Livre, chapitre
[6, 17]	καλεῖται ἀτιμαγελεῖν· πολλάκις γὰρ οἵ	γ´	ἐν τῇ Ἠπείρῳ οὐ φαίνονται
[6, 7]	φαίνεται ὁ κόκκυξ, ἐπεὶ ἤδη	γ´	ὠμμένοι εἰσὶν ἄμφω. Καὶ κατεσθιόμενος
[6, 6]	τὴν τροφήν εἰσιν, ἐπεὶ πάντες	γ´	ὡς εἰπεῖν οἱ γαμψώνυχες, ὅταν
[6, 21]	γεννᾶν· οὐ μὴν ἀλλὰ τό	γ´	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐνιαύσιοι
[6, 20]	κατὰ τὸ σῶμα. Τὸ δὲ	γάλα	αἱ κύνες ἴσχουσι πρὸ τοῦ
[6, 17]	ἐλάττω προϊεμένων κάθαρσιν. Τὸ δὲ	γάλα	γίνεται, ὅταν ὀχεύεσθαι ἄρχωνται, πυοειδές·
[6, 25]	ἥδιστα πάντων· πίνουσι δὲ τὸ	γάλα	δύο καὶ ἕνα ἢ τρία
[6, 25]	Τίκτει δὲ τοῦ ἔαρος, καὶ	γάλα	ἔχει μέχρι οὗ ἂν ἐν
[6, 25]	καὶ τὰ κρέα καὶ τὸ	γάλα	ἥδιστα πάντων· πίνουσι δὲ τὸ
[6, 11]	ὁ δελφὶς καὶ ἡ φώκαινα	γάλα,	καὶ θηλάζονται· καὶ εἰσδέχονται δὲ
[6, 23]	ὑπὸ τοῦ ὄνου. Ἴσχει δὲ	γάλα	κύουσα δεκάμηνος οὖσα. Τεκοῦσα δὲ
[6, 21]	γάλα. Τὸ δὲ πρῶτον γινόμενον	γάλα	ὅταν παγῇ, οὕτω γίνεται σκληρὸν
[6, 21]	σφόδρα τοὺς πόδας. Τὸ δὲ	γάλα,	ὅταν τέκῃ, χρήσιμον γίνεται· ἔμπροσθεν
[6, 20]	Χρήσιμον δ´ εὐθύς ἐστι τὸ	γάλα,	ὅταν τέκωσιν. Ἡ δὲ Λακωνικὴ
[6, 28]	συλλαμβάνει ἔτι θηλαζομένη· τὸ δὲ	γάλα	παχύτητι ὅμοιόν ἐστι τῷ ὑείῳ.
[6, 28]	τύχωσιν. {Ἴσχει δ´ ἡ θήλεια	γάλα	πρότερον ἢ τεκεῖν, καὶ τεκοῦσα
[6, 21]	γίνεται· ἔμπροσθεν δ´ οὐκ ἔχει	γάλα.	Τὸ δὲ πρῶτον γινόμενον γάλα
[6, 30]	αἱ ἀλώπεκες αὐτούς, καὶ αἱ	γαλαῖ	αἱ ἄγριαι μάλιστα ἀναιροῦσιν, ὅταν
[6, 10]	μὲν οὖν γαλεοὶ καὶ οἱ	γαλεοειδεῖς,	οἷον ἀλώπηξ καὶ κύων, καὶ
[6, 10]	καὶ ἡ τῶν ἄλλων τῶν	γαλεοειδῶν	μικρὸν προελθόντι ἀπὸ τοῦ ὑποζώματος
[6, 10]	μηνὸς Μαιμακτηριῶνος. Οἱ δ´ ἄλλοι	γαλεοὶ	δὶς τίκτουσι, πλὴν τοῦ σκυλίου·
[6, 10]	τελεσιουργεῖται. Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι	γαλεοὶ	καὶ ἐξαφιᾶσι καὶ δέχονται εἰς
[6, 10]	ἀμφοτέρων τούτων. Οἱ μὲν οὖν	γαλεοὶ	καὶ οἱ γαλεοειδεῖς, οἷον ἀλώπηξ
[6, 10]	ὁ νεοττός. Ὁ δ´ ἀκανθίας	γαλεὸς	πρὸς τῷ ὑποζώματι ἔχει τὰ
[6, 10]	σκυλίοις, οὓς καλοῦσί τινες νεβρίας	γαλεούς,	ὅταν περιρραγῇ καὶ ἐκπέσῃ τὸ
[6, 10]	αὐτοῖς πρὸς αὑτούς, οἷον τοῖς	γαλεώδεσι	καὶ πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς
[6, 10]	δ´ ἀποτίκτει ὁ καλούμενος τῶν	γαλεῶν	ἀστερίας· ἀποτίκτει γὰρ δὶς τοῦ
[6, 10]	ἀκανθίας οὐκ εἰσδέχεται μόνος τῶν	γαλεῶν	διὰ τὴν ἄκανθαν. Τῶν δὲ
[6, 10]	{Οἱ δὲ καλούμενοι λεῖοι τῶν	γαλεῶν	τὰ μὲν ᾠὰ ἴσχουσι μεταξὺ
[6, 27]	τὸ ἑαυτῆς· ἔλαττον μὲν γὰρ	γαλῆς	τίκτει, μεῖζον δὲ μυός, καὶ
[6, 1]	ὥσπερ αἱ ἀλεκτορίδες. Τὰ δὲ	γαμψώνυχα	πάντα ὀλιγόγονά ἐστιν, ἔξω κεγχρίδος·
[6, 6]	πάντες γ´ ὡς εἰπεῖν οἱ	γαμψώνυχες,	ὅταν θᾶττον οἱ νεοττοὶ δύνωνται
[6, 7]	γαμψώνυχος, ὁ δὲ κόκκυξ οὐ	γαμψώνυχος.	Ἔτι δ´ οὐδὲ τὰ περὶ
[6, 7]	Ἔστι δ´ ὁ μὲν ἱέραξ	γαμψώνυχος,	ὁ δὲ κόκκυξ οὐ γαμψώνυχος.
[6, 1]	αὕτη δὲ πλεῖστα τίκτει τῶν	γαμψωνύχων.	Ὦπται μὲν οὖν καὶ τέτταρα
[6, 16]	διὰ τὸ ἀπόλλυσθαι ῥᾳδίως· τίκτει	γὰρ	ἀθρόα καὶ πρὸς τῇ γῇ.
[6, 12]	ἐρυθρίνου καὶ χάννης ἀπορεῖται· πάντες	γὰρ	ἁλίσκονται κυήματα ἔχοντες. Συνίσταται μὲν
[6, 2]	περὶ τὴν ὀχείαν. Κυνοῦσί τε	γὰρ	ἀλλήλας, ὅταν μέλλῃ ἀναβαίνειν ὁ
[6, 30]	καὶ τὰς ὗς ἐμβάλλοντες· αὗται	γὰρ	ἀνορύττουσι τὰς μυωπίας. Θηρεύουσι δὲ
[6, 20]	καὶ πρότερον ἢ ἑξάμηνοι· ὡς	γὰρ	ἁπλῶς εἰπεῖν, ὅταν ἰσχύειν ἄρξωνται,
[6, 17]	καὶ ἐπὶ τῶν ἀγρίων· καὶ	γὰρ	ἄρκτοι καὶ λύκοι καὶ λέοντες
[6, 14]	τὴν ἄλλην γίνεται ὥραν· διαμένει	γὰρ	ἀρξάμενος ἀπὸ ἀρκτούρου μετοπωρινοῦ μέχρι
[6, 12]	καὶ ἐπὶ τῶν μαλακίων· ὁ	γὰρ	ἄρρην τῶν σηπιῶν, ὅταν ἐκτέκῃ
[6, 27]	σῶμα τὸ ἑαυτῆς· ἔλαττον μὲν	γὰρ	γαλῆς τίκτει, μεῖζον δὲ μυός,
[6, 12]	δ´ ἔνιοι τῶν ποταμίων· εὐθὺς	γὰρ	γεννώμενοι ὡς εἰπεῖν καὶ μικροὶ
[6, 12]	τῶν ἔξω· ἐπ´ ἄκρου τε	γὰρ	γίνεται καὶ ὑμένι περιέχεται, καὶ
[6, 26]	καὶ διὰ τὴν παχύτητα· ὑπερβάλλουσα	γὰρ	γίνεται τοῦ θέρους αὐτῶν, διὸ
[6, 17]	τρέφοντας ἐν τοῖς Ἰνδοῖς· ἐμμανεῖς	γὰρ	γινομένους ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις
[6, 11]	δελφίνων ποιοῦνται ταχεῖαν· ἐν ἔτεσι	γὰρ	δέκα μέγεθος λαμβάνουσι τέλεον. Κύει
[6, 20]	βάλλειν ἀμφισβητοῦσί τινες· οἱ μὲν	γὰρ	διὰ τὸ δύο μόνους βάλλειν
[6, 4]	τὰ πρότερον γεννηθέντα διαφθαρῇ· πολλαὶ	γὰρ	διαφθείρουσιν αὐτὰ τῶν ὀρνίθων. Τίκτει
[6, 10]	καλούμενος τῶν γαλεῶν ἀστερίας· ἀποτίκτει	γὰρ	δὶς τοῦ μηνός. Ἄρχονται δ´
[6, 2]	γίνεται πρὸς τὰς θήρας· ὄσφρησιν	γὰρ	δοκεῖ ἔχειν ἐπίδηλον ὁ πέρδιξ.
