Livre, chapitre
[6, 8]	τῶν ᾠῶν σηκούς, καὶ ἐφ´	ᾧ	μὲν ἡ θήλεια ἐπὶ δὲ
[6, 3]	ὅλον τόν θ´ ὑμένα ἐν	ᾧ	ὁ νεοττός, καὶ τὸν τοῦ
[6, 7]	ἱέρακα, περὶ τοῦτον τὸν χρόνον,	ᾧ	ὅμοιός ἐστιν· σχεδὸν δὲ καὶ
[6, 14]	θαλάττης, ὅταν εὐημερία ᾖ, ἐν	ᾧ	συστρέφεται, οἷον ἐν τῇ κόπρῳ
[6, 2]	ὅλα, τὸ δὲ μέγεθος ἡλίκα	ᾠά·	ἃ ἐν τέρατος λόγῳ τιθέασιν.
[6, 14]	λέγοντες· ἔχουσαι γὰρ φαίνονται καὶ	ᾠὰ	αἱ θήλειαι αὐτῶν καὶ θορὸν
[6, 4]	διὰ τέλους ὡς εἰπεῖν ἔχουσιν	ᾠά,	ἀλλ´ ἐν ἐνίοις διὰ μικρότητα
[6, 11]	οὐδὲν γὰρ τούτων φαίνεται ἔχον	ᾠά,	ἀλλ´ εὐθέως κύημα, ἐξ οὗ
[6, 10]	τῷ ὑποζώματι ἐνίοις συνίσταται τὰ	ᾠά,	ἀλλὰ μεταξὺ κατὰ τὴν ῥάχιν,
[6, 10]	πρὸς τῷ ὑποζώματι ἔχει τὰ	ᾠὰ	ἄνωθεν τῶν μαστῶν· ὅταν δὲ
[6, 12]	ἰχθύες γόνῳ τίκτουσι καὶ τὰ	ᾠὰ	ἀφιᾶσιν· ἣν δὲ καλοῦσί τινες
[6, 9]	ἔτους μόνον τίκτει· τίκτει δ´	ᾠὰ	δώδεκα ἢ μικρῷ ἐλάττω· τίκτει
[6, 12]	τίκτειν, διαρρήγνυται, καὶ οὕτω τὰ	ᾠὰ	ἐξέρχεται. Ἔχει γάρ τινα ὁ
[6, 9]	Ἀλεκτορίδι δ´ ὑποτιθέασιν αὐτῶν τὰ	ᾠὰ	ἐπῳάζειν οἱ τρέφοντες διὰ τὸ
[6, 16]	δ´ οἷον ἐν θυλάκῳ τὰ	ᾠά.	Ἡ δ´ αὔξησίς ἐστι τῶν
[6, 2]	χρόνον συνεχῶς, ἕως ἐκλέποι τὰ	ᾠά.	Ἤδη δὲ καὶ κείμενα ἐν
[6, 10]	λεῖοι τῶν γαλεῶν τὰ μὲν	ᾠὰ	ἴσχουσι μεταξὺ τῶν ὑστερῶν ὁμοίως
[6, 12]	κυήματ´ ἔχουσιν. Ἀπορραίνουσι δὲ τὰ	ᾠὰ	καί, καθάπερ λέγεται, τὰ μὲν
[6, 6]	βλέπουσιν ὕστερον. ~Ὁ δ´ ἀετὸς	ᾠὰ	μὲν τίκτει τρία, ἐκλέπει δὲ
[6, 12]	τοῖς μικροῖς τῶν ἰχθύων δοκεῖν	ᾠὰ	μόνον εἶναι δύο· διὰ τὴν
[6, 5]	δ´ ὅμως. Τίκτουσι δὲ δύο	ᾠὰ	οἱ γῦπες. Τὰ μὲν οὖν
[6, 13]	πλείω ἢ ἐλάττονα αἱ μὲν	ᾠὰ	οἱ δὲ θορόν. Τίκτουσι δ´
[6, 2]	μὲν γὰρ λευκά ἐστι τὰ	ᾠά,	οἷον περιστερᾶς καὶ πέρδικος, τῶν
[6, 12]	ἐκτέκῃ ἡ θήλεια, ἐπιρραίνει τὰ	ᾠά.	Ὅπερ εὔλογον καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 15]	οὔτε θορὸν ἔχουσα οὐδεμία οὔτ´	ᾠά,	οὔτ´ ἀνασχισθεῖσαι ἐντὸς θορικοὺς πόρους
[6, 2]	οὐδὲν προϊέμεναι εἰς ἀλλήλας τίκτουσιν	ᾠὰ	πλείω ἢ τὰ γόνῳ γινόμενα,
[6, 2]	δὲ βροντήσῃ ἐπῳαζούσης, διαφθείρεται τὰ	ᾠά.	Τὰ δὲ καλούμενα ὑπό τινων
[6, 7]	ἐλαττόνων ὀρνίθων ἐντίκτει καταφαγὼν τὰ	ᾠὰ	τὰ ἐκείνων, μάλιστα δ´ ἐν
[6, 10]	ἄνω μὲν πρὸς τῷ ὑποζώματι	ᾠά,	τὰ μὲν μείζω τὰ δ´
[6, 2]	χηνῶν τίκτουσαι ὑπηνέμια. Τὰ δ´	ᾠὰ	τὰ ὑπηνέμια ἐλάττω μὲν τῷ
[6, 7]	νεοττιαῖς, καταφαγὼν καὶ τὰ τούτων	ᾠά.	{Τίκτει δ´ ὀλιγάκις μὲν δύο,
[6, 9]	δὲ πρωτοτόκοι μάλιστα περὶ ὀκτὼ	ᾠά.	Τίκτουσι δ´ οἱ ταῲ καὶ
[6, 2]	οὗπερ αἱ θήλειαι ἔχουσι τὰ	ᾠά,	τὸ μὲν εἶδος ὠχρὰ ὅλα,
[6, 12]	Συνίσταται μὲν οὖν καὶ ὀχευομένων	ᾠὰ	τοῖς συνδυαζομένοις τῶν ἰχθύων, ἴσχουσι
[6, 12]	ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει ἐπὶ τὰ	ᾠὰ	τὸν θορόν, καὶ ὅσα μὲν
[6, 9]	δὲ τῇ ὄρνιθι μάλιστα δύο	ᾠά·	τοσαῦτα γὰρ μόνα δύναται ἐπῳάζουσα
[6, 2]	αἱ ἀλεκτορίδες) καὶ δίχροα τὰ	ᾠὰ	τῶν ὀρνίθων, ἐκτὸς μὲν τὸ
[6, 4]	γε τρόπον ὅνπερ καὶ τὰ	ᾠά.	Χαλεπωτέρα δ´ ἡ θήλειά ἐστι
[6, 13]	ἐστιν. Λαμβάνει δ´ αὔξησιν τὰ	ᾠά,	ὧν ἂν ἐπιψαύσῃ ὁ θορός,
[6, 10]	περὶ τὴν ῥάχιν προσπέφυκε τὰ	ᾠά,	ὥσπερ εἴρηται, οἷον τοῖς σκυλίοις·
[6, 2]	καὶ ἤδη τοῦ ᾠοῦ ἐν	ὠδῖνι	ὄντος κατέχειν· ἐὰν γάρ τι
[6, 17]	ὀχείαν ὁρμητικῶς, ὃ καλεῖται καπρᾶν,	ὠθοῦνται	καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Περὶ
[6, 13]	οἱ ἄλλοι πάντες ὡς εἰπεῖν	ὠθοῦνται	μὲν εἰς τὰ βραχέα πρὸς
[6, 17]	{τὰς οἰκήσεις αὐτῶν ἅτε φαύλως	ᾠκοδομημένας,	καὶ ἄλλα πολλὰ ἐργάζεσθαι. Φασὶ
[6, 24]	οἷον Ἀθήνησιν ὅτε τὸν νεὼν	ᾠκοδόμουν·	ὃς καὶ ἀφειμένος ἤδη διὰ
[6, 15]	τῇ ἐνίκμῳ. Καὶ ἤδη εἰσὶν	ὠμμέναι	αἱ μὲν ἐκλυόμεναι ἐκ τούτων,
[6, 26]	πολὺ ἕν, ἤδη δέ τινες	ὠμμέναι	εἰσὶν ὀλίγαι καὶ δύο. Καὶ
