	δὲ	τὰ πλεῖστα τέτταρα. Καὶ οἱ
[6, 8]	καὶ ἐν ἀποτόμοις πέτραις. ~Ἐπῳάζει	δὲ	τὰ πολλὰ τῶν ὀρνέων, ὥσπερ
[6, 22]	ὤχευεν ἐτῶν ὢν τετταράκοντα· ἔδει	δὲ	τὰ πρόσθια σκέλη συνεπαίρειν. Ἄρχονται
[6, 10]	ἐν ταῖς ἀνατομαῖς διαγεγραμμένων. Ἐπικυΐσκεται	δὲ	τὰ σελάχη, καὶ κύει τοὺς
[6, 10]	νάρκαι περὶ τὸ φθινόπωρον. Ἐκτίκτει	δὲ	τὰ σελάχη πρὸς τὴν γῆν
[6, 10]	ἄλλων γένος ἰχθύων ᾠοτοκεῖ. Ζῳοτοκεῖ	δὲ	τὰ σελάχη πρότερον ᾠοτοκήσαντα ἐν
[6, 10]	τὸ ἧπαρ, καὶ αἱματώδη. Πάντα	δὲ	τὰ σελαχώδη ἅμα ἔχουσιν ἄνω
[6, 20]	ἐστὶ τρεῖς μῆνες ὅλοι) τυφλὰ	δὲ	τὰ σκυλάκια τούτων γίνεται ἑπτακαίδεχ´
[6, 11]	γάλα, καὶ θηλάζονται· καὶ εἰσδέχονται	δὲ	τὰ τέκνα μικρὰ ὄντα. Τὴν
[6, 11]	κύνα περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας. Παρακολουθεῖ	δὲ	τὰ τέκνα πολὺν χρόνον, καὶ
[6, 6]	τίκτει, ἕνα ἐκβάλλουσιν. Οὐ πάντα	δὲ	τὰ τῶν ἀετῶν γένη ὅμοια
[6, 2]	τῇ χειρί πως ψηλαφώμεναι. Γίνεται	δὲ	τὰ ὑπηνέμια γόνιμα καὶ τὰ
[6, 12]	οἱ φοξῖνοι κυήματ´ ἔχουσιν. Ἀπορραίνουσι	δὲ	τὰ ᾠὰ καί, καθάπερ λέγεται,
[6, 11]	ἡ θήλεια ὅμοιον προβάτῳ, πάντα	δὲ	τἆλλα γυναικί. Περὶ μὲν οὖν
[6, 17]	καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Περὶ	δὲ	τὰς κύνας τὸ τοιοῦτον πάθος
[6, 17]	κινῆται, δάκνει καὶ κωλύει. Ὁ	δὲ	ταῦρος, ὅταν ὥρα τῆς ὀχείας
[6, 10]	ὑστερῶν ὁμοίως τοῖς σκυλίοις, περιιόντα	δὲ	ταῦτα εἰς ἑκατέραν τὴν δικρόαν
[6, 22]	δ´ ἄρρην ἓξ ἐτῶν· μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐν ἄλλοις ἓξ ἔτεσι
[6, 28]	εἶτ´ ἀεὶ ἑνὶ ἐλάττονα· μετὰ	δὲ	ταῦτα οὐκέτι οὐδὲν τίκτουσιν, ἀλλ´
[6, 26]	ἕως ἂν ὕδωρ γένηται· μετὰ	δὲ	ταῦτα τρέπονται πρὸς τὴν νομήν.
[6, 13]	ἡ τοῦ κυπρίνου γένεσις, ὅμως	δὲ	ταχέως καὶ τούτων ὁ σωζόμενος
[6, 29]	τὸ δ´ ὕψος βραχύτερος. Ὁμοίως	δὲ	ταχυτῆτι διαφέρει, καίπερ τῶν σκελῶν
[6, 9]	πρῶτον ἐξάγῃ, ὀχεύει αὐτούς. ~Ὁ	δὲ	ταὼς ζῇ μὲν περὶ πέντε
[6, 22]	αἱ ἵπποι τοῦ ἔαρος. Ὅταν	δὲ	τέκῃ ἡ ἵππος, οὐκ εὐθὺς
[6, 22]	δοκεῖν τέτταρας ἔχειν νεφρούς. Ὅταν	δὲ	τέκῃ ἡ ἵππος, τό τε
[6, 17]	ὅτι ἐπίτοκοι οἱ ποιμένες. Ἐπειδὰν	δὲ	τέκῃ, κάθαρσις γίνεται πολλή, τὸ
[6, 2]	δὲ τὸ λευκὸν περιίσταται. Ὅταν	δὲ	τελειωθῇ, ἀπολύεταί τε καὶ ἐξέρχεται
[6, 3]	ἔλαττον γίνεται τῶν διδύμων) τὸ	δὲ	τελευταῖον τερατῶδες. ~Τίκτουσι δὲ πάντα
[6, 1]	νεοττεύει καὶ ἐν πέτραις. Ἡ	δὲ	τέτριξ, ἣν καλοῦσιν Ἀθηναῖοι οὔραγα,
[6, 29]	λείχουσα ἐκθερμαίνει καὶ συμπέττει. Τίκτει	δὲ	τέτταρα τὰ πλεῖστα. Λύκος δὲ
[6, 22]	θήλεα τῶν ἀρρένων ἔμπροσθεν, ἐν	δὲ	τῇ γαστρὶ τὰ ἄρρενα τῶν
[6, 18]	καὶ τὸ σπέρμα προΐενται. Ἐν	δὲ	τῇ κυήσει ὃ ἂν βλαφθῇ
[6, 16]	χρόνον κύουσι τῷ σαργῷ. Πονοῦσι	δὲ	τῇ κυήσει πάντες, διὸ μάλιστα
[6, 9]	ἄρρενας τίκτουσι καὶ ἐπῳάζουσιν. Ὑποτίθεται	δὲ	τῇ ὄρνιθι μάλιστα δύο ᾠά·
[6, 2]	γονίμων, πλήθει δὲ πλείω· ὑποτιθεμένων	δὲ	τῇ ὄρνιθι οὐδὲν παχύνεται τὸ
[6, 18]	τῷ κάπρῳ παρέχειν κριθάς, τετοκυίᾳ	δὲ	τῇ ὑῒ κριθὰς ἑφθάς. Εἰσὶ
[6, 29]	ἡμέραις τοῦ ἐνιαυτοῦ τίκτειν. Τούτου	δὲ	τὴν αἰτίαν ἐν μύθῳ λέγουσιν,
[6, 9]	δρώσης ἐπιπετόμενον συντρίβειν· διὰ ταύτην	δὲ	τὴν αἰτίαν καὶ τῶν ἀγρίων
[6, 3]	ἐν μηδετέρᾳ τῶν ὑγροτήτων. Περὶ	δὲ	τὴν εἰκοστὴν ἤδη φθέγγεταί τε
[6, 29]	καὶ τέτταρα τὸν ἀριθμόν. Ἔστι	δὲ	τὴν ἰδέαν ἐπ´ οὐρὰν μὲν
[6, 3]	ἐκκόλαψις γίνηται τῶν ᾠῶν. Ἔχει	δὲ	τὴν κεφαλὴν ὑπὲρ τοῦ δεξιοῦ
[6, 29]	γινομένων ἵππου καὶ ὄνου, ὅμοιοι	δὲ	τὴν ὄψιν, ὥσπερ καὶ οἱ
[6, 17]	αἱ περὶ τὰς φαρμακείας. Περὶ	δὲ	τὴν ὥραν τῆς ὀχείας συγκύπτουσί
[6, 26]	ἀμύνεσθαι εἴωθε τοὺς ἐπιτιθεμένους. Περὶ	δὲ	τῆς ζωῆς μυθολογεῖται μὲν ὡς
[6, 2]	τῶν μελεαγρίδων καὶ φασιανῶν· τὰ	δὲ	τῆς κεγχρίδος ἐρυθρά ἐστιν ὥσπερ
