Livre, chapitre
[6, 22]	ἔτυχε γενομένης τῆς ὀχείας, δύνανται	ἃ	ἂν γεννήσωσιν ἐκτρέφειν. Ἐν Ὀποῦντι
[6, 15]	ἐκ τῶν καλουμένων γῆς ἐντέρων,	ἃ	αὐτόματα συνίσταται ἐν τῷ πηλῷ
[6, 14]	γίνονται, καὶ τῶν τοιούτων γενῶν	ἃ	γίνεται ἐκ συνδυασμοῦ καὶ ᾠῶν,
[6, 2]	τὸ δὲ μέγεθος ἡλίκα ᾠά·	ἃ	ἐν τέρατος λόγῳ τιθέασιν. Οἱ
[6, 16]	ἐγγίνεται γὰρ μικρὰ καὶ ἔμψυχα,	ἃ	ἐξελαύνει τὰ κυήματα. Οἱ δὲ
[6, 22]	δ´ ἤδη ἔτεκέ τις δύο·	ἃ	κρίνουσιν ἐν τέρασιν. Ὀχεύει μὲν
[6, 1]	δὲ τέτριξ, ἣν καλοῦσιν Ἀθηναῖοι	οὔραγα,	οὔτ´ ἐπὶ τῆς γῆς νεοττεύει
[6, 5]	Τὰ μὲν οὖν ἄλλα ὅσα	σαρκοφάγα	οὐκ ὦπται πλεονάκις ἢ ἅπαξ
[6, 24]	νάνοι, ὁ γίννος τὸ αἰδοῖον	μέγα.	Ζῇ δ´ ἡμίονος ἔτη πολλά·
[6, 22]	θήλεια διετὴς ὀχεύεσθαι· ταῦτα μέντοι	ὀλίγα	ἐστί, καὶ τὰ ἔκγονα τούτων
[6, 2]	οἷον καὶ τῇ πέρδικι, ὅταν	ὀργᾷ	πρὸς τὴν ὀχείαν· ἐὰν γὰρ
[6, 17]	Ἡ μὲν οὖν βοῦς ὅταν	ὀργᾷ	πρὸς τὴν ὀχείαν ἡ θήλεια,
[6, 17]	παρεστᾶσιν. Πρότερα δὲ τὰ νεώτερα	ὀργᾷ	πρὸς τὴν ὀχείαν καὶ ἐν
[6, 3]	ἐπὶ τῇ λαγόνι, τὴν δὲ	πτέρυγα	ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς· καὶ φανερὸς
[6, 3]	καρδία. Τοῦτο δὲ τὸ σημεῖον	πηδᾷ	καὶ κινεῖται ὥσπερ ἔμψυχον, καὶ
[6, 16]	θυμιᾶται καὶ τήκεται, τὰ δὲ	πηδᾷ	καὶ ψοφεῖ ἐκθλιβόμενα. Ἔτι δ´
[6, 29]	διὰ τὸ ὑγρὸς εἶναι, καὶ	πηδᾷ	πόρρω. {Εἰσὶ δ´ ἐν Συρίᾳ
[6, 24]	δὲ νέα καὶ τὰ παλαιὰ	τετράποδα	διαγινώσκουσιν οἱ περὶ τὰς θεραπείας
[6, 22]	εὐτοκωτέρας. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα	τετράποδα	κατακείμενα τίκτει, διὸ καὶ πλάγια
[6, 17]	δὲ ὡσαύτως καὶ τἆλλα τὰ	τετράποδα	πάντα. ~Ὁρμητικώτερα μὲν οὖν ὡς
[6, 11]	ὑπὸ τῶν τέκνων καθάπερ τὰ	τετράποδα.	Τίκτει δ´ ὥσπερ ἄνθρωπος πᾶσαν
[6, 2]	τῷ μεγέθει γίνεται καὶ ἧττον	ἡδέα	καὶ ὑγρότερα τῶν γονίμων, πλήθει
[6, 12]	καὶ ἀλεεινὸς καὶ ἔχων ὕδατα	γλυκέα.	Τίκτουσι δ´ οἱ μὲν ἄλλοι
[6, 15]	τὰ χείλη· ἐνταῦθα γὰρ ἡ	ἀλέα	ἰσχύουσα σήπει. Περὶ μὲν οὖν
[6, 10]	ὄντα ἄνω, ἁδρυνόμενα δὲ καὶ	τέλεα	ὄντα κάτω. Ἐγγίνεται δὲ καὶ
[6, 21]	τὰ ἄρρενα καὶ ὀχεύεται τὰ	θήλεα	ἐνιαύσια ὄντα πρῶτον, ὥστε καὶ
[6, 10]	καὶ ἐν τῇ αὐτῇ ἅμα	θήλεα	καὶ ἄρρενα. Καὶ τὰ ἔμβρυα
[6, 10]	ἄρρενα καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ	θήλεα,	καὶ ἐν τῇ αὐτῇ ἅμα
[6, 30]	τῆς θηλείας τῶν ἐμβρύων τὰ	θήλεα	κύοντα φαίνεται. Φασὶ δέ τινες
[6, 28]	καὶ τὰ ἄλλα ζῷα τὰ	θήλεα,	ὅσα ἐστὶ τοιαῦτα. Σπάνιον δ´
[6, 2]	μακρὰ καὶ ὀξέα τῶν ᾠῶν	θήλεα,	τὰ δὲ στρογγύλα καὶ περιφέρειαν
[6, 22]	ἐτῶν εἴκοσιν. Ἀποτελειοῦται δὲ τὰ	θήλεα	τῶν ἀρρένων ἔμπροσθεν, ἐν δὲ
[6, 17]	ὀχείας μάλιστα. Τὰ μὲν οὖν	θήλεα	χαλεπώτατα, ὅταν ἐκτέκωσι πρῶτον, οἱ
[6, 24]	ἔχουσι τὸν τρόπον. Τὰ δὲ	νέα	καὶ τὰ παλαιὰ τετράποδα διαγινώσκουσιν
[6, 10]	δὲ τὰ ἔμβρυα τὴν κεφαλὴν	νέα	μὲν ὄντα ἄνω, ἁδρυνόμενα δὲ
[6, 29]	μὲν τρεῖς, τὸ παλαιὸν δ´	ἐννέα	ἦσαν, ὡς φασίν. ~Ἡ δὲ
[6, 21]	μάλισθ´ ὁμολογούμενον διετεῖς. Κύει δ´	ἐννέα	μῆνας, δεκάτῳ δὲ τίκτει· ἔνιοι
[6, 2]	δὲ τὰ μὲν μακρὰ καὶ	ὀξέα	τῶν ᾠῶν θήλεα, τὰ δὲ
[6, 26]	ὃν δὲ χρόνον ὀχεύουσι, τὰ	κρέα	γίνεται φαῦλα καὶ δυσώδη, καθάπερ
[6, 25]	λάβῃ. Ἔχει δὲ καὶ τὰ	κρέα	καὶ τὸ γάλα ἥδιστα πάντων·
[6, 12]	θέρους. Τούτῳ τρέφεται καὶ τὰ	ὄστρεα	καὶ τὰ ἰχθύδια τὰ ἐν
[6, 10]	πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς τὰ	πλατέα.	Ἐνίοις μὲν γὰρ ἐν τῷ
[6, 13]	εἰπεῖν ὠθοῦνται μὲν εἰς τὰ	βραχέα	πρὸς τὸν τόκον, μιᾷ δὲ
[6, 2]	προϋπάρχοντα κατὰ τὸν ὕστερον ὀχεύοντα	ὄρνιθα.	Ἐὰν δ´ ἤδη μεταβαλλόντων εἰς
[6, 15]	καὶ λιμνῶν περὶ τὰ χείλη·	ἐνταῦθα	γὰρ ἡ ἀλέα ἰσχύουσα σήπει.
[6, 24]	Τὰ δὲ νέα καὶ τὰ	παλαιὰ	τετράποδα διαγινώσκουσιν οἱ περὶ τὰς
[6, 13]	ἐν τοῖς βαθέσιν ἀθρόα καὶ	ἀγελαῖα,	ὃν δὲ καλοῦσι τίλωνα, πρὸς
[6, 4]	τιτρώσκει δὲ τὸ ᾠὸν τῇ	προτεραίᾳ	ἢ ἐκλέπει. Καὶ συνθερμαίνουσι τοὺς
[6, 30]	μὴ μεγάλας γεωργίας ἐργαζομένων, τῇ	προτεραίᾳ	ἰδόντες ὅτι θερίζειν ὥρα, τῇ
[6, 30]	ἰδόντες ὅτι θερίζειν ὥρα, τῇ	ὑστεραίᾳ	ἕωθεν ἄγοντες τοὺς θεριστὰς καταβεβρωμένα
[6, 11]	πρώταις αἰξίν. Ἄγει δὲ περὶ	δωδεκαταῖα	ὄντα τὰ τέκνα εἰς τὴν
[6, 23]	δ´ ὀχεύουσιν ἐν τῇ νομῇ	βίᾳ	κρατοῦντες, ὥσπερ οἱ ἵπποι. ~Ὁ
[6, 22]	τετράποδα κατακείμενα τίκτει, διὸ καὶ	πλάγια	προέρχεται τὰ ἔμβρυα πάντων· ἡ
[6, 16]	ὡς μεγάλα. Καὶ ὥσπερ τὰ	φαλάγγια	δέ, περικέχυνται καὶ περὶ τὴν
[6, 23]	ὅταν μέλλῃ τίκτειν. Τίκτει δὲ	διὰ	βίου, ἐὰν τέκῃ πρὶν τὸ
[6, 20]	τε θήλειαι καὶ οἱ ἄρρενες.	Διὰ	δὲ τὸ τούτους μόνους βάλλειν
[6, 4]	ἔχουσιν ᾠά, ἀλλ´ ἐν ἐνίοις	διὰ	μικρότητα οὐ ῥᾴδιον ἰδεῖν. Ἡ
[6, 8]	θήλειαι ἐπῳάζουσι μόναι, καὶ διαμένουσι	διὰ	παντὸς ἐφεδρεύουσαι, ὅτανπερ ἄρξωνται τοῦτο
[6, 8]	καὶ διατελοῦσιν ἐπ´ αὐτῶν οὖσαι	διὰ	παντός· τρέφουσι δ´ αὐτὰς οἱ
[6, 13]	ὥστε τό γε τῆς πέρκης	διὰ	πλατύτητα ἀναπηνίζονται ἐν ταῖς λίμναις
[6, 22]	βιοῦσιν οἱ ἄρρενες τῶν θηλειῶν	διὰ	τὰς ὀχείας, καὶ οἱ ἰδίᾳ
[6, 19]	θηλυγόνα τὰ δ´ ἀρρενογόνα) καὶ	διὰ	τὰς ὀχείας ὡσαύτως, καὶ {βορείοις
[6, 9]	θηλείας τοῦτο δρώσης ἐπιπετόμενον συντρίβειν·	διὰ	ταύτην δὲ τὴν αἰτίαν καὶ
[6, 1]	δέ τινες λίαν πολυτοκήσασαι ἀπέθανον	διὰ	ταχέων. Αἱ μὲν οὖν ἀλεκτορίδες
[6, 18]	ὀφθαλμὸν ἐκκοπῇ ἡ ὗς, ἀποθνήσκειν	διὰ	ταχέων ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.
[6, 13]	Ἀπόλλυται δὲ τὰ πλεῖστ´ αὐτῶν·	{διά	τε γὰρ τὸ ὑποχωροῦσαν τίκτειν
[6, 19]	δὲ καὶ πρόβατα καὶ αἶγες	διά	τε εὐβοσίαν, καὶ ἐὰν ὁ
[6, 19]	δέ, τὰ δ´ ἀρρενογόνα γίνεται	διά	τε τὰ ὕδατα (ἔστι γὰρ
[6, 10]	πελάγους καὶ τῶν βαθέων ἐπανιόντα	διά	τε τὴν ἀλέαν καὶ διὰ
[6, 21]	οὗτοι πλείω χρόνον τῶν ἄλλων	διά	τε τὸ μὴ〉 πονεῖν καὶ
[6, 24]	οὐ μέντοι γε ὥστ´ ἐξενεγκεῖν	διὰ	τέλους. Αἱ δ´ ἐν τῇ
[6, 4]	ὄρνιθες, ἐπειδὰν ἅπαξ ἄρξωνται τίκτειν,	διὰ	τέλους ὡς εἰπεῖν ἔχουσιν ᾠά,
[6, 10]	οὐκ εἰσδέχεται μόνος τῶν γαλεῶν	διὰ	τὴν ἄκανθαν. Τῶν δὲ πλατέων
[6, 21]	πλεονάκις καὶ ἐπὶ πολλὰς ἀναβαίνουσι	διὰ	τὴν ἀκμήν. Ἥκιστα δὲ τῶν
[6, 17]	καὶ κύνες, ἧττον τοιαῦτα φαίνεται	διὰ	τὴν ἀφθονίαν τῆς ὁμιλίας. Τῶν
[6, 21]	τῶν ταύρων· ὅταν δ´ ἐξαδυνατήσῃ	διὰ	τὴν λαγνείαν, ἐπιτίθεται ὁ ἡττώμενος,
[6, 12]	δοκεῖν ᾠὰ μόνον εἶναι δύο·	διὰ	τὴν μικρότητα γὰρ καὶ τὴν
[6, 26]	οἱ ἄρρενες καθ´ ἑαυτούς, καὶ	διὰ	τὴν ὁρμὴν τὴν τῶν ἀφροδισίων
[6, 17]	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ὄντες,	διὰ	τὴν ὀχείαν, καὶ πρὸς ἀλλήλους
[6, 26]	τὸ φύσει λάγνον εἶναι καὶ	διὰ	τὴν παχύτητα· ὑπερβάλλουσα γὰρ γίνεται
[6, 16]	οὐδὲ τὸ κύημα σφόδρα φανερὸν	διὰ	τὴν πιμελήν· ἴσχει γὰρ μακρόν,
[6, 1]	ἀλλήλαις καὶ ἐχομένας, ὥστ´ εἶναι	διὰ	τὴν συνέχειαν ὥσπερ ὁρμαθὸν νεοττιῶν.
[6, 26]	ἡ θήλεια τὸν ἄρρενα πολλάκις	διὰ	τὴν συντονίαν) οὐ μὴν ἀλλὰ
[6, 10]	τρυγὼν καὶ βάτος οὐ δέχονται	διὰ	τὴν τραχύτητα τῆς κέρκου. Οὐκ
[6, 22]	μὲν γὰρ ἱππαστῶν γίνεται μικρὸς	διὰ	τὴν τρίψιν (κατὰ τοῦτον γὰρ
[6, 16]	σελαχῶν βάτραχος· ἀλλὰ σπάνιοί εἰσι	διὰ	τὸ ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως· τίκτει γὰρ
[6, 7]	τινων ὡς μεταβάλλει ἐξ ἱέρακος,	διὰ	τὸ ἀφανίζεσθαι τὸν ἱέρακα, περὶ
[6, 16]	τρίγλης ἐπὶ τῶν φυκίων ἐκπορευόμενος,	διὰ	τὸ βιοτεύειν ἐν τοῖς πετραίοις
[6, 24]	ᾠκοδόμουν· ὃς καὶ ἀφειμένος ἤδη	διὰ	τὸ γῆρας συναμπρεύων καὶ παραπορευόμενος
[6, 20]	ἀμφισβητοῦσί τινες· οἱ μὲν γὰρ	διὰ	τὸ δύο μόνους βάλλειν ὅλως
[6, 18]	μιᾶς ὀχείας, ἀλλὰ {πολλάκις ἐπιβιβάσκουσι	διὰ	τὸ ἐκβάλλειν μετὰ τὴν ὀχείαν
[6, 16]	σκορδύλας, οἱ δὲ Βυζάντιοι αὐξίδας	διὰ	τὸ ἐν ὀλίγαις αὐξάνεσθαι ἡμέραις,
[6, 16]	ὀλιγογονώτερα μέν ἐστι τὰ σελάχη	{διὰ	τὸ ζῳοτοκεῖν, σώζεται δὲ μάλιστα
[6, 26]	δρόμῳ καὶ τρίτῳ, καὶ φεύγουσι	διὰ	τὸ καῦμα καὶ τὸ ἄσθμα
[6, 17]	καὶ ἵππῳ πλείω μὲν τούτων	διὰ	τὸ μέγεθος, ἐλάττω δὲ κατὰ
[6, 16]	ζῳοτοκεῖν, σώζεται δὲ μάλιστα ταῦτα	διὰ	τὸ μέγεθος. Ὀψίγονον δ´ ἐστὶ
[6, 10]	δ´ οὐδὲ βάτραχος τοὺς νεοττοὺς	διὰ	τὸ μέγεθος τῆς κεφαλῆς καὶ
[6, 17]	πρὸς ἀλλήλους δ´ ἧττον μάχονται	διὰ	τὸ μὴ ἀγελαῖον εἶναι μηδὲν
[6, 11]	κατάντη φέρεται, ἀλλ´ οὐ βαδίζει,	διὰ	τὸ μὴ δύνασθαι ἀπερείδεσθαι τοῖς
[6, 22]	οἱ ἱπποφορβοὶ ὥσπερ τῶν βοῶν,	{διὰ	τὸ μὴ μόνιμον εἶναι τὴν
[6, 19]	ἡγεμόνα οὐ καθιστᾶσιν οἱ νομεῖς	διὰ	τὸ μὴ μόνιμον εἶναι τὴν
[6, 21]	τε τὸ μὴ〉 πονεῖν καὶ	διὰ	τὸ νέμεσθαι ἀκέραιον νομήν. Ἀκμάζει
[6, 25]	ῥίῳ ὑλήεντι. Γίνονται δὲ τομίαι	διὰ	τὸ νέοις οὖσιν ἐμπίπτειν νόσημα
[6, 24]	καθαίρεται οὐροῦσα, ὁ δ´ ἄρρην	διὰ	τὸ ὀσφραίνεσθαι τοῦ οὔρου γηράσκει
[6, 26]	φεύγουσιν. Τοῦτο δὲ δοκοῦσι ποιεῖν	διὰ	τὸ πονεῖν τὰ ἐντός· τὸ
[6, 20]	{Ἐπὶ μὲν οὖν τῶν Λακωνικῶν	διὰ	τὸ πονεῖν τοὺς ἄρρενας μᾶλλον
[6, 26]	οἱ τράγοι· καὶ τὰ πρόσωπα	διὰ	τὸ ῥαίνεσθαι μέλανα γίνεται αὐτῶν,
[6, 22]	ἡμίονον ἑξάμηνον, εἶτ´ οὐκέτι προσίεσθαι	διὰ	τὸ σπᾶσθαι καὶ πονεῖν· τὸν
[6, 14]	Αἱ δ´ ἄλλαι ἀφύαι χείρους	διὰ	τὸ ταχὺ λαμβάνειν αὔξησιν. Γίνονται
[6, 12]	ἴσχουσι ψαθυρόν. Τοῦτο δὲ φαίνεται	διὰ	τὸ τὴν ὑστέραν εἶναι πλήρη
[6, 9]	τὰ ᾠὰ ἐπῳάζειν οἱ τρέφοντες	διὰ	τὸ τὸν ἄρρενα τῆς θηλείας
[6, 29]	καίπερ τῶν σκελῶν ὄντων βραχέων,	διὰ	τὸ ὑγρὸς εἶναι, καὶ πηδᾷ
[6, 10]	διά τε τὴν ἀλέαν καὶ	διὰ	τὸ φοβεῖσθαι περὶ τῶν τέκνων.
[6, 26]	Ταῦτα δὲ ποιεῖ τὸ ζῷον	διὰ	τὸ φύσει λάγνον εἶναι καὶ
[6, 17]	πλησιάζειν, ἕως ἂν ἢ ἀπείπωσι	διὰ	τὸν πόνον ἢ πρὸς θάλατταν
[6, 26]	τοὺς τόκους παρὰ τὰς ὁδοὺς	διὰ	τὸν πρὸς τὰ θηρία φόβον.
[6, 29]	Ὑπερβορέων εἰς Δῆλον, λύκαιναν φαινομένην	διὰ	τὸν τῆς Ἥρας φόβον. Εἰ
[6, 3]	τοῦ λευκοῦ, ἡ δὲ τροφὴ	διὰ	τοῦ ὀμφαλοῦ ἐκ τοῦ ὠχροῦ.
[6, 5]	νεοττιὰν γυπὸς καὶ νεοττούς. Καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ Ἡρόδωρος ὁ Βρύσωνος
[6, 17]	μὲν οὖν ὀχείας εἴρηται καὶ	ἰδίᾳ	καὶ κοινῇ κατὰ πάντων. Πάντων
[6, 10]	ἄλλος ἐστὶν ὑμήν, ὃς περιέχει	ἰδίᾳ	τὸ ἔμβρυον· μεταξὺ δὲ τῶν
[6, 22]	διὰ τὰς ὀχείας, καὶ οἱ	ἰδίᾳ	τρεφόμενοι τῶν ἐν τοῖς ἱπποφορβίοις.
[6, 2]	κατέχει καὶ οὐ τίκτει μελλήσασα.	Ἴδια	δὲ περὶ τὰς περιστερὰς συμβαίνει
[6, 14]	γίνεται ἐξ ὀχείας, μέγεθος ἡλίκα	μαινίδια	μικρά· ᾠὸν δὲ τούτων εἶχεν
[6, 3]	κινούμενος καὶ φθέγγεται· καὶ ἡ	καρδία	ἅμα τῷ ὀμφαλῷ ἀναφυσᾷ ὡς
[6, 3]	αἱματίνη ἐν τῷ λευκῷ ἡ	καρδία.	Τοῦτο δὲ τὸ σημεῖον πηδᾷ
[6, 14]	οὐχ ἁλίσκεται, ἐὰν δ´ ᾖ	εὐδία,	ἁλίσκεται, ὡς ἐκ τῆς γῆς
[6, 12]	ἂν ἐπιρρανθῇ, ἐκ πάντων γίνεται	ἰχθύδια,	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων ὅπως
[6, 14]	τοῖς ὄμβροις γινομένοις. Ἐν τούτῳ	ἰχθύδια	ἐνεγίνετο ἀρχομένου τοῦ ὕδατος. Ἦν
[6, 13]	ἐνίων καὶ τριταίων ὄντων ἤδη	ἰχθύδιά	ἐστιν. Λαμβάνει δ´ αὔξησιν τὰ
[6, 14]	οὐ διαρρέουσιν εἰς τὴν θάλατταν,	ἰχθύδια	μικρά, ἡλίκοι ἑψητοί, ἕτερα τὸν
[6, 12]	καὶ τὰ ὄστρεα καὶ τὰ	ἰχθύδια	τὰ ἐν τοῖς τόποις τούτοις.
[6, 13]	ᾠοφυλακεῖ ὁ ἄρρην, ἡ δὲ	θήλεια	ἀπέρχεται τεκοῦσα. Ἔστι δὲ βραδυτάτη
[6, 8]	Τῶν δὲ φαβῶν ἡ μὲν	θήλεια	ἀπὸ δείλης ἀρξαμένη τήν τε
[6, 28]	ἂν τύχωσιν. {Ἴσχει δ´ ἡ	θήλεια	γάλα πρότερον ἢ τεκεῖν, καὶ
[6, 22]	καὶ ἕως ζῇ· καὶ ἡ	θήλεια	δ´ ὀχεύεται ἕως ἂν ζῇ,
[6, 22]	μὲν ἄρρην διετής, καὶ ἡ	θήλεια	διετὴς ὀχεύεσθαι· ταῦτα μέντοι ὀλίγα
[6, 4]	ἡμέρας, τὴν δὲ νύκτα ἡ	θήλεια.	Ἐκπέττεταί τε καὶ ἐκλέπεται ἐντὸς
[6, 8]	καὶ ἐφ´ ᾧ μὲν ἡ	θήλεια	ἐπὶ δὲ θατέρῳ ὁ ἄρρην
[6, 12]	τῶν σηπιῶν, ὅταν ἐκτέκῃ ἡ	θήλεια,	ἐπιρραίνει τὰ ᾠά. Ὅπερ εὔλογον
[6, 4]	τὰ ᾠά. Χαλεπωτέρα δ´ ἡ	θήλειά	ἐστι περὶ τὴν τεκνοτροφίαν τοῦ
[6, 17]	ὀργᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν ἡ	θήλεια,	καθαίρεται κάθαρσιν βραχεῖαν ὅσον ἡμικοτύλιον
[6, 27]	τὸν χρόνον τοῦτον καὶ ἡ	θήλεια	καὶ ἡ ἄρρην πιότατοι· ὅταν
[6, 2]	πρὸς τὸ ὑπόζωμα λαμβάνει ἡ	θήλεια.	Καὶ τὸ μὲν πρῶτον λευκὸν
[6, 28]	Ἔχει δ´ ἡ ὕαινα ἡ	θήλεια	καὶ ὑστέραν, ὥσπερ καὶ τὰ
[6, 11]	δὲ καὶ τὸ αἰδοῖον ἡ	θήλεια	ὅμοιον προβάτῳ, πάντα δὲ τἆλλα
[6, 22]	πάντων· ἡ δ´ ἵππος ἡ	θήλεια	ὅταν ἤδη πλησίον ᾖ τῆς
[6, 22]	τοῖς ἱπποφορβίοις. Ἡ μὲν οὖν	θήλεια	πέντ´ ἐτῶν τέλος λαμβάνει μήκους
[6, 20]	περὶ ἔτη δέκα, ἡ δὲ	θήλεια	περὶ ἔτη δώδεκα, τῶν δ´
[6, 13]	πρὸς τὸν τόκον, μιᾷ δὲ	θηλείᾳ	πολλάκις ἀκολουθοῦσιν ἄρρενες καὶ τρισκαίδεκα
[6, 25]	τὴν ὀχείαν. Τίκτει δ´ ἡ	θήλεια	συγκαθίσασα ἐπὶ τὰ ὄπισθεν, καὶ
[6, 21]	ἡμέρας διαλείπουσα προσίεται πάλιν ἡ	θήλεια	τὴν ὀχείαν. Οἱ μὲν οὖν
[6, 26]	ὑπαγωγῆς (οὐ γὰρ ὑπομένει ἡ	θήλεια	τὸν ἄρρενα πολλάκις διὰ τὴν
[6, 23]	πλείω τριάκοντ´ ἐτῶν, καὶ ἡ	θήλεια	τοῦ ἄρρενος πλείω ἔτη. Ὅταν
[6, 20]	τὸ σημεῖον. Τῇ μὲν οὖν	θηλείᾳ	τοῦτο συμβαίνει, τῷ δ´ ἄρρενι
[6, 28]	τῆς περιττώσεως πόρος. Ἡ δὲ	θήλεια	ὕαινα ἔχει μὲν καὶ τὸ
[6, 25]	ἐτῶν. Ὅταν δ´ ὀχευθῇ ἡ	θήλεια,	φέρει ἐν γαστρί, ὡς μέν
[6, 25]	τοῖς ἡμέροις, πλὴν μᾶλλον ἡ	θήλεια	φωνεῖ, ὁ δ´ ἄρρην σπανίως.