[6, 7]	ὁ κόκκυξ, ἐπεὶ ἤδη γ´	ὠμμένοι	εἰσὶν ἄμφω. Καὶ κατεσθιόμενος δ´
[6, 6]	ἤδη δὲ καὶ τρεῖς νεοττοὶ	ὠμμένοι	εἰσίν. Ἐκβάλλει δ´ αὐξανομένων τὸν
[6, 21]	νομήν. Ἀκμάζει δὲ μάλιστα πεντετὴς	ὤν,	διὸ καὶ Ὅμηρόν φασι πεποιηκέναι
[6, 3]	εἰς τὸ ὠχρὸν ὥσπερ ὀμφαλὸς	ὤν.	Ἡ μὲν οὖν ἀρχὴ τοῦ
[6, 3]	καὶ ὁ ἕτερος ὑμὴν χοριοειδὴς	ὤν,	ὁ περὶ τὸ ὠχρὸν εἰς
[6, 24]	τὸν πρῶτον βόλον, ἑπταετὴς δ´	ὢν	καὶ πληροῖ, καὶ ἤδη ἐγένετο
[6, 10]	τοῖς τετράποσιν. Προσπέφυκε δὲ μακρὸς	ὢν	ὁ ὀμφαλὸς τῆς μὲν ὑστέρας
[6, 22]	ἵππος ἐγένετο ὃς ὤχευεν ἐτῶν	ὢν	τετταράκοντα· ἔδει δὲ τὰ πρόσθια
[6, 28]	δὲ κάτωθεν· βάλλει δ´ ἑξάμηνος	ὢν	τὴν ἡλικίαν. Ἡ δ´ ὕαινα
[6, 13]	Λαμβάνει δ´ αὔξησιν τὰ ᾠά,	ὧν	ἂν ἐπιψαύσῃ ὁ θορός, καὶ
[6, 2]	ἢ τὰ γόνῳ γινόμενα, ἐξ	ὧν	οὐ γίνεται νεοττὸς οὐδείς, ἀλλ´
[6, 3]	τῶν ᾠῶν δύ´ ἔχει λεκίθους,	ὧν	τὰ μὲν διείργει τοῦ μὴ
[6, 2]	ἔν τινι καιρῷ γίνεται τὸ	ᾠόν	(ἅπαν γὰρ ὠχρὸν ὁμοίως ἐστίν,
[6, 2]	τοῖς χαμαιζήλοις φυτοῖς. ~Τὸ δ´	ᾠὸν	ἁπάντων ὁμοίως τῶν ὀρνίθων σκληρόδερμόν
[6, 10]	δ´ αὐξανόμενα μεταβαίνει. Τὸ δ´	ᾠὸν	γίνεται πάντων τῶν ἰχθύων οὐ
[6, 12]	ὕστερον. Ὅταν δ´ ἀναλωθῇ τὸ	ᾠόν,	{γίνονται γυρινώδεις, καὶ τὸ μὲν
[6, 12]	καὶ οἱ λεῖοι πλὴν ἐγχέλυος)	ᾠὸν	δ´ ἴσχουσι ψαθυρόν. Τοῦτο δὲ
[6, 16]	οὖν γόγγροι στέαρ μὲν ἔχουσιν	ᾠὸν	δ´ οὐδέν, οἱ δὲ τοὐναντίον
[6, 16]	δὲ τοὐναντίον στέαρ μὲν οὐδέν,	ᾠὸν	δὲ τοιοῦτον οἷον εἴρηται νῦν.
[6, 14]	ὀχείας, μέγεθος ἡλίκα μαινίδια μικρά·	ᾠὸν	δὲ τούτων εἶχεν οὐδὲν οὐδὲ
[6, 2]	ὥσπερ μίλτος. Ἔχει δὲ τὸ	ᾠὸν	διαφοράν· τῇ μὲν γὰρ ὀξὺ
[6, 10]	μαστῶν· ὅταν δὲ καταβῇ τὸ	ᾠόν,	ἐπὶ τούτῳ ἀπολελυμένῳ γίνεται ὁ
[6, 3]	τοῦ ᾠοῦ καὶ ἐκλέπεται τὸ	ᾠόν,	καὶ ὅσον στιγμὴ αἱματίνη ἐν
[6, 10]	αὐξανομένου ἀεὶ ἔλαττον γίνεται τὸ	ᾠόν,	καὶ τέλος ἀφανίζεται καὶ εἰσδύεται
[6, 13]	δ´ ἐστὶν ὑμὴν περιέχων τὸ	ᾠὸν	καὶ τὸ ἰχθύδιον. Ὅταν δὲ
[6, 13]	τῆς θηλείας δ´ ἀφιείσης τὸ	ᾠὸν	καὶ ὑποχωρούσης ἐπακολουθοῦντες ἐπιρραίνουσι τὸν
[6, 2]	Συνίσταται δὲ τὸ τῆς ἀλεκτορίδος	ᾠὸν	μετὰ τὴν ὀχείαν καὶ τελειοῦται
[6, 13]	γόνον ἀφιᾶσιν, ὁ μὲν τὸ	ᾠὸν	ὁ δὲ τὸν θορὸν ἐξίησιν.
[6, 13]	τίκτειν τὴν θήλειαν σκεδάννυται τὸ	ᾠόν,	ὅ τι ἂν ὑπὸ ῥεύματος
[6, 13]	πᾶν, οὔθ´ αἱ θήλειαι τὸ	ᾠὸν	οὔθ´ οἱ ἄρρενες τὸν θορόν,
[6, 13]	ἐγχέλυος· αὕτη δ´ οὐδέτερον οὔτ´	ᾠὸν	οὔτε θορόν. Οἱ μὲν οὖν
[6, 4]	τῶν ᾠῶν· τιτρώσκει δὲ τὸ	ᾠὸν	τῇ προτεραίᾳ ἢ ἐκλέπει. Καὶ
[6, 13]	ἐπὶ τῶν θαλαττίων, ἀχρεῖον τὸ	ᾠὸν	τοῦτο καὶ ἄγονόν ἐστιν. Ἀπὸ
[6, 16]	στέαρ λεῖον φαίνεται, τὸ δ´	ᾠὸν	τραχύ. {Ἔνιοι μὲν οὖν γόγγροι
[6, 10]	δὲ τὸ ἔμβρυον καὶ τὸ	ᾠὸν	ὑμένι κοινῷ· ὑπὸ δὲ τοῦτον
[6, 10]	ἀνατεμνομένου, κἂν μηκέτ´ ἔχῃ τὸ	ᾠόν,	ᾠώδης. Χόριον δὲ καὶ ὑμένες
[6, 10]	δὲ τῶν ἄλλων γένος ἰχθύων	ᾠοτοκεῖ.	Ζῳοτοκεῖ δὲ τὰ σελάχη πρότερον
[6, 14]	ἐκ τούτων. Ὅσα δὲ μήτ´	ᾠοτοκεῖ	μήτε ζῳοτοκεῖ, πάντα γίνεται τὰ
[6, 17]	καὶ περὶ τῶν πεζῶν ὅσα	ᾠοτοκεῖ,	σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων, περί
[6, 10]	Ζῳοτοκεῖ δὲ τὰ σελάχη πρότερον	ᾠοτοκήσαντα	ἐν αὑτοῖς, καὶ ἐκτρέφουσιν ἐν
[6, 10]	τρυγών, τὸν εἰρημένον τρόπον ζῳοτοκοῦσιν	ᾠοτοκήσαντες.	~Δελφὶς δὲ καὶ φάλαινα καὶ
[6, 10]	οἱ ἰχθύες· τὰ μὲν γὰρ	ᾠοτοκοῦντα	δικρόας ἔχει καὶ κάτω, τὰ
[6, 12]	ἔχει τὸν τρόπον. ~Οἱ δ´	ᾠοτοκοῦντες	τῶν ἰχθύων τὴν μὲν ὑστέραν
[6, 12]	συμβαίνει ἐπί τε τῶν ἔσω	ᾠοτοκούντων	καὶ ἐπὶ τῶν ἔξω· ἐπ´
[6, 12]	καὶ κάτω, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον	(ᾠοτοκοῦσι	δὲ πάντες οἵ τε λεπιδωτοί,
[6, 1]	~{Οἱ δ´ ὄρνιθες	ᾠοτοκοῦσι	μὲν ἅπαντες, ἡ δ´ ὥρα