[6, 21]	δεκάμηνοι ὠχεύθησαν καὶ ὤχευσαν. Ἄρχονται	δὲ	τῆς ὀχείας περὶ τὸν Θαργηλιῶνα
[6, 10]	τὰ δὲ σελάχη ὀρνιθωδεστέρας. Διαφέρει	δὲ	τῆς τῶν ὀρνίθων ὑστέρας, ὅτι
[6, 14]	καταδύνουσιν εἰς τὴν γῆν· ἐκ	δὲ	τῆς φαληρικῆς γίνονται μεμβράδες, ἐκ
[6, 13]	τρόπον τίκτει καὶ γεννᾷ, χαλκὶς	δὲ	τίκτει ἐν τοῖς βαθέσιν ἀθρόα
[6, 21]	Κύει δ´ ἐννέα μῆνας, δεκάτῳ	δὲ	τίκτει· ἔνιοι δὲ διισχυρίζονται δέκα
[6, 7]	λέγουσιν ὡς οὐδεὶς ἑώρακεν· ὁ	δὲ	τίκτει μέν, ἀλλ´ οὐ ποιησάμενος
[6, 22]	Κύει δ´ ἕνδεκα μῆνας, δωδεκάτῳ	δὲ	τίκτει. Πληροῖ δ´ ὁ ἵππος
[6, 27]	τὰ δὲ πλεῖστα πέντε. Ἐλάχιστον	δὲ	τίκτει τὸ ἔμβρυον τῷ μεγέθει
[6, 13]	μάλιστα ἐπὶ τοῖς ἄστροις) χαλκὶς	δὲ	τίκτει τρίς, οἱ δ´ ἄλλοι
[6, 29]	ἔτη ἕξ· καὶ ὁ πανθὴρ	δὲ	τίκτει τυφλὰ ὥσπερ λύκος, τίκτει
[6, 18]	οὐ δύνανται ἐκτρέφειν πάντα. Γηράσκουσαι	δὲ	τίκτουσι μὲν ὁμοίως, ὀχεύονται δὲ
[6, 1]	ἐν τῷ χειμῶνι τροπικῶν. Πλῆθος	δὲ	τίκτουσιν ἔνιαι καὶ τῶν γενναίων
[6, 26]	οὐ συμβαίνει ταῖς ἐλάφοις· ὅταν	δὲ	τίκτωσι, γίνεται φλεγματώδης αὐταῖς κάθαρσις.
[6, 18]	τὰς δέλφακας χρηστὰς γεννῶσιν. Φασὶ	δέ	τινες, ἐὰν τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν
[6, 22]	ἀξίως, ὅταν παύσηται βάλλων (ἤδη	δέ	τινες καὶ βάλλοντες ἐπλήρωσαν, ὡς
[6, 21]	ἐάν τι τερατῶδες ᾖ· ἤδη	δέ	τινες καὶ δεκάμηνοι ὠχεύθησαν καὶ
[6, 4]	τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ δεκάκις, ἤδη	δέ	τινες καὶ ἑνδεκάκις, αἱ δ´
[6, 30]	τὰ θήλεα κύοντα φαίνεται. Φασὶ	δέ	τινες καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι ἂν
[6, 22]	πέντε {καὶ εἴκοσιν ἔτη, ἤδη	δέ	τινες καὶ τετταράκοντα ἔτη βεβιώκασιν.
[6, 20]	θήλειαι πᾶσαι καθεζόμεναι οὐροῦσιν· ἤδη	δέ	τινες καὶ τούτων ἄρασαι τὸ
[6, 1]	ἔνιαι δὶς τῆς ἡμέρας· ἤδη	δέ	τινες λίαν πολυτοκήσασαι ἀπέθανον διὰ
[6, 20]	πολὺ ὅταν ἑξάμηνοι ὦσιν· ποιοῦσι	δέ	τινες τοῦτο καὶ ὕστερον, ἤδη
[6, 12]	ἐν τοῖς τόποις τούτοις. Φασὶ	δέ	τινες τῶν θαλαττίων καὶ τὴν
[6, 12]	ἔστι δ´ ὠχρὸν τοῦτο. Οἱ	δέ	τινές φασι τοῦτο ἄνθος εἶναι
[6, 26]	ἐπὶ τὸ πολὺ ἕν, ἤδη	δέ	τινες ὠμμέναι εἰσὶν ὀλίγαι καὶ
[6, 22]	δὲ πεντεκαιείκοσι καὶ τριάκοντα· ἐὰν	δέ	τις ἐπιμελῶς θεραπεύῃ, ἐκτείνει καὶ
[6, 29]	τίκτει ἀρχομένου τοῦ θέρους. Λέγεται	δέ	τις περὶ τοῦ τόκου λόγος
[6, 22]	μηνῶν οὐκέτι βάλλει οὐδένα. Ἤδη	δέ	τις τὸ πρῶτον εὐθὺς ἅμα
[6, 15]	ᾠῶν γίνονται, φανερόν ἐστιν. Δοκοῦσι	δέ	τισι γεννᾶν, ὅτι ἐν ἐνίαις
[6, 19]	πυρρὰ δ´ ἐὰν πυρραί. Τὰ	δὲ	τὸ ἁλυκὸν ὕδωρ πίνοντα πρότερον
[6, 2]	καὶ πολλάκις κάρφος περιβάλλονται (ποιοῦσι	δὲ	τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ τεκοῦσαι
[6, 25]	τὸ γάλα ἥδιστα πάντων· πίνουσι	δὲ	τὸ γάλα δύο καὶ ἕνα
[6, 10]	ἐλέχθη ἐπὶ τῶν ὀρνίθων. Περιέχεται	δὲ	τὸ ἔμβρυον καὶ τὸ ᾠὸν
[6, 2]	ἔσω μὲν τὸ ὠχρὸν ἔξω	δὲ	τὸ λευκὸν περιίσταται. Ὅταν δὲ
[6, 2]	τὸ μέσον συνέρχεται πᾶν, κύκλῳ	δὲ	τὸ λευκὸν περιίσταται. Τῶν δ´
[6, 3]	τὸ δὲ κάτω, ἐν μέσῳ	δὲ	τὸ λευκὸν ὑγρόν· τοῦ δὲ
[6, 22]	πώλων, καλεῖται δ´ ἱππομανές· ἔστι	δὲ	τὸ μέγεθος ἔλαττον μικρῷ ἰσχάδος,
[6, 17]	ἐκ τῶν ἄλλων ἵππων. Ἔστι	δὲ	τὸ πάθος ὅπερ ἐπὶ τῶν
[6, 3]	τῷ λευκῷ ἡ καρδία. Τοῦτο	δὲ	τὸ σημεῖον πηδᾷ καὶ κινεῖται
[6, 2]	τὰ μεγέθη τῶν γεννώντων. Συνίσταται	δὲ	τὸ τῆς ἀλεκτορίδος ᾠὸν μετὰ
[6, 20]	θήλειαι καὶ οἱ ἄρρενες. Διὰ	δὲ	τὸ τούτους μόνους βάλλειν ἀμφισβητοῦσί
[6, 2]	ἐρυθρά ἐστιν ὥσπερ μίλτος. Ἔχει	δὲ	τὸ ᾠὸν διαφοράν· τῇ μὲν
[6, 4]	γενόμενον πρότερον τῶν ᾠῶν· τιτρώσκει	δὲ	τὸ ᾠὸν τῇ προτεραίᾳ ἢ
[6, 3]	ἔσω τι ἐγγίνεται λευκόν. Τέλος	δὲ	τὸ ὠχρὸν ἀεὶ ἔλαττον γινόμενον
