Livre, chapitre
[6, 22]	ἔτυχε γενομένης τῆς ὀχείας, δύνανται	ἃ	ἂν γεννήσωσιν ἐκτρέφειν. Ἐν Ὀποῦντι
[6, 15]	ἐκ τῶν καλουμένων γῆς ἐντέρων,	ἃ	αὐτόματα συνίσταται ἐν τῷ πηλῷ
[6, 14]	γίνονται, καὶ τῶν τοιούτων γενῶν	ἃ	γίνεται ἐκ συνδυασμοῦ καὶ ᾠῶν,
[6, 2]	τὸ δὲ μέγεθος ἡλίκα ᾠά·	ἃ	ἐν τέρατος λόγῳ τιθέασιν. Οἱ
[6, 16]	ἐγγίνεται γὰρ μικρὰ καὶ ἔμψυχα,	ἃ	ἐξελαύνει τὰ κυήματα. Οἱ δὲ
[6, 22]	δ´ ἤδη ἔτεκέ τις δύο·	ἃ	κρίνουσιν ἐν τέρασιν. Ὀχεύει μὲν
[6, 22]	καὶ λέγουσι γνώμην ἔχειν, ὅταν	ἄβολος	ᾖ· ὅταν δὲ βεβληκώς, οὐκ
[6, 2]	Ἤδη δὲ καὶ κείμενα ἐν	ἀγγείοις	ἀλεεινοῖς ἐξεπέφθη καὶ ἐξῆλθεν αὐτόματα.
[6, 30]	κέγχρου, μετ´ ὀλίγον ἀνοιχθέντος τοῦ	ἀγγείου	ἐφάνησαν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι μύες
[6, 30]	ἐναποληφθείσης τῆς θηλείας κυούσης ἐν	ἀγγείῳ	κέγχρου, μετ´ ὀλίγον ἀνοιχθέντος τοῦ
[6, 11]	δ´ ἅμα ταῖς πρώταις αἰξίν.	Ἄγει	δὲ περὶ δωδεκαταῖα ὄντα τὰ
[6, 26]	φλεγματώδης αὐταῖς κάθαρσις. Εἴθισται δ´	ἄγειν	τοὺς νεβροὺς ἐπὶ τοὺς σταθμούς·
[6, 16]	Πρὸ μὲν οὖν τῆς ὀχείας	ἀγέλαι	γίνονται ἀρρένων καὶ θηλειῶν· ὅταν
[6, 13]	ἐν τοῖς βαθέσιν ἀθρόα καὶ	ἀγελαῖα,	ὃν δὲ καλοῦσι τίλωνα, πρὸς
[6, 17]	ἧττον μάχονται διὰ τὸ μὴ	ἀγελαῖον	εἶναι μηδὲν τῶν τοιούτων ζῴων.
[6, 13]	πρὸς τοῖς αἰγιαλοῖς ἐν ὑπηνέμοις·	ἀγελαῖος	δὲ καὶ οὗτος. Κυπρῖνος δὲ
[6, 16]	καλούμενοι δρομάδες. Ὕστατοι δὲ τῶν	ἀγελαίων	τρίγλη καὶ κορακῖνος· τίκτουσι δ´
[6, 1]	ἧττον πολυτόκοι αἱ γενναῖαι τῶν	ἀγεννῶν	εἰσιν. Αἱ δ´ Ἀδριαναὶ ἀλεκτορίδες
[6, 3]	Τίκτουσι δ´ αἱ ὄρνιθες ἔνια	ἄγονα	τῶν ᾠῶν καὶ {τὰ} ἐξ
[6, 28]	ταῦτα οὐκέτι οὐδὲν τίκτουσιν, ἀλλ´	ἄγονοι	διατελοῦσιν. Οὐκ ἔχει δ´ ἡ
[6, 22]	ὡς φασίν) ἐὰν μὴ φύσει	ἄγονοι	τυγχάνωσιν ὄντες. Ἔχει μὲν οὖν
[6, 13]	ἀχρεῖον τὸ ᾠὸν τοῦτο καὶ	ἄγονόν	ἐστιν. Ἀπὸ δὲ τῶν γονίμων
[6, 23]	χρόνον τινὰ οὕτως ὀχευόμενα, ταχέως	ἄγονον	τὸ θῆλυ γίνεται· διὸ συνεχῶς
[6, 14]	αὕτη ἡ ἀφύη ἀναυξὴς καὶ	ἄγονος,	καὶ ὅταν {πλείων γένηται χρόνος,
[6, 14]	κεστρέων. Ὁ δ´ ἀφρὸς ὁ	ἄγονος	ὑγρός ἐστι καὶ διαμένει ὀλίγον
[6, 30]	θερίζειν ὥρα, τῇ ὑστεραίᾳ ἕωθεν	ἄγοντες	τοὺς θεριστὰς καταβεβρωμένα ἅπαντα καταλαμβάνουσιν.
[6, 30]	αὐτούς, καὶ αἱ γαλαῖ αἱ	ἄγριαι	μάλιστα ἀναιροῦσιν, ὅταν ἐπιγένωνται· ἀλλ´
[6, 25]	γεννηθείς. Αἱ δ´ ὕες αἱ	ἄγριαι	τοῦ χειμῶνος ἀρχομένου ὀχεύονται, τίκτουσι
[6, 29]	δ´ ὥσπερ οἱ ὄνοι οἱ	ἄγριοι	καὶ αἱ ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα
[6, 29]	τὴν ὄψιν, ὥσπερ καὶ οἱ	ἄγριοι	ὄνοι πρὸς τοὺς ἡμέρους, ἀπό
[6, 17]	ἱππέας, καὶ οἱ ὕες οἱ	ἄγριοι	χαλεπώτατοι, καίπερ ἀσθενέστατοι περὶ τὸν
[6, 25]	ἐποίησεν θρέψεν ἔπι χλούνην σῦν	ἄγριον·	οὐδὲ ἐῴκει θηρί γε σιτοφάγῳ,
[6, 9]	δὲ τὴν αἰτίαν καὶ τῶν	ἀγρίων	ἔνιοι ὀρνίθων ἀποδιδράσκοντες τοὺς ἄρρενας
[6, 17]	δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν	ἀγρίων·	καὶ γὰρ ἄρκτοι καὶ λύκοι
[6, 25]	σπανίως. Τῶν δ´ ἀρρένων καὶ	ἀγρίων	οἱ τομίαι μείζους γίνονται καὶ
[6, 10]	γὰρ ἐν ἐνίοις καὶ ἐνίοτε	ἄδηλοι	γίνονται, ὥσπερ ἐλέχθη περὶ τῶν
[6, 12]	μικρότητα γὰρ καὶ τὴν λεπτότητα	ἄδηλος	ἐν αὐτοῖς ἡ ὑστέρα. Περὶ
[6, 5]	τοὺς γῦπας ἀφ´ ἑτέρας γῆς,	ἀδήλου	ἡμῖν, τοῦτό τε λέγων τὸ
[6, 27]	ψιλὸν καὶ τυφλόν, καὶ σχεδὸν	ἀδιάρθρωτα	τὰ σκέλη καὶ τὰ πλεῖστα
[6, 29]	ἡ ἄρκτος, καὶ ἔτι μᾶλλον	ἀδιάρθρωτον.	Ὅταν δὲ μέλλῃ τίκτειν, ἐκτοπίζει
[6, 1]	τῶν ἀγεννῶν εἰσιν. Αἱ δ´	Ἀδριαναὶ	ἀλεκτορίδες εἰσὶ μὲν μικραὶ τὸ
[6, 2]	ἅπαν· ὅταν δ´ ἤδη γίνηται	ἁδρότερον,	διακρίνεται, καὶ ἔσω μὲν τὸ
[6, 10]	κεφαλὴν νέα μὲν ὄντα ἄνω,	ἁδρυνόμενα	δὲ καὶ τέλεα ὄντα κάτω.
[6, 10]	τὸ πρῶτον· ὁμοίως δ´ αὐξανομένου	ἀεὶ	ἔλαττον γίνεται τὸ ᾠόν, καὶ
[6, 3]	λευκόν. Τέλος δὲ τὸ ὠχρὸν	ἀεὶ	ἔλαττον γινόμενον καὶ προϊὸν ἀναλίσκεται
[6, 25]	μὲν δέκα μῆνας, τίκτει δ´	ἀεὶ	ἓν μόνον· μονοτόκον γάρ ἐστιν.
[6, 28]	πεντάκις, τὸ πρῶτον πέντε, εἶτ´	ἀεὶ	ἑνὶ ἐλάττονα· μετὰ δὲ ταῦτα
[6, 17]	τοὺς ταύρους ἀναβαίνουσι, καὶ παρακολουθοῦσιν	ἀεί,	καὶ παρεστᾶσιν. Πρότερα δὲ τὰ
[6, 4]	τὸ δ´ ὑπολειπόμενον τῶν ᾠῶν	ἀεὶ	οὔριόν ἐστιν. Τῶν δὲ πλείστων
[6, 13]	ἄρρενες τὸν θορόν, ἀλλ´ ἔχουσιν	ἀεὶ	πλείω ἢ ἐλάττονα αἱ μὲν
[6, 17]	πλησιάζῃ· ἵππῳ μὲν γὰρ ὅλως	ἀεὶ	πολεμεῖ. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[6, 22]	ἵπποι ὀχεύεσθαι, καὶ ἐπιδιδόασι δ´	ἀεὶ	πρὸς τὸ βελτίω τὰ ἔκγονα
[6, 2]	μὴ κύσας· οἱ δὲ νεώτεροι	ἀεὶ	τοῦτο ποιήσαντες ὀχεύουσιν. Τοῦτό {τε}
[6, 11]	ἔχει φυσητῆρα, καὶ δέχεται τὸν	ἀέρα·	πλεύμονα γὰρ ἔχουσιν. Καὶ ὅ
[6, 6]	καὶ βλέπουσιν ὕστερον. ~Ὁ δ´	ἀετὸς	ᾠὰ μὲν τίκτει τρία, ἐκλέπει
[6, 6]	Οὐ πάντα δὲ τὰ τῶν	ἀετῶν	γένη ὅμοια περὶ τὰ τέκνα,
[6, 16]	Τίκτει δὲ πρῶτον τῶν τοιούτων	ἀθερίνη	(τίκτει δὲ πρὸς τῇ γῇ)
[6, 16]	τις θίγῃ, φεύγουσιν. Ἡ δ´	ἀθερίνη	τίκτει τρίβουσα τὴν κοιλίαν πρὸς
[6, 1]	Ἡ δὲ τέτριξ, ἣν καλοῦσιν	Ἀθηναῖοι	οὔραγα, οὔτ´ ἐπὶ τῆς γῆς
[6, 14]	ἀφύης, οἷον τῆς ἐν τῷ	Ἀθηναίων	λιμένι, οἱ ἐγκρασίχολοι καλούμενοι. Ἔστι
[6, 14]	ἀναθερμαίνηται ἡ γῆ, οἷον περὶ	Ἀθήνας	ἐν Σαλαμῖνι καὶ πρὸς τῷ
[6, 24]	βεβίωκεν ἔτη καὶ ὀγδοήκοντα, οἷον	Ἀθήνησιν	ὅτε τὸν νεὼν ᾠκοδόμουν· ὃς
[6, 28]	κατὰ μῆνα. Τίκτουσι δ´ οὐκ	ἀθρόα,	ἀλλὰ διαλείπουσιν ἡμέρας ὅσας ἂν
[6, 13]	δὲ τίκτει ἐν τοῖς βαθέσιν	ἀθρόα	καὶ ἀγελαῖα, ὃν δὲ καλοῦσι
[6, 16]	τὸ ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως· τίκτει γὰρ	ἀθρόα	καὶ πρὸς τῇ γῇ. Ὅλως
[6, 21]	βάλλει βοῦς διετής, καὶ οὐκ	ἀθρόους	ἀλλ´ ὥσπερ ἵππος· τὰς δ´
[6, 13]	ἔξω γλάνιος οὐδείς, πλὴν ἂν	ἀθρόῳ	γόνῳ ἑαυτοῦ περιτύχῃ ὁ κυπρῖνος·
[6, 30]	ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ αἱ γαλαῖ	αἱ	ἄγριαι μάλιστα ἀναιροῦσιν, ὅταν ἐπιγένωνται·
[6, 25]	εὐθὺς γεννηθείς. Αἱ δ´ ὕες	αἱ	ἄγριαι τοῦ χειμῶνος ἀρχομένου ὀχεύονται,
[6, 19]	ὀχείαν, ἀνακυΐσκει· ὁμοίως δὲ καὶ	αἱ	αἶγες. Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν
[6, 2]	χειμῶνι· ἐν ὀκτωκαίδεκα {γὰρ ἡμέραις	αἱ	ἀλεκτορίδες ἐν τῷ θέρει ἐκλέπουσιν,
[6, 2]	διαφθαρῇ (ἔνια γὰρ μαλακὰ τίκτουσιν	αἱ	ἀλεκτορίδες) καὶ δίχροα τὰ ᾠὰ
[6, 1]	οἱ δὲ τῷ πολλά, ὥσπερ	αἱ	ἀλεκτορίδες. Τὰ δὲ γαμψώνυχα πάντα
[6, 30]	τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι δὲ καὶ	αἱ	ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ αἱ γαλαῖ
[6, 16]	θᾶττον· παρ´ ἡμέραν γὰρ καὶ	αἱ	ἀμίαι πολὺ ἐπιδήλως αὐξάνονται. Ὅλως
[6, 3]	ἐντέρων φύσιν, καὶ αἱ φλέβες	αἱ	ἀπὸ τῆς καρδίας φαινόμεναι τείνειν
[6, 10]	ἐγγίνονται. Τὰ μὲν σκύλια καὶ	αἱ	βατίδες ἴσχουσι τὰ ὀστρακώδη, ἐν
[6, 26]	ἔχουσιν αἱ θήλειαι τέτταρας ὥσπερ	αἱ	βόες. Ἐπειδὰν δὲ πλησθῶσιν αἱ
[6, 17]	εἰσὶ καὶ αἱ ἵπποι καὶ	αἱ	βόες, ὅταν ὀργῶσι πρὸς τὴν
[6, 17]	αἰδοίων, καὶ τῷ πυκνὰ οὐρεῖν	αἱ	βόες ὥσπερ αἱ ἵπποι. Ἔτι
[6, 30]	καὶ αἱ ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ	αἱ	γαλαῖ αἱ ἄγριαι μάλιστα ἀναιροῦσιν,
[6, 24]	Τούτων μὲν οὖν τῶν ζῴων	αἱ	γενέσεις τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον.
[6, 1]	καὶ ἑξήκοντα· καίτοι ἧττον πολυτόκοι	αἱ	γενναῖαι τῶν ἀγεννῶν εἰσιν. Αἱ
[6, 1]	αἱ γενναῖαι τῶν ἀγεννῶν εἰσιν.	Αἱ	δ´ Ἀδριαναὶ ἀλεκτορίδες εἰσὶ μὲν
[6, 14]	πλεονάκις πλείων γίνεται καὶ βελτίων.	Αἱ	δ´ ἄλλαι ἀφύαι χείρους διὰ
[6, 27]	διακόπτεται τοῦ δέρματος ὑγιοῦς ὄντος.	~Αἱ	δ´ ἄρκτοι τὴν μὲν ὀχείαν
[6, 15]	ἁλιζομένη γὰρ πλείω μένει χρόνον.	~Αἱ	δ´ ἐγχέλυς οὔτ´ ὀχείας γίνονται
[6, 13]	τὰς λίμνας καὶ τοὺς ποταμούς,	αἱ	δ´ ἐγχέλυς τοὐναντίον ἐκ τούτων
[6, 4]	ἤδη δέ τινες καὶ ἑνδεκάκις,	αἱ	δ´ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ δωδεκάκις.
[6, 15]	αἱ μὲν ἐκλυόμεναι ἐκ τούτων,	αἱ	δ´ ἐν διακνιζομένοις καὶ διαιρουμένοις
[6, 24]	γε ὥστ´ ἐξενεγκεῖν διὰ τέλους.	Αἱ	δ´ ἐν τῇ Συρίᾳ τῇ
[6, 18]	αἱ μὲν εὐθὺς καλλίχοιροι μόνον,	αἱ	δ´ ἐπαυξανόμεναι τὰ τέκνα καὶ
[6, 17]	καὶ ὑγρασία περὶ τὸν τόπον·	αἱ	δ´ ἵπποι καὶ ἀπορραίνουσι λευκὴν
[6, 25]	βαδίζει καὶ βλέπει εὐθὺς γεννηθείς.	Αἱ	δ´ ὕες αἱ ἄγριαι τοῦ
[6, 17]	ἵππους τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον,	αἱ	δὲ βόες ταυρῶσιν· οὕτω δὲ
[6, 20]	ὅταν ἰσχύειν ἄρξωνται, αὐτὸ ποιοῦσιν.	Αἱ	δὲ θήλειαι πᾶσαι καθεζόμεναι οὐροῦσιν·
[6, 1]	τῇ γῇ καταδυόμενος νεοττεύει μόνος.	Αἱ	δὲ κίχλαι νεοττιὰν μὲν ποιοῦνται
[6, 2]	ὀρροπύγιον, οἱ δὲ χῆνες κατακολυμβῶσιν.	Αἱ	δὲ κυήσεις καὶ αἱ τῶν
[6, 20]	δὲ καὶ ἓν ἔτεκέ τις·	αἱ	δὲ Λακωνικαὶ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 16]	χωρίοις· κύει δὲ πολὺν χρόνον.	Αἱ	δὲ μαινίδες τίκτουσι μετὰ τροπὰς
[6, 10]	μὲν ὁ γόνος ὁ ὕστερος·	αἱ	δὲ νάρκαι περὶ τὸ φθινόπωρον.
[6, 2]	αὐτὸ τοῦτο καὶ τεκοῦσαι ἐνίοτε)	αἱ	δὲ περιστεραὶ ἐφέλκουσι τὸ ὀρροπύγιον,
[6, 2]	χωρὶς ὑμένι διείληπται ἀπ´ ἀλλήλων.	Αἱ	δὲ πρὸς τῇ ἀρχῇ τοῦ
[6, 9]	τρεῖς ἡμέρας καὶ οὐκ ἐφεξῆς·	αἱ	δὲ πρωτοτόκοι μάλιστα περὶ ὀκτὼ
[6, 22]	αἱ μὲν καὶ ἄτεκνοι ὅλως,	αἱ	δὲ συλλαμβάνουσι μέν, οὐ δύνανται
[6, 21]	εἶναι καὶ χειμῶνος καὶ ἐπομβρίας.	Αἱ	δὲ συνήθειαι γίνονται μὲν ταῖς
[6, 26]	τῇ Ἀργινούσῃ, οὗ ἐτελεύτησεν Ἀλκιβιάδης,	αἱ	ἔλαφοι πᾶσαι τὸ οὖς ἐσχισμέναι
[6, 29]	ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες. Αὗται	αἱ	ἡμίονοι γεννῶσιν ἐξ ἀλλήλων. Σημεῖον
[6, 29]	οἱ ὄνοι οἱ ἄγριοι καὶ	αἱ	ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες. Αὗται
[6, 2]	δὴ ἴδιον ποιοῦσι. Καὶ ἔτι	αἱ	θήλειαι ἀλλήλαις ἀναβαίνουσιν, ὅταν ἄρρην
[6, 17]	τοιούτων ζῴων. Χαλεπαὶ δὲ καὶ	αἱ	θήλειαι ἄρκτοι ἀπὸ τῶν σκύμνων,
[6, 14]	ἔχουσαι γὰρ φαίνονται καὶ ᾠὰ	αἱ	θήλειαι αὐτῶν καὶ θορὸν οἱ
[6, 26]	αἱ βόες. Ἐπειδὰν δὲ πλησθῶσιν	αἱ	θήλειαι, ἐκκρίνονται οἱ ἄρρενες καθ´
[6, 8]	αὑτῷ ποριζόμενον. Τῶν δὲ χηνῶν	αἱ	θήλειαι ἐπῳάζουσι μόναι, καὶ διαμένουσι
[6, 2]	διαιρουμένῳ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα, οὗπερ	αἱ	θήλειαι ἔχουσι τὰ ᾠά, τὸ
[6, 17]	βοῦς. Αἱ μὲν οὖν ἵπποι	αἱ	θήλειαι ἱππομανοῦσιν· ὅθεν καὶ ἐπὶ
[6, 21]	τὸ πολὺ περὶ πεντεκαίδεκα ἔτη	αἱ	θήλειαι· καὶ οἱ ἄρρενες δ´,
[6, 20]	πολὺ ὀκτώ. Καὶ ὀχεύονται δ´	αἱ	θήλειαι καὶ ὀχεύουσιν οἱ ἄρρενες
[6, 8]	Ἐπῳάζουσι δὲ καὶ τῶν κορωνῶν	αἱ	θήλειαι μόναι, καὶ διατελοῦσιν ἐπ´
[6, 26]	τὸ σημεῖον. Θηλὰς δ´ ἔχουσιν	αἱ	θήλειαι τέτταρας ὥσπερ αἱ βόες.