[6, 10]	ἰχθύες ὅτι μὲν οὐ πάντες	ᾠοτοκοῦσιν,	εἴρηται πρότερον. Τὰ μὲν γὰρ
[6, 15]	ἐγχέλυς οὔτ´ ὀχείας γίνονται οὔτ´	ᾠοτοκοῦσιν,	οὐδ´ ἐλήφθη πώποτε οὔτε θορὸν
[6, 12]	δ´ οἱ μὲν ἄλλοι τῶν	ᾠοτόκων	ἰχθύων ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πλὴν
[6, 16]	τῷ Πόντῳ, γίνονται ἐκ τοῦ	ᾠοῦ	ἃς καλοῦσιν οἱ μὲν σκορδύλας,
[6, 2]	ὁ πέρδιξ. Ἡ δὲ τοῦ	ᾠοῦ	γένεσις μετὰ τὴν ὀχείαν καὶ
[6, 12]	αὐξάνονται ἐκ τῆς ἀπὸ τοῦ	ᾠοῦ	ἐγγινομένης ὑγρότητος, ὕστερον δὲ τρέφονται
[6, 2]	αἱ περιστεραὶ καὶ ἤδη τοῦ	ᾠοῦ	ἐν ὠδῖνι ὄντος κατέχειν· ἐὰν
[6, 3]	ἐστιν ἡ ἀρχή τε τοῦ	ᾠοῦ	καὶ ἐκλέπεται τὸ ᾠόν, καὶ
[6, 12]	Ἡ δὲ γένεσις ἐκ τοῦ	ᾠοῦ	ὁμοίως συμβαίνει ἐπί τε τῶν
[6, 2]	τὴν ὀχείαν καὶ ἐκ τοῦ	ᾠοῦ	πάλιν συμπεττομένου ἡ τοῦ νεοττοῦ
[6, 2]	μέγεθος. Ἔχει δὲ φύσιν τοῦ	ᾠοῦ	τὸ ὠχρὸν καὶ τὸ λευκὸν
[6, 3]	~{Ἡ δὲ γένεσις ἐκ τοῦ	ᾠοῦ	τοῖς ὄρνισι συμβαίνει μὲν τὸν
[6, 3]	μὲν οὖν γένεσις ἐκ τοῦ	ᾠοῦ	τοῖς ὄρνισι τοῦτον ἔχει τὸν
[6, 10]	ἡ γένεσις ἡ ἐκ τοῦ	ᾠοῦ	τοῦ τῶν ἰχθύων καὶ τῶν
[6, 10]	ἡ αὐτὴ ἡ ἐκ τοῦ	ᾠοῦ	τῶν τ´ ὀρνίθων καὶ τῶν
[6, 3]	πρὸς τὸ ὄστρακον ὁ τοῦ	ᾠοῦ	ὑμήν, οὐχ ὁ τοῦ ὀστράκου,
[6, 13]	Οὗ δ´ ἂν πλεῖστον τέκωσιν,	ᾠοφυλακεῖ	ὁ ἄρρην, ἡ δὲ θήλεια
[6, 13]	πρὸς ὕλην· καὶ γὰρ οὐδ´	ᾠοφυλακεῖ	τῶν ἄλλων ἔξω γλάνιος οὐδείς,
[6, 13]	ὁ κυπρῖνος· τοῦτον δέ φασιν	ᾠοφυλακεῖν.	Θορὸν δὲ πάντες ἔχουσιν οἱ
[6, 2]	ὀχείας γενομένων, οὐκ ἀληθῆ λέγουσιν·	ὦπται	γὰρ ἱκανῶς ἤδη ἀνόχευτοι νεοττίδες
[6, 5]	δ´ ἐστὶ χαλεπὸν μὲν ἰδεῖν,	ὦπται	δ´ ὅμως. Τίκτουσι δὲ δύο
[6, 12]	μαλακίων, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν σηπιῶν	ὦπται	ἐν τῷ παρόντι μόνον. Ἐκτίκτουσι
[6, 7]	εἰσὶν ἄμφω. Καὶ κατεσθιόμενος δ´	ὦπται	κόκκυξ ὑπὸ ἱέρακος· καίτοι οὐδὲν
[6, 1]	δὲ πλεῖστα τίκτει τῶν γαμψωνύχων.	Ὦπται	μὲν οὖν καὶ τέτταρα ἤδη,
[6, 11]	ἔχουσιν. Καὶ ὅ γε δελφὶς	ὦπται,	ὅταν καθεύδῃ, ὑπερέχων τὸ ῥύγχος,
[6, 5]	οὖν ἄλλα ὅσα σαρκοφάγα οὐκ	ὦπται	πλεονάκις ἢ ἅπαξ τίκτοντα, ἡ
[6, 10]	ἰχθύων παρὰ τὰς συγγενείας οὐδὲν	ὦπται	συνδυαζόμενον, ῥίνη δὲ δοκεῖ μόνη
[6, 3]	τίκτουσιν, καὶ ἤδη ἐπὶ τούτων	ὦπται	τὸ περὶ τὴν λέκιθον συμβαῖνον·
[6, 22]	ἢ ἄλλην τινὰ προσενέγκῃ ἀνάγκην·	ὥρα	δ´ οὐκ ἀφαιρεῖται οὐδεμία τεταγμένη
[6, 17]	οὖν προβάτοις καὶ αἰξίν, ἐπειδὰν	ὥρα	ᾖ ὀχεύεσθαι, ἐπισημαίνει πρὸ τοῦ
[6, 12]	καλοῦσί τινες βελόνην, ὅταν ἤδη	ὥρα	ᾖ τοῦ τίκτειν, διαρρήγνυται, καὶ
[6, 10]	ὅταν δὲ μὴ αὐτὴ ἡ	ὥρα,	ἧττον διάδηλοι τῷ μὴ συνήθει·
[6, 13]	Τίκτουσι δ´ ἐν τῇ καθηκούσῃ	ὥρᾳ	κυπρῖνος μὲν πεντάκις ἢ ἑξάκις
[6, 11]	τῷ θέρει, ἐν ἄλλῃ δ´	ὥρᾳ	οὐδεμιᾷ· συμβαίνει δὲ καὶ ἀφανίζεσθαι
[6, 30]	τῇ προτεραίᾳ ἰδόντες ὅτι θερίζειν	ὥρα,	τῇ ὑστεραίᾳ ἕωθεν ἄγοντες τοὺς
[6, 17]	κωλύει. Ὁ δὲ ταῦρος, ὅταν	ὥρα	τῆς ὀχείας ᾖ, τότε γίνεται
[6, 1]	ᾠοτοκοῦσι μὲν ἅπαντες, ἡ δ´	ὥρα	τῆς ὀχείας καὶ οἱ τόκοι
[6, 16]	δ´ ἄλλοις οὐχ ἡ αὐτὴ	ὥρα	τοῦ ἔτους, ἀλλὰ τοῖς μὲν
[6, 14]	ὡς εἰπεῖν τὴν ἄλλην γίνεται	ὥραν·	διαμένει γὰρ ἀρξάμενος ἀπὸ ἀρκτούρου
[6, 22]	ἂν ζῇ, οὔπω δὲ πᾶσαν	ὥραν,	ἐὰν μή τις δεσμὸν ἢ
[6, 18]	εἰπεῖν τὴν ὀχείαν τὴν ἐαρινὴν	ὥραν	ἐστίν· οὐ μὴν ἅπαντά γε
[6, 28]	δὲ καὶ τίκτει οὐ πᾶσαν	ὥραν,	καθ´ ἕκαστον μέντοι τὸν ἐνιαυτόν.
[6, 1]	τῶν ὀρνίθων τίκτουσι τὴν ἐαρινὴν	ὥραν,	καί εἰσιν οἱ μὲν πολύγονοι
[6, 28]	ὀχεύονται δὲ καὶ τίκτουσι πᾶσαν	ὥραν,	καὶ ἐπικυΐσκονται ὅταν κύωσι, καὶ
[6, 22]	ὁ μὲν ἄρρην πᾶσάν τε	ὥραν	καὶ ἕως ζῇ· καὶ ἡ
[6, 16]	καὶ ὁ μύξων τὴν αὐτὴν	ὥραν	καὶ ἴσον χρόνον κύουσι τῷ
[6, 29]	δὲ καὶ ὀχεύεται κατὰ μίαν	ὥραν,	καὶ τίκτει ἀρχομένου τοῦ θέρους.