[6, 22]	τὸ πολὺ τριακοντετής· ἡ δὲ	θήλεια	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ μὲν
[6, 17]	καὶ ἐπειδὰν ὀχευθῶσι, γίνεται τὰ	σημεῖα,	εἶτα διαλείπει, μέχρι οὗ ἂν
[6, 20]	σκυλακίοις τικτομένοις, ἔστι δ´ αὕτη	παχεῖα	καὶ φλεγματώδης· καὶ τὸ πλῆθος
[6, 2]	προϋπάρχοντα· ἐὰν δὲ πάλιν ὀχεύηται,	ταχεῖα	γίνεται ἡ ἐπίδοσις εἰς τὸ
[6, 30]	σίτου παντός. Γίνεται δ´ οὕτω	ταχεῖα	ἡ φορά, ὥστ´ ἔνιοι τῶν
[6, 16]	δ´ αὔξησίς ἐστι τῶν θυννίδων	ταχεῖα·	ὅταν γὰρ τέκωσιν οἱ ἰχθύες
[6, 26]	θηρία φόβον. Ἡ δ´ αὔξησις	ταχεῖα	τῶν νεβρῶν. Κάθαρσις δὲ κατ´
[6, 26]	χρόνον πλησιάζει ἄλλαις. Ἡ δ´	ὀχεία	γίνεται μετ´ ἀρκτοῦρον περὶ τὸν
[6, 22]	ἐστίν. Ἡ δὲ τῶν νεωτέρων	ὀχεία	γίνεται παρὰ τὴν ἡλικίαν, ὅταν
[6, 17]	ἐν Κρήτῃ οὐκ ἐξαιροῦσι τὰ	ὀχεῖα	ἐκ τῶν θηλειῶν. Ὅταν δὲ
[6, 2]	ὑπαρχόντων δὲ μικρῶν διαλείπῃ ἡ	ὀχεία,	οὐδὲν ἐπαυξάνεται τὰ προϋπάρχοντα· ἐὰν
[6, 22]	ὄνος ἢ ἵππος. Ἡ δ´	ὀχεία	οὐκ ἐπίπονος τῶν ἵππων, ὥσπερ
[6, 18]	ἐὰν δ´ ὀργῶσαν βιβάσῃ, μία	ὀχεία,	ὥσπερ εἴρηται, ἀρκεῖ. Συμφέρει δ´
[6, 15]	ὅτι ἐν ἐνίαις τῶν ἐγχελύων	ἑλμίνθια	ἐγγίνεται· ἐκ τούτων γὰρ οἴονται
[6, 30]	πρόσθια μικρὰ ἔχουσι, τὰ δ´	ὀπίσθια	μεγάλα· γίνονται δὲ πλήθει πολλοί.
[6, 30]	τοῖς δυσὶ ποσίν· τὰ γὰρ	πρόσθια	μικρὰ ἔχουσι, τὰ δ´ ὀπίσθια
[6, 22]	ὢν τετταράκοντα· ἔδει δὲ τὰ	πρόσθια	σκέλη συνεπαίρειν. Ἄρχονται δ´ ὀχεύεσθαι
[6, 20]	Τυφλὰ δὲ γίνεται αὐτῇ τὰ	σκυλάκια,	ὅταν τέκῃ, δώδεκα ἡμέρας. Τεκοῦσα
[6, 20]	σκέλος οὔρησαν. Τίκτει δὲ κύων	σκυλάκια	τὰ πλεῖστα δώδεκα, ὡς δ´
[6, 20]	μῆνες ὅλοι) τυφλὰ δὲ τὰ	σκυλάκια	τούτων γίνεται ἑπτακαίδεχ´ ἡμέρας. Δοκεῖ
[6, 20]	δύο) τυφλὰ δὲ γίνεται τὰ	σκυλάκια	τούτων τῶν κυνῶν ἡμέρας δεκατέτταρας.
[6, 16]	ἐστὶ τοῦ τίκτειν, ὅταν ἐγγένηται	σκωλήκια	ἐν τῇ γαστρί· ἐγγίνεται γὰρ
[6, 14]	οἷον ἐν τῇ κόπρῳ τὰ	σκωλήκια,	οὕτως ἐν τούτῳ ὁ ἀφρός,
[6, 22]	Ὅμως δὲ μάλιστα γνωρίζεται ἡ	ἡλικία	μετὰ τοὺς βόλους τῷ κυνόδοντι·
[6, 1]	Ὁ δὲ κόραξ καὶ ἐν	οἰκίᾳ	νεοττεύει καὶ ἐν πέτραις. Ἡ
[6, 3]	ἔξω χόριον, καὶ ἐν τῇ	κοιλίᾳ	ἔχει· λευκὸν δὲ καὶ τὸ
[6, 10]	γίνεται τοῖς ἰχθυδίοις ἐν τῇ	κοιλίᾳ	ὥσπερ τοῖς τῶν ὀρνίθων νεοττοῖς,
[6, 3]	νεοττῷ, καὶ ὑπόστημα ἐν τῇ	κοιλίᾳ	ὠχρόν. Καὶ περίττωμα δ´ ἀφίησι
[6, 10]	ἐνόντων οὐκ ἐγγίνονται. Τὰ μὲν	σκύλια	καὶ αἱ βατίδες ἴσχουσι τὰ
[6, 13]	τὰ βραχέα πρὸς τὸν τόκον,	μιᾷ	δὲ θηλείᾳ πολλάκις ἀκολουθοῦσιν ἄρρενες
[6, 26]	ὁ ἄρρην καὶ οὐ πρὸς	μιᾷ	διατρίβει, ἀλλὰ διαλιπὼν βραχὺν χρόνον
[6, 20]	ἐστὶν ἡμέραι ἑξήκοντα) κἂν ἄρα	μιᾷ	ἢ δυσὶν ἢ τρισὶ πλείονας
[6, 22]	ἡμέραις, ἀλλ´ ἐνίοτε μὲν ἐν	μιᾷ	ἢ δυσὶν ἢ τρισίν, ἐνίοτε
[6, 18]	πάλιν· ἐὰν δ´ ὀργῶσαν βιβάσῃ,	μία	ὀχεία, ὥσπερ εἴρηται, ἀρκεῖ. Συμφέρει
[6, 20]	τρισὶ πλείονας ἡμέρας καὶ ἐλάττους	μιᾷ.	Τυφλὰ δὲ γίνεται αὐτῇ τὰ
[6, 15]	ἐλήφθη πώποτε οὔτε θορὸν ἔχουσα	οὐδεμία	οὔτ´ ᾠά, οὔτ´ ἀνασχισθεῖσαι ἐντὸς
[6, 11]	θέρει, ἐν ἄλλῃ δ´ ὥρᾳ	οὐδεμιᾷ·	συμβαίνει δὲ καὶ ἀφανίζεσθαι αὐτὸν
[6, 22]	ἀνάγκην· ὥρα δ´ οὐκ ἀφαιρεῖται	οὐδεμία	τεταγμένη τοῦ ὀχεύεσθαι καὶ ὀχεύειν.
[6, 2]	πως ψηλαφώμεναι. Γίνεται δὲ τὰ	ὑπηνέμια	γόνιμα καὶ τὰ ἐξ ὀχείας
[6, 2]	ὄρνιθος· καὶ γίνεται τὰ μὲν	ὑπηνέμια	γόνιμα, τὰ δὲ προϋπάρχοντα κατὰ
[6, 2]	ὑπηνέμια. Τὰ δ´ ᾠὰ τὰ	ὑπηνέμια	ἐλάττω μὲν τῷ μεγέθει γίνεται
[6, 2]	τὸ λευκὸν ὀχεύηται ἡ τὰ	ὑπηνέμια	ἔχουσα ἢ τὰ γόνῳ εἰλημμένα
[6, 9]	Τίκτουσι δ´ οἱ ταῲ καὶ	ὑπηνέμια.	Ὀχεύονται δὲ περὶ τὸ ἔαρ·
[6, 2]	οὐ γίνεται νεοττὸς οὐδείς, ἀλλ´	ὑπηνέμια	πάντα τὰ τοιαῦτά ἐστιν. ~{Ἡ
[6, 2]	λευκὸν ὅμοια ὄντα. Γίνεται δ´	ὑπηνέμια	πολλῶν, οἷον ἀλεκτορίδος, πέρδικος, περιστερᾶς,
[6, 2]	νεοττίδες ἀλεκτορίδων καὶ χηνῶν τίκτουσαι	ὑπηνέμια.	Τὰ δ´ ᾠὰ τὰ ὑπηνέμια
[6, 2]	λέγοντες ὅτι ὑπολείμματά ἐστι τὰ	ὑπηνέμια	τῶν ἔμπροσθεν ἐξ ὀχείας γενομένων,
[6, 2]	μᾶλλον. Ζεφύρια δὲ καλεῖται τὰ	ὑπηνέμια	ὑπό τινων, ὅτι ὑπὸ τὴν
[6, 2]	λευκόν, οὐδὲν μεταβάλλει οὔτε τὰ	ὑπηνέμια	ὥστε γίνεσθαι γόνιμα, οὔτε τὰ
[6, 3]	τρόπον. Τίκτουσι δ´ αἱ ὄρνιθες	ἔνια	ἄγονα τῶν ᾠῶν καὶ {τὰ}
[6, 2]	γόνῳ γένηται καὶ μὴ διαφθαρῇ	(ἔνια	γὰρ μαλακὰ τίκτουσιν αἱ ἀλεκτορίδες)
[6, 14]	Ὅτι μὲν οὖν γίνεται αὐτόματα	ἔνια	οὔτ´ ἐξ ᾠῶν οὔτ´ ἐξ
[6, 17]	βουσὶ καὶ ταῖς ἵπποις τὰ	καταμήνια	ἐπισημαίνει διαλείποντα δίμηνον καὶ τετράμηνον
[6, 20]	ἴσον χρόνον κύων. Τὰ δὲ	καταμήνια	ταῖς κυσὶν ἑπτὰ ἡμέραις γίνεται·
[6, 22]	τὴν ἡλικίαν, ὅταν εὐβοσία καὶ	ἀφθονία	γένηται τροφῆς. Ἔστι μὲν οὖν
[6, 10]	ἀριστερᾷ ἄρρενα καὶ ἐν τῇ	δεξιᾷ	θήλεα, καὶ ἐν τῇ αὐτῇ
[6, 10]	ὑγρότης. Καὶ ἡ τροφὴ δ´	ὁμοία	γίνεται τοῖς ἰχθυδίοις ἐν τῇ
[6, 2]	ὠχρὸν διαμένει καὶ τὸ λευκὸν	ὅμοια	ὄντα. Γίνεται δ´ ὑπηνέμια πολλῶν,
[6, 6]	δὲ τὰ τῶν ἀετῶν γένη	ὅμοια	περὶ τὰ τέκνα, ἀλλ´ ὁ
[6, 14]	ἐνίοτε ἐπιπολῆς τῆς θαλάττης, ὅταν	εὐημερία	ᾖ, ἐν ᾧ συστρέφεται, οἷον
[6, 26]	ὁδοὺς διὰ τὸν πρὸς τὰ	θηρία	φόβον. Ἡ δ´ αὔξησις ταχεῖα
[6, 17]	ἱππομανές· ἔστι δ´ οἷον ἡ	καπρία,	καὶ ζητοῦσι τοῦτο μάλιστα πάντων
[6, 6]	δ´ ἀετὸς ᾠὰ μὲν τίκτει	τρία,	ἐκλέπει δὲ τούτων τὰ δύο,
[6, 19]	πλεῖστα δύο, ἐνίοτε δὲ καὶ	τρία	ἢ τέτταρα. Κύει δὲ πέντε
[6, 25]	γάλα δύο καὶ ἕνα ἢ	τρία	καὶ ἕνα πρὸς ὕδωρ κεράσαντες.
[6, 11]	ἢ δύο, τὰ δὲ πλεῖστα	τρία.	Καὶ μαστοὺς δ´ ἔχει δύο
[6, 29]	τίκτουσι δὲ καὶ δύο καὶ	τρία	καὶ τέτταρα τὸν ἀριθμόν. Ἔστι
[6, 6]	τοῖς Μουσαίου λεγομένοις ἔπεσιν, ὃς	τρία	μὲν τίκτει, δύο δ´ ἐκλέπει,
[6, 4]	μὲν οὖν, ὥσπερ εἴρηται, καὶ	τρία	ποτέ· ἀλλ´ ἐξάγει οὐδέποτε δυοῖν
[6, 4]	τὸ πολύ, τὰ δὲ πλεῖστα	τρία	{τρυγὼν καὶ φάττα} Τίκτει δ´
[6, 2]	καλούμενα ὑπό τινων κυνόσουρα καὶ	οὔρια	γίνεται τοῦ θέρους μᾶλλον. Ζεφύρια
[6, 3]	τεκοῦσα ἐξέλεψε δίδυμα, πλὴν ὅσα	οὔρια	ἐγένετο. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα
[6, 28]	μόλις βαδίζειν. Οἱ δ´ ἐν	Συρίᾳ	λέοντες τίκτουσι πεντάκις, τὸ πρῶτον
[6, 29]	πηδᾷ πόρρω. {Εἰσὶ δ´ ἐν	Συρίᾳ	οἱ καλούμενοι ἡμίονοι, ἕτερον γένος
[6, 24]	τέλους. Αἱ δ´ ἐν τῇ	Συρίᾳ	τῇ ὑπὲρ Φοινίκης ἡμίονοι καὶ
[6, 2]	οὔρια γίνεται τοῦ θέρους μᾶλλον.	Ζεφύρια	δὲ καλεῖται τὰ ὑπηνέμια ὑπό
[6, 14]	καὶ ἐν ποταμοῖς ἐν τῇ	Ἀσίᾳ,	οὐ διαρρέουσιν εἰς τὴν θάλατταν,
[6, 17]	πρὸς τὴν ὀχείαν ὀργῶσι, καὶ	ὑγρασία	περὶ τὸν τόπον· αἱ δ´
[6, 7]	μέντοι μέγεθος καὶ ἡ πτῆσις	παραπλησία	τῷ ἐλαχίστῳ τῶν ἱεράκων, ὃς
[6, 22]	γίνεται παρὰ τὴν ἡλικίαν, ὅταν	εὐβοσία	καὶ ἀφθονία γένηται τροφῆς. Ἔστι
[6, 23]	τοὺς τετάρτους. Ἤδη δὲ καὶ	ἐνιαυσία	ὄνος ἐκύησεν ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι.
[6, 21]	ἄρρενα καὶ ὀχεύεται τὰ θήλεα	ἐνιαύσια	ὄντα πρῶτον, ὥστε καὶ γεννᾶν·
[6, 7]	δὲ καὶ τῇ τῆς ὑπολαΐδος	νεοττιᾷ·	ἡ δ´ ἐκπέττει καὶ ἐκτρέφει.
[6, 18]	μὲν τῷ κάπρῳ παρέχειν κριθάς,	τετοκυίᾳ	δὲ τῇ ὑῒ κριθὰς ἑφθάς.
[6, 11]	ἄλλα κήτη, ὅσα μὴ ἔχει	βράγχια	ἀλλὰ φυσητῆρα, ζῳοτοκοῦσιν, ἔτι δὲ
[6, 2]	καὶ μὴ διαφθαρῇ (ἔνια γὰρ	μαλακὰ	τίκτουσιν αἱ ἀλεκτορίδες) καὶ δίχροα
[6, 7]	ἱέρακος, διὰ τὸ ἀφανίζεσθαι τὸν	ἱέρακα,	περὶ τοῦτον τὸν χρόνον, ᾧ
[6, 20]	ὁ μὲν ἄρρην περὶ ἔτη	δέκα,	ἡ δὲ θήλεια περὶ ἔτη
[6, 19]	ἔτη, καὶ αἶγες δὲ καὶ	δέκα	καὶ ἕνδεκα. Ὀχεύει δὲ καὶ
[6, 4]	πολυπλήθειαν αὐτῶν. Ἔγκυα δὲ γίνεται	δέκα	καὶ τέτταρας ἡμέρας, καὶ ἐπῳάζει
[6, 4]	ἄλλας τοσαύτας· ἐν ἑτέραις δὲ	δέκα	καὶ τέτταρσι πτεροῦνται οὕτως ὥστε
[6, 11]	ποιοῦνται ταχεῖαν· ἐν ἔτεσι γὰρ	δέκα	μέγεθος λαμβάνουσι τέλεον. Κύει δὲ
[6, 21]	δὲ τίκτει· ἔνιοι δὲ διισχυρίζονται	δέκα	μῆνας κύειν ἡμερολεγδόν. Ὅ τι
[6, 25]	~Ἡ δὲ κάμηλος κύει μὲν	δέκα	μῆνας, τίκτει δ´ ἀεὶ ἓν
[6, 11]	μέγεθος λαμβάνουσι τέλεον. Κύει δὲ	δέκα	μῆνας. Τίκτει δ´ ὁ δελφὶς
[6, 19]	περὶ ἔτη ὀκτώ, πρόβατον δὲ	δέκα,	τὰ δὲ πλεῖστα ἐλάττω, πλὴν
[6, 20]	δοκεῖ σκυζᾶν ἡμέρας τέτταρας καὶ	δέκα	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, οὐ
[6, 19]	πρόβατα ζῇ καὶ δώδεκα καὶ	τριακαίδεκα	ἔτη, καὶ αἶγες δὲ καὶ
[6, 20]	αἱ μὲν πλεῖσται περὶ ἔτη	τετταρακαίδεκα	ἢ πεντεκαίδεκα, ἔνιαι δὲ καὶ
[6, 19]	τῶν προβάτων· οὗτοι δὲ καὶ	πεντεκαίδεκα.	Ἐν ἑκάστῃ δὲ ποίμνῃ κατασκευάζουσιν
[6, 20]	πλεῖσται περὶ ἔτη τετταρακαίδεκα ἢ	πεντεκαίδεκα,	ἔνιαι δὲ καὶ εἴκοσιν· διὸ
[6, 18]	αἱ πλεῖσται μὲν περὶ ἔτη	πεντεκαίδεκα,	ἔνιαι δὲ καὶ τῶν εἴκοσιν
[6, 21]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ περὶ	πεντεκαίδεκα	ἔτη αἱ θήλειαι· καὶ οἱ
[6, 4]	πέρδικες δὲ πλείω ἢ ἔτη	ἑκκαίδεκα.	Τίκτει δὲ ἡ περιστερὰ ἀπονεοττεύουσα
[6, 13]	ἀκολουθοῦσιν ἄρρενες καὶ τρισκαίδεκα καὶ	τεσσαρεσκαίδεκα·	τῆς θηλείας δ´ ἀφιείσης τὸ
[6, 13]	θηλείᾳ πολλάκις ἀκολουθοῦσιν ἄρρενες καὶ	τρισκαίδεκα	καὶ τεσσαρεσκαίδεκα· τῆς θηλείας δ´
[6, 2]	ἢ ἐν τῷ χειμῶνι· ἐν	ὀκτωκαίδεκα	{γὰρ ἡμέραις αἱ ἀλεκτορίδες ἐν
[6, 3]	τὸ περὶ τὴν λέκιθον συμβαῖνον·	ὀκτωκαίδεκα	γάρ τις τεκοῦσα ἐξέλεψε δίδυμα,
[6, 22]	ἵππων οἱ μὲν πλεῖστοι περὶ	ὀκτωκαίδεκα	ἔτη καὶ εἴκοσιν, ἔνιοι δὲ
[6, 28]	ἐστὶ λαβεῖν θήλειαν ὕαιναν· ἐν	ἕνδεκα	γοῦν κυνηγός τις μίαν ἔφη
[6, 22]	μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Κύει δ´	ἕνδεκα	μῆνας, δωδεκάτῳ δὲ τίκτει. Πληροῖ
[6, 19]	αἶγες δὲ καὶ δέκα καὶ	ἕνδεκα.	Ὀχεύει δὲ καὶ ὀχεύεται, ἕως
[6, 9]	μόνον τίκτει· τίκτει δ´ ᾠὰ	δώδεκα	ἢ μικρῷ ἐλάττω· τίκτει δὲ
[6, 20]	αὐτῇ τὰ σκυλάκια, ὅταν τέκῃ,	δώδεκα	ἡμέρας. Τεκοῦσα δὲ πάλιν ὀχεύεται
[6, 19]	τὴν Αἰθιοπίαν πρόβατα ζῇ καὶ	δώδεκα	καὶ τριακαίδεκα ἔτη, καὶ αἶγες
[6, 20]	ἡ δὲ θήλεια περὶ ἔτη	δώδεκα,	τῶν δ´ ἄλλων κυνῶν αἱ
[6, 20]	δὲ κύων σκυλάκια τὰ πλεῖστα	δώδεκα,	ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 14]	οὐδὲ γίνεται ἐξ ὀχείας, μέγεθος	ἡλίκα	μαινίδια μικρά· ᾠὸν δὲ τούτων
[6, 2]	ὠχρὰ ὅλα, τὸ δὲ μέγεθος	ἡλίκα	ᾠά· ἃ ἐν τέρατος λόγῳ
[6, 1]	ἐν νεοττιαῖς, τὰ δὲ μὴ	πτητικὰ	ἐν νεοττιαῖς οὐδαμῶς, οἷον οἵ
[6, 11]	ἄνθρωπος καὶ τῶν τετραπόδων τὰ	ζῳοτόκα.	Τίκτει δ´ ὁ μὲν δελφὶς
[6, 19]	τις, οὐχ ὑπομένουσι τοὺς κριούς.	Λευκὰ	δὲ τὰ ἔκγονα γίνεται καὶ
[6, 2]	τῶν ὀρνίθων· τῶν μὲν γὰρ	λευκά	ἐστι τὰ ᾠά, οἷον περιστερᾶς
[6, 19]	λευκαὶ φλέβες ὦσιν ἢ μέλαιναι,	λευκὰ	μὲν ἐὰν λευκαί, ἐὰν δὲ
[6, 30]	τινες καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι ἂν	ἅλα	λείχωσιν, ἄνευ ὀχείας γίνεσθαι ἐγκύους.
[6, 20]	κατὰ τὸ σῶμα. Τὸ δὲ	γάλα	αἱ κύνες ἴσχουσι πρὸ τοῦ
[6, 17]	ἐλάττω προϊεμένων κάθαρσιν. Τὸ δὲ	γάλα	γίνεται, ὅταν ὀχεύεσθαι ἄρχωνται, πυοειδές·
[6, 25]	ἥδιστα πάντων· πίνουσι δὲ τὸ	γάλα	δύο καὶ ἕνα ἢ τρία
[6, 25]	Τίκτει δὲ τοῦ ἔαρος, καὶ	γάλα	ἔχει μέχρι οὗ ἂν ἐν
[6, 25]	καὶ τὰ κρέα καὶ τὸ	γάλα	ἥδιστα πάντων· πίνουσι δὲ τὸ
[6, 11]	ὁ δελφὶς καὶ ἡ φώκαινα	γάλα,	καὶ θηλάζονται· καὶ εἰσδέχονται δὲ
[6, 23]	ὑπὸ τοῦ ὄνου. Ἴσχει δὲ	γάλα	κύουσα δεκάμηνος οὖσα. Τεκοῦσα δὲ
[6, 21]	γάλα. Τὸ δὲ πρῶτον γινόμενον	γάλα	ὅταν παγῇ, οὕτω γίνεται σκληρὸν
[6, 21]	σφόδρα τοὺς πόδας. Τὸ δὲ	γάλα,	ὅταν τέκῃ, χρήσιμον γίνεται· ἔμπροσθεν
[6, 20]	Χρήσιμον δ´ εὐθύς ἐστι τὸ	γάλα,	ὅταν τέκωσιν. Ἡ δὲ Λακωνικὴ
[6, 28]	συλλαμβάνει ἔτι θηλαζομένη· τὸ δὲ	γάλα	παχύτητι ὅμοιόν ἐστι τῷ ὑείῳ.
[6, 28]	τύχωσιν. {Ἴσχει δ´ ἡ θήλεια	γάλα	πρότερον ἢ τεκεῖν, καὶ τεκοῦσα
[6, 21]	γίνεται· ἔμπροσθεν δ´ οὐκ ἔχει	γάλα.	Τὸ δὲ πρῶτον γινόμενον γάλα
[6, 30]	μικρὰ ἔχουσι, τὰ δ´ ὀπίσθια	μεγάλα·	γίνονται δὲ πλήθει πολλοί. Ἔστι
[6, 16]	δ´ οὐχ οὕτω πολλὰ ὡς	μεγάλα.	Καὶ ὥσπερ τὰ φαλάγγια δέ,
[6, 10]	ἔχει τῶν σπλάγχνων ὅσα ἔχει	μεγάλα,	οἷον τὸ ἧπαρ, καὶ αἱματώδη.
[6, 13]	Ὕστερον δ´ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ	δῆλά	ἐστι τὰ ὄμματα τοῦ ἰχθύος·
[6, 10]	πρότερον. {Αἱ μὲν οὖν πρὸς	ἄλληλα	διαφοραὶ τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον
[6, 10]	διαφορὰς καὶ ἄλλας μὲν πρὸς	ἄλληλα	οἵ τε θορικοὶ πόροι καὶ
[6, 3]	μὲν διείργει τοῦ μὴ εἰς	ἄλληλα	συγκεχύσθαι τὰ ὠχρὰ τοῦ λευκοῦ
[6, 7]	πλὴν τοῦ μὲν ἱέρακος τὰ	ποικίλα	οἷον γραμμαί εἰσι, τοῦ δὲ
[6, 14]	αὐτῶν καὶ θορὸν οἱ ἄρρενες.	Ἀλλὰ	γένος τί ἐστιν αὐτῶν τοιοῦτον,
[6, 15]	Τοῦτο δ´ ἐστὶν οὐκ ἀληθές,	ἀλλὰ	γίνονται ἐκ τῶν καλουμένων γῆς
[6, 22]	οὐκ εὐθὺς μετὰ τοῦτο πίμπλαται	ἀλλὰ	διαλείπει χρόνον, καὶ τίκτει ἄμεινον
[6, 23]	οὕτως οἱ περὶ ταῦτα πραγματευόμενοι,	ἀλλὰ	διαλείπουσί τινα χρόνον. Οὐ προσδέχεται
[6, 28]	μῆνα. Τίκτουσι δ´ οὐκ ἀθρόα,	ἀλλὰ	διαλείπουσιν ἡμέρας ὅσας ἂν τύχωσιν.
[6, 26]	καὶ οὐ πρὸς μιᾷ διατρίβει,	ἀλλὰ	διαλιπὼν βραχὺν χρόνον πλησιάζει ἄλλαις.