[6, 14]	ἐκ τῆς γῆς ἀνέρχεται· ἁλιευομένων	γάρ,	ἐὰν μὲν ᾖ ψῦχος, οὐχ
[6, 30]	χώραις καὶ ἡ φθορά· πολλαχοῦ	γὰρ	εἴωθε γίνεσθαι πλῆθος ἀμύθητον τῶν
[6, 4]	ἡ περιστερὰ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ· καὶ	γὰρ	ἕκμηνος ὀχεύει καὶ ὀχεύεται. Τὰς
[6, 12]	ὁ ἄρρην τῷ θορῷ· ὅταν	γὰρ	ἐκτέκῃ, παρεπόμενος ὁ ἄρρην ἐπιρραίνει
[6, 22]	διὰ τὴν τρίψιν (κατὰ τοῦτον	γὰρ	ἐμβάλλεται ὁ χαλινός) τῶν δὲ
[6, 10]	διάδηλοι τῷ μὴ συνήθει· πάμπαν	γὰρ	ἐν ἐνίοις καὶ ἐνίοτε ἄδηλοι
[6, 13]	τὰ ὄμματα τοῦ ἰχθύος· τοῦτο	γὰρ	ἐν πᾶσι τοῖς ἰχθύσιν, ὥσπερ
[6, 10]	πρὸς τὰ πλατέα. Ἐνίοις μὲν	γὰρ	ἐν τῷ μέσῳ τῆς ὑστέρας
[6, 11]	Ζῇ δ´ ἔτη πολλά· δῆλοι	γὰρ	ἔνιοι γεγόνασι βιοῦντες οἱ μὲν
[6, 11]	εἴκοσιν, οἱ δὲ τριάκοντα· ἀποκόπτοντες	γὰρ	ἐνίων τὸ οὐραῖον οἱ ἁλιεῖς
[6, 26]	τὸ πονεῖν τὰ ἐντός· τὸ	γὰρ	ἔντερον ἔχει λεπτὸν καὶ ἀσθενὲς
[6, 20]	τοῖς κλέπτουσι τὰς ὀχείας· ἅπαξ	γὰρ	ἐπιβάντες πληροῦσιν. Κύει δ´ ἡ
[6, 23]	τεθηλακὼς ὁ ὄνος ἵππον· ὑποβάλλουσι	γὰρ	ἐπίτηδες οὓς καλοῦσιν ἱπποθήλας. Οὗτοι
[6, 20]	βάλλειν ὅλως οὔ φασι (χαλεπὸν	γὰρ	ἐπιτυχεῖν τούτοις) οἱ δ´ ὅταν
[6, 11]	δὲ καὶ συστέλλει ἑαυτήν· σαρκῶδες	γάρ	ἐστι καὶ μαλακόν, καὶ ὀστᾶ
[6, 12]	καὶ οἱ ἄλλοι· ἀλεεινά τε	γάρ	ἐστι τὰ περὶ τὴν γῆν,
[6, 23]	τὰ μὲν πολλὰ ἕν· μονοτόκον	γάρ	ἐστι φύσει· τίκτει δ´ ἐνίοτε
[6, 25]	δ´ ἀεὶ ἓν μόνον· μονοτόκον	γάρ	ἐστιν. Ἐκκρίνουσι δ´ ἐκ τῶν
[6, 11]	δελφῖνι καὶ ἡ φώκαινα· καὶ	γάρ	ἐστιν ὅμοιον δελφῖνι μικρῷ, γίνεται
[6, 20]	συνήθει ὄντι ταῦτα καταμαθεῖν· οὐ	γὰρ	ἔχει μέγεθος οὐδὲν τὸ σημεῖον.
[6, 2]	πρὸς τὰ τῶν ξηροβατικῶν· πολλαπλάσιον	γὰρ	ἔχει τὰ τῶν ἐνύδρων κατὰ
[6, 11]	καὶ δέχεται τὸν ἀέρα· πλεύμονα	γὰρ	ἔχουσιν. Καὶ ὅ γε δελφὶς
[6, 10]	κεφαλῆς καὶ τὰς ἀκάνθας· οὐδὲ	γὰρ	ζῳοτοκεῖ μόνος τούτων, ὥσπερ εἴρηται
[6, 15]	ἐν ταῖς διαμενούσαις λίμναις· καὶ	γὰρ	ζῶσι καὶ τρέφονται ὀμβρίῳ ὕδατι.
[6, 15]	λιμνῶν περὶ τὰ χείλη· ἐνταῦθα	γὰρ	ἡ ἀλέα ἰσχύουσα σήπει. Περὶ
[6, 6]	ἐπί τινα χρόνον ἐπιμελεῖται· καὶ	γὰρ	ἤδη πετομένων σιτίζει παραπετομένη. ~Ὁ
[6, 2]	ἐν τῷ χειμῶνι· ἐν ὀκτωκαίδεκα	{γὰρ	ἡμέραις αἱ ἀλεκτορίδες ἐν τῷ
[6, 30]	κατὰ λόγον ἀποβαίνει· ἐν ὀλίγαις	γὰρ	ἡμέραις ἀφανεῖς πάμπαν γίνονται· καίτοι
[6, 2]	γενομένων, οὐκ ἀληθῆ λέγουσιν· ὦπται	γὰρ	ἱκανῶς ἤδη ἀνόχευτοι νεοττίδες ἀλεκτορίδων
[6, 22]	βόλους τῷ κυνόδοντι· τῶν μὲν	γὰρ	ἱππαστῶν γίνεται μικρὸς διὰ τὴν
[6, 17]	περὶ τὴν ὀχείαν. Οἵ τε	γὰρ	ἵπποι δάκνουσι τοὺς ἵππους καὶ
[6, 16]	τῷ Πόντῳ θᾶττον· παρ´ ἡμέραν	γὰρ	καὶ αἱ ἀμίαι πολὺ ἐπιδήλως
[6, 21]	καὶ οὐ θέλει ζῆν· μαλακαὶ	γὰρ	καὶ ἀτελεῖς γίνονται αἱ ὁπλαί.
[6, 1]	πᾶσιν ὁμοίως ἔχουσιν. Τὰ μὲν	γὰρ	καὶ ὀχεύεται καὶ τίκτει κατὰ
[6, 12]	εἶναι δύο· διὰ τὴν μικρότητα	γὰρ	καὶ τὴν λεπτότητα ἄδηλος ἐν
[6, 2]	ὀργᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν· ἐὰν	γὰρ	κατὰ πνεῦμα στῇ τοῦ ἄρρενος,
[6, 14]	χρόνον, καθάπερ εἴρηται πρότερον· τέλος	γὰρ	λείπεται κεφαλὴ καὶ ὀφθαλμοί. Πλὴν
[6, 2]	γένη τῶν ὀρνίθων· τῶν μὲν	γὰρ	λευκά ἐστι τὰ ᾠά, οἷον
[6, 16]	φανερὸν διὰ τὴν πιμελήν· ἴσχει	γὰρ	μακρόν, ὥσπερ καὶ οἱ ὄφεις.
[6, 2]	γένηται καὶ μὴ διαφθαρῇ (ἔνια	γὰρ	μαλακὰ τίκτουσιν αἱ ἀλεκτορίδες) καὶ
[6, 20]	τῶν Λακωνικῶν συμβαίνει πάθος· πονήσαντες	γὰρ	μᾶλλον δύνανται ὀχεύειν ἢ ἀργοῦντες.
[6, 16]	σκωλήκια ἐν τῇ γαστρί· ἐγγίνεται	γὰρ	μικρὰ καὶ ἔμψυχα, ἃ ἐξελαύνει
[6, 9]	ὄρνιθι μάλιστα δύο ᾠά· τοσαῦτα	γὰρ	μόνα δύναται ἐπῳάζουσα ἐξάγειν. Ἐπιμελοῦνται
[6, 20]	τῶν ὀδόντων σκοποῦσιν· οἱ μὲν	γὰρ	νέοι λευκοὺς καὶ ὀξεῖς ἔχουσιν,
[6, 12]	ποταμὸν οἱ πλεῖστοι τίκτουσιν· νήνεμος	γὰρ	ὁ τόπος καὶ ἀλεεινὸς καὶ
[6, 17]	εἰσίν, ὃ καλεῖται ἀτιμαγελεῖν· πολλάκις	γὰρ	οἵ γ´ ἐν τῇ Ἠπείρῳ
[6, 15]	ἐγχελύων ἑλμίνθια ἐγγίνεται· ἐκ τούτων	γὰρ	οἴονται γίνεσθαι ἐγχέλυς. Τοῦτο δ´
[6, 16]	τὴν ὥραν ταύτην ἐκπίπτουσιν· φέρονται	γὰρ	οἰστρῶντες πρὸς τὴν γῆν. Καὶ
[6, 17]	τε κάμηλος πλησιάζῃ· ἵππῳ μὲν	γὰρ	ὅλως ἀεὶ πολεμεῖ. Τὸν αὐτὸν
[6, 17]	κριοὶ καὶ οἱ τράγοι· πρότερον	γὰρ	ὄντες σύννομοι ἕκαστοι περὶ τοὺς
[6, 2]	τὸ ᾠὸν διαφοράν· τῇ μὲν	γὰρ	ὀξὺ τῇ δὲ πλατύτερόν ἐστιν·
[6, 28]	ὄπισθεν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον (ἔστι	γὰρ	ὀπισθουρητικόν) ὀχεύονται δὲ καὶ τίκτουσι
[6, 6]	ὀρνέων τὸ αὐτὸ τοῦτο· πολλάκις	γάρ,	ὅσα πλείω τίκτει, ἕνα ἐκβάλλουσιν.
[6, 13]	μὴ προσπέσῃ πρὸς ὕλην· καὶ	γὰρ	οὐδ´ ᾠοφυλακεῖ τῶν ἄλλων ἔξω
[6, 12]	οὓς ἐκτίκτουσι, ταῦτα σώζεται· εἰ	γὰρ	πάντα ἐσώζετο, παμπληθὲς ἂν τὸ
[6, 29]	λόγος πρὸς μῦθον συνάπτων· φασὶ	γὰρ	πάντας τοὺς λύκους ἐν δώδεχ´
[6, 20]	μετὰ ταῦτα ἑπτὰ ἡμέραις· {τὰς	γὰρ	πάσας δοκεῖ σκυζᾶν ἡμέρας τέτταρας
[6, 16]	τιθέμενον διάδηλον ποιεῖ· ἡ μὲν	γὰρ	πιμελὴ θυμιᾶται καὶ τήκεται, τὰ
[6, 14]	ἁλιεῦσι πρὸς τὸ διακομίζειν· ἁλιζομένη	γὰρ	πλείω μένει χρόνον. ~Αἱ δ´
[6, 30]	πλήθει καὶ τῷ τάχει. Ἤδη	γάρ	ποτε ἐναποληφθείσης τῆς θηλείας κυούσης
[6, 3]	τοῦτο μέχρι πόρρω διατελεῖ· ὀψὲ	γάρ	ποτε μικροὶ γίνονται καὶ συμπίπτουσιν.