[6, 16]	τῆς κυήσεως εἶναι τὴν αὐτὴν	ὥραν	μήτε τοῦ τόκου καὶ τῆς
[6, 17]	ὀχείας καὶ μὴ κατὰ μίαν	ὥραν,	οἷον τὰ συνανθρωπευόμενα, ὕες τε
[6, 16]	οἱ ἰχθύες ποιοῦνται τὴν αὐτὴν	ὥραν	οὔθ´ ὁμοίως, οὔτε κύουσι τὸν
[6, 16]	κυήσει πάντες, διὸ μάλιστα τὴν	ὥραν	ταύτην ἐκπίπτουσιν· φέρονται γὰρ οἰστρῶντες
[6, 27]	Ἐλαφηβολιῶνος, τίκτει δὲ περὶ τὴν	ὥραν	τὴν τοῦ φωλεύειν. Γίνονται μὲν
[6, 17]	τὰς φαρμακείας. Περὶ δὲ τὴν	ὥραν	τῆς ὀχείας συγκύπτουσί τε πρὸς
[6, 11]	Τίκτει δ´ ὥσπερ ἄνθρωπος πᾶσαν	ὥραν	τοῦ ἔτους, μάλιστα δ´ ἅμα
[6, 4]	μὲν περιστερά, ὥσπερ εἴρηται, πᾶσαν	ὥραν,	τρυγὼν δὲ καὶ φάττα ἐν
[6, 2]	τινων, ὅτι ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν	ὥραν	φαίνονται δεχόμεναι τὰ πνεύματα αἱ
[6, 19]	τὴν ὀχείαν κατὰ τὴν τεταγμένην	ὥραν,	φασὶν οἱ ποιμένες σημεῖον εὐετηρίας
[6, 8]	ὅλην ἐπῳάζει καὶ ἕως ἀκρατίσματος	ὥρας,	ὁ δ´ ἄρρην τὸ λοιπὸν
[6, 17]	συννέμονται τοῖς θήλεσι πρὸ τῆς	ὥρας	τοῦ ὀχεύειν, ἀλλ´ ἐκκρίνονται, ὅταν
[6, 3]	καρδία ἅμα τῷ ὀμφαλῷ ἀναφυσᾷ	ὡς	ἀναπνέοντος. Ἡ μὲν οὖν γένεσις
[6, 29]	φαίνεται ὂν οὐδὲ τὸ λεγόμενον	ὡς	ἅπαξ ἐν τῷ βίῳ τίκτουσιν
[6, 20]	ὄντες, καὶ πρότερον ἢ ἑξάμηνοι·	ὡς	γὰρ ἁπλῶς εἰπεῖν, ὅταν ἰσχύειν
[6, 10]	βάτου, τὰ δ´ ὄπισθεν ῥίνης,	ὡς	γινόμενος ἐξ ἀμφοτέρων τούτων. Οἱ
[6, 22]	ἔκγονα τούτων ἐλάττω καὶ ἀσθενικώτερα·	ὡς	δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ ἄρχονται
[6, 20]	κύων σκυλάκια τὰ πλεῖστα δώδεκα,	ὡς	δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ πέντε
[6, 25]	φασιν, ἐνιαυτὸν καὶ ἓξ μῆνας,	ὡς	δ´ ἕτεροι, τρί´ ἔτη· τοῦ
[6, 4]	ἅπαξ ἄρξωνται τίκτειν, διὰ τέλους	ὡς	εἰπεῖν ἔχουσιν ᾠά, ἀλλ´ ἐν
[6, 12]	τῶν ποταμίων· εὐθὺς γὰρ γεννώμενοι	ὡς	εἰπεῖν καὶ μικροὶ ὄντες οἱ
[6, 6]	τροφήν εἰσιν, ἐπεὶ πάντες γ´	ὡς	εἰπεῖν οἱ γαμψώνυχες, ὅταν θᾶττον
[6, 1]	τίκτει κατὰ πάντα τὸν χρόνον	ὡς	εἰπεῖν, οἷον ἀλεκτορὶς καὶ περιστερά,
[6, 14]	ἔξω χρόνου τινὸς ὀλίγου πᾶσαν	ὡς	εἰπεῖν τὴν ἄλλην γίνεται ὥραν·
[6, 13]	φαίνεται καὶ μείζω ἐν ἡμέρᾳ	ὡς	εἰπεῖν. Ὕστερον δ´ ἐν ὀλίγῳ
[6, 13]	βάλερος καὶ οἱ ἄλλοι πάντες	ὡς	εἰπεῖν ὠθοῦνται μὲν εἰς τὰ
[6, 14]	ἐὰν δ´ ᾖ εὐδία, ἁλίσκεται,	ὡς	ἐκ τῆς γῆς ἀνιοῦσα πρὸς
[6, 18]	τετράποδα πάντα. ~Ὁρμητικώτερα μὲν οὖν	ὡς	ἐπὶ τὸ πᾶν εἰπεῖν τὴν
[6, 4]	ῥᾴδιον ἰδεῖν. Ἡ δὲ περιστερὰ	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ ἄρρεν καὶ
[6, 16]	περὶ τὸν πυραμητόν· ἀλλὰ τοῦ	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ γινομένου ἐστόχασται
[6, 28]	οὖν τοῦ ἔαρος, τίκτει {δ´	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ δύο, τὰ
[6, 21]	οὐ μὴν ἀλλὰ τό γ´	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ ἐνιαύσιοι καὶ
[6, 18]	ἡ ὗς, ἀποθνήσκειν διὰ ταχέων	ὡς	ἐπὶ τὸ πολύ. Ζῶσι δ´
[6, 20]	κύνες ἴσχουσι πρὸ τοῦ τεκεῖν	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ ἡμέρας πέντε·
[6, 25]	ὁ ἄρρην ἐν ταῖς ὑσὶν	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ ἡμέρας τριάκοντα.
[6, 2]	καὶ τελειοῦται ἐν δέχ´ ἡμέραις	ὡς	ἐπὶ τὸ πολύ· καὶ τῆς
[6, 22]	πολὺ τριακοντετής· ἡ δὲ θήλεια	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ μὲν πέντε
[6, 22]	γένηται τροφῆς. Ἔστι μὲν οὖν	ὡς	ἐπὶ τὸ {πολὺ μονοτόκος, τίκτει
[6, 20]	ἔτεκέ τις· αἱ δὲ Λακωνικαὶ	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ ὀκτώ. Καὶ
[6, 7]	τὸν χρόνον τοῦτον ἀφανής ἐστιν	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ ὃν φαίνεται
[6, 20]	σκυζᾶν ἡμέρας τέτταρας καὶ δέκα	ὡς	ἐπὶ τὸ πολύ, οὐ μὴν
[6, 21]	ἕως ἂν ζῇ. Ζῶσι δ´	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ περὶ πεντεκαίδεκα
[6, 4]	δύο, οἷον φάττα καὶ τρυγών,	ὡς	ἐπὶ τὸ πολύ, τὰ δὲ
[6, 13]	ἴσχουσι πεντάμηνοι τὴν ἡλικίαν ὄντες	ὡς	ἐπὶ τὸ πολύ, τίκτουσι δὲ
[6, 22]	μακρότατος βίος τῶν πλείστων ἐστὶν	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ τριακοντετής· ἡ
[6, 28]	δὲ τῶν αἰδοίων ὃ λέγεται,	ὡς	ἔχει ἄρρενος καὶ θηλείας, ψεῦδός
[6, 10]	μὲν οὖν σχῆμα τῆς ὑστέρας	ὡς	ἔχει, ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω·
[6, 10]	καὶ οἱ τῶν ἀρρένων πόροι,	ὡς	ἔχουσιν, ἐκ τῶν ἐν ταῖς
[6, 27]	τίκτει τὸ ἔμβρυον τῷ μεγέθει	ὡς	κατὰ τὸ σῶμα τὸ ἑαυτῆς·
[6, 17]	καὶ ἐλαχίστην προΐεται αἵματος ῥύσιν,	ὡς	κατὰ τὸ τοῦ σώματος μέγεθος.