[6, 2]	ἐν ἴσοις χρόνοις συμβαίνει πᾶσιν,	ἀλλὰ	διαφέρει κατὰ τὰ μεγέθη τῶν
[6, 2]	ἐπῳαζόντων τῶν ὀρνίθων, {οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ αὐτόματα ἐν τῇ γῇ
[6, 6]	μόνον δύο, ὥσπερ φασί τινες,	ἀλλὰ	καὶ πλείω· ἐπῳάζει δὲ περὶ
[6, 2]	ἐναντίαν οὐ μόνον τῷ χρώματι	ἀλλὰ	καὶ τῇ δυνάμει· τὸ μὲν
[6, 26]	διὰ τὴν συντονίαν) οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ ὑπομένουσαι ἐνίοτε ὀχεύονται, καθάπερ
[6, 27]	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, οὐκ ἀναβαδὸν	ἀλλὰ	κατακεκλιμέναι ἐπὶ τῆς γῆς. Κύει
[6, 2]	τὸ δ´ ὠχρὸν οὐ πήγνυται	ἀλλὰ	μαλακὸν διατελεῖ, ἂν μὴ κατακαυθῇ,
[6, 10]	ὑποζώματι ἐνίοις συνίσταται τὰ ᾠά,	ἀλλὰ	μεταξὺ κατὰ τὴν ῥάχιν, ἐκεῖθεν
[6, 10]	πάντων τῶν ἰχθύων οὐ δίχρων	ἀλλὰ	μονόχρων, λευκότερον δ´ ἢ ὠχρότερον,
[6, 18]	κυΐσκονται δ´ ἐκ μιᾶς ὀχείας,	ἀλλὰ	{πολλάκις ἐπιβιβάσκουσι διὰ τὸ ἐκβάλλειν
[6, 10]	ὅτι οὐχ ἅμα πάντα προΐενται,	ἀλλὰ	πολλάκις καὶ πολὺν χρόνον. Τὰ
[6, 17]	πρὸς ἕω οὔτε πρὸς δυσμάς,	ἀλλὰ	πρὸς ἄρκτον ἢ νότον. Ὅταν
[6, 18]	τὸν αὐτὸν καιρὸν τῆς ὀχείας,	ἀλλὰ	πρὸς τὴν ἐκτροφὴν τῶν τέκνων
[6, 25]	οὐδὲ ἐῴκει θηρί γε σιτοφάγῳ,	ἀλλὰ	ῥίῳ ὑλήεντι. Γίνονται δὲ τομίαι
[6, 16]	μαινίς, τῶν δὲ σελαχῶν βάτραχος·	ἀλλὰ	σπάνιοί εἰσι διὰ τὸ ἀπόλλυσθαι
[6, 3]	οὐκ ἔχει ταύτην τὴν διάφυσιν,	ἀλλὰ	συμψαύουσιν. Εἰσὶ δ´ ἔνιαι ἀλεκτορίδες
[6, 22]	ἄλλος ἅμα τοῖς τελευταίοις ἅπαντας·	ἀλλὰ	τὰ τοιαῦτα γίνεται ὀλιγάκις. Ὥστε
[6, 28]	οὐκ ἐν πολλῷ γίνεται τόπῳ,	ἀλλὰ	τῆς Εὐρώπης ἁπάσης ἐν τῷ
[6, 20]	ἐπὶ τὸ πολύ, οὐ μὴν	ἀλλά	τισι καὶ περὶ ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας
[6, 21]	ὥστε καὶ γεννᾶν· οὐ μὴν	ἀλλὰ	τό γ´ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 17]	τοῖς θήλεσιν οὐδὲν γίνεται καταμήνιον,	ἀλλὰ	τὸ οὖρον παχύτερον τὸ τῆς
[6, 2]	ὄρνιθι οὐδὲν παχύνεται τὸ ὑγρόν,	ἀλλὰ	τό τ´ ὠχρὸν διαμένει καὶ
[6, 16]	ἡ αὐτὴ ὥρα τοῦ ἔτους,	ἀλλὰ	τοῖς μὲν τοῦ θέρους, τοῖς
[6, 16]	ἐνιαχοῦ τίκτουσι περὶ τὸν πυραμητόν·	ἀλλὰ	τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 15]	θορικοὺς πόρους οὔθ´ ὑστερικοὺς ἔχουσιν·	ἀλλὰ	τοῦτο ὅλον τὸ γένος τῶν
[6, 11]	κήτη, ὅσα μὴ ἔχει βράγχια	ἀλλὰ	φυσητῆρα, ζῳοτοκοῦσιν, ἔτι δὲ πρίστις
[6, 30]	πλήθει πολλοί. Ἔστι δὲ καὶ	ἄλλα	γένη μυῶν πολλά.
[6, 3]	οὔρια ἐγένετο. Τὰ μὲν οὖν	ἄλλα	γόνιμα (πλὴν ὅτι τὸ μὲν
[6, 1]	πλείω. Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν	ἄλλα	ἐν νεοττιαῖς, τὰ δὲ μὴ
[6, 4]	τοῦ ἄρρενος, ὥσπερ καὶ τὰ	ἄλλα	ζῷα μετὰ τὸν τόκον. Τίκτουσι
[6, 28]	καὶ ὑστέραν, ὥσπερ καὶ τὰ	ἄλλα	ζῷα τὰ θήλεα, ὅσα ἐστὶ
[6, 11]	δὲ καὶ φάλαινα καὶ τὰ	ἄλλα	κήτη, ὅσα μὴ ἔχει βράγχια
[6, 22]	εἶναι, τὸ ἔμβρυον ἀνασχιζόμενον ἔχειν	ἄλλα	νεφροειδῆ περὶ τοὺς νεφρούς, ὥστε
[6, 5]	οἱ γῦπες. Τὰ μὲν οὖν	ἄλλα	ὅσα σαρκοφάγα οὐκ ὦπται πλεονάκις
[6, 17]	αὐτῶν ἅτε φαύλως ᾠκοδομημένας, καὶ	ἄλλα	πολλὰ ἐργάζεσθαι. Φασὶ δὲ καὶ
[6, 22]	αὐτὰς εὐτοκωτέρας. Τὰ μὲν οὖν	ἄλλα	τετράποδα κατακείμενα τίκτει, διὸ καὶ
[6, 6]	ὁ κόραξ. Ποιεῖ δὲ καὶ	ἄλλα	τῶν ὀρνέων τὸ αὐτὸ τοῦτο·
[6, 11]	θήλεια ὅμοιον προβάτῳ, πάντα δὲ	τἆλλα	γυναικί. Περὶ μὲν οὖν τῶν
[6, 30]	τῶν μυῶν γένεσις θαυμασιωτάτη παρὰ	τἆλλα	ζῷά ἐστι τῷ πλήθει καὶ
[6, 11]	τίκτει ζῷα, καὶ χόριον καὶ	τἆλλα	προΐεται ὥσπερ πρόβατον. {Τίκτει δ´
[6, 17]	καὶ βόες δὲ ὡσαύτως καὶ	τἆλλα	τὰ τετράποδα πάντα. ~Ὁρμητικώτερα μὲν
[6, 27]	καὶ κύει ἴσας ἡμέρας, καὶ	τἆλλα	ὡσαύτως τῇ ἄρκτῳ. Κύουσαν δ´
[6, 30]	δὲ καὶ ἄλλα γένη μυῶν	πολλά.
[6, 12]	τούτων δ´ οὐ γίνεται τὰ	πολλὰ	γόνιμα, ἀλλ´ ὅσα ἂν ἐπιρράνῃ
[6, 11]	ζῷον φιλότεκνον. Ζῇ δ´ ἔτη	πολλά·	δῆλοι γὰρ ἔνιοι γεγόνασι βιοῦντες
[6, 11]	ὁ μὲν δελφὶς τὰ μὲν	πολλὰ	ἕν, ἐνίοτε δὲ καὶ δύο·
[6, 23]	μηνί. Τίκτει δὲ τὰ μὲν	πολλὰ	ἕν· μονοτόκον γάρ ἐστι φύσει·
[6, 17]	ἅτε φαύλως ᾠκοδομημένας, καὶ ἄλλα	πολλὰ	ἐργάζεσθαι. Φασὶ δὲ καὶ τὴν
[6, 24]	μέγα. Ζῇ δ´ ἡμίονος ἔτη	πολλά·	ἤδη γάρ τις βεβίωκεν ἔτη
[6, 10]	μὲν μείζω τὰ δ´ ἐλάττω,	πολλά,	κάτω δ´ ἔμβρυα ἤδη· διὸ
[6, 12]	καί, καθάπερ λέγεται, τὰ μὲν	πολλὰ	οἱ ἄρρενες ἀνακάπτουσι, τὰ δ´
[6, 6]	ἀλεγίζει» Ὡς μὲν οὖν τὰ	πολλὰ	οὕτω συμβαίνει, ἤδη δὲ καὶ
[6, 18]	τὰ πλεῖστα εἴκοσιν· πλὴν ἂν	πολλὰ	τέκωσιν, οὐ δύνανται ἐκτρέφειν πάντα.
[6, 8]	ἀποτόμοις πέτραις. ~Ἐπῳάζει δὲ τὰ	πολλὰ	τῶν ὀρνέων, ὥσπερ εἴρηται περὶ
[6, 28]	Τίκτει δὲ τυφλά, ὥσπερ τὰ	πολλὰ	τῶν πολυσχιδῶν ~Ἡ δ´ ἀλώπηξ
[6, 16]	ᾠῶν· ἴσχει δ´ οὐχ οὕτω	πολλὰ	ὡς μεγάλα. Καὶ ὥσπερ τὰ
[6, 1]	αἱ περιστεραί, οἱ δὲ τῷ	πολλά,	ὥσπερ αἱ ἀλεκτορίδες. Τὰ δὲ
[6, 2]	ᾠά, τὸ μὲν εἶδος ὠχρὰ	ὅλα,	τὸ δὲ μέγεθος ἡλίκα ᾠά·
[6, 26]	χρόνον ὀχεύουσι, τὰ κρέα γίνεται	φαῦλα	καὶ δυσώδη, καθάπερ καὶ τῶν
[6, 2]	τῶν ᾠῶν θήλεα, τὰ δὲ	στρογγύλα	καὶ περιφέρειαν ἔχοντα κατὰ τὸ
[6, 20]	πλείονας ἡμέρας καὶ ἐλάττους μιᾷ.	Τυφλὰ	δὲ γίνεται αὐτῇ τὰ σκυλάκια,
[6, 20]	ἐστὶν ἡμέραι ἑβδομήκοντα καὶ δύο)	τυφλὰ	δὲ γίνεται τὰ σκυλάκια τούτων
[6, 20]	δ´ ἐστὶ τρεῖς μῆνες ὅλοι)	τυφλὰ	δὲ τὰ σκυλάκια τούτων γίνεται
[6, 29]	τῷ πλήθει τῶν γινομένων, καὶ	τυφλὰ	τίκτει ὥσπερ κύων· ὀχεύει δὲ
[6, 29]	κυΐσκονται τοῖς κυσί, καὶ τίκτουσι	τυφλά·	τίκτουσι δὲ καὶ δύο καὶ
[6, 29]	καὶ ὁ πανθὴρ δὲ τίκτει	τυφλὰ	ὥσπερ λύκος, τίκτει δὲ τὰ
[6, 28]	ἐστι τῷ ὑείῳ. Τίκτει δὲ	τυφλά,	ὥσπερ τὰ πολλὰ τῶν πολυσχιδῶν
[6, 17]	ταῖς ὀσμαῖς, κἂν ὀλίγας ἡμέρας	ἅμα	γένωνται πρὸ τῆς ὀχείας· κἂν
[6, 6]	τῶν νεοττῶν ἀχθόμενος τῇ ἐδωδῇ.	Ἅμα	δὲ καὶ λέγεται ἐν τῷ
[6, 10]	αἱματώδη. Πάντα δὲ τὰ σελαχώδη	ἅμα	ἔχουσιν ἄνω μὲν πρὸς τῷ
[6, 10]	θήλεα, καὶ ἐν τῇ αὐτῇ	ἅμα	θήλεα καὶ ἄρρενα. Καὶ τὰ
[6, 20]	ἑπτὰ ἡμέραις γίνεται· συμβαίνει δ´	ἅμα	καὶ ἔπαρσις αἰδοίου. Ἐν δὲ
[6, 13]	καὶ οὗτοι οὐκ ἐξαφιᾶσιν οὐδέποτε	ἅμα	πᾶν, οὔθ´ αἱ θήλειαι τὸ
[6, 10]	τοιούτους τῶν ἰχθύων, ὅτι οὐχ	ἅμα	πάντα προΐενται, ἀλλὰ πολλάκις καὶ
[6, 22]	δέ τις τὸ πρῶτον εὐθὺς	ἅμα	πάντας ἐξέβαλε, καὶ ἄλλος ἅμα
[6, 10]	δὲ κάτω ἐν τῇ ὑστέρᾳ	ἅμα	πέττεται καὶ τελεσιουργεῖται. Οἱ μὲν
[6, 16]	καὶ ἐξέρχονται μὲν τοῦ φθινοπώρου	ἅμα	ταῖς θυννίσιν, εἰσπλέουσι δὲ τοῦ
[6, 11]	ὥραν τοῦ ἔτους, μάλιστα δ´	ἅμα	ταῖς πρώταις αἰξίν. Ἄγει δὲ
[6, 9]	ἄρχεται αὖθις ἀπολαμβάνειν τὴν πτέρωσιν	ἅμα	τῇ τούτων βλαστήσει. Ἀλεκτορίδι δ´
[6, 14]	ἐξῃρεῖτο, ὕδωρ δ´ ἤρχετο ἐγγίνεσθαι	ἅμα	τοῖς ὄμβροις γινομένοις. Ἐν τούτῳ
[6, 9]	μετὰ τὴν ὀχείαν. {Πτερορρυεῖ δ´	ἅμα	τοῖς πρώτοις τῶν δένδρων καὶ
[6, 20]	ἐν τοῖς τόκοις κάθαρσις γίνεται	ἅμα	τοῖς σκυλακίοις τικτομένοις, ἔστι δ´
[6, 22]	ἅμα πάντας ἐξέβαλε, καὶ ἄλλος	ἅμα	τοῖς τελευταίοις ἅπαντας· ἀλλὰ τὰ
[6, 18]	οὖν συμβαίνει πάσαις, ἔνιαι δ´	ἅμα	τούτῳ καὶ τὸ σπέρμα προΐενται.
[6, 3]	καὶ φθέγγεται· καὶ ἡ καρδία	ἅμα	τῷ ὀμφαλῷ ἀναφυσᾷ ὡς ἀναπνέοντος.
[6, 26]	καὶ ἀσθενὲς οὕτως ὥστ´ ἐὰν	ἠρέμα	τις πατάξη, διακόπτεται τοῦ δέρματος
[6, 25]	διὰ τὸ νέοις οὖσιν ἐμπίπτειν	νόσημα	κνησμὸν εἰς τοὺς ὄρχεις· εἶτα
[6, 3]	γίνεται ἐν τῷ νεοττῷ, καὶ	ὑπόστημα	ἐν τῇ κοιλίᾳ ὠχρόν. Καὶ
[6, 11]	φαίνεται ἔχον ᾠά, ἀλλ´ εὐθέως	κύημα,	ἐξ οὗ διαρθρουμένου γίνεται τὸ
[6, 13]	οὕτω δὲ συνεχές ἐστι τὸ	κύημα	περιειλιγμένον, ὥστε τό γε τῆς
[6, 16]	ὁμοίως τοῦτο ἐπίδηλον, οὐδὲ τὸ	κύημα	σφόδρα φανερὸν διὰ τὴν πιμελήν·
[6, 13]	αἱ πέρκαι συνεχὲς ἀφιᾶσι τὸ	κύημα,	ὥσπερ οἱ βάτραχοι· οὕτω δὲ
[6, 10]	δ´ ὠχρά. Τὸ μὲν οὖν	σχῆμα	τῆς ὑστέρας ὡς ἔχει, ἐκ
[6, 10]	ἐγγίνεται ᾠώδης ὑγρότης· τὸ δὲ	σχῆμα	τοῦ ὀστράκου ὅμοιον ταῖς τῶν
[6, 26]	διὰ τὸ καῦμα καὶ τὸ	ἄσθμα	εἰς τὸ ὕδωρ. Καθ´ ὃν
[6, 12]	δ´ οὐ γίνεται τὰ πολλὰ	γόνιμα,	ἀλλ´ ὅσα ἂν ἐπιρράνῃ ὁ
[6, 2]	ψηλαφώμεναι. Γίνεται δὲ τὰ ὑπηνέμια	γόνιμα	καὶ τὰ ἐξ ὀχείας ἤδη
[6, 2]	οὔτε τὰ ὑπηνέμια ὥστε γίνεσθαι	γόνιμα,	οὔτε τὰ γόνῳ κυούμενα ὥστε
[6, 3]	ἐγένετο. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα	γόνιμα	(πλὴν ὅτι τὸ μὲν μεῖζον
[6, 2]	καὶ γίνεται τὰ μὲν ὑπηνέμια	γόνιμα,	τὰ δὲ προϋπάρχοντα κατὰ τὸν
[6, 17]	καὶ ἐπὶ τὴν βλασφημίαν τὸ	ὄνομα	αὐτῶν ἐπιφέρουσιν ἀπὸ μόνου τῶν
[6, 24]	μὲν ἀπὸ τῆς γνάθου τὸ	δέρμα	ἐφελκόμενον ταχὺ ἐπίῃ, νέον τὸ
[6, 17]	θωρακίζοντες ἑαυτοὺς καὶ ποιοῦντες τὸ	δέρμα	ὡς παχύτατον ἐκ παρασκευῆς, πρὸς
[6, 10]	ὥστε θλιβομένων ἔξω ῥεῖν τὸ	σπέρμα	λευκόν. Εἰσὶ δ´ οἱ πόροι
[6, 18]	δ´ ἅμα τούτῳ καὶ τὸ	σπέρμα	προΐενται. Ἐν δὲ τῇ κυήσει
[6, 19]	προβάτων ἐὰν μὲν τὰ πρεσβύτερα	ὁρμᾷ	πρὸς τὴν ὀχείαν κατὰ τὴν
[6, 23]	τὸ γνῶμα λιπεῖν, οὐκέτι λαμβάνει	πλῆσμα	οὐδὲ κυΐσκεται τοῦ λοιποῦ βίου
[6, 23]	ἡμέρᾳ, καὶ μάλιστα δέχεται τὸ	πλῆσμα	ταύτῃ βιβασθεῖσα τῇ ἡμέρᾳ, λαμβάνει
[6, 26]	τρίτῳ, καὶ φεύγουσι διὰ τὸ	καῦμα	καὶ τὸ ἄσθμα εἰς τὸ
[6, 3]	ὀκτωκαίδεκα γάρ τις τεκοῦσα ἐξέλεψε	δίδυμα,	πλὴν ὅσα οὔρια ἐγένετο. Τὰ
[6, 3]	δ´ ἔνιαι ἀλεκτορίδες αἳ πάντα	δίδυμα	τίκτουσιν, καὶ ἤδη ἐπὶ τούτων
[6, 3]	ἐπὶ τῶν περιστερῶν. Τὰ δὲ	δίδυμα	τῶν ᾠῶν δύ´ ἔχει λεκίθους,
[6, 2]	τὴν ὀχείαν· ἐὰν γὰρ κατὰ	πνεῦμα	στῇ τοῦ ἄρρενος, κυΐσκεται καὶ
[6, 23]	ἐπαναβὰς διαφθείρει τὸ τοῦ ἵππου	ὄχευμα,	ὥσπερ εἴρηται· ὁ δ´ ἵππος
[6, 2]	δ´ ὀχευθῇ, ἄνω πρὸς τὸ	ὑπόζωμα	λαμβάνει ἡ θήλεια. Καὶ τὸ
[6, 2]	ἐν ἀλεκτρυόνι διαιρουμένῳ ὑπὸ τὸ	ὑπόζωμα,	οὗπερ αἱ θήλειαι ἔχουσι τὰ
[6, 23]	βίου, ἐὰν τέκῃ πρὶν τὸ	γνῶμα	λιπεῖν. Βιοῖ δ´ ὄνος πλείω
[6, 23]	δὲ μὴ τέκῃ πρὶν τὸ	γνῶμα	λιπεῖν, οὐκέτι λαμβάνει πλῆσμα οὐδὲ
[6, 11]	δ´ ἐκ τοῦ νώτου· τὸ	χρῶμα	ἔχει κυανοῦν. Πολλοὶ δὲ δελφίνων
[6, 7]	μᾶλλον· ἀλλ´ ἢ κατὰ τὸ	χρῶμα	μόνον προσέοικεν ἱέρακι, πλὴν τοῦ
[6, 3]	Ὀλίγον δ´ ὕστερον καὶ τὸ	σῶμα	ἤδη ἀποκρίνεται, μικρὸν τὸ πρῶτον
[6, 21]	πλείω, ἐὰν εὔφορον ἔχωσι τὸ	σῶμα·	καὶ γὰρ {τῶν βοῶν τοὺς
[6, 11]	παρὰ τὸν κρόταφον· τὸ γὰρ	σῶμα	σαρκῶδες αὐτῆς ἐστιν. Ἀφίησι δὲ
[6, 20]	ἀπισχναίνεται ἔλαττον ἢ κατὰ τὸ	σῶμα.	Τὸ δὲ γάλα αἱ κύνες
[6, 27]	τῷ μεγέθει ὡς κατὰ τὸ	σῶμα	τὸ ἑαυτῆς· ἔλαττον μὲν γὰρ
[6, 3]	ἐν τῇ κοιλίᾳ ὠχρόν. Καὶ	περίττωμα	δ´ ἀφίησι περὶ τὸν χρόνον
[6, 3]	λευκὸν δὲ καὶ τὸ ἔξω	περίττωμα,	καὶ ἔσω τι ἐγγίνεται λευκόν.
[6, 17]	μὲν οὖν τὸ τῆς κύστεως	περίττωμα	τοῖς τετράποσι παχύτερον ἢ τὸ
[6, 26]	τὰ πρόσωπα διὰ τὸ ῥαίνεσθαι	μέλανα	γίνεται αὐτῶν, ὥσπερ τῶν τράγων.
[6, 19]	ἐὰν λευκαί, ἐὰν δὲ μέλαιναι	μέλανα·	ἐὰν δ´ ἀμφότεραι, ἄμφω· πυρρὰ
[6, 19]	δὲ τὰ ἔκγονα γίνεται καὶ	μέλανα,	ἐὰν ὑπὸ τῇ τοῦ κριοῦ
[6, 22]	πέμπτῳ ἔτει μετὰ τὸν τόκον.	Ἕνα	δ´ ἐνιαυτὸν {καὶ πάμπαν ἀνάγκη
[6, 6]	πολλάκις γάρ, ὅσα πλείω τίκτει,	ἕνα	ἐκβάλλουσιν. Οὐ πάντα δὲ τὰ
[6, 25]	δὲ τὸ γάλα δύο καὶ	ἕνα	ἢ τρία καὶ ἕνα πρὸς
[6, 4]	πλέον νεοττοῖν, ἐνίοτε δὲ καὶ	ἕνα	μόνον· τὸ δ´ ὑπολειπόμενον τῶν
[6, 25]	καὶ ἕνα ἢ τρία καὶ	ἕνα	πρὸς ὕδωρ κεράσαντες. Ὁ δ´
[6, 28]	ὑποκάτω τῆς κέρκου, πόρον δ´	οὐδένα	ἔχει· μετὰ δὲ τοῦτο ὁ
[6, 17]	Ὅταν δ´ ἐμπέσῃ τὸ πάθος,	οὐδένα	ἐῶσι πλησιάζειν, ἕως ἂν ἢ
[6, 22]	καὶ ἓξ μηνῶν οὐκέτι βάλλει	οὐδένα.	Ἤδη δέ τις τὸ πρῶτον
[6, 28]	τοῦ θήλεος, οὐκ ἔχει μέντοι	οὐδένα	πόρον· ὑποκάτω δ´ αὐτοῦ ἐστιν
[6, 2]	περὶ τὰς λίμνας, τῶν δὲ	κατεστιγμένα,	οἷον τὰ τῶν μελεαγρίδων καὶ
[6, 16]	τὸ πολὺ γινομένου ἐστόχασται τὰ	εἰρημένα.	Ἴσχουσι δὲ καὶ οἱ γόγγροι
[6, 2]	τὰ ᾠά. Ἤδη δὲ καὶ	κείμενα	ἐν ἀγγείοις ἀλεεινοῖς ἐξεπέφθη καὶ
[6, 22]	Τὰ μὲν οὖν ἄλλα τετράποδα	κατακείμενα	τίκτει, διὸ καὶ πλάγια προέρχεται
[6, 2]	ὑπηνέμια ἔχουσα ἢ τὰ γόνῳ	εἰλημμένα	ἐξ ἑτέρου ὄρνιθος· καὶ γίνεται
[6, 16]	τὰ δὲ πηδᾷ καὶ ψοφεῖ	ἐκθλιβόμενα.	Ἔτι δ´ ἄν τις ψηλαφᾷ
[6, 1]	ὄρτυγες, ἀλλ´ ἐν τῇ γῇ,	ἐπηλυγαζόμενα	ὕλην. Ὡσαύτως δὲ καὶ κόρυδος
[6, 10]	ὥσπερ εἴρηται, οἷον τοῖς σκυλίοις·	αὐξανόμενα	δὲ περιέρχεται. Οὔσης δὲ δικρόας
[6, 10]	κατὰ τὴν ῥάχιν, ἐκεῖθεν δ´	αὐξανόμενα	μεταβαίνει. Τὸ δ´ ᾠὸν γίνεται
[6, 2]	ᾠὰ πλείω ἢ τὰ γόνῳ	γινόμενα,	ἐξ ὧν οὐ γίνεται νεοττὸς
[6, 3]	ᾠῶν καὶ {τὰ} ἐξ ὀχείας	γινόμενα,	καὶ ἐπῳαζουσῶν οὐδὲν γίνεται ἔκγονον·
[6, 10]	κεφαλὴν νέα μὲν ὄντα ἄνω,	ἁδρυνόμενα	δὲ καὶ τέλεα ὄντα κάτω.
[6, 17]	κατὰ μίαν ὥραν, οἷον τὰ	συνανθρωπευόμενα,	ὕες τε καὶ κύνες, ἧττον
[6, 19]	ὀχείας ὡσαύτως, καὶ {βορείοις μὲν	ὀχευόμενα	ἀρρενοτοκεῖ μᾶλλον, νοτίοις δὲ θηλυτοκεῖ.
[6, 19]	καὶ ἀρρενοτοκεῖ· δεῖ δ´ ὁρᾶν	ὀχευόμενα	πρὸς βορέαν. Τὰ δ´ εἰωθότα
[6, 23]	μὴ διαλείπῃ χρόνον τινὰ οὕτως	ὀχευόμενα,	ταχέως ἄγονον τὸ θῆλυ γίνεται·
[6, 8]	ὥσπερ εἴρηται περὶ τῶν περιστερῶν,	διαδεχόμενα	τὰ ἄρρενα τοῖς θήλεσι, τὰ
[6, 3]	τὸν περιέχοντα ὅλον τόν θ´	ὑμένα	ἐν ᾧ ὁ νεοττός, καὶ
[6, 3]	νεοττός, καὶ τὸν τοῦ ὠχροῦ	ὑμένα	καὶ τὸ μεταξὺ τούτων ὑγρόν.