[6, 13]	ἐξαφιᾶσιν οὐδέποτε ἅμα πᾶν, οὔθ´	αἱ	θήλειαι τὸ ᾠὸν οὔθ´ οἱ
[6, 20]	πονεῖν τοὺς ἄρρενας μᾶλλον μακροβιώτεραι	αἱ	θήλειαι τῶν ἀρρένων· ἐπὶ δὲ
[6, 22]	οἱ ἄρρενες τῶν ἀρρένων καὶ	αἱ	θήλειαι τῶν θηλειῶν. Ἀναβαίνουσι δὲ
[6, 17]	πυκνὰ οὐρεῖν αἱ βόες ὥσπερ	αἱ	ἵπποι. Ἔτι δ´ αἵ γε
[6, 17]	βουκόλους. Δῆλαι {δ´ εἰσὶ καὶ	αἱ	ἵπποι καὶ αἱ βόες, ὅταν
[6, 22]	ἄρχονται ὀχεύειν τριετεῖς ὄντες, καὶ	αἱ	ἵπποι ὀχεύεσθαι, καὶ ἐπιδιδόασι δ´
[6, 22]	σκέλη συνεπαίρειν. Ἄρχονται δ´ ὀχεύεσθαι	αἱ	ἵπποι τοῦ ἔαρος. Ὅταν δὲ
[6, 17]	ἀπὸ τῶν σκύμνων, ὥσπερ καὶ	αἱ	κύνες ἀπὸ τῶν σκυλακίων. Ἐξαγριαίνονται
[6, 20]	τὸ σῶμα. Τὸ δὲ γάλα	αἱ	κύνες ἴσχουσι πρὸ τοῦ τεκεῖν
[6, 15]	ἐνίκμῳ. Καὶ ἤδη εἰσὶν ὠμμέναι	αἱ	μὲν ἐκλυόμεναι ἐκ τούτων, αἱ
[6, 18]	ἑφθάς. Εἰσὶ δὲ τῶν ὑῶν	αἱ	μὲν εὐθὺς καλλίχοιροι μόνον, αἱ
[6, 22]	συνεχῶς. Γίνονται δὲ τῶν ἵππων	αἱ	μὲν καὶ ἄτεκνοι ὅλως, αἱ
[6, 2]	διαφθείρονται καὶ κάμνουσιν. Ὀχευθεῖσαι δ´	αἱ	μὲν ὄρνιθες φρίττουσί τε καὶ
[6, 1]	λίαν πολυτοκήσασαι ἀπέθανον διὰ ταχέων.	Αἱ	μὲν οὖν ἀλεκτορίδες τίκτουσιν, ὥσπερ
[6, 18]	τέκνων ἐν τοῖς καθήκουσι καιροῖς.	Αἱ	μὲν οὖν ἥμεροι ὕες κύουσι
[6, 17]	μάλιστα μὲν ἵππος, ἔπειτα βοῦς.	Αἱ	μὲν οὖν ἵπποι αἱ θήλειαι
[6, 17]	σώματα εὖ ἔχωσι, μᾶλλον ὀργῶσιν.	Αἱ	μὲν οὖν ἵπποι ὅταν ἀποκείρωνται,
[6, 10]	μόνος τούτων, ὥσπερ εἴρηται πρότερον.	{Αἱ	μὲν οὖν πρὸς ἄλληλα διαφοραὶ
[6, 20]	δώδεκα, τῶν δ´ ἄλλων κυνῶν	αἱ	μὲν πλεῖσται περὶ ἔτη τετταρακαίδεκα
[6, 13]	ἔχουσιν ἀεὶ πλείω ἢ ἐλάττονα	αἱ	μὲν ᾠὰ οἱ δὲ θορόν.
[6, 10]	νεοττούς, καὶ αἱ ῥῖναι καὶ	αἱ	νάρκαι (ἤδη δ´ ὤφθη νάρκη
[6, 8]	ἔχουσι πάντων τῶν λιμναίων ὀρνίθων	αἱ	νεοττιαὶ γίνονται· διόπερ καὶ ἡσυχίαν
[6, 2]	λευκὸν περιίσταται. Τῶν δ´ ἀλεκτορίδων	αἱ	νεοττίδες πρῶτον τίκτουσιν εὐθὺς ἀρχομένου
[6, 21]	μαλακαὶ γὰρ καὶ ἀτελεῖς γίνονται	αἱ	ὁπλαί. Τίκτει δ´ ἓν τὰ
[6, 2]	Ὅλως δ´ ἐὰν μὴ ἐπῳάζωσιν	αἱ	ὄρνιθες, διαφθείρονται καὶ κάμνουσιν. Ὀχευθεῖσαι
[6, 3]	ἔχει τὸν τρόπον. Τίκτουσι δ´	αἱ	ὄρνιθες ἔνια ἄγονα τῶν ᾠῶν
[6, 2]	ὥραν φαίνονται δεχόμεναι τὰ πνεύματα	αἱ	ὄρνιθες· τοιοῦτον δὲ ποιοῦσι καὶ
[6, 4]	φασί, καὶ τετταράκοντα ἔτη· καὶ	αἱ	πέρδικες δὲ πλείω ἢ ἔτη
[6, 17]	καὶ ζητοῦσι τοῦτο μάλιστα πάντων	αἱ	περὶ τὰς φαρμακείας. Περὶ δὲ
[6, 1]	καὶ οἰνὰς διτοκοῦσι μέν, ἀλλ´	αἱ	περιστεραὶ καὶ δεκάκις τοῦ ἐνιαυτοῦ
[6, 2]	ἐν μικρῷ ἐλάττονι. Δύνανται δ´	αἱ	περιστεραὶ καὶ ἤδη τοῦ ᾠοῦ
[6, 1]	οἱ μὲν τῷ πολλάκις, ὥσπερ	αἱ	περιστεραί, οἱ δὲ τῷ πολλά,
[6, 13]	οἷον οἵ τε φοξῖνοι καὶ	αἱ	πέρκαι. Οἱ δὲ γλάνεις καὶ
[6, 13]	πέρκαι. Οἱ δὲ γλάνεις καὶ	αἱ	πέρκαι συνεχὲς ἀφιᾶσι τὸ κύημα,
[6, 18]	ἐπὶ τὸ πολύ. Ζῶσι δ´	αἱ	πλεῖσται μὲν περὶ ἔτη πεντεκαίδεκα,
[6, 21]	Θαργηλιῶνα μῆνα καὶ τὸν Σκιρροφοριῶνα	αἱ	πλεῖσται· οὐ μὴν ἀλλ´ ἔνιαι
[6, 16]	καὶ ἡ καλουμένη βελόνη, καὶ	αἱ	πολλαὶ αὐτῶν πρὸ τοῦ τίκτειν
[6, 2]	ἔαρος, καὶ πλείω τίκτουσιν ἢ	αἱ	πρεσβύτεραι· ἐλάττω δὲ τῷ μεγέθει
[6, 10]	εἰς ἑαυτοὺς τοὺς νεοττούς, καὶ	αἱ	ῥῖναι καὶ αἱ νάρκαι (ἤδη
[6, 2]	κατακολυμβῶσιν. Αἱ δὲ κυήσεις καὶ	αἱ	τῶν ὑπηνεμίων ᾠῶν συλλήψεις ταχεῖαι
[6, 17]	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν. Καὶ	αἱ	ὕες δ´ ὅταν ἔχωσι πρὸς
[6, 22]	τὴν ὀσμήν· διὸ καὶ τοῦτο	αἱ	φαρμακίδες ζητοῦσι καὶ συλλέγουσιν. Ἐὰν
[6, 3]	τὴν τῶν ἐντέρων φύσιν, καὶ	αἱ	φλέβες αἱ ἀπὸ τῆς καρδίας
[6, 10]	τε γὰρ τούτου γίνεται, καὶ	αἱ	φλέβες ὁμοίως τείνουσιν ἐκ τῆς
[6, 1]	κίχλαι νεοττιὰν μὲν ποιοῦνται ὥσπερ	αἱ	χελιδόνες ἐκ πηλοῦ ἐπὶ τοῖς
[6, 17]	ὥσπερ αἱ ἵπποι. Ἔτι δ´	αἵ	γε βόες ἐπὶ τοὺς ταύρους
[6, 20]	δ´ ὅταν ὦσι τετράμηνοι, ὁμοίως	αἵ	τε θήλειαι καὶ οἱ ἄρρενες.
[6, 3]	συμψαύουσιν. Εἰσὶ δ´ ἔνιαι ἀλεκτορίδες	αἳ	πάντα δίδυμα τίκτουσιν, καὶ ἤδη
[6, 19]	δώδεκα καὶ τριακαίδεκα ἔτη, καὶ	αἶγες	δὲ καὶ δέκα καὶ ἕνδεκα.
[6, 19]	Διδυμοτοκοῦσι δὲ καὶ πρόβατα καὶ	αἶγες	διά τε εὐβοσίαν, καὶ ἐὰν
[6, 17]	Κύοντα δὲ καὶ πρόβατα καὶ	αἶγες	πιότερα γίνονται καὶ ἐσθίουσι μᾶλλον·
[6, 19]	ἀνακυΐσκει· ὁμοίως δὲ καὶ αἱ	αἶγες.	Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν πλεῖστα
[6, 11]	ἐν τῇ γῇ μέν, πρὸς	αἰγιαλοῖς	δέ, ὡς οὖσα τῶν πεζῶν,
[6, 13]	δὲ καλοῦσι τίλωνα, πρὸς τοῖς	αἰγιαλοῖς	ἐν ὑπηνέμοις· ἀγελαῖος δὲ καὶ
[6, 4]	καὶ ἑνδεκάκις, αἱ δ´ ἐν	Αἰγύπτῳ	καὶ δωδεκάκις. Ὀχεύει δὲ καὶ
[6, 2]	ἐν τῇ γῇ ὥσπερ ἐν	Αἰγύπτῳ,	κατορυττόντων εἰς τὴν κόπρον· καὶ
[6, 30]	γίνεσθαι ἐγκύους. {Οἱ δ´ ἐν	Αἰγύπτῳ	μύες σκληρὰν ἔχουσι τὴν τρίχα
[6, 6]	τρεῖς ἐξάγει νεοττούς· ὁ δ´	αἰγώλιος	καλούμενος ἔστιν ὅτε καὶ τέτταρας.
[6, 19]	ἐπειδὰν τέκῃ, καὶ ἔαρος αὖθις.	Αἰγῶν	δ´ ἡγεμόνα οὐ καθιστᾶσιν οἱ
[6, 17]	δὲ τῶν προβάτων καὶ τῶν	αἰγῶν	τῶν θηλειῶν παχύτερον ἔτι ἢ
[6, 28]	ὑποκάτω δὲ τούτου τὸ ἀληθινὸν	αἰδοῖον.	Ἔχει δ´ ἡ ὕαινα ἡ
[6, 11]	βοΐ. Ἔχει δὲ καὶ τὸ	αἰδοῖον	ἡ θήλεια ὅμοιον προβάτῳ, πάντα
[6, 24]	οἱ νάνοι, ὁ γίννος τὸ	αἰδοῖον	μέγα. Ζῇ δ´ ἡμίονος ἔτη
[6, 20]	συμβαίνει δ´ ἅμα καὶ ἔπαρσις	αἰδοίου.	Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ
[6, 17]	ῥεῖ δ´ αὐταῖς ἐκ τοῦ	αἰδοίου	ὅμοιον γονῇ, λεπτότερον δὲ πολὺ
[6, 28]	ὅμοιον τῷ τῆς θηλείας λεγομένῳ	αἰδοίῳ,	ἔχει δ´ ὥσπερ ὁ ἄρρην
[6, 17]	ὀχείαν, καὶ τῇ ἐπάρσει τῶν	αἰδοίων,	καὶ τῷ πυκνὰ οὐρεῖν αἱ
[6, 28]	τῆς ῥάχεως· περὶ δὲ τῶν	αἰδοίων	ὃ λέγεται, ὡς ἔχει ἄρρενος
[6, 17]	οὖν τοῖς θήλεσιν γίνεται τῶν	αἰδοίων,	ὅταν πρὸς τὴν ὀχείαν ὀργῶσι,
[6, 19]	νέων. Τὰ δὲ περὶ τὴν	Αἰθιοπίαν	πρόβατα ζῇ καὶ δώδεκα καὶ
[6, 29]	τίκτουσιν οἱ λύκοι. Οἱ δ´	αἴλουροι	καὶ οἱ ἰχνεύμονες τίκτουσιν ὅσαπερ
[6, 3]	τῶν περιεχόντων. Καὶ ὑμὴν δ´	αἱματικὰς	ἶνας ἔχων ἤδη περιέχει τὸ
[6, 3]	τὸ ᾠόν, καὶ ὅσον στιγμὴ	αἱματίνη	ἐν τῷ λευκῷ ἡ καρδία.
[6, 17]	λοχίων καθαρώτατον, καὶ ἐλαχίστην προΐεται	αἵματος	ῥύσιν, ὡς κατὰ τὸ τοῦ
[6, 2]	μικρὸν φαίνεται, ἔπειτα ἐρυθρὸν καὶ	αἱματῶδες,	αὐξανόμενον δ´ ὠχρὸν καὶ ξανθὸν
[6, 10]	μεγάλα, οἷον τὸ ἧπαρ, καὶ	αἱματώδη.	Πάντα δὲ τὰ σελαχώδη ἅμα
[6, 17]	τὸ μὲν πρῶτον οὐ σφόδρα	αἱματώδης,	ὕστερον μέντοι σφόδρα. Βοῒ δὲ
[6, 19]	ἂν ζῇ, καὶ πρόβατον καὶ	αἴξ.	Διδυμοτοκοῦσι δὲ καὶ πρόβατα καὶ
[6, 19]	πέντε μῆνας καὶ πρόβατον καὶ	αἴξ·	διὸ ἐν ἐνίοις τόποις, ὅσοι
[6, 19]	ἔχουσι, δὶς τίκτουσιν. Ζῇ δ´	αἲξ	μὲν περὶ ἔτη ὀκτώ, πρόβατον
[6, 11]	μάλιστα δ´ ἅμα ταῖς πρώταις	αἰξίν.	Ἄγει δὲ περὶ δωδεκαταῖα ὄντα
[6, 17]	Τοῖς μὲν οὖν προβάτοις καὶ	αἰξίν,	ἐπειδὰν ὥρα ᾖ ὀχεύεσθαι, ἐπισημαίνει
[6, 20]	ὀχεύεται· καὶ τὸ σκέλος δ´	αἴροντες	οὐροῦσιν ἤδη ἔνιοι περὶ τὸν
[6, 20]	οὐδὲν τούτων. Τὸ δὲ σκέλος	αἴροντες	οὐροῦσιν οἱ ἄρρενες ὡς μὲν
[6, 29]	ἐνιαυτοῦ τίκτειν. Τούτου δὲ τὴν	αἰτίαν	ἐν μύθῳ λέγουσιν, ὅτι ἐν
[6, 9]	συντρίβειν· διὰ ταύτην δὲ τὴν	αἰτίαν	καὶ τῶν ἀγρίων ἔνιοι ὀρνίθων
[6, 28]	εἶναι τοὺς λέοντας, ἀποροῦντος τὴν	αἰτίαν	τοῦ τὸν μῦθον συνθέντος· σπάνιον
[6, 25]	δὲ μὴ ὁμολογεῖσθαι τὸν χρόνον	αἴτιον	τὸ μὴ εὐθεώρητον εἶναι τὴν
[6, 10]	μόνος τῶν γαλεῶν διὰ τὴν	ἄκανθαν.	Τῶν δὲ πλατέων τρυγὼν καὶ
[6, 10]	μέγεθος τῆς κεφαλῆς καὶ τὰς	ἀκάνθας·	οὐδὲ γὰρ ζῳοτοκεῖ μόνος τούτων,
[6, 10]	ἐξέρχεται ὁ νεοττός. Ὁ δ´	ἀκανθίας	γαλεὸς πρὸς τῷ ὑποζώματι ἔχει
[6, 10]	ἐν ἑαυτῇ ἔμβρυα) ὁ δ´	ἀκανθίας	οὐκ εἰσδέχεται μόνος τῶν γαλεῶν
[6, 21]	πονεῖν καὶ διὰ τὸ νέμεσθαι	ἀκέραιον	νομήν. Ἀκμάζει δὲ μάλιστα πεντετὴς
[6, 22]	τὸν δ´ ἵππον πλείω χρόνον.	Ἀκμάζει	δὲ καὶ ἵππος καὶ ἡμίονος
[6, 21]	διὰ τὸ νέμεσθαι ἀκέραιον νομήν.	Ἀκμάζει	δὲ μάλιστα πεντετὴς ὤν, διὸ
[6, 26]	ἀσθενεῖς, πρὸς δ´ ἔαρ μάλιστ´	ἀκμάζουσι	πρὸς τὸ δραμεῖν. Ἐν δὲ
[6, 21]	ἐπὶ πολλὰς ἀναβαίνουσι διὰ τὴν	ἀκμήν.	Ἥκιστα δὲ τῶν ἀρρένων λάγνον
[6, 17]	ζῴων τούτου τὴν ἐπὶ τῶν	ἀκολάστων	περὶ τὸ ἀφροδισιάζεσθαι. Λέγονται δὲ
[6, 5]	καὶ ὅτι πολλοὶ ἐξαίφνης φαίνονται	ἀκολουθοῦντες	τοῖς στρατεύμασιν. Τὸ δ´ ἐστὶ
[6, 13]	τόκον, μιᾷ δὲ θηλείᾳ πολλάκις	ἀκολουθοῦσιν	ἄρρενες καὶ τρισκαίδεκα καὶ τεσσαρεσκαίδεκα·
[6, 8]	νύχθ´ ὅλην ἐπῳάζει καὶ ἕως	ἀκρατίσματος	ὥρας, ὁ δ´ ἄρρην τὸ
[6, 12]	καὶ ἐπὶ τῶν ἔξω· ἐπ´	ἄκρου	τε γὰρ γίνεται καὶ ὑμένι
[6, 10]	ὀρνίθων καὶ τῶν ἰχθύων· ἐπ´	ἄκρῳ	τε γὰρ τούτου γίνεται, καὶ
[6, 30]	τινες καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι ἂν	ἅλα	λείχωσιν, ἄνευ ὀχείας γίνεσθαι ἐγκύους.
[6, 25]	συγκαθίσασα ἐπὶ τὰ ὄπισθεν, καὶ	ἀλγοῦσα	δήλη ἐστίν. Ὁ δὲ σκύμνος
[6, 15]	τὰ χείλη· ἐνταῦθα γὰρ ἡ	ἀλέα	ἰσχύουσα σήπει. Περὶ μὲν οὖν
[6, 10]	βαθέων ἐπανιόντα διά τε τὴν	ἀλέαν	καὶ διὰ τὸ φοβεῖσθαι περὶ
[6, 14]	τῆς γῆς ἀνιοῦσα πρὸς τὴν	ἀλέαν.	Καὶ ἑλκόντων καὶ ἀναξυομένης τῆς
[6, 6]	δύο δ´ ἐκλέπει, ἓν δ´	ἀλεγίζει»	Ὡς μὲν οὖν τὰ πολλὰ
[6, 12]	Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄλλοι·	ἀλεεινά	τε γάρ ἐστι τὰ περὶ
[6, 19]	διὸ ἐν ἐνίοις τόποις, ὅσοι	ἀλεεινοί	εἰσι καὶ ἐν οἷς εὐημεροῦσι
[6, 2]	δὲ καὶ κείμενα ἐν ἀγγείοις	ἀλεεινοῖς	ἐξεπέφθη καὶ ἐξῆλθεν αὐτόματα. Ἡ
[6, 12]	νήνεμος γὰρ ὁ τόπος καὶ	ἀλεεινὸς	καὶ ἔχων ὕδατα γλυκέα. Τίκτουσι
[6, 3]	ἀλλὰ συμψαύουσιν. Εἰσὶ δ´ ἔνιαι	ἀλεκτορίδες	αἳ πάντα δίδυμα τίκτουσιν, καὶ
[6, 1]	ἀγεννῶν εἰσιν. Αἱ δ´ Ἀδριαναὶ	ἀλεκτορίδες	εἰσὶ μὲν μικραὶ τὸ μέγεθος,
[6, 2]	ἐν ὀκτωκαίδεκα {γὰρ ἡμέραις αἱ	ἀλεκτορίδες	ἐν τῷ θέρει ἐκλέπουσιν, ἐν
[6, 2]	(ἔνια γὰρ μαλακὰ τίκτουσιν αἱ	ἀλεκτορίδες)	καὶ δίχροα τὰ ᾠὰ τῶν
[6, 1]	δὲ τῷ πολλά, ὥσπερ αἱ	ἀλεκτορίδες.	Τὰ δὲ γαμψώνυχα πάντα ὀλιγόγονά
[6, 1]	διὰ ταχέων. Αἱ μὲν οὖν	ἀλεκτορίδες	τίκτουσιν, ὥσπερ εἴρηται, συνεχῶς· περιστερὰ
[6, 9]	πτέρωσιν ἅμα τῇ τούτων βλαστήσει.	Ἀλεκτορίδι	δ´ ὑποτιθέασιν αὐτῶν τὰ ᾠὰ
[6, 2]	Γίνεται δ´ ὑπηνέμια πολλῶν, οἷον	ἀλεκτορίδος,	πέρδικος, περιστερᾶς, ταῶνος, χηνός, χηναλώπεκος.