[6, 26]	αὔξησις τῶν νεβρῶν συμβαίνει οὐχ	ὡς	μακροβίου τοῦ ζῴου ὄντος. Ἐν
[6, 16]	ἴσχει δ´ οὐχ οὕτω πολλὰ	ὡς	μεγάλα. Καὶ ὥσπερ τὰ φαλάγγια
[6, 26]	ὑφ´ ἑνὸς πολλαί. Τίκτει δ´	ὡς	μὲν ἐπὶ τὸ πολὺ ἕν,
[6, 20]	σκέλος αἴροντες οὐροῦσιν οἱ ἄρρενες	ὡς	μὲν ἐπὶ τὸ πολὺ ὅταν
[6, 6]	δ´ ἐκλέπει, ἓν δ´ ἀλεγίζει»	Ὡς	μὲν οὖν τὰ πολλὰ οὕτω
[6, 25]	ἡ θήλεια, φέρει ἐν γαστρί,	ὡς	μέν τινές φασιν, ἐνιαυτὸν καὶ
[6, 7]	κόκκυξ λέγεται μὲν ὑπό τινων	ὡς	μεταβάλλει ἐξ ἱέρακος, διὰ τὸ
[6, 26]	δὲ τῆς ζωῆς μυθολογεῖται μὲν	ὡς	ὂν μακρόβιον, οὐ φαίνεται δ´
[6, 7]	ὀρνέων. Νεοττοὺς δὲ κόκκυγος λέγουσιν	ὡς	οὐδεὶς ἑώρακεν· ὁ δὲ τίκτει
[6, 11]	γῇ μέν, πρὸς αἰγιαλοῖς δέ,	ὡς	οὖσα τῶν πεζῶν, διατρίβει δὲ
[6, 17]	ἑαυτοὺς καὶ ποιοῦντες τὸ δέρμα	ὡς	παχύτατον ἐκ παρασκευῆς, πρὸς τὰ
[6, 4]	ἄρρεν καὶ θῆλυ, καὶ τούτων	ὡς	τὸ πολὺ πρότερον τὸ ἄρρεν
[6, 4]	ῥᾳδίως καταλαμβάνεσθαι. Βιοῖ δὲ φάττα,	ὡς	φασί, καὶ τετταράκοντα ἔτη· καὶ
[6, 2]	εἰς τὴν γῆν τοσοῦτον ἔπινεν,	ὡς	φασί, χρόνον συνεχῶς, ἕως ἐκλέποι
[6, 22]	δέ τινες καὶ βάλλοντες ἐπλήρωσαν,	ὡς	φασίν) ἐὰν μὴ φύσει ἄγονοι
[6, 29]	τὸ παλαιὸν δ´ ἐννέα ἦσαν,	ὡς	φασίν. ~Ἡ δὲ τῶν μυῶν
[6, 1]	ἐν τῇ γῇ, ἐπηλυγαζόμενα ὕλην.	Ὡσαύτως	δὲ καὶ κόρυδος καὶ τέτριξ.
[6, 17]	σφοδρῶς ὥστε πολλάκις ἀμφότεροι ἀποθνήσκουσιν.	Ὡσαύτως	δὲ καὶ οἱ ταῦροι καὶ
[6, 19]	ἀρρενογόνα) καὶ διὰ τὰς ὀχείας	ὡσαύτως,	καὶ {βορείοις μὲν ὀχευόμενα ἀρρενοτοκεῖ
[6, 17]	ἐσθίουσι μᾶλλον· καὶ βόες δὲ	ὡσαύτως	καὶ τἆλλα τὰ τετράποδα πάντα.
[6, 27]	κύει ἴσας ἡμέρας, καὶ τἆλλα	ὡσαύτως	τῇ ἄρκτῳ. Κύουσαν δ´ ἄρκτον
[6, 23]	τοὺς τρίτους καὶ τοὺς τετάρτους	ὡσαύτως·	τούτους δὲ γνώμονας καλοῦσι, τοὺς
[6, 22]	τοὺς βόλους· ὅταν δὲ πάντας	ὦσι	βεβληκότες, οὐ ῥᾴδιον γνῶναι τὴν
[6, 16]	τὴν ὀχείαν καὶ τοὺς τόκους	ὦσι,	συνδυάζονται. Κύουσι δὲ τούτων ἔνιοι
[6, 20]	καλουμένους κυνόδοντας· τούτους δ´ ὅταν	ὦσι	τετράμηνοι, ὁμοίως αἵ τε θήλειαι
[6, 19]	τοῦ κριοῦ γλώττῃ λευκαὶ φλέβες	ὦσιν	ἢ μέλαιναι, λευκὰ μὲν ἐὰν
[6, 20]	ἐπὶ τὸ πολὺ ὅταν ἑξάμηνοι	ὦσιν·	ποιοῦσι δέ τινες τοῦτο καὶ
[6, 1]	περιστεραί, οἱ δὲ τῷ πολλά,	ὥσπερ	αἱ ἀλεκτορίδες. Τὰ δὲ γαμψώνυχα
[6, 26]	δ´ ἔχουσιν αἱ θήλειαι τέτταρας	ὥσπερ	αἱ βόες. Ἐπειδὰν δὲ πλησθῶσιν
[6, 17]	τῷ πυκνὰ οὐρεῖν αἱ βόες	ὥσπερ	αἱ ἵπποι. Ἔτι δ´ αἵ
[6, 1]	διχῶς, οἱ μὲν τῷ πολλάκις,	ὥσπερ	αἱ περιστεραί, οἱ δὲ τῷ
[6, 1]	δὲ κίχλαι νεοττιὰν μὲν ποιοῦνται	ὥσπερ	αἱ χελιδόνες ἐκ πηλοῦ ἐπὶ
[6, 11]	καθάπερ τὰ τετράποδα. Τίκτει δ´	ὥσπερ	ἄνθρωπος πᾶσαν ὥραν τοῦ ἔτους,
[6, 20]	ὅταν ἡλικίαν ἔχωσι τοῦ ὀχεύεσθαι·	ὥσπερ	γὰρ τοῖς ἀνθρώποις, ἐπὶ ταῖς
[6, 13]	δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ περιιόντος ἅπαντες·	ὥσπερ	δὲ καὶ οἱ θαλάττιοι, καὶ
[6, 18]	δ´ ὀργῶσαν βιβάσῃ, μία ὀχεία,	ὥσπερ	εἴρηται, ἀρκεῖ. Συμφέρει δ´ ὀχεύοντι
[6, 4]	τῶν ὀρνίθων. Τίκτει μὲν οὖν,	ὥσπερ	εἴρηται, καὶ τρία ποτέ· ἀλλ´
[6, 23]	διαφθείρει τὸ τοῦ ἵππου ὄχευμα,	ὥσπερ	εἴρηται· ὁ δ´ ἵππος τὸ
[6, 10]	τὴν ῥάχιν προσπέφυκε τὰ ᾠά,	ὥσπερ	εἴρηται, οἷον τοῖς σκυλίοις· αὐξανόμενα
[6, 22]	Ἵππος μὲν οὖν διαλείπουσα τίκτει,	ὥσπερ	εἴρηται, ὄνος δὲ συνεχῶς. Γίνονται
[6, 4]	Τίκτει δ´ ἡ μὲν περιστερά,	ὥσπερ	εἴρηται, πᾶσαν ὥραν, τρυγὼν δὲ
[6, 8]	δὲ τὰ πολλὰ τῶν ὀρνέων,	ὥσπερ	εἴρηται περὶ τῶν περιστερῶν, διαδεχόμενα
[6, 10]	οὐδὲ γὰρ ζῳοτοκεῖ μόνος τούτων,	ὥσπερ	εἴρηται πρότερον. {Αἱ μὲν οὖν
[6, 28]	δασύποδες ὀχεύονται μὲν συνιόντες ὄπισθεν,	ὥσπερ	εἴρηται πρότερον (ἔστι γὰρ ὀπισθουρητικόν)
[6, 27]	ἄρκτοι τὴν μὲν ὀχείαν ποιοῦνται,	ὥσπερ	εἴρηται πρότερον, οὐκ ἀναβαδὸν ἀλλὰ
[6, 1]	Αἱ μὲν οὖν ἀλεκτορίδες τίκτουσιν,	ὥσπερ	εἴρηται, συνεχῶς· περιστερὰ δὲ καὶ
[6, 6]	νεοττιᾶς. Καὶ τῶν ἄλλων δέ,	ὥσπερ	εἴρηται, σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τοῦτο
[6, 14]	θάλατταν. ~Οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι,	ὥσπερ	εἴρηται, τῶν ἰχθύων γίνονται ἐξ
[6, 3]	περὶ αὐτὸ ἤδη τὸ ἔμβρυον,	ὥσπερ	εἴρηται, χωρίζων πρὸς τὸ ὑγρόν.