[6, 3]	ὁ μετὰ τὸν τοῦ ὀστράκου	ὑμένα	{τὸν ἔσχατον, εἰς ὃν ἔτεινεν
[6, 3]	ἡ δ´ ἑτέρα εἰς τὸν	ὑμένα	τὸν περιέχοντα ὅλον τόν θ´
[6, 3]	φλὲψ ἡ μὲν πρὸς τὸν	ὑμένα	τὸν περιέχοντα τὸ ὠχρόν (τὸ
[6, 10]	ἕτερον ὀμφαλὸν τείνοντα πρὸς τὸν	ὑμένα	τὸν ὑπὸ τὸ ὄστρακον· τὸν
[6, 17]	τοῖς προσαγομένοις. Τὰ δὲ πολλάκις	ποιούμενα	τὰς ὀχείας καὶ μὴ κατὰ
[6, 2]	διαφθείρεται τὰ ᾠά. Τὰ δὲ	καλούμενα	ὑπό τινων κυνόσουρα καὶ οὔρια
[6, 10]	καὶ ἄρρενα. Καὶ τὰ ἔμβρυα	διαιρούμενα,	ὁμοίως ὥσπερ ἐπὶ τῶν τετραπόδων,
[6, 2]	γίνεσθαι γόνιμα, οὔτε τὰ γόνῳ	κυούμενα	ὥστε μεταβαλεῖν εἰς τὸ τοῦ
[6, 30]	ὑστεραίᾳ ἕωθεν ἄγοντες τοὺς θεριστὰς	καταβεβρωμένα	ἅπαντα καταλαμβάνουσιν. Ὁ δ´ ἀφανισμὸς
[6, 2]	περιφέρειαν ἔχοντα κατὰ τὸ ὀξὺ	ἄρρενα.	Ἐκλέπεται μὲν οὖν ἐπῳαζόντων τῶν
[6, 10]	δὲ καὶ ἐν τῇ ἀριστερᾷ	ἄρρενα	καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ θήλεα,
[6, 21]	κρατεῖ πολλάκις. Ὀχεύει δὲ τὰ	ἄρρενα	καὶ ὀχεύεται τὰ θήλεα ἐνιαύσια
[6, 10]	τῇ αὐτῇ ἅμα θήλεα καὶ	ἄρρενα.	Καὶ τὰ ἔμβρυα διαιρούμενα, ὁμοίως
[6, 17]	τριῶν μηνῶν. Ὅλως δὲ τὰ	ἄρρενα	πάντα ἢ τὰ πλεῖστα οὐ
[6, 26]	γὰρ ὑπομένει ἡ θήλεια τὸν	ἄρρενα	πολλάκις διὰ τὴν συντονίαν) οὐ
[6, 9]	οἱ τρέφοντες διὰ τὸ τὸν	ἄρρενα	τῆς θηλείας τοῦτο δρώσης ἐπιπετόμενον
[6, 8]	περὶ τῶν περιστερῶν, διαδεχόμενα τὰ	ἄρρενα	τοῖς θήλεσι, τὰ δὲ τοσοῦτον
[6, 22]	ἐν δὲ τῇ γαστρὶ τὰ	ἄρρενα	τῶν θηλειῶν, καθάπερ καὶ ἐπὶ
[6, 17]	ἔλθωσι, καὶ χωρὶς βόσκονται τὰ	ἄρρενα	τῶν θηλειῶν. Καὶ αἱ ὕες
[6, 21]	φασι πεποιηκέναι τινὲς ὀρθῶς ποιήσαντα	ἄρσενα	πενταέτηρον" καὶ τὸ βοὸς ἐννεώροιο"
[6, 21]	τῆς ὀχείας περὶ τὸν Θαργηλιῶνα	μῆνα	καὶ τὸν Σκιρροφοριῶνα αἱ πλεῖσται·
[6, 16]	κυΐσκεται μὲν περὶ τὸν Ποσειδεῶνα	μῆνα,	{κύει δ´ ἡμέρας τριάκοντα· καὶ
[6, 10]	ἔμβρυα ἤδη· διὸ πολλοὶ κατὰ	μῆνα	τίκτειν καὶ ὀχεύεσθαι οἴονται τοὺς
[6, 28]	ὅταν κύωσι, καὶ τίκτουσι κατὰ	μῆνα.	Τίκτουσι δ´ οὐκ ἀθρόα, ἀλλὰ
[6, 28]	λέων πάνυ μικρὰ οὕτως ὥστε	δίμηνα	ὄντα μόλις βαδίζειν. Οἱ δ´
[6, 4]	φασιν ὀχεύεσθαι καὶ γεννᾶν καὶ	τρίμηνα	ὄντα, σημεῖον ποιούμενοι τὴν πολυπλήθειαν
[6, 28]	διατελοῦσιν. Οὐκ ἔχει δ´ ἡ	λέαινα	χαίτην, ἀλλ´ ὁ ἄρρην λέων.
[6, 11]	δ´ ὁ δελφὶς καὶ ἡ	φώκαινα	γάλα, καὶ θηλάζονται· καὶ εἰσδέχονται
[6, 11]	ἐν τῷ Πόντῳ. Διαφέρει δὲ	φώκαινα	δελφῖνος· ἔστι γὰρ τὸ μέγεθος
[6, 11]	δὲ τῷ δελφῖνι καὶ ἡ	φώκαινα·	καὶ γάρ ἐστιν ὅμοιον δελφῖνι
[6, 11]	δὲ καὶ δύο· ἡ δὲ	φάλαινα	ἢ δύο τὰ πλεῖστα καὶ
[6, 11]	ζῳοτοκοῦσιν ᾠοτοκήσαντες. ~Δελφὶς δὲ καὶ	φάλαινα	καὶ τὰ ἄλλα κήτη, ὅσα
[6, 28]	περιττώσεως πόρος. Ἡ δὲ θήλεια	ὕαινα	ἔχει μὲν καὶ τὸ ὅμοιον
[6, 28]	ἀληθινὸν αἰδοῖον. Ἔχει δ´ ἡ	ὕαινα	ἡ θήλεια καὶ ὑστέραν, ὥσπερ
[6, 28]	ὢν τὴν ἡλικίαν. Ἡ δ´	ὕαινα	τῷ μὲν χρώματι λυκώδης ἐστί,
[6, 12]	Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄλλοι·	ἀλεεινά	τε γάρ ἐστι τὰ περὶ
[6, 8]	ἐπὶ τῶν ᾠῶν δύνανται τροφήν	τινα	αὑτοῖς πορίζεσθαι καὶ μὴ παντάπασιν
[6, 12]	τὰ ᾠὰ ἐξέρχεται. Ἔχει γάρ	τινα	ὁ ἰχθὺς οὗτος διάφυσιν ὑπὸ
[6, 23]	μίσγηται καὶ μὴ διαλείπῃ χρόνον	τινὰ	οὕτως ὀχευόμενα, ταχέως ἄγονον τὸ
[6, 22]	μή τις δεσμὸν ἢ ἄλλην	τινὰ	προσενέγκῃ ἀνάγκην· ὥρα δ´ οὐκ
[6, 6]	πλὴν κορώνης· αὕτη δ´ ἐπί	τινα	χρόνον ἐπιμελεῖται· καὶ γὰρ ἤδη
[6, 23]	περὶ ταῦτα πραγματευόμενοι, ἀλλὰ διαλείπουσί	τινα	χρόνον. Οὐ προσδέχεται δ´ οὔτε
[6, 4]	συνθερμαίνουσι τοὺς νεοττοὺς ἀμφότεροι ἐπί	τινα	χρόνον τὸν αὐτόν γε τρόπον
[6, 6]	ἀετῶν γένη ὅμοια περὶ τὰ	τέκνα,	ἀλλ´ ὁ πύγαργος χαλεπός, οἱ
[6, 11]	δὲ περὶ δωδεκαταῖα ὄντα τὰ	τέκνα	εἰς τὴν θάλατταν πολλάκις τῆς
[6, 18]	μόνον, αἱ δ´ ἐπαυξανόμεναι τὰ	τέκνα	καὶ τὰς δέλφακας χρηστὰς γεννῶσιν.
[6, 11]	θηλάζονται· καὶ εἰσδέχονται δὲ τὰ	τέκνα	μικρὰ ὄντα. Τὴν δ´ αὔξησιν
[6, 11]	τριάκονθ´ ἡμέρας. Παρακολουθεῖ δὲ τὰ	τέκνα	πολὺν χρόνον, καὶ ἔστι τὸ
[6, 11]	ὄντα. Τὴν δ´ αὔξησιν τὰ	τέκνα	τῶν δελφίνων ποιοῦνται ταχεῖαν· ἐν
[6, 17]	πρότερον, καὶ τὴν κέρκον κινοῦσι	πυκνά,	καὶ τὴν φωνὴν ἀφιᾶσιν ἀλλοιοτέραν
[6, 17]	ἐπάρσει τῶν αἰδοίων, καὶ τῷ	πυκνὰ	οὐρεῖν αἱ βόες ὥσπερ αἱ
[6, 4]	δὲ πλείστων ὀρνέων οὐδὲν αὐτοετὲς	γεννᾷ.	Ἅπαντες δ´ οἱ ὄρνιθες, ἐπειδὰν
[6, 9]	περὶ πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη,	γεννᾷ	δὲ τριετὴς μάλιστα, ἐν οἷς
[6, 13]	τοῦτον τὸν τρόπον τίκτει καὶ	γεννᾷ,	χαλκὶς δὲ τίκτει ἐν τοῖς
[6, 3]	Τίκτουσι δ´ αἱ ὄρνιθες ἔνια	ἄγονα	τῶν ᾠῶν καὶ {τὰ} ἐξ
[6, 22]	ἀεὶ πρὸς τὸ βελτίω τὰ	ἔκγονα	γίνεσθαι μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Κύει
[6, 19]	τοὺς κριούς. Λευκὰ δὲ τὰ	ἔκγονα	γίνεται καὶ μέλανα, ἐὰν ὑπὸ
[6, 22]	ἱπποφόρβιον, ὅταν ὀχεύωσι τὰ ἑαυτῶν	ἔκγονα.	Οἱ δὲ Σκύθαι ἱππεύουσι ταῖς
[6, 22]	μέντοι ὀλίγα ἐστί, καὶ τὰ	ἔκγονα	τούτων ἐλάττω καὶ ἀσθενικώτερα· ὡς
[6, 1]	ἀλεκτορίδες. Τὰ δὲ γαμψώνυχα πάντα	ὀλιγόγονά	ἐστιν, ἔξω κεγχρίδος· αὕτη δὲ
[6, 19]	μήτηρ. Θηλυγόνα δέ, τὰ δ´	ἀρρενογόνα	γίνεται διά τε τὰ ὕδατα
[6, 19]	τὰ μὲν θηλυγόνα τὰ δ´	ἀρρενογόνα)	καὶ διὰ τὰς ὀχείας ὡσαύτως,
[6, 19]	ᾖ διδυμοτόκος ἢ ἡ μήτηρ.	Θηλυγόνα	δέ, τὰ δ´ ἀρρενογόνα γίνεται
[6, 19]	ὕδατα (ἔστι γὰρ τὰ μὲν	θηλυγόνα	τὰ δ´ ἀρρενογόνα) καὶ διὰ
[6, 9]	μάλιστα δύο ᾠά· τοσαῦτα γὰρ	μόνα	δύναται ἐπῳάζουσα ἐξάγειν. Ἐπιμελοῦνται δ´
[6, 22]	ἔμβρυον τὸ ἐνυπάρχον. Ἵππων δ´	ἡγεμόνα	οὐ καθιστᾶσιν οἱ ἱπποφορβοὶ ὥσπερ
[6, 19]	καὶ ἔαρος αὖθις. Αἰγῶν δ´	ἡγεμόνα	οὐ καθιστᾶσιν οἱ νομεῖς διὰ
[6, 19]	Ἐν ἑκάστῃ δὲ ποίμνῃ κατασκευάζουσιν	ἡγεμόνα	τῶν ἀρρένων, ὃς ὅταν ὀνόματι
[6, 11]	φυσητῆρα, καὶ δέχεται τὸν ἀέρα·	πλεύμονα	γὰρ ἔχουσιν. Καὶ ὅ γε
[6, 13]	ἀλλ´ ἔχουσιν ἀεὶ πλείω ἢ	ἐλάττονα	αἱ μὲν ᾠὰ οἱ δὲ
[6, 28]	πρῶτον πέντε, εἶτ´ ἀεὶ ἑνὶ	ἐλάττονα·	μετὰ δὲ ταῦτα οὐκέτι οὐδὲν
[6, 14]	ποτε, ὃ ἐξηραίνετο μὲν ὑπὸ	κύνα	καὶ ἡ ἰλὺς ἅπασα ἐξῃρεῖτο,
[6, 11]	δὲ καὶ ἀφανίζεσθαι αὐτὸν ὑπὸ	κύνα	περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας. Παρακολουθεῖ δὲ
[6, 20]	τῷ εἰκοστῷ ἔτει ἀποθανόντα τὸν	κύνα	τοῦ Ὀδυσσέως. {Ἐπὶ μὲν οὖν
[6, 3]	τῷ χρόνῳ τούτῳ καὶ τὰ	σπλάγχνα	ἤδη φανερὰ καὶ τὰ περὶ
[6, 16]	δὲ κυΐσκεται μὲν περὶ τὸν	Ποσειδεῶνα	μῆνα, {κύει δ´ ἡμέρας τριάκοντα·
[6, 16]	φθίνοντα, τίκτουσι δὲ περὶ τὸν	Ἑκατομβαιῶνα	ἀρχόμενον· τίκτουσι δ´ οἷον ἐν
[6, 21]	δὲ τῆς ὀχείας περὶ τὸν	Θαργηλιῶνα	μῆνα καὶ τὸν Σκιρροφοριῶνα αἱ
[6, 16]	καὶ οἱ σκόμβροι περὶ τὸν	Ἐλαφηβολιῶνα	φθίνοντα, τίκτουσι δὲ περὶ τὸν
[6, 26]	γίνεται μετ´ ἀρκτοῦρον περὶ τὸν	Βοηδρομιῶνα	καὶ Μαιμακτηριῶνα. Κύει δ´ ὀκτὼ
[6, 26]	ἀρκτοῦρον περὶ τὸν Βοηδρομιῶνα καὶ	Μαιμακτηριῶνα.	Κύει δ´ ὀκτὼ μῆνας· κυΐσκεται
[6, 21]	τὸν Θαργηλιῶνα μῆνα καὶ τὸν	Σκιρροφοριῶνα	αἱ πλεῖσται· οὐ μὴν ἀλλ´
[6, 16]	τριάκοντα· καὶ ὃν καλοῦσί τινες	χελῶνα	τῶν κεστρέων, καὶ ὁ μύξων
[6, 13]	καὶ ἀγελαῖα, ὃν δὲ καλοῦσι	τίλωνα,	πρὸς τοῖς αἰγιαλοῖς ἐν ὑπηνέμοις·
[6, 7]	χρόνον τοῦ θέρους, τὸν δὲ	χειμῶνα	ἀφανίζεται. Ἔστι δ´ ὁ μὲν
[6, 28]	κατὰ μῆνα. Τίκτουσι δ´ οὐκ	ἀθρόα,	ἀλλὰ διαλείπουσιν ἡμέρας ὅσας ἂν
[6, 13]	δὲ τίκτει ἐν τοῖς βαθέσιν	ἀθρόα	καὶ ἀγελαῖα, ὃν δὲ καλοῦσι
[6, 16]	τὸ ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως· τίκτει γὰρ	ἀθρόα	καὶ πρὸς τῇ γῇ. Ὅλως
[6, 2]	μαλακὰ τίκτουσιν αἱ ἀλεκτορίδες) καὶ	δίχροα	τὰ ᾠὰ τῶν ὀρνίθων, ἐκτὸς
[6, 1]	τοὺς νεοττοὺς πολλάκις· χρώματα δὲ	παντοδαπὰ	ἔχουσιν. Τίκτουσι δὲ καὶ οἰκογενεῖς
[6, 1]	ὃν δ´ οἱ Βοιωτοὶ καλοῦσιν	εἴροπα,	εἰς τὰς ὀπὰς ἐν τῇ
[6, 26]	ὥσπερ οἱ τράγοι· καὶ τὰ	πρόσωπα	διὰ τὸ ῥαίνεσθαι μέλανα γίνεται
[6, 21]	τῆς αὐτῆς ἡμέρας, ἐὰν μὴ	ἄρα	διαλιπόντες· οἱ δὲ νεώτεροι καὶ
[6, 20]	δ´ ἐστὶν ἡμέραι ἑξήκοντα) κἂν	ἄρα	μιᾷ ἢ δυσὶν ἢ τρισὶ
[6, 30]	δὲ τῶν μυῶν γένεσις θαυμασιωτάτη	παρὰ	τἆλλα ζῷά ἐστι τῷ πλήθει
[6, 26]	δύο. Καὶ ποιεῖται τοὺς τόκους	παρὰ	τὰς ὁδοὺς διὰ τὸν πρὸς
[6, 10]	Τῶν μὲν οὖν ἄλλων ἰχθύων	παρὰ	τὰς συγγενείας οὐδὲν ὦπται συνδυαζόμενον,
[6, 22]	δὲ τῶν νεωτέρων ὀχεία γίνεται	παρὰ	τὴν ἡλικίαν, ὅταν εὐβοσία καὶ
[6, 11]	βιαίως, ἐὰν μή τις πατάξῃ	παρὰ	τὸν κρόταφον· τὸ γὰρ σῶμα
[6, 1]	γαμψωνύχων. Ὦπται μὲν οὖν καὶ	τέτταρα	ἤδη, τίκτει δὲ καὶ πλείω.
[6, 29]	λύκος, τίκτει δὲ τὰ πλεῖστα	τέτταρα.	Καὶ οἱ θῶες δ´ ὁμοίως
[6, 19]	ἐνίοτε δὲ καὶ τρία ἢ	τέτταρα.	Κύει δὲ πέντε μῆνας καὶ
[6, 29]	ἐκθερμαίνει καὶ συμπέττει. Τίκτει δὲ	τέτταρα	τὰ πλεῖστα. Λύκος δὲ κύει
[6, 29]	καὶ δύο καὶ τρία καὶ	τέτταρα	τὸν ἀριθμόν. Ἔστι δὲ τὴν
[6, 21]	ἵππος· τὰς δ´ ὁπλάς, ὁπόταν	ποδαγρᾷ,	οὐκ ἀποβάλλει, ἀλλ´ οἰδεῖ μόνον
[6, 25]	ὄρχεις· εἶτα ξυόμενοι πρὸς τὰ	δένδρα	ἐκθλίβουσι τοὺς ὄρχεις. ~Ἡ δ´
[6, 17]	παχύτατον ἐκ παρασκευῆς, πρὸς τὰ	δένδρα	τρίβοντες καὶ τῷ πηλῷ μολύνοντες
[6, 17]	πολλή, τὸ μὲν πρῶτον οὐ	σφόδρα	αἱματώδης, ὕστερον μέντοι σφόδρα. Βοῒ
[6, 17]	οὐ σφόδρα αἱματώδης, ὕστερον μέντοι	σφόδρα.	Βοῒ δὲ καὶ ὄνῳ καὶ
[6, 13]	μιγῇ τῷ ᾠῷ ὁ θορός,	σφόδρα	γίνεται κολλῶδες τὸ συνεστηκὸς ἐξ
[6, 17]	γνῶναι μὴ παρεπομένῳ μηδὲ συνήθει	σφόδρα,	διὸ ἔνιοι οὐκ οἴονται γίνεσθαι
[6, 21]	κύωσι καὶ προσδέχωνται τὴν ὀχείαν,	σφόδρα	δοκεῖ σημεῖον εἶναι καὶ χειμῶνος
[6, 7]	τῶν ἱεράκων οἱ νεοττοὶ ἡδύκρεῳ	σφόδρα	καὶ πίονες. Νεοττεύει δὲ γένος
[6, 17]	δὲ βόες ταυρῶσιν· οὕτω δὲ	σφόδρα	κατακώχιμαι τῷ πάθει γίνονται, ὥστε
[6, 3]	ὑγρὸν ἔνεστι λευκὸν καὶ ψυχρόν,	σφόδρα	στίλβον πρὸς τὴν αὐγήν, στερεὸν
[6, 21]	οὐκ ἀποβάλλει, ἀλλ´ οἰδεῖ μόνον	σφόδρα	τοὺς πόδας. Τὸ δὲ γάλα,
[6, 16]	τοῦτο ἐπίδηλον, οὐδὲ τὸ κύημα	σφόδρα	φανερὸν διὰ τὴν πιμελήν· ἴσχει
[6, 11]	ἔχει φυσητῆρα, καὶ δέχεται τὸν	ἀέρα·	πλεύμονα γὰρ ἔχουσιν. Καὶ ὅ
[6, 23]	οὖσα. Τεκοῦσα δὲ βιβάζεται ἑβδόμῃ	ἡμέρᾳ,	καὶ μάλιστα δέχεται τὸ πλῆσμα
[6, 23]	τὸ πλῆσμα ταύτῃ βιβασθεῖσα τῇ	ἡμέρᾳ,	λαμβάνει δὲ καὶ ὕστερον. Ἐὰν
[6, 13]	λευκότερα φαίνεται καὶ μείζω ἐν	ἡμέρᾳ	ὡς εἰπεῖν. Ὕστερον δ´ ἐν
[6, 3]	τούτῳ καὶ τὰ σπλάγχνα ἤδη	φανερὰ	καὶ τὰ περὶ τὴν κοιλίαν
[6, 8]	ἐπῳάζει, καὶ ἐκλέψας ἐκτρέφει ἑκάτερος	ἑκάτερα·	καὶ τοὺς νεοττοὺς ὅταν πρῶτον
[6, 3]	ἔφερεν ἡ ἑτέρα, ἡ δ´	ἑτέρα	εἰς τὸ περιέχον λευκόν. Τὸ
[6, 3]	τὸ κατὰ φύσιν) ἡ δ´	ἑτέρα	εἰς τὸν ὑμένα τὸν περιέχοντα
[6, 3]	ὃ τῶν φλεβῶν ἔφερεν ἡ	ἑτέρα,	ἡ δ´ ἑτέρα εἰς τὸ
[6, 14]	θάλατταν, ἰχθύδια μικρά, ἡλίκοι ἑψητοί,	ἕτερα	τὸν αὐτὸν τρόπον τούτοις. Ἔνιοι
[6, 3]	μὴ εἶναι τὸ ἔμβρυον ἐν	μηδετέρᾳ	τῶν ὑγροτήτων. Περὶ δὲ τὴν
[6, 17]	δὲ καὶ πρόβατα καὶ αἶγες	πιότερα	γίνονται καὶ ἐσθίουσι μᾶλλον· καὶ
[6, 13]	μιχθῇ τῶν ᾠῶν, εὐθύς τε	λευκότερα	φαίνεται καὶ μείζω ἐν ἡμέρᾳ
[6, 2]	γίνεται καὶ ἧττον ἡδέα καὶ	ὑγρότερα	τῶν γονίμων, πλήθει δὲ πλείω·
[6, 17]	καὶ παρακολουθοῦσιν ἀεί, καὶ παρεστᾶσιν.	Πρότερα	δὲ τὰ νεώτερα ὀργᾷ πρὸς
[6, 6]	διαστρέφονται ὀλίγας ἡμέρας, καὶ τὰ	πτερὰ	λευκαίνεται, ὥστε καὶ τοῖς τέκνοις
[6, 12]	ἰχθὺς οὗτος διάφυσιν ὑπὸ τὴν	γαστέρα	καὶ τὸ ἦτρον, ὥσπερ οἱ
[6, 10]	Ἐγγίνεται δὲ καὶ ἐν τῇ	ἀριστερᾷ	ἄρρενα καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ
[6, 4]	ἔτη ἑκκαίδεκα. Τίκτει δὲ ἡ	περιστερὰ	ἀπονεοττεύουσα πάλιν ἐν τριάκονθ´ ἡμέραις.