[6, 2]	γεννώντων. Συνίσταται δὲ τὸ τῆς	ἀλεκτορίδος	ᾠὸν μετὰ τὴν ὀχείαν καὶ
[6, 2]	τὸ λευκὸν περιίσταται. Τῶν δ´	ἀλεκτορίδων	αἱ νεοττίδες πρῶτον τίκτουσιν εὐθὺς
[6, 2]	γὰρ ἱκανῶς ἤδη ἀνόχευτοι νεοττίδες	ἀλεκτορίδων	καὶ χηνῶν τίκτουσαι ὑπηνέμια. Τὰ
[6, 1]	τὸν χρόνον ὡς εἰπεῖν, οἷον	ἀλεκτορὶς	καὶ περιστερά, ἡ μὲν ἀλεκτορὶς
[6, 1]	ἀλεκτορὶς καὶ περιστερά, ἡ μὲν	ἀλεκτορὶς	ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν ἔξω δύο
[6, 3]	καθάπερ εἴρηται. Ταῖς μὲν οὖν	ἀλεκτορίσι	τριῶν ἡμερῶν καὶ νυκτῶν παρελθουσῶν
[6, 9]	ὀχευτικοὶ καὶ μᾶλλον ἐπιδήλως, οἷον	ἀλεκτρυόνες	καὶ πέρδικες, οἱ δὲ μὴ
[6, 2]	ὁ νεοττός) τοιαῦτα καὶ ἐν	ἀλεκτρυόνι	διαιρουμένῳ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα, οὗπερ
[6, 15]	ἐγχέλυς. Τοῦτο δ´ ἐστὶν οὐκ	ἀληθές,	ἀλλὰ γίνονται ἐκ τῶν καλουμένων
[6, 29]	ἢ ὅτι λέγεται μόνον. Οὐκ	ἀληθὲς	δὲ φαίνεται ὂν οὐδὲ τὸ
[6, 2]	ἔμπροσθεν ἐξ ὀχείας γενομένων, οὐκ	ἀληθῆ	λέγουσιν· ὦπται γὰρ ἱκανῶς ἤδη
[6, 28]	πόρος, ὑποκάτω δὲ τούτου τὸ	ἀληθινὸν	αἰδοῖον. Ἔχει δ´ ἡ ὕαινα
[6, 11]	γὰρ ἐνίων τὸ οὐραῖον οἱ	ἁλιεῖς	ἀφιᾶσιν, ὥστε τούτῳ γνωρίζουσι τοὺς
[6, 13]	ἀναπηνίζονται ἐν ταῖς λίμναις οἱ	ἁλιεῖς	ἐκ τῶν καλάμων. Οἱ μὲν
[6, 16]	Σημεῖον δὲ τούτου ποιοῦνται οἱ	ἁλιεῖς·	ἐκλιπουσῶν γάρ ποτε τῶν θυννίδων
[6, 14]	ἐνίοτ´ ἐκ τῆς γῆς ἀνέρχεται·	ἁλιευομένων	γάρ, ἐὰν μὲν ᾖ ψῦχος,
[6, 14]	ὀφθαλμοί. Πλὴν {νῦν εὕρηται τοῖς	ἁλιεῦσι	πρὸς τὸ διακομίζειν· ἁλιζομένη γὰρ
[6, 19]	πίνοντα πρότερον ὀχεύεται· δεῖ δ´	ἁλίζειν	πρὶν τεκεῖν καὶ ἐπειδὰν τέκῃ,
[6, 14]	τοῖς ἁλιεῦσι πρὸς τὸ διακομίζειν·	ἁλιζομένη	γὰρ πλείω μένει χρόνον. ~Αἱ
[6, 14]	ἐὰν μὲν ᾖ ψῦχος, οὐχ	ἁλίσκεται,	ἐὰν δ´ ᾖ εὐδία, ἁλίσκεται,
[6, 14]	αὕτη. Καὶ εὐθηνεῖ δὲ καὶ	ἁλίσκεται	πλείστη, ὁπόταν ἔνυγρον καὶ εὐδιεινὸν
[6, 14]	ἁλίσκεται, ἐὰν δ´ ᾖ εὐδία,	ἁλίσκεται,	ὡς ἐκ τῆς γῆς ἀνιοῦσα
[6, 12]	καὶ χάννης ἀπορεῖται· πάντες γὰρ	ἁλίσκονται	κυήματα ἔχοντες. Συνίσταται μὲν οὖν
[6, 16]	τίκτουσιν· σημεῖον δ´ ὅτι οὐχ	ἁλίσκονται	τὸν χρόνον τοῦτον. Πολυγονώτατον δ´
[6, 26]	καὶ οὐ δύνανται θεῖν, ἀλλ´	ἁλίσκονται	ὑπὸ τῶν πεζῇ διωκόντων ἐν
[6, 26]	ἐν τῇ Ἀργινούσῃ, οὗ ἐτελεύτησεν	Ἀλκιβιάδης,	αἱ ἔλαφοι πᾶσαι τὸ οὖς
[6, 28]	δὲ ταῦτα οὐκέτι οὐδὲν τίκτουσιν,	ἀλλ´	ἄγονοι διατελοῦσιν. Οὐκ ἔχει δ´
[6, 1]	τρυγὼν καὶ οἰνὰς διτοκοῦσι μέν,	ἀλλ´	αἱ περιστεραὶ καὶ δεκάκις τοῦ
[6, 26]	διὸ καὶ οὐ δύνανται θεῖν,	ἀλλ´	ἁλίσκονται ὑπὸ τῶν πεζῇ διωκόντων
[6, 7]	περὶ τὴν κεφαλὴν ἔοικεν ἱέρακι,	ἀλλ´	ἄμφω ταῦτα περιστερᾷ μᾶλλον· ἀλλ´
[6, 11]	δέχεται μὲν γὰρ τὸ ὕδωρ,	ἀλλ´	ἀναπνεῖ καὶ καθεύδει καὶ τίκτει
[6, 3]	ἀπολέλυται, καὶ οὐδὲν γίνεται μεταξὺ	ἀλλ´	ἀνήλωται πᾶν. Περὶ δὲ τὸν
[6, 22]	δὲ μὴ ἱππαστῶν μέγας μὲν	ἀλλ´	ἀπηρτημένος, τῶν δὲ νέων ὀξὺς
[6, 23]	ἀνθρώπου οὔτ´ ἐν τῷ φωτί,	ἀλλ´	εἰς τὸ σκότος ἀπάγουσιν, ὅταν
[6, 1]	νεοττιὰν τῶν καθ´ ἑαυτὰ νεοττευόντων,	ἀλλ´	εἰσδυόμενος εἰς τὰ στελέχη ἐν
[6, 17]	πρὸ τῆς ὥρας τοῦ ὀχεύειν,	ἀλλ´	ἐκκρίνονται, ὅταν εἰς ἡλικίαν ἔλθωσι,
[6, 4]	τέλους ὡς εἰπεῖν ἔχουσιν ᾠά,	ἀλλ´	ἐν ἐνίοις διὰ μικρότητα οὐ
[6, 20]	χρόνῳ τούτῳ οὐ προσίενται ὀχείαν,	ἀλλ´	ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα ἑπτὰ
[6, 1]	τε {πέρδικες καὶ οἱ ὄρτυγες,	ἀλλ´	ἐν τῇ γῇ, ἐπηλυγαζόμενα ὕλην.
[6, 21]	Σκιρροφοριῶνα αἱ πλεῖσται· οὐ μὴν	ἀλλ´	ἔνιαι καὶ μέχρι τοῦ μετοπώρου
[6, 20]	πολὺ ἡμέρας πέντε· οὐ μὴν	ἀλλ´	ἐνίαις καὶ ἑπτὰ γίνεται πρότερον
[6, 14]	γίνονται ἐξ ᾠῶν. Οὐ μὴν	ἀλλ´	ἔνιοι καὶ ἐκ τῆς ἰλύος
[6, 22]	ἵππος οὐκ ἐν τεταγμέναις ἡμέραις,	ἀλλ´	ἐνίοτε μὲν ἐν μιᾷ ἢ
[6, 7]	μέν, ἀλλ´ οὐ ποιησάμενος νεοττιάν,	ἀλλ´	ἐνίοτε μὲν ἐν τῇ τῶν
[6, 4]	ὥσπερ εἴρηται, καὶ τρία ποτέ·	ἀλλ´	ἐξάγει οὐδέποτε δυοῖν πλέον νεοττοῖν,
[6, 16]	μακρόν, ὥσπερ καὶ οἱ ὄφεις.	Ἀλλ´	ἐπὶ τὸ πῦρ τιθέμενον διάδηλον
[6, 1]	νεοττεύει οὔτ´ ἐπὶ τοῖς δένδρεσιν,	ἀλλ´	ἐπὶ τοῖς χαμαιζήλοις φυτοῖς. ~Τὸ
[6, 12]	ἐπὶ τῶν ἄλλων συμβαίνειν μαλακίων,	ἀλλ´	ἐπὶ τῶν σηπιῶν ὦπται ἐν
[6, 20]	καὶ χόνδρον ἴσχουσιν· οὐ μὴν	ἀλλ´	ἔργον μὴ συνήθει ὄντι ταῦτα
[6, 24]	ἡμίονοι καὶ ὀχεύονται καὶ τίκτουσιν·	ἀλλ´	ἔστι τὸ γένος ὅμοιον μὲν
[6, 11]	γὰρ τούτων φαίνεται ἔχον ᾠά,	ἀλλ´	εὐθέως κύημα, ἐξ οὗ διαρθρουμένου
[6, 28]	ἄρρενος καὶ θηλείας, ψεῦδός ἐστιν.	Ἀλλ´	ἔχει τὸ μὲν τοῦ ἄρρενος
[6, 13]	οὔθ´ οἱ ἄρρενες τὸν θορόν,	ἀλλ´	ἔχουσιν ἀεὶ πλείω ἢ ἐλάττονα
[6, 7]	ἀλλ´ ἄμφω ταῦτα περιστερᾷ μᾶλλον·	ἀλλ´	ἢ κατὰ τὸ χρῶμα μόνον
[6, 29]	συνῶπται μέχρι γε τοῦ νῦν,	ἀλλ´	ἢ ὅτι λέγεται μόνον. Οὐκ
[6, 28]	ἔχει δ´ ἡ λέαινα χαίτην,	ἀλλ´	ὁ ἄρρην λέων. Βάλλει δ´
[6, 6]	γένη ὅμοια περὶ τὰ τέκνα,	ἀλλ´	ὁ πύγαργος χαλεπός, οἱ δὲ
[6, 3]	ὑμήν, οὐχ ὁ τοῦ ὀστράκου,	ἀλλ´	ὁ〉 ὑπ´ ἐκεῖνον. Ἐν δὲ
[6, 21]	ὁπλάς, ὁπόταν ποδαγρᾷ, οὐκ ἀποβάλλει,	ἀλλ´	οἰδεῖ μόνον σφόδρα τοὺς πόδας.
[6, 22]	μόνιμον εἶναι τὴν φύσιν αὐτῶν	ἀλλ´	ὀξεῖαν καὶ εὐκίνητον} ~Ὄνος δ´
[6, 19]	μόνιμον εἶναι τὴν φύσιν αὐτῶν,	ἀλλ´	ὀξεῖαν καὶ εὐκίνητον. Τῶν δὲ
[6, 12]	οὐ γίνεται τὰ πολλὰ γόνιμα,	ἀλλ´	ὅσα ἂν ἐπιρράνῃ ὁ ἄρρην
[6, 11]	μικρόν· τὰ δὲ κατάντη φέρεται,	ἀλλ´	οὐ βαδίζει, διὰ τὸ μὴ
[6, 30]	ἄγριαι μάλιστα ἀναιροῦσιν, ὅταν ἐπιγένωνται·	ἀλλ´	οὐ κρατοῦσι τῆς πολυγονίας καὶ
[6, 7]	ἑώρακεν· ὁ δὲ τίκτει μέν,	ἀλλ´	οὐ ποιησάμενος νεοττιάν, ἀλλ´ ἐνίοτε
[6, 17]	δίμηνον καὶ τετράμηνον καὶ ἑξάμηνον·	ἀλλ´	οὐ ῥᾴδιον γνῶναι μὴ παρεπομένῳ
[6, 17]	καὶ καλοῦσί τινες τοῦτο ἱππομανές,	ἀλλ´	οὐ τὸ ἐπὶ τοῖς πώλοις
[6, 16]	δὲ καὶ οἱ γόγγροι κυήματα·	ἀλλ´	οὐκ ἐν πᾶσι τοῖς τόποις
[6, 2]	τὸ δὲ λευκὸν οὐ πήγνυται	ἀλλ´	ὑγραίνεται μᾶλλον· ὑπὸ δὲ τοῦ
[6, 2]	ὧν οὐ γίνεται νεοττὸς οὐδείς,	ἀλλ´	ὑπηνέμια πάντα τὰ τοιαῦτά ἐστιν.
[6, 21]	βοῦς διετής, καὶ οὐκ ἀθρόους	ἀλλ´	ὥσπερ ἵππος· τὰς δ´ ὁπλάς,
[6, 30]	πολυγονίας καὶ τῆς ταχυγονίας, οὐδ´	ἄλλ´	οὐδὲν πλὴν οἱ ὄμβροι, ὅταν
[6, 14]	αὐτῶν καὶ θορὸν οἱ ἄρρενες.	Ἀλλὰ	γένος τί ἐστιν αὐτῶν τοιοῦτον,
[6, 15]	Τοῦτο δ´ ἐστὶν οὐκ ἀληθές,	ἀλλὰ	γίνονται ἐκ τῶν καλουμένων γῆς
[6, 22]	οὐκ εὐθὺς μετὰ τοῦτο πίμπλαται	ἀλλὰ	διαλείπει χρόνον, καὶ τίκτει ἄμεινον
[6, 23]	οὕτως οἱ περὶ ταῦτα πραγματευόμενοι,	ἀλλὰ	διαλείπουσί τινα χρόνον. Οὐ προσδέχεται
[6, 28]	μῆνα. Τίκτουσι δ´ οὐκ ἀθρόα,	ἀλλὰ	διαλείπουσιν ἡμέρας ὅσας ἂν τύχωσιν.
[6, 26]	καὶ οὐ πρὸς μιᾷ διατρίβει,	ἀλλὰ	διαλιπὼν βραχὺν χρόνον πλησιάζει ἄλλαις.
[6, 2]	ἐν ἴσοις χρόνοις συμβαίνει πᾶσιν,	ἀλλὰ	διαφέρει κατὰ τὰ μεγέθη τῶν
[6, 2]	ἐπῳαζόντων τῶν ὀρνίθων, {οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ αὐτόματα ἐν τῇ γῇ
[6, 6]	μόνον δύο, ὥσπερ φασί τινες,	ἀλλὰ	καὶ πλείω· ἐπῳάζει δὲ περὶ
[6, 2]	ἐναντίαν οὐ μόνον τῷ χρώματι	ἀλλὰ	καὶ τῇ δυνάμει· τὸ μὲν
[6, 26]	διὰ τὴν συντονίαν) οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ ὑπομένουσαι ἐνίοτε ὀχεύονται, καθάπερ
[6, 27]	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, οὐκ ἀναβαδὸν	ἀλλὰ	κατακεκλιμέναι ἐπὶ τῆς γῆς. Κύει
[6, 2]	τὸ δ´ ὠχρὸν οὐ πήγνυται	ἀλλὰ	μαλακὸν διατελεῖ, ἂν μὴ κατακαυθῇ,
[6, 10]	ὑποζώματι ἐνίοις συνίσταται τὰ ᾠά,	ἀλλὰ	μεταξὺ κατὰ τὴν ῥάχιν, ἐκεῖθεν
[6, 10]	πάντων τῶν ἰχθύων οὐ δίχρων	ἀλλὰ	μονόχρων, λευκότερον δ´ ἢ ὠχρότερον,
[6, 18]	κυΐσκονται δ´ ἐκ μιᾶς ὀχείας,	ἀλλὰ	{πολλάκις ἐπιβιβάσκουσι διὰ τὸ ἐκβάλλειν
[6, 10]	ὅτι οὐχ ἅμα πάντα προΐενται,	ἀλλὰ	πολλάκις καὶ πολὺν χρόνον. Τὰ
[6, 17]	πρὸς ἕω οὔτε πρὸς δυσμάς,	ἀλλὰ	πρὸς ἄρκτον ἢ νότον. Ὅταν
[6, 18]	τὸν αὐτὸν καιρὸν τῆς ὀχείας,	ἀλλὰ	πρὸς τὴν ἐκτροφὴν τῶν τέκνων
[6, 25]	οὐδὲ ἐῴκει θηρί γε σιτοφάγῳ,	ἀλλὰ	ῥίῳ ὑλήεντι. Γίνονται δὲ τομίαι
[6, 16]	μαινίς, τῶν δὲ σελαχῶν βάτραχος·	ἀλλὰ	σπάνιοί εἰσι διὰ τὸ ἀπόλλυσθαι
[6, 3]	οὐκ ἔχει ταύτην τὴν διάφυσιν,	ἀλλὰ	συμψαύουσιν. Εἰσὶ δ´ ἔνιαι ἀλεκτορίδες
[6, 22]	ἄλλος ἅμα τοῖς τελευταίοις ἅπαντας·	ἀλλὰ	τὰ τοιαῦτα γίνεται ὀλιγάκις. Ὥστε
[6, 28]	οὐκ ἐν πολλῷ γίνεται τόπῳ,	ἀλλὰ	τῆς Εὐρώπης ἁπάσης ἐν τῷ
[6, 20]	ἐπὶ τὸ πολύ, οὐ μὴν	ἀλλά	τισι καὶ περὶ ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας
[6, 21]	ὥστε καὶ γεννᾶν· οὐ μὴν	ἀλλὰ	τό γ´ ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 17]	τοῖς θήλεσιν οὐδὲν γίνεται καταμήνιον,	ἀλλὰ	τὸ οὖρον παχύτερον τὸ τῆς
[6, 2]	ὄρνιθι οὐδὲν παχύνεται τὸ ὑγρόν,	ἀλλὰ	τό τ´ ὠχρὸν διαμένει καὶ
[6, 16]	ἡ αὐτὴ ὥρα τοῦ ἔτους,	ἀλλὰ	τοῖς μὲν τοῦ θέρους, τοῖς
[6, 16]	ἐνιαχοῦ τίκτουσι περὶ τὸν πυραμητόν·	ἀλλὰ	τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 15]	θορικοὺς πόρους οὔθ´ ὑστερικοὺς ἔχουσιν·	ἀλλὰ	τοῦτο ὅλον τὸ γένος τῶν
[6, 11]	κήτη, ὅσα μὴ ἔχει βράγχια	ἀλλὰ	φυσητῆρα, ζῳοτοκοῦσιν, ἔτι δὲ πρίστις
[6, 30]	πλήθει πολλοί. Ἔστι δὲ καὶ	ἄλλα	γένη μυῶν πολλά.
[6, 3]	οὔρια ἐγένετο. Τὰ μὲν οὖν	ἄλλα	γόνιμα (πλὴν ὅτι τὸ μὲν
[6, 1]	πλείω. Τίκτουσι δὲ τὰ μὲν	ἄλλα	ἐν νεοττιαῖς, τὰ δὲ μὴ
[6, 4]	τοῦ ἄρρενος, ὥσπερ καὶ τὰ	ἄλλα	ζῷα μετὰ τὸν τόκον. Τίκτουσι
[6, 28]	καὶ ὑστέραν, ὥσπερ καὶ τὰ	ἄλλα	ζῷα τὰ θήλεα, ὅσα ἐστὶ
[6, 11]	δὲ καὶ φάλαινα καὶ τὰ	ἄλλα	κήτη, ὅσα μὴ ἔχει βράγχια
[6, 22]	εἶναι, τὸ ἔμβρυον ἀνασχιζόμενον ἔχειν	ἄλλα	νεφροειδῆ περὶ τοὺς νεφρούς, ὥστε
[6, 5]	οἱ γῦπες. Τὰ μὲν οὖν	ἄλλα	ὅσα σαρκοφάγα οὐκ ὦπται πλεονάκις
[6, 17]	αὐτῶν ἅτε φαύλως ᾠκοδομημένας, καὶ	ἄλλα	πολλὰ ἐργάζεσθαι. Φασὶ δὲ καὶ
[6, 22]	αὐτὰς εὐτοκωτέρας. Τὰ μὲν οὖν	ἄλλα	τετράποδα κατακείμενα τίκτει, διὸ καὶ
[6, 6]	ὁ κόραξ. Ποιεῖ δὲ καὶ	ἄλλα	τῶν ὀρνέων τὸ αὐτὸ τοῦτο·
[6, 14]	γίνεται καὶ βελτίων. Αἱ δ´	ἄλλαι	ἀφύαι χείρους διὰ τὸ ταχὺ
[6, 26]	ἀλλὰ διαλιπὼν βραχὺν χρόνον πλησιάζει	ἄλλαις.	Ἡ δ´ ὀχεία γίνεται μετ´
[6, 10]	ὄρνισιν. Ἔχουσι δὲ διαφορὰς καὶ	ἄλλας	μὲν πρὸς ἄλληλα οἵ τε
[6, 4]	καὶ τέτταρας ἡμέρας, καὶ ἐπῳάζει	ἄλλας	τοσαύτας· ἐν ἑτέραις δὲ δέκα
[6, 14]	γένηται τὸ ἔτος. Ἡ δ´	ἄλλη	ἀφύη γόνος ἰχθύων ἐστίν, ἡ
[6, 14]	ἐγκρασίχολοι καλούμενοι. Ἔστι δὲ καὶ	ἄλλη	ἀφύη, ἣ γόνος ἐστὶ μαινίδων
[6, 10]	τοῖν δυοῖν μόνον. Ἡ δ´	ἄλλη	γένεσις ἤδη πᾶσα ἡ αὐτὴ
[6, 11]	δελφὶς ἐν τῷ θέρει, ἐν	ἄλλῃ	δ´ ὥρᾳ οὐδεμιᾷ· συμβαίνει δὲ
[6, 14]	ὅταν {πλείων γένηται χρόνος, ἀπόλλυται,	ἄλλη	δὲ πάλιν ἐπιγίνεται, διὸ ἔξω
[6, 10]	πρότερον. {Αἱ μὲν οὖν πρὸς	ἄλληλα	διαφοραὶ τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον
[6, 10]	διαφορὰς καὶ ἄλλας μὲν πρὸς	ἄλληλα	οἵ τε θορικοὶ πόροι καὶ
[6, 3]	μὲν διείργει τοῦ μὴ εἰς	ἄλληλα	συγκεχύσθαι τὰ ὠχρὰ τοῦ λευκοῦ
[6, 2]	ποιοῦσι. Καὶ ἔτι αἱ θήλειαι	ἀλλήλαις	ἀναβαίνουσιν, ὅταν ἄρρην μὴ παρῇ,
[6, 1]	τῶν δένδρων, ἐφεξῆς δὲ ποιοῦσιν	ἀλλήλαις	καὶ ἐχομένας, ὥστ´ εἶναι διὰ
[6, 17]	τῆς ὀχείας συγκύπτουσί τε πρὸς	ἀλλήλας	μᾶλλον ἢ πρότερον, καὶ τὴν
[6, 26]	πρόβατα· καὶ ὅταν ὀργῶσι, παρεκκλίνουσιν	ἀλλήλας.	Μεταλλάττει δ´ ὁ ἄρρην καὶ
[6, 2]	τὴν ὀχείαν. Κυνοῦσί τε γὰρ	ἀλλήλας,	ὅταν μέλλῃ ἀναβαίνειν ὁ ἄρρην,
[6, 2]	ἄρρενες· καὶ οὐδὲν προϊέμεναι εἰς	ἀλλήλας	τίκτουσιν ᾠὰ πλείω ἢ τὰ
[6, 17]	πρὸ τῆς ὀχείας· κἂν ἀναμιχθῶσιν	ἀλλήλοις,	ἐξελαύνουσι δάκνοντες, καὶ νέμονται χωρίς,
[6, 23]	ἐξαμβλοῖ ἢ ὅταν τὰ ὁμογενῆ	ἀλλήλοις	μιχθῇ, οἷον ἵππος ἵππῳ ἢ
[6, 17]	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον, πρὸς	ἀλλήλους	δ´ ἧττον μάχονται διὰ τὸ
[6, 17]	διὰ τὴν ὀχείαν, καὶ πρὸς	ἀλλήλους	δὲ ποιοῦνται μάχας θαυμαστάς, θωρακίζοντες
[6, 13]	τῷ βρύῳ. Συμπλέκονται δὲ πρὸς	ἀλλήλους	ἐνίοτε καὶ πάνυ μέγας πρὸς
[6, 17]	ξηραίνοντες ἑαυτούς· μάχονται δὲ πρὸς	ἀλλήλους,	ἐξελαύνοντες ἐκ τῶν συοφορβίων, οὕτω
[6, 13]	καὶ προσαγαγόντες τοὺς πόρους πρὸς	ἀλλήλους,	{οὓς καλοῦσί τινες ὀμφαλούς, ᾗ
[6, 17]	τῆς ὀχείας μάχονται διιστάμενοι πρὸς	ἀλλήλους.	Χαλεπὸς δὲ καὶ ὁ κάμηλος
[6, 2]	δὲ χωρὶς ὑμένι διείληπται ἀπ´	ἀλλήλων.	Αἱ δὲ πρὸς τῇ ἀρχῇ
[6, 17]	τὸν δὲ πρότερον χρόνον μετ´	ἀλλήλων	εἰσίν, ὃ καλεῖται ἀτιμαγελεῖν· πολλάκις
[6, 29]	Αὗται αἱ ἡμίονοι γεννῶσιν ἐξ	ἀλλήλων.	Σημεῖον δέ· ἦλθον γάρ τινες
[6, 14]	ὀλίγου πᾶσαν ὡς εἰπεῖν τὴν	ἄλλην	γίνεται ὥραν· διαμένει γὰρ ἀρξάμενος
[6, 22]	ἐὰν μή τις δεσμὸν ἢ	ἄλλην	τινὰ προσενέγκῃ ἀνάγκην· ὥρα δ´
[6, 2]	ἐνυπάρχοντα μεταβάλλει τὸ γένος εἰς	ἄλλο	γένος, ἐὰν πρὶν μεταβαλεῖν ἐκ
[6, 2]	νεοττείαν ἢ πτερὸν ἐκτιλθῇ ἢ	ἄλλο	τι πονήσῃ καὶ δυσαρεστήσῃ, κατέχει
[6, 12]	ἐστιν. Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι·	ἀλεεινά τε γάρ ἐστι τὰ
[6, 13]	δὲ τίκτει τρίς, οἱ δ´	ἄλλοι	ἅπαξ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ πάντες.