[6, 16]	τούτου ποιοῦνται οἱ ἁλιεῖς· ἐκλιπουσῶν	γάρ	ποτε τῶν θυννίδων ἐνιαυτόν, τῷ
[6, 16]	καὶ περὶ τὴν βελόνην· ἐκτίκτει	γὰρ	πρὸς αὑτῇ, κἄν τις θίγῃ,
[6, 30]	ἐπὶ τοῖς δυσὶ ποσίν· τὰ	γὰρ	πρόσθια μικρὰ ἔχουσι, τὰ δ´
[6, 17]	εἶναί φασι λαβεῖν· κατὰ μικρὸν	γὰρ	ῥεῖν. Καὶ οὐροῦσι δὲ πολλάκις,
[6, 10]	ᾠοτοκοῦσιν, εἴρηται πρότερον. Τὰ μὲν	γὰρ	σελάχη ζῳοτοκεῖ, τὸ δὲ τῶν
[6, 12]	ἐκ τῶν σκωλήκων γινομένοις· τοὐναντίον	γὰρ	συμβαίνει ἐπ´ ἐκείνων, τὰ κάτω
[6, 11]	πατάξῃ παρὰ τὸν κρόταφον· τὸ	γὰρ	σῶμα σαρκῶδες αὐτῆς ἐστιν. Ἀφίησι
[6, 19]	διά τε τὰ ὕδατα (ἔστι	γὰρ	τὰ μὲν θηλυγόνα τὰ δ´
[6, 21]	καὶ τὸ βοὸς ἐννεώροιο" δύνασθαι	γὰρ	ταὐτόν. Τοὺς δ´ ὀδόντας βάλλει
[6, 16]	ἐστι τῶν θυννίδων ταχεῖα· ὅταν	γὰρ	τέκωσιν οἱ ἰχθύες ἐν τῷ
[6, 15]	ὅτι οὕτως ἔχει· ἐν ἐνίαις	γὰρ	τελματώδεσι λίμναις τοῦ θ´ ὕδατος
[6, 3]	καὶ παχὺ καὶ ὕπωχρον. Τέτακται	γὰρ	τῇ θέσει ἕκαστα τόνδε τὸν
[6, 10]	ἰχθὺς ὃς καλεῖται ῥινόβατος· ἔχει	γὰρ	τὴν μὲν κεφαλὴν καὶ τὰ
[6, 2]	ἐν ὠδῖνι ὄντος κατέχειν· ἐὰν	γάρ	τι ἐνοχληθῇ ὑπό τινος ἢ
[6, 12]	οὕτω τὰ ᾠὰ ἐξέρχεται. Ἔχει	γάρ	τινα ὁ ἰχθὺς οὗτος διάφυσιν
[6, 29]	ἐξ ἀλλήλων. Σημεῖον δέ· ἦλθον	γάρ	τινες εἰς Φρυγίαν ἐπὶ Φαρνάκου
[6, 24]	δ´ ἡμίονος ἔτη πολλά· ἤδη	γάρ	τις βεβίωκεν ἔτη καὶ ὀγδοήκοντα,
[6, 10]	τοῦτο ποιεῖν καὶ βάτος· ἔστι	γάρ	τις ἰχθὺς ὃς καλεῖται ῥινόβατος·
[6, 3]	περὶ τὴν λέκιθον συμβαῖνον· ὀκτωκαίδεκα	γάρ	τις τεκοῦσα ἐξέλεψε δίδυμα, πλὴν
[6, 28]	τοῦ τὸν μῦθον συνθέντος· σπάνιον	γὰρ	τὸ γένος τὸ τῶν λεόντων
[6, 11]	Διαφέρει δὲ φώκαινα δελφῖνος· ἔστι	γὰρ	τὸ μέγεθος ἔλαττον, εὐρύτερον δ´
[6, 11]	ἐπαμφοτεριζόντων ζῴων· οὐ δέχεται μὲν	γὰρ	τὸ ὕδωρ, ἀλλ´ ἀναπνεῖ καὶ
[6, 13]	τὰ πλεῖστ´ αὐτῶν· {διά τε	γὰρ	τὸ ὑποχωροῦσαν τίκτειν τὴν θήλειαν
[6, 20]	ἡλικίαν ἔχωσι τοῦ ὀχεύεσθαι· ὥσπερ	γὰρ	τοῖς ἀνθρώποις, ἐπὶ ταῖς θηλαῖς
[6, 3]	τὸ μεταξὺ τούτων ὑγρόν. Αὐξανομένου	γὰρ	τοῦ νεοττοῦ κατὰ μικρὸν τοῦ
[6, 14]	Θεμιστοκλείῳ καὶ ἐν Μαραθῶνι· ἐν	γὰρ	τούτοις τοῖς τόποις γίνεται ὁ
[6, 10]	τῶν ἰχθύων· ἐπ´ ἄκρῳ τε	γὰρ	τούτου γίνεται, καὶ αἱ φλέβες
[6, 11]	δὲ πρίστις καὶ βοῦς· οὐδὲν	γὰρ	τούτων φαίνεται ἔχον ᾠά, ἀλλ´
[6, 21]	εὔφορον ἔχωσι τὸ σῶμα· καὶ	γὰρ	{τῶν βοῶν τοὺς τομίας ἐθίζουσι,
[6, 26]	τὰ πλεῖστα μὲν ὑπαγωγῆς (οὐ	γὰρ	ὑπομένει ἡ θήλεια τὸν ἄρρενα
[6, 14]	πάντας, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες· ἔχουσαι	γὰρ	φαίνονται καὶ ᾠὰ αἱ θήλειαι
[6, 16]	πηλῷ, διὸ ὀψὲ τίκτει· πολὺν	γὰρ	χρόνον ὁ πηλὸς ψυχρός ἐστιν.
[6, 10]	διαφόρους οἱ ἰχθύες· τὰ μὲν	γὰρ	ᾠοτοκοῦντα δικρόας ἔχει καὶ κάτω,
[6, 2]	καιρῷ γίνεται τὸ ᾠόν (ἅπαν	γὰρ	ὠχρὸν ὁμοίως ἐστίν, ὥσπερ ὕστερον
[6, 2]	καὶ τῇ δυνάμει· τὸ μὲν	γὰρ	ὠχρὸν ὑπὸ τοῦ ψύχους πήγνυται,
[6, 12]	ἰχθὺς οὗτος διάφυσιν ὑπὸ τὴν	γαστέρα	καὶ τὸ ἦτρον, ὥσπερ οἱ
[6, 16]	ὅταν ἐγγένηται σκωλήκια ἐν τῇ	γαστρί·	ἐγγίνεται γὰρ μικρὰ καὶ ἔμψυχα,
[6, 25]	ἔχει μέχρι οὗ ἂν ἐν	γαστρὶ	λάβῃ. Ἔχει δὲ καὶ τὰ
[6, 26]	τὰ ἔμβρυα δ´ ἐν τῇ	γαστρὶ	ὄντα εὐθὺς ἔχει τοῦτο τὸ
[6, 22]	ἀρρένων ἔμπροσθεν, ἐν δὲ τῇ	γαστρὶ	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν, καθάπερ
[6, 25]	ὀχευθῇ ἡ θήλεια, φέρει ἐν	γαστρί,	ὡς μέν τινές φασιν, ἐνιαυτὸν
[6, 10]	μικρὸν κατώτερον τοῦ στόματος τῆς	γαστρός.	Ἔστι δὲ νέοις μὲν οὖσιν
[6, 17]	αἱ ἵπποι. Ἔτι δ´ αἵ	γε	βόες ἐπὶ τοὺς ταύρους ἀναβαίνουσι,
[6, 11]	πλεύμονα γὰρ ἔχουσιν. Καὶ ὅ	γε	δελφὶς ὦπται, ὅταν καθεύδῃ, ὑπερέχων
[6, 22]	ὀχεύεσθαι καὶ ὀχεύειν. Οὐ μέντοι	γε,	ὅτ´ ἔτυχε γενομένης τῆς ὀχείας,
[6, 18]	ὥραν ἐστίν· οὐ μὴν ἅπαντά	γε	ποιεῖται τὸν αὐτὸν καιρὸν τῆς
[6, 25]	σῦν ἄγριον· οὐδὲ ἐῴκει θηρί	γε	σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι. Γίνονται
[6, 17]	μὲν καταμηνίων, οὐ μὴν ὅσαι	γε	ταῖς γυναιξὶν οὐθενὶ τῶν ἄλλων
[6, 13]	τὸ κύημα περιειλιγμένον, ὥστε τό	γε	τῆς πέρκης διὰ πλατύτητα ἀναπηνίζονται
[6, 12]	πλήρη πᾶσαν ᾠῶν, ὥστ´ ἔν	γε	τοῖς μικροῖς τῶν ἰχθύων δοκεῖν
[6, 29]	ἐστιν, οὐδέν πω συνῶπται μέχρι	γε	τοῦ νῦν, ἀλλ´ ἢ ὅτι
[6, 4]	ἐπί τινα χρόνον τὸν αὐτόν	γε	τρόπον ὅνπερ καὶ τὰ ᾠά.
[6, 24]	ὀρεὺς ἤδη ἐπληρώθη, οὐ μέντοι	γε	ὥστ´ ἐξενεγκεῖν διὰ τέλους. Αἱ
[6, 20]	τισι καὶ περὶ ἑκκαίδεχ´ ἡμέρας	γεγένηται	τοῦτο τὸ πάθος. Ἡ δ´
[6, 11]	ἔτη πολλά· δῆλοι γὰρ ἔνιοι	γεγόνασι	βιοῦντες οἱ μὲν πλείω ἔτη
[6, 24]	μὲν οὖν τῶν ζῴων αἱ	γενέσεις	τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον. Τὰ
[6, 9]	τῆς τῶν ὀρνίθων κυήσεως καὶ	γενέσεως	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, ~οἱ
[6, 15]	μὲν οὖν τῆς τῶν ἐγχελύων	γενέσεως	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. ~Τοὺς
[6, 2]	χάλαζαι οὐδὲν συμβάλλονται πρὸς τὴν	γένεσιν,	ὥσπερ τινὲς ὑπολαμβάνουσιν· εἰσὶ δὲ
[6, 12]	συμφύεται ταῦτα πάλιν. Ἡ δὲ	γένεσις	ἐκ τοῦ ᾠοῦ ὁμοίως συμβαίνει
[6, 3]	ὡς ἀναπνέοντος. Ἡ μὲν οὖν	γένεσις	ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῖς ὄρνισι
[6, 3]	τὰ τοιαῦτά ἐστιν. ~{Ἡ δὲ	γένεσις	ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῖς ὄρνισι
[6, 10]	ὁ νεοττός. Διαφέρει δ´ ἡ	γένεσις	ἡ ἐκ τοῦ ᾠοῦ τοῦ
[6, 10]	τὸν τρόπον αὐτῶν, καὶ ἡ	γένεσις	ἡ ἐκ τῶν ᾠῶν. Οἱ
[6, 10]	δυοῖν μόνον. Ἡ δ´ ἄλλη	γένεσις	ἤδη πᾶσα ἡ αὐτὴ ἡ
[6, 30]	φασίν. ~Ἡ δὲ τῶν μυῶν	γένεσις	θαυμασιωτάτη παρὰ τἆλλα ζῷά ἐστι
[6, 10]	αὐτὸν δὲ τρόπον συμβαίνει ἡ	γένεσις	καὶ ἐπὶ τῶν ἀλωπέκων. {Οἱ
[6, 11]	ἐν αὑτοῖς ἢ ἔξω ἡ	γένεσις	καὶ τὰ περὶ τὸν τόκον
[6, 2]	πέρδιξ. Ἡ δὲ τοῦ ᾠοῦ	γένεσις	μετὰ τὴν ὀχείαν καὶ ἐκ
[6, 30]	δὲ καὶ ἡ τῶν ἐπιπολαζόντων	γένεσις	μυῶν ἐν ταῖς χώραις καὶ
[6, 13]	δὲ βραδυτῆτι ἡ τοῦ κυπρίνου	γένεσις,	ὅμως δὲ ταχέως καὶ τούτων
[6, 2]	πάλιν συμπεττομένου ἡ τοῦ νεοττοῦ	γένεσις	οὐκ ἐν ἴσοις χρόνοις συμβαίνει
[6, 30]	πολλοί. Ἔστι δὲ καὶ ἄλλα	γένη	μυῶν πολλά.