[6, 2]	ἐκτὸς μὲν τὸ λευκόν, ἐντὸς	δὲ	τὸ ὠχρόν. Διαφέρουσι δὲ καὶ
[6, 16]	τοὐναντίον στέαρ μὲν οὐδέν, ᾠὸν	δὲ	τοιοῦτον οἷον εἴρηται νῦν. ~Περὶ
[6, 15]	ὅταν ὕδωρ γένηται ὄμβριον· ἐν	δὲ	τοῖς αὐχμοῖς οὐ γίνονται, οὐδ´
[6, 6]	τριάκονθ´ ἡμέρας. Καὶ τῶν ἄλλων	δὲ	τοῖς μεγάλοις ὁ χρόνος τοσοῦτός
[6, 24]	τοῖς ἀνθρώποις οἱ νάνοι, ἐν	δὲ	τοῖς ὑσὶ τὰ μετάχοιρα· καὶ
[6, 16]	ἃ ἐξελαύνει τὰ κυήματα. Οἱ	δὲ	τόκοι γίνονται τοῖς μὲν ῥυάσι
[6, 16]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. ~Τοὺς	δὲ	τόκους οὔτε πάντες οἱ ἰχθύες
[6, 25]	σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι. Γίνονται	δὲ	τομίαι διὰ τὸ νέοις οὖσιν
[6, 13]	ὁ μὲν τὸ ᾠὸν ὁ	δὲ	τὸν θορὸν ἐξίησιν. Ὅσα δ´
[6, 3]	ὑγρῷ ὁ νεοττὸς ᾖ· ὑπὸ	δὲ	τὸν νεοττὸν τὸ ὠχρόν, εἰς
[6, 13]	μὲν πεντάκις ἢ ἑξάκις (ποιεῖται	δὲ	τὸν τόκον μάλιστα ἐπὶ τοῖς
[6, 3]	μεταξὺ ἀλλ´ ἀνήλωται πᾶν. Περὶ	δὲ	τὸν χρόνον τὸν πρότερον ῥηθέντα
[6, 8]	ὅτανπερ ἄρξωνται τοῦτο ποιεῖν. Πρὸς	δὲ	τόποις ἑλώδεσί τε καὶ πόαν
[6, 8]	τὰ ἄρρενα τοῖς θήλεσι, τὰ	δὲ	τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἀπολείπει τὸ
[6, 3]	μείζους κυάμων καὶ μέλανες· ἀφαιρουμένου	δὲ	τοῦ δέρματος ὑγρὸν ἔνεστι λευκὸν
[6, 25]	τοῦ χειμῶνος ἀρχομένου ὀχεύονται, τίκτουσι	δὲ	τοῦ ἔαρος ἀποχωροῦσαι εἰς τοὺς
[6, 16]	φθινοπώρου ἅμα ταῖς θυννίσιν, εἰσπλέουσι	δὲ	τοῦ ἔαρος ἤδη οὖσαι πηλαμύδες.
[6, 25]	πλείω ἢ πεντήκοντα ἔτη. Τίκτει	δὲ	τοῦ ἔαρος, καὶ γάλα ἔχει
[6, 4]	ζῷα μετὰ τὸν τόκον. Τίκτουσι	δὲ	τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ δεκάκις, ἤδη
[6, 13]	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, τίκτουσι	δὲ	τοῦ ἐνιαυτοῦ περιιόντος ἅπαντες· ὥσπερ
[6, 9]	ἡμέραις ἢ μικρῷ πλείοσιν. Ἅπαξ	δὲ	τοῦ ἔτους μόνον τίκτει· τίκτει
[6, 3]	τι τοῦ ὠχροῦ λείπεται, ἀπὸ	δὲ	τοῦ ὀμφαλοῦ ἀπολέλυται, καὶ οὐδὲν
[6, 3]	τῷ ὀμφαλῷ ἤδη γίνονται. Ἀπὸ	δὲ	τοῦ ὀμφαλοῦ τέταται φλὲψ ἡ
[6, 2]	πήγνυται ἀλλ´ ὑγραίνεται μᾶλλον· ὑπὸ	δὲ	τοῦ πυρὸς τὸ μὲν λευκὸν
[6, 11]	ὡς οὖσα τῶν πεζῶν, διατρίβει	δὲ	τοῦ χρόνου τὸν πολὺν καὶ
[6, 2]	ἔχειν ἐπίδηλον ὁ πέρδιξ. Ἡ	δὲ	τοῦ ᾠοῦ γένεσις μετὰ τὴν
[6, 16]	ἔχουσιν ᾠὸν δ´ οὐδέν, οἱ	δὲ	τοὐναντίον στέαρ μὲν οὐδέν, ᾠὸν
[6, 22]	μὲν οὖν ὀδόντας τετταράκοντα, βάλλει	δὲ	τοὺς μὲν πρώτους τέτταρας τριακοντάμηνος,
[6, 17]	δριμύτερον τὸ τῆς θηλείας. Μετὰ	δὲ	τοὺς τόκους ἁπάντων τῶν τετραπόδων
[6, 20]	κύων ἐκ μιᾶς ὀχείας· δῆλον	δὲ	τοῦτο γίνεται μάλιστα ἐν τοῖς
[6, 19]	ὑπὸ τοῦ ποιμένος προηγεῖται· συνεθίζουσι	δὲ	τοῦτο δρᾶν ἐκ νέων. Τὰ
[6, 3]	ἐπῳαζουσῶν οὐδὲν γίνεται ἔκγονον· τεθεώρηται	δὲ	τοῦτο μάλιστα ἐπὶ τῶν περιστερῶν.
[6, 28]	πόρον δ´ οὐδένα ἔχει· μετὰ	δὲ	τοῦτο ὁ τῆς περιττώσεώς ἐστι
[6, 17]	ὀχεῖα ἐκ τῶν θηλειῶν. Ὅταν	δὲ	τοῦτο πάθωσι, θέουσιν ἐκ τῶν
[6, 22]	καὶ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων· ταὐτὸ	δὲ	τοῦτο συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 26]	νεβροὺς ἐπὶ τοὺς σταθμούς· ἔστι	δὲ	τοῦτο τὸ χωρίον αὐταῖς καταφυγή,
[6, 10]	τὸ ᾠὸν ὑμένι κοινῷ· ὑπὸ	δὲ	τοῦτον ἄλλος ἐστὶν ὑμήν, ὃς
[6, 16]	ζῶσι δ´ ἔτη δύο. Σημεῖον	δὲ	τούτου ποιοῦνται οἱ ἁλιεῖς· ἐκλιπουσῶν
[6, 28]	τῆς περιττώσεώς ἐστι πόρος, ὑποκάτω	δὲ	τούτου τὸ ἀληθινὸν αἰδοῖον. Ἔχει
[6, 3]	χωρίζων πρὸς τὸ ὑγρόν. Ὑποκάτω	δὲ	τούτου τὸ ὠχρὸν ἐν ἑτέρῳ
[6, 16]	τινες ἀνθίαν, τοῦ θέρους. Μετὰ	δὲ	τούτους χρύσοφρυς καὶ λάβραξ καὶ
[6, 3]	ἀλλ´ ὁ〉 ὑπ´ ἐκεῖνον. Ἐν	δὲ	τούτῳ λευκὸν ἔνεστιν ὑγρόν, εἶτα
[6, 3]	τῆς φλεβὸς τῆς μεγάλης. Ἐν	δὲ	τούτῳ τῷ χρόνῳ ὁ μὲν
[6, 14]	μέγεθος ἡλίκα μαινίδια μικρά· ᾠὸν	δὲ	τούτων εἶχεν οὐδὲν οὐδὲ θορόν.