[6, 10]	ὀχεύεσθαι μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Οἱ δ´	ἄλλοι	γαλεοὶ δὶς τίκτουσι, πλὴν τοῦ
[6, 10]	καὶ τελεσιουργεῖται. Οἱ μὲν οὖν	ἄλλοι	γαλεοὶ καὶ ἐξαφιᾶσι καὶ δέχονται
[6, 12]	τὰς λεπίδας. Οἱ μὲν οὖν	ἄλλοι	ἰχθύες γόνῳ τίκτουσι καὶ τὰ
[6, 16]	πηλαμύδες. Σχεδὸν δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι	πάντες ἰχθύες ταχεῖαν λαμβάνουσι τὴν
[6, 13]	δὲ καὶ βάλερος καὶ οἱ	ἄλλοι	πάντες ὡς εἰπεῖν ὠθοῦνται μὲν
[6, 12]	γλυκέα. Τίκτουσι δ´ οἱ μὲν	ἄλλοι	τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων ἅπαξ τοῦ
[6, 17]	πυκνά, καὶ τὴν φωνὴν ἀφιᾶσιν	ἀλλοιοτέραν	ἢ κατὰ τὸν ἄλλον χρόνον·
[6, 22]	ἐτῶν· μετὰ δὲ ταῦτα ἐν	ἄλλοις	ἓξ ἔτεσι τὸ πλῆθος λαμβάνει
[6, 13]	ἰχθύσιν, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς	ἄλλοις	ζῴοις, ἐπιδηλότατόν ἐστιν εὐθὺς καὶ
[6, 16]	τὴν ἐαρινὴν ἰσημερίαν· τοῖς δ´	ἄλλοις	οὐχ ἡ αὐτὴ ὥρα τοῦ
[6, 14]	συνδυασμοῦ καὶ ᾠῶν, ἐν τέλμασιν	ἄλλοις	τε, καὶ οἷον περὶ Κνίδον
[6, 17]	γίνεται σύννομος καὶ μάχεται τοῖς	ἄλλοις,	τὸν δὲ πρότερον χρόνον μετ´
[6, 17]	ἀφιᾶσιν ἀλλοιοτέραν ἢ κατὰ τὸν	ἄλλον	χρόνον· ῥεῖ δ´ αὐταῖς ἐκ
[6, 22]	εὐθὺς ἅμα πάντας ἐξέβαλε, καὶ	ἄλλος	ἅμα τοῖς τελευταίοις ἅπαντας· ἀλλὰ
[6, 22]	δὲ κάτωθεν, καὶ πάλιν ὅταν	ἄλλος	ἐνιαυτὸς γένηται, ἑτέρους τέτταρας τὸν
[6, 10]	ὑμένι κοινῷ· ὑπὸ δὲ τοῦτον	ἄλλος	ἐστὶν ὑμήν, ὃς περιέχει ἰδίᾳ
[6, 3]	ὑμὴν μεθ´ ὑγρότητος ἰχωροειδοῦς. Εἶτ´	ἄλλος	ὑμὴν περὶ αὐτὸ ἤδη τὸ
[6, 3]	ἔτι τὴν κεφαλὴν μείζω τοῦ	ἄλλου	σώματος, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς
[6, 13]	μάλιστα πρὸς ῥίζαις ἰτέας ἢ	ἄλλου	τινὸς δένδρου, καὶ πρὸς τῷ
[6, 7]	ἐστιν· σχεδὸν δὲ καὶ τοὺς	ἄλλους	ἱέρακας οὐκ ἔστιν ἰδεῖν, ὅταν
[6, 26]	τῶν νεβρῶν. Κάθαρσις δὲ κατ´	ἄλλους	μὲν χρόνους οὐ συμβαίνει ταῖς
[6, 20]	ὅλως οἴονται βάλλειν καὶ τοὺς	ἄλλους.	Τὰς δ´ ἡλικίας ἐκ τῶν
[6, 10]	σελάχη ζῳοτοκεῖ, τὸ δὲ τῶν	ἄλλων	γένος ἰχθύων ᾠοτοκεῖ. Ζῳοτοκεῖ δὲ
[6, 6]	περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας. Καὶ τῶν	ἄλλων	δὲ τοῖς μεγάλοις ὁ χρόνος
[6, 6]	ἐκ τῆς νεοττιᾶς. Καὶ τῶν	ἄλλων	δέ, ὥσπερ εἴρηται, σχεδὸν οἱ
[6, 21]	ζῶσιν οὗτοι πλείω χρόνον τῶν	ἄλλων	διά τε τὸ μὴ〉 πονεῖν
[6, 13]	καὶ γὰρ οὐδ´ ᾠοφυλακεῖ τῶν	ἄλλων	ἔξω γλάνιος οὐδείς, πλὴν ἂν
[6, 17]	νῦν. ~Περὶ μὲν οὖν τῶν	ἄλλων	ζῴων καὶ πτηνῶν καὶ πλωτῶν,
[6, 20]	δὲ παχύτητι τὸ κύνειον τῶν	ἄλλων	ζῴων μετὰ τὸ ὕειον καὶ
[6, 22]	τοῦτο συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	ζῴων ὅσα μὴ〉 πλείω τίκτει.
[6, 2]	ὀρνίθων λευκή, ὥσπερ καὶ τῶν	ἄλλων	ζῴων· ὅταν δ´ ὀχευθῇ, ἄνω
[6, 17]	γε ταῖς γυναιξὶν οὐθενὶ τῶν	ἄλλων	ζῴων. Τοῖς μὲν οὖν προβάτοις
[6, 17]	τοῦτο πάθωσι, θέουσιν ἐκ τῶν	ἄλλων	ἵππων. Ἔστι δὲ τὸ πάθος
[6, 10]	τῶν τέκνων. Τῶν μὲν οὖν	ἄλλων	ἰχθύων παρὰ τὰς συγγενείας οὐδὲν
[6, 20]	περὶ ἔτη δώδεκα, τῶν δ´	ἄλλων	κυνῶν αἱ μὲν πλεῖσται περὶ
[6, 20]	τῶν ἀρρένων· ἐπὶ δὲ τῶν	ἄλλων	λίαν μὲν οὐκ ἐπίδηλον, μακροβιώτεροι
[6, 12]	γίνεται ἰχθύδια, ἐκ δὲ τῶν	ἄλλων	ὅπως ἂν τύχῃ. Ταὐτὸ δὲ
[6, 16]	μετὰ τροπὰς χειμερινάς. Τῶν δ´	ἄλλων	ὅσοι πελάγιοι, οἱ πολλοὶ θέρους
[6, 12]	Ὅπερ εὔλογον καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	συμβαίνειν μαλακίων, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν
[6, 10]	καὶ αὕτη καὶ ἡ τῶν	ἄλλων	τῶν γαλεοειδῶν μικρὸν προελθόντι ἀπὸ
[6, 17]	ὀχείας καὶ κυήσεως καὶ τῶν	ἄλλων	τῶν ὁμοιοτρόπων τούτοις· περὶ δὲ
[6, 10]	τῷ ὑποζώματι, ὥσπερ καὶ τῶν	ἄλλων	τῶν τοιούτων, περιέρχεται εἰς ἑκάτερον
[6, 19]	ἐὰν πυρραί. Τὰ δὲ τὸ	ἁλυκὸν	ὕδωρ πίνοντα πρότερον ὀχεύεται· δεῖ
[6, 30]	μυωπίας. Θηρεύουσι δὲ καὶ αἱ	ἀλώπεκες	αὐτούς, καὶ αἱ γαλαῖ αἱ
[6, 10]	ἡ γένεσις καὶ ἐπὶ τῶν	ἀλωπέκων.	{Οἱ δὲ καλούμενοι λεῖοι τῶν
[6, 10]	γαλεοὶ καὶ οἱ γαλεοειδεῖς, οἷον	ἀλώπηξ	καὶ κύων, καὶ οἱ πλατεῖς
[6, 29]	πολλὰ τῶν πολυσχιδῶν ~Ἡ δ´	ἀλώπηξ	ὀχεύει μὲν ἀναβαίνουσα, τίκτει δ´
[6, 17]	ταῖς ὀσμαῖς, κἂν ὀλίγας ἡμέρας	ἅμα	γένωνται πρὸ τῆς ὀχείας· κἂν
[6, 6]	τῶν νεοττῶν ἀχθόμενος τῇ ἐδωδῇ.	Ἅμα	δὲ καὶ λέγεται ἐν τῷ
[6, 10]	αἱματώδη. Πάντα δὲ τὰ σελαχώδη	ἅμα	ἔχουσιν ἄνω μὲν πρὸς τῷ
[6, 10]	θήλεα, καὶ ἐν τῇ αὐτῇ	ἅμα	θήλεα καὶ ἄρρενα. Καὶ τὰ
[6, 20]	ἑπτὰ ἡμέραις γίνεται· συμβαίνει δ´	ἅμα	καὶ ἔπαρσις αἰδοίου. Ἐν δὲ
[6, 13]	καὶ οὗτοι οὐκ ἐξαφιᾶσιν οὐδέποτε	ἅμα	πᾶν, οὔθ´ αἱ θήλειαι τὸ
[6, 10]	τοιούτους τῶν ἰχθύων, ὅτι οὐχ	ἅμα	πάντα προΐενται, ἀλλὰ πολλάκις καὶ
[6, 22]	δέ τις τὸ πρῶτον εὐθὺς	ἅμα	πάντας ἐξέβαλε, καὶ ἄλλος ἅμα
[6, 10]	δὲ κάτω ἐν τῇ ὑστέρᾳ	ἅμα	πέττεται καὶ τελεσιουργεῖται. Οἱ μὲν
[6, 16]	καὶ ἐξέρχονται μὲν τοῦ φθινοπώρου	ἅμα	ταῖς θυννίσιν, εἰσπλέουσι δὲ τοῦ
[6, 11]	ὥραν τοῦ ἔτους, μάλιστα δ´	ἅμα	ταῖς πρώταις αἰξίν. Ἄγει δὲ
[6, 9]	ἄρχεται αὖθις ἀπολαμβάνειν τὴν πτέρωσιν	ἅμα	τῇ τούτων βλαστήσει. Ἀλεκτορίδι δ´
[6, 14]	ἐξῃρεῖτο, ὕδωρ δ´ ἤρχετο ἐγγίνεσθαι	ἅμα	τοῖς ὄμβροις γινομένοις. Ἐν τούτῳ
[6, 9]	μετὰ τὴν ὀχείαν. {Πτερορρυεῖ δ´	ἅμα	τοῖς πρώτοις τῶν δένδρων καὶ
[6, 20]	ἐν τοῖς τόκοις κάθαρσις γίνεται	ἅμα	τοῖς σκυλακίοις τικτομένοις, ἔστι δ´
[6, 22]	ἅμα πάντας ἐξέβαλε, καὶ ἄλλος	ἅμα	τοῖς τελευταίοις ἅπαντας· ἀλλὰ τὰ
[6, 18]	οὖν συμβαίνει πάσαις, ἔνιαι δ´	ἅμα	τούτῳ καὶ τὸ σπέρμα προΐενται.
[6, 3]	καὶ φθέγγεται· καὶ ἡ καρδία	ἅμα	τῷ ὀμφαλῷ ἀναφυσᾷ ὡς ἀναπνέοντος.
[6, 21]	συγκάμπτεσθαι τὴν βοῦν· ἐὰν δ´	ἁμάρτῃ	τῆς ὁρμῆς, εἴκοσιν ἡμέρας διαλείπουσα
[6, 20]	οἱ δὲ πρεσβύτεροι μέλανας καὶ	ἀμβλεῖς.	~Βοῦς δὲ πληροῖ μὲν ὁ
[6, 22]	ἀλλὰ διαλείπει χρόνον, καὶ τίκτει	ἄμεινον	τετάρτῳ ἢ πέμπτῳ ἔτει μετὰ
[6, 16]	παρ´ ἡμέραν γὰρ καὶ αἱ	ἀμίαι	πολὺ ἐπιδήλως αὐξάνονται. Ὅλως δὲ
[6, 16]	τρίβουσα τὴν κοιλίαν πρὸς τὴν	ἄμμον.	Διαρρήγνυνται δὲ καὶ οἱ θύννοι
[6, 14]	τῆς ἰλύος καὶ ἐκ τῆς	ἄμμου	γίνονται, καὶ τῶν τοιούτων γενῶν
[6, 14]	ἰλύος τὰ δ´ ἐκ τῆς	ἄμμου	καὶ τῆς ἐπιπολαζούσης σήψεως, οἷον
[6, 14]	ἐκ τῆς ἰλύος καὶ τῆς	ἄμμου.	Ὅτι μὲν οὖν γίνεται αὐτόματα
[6, 14]	καλούμενος ἀφρὸς γίνεται ἐκ τῆς	ἀμμώδους	γῆς· καὶ ἔστιν αὕτη ἡ
[6, 30]	πολλαχοῦ γὰρ εἴωθε γίνεσθαι πλῆθος	ἀμύθητον	τῶν ἀρουραίων, ὥστ´ ὀλίγον λείπεσθαι
[6, 26]	μίαν ἔχουσα εἴσοδον, οὗ καὶ	ἀμύνεσθαι	εἴωθε τοὺς ἐπιτιθεμένους. Περὶ δὲ
[6, 20]	δὲ τὸ τούτους μόνους βάλλειν	ἀμφισβητοῦσί	τινες· οἱ μὲν γὰρ διὰ
[6, 19]	δὲ μέλαιναι μέλανα· ἐὰν δ´	ἀμφότεραι,	ἄμφω· πυρρὰ δ´ ἐὰν πυρραί.
[6, 17]	συοφορβίων, οὕτω σφοδρῶς ὥστε πολλάκις	ἀμφότεροι	ἀποθνήσκουσιν. Ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ
[6, 4]	ἐκλέπει. Καὶ συνθερμαίνουσι τοὺς νεοττοὺς	ἀμφότεροι	ἐπί τινα χρόνον τὸν αὐτόν
[6, 10]	ὄπισθεν ῥίνης, ὡς γινόμενος ἐξ	ἀμφοτέρων	τούτων. Οἱ μὲν οὖν γαλεοὶ
[6, 3]	ὃ ἔτεινεν ὁ ἕτερος ὀμφαλός·	ἄμφω	δ´ ἤστην ἀπό τε τῆς
[6, 7]	ἐπεὶ ἤδη γ´ ὠμμένοι εἰσὶν	ἄμφω.	Καὶ κατεσθιόμενος δ´ ὦπται κόκκυξ
[6, 19]	μέλαιναι μέλανα· ἐὰν δ´ ἀμφότεραι,	ἄμφω·	πυρρὰ δ´ ἐὰν πυρραί. Τὰ
[6, 7]	τὴν κεφαλὴν ἔοικεν ἱέρακι, ἀλλ´	ἄμφω	ταῦτα περιστερᾷ μᾶλλον· ἀλλ´ ἢ
[6, 3]	νεοττῷ, ὥστ´ ἤδη ἐκκεκολαμμένου δεκαταίου,	ἄν	τις ἀνασχίσῃ, ἔτι πρὸς τῷ
[6, 5]	τῶν σαρκοφάγων· τῶν δὲ νεοττῶν	ἄν	τις ἔτι νέων ὄντων τῆς
[6, 16]	καὶ ψοφεῖ ἐκθλιβόμενα. Ἔτι δ´	ἄν	τις ψηλαφᾷ καὶ τρίβῃ τοῖς
[6, 13]	ἄλλων ἔξω γλάνιος οὐδείς, πλὴν	ἂν	ἀθρόῳ γόνῳ ἑαυτοῦ περιτύχῃ ὁ
[6, 30]	δέ τινες καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι	ἂν	ἅλα λείχωσιν, ἄνευ ὀχείας γίνεσθαι
[6, 12]	ὑγρότητος, ὕστερον δὲ τρέφονται ἕως	ἂν	αὐξηθῶσι τοῖς ποταμίοις ὕδασιν. Τοῦ
[6, 18]	Ἐν δὲ τῇ κυήσει ὃ	ἂν	βλαφθῇ τῶν τέκνων καὶ τῷ
[6, 22]	γενομένης τῆς ὀχείας, δύνανται ἃ	ἂν	γεννήσωσιν ἐκτρέφειν. Ἐν Ὀποῦντι δ´
[6, 10]	ἐλάττων, καὶ τέλος μικρός, ἕως	ἂν	εἰσέλθῃ, καθάπερ ἐλέχθη ἐπὶ τῶν
[6, 12]	ἐν τῷ ὑγρῷ· ὅσα {δ´	ἂν	ἐκτέκωσιν εἰς τοὺς τόπους εἰς
[6, 16]	χρόνον τοῦτον διατελοῦσιν ὄντες, ἕως	ἂν	ἐκτέκωσιν· καὶ μάλιστα ὁ κεστρεὺς
[6, 13]	πρὸς ταῖς ῥίζαις ἢ ὅπου	ἂν	ἐκτέκωσιν. Οὗ δ´ ἂν πλεῖστον
[6, 21]	θήλειαι· καὶ οἱ ἄρρενες δ´,	ἂν	ἐκτμηθῶσιν. Ἔνιοι δὲ ζῶσι καὶ
[6, 21]	κύειν ἡμερολεγδόν. Ὅ τι δ´	ἂν	ἔμπροσθεν ἐξενεχθῇ τῶν εἰρημένων χρόνων,
[6, 25]	καὶ γάλα ἔχει μέχρι οὗ	ἂν	ἐν γαστρὶ λάβῃ. Ἔχει δὲ
[6, 12]	τὰ πολλὰ γόνιμα, ἀλλ´ ὅσα	ἂν	ἐπιρράνῃ ὁ ἄρρην τῷ θορῷ·
[6, 12]	τὸν θορόν, καὶ ὅσα μὲν	ἂν	ἐπιρρανθῇ, ἐκ πάντων γίνεται ἰχθύδια,
[6, 13]	δ´ αὔξησιν τὰ ᾠά, ὧν	ἂν	ἐπιψαύσῃ ὁ θορός, καὶ αὐθημερὸν
[6, 21]	καὶ τίκτει καὶ ὀχεύει ἕως	ἂν	ζῇ. Ζῶσι δ´ ὡς ἐπὶ
[6, 19]	Ὀχεύει δὲ καὶ ὀχεύεται, ἕως	ἂν	ζῇ, καὶ πρόβατον καὶ αἴξ.
[6, 22]	ἡ θήλεια δ´ ὀχεύεται ἕως	ἂν	ζῇ, οὔπω δὲ πᾶσαν ὥραν,
[6, 20]	καὶ ὀχεύουσιν οἱ ἄρρενες ἕως	ἂν	ζῶσιν. Ἴδιον δ´ ἐπὶ τῶν
[6, 17]	πάθος, οὐδένα ἐῶσι πλησιάζειν, ἕως	ἂν	ἢ ἀπείπωσι διὰ τὸν πόνον
[6, 15]	πρὸς τοῖς τοιούτοις τόποις οὗ	ἂν	ᾖ φῦκος, τῶν δὲ ποταμῶν
[6, 17]	σημεῖα, εἶτα διαλείπει, μέχρι οὗ	ἂν	μέλλωσι τίκτειν. {Τότε δ´ ἐπισημαίνει,
[6, 2]	εὐθὺς πήγνυται καὶ γίνεται σκληρόν,	ἂν	μὴ ἐξίῃ νενοσηκός. Ἐφάνη δ´
[6, 2]	οὐ πήγνυται ἀλλὰ μαλακὸν διατελεῖ,	ἂν	μὴ κατακαυθῇ, καὶ μᾶλλον ἑψόμενον
[6, 18]	οὐ δεῖ εὐθὺς βιβάζειν, πρὶν	ἂν	μὴ τὰ ὦτα καταβάλῃ· εἰ
[6, 2]	ἀναβαίνειν ὁ ἄρρην, ἢ οὐκ	ἂν	ὀχεύσειεν· ὁ μὲν πρεσβύτερος τὸ
[6, 13]	ὅπου ἂν ἐκτέκωσιν. Οὗ δ´	ἂν	πλεῖστον τέκωσιν, ᾠοφυλακεῖ ὁ ἄρρην,
[6, 26]	δρόμων, καὶ ὑφιστάμενοι μένουσιν ἕως	ἂν	πλησίον ἔλθῃ ὁ διώκων· τότε
[6, 18]	δὲ τὰ πλεῖστα εἴκοσιν· πλὴν	ἂν	πολλὰ τέκωσιν, οὐ δύνανται ἐκτρέφειν
[6, 14]	ἐν τούτῳ ὁ ἀφρός, ὅπου	ἂν	συστῇ ἐπιπολῆς· διὸ πολλαχοῦ προσφέρεται
[6, 12]	εἰ γὰρ πάντα ἐσώζετο, παμπληθὲς	ἂν	τὸ γένος ἦν ἑκάστων. Καὶ
[6, 12]	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων ὅπως	ἂν	τύχῃ. Ταὐτὸ δὲ συμβαίνει τοῦτο
[6, 18]	μετάχοιρον· τοῦτο δὲ γίνεται ὅπου	ἂν	τύχῃ τῆς ὑστέρας. Ὅταν δὲ
[6, 28]	ἀθρόα, ἀλλὰ διαλείπουσιν ἡμέρας ὅσας	ἂν	τύχωσιν. {Ἴσχει δ´ ἡ θήλεια
[6, 13]	τὸν θορὸν ἐξίησιν. Ὅσα δ´	ἂν	τῷ θορῷ μιχθῇ τῶν ᾠῶν,
[6, 26]	τράγων. Οὕτω δὲ διάγουσιν, ἕως	ἂν	ὕδωρ γένηται· μετὰ δὲ ταῦτα
[6, 13]	σκεδάννυται τὸ ᾠόν, ὅ τι	ἂν	ὑπὸ ῥεύματος ληφθῇ καὶ μὴ
[6, 13]	καὶ φαίνεται μέγιστον. Ὅσων δ´	ἂν	ᾠῶν ὁ θορὸς μὴ θίγῃ,
[6, 1]	μικραὶ τὸ μέγεθος, τίκτουσι δ´	ἀν´	ἑκάστην ἡμέραν· εἰσὶ δὲ χαλεπαί,
[6, 27]	ποιοῦνται, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, οὐκ	ἀναβαδὸν	ἀλλὰ κατακεκλιμέναι ἐπὶ τῆς γῆς.