[6, 6]	πάντα δὲ τὰ τῶν ἀετῶν	γένη	ὅμοια περὶ τὰ τέκνα, ἀλλ´
[6, 20]	~Τῶν δὲ κυνῶν ἔστι μὲν	γένη	πλείω, ὀχεύει δὲ κύων ἡ
[6, 2]	τῶν ᾠῶν διαφέρει κατὰ τὰ	γένη	τῶν ὀρνίθων· τῶν μὲν γὰρ
[6, 14]	ὁπόταν ὕδωρ πολὺ ἐξ οὐρανοῦ	γένηται,	ἐν τῷ ἀφρῷ τῷ γινομένῳ
[6, 22]	δὲ δύο κάτωθεν· ἐπειδὰν δὲ	γένηται	ἐνιαυτός, βάλλει τὸν αὐτὸν τρόπον
[6, 22]	καὶ πάλιν ὅταν ἄλλος ἐνιαυτὸς	γένηται,	ἑτέρους τέτταρας τὸν αὐτὸν τρόπον·
[6, 25]	ἐστίν. Ὁ δὲ σκύμνος ὅταν	γένηται,	θηλάζει τῷ στόματι καὶ οὐ
[6, 2]	ὀρνίθων σκληρόδερμόν ἐστιν, ἐὰν γόνῳ	γένηται	καὶ μὴ διαφθαρῇ (ἔνια γὰρ
[6, 26]	δὲ διάγουσιν, ἕως ἂν ὕδωρ	γένηται·	μετὰ δὲ ταῦτα τρέπονται πρὸς
[6, 15]	ξυσθέντος γίνονται πάλιν, ὅταν ὕδωρ	γένηται	ὄμβριον· ἐν δὲ τοῖς αὐχμοῖς
[6, 14]	πλείστη, ὁπόταν ἔνυγρον καὶ εὐδιεινὸν	γένηται	τὸ ἔτος. Ἡ δ´ ἄλλη
[6, 22]	ἡλικίαν, ὅταν εὐβοσία καὶ ἀφθονία	γένηται	τροφῆς. Ἔστι μὲν οὖν ὡς
[6, 14]	καὶ ἄγονος, καὶ ὅταν {πλείων	γένηται	χρόνος, ἀπόλλυται, ἄλλη δὲ πάλιν
[6, 4]	δὲ πλείστων ὀρνέων οὐδὲν αὐτοετὲς	γεννᾷ.	Ἅπαντες δ´ οἱ ὄρνιθες, ἐπειδὰν
[6, 9]	περὶ πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη,	γεννᾷ	δὲ τριετὴς μάλιστα, ἐν οἷς
[6, 13]	τοῦτον τὸν τρόπον τίκτει καὶ	γεννᾷ,	χαλκὶς δὲ τίκτει ἐν τοῖς
[6, 1]	ἑξήκοντα· καίτοι ἧττον πολυτόκοι αἱ	γενναῖαι	τῶν ἀγεννῶν εἰσιν. Αἱ δ´
[6, 1]	δὲ τίκτουσιν ἔνιαι καὶ τῶν	γενναίων	πρὸ ἐπῳασμοῦ καὶ ἑξήκοντα· καίτοι
[6, 22]	καὶ τριακοντάμηνος· ὥστε δὲ καὶ	γεννᾶν	ἀξίως, ὅταν παύσηται βάλλων (ἤδη
[6, 4]	τρυγόνας ἔνιοί φασιν ὀχεύεσθαι καὶ	γεννᾶν	καὶ τρίμηνα ὄντα, σημεῖον ποιούμενοι
[6, 15]	φανερόν ἐστιν. Δοκοῦσι δέ τισι	γεννᾶν,	ὅτι ἐν ἐνίαις τῶν ἐγχελύων
[6, 21]	ἐνιαύσια ὄντα πρῶτον, ὥστε καὶ	γεννᾶν·	οὐ μὴν ἀλλὰ τό γ´
[6, 25]	καὶ βαδίζει καὶ βλέπει εὐθὺς	γεννηθείς.	Αἱ δ´ ὕες αἱ ἄγριαι
[6, 4]	τὰ δεύτερα, ὅταν τὰ πρότερον	γεννηθέντα	διαφθαρῇ· πολλαὶ γὰρ διαφθείρουσιν αὐτὰ
[6, 18]	τύχῃ τῆς ὑστέρας. Ὅταν δὲ	γεννήσῃ,	τῷ πρώτῳ τὸν πρῶτον παρέχει
[6, 22]	μηνῶν, χρήσιμον εἶναι πρὸς τὴν	γέννησιν	μάλιστα. Εἰσὶ δ´ οἱ πρεσβύτεροι
[6, 22]	τῆς ὀχείας, δύνανται ἃ ἂν	γεννήσωσιν	ἐκτρέφειν. Ἐν Ὀποῦντι δ´ ἐν
[6, 12]	ἔνιοι τῶν ποταμίων· εὐθὺς γὰρ	γεννώμενοι	ὡς εἰπεῖν καὶ μικροὶ ὄντες
[6, 2]	διαφέρει κατὰ τὰ μεγέθη τῶν	γεννώντων.	Συνίσταται δὲ τὸ τῆς ἀλεκτορίδος
[6, 29]	ταχυτῆτα διαφέροντες. Αὗται αἱ ἡμίονοι	γεννῶσιν	ἐξ ἀλλήλων. Σημεῖον δέ· ἦλθον
[6, 18]	τέκνα καὶ τὰς δέλφακας χρηστὰς	γεννῶσιν.	Φασὶ δέ τινες, ἐὰν τὸν
[6, 14]	καὶ ἑλώδεσι τόποις, ὅταν εὐημερίας	γενομένης	ἀναθερμαίνηται ἡ γῆ, οἷον περὶ
[6, 22]	Οὐ μέντοι γε, ὅτ´ ἔτυχε	γενομένης	τῆς ὀχείας, δύνανται ἃ ἂν
[6, 4]	ἐκλέπεται ἐντὸς εἴκοσιν ἡμερῶν τὸ	γενόμενον	πρότερον τῶν ᾠῶν· τιτρώσκει δὲ
[6, 23]	μᾶλλον τῷ θήλει ἀφομοιοῦται τοῦ	γενομένου.	Ἐὰν δὲ συνεχῶς μίσγηται καὶ
[6, 2]	ὑπηνέμια τῶν ἔμπροσθεν ἐξ ὀχείας	γενομένων,	οὐκ ἀληθῆ λέγουσιν· ὦπται γὰρ
[6, 2]	μεταβάλλει τὸ γένος εἰς ἄλλο	γένος,	ἐὰν πρὶν μεταβαλεῖν ἐκ τοῦ
[6, 11]	κυανοῦν. Πολλοὶ δὲ δελφίνων τι	γένος	εἶναί φασι τὴν φώκαιναν. Ἀναπνεῖ
[6, 2]	ὀχείας ἤδη ἐνυπάρχοντα μεταβάλλει τὸ	γένος	εἰς ἄλλο γένος, ἐὰν πρὶν
[6, 12]	πάντα ἐσώζετο, παμπληθὲς ἂν τὸ	γένος	ἦν ἑκάστων. Καὶ τούτων δ´
[6, 10]	ζῳοτοκεῖ, τὸ δὲ τῶν ἄλλων	γένος	ἰχθύων ᾠοτοκεῖ. Ζῳοτοκεῖ δὲ τὰ
[6, 2]	μεταβαλεῖν εἰς τὸ τοῦ ὀχεύοντος	γένος.	Καὶ ἐὰν ὑπαρχόντων δὲ μικρῶν
[6, 24]	καὶ τίκτουσιν· ἀλλ´ ἔστι τὸ	γένος	ὅμοιον μὲν ἕτερον δέ. Οἱ
[6, 7]	σφόδρα καὶ πίονες. Νεοττεύει δὲ	γένος	τι αὐτῶν πόρρω καὶ ἐν
[6, 14]	καὶ θορὸν οἱ ἄρρενες. Ἀλλὰ	γένος	τί ἐστιν αὐτῶν τοιοῦτον, ὃ
[6, 28]	μῦθον συνθέντος· σπάνιον γὰρ τὸ	γένος	τὸ τῶν λεόντων ἐστὶ καὶ
[6, 14]	ὕδατος. Ἦν δὲ κεστρέων τι	γένος	τοῦτο, ὃ οὐδὲ γίνεται ἐξ
[6, 29]	Συρίᾳ οἱ καλούμενοι ἡμίονοι, ἕτερον	γένος	τῶν ἐκ συνδυασμοῦ γινομένων ἵππου
[6, 15]	ἔχουσιν· ἀλλὰ τοῦτο ὅλον τὸ	γένος	τῶν ἐναίμων οὐ γίνεται οὔτ´
[6, 14]	ἄμμου γίνονται, καὶ τῶν τοιούτων	γενῶν	ἃ γίνεται ἐκ συνδυασμοῦ καὶ
[6, 17]	ὀσμαῖς, κἂν ὀλίγας ἡμέρας ἅμα	γένωνται	πρὸ τῆς ὀχείας· κἂν ἀναμιχθῶσιν
[6, 30]	ὥστ´ ἔνιοι τῶν μὴ μεγάλας	γεωργίας	ἐργαζομένων, τῇ προτεραίᾳ ἰδόντες ὅτι
[6, 1]	οἱ ὄρτυγες, ἀλλ´ ἐν τῇ	γῇ,	ἐπηλυγαζόμενα ὕλην. Ὡσαύτως δὲ καὶ
[6, 1]	εἰς τὰς ὀπὰς ἐν τῇ	γῇ	καταδυόμενος νεοττεύει μόνος. Αἱ δὲ