[6, 10]	ὑστέρας πρὸς τῷ κάτω μέρει,	ὥσπερ	ἐκ κοτυληδόνος ἕκαστος ἠρτημένος, τοῦ
[6, 10]	ἐνίοις καὶ ἐνίοτε ἄδηλοι γίνονται,	ὥσπερ	ἐλέχθη περὶ τῶν ὄρχεων ἐν
[6, 3]	τὸ σημεῖον πηδᾷ καὶ κινεῖται	ὥσπερ	ἔμψυχον, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δύο
[6, 2]	καὶ αὐτόματα ἐν τῇ γῇ	ὥσπερ	ἐν Αἰγύπτῳ, κατορυττόντων εἰς τὴν
[6, 24]	ὅταν νοσήσῃ ἐν τῇ κυήσει,	ὥσπερ	ἐν μὲν τοῖς ἀνθρώποις οἱ
[6, 10]	Ἔχουσι δὲ καὶ τὰς ὑστέρας,	ὥσπερ	ἐν τοῖς ἄνω ἐλέχθη, διαφόρους
[6, 17]	τι. Καλοῦσι δὲ καὶ τοῦτο,	ὥσπερ	ἐπὶ τοῦ τικτομένου, ἱππομανές· ἔστι
[6, 10]	Καὶ τὰ ἔμβρυα διαιρούμενα, ὁμοίως	ὥσπερ	ἐπὶ τῶν τετραπόδων, ἔχει τῶν
[6, 6]	ἐκλέπει δὲ τούτων τὰ δύο,	ὥσπερ	ἐστὶ καὶ ἐν τοῖς Μουσαίου
[6, 29]	ὀχεύει μὲν ἀναβαίνουσα, τίκτει δ´	ὥσπερ	ἡ ἄρκτος, καὶ ἔτι μᾶλλον
[6, 22]	ὀχεία οὐκ ἐπίπονος τῶν ἵππων,	ὥσπερ	ἡ τῶν βοῶν. Λαγνίστατον δὲ
[6, 21]	διετής, καὶ οὐκ ἀθρόους ἀλλ´	ὥσπερ	ἵππος· τὰς δ´ ὁπλάς, ὁπόταν
[6, 17]	θήλειαι ἄρκτοι ἀπὸ τῶν σκύμνων,	ὥσπερ	καὶ αἱ κύνες ἀπὸ τῶν
[6, 13]	γὰρ ἐν πᾶσι τοῖς ἰχθύσιν,	ὥσπερ	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις,
[6, 29]	ὄνου, ὅμοιοι δὲ τὴν ὄψιν,	ὥσπερ	καὶ οἱ ἄγριοι ὄνοι πρὸς
[6, 16]	τὴν πιμελήν· ἴσχει γὰρ μακρόν,	ὥσπερ	καὶ οἱ ὄφεις. Ἀλλ´ ἐπὶ
[6, 25]	τομίαι μείζους γίνονται καὶ χαλεπώτεροι,	ὥσπερ	καὶ {Ὅμηρος ἐποίησεν θρέψεν ἔπι
[6, 4]	περὶ τὴν τεκνοτροφίαν τοῦ ἄρρενος,	ὥσπερ	καὶ τὰ ἄλλα ζῷα μετὰ
[6, 28]	ὕαινα ἡ θήλεια καὶ ὑστέραν,	ὥσπερ	καὶ τὰ ἄλλα ζῷα τὰ
[6, 2]	γονὴ πάντων τῶν ὀρνίθων λευκή,	ὥσπερ	καὶ τῶν ἄλλων ζῴων· ὅταν
[6, 10]	καὶ προσπεφυκυίας πρὸς τῷ ὑποζώματι,	ὥσπερ	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων,
[6, 29]	τῶν γινομένων, καὶ τυφλὰ τίκτει	ὥσπερ	κύων· ὀχεύει δὲ καὶ ὀχεύεται
[6, 21]	ὅταν παγῇ, οὕτω γίνεται σκληρὸν	ὥσπερ	λίθος· τοῦτο δὲ συμβαίνει, ἐὰν
[6, 29]	ὁ πανθὴρ δὲ τίκτει τυφλὰ	ὥσπερ	λύκος, τίκτει δὲ τὰ πλεῖστα
[6, 2]	δὲ τῆς κεγχρίδος ἐρυθρά ἐστιν	ὥσπερ	μίλτος. Ἔχει δὲ τὸ ᾠὸν
[6, 22]	πάμπαν ἀνάγκη διαλείπειν καὶ ποιεῖν	ὥσπερ	νειόν. Ἵππος μὲν οὖν διαλείπουσα
[6, 28]	θηλείας λεγομένῳ αἰδοίῳ, ἔχει δ´	ὥσπερ	ὁ ἄρρην αὐτὸ ὑποκάτω τῆς
[6, 2]	ὅταν ἄρρην μὴ παρῇ, κύσασαι	ὥσπερ	οἱ ἄρρενες· καὶ οὐδὲν προϊέμεναι
[6, 13]	πέρκαι συνεχὲς ἀφιᾶσι τὸ κύημα,	ὥσπερ	οἱ βάτραχοι· οὕτω δὲ συνεχές
[6, 23]	ἐν τῇ νομῇ βίᾳ κρατοῦντες,	ὥσπερ	οἱ ἵπποι. ~Ὁ δ´ ὀρεὺς
[6, 24]	τὰ μετάχοιρα· καὶ ἴσχει δέ,	ὥσπερ	οἱ νάνοι, ὁ γίννος τὸ
[6, 29]	τινος ὁμοιότητος λεχθέντες. Εἰσὶ δ´	ὥσπερ	οἱ ὄνοι οἱ ἄγριοι καὶ
[6, 26]	μονούμενος {βόθρους ὀρύττει, καὶ βρωμᾶται	ὥσπερ	οἱ τράγοι· καὶ τὰ πρόσωπα
[6, 12]	τὴν γαστέρα καὶ τὸ ἦτρον,	ὥσπερ	οἱ τυφλίναι ὄφεις· ὅταν δ´
[6, 30]	μύες σκληρὰν ἔχουσι τὴν τρίχα	ὥσπερ	οἱ χερσαῖοι ἐχῖνοι. Εἰσὶ δὲ
[6, 3]	ὁ δ´ εἰς τὸ ὠχρὸν	ὥσπερ	ὀμφαλὸς ὤν. Ἡ μὲν οὖν
[6, 1]	ὥστ´ εἶναι διὰ τὴν συνέχειαν	ὥσπερ	ὁρμαθὸν νεοττιῶν. Ὁ δ´ ἔποψ
[6, 11]	καὶ χόριον καὶ τἆλλα προΐεται	ὥσπερ	πρόβατον. {Τίκτει δ´ ἓν ἢ
[6, 28]	τῷ ὑείῳ. Τίκτει δὲ τυφλά,	ὥσπερ	τὰ πολλὰ τῶν πολυσχιδῶν ~Ἡ
[6, 16]	οὕτω πολλὰ ὡς μεγάλα. Καὶ	ὥσπερ	τὰ φαλάγγια δέ, περικέχυνται καὶ
[6, 21]	συνήθειαι γίνονται μὲν ταῖς βουσὶν	ὥσπερ	ταῖς ἵπποις, ἧττον δέ. ~Ἵππος
[6, 2]	οὐδὲν συμβάλλονται πρὸς τὴν γένεσιν,	ὥσπερ	τινὲς ὑπολαμβάνουσιν· εἰσὶ δὲ δύο,
[6, 12]	Ἧι καὶ δῆλον ὅτι οὐχ	ὥσπερ	τινές φασιν, ὁμοίως γίνονται τοῖς
[6, 3]	κάτω ὠχροῦ τὸ λευκὸν κάτωθεν,	ὥσπερ	τὸ πρῶτον ὑπῆρχεν. Δεκαταίου δ´
[6, 10]	τοῖς ἰχθυδίοις ἐν τῇ κοιλίᾳ	ὥσπερ	τοῖς τῶν ὀρνίθων νεοττοῖς, ἡ
[6, 22]	ἡγεμόνα οὐ καθιστᾶσιν οἱ ἱπποφορβοὶ	ὥσπερ	τῶν βοῶν, {διὰ τὸ μὴ
[6, 21]	καὶ καθιστᾶσι τῶν βοῶν ἡγεμόνας	ὥσπερ	τῶν προβάτων, καὶ ζῶσιν οὗτοι
[6, 26]	τὸ ῥαίνεσθαι μέλανα γίνεται αὐτῶν,	ὥσπερ	τῶν τράγων. Οὕτω δὲ διάγουσιν,
[6, 2]	(ἅπαν γὰρ ὠχρὸν ὁμοίως ἐστίν,	ὥσπερ	ὕστερον ὁ νεοττός) τοιαῦτα καὶ
[6, 6]	ὁ κόραξ {οὐ μόνον δύο,	ὥσπερ	φασί τινες, ἀλλὰ καὶ πλείω·
[6, 26]	ἔχει λεπτὸν καὶ ἀσθενὲς οὕτως	ὥστ´	ἐὰν ἠρέμα τις πατάξη, διακόπτεται
[6, 1]	δὲ ποιοῦσιν ἀλλήλαις καὶ ἐχομένας,	ὥστ´	εἶναι διὰ τὴν συνέχειαν ὥσπερ
[6, 12]	ὑστέραν εἶναι πλήρη πᾶσαν ᾠῶν,	ὥστ´	ἔν γε τοῖς μικροῖς τῶν
[6, 30]	δ´ οὕτω ταχεῖα ἡ φορά,	ὥστ´	ἔνιοι τῶν μὴ μεγάλας γεωργίας
[6, 24]	ἤδη ἐπληρώθη, οὐ μέντοι γε	ὥστ´	ἐξενεγκεῖν διὰ τέλους. Αἱ δ´
[6, 2]	εἶναι μεταβάλλον ἐπὶ τὸ σκληρόν,	ὥστ´	ἐξέρχεται μὲν οὔπω πεπηγός, ἐξελθὸν
[6, 24]	τὰ ζεύγη πρὸς τὸ ἔργον,	ὥστ´	ἐψηφίσαντο μὴ ἀπελαύνειν αὐτὸν τοὺς
[6, 3]	καὶ ἐμπεριλαμβάνεται ἐν τῷ νεοττῷ,	ὥστ´	ἤδη ἐκκεκολαμμένου δεκαταίου, ἄν τις
[6, 30]	γίνεσθαι πλῆθος ἀμύθητον τῶν ἀρουραίων,	ὥστ´	ὀλίγον λείπεσθαι τοῦ σίτου παντός.