[6, 2]	πρεσβύτερος τὸ πρῶτον, ὕστερον μέντοι	ἀναβαίνει	καὶ μὴ κύσας· οἱ δὲ
[6, 24]	ἵππον θήλειαν· ὕστερον δ´ οὐκέτι	ἀναβαίνει.	Καὶ ὁ θῆλυς δ´ ὀρεὺς
[6, 24]	οἱ ἵπποι. ~Ὁ δ´ ὀρεὺς	ἀναβαίνει	μὲν καὶ ὀχεύει μετὰ τὸν
[6, 2]	τε γὰρ ἀλλήλας, ὅταν μέλλῃ	ἀναβαίνειν	ὁ ἄρρην, ἢ οὐκ ἂν
[6, 29]	~Ἡ δ´ ἀλώπηξ ὀχεύει μὲν	ἀναβαίνουσα,	τίκτει δ´ ὥσπερ ἡ ἄρκτος,
[6, 22]	καὶ αἱ θήλειαι τῶν θηλειῶν.	Ἀναβαίνουσι	δὲ καὶ ἐπὶ τὰς μητέρας
[6, 21]	βιάζονται πλεονάκις καὶ ἐπὶ πολλὰς	ἀναβαίνουσι	διὰ τὴν ἀκμήν. Ἥκιστα δὲ
[6, 17]	γε βόες ἐπὶ τοὺς ταύρους	ἀναβαίνουσι,	καὶ παρακολουθοῦσιν ἀεί, καὶ παρεστᾶσιν.
[6, 21]	οὖν πρεσβύτεροι τῶν ταύρων οὐδ´	ἀναβαίνουσι	πλεονάκις ἐπὶ τὴν αὐτὴν τῆς
[6, 13]	οὖν κεστρεῖς ἐκ τῆς θαλάττης	ἀναβαίνουσιν	εἰς τὰς λίμνας καὶ τοὺς
[6, 2]	Καὶ ἔτι αἱ θήλειαι ἀλλήλαις	ἀναβαίνουσιν,	ὅταν ἄρρην μὴ παρῇ, κύσασαι
[6, 24]	καὶ ἤδη ἐγένετο γίννος ὅταν	ἀναβῇ	ἐφ´ ἵππον θήλειαν· ὕστερον δ´
[6, 3]	ὁ νεοττός, ἐγείρεται δὲ καὶ	ἀναβλέπει	κινούμενος καὶ φθέγγεται· καὶ ἡ
[6, 22]	Ἕνα δ´ ἐνιαυτὸν {καὶ πάμπαν	ἀνάγκη	διαλείπειν καὶ ποιεῖν ὥσπερ νειόν.
[6, 22]	δεσμὸν ἢ ἄλλην τινὰ προσενέγκῃ	ἀνάγκην·	ὥρα δ´ οὐκ ἀφαιρεῖται οὐδεμία
[6, 14]	ἑλώδεσι τόποις, ὅταν εὐημερίας γενομένης	ἀναθερμαίνηται	ἡ γῆ, οἷον περὶ Ἀθήνας
[6, 18]	ὦτα καταβάλῃ· εἰ δὲ μή,	ἀναθυᾷ	πάλιν· ἐὰν δ´ ὀργῶσαν βιβάσῃ,
[6, 30]	αἱ γαλαῖ αἱ ἄγριαι μάλιστα	ἀναιροῦσιν,	ὅταν ἐπιγένωνται· ἀλλ´ οὐ κρατοῦσι
[6, 12]	τὰ μὲν πολλὰ οἱ ἄρρενες	ἀνακάπτουσι,	τὰ δ´ ἀπόλλυται ἐν τῷ
[6, 19]	ὕδωρ ἐπιγένηται μετὰ τὴν ὀχείαν,	ἀνακυΐσκει·	ὁμοίως δὲ καὶ αἱ αἶγες.
[6, 3]	ἀεὶ ἔλαττον γινόμενον καὶ προϊὸν	ἀναλίσκεται	πάμπαν καὶ ἐμπεριλαμβάνεται ἐν τῷ
[6, 10]	ἔχοντα πρὸς τῇ ὑστέρᾳ, ὥστε	ἀναλισκομένων	τῶν ᾠῶν ὁμοίως δοκεῖν ἔχειν
[6, 12]	ἡ κεφαλὴ ὕστερον. Ὅταν δ´	ἀναλωθῇ	τὸ ᾠόν, {γίνονται γυρινώδεις, καὶ
[6, 17]	γένωνται πρὸ τῆς ὀχείας· κἂν	ἀναμιχθῶσιν	ἀλλήλοις, ἐξελαύνουσι δάκνοντες, καὶ νέμονται
[6, 14]	τὴν ἀλέαν. Καὶ ἑλκόντων καὶ	ἀναξυομένης	τῆς γῆς πλεονάκις πλείων γίνεται
[6, 26]	δραμεῖν. Ἐν δὲ τῷ φεύγειν	ἀνάπαυσιν	ποιοῦνται τῶν δρόμων, καὶ ὑφιστάμενοι
[6, 13]	γε τῆς πέρκης διὰ πλατύτητα	ἀναπηνίζονται	ἐν ταῖς λίμναις οἱ ἁλιεῖς
[6, 11]	γένος εἶναί φασι τὴν φώκαιναν.	Ἀναπνεῖ	δὲ πάντα ὅσα ἔχει φυσητῆρα,
[6, 11]	μὲν γὰρ τὸ ὕδωρ, ἀλλ´	ἀναπνεῖ	καὶ καθεύδει καὶ τίκτει ἐν
[6, 3]	ἅμα τῷ ὀμφαλῷ ἀναφυσᾷ ὡς	ἀναπνέοντος.	Ἡ μὲν οὖν γένεσις ἐκ
[6, 30]	δὲ Περσικῆς ἔν τινι τόπῳ	ἀνασχιζομένης	τῆς θηλείας τῶν ἐμβρύων τὰ
[6, 22]	τοιούτων λέγουσιν εἶναι, τὸ ἔμβρυον	ἀνασχιζόμενον	ἔχειν ἄλλα νεφροειδῆ περὶ τοὺς
[6, 3]	ἤδη ἐκκεκολαμμένου δεκαταίου, ἄν τις	ἀνασχίσῃ,	ἔτι πρὸς τῷ ἐντέρῳ μικρόν
[6, 15]	ἔχουσα οὐδεμία οὔτ´ ᾠά, οὔτ´	ἀνασχισθεῖσαι	ἐντὸς θορικοὺς πόρους οὔθ´ ὑστερικοὺς
[6, 10]	τὸ ἧπαρ. Ἡ δὲ τροφὴ	ἀνατεμνομένου,	κἂν μηκέτ´ ἔχῃ τὸ ᾠόν,
[6, 10]	ἔχουσιν, ἐκ τῶν ἐν ταῖς	ἀνατομαῖς	διαγεγραμμένων. Ἐπικυΐσκεται δὲ τὰ σελάχη,
[6, 10]	ὑστέρας ὡς ἔχει, ἐκ τῶν	ἀνατομῶν	θεωρείσθω· διαφορὰ δ´ ἐστὶν αὐτοῖς
[6, 17]	γινομένους ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις	ἀνατρέπειν	{τὰς οἰκήσεις αὐτῶν ἅτε φαύλως
[6, 14]	καὶ ἔστιν αὕτη ἡ ἀφύη	ἀναυξὴς	καὶ ἄγονος, καὶ ὅταν {πλείων
[6, 3]	ἡ καρδία ἅμα τῷ ὀμφαλῷ	ἀναφυσᾷ	ὡς ἀναπνέοντος. Ἡ μὲν οὖν
[6, 14]	ὅτι ἐνίοτ´ ἐκ τῆς γῆς	ἀνέρχεται·	ἁλιευομένων γάρ, ἐὰν μὲν ᾖ
[6, 30]	ἰσχυρίζονται ὅτι ἂν ἅλα λείχωσιν,	ἄνευ	ὀχείας γίνεσθαι ἐγκύους. {Οἱ δ´
[6, 12]	τῶν ἰχθύων, ἴσχουσι δὲ καὶ	ἄνευ	ὀχείας. Δηλοῦσι δ´ ἔνιοι τῶν
[6, 3]	καὶ οὐδὲν γίνεται μεταξὺ ἀλλ´	ἀνήλωται	πᾶν. Περὶ δὲ τὸν χρόνον
[6, 16]	ὁ αὐλωπίας, ὃν καλοῦσί τινες	ἀνθίαν,	τοῦ θέρους. Μετὰ δὲ τούτους
[6, 12]	Οἱ δέ τινές φασι τοῦτο	ἄνθος	εἶναι τοῦ φύκου, ἀφ´ οὗ
[6, 12]	πορφύραν ἴσχειν ἀπὸ τούτου τὸ	ἄνθος.	~Οἱ δὲ λιμναῖοι καὶ οἱ
[6, 30]	ἔμπροσθεν χρόνοις οὐ κρατοῦσιν οἱ	ἄνθρωποι	ἀποθυμιῶντες καὶ ἀνορύττοντες, ἔτι δὲ
[6, 20]	τοῦ ὀχεύεσθαι· ὥσπερ γὰρ τοῖς	ἀνθρώποις,	ἐπὶ ταῖς θηλαῖς τῶν μαστῶν
[6, 24]	κυήσει, ὥσπερ ἐν μὲν τοῖς	ἀνθρώποις	οἱ νάνοι, ἐν δὲ τοῖς
[6, 22]	θηλειῶν καὶ τῶν ἀρρένων μετ´	ἄνθρωπον	ἵππος ἐστίν. Ἡ δὲ τῶν
[6, 17]	ὀχείαν ὁ ἄρρην, ἐάν τ´	ἄνθρωπος	ἐάν τε κάμηλος πλησιάζῃ· ἵππῳ
[6, 11]	διαρθρουμένου γίνεται τὸ ζῷον, καθάπερ	ἄνθρωπος	καὶ τῶν τετραπόδων τὰ ζῳοτόκα.
[6, 11]	τὰ τετράποδα. Τίκτει δ´ ὥσπερ	ἄνθρωπος	πᾶσαν ὥραν τοῦ ἔτους, μάλιστα
[6, 17]	πεζῶν ὅσα ζῳοτοκεῖ καὶ περὶ	ἀνθρώπου	λεκτέον τὰ συμβαίνοντα τὸν αὐτὸν
[6, 23]	οὐ θέλει οὔτε ὁρωμένη ὑπὸ	ἀνθρώπου	οὔτ´ ἐν τῷ φωτί, ἀλλ´
[6, 17]	καπρᾶν, ὠθοῦνται καὶ πρὸς τοὺς	ἀνθρώπους.	Περὶ δὲ τὰς κύνας τὸ
[6, 22]	θηλειῶν, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν	ἀνθρώπων·	ταὐτὸ δὲ τοῦτο συμβαίνει καὶ
[6, 17]	τετράποσι παχύτερον ἢ τὸ τῶν	ἀνθρώπων,	τὸ δὲ τῶν προβάτων καὶ
[6, 14]	ἁλίσκεται, ὡς ἐκ τῆς γῆς	ἀνιοῦσα	πρὸς τὴν ἀλέαν. Καὶ ἑλκόντων
[6, 20]	ταῖς θηλαῖς τῶν μαστῶν ἐπιγίνεται	ἀνοίδησίς	τις καὶ χόνδρον ἴσχουσιν· οὐ
[6, 30]	ἐν ἀγγείῳ κέγχρου, μετ´ ὀλίγον	ἀνοιχθέντος	τοῦ ἀγγείου ἐφάνησαν ἑκατὸν καὶ
[6, 30]	κρατοῦσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποθυμιῶντες καὶ	ἀνορύττοντες,	ἔτι δὲ θηρεύοντες καὶ τὰς
[6, 30]	τὰς ὗς ἐμβάλλοντες· αὗται γὰρ	ἀνορύττουσι	τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι δὲ καὶ
[6, 2]	λέγουσιν· ὦπται γὰρ ἱκανῶς ἤδη	ἀνόχευτοι	νεοττίδες ἀλεκτορίδων καὶ χηνῶν τίκτουσαι
[6, 10]	τὴν κεφαλὴν νέα μὲν ὄντα	ἄνω,	ἁδρυνόμενα δὲ καὶ τέλεα ὄντα
[6, 3]	μικρὸν τοῦ ὠχροῦ τὸ μὲν	ἄνω	γίνεται τὸ δὲ κάτω, ἐν
[6, 10]	τὰς ὑστέρας, ὥσπερ ἐν τοῖς	ἄνω	ἐλέχθη, διαφόρους οἱ ἰχθύες· τὰ
[6, 10]	καὶ τὰ ὄμματα καὶ {τὰ	ἄνω	μέγιστα γίνεται τὸ πρῶτον· ὁμοίως
[6, 10]	δὲ τὰ σελαχώδη ἅμα ἔχουσιν	ἄνω	μὲν πρὸς τῷ ὑποζώματι ᾠά,
[6, 2]	ἄλλων ζῴων· ὅταν δ´ ὀχευθῇ,	ἄνω	πρὸς τὸ ὑπόζωμα λαμβάνει ἡ
[6, 3]	χρόνῳ ἤδη τό τ´ ὠχρὸν	ἄνω	προσεληλυθὸς πρὸς τὸ ὀξύ, ᾗπέρ
[6, 3]	οὐδὲν φαίνεται μόριον πρὸς τὸ	ἄνω	τὸ πρῶτον. Τῶν δὲ πόρων
[6, 28]	καλουμένους τέτταρας μόνους, δύο μὲν	ἄνωθεν	δύο δὲ κάτωθεν· βάλλει δ´
[6, 22]	αὐτὸν τρόπον τέτταρας, δύο μὲν	ἄνωθεν	δύο δὲ κάτωθεν, καὶ πάλιν
[6, 2]	ἡ μὲν κάτωθεν ἡ δ´	ἄνωθεν.	Συμβαίνει δὲ περὶ τὸ ὠχρὸν
[6, 22]	τέτταρας τριακοντάμηνος, τοὺς μὲν δύο	ἄνωθεν	τοὺς δὲ δύο κάτωθεν· ἐπειδὰν
[6, 10]	τῷ ὑποζώματι ἔχει τὰ ᾠὰ	ἄνωθεν	τῶν μαστῶν· ὅταν δὲ καταβῇ
[6, 22]	τριακοντάμηνος· ὥστε δὲ καὶ γεννᾶν	ἀξίως,	ὅταν παύσηται βάλλων (ἤδη δέ
[6, 2]	Ἑκάτερον δὲ χωρὶς ὑμένι διείληπται	ἀπ´	ἀλλήλων. Αἱ δὲ πρὸς τῇ
[6, 3]	καὶ κινεῖται ὥσπερ ἔμψυχον, καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ δύο πόροι φλεβικοὶ ἔναιμοι
[6, 23]	φωτί, ἀλλ´ εἰς τὸ σκότος	ἀπάγουσιν,	ὅταν μέλλῃ τίκτειν. Τίκτει δὲ
[6, 2]	τινι καιρῷ γίνεται τὸ ᾠόν	(ἅπαν	γὰρ ὠχρὸν ὁμοίως ἐστίν, ὥσπερ
[6, 2]	αὐξανόμενον δ´ ὠχρὸν καὶ ξανθὸν	ἅπαν·	ὅταν δ´ ἤδη γίνηται ἁδρότερον,
[6, 18]	ἐαρινὴν ὥραν ἐστίν· οὐ μὴν	ἅπαντά	γε ποιεῖται τὸν αὐτὸν καιρὸν
[6, 30]	ἕωθεν ἄγοντες τοὺς θεριστὰς καταβεβρωμένα	ἅπαντα	καταλαμβάνουσιν. Ὁ δ´ ἀφανισμὸς οὐ
[6, 22]	καὶ ἄλλος ἅμα τοῖς τελευταίοις	ἅπαντας·	ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα γίνεται ὀλιγάκις.
[6, 4]	πλείστων ὀρνέων οὐδὲν αὐτοετὲς γεννᾷ.	Ἅπαντες	δ´ οἱ ὄρνιθες, ἐπειδὰν ἅπαξ
[6, 1]	~{Οἱ δ´ ὄρνιθες ᾠοτοκοῦσι μὲν	ἅπαντες,	ἡ δ´ ὥρα τῆς ὀχείας
[6, 13]	τίκτουσι δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ περιιόντος	ἅπαντες·	ὥσπερ δὲ καὶ οἱ θαλάττιοι,
[6, 17]	κάθαρσιν. Ἵππος δὲ τῶν τετραπόδων	ἁπάντων	εὐτοκώτατον καὶ λοχίων καθαρώτατον, καὶ
[6, 2]	χαμαιζήλοις φυτοῖς. ~Τὸ δ´ ᾠὸν	ἁπάντων	ὁμοίως τῶν ὀρνίθων σκληρόδερμόν ἐστιν,
[6, 17]	θηλείας. Μετὰ δὲ τοὺς τόκους	ἁπάντων	τῶν τετραπόδων παχύτερον τὸ οὖρον
[6, 4]	Ἅπαντες δ´ οἱ ὄρνιθες, ἐπειδὰν	ἅπαξ	ἄρξωνται τίκτειν, διὰ τέλους ὡς
[6, 20]	ἐν τοῖς κλέπτουσι τὰς ὀχείας·	ἅπαξ	γὰρ ἐπιβάντες πληροῦσιν. Κύει δ´
[6, 9]	τριάκονθ´ ἡμέραις ἢ μικρῷ πλείοσιν.	Ἅπαξ	δὲ τοῦ ἔτους μόνον τίκτει·
[6, 29]	ὂν οὐδὲ τὸ λεγόμενον ὡς	ἅπαξ	ἐν τῷ βίῳ τίκτουσιν οἱ
[6, 13]	τίκτει τρίς, οἱ δ´ ἄλλοι	ἅπαξ	ἐν τῷ ἐνιαυτῷ πάντες. Τίκτουσι
[6, 5]	σαρκοφάγα οὐκ ὦπται πλεονάκις ἢ	ἅπαξ	τίκτοντα, ἡ δὲ χελιδὼν δὶς
[6, 12]	μὲν ἄλλοι τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων	ἅπαξ	τοῦ ἐνιαυτοῦ, πλὴν τῶν μικρῶν
[6, 10]	πλὴν τοῦ σκυλίου· οὗτος δ´	ἅπαξ	τοῦ ἐνιαυτοῦ. Τίκτουσι δὲ τὰ
[6, 14]	ὑπὸ κύνα καὶ ἡ ἰλὺς	ἅπασα	ἐξῃρεῖτο, ὕδωρ δ´ ἤρχετο ἐγγίνεσθαι
[6, 28]	γίνεται τόπῳ, ἀλλὰ τῆς Εὐρώπης	ἁπάσης	ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ Ἀχελῴου
[6, 6]	λέγεται ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ	ἄπαστος	γίνεσθαι, ὅπως μὴ ἁρπάζῃ τοὺς
[6, 1]	ἤδη δέ τινες λίαν πολυτοκήσασαι	ἀπέθανον	διὰ ταχέων. Αἱ μὲν οὖν
[6, 17]	ἐῶσι πλησιάζειν, ἕως ἂν ἢ	ἀπείπωσι	διὰ τὸν πόνον ἢ πρὸς
[6, 24]	τὸ ἔργον, ὥστ´ ἐψηφίσαντο μὴ	ἀπελαύνειν	αὐτὸν τοὺς σιτοπώλας ἀπὸ τῶν
[6, 11]	βαδίζει, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι	ἀπερείδεσθαι	τοῖς ποσίν. Συνάγει δὲ καὶ
[6, 13]	ὁ ἄρρην, ἡ δὲ θήλεια	ἀπέρχεται	τεκοῦσα. Ἔστι δὲ βραδυτάτη μὲν
[6, 22]	τε χόριον εὐθὺς κατεσθίει, καὶ	ἀπεσθίει	τοῦ πώλου ὃ ἐπιφύεται ἐπὶ
[6, 22]	μὴ ἱππαστῶν μέγας μὲν ἀλλ´	ἀπηρτημένος,	τῶν δὲ νέων ὀξὺς καὶ
[6, 20]	τὸ πλῆθος δ´, ὅταν ἐκτέκωσιν,	ἀπισχναίνεται	ἔλαττον ἢ κατὰ τὸ σῶμα.
[6, 20]	πρότερον ἢ ἑξάμηνοι· ὡς γὰρ	ἁπλῶς	εἰπεῖν, ὅταν ἰσχύειν ἄρξωνται, αὐτὸ
[6, 14]	γίνεται ὥραν· διαμένει γὰρ ἀρξάμενος	ἀπὸ	ἀρκτούρου μετοπωρινοῦ μέχρι τοῦ ἔαρος.