[6, 16]	ἀθερίνη (τίκτει δὲ πρὸς τῇ	γῇ)	κέφαλος δ´ ὕστατος· δῆλον δ´
[6, 11]	καθεύδει καὶ τίκτει ἐν τῇ	γῇ	μέν, πρὸς αἰγιαλοῖς δέ, ὡς
[6, 12]	μόνον. Ἐκτίκτουσι δὲ πρὸς τῇ	γῇ,	οἱ μὲν κωβιοὶ πρὸς τοῖς
[6, 14]	ὅταν εὐημερίας γενομένης ἀναθερμαίνηται ἡ	γῆ,	οἷον περὶ Ἀθήνας ἐν Σαλαμῖνι
[6, 16]	γὰρ ἀθρόα καὶ πρὸς τῇ	γῇ.	Ὅλως δ´ ὀλιγογονώτερα μέν ἐστι
[6, 15]	τῷ πηλῷ καὶ ἐν τῇ	γῇ	τῇ ἐνίκμῳ. Καὶ ἤδη εἰσὶν
[6, 2]	ἀλλὰ καὶ αὐτόματα ἐν τῇ	γῇ	ὥσπερ ἐν Αἰγύπτῳ, κατορυττόντων εἰς
[6, 14]	φαύλων, οἳ καταδύνουσιν εἰς τὴν	γῆν·	ἐκ δὲ τῆς φαληρικῆς γίνονται
[6, 10]	δὲ τὰ σελάχη πρὸς τὴν	γῆν	ἐκ τοῦ πελάγους καὶ τῶν
[6, 16]	φέρονται γὰρ οἰστρῶντες πρὸς τὴν	γῆν.	Καὶ ὅλως ἐν κινήσει περὶ
[6, 12]	γάρ ἐστι τὰ περὶ τὴν	γῆν,	καὶ τροφὴν ἔχει μᾶλλον, καὶ
[6, 2]	ὑπὸ τὴν ψίαθον εἰς τὴν	γῆν	τοσοῦτον ἔπινεν, ὡς φασί, χρόνον
[6, 24]	καὶ ἀφειμένος ἤδη διὰ τὸ	γῆρας	συναμπρεύων καὶ παραπορευόμενος παρώξυνε τὰ
[6, 24]	τοὺς σιτοπώλας ἀπὸ τῶν τηλιῶν.	{Γηράσκει	δὲ βραδύτερον ὁ θῆλυς ὀρεὺς
[6, 24]	διὰ τὸ ὀσφραίνεσθαι τοῦ οὔρου	γηράσκει	θᾶττον. Τούτων μὲν οὖν τῶν
[6, 18]	τέκωσιν, οὐ δύνανται ἐκτρέφειν πάντα.	Γηράσκουσαι	δὲ τίκτουσι μὲν ὁμοίως, ὀχεύονται
[6, 5]	εἶναι τοὺς γῦπας ἀφ´ ἑτέρας	γῆς,	ἀδήλου ἡμῖν, τοῦτό τε λέγων
[6, 14]	δ´ ὅτι ἐνίοτ´ ἐκ τῆς	γῆς	ἀνέρχεται· ἁλιευομένων γάρ, ἐὰν μὲν
[6, 14]	εὐδία, ἁλίσκεται, ὡς ἐκ τῆς	γῆς	ἀνιοῦσα πρὸς τὴν ἀλέαν. Καὶ
[6, 15]	ἀλλὰ γίνονται ἐκ τῶν καλουμένων	γῆς	ἐντέρων, ἃ αὐτόματα συνίσταται ἐν
[6, 14]	ἀφρὸς γίνεται ἐκ τῆς ἀμμώδους	γῆς·	καὶ ἔστιν αὕτη ἡ ἀφύη
[6, 27]	ἀναβαδὸν ἀλλὰ κατακεκλιμέναι ἐπὶ τῆς	γῆς.	Κύει δ´ ἄρκτος τριάκονθ´ ἡμέρας.
[6, 1]	Ἀθηναῖοι οὔραγα, οὔτ´ ἐπὶ τῆς	γῆς	νεοττεύει οὔτ´ ἐπὶ τοῖς δένδρεσιν,
[6, 14]	Καὶ ἑλκόντων καὶ ἀναξυομένης τῆς	γῆς	πλεονάκις πλείων γίνεται καὶ βελτίων.
[6, 22]	στραφῇ τὸ ἔμβρυον, καὶ φασὶ	γίνεσθαι	αὐτὰς εὐτοκωτέρας. Τὰ μὲν οὖν
[6, 17]	σφόδρα, διὸ ἔνιοι οὐκ οἴονται	γίνεσθαι	αὐτοῖς. Τοῖς δ´ ὀρεῦσι τοῖς
[6, 2]	μεταβάλλει οὔτε τὰ ὑπηνέμια ὥστε	γίνεσθαι	γόνιμα, οὔτε τὰ γόνῳ κυούμενα
[6, 30]	ἂν ἅλα λείχωσιν, ἄνευ ὀχείας	γίνεσθαι	ἐγκύους. {Οἱ δ´ ἐν Αἰγύπτῳ
[6, 15]	ἐγγίνεται· ἐκ τούτων γὰρ οἴονται	γίνεσθαι	ἐγχέλυς. Τοῦτο δ´ ἐστὶν οὐκ
[6, 22]	πρὸς τὸ βελτίω τὰ ἔκγονα	γίνεσθαι	μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Κύει δ´
[6, 6]	ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἄπαστος	γίνεσθαι,	ὅπως μὴ ἁρπάζῃ τοὺς τῶν
[6, 30]	ἡ φθορά· πολλαχοῦ γὰρ εἴωθε	γίνεσθαι	πλῆθος ἀμύθητον τῶν ἀρουραίων, ὥστ´
[6, 20]	δ´ ἐν τοῖς τόκοις κάθαρσις	γίνεται	ἅμα τοῖς σκυλακίοις τικτομένοις, ἔστι
[6, 20]	καὶ ἐλάττους μιᾷ. Τυφλὰ δὲ	γίνεται	αὐτῇ τὰ σκυλάκια, ὅταν τέκῃ,
[6, 14]	τῆς ἄμμου. Ὅτι μὲν οὖν	γίνεται	αὐτόματα ἔνια οὔτ´ ἐξ ᾠῶν
[6, 26]	πρόσωπα διὰ τὸ ῥαίνεσθαι μέλανα	γίνεται	αὐτῶν, ὥσπερ τῶν τράγων. Οὕτω
[6, 3]	ταῖς δ´ ἐλάττοσιν ἐν ἐλάττονι.	Γίνεται	δ´ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ
[6, 11]	γάρ ἐστιν ὅμοιον δελφῖνι μικρῷ,	γίνεται	δ´ ἐν τῷ Πόντῳ. Διαφέρει
[6, 14]	τόποις τοιούτοις καὶ εὐημερίαις τοιαύταις,	γίνεται	δ´ ἐνιαχοῦ καὶ ὁπόταν ὕδωρ
[6, 30]	ὀλίγον λείπεσθαι τοῦ σίτου παντός.	Γίνεται	δ´ οὕτω ταχεῖα ἡ φορά,
[6, 2]	καὶ τὸ λευκὸν ὅμοια ὄντα.	Γίνεται	δ´ ὑπηνέμια πολλῶν, οἷον ἀλεκτορίδος,
[6, 14]	τούτων εἶχεν οὐδὲν οὐδὲ θορόν.	Γίνεται	δὲ καὶ ἐν ποταμοῖς ἐν
[6, 9]	Ὀχεύονται δὲ περὶ τὸ ἔαρ·	γίνεται	δὲ καὶ ὁ τόκος εὐθέως
[6, 7]	ἡ δ´ ἐκπέττει καὶ ἐκτρέφει.	Γίνεται	δὲ πίων καὶ ἡδύκρεως κατὰ
[6, 20]	μετὰ τὸ ὕειον καὶ δασυπόδειον.	Γίνεται	δὲ σημεῖον καὶ ὅταν ἡλικίαν
[6, 2]	καὶ τῇ χειρί πως ψηλαφώμεναι.	Γίνεται	δὲ τὰ ὑπηνέμια γόνιμα καὶ
[6, 4]	τὴν πολυπλήθειαν αὐτῶν. Ἔγκυα δὲ	γίνεται	δέκα καὶ τέτταρας ἡμέρας, καὶ
[6, 19]	Θηλυγόνα δέ, τὰ δ´ ἀρρενογόνα	γίνεται	διά τε τὰ ὕδατα (ἔστι
[6, 23]	ὀχευόμενα, ταχέως ἄγονον τὸ θῆλυ	γίνεται·	διὸ συνεχῶς οὐ μίσγουσιν οὕτως
[6, 14]	καὶ τῶν τοιούτων γενῶν ἃ	γίνεται	ἐκ συνδυασμοῦ καὶ ᾠῶν, ἐν
[6, 14]	τῆς ἀφύης ὁ καλούμενος ἀφρὸς	γίνεται	ἐκ τῆς ἀμμώδους γῆς· καὶ
[6, 3]	ὀχείας γινόμενα, καὶ ἐπῳαζουσῶν οὐδὲν	γίνεται	ἔκγονον· τεθεώρηται δὲ τοῦτο μάλιστα
[6, 21]	δὲ γάλα, ὅταν τέκῃ, χρήσιμον	γίνεται·	ἔμπροσθεν δ´ οὐκ ἔχει γάλα.