[6, 16]	τοὺς τόκους ὦσι, συνδυάζονται. Κύουσι	δὲ	τούτων ἔνιοι μὲν οὐ πλείους
[6, 6]	ᾠὰ μὲν τίκτει τρία, ἐκλέπει	δὲ	τούτων τὰ δύο, ὥσπερ ἐστὶ
[6, 14]	τῆς φαληρικῆς γίνονται μεμβράδες, ἐκ	δὲ	τούτων τριχίδες, ἐκ δὲ τῶν
[6, 12]	τοῦ ᾠοῦ ἐγγινομένης ὑγρότητος, ὕστερον	δὲ	τρέφονται ἕως ἂν αὐξηθῶσι τοῖς
[6, 11]	ἢ πέντε καὶ εἴκοσιν, οἱ	δὲ	τριάκοντα· ἀποκόπτοντες γὰρ ἐνίων τὸ
[6, 9]	πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη, γεννᾷ	δὲ	τριετὴς μάλιστα, ἐν οἷς καὶ
[6, 17]	ὅλως ἀεὶ πολεμεῖ. Τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν ἀγρίων·
[6, 10]	γίνεται ὁ νεοττός. Τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον συμβαίνει ἡ γένεσις καὶ
[6, 10]	μέσον, ᾗ τὸ ἧπαρ. Ἡ	δὲ	τροφὴ ἀνατεμνομένου, κἂν μηκέτ´ ἔχῃ
[6, 3]	ἐστιν ἐκ τοῦ λευκοῦ, ἡ	δὲ	τροφὴ διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ ἐκ
[6, 28]	ὅμοιόν ἐστι τῷ ὑείῳ. Τίκτει	δὲ	τυφλά, ὥσπερ τὰ πολλὰ τῶν
[6, 11]	καὶ πλεονάκις, ἢ ἕν. Ὁμοίως	δὲ	τῷ δελφῖνι καὶ ἡ φώκαινα·
[6, 2]	τίκτουσιν ἢ αἱ πρεσβύτεραι· ἐλάττω	δὲ	τῷ μεγέθει τὰ ἐκ τῶν
[6, 26]	μακροβίου τοῦ ζῴου ὄντος. Ἐν	δὲ	τῷ ὄρει τῷ Ἐλαφώεντι καλουμένῳ,
[6, 1]	πολλάκις, ὥσπερ αἱ περιστεραί, οἱ	δὲ	τῷ πολλά, ὥσπερ αἱ ἀλεκτορίδες.
[6, 26]	ἀκμάζουσι πρὸς τὸ δραμεῖν. Ἐν	δὲ	τῷ φεύγειν ἀνάπαυσιν ποιοῦνται τῶν
[6, 2]	ἐν τῷ θέρει ἐκλέπουσιν, ἐν	δὲ	τῷ χειμῶνι ἐνίοτ´ ἐν πέντε
[6, 20]	ἅμα καὶ ἔπαρσις αἰδοίου. Ἐν	δὲ	τῷ χρόνῳ τούτῳ οὐ προσίενται
[6, 16]	ὅλως οἱ καλούμενοι δρομάδες. Ὕστατοι	δὲ	τῶν ἀγελαίων τρίγλη καὶ κορακῖνος·
[6, 28]	δι´ ὅλης τῆς ῥάχεως· περὶ	δὲ	τῶν αἰδοίων ὃ λέγεται, ὡς
[6, 10]	μὲν γὰρ σελάχη ζῳοτοκεῖ, τὸ	δὲ	τῶν ἄλλων γένος ἰχθύων ᾠοτοκεῖ.
[6, 20]	αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων· ἐπὶ	δὲ	τῶν ἄλλων λίαν μὲν οὐκ
[6, 12]	ἐκ πάντων γίνεται ἰχθύδια, ἐκ	δὲ	τῶν ἄλλων ὅπως ἂν τύχῃ.
[6, 21]	ἀναβαίνουσι διὰ τὴν ἀκμήν. Ἥκιστα	δὲ	τῶν ἀρρένων λάγνον ἐστὶ βοῦς.
[6, 13]	τοῦτο καὶ ἄγονόν ἐστιν. Ἀπὸ	δὲ	τῶν γονίμων ᾠῶν αὐξανομένων τῶν
[6, 10]	μὲν προσπεφύκασι τῇ ὀσφύϊ, οἱ	δὲ	τῶν θηλειῶν πόροι εὐκίνητοί εἰσι
[6, 22]	εἴρηται, ὄνος δὲ συνεχῶς. Γίνονται	δὲ	τῶν ἵππων αἱ μὲν καὶ
[6, 22]	στᾶσα προΐεται τὸ ἔκγονον. Ζῶσι	δὲ	τῶν ἵππων οἱ μὲν πλεῖστοι
[6, 12]	τῶν ἰχθύων εἴρηται πρότερον. Εἰσὶ	δὲ	τῶν ἰχθύων οἱ μὲν πλεῖστοι
[6, 16]	ὅταν δ´ ἐκτέκωσιν, ἡσυχάζουσιν. Πολλοῖς	δὲ	τῶν ἰχθύων πέρας ἐστὶ τοῦ
[6, 13]	γλάνιος γίνεται ὅσον ὄροβος, τὰ	δὲ	τῶν κυπρίνων καὶ τῶν τοιούτων
[6, 30]	ἐννέα ἦσαν, ὡς φασίν. ~Ἡ	δὲ	τῶν μυῶν γένεσις θαυμασιωτάτη παρὰ
[6, 22]	μετ´ ἄνθρωπον ἵππος ἐστίν. Ἡ	δὲ	τῶν νεωτέρων ὀχεία γίνεται παρὰ
[6, 17]	ἄλλων τῶν ὁμοιοτρόπων τούτοις· περὶ	δὲ	τῶν πεζῶν ὅσα ζῳοτοκεῖ καὶ
[6, 17]	ἢ τὸ τῶν ἀνθρώπων, τὸ	δὲ	τῶν προβάτων καὶ τῶν αἰγῶν
[6, 17]	μάλιστα περὶ τὴν κάθαρσιν. Ἵππος	δὲ	τῶν τετραπόδων ἁπάντων εὐτοκώτατον καὶ
[6, 22]	οὐ δύνανται δ´ ἐκφέρειν· σημεῖον	δὲ	τῶν τοιούτων λέγουσιν εἶναι, τὸ
[6, 14]	ἐκ δὲ τούτων τριχίδες, ἐκ	δὲ	τῶν τριχίδων τριχίαι, ἐκ δὲ
[6, 10]	περιέχει ἰδίᾳ τὸ ἔμβρυον· μεταξὺ	δὲ	τῶν ὑμένων ἔνεστιν ὑγρότης. Καὶ
[6, 18]	τῇ ὑῒ κριθὰς ἑφθάς. Εἰσὶ	δὲ	τῶν ὑῶν αἱ μὲν εὐθὺς
[6, 2]	τὸ λευκόν. Καὶ τὰ χρώματα	δὲ	τῶν ᾠῶν διαφέρει κατὰ τὰ