[6, 3]	μικρόν τι τοῦ ὠχροῦ λείπεται,	ἀπὸ	δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ ἀπολέλυται, καὶ
[6, 3]	πρὸς τῷ ὀμφαλῷ ἤδη γίνονται.	Ἀπὸ	δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ τέταται φλὲψ
[6, 13]	ᾠὸν τοῦτο καὶ ἄγονόν ἐστιν.	Ἀπὸ	δὲ τῶν γονίμων ᾠῶν αὐξανομένων
[6, 8]	δὲ φαβῶν ἡ μὲν θήλεια	ἀπὸ	δείλης ἀρξαμένη τήν τε νύχθ´
[6, 17]	βλασφημίαν τὸ ὄνομα αὐτῶν ἐπιφέρουσιν	ἀπὸ	μόνου τῶν ζῴων τούτου τὴν
[6, 3]	ἕτερος ὀμφαλός· ἄμφω δ´ ἤστην	ἀπό	τε τῆς καρδίας καὶ τῆς
[6, 24]	θεραπείας ὄντες αὐτῶν· ἐὰν μὲν	ἀπὸ	τῆς γνάθου τὸ δέρμα ἐφελκόμενον
[6, 3]	εἰς ὃ τείνει ὀμφαλὸς ὁ	ἀπὸ	τῆς καρδίας καὶ τῆς μεγάλης
[6, 3]	φύσιν, καὶ αἱ φλέβες αἱ	ἀπὸ	τῆς καρδίας φαινόμεναι τείνειν πρὸς
[6, 17]	καὶ τὴν ἡδονὴν ἐπτοῆσθαι τὴν	ἀπὸ	τῆς ὀχείας μάλιστα. Τὰ μὲν
[6, 29]	ἄγριοι ὄνοι πρὸς τοὺς ἡμέρους,	ἀπό	τινος ὁμοιότητος λεχθέντες. Εἰσὶ δ´
[6, 10]	Εἰσὶ δ´ οἱ πόροι δίκροοι,	ἀπὸ	τοῦ ὑποζώματος καὶ τῆς μεγάλης
[6, 10]	ἄλλων τῶν γαλεοειδῶν μικρὸν προελθόντι	ἀπὸ	τοῦ ὑποζώματος οἷον μαστοὺς λευκούς,
[6, 12]	τροφὴν λαμβάνοντα αὐξάνονται ἐκ τῆς	ἀπὸ	τοῦ ᾠοῦ ἐγγινομένης ὑγρότητος, ὕστερον
[6, 12]	θαλαττίων καὶ τὴν πορφύραν ἴσχειν	ἀπὸ	τούτου τὸ ἄνθος. ~Οἱ δὲ
[6, 3]	λέκιθον κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον	ἀπὸ	τῶν πόρων τῶν φλεβικῶν. Ὀλίγον
[6, 17]	σκύμνων, ὥσπερ καὶ αἱ κύνες	ἀπὸ	τῶν σκυλακίων. Ἐξαγριαίνονται δὲ καὶ
[6, 17]	δὲ καὶ αἱ θήλειαι ἄρκτοι	ἀπὸ	τῶν σκύμνων, ὥσπερ καὶ αἱ
[6, 24]	μὴ ἀπελαύνειν αὐτὸν τοὺς σιτοπώλας	ἀπὸ	τῶν τηλιῶν. {Γηράσκει δὲ βραδύτερον
[6, 23]	ἵππος ἵππῳ ἢ ὄνος ὄνῳ.	Ἀποβαίνει	δὲ καὶ ὁ τῆς κυήσεως
[6, 30]	δ´ ἀφανισμὸς οὐ κατὰ λόγον	ἀποβαίνει·	ἐν ὀλίγαις γὰρ ἡμέραις ἀφανεῖς
[6, 21]	δ´ ὁπλάς, ὁπόταν ποδαγρᾷ, οὐκ	ἀποβάλλει,	ἀλλ´ οἰδεῖ μόνον σφόδρα τοὺς
[6, 9]	καὶ τῶν ἀγρίων ἔνιοι ὀρνίθων	ἀποδιδράσκοντες	τοὺς ἄρρενας τίκτουσι καὶ ἐπῳάζουσιν.
[6, 20]	ὀρθῶς ποιῆσαι τῷ εἰκοστῷ ἔτει	ἀποθανόντα	τὸν κύνα τοῦ Ὀδυσσέως. {Ἐπὶ
[6, 18]	ἕτερον ὀφθαλμὸν ἐκκοπῇ ἡ ὗς,	ἀποθνήσκειν	διὰ ταχέων ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 17]	οὕτω σφοδρῶς ὥστε πολλάκις ἀμφότεροι	ἀποθνήσκουσιν.	Ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ ταῦροι
[6, 30]	χρόνοις οὐ κρατοῦσιν οἱ ἄνθρωποι	ἀποθυμιῶντες	καὶ ἀνορύττοντες, ἔτι δὲ θηρεύοντες
[6, 13]	γονίμων ᾠῶν αὐξανομένων τῶν ἰχθυδίων	ἀποκαθαίρεται	οἷον κέλυφος· τοῦτο δ´ ἐστὶν
[6, 17]	Αἱ μὲν οὖν ἵπποι ὅταν	ἀποκείρωνται,	ἀποπαύονται τῆς ὁρμῆς μᾶλλον καὶ
[6, 11]	καὶ εἴκοσιν, οἱ δὲ τριάκοντα·	ἀποκόπτοντες	γὰρ ἐνίων τὸ οὐραῖον οἱ
[6, 25]	εἰς τοὺς δυσβατωτάτους τόπους καὶ	ἀποκρήμνους	μάλιστα καὶ φαραγγώδεις καὶ συσκίους.
[6, 3]	ὕστερον καὶ τὸ σῶμα ἤδη	ἀποκρίνεται,	μικρὸν τὸ πρῶτον πάμπαν καὶ
[6, 11]	μαλακόν, καὶ ὀστᾶ χονδρώδη ἔχει.	Ἀποκτεῖναι	δὲ φώκην χαλεπὸν βιαίως, ἐὰν
[6, 9]	καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν πτερῶν	ἀπολαμβάνει·	ἐκλέπει δ´ ἐν τριάκονθ´ ἡμέραις
[6, 9]	τῶν δένδρων καὶ ἄρχεται αὖθις	ἀπολαμβάνειν	τὴν πτέρωσιν ἅμα τῇ τούτων
[6, 8]	τὰ δὲ τοσοῦτον χρόνον ὅσον	ἀπολείπει	τὸ θῆλυ τροφὴν αὑτῷ ποριζόμενον.
[6, 18]	δὲ καὶ τῶν εἴκοσιν ὀλίγον	ἀπολείπουσιν.	~Τὰ δὲ πρόβατα κυΐσκεται μὲν
[6, 10]	καταβῇ τὸ ᾠόν, ἐπὶ τούτῳ	ἀπολελυμένῳ	γίνεται ὁ νεοττός. Τὸν αὐτὸν
[6, 3]	λείπεται, ἀπὸ δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ	ἀπολέλυται,	καὶ οὐδὲν γίνεται μεταξὺ ἀλλ´
[6, 16]	ἀλλὰ σπάνιοί εἰσι διὰ τὸ	ἀπόλλυσθαι	ῥᾳδίως· τίκτει γὰρ ἀθρόα καὶ
[6, 14]	καὶ ὅταν {πλείων γένηται χρόνος,	ἀπόλλυται,	ἄλλη δὲ πάλιν ἐπιγίνεται, διὸ
[6, 13]	ὑποχωρούσης ἐπακολουθοῦντες ἐπιρραίνουσι τὸν θορόν.	Ἀπόλλυται	δὲ τὰ πλεῖστ´ αὐτῶν· {διά
[6, 12]	οἱ ἄρρενες ἀνακάπτουσι, τὰ δ´	ἀπόλλυται	ἐν τῷ ὑγρῷ· ὅσα {δ´
[6, 2]	λευκὸν περιίσταται. Ὅταν δὲ τελειωθῇ,	ἀπολύεταί	τε καὶ ἐξέρχεται οὕτω τῷ
[6, 3]	τὸ ἔξω χόριον ὀμφαλὸς τείνων	ἀπολύεται	τοῦ ζῴου συμπεπτωκώς, ὁ δ´
[6, 4]	ἑκκαίδεκα. Τίκτει δὲ ἡ περιστερὰ	ἀπονεοττεύουσα	πάλιν ἐν τριάκονθ´ ἡμέραις. ~Ὁ
[6, 17]	μὲν οὖν ἵπποι ὅταν ἀποκείρωνται,	ἀποπαύονται	τῆς ὁρμῆς μᾶλλον καὶ γίνονται
[6, 30]	καὶ εἴκοσι μύες τὸν ἀριθμόν.	Ἀπορεῖται	δὲ καὶ ἡ τῶν ἐπιπολαζόντων
[6, 12]	περὶ δ´ ἐρυθρίνου καὶ χάννης	ἀπορεῖται·	πάντες γὰρ ἁλίσκονται κυήματα ἔχοντες.
[6, 28]	τοῦ σπανίους εἶναι τοὺς λέοντας,	ἀποροῦντος	τὴν αἰτίαν τοῦ τὸν μῦθον
[6, 12]	ὄντες οἱ φοξῖνοι κυήματ´ ἔχουσιν.	Ἀπορραίνουσι	δὲ τὰ ᾠὰ καί, καθάπερ
[6, 17]	τόπον· αἱ δ´ ἵπποι καὶ	ἀπορραίνουσι	λευκὴν ὑγρότητα περὶ τὸν καιρὸν
[6, 2]	μὲν ὄρνιθες φρίττουσί τε καὶ	ἀποσείονται	καὶ πολλάκις κάρφος περιβάλλονται (ποιοῦσι
[6, 22]	καὶ ἐπιδίδωσι μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν.	Ἀποτελειοῦται	δὲ τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων
[6, 10]	ὁ καλούμενος τῶν γαλεῶν ἀστερίας·	ἀποτίκτει	γὰρ δὶς τοῦ μηνός. Ἄρχονται
[6, 10]	πλείστους μῆνας ἕξ. Πλειστάκις δ´	ἀποτίκτει	ὁ καλούμενος τῶν γαλεῶν ἀστερίας·
[6, 12]	πλὴν πλατὺ καὶ ψαθυρὸν τὸ	ἀποτικτόμενόν	ἐστιν. Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ
[6, 7]	τι αὐτῶν πόρρω καὶ ἐν	ἀποτόμοις	πέτραις. ~Ἐπῳάζει δὲ τὰ πολλὰ
[6, 25]	ὀχεύονται, τίκτουσι δὲ τοῦ ἔαρος	ἀποχωροῦσαι	εἰς τοὺς δυσβατωτάτους τόπους καὶ
[6, 5]	γὺψ νεοττεύει μὲν ἐπὶ πέτραις	ἀπροσβάτοις·	διὸ σπάνιον ἰδεῖν νεοττιὰν γυπὸς
[6, 21]	τῆς αὐτῆς ἡμέρας, ἐὰν μὴ	ἄρα	διαλιπόντες· οἱ δὲ νεώτεροι καὶ
[6, 20]	δ´ ἐστὶν ἡμέραι ἑξήκοντα) κἂν	ἄρα	μιᾷ ἢ δυσὶν ἢ τρισὶ
[6, 20]	ἤδη δέ τινες καὶ τούτων	ἄρασαι	τὸ σκέλος οὔρησαν. Τίκτει δὲ
[6, 26]	ἐστι τῆς Ἀσίας ἐν τῇ	Ἀργινούσῃ,	οὗ ἐτελεύτησεν Ἀλκιβιάδης, αἱ ἔλαφοι
[6, 20]	γὰρ μᾶλλον δύνανται ὀχεύειν ἢ	ἀργοῦντες.	Ζῇ δ´ ἡ μὲν Λακωνικὴ
[6, 30]	ἑκατὸν καὶ εἴκοσι μύες τὸν	ἀριθμόν.	Ἀπορεῖται δὲ καὶ ἡ τῶν
[6, 29]	καὶ τρία καὶ τέτταρα τὸν	ἀριθμόν.	Ἔστι δὲ τὴν ἰδέαν ἐπ´
[6, 16]	διαιρουμένοις εἰς τὸν τῶν ἑβδομάδων	ἀριθμόν.	Κύουσι δὲ πλεῖστον χρόνον οὓς
[6, 10]	Ἐγγίνεται δὲ καὶ ἐν τῇ	ἀριστερᾷ	ἄρρενα καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ
[6, 18]	βιβάσῃ, μία ὀχεία, ὥσπερ εἴρηται,	ἀρκεῖ.	Συμφέρει δ´ ὀχεύοντι μὲν τῷ
[6, 17]	Χαλεπαὶ δὲ καὶ αἱ θήλειαι	ἄρκτοι	ἀπὸ τῶν σκύμνων, ὥσπερ καὶ
[6, 17]	ἐπὶ τῶν ἀγρίων· καὶ γὰρ	ἄρκτοι	καὶ λύκοι καὶ λέοντες χαλεποὶ
[6, 27]	δέρματος ὑγιοῦς ὄντος. ~Αἱ δ´	ἄρκτοι	τὴν μὲν ὀχείαν ποιοῦνται, ὥσπερ
[6, 27]	ὡσαύτως τῇ ἄρκτῳ. Κύουσαν δ´	ἄρκτον	ἔργον ἐστὶ λαβεῖν. ~Λέων δ´
[6, 17]	οὔτε πρὸς δυσμάς, ἀλλὰ πρὸς	ἄρκτον	ἢ νότον. Ὅταν δ´ ἐμπέσῃ
[6, 29]	ἀναβαίνουσα, τίκτει δ´ ὥσπερ ἡ	ἄρκτος,	καὶ ἔτι μᾶλλον ἀδιάρθρωτον. Ὅταν
[6, 27]	ἐπὶ τῆς γῆς. Κύει δ´	ἄρκτος	τριάκονθ´ ἡμέρας. Τίκτει δὲ καὶ
[6, 26]	Ἡ δ´ ὀχεία γίνεται μετ´	ἀρκτοῦρον	περὶ τὸν Βοηδρομιῶνα καὶ Μαιμακτηριῶνα.
[6, 14]	ὥραν· διαμένει γὰρ ἀρξάμενος ἀπὸ	ἀρκτούρου	μετοπωρινοῦ μέχρι τοῦ ἔαρος. Σημεῖον
[6, 27]	ἡμέρας, καὶ τἆλλα ὡσαύτως τῇ	ἄρκτῳ.	Κύουσαν δ´ ἄρκτον ἔργον ἐστὶ
[6, 8]	ἡ μὲν θήλεια ἀπὸ δείλης	ἀρξαμένη	τήν τε νύχθ´ ὅλην ἐπῳάζει
[6, 14]	ἄλλην γίνεται ὥραν· διαμένει γὰρ	ἀρξάμενος	ἀπὸ ἀρκτούρου μετοπωρινοῦ μέχρι τοῦ
[6, 20]	γὰρ ἁπλῶς εἰπεῖν, ὅταν ἰσχύειν	ἄρξωνται,	αὐτὸ ποιοῦσιν. Αἱ δὲ θήλειαι
[6, 4]	δ´ οἱ ὄρνιθες, ἐπειδὰν ἅπαξ	ἄρξωνται	τίκτειν, διὰ τέλους ὡς εἰπεῖν
[6, 8]	διαμένουσι διὰ παντὸς ἐφεδρεύουσαι, ὅτανπερ	ἄρξωνται	τοῦτο ποιεῖν. Πρὸς δὲ τόποις
[6, 30]	εἴωθε γίνεσθαι πλῆθος ἀμύθητον τῶν	ἀρουραίων,	ὥστ´ ὀλίγον λείπεσθαι τοῦ σίτου
[6, 6]	τούτῳ ἄπαστος γίνεσθαι, ὅπως μὴ	ἁρπάζῃ	τοὺς τῶν θηρίων σκύμνους· οἵ
[6, 4]	περιστερὰ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	ἄρρεν	καὶ θῆλυ, καὶ τούτων ὡς
[6, 23]	ἵππος καὶ ὄνος, κατὰ τὸ	ἄρρεν,	λέγω δ´ ἐν ὅσῳ χρόνῳ
[6, 4]	ὡς τὸ πολὺ πρότερον τὸ	ἄρρεν	τίκτει· καὶ τεκοῦσα μίαν ἡμέραν
[6, 2]	περιφέρειαν ἔχοντα κατὰ τὸ ὀξὺ	ἄρρενα.	Ἐκλέπεται μὲν οὖν ἐπῳαζόντων τῶν
[6, 10]	δὲ καὶ ἐν τῇ ἀριστερᾷ	ἄρρενα	καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ θήλεα,
[6, 21]	κρατεῖ πολλάκις. Ὀχεύει δὲ τὰ	ἄρρενα	καὶ ὀχεύεται τὰ θήλεα ἐνιαύσια
[6, 10]	τῇ αὐτῇ ἅμα θήλεα καὶ	ἄρρενα.	Καὶ τὰ ἔμβρυα διαιρούμενα, ὁμοίως
[6, 17]	τριῶν μηνῶν. Ὅλως δὲ τὰ	ἄρρενα	πάντα ἢ τὰ πλεῖστα οὐ
[6, 26]	γὰρ ὑπομένει ἡ θήλεια τὸν	ἄρρενα	πολλάκις διὰ τὴν συντονίαν) οὐ
[6, 9]	οἱ τρέφοντες διὰ τὸ τὸν	ἄρρενα	τῆς θηλείας τοῦτο δρώσης ἐπιπετόμενον
[6, 8]	περὶ τῶν περιστερῶν, διαδεχόμενα τὰ	ἄρρενα	τοῖς θήλεσι, τὰ δὲ τοσοῦτον
[6, 22]	ἐν δὲ τῇ γαστρὶ τὰ	ἄρρενα	τῶν θηλειῶν, καθάπερ καὶ ἐπὶ
[6, 17]	ἔλθωσι, καὶ χωρὶς βόσκονται τὰ	ἄρρενα	τῶν θηλειῶν. Καὶ αἱ ὕες
[6, 20]	Λακωνικῶν διὰ τὸ πονεῖν τοὺς	ἄρρενας	μᾶλλον μακροβιώτεραι αἱ θήλειαι τῶν
[6, 9]	ἀγρίων ἔνιοι ὀρνίθων ἀποδιδράσκοντες τοὺς	ἄρρενας	τίκτουσι καὶ ἐπῳάζουσιν. Ὑποτίθεται δὲ
[6, 14]	θήλειαι αὐτῶν καὶ θορὸν οἱ	ἄρρενες.	Ἀλλὰ γένος τί ἐστιν αὐτῶν
[6, 12]	λέγεται, τὰ μὲν πολλὰ οἱ	ἄρρενες	ἀνακάπτουσι, τὰ δ´ ἀπόλλυται ἐν
[6, 21]	ἔτη αἱ θήλειαι· καὶ οἱ	ἄρρενες	δ´, ἂν ἐκτμηθῶσιν. Ἔνιοι δὲ
[6, 20]	αἵ τε θήλειαι καὶ οἱ	ἄρρενες.	Διὰ δὲ τὸ τούτους μόνους
[6, 20]	αἱ θήλειαι καὶ ὀχεύουσιν οἱ	ἄρρενες	ἕως ἂν ζῶσιν. Ἴδιον δ´
[6, 17]	καὶ γίνονται κατηφέστεραι. Οἱ δ´	ἄρρενες	ἵπποι διαγινώσκουσι τὰς θηλείας τὰς
[6, 26]	πλησθῶσιν αἱ θήλειαι, ἐκκρίνονται οἱ	ἄρρενες	καθ´ ἑαυτούς, καὶ διὰ τὴν
[6, 12]	τῶν ἰχθύων οἱ μὲν πλεῖστοι	ἄρρενες	καὶ θήλεις, περὶ δ´ ἐρυθρίνου
[6, 2]	μὴ παρῇ, κύσασαι ὥσπερ οἱ	ἄρρενες·	καὶ οὐδὲν προϊέμεναι εἰς ἀλλήλας
[6, 13]	μιᾷ δὲ θηλείᾳ πολλάκις ἀκολουθοῦσιν	ἄρρενες	καὶ τρισκαίδεκα καὶ τεσσαρεσκαίδεκα· τῆς
[6, 8]	παντός· τρέφουσι δ´ αὐτὰς οἱ	ἄρρενες	κομίζοντες τὴν τροφὴν αὐταῖς καὶ
[6, 17]	ὅταν ἐκτέκωσι πρῶτον, οἱ δ´	ἄρρενες	περὶ τὴν ὀχείαν. Οἵ τε
[6, 10]	ἐκ τῶν ᾠῶν. Οἱ δ´	ἄρρενες	περὶ τὸν χρόνον τῆς ὀχείας
[6, 13]	Θορὸν δὲ πάντες ἔχουσιν οἱ	ἄρρενες	πλὴν ἐγχέλυος· αὕτη δ´ οὐδέτερον
[6, 13]	θήλειαι τὸ ᾠὸν οὔθ´ οἱ	ἄρρενες	τὸν θορόν, ἀλλ´ ἔχουσιν ἀεὶ
[6, 22]	τῶν ἵππων γονιμώτεροι, καὶ οἱ	ἄρρενες	τῶν ἀρρένων καὶ αἱ θήλειαι
[6, 22]	Ἐλάττω δὲ χρόνον βιοῦσιν οἱ	ἄρρενες	τῶν θηλειῶν διὰ τὰς ὀχείας,
[6, 20]	ἐπίδηλον, μακροβιώτεροι δ´ ὅμως οἱ	ἄρρενες	τῶν θηλειῶν εἰσιν. Ὀδόντας δὲ
[6, 20]	δὲ σκέλος αἴροντες οὐροῦσιν οἱ	ἄρρενες	ὡς μὲν ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 20]	θηλείᾳ τοῦτο συμβαίνει, τῷ δ´	ἄρρενι	οὐδὲν τούτων. Τὸ δὲ σκέλος
[6, 19]	μήτηρ. Θηλυγόνα δέ, τὰ δ´	ἀρρενογόνα	γίνεται διά τε τὰ ὕδατα
[6, 19]	τὰ μὲν θηλυγόνα τὰ δ´	ἀρρενογόνα)	καὶ διὰ τὰς ὀχείας ὡσαύτως,
[6, 28]	αἰδοίων ὃ λέγεται, ὡς ἔχει	ἄρρενος	καὶ θηλείας, ψεῦδός ἐστιν. Ἀλλ´
[6, 17]	δὲ πολὺ ἢ τὸ τοῦ	ἄρρενος·	καὶ καλοῦσί τινες τοῦτο ἱππομανές,
[6, 2]	γὰρ κατὰ πνεῦμα στῇ τοῦ	ἄρρενος,	κυΐσκεται καὶ εὐθὺς ἄχρηστος γίνεται
[6, 24]	βραδύτερον ὁ θῆλυς ὀρεὺς τοῦ	ἄρρενος.	Λέγουσι δ´ ἔνιοι ὅτι ἡ
[6, 28]	Ἀλλ´ ἔχει τὸ μὲν τοῦ	ἄρρενος	ὅμοιον τῷ τῶν λύκων καὶ
[6, 23]	ἐτῶν, καὶ ἡ θήλεια τοῦ	ἄρρενος	πλείω ἔτη. Ὅταν δ´ ἵππος
[6, 4]	ἐστι περὶ τὴν τεκνοτροφίαν τοῦ	ἄρρενος,	ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα ζῷα
[6, 19]	δὲ καὶ τὰ θηλυτοκοῦντα καὶ	ἀρρενοτοκεῖ·	δεῖ δ´ ὁρᾶν ὀχευόμενα πρὸς
[6, 19]	ὡσαύτως, καὶ {βορείοις μὲν ὀχευόμενα	ἀρρενοτοκεῖ	μᾶλλον, νοτίοις δὲ θηλυτοκεῖ. Μεταβάλλει
[6, 22]	Ἀποτελειοῦται δὲ τὰ θήλεα τῶν	ἀρρένων	ἔμπροσθεν, ἐν δὲ τῇ γαστρὶ
[6, 20]	μᾶλλον μακροβιώτεραι αἱ θήλειαι τῶν	ἀρρένων·	ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων λίαν
[6, 25]	δ´ ἄρρην σπανίως. Τῶν δ´	ἀρρένων	καὶ ἀγρίων οἱ τομίαι μείζους
[6, 22]	γονιμώτεροι, καὶ οἱ ἄρρενες τῶν	ἀρρένων	καὶ αἱ θήλειαι τῶν θηλειῶν.