[6, 1]	ἀλεκτορίδες τίκτουσιν, ὥσπερ εἴρηται, συνεχῶς·	περιστερὰ	δὲ καὶ φάττα καὶ τρυγὼν
[6, 4]	Ὀχεύει δὲ καὶ ὀχεύεται ἡ	περιστερὰ	ἐντὸς ἐνιαυτοῦ· καὶ γὰρ ἕκμηνος
[6, 1]	ὡς εἰπεῖν, οἷον ἀλεκτορὶς καὶ	περιστερά,	ἡ μὲν ἀλεκτορὶς ὅλον τὸν
[6, 7]	ἔοικεν ἱέρακι, ἀλλ´ ἄμφω ταῦτα	περιστερᾷ	μᾶλλον· ἀλλ´ ἢ κατὰ τὸ
[6, 4]	οὐ ῥᾴδιον ἰδεῖν. Ἡ δὲ	περιστερὰ	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἄρρεν
[6, 4]	φάττα} Τίκτει δ´ ἡ μὲν	περιστερά,	ὥσπερ εἴρηται, πᾶσαν ὥραν, τρυγὼν
[6, 10]	Τὰ δὲ κάτω ἐν τῇ	ὑστέρᾳ	ἅμα πέττεται καὶ τελεσιουργεῖται. Οἱ
[6, 10]	τὸ μέρος. Ἔχει δ´ ἡ	ὑστέρα	καὶ αὕτη καὶ ἡ τῶν
[6, 12]	λεπτότητα ἄδηλος ἐν αὐτοῖς ἡ	ὑστέρα.	Περὶ μὲν οὖν τῆς ὀχείας
[6, 10]	τὸν ὀμφαλὸν ἔχοντα πρὸς τῇ	ὑστέρᾳ,	ὥστε ἀναλισκομένων τῶν ᾠῶν ὁμοίως
[6, 19]	δὲ προβάτων ἐὰν μὲν τὰ	πρεσβύτερα	ὁρμᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν κατὰ
[6, 13]	γόνος ὑπὸ τῶν παρατυχόντων ἰχθυδίων·	δευτέρα	δὲ βραδυτῆτι ἡ τοῦ κυπρίνου
[6, 4]	ἢ δίς· τίκτει δὲ τὰ	δεύτερα,	ὅταν τὰ πρότερον γεννηθέντα διαφθαρῇ·
[6, 28]	τῷ μὲν χρώματι λυκώδης ἐστί,	δασυτέρα	δέ, καὶ λοφιὰν ἔχει δι´
[6, 19]	τοῖς προβάτοις, ἐὰν δὲ τὰ	νεώτερα,	κακοθηνεῖν τὰ πρόβατα. ~Τῶν δὲ
[6, 17]	καὶ παρεστᾶσιν. Πρότερα δὲ τὰ	νεώτερα	ὀργᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν καὶ
[6, 22]	τὰ ἔκγονα τούτων ἐλάττω καὶ	ἀσθενικώτερα·	ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 18]	καὶ τἆλλα τὰ τετράποδα πάντα.	~Ὁρμητικώτερα	μὲν οὖν ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 16]	πρὸς τῇ γῇ. Ὅλως δ´	ὀλιγογονώτερα	μέν ἐστι τὰ σελάχη {διὰ
[6, 4]	τρόπον ὅνπερ καὶ τὰ ᾠά.	Χαλεπωτέρα	δ´ ἡ θήλειά ἐστι περὶ
[6, 11]	ὅσα μὴ ἔχει βράγχια ἀλλὰ	φυσητῆρα,	ζῳοτοκοῦσιν, ἔτι δὲ πρίστις καὶ
[6, 11]	Ἀναπνεῖ δὲ πάντα ὅσα ἔχει	φυσητῆρα,	καὶ δέχεται τὸν ἀέρα· πλεύμονα
[6, 2]	φασιανῶν· τὰ δὲ τῆς κεγχρίδος	ἐρυθρά	ἐστιν ὥσπερ μίλτος. Ἔχει δὲ
[6, 24]	ἐν δὲ τοῖς ὑσὶ τὰ	μετάχοιρα·	καὶ ἴσχει δέ, ὥσπερ οἱ
[6, 2]	πλατύ. Ἔστι δὲ τὰ μὲν	μακρὰ	καὶ ὀξέα τῶν ᾠῶν θήλεα,
[6, 30]	δυσὶ ποσίν· τὰ γὰρ πρόσθια	μικρὰ	ἔχουσι, τὰ δ´ ὀπίσθια μεγάλα·
[6, 14]	διαρρέουσιν εἰς τὴν θάλατταν, ἰχθύδια	μικρά,	ἡλίκοι ἑψητοί, ἕτερα τὸν αὐτὸν
[6, 16]	ἐν τῇ γαστρί· ἐγγίνεται γὰρ	μικρὰ	καὶ ἔμψυχα, ἃ ἐξελαύνει τὰ
[6, 11]	καὶ εἰσδέχονται δὲ τὰ τέκνα	μικρὰ	ὄντα. Τὴν δ´ αὔξησιν τὰ
[6, 28]	δὲ καὶ ὁ λέων πάνυ	μικρὰ	οὕτως ὥστε δίμηνα ὄντα μόλις
[6, 14]	ἐξ ὀχείας, μέγεθος ἡλίκα μαινίδια	μικρά·	ᾠὸν δὲ τούτων εἶχεν οὐδὲν
[6, 30]	ἐν ταῖς χώραις καὶ ἡ	φθορά·	πολλαχοῦ γὰρ εἴωθε γίνεσθαι πλῆθος
[6, 30]	Γίνεται δ´ οὕτω ταχεῖα ἡ	φορά,	ὥστ´ ἔνιοι τῶν μὴ μεγάλας
[6, 10]	ἔχει, ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω·	διαφορὰ	δ´ ἐστὶν αὐτοῖς πρὸς αὑτούς,
[6, 19]	μέλανα· ἐὰν δ´ ἀμφότεραι, ἄμφω·	πυρρὰ	δ´ ἐὰν πυρραί. Τὰ δὲ
[6, 26]	τοῦτο τὸ χωρίον αὐταῖς καταφυγή,	πέτρα	περιρραγεῖσα μίαν ἔχουσα εἴσοδον, οὗ
[6, 2]	Τὰ δὲ καλούμενα ὑπό τινων	κυνόσουρα	καὶ οὔρια γίνεται τοῦ θέρους
[6, 2]	περιστερᾶς καὶ πέρδικος, τῶν δ´	ὠχρά,	οἷον τῶν περὶ τὰς λίμνας,
[6, 2]	τὰ ᾠά, τὸ μὲν εἶδος	ὠχρὰ	ὅλα, τὸ δὲ μέγεθος ἡλίκα
[6, 10]	ἡ μὲν λευκὴ ἡ δ´	ὠχρά.	Τὸ μὲν οὖν σχῆμα τῆς
[6, 3]	μὴ εἰς ἄλληλα συγκεχύσθαι τὰ	ὠχρὰ	τοῦ λευκοῦ λεπτὴ διάφυσις, τὰ
[6, 22]	ἢ ἄλλην τινὰ προσενέγκῃ ἀνάγκην·	ὥρα	δ´ οὐκ ἀφαιρεῖται οὐδεμία τεταγμένη
[6, 17]	οὖν προβάτοις καὶ αἰξίν, ἐπειδὰν	ὥρα	ᾖ ὀχεύεσθαι, ἐπισημαίνει πρὸ τοῦ
[6, 12]	καλοῦσί τινες βελόνην, ὅταν ἤδη	ὥρα	ᾖ τοῦ τίκτειν, διαρρήγνυται, καὶ
[6, 10]	ὅταν δὲ μὴ αὐτὴ ἡ	ὥρα,	ἧττον διάδηλοι τῷ μὴ συνήθει·
[6, 13]	Τίκτουσι δ´ ἐν τῇ καθηκούσῃ	ὥρᾳ	κυπρῖνος μὲν πεντάκις ἢ ἑξάκις
[6, 11]	τῷ θέρει, ἐν ἄλλῃ δ´	ὥρᾳ	οὐδεμιᾷ· συμβαίνει δὲ καὶ ἀφανίζεσθαι
[6, 30]	τῇ προτεραίᾳ ἰδόντες ὅτι θερίζειν	ὥρα,	τῇ ὑστεραίᾳ ἕωθεν ἄγοντες τοὺς
[6, 17]	κωλύει. Ὁ δὲ ταῦρος, ὅταν	ὥρα	τῆς ὀχείας ᾖ, τότε γίνεται
[6, 1]	ᾠοτοκοῦσι μὲν ἅπαντες, ἡ δ´	ὥρα	τῆς ὀχείας καὶ οἱ τόκοι
[6, 16]	δ´ ἄλλοις οὐχ ἡ αὐτὴ	ὥρα	τοῦ ἔτους, ἀλλὰ τοῖς μὲν
[6, 10]	Ἡ δ´ ἄλλη γένεσις ἤδη	πᾶσα	ἡ αὐτὴ ἡ ἐκ τοῦ
[6, 14]	ὑπὸ κύνα καὶ ἡ ἰλὺς	ἅπασα	ἐξῃρεῖτο, ὕδωρ δ´ ἤρχετο ἐγγίνεσθαι
[6, 2]	δυσαρεστήσῃ, κατέχει καὶ οὐ τίκτει	μελλήσασα.	Ἴδια δὲ περὶ τὰς περιστερὰς
[6, 25]	ὀχείαν. Τίκτει δ´ ἡ θήλεια	συγκαθίσασα	ἐπὶ τὰ ὄπισθεν, καὶ ἀλγοῦσα
[6, 22]	πλησίον ᾖ τῆς ἀφέσεως, ὀρθὴ	στᾶσα	προΐεται τὸ ἔκγονον. Ζῶσι δὲ
[6, 26]	τὸ χωρίον αὐταῖς καταφυγή, πέτρα	περιρραγεῖσα	μίαν ἔχουσα εἴσοδον, οὗ καὶ
[6, 23]	μάλιστα δέχεται τὸ πλῆσμα ταύτῃ	βιβασθεῖσα	τῇ ἡμέρᾳ, λαμβάνει δὲ καὶ
[6, 12]	γίνεται τὰ πολλὰ γόνιμα, ἀλλ´	ὅσα	ἂν ἐπιρράνῃ ὁ ἄρρην τῷ
[6, 12]	δ´ ἀπόλλυται ἐν τῷ ὑγρῷ·	ὅσα	{δ´ ἂν ἐκτέκωσιν εἰς τοὺς
[6, 13]	ὁ δὲ τὸν θορὸν ἐξίησιν.	Ὅσα	δ´ ἂν τῷ θορῷ μιχθῇ
[6, 14]	ἐξ ὀχείας, φανερὸν ἐκ τούτων.	Ὅσα	δὲ μήτ´ ᾠοτοκεῖ μήτε ζῳοτοκεῖ,
[6, 28]	τὰ ἄλλα ζῷα τὰ θήλεα,	ὅσα	ἐστὶ τοιαῦτα. Σπάνιον δ´ ἐστὶ
[6, 10]	τῶν τετραπόδων, ἔχει τῶν σπλάγχνων	ὅσα	ἔχει μεγάλα, οἷον τὸ ἧπαρ,
[6, 11]	τὴν φώκαιναν. Ἀναπνεῖ δὲ πάντα	ὅσα	ἔχει φυσητῆρα, καὶ δέχεται τὸν
[6, 17]	τούτοις· περὶ δὲ τῶν πεζῶν	ὅσα	ζῳοτοκεῖ καὶ περὶ ἀνθρώπου λεκτέον
[6, 12]	τὰ ᾠὰ τὸν θορόν, καὶ	ὅσα	μὲν ἂν ἐπιρρανθῇ, ἐκ πάντων
[6, 11]	φάλαινα καὶ τὰ ἄλλα κήτη,	ὅσα	μὴ ἔχει βράγχια ἀλλὰ φυσητῆρα,
[6, 22]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων	ὅσα	μὴ〉 πλείω τίκτει. Θηλάζειν δέ
[6, 3]	τις τεκοῦσα ἐξέλεψε δίδυμα, πλὴν	ὅσα	οὔρια ἐγένετο. Τὰ μὲν οὖν
[6, 6]	τὸ αὐτὸ τοῦτο· πολλάκις γάρ,	ὅσα	πλείω τίκτει, ἕνα ἐκβάλλουσιν. Οὐ
[6, 5]	γῦπες. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα	ὅσα	σαρκοφάγα οὐκ ὦπται πλεονάκις ἢ
[6, 17]	πλωτῶν, καὶ περὶ τῶν πεζῶν	ὅσα	ᾠοτοκεῖ, σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων,
[6, 23]	Ἴσχει δὲ γάλα κύουσα δεκάμηνος	οὖσα.	Τεκοῦσα δὲ βιβάζεται ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ,
[6, 11]	μέν, πρὸς αἰγιαλοῖς δέ, ὡς	οὖσα	τῶν πεζῶν, διατρίβει δὲ τοῦ
[6, 16]	φεύγουσιν. Ἡ δ´ ἀθερίνη τίκτει	τρίβουσα	τὴν κοιλίαν πρὸς τὴν ἄμμον.
[6, 25]	συγκαθίσασα ἐπὶ τὰ ὄπισθεν, καὶ	ἀλγοῦσα	δήλη ἐστίν. Ὁ δὲ σκύμνος
[6, 9]	ᾠά· τοσαῦτα γὰρ μόνα δύναται	ἐπῳάζουσα	ἐξάγειν. Ἐπιμελοῦνται δ´ ὅπως μὴ
[6, 11]	τὴν θάλατταν πολλάκις τῆς ἡμέρας,	συνεθίζουσα	κατὰ μικρόν· τὰ δὲ κατάντη
[6, 14]	ἁλίσκεται, ὡς ἐκ τῆς γῆς	ἀνιοῦσα	πρὸς τὴν ἀλέαν. Καὶ ἑλκόντων
[6, 23]	δὲ γάλα κύουσα δεκάμηνος οὖσα.	Τεκοῦσα	δὲ βιβάζεται ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ, καὶ
[6, 20]	σκυλάκια, ὅταν τέκῃ, δώδεκα ἡμέρας.	Τεκοῦσα	δὲ πάλιν ὀχεύεται ἕκτῳ μηνί,
[6, 3]	λέκιθον συμβαῖνον· ὀκτωκαίδεκα γάρ τις	τεκοῦσα	ἐξέλεψε δίδυμα, πλὴν ὅσα οὔρια
[6, 13]	ἄρρην, ἡ δὲ θήλεια ἀπέρχεται	τεκοῦσα.	Ἔστι δὲ βραδυτάτη μὲν ἐκ
[6, 28]	γάλα πρότερον ἢ τεκεῖν, καὶ	τεκοῦσα	εὐθὺς ὀχεύεται, καὶ συλλαμβάνει ἔτι
[6, 4]	πρότερον τὸ ἄρρεν τίκτει· καὶ	τεκοῦσα	μίαν ἡμέραν διαλείπει εἶτα πάλιν
[6, 26]	εἶναι καὶ διὰ τὴν παχύτητα·	ὑπερβάλλουσα	γὰρ γίνεται τοῦ θέρους αὐτῶν,
[6, 29]	~Ἡ δ´ ἀλώπηξ ὀχεύει μὲν	ἀναβαίνουσα,	τίκτει δ´ ὥσπερ ἡ ἄρκτος,
[6, 9]	ἐξάγειν. Ἐπιμελοῦνται δ´ ὅπως μὴ	καταβαίνουσα	διαλίπῃ τὸν ἐπῳασμόν, παρατιθέντες τροφήν.
[6, 21]	ἁμάρτῃ τῆς ὁρμῆς, εἴκοσιν ἡμέρας	διαλείπουσα	προσίεται πάλιν ἡ θήλεια τὴν
[6, 22]	ὥσπερ νειόν. Ἵππος μὲν οὖν	διαλείπουσα	τίκτει, ὥσπερ εἴρηται, ὄνος δὲ
[6, 24]	ἔνιοι ὅτι ἡ μὲν καθαίρεται	οὐροῦσα,	ὁ δ´ ἄρρην διὰ τὸ
[6, 4]	ἑκκαίδεκα. Τίκτει δὲ ἡ περιστερὰ	ἀπονεοττεύουσα	πάλιν ἐν τριάκονθ´ ἡμέραις. ~Ὁ
[6, 23]	τοῦ ὄνου. Ἴσχει δὲ γάλα	κύουσα	δεκάμηνος οὖσα. Τεκοῦσα δὲ βιβάζεται
[6, 15]	χείλη· ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἀλέα	ἰσχύουσα	σήπει. Περὶ μὲν οὖν τῆς
[6, 26]	αὐταῖς καταφυγή, πέτρα περιρραγεῖσα μίαν	ἔχουσα	εἴσοδον, οὗ καὶ ἀμύνεσθαι εἴωθε
[6, 10]	ὤφθη νάρκη μεγάλη περὶ ὀγδοήκοντα	ἔχουσα	ἐν ἑαυτῇ ἔμβρυα) ὁ δ´
[6, 2]	λευκὸν ὀχεύηται ἡ τὰ ὑπηνέμια	ἔχουσα	ἢ τὰ γόνῳ εἰλημμένα ἐξ
[6, 15]	οὐδ´ ἐλήφθη πώποτε οὔτε θορὸν	ἔχουσα	οὐδεμία οὔτ´ ᾠά, οὔτ´ ἀνασχισθεῖσαι
[6, 29]	Ὅταν δ´ ἐκτέκῃ, τῇ γλώττῃ	λείχουσα	ἐκθερμαίνει καὶ συμπέττει. Τίκτει δὲ
[6, 3]	ἡ καρδία ἅμα τῷ ὀμφαλῷ	ἀναφυσᾷ	ὡς ἀναπνέοντος. Ἡ μὲν οὖν
[6, 4]	τεκνοτροφίαν τοῦ ἄρρενος, ὥσπερ καὶ	τὰ	ἄλλα ζῷα μετὰ τὸν τόκον.
[6, 28]	θήλεια καὶ ὑστέραν, ὥσπερ καὶ	τὰ	ἄλλα ζῷα τὰ θήλεα, ὅσα
[6, 11]	~Δελφὶς δὲ καὶ φάλαινα καὶ	τὰ	ἄλλα κήτη, ὅσα μὴ ἔχει
[6, 10]	κεφαλὴ καὶ τὰ ὄμματα καὶ	{τὰ	ἄνω μέγιστα γίνεται τὸ πρῶτον·
[6, 21]	καὶ κρατεῖ πολλάκις. Ὀχεύει δὲ	τὰ	ἄρρενα καὶ ὀχεύεται τὰ θήλεα
[6, 17]	φαίνονται τριῶν μηνῶν. Ὅλως δὲ	τὰ	ἄρρενα πάντα ἢ τὰ πλεῖστα
[6, 8]	εἴρηται περὶ τῶν περιστερῶν, διαδεχόμενα	τὰ	ἄρρενα τοῖς θήλεσι, τὰ δὲ
[6, 22]	ἔμπροσθεν, ἐν δὲ τῇ γαστρὶ	τὰ	ἄρρενα τῶν θηλειῶν, καθάπερ καὶ
[6, 17]	ἡλικίαν ἔλθωσι, καὶ χωρὶς βόσκονται	τὰ	ἄρρενα τῶν θηλειῶν. Καὶ αἱ
[6, 13]	ὡς εἰπεῖν ὠθοῦνται μὲν εἰς	τὰ	βραχέα πρὸς τὸν τόκον, μιᾷ
[6, 30]	βαδίζουσιν ἐπὶ τοῖς δυσὶ ποσίν·	τὰ	γὰρ πρόσθια μικρὰ ἔχουσι, τὰ
[6, 2]	δὲ τῶν ᾠῶν διαφέρει κατὰ	τὰ	γένη τῶν ὀρνίθων· τῶν μὲν
[6, 2]	ἀλλήλας τίκτουσιν ᾠὰ πλείω ἢ	τὰ	γόνῳ γινόμενα, ἐξ ὧν οὐ
[6, 2]	ἡ τὰ ὑπηνέμια ἔχουσα ἢ	τὰ	γόνῳ εἰλημμένα ἐξ ἑτέρου ὄρνιθος·
[6, 2]	ὑπηνέμια ὥστε γίνεσθαι γόνιμα, οὔτε	τὰ	γόνῳ κυούμενα ὥστε μεταβαλεῖν εἰς
[6, 12]	μὲν πολλὰ οἱ ἄρρενες ἀνακάπτουσι,	τὰ	δ´ ἀπόλλυται ἐν τῷ ὑγρῷ·
[6, 19]	ἢ ἡ μήτηρ. Θηλυγόνα δέ,	τὰ	δ´ ἀρρενογόνα γίνεται διά τε
[6, 19]	(ἔστι γὰρ τὰ μὲν θηλυγόνα	τὰ	δ´ ἀρρενογόνα) καὶ διὰ τὰς
[6, 19]	δ´ ὁρᾶν ὀχευόμενα πρὸς βορέαν.	Τὰ	δ´ εἰωθότα πρωῒ ὀχεύεσθαι, ἐὰν
[6, 14]	τὰ μὲν ἐκ τῆς ἰλύος	τὰ	δ´ ἐκ τῆς ἄμμου καὶ
[6, 10]	ὑποζώματι ᾠά, τὰ μὲν μείζω	τὰ	δ´ ἐλάττω, πολλά, κάτω δ´
[6, 10]	κεφαλὴν καὶ τὰ ἔμπροσθεν βάτου,	τὰ	δ´ ὄπισθεν ῥίνης, ὡς γινόμενος
[6, 30]	τὰ γὰρ πρόσθια μικρὰ ἔχουσι,	τὰ	δ´ ὀπίσθια μεγάλα· γίνονται δὲ
[6, 3]	ὠχρὰ τοῦ λευκοῦ λεπτὴ διάφυσις,	τὰ	δ´ οὐκ ἔχει ταύτην τὴν
[6, 2]	ἀλεκτορίδων καὶ χηνῶν τίκτουσαι ὑπηνέμια.	Τὰ	δ´ ᾠὰ τὰ ὑπηνέμια ἐλάττω
[6, 1]	τῷ πολλά, ὥσπερ αἱ ἀλεκτορίδες.	Τὰ	δὲ γαμψώνυχα πάντα ὀλιγόγονά ἐστιν,
[6, 3]	τοῦτο μάλιστα ἐπὶ τῶν περιστερῶν.	Τὰ	δὲ δίδυμα τῶν ᾠῶν δύ´
[6, 2]	βροντήσῃ ἐπῳαζούσης, διαφθείρεται τὰ ᾠά.	Τὰ	δὲ καλούμενα ὑπό τινων κυνόσουρα
[6, 20]	σκυζᾶν τὸν ἴσον χρόνον κύων.	Τὰ	δὲ καταμήνια ταῖς κυσὶν ἑπτὰ
[6, 11]	τῆς ἡμέρας, συνεθίζουσα κατὰ μικρόν·	τὰ	δὲ κατάντη φέρεται, ἀλλ´ οὐ
[6, 10]	ἀλλὰ πολλάκις καὶ πολὺν χρόνον.	Τὰ	δὲ κάτω ἐν τῇ ὑστέρᾳ
[6, 1]	τὰ μὲν ἄλλα ἐν νεοττιαῖς,	τὰ	δὲ μὴ πτητικὰ ἐν νεοττιαῖς
[6, 24]	γενέσεις τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον.	Τὰ	δὲ νέα καὶ τὰ παλαιὰ
[6, 19]	δὲ τοῦτο δρᾶν ἐκ νέων.	Τὰ	δὲ περὶ τὴν Αἰθιοπίαν πρόβατα
[6, 16]	γὰρ πιμελὴ θυμιᾶται καὶ τήκεται,	τὰ	δὲ πηδᾷ καὶ ψοφεῖ ἐκθλιβόμενα.
[6, 19]	ἔτη ὀκτώ, πρόβατον δὲ δέκα,	τὰ	δὲ πλεῖστα ἐλάττω, πλὴν οἱ
[6, 7]	{Τίκτει δ´ ὀλιγάκις μὲν δύο,	τὰ	δὲ πλεῖστα ἕν. Ἐντίκτει δὲ
[6, 27]	δὲ καὶ ἓν καὶ δύο,	τὰ	δὲ πλεῖστα πέντε. Ἐλάχιστον δὲ
[6, 11]	{Τίκτει δ´ ἓν ἢ δύο,	τὰ	δὲ πλεῖστα τρία. Καὶ μαστοὺς
[6, 4]	τρυγών, ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,	τὰ	δὲ πλεῖστα τρία {τρυγὼν καὶ
[6, 17]	δουλοῦνται προστάττοντες τύπτειν τοῖς προσαγομένοις.	Τὰ	δὲ πολλάκις ποιούμενα τὰς ὀχείας
[6, 19]	καὶ τῶν εἴκοσιν ὀλίγον ἀπολείπουσιν.	~Τὰ	δὲ πρόβατα κυΐσκεται μὲν ἐν
[6, 2]	γίνεται τὰ μὲν ὑπηνέμια γόνιμα,	τὰ	δὲ προϋπάρχοντα κατὰ τὸν ὕστερον
[6, 10]	ᾠοτοκοῦντα δικρόας ἔχει καὶ κάτω,	τὰ	δὲ σελάχη ὀρνιθωδεστέρας. Διαφέρει δὲ
[6, 2]	καὶ ὀξέα τῶν ᾠῶν θήλεα,	τὰ	δὲ στρογγύλα καὶ περιφέρειαν ἔχοντα
[6, 2]	τὰ τῶν μελεαγρίδων καὶ φασιανῶν·	τὰ	δὲ τῆς κεγχρίδος ἐρυθρά ἐστιν
[6, 19]	ἄμφω· πυρρὰ δ´ ἐὰν πυρραί.	Τὰ	δὲ τὸ ἁλυκὸν ὕδωρ πίνοντα
[6, 8]	διαδεχόμενα τὰ ἄρρενα τοῖς θήλεσι,	τὰ	δὲ τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἀπολείπει
[6, 13]	τοῦ γλάνιος γίνεται ὅσον ὄροβος,	τὰ	δὲ τῶν κυπρίνων καὶ τῶν
[6, 25]	τοὺς ὄρχεις· εἶτα ξυόμενοι πρὸς	τὰ	δένδρα ἐκθλίβουσι τοὺς ὄρχεις. ~Ἡ
[6, 17]	ὡς παχύτατον ἐκ παρασκευῆς, πρὸς	τὰ	δένδρα τρίβοντες καὶ τῷ πηλῷ
[6, 4]	πλεονάκις ἢ δίς· τίκτει δὲ	τὰ	δεύτερα, ὅταν τὰ πρότερον γεννηθέντα
[6, 6]	τίκτει τρία, ἐκλέπει δὲ τούτων	τὰ	δύο, ὥσπερ ἐστὶ καὶ ἐν
[6, 22]	εἶναι τὸ ἱπποφόρβιον, ὅταν ὀχεύωσι	τὰ	ἑαυτῶν ἔκγονα. Οἱ δὲ Σκύθαι
[6, 16]	ἐπὶ τὸ πολὺ γινομένου ἐστόχασται	τὰ	εἰρημένα. Ἴσχουσι δὲ καὶ οἱ
[6, 2]	πρεσβύτεραι· ἐλάττω δὲ τῷ μεγέθει	τὰ	ἐκ τῶν νεωτέρων. Ὅλως δ´
[6, 22]	δ´ ἀεὶ πρὸς τὸ βελτίω	τὰ	ἔκγονα γίνεσθαι μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν.