[6, 3]	ἔσω τοῦ ὠχροῦ πολὺ ἤδη	γίνεται	ἐν τῷ νεοττῷ, καὶ ὑπόστημα
[6, 23]	δ´ ἐν ὅσῳ χρόνῳ τοῦτο	γίνεται	ἐξ ὁμογωνῶν γινόμενον. Τὸ δὲ
[6, 14]	τι γένος τοῦτο, ὃ οὐδὲ	γίνεται	ἐξ ὀχείας, μέγεθος ἡλίκα μαινίδια
[6, 17]	ὀχεύεσθαι ἄρχωνται, πυοειδές· χρήσιμον δὲ	γίνεται,	ἐπειδὰν τέκωσιν ὕστερον. Κύοντα δὲ
[6, 20]	τυφλὰ δὲ τὰ σκυλάκια τούτων	γίνεται	ἑπτακαίδεχ´ ἡμέρας. Δοκεῖ δὲ σκυζᾶν
[6, 2]	ἐὰν δὲ πάλιν ὀχεύηται, ταχεῖα	γίνεται	ἡ ἐπίδοσις εἰς τὸ μέγεθος.
[6, 12]	μὲν ἂν ἐπιρρανθῇ, ἐκ πάντων	γίνεται	ἰχθύδια, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων
[6, 10]	ἐπ´ ἄκρῳ τε γὰρ τούτου	γίνεται,	καὶ αἱ φλέβες ὁμοίως τείνουσιν
[6, 14]	ἀναξυομένης τῆς γῆς πλεονάκις πλείων	γίνεται	καὶ βελτίων. Αἱ δ´ ἄλλαι
[6, 2]	ὑπηνέμια ἐλάττω μὲν τῷ μεγέθει	γίνεται	καὶ ἧττον ἡδέα καὶ ὑγρότερα
[6, 17]	τῶν τετραπόδων παχύτερον τὸ οὖρον	γίνεται,	καὶ μᾶλλον τῶν ἐλάττω προϊεμένων
[6, 19]	κριούς. Λευκὰ δὲ τὰ ἔκγονα	γίνεται	καὶ μέλανα, ἐὰν ὑπὸ τῇ
[6, 12]	ἔξω· ἐπ´ ἄκρου τε γὰρ	γίνεται	καὶ ὑμένι περιέχεται, καὶ πρῶτον
[6, 17]	δ´ ὀρεῦσι τοῖς θήλεσιν οὐδὲν	γίνεται	καταμήνιον, ἀλλὰ τὸ οὖρον παχύτερον
[6, 13]	τῷ ᾠῷ ὁ θορός, σφόδρα	γίνεται	κολλῶδες τὸ συνεστηκὸς ἐξ αὐτῶν
[6, 20]	πρῶτον παχύ ἐστι, χρονιζόμενον δὲ	γίνεται	λεπτότερον. Διαφέρει δὲ παχύτητι τὸ
[6, 20]	μιᾶς ὀχείας· δῆλον δὲ τοῦτο	γίνεται	μάλιστα ἐν τοῖς κλέπτουσι τὰς
[6, 26]	πλησιάζει ἄλλαις. Ἡ δ´ ὀχεία	γίνεται	μετ´ ἀρκτοῦρον περὶ τὸν Βοηδρομιῶνα
[6, 3]	τοῦ ὀμφαλοῦ ἀπολέλυται, καὶ οὐδὲν	γίνεται	μεταξὺ ἀλλ´ ἀνήλωται πᾶν. Περὶ
[6, 22]	κυνόδοντι· τῶν μὲν γὰρ ἱππαστῶν	γίνεται	μικρὸς διὰ τὴν τρίψιν (κατὰ
[6, 2]	γόνῳ γινόμενα, ἐξ ὧν οὐ	γίνεται	νεοττὸς οὐδείς, ἀλλ´ ὑπηνέμια πάντα
[6, 14]	ἐν γὰρ τούτοις τοῖς τόποις	γίνεται	ὁ ἀφρός. Φαίνεται δ´ ἐν
[6, 10]	τὸ ᾠόν, ἐπὶ τούτῳ ἀπολελυμένῳ	γίνεται	ὁ νεοττός. Τὸν αὐτὸν δὲ
[6, 22]	τελευταίοις ἅπαντας· ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα	γίνεται	ὀλιγάκις. Ὥστε σχεδὸν συμβαίνει, ὅταν
[6, 3]	δ´ ὄντος τὸ λευκὸν ἔσχατον	γίνεται,	ὀλίγον ἤδη ὂν καὶ γλίσχρον
[6, 18]	πηρωθῇ, καλεῖται μετάχοιρον· τοῦτο δὲ	γίνεται	ὅπου ἂν τύχῃ τῆς ὑστέρας.
[6, 13]	Τὸ μὲν οὖν τοῦ γλάνιος	γίνεται	ὅσον ὄροβος, τὰ δὲ τῶν
[6, 17]	προϊεμένων κάθαρσιν. Τὸ δὲ γάλα	γίνεται,	ὅταν ὀχεύεσθαι ἄρχωνται, πυοειδές· χρήσιμον
[6, 3]	κινῇ διελών, καὶ ἤδη δασὺς	γίνεται,	ὅταν ὑπὲρ τὰς εἴκοσιν ἡ
[6, 15]	τὸ γένος τῶν ἐναίμων οὐ	γίνεται	οὔτ´ ἐξ ὀχείας οὔτ´ ἐξ
[6, 10]	αὐξανόμενα μεταβαίνει. Τὸ δ´ ᾠὸν	γίνεται	πάντων τῶν ἰχθύων οὐ δίχρων
[6, 22]	Ἡ δὲ τῶν νεωτέρων ὀχεία	γίνεται	παρὰ τὴν ἡλικίαν, ὅταν εὐβοσία
[6, 17]	ποιμένες. Ἐπειδὰν δὲ τέκῃ, κάθαρσις	γίνεται	πολλή, τὸ μὲν πρῶτον οὐ
[6, 2]	ἄρρενος, κυΐσκεται καὶ εὐθὺς ἄχρηστος	γίνεται	πρὸς τὰς θήρας· ὄσφρησιν γὰρ
[6, 20]	μὴν ἀλλ´ ἐνίαις καὶ ἑπτὰ	γίνεται	πρότερον καὶ τέτταρσιν. Χρήσιμον δ´
[6, 2]	ἐξελθὸν δ´ εὐθὺς πήγνυται καὶ	γίνεται	σκληρόν, ἂν μὴ ἐξίῃ νενοσηκός.
[6, 21]	γινόμενον γάλα ὅταν παγῇ, οὕτω	γίνεται	σκληρὸν ὥσπερ λίθος· τοῦτο δὲ
[6, 20]	καταμήνια ταῖς κυσὶν ἑπτὰ ἡμέραις	γίνεται·	συμβαίνει δ´ ἅμα καὶ ἔπαρσις
[6, 17]	ὥρα τῆς ὀχείας ᾖ, τότε	γίνεται	σύννομος καὶ μάχεται τοῖς ἄλλοις,
[6, 14]	μήτ´ ᾠοτοκεῖ μήτε ζῳοτοκεῖ, πάντα	γίνεται	τὰ μὲν ἐκ τῆς ἰλύος
[6, 2]	εἰλημμένα ἐξ ἑτέρου ὄρνιθος· καὶ	γίνεται	τὰ μὲν ὑπηνέμια γόνιμα, τὰ
[6, 12]	ἑκάστων. Καὶ τούτων δ´ οὐ	γίνεται	τὰ πολλὰ γόνιμα, ἀλλ´ ὅσα
[6, 17]	τοῦ ὀχεύεσθαι· καὶ ἐπειδὰν ὀχευθῶσι,	γίνεται	τὰ σημεῖα, εἶτα διαλείπει, μέχρι
[6, 20]	ἑβδομήκοντα καὶ δύο) τυφλὰ δὲ	γίνεται	τὰ σκυλάκια τούτων τῶν κυνῶν
[6, 15]	δὲ καὶ ἐν τοῖς ποταμοῖς	γίνεται	τὰ τοιαῦτα, ὅταν ᾖ μάλιστα
[6, 17]	ἢ μικρῷ πλέον· καιρὸς δὲ	γίνεται	τῆς ὀχείας μάλιστα περὶ τὴν
[6, 3]	τοῦ ὠχροῦ τὸ μὲν ἄνω	γίνεται	τὸ δὲ κάτω, ἐν μέσῳ
[6, 11]	εὐθέως κύημα, ἐξ οὗ διαρθρουμένου	γίνεται	τὸ ζῷον, καθάπερ ἄνθρωπος καὶ
[6, 10]	ὄμματα καὶ {τὰ ἄνω μέγιστα	γίνεται	τὸ πρῶτον· ὁμοίως δ´ αὐξανομένου
[6, 2]	ἤδη, οἷον ἔν τινι καιρῷ	γίνεται	τὸ ᾠόν (ἅπαν γὰρ ὠχρὸν
[6, 10]	ὁμοίως δ´ αὐξανομένου ἀεὶ ἔλαττον	γίνεται	τὸ ᾠόν, καὶ τέλος ἀφανίζεται
[6, 10]	Καὶ ἡ τροφὴ δ´ ὁμοία	γίνεται	τοῖς ἰχθυδίοις ἐν τῇ κοιλίᾳ
[6, 10]	ὑστέρας καταβαίνει, καὶ τὰ ζῷα	γίνεται	τὸν ὀμφαλὸν ἔχοντα πρὸς τῇ
[6, 28]	ἐστὶ καὶ οὐκ ἐν πολλῷ	γίνεται	τόπῳ, ἀλλὰ τῆς Εὐρώπης ἁπάσης
[6, 3]	ὁ νεοττὸς ἐν τούτῳ δὴ	γίνεται	τότε ὅλος) καὶ ὁ ἕτερος
[6, 26]	διὰ τὴν παχύτητα· ὑπερβάλλουσα γὰρ	γίνεται	τοῦ θέρους αὐτῶν, διὸ καὶ
[6, 2]	ὑπό τινων κυνόσουρα καὶ οὔρια	γίνεται	τοῦ θέρους μᾶλλον. Ζεφύρια δὲ
[6, 12]	τὸ φυκίον εἶναι. Ἀρχομένου δὲ	γίνεται	τοῦ θέρους. Τούτῳ τρέφεται καὶ
[6, 17]	Ἔπαρσις μὲν οὖν τοῖς θήλεσιν	γίνεται	τῶν αἰδοίων, ὅταν πρὸς τὴν
[6, 3]	μὲν μεῖζον {τὸ δ´ ἔλαττον	γίνεται	τῶν διδύμων) τὸ δὲ τελευταῖον
[6, 26]	δὲ χρόνον ὀχεύουσι, τὰ κρέα	γίνεται	φαῦλα καὶ δυσώδη, καθάπερ καὶ