[6, 8]	τροφὴν αὐταῖς καὶ σιτίζοντες. Τῶν	δὲ	φαβῶν ἡ μὲν θήλεια ἀπὸ
[6, 12]	ᾠὸν δ´ ἴσχουσι ψαθυρόν. Τοῦτο	δὲ	φαίνεται διὰ τὸ τὴν ὑστέραν
[6, 29]	ὅτι λέγεται μόνον. Οὐκ ἀληθὲς	δὲ	φαίνεται ὂν οὐδὲ τὸ λεγόμενον
[6, 11]	ἐνίοτε δὲ καὶ δύο· ἡ	δὲ	φάλαινα ἢ δύο τὰ πλεῖστα
[6, 22]	ὅσα μὴ〉 πλείω τίκτει. Θηλάζειν	δέ	φασι τὸν μὲν ἡμίονον ἑξάμηνον,
[6, 13]	ἑαυτοῦ περιτύχῃ ὁ κυπρῖνος· τοῦτον	δέ	φασιν ᾠοφυλακεῖν. Θορὸν δὲ πάντες
[6, 4]	ὥστε {μὴ ῥᾳδίως καταλαμβάνεσθαι. Βιοῖ	δὲ	φάττα, ὡς φασί, καὶ τετταράκοντα
[6, 4]	ἕκμηνος ὀχεύει καὶ ὀχεύεται. Τὰς	δὲ	φάττας καὶ τὰς τρυγόνας ἔνιοί
[6, 2]	τὴν κόπρον· καὶ ἐν Συρακούσαις	δὲ	φιλοπότης τις ὑποτιθέμενος ὑπὸ τὴν
[6, 2]	ἐπίδοσις εἰς τὸ μέγεθος. Ἔχει	δὲ	φύσιν τοῦ ᾠοῦ τὸ ὠχρὸν
[6, 11]	δ´ ἐν τῷ Πόντῳ. Διαφέρει	δὲ	φώκαινα δελφῖνος· ἔστι γὰρ τὸ
[6, 11]	γνωρίζουσι τοὺς χρόνους αὐτῶν. Ἡ	δὲ	φώκη ἐστὶ τῶν ἐπαμφοτεριζόντων ζῴων·
[6, 11]	καὶ ὀστᾶ χονδρώδη ἔχει. Ἀποκτεῖναι	δὲ	φώκην χαλεπὸν βιαίως, ἐὰν μή
[6, 27]	τοῦ ἔαρος. Καὶ ἡ ὕστριξ	δὲ	φωλεῖ καὶ κύει ἴσας ἡμέρας,
[6, 25]	τῶν ἡμέρων ὑῶν ἐστιν. Τὰς	δὲ	φωνὰς παραπλησίας ἔχουσι τοῖς ἡμέροις,
[6, 11]	σῶμα σαρκῶδες αὐτῆς ἐστιν. Ἀφίησι	δὲ	φωνὴν ὁμοίαν βοΐ. Ἔχει δὲ
[6, 1]	δ´ ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν· εἰσὶ	δὲ	χαλεπαί, καὶ κτείνουσι τοὺς νεοττοὺς
[6, 7]	ὀλίγον χρόνον τοῦ θέρους, τὸν	δὲ	χειμῶνα ἀφανίζεται. Ἔστι δ´ ὁ
[6, 5]	πλεονάκις ἢ ἅπαξ τίκτοντα, ἡ	δὲ	χελιδὼν δὶς νεοττεύει μόνον τῶν
[6, 2]	περιστεραὶ ἐφέλκουσι τὸ ὀρροπύγιον, οἱ	δὲ	χῆνες κατακολυμβῶσιν. Αἱ δὲ κυήσεις
[6, 8]	θῆλυ τροφὴν αὑτῷ ποριζόμενον. Τῶν	δὲ	χηνῶν αἱ θήλειαι ἐπῳάζουσι μόναι,
[6, 3]	τὸν αὐτὸν τρόπον πᾶσιν, οἱ	δὲ	χρόνοι διαφέρουσι τῆς τελειώσεως, καθάπερ
[6, 22]	καὶ τετταράκοντα ἔτη βεβιώκασιν. Ἐλάττω	δὲ	χρόνον βιοῦσιν οἱ ἄρρενες τῶν
[6, 26]	εἰς τὸ ὕδωρ. Καθ´ ὃν	δὲ	χρόνον ὀχεύουσι, τὰ κρέα γίνεται
[6, 25]	καμήλων ἐνιαύσιον τὸ ἔκγονον. Ζῇ	δὲ	χρόνον πολύν, πλείω ἢ πεντήκοντα
[6, 2]	πυρούμενον συνίσταται καὶ ξηραίνεται. Ἑκάτερον	δὲ	χωρὶς ὑμένι διείληπται ἀπ´ ἀλλήλων.
[6, 11]	τῇ γῇ μέν, πρὸς αἰγιαλοῖς	δέ,	ὡς οὖσα τῶν πεζῶν, διατρίβει
[6, 17]	καὶ ἐσθίουσι μᾶλλον· καὶ βόες	δὲ	ὡσαύτως καὶ τἆλλα τὰ τετράποδα
[6, 6]	τῆς νεοττιᾶς. Καὶ τῶν ἄλλων	δέ,	ὥσπερ εἴρηται, σχεδὸν οἱ πλεῖστοι
[6, 24]	ὑσὶ τὰ μετάχοιρα· καὶ ἴσχει	δέ,	ὥσπερ οἱ νάνοι, ὁ γίννος
[6, 2]	περὶ τὰς περιστερὰς συμβαίνει καὶ	τάδε	περὶ τὴν ὀχείαν. Κυνοῦσί τε
[6, 17]	ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτῶν κρατεῖν	μηδὲ	λαμβάνεσθαι τοὺς βουκόλους. Δῆλαι {δ´
[6, 17]	οὐ ῥᾴδιον γνῶναι μὴ παρεπομένῳ	μηδὲ	συνήθει σφόδρα, διὸ ἔνιοι οὐκ
[6, 3]	Τέτακται γὰρ τῇ θέσει ἕκαστα	τόνδε	τὸν τρόπον. Πρῶτος μὲν καὶ
[6, 2]	ὠχρὸν καὶ τὸ λευκὸν καὶ	τόδε〉	ὅταν ἐξαιρεθέντα συνεράσῃ {τις πλείω
[6, 10]	τῆς κέρκου. Οὐκ εἰσδέχεται δ´	οὐδὲ	βάτραχος τοὺς νεοττοὺς διὰ τὸ
[6, 10]	τῆς κεφαλῆς καὶ τὰς ἀκάνθας·	οὐδὲ	γὰρ ζῳοτοκεῖ μόνος τούτων, ὥσπερ
[6, 14]	κεστρέων τι γένος τοῦτο, ὃ	οὐδὲ	γίνεται ἐξ ὀχείας, μέγεθος ἡλίκα
[6, 25]	θρέψεν ἔπι χλούνην σῦν ἄγριον·	οὐδὲ	ἐῴκει θηρί γε σιτοφάγῳ, ἀλλὰ
[6, 14]	ᾠὸν δὲ τούτων εἶχεν οὐδὲν	οὐδὲ	θορόν. Γίνεται δὲ καὶ ἐν
[6, 23]	γνῶμα λιπεῖν, οὐκέτι λαμβάνει πλῆσμα	οὐδὲ	κυΐσκεται τοῦ λοιποῦ βίου παντός.