[6, 10]	ὀμφαλὸν ἔχοντα πρὸς τῇ ὑστέρᾳ,	ὥστε	ἀναλισκομένων τῶν ᾠῶν ὁμοίως δοκεῖν
[6, 2]	οὐδὲν μεταβάλλει οὔτε τὰ ὑπηνέμια	ὥστε	γίνεσθαι γόνιμα, οὔτε τὰ γόνῳ
[6, 22]	μὲν οὖν ἵππος καὶ τριακοντάμηνος·	ὥστε	δὲ καὶ γεννᾶν ἀξίως, ὅταν
[6, 28]	ὁ λέων πάνυ μικρὰ οὕτως	ὥστε	δίμηνα ὄντα μόλις βαδίζειν. Οἱ
[6, 22]	ἄλλα νεφροειδῆ περὶ τοὺς νεφρούς,	ὥστε	δοκεῖν τέτταρας ἔχειν νεφρούς. Ὅταν
[6, 10]	πόρους ἔχουσι θοροῦ πλήρεις οὕτως	ὥστε	θλιβομένων ἔξω ῥεῖν τὸ σπέρμα
[6, 21]	τὰ θήλεα ἐνιαύσια ὄντα πρῶτον,	ὥστε	καὶ γεννᾶν· οὐ μὴν ἀλλὰ
[6, 23]	δὲ καὶ ἐνιαυσία ὄνος ἐκύησεν	ὥστε	καὶ ἐκτραφῆναι. Ἐξουρεῖ δ´, ὅταν
[6, 6]	ἡμέρας, καὶ τὰ πτερὰ λευκαίνεται,	ὥστε	καὶ τοῖς τέκνοις τότε γίνονται
[6, 26]	πᾶσαι τὸ οὖς ἐσχισμέναι εἰσίν,	ὥστε	κἂν ἐκτοπίσωσι γινώσκεσθαι τούτῳ· καὶ
[6, 2]	γόνιμα, οὔτε τὰ γόνῳ κυούμενα	ὥστε	μεταβαλεῖν εἰς τὸ τοῦ ὀχεύοντος
[6, 17]	σφόδρα κατακώχιμαι τῷ πάθει γίνονται,	ὥστε	μὴ δύνασθαι αὐτῶν κρατεῖν μηδὲ
[6, 3]	καὶ τῆς μεγάλης φλεβὸς φέρων,	ὥστε	μὴ εἶναι τὸ ἔμβρυον ἐν
[6, 4]	δέκα καὶ τέτταρσι πτεροῦνται οὕτως	ὥστε	{μὴ ῥᾳδίως καταλαμβάνεσθαι. Βιοῖ δὲ
[6, 17]	ἐκ τῶν συοφορβίων, οὕτω σφοδρῶς	ὥστε	πολλάκις ἀμφότεροι ἀποθνήσκουσιν. Ὡσαύτως δὲ
[6, 29]	δὲ μέλλῃ τίκτειν, ἐκτοπίζει οὕτως	ὥστε	σπάνιον εἶναι τὸ ληφθῆναι κύουσαν.
[6, 21]	μιᾶς ὀχείας, βαίνει δὲ σφοδρῶς	ὥστε	συγκάμπτεσθαι τὴν βοῦν· ἐὰν δ´
[6, 22]	ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα γίνεται ὀλιγάκις.	Ὥστε	σχεδὸν συμβαίνει, ὅταν τεττάρων ἐτῶν
[6, 13]	συνεχές ἐστι τὸ κύημα περιειλιγμένον,	ὥστε	τό γε τῆς πέρκης διὰ
[6, 11]	τὸ οὐραῖον οἱ ἁλιεῖς ἀφιᾶσιν,	ὥστε	τούτῳ γνωρίζουσι τοὺς χρόνους αὐτῶν.
[6, 18]	βιβάζειν, πρὶν ἂν μὴ τὰ	ὦτα	καταβάλῃ· εἰ δὲ μή, ἀναθυᾷ
[6, 6]	τῆς ἐπῳάσεως, οἷον χηνὶ καὶ	ὠτίδι·	τοῖς δὲ μέσοις περὶ εἴκοσιν,
[6, 10]	καὶ αἱ νάρκαι (ἤδη δ´	ὤφθη	νάρκη μεγάλη περὶ ὀγδοήκοντα ἔχουσα
[6, 22]	ἐν ἱπποφορβίῳ ἵππος ἐγένετο ὃς	ὤχευεν	ἐτῶν ὢν τετταράκοντα· ἔδει δὲ
[6, 21]	ἤδη δέ τινες καὶ δεκάμηνοι	ὠχεύθησαν	καὶ ὤχευσαν. Ἄρχονται δὲ τῆς
[6, 23]	ὄνου οὐ διαφθείρει, ὅταν ᾖ	ὠχευμένη	ἡ ἵππος ὑπὸ τοῦ ὄνου.
[6, 22]	ζητοῦσι καὶ συλλέγουσιν. Ἐὰν δ´	ὠχευμένην	ἵππον ὑπὸ ἵππου ὄνος ὀχεύσῃ,
[6, 21]	τινες καὶ δεκάμηνοι ὠχεύθησαν καὶ	ὤχευσαν.	Ἄρχονται δὲ τῆς ὀχείας περὶ
[6, 2]	περιστερᾶς καὶ πέρδικος, τῶν δ´	ὠχρά,	οἷον τῶν περὶ τὰς λίμνας,
[6, 2]	τὰ ᾠά, τὸ μὲν εἶδος	ὠχρὰ	ὅλα, τὸ δὲ μέγεθος ἡλίκα
[6, 10]	ἡ μὲν λευκὴ ἡ δ´	ὠχρά.	Τὸ μὲν οὖν σχῆμα τῆς
[6, 3]	μὴ εἰς ἄλληλα συγκεχύσθαι τὰ	ὠχρὰ	τοῦ λευκοῦ λεπτὴ διάφυσις, τὰ
[6, 3]	ἐγγίνεται λευκόν. Τέλος δὲ τὸ	ὠχρὸν	ἀεὶ ἔλαττον γινόμενον καὶ προϊὸν
[6, 3]	τῷ χρόνῳ ἤδη τό τ´	ὠχρὸν	ἄνω προσεληλυθὸς πρὸς τὸ ὀξύ,
[6, 2]	τὸ ὑγρόν, ἀλλὰ τό τ´	ὠχρὸν	διαμένει καὶ τὸ λευκὸν ὅμοια
[6, 2]	τὸ λευκόν, ἐντὸς δὲ τὸ	ὠχρόν.	Διαφέρουσι δὲ καὶ τὰ τῶν
[6, 3]	χοριοειδὴς ὤν, ὁ περὶ τὸ	ὠχρὸν	εἰς ὃ ἔτεινεν ὁ ἕτερος
[6, 3]	ὑπὸ δὲ τὸν νεοττὸν τὸ	ὠχρόν,	εἰς ὃ τῶν φλεβῶν ἔφερεν
[6, 2]	μὴ συντόνῳ τῷ πυρί, τὸ	ὠχρὸν	εἰς τὸ μέσον συνέρχεται πᾶν,
[6, 3]	ὑγρόν. Ὑποκάτω δὲ τούτου τὸ	ὠχρὸν	ἐν ἑτέρῳ ὑμένι περιειλημμένον, εἰς
[6, 3]	περιέχοντα τὸ ὠχρόν (τὸ δ´	ὠχρὸν	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ ὑγρὸν
[6, 2]	διακρίνεται, καὶ ἔσω μὲν τὸ	ὠχρὸν	ἔξω δὲ τὸ λευκὸν περιίσταται.