[6, 19]	ὑπομένουσι τοὺς κριούς. Λευκὰ δὲ	τὰ	ἔκγονα γίνεται καὶ μέλανα, ἐὰν
[6, 22]	ταῦτα μέντοι ὀλίγα ἐστί, καὶ	τὰ	ἔκγονα τούτων ἐλάττω καὶ ἀσθενικώτερα·
[6, 7]	ὀρνίθων ἐντίκτει καταφαγὼν τὰ ᾠὰ	τὰ	ἐκείνων, μάλιστα δ´ ἐν ταῖς
[6, 26]	κἂν ἐκτοπίσωσι γινώσκεσθαι τούτῳ· καὶ	τὰ	ἔμβρυα δ´ ἐν τῇ γαστρὶ
[6, 10]	ἅμα θήλεα καὶ ἄρρενα. Καὶ	τὰ	ἔμβρυα διαιρούμενα, ὁμοίως ὥσπερ ἐπὶ
[6, 22]	τίκτει, διὸ καὶ πλάγια προέρχεται	τὰ	ἔμβρυα πάντων· ἡ δ´ ἵππος
[6, 10]	ἐπὶ τῶν τετραπόδων. Ἔχει δὲ	τὰ	ἔμβρυα τὴν κεφαλὴν νέα μὲν
[6, 10]	γὰρ τὴν μὲν κεφαλὴν καὶ	τὰ	ἔμπροσθεν βάτου, τὰ δ´ ὄπισθεν
[6, 12]	τὰ ὄστρεα καὶ τὰ ἰχθύδια	τὰ	ἐν τοῖς τόποις τούτοις. Φασὶ
[6, 26]	δοκοῦσι ποιεῖν διὰ τὸ πονεῖν	τὰ	ἐντός· τὸ γὰρ ἔντερον ἔχει
[6, 3]	ἔνια ἄγονα τῶν ᾠῶν καὶ	{τὰ}	ἐξ ὀχείας γινόμενα, καὶ ἐπῳαζουσῶν
[6, 2]	δὲ τὰ ὑπηνέμια γόνιμα καὶ	τὰ	ἐξ ὀχείας ἤδη ἐνυπάρχοντα μεταβάλλει
[6, 24]	γῆρας συναμπρεύων καὶ παραπορευόμενος παρώξυνε	τὰ	ζεύγη πρὸς τὸ ἔργον, ὥστ´
[6, 10]	δικρόαν τῆς ὑστέρας καταβαίνει, καὶ	τὰ	ζῷα γίνεται τὸν ὀμφαλὸν ἔχοντα
[6, 11]	καθάπερ ἄνθρωπος καὶ τῶν τετραπόδων	τὰ	ζῳοτόκα. Τίκτει δ´ ὁ μὲν
[6, 21]	δὲ τὰ ἄρρενα καὶ ὀχεύεται	τὰ	θήλεα ἐνιαύσια ὄντα πρῶτον, ὥστε
[6, 30]	ἀνασχιζομένης τῆς θηλείας τῶν ἐμβρύων	τὰ	θήλεα κύοντα φαίνεται. Φασὶ δέ
[6, 28]	ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα ζῷα	τὰ	θήλεα, ὅσα ἐστὶ τοιαῦτα. Σπάνιον
[6, 22]	μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Ἀποτελειοῦται δὲ	τὰ	θήλεα τῶν ἀρρένων ἔμπροσθεν, ἐν
[6, 19]	δὲ θηλυτοκεῖ. Μεταβάλλει δὲ καὶ	τὰ	θηλυτοκοῦντα καὶ ἀρρενοτοκεῖ· δεῖ δ´
[6, 26]	τὰς ὁδοὺς διὰ τὸν πρὸς	τὰ	θηρία φόβον. Ἡ δ´ αὔξησις
[6, 12]	τρέφεται καὶ τὰ ὄστρεα καὶ	τὰ	ἰχθύδια τὰ ἐν τοῖς τόποις
[6, 13]	ποταμῶν καὶ τῶν λιμνῶν πρὸς	τὰ	καλαμώδη, οἷον οἵ τε φοξῖνοι
[6, 17]	ταῖς βουσὶ καὶ ταῖς ἵπποις	τὰ	καταμήνια ἐπισημαίνει διαλείποντα δίμηνον καὶ
[6, 12]	τοὐναντίον γὰρ συμβαίνει ἐπ´ ἐκείνων,	τὰ	κάτω μείζω πρῶτον, οἱ δ´
[6, 26]	Καθ´ ὃν δὲ χρόνον ὀχεύουσι,	τὰ	κρέα γίνεται φαῦλα καὶ δυσώδη,
[6, 25]	γαστρὶ λάβῃ. Ἔχει δὲ καὶ	τὰ	κρέα καὶ τὸ γάλα ἥδιστα
[6, 12]	μὴ κατεσθίεσθαι ὑπὸ τῶν μειζόνων	τὰ	κυήματα. Διὸ καὶ ἐν τῷ
[6, 16]	μικρὰ καὶ ἔμψυχα, ἃ ἐξελαύνει	τὰ	κυήματα. Οἱ δὲ τόκοι γίνονται
[6, 2]	συμβαίνει πᾶσιν, ἀλλὰ διαφέρει κατὰ	τὰ	μεγέθη τῶν γεννώντων. Συνίσταται δὲ
[6, 1]	δὲ καὶ πλείω. Τίκτουσι δὲ	τὰ	μὲν ἄλλα ἐν νεοττιαῖς, τὰ
[6, 1]	τόκοι οὐ πᾶσιν ὁμοίως ἔχουσιν.	Τὰ	μὲν γὰρ καὶ ὀχεύεται καὶ
[6, 10]	οὐ πάντες ᾠοτοκοῦσιν, εἴρηται πρότερον.	Τὰ	μὲν γὰρ σελάχη ζῳοτοκεῖ, τὸ
[6, 10]	ἄνω ἐλέχθη, διαφόρους οἱ ἰχθύες·	τὰ	μὲν γὰρ ᾠοτοκοῦντα δικρόας ἔχει
[6, 3]	ᾠῶν δύ´ ἔχει λεκίθους, ὧν	τὰ	μὲν διείργει τοῦ μὴ εἰς
[6, 14]	ᾠοτοκεῖ μήτε ζῳοτοκεῖ, πάντα γίνεται	τὰ	μὲν ἐκ τῆς ἰλύος τὰ
[6, 19]	τε τὰ ὕδατα (ἔστι γὰρ	τὰ	μὲν θηλυγόνα τὰ δ´ ἀρρενογόνα)
[6, 2]	ἡγεῖται τὸ πλατύ. Ἔστι δὲ	τὰ	μὲν μακρὰ καὶ ὀξέα τῶν
[6, 10]	μὲν πρὸς τῷ ὑποζώματι ᾠά,	τὰ	μὲν μείζω τὰ δ´ ἐλάττω,
[6, 3]	δίδυμα, πλὴν ὅσα οὔρια ἐγένετο.	Τὰ	μὲν οὖν ἄλλα γόνιμα (πλὴν
[6, 5]	δὲ δύο ᾠὰ οἱ γῦπες.	Τὰ	μὲν οὖν ἄλλα ὅσα σαρκοφάγα
[6, 22]	καὶ φασὶ γίνεσθαι αὐτὰς εὐτοκωτέρας.	Τὰ	μὲν οὖν ἄλλα τετράποδα κατακείμενα
[6, 17]	τὴν ἀπὸ τῆς ὀχείας μάλιστα.	Τὰ	μὲν οὖν θήλεα χαλεπώτατα, ὅταν
[6, 3]	τὴν αὐγήν, στερεὸν δ´ οὐδέν.	Τὰ	μὲν οὖν περὶ τὰ ὄμματα
[6, 17]	σκυζῶσι, καὶ πρὸς αὑτὰς παίζουσιν.	Τὰ	μὲν οὖν περὶ τοὺς ἵππους
[6, 19]	καὶ αἱ αἶγες. Τίκτουσι δὲ	τὰ	μὲν πλεῖστα δύο, ἐνίοτε δὲ
[6, 6]	ἱέρακι. Τίκτει δ´ ὁ ἰκτῖνος	τὰ	μὲν πλεῖστα δύο, ἐνίοτε δὲ
[6, 11]	Τίκτει δ´ ὁ μὲν δελφὶς	τὰ	μὲν πολλὰ ἕν, ἐνίοτε δὲ
[6, 23]	δὲ δωδεκάτῳ μηνί. Τίκτει δὲ	τὰ	μὲν πολλὰ ἕν· μονοτόκον γάρ
[6, 12]	τὰ ᾠὰ καί, καθάπερ λέγεται,	τὰ	μὲν πολλὰ οἱ ἄρρενες ἀνακάπτουσι,
[6, 10]	κυημάτων μὴ ἐνόντων οὐκ ἐγγίνονται.	Τὰ	μὲν σκύλια καὶ αἱ βατίδες
[6, 10]	ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ. Τίκτουσι δὲ	τὰ	μὲν τοῦ ἔαρος αὐτῶν, ῥίνη
[6, 2]	ἐξ ἑτέρου ὄρνιθος· καὶ γίνεται	τὰ	μὲν ὑπηνέμια γόνιμα, τὰ δὲ
[6, 10]	δὲ καλούμενοι λεῖοι τῶν γαλεῶν	τὰ	μὲν ᾠὰ ἴσχουσι μεταξὺ τῶν
[6, 28]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ δύο,	τὰ	μέντοι πλεῖστα ἕξ· τίκτει δ´
[6, 3]	ὁ νεοττὸς ὅλος διάδηλος καὶ	τὰ	μέρη πάντα. Ἔχει δ´ ἔτι
[6, 24]	νάνοι, ἐν δὲ τοῖς ὑσὶ	τὰ	μετάχοιρα· καὶ ἴσχει δέ, ὥσπερ
[6, 19]	εἶναι τοῖς προβάτοις, ἐὰν δὲ	τὰ	νεώτερα, κακοθηνεῖν τὰ πρόβατα. ~Τῶν
[6, 17]	ἀεί, καὶ παρεστᾶσιν. Πρότερα δὲ	τὰ	νεώτερα ὀργᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν
[6, 5]	ἔτι νέων ὄντων τῆς χελιδόνος	τὰ	ὄμματα ἐκκεντήσῃ, γίνονται ὑγιεῖς καὶ
[6, 10]	πρῶτον, καὶ ἡ κεφαλὴ καὶ	τὰ	ὄμματα καὶ {τὰ ἄνω μέγιστα
[6, 3]	οὐδέν. Τὰ μὲν οὖν περὶ	τὰ	ὄμματα καὶ τὴν κεφαλὴν τοῦτον
[6, 13]	ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ δῆλά ἐστι	τὰ	ὄμματα τοῦ ἰχθύος· τοῦτο γὰρ
[6, 23]	πολὺ μᾶλλον ἐξαμβλοῖ ἢ ὅταν	τὰ	ὁμογενῆ ἀλλήλοις μιχθῇ, οἷον ἵππος
[6, 25]	δ´ ἡ θήλεια συγκαθίσασα ἐπὶ	τὰ	ὄπισθεν, καὶ ἀλγοῦσα δήλη ἐστίν.
[6, 10]	σκύλια καὶ αἱ βατίδες ἴσχουσι	τὰ	ὀστρακώδη, ἐν οἷς ἐγγίνεται ᾠώδης
[6, 12]	τοῦ θέρους. Τούτῳ τρέφεται καὶ	τὰ	ὄστρεα καὶ τὰ ἰχθύδια τὰ
[6, 17]	διὸ ἐν Κρήτῃ οὐκ ἐξαιροῦσι	τὰ	ὀχεῖα ἐκ τῶν θηλειῶν. Ὅταν
[6, 24]	τρόπον. Τὰ δὲ νέα καὶ	τὰ	παλαιὰ τετράποδα διαγινώσκουσιν οἱ περὶ
[6, 22]	ἐπιμελῶς θεραπεύῃ, ἐκτείνει καὶ πρὸς	τὰ	πεντήκοντα. Ὁ δὲ μακρότατος βίος
[6, 12]	ἄλλοι· ἀλεεινά τε γάρ ἐστι	τὰ	περὶ τὴν γῆν, καὶ τροφὴν
[6, 7]	οὐ γαμψώνυχος. Ἔτι δ´ οὐδὲ	τὰ	περὶ τὴν κεφαλὴν ἔοικεν ἱέρακι,
[6, 3]	τὰ σπλάγχνα ἤδη φανερὰ καὶ	τὰ	περὶ τὴν κοιλίαν καὶ τὴν
[6, 11]	ἢ ἔξω ἡ γένεσις καὶ	τὰ	περὶ τὸν τόκον τοῦτον ἔχει
[6, 4]	τερατῶδες. ~Τίκτουσι δὲ πάντα μὲν	τὰ	περιστεροειδῆ δύο, οἷον φάττα καὶ
[6, 10]	καὶ πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς	τὰ	πλατέα. Ἐνίοις μὲν γὰρ ἐν
[6, 13]	ἐπιρραίνουσι τὸν θορόν. Ἀπόλλυται δὲ	τὰ	πλεῖστ´ αὐτῶν· {διά τε γὰρ
[6, 20]	οὔρησαν. Τίκτει δὲ κύων σκυλάκια	τὰ	πλεῖστα δώδεκα, ὡς δ´ ἐπὶ
[6, 18]	κύουσι τέτταρας μῆνας, τίκτουσι δὲ	τὰ	πλεῖστα εἴκοσιν· πλὴν ἂν πολλὰ
[6, 22]	τίκτει μέντοι ποτὲ καὶ δύο	τὰ	πλεῖστα. Καὶ ἡμιόνους δ´ ἤδη
[6, 11]	ἡ δὲ φάλαινα ἢ δύο	τὰ	πλεῖστα καὶ πλεονάκις, ἢ ἕν.
[6, 29]	καὶ συμπέττει. Τίκτει δὲ τέτταρα	τὰ	πλεῖστα. Λύκος δὲ κύει μὲν
[6, 26]	ὀχείαν ποιεῖται, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον,	τὰ	πλεῖστα μὲν ὑπαγωγῆς (οὐ γὰρ
[6, 21]	αἱ ὁπλαί. Τίκτει δ´ ἓν	τὰ	πλεῖστα, ὀλιγάκις δὲ δύο· καὶ
[6, 17]	δὲ τὰ ἄρρενα πάντα ἢ	τὰ	πλεῖστα οὐ συννέμονται τοῖς θήλεσι
[6, 29]	τυφλὰ ὥσπερ λύκος, τίκτει δὲ	τὰ	πλεῖστα τέτταρα. Καὶ οἱ θῶες
[6, 27]	σχεδὸν ἀδιάρθρωτα τὰ σκέλη καὶ	τὰ	πλεῖστα τῶν μορίων. Τὴν δ´
[6, 2]	τὴν ἐαρινὴν ὥραν φαίνονται δεχόμεναι	τὰ	πνεύματα αἱ ὄρνιθες· τοιοῦτον δὲ
[6, 7]	ἱέρακι, πλὴν τοῦ μὲν ἱέρακος	τὰ	ποικίλα οἷον γραμμαί εἰσι, τοῦ
[6, 12]	Καὶ τούτων δ´ οὐ γίνεται	τὰ	πολλὰ γόνιμα, ἀλλ´ ὅσα ἂν
[6, 6]	δ´ ἀλεγίζει» Ὡς μὲν οὖν	τὰ	πολλὰ οὕτω συμβαίνει, ἤδη δὲ
[6, 8]	ἐν ἀποτόμοις πέτραις. ~Ἐπῳάζει δὲ	τὰ	πολλὰ τῶν ὀρνέων, ὥσπερ εἴρηται
[6, 28]	ὑείῳ. Τίκτει δὲ τυφλά, ὥσπερ	τὰ	πολλὰ τῶν πολυσχιδῶν ~Ἡ δ´
[6, 19]	Τῶν δὲ προβάτων ἐὰν μὲν	τὰ	πρεσβύτερα ὁρμᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν
[6, 26]	καὶ ὑπομένουσαι ἐνίοτε ὀχεύονται, καθάπερ	τὰ	πρόβατα· καὶ ὅταν ὀργῶσι, παρεκκλίνουσιν
[6, 19]	ἐὰν δὲ τὰ νεώτερα, κακοθηνεῖν	τὰ	πρόβατα. ~Τῶν δὲ κυνῶν ἔστι
[6, 22]	ἐτῶν ὢν τετταράκοντα· ἔδει δὲ	τὰ	πρόσθια σκέλη συνεπαίρειν. Ἄρχονται δ´
[6, 26]	βρωμᾶται ὥσπερ οἱ τράγοι· καὶ	τὰ	πρόσωπα διὰ τὸ ῥαίνεσθαι μέλανα
[6, 4]	τίκτει δὲ τὰ δεύτερα, ὅταν	τὰ	πρότερον γεννηθέντα διαφθαρῇ· πολλαὶ γὰρ
[6, 2]	διαλείπῃ ἡ ὀχεία, οὐδὲν ἐπαυξάνεται	τὰ	προϋπάρχοντα· ἐὰν δὲ πάλιν ὀχεύηται,
[6, 6]	αὐτοῦ διαστρέφονται ὀλίγας ἡμέρας, καὶ	τὰ	πτερὰ λευκαίνεται, ὥστε καὶ τοῖς
[6, 16]	Ὅλως δ´ ὀλιγογονώτερα μέν ἐστι	τὰ	σελάχη {διὰ τὸ ζῳοτοκεῖν, σώζεται
[6, 10]	ταῖς ἀνατομαῖς διαγεγραμμένων. Ἐπικυΐσκεται δὲ	τὰ	σελάχη, καὶ κύει τοὺς πλείστους
[6, 10]	περὶ τὸ φθινόπωρον. Ἐκτίκτει δὲ	τὰ	σελάχη πρὸς τὴν γῆν ἐκ
[6, 10]	γένος ἰχθύων ᾠοτοκεῖ. Ζῳοτοκεῖ δὲ	τὰ	σελάχη πρότερον ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς,
[6, 10]	ἧπαρ, καὶ αἱματώδη. Πάντα δὲ	τὰ	σελαχώδη ἅμα ἔχουσιν ἄνω μὲν
[6, 17]	ὀχεύεσθαι· καὶ ἐπειδὰν ὀχευθῶσι, γίνεται	τὰ	σημεῖα, εἶτα διαλείπει, μέχρι οὗ
[6, 27]	καὶ τυφλόν, καὶ σχεδὸν ἀδιάρθρωτα	τὰ	σκέλη καὶ τὰ πλεῖστα τῶν
[6, 20]	μιᾷ. Τυφλὰ δὲ γίνεται αὐτῇ	τὰ	σκυλάκια, ὅταν τέκῃ, δώδεκα ἡμέρας.
[6, 20]	τρεῖς μῆνες ὅλοι) τυφλὰ δὲ	τὰ	σκυλάκια τούτων γίνεται ἑπτακαίδεχ´ ἡμέρας.
[6, 20]	καὶ δύο) τυφλὰ δὲ γίνεται	τὰ	σκυλάκια τούτων τῶν κυνῶν ἡμέρας
[6, 14]	συστρέφεται, οἷον ἐν τῇ κόπρῳ	τὰ	σκωλήκια, οὕτως ἐν τούτῳ ὁ
[6, 3]	ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ καὶ	τὰ	σπλάγχνα ἤδη φανερὰ καὶ τὰ
[6, 1]	ἑαυτὰ νεοττευόντων, ἀλλ´ εἰσδυόμενος εἰς	τὰ	στελέχη ἐν τοῖς κοίλοις αὐτῶν
[6, 17]	ζῳοτοκεῖ καὶ περὶ ἀνθρώπου λεκτέον	τὰ	συμβαίνοντα τὸν αὐτὸν τρόπον. Περὶ
[6, 17]	μὴ κατὰ μίαν ὥραν, οἷον	τὰ	συνανθρωπευόμενα, ὕες τε καὶ κύνες,
[6, 17]	καὶ ὅταν εὐημερίαι γίνωνται καὶ	τὰ	σώματα εὖ ἔχωσι, μᾶλλον ὀργῶσιν.
[6, 6]	τῶν ἀετῶν γένη ὅμοια περὶ	τὰ	τέκνα, ἀλλ´ ὁ πύγαργος χαλεπός,
[6, 11]	Ἄγει δὲ περὶ δωδεκαταῖα ὄντα	τὰ	τέκνα εἰς τὴν θάλατταν πολλάκις
[6, 18]	καλλίχοιροι μόνον, αἱ δ´ ἐπαυξανόμεναι	τὰ	τέκνα καὶ τὰς δέλφακας χρηστὰς
[6, 11]	καὶ θηλάζονται· καὶ εἰσδέχονται δὲ	τὰ	τέκνα μικρὰ ὄντα. Τὴν δ´
[6, 11]	περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας. Παρακολουθεῖ δὲ	τὰ	τέκνα πολὺν χρόνον, καὶ ἔστι
[6, 11]	μικρὰ ὄντα. Τὴν δ´ αὔξησιν	τὰ	τέκνα τῶν δελφίνων ποιοῦνται ταχεῖαν·
[6, 17]	βόες δὲ ὡσαύτως καὶ τἆλλα	τὰ	τετράποδα πάντα. ~Ὁρμητικώτερα μὲν οὖν
[6, 11]	θηλάζεται ὑπὸ τῶν τέκνων καθάπερ	τὰ	τετράποδα. Τίκτει δ´ ὥσπερ ἄνθρωπος
[6, 22]	ἅμα τοῖς τελευταίοις ἅπαντας· ἀλλὰ	τὰ	τοιαῦτα γίνεται ὀλιγάκις. Ὥστε σχεδὸν
[6, 2]	νεοττὸς οὐδείς, ἀλλ´ ὑπηνέμια πάντα	τὰ	τοιαῦτά ἐστιν. ~{Ἡ δὲ γένεσις
[6, 15]	καὶ ἐν τοῖς ποταμοῖς γίνεται	τὰ	τοιαῦτα, ὅταν ᾖ μάλιστα σῆψις,
[6, 7]	τῶν φαβῶν νεοττιαῖς, καταφαγὼν καὶ	τὰ	τούτων ᾠά. {Τίκτει δ´ ὀλιγάκις
[6, 6]	ἕνα ἐκβάλλουσιν. Οὐ πάντα δὲ	τὰ	τῶν ἀετῶν γένη ὅμοια περὶ
[6, 2]	τῶν ξηροβατικῶν· πολλαπλάσιον γὰρ ἔχει	τὰ	τῶν ἐνύδρων κατὰ λόγον τὸ
[6, 2]	λίμνας, τῶν δὲ κατεστιγμένα, οἷον	τὰ	τῶν μελεαγρίδων καὶ φασιανῶν· τὰ
[6, 2]	καὶ λίμνας γινομένων ὀρνέων πρὸς	τὰ	τῶν ξηροβατικῶν· πολλαπλάσιον γὰρ ἔχει
[6, 2]	τὸ ὠχρόν. Διαφέρουσι δὲ καὶ	τὰ	τῶν περὶ ποταμοὺς καὶ λίμνας
[6, 19]	δ´ ἀρρενογόνα γίνεται διά τε	τὰ	ὕδατα (ἔστι γὰρ τὰ μὲν
[6, 2]	χειρί πως ψηλαφώμεναι. Γίνεται δὲ	τὰ	ὑπηνέμια γόνιμα καὶ τὰ ἐξ
[6, 2]	τίκτουσαι ὑπηνέμια. Τὰ δ´ ᾠὰ	τὰ	ὑπηνέμια ἐλάττω μὲν τῷ μεγέθει
[6, 2]	εἰς τὸ λευκὸν ὀχεύηται ἡ	τὰ	ὑπηνέμια ἔχουσα ἢ τὰ γόνῳ
[6, 2]	δὲ λέγοντες ὅτι ὑπολείμματά ἐστι	τὰ	ὑπηνέμια τῶν ἔμπροσθεν ἐξ ὀχείας
[6, 2]	θέρους μᾶλλον. Ζεφύρια δὲ καλεῖται	τὰ	ὑπηνέμια ὑπό τινων, ὅτι ὑπὸ
[6, 2]	τὸ λευκόν, οὐδὲν μεταβάλλει οὔτε	τὰ	ὑπηνέμια ὥστε γίνεσθαι γόνιμα, οὔτε
[6, 16]	πολλὰ ὡς μεγάλα. Καὶ ὥσπερ	τὰ	φαλάγγια δέ, περικέχυνται καὶ περὶ
[6, 15]	δὲ ποταμῶν καὶ λιμνῶν περὶ	τὰ	χείλη· ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἀλέα
[6, 2]	ὠχρὸν πρὸς τὸ λευκόν. Καὶ	τὰ	χρώματα δὲ τῶν ᾠῶν διαφέρει
[6, 10]	πρὸς τῷ ὑποζώματι ἐνίοις συνίσταται	τὰ	ᾠά, ἀλλὰ μεταξὺ κατὰ τὴν
[6, 10]	γαλεὸς πρὸς τῷ ὑποζώματι ἔχει	τὰ	ᾠὰ ἄνωθεν τῶν μαστῶν· ὅταν
[6, 12]	ἄλλοι ἰχθύες γόνῳ τίκτουσι καὶ	τὰ	ᾠὰ ἀφιᾶσιν· ἣν δὲ καλοῦσί
[6, 12]	τοῦ τίκτειν, διαρρήγνυται, καὶ οὕτω	τὰ	ᾠὰ ἐξέρχεται. Ἔχει γάρ τινα
[6, 9]	βλαστήσει. Ἀλεκτορίδι δ´ ὑποτιθέασιν αὐτῶν	τὰ	ᾠὰ ἐπῳάζειν οἱ τρέφοντες διὰ
[6, 16]	τίκτουσι δ´ οἷον ἐν θυλάκῳ	τὰ	ᾠά. Ἡ δ´ αὔξησίς ἐστι
[6, 2]	φασί, χρόνον συνεχῶς, ἕως ἐκλέποι	τὰ	ᾠά. Ἤδη δὲ καὶ κείμενα
[6, 12]	φοξῖνοι κυήματ´ ἔχουσιν. Ἀπορραίνουσι δὲ	τὰ	ᾠὰ καί, καθάπερ λέγεται, τὰ
[6, 2]	τῶν μὲν γὰρ λευκά ἐστι	τὰ	ᾠά, οἷον περιστερᾶς καὶ πέρδικος,
[6, 12]	ὅταν ἐκτέκῃ ἡ θήλεια, ἐπιρραίνει	τὰ	ᾠά. Ὅπερ εὔλογον καὶ ἐπὶ
[6, 2]	Ἐὰν δὲ βροντήσῃ ἐπῳαζούσης, διαφθείρεται	τὰ	ᾠά. Τὰ δὲ καλούμενα ὑπό
[6, 7]	τῶν ἐλαττόνων ὀρνίθων ἐντίκτει καταφαγὼν	τὰ	ᾠὰ τὰ ἐκείνων, μάλιστα δ´
[6, 2]	ὑπόζωμα, οὗπερ αἱ θήλειαι ἔχουσι	τὰ	ᾠά, τὸ μὲν εἶδος ὠχρὰ
[6, 12]	παρεπόμενος ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει ἐπὶ	τὰ	ᾠὰ τὸν θορόν, καὶ ὅσα
[6, 2]	τίκτουσιν αἱ ἀλεκτορίδες) καὶ δίχροα	τὰ	ᾠὰ τῶν ὀρνίθων, ἐκτὸς μὲν
[6, 4]	αὐτόν γε τρόπον ὅνπερ καὶ	τὰ	ᾠά. Χαλεπωτέρα δ´ ἡ θήλειά
[6, 13]	ἰχθύδιά ἐστιν. Λαμβάνει δ´ αὔξησιν	τὰ	ᾠά, ὧν ἂν ἐπιψαύσῃ ὁ
[6, 10]	ὑστέρας περὶ τὴν ῥάχιν προσπέφυκε	τὰ	ᾠά, ὥσπερ εἴρηται, οἷον τοῖς
[6, 18]	εὐθὺς βιβάζειν, πρὶν ἂν μὴ	τὰ	ὦτα καταβάλῃ· εἰ δὲ μή,
[6, 3]	τοῦ μὴ εἰς ἄλληλα συγκεχύσθαι	τὰ	ὠχρὰ τοῦ λευκοῦ λεπτὴ διάφυσις,
[6, 19]	Τὰ δὲ περὶ τὴν Αἰθιοπίαν	πρόβατα	ζῇ καὶ δώδεκα καὶ τριακαίδεκα
[6, 19]	καὶ αἴξ. Διδυμοτοκοῦσι δὲ καὶ	πρόβατα	καὶ αἶγες διά τε εὐβοσίαν,
[6, 17]	τέκωσιν ὕστερον. Κύοντα δὲ καὶ	πρόβατα	καὶ αἶγες πιότερα γίνονται καὶ
[6, 26]	ὑπομένουσαι ἐνίοτε ὀχεύονται, καθάπερ τὰ	πρόβατα·	καὶ ὅταν ὀργῶσι, παρεκκλίνουσιν ἀλλήλας.