[6, 7]	κόκκυξ οὐ γαμψώνυχος. Ἔτι δ´	οὐδὲ	τὰ περὶ τὴν κεφαλὴν ἔοικεν
[6, 16]	τοῖς τόποις ὁμοίως τοῦτο ἐπίδηλον,	οὐδὲ	τὸ κύημα σφόδρα φανερὸν διὰ
[6, 29]	Οὐκ ἀληθὲς δὲ φαίνεται ὂν	οὐδὲ	τὸ λεγόμενον ὡς ἅπαξ ἐν
[6, 30]	καὶ ἡ φθορά· πολλαχοῦ γὰρ	εἴωθε	γίνεσθαι πλῆθος ἀμύθητον τῶν ἀρουραίων,
[6, 26]	ἔχουσα εἴσοδον, οὗ καὶ ἀμύνεσθαι	εἴωθε	τοὺς ἐπιτιθεμένους. Περὶ δὲ τῆς
[6, 5]	λέγων τὸ σημεῖον, ὅτι οὐδεὶς	ἑώρακε	γυπὸς νεοττιάν, καὶ ὅτι πολλοὶ
[6, 20]	ἕξ· ἤδη δὲ καὶ ἓν	ἔτεκέ	τις· αἱ δὲ Λακωνικαὶ ὡς
[6, 22]	πλεῖστα. Καὶ ἡμιόνους δ´ ἤδη	ἔτεκέ	τις δύο· ἃ κρίνουσιν ἐν
[6, 10]	τοῖς ὄρνισιν ὁ νεοττὸς καλούμενος.	Προσπέφυκε	δὲ καὶ ὁ ὀμφαλὸς μικρὸν
[6, 10]	ἔχειν τὸ ἔμβρυον τοῖς τετράποσιν.	Προσπέφυκε	δὲ μακρὸς ὢν ὁ ὀμφαλὸς
[6, 10]	τῆς ὑστέρας περὶ τὴν ῥάχιν	προσπέφυκε	τὰ ᾠά, ὥσπερ εἴρηται, οἷον
[6, 22]	τὸ πρῶτον εὐθὺς ἅμα πάντας	ἐξέβαλε,	καὶ ἄλλος ἅμα τοῖς τελευταίοις
[6, 24]	τὸ γῆρας συναμπρεύων καὶ παραπορευόμενος	παρώξυνε	τὰ ζεύγη πρὸς τὸ ἔργον,
[6, 2]	τάδε περὶ τὴν ὀχείαν. Κυνοῦσί	τε	γὰρ ἀλλήλας, ὅταν μέλλῃ ἀναβαίνειν
[6, 12]	ἐπὶ τῶν ἔξω· ἐπ´ ἄκρου	τε	γὰρ γίνεται καὶ ὑμένι περιέχεται,
[6, 12]	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι· ἀλεεινά	τε	γάρ ἐστι τὰ περὶ τὴν
[6, 17]	ἄρρενες περὶ τὴν ὀχείαν. Οἵ	τε	γὰρ ἵπποι δάκνουσι τοὺς ἵππους
[6, 13]	δὲ τὰ πλεῖστ´ αὐτῶν· {διά	τε	γὰρ τὸ ὑποχωροῦσαν τίκτειν τὴν
[6, 10]	καὶ τῶν ἰχθύων· ἐπ´ ἄκρῳ	τε	γὰρ τούτου γίνεται, καὶ αἱ
[6, 2]	ἀεὶ τοῦτο ποιήσαντες ὀχεύουσιν. Τοῦτό	{τε}	δὴ ἴδιον ποιοῦσι. Καὶ ἔτι
[6, 19]	καὶ πρόβατα καὶ αἶγες διά	τε	εὐβοσίαν, καὶ ἐὰν ὁ κριὸς
[6, 20]	ὅταν ὦσι τετράμηνοι, ὁμοίως αἵ	τε	θήλειαι καὶ οἱ ἄρρενες. Διὰ
[6, 10]	ἄλλας μὲν πρὸς ἄλληλα οἵ	τε	θορικοὶ πόροι καὶ οἱ ὑστερικοί,
[6, 2]	δ´ αἱ μὲν ὄρνιθες φρίττουσί	τε	καὶ ἀποσείονται καὶ πολλάκις κάρφος
[6, 4]	δὲ νύκτα ἡ θήλεια. Ἐκπέττεταί	τε	καὶ ἐκλέπεται ἐντὸς εἴκοσιν ἡμερῶν
[6, 2]	περιίσταται. Ὅταν δὲ τελειωθῇ, ἀπολύεταί	τε	καὶ ἐξέρχεται οὕτω τῷ καιρῷ
[6, 17]	ὥραν, οἷον τὰ συνανθρωπευόμενα, ὕες	τε	καὶ κύνες, ἧττον τοιαῦτα φαίνεται
[6, 14]	καὶ ᾠῶν, ἐν τέλμασιν ἄλλοις	τε,	καὶ οἷον περὶ Κνίδον φασὶν
[6, 8]	ποιεῖν. Πρὸς δὲ τόποις ἑλώδεσί	τε	καὶ πόαν ἔχουσι πάντων τῶν
[6, 17]	ἄρρην, ἐάν τ´ ἄνθρωπος ἐάν	τε	κάμηλος πλησιάζῃ· ἵππῳ μὲν γὰρ
[6, 3]	δὲ τὴν εἰκοστὴν ἤδη φθέγγεταί	τε	κινούμενος ἔσωθεν, ἐάν τις κινῇ
[6, 26]	τῶν μυθολογουμένων οὐδὲν σαφές, ἥ	τε	κύησις καὶ ἡ αὔξησις τῶν
[6, 5]	ἑτέρας γῆς, ἀδήλου ἡμῖν, τοῦτό	τε	λέγων τὸ σημεῖον, ὅτι οὐδεὶς
[6, 12]	πρότερον (ᾠοτοκοῦσι δὲ πάντες οἵ	τε	λεπιδωτοί, οἷον λάβραξ, κεστρεύς, κέφαλος,
[6, 13]	θορῷ μιχθῇ τῶν ᾠῶν, εὐθύς	τε	λευκότερα φαίνεται καὶ μείζω ἐν
[6, 8]	θήλεια ἀπὸ δείλης ἀρξαμένη τήν	τε	νύχθ´ ὅλην ἐπῳάζει καὶ ἕως
[6, 6]	τοὺς τῶν θηρίων σκύμνους· οἵ	τε	οὖν ὄνυχες αὐτοῦ διαστρέφονται ὀλίγας
[6, 1]	ἐν νεοττιαῖς οὐδαμῶς, οἷον οἵ	τε	{πέρδικες καὶ οἱ ὄρτυγες, ἀλλ´
[6, 17]	τὴν ὥραν τῆς ὀχείας συγκύπτουσί	τε	πρὸς ἀλλήλας μᾶλλον ἢ πρότερον,
[6, 19]	τὰ δ´ ἀρρενογόνα γίνεται διά	τε	τὰ ὕδατα (ἔστι γὰρ τὰ
[6, 10]	καὶ τῶν βαθέων ἐπανιόντα διά	τε	τὴν ἀλέαν καὶ διὰ τὸ
[6, 3]	ὀμφαλός· ἄμφω δ´ ἤστην ἀπό	τε	τῆς καρδίας καὶ τῆς φλεβὸς
[6, 21]	πλείω χρόνον τῶν ἄλλων διά	τε	τὸ μὴ〉 πονεῖν καὶ διὰ
[6, 3]	ὀξύ, ᾗπέρ ἐστιν ἡ ἀρχή	τε	τοῦ ᾠοῦ καὶ ἐκλέπεται τὸ
[6, 12]	τοῦ ᾠοῦ ὁμοίως συμβαίνει ἐπί	τε	τῶν ἔσω ᾠοτοκούντων καὶ ἐπὶ
[6, 13]	πρὸς τὰ καλαμώδη, οἷον οἵ	τε	φοξῖνοι καὶ αἱ πέρκαι. Οἱ