[6, 2]	ἐρυθρὸν καὶ αἱματῶδες, αὐξανόμενον δ´	ὠχρὸν	καὶ ξανθὸν ἅπαν· ὅταν δ´
[6, 3]	καὶ ὑπόστημα ἐν τῇ κοιλίᾳ	ὠχρόν.	Καὶ περίττωμα δ´ ἀφίησι περὶ
[6, 2]	δὲ φύσιν τοῦ ᾠοῦ τὸ	ὠχρὸν	καὶ τὸ λευκὸν ἐναντίαν οὐ
[6, 2]	ἄνωθεν. Συμβαίνει δὲ περὶ τὸ	ὠχρὸν	καὶ τὸ λευκὸν καὶ τόδε〉
[6, 2]	γίνεται τὸ ᾠόν (ἅπαν γὰρ	ὠχρὸν	ὁμοίως ἐστίν, ὥσπερ ὕστερον ὁ
[6, 2]	μὲν λευκὸν πήγνυται, τὸ δ´	ὠχρὸν	οὐ πήγνυται ἀλλὰ μαλακὸν διατελεῖ,
[6, 2]	τῶν ἐνύδρων κατὰ λόγον τὸ	ὠχρὸν	πρὸς τὸ λευκόν. Καὶ τὰ
[6, 3]	τὸν ὑμένα τὸν περιέχοντα τὸ	ὠχρόν	(τὸ δ´ ὠχρὸν ἐν τούτῳ
[6, 10]	ὄστρακον· τὸν δ´ εἰς τὸ	ὠχρὸν	τοῖς ὄρνισι τείνοντα πόρον, τοῦτον
[6, 12]	ὃ καλοῦσι φῦκος· ἔστι δ´	ὠχρὸν	τοῦτο. Οἱ δέ τινές φασι
[6, 2]	τῇ δυνάμει· τὸ μὲν γὰρ	ὠχρὸν	ὑπὸ τοῦ ψύχους πήγνυται, τὸ
[6, 3]	συμπεπτωκώς, ὁ δ´ εἰς τὸ	ὠχρὸν	φέρων συνήρτηται τοῦ νεοττοῦ πρὸς
[6, 3]	χόριον, ὁ δ´ εἰς τὸ	ὠχρὸν	ὥσπερ ὀμφαλὸς ὤν. Ἡ μὲν
[6, 10]	ἀλλὰ μονόχρων, λευκότερον δ´ ἢ	ὠχρότερον,	καὶ πρότερον καὶ ὅταν ἐνῇ
[6, 3]	διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ ἐκ τοῦ	ὠχροῦ.	Δεκαταίου δ´ ἤδη ὄντος ὁ
[6, 2]	ἐὰν πρὶν μεταβαλεῖν ἐκ τοῦ	ὠχροῦ	εἰς τὸ λευκὸν ὀχεύηται ἡ
[6, 3]	τῷ ἐντέρῳ μικρόν τι τοῦ	ὠχροῦ	λείπεται, ἀπὸ δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ
[6, 3]	τὸ λεπτόν, καὶ ἔσω τοῦ	ὠχροῦ	πολὺ ἤδη γίνεται ἐν τῷ
[6, 3]	λευκὸν ὑγρόν· τοῦ δὲ κάτω	ὠχροῦ	τὸ λευκὸν κάτωθεν, ὥσπερ τὸ
[6, 3]	τοῦ νεοττοῦ κατὰ μικρὸν τοῦ	ὠχροῦ	τὸ μὲν ἄνω γίνεται τὸ
[6, 3]	ὁ νεοττός, καὶ τὸν τοῦ	ὠχροῦ	ὑμένα καὶ τὸ μεταξὺ τούτων
[6, 2]	δὲ πρὸς τῇ ἀρχῇ τοῦ	ὠχροῦ	χάλαζαι οὐδὲν συμβάλλονται πρὸς τὴν
[6, 13]	ἰχθύδιον. Ὅταν δὲ μιγῇ τῷ	ᾠῷ	ὁ θορός, σφόδρα γίνεται κολλῶδες
[6, 10]	τὰ ὀστρακώδη, ἐν οἷς ἐγγίνεται	ᾠώδης	ὑγρότης· τὸ δὲ σχῆμα τοῦ
[6, 10]	κἂν μηκέτ´ ἔχῃ τὸ ᾠόν,	ᾠώδης.	Χόριον δὲ καὶ ὑμένες ἴδιοι
[6, 4]	μόνον· τὸ δ´ ὑπολειπόμενον τῶν	ᾠῶν	ἀεὶ οὔριόν ἐστιν. Τῶν δὲ
[6, 13]	ἐστιν. Ἀπὸ δὲ τῶν γονίμων	ᾠῶν	αὐξανομένων τῶν ἰχθυδίων ἀποκαθαίρεται οἷον
[6, 15]	οὔτ´ ἐξ ὀχείας οὔτ´ ἐξ	ᾠῶν	γίνονται, φανερόν ἐστιν. Δοκοῦσι δέ
[6, 2]	Καὶ τὰ χρώματα δὲ τῶν	ᾠῶν	διαφέρει κατὰ τὰ γένη τῶν
[6, 3]	περιστερῶν. Τὰ δὲ δίδυμα τῶν	ᾠῶν	δύ´ ἔχει λεκίθους, ὧν τὰ
[6, 8]	καὶ ἡσυχίαν ἔχοντες ἐπὶ τῶν	ᾠῶν	δύνανται τροφήν τινα αὑτοῖς πορίζεσθαι
[6, 14]	ἃ γίνεται ἐκ συνδυασμοῦ καὶ	ᾠῶν,	ἐν τέλμασιν ἄλλοις τε, καὶ
[6, 13]	ἂν τῷ θορῷ μιχθῇ τῶν	ᾠῶν,	εὐθύς τε λευκότερα φαίνεται καὶ
[6, 3]	εἴκοσιν ἡ ἐκκόλαψις γίνηται τῶν	ᾠῶν.	Ἔχει δὲ τὴν κεφαλὴν ὑπὲρ
[6, 13]	δὲ βραδυτάτη μὲν ἐκ τῶν	ᾠῶν	ἡ τῶν γλανίων αὔξησις, διὸ
[6, 2]	μὲν μακρὰ καὶ ὀξέα τῶν	ᾠῶν	θήλεα, τὰ δὲ στρογγύλα καὶ
[6, 16]	τοῦ τίκτειν διαρρήγνυνται ὑπὸ τῶν	ᾠῶν·	ἴσχει δ´ οὐχ οὕτω πολλὰ
[6, 3]	αἱ ὄρνιθες ἔνια ἄγονα τῶν	ᾠῶν	καὶ {τὰ} ἐξ ὀχείας γινόμενα,
[6, 13]	φαίνεται μέγιστον. Ὅσων δ´ ἂν	ᾠῶν	ὁ θορὸς μὴ θίγῃ, καθάπερ
[6, 10]	ἡ γένεσις ἡ ἐκ τῶν	ᾠῶν.	Οἱ δ´ ἄρρενες περὶ τὸν
[6, 10]	τῇ ὑστέρᾳ, ὥστε ἀναλισκομένων τῶν	ᾠῶν	ὁμοίως δοκεῖν ἔχειν τὸ ἔμβρυον
[6, 14]	εἴρηται, τῶν ἰχθύων γίνονται ἐξ	ᾠῶν.	Οὐ μὴν ἀλλ´ ἔνιοι καὶ
[6, 14]	γίνεται αὐτόματα ἔνια οὔτ´ ἐξ	ᾠῶν	οὔτ´ ἐξ ὀχείας, φανερὸν ἐκ
[6, 8]	δὲ πέρδικες δύο ποιοῦνται τῶν	ᾠῶν	σηκούς, καὶ ἐφ´ ᾧ μὲν
[6, 2]	κυήσεις καὶ αἱ τῶν ὑπηνεμίων	ᾠῶν	συλλήψεις ταχεῖαι γίνονται ταῖς πλείσταις
[6, 4]	ἡμερῶν τὸ γενόμενον πρότερον τῶν	ᾠῶν·	τιτρώσκει δὲ τὸ ᾠὸν τῇ
[6, 15]	οὔτ´ ἐξ ὀχείας οὔτ´ ἐξ	ᾠῶν.	Φανερὸν δ´ ἐστὶν ὅτι οὕτως
[6, 12]	τὴν ὑστέραν εἶναι πλήρη πᾶσαν	ᾠῶν,	ὥστ´ ἔν γε τοῖς μικροῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/04/2010