[6, 16]	οὖν τῆς ὀχείας ἀγέλαι γίνονται	ἀρρένων	καὶ θηλειῶν· ὅταν δὲ περὶ
[6, 21]	τὴν ἀκμήν. Ἥκιστα δὲ τῶν	ἀρρένων	λάγνον ἐστὶ βοῦς. Ὀχεύει δ´
[6, 22]	καὶ τῶν θηλειῶν καὶ τῶν	ἀρρένων	μετ´ ἄνθρωπον ἵππος ἐστίν. Ἡ
[6, 17]	παχύτερον ἔτι ἢ τὸ τῶν	ἀρρένων·	ὄνου δὲ λεπτότερον τὸ τῶν
[6, 19]	δὲ ποίμνῃ κατασκευάζουσιν ἡγεμόνα τῶν	ἀρρένων,	ὃς ὅταν ὀνόματι κληθῇ ὑπὸ
[6, 10]	ὑστέραν εἰσὶν οἱ πόροι τῶν	ἀρρένων,	ὅταν δὲ μὴ αὐτὴ ἡ
[6, 10]	Θεωρείσθωσαν δὲ καὶ οἱ τῶν	ἀρρένων	πόροι, ὡς ἔχουσιν, ἐκ τῶν
[6, 28]	αἰδοίῳ, ἔχει δ´ ὥσπερ ὁ	ἄρρην	αὐτὸ ὑποκάτω τῆς κέρκου, πόρον
[6, 24]	μὲν καθαίρεται οὐροῦσα, ὁ δ´	ἄρρην	διὰ τὸ ὀσφραίνεσθαι τοῦ οὔρου
[6, 22]	δ´ ἄρχεται ὀχεύειν ὁ μὲν	ἄρρην	διετής, καὶ ἡ θήλεια διετὴς
[6, 17]	κάμηλος περὶ τὴν ὀχείαν ὁ	ἄρρην,	ἐάν τ´ ἄνθρωπος ἐάν τε
[6, 21]	~Βοῦς δὲ πληροῖ μὲν ὁ	ἄρρην	ἐκ μιᾶς ὀχείας, βαίνει δὲ
[6, 25]	καὶ συσκίους. Διατρίβει δ´ ὁ	ἄρρην	ἐν ταῖς ὑσὶν ὡς ἐπὶ
[6, 4]	θάτερον. Ἐπῳάζει δὲ καὶ ὁ	ἄρρην	ἐν τῷ μέρει τῆς ἡμέρας,
[6, 22]	μήκους καὶ ὕψους, ὁ δ´	ἄρρην	ἓξ ἐτῶν· μετὰ δὲ ταῦτα
[6, 12]	ὅταν γὰρ ἐκτέκῃ, παρεπόμενος ὁ	ἄρρην	ἐπιρραίνει ἐπὶ τὰ ᾠὰ τὸν
[6, 8]	θήλεια ἐπὶ δὲ θατέρῳ ὁ	ἄρρην	ἐπῳάζει, καὶ ἐκλέψας ἐκτρέφει ἑκάτερος
[6, 2]	ἀλλήλας, ὅταν μέλλῃ ἀναβαίνειν ὁ	ἄρρην,	ἢ οὐκ ἂν ὀχεύσειεν· ὁ
[6, 13]	ἂν πλεῖστον τέκωσιν, ᾠοφυλακεῖ ὁ	ἄρρην,	ἡ δὲ θήλεια ἀπέρχεται τεκοῦσα.
[6, 26]	παρεκκλίνουσιν ἀλλήλας. Μεταλλάττει δ´ ὁ	ἄρρην	καὶ οὐ πρὸς μιᾷ διατρίβει,
[6, 13]	γλανίων αὔξησις, διὸ προσεδρεύει ὁ	ἄρρην	καὶ τετταράκοντα καὶ πεντήκοντα ἡμέρας,
[6, 28]	ἡ λέαινα χαίτην, ἀλλ´ ὁ	ἄρρην	λέων. Βάλλει δ´ ὁ λέων
[6, 2]	αἱ θήλειαι ἀλλήλαις ἀναβαίνουσιν, ὅταν	ἄρρην	μὴ παρῇ, κύσασαι ὥσπερ οἱ
[6, 22]	μακρός. Ὀχεύει δ´ ὁ μὲν	ἄρρην	πᾶσάν τε ὥραν καὶ ἕως
[6, 20]	μὲν Λακωνικὴ κύων ὁ μὲν	ἄρρην	περὶ ἔτη δέκα, ἡ δὲ
[6, 27]	καὶ ἡ θήλεια καὶ ἡ	ἄρρην	πιότατοι· ὅταν δ´ ἐκθρέψῃ, τρίτῳ
[6, 25]	ἡ θήλεια φωνεῖ, ὁ δ´	ἄρρην	σπανίως. Τῶν δ´ ἀρρένων καὶ
[6, 17]	πλείους. Ὅταν δὲ προσίῃ τις	ἄρρην,	συστρέψας εἰς ταὐτὸ καὶ περιδραμὼν
[6, 8]	ἕως ἀκρατίσματος ὥρας, ὁ δ´	ἄρρην	τὸ λοιπὸν τοῦ χρόνου. Οἱ
[6, 12]	ἀλλ´ ὅσα ἂν ἐπιρράνῃ ὁ	ἄρρην	τῷ θορῷ· ὅταν γὰρ ἐκτέκῃ,
[6, 12]	ἐπὶ τῶν μαλακίων· ὁ γὰρ	ἄρρην	τῶν σηπιῶν, ὅταν ἐκτέκῃ ἡ
[6, 12]	δὲ δίς. Διαφέρει δ´ ὁ	ἄρρην	φύκης τῆς θηλείας τῷ μελάντερος
[6, 21]	φασι πεποιηκέναι τινὲς ὀρθῶς ποιήσαντα	ἄρσενα	πενταέτηρον" καὶ τὸ βοὸς ἐννεώροιο"
[6, 9]	τοῖς πρώτοις τῶν δένδρων καὶ	ἄρχεται	αὖθις ἀπολαμβάνειν τὴν πτέρωσιν ἅμα
[6, 22]	ἵπποις, ἧττον δέ. ~Ἵππος δ´	ἄρχεται	ὀχεύειν ὁ μὲν ἄρρην διετής,
[6, 3]	τὸ ὀξύ, ᾗπέρ ἐστιν ἡ	ἀρχή	τε τοῦ ᾠοῦ καὶ ἐκλέπεται
[6, 3]	ὀμφαλὸς ὤν. Ἡ μὲν οὖν	ἀρχὴ	τοῦ νεοττοῦ ἐστιν ἐκ τοῦ
[6, 2]	ἀλλήλων. Αἱ δὲ πρὸς τῇ	ἀρχῇ	τοῦ ὠχροῦ χάλαζαι οὐδὲν συμβάλλονται
[6, 10]	τῆς μεγάλης φλεβὸς ἔχοντες τὴν	ἀρχήν.	Περὶ μὲν οὖν τὸν χρόνον
[6, 16]	τίκτουσι δὲ περὶ τὸν Ἑκατομβαιῶνα	ἀρχόμενον·	τίκτουσι δ´ οἷον ἐν θυλάκῳ
[6, 12]	ἀφ´ οὗ τὸ φυκίον εἶναι.	Ἀρχομένου	δὲ γίνεται τοῦ θέρους. Τούτῳ
[6, 16]	πρώτοις, καὶ σάλπη τοῦ θέρους	ἀρχομένου	ἐν τοῖς πλείστοις, ἐνιαχοῦ δὲ
[6, 25]	ὕες αἱ ἄγριαι τοῦ χειμῶνος	ἀρχομένου	ὀχεύονται, τίκτουσι δὲ τοῦ ἔαρος
[6, 2]	αἱ νεοττίδες πρῶτον τίκτουσιν εὐθὺς	ἀρχομένου	τοῦ ἔαρος, καὶ πλείω τίκτουσιν
[6, 29]	κατὰ μίαν ὥραν, καὶ τίκτει	ἀρχομένου	τοῦ θέρους. Λέγεται δέ τις
[6, 14]	γινομένοις. Ἐν τούτῳ ἰχθύδια ἐνεγίνετο	ἀρχομένου	τοῦ ὕδατος. Ἦν δὲ κεστρέων
[6, 22]	δὲ τὰ πρόσθια σκέλη συνεπαίρειν.	Ἄρχονται	δ´ ὀχεύεσθαι αἱ ἵπποι τοῦ
[6, 10]	ἀποτίκτει γὰρ δὶς τοῦ μηνός.	Ἄρχονται	δ´ ὀχεύεσθαι μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Οἱ
[6, 21]	καὶ δεκάμηνοι ὠχεύθησαν καὶ ὤχευσαν.	Ἄρχονται	δὲ τῆς ὀχείας περὶ τὸν
[6, 22]	ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ	ἄρχονται	ὀχεύειν τριετεῖς ὄντες, καὶ αἱ
[6, 17]	δὲ γάλα γίνεται, ὅταν ὀχεύεσθαι	ἄρχωνται,	πυοειδές· χρήσιμον δὲ γίνεται, ἐπειδὰν
[6, 16]	Πόντῳ, γίνονται ἐκ τοῦ ᾠοῦ	ἃς	καλοῦσιν οἱ μὲν σκορδύλας, οἱ
[6, 26]	τῷ χειμῶνι γίνονται λεπτοὶ καὶ	ἀσθενεῖς,	πρὸς δ´ ἔαρ μάλιστ´ ἀκμάζουσι
[6, 26]	γὰρ ἔντερον ἔχει λεπτὸν καὶ	ἀσθενὲς	οὕτως ὥστ´ ἐὰν ἠρέμα τις
[6, 17]	ὕες οἱ ἄγριοι χαλεπώτατοι, καίπερ	ἀσθενέστατοι	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ὄντες,
[6, 22]	τὰ ἔκγονα τούτων ἐλάττω καὶ	ἀσθενικώτερα·	ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 26]	διὰ τὸ καῦμα καὶ τὸ	ἄσθμα	εἰς τὸ ὕδωρ. Καθ´ ὃν
[6, 14]	καὶ ἐν ποταμοῖς ἐν τῇ	Ἀσίᾳ,	οὐ διαρρέουσιν εἰς τὴν θάλατταν,
[6, 26]	Ἐλαφώεντι καλουμένῳ, ὅ ἐστι τῆς	Ἀσίας	ἐν τῇ Ἀργινούσῃ, οὗ ἐτελεύτησεν
[6, 8]	αὑτοῖς πορίζεσθαι καὶ μὴ παντάπασιν	ἄσιτοι	εἶναι. Ἐπῳάζουσι δὲ καὶ τῶν
[6, 10]	ἀποτίκτει ὁ καλούμενος τῶν γαλεῶν	ἀστερίας·	ἀποτίκτει γὰρ δὶς τοῦ μηνός.
[6, 13]	τὸν τόκον μάλιστα ἐπὶ τοῖς	ἄστροις)	χαλκὶς δὲ τίκτει τρίς, οἱ
[6, 17]	τούτοις ἀνατρέπειν {τὰς οἰκήσεις αὐτῶν	ἅτε	φαύλως ᾠκοδομημένας, καὶ ἄλλα πολλὰ
[6, 22]	τῶν ἵππων αἱ μὲν καὶ	ἄτεκνοι	ὅλως, αἱ δὲ συλλαμβάνουσι μέν,
[6, 21]	θέλει ζῆν· μαλακαὶ γὰρ καὶ	ἀτελεῖς	γίνονται αἱ ὁπλαί. Τίκτει δ´
[6, 17]	μετ´ ἀλλήλων εἰσίν, ὃ καλεῖται	ἀτιμαγελεῖν·	πολλάκις γὰρ οἵ γ´ ἐν
[6, 3]	ψυχρόν, σφόδρα στίλβον πρὸς τὴν	αὐγήν,	στερεὸν δ´ οὐδέν. Τὰ μὲν
[6, 13]	ἂν ἐπιψαύσῃ ὁ θορός, καὶ	αὐθημερὸν	καὶ ὕστερον ἔτι. Τὸ μὲν
[6, 19]	καὶ ἐπειδὰν τέκῃ, καὶ ἔαρος	αὖθις.	Αἰγῶν δ´ ἡγεμόνα οὐ καθιστᾶσιν
[6, 9]	πρώτοις τῶν δένδρων καὶ ἄρχεται	αὖθις	ἀπολαμβάνειν τὴν πτέρωσιν ἅμα τῇ
[6, 10]	τοῦ ὀστράκου ὅμοιον ταῖς τῶν	αὐλῶν	γλώτταις, καὶ πόροι τριχώδεις ἐγγίνονται
[6, 16]	μετοπώρου. Τίκτει δὲ καὶ ὁ	αὐλωπίας,	ὃν καλοῦσί τινες ἀνθίαν, τοῦ
[6, 16]	αὐξίδας διὰ τὸ ἐν ὀλίγαις	αὐξάνεσθαι	ἡμέραις, καὶ ἐξέρχονται μὲν τοῦ
[6, 10]	ὥσπερ εἴρηται, οἷον τοῖς σκυλίοις·	αὐξανόμενα	δὲ περιέρχεται. Οὔσης δὲ δικρόας
[6, 10]	κατὰ τὴν ῥάχιν, ἐκεῖθεν δ´	αὐξανόμενα	μεταβαίνει. Τὸ δ´ ᾠὸν γίνεται
[6, 10]	μὲν οὖσιν ὁ ὀμφαλὸς μακρός,	αὐξανομένοις	δ´ ἐλάττων, καὶ τέλος μικρός,
[6, 2]	φαίνεται, ἔπειτα ἐρυθρὸν καὶ αἱματῶδες,	αὐξανόμενον	δ´ ὠχρὸν καὶ ξανθὸν ἅπαν·
[6, 10]	γίνεται τὸ πρῶτον· ὁμοίως δ´	αὐξανομένου	ἀεὶ ἔλαττον γίνεται τὸ ᾠόν,
[6, 3]	καὶ τὸ μεταξὺ τούτων ὑγρόν.	Αὐξανομένου	γὰρ τοῦ νεοττοῦ κατὰ μικρὸν
[6, 3]	πόροι φλεβικοὶ ἔναιμοι ἑλισσόμενοι φέρουσιν	αὐξανομένου	εἰς ἑκάτερον τῶν χιτώνων τῶν
[6, 6]	νεοττοὶ ὠμμένοι εἰσίν. Ἐκβάλλει δ´	αὐξανομένων	τὸν ἕτερον τῶν νεοττῶν ἀχθόμενος
[6, 13]	Ἀπὸ δὲ τῶν γονίμων ᾠῶν	αὐξανομένων	τῶν ἰχθυδίων ἀποκαθαίρεται οἷον κέλυφος·
[6, 12]	μὲν πρῶτον οὐδεμίαν τροφὴν λαμβάνοντα	αὐξάνονται	ἐκ τῆς ἀπὸ τοῦ ᾠοῦ
[6, 16]	καὶ αἱ ἀμίαι πολὺ ἐπιδήλως	αὐξάνονται.	Ὅλως δὲ δεῖ νομίζειν τοῖς
[6, 12]	ὕστερον δὲ τρέφονται ἕως ἂν	αὐξηθῶσι	τοῖς ποταμίοις ὕδασιν. Τοῦ δὲ
[6, 14]	χείρους διὰ τὸ ταχὺ λαμβάνειν	αὔξησιν.	Γίνονται δ´ ἐν τοῖς ἐπισκίοις
[6, 16]	πάντες ἰχθύες ταχεῖαν λαμβάνουσι τὴν	αὔξησιν,	πάντες δ´ ἐν τῷ Πόντῳ
[6, 11]	τέκνα μικρὰ ὄντα. Τὴν δ´	αὔξησιν	τὰ τέκνα τῶν δελφίνων ποιοῦνται
[6, 13]	ἤδη ἰχθύδιά ἐστιν. Λαμβάνει δ´	αὔξησιν	τὰ ᾠά, ὧν ἂν ἐπιψαύσῃ
[6, 13]	τῶν ᾠῶν ἡ τῶν γλανίων	αὔξησις,	διὸ προσεδρεύει ὁ ἄρρην καὶ
[6, 16]	θυλάκῳ τὰ ᾠά. Ἡ δ´	αὔξησίς	ἐστι τῶν θυννίδων ταχεῖα· ὅταν
[6, 26]	τὰ θηρία φόβον. Ἡ δ´	αὔξησις	ταχεῖα τῶν νεβρῶν. Κάθαρσις δὲ
[6, 26]	ἥ τε κύησις καὶ ἡ	αὔξησις	τῶν νεβρῶν συμβαίνει οὐχ ὡς
[6, 16]	μὲν σκορδύλας, οἱ δὲ Βυζάντιοι	αὐξίδας	διὰ τὸ ἐν ὀλίγαις αὐξάνεσθαι
[6, 4]	γεννηθέντα διαφθαρῇ· πολλαὶ γὰρ διαφθείρουσιν	αὐτὰ	τῶν ὀρνίθων. Τίκτει μὲν οὖν,
[6, 29]	αἱ ἡμίονοι, τὴν ταχυτῆτα διαφέροντες.	Αὗται	αἱ ἡμίονοι γεννῶσιν ἐξ ἀλλήλων.
[6, 30]	θηρεύοντες καὶ τὰς ὗς ἐμβάλλοντες·	αὗται	γὰρ ἀνορύττουσι τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι
[6, 12]	ἐνιαυτοῦ, πλὴν τῶν μικρῶν φυκίδων·	αὗται	δὲ δίς. Διαφέρει δ´ ὁ
[6, 17]	τὸν ἄλλον χρόνον· ῥεῖ δ´	αὐταῖς	ἐκ τοῦ αἰδοίου ὅμοιον γονῇ,
[6, 26]	ὅταν δὲ τίκτωσι, γίνεται φλεγματώδης	αὐταῖς	κάθαρσις. Εἴθισται δ´ ἄγειν τοὺς
[6, 8]	οἱ ἄρρενες κομίζοντες τὴν τροφὴν	αὐταῖς	καὶ σιτίζοντες. Τῶν δὲ φαβῶν
[6, 26]	ἔστι δὲ τοῦτο τὸ χωρίον	αὐταῖς	καταφυγή, πέτρα περιρραγεῖσα μίαν ἔχουσα
[6, 22]	τὸ ἔμβρυον, καὶ φασὶ γίνεσθαι	αὐτὰς	εὐτοκωτέρας. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα
[6, 8]	οὖσαι διὰ παντός· τρέφουσι δ´	αὐτὰς	οἱ ἄρρενες κομίζοντες τὴν τροφὴν
[6, 17]	πολλάκις, ὅταν σκυζῶσι, καὶ πρὸς	αὑτὰς	παίζουσιν. Τὰ μὲν οὖν περὶ
[6, 10]	δεξιᾷ θήλεα, καὶ ἐν τῇ	αὐτῇ	ἅμα θήλεα καὶ ἄρρενα. Καὶ
[6, 10]	ἄλλη γένεσις ἤδη πᾶσα ἡ	αὐτὴ	ἡ ἐκ τοῦ ᾠοῦ τῶν
[6, 10]	τῶν ἀρρένων, ὅταν δὲ μὴ	αὐτὴ	ἡ ὥρα, ἧττον διάδηλοι τῷ
[6, 20]	ἐλάττους μιᾷ. Τυφλὰ δὲ γίνεται	αὐτῇ	τὰ σκυλάκια, ὅταν τέκῃ, δώδεκα
[6, 16]	τοῖς δ´ ἄλλοις οὐχ ἡ	αὐτὴ	ὥρα τοῦ ἔτους, ἀλλὰ τοῖς
[6, 11]	Ζῳοτοκεῖ μὲν οὖν εὐθὺς ἐν	αὑτῇ,	καὶ τίκτει ζῷα, καὶ χόριον
[6, 16]	τὴν βελόνην· ἐκτίκτει γὰρ πρὸς	αὑτῇ,	κἄν τις θίγῃ, φεύγουσιν. Ἡ
[6, 6]	ποιοῦνται τὸ λοιπόν, πλὴν κορώνης·	αὕτη	δ´ ἐπί τινα χρόνον ἐπιμελεῖται·
[6, 13]	ἔχουσιν οἱ ἄρρενες πλὴν ἐγχέλυος·	αὕτη	δ´ οὐδέτερον οὔτ´ ᾠὸν οὔτε
[6, 1]	πάντα ὀλιγόγονά ἐστιν, ἔξω κεγχρίδος·	αὕτη	δὲ πλεῖστα τίκτει τῶν γαμψωνύχων.