[6, 3]	κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον ὅ	τε	χοριοειδὴς ὑμὴν ὁ μετὰ τὸν
[6, 22]	δὲ τέκῃ ἡ ἵππος, τό	τε	χόριον εὐθὺς κατεσθίει, καὶ ἀπεσθίει
[6, 22]	δ´ ὁ μὲν ἄρρην πᾶσάν	τε	ὥραν καὶ ἕως ζῇ· καὶ
[6, 17]	τούτοις ἀνατρέπειν {τὰς οἰκήσεις αὐτῶν	ἅτε	φαύλως ᾠκοδομημένας, καὶ ἄλλα πολλὰ
[6, 14]	τούτων. Ὅσα δὲ μήτ´ ᾠοτοκεῖ	μήτε	ζῳοτοκεῖ, πάντα γίνεται τὰ μὲν
[6, 16]	μὴ ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις	μήτε	τῆς ὀχείας καὶ τῆς κυήσεως
[6, 16]	κυήσεως εἶναι τὴν αὐτὴν ὥραν	μήτε	τοῦ τόκου καὶ τῆς εὐημερίας,
[6, 28]	λέοντες τίκτουσι πεντάκις, τὸ πρῶτον	πέντε,	εἶτ´ ἀεὶ ἑνὶ ἐλάττονα· μετὰ
[6, 27]	καὶ δύο, τὰ δὲ πλεῖστα	πέντε.	Ἐλάχιστον δὲ τίκτει τὸ ἔμβρυον
[6, 20]	ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ	πέντε	ἢ ἕξ· ἤδη δὲ καὶ
[6, 2]	δὲ τῷ χειμῶνι ἐνίοτ´ ἐν	πέντε	καὶ εἴκοσιν. Διαφέρουσι μέντοι καὶ
[6, 9]	δὲ ταὼς ζῇ μὲν περὶ	πέντε	καὶ εἴκοσιν ἔτη, γεννᾷ δὲ
[6, 22]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ μὲν	πέντε	{καὶ εἴκοσιν ἔτη, ἤδη δέ
[6, 11]	οἱ μὲν πλείω ἔτη ἢ	πέντε	καὶ εἴκοσιν, οἱ δὲ τριάκοντα·
[6, 19]	τρία ἢ τέτταρα. Κύει δὲ	πέντε	μῆνας καὶ πρόβατον καὶ αἴξ·
[6, 20]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἡμέρας	πέντε·	οὐ μὴν ἀλλ´ ἐνίαις καὶ
[6, 6]	ὁ δ´ αἰγώλιος καλούμενος ἔστιν	ὅτε	καὶ τέτταρας. Τίκτει δὲ καὶ
[6, 24]	ἔτη καὶ ὀγδοήκοντα, οἷον Ἀθήνησιν	ὅτε	τὸν νεὼν ᾠκοδόμουν· ὃς καὶ
[6, 10]	πάμπαν γὰρ ἐν ἐνίοις καὶ	ἐνίοτε	ἄδηλοι γίνονται, ὥσπερ ἐλέχθη περὶ
[6, 2]	τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ τεκοῦσαι	ἐνίοτε)	αἱ δὲ περιστεραὶ ἐφέλκουσι τὸ
[6, 22]	μιᾷ ἢ δυσὶν ἢ τρισίν,	ἐνίοτε	δ´ ἐν πλείοσιν· θᾶττον δὲ
[6, 11]	δελφὶς τὰ μὲν πολλὰ ἕν,	ἐνίοτε	δὲ καὶ δύο· ἡ δὲ
[6, 4]	ἐξάγει οὐδέποτε δυοῖν πλέον νεοττοῖν,	ἐνίοτε	δὲ καὶ ἕνα μόνον· τὸ
[6, 6]	ἰκτῖνος τὰ μὲν πλεῖστα δύο,	ἐνίοτε	δὲ καὶ τρεῖς ἐξάγει νεοττούς·
[6, 19]	δὲ τὰ μὲν πλεῖστα δύο,	ἐνίοτε	δὲ καὶ τρία ἢ τέτταρα.
[6, 14]	καὶ καλεῖται ἀφρός· καὶ ἐπιφέρεται	ἐνίοτε	ἐπιπολῆς τῆς θαλάττης, ὅταν εὐημερία
[6, 23]	γάρ ἐστι φύσει· τίκτει δ´	ἐνίοτε	καὶ δύο. Ὁ μὲν οὖν
[6, 28]	μέντοι πλεῖστα ἕξ· τίκτει δ´	ἐνίοτε	καὶ ἕν. Ὁ δὲ λεχθεὶς
[6, 13]	βρύῳ. Συμπλέκονται δὲ πρὸς ἀλλήλους	ἐνίοτε	καὶ πάνυ μέγας πρὸς μικρόν·
[6, 22]	οὐκ ἐν τεταγμέναις ἡμέραις, ἀλλ´	ἐνίοτε	μὲν ἐν μιᾷ ἢ δυσὶν
[6, 7]	ἀλλ´ οὐ ποιησάμενος νεοττιάν, ἀλλ´	ἐνίοτε	μὲν ἐν τῇ τῶν ἐλαττόνων
[6, 26]	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ὑπομένουσαι	ἐνίοτε	ὀχεύονται, καθάπερ τὰ πρόβατα· καὶ
[6, 4]	οὖν, ὥσπερ εἴρηται, καὶ τρία	ποτέ·	ἀλλ´ ἐξάγει οὐδέποτε δυοῖν πλέον
[6, 30]	καὶ τῷ τάχει. Ἤδη γάρ	ποτε	ἐναποληφθείσης τῆς θηλείας κυούσης ἐν
[6, 22]	τὸ {πολὺ μονοτόκος, τίκτει μέντοι	ποτὲ	καὶ δύο τὰ πλεῖστα. Καὶ
[6, 3]	μέχρι πόρρω διατελεῖ· ὀψὲ γάρ	ποτε	μικροὶ γίνονται καὶ συμπίπτουσιν. Τοῦ
[6, 14]	οἷον περὶ Κνίδον φασὶν εἶναί	ποτε,	ὃ ἐξηραίνετο μὲν ὑπὸ κύνα
[6, 16]	ποιοῦνται οἱ ἁλιεῖς· ἐκλιπουσῶν γάρ	ποτε	τῶν θυννίδων ἐνιαυτόν, τῷ ἐχομένῳ
[6, 13]	θαλάττιοι, καὶ οὗτοι οὐκ ἐξαφιᾶσιν	οὐδέποτε	ἅμα πᾶν, οὔθ´ αἱ θήλειαι
[6, 4]	καὶ τρία ποτέ· ἀλλ´ ἐξάγει	οὐδέποτε	δυοῖν πλέον νεοττοῖν, ἐνίοτε δὲ
[6, 15]	γίνονται οὔτ´ ᾠοτοκοῦσιν, οὐδ´ ἐλήφθη	πώποτε	οὔτε θορὸν ἔχουσα οὐδεμία οὔτ´
[6, 17]	ὅταν ὥρα τῆς ὀχείας ᾖ,	τότε	γίνεται σύννομος καὶ μάχεται τοῖς
[6, 6]	λευκαίνεται, ὥστε καὶ τοῖς τέκνοις	τότε	γίνονται χαλεποί. Τὸν δ´ ἐκβληθέντα