[6, 19]	εἴκοσιν ὀλίγον ἀπολείπουσιν. ~Τὰ δὲ	πρόβατα	κυΐσκεται μὲν ἐν τρισὶν ἢ
[6, 19]	δὲ τὰ νεώτερα, κακοθηνεῖν τὰ	πρόβατα.	~Τῶν δὲ κυνῶν ἔστι μὲν
[6, 12]	τόπος καὶ ἀλεεινὸς καὶ ἔχων	ὕδατα	γλυκέα. Τίκτουσι δ´ οἱ μὲν
[6, 19]	ἀρρενογόνα γίνεται διά τε τὰ	ὕδατα	(ἔστι γὰρ τὰ μὲν θηλυγόνα
[6, 30]	καταλαμβάνουσιν. Ὁ δ´ ἀφανισμὸς οὐ	κατὰ	λόγον ἀποβαίνει· ἐν ὀλίγαις γὰρ
[6, 17]	διὰ τὸ μέγεθος, ἐλάττω δὲ	κατὰ	λόγον πολλῷ. Ἡ μὲν οὖν
[6, 2]	γὰρ ἔχει τὰ τῶν ἐνύδρων	κατὰ	λόγον τὸ ὠχρὸν πρὸς τὸ
[6, 10]	δ´ ἔμβρυα ἤδη· διὸ πολλοὶ	κατὰ	μῆνα τίκτειν καὶ ὀχεύεσθαι οἴονται
[6, 28]	ἐπικυΐσκονται ὅταν κύωσι, καὶ τίκτουσι	κατὰ	μῆνα. Τίκτουσι δ´ οὐκ ἀθρόα,
[6, 29]	κύων· ὀχεύει δὲ καὶ ὀχεύεται	κατὰ	μίαν ὥραν, καὶ τίκτει ἀρχομένου
[6, 17]	ποιούμενα τὰς ὀχείας καὶ μὴ	κατὰ	μίαν ὥραν, οἷον τὰ συνανθρωπευόμενα,
[6, 17]	ἐργῶδες δ´ εἶναί φασι λαβεῖν·	κατὰ	μικρὸν γὰρ ῥεῖν. Καὶ οὐροῦσι
[6, 11]	θάλατταν πολλάκις τῆς ἡμέρας, συνεθίζουσα	κατὰ	μικρόν· τὰ δὲ κατάντη φέρεται,
[6, 3]	ὑγρόν. Αὐξανομένου γὰρ τοῦ νεοττοῦ	κατὰ	μικρὸν τοῦ ὠχροῦ τὸ μὲν
[6, 1]	γὰρ καὶ ὀχεύεται καὶ τίκτει	κατὰ	πάντα τὸν χρόνον ὡς εἰπεῖν,
[6, 17]	εἴρηται καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ	κατὰ	πάντων. Πάντων δὲ κοινὸν τῶν
[6, 2]	πρὸς τὴν ὀχείαν· ἐὰν γὰρ	κατὰ	πνεῦμα στῇ τοῦ ἄρρενος, κυΐσκεται
[6, 2]	χρώματα δὲ τῶν ᾠῶν διαφέρει	κατὰ	τὰ γένη τῶν ὀρνίθων· τῶν
[6, 2]	χρόνοις συμβαίνει πᾶσιν, ἀλλὰ διαφέρει	κατὰ	τὰ μεγέθη τῶν γεννώντων. Συνίσταται
[6, 10]	συνίσταται τὰ ᾠά, ἀλλὰ μεταξὺ	κατὰ	τὴν ῥάχιν, ἐκεῖθεν δ´ αὐξανόμενα
[6, 19]	πρεσβύτερα ὁρμᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν	κατὰ	τὴν τεταγμένην ὥραν, φασὶν οἱ
[6, 23]	ὅταν μιχθῇ ἵππος καὶ ὄνος,	κατὰ	τὸ ἄρρεν, λέγω δ´ ἐν
[6, 10]	ἕκαστος ἠρτημένος, τοῦ δ´ ἐμβρύου	κατὰ	τὸ μέσον, ᾗ τὸ ἧπαρ.
[6, 2]	δὲ στρογγύλα καὶ περιφέρειαν ἔχοντα	κατὰ	τὸ ὀξὺ ἄρρενα. Ἐκλέπεται μὲν
[6, 20]	ὅταν ἐκτέκωσιν, ἀπισχναίνεται ἔλαττον ἢ	κατὰ	τὸ σῶμα. Τὸ δὲ γάλα
[6, 27]	τὸ ἔμβρυον τῷ μεγέθει ὡς	κατὰ	τὸ σῶμα τὸ ἑαυτῆς· ἔλαττον
[6, 17]	ἐλαχίστην προΐεται αἵματος ῥύσιν, ὡς	κατὰ	τὸ τοῦ σώματος μέγεθος. Μάλιστα
[6, 7]	ταῦτα περιστερᾷ μᾶλλον· ἀλλ´ ἢ	κατὰ	τὸ χρῶμα μόνον προσέοικεν ἱέρακι,
[6, 17]	τὴν φωνὴν ἀφιᾶσιν ἀλλοιοτέραν ἢ	κατὰ	τὸν ἄλλον χρόνον· ῥεῖ δ´
[6, 12]	δὲ Πόντου καθαιρομένου ἐπιφέρεταί τι	κατὰ	τὸν Ἑλλήσποντον ὃ καλοῦσι φῦκος·
[6, 2]	ὑπηνέμια γόνιμα, τὰ δὲ προϋπάρχοντα	κατὰ	τὸν ὕστερον ὀχεύοντα ὄρνιθα. Ἐὰν
[6, 3]	ἔχων ἤδη περιέχει τὸ λέκιθον	κατὰ	τὸν χρόνον τοῦτον ἀπὸ τῶν
[6, 7]	τῷ ἐλαχίστῳ τῶν ἱεράκων, ὃς	κατὰ	τὸν χρόνον τοῦτον ἀφανής ἐστιν
[6, 22]	γίνεται μικρὸς διὰ τὴν τρίψιν	(κατὰ	τοῦτον γὰρ ἐμβάλλεται ὁ χαλινός)
[6, 7]	Γίνεται δὲ πίων καὶ ἡδύκρεως	κατὰ	τοῦτον τὸν καιρὸν μάλιστα. Γίνονται
[6, 3]	ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς· καὶ φανερὸς	κατὰ	τοῦτον τὸν χρόνον ὅ τε
[6, 3]	ἐστὶ καὶ πλεῖον ἢ τὸ	κατὰ	φύσιν) ἡ δ´ ἑτέρα εἰς
[6, 16]	Ἴσχουσι δὲ καὶ οἱ γόγγροι	κυήματα·	ἀλλ´ οὐκ ἐν πᾶσι τοῖς
[6, 12]	κατεσθίεσθαι ὑπὸ τῶν μειζόνων τὰ	κυήματα.	Διὸ καὶ ἐν τῷ Πόντῳ
[6, 12]	χάννης ἀπορεῖται· πάντες γὰρ ἁλίσκονται	κυήματα	ἔχοντες. Συνίσταται μὲν οὖν καὶ
[6, 13]	καὶ οἱ ποτάμιοι τῶν ἰχθύων	κυήματα	μὲν ἴσχουσι πεντάμηνοι τὴν ἡλικίαν
[6, 16]	καὶ ἔμψυχα, ἃ ἐξελαύνει τὰ	κυήματα.	Οἱ δὲ τόκοι γίνονται τοῖς
[6, 2]	τιθέασιν. Οἱ δὲ λέγοντες ὅτι	ὑπολείμματά	ἐστι τὰ ὑπηνέμια τῶν ἔμπροσθεν
[6, 5]	νέων ὄντων τῆς χελιδόνος τὰ	ὄμματα	ἐκκεντήσῃ, γίνονται ὑγιεῖς καὶ βλέπουσιν
[6, 10]	καὶ ἡ κεφαλὴ καὶ τὰ	ὄμματα	καὶ {τὰ ἄνω μέγιστα γίνεται
[6, 3]	Τὰ μὲν οὖν περὶ τὰ	ὄμματα	καὶ τὴν κεφαλὴν τοῦτον διάκειται
[6, 13]	ὀλίγῳ χρόνῳ δῆλά ἐστι τὰ	ὄμματα	τοῦ ἰχθύος· τοῦτο γὰρ ἐν
[6, 2]	ὀρνίθων, {οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	αὐτόματα	ἐν τῇ γῇ ὥσπερ ἐν
[6, 14]	ἄμμου. Ὅτι μὲν οὖν γίνεται	αὐτόματα	ἔνια οὔτ´ ἐξ ᾠῶν οὔτ´
[6, 2]	ἀγγείοις ἀλεεινοῖς ἐξεπέφθη καὶ ἐξῆλθεν	αὐτόματα.	Ἡ μὲν οὖν γονὴ πάντων
[6, 15]	τῶν καλουμένων γῆς ἐντέρων, ἃ	αὐτόματα	συνίσταται ἐν τῷ πηλῷ καὶ
[6, 2]	ἐαρινὴν ὥραν φαίνονται δεχόμεναι τὰ	πνεύματα	αἱ ὄρνιθες· τοιοῦτον δὲ ποιοῦσι
[6, 1]	καὶ κτείνουσι τοὺς νεοττοὺς πολλάκις·	χρώματα	δὲ παντοδαπὰ ἔχουσιν. Τίκτουσι δὲ
[6, 2]	πρὸς τὸ λευκόν. Καὶ τὰ	χρώματα	δὲ τῶν ᾠῶν διαφέρει κατὰ
[6, 17]	ὅταν εὐημερίαι γίνωνται καὶ τὰ	σώματα	εὖ ἔχωσι, μᾶλλον ὀργῶσιν. Αἱ
[6, 17]	μάλιστα. Τὰ μὲν οὖν θήλεα	χαλεπώτατα,	ὅταν ἐκτέκωσι πρῶτον, οἱ δ´
[6, 22]	ὁ δ´ ἄρρην ἓξ ἐτῶν·	μετὰ	δὲ ταῦτα ἐν ἄλλοις ἓξ
[6, 28]	πέντε, εἶτ´ ἀεὶ ἑνὶ ἐλάττονα·	μετὰ	δὲ ταῦτα οὐκέτι οὐδὲν τίκτουσιν,
[6, 26]	διάγουσιν, ἕως ἂν ὕδωρ γένηται·	μετὰ	δὲ ταῦτα τρέπονται πρὸς τὴν
[6, 17]	δὲ δριμύτερον τὸ τῆς θηλείας.	Μετὰ	δὲ τοὺς τόκους ἁπάντων τῶν
[6, 28]	κέρκου, πόρον δ´ οὐδένα ἔχει·	μετὰ	δὲ τοῦτο ὁ τῆς περιττώσεώς
[6, 16]	καλοῦσί τινες ἀνθίαν, τοῦ θέρους.	Μετὰ	δὲ τούτους χρύσοφρυς καὶ λάβραξ
[6, 20]	προσίενται ὀχείαν, ἀλλ´ ἐν ταῖς	μετὰ	ταῦτα ἑπτὰ ἡμέραις· {τὰς γὰρ
[6, 19]	ὀχείαις, ἐὰν δ´ ὕδωρ ἐπιγένηται	μετὰ	τὴν ὀχείαν, ἀνακυΐσκει· ὁμοίως δὲ
[6, 23]	ἐὰν μὴ κωλύηται· διὸ τύπτουσι	μετὰ	τὴν ὀχείαν εὐθὺς καὶ διώκουσιν.
[6, 2]	Ἡ δὲ τοῦ ᾠοῦ γένεσις	μετὰ	τὴν ὀχείαν καὶ ἐκ τοῦ
[6, 2]	δὲ τὸ τῆς ἀλεκτορίδος ᾠὸν	μετὰ	τὴν ὀχείαν καὶ τελειοῦται ἐν
[6, 9]	δὲ καὶ ὁ τόκος εὐθέως	μετὰ	τὴν ὀχείαν. {Πτερορρυεῖ δ´ ἅμα
[6, 18]	{πολλάκις ἐπιβιβάσκουσι διὰ τὸ ἐκβάλλειν	μετὰ	τὴν ὀχείαν τὴν καλουμένην ὑπό
[6, 20]	ὅταν τέκωσιν. Ἡ δὲ Λακωνικὴ	μετὰ	τὴν ὀχείαν τριάκονθ´ ἡμέραις ὕστερον.
[6, 20]	τὸ κύνειον τῶν ἄλλων ζῴων	μετὰ	τὸ ὕειον καὶ δασυπόδειον. Γίνεται
[6, 24]	ὀρεὺς ἀναβαίνει μὲν καὶ ὀχεύει	μετὰ	τὸν πρῶτον βόλον, ἑπταετὴς δ´
[6, 22]	ἄμεινον τετάρτῳ ἢ πέμπτῳ ἔτει	μετὰ	τὸν τόκον. Ἕνα δ´ ἐνιαυτὸν
[6, 4]	ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα ζῷα	μετὰ	τὸν τόκον. Τίκτουσι δὲ τοῦ
[6, 3]	ὅ τε χοριοειδὴς ὑμὴν ὁ	μετὰ	τὸν τοῦ ὀστράκου ὑμένα {τὸν
[6, 22]	δὲ καὶ ἵππος καὶ ἡμίονος	μετὰ	τοὺς βόλους· ὅταν δὲ πάντας
[6, 22]	δὲ μάλιστα γνωρίζεται ἡ ἡλικία	μετὰ	τοὺς βόλους τῷ κυνόδοντι· τῶν
[6, 22]	τέκῃ ἡ ἵππος, οὐκ εὐθὺς	μετὰ	τοῦτο πίμπλαται ἀλλὰ διαλείπει χρόνον,
[6, 16]	χρόνον. Αἱ δὲ μαινίδες τίκτουσι	μετὰ	τροπὰς χειμερινάς. Τῶν δ´ ἄλλων
[6, 11]	τρέφεται ἐκ τῆς θαλάττης, διὸ	μετὰ	τῶν ἐνύδρων περὶ αὐτῆς λεκτέον.
[6, 17]	δ´ ἵπποι καὶ ἀπορραίνουσι λευκὴν	ὑγρότητα	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον. Καθάρσεις
[6, 12]	μόνον εἶναι δύο· διὰ τὴν	μικρότητα	γὰρ καὶ τὴν λεπτότητα ἄδηλος
[6, 4]	ᾠά, ἀλλ´ ἐν ἐνίοις διὰ	μικρότητα	οὐ ῥᾴδιον ἰδεῖν. Ἡ δὲ
[6, 12]	τὴν μικρότητα γὰρ καὶ τὴν	λεπτότητα	ἄδηλος ἐν αὐτοῖς ἡ ὑστέρα.
[6, 13]	τό γε τῆς πέρκης διὰ	πλατύτητα	ἀναπηνίζονται ἐν ταῖς λίμναις οἱ
[6, 26]	λάγνον εἶναι καὶ διὰ τὴν	παχύτητα·	ὑπερβάλλουσα γὰρ γίνεται τοῦ θέρους
[6, 10]	βάτος οὐ δέχονται διὰ τὴν	τραχύτητα	τῆς κέρκου. Οὐκ εἰσδέχεται δ´
[6, 29]	ἄγριοι καὶ αἱ ἡμίονοι, τὴν	ταχυτῆτα	διαφέροντες. Αὗται αἱ ἡμίονοι γεννῶσιν
[6, 17]	ἐπειδὰν ὀχευθῶσι, γίνεται τὰ σημεῖα,	εἶτα	διαλείπει, μέχρι οὗ ἂν μέλλωσι
[6, 25]	νόσημα κνησμὸν εἰς τοὺς ὄρχεις·	εἶτα	ξυόμενοι πρὸς τὰ δένδρα ἐκθλίβουσι
[6, 3]	δὲ τούτῳ λευκὸν ἔνεστιν ὑγρόν,	εἶτα	ὁ νεοττός, καὶ περὶ αὐτὸν
[6, 4]	καὶ τεκοῦσα μίαν ἡμέραν διαλείπει	εἶτα	πάλιν τίκτει θάτερον. Ἐπῳάζει δὲ
[6, 17]	τὸν συνδυασμὸν μάλιστα μὲν ἵππος,	ἔπειτα	βοῦς. Αἱ μὲν οὖν ἵπποι
[6, 2]	πρῶτον λευκὸν καὶ μικρὸν φαίνεται,	ἔπειτα	ἐρυθρὸν καὶ αἱματῶδες, αὐξανόμενον δ´
[6, 4]	μέρει τῆς ἡμέρας, τὴν δὲ	νύκτα	ἡ θήλεια. Ἐκπέττεταί τε καὶ
[6, 18]	πολλὰ τέκωσιν, οὐ δύνανται ἐκτρέφειν	πάντα.	Γηράσκουσαι δὲ τίκτουσι μὲν ὁμοίως,
[6, 14]	δὲ μήτ´ ᾠοτοκεῖ μήτε ζῳοτοκεῖ,	πάντα	γίνεται τὰ μὲν ἐκ τῆς
[6, 10]	οἷον τὸ ἧπαρ, καὶ αἱματώδη.	Πάντα	δὲ τὰ σελαχώδη ἅμα ἔχουσιν
[6, 6]	πλείω τίκτει, ἕνα ἐκβάλλουσιν. Οὐ	πάντα	δὲ τὰ τῶν ἀετῶν γένη
[6, 11]	αἰδοῖον ἡ θήλεια ὅμοιον προβάτῳ,	πάντα	δὲ τἆλλα γυναικί. Περὶ μὲν
[6, 3]	Εἰσὶ δ´ ἔνιαι ἀλεκτορίδες αἳ	πάντα	δίδυμα τίκτουσιν, καὶ ἤδη ἐπὶ
[6, 12]	ἐκτίκτουσι, ταῦτα σώζεται· εἰ γὰρ	πάντα	ἐσώζετο, παμπληθὲς ἂν τὸ γένος
[6, 3]	ὅλος διάδηλος καὶ τὰ μέρη	πάντα.	Ἔχει δ´ ἔτι τὴν κεφαλὴν
[6, 17]	μηνῶν. Ὅλως δὲ τὰ ἄρρενα	πάντα	ἢ τὰ πλεῖστα οὐ συννέμονται
[6, 4]	δὲ τελευταῖον τερατῶδες. ~Τίκτουσι δὲ	πάντα	μὲν τὰ περιστεροειδῆ δύο, οἷον
[6, 1]	αἱ ἀλεκτορίδες. Τὰ δὲ γαμψώνυχα	πάντα	ὀλιγόγονά ἐστιν, ἔξω κεγχρίδος· αὕτη
[6, 17]	ὡσαύτως καὶ τἆλλα τὰ τετράποδα	πάντα.	~Ὁρμητικώτερα μὲν οὖν ὡς ἐπὶ
[6, 11]	φασι τὴν φώκαιναν. Ἀναπνεῖ δὲ	πάντα	ὅσα ἔχει φυσητῆρα, καὶ δέχεται
[6, 10]	τῶν ἰχθύων, ὅτι οὐχ ἅμα	πάντα	προΐενται, ἀλλὰ πολλάκις καὶ πολὺν
[6, 2]	γίνεται νεοττὸς οὐδείς, ἀλλ´ ὑπηνέμια	πάντα	τὰ τοιαῦτά ἐστιν. ~{Ἡ δὲ
[6, 1]	καὶ ὀχεύεται καὶ τίκτει κατὰ	πάντα	τὸν χρόνον ὡς εἰπεῖν, οἷον
[6, 18]	ἐαρινὴν ὥραν ἐστίν· οὐ μὴν	ἅπαντά	γε ποιεῖται τὸν αὐτὸν καιρὸν
[6, 30]	ἕωθεν ἄγοντες τοὺς θεριστὰς καταβεβρωμένα	ἅπαντα	καταλαμβάνουσιν. Ὁ δ´ ἀφανισμὸς οὐ
[6, 21]	Ὅμηρόν φασι πεποιηκέναι τινὲς ὀρθῶς	ποιήσαντα	ἄρσενα πενταέτηρον" καὶ τὸ βοὸς
[6, 10]	Ζῳοτοκεῖ δὲ τὰ σελάχη πρότερον	ᾠοτοκήσαντα	ἐν αὑτοῖς, καὶ ἐκτρέφουσιν ἐν
[6, 2]	τὸ λευκὸν καὶ τόδε〉 ὅταν	ἐξαιρεθέντα	συνεράσῃ {τις πλείω τοιαῦτα εἰς
[6, 6]	τότε γίνονται χαλεποί. Τὸν δ´	ἐκβληθέντα	δέχεται καὶ ἐκτρέφει ἡ φήνη.
[6, 4]	τὰ δεύτερα, ὅταν τὰ πρότερον	γεννηθέντα	διαφθαρῇ· πολλαὶ γὰρ διαφθείρουσιν αὐτὰ
[6, 3]	δὲ τὸν χρόνον τὸν πρότερον	ῥηθέντα	καθεύδει μὲν ὁ νεοττός, ἐγείρεται
[6, 10]	ἔμβρυα τὴν κεφαλὴν νέα μὲν	ὄντα	ἄνω, ἁδρυνόμενα δὲ καὶ τέλεα
[6, 2]	διαμένει καὶ τὸ λευκὸν ὅμοια	ὄντα.	Γίνεται δ´ ὑπηνέμια πολλῶν, οἷον
[6, 26]	ἔμβρυα δ´ ἐν τῇ γαστρὶ	ὄντα	εὐθὺς ἔχει τοῦτο τὸ σημεῖον.
[6, 10]	ἄνω, ἁδρυνόμενα δὲ καὶ τέλεα	ὄντα	κάτω. Ἐγγίνεται δὲ καὶ ἐν
[6, 28]	πάνυ μικρὰ οὕτως ὥστε δίμηνα	ὄντα	μόλις βαδίζειν. Οἱ δ´ ἐν
[6, 21]	καὶ ὀχεύεται τὰ θήλεα ἐνιαύσια	ὄντα	πρῶτον, ὥστε καὶ γεννᾶν· οὐ
[6, 4]	ὀχεύεσθαι καὶ γεννᾶν καὶ τρίμηνα	ὄντα,	σημεῖον ποιούμενοι τὴν πολυπλήθειαν αὐτῶν.
[6, 11]	αἰξίν. Ἄγει δὲ περὶ δωδεκαταῖα	ὄντα	τὰ τέκνα εἰς τὴν θάλατταν
[6, 11]	εἰσδέχονται δὲ τὰ τέκνα μικρὰ	ὄντα.	Τὴν δ´ αὔξησιν τὰ τέκνα
[6, 12]	ἐν τῷ Πόντῳ περὶ τὸν	Θερμώδοντα	ποταμὸν οἱ πλεῖστοι τίκτουσιν· νήνεμος
[6, 10]	τῶν ὑστερῶν ὁμοίως τοῖς σκυλίοις,	περιιόντα	δὲ ταῦτα εἰς ἑκατέραν τὴν
[6, 10]	τοῦ πελάγους καὶ τῶν βαθέων	ἐπανιόντα	διά τε τὴν ἀλέαν καὶ
[6, 11]	πέντε καὶ εἴκοσιν, οἱ δὲ	τριάκοντα·	ἀποκόπτοντες γὰρ ἐνίων τὸ οὐραῖον
[6, 22]	εἴκοσιν, ἔνιοι δὲ πεντεκαιείκοσι καὶ	τριάκοντα·	ἐὰν δέ τις ἐπιμελῶς θεραπεύῃ,
[6, 17]	ἔχοντες. Διδόασι δ´ ἑκάστῳ περὶ	τριάκοντα	ἢ μικρῷ πλείους. Ὅταν δὲ
[6, 16]	Ποσειδεῶνα μῆνα, {κύει δ´ ἡμέρας	τριάκοντα·	καὶ ὃν καλοῦσί τινες χελῶνα
[6, 25]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἡμέρας	τριάκοντα.	Τὸ δὲ πλῆθος τῶν τικτομένων
[6, 22]	ὄντες. Ἔχει μὲν οὖν ὀδόντας	τετταράκοντα,	βάλλει δὲ τοὺς μὲν πρώτους
[6, 22]	ἐγένετο ὃς ὤχευεν ἐτῶν ὢν	τετταράκοντα·	ἔδει δὲ τὰ πρόσθια σκέλη
[6, 22]	ἔτη, ἤδη δέ τινες καὶ	τετταράκοντα	ἔτη βεβιώκασιν. Ἐλάττω δὲ χρόνον
[6, 4]	δὲ φάττα, ὡς φασί, καὶ	τετταράκοντα	ἔτη· καὶ αἱ πέρδικες δὲ
[6, 13]	διὸ προσεδρεύει ὁ ἄρρην καὶ	τετταράκοντα	καὶ πεντήκοντα ἡμέρας, ὅπως μὴ
[6, 20]	ἐνιαυτοῦ (τοῦτο δ´ ἐστὶν ἡμέραι	ἑβδομήκοντα	καὶ δύο) τυφλὰ δὲ γίνεται
[6, 1]	τῶν γενναίων πρὸ ἐπῳασμοῦ καὶ	ἑξήκοντα·	καίτοι ἧττον πολυτόκοι αἱ γενναῖαι
[6, 20]	ἐνιαυτοῦ (τοῦτο δ´ ἐστὶν ἡμέραι	ἑξήκοντα)	κἂν ἄρα μιᾷ ἢ δυσὶν
[6, 10]	δ´ ὤφθη νάρκη μεγάλη περὶ	ὀγδοήκοντα	ἔχουσα ἐν ἑαυτῇ ἔμβρυα) ὁ
[6, 24]	γάρ τις βεβίωκεν ἔτη καὶ	ὀγδοήκοντα,	οἷον Ἀθήνησιν ὅτε τὸν νεὼν
[6, 25]	δὲ χρόνον πολύν, πλείω ἢ	πεντήκοντα	ἔτη. Τίκτει δὲ τοῦ ἔαρος,
[6, 13]	ὁ ἄρρην καὶ τετταράκοντα καὶ	πεντήκοντα	ἡμέρας, ὅπως μὴ κατεσθίηται ὁ
[6, 22]	θεραπεύῃ, ἐκτείνει καὶ πρὸς τὰ	πεντήκοντα.	Ὁ δὲ μακρότατος βίος τῶν
[6, 12]	τὸ μὲν πρῶτον οὐδεμίαν τροφὴν	λαμβάνοντα	αὐξάνονται ἐκ τῆς ἀπὸ τοῦ
[6, 20]	ὀρθῶς ποιῆσαι τῷ εἰκοστῷ ἔτει	ἀποθανόντα	τὸν κύνα τοῦ Ὀδυσσέως. {Ἐπὶ
[6, 17]	καὶ περὶ ἀνθρώπου λεκτέον τὰ	συμβαίνοντα	τὸν αὐτὸν τρόπον. Περὶ μὲν
[6, 10]	εἰς τὸ ὠχρὸν τοῖς ὄρνισι	τείνοντα	πόρον, τοῦτον ἔχει τοῖν δυοῖν
[6, 10]	οὐκ ἔχει τὸν ἕτερον ὀμφαλὸν	τείνοντα	πρὸς τὸν ὑμένα τὸν ὑπὸ
[6, 16]	οἱ σκόμβροι περὶ τὸν Ἐλαφηβολιῶνα	φθίνοντα,	τίκτουσι δὲ περὶ τὸν Ἑκατομβαιῶνα
[6, 19]	Τὰ δὲ τὸ ἁλυκὸν ὕδωρ	πίνοντα	πρότερον ὀχεύεται· δεῖ δ´ ἁλίζειν
[6, 17]	ταῖς ἵπποις τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει	διαλείποντα	δίμηνον καὶ τετράμηνον καὶ ἑξάμηνον·
[6, 5]	οὐκ ὦπται πλεονάκις ἢ ἅπαξ	τίκτοντα,	ἡ δὲ χελιδὼν δὶς νεοττεύει
[6, 28]	περὶ τοῦ ἐκβάλλειν τὰς ὑστέρας	τίκτοντα	ληρώδης ἐστί, συνετέθη δ´ ἐκ
[6, 2]	δὲ προϋπάρχοντα κατὰ τὸν ὕστερον	ὀχεύοντα	ὄρνιθα. Ἐὰν δ´ ἤδη μεταβαλλόντων
[6, 17]	δὲ γίνεται, ἐπειδὰν τέκωσιν ὕστερον.	Κύοντα	δὲ καὶ πρόβατα καὶ αἶγες
[6, 30]	θηλείας τῶν ἐμβρύων τὰ θήλεα	κύοντα	φαίνεται. Φασὶ δέ τινες καὶ
[6, 2]	τὰ δὲ στρογγύλα καὶ περιφέρειαν	ἔχοντα	κατὰ τὸ ὀξὺ ἄρρενα. Ἐκλέπεται
[6, 10]	τὰ ζῷα γίνεται τὸν ὀμφαλὸν	ἔχοντα	πρὸς τῇ ὑστέρᾳ, ὥστε ἀναλισκομένων
[6, 3]	ἑτέρα εἰς τὸν ὑμένα τὸν	περιέχοντα	ὅλον τόν θ´ ὑμένα ἐν
[6, 3]	μὲν πρὸς τὸν ὑμένα τὸν	περιέχοντα	τὸ ὠχρόν (τὸ δ´ ὠχρὸν
[6, 2]	καὶ τὰ ἐξ ὀχείας ἤδη	ἐνυπάρχοντα	μεταβάλλει τὸ γένος εἰς ἄλλο
[6, 2]	ἡ ὀχεία, οὐδὲν ἐπαυξάνεται τὰ	προϋπάρχοντα·	ἐὰν δὲ πάλιν ὀχεύηται, ταχεῖα
[6, 2]	μὲν ὑπηνέμια γόνιμα, τὰ δὲ	προϋπάρχοντα	κατὰ τὸν ὕστερον ὀχεύοντα ὄρνιθα.