[6, 14]	τῆς ἀμμώδους γῆς· καὶ ἔστιν	αὕτη	ἡ ἀφύη ἀναυξὴς καὶ ἄγονος,
[6, 14]	ἐκ τοῦ πελάγους ἡ ἀφύη	αὕτη.	Καὶ εὐθηνεῖ δὲ καὶ ἁλίσκεται
[6, 10]	Ἔχει δ´ ἡ ὑστέρα καὶ	αὕτη	καὶ ἡ τῶν ἄλλων τῶν
[6, 20]	τοῖς σκυλακίοις τικτομένοις, ἔστι δ´	αὕτη	παχεῖα καὶ φλεγματώδης· καὶ τὸ
[6, 21]	οἱ δὲ νεώτεροι καὶ τὴν	αὐτὴν	βιάζονται πλεονάκις καὶ ἐπὶ πολλὰς
[6, 21]	οὐδ´ ἀναβαίνουσι πλεονάκις ἐπὶ τὴν	αὐτὴν	τῆς αὐτῆς ἡμέρας, ἐὰν μὴ
[6, 16]	κεστρέων, καὶ ὁ μύξων τὴν	αὐτὴν	ὥραν καὶ ἴσον χρόνον κύουσι
[6, 16]	καὶ τῆς κυήσεως εἶναι τὴν	αὐτὴν	ὥραν μήτε τοῦ τόκου καὶ
[6, 16]	πάντες οἱ ἰχθύες ποιοῦνται τὴν	αὐτὴν	ὥραν οὔθ´ ὁμοίως, οὔτε κύουσι
[6, 11]	κρόταφον· τὸ γὰρ σῶμα σαρκῶδες	αὐτῆς	ἐστιν. Ἀφίησι δὲ φωνὴν ὁμοίαν
[6, 21]	πλεονάκις ἐπὶ τὴν αὐτὴν τῆς	αὐτῆς	ἡμέρας, ἐὰν μὴ ἄρα διαλιπόντες·
[6, 11]	διὸ μετὰ τῶν ἐνύδρων περὶ	αὐτῆς	λεκτέον. Ζῳοτοκεῖ μὲν οὖν εὐθὺς
[6, 10]	πρῶτον τοῦ ἔαρος· εὐθηνεῖ δ´	αὐτῆς	μάλιστα μὲν ὁ γόνος ὁ
[6, 3]	ἰχωροειδοῦς. Εἶτ´ ἄλλος ὑμὴν περὶ	αὐτὸ	ἤδη τὸ ἔμβρυον, ὥσπερ εἴρηται,
[6, 20]	ἁπλῶς εἰπεῖν, ὅταν ἰσχύειν ἄρξωνται,	αὐτὸ	ποιοῦσιν. Αἱ δὲ θήλειαι πᾶσαι
[6, 2]	κάρφος περιβάλλονται (ποιοῦσι δὲ τὸ	αὐτὸ	τοῦτο καὶ τεκοῦσαι ἐνίοτε) αἱ
[6, 6]	καὶ ἄλλα τῶν ὀρνέων τὸ	αὐτὸ	τοῦτο· πολλάκις γάρ, ὅσα πλείω
[6, 28]	ἔχει δ´ ὥσπερ ὁ ἄρρην	αὐτὸ	ὑποκάτω τῆς κέρκου, πόρον δ´
[6, 4]	Τῶν δὲ πλείστων ὀρνέων οὐδὲν	αὐτοετὲς	γεννᾷ. Ἅπαντες δ´ οἱ ὄρνιθες,
[6, 17]	αὐτοὺς παρέχειν· καὶ προσάγοντες δ´	αὐτοῖς	ἑτέρους κολάζουσι καὶ δουλοῦνται προστάττοντες
[6, 29]	οἱ κύνες, καὶ τρέφονται τοῖς	αὐτοῖς·	ζῶσι δὲ περὶ ἔτη ἕξ·
[6, 12]	καὶ τὴν λεπτότητα ἄδηλος ἐν	αὐτοῖς	ἡ ὑστέρα. Περὶ μὲν οὖν
[6, 16]	Ὅλως δὲ δεῖ νομίζειν τοῖς	αὐτοῖς	ἰχθύσι μὴ ἐν τοῖς αὐτοῖς
[6, 10]	ἀνατομῶν θεωρείσθω· διαφορὰ δ´ ἐστὶν	αὐτοῖς	πρὸς αὑτούς, οἷον τοῖς γαλεώδεσι
[6, 17]	διὸ ἔνιοι οὐκ οἴονται γίνεσθαι	αὐτοῖς.	Τοῖς δ´ ὀρεῦσι τοῖς θήλεσιν
[6, 16]	αὐτοῖς ἰχθύσι μὴ ἐν τοῖς	αὐτοῖς	τόποις μήτε τῆς ὀχείας καὶ
[6, 11]	ἐνύδρων καὶ ζῳοτοκούντων ἢ ἐν	αὑτοῖς	ἢ ἔξω ἡ γένεσις καὶ
[6, 10]	τὰ σελάχη πρότερον ᾠοτοκήσαντα ἐν	αὑτοῖς,	καὶ ἐκτρέφουσιν ἐν αὑτοῖς, πλὴν
[6, 10]	ἐν αὑτοῖς, καὶ ἐκτρέφουσιν ἐν	αὑτοῖς,	πλὴν βατράχου. Ἔχουσι δὲ καὶ
[6, 8]	τῶν ᾠῶν δύνανται τροφήν τινα	αὑτοῖς	πορίζεσθαι καὶ μὴ παντάπασιν ἄσιτοι
[6, 2]	ὀρνίθων, {οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	αὐτόματα	ἐν τῇ γῇ ὥσπερ ἐν
[6, 14]	ἄμμου. Ὅτι μὲν οὖν γίνεται	αὐτόματα	ἔνια οὔτ´ ἐξ ᾠῶν οὔτ´
[6, 2]	ἀγγείοις ἀλεεινοῖς ἐξεπέφθη καὶ ἐξῆλθεν	αὐτόματα.	Ἡ μὲν οὖν γονὴ πάντων
[6, 15]	τῶν καλουμένων γῆς ἐντέρων, ἃ	αὐτόματα	συνίσταται ἐν τῷ πηλῷ καὶ
[6, 4]	ἀμφότεροι ἐπί τινα χρόνον τὸν	αὐτόν	γε τρόπον ὅνπερ καὶ τὰ
[6, 17]	γὰρ ὅλως ἀεὶ πολεμεῖ. Τὸν	αὐτὸν	δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 10]	ἀπολελυμένῳ γίνεται ὁ νεοττός. Τὸν	αὐτὸν	δὲ τρόπον συμβαίνει ἡ γένεσις
[6, 18]	μὴν ἅπαντά γε ποιεῖται τὸν	αὐτὸν	καιρὸν τῆς ὀχείας, ἀλλὰ πρὸς
[6, 24]	ἔργον, ὥστ´ ἐψηφίσαντο μὴ ἀπελαύνειν	αὐτὸν	τοὺς σιτοπώλας ἀπὸ τῶν τηλιῶν.
[6, 3]	τοῖς ὄρνισι συμβαίνει μὲν τὸν	αὐτὸν	τρόπον πᾶσιν, οἱ δὲ χρόνοι
[6, 17]	ἀνθρώπου λεκτέον τὰ συμβαίνοντα τὸν	αὐτὸν	τρόπον. Περὶ μὲν οὖν ὀχείας
[6, 22]	δὲ γένηται ἐνιαυτός, βάλλει τὸν	αὐτὸν	τρόπον τέτταρας, δύο μὲν ἄνωθεν
[6, 22]	ἐνιαυτὸς γένηται, ἑτέρους τέτταρας τὸν	αὐτὸν	τρόπον· τεττάρων δ´ ἐτῶν παρελθόντων
[6, 14]	μικρά, ἡλίκοι ἑψητοί, ἕτερα τὸν	αὐτὸν	τρόπον τούτοις. Ἔνιοι δὲ καὶ
[6, 3]	εἶτα ὁ νεοττός, καὶ περὶ	αὐτὸν	ὑμὴν χωρίζων, ὅπως μὴ ἐν
[6, 11]	οὐδεμιᾷ· συμβαίνει δὲ καὶ ἀφανίζεσθαι	αὐτὸν	ὑπὸ κύνα περὶ τριάκονθ´ ἡμέρας.
[6, 25]	ὁ χρόνος τῆς κυήσεως ὁ	αὐτὸς	καὶ ἐπὶ τῶν ἡμέρων ὑῶν
[6, 6]	σκύμνους· οἵ τε οὖν ὄνυχες	αὐτοῦ	διαστρέφονται ὀλίγας ἡμέρας, καὶ τὰ
[6, 3]	κινεῖται ὥσπερ ἔμψυχον, καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	δύο πόροι φλεβικοὶ ἔναιμοι ἑλισσόμενοι
[6, 28]	μέντοι οὐδένα πόρον· ὑποκάτω δ´	αὐτοῦ	ἐστιν ὁ τῆς περιττώσεως πόρος.
[6, 30]	Θηρεύουσι δὲ καὶ αἱ ἀλώπεκες	αὐτούς,	καὶ αἱ γαλαῖ αἱ ἄγριαι
[6, 8]	νεοττοὺς ὅταν πρῶτον ἐξάγῃ, ὀχεύει	αὐτούς.	~Ὁ δὲ ταὼς ζῇ μὲν
[6, 17]	ὀχείαν, διόπερ φασὶν οὐκ ἐᾶν	αὐτοὺς	ὀχεύειν τὰς θηλείας τοὺς τρέφοντας
[6, 17]	τὴν τῆς τροφῆς δαψίλειαν πραοτέρους	αὐτοὺς	παρέχειν· καὶ προσάγοντες δ´ αὐτοῖς
[6, 10]	οἷον τοῖς γαλεώδεσι καὶ πρὸς	αὑτοὺς	καὶ πρὸς τὰ πλατέα. Ἐνίοις
[6, 10]	διαφορὰ δ´ ἐστὶν αὐτοῖς πρὸς	αὑτούς,	οἷον τοῖς γαλεώδεσι καὶ πρὸς
[6, 8]	ὅσον ἀπολείπει τὸ θῆλυ τροφὴν	αὑτῷ	ποριζόμενον. Τῶν δὲ χηνῶν αἱ
[6, 22]	μὴ μόνιμον εἶναι τὴν φύσιν	αὐτῶν	ἀλλ´ ὀξεῖαν καὶ εὐκίνητον} ~Ὄνος
[6, 19]	μὴ μόνιμον εἶναι τὴν φύσιν	αὐτῶν,	ἀλλ´ ὀξεῖαν καὶ εὐκίνητον. Τῶν
[6, 17]	χρόνοις τούτοις ἀνατρέπειν {τὰς οἰκήσεις	αὐτῶν	ἅτε φαύλως ᾠκοδομημένας, καὶ ἄλλα
[6, 13]	θορόν. Ἀπόλλυται δὲ τὰ πλεῖστ´	αὐτῶν·	{διά τε γὰρ τὸ ὑποχωροῦσαν
[6, 26]	ὑπερβάλλουσα γὰρ γίνεται τοῦ θέρους	αὐτῶν,	διὸ καὶ οὐ δύνανται θεῖν,
[6, 24]	οἱ περὶ τὰς θεραπείας ὄντες	αὐτῶν·	ἐὰν μὲν ἀπὸ τῆς γνάθου
[6, 4]	ὄντα, σημεῖον ποιούμενοι τὴν πολυπλήθειαν	αὐτῶν.	Ἔγκυα δὲ γίνεται δέκα καὶ
[6, 13]	τὸ βάθος, οἱ δ´ ἐλάττους	αὐτῶν	ἐν τοῖς βραχυτέροις, μάλιστα πρὸς
[6, 17]	ἐπὶ τὴν βλασφημίαν τὸ ὄνομα	αὐτῶν	ἐπιφέρουσιν ἀπὸ μόνου τῶν ζῴων
[6, 11]	ὥστε τούτῳ γνωρίζουσι τοὺς χρόνους	αὐτῶν.	Ἡ δὲ φώκη ἐστὶ τῶν
[6, 10]	διαφοραὶ τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον	αὐτῶν,	καὶ ἡ γένεσις ἡ ἐκ
[6, 14]	φαίνονται καὶ ᾠὰ αἱ θήλειαι	αὐτῶν	καὶ θορὸν οἱ ἄρρενες. Ἀλλὰ
[6, 17]	πάθει γίνονται, ὥστε μὴ δύνασθαι	αὐτῶν	κρατεῖν μηδὲ λαμβάνεσθαι τοὺς βουκόλους.
[6, 3]	τὸ πρῶτον, ταῖς δὲ μείζοσιν	αὐτῶν	ὄρνισιν ἐν πλείονι χρόνῳ, ταῖς
[6, 8]	θήλειαι μόναι, καὶ διατελοῦσιν ἐπ´	αὐτῶν	οὖσαι διὰ παντός· τρέφουσι δ´
[6, 1]	καί εἰσιν οἱ μὲν πολύγονοι	αὐτῶν,	πολύγονοι δὲ διχῶς, οἱ μὲν
[6, 7]	πίονες. Νεοττεύει δὲ γένος τι	αὐτῶν	πόρρω καὶ ἐν ἀποτόμοις πέτραις.
[6, 16]	καλουμένη βελόνη, καὶ αἱ πολλαὶ	αὐτῶν	πρὸ τοῦ τίκτειν διαρρήγνυνται ὑπὸ
[6, 13]	γίνεται κολλῶδες τὸ συνεστηκὸς ἐξ	αὐτῶν	πρὸς ταῖς ῥίζαις ἢ ὅπου
[6, 10]	δὲ τὰ μὲν τοῦ ἔαρος	αὐτῶν,	ῥίνη δὲ καὶ τοῦ μετοπώρου
[6, 9]	τούτων βλαστήσει. Ἀλεκτορίδι δ´ ὑποτιθέασιν	αὐτῶν	τὰ ᾠὰ ἐπῳάζειν οἱ τρέφοντες
[6, 1]	τὰ στελέχη ἐν τοῖς κοίλοις	αὐτῶν	τίκτει, οὐδὲν συμφορούμενος. Ὁ δὲ
[6, 14]	ἄρρενες. Ἀλλὰ γένος τί ἐστιν	αὐτῶν	τοιοῦτον, ὃ φύεται ἐκ τῆς
[6, 26]	διὰ τὸ ῥαίνεσθαι μέλανα γίνεται	αὐτῶν,	ὥσπερ τῶν τράγων. Οὕτω δὲ
[6, 15]	γένηται ὄμβριον· ἐν δὲ τοῖς	αὐχμοῖς	οὐ γίνονται, οὐδ´ ἐν ταῖς
[6, 5]	πατήρ φησιν εἶναι τοὺς γῦπας	ἀφ´	ἑτέρας γῆς, ἀδήλου ἡμῖν, τοῦτό
[6, 12]	τοῦτο ἄνθος εἶναι τοῦ φύκου,	ἀφ´	οὗ τὸ φυκίον εἶναι. Ἀρχομένου
[6, 22]	προσενέγκῃ ἀνάγκην· ὥρα δ´ οὐκ	ἀφαιρεῖται	οὐδεμία τεταγμένη τοῦ ὀχεύεσθαι καὶ
[6, 3]	ἐξαιρόμενοι μείζους κυάμων καὶ μέλανες·	ἀφαιρουμένου	δὲ τοῦ δέρματος ὑγρὸν ἔνεστι
[6, 30]	ἀποβαίνει· ἐν ὀλίγαις γὰρ ἡμέραις	ἀφανεῖς	πάμπαν γίνονται· καίτοι ἐν τοῖς
[6, 7]	ὃς κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον	ἀφανής	ἐστιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 11]	ὥρᾳ οὐδεμιᾷ· συμβαίνει δὲ καὶ	ἀφανίζεσθαι	αὐτὸν ὑπὸ κύνα περὶ τριάκονθ´
[6, 7]	μεταβάλλει ἐξ ἱέρακος, διὰ τὸ	ἀφανίζεσθαι	τὸν ἱέρακα, περὶ τοῦτον τὸν
[6, 7]	τοῦ θέρους, τὸν δὲ χειμῶνα	ἀφανίζεται.	Ἔστι δ´ ὁ μὲν ἱέραξ
[6, 10]	γίνεται τὸ ᾠόν, καὶ τέλος	ἀφανίζεται	καὶ εἰσδύεται ἔσω, καθάπερ ἐν
[6, 30]	ὄμβροι, ὅταν ἐπιγένωνται· τότε δ´	ἀφανίζονται	ταχέως. Τῆς δὲ Περσικῆς ἔν
[6, 30]	καταβεβρωμένα ἅπαντα καταλαμβάνουσιν. Ὁ δ´	ἀφανισμὸς	οὐ κατὰ λόγον ἀποβαίνει· ἐν
[6, 24]	τὸν νεὼν ᾠκοδόμουν· ὃς καὶ	ἀφειμένος	ἤδη διὰ τὸ γῆρας συναμπρεύων
[6, 22]	ὅταν ἤδη πλησίον ᾖ τῆς	ἀφέσεως,	ὀρθὴ στᾶσα προΐεται τὸ ἔκγονον.
[6, 22]	τὴν ἡλικίαν, ὅταν εὐβοσία καὶ	ἀφθονία	γένηται τροφῆς. Ἔστι μὲν οὖν
[6, 17]	ἧττον τοιαῦτα φαίνεται διὰ τὴν	ἀφθονίαν	τῆς ὁμιλίας. Τῶν δὲ θηλειῶν
[6, 19]	ἐν οἷς εὐημεροῦσι καὶ τροφὴν	ἄφθονον	ἔχουσι, δὶς τίκτουσιν. Ζῇ δ´
[6, 13]	γλάνεις καὶ αἱ πέρκαι συνεχὲς	ἀφιᾶσι	τὸ κύημα, ὥσπερ οἱ βάτραχοι·
[6, 17]	κινοῦσι πυκνά, καὶ τὴν φωνὴν	ἀφιᾶσιν	ἀλλοιοτέραν ἢ κατὰ τὸν ἄλλον
[6, 12]	γόνῳ τίκτουσι καὶ τὰ ᾠὰ	ἀφιᾶσιν·	ἣν δὲ καλοῦσί τινες βελόνην,
[6, 13]	τινες ὀμφαλούς, ᾗ τὸν γόνον	ἀφιᾶσιν,	ὁ μὲν τὸ ᾠὸν ὁ
[6, 11]	ἐνίων τὸ οὐραῖον οἱ ἁλιεῖς	ἀφιᾶσιν,	ὥστε τούτῳ γνωρίζουσι τοὺς χρόνους
[6, 13]	καὶ τεσσαρεσκαίδεκα· τῆς θηλείας δ´	ἀφιείσης	τὸ ᾠὸν καὶ ὑποχωρούσης ἐπακολουθοῦντες
[6, 11]	γὰρ σῶμα σαρκῶδες αὐτῆς ἐστιν.	Ἀφίησι	δὲ φωνὴν ὁμοίαν βοΐ. Ἔχει
[6, 3]	κοιλίᾳ ὠχρόν. Καὶ περίττωμα δ´	ἀφίησι	περὶ τὸν χρόνον τοῦτον πρὸς
[6, 23]	ἡ ἰσχὺς μᾶλλον τῷ θήλει	ἀφομοιοῦται	τοῦ γενομένου. Ἐὰν δὲ συνεχῶς
[6, 17]	ἐπὶ τῶν ἀκολάστων περὶ τὸ	ἀφροδισιάζεσθαι.	Λέγονται δὲ καὶ ἐξανεμοῦσθαι περὶ
[6, 26]	διὰ τὴν ὁρμὴν τὴν τῶν	ἀφροδισίων	ἕκαστος μονούμενος {βόθρους ὀρύττει, καὶ
[6, 14]	καὶ τῆς ἀφύης ὁ καλούμενος	ἀφρὸς	γίνεται ἐκ τῆς ἀμμώδους γῆς·
[6, 14]	ὀμβρίου ὕδατος, διὸ καὶ καλεῖται	ἀφρός·	καὶ ἐπιφέρεται ἐνίοτε ἐπιπολῆς τῆς
[6, 14]	μαινίδων καὶ κεστρέων. Ὁ δ´	ἀφρὸς	ὁ ἄγονος ὑγρός ἐστι καὶ
[6, 14]	σκωλήκια, οὕτως ἐν τούτῳ ὁ	ἀφρός,	ὅπου ἂν συστῇ ἐπιπολῆς· διὸ
[6, 14]	τούτοις τοῖς τόποις γίνεται ὁ	ἀφρός.	Φαίνεται δ´ ἐν μὲν τόποις
[6, 14]	ἐξ οὐρανοῦ γένηται, ἐν τῷ	ἀφρῷ	τῷ γινομένῳ ὑπὸ τοῦ ὀμβρίου
[6, 14]	καὶ βελτίων. Αἱ δ´ ἄλλαι	ἀφύαι	χείρους διὰ τὸ ταχὺ λαμβάνειν
[6, 14]	γῆς· καὶ ἔστιν αὕτη ἡ	ἀφύη	ἀναυξὴς καὶ ἄγονος, καὶ ὅταν
[6, 14]	προσφέρεται ἐκ τοῦ πελάγους ἡ	ἀφύη	αὕτη. Καὶ εὐθηνεῖ δὲ καὶ
[6, 14]	τὸ ἔτος. Ἡ δ´ ἄλλη	ἀφύη	γόνος ἰχθύων ἐστίν, ἡ μὲν
[6, 14]	καλούμενοι. Ἔστι δὲ καὶ ἄλλη	ἀφύη,	ἣ γόνος ἐστὶ μαινίδων καὶ
[6, 14]	ἐπιπολαζούσης σήψεως, οἷον καὶ τῆς	ἀφύης	ὁ καλούμενος ἀφρὸς γίνεται ἐκ
[6, 14]	τριχίδων τριχίαι, ἐκ δὲ μιᾶς	ἀφύης,	οἷον τῆς ἐν τῷ Ἀθηναίων
[6, 28]	ἁπάσης ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ	Ἀχελῴου	καὶ τοῦ Νέσσου ποταμοῦ. Τίκτει
[6, 6]	αὐξανομένων τὸν ἕτερον τῶν νεοττῶν	ἀχθόμενος	τῇ ἐδωδῇ. Ἅμα δὲ καὶ
[6, 13]	καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν θαλαττίων,	ἀχρεῖον	τὸ ᾠὸν τοῦτο καὶ ἄγονόν
[6, 2]	τοῦ ἄρρενος, κυΐσκεται καὶ εὐθὺς	ἄχρηστος	γίνεται πρὸς τὰς θήρας· ὄσφρησιν