[6, 30]	πλὴν οἱ ὄμβροι, ὅταν ἐπιγένωνται·	τότε	δ´ ἀφανίζονται ταχέως. Τῆς δὲ
[6, 17]	πόνον ἢ πρὸς θάλατταν ἔλθωσιν·	τότε	δ´ ἐκβάλλουσί τι. Καλοῦσι δὲ
[6, 17]	μέχρι οὗ ἂν μέλλωσι τίκτειν.	{Τότε	δ´ ἐπισημαίνει, καὶ οὕτω γινώσκουσιν
[6, 26]	ἂν πλησίον ἔλθῃ ὁ διώκων·	τότε	δὲ πάλιν φεύγουσιν. Τοῦτο δὲ
[6, 22]	καὶ ἐπὶ τὰς θυγατέρας· καὶ	τότε	δοκεῖ τέλεον εἶναι τὸ ἱπποφόρβιον,
[6, 3]	νεοττὸς ἐν τούτῳ δὴ γίνεται	τότε	ὅλος) καὶ ὁ ἕτερος ὑμὴν
[6, 10]	ὀμφαλὸν ἔχοντα πρὸς τῇ ὑστέρᾳ,	ὥστε	ἀναλισκομένων τῶν ᾠῶν ὁμοίως δοκεῖν
[6, 2]	οὐδὲν μεταβάλλει οὔτε τὰ ὑπηνέμια	ὥστε	γίνεσθαι γόνιμα, οὔτε τὰ γόνῳ
[6, 22]	μὲν οὖν ἵππος καὶ τριακοντάμηνος·	ὥστε	δὲ καὶ γεννᾶν ἀξίως, ὅταν
[6, 28]	ὁ λέων πάνυ μικρὰ οὕτως	ὥστε	δίμηνα ὄντα μόλις βαδίζειν. Οἱ
[6, 22]	ἄλλα νεφροειδῆ περὶ τοὺς νεφρούς,	ὥστε	δοκεῖν τέτταρας ἔχειν νεφρούς. Ὅταν
[6, 10]	πόρους ἔχουσι θοροῦ πλήρεις οὕτως	ὥστε	θλιβομένων ἔξω ῥεῖν τὸ σπέρμα
[6, 21]	τὰ θήλεα ἐνιαύσια ὄντα πρῶτον,	ὥστε	καὶ γεννᾶν· οὐ μὴν ἀλλὰ
[6, 23]	δὲ καὶ ἐνιαυσία ὄνος ἐκύησεν	ὥστε	καὶ ἐκτραφῆναι. Ἐξουρεῖ δ´, ὅταν
[6, 6]	ἡμέρας, καὶ τὰ πτερὰ λευκαίνεται,	ὥστε	καὶ τοῖς τέκνοις τότε γίνονται
[6, 26]	πᾶσαι τὸ οὖς ἐσχισμέναι εἰσίν,	ὥστε	κἂν ἐκτοπίσωσι γινώσκεσθαι τούτῳ· καὶ
[6, 2]	γόνιμα, οὔτε τὰ γόνῳ κυούμενα	ὥστε	μεταβαλεῖν εἰς τὸ τοῦ ὀχεύοντος
[6, 17]	σφόδρα κατακώχιμαι τῷ πάθει γίνονται,	ὥστε	μὴ δύνασθαι αὐτῶν κρατεῖν μηδὲ
[6, 3]	καὶ τῆς μεγάλης φλεβὸς φέρων,	ὥστε	μὴ εἶναι τὸ ἔμβρυον ἐν
[6, 4]	δέκα καὶ τέτταρσι πτεροῦνται οὕτως	ὥστε	{μὴ ῥᾳδίως καταλαμβάνεσθαι. Βιοῖ δὲ
[6, 17]	ἐκ τῶν συοφορβίων, οὕτω σφοδρῶς	ὥστε	πολλάκις ἀμφότεροι ἀποθνήσκουσιν. Ὡσαύτως δὲ
[6, 29]	δὲ μέλλῃ τίκτειν, ἐκτοπίζει οὕτως	ὥστε	σπάνιον εἶναι τὸ ληφθῆναι κύουσαν.
[6, 21]	μιᾶς ὀχείας, βαίνει δὲ σφοδρῶς	ὥστε	συγκάμπτεσθαι τὴν βοῦν· ἐὰν δ´
[6, 22]	ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα γίνεται ὀλιγάκις.	Ὥστε	σχεδὸν συμβαίνει, ὅταν τεττάρων ἐτῶν
[6, 13]	συνεχές ἐστι τὸ κύημα περιειλιγμένον,	ὥστε	τό γε τῆς πέρκης διὰ
[6, 11]	τὸ οὐραῖον οἱ ἁλιεῖς ἀφιᾶσιν,	ὥστε	τούτῳ γνωρίζουσι τοὺς χρόνους αὐτῶν.
[6, 23]	τινα χρόνον. Οὐ προσδέχεται δ´	οὔτε	ἡ ἵππος τὸν ὄνον οὔτε
[6, 23]	οὔτε ἡ ἵππος τὸν ὄνον	οὔτε	ἡ ὄνος τὸν ἵππον, ἐὰν
[6, 15]	οὔτ´ ᾠοτοκοῦσιν, οὐδ´ ἐλήφθη πώποτε	οὔτε	θορὸν ἔχουσα οὐδεμία οὔτ´ ᾠά,
[6, 13]	αὕτη δ´ οὐδέτερον οὔτ´ ᾠὸν	οὔτε	θορόν. Οἱ μὲν οὖν κεστρεῖς
[6, 16]	τὴν αὐτὴν ὥραν οὔθ´ ὁμοίως,	οὔτε	κύουσι τὸν ἴσον χρόνον. Πρὸ
[6, 23]	παντός. {Τίκτειν δ´ οὐ θέλει	οὔτε	ὁρωμένη ὑπὸ ἀνθρώπου οὔτ´ ἐν
[6, 16]	τὸν τρόπον. ~Τοὺς δὲ τόκους	οὔτε	πάντες οἱ ἰχθύες ποιοῦνται τὴν
[6, 17]	Θέουσι δὲ οὔτε πρὸς ἕω	οὔτε	πρὸς δυσμάς, ἀλλὰ πρὸς ἄρκτον
[6, 17]	λέγεται τὸ καπρίζειν. Θέουσι δὲ	οὔτε	πρὸς ἕω οὔτε πρὸς δυσμάς,
[6, 2]	τὰ ὑπηνέμια ὥστε γίνεσθαι γόνιμα,	οὔτε	τὰ γόνῳ κυούμενα ὥστε μεταβαλεῖν
[6, 2]	εἰς τὸ λευκόν, οὐδὲν μεταβάλλει	οὔτε	τὰ ὑπηνέμια ὥστε γίνεσθαι γόνιμα,
[6, 26]	ὂν μακρόβιον, οὐ φαίνεται δ´	οὔτε	τῶν μυθολογουμένων οὐδὲν σαφές, ἥ
[6, 22]	ὀχεύειν. Οὐ μέντοι γε, ὅτ´	ἔτυχε	γενομένης τῆς ὀχείας, δύνανται ἃ
[6, 3]	συμβαῖνον· ὀκτωκαίδεκα γάρ τις τεκοῦσα	ἐξέλεψε	δίδυμα, πλὴν ὅσα οὔρια ἐγένετο.
[6, 3]	καὶ τοῦτο μέχρι πόρρω διατελεῖ·	ὀψὲ	γάρ ποτε μικροὶ γίνονται καὶ
[6, 19]	δ´ εἰωθότα πρωῒ ὀχεύεσθαι, ἐὰν	ὀψὲ	ὀχεύῃ τις, οὐχ ὑπομένουσι τοὺς
[6, 16]	τρίγλη ἐπὶ τῷ πηλῷ, διὸ	ὀψὲ	τίκτει· πολὺν γὰρ χρόνον ὁ