[6, 26]	ταῖς ἐλάφοις· ὅταν δὲ τίκτωσι,	γίνεται	φλεγματώδης αὐταῖς κάθαρσις. Εἴθισται δ´
[6, 14]	πᾶσαν ὡς εἰπεῖν τὴν ἄλλην	γίνεται	ὥραν· διαμένει γὰρ ἀρξάμενος ἀπὸ
[6, 2]	ξανθὸν ἅπαν· ὅταν δ´ ἤδη	γίνηται	ἁδρότερον, διακρίνεται, καὶ ἔσω μὲν
[6, 3]	ὑπὲρ τὰς εἴκοσιν ἡ ἐκκόλαψις	γίνηται	τῶν ᾠῶν. Ἔχει δὲ τὴν
[6, 24]	ἕτερον δέ. Οἱ δὲ καλούμενοι	γίννοι	γίνονται ἐξ ἵππου, ὅταν νοσήσῃ
[6, 24]	καὶ πληροῖ, καὶ ἤδη ἐγένετο	γίννος	ὅταν ἀναβῇ ἐφ´ ἵππον θήλειαν·
[6, 24]	δέ, ὥσπερ οἱ νάνοι, ὁ	γίννος	τὸ αἰδοῖον μέγα. Ζῇ δ´
[6, 2]	ᾠὰ πλείω ἢ τὰ γόνῳ	γινόμενα,	ἐξ ὧν οὐ γίνεται νεοττὸς
[6, 3]	ᾠῶν καὶ {τὰ} ἐξ ὀχείας	γινόμενα,	καὶ ἐπῳαζουσῶν οὐδὲν γίνεται ἔκγονον·
[6, 14]	ἤρχετο ἐγγίνεσθαι ἅμα τοῖς ὄμβροις	γινομένοις.	Ἐν τούτῳ ἰχθύδια ἐνεγίνετο ἀρχομένου
[6, 12]	γίνονται τοῖς ἐκ τῶν σκωλήκων	γινομένοις·	τοὐναντίον γὰρ συμβαίνει ἐπ´ ἐκείνων,
[6, 21]	ἔχει γάλα. Τὸ δὲ πρῶτον	γινόμενον	γάλα ὅταν παγῇ, οὕτω γίνεται
[6, 3]	δὲ τὸ ὠχρὸν ἀεὶ ἔλαττον	γινόμενον	καὶ προϊὸν ἀναλίσκεται πάμπαν καὶ
[6, 23]	χρόνῳ τοῦτο γίνεται ἐξ ὁμογωνῶν	γινόμενον.	Τὸ δὲ μέγεθος τοῦ σώματος
[6, 10]	τὰ δ´ ὄπισθεν ῥίνης, ὡς	γινόμενος	ἐξ ἀμφοτέρων τούτων. Οἱ μὲν
[6, 16]	τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	γινομένου	ἐστόχασται τὰ εἰρημένα. Ἴσχουσι δὲ
[6, 17]	ἐν τοῖς Ἰνδοῖς· ἐμμανεῖς γὰρ	γινομένους	ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις ἀνατρέπειν
[6, 14]	γένηται, ἐν τῷ ἀφρῷ τῷ	γινομένῳ	ὑπὸ τοῦ ὀμβρίου ὕδατος, διὸ
[6, 29]	ἕτερον γένος τῶν ἐκ συνδυασμοῦ	γινομένων	ἵππου καὶ ὄνου, ὅμοιοι δὲ
[6, 29]	χρόνῳ καὶ τῷ πλήθει τῶν	γινομένων,	καὶ τυφλὰ τίκτει ὥσπερ κύων·
[6, 2]	τῶν περὶ ποταμοὺς καὶ λίμνας	γινομένων	ὀρνέων πρὸς τὰ τῶν ξηροβατικῶν·
[6, 21]	ζῆν· μαλακαὶ γὰρ καὶ ἀτελεῖς	γίνονται	αἱ ὁπλαί. Τίκτει δ´ ἓν
[6, 3]	τείνειν πρὸς τῷ ὀμφαλῷ ἤδη	γίνονται.	Ἀπὸ δὲ τοῦ ὀμφαλοῦ τέταται
[6, 16]	μὲν οὖν τῆς ὀχείας ἀγέλαι	γίνονται	ἀρρένων καὶ θηλειῶν· ὅταν δὲ
[6, 12]	Ὅταν δ´ ἀναλωθῇ τὸ ᾠόν,	{γίνονται	γυρινώδεις, καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[6, 14]	διὰ τὸ ταχὺ λαμβάνειν αὔξησιν.	Γίνονται	δ´ ἐν τοῖς ἐπισκίοις καὶ
[6, 3]	κεφαλῆς, οὐκ ἔχοντάς πω ὄψιν.	Γίνονται	δ´ οἱ ὀφθαλμοὶ περὶ τὸν
[6, 7]	κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν μάλιστα.	Γίνονται	δὲ καὶ τῶν ἱεράκων οἱ
[6, 30]	ἔχουσι, τὰ δ´ ὀπίσθια μεγάλα·	γίνονται	δὲ πλήθει πολλοί. Ἔστι δὲ
[6, 25]	γε σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι.	Γίνονται	δὲ τομίαι διὰ τὸ νέοις
[6, 22]	ὥσπερ εἴρηται, ὄνος δὲ συνεχῶς.	Γίνονται	δὲ τῶν ἵππων αἱ μὲν
[6, 8]	τῶν λιμναίων ὀρνίθων αἱ νεοττιαὶ	γίνονται·	διόπερ καὶ ἡσυχίαν ἔχοντες ἐπὶ
[6, 16]	οἱ ἰχθύες ἐν τῷ Πόντῳ,	γίνονται	ἐκ τοῦ ᾠοῦ ἃς καλοῦσιν
[6, 15]	δ´ ἐστὶν οὐκ ἀληθές, ἀλλὰ	γίνονται	ἐκ τῶν καλουμένων γῆς ἐντέρων,
[6, 24]	δέ. Οἱ δὲ καλούμενοι γίννοι	γίνονται	ἐξ ἵππου, ὅταν νοσήσῃ ἐν
[6, 14]	πλεῖστοι, ὥσπερ εἴρηται, τῶν ἰχθύων	γίνονται	ἐξ ᾠῶν. Οὐ μὴν ἀλλ´
[6, 17]	καὶ πρόβατα καὶ αἶγες πιότερα	γίνονται	καὶ ἐσθίουσι μᾶλλον· καὶ βόες
[6, 3]	διατελεῖ· ὀψὲ γάρ ποτε μικροὶ	γίνονται	καὶ συμπίπτουσιν. Τοῦ δὲ σώματος
[6, 14]	ἰλύος καὶ ἐκ τῆς ἄμμου	γίνονται,	καὶ τῶν τοιούτων γενῶν ἃ
[6, 25]	καὶ ἀγρίων οἱ τομίαι μείζους	γίνονται	καὶ χαλεπώτεροι, ὥσπερ καὶ {Ὅμηρος
[6, 30]	ὀλίγαις γὰρ ἡμέραις ἀφανεῖς πάμπαν	γίνονται·	καίτοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις
[6, 17]	ἀποπαύονται τῆς ὁρμῆς μᾶλλον καὶ	γίνονται	κατηφέστεραι. Οἱ δ´ ἄρρενες ἵπποι
[6, 26]	Ἐν μὲν οὖν τῷ χειμῶνι	γίνονται	λεπτοὶ καὶ ἀσθενεῖς, πρὸς δ´
[6, 14]	γῆν· ἐκ δὲ τῆς φαληρικῆς	γίνονται	μεμβράδες, ἐκ δὲ τούτων τριχίδες,
[6, 17]	τὸν καιρὸν τοῦτον. Καθάρσεις δὲ	γίνονται	μὲν καταμηνίων, οὐ μὴν ὅσαι
[6, 27]	τὴν ὥραν τὴν τοῦ φωλεύειν.	Γίνονται	μὲν οὖν περὶ τὸν χρόνον
[6, 21]	καὶ ἐπομβρίας. Αἱ δὲ συνήθειαι	γίνονται	μὲν ταῖς βουσὶν ὥσπερ ταῖς
[6, 10]	περιρραγῇ καὶ ἐκπέσῃ τὸ ὄστρακον,	γίνονται	οἱ νεοττοί· ταῖς δὲ βατίσιν,
[6, 15]	ἐν δὲ τοῖς αὐχμοῖς οὐ	γίνονται,	οὐδ´ ἐν ταῖς διαμενούσαις λίμναις·
[6, 15]	~Αἱ δ´ ἐγχέλυς οὔτ´ ὀχείας	γίνονται	οὔτ´ ᾠοτοκοῦσιν, οὐδ´ ἐλήφθη πώποτε
[6, 15]	ἐξαντληθέντος καὶ τοῦ πηλοῦ ξυσθέντος	γίνονται	πάλιν, ὅταν ὕδωρ γένηται ὄμβριον·
[6, 17]	καὶ λέοντες χαλεποὶ τοῖς πλησιάζουσι	γίνονται	περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον, πρὸς
[6, 2]	τῶν ὑπηνεμίων ᾠῶν συλλήψεις ταχεῖαι	γίνονται	ταῖς πλείσταις τῶν ὀρνίθων, οἷον
[6, 12]	οὐχ ὥσπερ τινές φασιν, ὁμοίως	γίνονται	τοῖς ἐκ τῶν σκωλήκων γινομένοις·
[6, 16]	τὰ κυήματα. Οἱ δὲ τόκοι	γίνονται	τοῖς μὲν ῥυάσι τοῦ ἔαρος,
[6, 10]	καὶ ὑμένες ἴδιοι περὶ ἕκαστον	γίνονται	τῶν ἐμβρύων, καθάπερ ἐπὶ τῶν
[6, 5]	τῆς χελιδόνος τὰ ὄμματα ἐκκεντήσῃ,	γίνονται	ὑγιεῖς καὶ βλέπουσιν ὕστερον. ~Ὁ
[6, 15]	δ´ ἐν διακνιζομένοις καὶ διαιρουμένοις	γίνονται	φανεραί. Καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ
[6, 15]	ἐξ ὀχείας οὔτ´ ἐξ ᾠῶν	γίνονται,	φανερόν ἐστιν. Δοκοῦσι δέ τισι
[6, 6]	ὥστε καὶ τοῖς τέκνοις τότε	γίνονται	χαλεποί. Τὸν δ´ ἐκβληθέντα δέχεται
[6, 10]	ἐν ἐνίοις καὶ ἐνίοτε ἄδηλοι	γίνονται,	ὥσπερ ἐλέχθη περὶ τῶν ὄρχεων
[6, 17]	δὲ σφόδρα κατακώχιμαι τῷ πάθει	γίνονται,	ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτῶν κρατεῖν
[6, 17]	τοῖς βουσίν· καὶ ὅταν εὐημερίαι	γίνωνται	καὶ τὰ σώματα εὖ ἔχωσι,
[6, 26]	ἐσχισμέναι εἰσίν, ὥστε κἂν ἐκτοπίσωσι	γινώσκεσθαι	τούτῳ· καὶ τὰ ἔμβρυα δ´
[6, 17]	{Τότε δ´ ἐπισημαίνει, καὶ οὕτω	γινώσκουσιν	ὅτι ἐπίτοκοι οἱ ποιμένες. Ἐπειδὰν
[6, 13]	καὶ αἱ πέρκαι. Οἱ δὲ	γλάνεις	καὶ αἱ πέρκαι συνεχὲς ἀφιᾶσι
[6, 13]	ἔτι. Τὸ μὲν οὖν τοῦ	γλάνιος	γίνεται ὅσον ὄροβος, τὰ δὲ
[6, 13]	οὐδ´ ᾠοφυλακεῖ τῶν ἄλλων ἔξω	γλάνιος	οὐδείς, πλὴν ἂν ἀθρόῳ γόνῳ
[6, 13]	ἐκ τῶν ᾠῶν ἡ τῶν	γλανίων	αὔξησις, διὸ προσεδρεύει ὁ ἄρρην
[6, 13]	Οἱ μὲν οὖν μείζους τῶν	γλανίων	ἐν τοῖς βαθέσι ἐκτίκτουσιν, ἔνιοι
[6, 3]	γίνεται, ὀλίγον ἤδη ὂν καὶ	γλίσχρον	καὶ παχὺ καὶ ὕπωχρον. Τέτακται
[6, 12]	καὶ ἀλεεινὸς καὶ ἔχων ὕδατα	γλυκέα.	Τίκτουσι δ´ οἱ μὲν ἄλλοι
[6, 10]	ὀστράκου ὅμοιον ταῖς τῶν αὐλῶν	γλώτταις,	καὶ πόροι τριχώδεις ἐγγίνονται τοῖς
[6, 29]	κύουσαν. Ὅταν δ´ ἐκτέκῃ, τῇ	γλώττῃ	λείχουσα ἐκθερμαίνει καὶ συμπέττει. Τίκτει
[6, 19]	ἐὰν ὑπὸ τῇ τοῦ κριοῦ	γλώττῃ	λευκαὶ φλέβες ὦσιν ἢ μέλαιναι,
[6, 24]	αὐτῶν· ἐὰν μὲν ἀπὸ τῆς	γνάθου	τὸ δέρμα ἐφελκόμενον ταχὺ ἐπίῃ,
[6, 23]	βίου, ἐὰν τέκῃ πρὶν τὸ	γνῶμα	λιπεῖν. Βιοῖ δ´ ὄνος πλείω
[6, 23]	δὲ μὴ τέκῃ πρὶν τὸ	γνῶμα	λιπεῖν, οὐκέτι λαμβάνει πλῆσμα οὐδὲ
[6, 22]	τὴν ἡλικίαν. Διὸ καὶ λέγουσι	γνώμην	ἔχειν, ὅταν ἄβολος ᾖ· ὅταν
[6, 23]	τοὺς τετάρτους ὡσαύτως· τούτους δὲ	γνώμονας	καλοῦσι, τοὺς τετάρτους. Ἤδη δὲ
[6, 17]	καὶ ἑξάμηνον· ἀλλ´ οὐ ῥᾴδιον	γνῶναι	μὴ παρεπομένῳ μηδὲ συνήθει σφόδρα,
[6, 22]	πάντας ὦσι βεβληκότες, οὐ ῥᾴδιον	γνῶναι	τὴν ἡλικίαν. Διὸ καὶ λέγουσι
[6, 22]	οὐκ ἔχειν. Ὅμως δὲ μάλιστα	γνωρίζεται	ἡ ἡλικία μετὰ τοὺς βόλους
[6, 11]	οἱ ἁλιεῖς ἀφιᾶσιν, ὥστε τούτῳ	γνωρίζουσι	τοὺς χρόνους αὐτῶν. Ἡ δὲ
[6, 16]	εἰρημένα. Ἴσχουσι δὲ καὶ οἱ	γόγγροι	κυήματα· ἀλλ´ οὐκ ἐν πᾶσι
[6, 16]	ᾠὸν τραχύ. {Ἔνιοι μὲν οὖν	γόγγροι	στέαρ μὲν ἔχουσιν ᾠὸν δ´
[6, 17]	αὐταῖς ἐκ τοῦ αἰδοίου ὅμοιον	γονῇ,	λεπτότερον δὲ πολὺ ἢ τὸ
[6, 2]	ἐξῆλθεν αὐτόματα. Ἡ μὲν οὖν	γονὴ	πάντων τῶν ὀρνίθων λευκή, ὥσπερ
[6, 23]	Ἐξουρεῖ δ´, ὅταν ὀχευθῇ, τὴν	γονήν,	ἐὰν μὴ κωλύηται· διὸ τύπτουσι
[6, 12]	δ´ οὐ γίνεται τὰ πολλὰ	γόνιμα,	ἀλλ´ ὅσα ἂν ἐπιρράνῃ ὁ
[6, 2]	ψηλαφώμεναι. Γίνεται δὲ τὰ ὑπηνέμια	γόνιμα	καὶ τὰ ἐξ ὀχείας ἤδη
[6, 2]	οὔτε τὰ ὑπηνέμια ὥστε γίνεσθαι	γόνιμα,	οὔτε τὰ γόνῳ κυούμενα ὥστε
[6, 3]	ἐγένετο. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα	γόνιμα	(πλὴν ὅτι τὸ μὲν μεῖζον
[6, 2]	καὶ γίνεται τὰ μὲν ὑπηνέμια	γόνιμα,	τὰ δὲ προϋπάρχοντα κατὰ τὸν
[6, 2]	ἧττον ἡδέα καὶ ὑγρότερα τῶν	γονίμων,	πλήθει δὲ πλείω· ὑποτιθεμένων δὲ
[6, 13]	ἄγονόν ἐστιν. Ἀπὸ δὲ τῶν	γονίμων	ᾠῶν αὐξανομένων τῶν ἰχθυδίων ἀποκαθαίρεται
[6, 22]	δ´ οἱ πρεσβύτεροι τῶν ἵππων	γονιμώτεροι,	καὶ οἱ ἄρρενες τῶν ἀρρένων
[6, 13]	καλοῦσί τινες ὀμφαλούς, ᾗ τὸν	γόνον	ἀφιᾶσιν, ὁ μὲν τὸ ᾠὸν
[6, 16]	τοῦ πρῶτον ταύτης φαίνεσθαι τὸν	γόνον,	τοῦ δ´ ὕστατον. Τίκτει δὲ
[6, 14]	δὲ καὶ ἄλλη ἀφύη, ἣ	γόνος	ἐστὶ μαινίδων καὶ κεστρέων. Ὁ
[6, 14]	ἔτος. Ἡ δ´ ἄλλη ἀφύη	γόνος	ἰχθύων ἐστίν, ἡ μὲν καλουμένη
[6, 10]	δ´ αὐτῆς μάλιστα μὲν ὁ	γόνος	ὁ ὕστερος· αἱ δὲ νάρκαι
[6, 13]	καὶ τούτων ὁ σωζόμενος διαφεύγει	γόνος.	Τῶν δ´ ἐλαττόνων ἐνίων καὶ
[6, 13]	ἡμέρας, ὅπως μὴ κατεσθίηται ὁ	γόνος	ὑπὸ τῶν παρατυχόντων ἰχθυδίων· δευτέρα
[6, 2]	τῶν ὀρνίθων σκληρόδερμόν ἐστιν, ἐὰν	γόνῳ	γένηται καὶ μὴ διαφθαρῇ (ἔνια
[6, 2]	τίκτουσιν ᾠὰ πλείω ἢ τὰ	γόνῳ	γινόμενα, ἐξ ὧν οὐ γίνεται
[6, 13]	γλάνιος οὐδείς, πλὴν ἂν ἀθρόῳ	γόνῳ	ἑαυτοῦ περιτύχῃ ὁ κυπρῖνος· τοῦτον
[6, 2]	τὰ ὑπηνέμια ἔχουσα ἢ τὰ	γόνῳ	εἰλημμένα ἐξ ἑτέρου ὄρνιθος· καὶ
[6, 2]	ὥστε γίνεσθαι γόνιμα, οὔτε τὰ	γόνῳ	κυούμενα ὥστε μεταβαλεῖν εἰς τὸ
[6, 12]	Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἰχθύες	γόνῳ	τίκτουσι καὶ τὰ ᾠὰ ἀφιᾶσιν·
[6, 28]	λαβεῖν θήλειαν ὕαιναν· ἐν ἕνδεκα	γοῦν	κυνηγός τις μίαν ἔφη λαβεῖν.
[6, 7]	μὲν ἱέρακος τὰ ποικίλα οἷον	γραμμαί	εἰσι, τοῦ δὲ κόκκυγος οἷον
[6, 11]	ὅμοιον προβάτῳ, πάντα δὲ τἆλλα	γυναικί.	Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐνύδρων
[6, 17]	οὐ μὴν ὅσαι γε ταῖς	γυναιξὶν	οὐθενὶ τῶν ἄλλων ζῴων. Τοῖς
[6, 5]	σοφιστοῦ πατήρ φησιν εἶναι τοὺς	γῦπας	ἀφ´ ἑτέρας γῆς, ἀδήλου ἡμῖν,
[6, 5]	Τίκτουσι δὲ δύο ᾠὰ οἱ	γῦπες.	Τὰ μὲν οὖν ἄλλα ὅσα
[6, 5]	ἀπροσβάτοις· διὸ σπάνιον ἰδεῖν νεοττιὰν	γυπὸς	καὶ νεοττούς. Καὶ διὰ τοῦτο
[6, 5]	τὸ σημεῖον, ὅτι οὐδεὶς ἑώρακε	γυπὸς	νεοττιάν, καὶ ὅτι πολλοὶ ἐξαίφνης
[6, 12]	δ´ ἀναλωθῇ τὸ ᾠόν, {γίνονται	γυρινώδεις,	καὶ τὸ μὲν πρῶτον οὐδεμίαν
[6, 5]	ἐν τριάκονθ´ ἡμέραις. ~Ὁ δὲ	γὺψ	νεοττεύει μὲν ἐπὶ πέτραις ἀπροσβάτοις·