[6, 10]	οἱ ἰχθύες· τὰ μὲν γὰρ	ᾠοτοκοῦντα	δικρόας ἔχει καὶ κάτω, τὰ
[6, 19]	θηλυτοκεῖ. Μεταβάλλει δὲ καὶ τὰ	θηλυτοκοῦντα	καὶ ἀρρενοτοκεῖ· δεῖ δ´ ὁρᾶν
[6, 19]	ὀχευόμενα πρὸς βορέαν. Τὰ δ´	εἰωθότα	πρωῒ ὀχεύεσθαι, ἐὰν ὀψὲ ὀχεύῃ
[6, 20]	οὐ μὴν ἀλλ´ ἐνίαις καὶ	ἑπτὰ	γίνεται πρότερον καὶ τέτταρσιν. Χρήσιμον
[6, 20]	Τὰ δὲ καταμήνια ταῖς κυσὶν	ἑπτὰ	ἡμέραις γίνεται· συμβαίνει δ´ ἅμα
[6, 20]	ἀλλ´ ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα	ἑπτὰ	ἡμέραις· {τὰς γὰρ πάσας δοκεῖ
[6, 3]	ὕπωχρον. Τέτακται γὰρ τῇ θέσει	ἕκαστα	τόνδε τὸν τρόπον. Πρῶτος μὲν
[6, 10]	τὰ ὄμματα καὶ {τὰ ἄνω	μέγιστα	γίνεται τὸ πρῶτον· ὁμοίως δ´
[6, 25]	τὰ κρέα καὶ τὸ γάλα	ἥδιστα	πάντων· πίνουσι δὲ τὸ γάλα
[6, 6]	δ´ ὁ ἰκτῖνος τὰ μὲν	πλεῖστα	δύο, ἐνίοτε δὲ καὶ τρεῖς
[6, 19]	αἶγες. Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν	πλεῖστα	δύο, ἐνίοτε δὲ καὶ τρία
[6, 20]	Τίκτει δὲ κύων σκυλάκια τὰ	πλεῖστα	δώδεκα, ὡς δ´ ἐπὶ τὸ
[6, 18]	τέτταρας μῆνας, τίκτουσι δὲ τὰ	πλεῖστα	εἴκοσιν· πλὴν ἂν πολλὰ τέκωσιν,
[6, 19]	πρόβατον δὲ δέκα, τὰ δὲ	πλεῖστα	ἐλάττω, πλὴν οἱ ἡγεμόνες τῶν
[6, 7]	ὀλιγάκις μὲν δύο, τὰ δὲ	πλεῖστα	ἕν. Ἐντίκτει δὲ καὶ τῇ
[6, 28]	τὸ πολὺ δύο, τὰ μέντοι	πλεῖστα	ἕξ· τίκτει δ´ ἐνίοτε καὶ
[6, 22]	μέντοι ποτὲ καὶ δύο τὰ	πλεῖστα.	Καὶ ἡμιόνους δ´ ἤδη ἔτεκέ
[6, 11]	δὲ φάλαινα ἢ δύο τὰ	πλεῖστα	καὶ πλεονάκις, ἢ ἕν. Ὁμοίως
[6, 29]	συμπέττει. Τίκτει δὲ τέτταρα τὰ	πλεῖστα.	Λύκος δὲ κύει μὲν καὶ
[6, 26]	ποιεῖται, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, τὰ	πλεῖστα	μὲν ὑπαγωγῆς (οὐ γὰρ ὑπομένει
[6, 21]	ὁπλαί. Τίκτει δ´ ἓν τὰ	πλεῖστα,	ὀλιγάκις δὲ δύο· καὶ τίκτει
[6, 17]	τὰ ἄρρενα πάντα ἢ τὰ	πλεῖστα	οὐ συννέμονται τοῖς θήλεσι πρὸ
[6, 27]	ἓν καὶ δύο, τὰ δὲ	πλεῖστα	πέντε. Ἐλάχιστον δὲ τίκτει τὸ
[6, 29]	ὥσπερ λύκος, τίκτει δὲ τὰ	πλεῖστα	τέτταρα. Καὶ οἱ θῶες δ´
[6, 1]	ἐστιν, ἔξω κεγχρίδος· αὕτη δὲ	πλεῖστα	τίκτει τῶν γαμψωνύχων. Ὦπται μὲν
[6, 11]	ἓν ἢ δύο, τὰ δὲ	πλεῖστα	τρία. Καὶ μαστοὺς δ´ ἔχει
[6, 4]	ἐπὶ τὸ πολύ, τὰ δὲ	πλεῖστα	τρία {τρυγὼν καὶ φάττα} Τίκτει
[6, 27]	ἀδιάρθρωτα τὰ σκέλη καὶ τὰ	πλεῖστα	τῶν μορίων. Τὴν δ´ ὀχείαν
[6, 21]	πολλὰς ἀναβαίνουσι διὰ τὴν ἀκμήν.	Ἥκιστα	δὲ τῶν ἀρρένων λάγνον ἐστὶ
[6, 30]	καὶ αἱ γαλαῖ αἱ ἄγριαι	μάλιστα	ἀναιροῦσιν, ὅταν ἐπιγένωνται· ἀλλ´ οὐ
[6, 7]	ἡδύκρεως κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν	μάλιστα.	Γίνονται δὲ καὶ τῶν ἱεράκων
[6, 22]	βεβληκώς, οὐκ ἔχειν. Ὅμως δὲ	μάλιστα	γνωρίζεται ἡ ἡλικία μετὰ τοὺς
[6, 11]	ἄνθρωπος πᾶσαν ὥραν τοῦ ἔτους,	μάλιστα	δ´ ἅμα ταῖς πρώταις αἰξίν.
[6, 7]	καταφαγὼν τὰ ᾠὰ τὰ ἐκείνων,	μάλιστα	δ´ ἐν ταῖς τῶν φαβῶν
[6, 17]	κατὰ τὸ τοῦ σώματος μέγεθος.	Μάλιστα	δὲ καὶ ταῖς βουσὶ καὶ
[6, 23]	δὲ βιβάζεται ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ, καὶ	μάλιστα	δέχεται τὸ πλῆσμα ταύτῃ βιβασθεῖσα
[6, 9]	ἐπῳάζουσιν. Ὑποτίθεται δὲ τῇ ὄρνιθι	μάλιστα	δύο ᾠά· τοσαῦτα γὰρ μόνα
[6, 22]	χρήσιμον εἶναι πρὸς τὴν γέννησιν	μάλιστα.	Εἰσὶ δ´ οἱ πρεσβύτεροι τῶν
[6, 9]	εἴκοσιν ἔτη, γεννᾷ δὲ τριετὴς	μάλιστα,	ἐν οἷς καὶ τὴν ποικιλίαν
[6, 20]	ὀχείας· δῆλον δὲ τοῦτο γίνεται	μάλιστα	ἐν τοῖς κλέπτουσι τὰς ὀχείας·
[6, 13]	ἑξάκις (ποιεῖται δὲ τὸν τόκον	μάλιστα	ἐπὶ τοῖς ἄστροις) χαλκὶς δὲ
[6, 3]	γίνεται ἔκγονον· τεθεώρηται δὲ τοῦτο	μάλιστα	ἐπὶ τῶν περιστερῶν. Τὰ δὲ
[6, 25]	τοὺς δυσβατωτάτους τόπους καὶ ἀποκρήμνους	μάλιστα	καὶ φαραγγώδεις καὶ συσκίους. Διατρίβει
[6, 17]	ὁρμητικῶς ἔχουσι πρὸς τὸν συνδυασμὸν	μάλιστα	μὲν ἵππος, ἔπειτα βοῦς. Αἱ
[6, 10]	τοῦ ἔαρος· εὐθηνεῖ δ´ αὐτῆς	μάλιστα	μὲν ὁ γόνος ὁ ὕστερος·
[6, 16]	ὄντες, ἕως ἂν ἐκτέκωσιν· καὶ	μάλιστα	ὁ κεστρεὺς τοῦτο ποιεῖ τῶν
[6, 17]	ἡ καπρία, καὶ ζητοῦσι τοῦτο	μάλιστα	πάντων αἱ περὶ τὰς φαρμακείας.
[6, 21]	νέμεσθαι ἀκέραιον νομήν. Ἀκμάζει δὲ	μάλιστα	πεντετὴς ὤν, διὸ καὶ Ὅμηρόν
[6, 9]	οὐκ ἐφεξῆς· αἱ δὲ πρωτοτόκοι	μάλιστα	περὶ ὀκτὼ ᾠά. Τίκτουσι δ´
[6, 17]	καιρὸς δὲ γίνεται τῆς ὀχείας	μάλιστα	περὶ τὴν κάθαρσιν. Ἵππος δὲ
[6, 13]	ἐλάττους αὐτῶν ἐν τοῖς βραχυτέροις,	μάλιστα	πρὸς ῥίζαις ἰτέας ἢ ἄλλου
[6, 15]	γίνεται τὰ τοιαῦτα, ὅταν ᾖ	μάλιστα	σῆψις, τῆς μὲν θαλάττης πρὸς
[6, 17]	ἐπτοῆσθαι τὴν ἀπὸ τῆς ὀχείας	μάλιστα.	Τὰ μὲν οὖν θήλεα χαλεπώτατα,
[6, 16]	{διὰ τὸ ζῳοτοκεῖν, σώζεται δὲ	μάλιστα	ταῦτα διὰ τὸ μέγεθος. Ὀψίγονον
[6, 16]	δὲ τῇ κυήσει πάντες, διὸ	μάλιστα	τὴν ὥραν ταύτην ἐκπίπτουσιν· φέρονται
[6, 11]	γάρ ἐστι καὶ μαλακόν, καὶ	ὀστᾶ	χονδρώδη ἔχει. Ἀποκτεῖναι δὲ φώκην
[6, 4]	πᾶσαν ὥραν, τρυγὼν δὲ καὶ	φάττα	ἐν τῷ ἔαρι, οὐ πλεονάκις
[6, 1]	εἴρηται, συνεχῶς· περιστερὰ δὲ καὶ	φάττα	καὶ τρυγὼν καὶ οἰνὰς διτοκοῦσι
[6, 4]	μὲν τὰ περιστεροειδῆ δύο, οἷον	φάττα	καὶ τρυγών, ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 4]	δὲ πλεῖστα τρία {τρυγὼν καὶ	φάττα}	Τίκτει δ´ ἡ μὲν περιστερά,
[6, 4]	{μὴ ῥᾳδίως καταλαμβάνεσθαι. Βιοῖ δὲ	φάττα,	ὡς φασί, καὶ τετταράκοντα ἔτη·
[6, 4]	γεννηθέντα διαφθαρῇ· πολλαὶ γὰρ διαφθείρουσιν	αὐτὰ	τῶν ὀρνίθων. Τίκτει μὲν οὖν,
[6, 1]	οὐ ποιεῖται νεοττιὰν τῶν καθ´	ἑαυτὰ	νεοττευόντων, ἀλλ´ εἰσδυόμενος εἰς τὰ
[6, 22]	τοῖς τελευταίοις ἅπαντας· ἀλλὰ τὰ	τοιαῦτα	γίνεται ὀλιγάκις. Ὥστε σχεδὸν συμβαίνει,
[6, 2]	ὅταν ἐξαιρεθέντα συνεράσῃ {τις πλείω	τοιαῦτα	εἰς κύστιν καὶ ἕψῃ μαλακῶς
[6, 2]	οὐδείς, ἀλλ´ ὑπηνέμια πάντα τὰ	τοιαῦτά	ἐστιν. ~{Ἡ δὲ γένεσις ἐκ
[6, 2]	ἐστίν, ὥσπερ ὕστερον ὁ νεοττός)	τοιαῦτα	καὶ ἐν ἀλεκτρυόνι διαιρουμένῳ ὑπὸ
[6, 15]	ἐν τοῖς ποταμοῖς γίνεται τὰ	τοιαῦτα,	ὅταν ᾖ μάλιστα σῆψις, τῆς
[6, 28]	ζῷα τὰ θήλεα, ὅσα ἐστὶ	τοιαῦτα.	Σπάνιον δ´ ἐστὶ λαβεῖν θήλειαν
[6, 17]	ὕες τε καὶ κύνες, ἧττον	τοιαῦτα	φαίνεται διὰ τὴν ἀφθονίαν τῆς
[6, 9]	τῇ ὄρνιθι μάλιστα δύο ᾠά·	τοσαῦτα	γὰρ μόνα δύναται ἐπῳάζουσα ἐξάγειν.
[6, 26]	ταῦτα τρέπονται πρὸς τὴν νομήν.	Ταῦτα	δὲ ποιεῖ τὸ ζῷον διὰ
[6, 16]	τὸ ζῳοτοκεῖν, σώζεται δὲ μάλιστα	ταῦτα	διὰ τὸ μέγεθος. Ὀψίγονον δ´
[6, 10]	ὁμοίως τοῖς σκυλίοις, περιιόντα δὲ	ταῦτα	εἰς ἑκατέραν τὴν δικρόαν τῆς
[6, 22]	ἄρρην ἓξ ἐτῶν· μετὰ δὲ	ταῦτα	ἐν ἄλλοις ἓξ ἔτεσι τὸ
[6, 20]	ὀχείαν, ἀλλ´ ἐν ταῖς μετὰ	ταῦτα	ἑπτὰ ἡμέραις· {τὰς γὰρ πάσας
[6, 20]	ἀλλ´ ἔργον μὴ συνήθει ὄντι	ταῦτα	καταμαθεῖν· οὐ γὰρ ἔχει μέγεθος
[6, 13]	καὶ τῶν τοιούτων ὅσον κέγχρος.	Ταῦτα	μὲν οὖν τοῦτον τὸν τρόπον
[6, 1]	δὲ καὶ κόρυδος καὶ τέτριξ.	Ταῦτα	μὲν οὖν ὑπηνέμους ποιεῖται τὰς
[6, 22]	καὶ ἡ θήλεια διετὴς ὀχεύεσθαι·	ταῦτα	μέντοι ὀλίγα ἐστί, καὶ τὰ
[6, 28]	ἀεὶ ἑνὶ ἐλάττονα· μετὰ δὲ	ταῦτα	οὐκέτι οὐδὲν τίκτουσιν, ἀλλ´ ἄγονοι
[6, 12]	ὄφεις· ὅταν δ´ ἐκτέκῃ, συμφύεται	ταῦτα	πάλιν. Ἡ δὲ γένεσις ἐκ
[6, 7]	κεφαλὴν ἔοικεν ἱέρακι, ἀλλ´ ἄμφω	ταῦτα	περιστερᾷ μᾶλλον· ἀλλ´ ἢ κατὰ
[6, 23]	οὐ μίσγουσιν οὕτως οἱ περὶ	ταῦτα	πραγματευόμενοι, ἀλλὰ διαλείπουσί τινα χρόνον.
[6, 12]	τοὺς τόπους εἰς οὓς ἐκτίκτουσι,	ταῦτα	σώζεται· εἰ γὰρ πάντα ἐσώζετο,
[6, 26]	ἂν ὕδωρ γένηται· μετὰ δὲ	ταῦτα	τρέπονται πρὸς τὴν νομήν. Ταῦτα
[6, 18]	βιβάζειν, πρὶν ἂν μὴ τὰ	ὦτα	καταβάλῃ· εἰ δὲ μή, ἀναθυᾷ
[6, 27]	ψιλὸν καὶ τυφλόν, καὶ σχεδὸν	ἀδιάρθρωτα	τὰ σκέλη καὶ τὰ πλεῖστα
[6, 18]	ὦτα καταβάλῃ· εἰ δὲ μή,	ἀναθυᾷ	πάλιν· ἐὰν δ´ ὀργῶσαν βιβάσῃ,
[6, 4]	σημεῖον ποιούμενοι τὴν πολυπλήθειαν αὐτῶν.	Ἔγκυα	δὲ γίνεται δέκα καὶ τέτταρας
[6, 26]	ἐκτοπίσωσι γινώσκεσθαι τούτῳ· καὶ τὰ	ἔμβρυα	δ´ ἐν τῇ γαστρὶ ὄντα
[6, 10]	θήλεα καὶ ἄρρενα. Καὶ τὰ	ἔμβρυα	διαιρούμενα, ὁμοίως ὥσπερ ἐπὶ τῶν
[6, 10]	δ´ ἐλάττω, πολλά, κάτω δ´	ἔμβρυα	ἤδη· διὸ πολλοὶ κατὰ μῆνα
[6, 10]	περὶ ὀγδοήκοντα ἔχουσα ἐν ἑαυτῇ	ἔμβρυα)	ὁ δ´ ἀκανθίας οὐκ εἰσδέχεται
[6, 22]	διὸ καὶ πλάγια προέρχεται τὰ	ἔμβρυα	πάντων· ἡ δ´ ἵππος ἡ
[6, 10]	τῶν τετραπόδων. Ἔχει δὲ τὰ	ἔμβρυα	τὴν κεφαλὴν νέα μὲν ὄντα
[6, 16]	ἐκθλιβόμενα. Ἔτι δ´ ἄν τις	ψηλαφᾷ	καὶ τρίβῃ τοῖς δακτύλοις, τὸ
[6, 30]	Αἰγύπτῳ μύες σκληρὰν ἔχουσι τὴν	τρίχα	ὥσπερ οἱ χερσαῖοι ἐχῖνοι. Εἰσὶ
[6, 1]	ὥσπερ αἱ ἀλεκτορίδες. Τὰ δὲ	γαμψώνυχα	πάντα ὀλιγόγονά ἐστιν, ἔξω κεγχρίδος·
[6, 16]	γαστρί· ἐγγίνεται γὰρ μικρὰ καὶ	ἔμψυχα,	ἃ ἐξελαύνει τὰ κυήματα. Οἱ
[6, 2]	ὅλα, τὸ δὲ μέγεθος ἡλίκα	ᾠά·	ἃ ἐν τέρατος λόγῳ τιθέασιν.
[6, 14]	λέγοντες· ἔχουσαι γὰρ φαίνονται καὶ	ᾠὰ	αἱ θήλειαι αὐτῶν καὶ θορὸν
[6, 4]	διὰ τέλους ὡς εἰπεῖν ἔχουσιν	ᾠά,	ἀλλ´ ἐν ἐνίοις διὰ μικρότητα
[6, 11]	οὐδὲν γὰρ τούτων φαίνεται ἔχον	ᾠά,	ἀλλ´ εὐθέως κύημα, ἐξ οὗ
[6, 10]	τῷ ὑποζώματι ἐνίοις συνίσταται τὰ	ᾠά,	ἀλλὰ μεταξὺ κατὰ τὴν ῥάχιν,
[6, 10]	πρὸς τῷ ὑποζώματι ἔχει τὰ	ᾠὰ	ἄνωθεν τῶν μαστῶν· ὅταν δὲ
[6, 12]	ἰχθύες γόνῳ τίκτουσι καὶ τὰ	ᾠὰ	ἀφιᾶσιν· ἣν δὲ καλοῦσί τινες
[6, 9]	ἔτους μόνον τίκτει· τίκτει δ´	ᾠὰ	δώδεκα ἢ μικρῷ ἐλάττω· τίκτει
[6, 12]	τίκτειν, διαρρήγνυται, καὶ οὕτω τὰ	ᾠὰ	ἐξέρχεται. Ἔχει γάρ τινα ὁ
[6, 9]	Ἀλεκτορίδι δ´ ὑποτιθέασιν αὐτῶν τὰ	ᾠὰ	ἐπῳάζειν οἱ τρέφοντες διὰ τὸ
[6, 16]	δ´ οἷον ἐν θυλάκῳ τὰ	ᾠά.	Ἡ δ´ αὔξησίς ἐστι τῶν
[6, 2]	χρόνον συνεχῶς, ἕως ἐκλέποι τὰ	ᾠά.	Ἤδη δὲ καὶ κείμενα ἐν
[6, 10]	λεῖοι τῶν γαλεῶν τὰ μὲν	ᾠὰ	ἴσχουσι μεταξὺ τῶν ὑστερῶν ὁμοίως
[6, 12]	κυήματ´ ἔχουσιν. Ἀπορραίνουσι δὲ τὰ	ᾠὰ	καί, καθάπερ λέγεται, τὰ μὲν
[6, 6]	βλέπουσιν ὕστερον. ~Ὁ δ´ ἀετὸς	ᾠὰ	μὲν τίκτει τρία, ἐκλέπει δὲ
[6, 12]	τοῖς μικροῖς τῶν ἰχθύων δοκεῖν	ᾠὰ	μόνον εἶναι δύο· διὰ τὴν
[6, 5]	δ´ ὅμως. Τίκτουσι δὲ δύο	ᾠὰ	οἱ γῦπες. Τὰ μὲν οὖν
[6, 13]	πλείω ἢ ἐλάττονα αἱ μὲν	ᾠὰ	οἱ δὲ θορόν. Τίκτουσι δ´
[6, 2]	μὲν γὰρ λευκά ἐστι τὰ	ᾠά,	οἷον περιστερᾶς καὶ πέρδικος, τῶν
[6, 12]	ἐκτέκῃ ἡ θήλεια, ἐπιρραίνει τὰ	ᾠά.	Ὅπερ εὔλογον καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 15]	οὔτε θορὸν ἔχουσα οὐδεμία οὔτ´	ᾠά,	οὔτ´ ἀνασχισθεῖσαι ἐντὸς θορικοὺς πόρους
[6, 2]	οὐδὲν προϊέμεναι εἰς ἀλλήλας τίκτουσιν	ᾠὰ	πλείω ἢ τὰ γόνῳ γινόμενα,
[6, 2]	δὲ βροντήσῃ ἐπῳαζούσης, διαφθείρεται τὰ	ᾠά.	Τὰ δὲ καλούμενα ὑπό τινων
[6, 7]	ἐλαττόνων ὀρνίθων ἐντίκτει καταφαγὼν τὰ	ᾠὰ	τὰ ἐκείνων, μάλιστα δ´ ἐν
[6, 10]	ἄνω μὲν πρὸς τῷ ὑποζώματι	ᾠά,	τὰ μὲν μείζω τὰ δ´
[6, 2]	χηνῶν τίκτουσαι ὑπηνέμια. Τὰ δ´	ᾠὰ	τὰ ὑπηνέμια ἐλάττω μὲν τῷ
[6, 7]	νεοττιαῖς, καταφαγὼν καὶ τὰ τούτων	ᾠά.	{Τίκτει δ´ ὀλιγάκις μὲν δύο,
[6, 9]	δὲ πρωτοτόκοι μάλιστα περὶ ὀκτὼ	ᾠά.	Τίκτουσι δ´ οἱ ταῲ καὶ
[6, 2]	οὗπερ αἱ θήλειαι ἔχουσι τὰ	ᾠά,	τὸ μὲν εἶδος ὠχρὰ ὅλα,
[6, 12]	Συνίσταται μὲν οὖν καὶ ὀχευομένων	ᾠὰ	τοῖς συνδυαζομένοις τῶν ἰχθύων, ἴσχουσι
[6, 12]	ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει ἐπὶ τὰ	ᾠὰ	τὸν θορόν, καὶ ὅσα μὲν
[6, 9]	δὲ τῇ ὄρνιθι μάλιστα δύο	ᾠά·	τοσαῦτα γὰρ μόνα δύναται ἐπῳάζουσα
[6, 2]	αἱ ἀλεκτορίδες) καὶ δίχροα τὰ	ᾠὰ	τῶν ὀρνίθων, ἐκτὸς μὲν τὸ
[6, 4]	γε τρόπον ὅνπερ καὶ τὰ	ᾠά.	Χαλεπωτέρα δ´ ἡ θήλειά ἐστι
[6, 13]	ἐστιν. Λαμβάνει δ´ αὔξησιν τὰ	ᾠά,	ὧν ἂν ἐπιψαύσῃ ὁ θορός,
[6, 10]	περὶ τὴν ῥάχιν προσπέφυκε τὰ	ᾠά,	ὥσπερ εἴρηται, οἷον τοῖς σκυλίοις·
[6, 10]	τῆς ὑστέρας καταβαίνει, καὶ τὰ	ζῷα	γίνεται τὸν ὀμφαλὸν ἔχοντα πρὸς
[6, 30]	μυῶν γένεσις θαυμασιωτάτη παρὰ τἆλλα	ζῷά	ἐστι τῷ πλήθει καὶ τῷ
[6, 11]	εὐθὺς ἐν αὑτῇ, καὶ τίκτει	ζῷα,	καὶ χόριον καὶ τἆλλα προΐεται
[6, 4]	ἄρρενος, ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα	ζῷα	μετὰ τὸν τόκον. Τίκτουσι δὲ
[6, 28]	ὑστέραν, ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα	ζῷα	τὰ θήλεα, ὅσα ἐστὶ τοιαῦτα.